Με άδεια χέρια επιστρέφει ο ΑΡΗΣ από το Καραϊσκάκη όπου δεν κατάφερε να πάρει ούτε τον βαθμό της ισοπαλίας παρόλο που προηγήθηκε με 0-1 και έδειχνε να πατάει καλά στην αναμέτρηση. Ο φθηνός τρόπος όπως μου δέχθηκε τα 2 γκολ επισκίασε τα πάντα. Σχεδόν τα πάντα… μιας και η διάθεση του Σουηδού ρέφερι να «σπρώξει» τον Ολυμπιακό με την υπερβολική 2^η κίτρινη στο Μοντόγια και το «πνίξιμο» του πέναλτι πάνω στον Νταρίντα στο ξεκίνημα του αγώνα δεν κρύβεται εύκολα.

ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ «ΕΠΝΙΞΑΝ» ΤΟ ΠΕΝΑΛΤΙ

Σε ένα πρωτάθλημα παρωδία με τον Ολυμπιακό να κάνει φέτος τα κουμάντα κατεβαίνεις υποψιασμένος και ελπίζεις ο ξένος διαιτητής να κάνει το χρέος του, να παίξουν οι 2 ομάδες μπαλίτσα και να κερδίσει ο καλύτερος ή και να λήξει Χ. Έλα όμως που στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν αυτό δεν γίνεται. Μόλις λίγα λεπτά μετά τη σέντρα, ο Νταρίντα υποδέχεται ωραία την μπάλα και μπαίνει στην περιοχή του Ολυμπιακού και έρχεται ο Ροντινέι και τον κλωτσάει. Έτσι απλά, χωρίς να έχει καμία σχέση με την μπάλα και ρίχνει κάτω τον Νταρίντα. Κάτι φυσικά που δεν ήταν στα πλάνα του Σουηδού διαιτητή και του Varista για αυτό και δεν είδε κανείς τους τίποτα. Όταν λοιπόν γίνεται αυτή η φάση τι να περιμένεις για τη συνέχεια; Τα φάουλ γύρω από την περιοχή του Ολυμπιακού που δεν μας τα έδιναν ποτέ; Τα σπρωξίματα πάνω στον Μορόν και τις αγκαλιές πάνω στον Φέτφα και τον Σουλεϊμάνωφ; Την ανύπαρκτη 2^η κίτρινη κάρτα – αποβολή στον Μοντόγια; Προφανώς και προσπάθησαν να κρατήσουν τα προσχήματα και ακύρωσαν τα 2 γκολ του Ολυμπιακού μιας και στις συγκεκριμένες φάσεις δεν μπορούσαν να ξαναδιαψεύσουν την εικόνα όπως έκαναν στο πέναλτι του Νταρίντα αν και ο Σουηδός όπως φάνηκε από τον φακό το πάλεψε πάρα πολύ για να μετρήσει και αυτό το γκολ.

ΜΕ ΣΩΣΤΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ, ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ

Με αυτές τις συνθήκες στο παιχνίδι η ομάδα πατούσε καλά. Ήξερε πως να λειτουργεί στην άμυνα φορτώνοντας το κέντρο και αφήνοντας τις πλευρές πιο χαλαρές, είχε συγκέντρωση και μετέφερε εύκολα και γρήγορα την μπάλα από την άμυνα στην επίθεση. Ταυτόχρονα είχε καλές αντιδράσεις όποτε του δινόταν η ευκαιρία και έψαχνε τη στιγμή του για να βγει μπροστά. Σε μια φάση όπου ξεκίνησε από κλέψιμο του Μορόν στον χώρο του κέντρου, οι παίκτες μας συνδυάστηκαν σωστά, η μπάλα κατέληξε πάλι στον Ισπανό όπου με μια πολύ ωραία κίνηση και ακόμη πιο ωραίο ευθύβολο σουτ έξω από την μεγάλη περιοχή έκανε στο 36’ το 0-1! Στα λεπτά που ακολούθησαν μέχρι το ημίχρονο ο Φρίντεκ άνοιξε τον χορό των λαθών με τον Κουέστα όμως να σταματάει τον Μάρτινς διατηρώντας το 0-1.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΦΘΗΝΑ ΤΟΥ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΤΟΥ

Σε έπειθε ο ΑΡΗΣ του Α ημιχρόνου ότι μπορεί να φύγει νικητής παρόλο που ο Νίμπεργκ σφύριζε Ολυμπιακό μιας και οι αντίπαλοι μας δυσκολευόντουσαν πολύ να δημιουργήσουν φάσεις. Και επειδή δυσκολευόντουσαν είπαμε να τους βοηθήσουμε από μόνοι μας… Μόντσου και Μπράμπετς συνδυάστηκαν για να δώσουν την ευκαιρία στον Κωστούλα μόλις στο 52’ να ισοφαρίσει. Ο Μοντόγια συνέχισε να μπαίνει άγαρμπα στις φάσεις με τον Σουηδό να αρπάζει την ευκαιρία και να τον αποβάλλει σε μια φάση όπου δύσκολα δίνεται κίτρινη κάρτα. Τη χαριστική βολή την έδωσε ο Ρόουζ που έχασε τη θέση του επιτρέποντας στον Κωστούλα να γίνει ο ήρωας του αγώνα με 2 γκολ. Ένα δεύτερο γκολ λίγα λεπτά πριν το τελικό σφύριγμα της λήξης σε ένα σημείο του αγώνα όπου θεωρητικά όλη η προσήλωση των παικτών μας ήταν στην άμυνα.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΛΗΣ

Να στείλει τις επιθέσεις του Ολυμπιακού στα πλάγια και να ψάξει με γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας την αντεπίθεση ήταν το πλάνο και σε μεγάλο βαθμό οι παίκτες του Ουζουνίδη το εφάρμοσαν άψογα. Οι αντίπαλοι μας είχαν την υπεροχή, έκαναν παιχνίδι αλλά δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν ευκαιρίες πέρα από κάποιες εξαιρέσεις. Τα 2 γκολ ήταν από φθηνά ατομικά λάθη και ακόμη και αν στο 2^ο γκολ παίζαμε με 10 παίκτες δεν αποτελεί δικαιολογία.  Η ομάδα για ακόμη ένα παιχνίδι δεν μπόρεσε να έχει διάρκεια και δεν κατάφερε να κερδίσει κάτι από τα καλά της διαστήματα. Πέρα από τις απουσίες που υπήρχαν πριν την έναρξη της αναμέτρησης, είχαμε και τις ατυχίες με τους τραυματισμούς(πριν και κατά την διάρκεια( και τις αναγκαστικές αλλαγές που χάλασαν τα πλάνα του Ουζουνίδη αλλά πλέον το πρόβλημα στο ρόστερ πέρα από ποιοτικό αρχίζει και γίνεται και ποσοτικό. Προφανώς και ο τρόπος που θα διαχειριστεί αυτή τη δύσκολη κατάσταση ο νέος προπονητής θα καθορίσει και τη συνέχεια μας στο πρωτάθλημα.

ΕΧΑΣΕ ΒΑΘΜΟΥΣ , ΕΧΑΣΕ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕΙ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

Είχε το προβάδισμα στο σκορ, σε έπειθε ότι μπορεί να τα καταφέρει και να αντέξει στην «πίεση» του σουηδού ρέφερι και του Ολυμπιακού στο τέλος όμως τα έκανε όλα λάθος και έμεινε με το απόλυτο τίποτα. Έχασε τους βαθμούς, έχασε την ευκαιρία να «ανέβει» ψυχολογικά, έχασε και άλλους 2 παίκτες από τραυματισμούς.  Ανεξάρτητα από το πόσο μακριά φαντάζει αυτή τη στιγμή η τετράδα, η ομάδα φωνάζει για μεταγραφική ενίσχυση και ίσως πλέον να είναι και ο μοναδικός τρόπος για να αλλάξει η κατάσταση. Το χαρτί του προπονητή το «κάψαμε», σειρά τώρα οι μεταγραφές.

ΥΓ. Το πόσο αρρωστημένο είναι το ποδοσφαιρικό περιβάλλον και πόσο έχει περάσει στο πετσί των οπαδών των ομάδων του big-πορδ η εύνοια και οι αβάντες το καταλαβαίνεις από παιχνίδια σαν το σημερινό. Όταν αυτή τη φάση του Νταρίντα λες ότι δεν είναι πέναλτι και ότι το σπρώξιμο στον Μπράμπετς πριν το γκολ που ορθώς ακυρώθηκε δεν είναι φάουλ, τότε μάλλον το βλέπουμε εντελώς διαφορετικά το ποδόσφαιρο.

ΥΓ2. Και κάπου εκεί στη σαπίλα του ποδοσφαίρου κολλάνε και τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ. Αυτά που στα ρεπορτάζ τους και στα highlights τους δεν έχουν τη φάση του Νταρίντα. Σαν να μην έγινε ποτέ!

Εξαρχής ήταν δύσκολη η αποστολή του να κερδίσεις σε μια έδρα που έχεις να φύγεις νικητής 22 ολόκληρα χρόνια αλλά ο Μάντζιος και οι παίκτες του έπειθαν με τις τελευταίες εμφανίσεις ότι είχαν την ικανότητα να το πετύχουν. Ωστόσο στην πράξη παρακολουθήσαμε κάτι εντελώς διαφορετικό από τον ανταγωνιστικό ΑΡΗ που περιμέναμε. Εύκολη ήττα από το 6΄,  με την αντίδραση που δεν είδαμε ποτέ από την ομάδα να είναι αυτό που πληγώνει περισσότερο παρά το τελικό 3-0.

ΑΝΕΥΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Όταν μόλις στο 6’ δέχεσαι το πρώτο γκολ και στη συνέχεια παραμένεις σε παθητικό ρόλο τα λόγια περιττεύουν. Αργή σκέψη, αργή εκτέλεση, νωθρότητα και μια γενικότερη αναποτελεσματικότητα σε κάθε μας ενέργεια. Αρκετά προβλήματα στην άμυνα που έμπαζε από όλες τις πλευρές. Την ίδια στιγμή που το «άνευρο» κέντρο και η έλλειψη πίεσης προς τους παίκτες του Ολυμπιακού τους επέτρεπε να κάνουν ανενόχλητοι το παιχνίδι τους και να γίνονται απειλητικοί. Ελάχιστες οι φορές που απειλήσαμε την αντίπαλη εστία, καμία από αυτές δεν ανάγκασε τον Τζολάκη να επέμβει και αυτό τα λέει όλα. Ακόμη και οι αλλαγές που έγιναν, κινήθηκαν στο ίδιο χαμηλό τέμπο. Με εξαίρεση ίσως τον Φαμπιάνο και τον Κουέστα που ήταν ίσως οι μοναδικοί διασωθέντες από το σημερινό ναυάγιο.

ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ…

Με τον ίδιο τρόπο όπως αντιμετωπίζει όλες τις ομάδες που βρίσκονται ψηλότερα από εμάς αντιμετώπισε και σήμερα ο ΑΡΗΣ τον Ολυμπιακό.  Η επιλογή του Ρόουζ στο κέντρο άμυνα όπως και η παρουσία του Βεστράτε στο αρχικό σχήμα ήταν στην λογική της «προετοιμασίας» που θέλει όλους τους παίκτες ενόψει τελικού ετοιμοπόλεμους. Αντιθέτως ο Μοντόγια που και αυτός πήρε φανέλα βασικού ήταν περισσότερο λογική επιλογή από τον Φεράρι μιας και προτιμάτε στα περισσότερα παιχνίδια που ο ΑΡΗΣ κατεβαίνει με αμυντικές… βλέψεις. Για ακόμη όμως ένα παιχνίδι φάνηκε ότι ο Ολυμπιακός δεν μας ταιριάζει. Η ταχυδύναμη  που χαρακτηρίζει μεγάλο κομμάτι του ρόστερ του είναι κάτι που εμείς για να την κοντράρουμε θα πρέπει οι παίκτες μας να δώσουν το κάτι παραπάνω. Και σήμερα ο ΑΡΗΣ όπως φάνηκε δεν είχε τη διάθεση να ζοριστεί. Δεν μας βγήκε το παιχνίδι από νωρίς και το αφήσαμε στην τύχη του. Όταν όμως λειτουργείς έτσι τότε λογικό είναι η εμπιστοσύνη που έχεις κερδίσει από τον κόσμο και ο σεβασμός από τους αντιπάλους να κλονίζεται. Και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει πρώτα από όλα τον Μάντζιο και μετέπειτα τους παίκτες του. Άλλο η διαχείριση δυνάμεων και άλλο η πνευματική ετοιμότητα. Σήμερα ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε ανέτοιμος σε όλα τα επίπεδα και το ότι δεν υπήρχε βαθμολογικό κίνητρο δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Το κίνητρο είναι να βελτιωθείς αγωνιστικά και να χτίσεις σιδερένια αυτοπεποίθηση ενόψει τελικού. Και με εμφανίσεις σαν την σημερινή δεν το πετυχαίνεις.

ΔΕΝ ΚΑΙΓΟΤΑΝ… ΚΑΙ ΤΟ ΕΔΕΙΞΕ

Εύκολα, χωρίς ιδιαίτερο κόπο ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που ήθελε αφήνοντας την ομάδα μας να αρκεστεί στη «διαχείριση» δυνάμεων ενόψει της συνέχειας. Δεν ήταν αδιάφορος ο ΑΡΗΣ σήμερα στο Καραϊσκάκη αλλά με την εικόνα του έδειξε ότι δεν καιγόταν κιόλας… ώστε να τα δώσει όλα για ένα θετικό αποτέλεσμα. Προβλημάτισε η ομάδα με αυτό που παρουσίασε σήμερα στο γήπεδο αλλά ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα δεν χάθηκε τίποτα. Το αφήνουμε πίσω μας και κοιτάμε τα επόμενα βήματα αυτής της «προετοιμασίας» πριν τον μεγάλο τελικό.

Με τον βαθμό της ισοπαλίας θα επιστρέψει ο ΑΡΗΣ μας από τον Πειραιά, σε ένα παιχνίδι που έδειξε ότι η ομάδα  έχει σφυγμό, ισοφαρίζοντας το εις βάρος του 2-0 του Α΄ και βουλώνοντας στόματα.  Από τα χαμένα… των πρώτων 45’ όπου ο Ολυμπιακός είχε στήσει πάρτι, στην αντίδραση του Β ημιχρόνου που μπορούσε να οδηγήσει μέχρι και στο διπλό! Αυτός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα που απέδειξε ότι όποιος θεωρεί τους βαθμούς απέναντι του δεδομένους, μάλλον στο τέλος θα πληγωθεί.

45’ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ

Από τις χειρότερες εμφανίσεις του ΑΡΗ παρακολουθήσαμε στο πρώτο ημίχρονο με τις επιλογές του Τερζή να ξενίζουν και το πλάνο του να μοιάζει σαν αφηρημένη τέχνη. Βλέποντας τους αντιπάλους μας να επιτίθονται δυναμικά, τους παίκτες μας να μοιάζουν με κώνους και να αδυνατούν να κρατήσουν την μπάλα έστω για 5’’ ο αγώνας φαινόταν ικανός να πάρει μια τρομακτική τροπή. Η άμυνα μας δεν είχε καμία λογική ενώ για κάποιον ανεξήγητο λόγο οι παίκτες μας έδειχναν ξαφνιασμένοι από την πίεση των αντιπάλων μας.

ΒΓΗΚΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΠΑΛΑ, ΙΣΟΦΑΡΙΣΕ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΞΕ ΚΑΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ

Το 2-0 των πρώτων 45’ έμοιαζε απόλυτα φυσιολογικό με τον φόβο περισσότερων γκολ να περνάει από το μυαλό μας με τον ΑΡΗ που βλέπαμε. Έλα όμως που τελικά η ομάδα βγαίνοντας από τα αποδυτήρια αποφάσισε να προσπαθήσει να παίξει την μπάλα που ξέρει. Και όταν μπήκαν πιο δραστήριοι παίκτες σαν τους Ετέμπο, Ιτούρμπε και Καμάτσο  ξαφνικά φάνηκε ότι ο ΑΡΗΣ μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα στο γήπεδο από τον ρόλο του κομπάρσου που είχε στο πρώτο ημίχρονο. Η ομάδα μπόρεσε να κρατήσει και να κυκλοφορήσει την μπάλα περισσότερο, έβγαλε ένταση, τρεξίματα και άρχισε να κοιτάει πιο συχνά προς την αντίπαλη εστία. Το πείσμα του Ιτούρμπε σε μια φάση που φαινόταν ακίνδυνη οδήγησε στο 2-1 κλονίζοντας την ηρεμία των γηπεδούχων που μέχρι πριν λίγο έδειχναν καβάλα στο άλογο για μια ακόμη σημαντική νική. Ο ΑΡΗΣ όμως δεν είχε πει την τελευταία του κουβέντα και αυτό φάνηκε και στη συνέχεια όπου πίεσε, διεκδίκησε και κατάφερε με τον Καμάτσο να ισοφαρίσει σε ένα παιχνίδι που φαινόταν χαμένο. Μάλιστα αν ήμασταν πιο προσεκτικοί υπήρχαν και 2 φάσεις μετά την ισοφάριση όπου θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει και το τρίτο γκολ!

ΑΨΥΧΟΛΟΓΗΤΟΣ, ΨΥΧΡΟΣ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Δεν μπορείς να την ψυχολογήσεις αυτή την ομάδα με τίποτα. Εκεί που πιστεύεις ότι θα τα δώσει όλα σε απογοητεύει, και εκεί που τον έχεις χαμένο σου δίνει ένα «χαστούκι χαράς» και σε συνεφέρει! Κάπως έτσι ήταν το σημερινό . Από τις απορίες για τις επιλογές του Τερζή και τον εκνευρισμό για την νωθρότητα των παικτών μας, στην αποθέωση που δεν εγκατέλειψαν την μάχη καταφέρνοντας να φθάσει στην ισοφάριση. Να κρίνεις την κακή παρουσία για περίπου 60’; με αυτή την εικόνα μόνο από τύχη θα καταφέρουμε να βγούμε στην Ευρώπη. Να μείνουμε στην αντίδραση των τελευταίων 30’ και την αποτελεσματικότητα(ή ρέντα αν προτιμάτε) που μας οδήγησε στο Χ; Ας ελπίσουμε οι ίδιοι οι παίκτες και ο προπονητής να καταλάβουν πόσο αδικούν τους εαυτούς και να κρατήσουν οι ίδιοι τα τελευταία τριάντα λεπτά της αναμέτρησης.

«ΦΙΛΙΚΟ» ΚΑΖΟ ΚΑΙ ΕΝΕΣΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ

Στην απόλυτη διχασμένη προσωπικότητα έχει εξελιχθεί ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ που για ακόμη μια φορά κατάφερε να μας τρελάνει δείχνοντας 2 εντελώς διαφορετικά πρόσωπα! Από το δεν βλεπόταν για περίπου 60΄στην αντίδραση που ακολουθήσε και μπορούσε να οδηγήσει μέχρι και στη νίκη! Πραγματικά δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε… Κρατάμε τον βαθμό και την ένεση ψυχολογίας και συνεχίζουμε!

ΥΓ. Πόσα άρθρα άραγε περί «φιλικών» που ξεκίνησαν να γράφονται μετά το 2-0 τελικά κατέληξαν στον DELETE;

Με ένα ψυχρό γκολ σχεδόν από το πουθενά σε μια στιγμή αδράνειας στα πρώτα δευτερόλεπτα του Β ημιχρόνου ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα σπαταλώντας την όποια καλή προσπάθεια έκανε κυρίως στα πρώτα 45’. Μια ήττα φυσιολογική όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι μιας και η ομάδα μας μετά το γκολ ποτέ δεν αντέδρασε και αρκέστηκε στο τιμητικό 1-0. Και όλα αυτά κόντρα σε έναν Ολυμπιακό που δεν έκανε κάτι το τρομερό, στο Α’ ημίχρονο είχε λιγότερες ευκαιρίες από εμάς αλλά σίγουρα έδειξε σε όλο το παιχνίδι ότι ήθελε τη νίκη πιο πολύ.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟΣ

Όπως έπρεπε κατέβηκε η ομάδα σε αυτό το δύσκολο παιχνίδι εκμηδενίζοντας σε όλο το πρώτο ημίχρονο οποιαδήποτε σκέψη του Ολυμπιακού για γκολ ενώ κατάφερε παράλληλα να δημιουργήσει καλύτερες προϋποθέσεις από τον αντίπαλο του για να σκοράρει. Ιδιαίτερα η μεσοαμυντική μας λειτουργία ήταν εξαιρετική ενώ οι παίκτες μας με σχετική ευκολία κατάφερναν να κυκλοφορούν την μπάλα παρόλο που προτιμούσαν να την αφήνουν στα πόδια των αντιπάλων στοχεύοντας στην αντεπίθεση.

ΗΡΘΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟ ΧΑΟΣ

Η εικόνα των πρώτων 45’ έδειχνε έναν σκληροτράχηλο ΑΡΗ αποφασισμένο να βάλει τα δύσκολα στον Ολυμπιακό. Έλα όμως που όταν δεν υπάρχει το «κοράκι» στη μέση υπάρχει η επιπολαιότητα μας και αυτές οι κακές στιγμές σαν και αυτή στο πρώτο λεπτό του Β ημιχρόνου που έδωσε την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να σκοράρει το γκολ που του χάρισε τη νίκη. Και αν αυτές οι κακές στιγμές κάθε ομάδας είναι κομμάτι του παιχνιδιού και ως ένα σημείο δικαιολογούνται αυτό που ακολουθήσε δεν έχει λογική εξήγηση  εκτός… και αν στην σκέψη του Πάρντιου ήταν να πέσει ο ρυθμός και στο τέλος της αναμέτρησης να χτυπήσουμε μπας και κλέψουμε τον βαθμό. Αυτό ως προς τις σκέψεις μιας και στην πράξη είδαμε τους αντιπάλους μας να ανεβαίνουν πιο ψηλά, να διεκδικούν ένα δεύτερο γκολ και την ομάδα μας αντί να πιέζει και να επιτίθεται πιο μαζικά να αρκείται σε αυτή την ήπια ήττα. Φυσικά και δεν σημαίνει ότι αν ο ΑΡΗΣ μετά το 1-0 πίεζε ψηλά θα γυρνούσε το παιχνίδι αλλά το ότι δεν το προσπαθείς καν και αρκείσαι στο τίποτα πληγώνει.

ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ …ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Κόντρα στο Λεβαδειακό η ομάδα έδειξε σημαντικά στοιχεία βελτίωσης σχεδόν σε όλους τους τομείς εκτός από το γκολ. Λόγω όμως της δυναμικής του αντιπάλου «τεχνικά κομμάτια» που είδαμε μεσοβδόμαδα όπως   οι τοποθετήσεις των παικτών, η σωστή πίεση στην άμυνα και η καλή κυκλοφορία της μπάλας πέρασαν στα ψιλά. Σήμερα απέναντι ίσως στην πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ελλάδας αυτή τη στιγμή έδειξε τα ίδια στοιχεία με αρκετά πειστικό τρόπο. Όχι ότι ο ΑΡΗΣ πρέπει να μείνει σε αυτές τις καλές εντυπώσεις αλλά από εκεί που βρισκόμασταν αγωνιστικά στα χαμένα πλέον είναι ορατό ότι ο Πάρντιου γνωρίζει καλύτερα το ρόστερ του αλλά και οι παίκτες ξέρουν καλύτερα τι θέλει ο προπονητής από αυτούς.  Και ας είμαστε ρεαλιστές... ακόμη και με την απόδοση που είχαμε  σήμερα με λίγη τύχη περισσότερη ή μερικά εκατοστά πιο πίσω από την γραμμή του οφσάιντ θα μπορούσαμε να είχαμε φύγει με βαθμό ή βαθμούς.

ΔΕΝ ΡΙΣΚΑΡΕ ΚΑΙ ΑΡΚΕΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ

Με τις «καλές εντυπώσεις» των πρώτων 45’ επιστρέφει ο ΑΡΗΣ μας από το Καραϊσκάκη όπου γνώρισε την ήττα με ένα γκολ σε μια φάση που δεν φαινόταν δύσκολη. Ναι μεν ο ΑΡΗΣ έδειξε τα «δόντια» του στον Ολυμπιακό και έστειλε το μήνυμα ενόψει των διπλών αναμετρήσεων του κυπέλλου αλλά κάποια στιγμή σε παιχνίδια σαν το σημερινό πρέπει να αρχίσεις να απαιτείς τις νίκες …και όχι να διστάζεις να βγεις μπροστά μην δεχθείς περισσότερα γκολ. Περιμένουμε στο κύπελλο να δούμε έναν ΑΡΗ που δεν θα φοβηθεί τον αντίπαλο του και θα είναι αυτός μέσα στο γήπεδο που με την εικόνα του θα δείχνει ότι θέλει περισσότερο τη νίκη.

ΥΓ. Ήττα εντός προγράμματος μπορεί να πει κανείς αλλά με αυτή την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου και το σπάνιο 50-50 που είχαμε σήμερα από τον διαιτητή έπρεπε να αρπάξεις την ευκαιρία.

Στην μάχη των πλέιοφς ρίχνεται ο ΑΡΗΣ μας από ένα καλό βάσει της μέτριας χρονιάς σημείο εκκίνησης με μοναδικό στόχο τη διατήρηση των κεκτημένων(3^η περσινή θέση) και φυσικά το ευρωπαϊκό εισιτήριο για 4^η συνεχόμενη σεζόν! Με τους ίδιους παίκτες που μας πρόσφεραν καλές και κακές στιγμές όλη τη σεζόν αλλά έναν νέο προπονητή που δικαιολογημένα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα από την στιγμή που πάτησε το πόδι του στη Θεσσαλονίκη, χαρακτηρίστηκε ως «μάγος».

ΕΜΕΙΣ ΘΑ «ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΟΥΜΕ» ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Καθαρά τεχνικά, στατιστικά και βαθμολογικά το πρόγραμμα των πλέιοφς δεν είναι και το καλύτερο για την ομάδα μας. Κάτι όμως που έχει διπλή ερμηνεία μιας και στο χέρι του ΑΡΗ είναι με ένα καλό ξεκίνημα να βάλει τις βάσεις για το πλασάρισμα που επιθυμεί με την ολοκλήρωση του «μίνι πρωταθλήματος». Ναι μεν θα θέλαμε να ξεκινήσουμε εντός έδρας και τον Ολυμπιακό να τον αντιμετωπίσουμε αργότερα αλλά αν δούμε συνολικά το πρόγραμμα όλων των ομάδων θα καταλήξουμε ότι ένα καλό ξεκίνημα θα αναγκάσει  και τους υπόλοιπους να αφήσουν τα «φιλικά» στην άκρη.

ΤΡΟΜΑΖΕΙ Ο ΚΛΑΤΕΜΠΕΡΓΚ

Αν κάτι έχει να φοβηθεί ο ΑΡΗΣ αυτή τη στιγμή αυτό έχει να κάνει με τους διαιτητές που θα επιλέξει ο αρχιδιαιτητής στα παιχνίδια μας. Δυστυχώς το αναμενόμενο σκάνδαλο γίνεται πράξη για ακόμη μια φορά με τον Μανούχο που μας έσφαξε στο παιχνίδι στο Καραϊσκάκη με τον πλέον άκομψο τρόπο(3 πέναλτι στα πρώτα 15’) να ξαναεπιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος …προφανώς για να συνεχίσει το έργο του. Με τις ευλογίες πάντα του Κλάντεμπεργκ και των big-πορδ τα συμφέροντα των οποίων προασπίζεται σε κάθε ευκαιρία έναντι των υπολοίπων. Το ζήσαμε και πέρσι με την σκανδαλώδη εύνοια που είχε η ΑΕΚ και ο μπάογκ στα μεταξύ μας παιχνίδια. Γνωστό το έργο, δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, οφείλουμε όμως να αντισταθούμε και να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΟ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ ΠΟΛΛΑ

Μπορεί να κέρδισε ο ΑΡΗΣ τον Ολυμπιακό ύστερα από κάμποσα χρόνια εξασφαλίζοντας το εισιτήριο για τα πλέιοφς ακόμη και με το -6 αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ξαφνικά ο Ολυμπιακός έγινε ομάδα του «χεριού» μας.  Δύσκολο παιχνίδι που η παρουσία του Μανούχου αντί για έναν ξένο διαιτητή το κάνει ακόμη πιο δύσκολο. Στο Καραϊσκάκη θα φάνει πόσο έτοιμος και αποφασισμένος είναι ο ΑΡΗΣ για αυτά τα παιχνίδια. Ο τρόπος που θα αγωνιστεί στο θεωρητικά πιο δύσκολο παιχνίδι αυτού του μίνι πρωταθλήματος αλλά και το πώς θα διαχειριστεί τα συναισθήματα του μετά από αυτό ανεξαρτήτως αποτελέσματος.  Όπως θα φανεί και η ετοιμότητα συγκεκριμένων παικτών που με τον ερχομό του Μπούργος από τα αζήτητα βγήκαν και πάλι στο προσκήνιο με την απόδοση τους. Παράλληλα στην άκρη του μυαλού μας όλοι έχουμε και την επόμενη σεζόν και το «ξεκαθάρισμα» στο ρόστερ που πρέπει να γίνει.  Η καλύτερη ευκαιρία για τον Μπούργος ώστε να καταλήξει στις επιλογές του ενόψει και της νέας σεζόν.

ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΟ «ΜΟΙΡΑΣΜΑ» ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ξεκάθαρα ο στόχος του «big-πορδ» και του Κλάτεμπεργκ είναι η διασφάλιση των 4 ευρωπαϊκών θέσεων με τον ΑΡΗ να είναι σταθερά η ομάδα που τους χαλάει τα σχέδια τα τελευταία χρόνια.  Ακόμη και φέτος σε μια σεζόν γεμάτο λάθη και μέτριες εμφανίσεις είναι μια ανάσα από τους  wanna be πρωταθλητές αλλά και μπροστά από τον «αναγεννημένο» Παναθηναϊκό του Γιοβάνοβιτς. Αν λοιπόν αυτός ο ΑΡΗΣ κατάφερε να τερματίσει 1 βαθμό κάτω από την ΑΕΚ τώρα που με τον Μπούργος βρίσκει τον εαυτό του λογικό είναι οι αντίπαλοι του να έχουν τρομοκρατηθεί. Ας δικαιολογήσουμε λοιπόν τον φόβο που νιώθουν και ας μπούμε από την αρχή δυνατά και αποφασισμένα για να τους χαλάσουμε και φέτος το αφήγημα και να κοιτάξουμε την επόμενη σεζόν με μεγαλύτερη αισιοδοξία …αλλά και λιγότερα λάθη. ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Και αν το πανό στήριξης στα «αδέλφια δολοφόνους» δεν ήταν αρκετό για να καταλάβουν ότι οι συμβολικές κινήσεις τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα, ήρθε η κλοπή των πλακετών από το πάρκο αθλητικής φιλίας μόλις την επόμενη ημέρα από την στιγμή που παραδόθηκε.  Για αυτό απαιτούμε να κάνουν σωστά οι αρχές το έργο τους και να μπει ένας τέλος στην εγκληματική οργάνωση… και τους ηθικούς αυτουργούς της.

Εμβόλιμη αγωνιστική έχουμε αυτή την εβδομάδα με τον ΑΡΗ μας να αγωνίζεται στην Κρήτη σε ένα κομβικό παιχνίδι όπου οι 3 βαθμοί αυτή την χρονική περίοδο κρίνονται ιδιαίτερα σημαντικοί. Ο αγώνας με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και ο απόηχος του ανήκει στο παρελθόν και εκεί πρέπει να παραμείνει μη επιτρέποντας τους «καλοθελητές» να επηρεάσουν το μυαλό της ομάδος αλλά και του κόσμου της.

ΤΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ

Η αλήθεια τις περισσότερες φορές είναι πολύ πιο απλή και ξεκάθαρη από όσο σκόπιμα παρουσιάζεται «καμουφλαρισμένοι» από τους διάφορους επικοινωνιολόγους. Ο ΑΡΗΣ πήγε έπαιξε ένα παιχνίδι τακτικής στο Καραϊσκάκη που δεν του βγήκε κυρίως λόγω Μανούχου. Η ομάδα στάθηκε πολύ καλύτερα απέναντι στον Ολυμπιακό από ότι οι ομάδες που παρουσιάζονται ως μισητοί εχθροί του που υποτίθεται ότι διεκδικούν το πρωτάθλημα. Ομάδες που κανονικά θα έπρεπε να ήταν εξοργισμένες με την διαιτησία του Μανούχου και την αβάντα υπέρ του Ολυμπιακού που οδεύει για ένα ακόμη πρωτάθλημα. Έλα όμως που η χαρά τους δεν μπορεί να κρυφθεί όπως και οι ρεαλιστικοί τους στόχοι που έχουν να κάνουν με το «καπέλωμα» του ΑΡΗ από την συμμαχία των 3. «Καπέλωμα» που ξεκίνησε με το σκανδαλώδες -6 από το καλοκαίρι.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΥΣΙΜΟ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ

Χρόνο με τον χρόνο ο ΑΡΗΣ δυναμώνει σε τέτοιο βαθμό που αυτό αρχίζει να αποτυπώνεται στην βαθμολογία αλλά και στις μεταξύ μας αναμετρήσεις με τους «big-πορδ». Αναμετρήσεις με αστερίσκο μιας και πολλές από αυτές όπως οι πρόσφατες σε ΟΑΚΑ και Καραϊσκάκη διεξάγονται υπό ιδιαίτερες συνθήκες. Ακόμη και έτσι αυτός ο ΑΡΗΣ του Καρυπίδη που με κάθε ευκαιρία μπαίνει στο μάτι του κυκλώνα είναι εδώ, δεν τα παρατάει και διεκδικεί μέχρι το τέλος με την αξία του μέσα στο γήπεδο το καλύτερο δυνατό. Κάπως έτσι θα πρέπει να το δει ο κόσμος το όλο σκηνικό στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν, κάπως έτσι θα πρέπει να το δει και ο Μάντζιος με τους παίκτες του. Εμφανίσεις σαν αυτές με τα Γιάννενα, τον Ιωνικό, τον Απόλλων και τον ΟΦΗ στο πρωτάθλημα είναι βούτυρο στο ψωμί τους και δεν πρέπει να επαναληφθούν.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Άλλο οι διπλοί αγώνες για το κύπελλο και άλλο αυτός του πρωταθλήματος στην Κρήτη. Εκεί ο ΟΦΗ θα πρέπει να δικαιολογήσει όλες τις επικοινωνιακές(και όχι μόνο) αβάντες που έχει και να παλέψει για τη νίκη. 2 φορές ως τώρα ο ΑΡΗΣ κόντρα σε μια ομάδα που ήρθε για την ισοπαλία στο Κλ.Βικελίδης ήταν καλύτερος …και ας πήρε μια νίκη. Τώρα όμως τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Αν παρουσιαστεί η ομάδα όπως πρέπει στην Κρήτη τότε οι 3 βαθμοί της νίκης θα μπουν στις βαλίτσες για την επιστροφή στη Θεσσαλονίκη. Πάμε για το διπλό ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ.  Τελικά θα μας πει κανείς από τους ανταγωνιστές του Ολυμπιακού αν χάρηκαν ή στεναχωρήθηκαν που ο ΑΡΗΣ ηττήθηκε στο Καραϊσκάκη; Η διαιτησία του Μανούχου ενόχλησε κανέναν τους ή ήταν η προβλεπόμενη;

Να «κλέψει» αντί να κερδίσει βαθμό ή βαθμούς προσπάθησε ο ΑΡΗΣ μας στο Καραϊσκάκη και το πλήρωσε με μια ήττα πιο βαριά από όσο δείχνει το τελικό σκορ. Η ομάδα από μόνη της αρκέστηκε σε παθητικό ρόλο σε ένα παιχνίδι όπου ο αντίπαλος δεν έκανε και τίποτα το ιδιαίτερο. Ακόμη και έτσι αν δεν αγωνιζόμασταν στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν με διαιτητές μαριονέτες σαν τον Μανούχο θα μπορούσαμε να είχαμε παρακολουθήσει ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι με τον ΑΡΗ να μην φεύγει με άδεια χέρια από τον Πειραιά.

ΕΠΕΝΔΥΣΕ ΣΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΜΕ ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΡΟΠΟ

Σαν άλυτος γρίφος έμοιαζε το σκεπτικό του αγωνιστικού πλάνου της ομάδος μας σήμερα με κανέναν να μην μπορεί με βεβαιότητα να εξηγήσει το τι ακριβώς ήθελε να πετύχει ο ΑΡΗΣ αγωνιζόμενος με αυτόν τον τρόπο. Κατόπιν μπόλικης σκέψη η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι θέλαμε με παιχνίδι υπομονής θωρακίζοντας την άμυνα να εξαντλήσουμε και να εκνευρίσουμε τον Ολυμπιακό και όταν η κούραση θα ήταν εμφανής στους αντιπάλους να βγούμε μπροστά. Διαφορετικά τίποτα άλλο δεν δικαιολογεί αυτό που είδαμε τακτικά από τον ΑΡΗ σήμερα. Εκτός και αν η πίστη ότι δεν περνάει τίποτα από την άμυνα μας έφθασε σε υπερφυσικά επίπεδα. Και όλα αυτά σε ένα παιχνίδι όπου ο αντίπαλος ήταν εμφανώς  κουρασμένος και δεν έπιασε κάποια σπουδαία απόδοση.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΤΟ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ

Υπάρχουν παιχνίδια όπως με τα Γιάννενα που λες ότι με την εικόνα που είχαν οι παίκτες ο προπονητής δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα. Υπάρχουν όμως παιχνίδια και σαν το σημερινό όπου λες το ανάποδο. Πώς να λειτουργήσουν οι παίκτες ορθολογικά και να βγουν προς την επίθεση όταν η λέξη άμυνα και η προσοχή στα μετόπισθεν ήταν το μοναδικό πλάνο. Πολλά λάθη ακόμη και σε απλές μεταβιβάσεις, τεράστια διστακτικότητα να ανέβει ο οποιοσδήποτε ακόμη και στις 3-4 φάσεις όπου «φώναζαν» αντεπίθεση και ένα άγχος για να κυκλοφορήσει η μπάλα στα μετόπισθεν ώστε να «ξοδέψουμε» χρόνο που οδηγούσε σπασμωδικές αντιδράσεις. Αν αυτή η εικόνα δεν ήταν αποτέλεσμα του αγωνιστικού προσανατολισμού που είχε η ομάδα σήμερα, τότε τι ήταν;

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ Ο ΜΑΝΟΥΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ VAR

Ναι ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν έθελξε με την απόδοση του. Έλα όμως που με μια πενηνταρίσια διαιτησία τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι εντελώς διαφορετικά! 2 καθαρά πέναλτι στο πρώτο ημίχρονο «πνίγηκαν» από τον Μανούχο και το VAR όπως και κάμποσες κίτρινες εις βάρος του Ολυμπιακού. Ενώ το εξόφθαλμο  φάουλ λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή του Ολυμπιακού στο 92’ μπροστά στα μάτια του Μανούχου ξεγύμνωσε την αγωνία του για να λήξει το παιχνίδι. Άλλη μια πετυχημένη αποστολή για τους Έλληνες καμικάζι-διαιτητές.

ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝ…

Η σημερινή εμετική διαιτησία δεν δίνει το παραμικρό άλλοθι στην ομάδα μας για την εικόνα της αλλά δεν παύει να είναι μια πραγματικότητα. Πιο λυπηρό όμως από τις αποφάσεις του Μανούχου είναι αυτό το καταραμένο ΑΝ… τι θα γινόταν άραγε ΑΝ ο ΑΡΗΣ έμπαινε να παίξει το παιχνίδι του, προσπαθούσε να πιέσει λίγο ψηλά τον κουρασμένο αντίπαλο, προωθούσε την μπάλα μπροστά αντί να την γυροφέρνει στα μετόπισθεν και κοιτούσε στα μάτια τον αντίπαλο χωρίς φόβο; Πόσο διαφορετικά χειρότερη δηλαδή θα μπορούσε να ήταν η έκβαση του αγώνα;

ΥΓ. Είπαμε παίζεις στην έδρα του πρωταθλητή δεν είναι και το πιο εύκολο να πας εκεί και να τον κάνεις σουρωτήρι. Δεν γίνεται όμως να τρως το γκολ στο 54’ και να συνεχίζεις να παίζεις παθητικά μέχρι το 80’!

Αν κάτι λείπει από την καλή παράδοση που έχει χτίσει ο ΑΡΗΣ μας στις επισκέψεις του προς την πρωτεύουσα τα τελευταία χρόνια αυτό είναι μια νίκη επί του Ολυμπιακού. Και όταν λέμε νίκη εννοούμε την νίκη με τους 3 βαθμούς και όχι κάποιες κερδισμένες εντυπώσεις για την τιμή των όπλων… Αν σε αυτές τις αποτυχημένες επισκέψεις στο Καραϊσκάκης προσθέσουμε και τις υπόλοιπες αποτυχίες κόντρα στον Ολυμπιακό τότε το «σπάσιμο» αυτής της αρνητικής παράδοσης είναι ο ξεκάθαρος στόχος-πρόκληση του Άκη Μάντζιου και των παικτών του. Μπορεί αυτός ο ΑΡΗΣ; Φυσικά και μπορεί αρκεί να του το επιτρέψουν αλλά και ο ίδιος να μην δείξει τάσεις αυτοχειρίας όπως σε αρκετά παιχνίδια τα τελευταία χρόνια.

Ο ΓΡΙΦΟΣ ΤΩΝ 11 ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΕΝΤΙΑΓΕ

3 σερί νίκες έχει ο ΑΡΗΣ μας όντας στην 3^η θέση της βαθμολογίας(της πραγματικής βαθμολογίας) και αυτές όπως και τις υπόλοιπες στο πρωτάθλημα δεν τις πέτυχες με τα πάντα να κυλάνε αρμονικά αλλά τις πέτυχε εν μέσω σημαντικών απουσιών, ξαφνικών προβλημάτων της τελευταίας στιγμής και συνεχής πίεσης. Οπότε το να σταθούμε στην απουσία του πολύτιμου Καμαρά ή του αξιόπιστου Σούντγκρεν ουσιαστικά υποβαθμίζουμε την όλη φετινή προσπάθεια. Ο Μάντζιος έχει πληθώρα επιλογών και είναι σε μεγάλο βαθμό αποκλειστική του ευθύνη να κρατάει τους παίκτες του σε εγρήγορση. Σε εγρήγορση όπως πρέπει να είναι ο Σάκιτς που θα αντικαταστήσει τον Σούντγκρεν αλλά και όπως πρέπει να είναι όλοι όσοι αγωνισθούν στο αυριανό παιχνίδι. Φυσικά και υπάρχουν διλήμματα αλλά η λογική προτάσσει συγκεκριμένες αποφάσεις. Μπερτόγλιο και Εντιαγέ είναι 2 εξαιρετική παίκτες, κομβικοί για τον φετινό ΑΡΗ. Το να τους βάλεις και τους 2 μαζί ίσως και να αποτελεί και ρίσκο. Ενώ σίγουρα θα πρέπει να σκεφτεί ότι ίσως και να πρέπει να κρατήσει έναν από τους 2 στον πάγκο ως game changer αλλά και για ανάσες στην νευραλγική θέση που αγωνίζονται. Για την επίθεση τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα χωρίς τον Καμαρά. Η συνταγή λέγεται Ντάνιελ Μαντσίνι με παιχνίδια σαν αυτό του Καραϊσκάκη όπως αναμένεται να εξελιχθεί να του ταιριάζουν απόλυτα. Μάνος και Λόπεθ είναι πίσω σε ρυθμό και δύσκολα να βρουν μέσα από ένα τέτοιο παιχνίδι. Όσο για το τέρμα εκεί το πιθανό είναι να παραμείνει ο Ντένις κάτω από τα δοκάρια παρά την επιστροφή Κουέστα.

ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ

Δεν είναι τυχαία πρώτος και με διαφορά ο Ολυμπιακός στην βαθμολογία και αυτό είναι κάτι που του το αναγνωρίζουν όλοι. Όπως όμως αναγνωρίζουν και όλοι ότι αυτός ο Ολυμπιακός έχει πολλές αδυναμίες και τρωτά σημεία. Όταν μάλιστα προέρχεται και από ένα ευρωπαϊκό ταξίδι τότε και ο παράγοντας κούραση δικαιολογημένα μπαίνει στη συζήτηση. Απέναντι σε αυτόν τον Ολυμπιακό ο ΑΡΗΣ πρέπει να παρουσιαστεί αποφασισμένος όπως μπήκε στην Τούμπα, αποτελεσματικός και πιστός στο πλάνο του όπως έκανε στα 3 τελευταία νικηφόρα παιχνίδια. Αυτά ήταν τα στοιχεία που έκαναν την διαφορά και του χάρισαν τις νίκες χωρίς καν να πιάσει κάποια σπουδαία απόδοση. Και φυσικά εφόσον όλα κυλήσουν θετικά να μην κλωτσήσει την ευκαιρία για νίκη όπως αρκετές φορές έχει κάνει με μεγάλη ευκολία. Δύσκολη αποστολή που μπορεί όμως να ολοκληρωθεί με επιτυχία.

ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΤΗΝ ΒΑΘΜΟΘΗΡΙΑ

Πολύ ντόρος γίνεται τα τελευταία χρόνια από τους αλλόθρησκους(επηρεάζοντας και συνΑρειανούς) για τις σχέσεις Ολυμπιακού-ΑΡΗ με τα αποτελέσματα στα μεταξύ μας παιχνίδια να δίνουν τροφή σε αυτά τα σχόλια. Ακόμη και αν η πραγματικότητα των μεταξύ μας αναμετρήσεων είναι πολύ διαφορετική από το τελικό αποτέλεσμα και απέχει έτη φωτός από τις κακοπροαίρετες ερμηνείες δεν παύει στην «καθημερινότητα» του ΑΡΗ μας να απουσιάζει μια νίκη επί του Ολυμπιακού, πόσο μάλλον μια νίκη στο Καραϊσκάκη. Παρά τα όποια προβλήματα και αγωνιστικές ανορθογραφίες αυτός ο ΑΡΗΣ μπορεί να πάρει τη νίκη που τόσο θέλουμε και να συνεχίσει απτόητος την ανοδική του πορεία.  Αρκεί όπως έκανε και μέσα στην Τούμπα να το πάει μέχρι το τέλος και την ευκαιρία που θα του δοθεί για την νίκη να την αρπάξει από τα μαλλιά και να μην την αφήσει μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης. Πάμε για το διπλό ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Μετά τον ορισμό του Μανούχου το επόμενο «κόλπο» του Κλάτενμπεργκ θα είναι ο αντίπαλος του ΑΡΗ να έχει το «νόμιμο» δικαίωμα να επιλέγει τους διαιτητές που θέλει! Έτσι και αλλιώς κάπως τσουλάει το πράγμα φέτος.

Με την κλήρωση να είναι σύμμαχος στην προσπάθεια μας να διατηρηθούμε στην 2^η θέση, ο Άκης Μάντζιος και οι παίκτες του καλούνται απλά να συνεχίσουν να κάνουν ότι ακριβώς κάνουν σχεδόν από το ξεκίνημα της χρονιάς.  Το πρόγραμμα των πλέιοφς φαντάζει ιδανικό ώστε να πετύχουμε τους στόχους μας. Η λέξη όμως «σκοπιμότητα» θα πρέπει να καρφωθεί καλά στο μυαλό των παικτών μας αρχίζοντας από το παιχνίδι στο Καραϊσκάκη κόντρα στον Ολυμπιακό.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΠΛΕΪΟΦΣ ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΙΔΑΝΙΚΟ

Με 6 απουσίες θα αντιμετωπίσουμε τον Ολυμπιακό και αυτό από μόνο του δείχνει πόσο καλά μας πήγε η κλήρωση. Από όποια οπτική γωνία και αν το δεις, συμφέρει τον ΑΡΗ που αντιμετωπίζει στην πρεμιέρα των πλέιοφς τον Ολυμπιακό εκτός έδρας. Είτε λόγω της αγωνιστικής κόπωσης και απουσιών των πρωταθλητών ώστε να πάρουμε τη νίκη ή έστω έναν βαθμό είτε σαν μια ήττα «εντός προγράμματος» που θα δώσει την ευκαιρία σε τραυματίες και τιμωρημένους να επανέλθουν χωρίς να μας στοιχίσει κάποια «υποχρεωτική νίκη».  Ναι ο ΑΡΗΣ έχει αποδείξει ότι μπορεί να κοντράρει και να κερδίσει τους πάντες ανεξαρτήτως έδρας αλλά όταν έχεις 6 απουσίες είναι υπεροπτικό να θεωρείς ότι δεν παίζει ρόλο.

Η ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΑΣ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος μας έδωσε ένα προβάδισμα, σίγουρα πολύ μικρότερο από αυτό που πραγματικά αξίζαμε αλλά δεν παύει να είναι προβάδισμα που μπορούμε και πρέπει να εκμεταλλευτούμε. Με λίγα λόγια, ο ΑΡΗΣ είναι μπροστά από τους διώκτες του και εκεί πρέπει να παραμείνει με κάθε τρόπο. Οι εντός έδρας ήττες από ΑΕΚ και Παναθηναϊκό πρέπει να έχουν γίνει μάθημα για την ομάδα μας. Όπως και ο αφελής τρόπος με τον οποίο χάθηκε η πρόκριση στα ημιτελικά του κυπέλλου και αλλά και μια σπουδαία νίκη μέσα στην Τούμπα.  Αυτές οι κακές φετινές στιγμές μας δεν έχουν να κάνουν με ένα ατομικό λάθος αλλά για μια ομαδική έλλειψη συγκέντρωσης στα κρίσιμα λεπτά. Ναι ο Κουέστα έκανε λάθος, ναι ο Μπουσέρ έδωσε την ευκαιρία στο κοράκι να σε σφάξει αλλά αν  όλοι  ήταν συγκεντρωμένοι και έκαναν την δουλειά τους δεν θα φθάναμε ποτέ σε αυτό το σημείο. Για  αυτό ίσως και το κομμάτι της ψυχολογικής προετοιμασίας από τον Άκη Μάντζιο να επισκιάζει και όλα τα υπόλοιπα πρέπει.

ΜΕ ΤΗ 2^η ΘΕΣΗ ΘΑ ΒΑΛΕΙ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΤΛΟΥΣ

Αδιαπραγμάτευτος ο στόχος της 2^ης θέσης για τον ΑΡΗ μας ακόμη και αν δεν προσφέρει το κάτι παραπάνω. H συμφωνία με τον Σάσα αλλά και το γεγονός ότι σχεδόν όλη η φετινή ομάδα δεσμεύεται με συμβόλαιο και τη νέα χρονιά δείχνει τις σκέψεις του Καρυπίδη για τον ΑΡΗ, οπότε το σημείο εκκίνησης για το επόμενο πρωτάθλημα έχει τη δική του σημασία.   Όσο για την πρεμιέρα των πλέιοφς, αν και η νίκη αγνοείται… η ομάδα στα τελευταία παιχνίδια φαίνεται να έχει βρει τα «κουμπιά» του Ολυμπιακού. Ώρα για το διπλό που λείπει από την φετινή μας συλλογή! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Σε μια πρόχειρη προσπάθεια που έκανε το Sport24 να παρουσιάσει την βαθμολογία του πρωταθλήματος χωρίς VAR αλλά μόνο με τους καλοθελητές της εξυγίανσης φάνηκε ξεκάθαρα πόσο ευνοημένος είναι ο συμπολίτης αλλά και το κυνήγι του ΑΡΗ μας. Που να έμπαιναν στην διαδικασία να αναλύσουν και την ορθή ή μη χρήση του VAR σε όλο το πρωτάθλημα. Εκεί θα φαινόταν ξεκάθαρα ότι ο ΑΡΗΣ θα έμπαινε στα πλέιοφς με την Ευρώπη στο τσεπάκι διεκδικώντας επάξια το πρωτάθλημα μέχρι το τέλος!

Τι και αν η «συμμαχία» οργιάζει στην προσπάθεια της να καβαντζώσει τα εισιτήρια της Ευρώπης και ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε κατάσταση έκστασης μετά την ευρωπαϊκή τεσσάρα; Ο ΑΡΗΣ μας τον χαβά του. Κλείνει τα αυτιά του σε όλα αυτά και προετοιμάζεται πυρετωδώς για τη νίκη στο Καραϊσκάκη. Μια νίκη που θα μας επιτρέψει να «ρεφάρουμε» μερικούς από τους κλεμμένους βαθμούς των προηγούμενων αγωνιστικών, όπως ακριβώς κάναμε και στο ΟΑΚΑ!

Το πάθημα του κυπέλλου  και ο φθηνός τρόπος  με τον οποίο δεχθήκαμε 2 γρήγορα γκολ θα αποτελέσουν  την αφετηρία του πλάνου νίκης που καταστρώνει ο Άκης Μάντζιος. Με τους Γκάμα και Ματίγια εκτός αλλά και τις επιστροφές των Τζέγκο και Ιωάννου με εξαίρεση 2-3 επιλογές η ενδεκάδα διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό. Αρχίζοντας από την άμυνα εκτός απροόπτου ο Μπεναλουάν θα πάρει τη θέση του Δεληζήση και μαζί με τους Ροζ και Σούντγκρεν φαντάζουν οι σίγουροι. Όπως σίγουρος θα έπρεπε να θεωρείτε και ο Σάκιτς αλλά με το μερίδιο ευθύνης που είχε στα 2 γκολ του Ολυμπιακού στο ματς του κυπέλλου ίσως να δούμε και τον Ιωάννου να ξεκινάει. Σάσα – Τζέγκο είναι το δίδυμο που κερδίζει το κέντρο και δεν αλλάζει ενώ και οι Μπερτόγλιο, Σίλβα και Γκαρσία θα συμπληρώσουν την μεσοεπιθετική γραμμή με τον Μπρούνο να «καραδοκεί». Εκεί που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το τι ακριβώς θα συμβεί είναι στην κορυφή της επίθεσης. Ο Μάνος (που σύμφωνα με πληροφορίες που ακολούθησαν το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό είχε μικροενοχλήσεις) είναι ετοιμοπόλεμος  όπως και Μαντσίνι που πιθανόν να ταιριάζει πιο πολύ σε αυτό το παιχνίδι. Και φυσικά υπάρχει και η περίπτωση του Μήτρογλου σε μια προσπάθεια να μπερδέψει ο Μάντζιος τον αντίπαλο προπονητή.

Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι η πίστη και η αποφασιστικότητα που υπάρχει για το διπλό. Οι συγκυρίες ευνοούν την ομάδα μας μιας και όπως είναι λογικό από χθες το βράδυ ο Ολυμπιακός ζει και αναπνέει για την ρεβάνς με την Αϊντχόβεν. Οπότε μόνο έκπληξη θα είναι να ρισκάρει ο Μάρτινς χρησιμοποιώντας τα δυνατά χαρτιά του στο παιχνίδι. Αμφιβάλλω αν θα μπει καν στην διαδικασία να τους δώσει χρόνο έστω στο δεύτερο ημίχρονο όπως έκανε στο παιχνίδι του κυπέλλου. Όχι ότι τα «δεύτερα» του Ολυμπιακού δεν είναι ομάδα που θα έκανε πρωταθλητισμό αλλά σίγουρα υπάρχει μια διαφορά ποιότητας με τους βασικούς. Μια άλλη ευχάριστη συγκυρία με μια δεύτερη ματιά είναι η νίκη του Παναθηναϊκού στην πρόσφατο αθηναϊκό ντέρμπι. Η εμμονή με το «αήττητο» πρωτάθλημα έλαβε τέλος, όπως και η υπερβολή με τον παντοδύναμο Ολυμπιακό που δεν χάνει. Ναι μεν ο Παναθηναϊκός δέχθηκε μεγάλη πίεση και είχε την τύχη με το μέρος του αλλά δεν παύει το τελικό αποτέλεσμα να ήταν 2-1 υπέρ των πράσινων. Αν λοιπόν αυτός ο ανεβασμένος με δεκανίκια Παναθηναϊκός μπορεί να κερδίσει στα ίσια τον Ολυμπιακό, γιατί όχι να μην το κάνουμε και εμείς; Με πλάνο, συγκέντρωση και πάθος ο ΑΡΗΣ μπορεί να φύγει με τους 3 πολύτιμους βαθμούς και να βυθίσει την «συμμαχία» για ακόμη μια φορά σε έντονο προβληματισμό!

Η αγανάκτηση και η οργή των προηγούμενων ημερών για τη νέα κλοπή κόντρα στον Παναιτωλικό και το σκάνδαλο με την έδρα των Ιωαννίνων έχει μετατραπεί σε αποφασιστικότητα για μάχη μέχρι τέλους. Ναι στην Ελλάδα «έτσι είναι τα πράγματα» όπως τους αρέσει να λένε αλλά ξεχνάνε ότι υπάρχει και ένας ΑΡΗΣ που δεν τα παρατάει ποτέ. Αυτό θα γίνει και στο Καραϊσκάκη. Η μάχη τώρα ξεκινάει! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΠΛΟ!

ΥΓ. Για το ότι στο ντέρμπι κορυφής μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου της βαθμολογίας του πρωταθλήματος δεν μπήκε από τον Κλάτενμπεργκ ξένος διαιτητής είναι ένα ακόμη σημάδι ότι πλέον και ο αρχιδιαιτητής παίζει ξεκάθαρα το παιχνίδι των big-πορδ και εξυπηρετεί τα συμφέροντα της συμμαχίας.

ΥΓ2. Καλά το είπε ο άλλος… και όλα αυτά γίνονται στο Ελληνικό ποδόσφαιρο στα χρόνια που η κυβέρνηση αποφάσισε να φτάσει  «το μαχαίρι στο κόκκαλο»,  υπάρχει η εποπτεία της FIFA/UEFA και η 2^η θέση δεν οδηγεί στο Champions League! Φανταστείτε τι θα ζούσαμε υπό διαφορετικές συνθήκες !!!!

ΥΓ3. Μέσα σε όλο αυτό το θέατρο σκιών και το πρωτάθλημα με την σημαδεμένη τράπουλα υπάρχει και ο ΑΡΗΣ που παλεύει και αντιστέκεται.  Με τον κόσμο αντί να αηδιάζει ,  να ξεσπάει στην ομάδα του και να την εγκαταλείπει όπως θα θέλανε, να την αγκαλιάζει και να συσπειρώνεται γύρω της ακόμη περισσότερο. ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ Η ΜΟΝΗ ΜΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ!