Θετικό και με το παραπάνω ήταν το ντεμπούτο του Πάρντιου στον πάγκο της ομάδος μας  κόντρα στον Ολυμπιακό αλλά το να του «χρεώνεις» αυτό το αποτέλεσμα με μόλις ελάχιστα 24ωρα στη Θεσσαλονίκη είναι ουτοπικό. Πλέον έχοντας μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για το υλικό και τις αδυναμίες της ομάδος έφτασε η στιγμή όπου θα αρχίσουμε να βλέπουμε σιγά σιγά το «αποτύπωμα» του Άλαν Πάρντιου στον φετινό ΑΡΗ.

ΓΡΙΦΟΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

Η αρχή έγινε με τα λάθη στον  μεταγραφικό σχεδιασμό,  στη συνέχεια ακολούθησε η «επιβεβαίωση των λαθών» με την κακή αγωνιστική κατάσταση σημαντικών παικτών και έπειτα ήρθαν οι τραυματισμοί παικτών όπως αυτή του Μπράμπετς και του Ντουκουρέ αλλά και η ίωση του Ντάμπο όπου διόγκωσαν το πρόβλημα που προϋπήρχε. 2 βασικά γρανάζια της ομάδος σε άμυνα και κέντρο όπως την βλέπουμε έως τώρα έχουν βγει εκτός μάχης ενώ υποβόσκει και η εναλλακτική λύση στην κορυφή της επίθεσης όπου μετά τον Γκρέι υπάρχουν μόνο αλχημείες. Όλα αυτά έχουν γεμίσει το μπλοκάκι του Πάρντιου που καλείται να βρει άμεσα λύσεις με το διάστημα διακοπής των 2 εβδομάδων λόγω εθνικών ομάδων να μην είναι τόσο βολικό όσο ακούγεται.

ΕΝΚΟΛΟΥ  Ή ΠΙΡΣΜΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

Πρώτο και σημαντικότερο δίλλημα είναι αυτό για το κέντρο της άμυνας και τον αντικαταστάτη του Μπράμπετς.  Αν ο Ενκολού ήταν σε καλή κατάσταση και είχε ενσωματωθεί πλήρως στην ομάδα δεν θα υπήρχε θέμα συζήτησης . Από την στιγμή όμως που ο καμερουνέζος ψάχνει να βρει τον καλό του εαυτό, η εμπειρία του Πίρσμαν ίσως να είναι αυτή που θα  του δώσει φανέλα βασικού δίπλα στον Φαμπιάνο. Και κάπως έτσι οι φωνές που θέλανε έστω έναν εκ των Δεληζήση ή Μπεναλουάν να παραμείνουν στην ομάδα αποκτούν αξία.

ΡΙΣΚΟ ΜΕ ΝΤΙΟΠ ΚΑΙ ΝΤΑΜΠΟ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ;

Οι 2 παίκτες πήραν ψήφο εμπιστοσύνης κόντρα στον Ολυμπιακό  με τον Νταμπό να δίνει και την ασίστ για την ισοφάριση. Ωστόσο η εικόνα τους όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια δεν ήταν αυτή που έπρεπε και αν ο Ντουκουρέ ήταν υγιής σίγουρα θα ήταν βασικός. Με τον Νταμπό να έχει χάσει κάμποσες προπονήσεις λόγω πυρετού τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο πολύπλοκα. Ο Ντιόπ θα είναι ο ένας από τους 2 τους κέντρου για τον άλλο όμως υπάρχουν αρκετοί υποψήφιοι.  Ματέο Γκαρσία, Μανού Γκαρθία και Οντουμπάτζο μπορούν να δώσουν κάποιες λύσεις στο κέντρο ύπο προϋποθέσεις. Τον Οντουμπάτζο δεν τον έχουμε δει σε αυτή τη θέση πέρα από λίγα λεπτά σε ένα φιλικό προετοιμασίας. Ίσως να πρέπει να πάρει την ευκαιρία μιας και σε περίπτωση που βγει αυτή η κίνηση θα έχουμε μια σταθερή λύση αλλά και θα αξιοποιήσουμε έναν εξαιρετικό παίκτη που συγκυριακά έχασε την θέση του στην βασική ενδεκάδα.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΠΑΛΜΑ ΚΑΙ ΖΕΡΒΙΝΙΟ ΓΙΑ ΑΝΤΙ-ΓΚΡΕΪ

Όχι ότι ο Γκρέι δεν είναι ένας εξαιρετικός παίκτης αλλά υπάρχουν στιγμές στο παιχνίδι που δεν μπορεί να συμβαδίσει με την υπόλοιπη ομάδα κυρίως όταν ο ρυθμός είναι γρήγορος και η πιεστική άμυνα και το τρανζίσιον είναι το ζητούμενο. Τον Τερζή όταν τον έβγαλε στο ντέρμπι με τον συμπολίτη από νωρίς τον «δικάσαμε», με τον Πάρντιου όμως  όταν τον έκανε νωρίς αλλαγή κόντρα στον Ολυμπιακό συμβιβαστήκαμε… Μετά και τις πρόσφατες δηλώσεις του νέου προπονητή μας είναι ξεκάθαρο ότι ο Πάλμα και ο Ζερβίνιο προορίζονται υπό καταστάσεις για την κορυφή της επίθεσης. Κόντρα στον Ολυμπιακό αυτό πέτυχε μακάρι και η συνέχεια να είναι ανάλογη.

ΛΙΓΟΣ ΧΡΟΝΟΣ, ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΝΙΚΗ

Όσο ωραίο και αν ακούγεται  «η ομάδα να δουλέψει αυτές τις 2 εβδομάδες»  που δεν υπήρχε αγωνιστική δράση η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική με τον Άλαν Πάρντιου να μην μπόρεσε να κάνει ούτε μια προπόνηση υπό τις συνθήκες που θα ήθελε. Ο χρόνος πιέζει όπως  και η ανάγκη για βαθμούς που θα μας κρατήσουν στις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας. Πολλοί οι γρίφοι που έχει να λύσει ο νέος μας προπονητής, ώρα να δούμε στον Βόλο μερικά από τα κολπάκια του! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ για το διπλό!

ΥΓ. Ο τρόπος με τον οποίο ξεμπρόστιασε τον Μπέο ο επίσημος ΑΡΗΣ και τον ανάγκασε σε άλλη μια μεγαλοπρεπή κυβίστηση δείχνει και τον δρόμο για το πώς πρέπει να κινείται η ομάδα αδιαφορώντας για τα επικοινωνιακά παιχνίδια τρίτων.

ΥΓ2. Και ας μην ξεχνάμε βέβαια ότι  η επιλεκτική «διανομή εισιτηρίων» και τα «στοπ κατά το δοκούν» από την αστυνομία είναι και αυτά μέρος της «ισονομίας»  του τραγικού ελληνικού πρωταθλήματος.

Οι νίκες είναι το καλύτερο γιατρικό και αυτό αποδείχθηκε ξεκάθαρα και με τη νίκη στην Τρίπολη. Από την απογοήτευση των εύκολων πεταμένων 2 βαθμών απέναντι στον ανύπαρκτο συμπολίτη και την προπονητομεταγραφοτρικυμία ήρθε η νίκη στην Τρίπολη και όλα φαίνεται να βρίσκουν τον δρόμο τους. Ένα δυνατό όνομα προπονητή όπως αυτό του Πάρντιου θα κάθεται πλέον στον πάγκο μας, το η διορθωτική κίνηση στα χαφ έγινε με τον Ετεμπό ενώ προστέθηκε και ο Ροντρίγκεζ με περγαμηνές καλύτερες από αυτές του Πάλμα που έχει ήδη κερδίσει άπαντες. Όλα πλέον φαντάζουν ιδανικά στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο και έτσι θα πρέπει να συνεχίσουν και μετά το βράδυ της Κυριακής.

ΑΝΕΜΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ

Δεν είναι και το πιο σύνηθες ένας προπονητής με τόσες πολλές παραστάσεις από το κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη να έρχεται στο Ελλαδιστάν. Ο Άλαν Πάρντιου όμως ήρθε επιβεβαιώνοντας τις «πόρτες» προς την αγγλική αγορά που έχουν ανοίξει διάπλατα για τον ΑΡΗ μας. Εμπνέει ως παρουσία ενώ και το βιογραφικό του δεν χωράει αμφισβήτηση.  Μετά από κάμποσους παίκτες που ήρθαν από το νησί, τώρα και ένας έμπειρος προπονητής. Το αν θα πετύχει θα το δούμε μέσα στο γήπεδο, σίγουρα όμως πολλοί από εμάς ήθελαν μια τέτοια αλλαγή ώστε να δοκιμάσουμε και κάτι διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

ΟΙ ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ ΤΟΝ ΕΥΝΟΟΥΝ

Οι 5 βαθμοί που χάθηκαν στις πρώτες αγωνιστικές είναι μεγάλο πλήγμα σε σχέση με τις υψηλές προσδοκίες που υπάρχουν φέτος. Ευκαιρίες όμως για να «ρεφάρεις» και να χτίσεις σερί που θα σε ανεβάσουν ψηλά υπάρχουν. Μια τέτοια ευκαιρία φαίνεται να είναι αυτή απέναντι στον Ολυμπιακό που δείχνει να τα έχει χαμένα. Ναι μεν ο Μαρινάκης έχει σπάσει τα κοντέρ των μεταγραφών αλλά επειδή στο Ελλαδιστάν είσαι… πράγματα όπως σχεδιασμός, προετοιμασία, αγωνιστικό πλάνο κτλ για την ώρα απουσιάζουν και από τους πρωταθλητές. Κάτι που ως ένα βαθμό ισχύει και για εμάς αλλά ακόμη και έτσι φαίνεται να είμαστε πιο έτοιμοι.  Ναι τα κενά υπάρχουν, οι ρόλοι ακόμη δεν είναι διακριτοί, η άμυνα ώρες ώρες μπάζει αλλά το ταλέντο ξεχειλίζει και ο εσωτερικός ανταγωνισμός ίσως να αποδειχθεί η κινητήριος δύναμη του φετινού ΑΡΗ. Πόσο μάλλον όταν οι παίκτες μας θα αγωνιστούν για πρώτη φορά υπό τις οδηγίες του νέου προπονητή μας. Όλοι θα δώσουν το κάτι παραπάνω στην προσπάθεια τους να πείσουν τον Πάρντιου ότι αξίζουν μια θέση στην ενδεκάδα ή έστω στο «μόνιμο» ροτέισον της ομάδος.

ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΕΡΖΗ

Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο ενόψει της αναμέτρησης με τον Ολυμπιακό είναι η παρακαταθήκη του Τερζή από το νικηφόρο παιχνίδι στην Τρίπολη. Ο υπηρεσιακός προπονητής δοκίμασε κάτι διαφορετικό κόντρα στον Αστέρα που ιδιαίτερα στο μεσοεπιθετικό κομμάτι έπιασε σε μεγάλο βαθμό. Αντί να προσπαθήσει να γεμίσει το κέντρο της ομάδος με ένα δίδυμο που δεν μας βγαίνει όπως συνέβη είτε όταν έπαιζε ο Ντάμπο είτε όταν έπαιζε ο Ντιόπ δίπλα στον Ντουκουρέ αποφάσισε να αφήσει μόνο του τον Ντουκουρέ και να βάλει μπροστά από αυτόν τον Ματέο Γκαρσία και τον Μανού Γκαρθία! Μια κίνηση που μας έδωσε περισσότερα τρεξίματα για αλληλοκαλύψεις και πίεση στην άμυνα αλλά και πολύ πιο γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας προς την  επίθεση. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ ο νέος προπονητής δεν πρόκειται να αλλάξει αυτή την τακτική και κόντρα σε έναν διστακτικό όπως αναμένουμε Ολυμπιακό μπορεί να δούμε σπουδαία πράγματα αγωνιζόμενοι με τον ίδιο τρόπο.

Η ΝΙΚΗ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΒΑΘΜΟΥΣ, ΗΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ

Με την διακοπή λόγω εθνικών ομάδων να ακολουθεί, το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Πέρα από τους 3 βαθμούς η ομάδα θα κερδίσει ηρεμία και χρόνο για να δουλέψει με τον νέο προπονητή. Οι συγκυρίες δείχνουν να μας βολεύουν αρκεί το περσινό πάθημα στα πλέιοφς να μας έχει γίνει μάθημα. Μας γλίτωσαν οι συμπολίτες… αλλά αυτοί δεν πρέπει να μας γλιτώσουν! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Ο ένας έχει τον Σιδηρόπουλο, ο άλλος τον Τζήλο και ο Ολυμπιακός τον Μανούχο του... να υποθέσουμε ότι στο επόμενος ΑΡΗΣ-Ολυμπιακός θα μπει 4ος?

Μετά την αποχώρηση παικτών όπως ο Γκάμα, ο Σάσα, o Σούντγκρεν, ο Μπερτόγλιο, ο Σάκιτς, ο Γκάνεα και πιθανόν και ο Ματίγια αλλά και τον ερχομό 7 νέων παικτών ως τώρα δεν μπορούμε να μιλάμε για τίποτα παρά για ένα τέλος εποχής  και μια ριζική ανανέωση με στόχο φυσικά το βήμα παραπάνω. Δεν είναι κακό η καρδιά του κόσμου να παραμένει ρομαντική και να σκέφτεται «Γκάμα ψυχάρα για πάντα Αρειανάρα» αλλά πολλές φορές πέρα από τους ρομαντικούς υπάρχει και η ωμή πραγματικότητα που θέλει τον ΑΡΗ να μην μένει σε πρόσωπα και να κοιτάει πάντα μπροστά, στοχεύοντας πάντα ψηλότερα. Ψηλότερα από εκεί που αυτοί οι παίκτες (μαζί με άλλους που αγαπήθηκαν  τα τελευταία χρόνια) μας έφθασαν καταθέτοντας σώμα και ψυχή μέσα στα γήπεδα φορώντας τη φανέλα με το σήμα του Θεού του πολέμου!

Η ΠΩΛΗΣΗ ΚΑΜΑΡΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ

Αν και η προπαγάνδα κατά του Καρυπίδη και το αφήγημα του «αφεντικού» Ολυμπιακού εκ των συνθηκών φθίνει δεν παύει ακόμη πολλοί φίλοι της ομάδος να πέφτουν στην παγίδα αγνοώντας τα προφανή και στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ως οπαδός πάντα στην ιεραρχία του «καλού του συλλόγου» μέσα στο μυαλό μου έχω στην  κορυφή το αγωνιστικό μιας και η ομάδα που παρουσιάζουμε μέσα στο γήπεδο είναι σε μεγάλο βαθμό ο καθρέφτης του οικοδομήματος που λέγεται ΑΡΗΣ. Στον ΑΡΗ λοιπόν που παρακολουθήσαμε την τελευταία αγωνιστική σεζόν υπήρχε η τρανταχτή μεταγραφή του Καμαρά που από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή πάλευε να πείσει ότι άξιζε τον ντόρο που έγινε το περασμένο καλοκαίρι. Σίγουρα βοήθησε την ομάδα ο Καμαρά ωστόσο νομίζω ότι η απόσταση από τις προσδοκίες που υπήρχαν και την εντύπωση ότι πρόκειται για έναν παίκτη που θα λύσει το πρόβλημα στο σκοράρισμα ήταν μεγάλη. Μάλιστα ο τρόπος που αγωνίζεται ο Καμαρά έκανε ξεκάθαρο ότι ο παίκτης δεν έχει το γκολ στο μυαλό του αλλά περισσότερο την δημιουργία για τους συμπαίκτες του κάτι που από μόνο του δείχνει ότι δεν κολλούσε στον ρόλο για τον οποίο προοριζόταν. Ακόμη και έτσι κατάφερε να έχει θετική επίδραση στο παιχνίδι μας αλλά και να τραβήξει τα βλέμματα πάνω του με το ταλέντο και την μαχητικότητα του.

ΕΚΑΝΕ ΔΙΑΝΑ ΣΤΙΣ «ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΕΣ» ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ

Η  πρόταση από τον Ολυμπιακό σήμαινε αυτομάτως ότι ο ΑΡΗΣ στις συναλλαγές του στο χρηματιστήριο του ποδοσφαίρου έκανε διάνα! Απλά μαθηματικά που δεν χρειάζονται επεξήγηση.  Αν στα οικονομικά οφέλη προσθέσεις και τον αστερίσκο ότι ο παίκτης παρά την αξία του δεν ήταν αυτό που ταίριαζε στην ομάδα μας τότε μιλάμε για ένα εξαιρετικό deal. Και χωρίς φυσικά να ξεχνάμε τα αυτονόητα ότι το Ελληνικό πρωτάθλημα για έναν «μη ξοφλημένο» παίκτη είναι απλά ένα σκαλοπάτι για ένα πιο σοβαρό πρωτάθλημα και όσο και αν δεν μας αρέσει να το λέμε… σε αυτό το ξεπεσμένο τραγελαφικό ελληνικό ποδόσφαιρο, η καλύτερη «βιτρίνα» είναι αυτή του Ολυμπιακού. Οπότε πρέπει να επιλέξεις σαν ομάδα αν θα αποδεχθείς αυτόν τον ρόλο, ακολουθώντας τις τάσεις του σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαίρου ή θα παραμείνεις με μια απαρχαιωμένη σκέψη με «καρφιτσωμένα δελτία» ή τεράστιες προσφορές σε παίκτες που δεν τις άξιζαν μόνο και μόνο για το πρεστίζ κάνοντας τεράστια οικονομική και «ηθική» ζημιά στο σύλλογο.   Γιατί όπως ωραία λέμε ότι ο ΑΡΗΣ άνοιξε πόρτες με κορυφαία γραφεία μάνατζερ παγκοσμίως και ψωνίζει από μια από τις καλύτερες αγορές όπως είναι η Αγγλία  έτσι εύκολα αν δεν είσαι συνεργάσιμος οι πόρτες κλείνουν. Συν φυσικά υπάρχουν και τα θέλω του παίκτη με τον άγραφο κανόνα του ποδοσφαίρου να λέει ότι ο παίκτης που δεν θέλει να μείνει δεν μπορείς να τον κρατήσεις.

ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΑ ΑΠΟΚΤΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΕΠΙΠΕΔΟ

7 νέα μεταγραφικά αποκτήματα ως τώρα και συνεχίζει το τεχνικό τιμ μαζί με τον πρόεδρο να ψάχνει για τους κατάλληλους που θα μπορούν να αποτυπώσουν την αγωνιστική φιλοσοφία του Μπούργος στο γήπεδο. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο πέρα από τα ατομικά στοιχεία ενός ποδοσφαιριστή εξίσου σημαντικό ρόλο και ίσως και σημαντικότερο παίζει η προσαρμογή του στο σύστημα της ομάδος και στη φιλοσοφία του προπονητή του. Και αυτό ακριβώς ευελπιστούμε φέτος να πετύχουμε. Το γήπεδο είναι ο απόλυτος κριτής για τους πάντες αλλά στα «χαρτιά» φαίνεται ότι έχουμε κάνει ταιριαστές επιλογές, με δυνατό βιογραφικό και εμπειρία από πρωταθλήματα πολύ πιο σοβαρά από το ελληνικό και αυτό κάνει τη διαφορά. Ακόμη και αν διαβάζοντας το βιογραφικό ενός παίκτη σταθείς στον σημαντικό τραυματισμό του και την πολύμηνη απουσία του από τους αγωνιστικούς χώρους, δεν είναι λογικό στη συνέχεια να προσπερνάς το γεγονός ότι αυτός ο παίκτες επέστρεψε και ενσωματώθηκε με ενεργό ρόλο σε μια ομάδα της Αγγλίας. Εκτός και αν πιστεύετε ότι οι αγγλικές ομάδες τουλάχιστον των πρώτων κατηγοριών επιλέγουν παίκτες με πολύ χαλαρά κριτήρια και τους επιτρέπουν να υπολειτουργούν μέσα στην καθημερινότητα της ομάδος  όπως για παράδειγμα γίνεται στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν. Ο Γκρέι ξεχωρίζει από τους νεοαποκτηθέντες μιας και μοιάζει ακριβώς αυτό που ψάχνουμε για την επίθεση και το γκολ. Ενώ και τα μπακ που έχουν αποκτηθεί φαίνεται να έχουν μια ποιότητα που έλειπε τα τελευταία χρόνια παρόλο τις φιλότιμες προσπάθειες παικτών όπως του Σάκιτς και του Σούντγκρεν.  Φυσικά και υπάρχουν ακόμη κενά και πρέπει να γίνουν κινήσεις αλλά για ακόμη μια φορά ο Καρυπίδης με πράξεις βουλώνει στόματα και κερδίζει την εμπιστοσύνη μας.

«ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ» ΣΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΚΑΜΑΡΑ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Από εκεί που αρχίσαμε εκεί και θα τελειώσουμε σε αυτό το μακροσκελές άρθρο με την πώληση Καμαρά ναι μεν να είναι ένα σπουδαίο deal αλλά να συμπεριλαμβάνει και μια δόση πικρίας. «Σκαλοπάτι» ο ΑΡΗΣ για τον Καμαρά όπως και «σκαλοπάτι» είναι ο Ολυμπιακός για το κάτι καλύτερο, εκτός και αν πιστεύετε ότι οι φιλοδοξίες ενός παίκτη σαν τον Καμαρά περιορίζονται στο Ελληνικό πρωτάθλημα… Αν λοιπόν ο ΑΡΗΣ σε αυτό το ελληνικό πρωτάθλημα θέλει να είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά «σκαλοπάτια» που θα προσελκύουν σπουδαίους παίκτες με φιλοδοξία αποφασισμένους να παλέψουν και να διακριθούν με τη φανέλα του ΑΡΗ ώστε να κερδίσουν και οι ίδιοι το κάτι παραπάνω τότε ο μοναδικός δρόμος για να το καταφέρουμε είναι αυτός της Ευρώπης. Τι και αν έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε συνεχόμενες εξόδους στα ευρωπαϊκά κύπελλα… μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας και φρενάρουμε την ομάδα μας.  Με μια σταθερά καλή ευρωπαϊκή πορεία τα δεδομένα αλλάζουν. Μια ματιά να ρίξουμε πόσο πιο εύκολο είναι για τον Ολυμπιακό ή τον συμπολίτη να πουλήσουν ή να  προσελκύσουν παίκτες έχοντας απλά μια μέτρια πορεία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις αρκεί για να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι απέναντι στην Γκόμελ να είμαστε έτοιμοι! Ξορκίσαμε την κακοδαιμονία στο ελληνικό πρωτάθλημα με τη νίκη-ανατροπή απέναντι στην ΑΕΚ, ώρα επιτέλους να κάνουμε και κάτι ανάλογο και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και να δούμε τον ΑΡΗ μας στους ομίλους του Europa Conference League. Έτσι μεγαλώνεις, έτσι προχωράς μπροστά, έτσι κάνεις το πολυπόθητο βήμα και αλλάζει ο τρόπος σκέψης σου και ανοίγει η όρεξη σου για το κάτι παραπάνω.

ΠΡΟΒΑ ΤΖΕΝΕΡΑΛΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Ποτέ δεν μου άρεσαν τα βιαστικά συμπεράσματα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μια σειρά από φιλικά παιχνίδια στο αρχικό στάδιο προετοιμασίας με παίκτες να πηγαινοέρχονται, τους προπονητές να δοκιμάζουν ότι τους κατεβαίνει στο μυαλό και οι παίκτες να μαλώνουν με τους αντιπάλους τους σε «φιλικό» επίπεδο με κάθε ευκαιρία. Καμία σχέση με το πραγματικό ποδόσφαιρο και τις επίσημες υποχρεώσεις. Στα φιλικά όμως με τον Ολυμπιακό και τον Ιωνικό στο Κλεάνθης Βικελίδης ο ΑΡΗΣ οφείλει να είναι σοβαρός, συγκεντρωμένος, ψύχραιμος, ανταγωνιστικός και αποτελεσματικός. Όχι μόνο γιατί αυτά τα 2 παιχνίδια είναι ουσιαστικά τα αποκαλυπτήρια της ομάδος στον κόσμο του αλλά γιατί ο ΑΡΗΣ θα πρέπει απέναντι στην  Γκόμελ που έχει αγωνιστικό ρυθμό να παρουσιαστεί πανέτοιμος. Θα είναι έγκλημα ακόμη μια χρονιά να ξεκινήσει με μια τρανταχτή αποτυχία… Ζέσταμα θα είναι και για όλους εμάς που έχουμε πάθει στερητικό από ΑΡΗ και μετράμε τις ώρες για να βρεθούμε στο βράδυ της Δευτέρας στο δεύτερο σπίτι μας. Χρόνος για δεύτερες σκέψεις δεν υπάρχει… γινόμαστε ένα με την ομάδα και δίνουμε στους νεοαποκτηθέντες παίκτες να καταλάβουν σε ποια ομάδα ήρθαν και ποιον κόσμο θα εκπροσωπούν μέσα στο χορτάρι! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Δεν ξέρω αν η «αυτοεξορία» στη Γ Εθνική έπαιξε τόσο πολύ τον ρόλο της ή τα «χαστούκια» στους big-πορδ με το που επιστρέψαμε έκαναν την διαφορά αλλά τα τελευταία χρόνια πολλοί ήταν οι παίκτες που κατάφεραν να με «αγγίξουν» και να τους δω πιο συναισθηματικά από έναν ακόμη περαστικό επαγγελματία ποδοσφαιριστή.  Ακόμη και αν έμειναν σχετικά λίγο στην ομάδα κατάφεραν να με «ψήσουν».  Σε αυτούς τους παίκτες ξεχωριστή θέση έχει ο Μπρούνο Γκάμα που είχε όλο το πακέτο που γουστάρω σε έναν παίκτη εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων.  Μακάρι οι δρόμοι μας να ανταμώσουν ξανά!

Στην αναμενόμενη απόφαση αντικατάστασης του Άκη Μάντζιου προχώρησε ο Θ.Καρυπίδης σε μια προσπάθεια να σώσει ότι σώζεται από την φετινή δύσκολη όπως εξελίσσεται χρονιά. Είχαμε τονίσει αρκετές φορές στο παρελθόν ότι από την στιγμή που αδυνατούσε ο Μάντζιος να αλλάξει την κατάσταση αργά ή γρήγορα αυτός θα γινόταν η αλλαγή που χρειάζεται η ομάδα. Πόσο μάλλον όταν η διοίκηση παρά την στήριξη που στα λόγια του παρείχε όπως φάνηκε στην πράξη προτίμησε να αποδυναμώσει την ομάδα με την πώληση του Τζέγκο παρά να την ενισχύσει με ετοιμοπόλεμους παίκτες που πιθανόν να άλλαζαν την αγωνιστική μας εικόνα.

ΘΕΤΙΚΟ ΤΟ ΠΡΟΣΗΜΟ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Προετοιμασμένος για την σκληρή κριτική που δέχθηκε εξαρχής είχε έρθει ο Άκης Μάντζιος στον ΑΡΗ μας και εκ του αποτελέσματος μπορούμε να πούμε ότι όχι μόνο κατάφερε να την διαχειριστεί αλλά πέτυχε να αλλάξει το κλίμα εις βάρος του σε εντυπωσιακό βαθμό! Η περσινή 2^η θέση στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος στην «χρονιά των ρεκόρ» δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης για το έργο του Έλληνα τεχνικού. Ωστόσο στην επόμενη σεζόν που ακολούθησε το  «άλλοθι» του μεταγραφικού σχεδιασμού και της προετοιμασίας δεν υπήρχε και αυτό έπαιξε ποικιλοτρόπως το ρόλο του. Συγκυρίες ή μη, ένα χαμένο πέναλτι και πολλές άχαστες ευκαιρίες στα σκουπίδια τα αποτελέσματα έδειχναν ότι όχι μόνο ο Μάντζιος δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία να χτίσει την ομάδα όπως αυτός ήθελε αλλά και ότι από ένα σημείο και μετά αδυνατούσε να διαχειριστεί όλη την κατάσταση. Οι τελευταίες του σπασμωδικές κινήσεις έδειξαν ότι όχι μόνο είχε χάσει τα αποδυτήρια αλλά και ότι η κριτική που του ασκούνταν ήταν αυτή που επηρέαζε τις όποιες επιλογές. Έστω και έτσι και σε σχέση με άλλους προπονητές που πέρασαν και δεν ακούμπησαν ο Μάντζιος κατάφερε να αφήσει το στίγμα του.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΥΠΙΔΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΟΡΑΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ως τώρα ο Καρυπίδης στη θητεία του στον ΑΡΗ έχει δοκιμάσει λογής και λογής πειράματα. Όλα ημιτελή, όλα με ταβάνι, όλα με πλάνα που στην πορεία κάπου χάνονται. Η επιλογή Μάντζιου είχε ξενίσει άπαντες μιας και το να περιμένεις να κάνεις το βήμα παραπάνω ως ομάδα με Έλληνα προπονητή στον πάγκο σου ακούγεται ως ανέκδοτο στα αυτιά των περισσοτέρων.  Τους Έλληνες προπονητές όσο τους εμπιστευτήκαμε τους εμπιστευτήκαμε, τους τεχνικούς διευθυντές με την πρώτη ευκαιρία τους πήραμε τα κλειδιά από τα χέρια, τους τουρίστες ξένους τους αποχωριστήκαμε με εκνευρισμό και η στροφή στο λάτιν μοντέλο είναι πλέον γεγονός! Αυτό δείχνει η απόφαση του Θ.Καρυπίδη να ξαναχτίσει αγωνιστικά τον ΑΡΗ από την αρχή επιλέγοντας τον Χερμάν Μπούργος ως τον άνθρωπο που θα αποφασίζει για τα πάντα σε σχέση με το αγωνιστικό!

ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΧΕΡΜΑΝ ΜΠΟΥΡΓΟΣ

Όποιος πιστεύει ότι η «ψυχολογία» δεν παίζει μπάλα μάλλον τρέφει αυταπάτες. Αν δεν είναι ψυχολογικό το πρόβλημα ή τα αποδυτήρια δεν παίζουν ρόλο τότε το φαινόμενο της αστάθειας κάποιων παικτών που μας δείχνουν από το καλύτερο πρόσωπο ενός παικταρά μέχρι το χειρότερο ενός παίκτη που σε κάνει να απορείς πως παίζει στον ΑΡΗ δεν έχει εξήγηση.  Και σε αυτό το κομμάτι της ψυχολογίας η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και η εμπιστοσύνη που δείχνει ο κόσμος στην ομάδα παίζει σημαντικό ρόλο. Αυτό το σκέλος σε πρώτη φάση φαίνεται να το έχει κερδίσει τόσο ο Καρυπίδης όσο και ο Μπούργος πριν καν πατήσει στο γήπεδο. Αρέσει στον Αρειανό η «λάτιν λογική», γουστάρει ο κόσμος δυνατές προσωπικότητες και μαχητές στον πάγκο. Ενώ η εμπειρία του από μια ομάδα σαν αυτή της Ατλέτικο Μαδρίτης, η καθημερινή τριβή με σπουδαίες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες σε ένα περιβάλλον μόνιμης πίεσης υπό το βάρος του πρωταθλητισμού και της κατάκτησης τίτλων  είναι κάτι στο οποίο ο ΑΡΗΣ των τελευταίων χρόνων παρά τις σχετικά καλές του πορείες υστερεί. Παρόλα αυτά όταν μιλάμε για επαγγελματικό αθλητισμό καθρέφτης είναι μόνο το γήπεδο. Εκεί που ευχόμαστε ο Χερμάν Μπούργος στο τιμόνι του ΑΡΗ μας να διαπρέψει!

ΥΓ. Από τους ηθικούς αυτουργούς και βασικούς μηχανισμούς της εγκληματικής οργάνωσης δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από επικοινωνιακά παιχνίδια στην πλάτη του δολοφονημένου Άλκη Καμπανού.

Μόνο αισιόδοξη δεν είναι η κατάσταση στον μπασκετικό ΑΡΗ με τα προβλήματα που θα έπρεπε υπό φυσιολογικές συνθήκες μέρα με τη μέρα να μειώνονται τελικά να αυξάνονται. Η επιστροφή του Σχίζα καθυστερεί, ο Πουλιανίτης μένει εκτός λόγω Covid ενώ και ο Κάζινς που ήρθε για να αντικαταστήσει τον Λόκετ τελικώς είναι τραυματίας. Μια προβληματική κατάσταση σε ένα χρονικό σημείο όπου ο ΑΡΗΣ ψάχνει βαθμούς «εντός» και «εκτός» προγράμματος  σαν οξυγόνο.

ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΜΕ ΑΣΤΕΡΙΣΚΟ*

Στα επίπεδα που βρίσκετε το Ελληνικό μπάσκετ και ιδιαίτερα ο ΑΡΗΣ μας τα τελευταία χρόνια ένας παίκτης μπορεί να κάνει τη διαφορά. Για αυτή τη διαφορά αποκτήθηκε ο Χάνλαν και αν και την έκανε κόντρα στον Παναθηναϊκό στα υπόλοιπα παιχνίδια όντας μόνος του στην επίθεση χάθηκε και αυτός. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο αποκτήθηκε ένας πιο έμπειρος παίκτης όπως ο Κέλι κοντά στο καλάθι αλλά και ο Κάζινς που έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Λόκετ που αναμένεται να αντικαταστήσει. Στη θεωρία σωστές και λογικές κινήσεις στην πράξη όμως έχουν έναν αστερίσκο με επεξηγήσεις. Ανέτοιμος ο under size center Κέλι, τραυματίας ο Κάζινς που αν και ανακοινώθηκε ίσως και να αποτελέσει άμεσα παρελθόν.  Με λίγα λόγια ο ΑΡΗΣ αν και αποφάσισε με βάση τη λογική να προχωρήσει σε διορθωτικές κινήσεις στην πράξη πηγαίνει από λάθος σε λάθος. Όπως λάθος ξεκάθαρα είναι και η μη απόκτηση του Σταμάτη που τελικώς κατέληξε στον Ηρακλή που είναι άμεσα ανταγωνιστής μας φέτος.

ΜΕΤ ΕΜΠΟΔΙΩΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ «ΘΑΥΜΑ»

Το να αποκαλείς «θαύμα» νίκες του ΑΡΗ στο Ελληνικό πρωτάθλημα είναι αρκετά προσβλητικό για την ιστορίας μας, όταν όμως έχεις χάσει ήδη από Λάρισα, Ιωνικό εκτός και Κολοσσό και Λαύριο εντός οφείλεις να προσγειωθείς στην πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που θέλει τον ΑΡΗ να πηγαίνει αποδυναμωμένος στην Πάτρα και να αγωνιά για το αν θα προλάβει να είναι πλήρης απέναντι στον τελικό με τον Ηρακλή. Ναι υπάρχουν ευθύνες για αυτή την κατάσταση και ο Γ.Καστρίτης οφείλει να δουλέψει με τους παίκτες του ώστε να βελτιωθούν αλλά όταν οι μισοί είναι τραυματίες και 2-3 είναι υπ ατμό τότε είναι απορείς με το τι γίνεται στις προπονήσεις.

ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ

Με μόλις  10 παίκτες θα αγωνιστεί αύριο η ομάδα μας στην Πάτρα κόντρα σε μια ομάδα που θα θέλει να αποδείξει ότι ο προπονητής ήταν το πρόβλημα. Ένας Προμηθέας που τα τελευταία χρόνια είναι σε σαφώς πιο υψηλότερο επίπεδο από την ομάδα μας και ακόμη και στις χαμηλές πτήσεις του υπάρχει διαφορά δυναμικότητας. Δύσκολα ή εύκολα ο ΑΡΗΣ πρέπει να βρει νίκες και εκεί που δεν υπολόγιζε κανείς  όπως ακριβώς έκανε και κόντρα στον Παναθηναϊκό. Δεν υπάρχουν ήττες «εντός» προγράμματος και αυτό θα πρέπει να γίνει άμεσα αντιληπτό από όλους.

ΥΓ. Βετεράνοι παίκτες που εγκαταλείπουν το άθλημα, παίκτες με σημαντικούς τραυματισμούς που αποκτούνται παρόλα αυτά, βοηθητικοί παίκτες για την προπόνηση που παρουσιάζονται σαν μεταγραφές …και οι φίλοι μας οι μάνατζερ που βοηθάνε!

Μετά από ένα μεγάλο διάστημα επίπονης αναμονής έσκασε χθες η ευχάριστη είδηση της άρσης όλων των μπαν που στραγγάλιζαν ασφυκτικά την ΚΑΕ τα τελευταία χρόνια. Κάτι που όσο αυτονόητο και αν το είχαμε όλοι στο μυαλό μας, στην πράξη ήταν κάτι πάρα πολύ δύσκολο για να επιτευχθεί και για αυτό ακριβώς αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στη διοίκηση πρωτοδικείου που το κατάφερε.

Η ΚΟΙΝΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΟΤΙ Η ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΜΠΑΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

Μπορεί να φθάσαμε μια ανάσα πριν την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων  ώστε να διαγραφούν τα μπαν από τη λίστα της FIBA και ο ΑΡΗΣ να ανακοινώσει τους ξένους που απέκτησε το καλοκαίρι αλλά από την αρχή ο στόχος ήταν ξεκάθαρος. Σε αντίθεση με άλλα καλοκαίρια όπου μας βομβάρδιζαν-προετοίμαζαν με δεύτερες σκέψεις και plan b των προπονητών και της διοίκησης αυτή τη φορά υπήρχε πέρα από τη θέληση και η αποφασιστικότητα. Μπορεί να πήρε χρόνια αλλά πλέον μπορούμε να πούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι που κινούνται κοντά στην ΚΑΕ είτε μέσω του Α.Σ. είτε με άμεση σχέση αφουγκράστηκαν την απογοήτευση και αγανάκτηση του κόσμου αλλά και την ανάγκη να δει κάτι το διαφορετικό μέσα στο γήπεδο. Κάτι πιο ανταγωνιστικό, κάτι πιο ελκυστικό από τον ΑΡΗ των τελευταίων ετών.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΣΤΡΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΧΑΝΛΑΝ ΘΕΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Η επιλογή προπονητή για κάθε ομάδα σε μεγάλο βαθμό δείχνει και τις βλέψεις που έχει. Όταν παίρνεις έναν πρωτάρη για τον πάγκο μόνο και μόνο επειδή είναι Αρειανός ή απλά είναι αρεστός σε μια μερίδα του κόσμου τότε αυτομάτως έχεις αφήσει στοιχεία όπως τεχνικές γνώσεις και εμπειρία στην άκρη. Ο Καστρίτης δεν έχει και το πιο πλούσιο βιογραφικό αλλά σίγουρα έχει σαφώς μεγαλύτερη εμπειρία από τον προκάτοχο κάτι που αυτομάτως σημαίνει ότι η διοίκηση κοιτάει πιο ψηλά. Αλλιώς θα ερχόταν άλλος ένας πρωτάρης στους πάγκους της Α1(ή στον πάγκο μιας επαγγελματικής ομάδος) θα κάναμε οικονομία γιατί μια τέτοια ευκαιρία έχει τεράστια αξία και για το αγωνιστικό ο Θεός βοηθός… Δεν προχωρήσαμε με αυτή την λογική και αυτό λέει πολλά. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και με την περίπτωση του Χάνλαν που ελπίζουμε να μην εξελιχθεί σε άλλος Σούλερ. Ξένοι παίκτες υπάρχουν για όλα τα πορτοφόλια και όταν ξέρεις ότι θα έχεις και το πλεονέκτημα της αντικατάστασης των κακών επιλογών ρισκάρεις πιο εύκολα. Και όμως η διοίκηση και ο Καστρίτης επέλεξαν έναν παίκτη σαν τον Χάνλαν όπου έχει αποδείξει ότι μπορεί να γίνει ο ηγέτης της ομάδος. Και αυτό ακριβώς περιμένουμε να κάνει φέτος.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΝΙΚΕΣ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ

Με τον βασικό ξένο σέντερ ακόμη να μην έχει κλείσει και τα φιλικά παιχνίδια της προετοιμασίας να έγιναν κεκλεισμένων των θυρών θα είναι ψέματα να πούμε ότι έχουμε εικόνα για τον ΑΡΗ που χτίζεται. Ωστόσο αυτοί που είχαν την τύχη να τα παρακολουθήσουν, οι επιλογές των παικτών  αλλά και η στατιστική δείχνουν κάτι. Δείχνουν ένα σύνολο παικτών που θα βγάζει ενέργεια πάνω στο παρκέ και θα παλεύει σε κάθε φάση. Και από την στιγμή που οι 2 βασικοί γκαρντ Χάνλαν και Κουάν δείχνουν να το έχουν με το σκοράρισμα τότε μάλλον είμαστε σε καλό δρόμο με δεδομένο πάντα το περιορισμένο μπάτζετ. Ελπίζουμε πάντως στην περίπτωση του σέντερ να βρεθεί μια καλή ευκαιρία μιας και η συγκεκριμένη επιλογή θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την ανταγωνιστικότητα μας.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Πάνω που πολλοί από εμάς είχαν πεισθεί ότι οδηγούμασταν σε ένα ακόμη φιάσκο με την άρση των μπαν και τα δελτία των νεοαποκτηθέντων ξένων ήρθε η ευχάριστη είδηση! Ο βραχνάς των μπαν ανήκει στο παρελθόν και κόντρα στη Λάρισα για τον θεσμό του κυπέλλου θα μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε τον νέο ΑΡΗ σχεδόν πλήρη.  Όχι ότι το κύπελλο είναι το ζητούμενο με ότι βιώνουμε τα τελευταία χρόνια… αλλά η νίκη είναι πάντα νίκη. Και στον μπασκετικό ΑΡΗ μέχρι και οι νίκες μας έχουν λείψει… Ένα μεγάλο μπράβο στη διοίκηση και μια ευχή να συνεχίσει έτσι. Ο κόσμος του ΑΡΗ ξέρει να αναγνωρίζει και να επιβραβεύει όταν βλέπει κάτι καλό.

ΥΓ. Λίγες οι ημέρες που ανέλαβε η νέα διοίκηση της ΕΟΚ οπότε δικαιολογείται για τις συνήθειες του παρελθόντος όπου ακόμη και η τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων αποτελεί θέμα. Αναμένουμε να δούμε την αλλαγή σε όλα τα επίπεδα.

Με αφορμή την έναρξη της προετοιμασίας της ομάδος που έχει ξεκινήσει εδώ και λίγες ημέρες, ήρθε η στιγμή να ασχοληθούμε ξανά με την μεγάλη μας αγάπη(και συνάμα μεγάλη πληγή)  τον μπασκετικό ΑΡΗ! Βλέπετε η ελεύθερη πτώση του Αυτοκράτορα εδώ και χρόνια μας έχει αναγκάσει να κρατάμε «αποστάσεις ασφαλείας» από την καθημερινότητα του μπασκετικού τμήματος και να περιοριζόμαστε στα διαδικαστικά όπως είναι οι μεταγραφές και οι αγωνιστικές υποχρεώσεις. Άλλωστε πέρα από αυτά το να ασχολείσαι με την καθημερινότητα του μπασκετικού ΑΡΗ εδώ και πολλά χρόνια το μόνο που σου προσφέρει είναι θλίψη μαζί με μπόλικα αναπάντητα γιατί…  «επίτευγμα»  όλων των διοικήσεων ανεξαιρέτως.  Φέτος αν και τα πρόσωπα είναι «δοκιμασμένα» υπάρχει μια έντονη διάθεση για αλλαγή σε όλα τα επίπεδα. Αρχίζοντας από τα πιο απλά όπως είναι τα οργανωτικά και συνεχίζοντας πιο ουσιαστικά σε ότι έχει να κάνει με το αγωνιστικό προφίλ της ομάδος.

ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΗ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ

Αν υπάρχει κάτι που δείχνει έντονα μια διάθεση για αλλαγή στην ομάδα  αυτό είναι η στελέχωση της ΚΑΕ με άτομα ταυτισμένα με τον ΑΡΗ. Και μόνο το ότι πλέον θα υπάρχει «εκπρόσωπος» της Αυτοκρατορίας στο ρόλο του Basketball Advisor και του εκπροσώπου της ομάδος στα κέντρα αποφάσεων είναι αρκετό για να αισιοδοξούμε ότι όντως κάτι αλλάζει! Ναι, ο Μιχάλης Ρωμανίδης επέστρεψε σπίτι του! Και όταν μιλάμε για Μιχάλη Ρωμανίδη δεν μιλάμε απλά για έναν πρώην παίκτη που τίμησε την φανέλα στα πιο λαμπρά χρόνια της ιστορίας του συλλόγου αλλά και για έναν «μπασκετάνθρωπο» με χρόνια εμπειρία σε διάφορες ομάδες με ανάλογο πόστο. Ο Χρήστος Ταπούτος ως team manager είναι άλλη μια εντυπωσιακή προσθήκη που  θα πλαισιώνει την ομάδα και θα προσφέρει ποικιλοτρόπως. Ενώ και οι άλλες κινήσεις όπως αυτή του Σάκη Παραλίκα και των υπολοίπων του τεχνικού team δείχνουν μια επαγγελματική οργάνωση σε κιτρινόμαυρο φόντο που έλειπε τα προηγούμενα χρόνια. Η αναμενόμενη αποχώρηση του Σταύρου Ελληνιάδη ας αποτελέσει την αρχή για μια κλειστή πόρτα για όποιον περαστικό βλέπει φως στην ΚΑΕ και μπαίνει για να φτιάξει(ή να συντηρήσει) το βιογραφικό του χωρίς τα ανάλογα διαπιστευτήρια.

Η ΑΡΣΗ ΤΟΥ BAN ΚΑΙ Η ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Ορμώμενοι από το πετυχημένο δίδυμο Μποχωρίδη-Βεζένκοφ καταλήξαμε να κυνηγάμε φρούδες ελπίδες με Αρειανάκια που θα γινόντουσαν ηγέτες μέσα στον σύλλογο και Έλληνες περαστικούς από τα χαμηλά ράφια της Basket League αναδεικνύοντας τους σε «σημαιοφόρους» τοποθετώντας τους στο βασικό αγωνιστικό πλάνο. Οι συνέπειες αυτής της φιλοσοφίας γνωστές… την ίδια στιγμή που ομάδες με το ίδιο ή και χαμηλότερο μπάτζετ από εμάς έβρισκαν «λαχεία» Αμερικάνους πραγματοποιώντας χρονιές με σαφώς περισσότερη αγωνιστική αξιοπρέπεια από τον ΑΡΗ μας. Ο Καστρίτης από την άλλη δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει κάποια κατάσταση και με μπόλικη δόση ρεαλισμού στήνει μια ομάδα όπου το Α και το Ω της θα είναι οι 6 ξένοι που θα επιλεγούν. Σωστή επιλογή που αν και περιέχει το ρίσκο της μπορεί να βγει κάτι πολύ καλό. Φυσικά και όταν παίρνεις ξένους χωρίς Ευρωπαϊκή εμπειρία υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αποτυχίας αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πέρα από την απόκτηση του Χάνλαν που φαντάζει ως σίγουρη επιλογή, ο ΑΡΗΣ τη νέα σεζόν θα έχει το δικαίωμα να αλλάξει ξένους εφόσον δεν μείνει ικανοποιημένος. Κάτι που από μόνο του για τον ΑΡΗ των προηγούμενων χρόνων είναι σημαντικό. Θα πρέπει να σημειώσουμε πάντως ότι ο Καστρίτης έχει δείξει ότι όχι μόνο ξέρει να επιλέγει ξένους αλλά ότι έχει και τρόπο για να τους δίνει τον σωστό ρόλο που πρέπει να έχουν ώστε να υπηρετήσουν το αγωνιστικό πλάνο. Και αν σε όλα τα παραπάνω καταφέρει ο νέος μας προπονητής να κουμπώσει και τους Σιδηροηλία και Νετζήπογλου που ξεχάστηκαν πέρσι τότε δεν θα μιλάμε απλά για μια χρονιά επιβίωσης.

Η ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Κάτι φαίνεται να αλλάζει φέτος σε όλα τα επίπεδα με την έως τώρα στελέχωση της ομάδος με ανθρώπους σαν τον Ρωμανίδη, τον Ταπούτο, τον Παραλίκα και τους υπόλοιπους να μας κάνει να αισιοδοξούμε για μια πραγματικά νέα αρχή.  Η άρση του ban που θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη και ο σχεδιασμός του Καστρίτη πάνω στον Χάνλαν και στους υπόλοιπους 5 ξένους δείχνουν αλλαγή φιλοσοφίας και στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Δυναμικό το ξεκίνημα της νέας διοίκησης, η συνέπεια της όμως θα κρίνει τα πάντα. Όσο για τον κόσμο που διψάει να δει για αρχή τον ΑΡΗ να σηκώνει κεφάλι… υπομονετικά θα είναι και πάλι δίπλα στον Αυτοκράτορα!

ΥΓ. Πάγια διαχρονικά η θέση μας εδώ στον Πλανήτη ΑΡΗ σχετικά με τον Νίκο Γκάλη και την αποστασιοποίηση του από τον τραγέλαφο όπως τον έχουν καταντήσει χώρο του μπάσκετ. Ο μπασκετικός Θεός μας πρόσφερε τα πάντα και καλά κάνει τόσα χρόνια και κάθεται στον θρόνο του. Έλα όμως που δεν μπορεί να αφήσει τα παιδιά του να ξεψυχάνε… και διαπιστώνει ότι πρέπει να λάβει δράση ξανά! Του ευχόμαστε ολόψυχα να «σκοράρει» και εκτός παρκέ όπως μοναδικά το έκανε όλα τα χρόνια που τον θαυμάσαμε!

ΥΓ2. «Μαύρο πρόβατο» λέει  ο Β.Αλεξανδρής γιατί είναι από τους λίγους που τολμάει να λέει τα πράγματα με το όνομα τους…  Λες και τόσα χρόνια που υμνείτε ο κάθε περαστικός που σχετίζεται με τον ΑΡΗ είδαμε χαΐρι... Εκτός και αν η επιτυχία του ΑΡΗ για μερικούς περιορίζεται στις καριέρες(μικρές ή μεγάλες) που χτίζονται στην πλάτη της ομάδος μας.

Νωρίς  έσβησε το όνειρο μιας καλής Ευρωπαϊκής πορείας με την πίκρα του αποκλεισμού να ξεφτίζει γρήγορα μιας και άμεσα φρόντισε ο Θόδωρος Καρυπίδης με τις κινήσεις του να μας υπενθυμίσει ότι η προσπάθεια όχι απλά συνεχίζεται αλλά γίνεται ολοένα και εντονότερη. Εντυπωσιακές μεταγραφές  ουσίας που εφόσον όλα κυλήσουν φυσιολογικά φαντάζουν ικανές να ανεβάσουν τον ΑΡΗ επίπεδο.  Και όταν έχεις παρακαταθήκη την περσινή 2^η θέση της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος τότε το αυτονόητο βήμα παραπάνω είναι η κορυφή!

ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΜΕ ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ

Καμαρά, Ιτούρμπε, Νταγιέ, Φαμπιάνο, Λούμορ, Ντένις και Χαϊροβιτς είναι οι φετινές(ως τώρα) μεταγραφικές κινήσεις της ομάδος. Κινήσεις ακριβώς εκεί που πονάει η ομάδα ποσοτικά αλλά πρωτίστως ποιοτικά. Μεταγραφές που τουλάχιστον στα «χαρτιά»  είναι ικανές να σε ανεβάσουν επίπεδο. Αν μάλιστα λάβουμε σοβαρά και τα πρώτα δείγματα γραφής από τα φιλικά παιχνίδια τότε αναμφίβολα ο ΑΡΗΣ σε αυτή την μεταγραφική περίοδο έψαξε να βρει το κάτι καλύτερο και όχι απλά να κάνει κινήσεις για να κλείσει τρύπες στον καταρτισμό του ρόστερ και απλά να παρουσιαστεί πλήρης. Τα τελευταία χρόνια με την ομάδα να παίζει κατά διαστήματα εξαιρετικό ποδόσφαιρο ήταν ολοφάνερη η ανάγκη για ποιοτικές  προσθήκες που θα επέτρεπαν στην ομάδα να ανέβει επίπεδο και φέτος επιτέλους έγινε πράξη!

Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΚΟΡΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΗΣ 2^ης ΘΕΣΗΣ

Το 4-1 απέναντι στα Γιάννενα εκτόξευσε τον ενθουσιασμό στα ύψη με τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα να κλέβουν την παράσταση. Αυτό όμως που  σχεδόν από την ολοκλήρωση του περσινού πρωταθλήματος να νιώθεις ασφάλεια για μια καλή νέα σεζόν ήταν  η διατήρηση του βασικού κορμού. Αυτού του κορμού που σε οδήγησε στη 2^η θέση της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος μετά από μια εντυπωσιακή πορεία πρωταθλητισμού. Παίκτες όπως οι Γκάμα, Μπερτόλιο, Σάσα, Τζέγκο, Σάκιτς  και άλλοι  πλέον με περισσότερες ανάσες και καλύτερη διαχείριση ίσως και να μπορούν να προσφέρουν ακόμη περισσότερα. Βασικός κορμός παικτών και «αποδυτήρια» που όταν μπολιαστούν με τους νεοαποκτηθέντες ταβάνι θα φαντάζει μόνο η κορυφή!

ΟΔΗΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΤΟΥ Θ.ΚΑΡΥΠΙΔΗ

Δεν χρειάζεται να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλο και να πούμε ότι δεν μας πείραξε ο 3^ος συνεχόμενος αποκλεισμός στην Ευρώπη μέσα στο κατακαλόκαιρο. Αν υπάρχει όμως  κάτι το θετικό, αυτό είναι η αντίδραση και το πείσμα του Καρυπίδη ώστε ο ΑΡΗΣ να πετύχει! Αυτό δείχνουν οι μεταγραφικές κινήσεις που γίνονται  και αυτό ακριβώς  περιμένουμε να δούμε  και μέσα στο γήπεδο.  Ο ΑΡΗΣ δυναμώνει διαρκώς κόντρα σε τρομολάγνους και «Κασσάνδρες» και φέτος  με τον κόσμο στο πλευρό του δείχνει  πιο έτοιμος από ποτέ  για να διεκδικήσει αυτά που αξίζει! 

ΥΓ. Όπως και να το δεις, σου αρέσει δεν σου αρέσει κάθε ομάδα στον κόσμο υπό φυσιολογικές συνθήκες ο στόχος που έχει κάθε νέα σεζόν είναι τουλάχιστον να ανέβει ένα σκαλί ψηλότερα από την προηγούμενη.  Και το ψηλότερα για τον ΑΡΗ είναι η κορυφή!

ΥΓ2. Ο οπαδός οφείλει να είναι «απέναντι» στην εκάστοτε διοίκηση απαιτώντας το καλύτερο για την ομάδα της καρδίας του. Αυτό είναι κανόνας. Το να είσαι Αρειανός στην εποχή Καρυπίδη με αυτόν τον ΑΡΗ στην σουπερλίγκα και να  ξεψαχνίζεις επίμονα τα όποια κακώς κείμενα σκορπώντας με κάθε ευκαιρία μελλοντικά σενάρια καταστροφολογίας όταν έχεις ζήσει τόσες και τόσες διοικήσεις… είναι κάτι το αρρωστημένο.

Ακόμη μια συνέντευξη τύπου της διοίκησης της ΚΑΕ ΑΡΗΣ πραγματοποιήθηκε χθες που από όποια πλευρά και αν την αναλύσουμε, δύσκολα μπορούμε να πούμε ότι μας έκανε σοφότερους ή έστω μας καθησύχασε ότι η ομάδα βαδίζει σε κάποιο ασφαλές μονοπάτι. Ωραία τα είπε η διοικητική τριάδα όπως ακριβώς ωραία τα έχουν ξαναπεί οι ίδιοι άνθρωποι σε αντίστοιχες δημόσιες τοποθετήσεις. Ακόμη και όταν πρόσφεραν με την παρουσία τους απλόχερα την στήριξη τους σε αυτούς που «επιτρέπεται» να κατηγορούμε ως υπαίτιους για το κατάντημα του ΑΡΗ, πάλι ωραία τα έλεγαν… κάτι που έχει οδηγήσει την ευρεία μάζα του κόσμου του ΑΡΗ να περιμένει καρτερικά να δει με πράξεις ότι κάτι αλλάζει. Από την φιλοσοφία στο αγωνιστικό ως την εξωστρέφεια σε επίπεδο εύρεσης σταθερής διοικητικής λύσης που είναι και το μεγάλο πρόβλημα του μπασκετικού ΑΡΗ εδώ και πολλά χρόνια.

ΤΑ ΧΡΕΗ, ΟΙ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΝΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Αν κάτι ακούστηκε σαν  ταινία σε επανάληψη αυτό ήταν το κομμάτι των χρεών. Μετακυλιόμενα χρέη, δεσμεύσεις τηλεοπτικών, νέοι διακανονισμοί που αυτή την φορά θα τηρηθούν σε σχέση με τις προηγούμενες φορές με ένα περιτύλιγμα σιγουριάς ότι όλα γίνονται όπως πρέπει. Δεν ακούσαμε για χρηματοδότες, δεν ακούσαμε για δυνατούς χορηγούς, δεν ακούσαμε για νέες πηγές εσόδων, δεν ακούσαμε κάτι το διαφορετικό. Πιθανόν να μην έχει αλλάξει και τίποτα πέρα από την ανανέωση του χρονικού περιθωρίου μέχρι να ξαναβγεί κάποιος νέος Τσαϊρέλης, Βεργίνης, Ντραγκίσεβιτς ή κάποιος άλλος να μιλήσει για ασυνέπεια και κοροϊδία. Αρνητική εντύπωση έκανε η αναφορά στα νούμερα των εσόδων με τον διαχωρισμό του ποσού που προερχόταν από τον κόσμο του ΑΡΗ λες και οι χορηγίες ή η οικονομική στήριξη από φίλους της ομάδος με οποιοδήποτε τρόπο δεν έχουν να κάνουν με το brand name του ΑΡΗ και της δυναμικής του κόσμου του και είναι κάτι το ανεξάρτητο. Έστω και έτσι ευελπιστούμε η διοίκηση της ΚΑΕ να φανεί μυαλωμένη και συνεπής στους διακανονισμούς που τρέχει αλλά και στο πλάνο για την ομάδα της νέας χρονιάς. Τα χρήματα από το στοίχημα είναι κάτι καινούργιο που προέκυψε από το πουθενά και θα πρέπει να αξιοποιηθούν με τον βέλτιστο τρόπο.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ

Ο ερχομός του Λάσκαρη έστω προσωρινά άλλαξε τα δεδομένα στην ΚΑΕ ΑΡΗΣ και πρόσφερε έστω για λίγο την ελπίδα  στον κόσμο ότι ο ΑΡΗΣ μπορεί να γίνει δυνατός ξανά. Με τα σημερινά δεδομένα αυτή η ελπίδα μοιάζει με τα αποκαΐδια μιας φωτιάς που σιγόκαιγε για χρόνια.  Ναι δεν είναι εύκολο να βρεθεί κάποιος να «επενδύσει» στο μπάσκετ όπως έχει καταντήσει στην χώρα μας και όχι μόνο αλλά και όλο αυτό το γαϊτανάκι με τις φήμες έχει κουράσει. Οι 5 φίλοι που ξεχάστηκαν, οι συμπαίκτες που ακόμη και τα ονόματα τους γίνονται ζήτημα, οι ξένες εταιρίες που κατά διαβολική σύμπτωση δείχνουν ενδιαφέρον την ίδια στιγμή και οι σοβαρές συζητήσεις με τους ενδιαφερόμενους που τελικά δεν είναι επί του παρόντος.  Και όλα αυτά μέχρι να καταλήξουμε στο σταθερό «μα αφού δεν υπάρχει κανείς» ή το «όποιος θέλει ας έρθει». Δύσκολα μπορεί κάποιος εκτός διοίκησης να γνωρίζει πραγματικά πόσο πολύ «κυνηγάει» ο επίσημος ΑΡΗΣ μια διοικητική αλλαγή το βέβαιο είναι ότι αυτό δεν βγαίνει προς τα έξω.

ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΕΖΟΝ ΚΑΙ Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Ως γνωστόν στον ΑΡΗ επικρατεί το μότο «όλοι είναι καλοί και κάνουν σωστά την δουλειά τους» ανεξαρτήτως αποτελέσματος.  Κάπως έτσι πορεύτηκε πέρσι ο ΑΡΗΣ αγωνιστικά με την επιλογή Καμπερίδη στον πάγκο να μην έχει σχεδόν καμία μπασκετική λογική αλλά έναν απελπισμένο ρομαντισμό μαζί με μια  «δημοσιοσχετίστικη» προσέγγιση.  Καλό παιδί, τον συμπαθεί ο κόσμος, έχει καλές σχέσεις με δημοσιογράφους και κάποιους παράγοντες… τι άλλο μπορείς να θέλεις από έναν προπονητή στην πιο δύσκολη φάση της ιστορίας του μπασκετικού ΑΡΗ άραγε; Με λίγα λόγια σχεδόν για όλες τις δουλειές στον πλανήτη ζητάνε ένα βιογραφικό ή έστω μια προϋπηρεσία σε ανάλογη θέση αλλά στον πλανήτη ΑΡΗ αυτά είναι ψιλά γράμματα. Η επιλογή Καστρίτη με δεδομένες τις οικονομικές συνθήκες σίγουρα είναι μια πιο λογική λύση. Όπως λογική επιλογή μετά και το περσινό φιάσκο με τους γραφεία των φίλων μάνατζερ και το ανούσιο και αδικαιολόγητο πολυπληθές  ρόστερ  είναι η άρση των μπαν. Ναι, όταν ο ΑΡΗΣ επιδεικτικά δεν παλεύει να κρατήσει έναν παίκτη σαν τον Κουζέλογλου τότε αναγκαστικά θα πρέπει να βασίσει όλο το αγωνιστικό του πλάνο στους 6 ξένους που θα επιλέξει. Και αν κοντά σε αυτούς τους 6 ξένους μπορέσουν επιτέλους να βρουν χρόνο παίκτες σαν τον Νετζήπογλου και τον Σιδηροηλία αλλά έρθει τελικά και ένας team manager σαν τον Χρήστο Ταπούτο  ίσως να βγει και κάτι καλό αγωνιστικά από τη νέα χρονιά.

ΤΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ, Η  ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ

Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι το πιο εύκολο σε οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση είναι οι «από έξω» να ασκούν κριτική στους «από μέσα». Ιδίως στα χρόνια του διαδικτύου η κριτική γίνεται με μεγάλη ευκολία και πολλές φορές άκομψα χωρίς σεβασμό σε αυτούς που βγαίνουν μπροστά. Όταν όμως ασχολείσαι με τα κοινά μιας λαοφιλής και ιστορικής ομάδας όπως είναι ο ΑΡΗΣ τότε η κριτική σε κάθε σου βήμα είναι αυτονόητη. Αν μάλιστα είσαι η «διοικούσα επιτροπή»  που βρέθηκες σε αυτή τη θέση επειδή «δεν υπάρχει κανείς»  τότε λογικό είναι να σε πειράζει και λίγο παραπάνω το τι λέει ο καθένας δεξιά και αριστερά. Αυτό όμως που εδώ και χρονιά αρνούνται να καταλάβουν όσοι εμπλέκονται διοικητικά με τον ΑΡΗ είναι ότι αν τα κάνεις όλα σωστά, όπως πρέπει(και μπορείς) αλλά ο κόσμος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό τότε επικοινωνιακά κάνεις κάτι εντελώς λάθος. Η απόσταση μεταξύ του «σωτήρα» και του «υπεύθυνου για το κατάντημα» της ομάδος  είναι τεράστια άρα εφόσον η κοινή γνώμη κινείται σαν μπάλα σε φλιπεράκι δεξιά αριστερά με ιλιγγιώδη ταχύτητα τότε επικοινωνιακά κάτι κάνεις εντελώς λάθος. Και όταν στον δημόσιο λόγο  ανθρώπων σαν του Αλεξανδρή, του Ταρνατώρου, του Μιχαϊλίδη, του Μόκκαλη, του Λέσιτς και άλλων διακρίνεις μια κοινή συνισταμένη στο «πόρτες κλειστές» όταν αναφέρονται στην διοίκηση της ΚΑΕ μάλλον έστω και σε μικρό βαθμό κάτι πρέπει να ισχύει.  «Πόρτες κλειστές» όπως αυτές που φάνηκε ξεκάθαρα χθες ότι υπάρχουν ανάμεσα στην ΚΑΕ και στις ακαδημίες της ομάδος. Η απάντηση του Δημήτρη Μπουσβάρου προς όσα ανέφερε ο Λευτέρης Αρβανίτης στην συνέντευξη τύπου σχετικά με τις ακαδημίες λέει πολλά για την κατάσταση που επικρατεί στο μπασκετικό ΑΡΗ.  Τώρα το ότι οι Νετζήπογλου και Σιδηροηλίας δουλεύτηκαν από το τεχνικό επιτελείο της ΚΑΕ δηλαδή τον Σάββα Καμπερίδη και τους εθελοντές συνεργάτες του σε μια χρονιά όπου τον Νετζήπογλου τον θυμήθηκαν αφού έκλεισε τα 18(και παρουσιάστηκε το πρόβλημα με το συμβόλαιο του) και τον Σιδηροηλία τον είχαν μεταξύ πάγκου και κερκίδας  ακούγεται σαν κακόγουστο ανέκδοτο.

Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝ

Στο πάτο του βαρελιού βρίσκεται ο μπασκετικός ΑΡΗΣ εδώ και χρόνια κάτι που κάνει τα πράγματα πολύ απλά για κάθε διοίκηση που θέλει να βοηθήσει. Σεβαστές οι καλές προθέσεις, καλά τα ωραία λόγια, καλά τα μακροπρόθεσμα πλάνα… αλλά οι πράξεις είναι αυτές που κάνουν την διαφορά. Πράξεις που θα επαναφέρουν την αξιοπιστία του Αυτοκράτορα εντός και εκτός γηπέδου. Πράξεις που θα πείσουν τον κόσμο ότι κάπου βαδίζουμε σαν ομάδα και στόχος είναι η αλλαγή σε όλα τα επίπεδα.

ΥΓ. Η μεμονωμένη σκληρή και άδικη κριτική προς την διοίκηση είναι το δένδρο… το δάσος είναι ο κόσμος στο Παλέ που με γεωμετρική πρόοδο κάθε χρονιά είναι και λιγότερος.

ΥΓ2. Είδαμε και Αρειανά χαμόγελα «υπερηφάνειας»  για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσία του Παναθηναϊκού από τον Δημήτρη Πρίφτη. Άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα για το τι σημαίνει να βάζεις στο βιογραφικό σου τον ΑΡΗ είτε είσαι προπονητής, παίκτης ή «εξέχων πολίτης»  της κοινωνίας της  Θεσσαλονίκης.

ΥΓ3. Δείτε αναλυτικά όλη την συνέντευξη τύπου εδώ.

Μετά και το πρόσφατο φιλικό παιχνίδι προετοιμασίας κόντρα στον Ολυμπιακό πλέον έχουμε όλοι ξεκάθαρη εικόνα για τον ΑΡΗ που θα διεκδικήσει την πρόκριση του επί της Αστάνα αλλά και για το τι αναμένουμε να δούμε τη νέα σεζόν. Φυσικά και εκκρεμούν οι μεταγραφές που μπορεί να φέρουν τα πάνω κάτω αλλά καλύτερα να σταθούμε στα έως τώρα δεδομένα παρά να πορευτούμε με μια κρυφή ελπίδα για συνταρακτικές αλλαγές.

Η ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΣΙΝΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ

Θα ήταν ψέμα να πει κάποιος ότι σε αυτά τα φιλικά προετοιμασίας είδε κάτι διαφορετικό σε σχέση με την περσινή χρονιά, μη  αναμενόμενο. Παρακολουθήσαμε έναν ΑΡΗ να θέλει να πιέσει ψηλά, έτοιμος να τρέξει στην αντεπίθεση, με εξαιρετικές εμπνεύσεις μεσοεπιθετικά αλλά με τη γνωστή δυστοκία στο σκοράρισμα. Ακόμη και αν το 3-0 στο Καραϊσκάκη που κανονικά θα έπρεπε να είναι 0-2 στα πρώτα 30’ το αφήσουμε στην άκρη λόγω της δυναμικής του Ολυμπιακού, στο μοναδικό φιλικό που γευτήκαμε τη χαρά της νίκης με την ανατροπή 2-1 βάσει ευκαιριών το σκορ θα έπρεπε να ήταν γύρω στο 5-1! Παθογένειες που τις είχαμε πέρσι αλλά και τα προηγούμενα χρόνια. Σε επίπεδο ετοιμότητας η ομάδα θύμισε κάτι μεταξύ φινάλε του πρωταθλήματος και πλέιοφς, ενώ η έλλειψη του Ροζ ήταν εμφανής. Και αν μάλιστα ο Μπεναλουάν συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς και στα επίσημα παιχνίδια, τότε είναι που θα ψάχνουμε αγωνιωδώς τους τρόπους για να καλύψουμε το κενό του Ροζ.

ΑΣΤΑΘΜΗΤΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΟΙ «ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ»

Η ομάδα πέρσι έκανε μια εξαιρετική πορεία και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Σε αυτή την πορεία όμως πέρα από τους μπόλικους πρωταγωνιστές υπήρχαν και ηχηρές απουσίες. Παίκτες δηλαδή από τους οποίους περιμέναμε το κάτι παραπάνω και δεν το είδαμε ποτέ. Πρώτος σε αυτή την λίστα είναι ο Ματέο Γκαρσία με τους Μήτρογλου,  Μπρούνο, Γκανέα και Ματίγια να ακολουθούν από κοντά. Πιθανόν να μπορούμε να περιμένουμε περισσότερη σταθερότητα από παίκτες σαν τον Μαντσίνι και τον Μάνο, ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο ξαφνικά να εμφανισθεί και ο Ντουάρτε. Με λίγα λόγια το να δούμε φέτος 3-4 από τους παραπάνω παίκτες να ανεβάζουν απόδοση και από κομπάρσοι να γίνονται πρωταγωνιστές είναι ένα πολύ πιθανό σενάριο που ίσως αλλάξει τα ως τώρα δεδομένα. Οι συνθήκες πάντως για να το δούμε αυτό το σενάριο υπάρχουν στον φετινό ΑΡΗ.

Η ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

Χαϊροβιτς, Ντένις και Φαμπιάνο τα νέα ως τώρα μεταγραφικά αποκτήματα με τους 2 πρώτους να μας έχουν δείξει κάποια μικρά δείγματα γραφής. Ο Χαϊροβιτς που πήρε και περισσότερο χρόνο αν και η μεταγραφή του δεν έτυχε «θερμής υποδοχής» από τον κόσμο έχει δείξει πολύ καλά στοιχεία. Εγκεφαλικός παίκτης με καλή τεχνική κατάρτιση και ουσία στο παιχνίδι του. Αυτό δηλαδή που χρειάζεται ολόκληρος ο ΑΡΗΣ, ουσία στο παιχνίδι του. Γιατί όπως λέμε για τον σέντερ φορ κίλερ που λείπει και οι ευκαιρίες πετιούνται στα σκουπίδια έτσι ακριβώς και η «τελική πάσα» που πολλές φορές είναι παραπάνω από μισό γκολ με ευκολία πετιέται στα σκουπίδια. Οπότε κάθε παίκτης που αποφεύγει τα λάθη και κυκλοφορεί την μπάλα σωστά είναι πολύτιμος! Ο Ντένις αν και πήρε χρόνο συμμετοχής λόγω των ενοχλήσεων του Κουέστα δεν πρόλαβε να δείξει κάτι το αξιόλογο. Ναι μεν στα γκολ που έχει δεχθεί ως τώρα δεν φέρει ευθύνη αλλά από την άλλη αυτό που ψάχνεις και από έναν τερματοφύλακα είναι αυτή η ανέλπιστη απόκρουση που θα σου χαρίσει νίκες. Πολύ νωρίς όμως για να κριθεί ο οποιοσδήποτε. Το Φαμπιάνο ανυπομονούμε να τον δούμε να αγωνίζεται και να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μιας και η άμυνα μπάζει… ποιοτικά και ποσοτικά… Για τις υπόλοιπες κινήσεις του σέντερ φορ, του αμυντικού χαφ, του στόπερ και του αριστερού μπακ που αναμένεται να γίνουν μέχρι να ανακοινωθούν επίσημα είμαστε και εμείς στην αναμονή.

ΣΕ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΡΗΣ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ

Αν και σε λίγες ημέρες δίνουμε το πρώτο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς με την ομάδα να είναι ακριβώς η ίδια με την περσινή χωρίς τον Ροζ , ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ φαίνεται να πατάει σε γερές βάσεις και να πείθει ότι και η νέα χρονιά θα είναι εξίσου εντυπωσιακή με την περσινή. Όταν δεν μασάς από μεταγραφικά μπαν, παλαιά χρέη, αφαιρέσεις βαθμών, πανδημίες και συνεχίζεις κανονικά ατάραχος την πορεία σου τότε πραγματικά δεν υπάρχει κάτι να μας φοβίσει. Και μόνο η σκέψη ότι στη θέση του Καρυπίδη με αυτά τα προβλήματα θα υπήρχε μια διοίκηση του παρελθόντος είναι να τρομοκρατείσαι.  Για αυτό στήριξη και μόνο στήριξη στην προσπάθεια που γίνεται!

ΥΓ. Απαραίτητη η μεταγραφική ενίσχυση μιας και η νέα σεζόν αναμένεται δυσκολότερη από την περσινή. Η ΕΠΟ φαίνεται αποφασισμένη να στηρίξει με νύχια και με δόντια τους «big-πορδ» αλλά ο ΑΡΗΣ θα είναι πάλι εδώ για να τους χαλάσει την μοιρασιά!