Γρήγορο τέλος όπως όφειλε να κάνει έδωσε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στα όποια απίθανα μαθηματικά σενάρια τον έμπλεκαν στα χειρότερα… σε αυτά τα play out. Κόντρα στο Λαύριο οι παίκτες έβγαλαν εγωισμό και μετά το νωθρό ξεκίνημα των πρώτων λεπτών πήρε σχετικά εύκολα τη νίκη. Μια νίκη που δεν μας κάνει να πετάμε τη σκούφια από την χαρά αλλά ήταν το ελάχιστο το οποίο έπρεπε να κάνει η ομάδα μας ώστε να αποφύγουμε καρδιακά επεισόδια.

ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΜΠΡΟΣ

Με την ομάδα μας στα πρώτα λεπτά να θυμίζει κάτι από τις αναμετρήσεις με τον Πανιώνιο και το Περιστέρι και το Λαύριο να πετυχαίνει εύκολους πόντους το ξεκίνημα έδειχνε ότι θα παρακολουθούσαμε μια ακόμη ντροπιαστική εμφάνιση. Ο Τολιόπουλος και Χότζ που ξεκίνησαν βασικοί έμοιαζαν στα χαμένα ενώ και ο Ρόμπερτς κάτω από το καλάθι έμοιαζε ανήμπορος να έχει κάποιο επιδραστικό ρόλο στο παιχνίδι. Ευτυχώς ο Βετούλας αυτή τη φορά έδειξε γρήγορα αντανακλαστικά, προχώρησε γρήγορα στις απαραίτητες αλλαγές και ξαφνικά η ομάδα άρχισε να βρίσκει ρυθμό. Γουίλις, Τζούστον, Γούντμπερι και Μποχωρίδης άλλαξαν την εικόνα και από εκεί που κυνηγούσαμε στο σκορ η ομάδα πάτησε γκάζι και τέλειωσε το πρώτο δεκάλεπτο με +9.

ΕΠΑΙΡΝΕ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΒΓΑΖΕ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Παρά την αρχική αστοχία στα μακρινά σουτ η ομάδα έβρισκε με διαφορετικούς πρωταγωνιστές τον τρόπο να φθάνει στο καλάθι. Οι εύκολοι πόντοι που βρήκαμε στους αιφνιδιασμούς έδωσε ακόμη μεγαλύτερη ώθηση στους παίκτες μας όπου πλέον είχαν ανεβάσει την ένταση τόσο στην άμυνα όσο και στα ριμπάουντ. Όσο περνούσε ο χρόνος σχεδόν όλοι όσοι ήταν στο παρκέ βελτίωναν το παιχνίδι τους και ο καθένας τους πρόσφερε με τον τρόπο του ώστε ο ΑΡΗΣ να επικρατήσει χωρίς άγχος.  Το Λαύριο έμοιαζε ανήμπορο να αντιδράσει με το +20 λίγα λεπτά πριν το φινάλε να αποτυπώνει ξεκάθαρα την εικόνα του αγώνα.

Η ΠΟΛΥΦΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Ίσως να ήταν και το πρώτο παιχνίδι της χρονιάς που ο ΑΡΗΣ σαν φυσιολογική ομάδα της Basket League βασίστηκε στους ξένους παίκτες. Αν αφήσουμε στην άκρη τον Χότζ που παρά την εμπιστοσύνη που του έδειξε ο Βετούλας στα 10’ που αγωνίστηκε ήταν αρνητικός, όλοι οι υπόλοιποι είχαν θετική παρουσία. Δύσκολα να βρούμε άλλο παιχνίδι φέτος όπου οι 5 από τους 6 ξένους είχαν διψήφιο αριθμό πόντων. Συνήθως περιμέναμε να βγάλει το φίδι από την τρύπα ο Τολιόπουλος, ο Μποχωρίδης, να δώσει κάποιες βοήθειες ο Χατζηδάκης ή ακόμη και ο Γκιουζέλης. Παρά τα σκαμπανεβάσματα τους κατά την διάρκεια του αγώνα Γουίλις, Τζούστον και Γούντμπερι βγήκαν σήμερα μπροστά και εκ του ασφαλούς οδήγησαν την ομάδα σε μια εύκολη νίκη.

ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ …ΜΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ

Για μπασκετικό εγωισμό(που δεν είδαμε στα προηγούμενα παιχνίδια)  μίλησε ο Νίκος Βετούλας αλλά μάλλον η διαφορά ποιότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες ήταν αυτό που οδήγησε στην εύκολη νίκη. Μετά τα πρώτα λεπτά ανισορροπίας, ο ΑΡΗΣ σοβαρεύτηκε και εύκολα πήρε τη νίκη καθιστώντας και τυπικά τη συνέχεια των play out μια τυπική διαδικασία όπως θα έπρεπε να είναι. Η χρονιά ολοκληρώθηκε όπως ολοκληρώθηκε θα πρέπει όμως και στη εναπομείναντα παιχνίδια να δούμε ένα ανάλογο πρόσωπο. Είναι το ελάχιστο που μπορούν να κάνει αυτή η ομάδα σε μια χρονιά που μας γέμισε με στεναχώρια και θλίψη.

ΥΓ. Καλά τα συζητάμε εμείς διαδικτυακά και ραδιοφωνικά για την επόμενη ημέρα, θα πρέπει όμως από τη Δευτέρα να αρχίσουν να ακούγονται και αυτοί που αποφασίζουν.