Άλλη μια σελίδα «ένδοξης» ιστορίας του σύγχρονου μπάσκετ γράφτηκε σήμερα στο Nick Galis Hall με την Τσαρούχα να κλέβει την παράσταση(πέρα από τον ιδρώτα) των παικτών των 2 ομάδων και να αποφασίζει σκανδαλωδώς την εκκένωση του γηπέδου. Η αντίδραση του κόσμου στα σφαλτσοσφυρίγματα των 3 διαιτητών δεν άρεσε στην Τσαρούχα και «άδειασε» το γήπεδο σε μια σιχαμένη επίδειξη δύναμης από την ίδια αλλά και το «συμμοριάκι» της διαιτησίας. Στα αγωνιστικά ο ΑΡΗΣ δεν μπόρεσε να βρει λύσεις κάτω από το καλάθι και ούτε ήταν σε τόσο καλή ημέρα επιθετικά ώστε να ξεπεράσει τα εμπόδια των διαιτητών και μοιραία γνώρισε την ήττα.

ΜΠΗΚΕ ΟΡΕΞΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Δυνατά μπήκε η ομάδα, πήρε το προβάδισμα και έδειχνε ξεκάθαρη διάθεση να ανεβάσει και άλλο τη διαφορά. Η εξαιρετική άμυνα των πρώτων λεπτών αλλά και η αποτελεσματικότητα στην επίθεση έπειθε ότι ο ΑΡΗΣ σήμερα μπορεί να τα καταφέρει παρά την απρόσμενη σημαντικότατη απουσία του Γκούντουιν.

ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ ΑΛΛΑΞΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Και ενώ ο ΑΡΗΣ είχε βρει ρυθμό τελικά το Περιστέρι ξεκίνησε την αντεπίθεση του χωρίς καν να χρειαστεί να κάνει κάτι το εξαιρετικό. Μερικά επιθετικά φάουλ και φάουλ επαφής ήταν αρκετά. Το Περιστέρι τα πήρε τα δωράκια της διαιτησίας , δεν σπατάλησε τις ευκαιρίες του και κατάφερε να προσπεράσει στο σκορ. Μάλιστα το διαιτητικό κρεσέντο συνεχίστηκε μέχρι που το Περιστέρι έφθασε στο +15 και εκεί αποφάσισαν να δώσουν κάτι και στην άλλη πλευρά.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΗ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕ ΣΤΗ ΤΣΑΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΕΑΚΙ ΤΗΣ

Και ενώ το παιχνίδι έδειχνε να χάνεται από νωρίς στο Β ημίχρονο ξαφνικά ο ΑΡΗΣ κατάφερε να βρει γρήγορους πόντους και μαζί με κάποιες καλές άμυνες να δείξει ότι δεν έχει εγκαταλείψει την μάχη. Κάπως έτσι αναγκάστηκε η Τσαρούχα να «επέμβει» ξανά και με ένα ακόμη σφύριγμα ανακάλυψη εις βάρος του ΑΡΗ να ξεσηκώσει ολόκληρο το γήπεδο 7’ περίπου πριν τη λήξη της αναμέτρησης. Τα υβριστικά που ακούστηκαν «σόκαραν» την έμπειρη διαιτητή και αυτή αποφάσισε να εκκενώσει το γήπεδο. Μετά από περίπου 75’ το παιχνίδι ξανάρχισε ο ΑΡΗΣ πάλεψε να κάνει την ανατροπή και αν και έφθασε μια ανάσα από το να το γυρίσει τελικά μας έλειψαν τα «μεγάλα» σουτ.

ΔΕΝ ΕΙΧΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Σίγουρα η απουσία του Γκούντουιν ήταν ένα σοκ. Πέρα όμως από αυτό και τη δεδομένη λειψανδρία στους ψηλούς ο ΑΡΗΣ σήμερα είχε και τεράστιο πρόβλημα συγκέντρωσης. Αργές επιθέσεις χωρίς καλή κυκλοφορία της μπάλας και μπόλικες απελπισμένες προσπάθειες υπό την πίεση των 24’’ . Ίσως η χειρότερη εμφάνιση του Χάγκινς που στα οργανωτικά του καθήκοντα πάτωσε εντελώς.  Απών πνευματικά και σωματικά  ο Τολιόπουλος όπως και ο Χόγκλερ που δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν καθόλου. Όαση ο Νότε στην καλύτερη του εμφάνιση με τα κιτρινόμαυρα όπου σκόραρε 37 πόντους αλλά ήταν απελπιστικά μόνος του. Σχετικά καλή παρουσία είχαν οι Μήτρου Λόνγκ και ο Σανόγκο αλλά σίγουρα θα μπορούσαν να είχαν δώσει περισσότερα. Σε μέτρια βραδιά και ο Καστρίτης, κάπου ξέχασε τον Νετζήπογλου αλλά και δεν τόλμησε να αλλάξει κάτι στην άμυνα του παρόλο που φαινόταν ότι οι  Φραντσίσκο και Ντένμον ήταν πολύ «άνετοι» μέσα στο γήπεδο.

ΜΕ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΠΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ

Αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα προβλήματα του και ιδιαίτερα την απουσία του Γκούντουιν που άφησε ένα τεράστιο κενό κάτω από το καλάθι και μόλις 3 διαθέσιμους παίκτες για τις θέσεις 4-5.  Το Περιστέρι εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία μας κοντά στο καλάθι όπως και τα «δώρα» των διαιτητών και κατάφερε από εκεί που ήταν ζορισμένο να το γυρίσει. Βέβαια αν δεν υπήρχε Τσαρούχα και εκκένωση του γηπέδου θα βλέπαμε άλλο παιχνίδι… Κρίμα για τους νεότερους που γνωρίζουν το άθλημα με πρωταγωνιστές αντί τους παίκτες που αγωνίζονται πάνω στα παρκέ, κάποιους κομπλεξικούς  διαιτητές σε ειδικές αποστολές.   

ΥΓ. Έτσι είναι  αν συνηθίζεις να σφυρίζεις σε άδεια γήπεδα. Βλέπεις κόσμο στις κερκίδες και αγχώνεσαι.

Συνεχίζει να τρελαίνει κόσμο ο ΑΡΗΣ του Γ.Κάστριτη που  για 2^η φορά φέτος κατάφερε να επικρατήσει της ΑΕΚ με 74-64 σε ένα παιχνίδι που προτού το τζάμπολ έμοιαζε πολύ πιο δύσκολο σε σχέση με τον τρόπο που εξελίχθηκε. Στην πράξη όμως είδαμε ξανά τους παίκτες μας να παλεύουν σαν λιοντάρια για 40’, να παίρνουν το προβάδισμα από το ξεκίνημα και να μην το χάνουν ποτέ. Μάλιστα ο τρόπος που εξελίχθηκε το 4^ο δεκάλεπτο φανέρωσε την ανωτερότητα της ομάδας μας σήμερα και έδωσε το έναυσμα για το πάρτι στις κατάμεστες κερκίδες του Παλέ!

ΤΟ ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Ένα από τα «κλισέ» που επαναλαμβάνουμε στο PlanetARIS.gr στον σχολιασμό των αγώνων μπάσκετ είναι η σημασία των πρώτων λεπτών της αναμέτρησης στα παιχνίδια. Η αυτοπεποίθηση που χτίζει μια ομάδα όταν μπαίνει δυνατά και ξεκινάει καλά είναι παρακαταθήκη για όλο το υπόλοιπο παιχνίδι. Και αυτό ακριβώς παρακολουθήσαμε σήμερα με τον ΑΡΗ μας να ξεκινάει εκπληκτικά σε άμυνα και επίθεση, αναγκάζοντας την ΑΕΚ να ψάχνει τι από όλα πάει στραβά σε μια αναμέτρηση όπου ήταν το ξεκάθαρο φαβορί. Ο αποτελεσματικός Νετζήπογλου μαζί με τον πιο ώριμο από ποτέ Νότε έβαλαν τις βάσεις από την αρχή, με τον Γκούντουιν όσο κυλούσε ο χρόνος να ανεβάζει σημαντικά την απόδοση του.

Ο ΚΑΥΤΟΣ ΟΜΗΡΟΣ, Ο ΑΦΗΝΙΑΣΜΕΝΟΣ ΓΚΟΥΝΤΟΥΙΝ ΚΑΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΧΑΚΓΙΝΣ

Ο Νετζήπογλου το έδειξε στο ΣΕΦ ότι αρχίζει να αλλάξει τον τρόπο σκέψης τους και σήμερα κόντρα σε έναν πιο βατό αντίπαλο έβγαλε τον παίκτη που θέλουμε να βλέπουμε στο γήπεδο. Πέρα από την γνωστή καλή του άμυνα, αυτή τη φορά άφησε την διστακτικότητα του στην άκρη και φόρτωσε με 14 πόντους το αντίπαλο καλάθι στην πιο ολοκληρωμένη φετινή του εμφάνιση. Ο Γκούντουιν από την άλλη με την αστάθεια που τον χαρακτηρίζει ολόκληρη τη σεζόν σήμερα χωρίς να το πάρει σχεδόν κανείς χαμπάρι πραγματοποίησε μια διαστημική εμφάνιση με 16 πόντους, 19 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο και μόλις 2 λάθη κόντρα στους θηριώδεις ψηλούς της ΑΕΚ! Ο Χάγκινς από την άλλη αν και στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα δεν βγήκε μπροστά ιδιαίτερα στο σκοράρισμα όταν ο ΑΡΗΣ τον χρειαζόταν, στην 4^η περίοδο όπως και σε προηγούμενα παιχνίδια ήταν άλλος παίκτης. Κοντρόλαρε τον ρυθμό, σκόραρε όποτε χρειάστηκε και τροφοδότησε με μαεστρία τους συμπαίκτες του την κατάλληλη στιγμή. Όπως και κόντρα στον μπάογκ σε όλες τις τελευταίες επιθέσεις ζητούσε και κρατούσε την μπάλα μόνος του σκοτώνοντας κάθε σκέψη των αντιπάλων για αντίδραση.

Η ΑΤΣΑΛΕΝΙΑ ΑΜΥΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ

Σήμερα ιδίως στο ξεκίνημα μπήκαν κάμποσα μακρινά σουτ που έδωσαν μια ώθηση στην ομάδα. Αυτό όμως που έβαλε τον ΑΡΗ στη θέση του οδηγού και διέλυσε κάθε προσπάθεια ανάκαμψης της ΑΕΚ ήταν η άμυνα μας. Ακόμη και το ρίσκο του Καστρίτη με 4 γκάρντ που μας τρέλανε στην κερκίδα… στην πράξη μας βγήκε και ο ΑΡΗΣ όσο αγωνίσθηκε με μόλις 1 ψηλό κατάφερε να ανεβάσει την διαφορά. Σίγουρα και ο Καστρίτης κάνει τα λάθη του σε πολλά σημεία του αγώνα και πιθανόν και στην προετοιμασία του αγώνα(βλέποντας τον λάθος τρόπο αντιμετώπισης του Ξανθόπουλου και του Φλιώνη) αλλά από την στιγμή που έχει καταφέρει τους παίκτες του να θυσιάζονται για την ομάδα μέσα στο παιχνίδι όλα τα υπόλοιπα είναι ανούσιες λεπτομέρειες.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΧΕΙ, ΤΑΒΑΝΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ

Ότι και να πει κανείς για τον μπασκετικό ΑΡΗ είναι λίγο! Για 2^η φορά φέτος οι παίκτες του Γ.Καστρίτη υπέταξαν την ΑΕΚ με εμφατικό τρόπο παραμερίζοντας τα προβλήματα τραυματισμών και αδιαφορώντας για τα μπάτζετ και άλλα θεωρητικά. Μέσα στο γήπεδο αλώνιζαν τα λιοντάρια του Γ.Καστρίτη και στις κερκίδες οι εκστασιασμένοι πιστοί της πιο μπασκετικής ομάδας στην Ευρώπη! Όσο για τις δυνατότητες και το που μπορεί να φθάσει αυτός ο ΑΡΗΣ, είναι ερώτημα που δύσκολα μπορεί να απαντηθεί. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Με τον εκστασιασμένο κόσμο να δίνει φτερά στα πόδια των παικτών μας και να λυγίζει την αντίσταση των αντιπάλων μας, η ομάδα πήρε μια σπουδαία νίκη με ξεχωριστή βαθμολογική και ψυχολογική σημασία! Τα μακρινά σουτ των παικτών του μπάογκ και το «σπρώξιμο» από τη διαιτησία δεν ήταν αρκετό όπως αποδείχθηκε. Ο Σανόγκο έγραψε την εισαγωγή, ο Νότε πρόσθεσε μπόλικα κεφάλαια και ο Χάγκινς τον νικηφόρο επίλογο μιας δύσκολης αναμέτρησης που είχε όμως αίσιο τέλος. Ξέφρενο πάρτι στο κατάμεστο Παλέ που με τον παλμό του  κόσμου αλλά και το τελετουργικό με τα χαρτάκια στο τζάμπολ θύμισε κάτι από τα παλιά.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΑΛΛΑ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΕΙΧΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΓΝΩΜΗ

Φουριόζος μπήκε ο ΑΡΗΣ στο πρώτο δεκάλεπτο με τον Νότε να οδηγεί στο σκοράρισμα και τον Σανόγκο να αξιοποιεί ιδανικά τις ασίστ των συμπαικτών του. Νωρίτερα βέβαια φρόντισαν οι διαιτητές να μας δείξουν τα δόντια τους στέλνοντας ουσιαστικά τον Γκούντουιν από νωρίς στον πάγκο με 3 φάουλ …τουλάχιστον τα 2 ανύπαρκτα. Μπόλικα φάουλ από την μια πλευρά, ανοχή στην άμυνα από την αντίπαλη πλευρά, βολές και κάποια μακρινά σουτ ήταν όλο το παιχνίδι του συμπολίτη. Ναι μεν προσπαθούσε ο ΑΡΗΣ να χτίσει μια διαφορά ασφαλείας αλλά κάθε φορά οι διαιτητές ήταν εκεί να τον σταματήσουν με συνεχόμενα σφαλτσοσφυρίγματα.

ΑΝΤΕΞΕ ΣΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΧΑΓΚΙΝΣ «ΚΛΕΙΔΩΣΕ» ΤΗ ΝΙΚΗ

Με τους διαιτητές και τα τρίποντα του μπαογκ να συνεχίζουν να προβληματίζουν όλα έδειχναν ότι θα πηγαίναμε σε ένα οριακό και αγχωτικό φινάλε με την πίεση να λειτουργεί εις βάρος μας λόγω έδρας. Έλα όμως που λίγα λεπτά πριν τη λήξη ο Χάγκινς αποφάσισε να αφήσει την χειρότερη εμφάνιση του στην άκρη και να δικαιώσει όλους αυτούς που τον θεωρούν το κορυφαίο γρανάζι της φετινής μηχανής του ΑΡΗ. Όταν η διαφορά έγινε οριακή(+1) και  η μπάλα έκαιγε, βγήκε μπροστά, πήρε όλες τις επιθέσεις με απόλυτη ψυχραιμία και κατάφερε με τη βοήθεια των συμπαικτών του στην άμυνα και στα ριμπάουντ να το μετατρέψει σε μαξιλαράκι νίκης!

ΕΠΑΙΞΕ ΑΝΑΡΧΑ, ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΕΙΧΕ “BALLS”

Χίλιες δύο διακυμάνσεις είχε ο ΑΡΗΣ στην απόδοση του παρόλο που δεν έχασε ποτέ το προβάδισμα στο σκορ. Από το ψυχωμένο ξεκίνημα και το καλό μοίρασμα της μπάλας, πήγαμε σε ένα άναρχο στυλ με αψυχολόγητες επιθέσεις και αμυντικά κενά μέχρι το τελευταίο πεντάλεπτο όπου είδαμε μια άμυνα να βγάζει φωτιές και έναν Χάγκινς στο ρόλο του ηγέτη.  Περισσότερο έμοιαζε ο ΑΡΗΣ να ανταγωνίζεται τον κακό του εαυτό και τα σφαλτσοσφυρίγματα παρά να προβληματίζεται με την ευστοχία των αντιπάλων.  Μπορεί ο Νότε να έκανε ίσως την καλύτερη εμφάνιση του σκοράροντας 26, κλέβοντας κάμποσες μπάλες και κερδίζοντας σημαντικά ριμπάουντ στο τέλος αλλά από την εξίσωση των κορυφαίων δεν γίνεται να λείψουν οι Σανόγκο και Χάγκινς. Ο Σανόγκο πέρα από το εκρηκτικό του ξεκίνημα έδωσε σπουδαίες μάχες κάτω από το καλάθι και έπαιξε καταπληκτικές άμυνες στα κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού. Ενώ ο Χάγκινς όπως γράψαμε και πιο πριν ξαφνικά εμφανίσθηκε στο γήπεδο όταν ζόρισαν τα πράγματα και απλά «τελείωσε» τον μπάογκ. Δεν απέφυγε τα λάθη ο Καστρίτης ωστόσο από την στιγμή που το τελικό αποτέλεσμα τον δικαιώνει όλα είναι ανούσιες λεπτομέρειες.

ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΗΘΕΛΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Θέληση, πείσμα, δίψα για τη νίκη εντός και εκτός παρκέ που το διέκρινες με ευκολία ρίχνοντας μια ματιά στις κερκίδες αλλά και στα μάτια των παικτών μας.  Ο κόσμος ήθελε τη νίκη σαν τρελός και το απέδειξε εξαντλώντας τα εισιτήρια της αναμέτρησης με γοργούς ρυθμούς. Αντίστοιχα και η ομάδα ήθελε να σπάσει το αρνητικό σερί των 3 ηττών αλλά και να αποδείξει ότι η εμφάνιση στο παιχνίδι του Α’ γύρου ήταν μια κακή συγκυρία. Οι 3 διαιτητές αποδείχθηκαν λίγοι για να σταματήσουν τον Νότε, τον Σανόγκο, τον Χάγκινς και τα άλλα παιδιά… και το ντέρμπι βάφτηκε κίτρινο! Σπουδαία νίκη σε μια ημέρα όπου το Παλέ θύμισε κάτι από το ένδοξο παρελθόν και όλη η φίλαθλη Ελλάδα κατάλαβε ότι με τους τρελούς οπαδούς του Θεού του Πολέμου δεν τα βάζεις! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ, συνέχισε να τους πονάς!

ΥΓ. Με 50-50 διαιτησία από το ημίχρονο θα είχε τελειώσει το παιχνίδι με 20+ διαφορά.

ΥΓ2. Έγινε η αρχή στις οργανωμένες αντιδράσεις, αναμένουμε ανάλογη και ακόμη πιο δυνατή συνέχεια!

Χωρίς να χρειαστεί να πιάσει κάποια σπουδαία απόδοση ο ΑΡΗΣ μας, υπέταξε με σχετική ευκολία και το Λαύριο και μαζί …και την προκλητική για ακόμη μια φορά Τσαρούχα! Σε ένα σχεδόν κατάμεστο Παλέ που διψούσε για μπάσκετ οι παίκτες του Γιάννη Καστρίτη προσηλωμένοι στην σκληρή άμυνα από την αρχή μέχρι το τέλος, επέβαλλαν τον ρυθμό τους και ανάγκασαν τους αντιπάλους τους να κυνηγάνε να μειώσουν την διαφορά. Το φινάλε της αναμέτρησης  βρήκε τον κόσμο του ΑΡΗ να γλεντάει την εμφατική νίκη και μαζί και την θλιβερή Τσαρούχα που έδειχνε να δυσκολεύεται να συνηθίσει την εικόνα του γεμάτου γηπέδου.

ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ

Σε αντίθεση με τα προηγούμενα παιχνίδια πλέον ο ΑΡΗΣ έδειξε να έχει μάθει να ζει χωρίς τον Χάγκινς στον άσσο  αποφεύγοντας τα φθηνά λάθη του ξεκινήματος. Κάτι που έδωσε την ευκαιρία στον Χόκλερ να κάνει ένα εκρηκτικό ξεκίνημα και να βάλει από νωρίς τον ΑΡΗ στη θέση του οδηγού. Το 25-11 αποτύπωνε εύστοχα το ξεκίνημα των 2 ομάδων με την αντίδραση όμως του Λαυρίου να διαφαινόταν. Κάτι που έγινε στη συνέχεια με τη διαφορά να πέφτει στο +4 και την Τσαρούχα κυρίως με την συμπεριφορά της να έχει καταφέρει να κάνει άνω κάτω το γιορτινό κλίμα που υπήρχε στο Παλέ.

ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΒΡΗΚΕ ΛΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ

Μπορεί στην άμυνα και στα ριμπάουντ οι παίκτες του Καστρίτη να έβρισκαν τον τρόπο να μπλοκάρουν τους αντιπάλους τους όμως στην επίθεση με εξαίρεση το ξέσπασμα του Χόκλερ στο πρώτο δεκάλεπτο δεν είχε κάποιον άλλον παίκτη σημείο αναφοράς στο σκοράρισμα. Και αυτό ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο ώστε να χτίσουμε μια διαφορά ασφαλείας και να «κλειδώσουμε» τη νίκη. Σε αυτό το σημείο όμως φάνηκε η μεγάλη διαφορά του φετινού ΑΡΗ σε σχέση με πέρσι με παίκτες όπως ο Σχίζας, ο Καββαδάς και ο Μήτρου-Λόνγκ να προσθέτουν σημαντικούς πόντους όταν δείχναμε να έχουμε κολλήσει. Στο τελευταία δεκάλεπτο ο ΑΡΗΣ απλά πάτησε γκάζι , το Λαύριο δεν μπόρεσε να ακολουθήσει και το σκορ διαμορφώθηκε όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι από το πρώτο ημίχρονο αν δεν είχαμε τα  «κόλπα» της Τσαρούχας.

ΟΜΑΔΑ ΣΕ ΑΜΥΝΑ, ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ

Αν κάτι διαφοροποιεί τον ΑΡΗ σε σχέση με τις περισσότερες ομάδες της Basket League αυτό είναι η ομαδικότητα σε κάθε φάση του παιχνιδιού. Από την πιεστική άμυνα με αλληλοκαλύψεις, το κυνήγι των ριμπάουντ, μέχρι και το σκοράρισμα. 6 παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων και ένας οριακά στους 9 είναι ένα στατιστικό που δείχνει πολλά. Όπως το ότι ο ΑΡΗΣ καταφέρνει και σκοράρει ακόμη και όταν ο Νότε για περίπου 30’ είναι άποντος και ο φορμαρισμένος Τολιόπουλος ελαφρώς μπερδεμένος. Με την επιστροφή του Χάγκινς ο ΑΡΗΣ θα έχει κυριολεκτικά 10 με 11 παίκτες στο ροτέισον του που υπό συνθήκες μπορούν να παίξουν κομβικό ρόλο στο παιχνίδι. Μέχρι και ο Φίλιος το έχει καταφέρει πριν τον τραυματισμό με τον Σιδηροηλία να είναι ίσως ο μοναδικός «ενεργός» παίκτης που δεν έχει καταφέρει ακόμη να πετύχει μια καλή εμφάνιση και να πείσει ότι μπορεί να βοηθήσει. Όταν όμως τα προηγούμενα χρόνια πάλευες να βρεις με το ζόρι 5-6 παίκτες να βασιστείς η φετινή κατάσταση μοιάζει ονειρική και φυσικά φέρνει την υπογραφή του Γιάννη Καστρίτη! Ένας πραγματικός προπονητής της νέας φουρνιάς που μιλάει μέσα στο γήπεδο με το «έργο» του και όχι στα γραφεία και σε διάφορα άλλα πηγαδάκια.

Η ΣΠΙΘΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΩΤΙΑ

Τι αν και ο αντίπαλος μας σήμερα ήταν το τελευταίο χωρίς νίκη Λαύριο… ο κόσμος του ΑΡΗ εκεί τρελαμένος να γουστάρει την μπασκετάρα του και να απολαμβάνει κάθε πόντο σαν γκολ! Μέχρι και την Τσαρούχα προσπέρασε που ήθελε πάση θυσία να κλέψει την παράσταση. Έλα όμως που ο Γιάννης Καστρίτης και οι παίκτες του δεν ήταν διατιθέμενοι να αφήσουν άλλη μια φορά τους «γκρι» να κλέψουν τον ιδρώτα τους και με τη γνωστή μαχητικότητα τους μετέτρεψαν ένα πονηρό παιχνίδι σε έναν υγιεινό περίπατο. Και όταν η εύκολη νίκη συνδυάζεται και με θεαματικές φάσεις τότε το πάρτι δεν τελειώνει ποτέ! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Είπαμε με τη διαιτησία έχει ανοίξει «βεντέτα». Και η Τσαρούχα ήταν η πιο κατάλληλη για να μας το υπενθυμίσει ακόμη και σε ένα παιχνίδι που έληξε με 26 πόντους διαφορά. Ότι και αν κάνουν το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.

Με περίσσια ώθηση από τον κόσμο του που γέμισε το γήπεδο, ο ΑΡΗΣ μας κατάφερε να κάμψει την αντίδραση της Καρδίτσας και της εχθρικής για ακόμη μια φορά διαιτητικής τριάδας φθάνοντας στη νίκη με 85-68! Η ενέργεια που έβγαλαν οι παίκτες μας σε άμυνα και ριμπάουντ υπερκάλυψαν την αστοχία μας και ήταν οι βασικοί λόγοι της νίκης. Μια νίκη που θα ερχόταν πολύ πιο εύκολα αν οι 3 διαιτητές για 3 ολόκληρα δεκάλεπτα φάνηκαν να κάνουν ότι μπορούν είτε για να επαναφέρουν την Καρδίτσα στην διεκδίκηση της νίκης ή απλά για να χαλάσουν αυτή την όμορφη ατμόσφαιρα στο κατάμεστο Παλέ από κόσμο που γουστάρει ΑΡΗ και μπάσκετ.

Η ΓΝΩΣΤΗ ΝΕΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Από την στιγμή που απουσιάζει ο Χάγκινς πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι κάθε ξεκίνημα της ομάδας μας θα έχει μπόλικα λάθη και κακές επιλογές στην επίθεση. Κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ και σήμερα μπήκε νευρικά παλεύοντας να βρει τα πατήματα του πάνω στο παρκέ.

ΜΑΧΗΤΗΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΑΣΗ

Και όταν στο κακό μας ξεκίνημα είμαστε πάνω στο σκορ τότε λογική συνέπεια είναι όταν βρούμε ρυθμό όλα να γίνονται πιο εύκολα. Ακόμη και αν η αστοχία ακόμη και κάτω από το καλάθι ήταν συχνό φαινόμενο η ενέργεια που έβγαζαν οι παίκτες μας σε άμυνα και ριμπάουντ κατέληγε σε ένα πείσμα που έστελνε την μπάλα στο καλάθι!  Τι και αν οι διαιτητές μας είχαν φορτώσει με μπόλικα φάουλ όταν έκλειναν τα μάτια σε ξεκάθαρα φάουλ πάνω στους παίκτες μας, οι παίκτες του Γ.Καστρίτη τον χαβά τους. Να τρέχουν πάνω κάτω αφηνιασμένοι, να παίρνουν το ένα ριμπάουντ μετά το άλλο και τελικά να πετυχαίνουν το καλάθι οδηγώντας την ομάδα σε μια σημαντική νίκη!

ΑΥΤΟΣ Ο ΑΡΗΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ Γ.ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Σπάνια μένουμε τόσο πολύ σε έναν προπονητή που ακόμη δεν έχει προλάβει να πετύχει κάτι «χειροπιαστό» αλλά σε αυτό το πέρασμα του από τον ΑΡΗ ο Γιάννης Καστρίτης βάζει  την υπογραφή του σε αυτήν την ομάδα που θαυμάζουμε πάνω στο παρκέ. Τι και αν το μπάτζετ είναι πενιχρό και αναγκάστηκε να αλλάξει τα καλύτερα γρανάζια της περσινής ομάδας… η φιλοσοφία παραμένει η ίδια. Παίκτες παθιασμένοι να τα δίνουν όλα σε κάθε φάση με αυτοθυσία και ζήλο για να προσφέρουν στην ομάδα. Για να το κάνει αυτό ένας παίκτης πρέπει κάτι να τον παρακινήσει ή απλά να τον εμπνεύση… και αυτή η έμπνευση είναι ο Γ.Καστρίτης. Ακόμη και όταν βλέπεις αυτή την υπερβολική ώρες ώρες άμυνα με τον ψηλό να μαρκάρει στην κορυφή τον αντίπαλο γκαρντ …ξέρεις ότι στο τέλος η ομάδα θα βρει την άκρη και θα κάνει αυτά που πρέπει μέσα στο γήπεδο.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΠΟΝΤΟΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ

Ομάδα και κόσμος έδωσαν την απάντηση τους «δυνάστες» του ελληνικού μπάσκετ στήνοντας ένα ξεχωριστό κιτρινόμαυρο πάρτι εντός και παρκέ. Στις γεμάτες εξέδρες του Παλέ ο κόσμος χοροπηδάει αδιαφορώντας για τις γκρι προκλήσεις και πάνω στο παρκέ ένα σύνολο παικτών αποφασισμένο να ματώσει για να κερδίσει. Το μόνο που μπορούσε να κάνει η Καρδίτσα ήταν να χορέψει στο ρυθμό μας και να αποδεχθεί την ήττα της. Βελτιωμένη η ομάδα παρά την αστοχία της. Κέρδισε σημαντικούς βαθμούς αλλά και πόντους αυτοπεποίθησης. Μπράβε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Καλή η νίκη αλλά αυτό με την διαιτησία έχει πραγματικά ξεφύγει. Σαν να έχει ανοίξει «βεντέτα» φαίνεται η φάση. Δεν εξηγείται αλλιώς!

ΥΓ2. Λουστείτε τώρα το «ευχαριστώ» του τρέλαρχου… που όσο ήταν στον ΑΡΗ προσπαθούσατε να μας πείσετε ότι πρόκειται εκ των κορυφαίων της Ευρώπης. Έτσι είναι οι δημοσιοσχεσίτες. Όταν κλείνει η πόρτα οριστικά τότε βγάζουν τα απωθημένα τους και τον πραγματικό τους εαυτό.

ΥΓ3. Αντί να στηρίζεται αυτό τον κόσμο και την ομάδα που αποτελεί όαση στις στάχτες του ελληνικού μπάσκετ εσύ λυσσαλέο κυνήγι με κάθε τρόπο! Μα τόσο κόμπλεξ;

Ζορίστηκε αλλά τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Απόλλων Πατρών σε ένα εξαρχής επικίνδυνο παιχνίδι που έγινε ακόμη πιο δύσκολο λόγω του απρόσμενου τραυματισμού του Χάγκινς. Με τον Τολιόπουλο να σηκώνει την ομάδα στις πλάτες του και να «τελειώνει» τον Απόλλων Π. στο 4^ο έφθασε στη νίκη με 70-57 κερδίζοντας πέρα από τους βαθμούς και πολύτιμο χρόνο(ελέω διακοπής) για να δουλέψει αλλά και να αναρρώσει ο Χάγκινς.  Καμίνι το Παλέ με τον κόσμο να γουστάρει!

ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΧΑΓΚΙΝΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΜΥΑΛΟ

Δεν χρειάστηκε να περάσουν πολλά λεπτά μετά το τζάμπολ ώστε όλοι οι φόβοι μας με το άκουσμα του τραυματισμού του Χάγκινς να παίρνουν σάρκα και οστά. Ένας ΑΡΗΣ χωρίς μυαλό στην επίθεση να κάνει το ένα παιδικό λάθος μετά το άλλο κλονίζοντας από την αρχή την αυτοπεποίθηση όλης της ομάδας. Κάτι που φαινόταν έντονα και στην άμυνα με τους παίκτες μας να χάνουν τις θέσεις του και ο Καράμπελας και οι συμπαίκτες του να τρυπώνουν με ευκολία στο καλάθι μας.  Το 6-20 του πρώτου δεκαλέπτου ήταν ένα σοκ!

ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΤΟΝ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ

Μπορεί το ξεκίνημα να ήταν θεόστραβο αλλά στο Παλέ υπήρχε μια τρέλα και ένα πάθος για τη νίκη στην κερκίδα που από νωρίς φάνηκε να αγγίζει τους παίκτες μας. Όπως όσοι βρεθήκαμε στο γήπεδο δεν πτοηθήκαμε όταν οι Πατρινοί έκαναν πάρτι, έτσι ακριβώς και οι παίκτες μας σε έπειθαν ότι δεν χαμπαριάζουν τίποτα και ότι και αν γίνει θα το γυρίσουν! Με όπλο την άμυνα που μπλόκαρε εντελώς τους αντιπάλους μας ο ΑΡΗΣ βρήκε την ώθηση που ήθελε για να γυρίσει το παιχνίδι. Και όταν πάλι πήγε να στραβώσει ήρθε ο Τολιόπουλος για να το τελειώσει!

ΒΡΙΣΚΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Δεν επαναλάβαμε την σπουδαία εμφάνιση κόντρα στην ΑΕΚ αλλά χωρίς τον εγκέφαλο Χάγκινς αυτό ήταν αναμενόμενο. Και όμως ο Γ.Καστρίτης βρήκε και πάλι την λύση μοιράζοντας τον χρόνο στη θέση του πόιντ γκάρντ μεταξύ του Φίλιου και του Τολιόπουλου. Με τον πρώτο να προσθέτει άλλη μια γεμάτη εμφάνιση και τον δεύτερο να δικαιώνει στο απόλυτο όλους όσους χάρηκαν  στο άκουσμα της μεταγραφής του. 23 πόντοι, 6 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 3 κλεψίματα ήταν τα επιτεύγματα του. Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να κάνουμε και στον Σανόγκο που σήμερα δήλωσε παρών και κατάφερε να συμπληρώσει αμυντικά τους Χόκλερ και Γκούντγουιν με ιδανικό τρόπο. Μια  3 παικτών που κυρίως στην άμυνα βγάζουν απίστευτη ενέργεια και μοιράζουν εντυπωσιακά μπλοκ! Ενώ και ο Νότε μπορεί να μην εντυπωσίασε αλλά ήταν πιο ουσιαστικός στο παιχνίδι του.

ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΑΓΚΙΝΣ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΟΛΩΝ

Ιδανικά συνέχισε ο ΑΡΗΣ μας που μετά από το εντυπωσιακό του πέρασμα από τα Άνω Λιόσια «καθάρισε» και τον Απόλλων Πατρών στο πρώτο «πρέπει» της χρονιάς. Με πρωταγωνιστή τον Τολιόπουλο και άμυνα στο Β  ημίχρονο που μασούσε σίδερα πήρε τη νίκη ξεπερνώντας την απρόσμενη απουσία του Χάγκινς. Αποθέωση για τον Γ.Καστρίτη και τους παίκτες του με τον κόσμο να γουστάρει αυτό που βλέπει μέσα στο γήπεδο! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Με εντυπωσιακό τρόπο ξεκίνησε ο ΑΡΗΣ μας την χρονιά επαναλαμβάνοντας τον περσινό θρίαμβο της πρεμιέρας κερδίζοντας τον Παναθηναϊκό με 69-65! Σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα ο ΑΡΗΣ άντεξε στο ξέσπασμα του Παναθηναϊκού και της «πίεσης» των διαιτητών φθάνοντας στη νίκη παρόλο που από το +13 βρέθηκε στο -5. Ολική μεταμόρφωση για τον Γκούντγουιν που μαζί με τους Χάγκινς, Νότε ήταν οι πρωταγωνιστές της νίκης! Έδωσαν σημαντικές λύσεις και οι Τολιόπουλος και Χόρντλερ. Πάρτι-ζέσταμα στο Παλέ ενόψει του ντέρμπι στο Κλ.Βικελίδης!

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ

Σε ένα άθλημα ψυχολογίας όπως είναι το μπάσκετ, το καλό ξεκίνημα παίζει καθοριστικό ρόλο. Ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά, έδειξε ότι δεν φοβάται τον αντίπαλο του και παίρνοντας το προβάδισμα στο σκορ ανάγκασε τον Παναθηναϊκό να κυνηγάει στο σκορ. Η καλή άμυνα που οδήγησε τους αντιπάλους μας σε τραγικά ποσοστά ευστοχίας  έδινε την ευκαιρία στην επίθεση έστω και με περιπετειώδη τρόπο να βρίσκουμε πόντους. Μια εικόνα που συνεχίστηκε για πολύ ώρα με το +13 να αποτυπώνει την υπεροχή του ΑΡΗ παρά την υπερπροσπάθεια των διαιτητών να μας φορτώσουν από νωρίς με φάουλ και να χαρίσουν ένα τσούρμο βολές στους αντιπάλους μας.

ΕΔΕΙΞΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΟΤΑΝ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ

Με τον ΑΡΗ να ρισκάρει στην άμυνα των μακρινών σουτ και τον Παναθηναϊκό να δυσκολεύεται μέχρι και στις ελεύθερες βολές ήταν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή αυτή η εικόνα θα άλλαζε. Υπό την ανοχή των διαιτητών στο τρίτο δεκάλεπτο οι παίκτες του Παναθηναϊκού ανέβασαν την πίεση, άρχισαν να ευστοχούν στα αμαρκάριστα τρίποντα αλλά και βάζουν τις βολές. Το +13 έγινε -5 και εκεί βγήκε η αντίδραση μας που έκανε την διαφορά. Βρίσκοντας λύσεις από τους Γκούντγουιν, Νότε και  Χάγκινς η ομάδα προσπέρασε φθάνοντας στο +5 λίγα δευτερόλεπτα πριν την λήξη. Εκεί έγινα μια προσπάθεια αυτοχειρίας αλλά ευτυχώς στο τέλος τα καταφέραμε.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΓΚΟΥΝΤΓΟΥΙΝ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Αν κάτι μας είχε τρομάξει στα 2 προηγούμενα παιχνίδια που παρακολουθήσαμε αυτό ήταν η παρουσία των Γκούντγουιν και Σανόγκο που ήταν από μέτριοι ως τραγικοί. Σήμερα ο Γκούντγουιν έδειξε ένα άλλο πρόσωπο, κοντραρίστηκε στα ίσια με σαφώς ψηλότερα κορμιά και βγήκε νικητής! Ακόμη και ο Σανόγκο έβγαλε μια ένταση παραπάνω. Ενώ και ο Χόκλερ δείχνει ότι όταν καταλάβει τον τρόπο που σφυρίζουν στην  Ευρώπη θα μπορεί να δώσει περισσότερες λύσεις στην ομάδα. Νότε και Χάγκινς ήταν μέτριοι αλλά και αυτό έχει την ξεχωριστή του ερμηνεία μιας και σε αυτή την μέτρια ημέρα τους κατάφεραν να οδηγήσουν την ομάδα στη νίκη μένοντας 30’ πάνω στο παρκέ. Ειδική αναφορά θα πρέπει να κάνουμε και στον Τολιόπουλο που ερχόμενος από τον πάγκο παρέσυρε με το πάθος του ολόκληρη την ομάδα ενώ άρεσε και ο Φίλιος που έδωσε ανάσες στους συμπαίκτες έχοντας θετική παρουσία. Όλοι όσοι αγωνίσθηκαν πάλεψαν με όλο τους το είναι και έβαλαν ένα μικρό λιθαράκι ώστε να έρθει αυτή η σημαντική νίκη. Εξαιρετική η διαχείριση του Γ.Καστρίτη που κατάφερε να αξιοποιήσει μέχρι και τον Φίλιο!

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Με ένα αστείρευτο πάθος για τη νίκη οδηγό, οι παίκτες του Γ.Καστρίτη λύγισαν τον Παναθηναϊκό και τις «γκρι σφυρίχτρες» ξεκινώντας  το πρωτάθλημα όπως ακριβώς και πέρσι!  Εμφανώς βελτιωμένος ο ΑΡΗΣ σε σχέση με την πρόσφατη ευρωπαϊκή περιπέτεια άφησε υποσχέσεις δείχνοντας ικανός να διαχειριστεί αυτό το δύσκολο πρόγραμμα στο ξεκίνημα. Απίστευτος παλμός στο Παλέ από τους πιστούς που συνεχίζουν να στηρίζουν τον Αυτοκράτορα!

ΥΓ. Το πάρτι ξεκίνησε στο Παλέ και θα συνεχιστεί στο Κλ.Βικελίδης!

Με την συμμετοχή του Βασίλη Καββαδά να κρίνεται την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή o  ΑΡΗΣ μας ρίχνεται στην μάχη του πρωταθλήματος με στόχο να παρουσιαστεί εξίσου ανταγωνιστικός με την περσινή σεζόν αλλά και να τερματίσει σαφώς ψηλότερα. Αντίπαλος μας όπως και πέρσι ο Παναθηναϊκός με όλο τον κόσμο να ελπίζει σε ένα αντίστοιχο θαύμα στην εκκίνηση μιας σεζόν που αναμένεται αρκετά δύσκολη και αγχωτική.

Ο ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

Προς την θετική κατεύθυνση κινείται η ομάδα τις τελευταίες σεζόν με την μείωση των προβλημάτων να είναι αυτό που χαρακτηρίζει την όλη προσπάθεια. Ναι φέτος δεν θα απειλούμαστε με αφαίρεση βαθμών και η ομάδα έχει λύσει(για αρχή) τα μπαν και αυτά για τον ΑΡΗ των τελευταίων ετών είναι επιτυχία. Δεν παύει όμως να θεωρούνται αυτονόητα όπως ακριβώς αυτονόητη θεωρείται και η απόκτηση 6 ξένων και η παρουσία μιας ανταγωνιστικής ομάδος.  Οπότε καλό είναι να κρατάμε μικρό καλάθι και βήμα βήμα να βλέπουμε που μας οδηγεί αυτή η κατάσταση. Και ας μην ξεχνάμε ότι ο καθρέπτης κάθε ομάδος είναι το γήπεδο και όλες η επίπονη προσπάθεια εκτός γηπέδων έχει ως στόχο αυτό και όχι κάποιον «καθαρό» ισολογισμό.

ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΙ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ

Η εικόνα στο φιλικό με την Καρδίτσα στο Παλέ αλλά και αυτή στην Βουλγαρία για το Fiba Europe Cup δεν έπεισε κανέναν. Αντιθέτως την προσοχή μας τράβηξαν οι 3 ξένοι φόργουορντ που έμοιαζαν να κινούνται στα χαμένα. Ιδιαίτερα οι Γκούντγουίν και Σανόγκο δεν είχαν καν συμμετοχή στο αμυντικό παιχνίδι της ομάδος και αυτό εφόσον συνεχιστεί θα είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Για αυτό χωρίς πίεση κόντρα στο απόλυτο φαβορί που είναι ο Παναθηναϊκός το μεγάλο στοίχημα είναι ο ΑΡΗΣ να παρουσιαστεί ανταγωνιστικός και να πείσει ότι αυτό που «διαφημίζεται» ότι φέτος είμαστε ποιοτικά ένα σκαλί επάνω έχει μια ρεαλιστική βάση …και δεν είναι απλά στο πλαίσιο της ωραιοποίησης οτιδήποτε έχει να κάνει με τον μπασκετικό ΑΡΗ. Περιμένουμε να δούμε τον Νότε κατά πόσο μπορεί να ανταποκριθεί και στα επίσημα παιχνίδια στο βαθμό που το έκανε στα φιλικά προετοιμασίας. Ενώ και ο Νετζήπογλου μπαίνει σε μια αγωνιστική σεζόν για τον ίδιο όπου τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω του και πρέπει να δείξει το κάτι παραπάνω.

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΚΑΒΒΑΔΑ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΠΟΛΛΑ

Ένας από τους παίκτες που δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση ως τώρα είναι ο Βασίλης Καββαδάς. Ο παίκτης έχει αντιληφθεί την ευκαιρία που του δίνεται φέτος και θυμίζοντας κάτι από τον Καββαδά που είχε κερδίσει το ενδιαφέρον(και τα υψηλά συμβόλαια) των ομάδων της πρωτεύουσας μοιάζει από την αρχή να είναι κομβικός για την ομάδα. Πόσο μάλλον σε ένα παιχνίδι όπου υπάρχει ο Παπαγιάννης από την άλλη πλευρά που κόντρα σε κοντούς και αδύναμους σέντερ συνήθως κάνει πάρτι. Αν ο ΑΡΗΣ λοιπόν καταφέρει να βρει λύσεις κάτω από το καλάθι τότε ίσως αυτή η πιεστική άμυνα(εφόσον μας την επιτρέψουν) με λίγη τύχη στα μακρινά σουτ ίσως να καταφέρουμε τον περσινό θρίαμβο. Διαφορετικά αν έχουν το εύκολο ριμπάουντ και σπάνε πλάκα μέσα στο ζωγραφιστό τα πράγματα θα είναι δύσκολα.

ΜΕ ΤΗΝ ΩΘΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Δύσκολη και αγχωτική αναμένεται να είναι και η φετινή χρονιά με την ομάδα να έχει στο ξεκίνημα της ένα πρόγραμμα Γολγοθά. Ωστόσο η πρεμιέρα πάντα κρύβει εκπλήξεις και όπως πέρσι έτσι και φέτος οι παίκτες μας με την ώθηση του κόσμου θα πρέπει να τα δώσουν όλα για τη νίκη. Φυσικά για να γίνει αυτό θα πρέπει και να δούμε έναν ΑΡΗ πολύ καλύτερο από αυτόν που παρακολουθήσαμε στην Βουλγαριά. Άιντε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ τρέλανε μας όπως πέρσι!

Με αφορμή τα «αποκαλυπτήρια» του νέου μπασκετικού ΑΡΗ ήρθε η στιγμή να ασχοληθούμε με το αγαπημένο αλλά και πολύπαθο τμήμα του συλλόγου μας και την τεράστια προσπάθεια που γίνεται και φέτος ώστε η ομάδα να ορθοποδήσει.  Και φυσικά να αποτυπώσουμε τα πρώτα συμπεράσματα από τους καινούργιους παίκτες και το σύνολο που χτίζει ο Γιάννης Καστρίτης λίγες ημέρες πριν τις πρώτες επίσημες υποχρεώσεις για το Fiba Europe Cup.

Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ …ΚΑΙ Η ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι προτού ξεδιπλώσουμε τις σκέψεις μας ως PlanetARIS.gr για την απουσία ενασχόλησης με το μπάσκετ σχεδόν όλο το καλοκαίρι. Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι τα τελευταία χρόνια γύρω από τον μπασκετικό ΑΡΗ έχει στηθεί ένα θέατρο του παραλόγου και μια «ασπίδα προστασίας» που δεν φαίνεται να προσφέρει κάτι το θετικό. Από την διοίκηση μέχρι και τον τελευταίο δημοσιογράφο η γραμμή είναι η ίδια. Για όλα φταίνε οι αμαρτίες του παρελθόντος, η διοίκηση τα κάνει όλα καλά, η ομάδα πάνω στο παρκέ σκίζει και οτιδήποτε αρνητικό είναι κακοπροαίρετο και δεν μας αγγίζει. Ποια μπαν και επιτροπές επαγγελματικού αθλητισμού που μας κυνηγάνε; Ποια συμμετοχή στην Ευρώπη που σνομπάραμε, υποτιμούσαμε και είχαμε αποτύχει παταγωδώς στην τελευταία μας παρουσία; Ποιοι παίκτες –τουρίστες που αν και τακτοποιημένοι μας κάνουν ρεντίκολο στα social media; Ποιος 6^ος ξένος; Ποιο Παλέ , ποια αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και ποιος επενδυτής;  Ψιλά γράμματα όπου αν τα ξεστομίσεις μάλλον είσαι εχθρός του συλλόγου… Οπότε εφόσον το «σύστημα» που κινεί τον μπασκετικό ΑΡΗ πιστεύει ότι αυτή η «ασπίδα προστασίας» βοηθάει τους ανθρώπους που έχουν βγει μπροστά και παράλληλα και την ομάδα για να ανασάνει εμείς μαζί τους…

Η ΣΤΡΟΦΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ

Για ακόμη μια χρονιά ο μπασκετικός ΑΡΗΣ μέσω του Α.Σ. παλεύει με τα δυσβάσταχτα χρέη σε χρονιές όπου η ακρίβεια(εκτός του covid) θερίζει και τo προϊόν «ελληνικό μπάσκετ» γίνεται στάχτες.  Φέτος σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια υπάρχει μια  προσπάθεια η ομάδα να κινηθεί προς την σωστή κατεύθυνση σε όλα τα επίπεδα διεκδικώντας μια κανονικότητα που λείπει. Κανονικότητα όπως κανονικό προπονητή, τεχνικό τιμ με «προσωπικότητα», ομάδα που θα μαζευτεί νωρίς για προετοιμασία(παρά την απουσία του έκτου ξένου),  συμμετοχή στην Ευρώπη και έναν Ρουσιαμάνη που σε αντίθεση με άλλους ενεργούς υποστηρικτές-χρηματοδότες της ομάδος δεν φοβάται να βγει μπροστά.  Φυσικά ο δρόμος για μια «κανονικότητα» όπως τη θέλει ο Αρειανός είναι μακρύς αλλά φέτος φαίνεται να πήραμε την σωστή στροφή.

Ο ΝΕΟΣ ΑΡΗΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΑΡΚΕ

Είδαμε επιτέλους τον ΑΡΗ σε ένα από τα σπάνια  του  «κρυφά φιλικά»  με κόσμο με αγωνία και προσμονή για μια καλύτερη σεζόν από την περσινή που καταλήξαμε στην 7^η θέση.  Δεν ενθουσιαστήκαμε όπως όταν «ενημερωνόμασταν»  για τα προηγούμενα φιλικά, ούτε γίναμε απαισιόδοξοι για το τι θα ακολουθήσει αλλά πήραμε μια ρεαλιστική γεύση της κατάστασης. Ο ΑΡΗΣ όπως ακριβώς και πέρσι θα πρέπει να ματώσει μέσα στο γήπεδο για κάθε νίκη. «Εύκολα» και «δύσκολα» παιχνίδια δεν θα υπάρχουν παρά μόνο μια διαρκή προσπάθεια για νίκη όπως μας έχει συνηθίσει ο Γ.Καστρίτης. Ο Νότε για τον οποίο έχει γίνει αρκετός ντόρος το έχει το σκοράρισμα αλλά η σταθερότητα θα είναι το ζητούμενο. Πάντως στην καλή του ημέρα φαίνεται ικανός να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του.  Ο Χάγκινς(για τον οποίο είχαμε ήδη εικόνα) από την άλλη εμπνέει εμπιστοσύνη στο ρόλο του οργανωτή και δείχνει μια ωριμότητα που χρειάζεται για τη συγκεκριμένη θέση.  Ο Χόκλερ ίσως ήταν ο παίκτης που έβγαλε την περισσότερη ενέργεια πάνω στο γήπεδο και θύμισε λίγο από τον δυναμισμό που χαρακτήριζε το περσινό ρόστερ.  Για τους Γκούντγουιν και τον Σανόγκο ας ελπίσουμε η σημερινή τους εικόνα να ήταν κάτι τυχαίο που γρήγορα θα ξεχαστεί… Αυτό όμως που αναμένεται να κάνει τη διαφορά είναι οι Έλληνες παίκτες αλλά και οι περισσότερες αξιόπιστες λύσεις από τον πάγκο. Τολιόπουλος και Καββαδάς είναι παίκτες που μπορούν να δώσουν ουσιαστικές βοήθειες στην ομάδα ενώ και ο Νετζήπογλου είτε βασικός είτε ερχόμενος από τον πάγκο μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα του αγώνα. Και φυσικά οι Σχίζας και Σιδηροηλίας εφόσον είναι υγιείς θα έχουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δώσουν στην ομάδα όσα δεν μπόρεσαν πέρσι.

ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ

Αρκετή δουλειά(πέρα από τον 6^ο ξένο) φάνηκε να χρειάζεται ο ΑΡΗΣ μας πάρα τη φιλική νίκη κόντρα στην Καρδίτσα. Ωστόσο η παρουσία του Γ.Καστρίτη στον πάγκο με τους Σιγάλα και Καραποστόλου στο τεχνικό τιμ και το βάθος στο ρόστερ με «ψημένους» παίκτες όπως ο Τολιόπουλος και ο Καββαδάς μας κάνουν να αισιοδοξούμε. Ας ελπίσουμε ο περσινός ενθουσιασμός και ο τρόπος που μας ξεσήκωσε πέρσι η ομάδα να έχει φέτος ανάλογη και ακόμη καλύτερη συνέχεια!

ΥΓ. Όπως λέμε στον αθλητισμό για τις ομάδες «ο καθρέφτης είναι το γήπεδο». Εκεί φαίνεται αν μια ομάδα είναι καλή, εκεί φαίνεται αν ο κόσμος ψήνεται με το πρότζεκτ που του πλασάρουν.

Ολοκληρώθηκε η σεζόν για τον μπασκετικό ΑΡΗ προσθέτοντας άλλη μια αναμενόμενη… βαριά ήττα από τον Παναθηναϊκό. Περισσότερο το μυαλό παρά η διάθεση έλειπε από την πλειοψηφία των παικτών σήμερα αλλά και τον Γ.Καστρίτη που και αυτός με το κοουτσάρισμα του έδειξε ότι το μυαλό όλων βρισκόταν ήδη στην επόμενη μέρα. Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν άγγιξαν τον ηρωικό κόσμο που βρέθηκε και σήμερα στο Παλέ που πέρα από τον παλμό που είχε σε όλη τη διάρκεια του αγώνα στο φινάλε πρόσφερε απλόχερα σε  όλη την ομάδα το ζεστό του χειροκρότημα.

ΕΔΕΙΞΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Ήθελαν οι παίκτες μας αλλά δεν μπορούσαν όπως φάνηκε στο παιχνίδι να παραμείνουν ανταγωνιστικοί. Με το που ξέφυγε ελαφρώς ο Παναθηναϊκός στο τέλος της Α’ περιόδου οι παίκτες μας παρέδωσαν σώμα και πνεύμα και έκαναν και σήμερα από αρκετά νωρίς το παιχνίδι μια τυπική διαδικασία. Νετζήπογλου και Λόκετ ήταν ίσως οι μοναδικοί διασωθέντες στον αγώνα μιας και έδειξαν ιδιαίτερο ζήλο κάθε δευτερόλεπτο που ήταν πάνω στο παρκέ. Ιδιαίτερα αρνητική εντύπωση προκάλεσαν και οι εμπνεύσεις του Καστρίτη με σχήματα και επιλογές άνευ λογικής που θύμιζαν περισσότερο φιλική αναμέτρηση σε κεκλεισμένων των θυρών αγώνα.

ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ

Μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να ακουσθεί ότι η χρονιά ήταν πετυχημένη επειδή ο ΑΡΗΣ τερμάτισε 7^ος ύστερα από κάμποσα χρόνια. Ωστόσο αυτοί οι παίκτες υπό την καθοδήγηση του Γ.Καστρίτη κατάφεραν να αποφύγουν τα επικίνδυνα σενάρια σχετικά νωρίς μέσα από ένα ελκυστικό στυλ παιχνιδιού που μας είχε λείψει. Ελκυστικό μπάσκετ και ωραίες νίκες προσπερνώντας αλλεπάλληλους τραυματισμούς και σημαντικές αναπάντεχες απώλειες. Η αγωνιστικότητα και το πείσμα όλων των παικτών ανεξαιρέτως είναι αυτό που μας μένει και για αυτό η ομάδα χειροκροτήθηκε στο τέλος και ας υπάρχει η πίκρα από τον τρόπο που χάθηκε η 5^η θέση.

ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ

Τίτλοι τέλους έπεσαν σήμερα στο Παλέ με μια κακή εμφάνιση που δεν ταίριαζε στον φετινό ΑΡΗ. Κάτι όμως που δεν εμπόδισε τον κόσμο να αναγνωρίσει την όλη αξιόλογη προσπάθεια από την αρχή της χρονιάς και στο τέλος αποθέωσε τον Γ.Καστρίτη και τους παίκτες του.  Ένα μπράβο αξίζει και στη διοίκηση που κατάφερε να κρατήσει την ομάδα όρθια σε μια πολύ δύσκολη σεζόν από πολλές απόψεις. Μακάρι αυτό που είδαμε φέτος να αποτελέσει ένα σκαλοπάτι για καλύτερες ημέρες και έναν ΑΡΗ που θα μας κάνει να πιστέψουμε ότι αυτές οι τελευταίες μαύρες χρονιές ανήκουν οριστικά στο παρελθόν.

ΥΓ. Για τη διαιτησία σωτηρία δεν υπάρχει! Ακόμη και τα νέα φυντάνια παλεύουν να γίνουν πρωταγωνιστές… για μια θέση στον «πράσινο ήλιο».