Τετάρτη, 23 Απριλίου 2025

#ΜΠΑΣΚΕΤ

Όσο μπορούσε το πάλεψε ο ΑΡΗΣ μας το παιχνίδι κόντρα στον Παναθηναϊκό χωρίς όπως ήταν αναμενόμενο να αποφύγει την ήττα. Με δεδομένες όμως τις σημαντικές απουσίες του Τολιόπουλου και του Μποχωρίδη, ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε ανταγωνιστικός σε αρκετά σημεία του αγώνα και έδειξε θα μπορούσαμε να πούμε ένα θετικό πρόσωπο. Αρκετός ο κόσμος στο Παλέ με την παρουσία του πρωταθλητή Ευρώπης να είναι στο επίκεντρο παρά το ενδιαφέρον για το ίδιο το παιχνίδι.

ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Άσχημα ήταν τα πρώτα λεπτά για την ομάδα μας όπου γρήγορα γρήγορα μπήκε στη διαδικασία να κυνηγάει στο σκορ με την αστοχία και την πνευματική απουσία του Κούπερ να χαρακτηρίζει το παιχνίδι μας. Εκεί ο Βετούλας έδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά έβαλε τον Φίλλιο στον άσσο και μαζί με το κρεσέντο του Χότζ το 2-11 μετατράπηκε στο 20-17 στο τέλος του Α’ δεκαλέπτου.

ΤΟΝ ΛΥΓΙΣΑΝ ΤΑ ΝΕΚΡΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ

Αν και με περιορισμένο ρόστερ οι παίκτες του Βετούλα έδειχναν ιδιαίτερη διάθεση και αυτό ισορροπούσε την έλλειψη ποιότητας σε σχέση με τους αντιπάλους μας. Αυτή η διάθεση όμως είχε τα σκαμπανεβάσματα της ως προς την αποτελεσματικότητα πάνω στο παρκέ. Από εκεί που βγάζαμε καλές άμυνες, μαζεύαμε τα ριμπάουντ και σκοράραμε στον αιφνιδιασμό ξαφνικά ξεχνούσαμε να επιστρέψουμε στην άμυνα και κάναμε το ένα φθηνό λάθος μετά το άλλο. Και όταν κόντρα σε μια εχθρική διαιτησία σαν τη σημερινή τις βολές που κερδίζεις τις πετάς στα σκουπίδια τότε δεν ελπίζεις σε τίποτα παραπάνω πέρα από μια αξιοπρεπής ήττα. Όπως ακριβώς ήταν η σημερινή,  με τον ΑΡΗ να παλεύει να μειώσει και τον Παναθηναϊκό με ξεσπάσματα στο παιχνίδι του να καταφέρνει να κλειδώσει τη νίκη χωρίς άγχος.

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΕ

Προετοιμασμένοι για μια βαριά εκνευριστική ήττα πήγαμε στο γήπεδο με την ομάδα μας ως ένα βαθμό να μας εκπλήσσει ευχάριστα με την ανταγωνιστικότητα της. Παρά τα σκαμπανεβάσματα του Κούπερ, το πολύ κακό παιχνίδι(στην επίθεση) του Τζούστον και την αστοχία του Γούντμπερι έξω από τα 6.75 ο ΑΡΗΣ πάλεψε και κόντραρε τον Παναθηναϊκό που μόνο στην 4η περίοδο ξεκίνησε να νιώθει άνετα. Όλες τις προηγούμενες φορές που προσπάθησαν οι αντίπαλοι μας να τελειώσουν το παιχνίδι ο ΑΡΗΣ αντέδρασε και αυτή την αντίδραση αλλά και τη μαχητικότητα που έδειξαν οι παίκτες μας σήμερα θα πρέπει να τα κρατήσουμε και για τη συνέχεια. Όπως και την πολύ καλή εμφάνιση του Φιγκερόα και του Γουίλις αλλά και τα 4 τρίποντα του Χότζ.

ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Και μόνο υπολογίζοντας τη δυναμική του αντιπάλου συν τις σημαντικές απουσίες καταλαβαίνεις ότι σήμερα τα πράγματα ήταν εξαρχής δύσκολα. Με αυτό το δεδομένο ο ΑΡΗΣ τα πήγε αρκετά καλά στο παιχνίδι. Σίγουρα θα μπορούσε να παίξει καλύτερα για να αγχώσει λίγο τον Άταμαν και τους παίκτες του αλλά για αυτόν τον προβληματικό ΑΡΗ αυτά τα επίπεδα απόδοσης είναι υψηλά. Επειδή όμως με τις «θετικές εντυπώσεις» δεν κερδίζεις τίποτα, περιμένουμε να δούμε έναν εξίσου μαχητικό ΑΡΗ να φεύγει νικητής από την Καρδίτσα την επόμενη αγωνιστική. Για να σώσουμε ότι σώζεται…

ΥΓ. Καλό το κοουτσάρισμα του Βετούλα σήμερα, κρίμα που δεν είχε ανάλογα αντανακλαστικά και στο ματς της Πυλαίας.

ΥΓ2. Για τα οικονομικά δεδομένα του ΑΡΗ των τελευταίων ετών η τελική κατάταξη και το χρηματικό ποσό που θα πάρει βάσει τελικής θέσης την επόμενη χρονιά έχει μεγάλη σημασία. Ιδιαίτερα μετά τη «ζημιά» του Καστρίτη που θα ήταν καλό κάποια στιγμή να την μάθουμε και εμείς. Όχι τίποτα άλλο, αλλά για να ξέρουμε(από περιέργεια) αυτά τα χρόνια της οικονομικής εξυγίανσης πόσο κοστίζει το οικογενειακό κλίμα στα αποδυτήρια και στα γραφεία.  

ΥΓ3. Πόσο θλιβερό να αναλώνεσαι στο ντέρμπι των πρώην προπονητών και να νιώθεις δικαιωμένος για τα επόμενα συμβόλαια στην καριέρα τους; Η αποθέωση της μετριότητας μάλλον μας έχει γίνει κακή συνήθεια που δεν λέει να κοπεί.

ΥΓ4. Για να δούμε εκεί στη Βαρέζε πόσο μ@κ@κες είναι;

Κατηγορία Μπάσκετ
Δευτέρα, 10 Μαρτίου 2025 23:51

ΑΡΗΣ – Λαύριο 82-65 | Το έκανε εύκολο!

Πολύ πιο εύκολα από όσο περιμέναμε ο ΑΡΗΣ ξεπέρασε τις σημαντικές απουσίες των Γουίλις και Μποχωρίδη και επικράτησε του Λαυρίου με 82-65! Οι παίκτες του Νίκου Βετούλα έδειξαν ιδιαίτερη διάθεση σε όλη την διάρκεια του αγώνα, δεν επέτρεψαν στο Λαύριο να πιστέψει ότι μπορεί να αντιδράσει και με το που διόρθωσαν τα ποσοστά ευστοχίας στο Β ημίχρονο κλείδωσαν τη νίκη και μαζί με τη διαφορά που μας δίνει το πλεονέκτημα σε αυτή την μίζερη κούρσα στις χαμηλές θέσεις της βαθμολογίας.

ΟΡΕΞΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ

Πνευματικά έτοιμη παρουσιάστηκε η ομάδα στο σημερινό παιχνίδι, με σχεδόν όλους τους παίκτες να μπαίνουν από νωρίς αποφασισμένοι να παλέψουν με όλες τις δυνάμεις τους σε ένα «πονηρό» παιχνίδι. Με αρκετά τρεξίματα, γρήγορες επιστροφές, σωστή άμυνα στον παίκτη που είχε τη μπάλα και αρκετή ένταση στα ριμπάουντ και στην άμυνα κάτω από το καλάθι κατάφεραν από σχετικά νωρίς να επιβάλουν τον ρυθμό τους. Η αστοχία στα μακρινά σουτ και η παραφωνία που άκουγε στο όνομα Σαρίφ Κούπερ ήταν αυτά που για περίπου 15’ κρατούσαν το Λαύριο κοντά στο παιχνίδι. Η άνοδος του Τολιόπουλου, η εκρηκτικότητα του Τζούστον και τα εύστοχα σουτ του Γούντμπερι έφεραν τη διαφορά στο +15.

ΒΡΗΚΕ ΡΥΘΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΣ

Με τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου η μισή δουλειά είχε γίνει. Ο ΑΡΗΣ είχε βρει ρυθμό, είχε πολυφωνία στην επίθεση και σε άμυνα και ριμπάουντ έβλεπες μια μαχητικότητα από όλους τους παίκτες που ήταν πάνω στο παρκέ που συνεχώς κλιμακωνόταν. Το Λαύριο είχε εγκλωβιστεί στο παιχνίδι μας και το μόνο που πάλευε ήταν να ρίξει τη διαφορά από τους 18 πόντους που είχε καρφωθεί για πολύ ωραία. Ακόμη και όταν ο Βετούλας αποφάσισε να ανοίξει το ροτέισον και να μοιράσει περισσότερο το χρόνο η ομάδα κατάφερε να παραμένει ανταγωνιστική και να διατηρεί σχετικά εύκολα το προβάδισμα της μέχρι και το τελικό σφύριγμα της λήξης.

ΝΙΚΗ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Ικανοποιημένος δήλωσε ο Νίκος Βετούλας στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε της αναμέτρησης, και πως να μην είναι; Είδε τον Χατζηδάκη να εκμεταλλεύεται την υπεροχή του κάτω από το καλάθι με 11 πόντους και 11 ριμπάουντ και παρέα με τον δυναμικό Τζούστον(10 πόντοι, 12 ριμπάουντ) να κερδίζουν με ευκολία την μάχη των ψηλών. Είδε τον Τολιόπουλο να βρίσκει ρυθμό και να αλλάζει τη ροή της αναμέτρησης αλλά και τον Γούντμπερι να μην πτοείται από τα πρώτα άστοχα σουτ και τελικά να γίνεται ο καταλύτης αυτής της νίκης.  Είδε και όλους τους υπόλοιπους να προσπαθούν με κάθε τρόπο να βάλουν το δικό τους λιθαράκι σε αυτή τη νίκη. Υπήρχε φυσικά και ο Κούπερ που ήταν σε άλλο γήπεδο, υπήρχαν και κάποια παιδαριώδη λάθη. Για τον φετινό όμως ΑΡΗ να κερδίζει από το 13’ με διψήφια διαφορά και να το κρατάει με ευκολία μέχρι το τέλος είναι επίτευγμα.  Πόσο μάλλον όταν αυτό το κάνει με 2 σημαντικότατες απουσίες όπως αυτή του Γουίλις και του Μποχωρίδη.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΙΑ ΗΡΕΜΗ ΒΡΑΔΙΑ

Έπρεπε να φθάσουμε στην 20ή αγωνιστική για να απολαύσουμε ένα παιχνίδι χαλαρά χωρίς να αγχωνόμαστε και να εκνευριζόμαστε μέχρι να έρθει η νίκη. Σήμερα η ομάδα τα είχε σχεδόν όλα! Έβγαλε ένταση σε άμυνα και ριμπάουντ επί 40’, έτρεξε όποτε της δόθηκε η ευκαιρία, προσπέρασε την αστοχία του πρώτου ημιχρόνου και κλείδωσε με τα μακρινά σουτ τη νίκη και την διαφορά που χρειαζόμασταν. Κρατάμε το ευχάριστο δίωρο που μας χάρισε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας και συνεχίζουμε στην βασανιστική πορεία που έχουμε χαράξει από την αρχή της χρονιάς.

ΥΓ. Έχει χαθεί κάθε μέτρο στο ελληνικό μπάσκετ… διαμαρτυρόμενο και αδικημένο το Λαύριο. Το Λαύριο που είχε χρονιές που πήγαινε χέρι χέρι με την  Τσαρούχα.

ΥΓ2. Τελικά στην 20η αγωνιστική πέρα από την εύκολη νίκη,  μάθαμε ότι ακόμη και με 2 σημαντικές απουσίες σαν και αυτή του Γουίλις και του Μποχωρίδη μπορείς να κερδίσεις!

Κατηγορία Μπάσκετ

Το αυτονόητο έκανε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα κερδίζοντας τον Κολοσσό Ρόδου αν και για 3 δεκάλεπτα φρόντισε να μας τρομοκρατήσει με την απόδοση του. Στη 4η περίοδο ομάδα και κόσμος πείσμωσαν, τα έδωσαν όλα και δικαιώθηκαν! Σπουδαίος Λευτέρης Μποχωρίδης που ήταν ίσως ο μοναδικός παίκτης που μπήκε και πάλεψε όπως έπρεπε να παλέψει από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα όταν οι υπόλοιποι έμοιαζαν ανήμποροι να σηκώσουν το βάρος της αναμέτρησης. Νερόβραστη αγωνία… για το μέλλον του Καστρίτη στον πάγκο της ομάδας.

ΜΠΗΚΕ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΝΑ ΧΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΜΑΣ

Σε ένα οριακό(όπως μας κατάντησαν) παιχνίδι μετά από όσα είχαν προηγηθεί και τον ορισμό της Τσαρούχας το πως θα έμπαινε η ομάδα στον αγώνα θα έκρινε σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη της αναμέτρησης. Κόντρα στις προσδοκίες για ακόμη μια φορά ο ΑΡΗΣ μας αιφνιδίασε αρνητικά και δεχόμενος 27 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο επιβεβαίωσε ότι η κατάσταση ήταν οριακή. Με μόνιμο προβάδισμα ο Κολοσσός σχεδόν για 3 ολόκληρα δεκάλεπτα κυνηγούσαμε στο σκορ τους αντιπάλους μας που προηγήθηκαν 2 φορές  με + 9 πόντους γεμίζοντας άπαντες με ακόμη περισσότερο άγχος και εκνευρισμό. Σε όλο αυτό το διάστημα ένας Μποχωρίδης ήταν συνεπής, ένας Γούντμπερι προσπαθούσε και όλοι οι υπόλοιποι είχαν κάποιες εκλάμψεις και μπόλικες κακές στιγμές.

ΠΕΙΣΜΩΣΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ, ΞΕΣΠΑΣΕ Η ΟΜΑΔΑ

Θα άντεχε η ομάδα την πίεση όσο κυλούσε ο χρόνος; Θα άντεχε ο κόσμος να βλέπει αυτό το ξεφτιλίκι; Σκεπτόμενος λογικά θα έλεγες μάλλον όχι, βιώνοντας το όμως στο φλογισμένο Παλέ θα έλεγες σίγουρα ναι! Το 45-54 στο 27’ έγινε 58-58 μέσα σε 3’! Η κερκίδα είχε πάρει φωτιά και οι παίκτες μας άρχισαν επιτέλους να αντλούν ενέργεια από αυτή.  Ο κόουτς Καστρίτης θυμήθηκε ότι υπάρχει και άλλη άμυνα πέρα από αυτή που μας συνηθίζει και ξαφνικά με άμυνα ζώνης είδαμε τον ΑΡΗ να προβληματίζει τον αντίπαλο. Στην εξίσωση του αγώνα μπήκε πιο δυνατά ο Κούπερ μαζί με τον Τολιόπουλο και κάπου εκεί τελείωσαν όλα. Το 4ο δεκάλεπτο ήταν ένα συνεχόμενο ξέσπασμα μιας χιλιοταλαιπωρημένης ομάδας που πήρε μια ανάσα.

Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΖΩΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Σε παιχνίδια σαν το σημερινό τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουν στο τελικό αποτέλεσμα. Ο ΑΡΗΣ κέρδισε άρα όλα τα υπόλοιπα περνάνε σε 2η μοίρα. Ο Μποχωρίδης ήταν συγκινητικός μιας και αυτός ήταν αυτός που παρέσυρε και τους υπόλοιπους στην ανατροπή.  Όλοι οι υπόλοιποι ήθελαν, προσπαθούσαν χωρίς όμως συνέπεια και ψυχραιμία. Με το που ανέτρεψε το σκορ η ομάδα  οι παίκτες απελευθερώθηκαν και το τέλειωσαν εύκολα. Μέχρι όμως να έρθει η ανατροπή είδαμε έναν ΑΡΗ να ζορίζεται κόντρα στον ουραγό της βαθμολογίας, την ομάδα με το χαμηλότερο μπάτζετ και ένα ρόστερ με φανερή έλλειψη ποιότητας. Έπρεπε ο Καστρίτης πάνω στην απελπισία του να παραμερίσει τις εμμονές του και να επιστρατεύσει για σχεδόν 10 ολόκληρα λεπτά την άμυνα ζώνης και να δούμε τον ΑΡΗ επιτέλους να αμύνεται πιο αποτελεσματικά. Καθοριστική η κίνηση του κόουτς που ελπίζω να αποτελέσει μάθημα για το μέλλον. Αν υπάρχει κοινό μέλλον…

ΠΗΡΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΕΠΝΕΥΣΕ

Έκανε το αυτονόητο ο ΑΡΗΣ μας, πήρε την νίκη κόντρα στον Κολοσσό και απέφυγε τα ακόμη πιο εφιαλτικά σενάρια από αυτό που ήδη βιώνουμε. Άργησε σχεδόν 3 δεκάλεπτα… αλλά κάπου εκεί στο 28’ ήταν σχεδόν αδύνατο να αγνοήσεις τον παλμό και την ενέργεια της κερκίδας. Απίστευτη παράσταση από τον κόσμο του ΑΡΗ σε ένα παιχνίδι που δεν αρμόζει την ιστορία του. Παραμέρισε την πίκρα του, έπνιξε τον εγωισμό του, πείσμωσε όταν έβλεπε την ομάδα του να μην μπορεί να κερδίσει τον Κολοσσό επί περίπου 30’ και στο τέλος δικαιώθηκε. Μπράβο στον Μποχωρίδη για την παλικαρίσια στάση του τόσο την Τετάρτη όσο και σήμερα. Μπράβο στον κόουτς που θυμήθηκε την άμυνα ζώνης, μπράβο και στους υπόλοιπους που έστω και με καθυστέρηση ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του αγώνα. Καιρός να ασχοληθούμε και με την επόμενη ημέρα. Εκτός και αν θεωρούμε όλα αυτά που βιώνουμε φυσιολογικά.

ΥΓ. Όλο πρόβλημα νοοτροπίας βλέπουμε και όλο στεναχωριόμαστε με παίκτες και προπονητές σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ που δεν νιώθουν από ΑΡΗ, δεν νιώθουν πίεση για να πετύχουν το κάτι παραπάνω και δεν αφουγκράζονται την απογοήτευση μας στα αρνητικά αποτελέσματα και στις ιστορικές αποτυχίες. Την άλλη φορά που θα αναρωτηθείς γιατί συμβαίνει αυτό να θυμηθείς την φετινή μπασκετική χρονιά. Την χρονιά του step up, με τις 11 μεταγραφές ξένων, με τις ιστορικές ήττες, με τους μ@κ@κες και την νίκη στο κρίσιμο παιχνίδι με τον Κολοσσό. Όλα φυσιολογικά, όλοι καλοί στη δουλειά τους απλά ήμασταν άτυχοι…

ΥΓ2. ΚΑΤΑΚΡΙΤΕΑ κάθε λογής υβριστικά και bullying προς οποιοδήποτε άνθρωπο πόσο μάλλον προς τον προπονητή της ομάδας μας και το οικογενειακό περιβάλλον του. Είναι λυπηρό να συμβαίνουν τέτοια πράγματα και δεν πρέπει να συμβαίνουν. Κόουτς όμως θα μου επιτρέψεις να πω αν και δεν νομίζω ότι θα το καταλάβεις όπως και δεν έχεις καταλάβει και όλα τα υπόλοιπα της φετινής χρονιάς… πραγματικά είναι επίτευγμα στον μπασκετικό ΑΡΗ να έχεις φέρει μερίδα του κόσμου στο σημείο να μην πηγαίνει στο γήπεδο ενώ έχει διαρκείας, να έρχεται κόσμος και να αποχωρεί από το 3ο δεκάλεπτο ανήμπορος να παρακολουθήσει το «θέαμα», να γιουχάρει παίκτες και προπονητή εν ώρα αγώνα και να υπάρχουν ακόμη περισσότερα ευτράπελα που δεν συνάδουν με την ποιότητα και το ήθος του κόσμου του ΑΡΗ.

Κατηγορία Μπάσκετ
Τετάρτη, 15 Ιανουαρίου 2025 23:54

Ζητείται φιλότιμο…

Εκεί λοιπόν  φίλε του ΑΡΗ που τα έχεις καταπιεί όλα και δικαιολογείς ξανά και ξανά την μια ντροπή μετά την άλλη και περιμένεις να ζήσεις τον Νοέμβρη, που έγινε ο Δεκέμβρης και μετά ο Γενάρης που μας υποσχέθηκε ο Καστρίτης… έρχεσαι στο γήπεδο να στηρίξεις σε ένα ματς που γνώριζες ότι θα έχανες και μάλλον εύκολα και βλέπεις αυτό. ΑΥΤΟ! Αυτόν τον προπονητή να ουρλιάζει ασταμάτητα από το τζάμπολ και ένα μάτσο παίκτες στην κοσμάρα τους. Δεν έχει να κάνει με τους 41 πόντους διαφορά, έχει να κάνει ξεκάθαρα με την έλλειψη μιας στοιχειώδης προσπάθειας μιας επαγγελματικής ομάδας που παίζει μέσα στην έδρα της μπροστά έστω σε αυτό το λιγοστό κοινό.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ(?) ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΜΑΤΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΛΟΣΣΟ

Και όλα αυτά λίγες ημέρες πριν το κρίσιμο(όπως μας κατάντησαν) παιχνίδι με τον Κολοσσό. Κόντρα σε μια ομάδα που έχει αυτή την ασυνήθιστη παράδοση υπέρ της και έρχεται να παίξει χωρίς άγχος. Αντιθέτως αν η γκρίνια και οι γιούχες της κερκίδας σήμερα επηρέασαν σε τέτοιο βαθμό τον προπονητή και τους παίκτες μας, τότε και μόνο η σκέψη να μην μπούμε δυνατά στο παιχνίδι με τη Ρόδο είναι τρομακτική.  Εκεί τα πράγματα πολύ εύκολα μπορεί να ξεφύγουν όσο και αν σφυρίζει αδιάφορα ο κόουτς.

ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΣΤΑ ΒΡΑΧΙΑ

Τα πάντα είναι ευθύνη της διοίκησης και αυτό είναι κάτι που ισχύει για όλες τις ομάδες. Επί του καθαρά αγωνιστικού όμως υπεύθυνος είναι ο προπονητής. Όταν λοιπόν ο κόουτς θεωρεί ότι εμφανίσεις σαν τις σημερινές ανταποκρίνονται σε αυτά που έχει στο μυαλό του τότε μιλάμε για μια άκρως επικίνδυνη κατάσταση. Αν δεν καταλαβαίνει ο καπετάνιος ότι το καράβι πηγαίνει με φόρα στα βράχια και δεν προλαβαίνει να στρίψει, τότε πως θα αποφύγουμε το ναυάγιο; Και αυτή τη στιγμή αυτό ακριβώς συμβαίνει. Δυστυχώς αγωνιστικά δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο που να δείχνει ότι η καθημερινή προσπάθεια του Καστρίτη και το όλο του πλάνο οδηγούν σε κάτι καλό. Εμείς το βλέπουμε, ο Καστρίτης δεν το βλέπει, η διοίκηση άραγε το βλέπει;

ΠΑΙΚΤΕΣ ΞΕΝΕΡΩΜΕΝΟΙ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΝ

Τίποτα δεν λειτουργεί σωστά πάνω στο παρκέ για την ομάδα μας. Οι παίκτες φαίνεται να μην ανταποκρίνονται ούτε στα βασικά, μοιάζουν άδειοι από ενέργεια και αδιαφορούν επιδεικτικά για τις συνεχόμενες ήττες. Είναι τόσο κακοί; Ακόμη και αυτοί που ήταν καλοί τώρα έγιναν κακοί; Μήπως τελικά υπάρχει θέμα στα αποδυτήρια που δεν έχει να κάνει με 1-2 παίκτες που αποχώρησαν; Μήπως τελικά οι παίκτες ΔΕΝ παίζουν για τον προπονητή τους και αυτές οι εμφανίσεις είναι η κραυγή απελπισίας τους; Σίγουρα πάντως δεν μιλάμε για ένα σύνολο με ομοψυχία και παίκτες που ματώνουν για τον προπονητή τους.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΝΔΟΞΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Συνεχίζει να γράφει αρνητική ιστορία ο μπασκετικός ΑΡΗΣ υπό την καθοδήγηση του Καστρίτη με κάθε παιχνίδι να μοιάζει με ελεύθερη πτώση σε βαρέλι χωρίς πάτο. Οι 41 πόντοι διαφοράς  ρεκόρ δεν μπορούν να περιγράψουν επαρκώς τον βαθμό της αδιαφορίας και της απαξίωσης που έβγαλε η ομάδα μέσα στο γήπεδο. Αδιαφορία σε ένα χρονικό σημείο που υποτίθεται θα ερχόταν η αγωνιστική ανάκαμψη, απαξίωση προς όλο τον κόσμο που συνεχίζει και ασχολείται με αυτή την ομάδα αντί να πέσει για ύπνο μέχρι το καλοκαίρι.  Όχι δεν θα μας κόψετε το γήπεδο… και το Σάββατο εκεί θα είμαστε! Φροντίστε να είστε και εσείς...

ΥΓ. Ένα μπράβο μου βγαίνει να πω μετά το σημερινό υπερθέαμα και την «εκδήλωση αγάπης» του κόουτς προς τους φίλους της ομάδας και αυτό ανήκει στον Λευτέρη Μποχωρίδη. Εξαφανισμένοι όλοι οι υπόλοιποι. Προπονητές, β.προπονητές, διοικούντες, παρατρεχάμενοι όλοι εξαφανισμένοι. Μόνο ο Μποχωρίδης ένιωσε και είχε τα @@ να βγει και να μιλήσει.

ΥΓ2. Μετά και τα σημερινά θα την ξανακάνω την ερώτηση. Τι άλλο πρέπει να κάνει ένας προπονητής για να απολυθεί από τον ΑΡΗ; Ποιο είναι το μέτρο; Ποιο είναι το όριο; Υπάρχει κάποια κόκκινη γραμμή;

ΥΓ3. Στα όρια του ανήθικου είναι η μη παραίτηση του κόουτς.

Κατηγορία Μπάσκετ

Αισθητά σημάδια βελτίωσης έδειξε ο ΑΡΗΣ μας σε ένα τόσο απαιτητικό παιχνίδι όπως ήταν αυτό κόντρα στον Ολυμπιακό. Ωστόσο αυτή η βελτίωση όπως ήταν αναμενόμενο… δεν ήταν αρκετή για να πετύχει κάτι περισσότερο από μια «τιμητική» ήττα. Αρκετός κόσμος στο γήπεδο κόντρα στο κλίμα απογοήτευσης για την συνολική πορεία της ομάδας αλλά και τις επαναλαμβανόμενες εκτός τόπου και χρόνου δηλώσεις του Καστρίτη που αυτή τη φορά μας μάλωσε που αγχώνουμε την ομάδα με τα «πρέπει»…

ΜΕ ΤΟΝ ΧΟΤΖ «ΚΑΥΤΟ» ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕΙ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ

Με τον Χότζ να επανεμφανίζεται στο γήπεδο μετά από εκείνο το παιχνίδι με τον ποακ ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά και για τη μεγαλύτερη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου έμοιαζε με καλοκουρδισμένη μηχανή. Στην άμυνα υπήρχαν σωστές αντιδράσεις, στα ριμπάουντ οι Γουίλις, Γούντμπερι και Ρόμπερτς έλεγχαν την κατάσταση και στην επίθεση υπήρχαν σωστές επιλογές και αποτελεσματικότητα με κύριο εκφραστή τον Χότζ που ξεκίνησε με 4 στα 4 τρίποντα. Το 38-32 περίπου στα μέσα του 2ου δεκαλέπτου ήταν κυρίως αποτέλεσμα της συνολικής καλής μας παρουσίας. Το κακό όμως τελείωμα στα τελευταία δεύτερα του ημιχρόνου που επέτρεψε στον αντίπαλο μας να προσπεράσει έδειχνε ότι χρειαζόμασταν πολλά περισσότερα για να διεκδικήσουμε τη νίκη.

ΦΡΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ «ΓΚΡΙ», ΑΣΤΟΧΙΑ, ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΗ ΗΤΤΑ

Όταν απέναντι σου έχεις μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό κάθε λάθος στοιχίζει. Είτε μιλάμε για λάθος δικό σου, είτε μιλάμε για λάθη των διαιτητών. Άλλοι διαιτητές βγήκαν στο 3ο δεκάλεπτο καταπίνοντας την σφυρίχτρα τους όποτε έπαιζε άμυνα ο Ολυμπιακός και επιτρέποντας του να βρει ρυθμό σε άμυνα και επίθεση. Ο ΑΡΗΣ σε αυτό το ερυθρόλευκο ξέσπασμα απάντησε με αστοχία και ακόμη περισσότερα φθηνά λάθη με αποτέλεσμα γρήγορα το παιχνίδι να αποτελέσει τυπική διαδικασία με τον νικητή γνωστό από νωρίς. Η βιασύνη του Καστρίτη να πετάξει «λευκή πετσέτα»

ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΔΡΟΜΟ

Αυτά τα 15’ του πρώτου ημιχρόνου ήταν ότι το πιο ελπιδοφόρο είδαμε σήμερα ενόψει της συνέχειας. Φυσικά σε αυτή την καλή εικόνα καταλυτικό ρόλο έπαιξε η ευστοχία του Χότζ που πιθανόν να ήταν και κάτι τυχαίο. Η ουσία όμως είναι ότι για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα ο ΑΡΗΣ έμοιαζε με ομάδα. Είχε συγκέντρωση στην άμυνα, δύναμη στις διεκδικήσεις, υπομονή και αποτελεσματικότητα στην επίθεση. Όλα αυτά όμως κάπου έλαβαν τέλος κάπως άκομψα, βιαστικά και με χαρακτηριστική ευκολία. Δεν βρήκε κάποια λύση ο Καστρίτης, δεν το ζόρισε και πολύ και έτσι απλά αποδεχθήκαμε την ήττα όπως ακριβώς την είχαμε «κυκλώσει» από την αρχή της χρονιάς… Ανεβασμένος ο Τολιόπουλος σε σχέση με το προηγούμενο κακό παιχνίδι του, θετικός ο Ρόμπερτς όπως και οι Γούντμπερι και Κούπερ αν και μπορούσαν να δώσουν περισσότερα. Εκτός ρυθμού ο Φιγκερόα, μέτριος και ο Γουίλις αλλά είχαν απέναντι τους αρκετά καλούς αμυντικούς.

ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΝΙΚΕΣ

Πάλεψε όσο μπορούσε, είχε κάποια καλά διαστήματα, έδειξε ότι βελτιώνεται αλλά ως εκεί. Ξεχώρισε ο Χότζ με 23 πόντους με εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας αλλά και 5 κλεψίματα στην 2η ουσιαστική του εμφάνιση από το ξεκίνημα της χρονιάς. Παραμένει το πρόβλημα στην άμυνα αλλά και τα φθηνά λάθη στην επίθεση από την στιγμή που η κούραση κάνει την εμφάνιση της. Παρόλα αυτά ακολουθούν παιχνίδια όπου εκεί δεν γίνεται να αρκεστούμε στην βελτίωση και την προσπάθεια. Η ομάδα χρειάζεται νίκες και αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι.

ΥΓ. Στενάχωρες αλλά ρεαλιστικές οι δηλώσεις του Μπαρτζώκα. Από την άλλη αυτές του Καστρίτη ήταν μόνο στενάχωρες… μιας και ΑΡΗΣ χωρίς «πρέπει» δεν γίνεται να υπάρχει. Είτε βολεύει τον εκάστοτε προπονητή, παίκτη, διοικητικό παράγοντα είτε όχι, στον ΑΡΗ υπάρχει και το «πρέπει» της νίκης αλλά και πίεση για να πετύχεις τους όποιους στόχους. Και όταν οι στόχοι σου περιορίζονται σε ένα καλό πλασάρισμα στην βαθμολογία ακόμη και το πως το πετυχαίνεις έχει τη σημασία του. Αν δεν το καταλαβαίνεις όλο αυτό  υπάρχει πρόβλημα.

ΥΓ2. Σχεδόν γεμάτο το Παλέ παρά την τραγική πορεία της ομάδας. Καλό είναι να τα θυμόμαστε και αυτά προτού μιλήσουμε για γκρινιάρηδες, ανθρωποφάγους οπαδούς χωρίς ενσυναίσθηση της κατάστασης.

Κατηγορία Μπάσκετ

Με τις γιούχες στο παιχνίδι με την Καρδίτσα μάλλον να πιάνουν τόπο… οι παίκτες του Καστρίτη έδειξαν διάθεση, έπαιξαν πιο συγκεντρωμένα και κατάφεραν να κερδίσουν την Λιετκαμπέλις με 81-66. Αναμφίβολα MVP της αναμέτρησης ο Γούντμπερι που όχι μόνο έδειξε ότι έχει επιστρέψει για τα καλά από τον τραυματισμό του αλλά ότι αξίζει γενικότερα σε αυτόν τον ΑΡΗ έναν πιο ενεργό ρόλο στο παιχνίδι. Νίκη χωρίς αντίκρισμα βαθμολογικά αλλά σίγουρα με ευεργετικές επιπτώσεις στην αυτοπεποίθηση της ομάδας που μετά τις τελευταίες εμφανίσεις είχε πιάσει πάτο.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ

Με τον Γούντμπερι να είναι η αιχμή του δόρατος στην επίθεση και όλους τους υπόλοιπους να δείχνουν ιδιαίτερη διάθεση στα καθήκοντα τους ο ΑΡΗΣ άντεξε στο καλό ξεκίνημα των Λιθουανών. Όχι μόνο δεν τους επέτρεψε να χτίσουν διαφορά αλλά κατάφερε και να προσπεράσει λίγα δεύτερα πριν τη λήξη του πρώτου δεκαλέπτου. Τα γνωστά όμως προβλήματα στην άμυνα κοντά στο καλάθι και η μοναξιά του Γούντμπερι στην επίθεση δεν μας επέτρεπαν να χτίσουμε διαφορά και έτσι το παιχνίδι πήγαινε πόντο πόντο.

Η ΣΚΥΤΑΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΣΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ 4Ης ΠΕΡΙΟΔΟΥ

Κούπερ και Γουίλις δεν ήταν σε καλή βραδιά,  ο Νόλεϊ μετά τις παρεμβάσεις του Καστρίτη έμοιαζε με το πόδι κολλημένο στο φρένο και οι Χότζ και Λαζέφσκι είχαν απλά κάποιες εκλάμψεις που δεν ήταν αρκετές. Η άμυνα όμως ήταν αυτή που οδήγησε την έτσι και αλλιώς προβληματική Λιετκαμπέλις σε μια σειρά κακών επιλογών, άστοχων σουτ και αρκετών εύκολων λαθών. Νόλεϊ, Χότζ και Γούντμπερι έβγαλαν καλές άμυνες και έδωσαν την ευκαιρία στην ομάδα να τρέξει και να βρει γρήγορους πόντους. Και όταν και ο Κούπερ βρήκε ρυθμό στην επίθεση η πλάστιγγα έγειρε για την καλά προς την πλευρά μας. Ωστόσο και στο τέλος ο Γούντμπερι ήταν αυτός που με τα καλάθια του κλείδωσε τη νίκη για την ομάδα μας δίνοντας ιδανικό επίλογο σε μια καταπληκτική για τον ίδιο βραδιά.  

ΜΕ ΑΛΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΜΥΑΛΑ

Εμφανώς αλλαγμένος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στο παρκέ, δείχνοντας από νωρίς μια διάθεση εντελώς διαφορετική από αυτήν του περασμένου Σαββάτου. Διαφορετική διάθεση έδειξε και ο Καστρίτης που από το τζάμπολ προσπάθησε να ταράξει τα νερά αφήνοντας τον Νόλεϊ στον πάγκο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δούμε μια ομάδα που παρά τις όποιες λάθος επιλογές της σε άμυνα και επίθεση έδειχνε πιο σοβαρή. Ακόμη και όταν πέρασε ο Νόλεϊ στο παιχνίδι έμοιαζε με διαφορετικό παίκτη σε σχέση με αυτόν που βλέπουμε στους τελευταίους αγώνες που νομίζει ότι βρίσκεται στην αλάνα της γειτονιάς του με τους φίλους του. Είχε διάθεση σε άμυνα και ριμπάουντ, κίνηση και υπομονή στην επίθεση. Μάλιστα έψαξε και τις συνεργασίες με κάποιες από αυτές να καταλήγουν σε ωραία καλάθια. Είχε όμως και έναν Γούντμπερι που τα έκανε σχεδόν όλα και στις 2 πλευρές του γηπέδου.  Το σημαντικότερο όμως από όλα έχει να κάνει με τον διαφορετικό τρόπο σκέψης του Καστρίτη σε σχέση με το παρελθόν. Επιτέλους αποφάσισε να δοκιμάσει και κάτι διαφορετικό και σε μεγάλο βαθμό του βγήκε.  Ας ευχηθούμε να μην ήταν μια αναλαμπή και να δούμε στη συνέχεια περισσότερο Γούντμπερι και λίγοτερο Νόλεϊ σε ρόλο one man team show γειτονιάς.  Όσο για τα προβλήματα στο 5, αυτά σίγουρα δεν λύνονται έτσι απλά με το δίδυμο ψηλών Μπάνκς – Ρόμπερτς. Ακόμη και όταν ο Ρόμπερτς είναι θετικός όπως ήταν σήμερα, δεν είναι αρκετό. Εκεί αναμένουμε τις αλλαγές στο ρόστερ.

ΟΙ ΓΙΟΥΧΕΣ ΕΠΙΑΣΑΝ ΤΟΠΟ

Στον απόηχο της κατακραυγής μετά την ιστορική ήττα ντροπής από την Καρδίτσα οι παίκτες του ΑΡΗ και το τεχνικό τιμ δεν είχε άλλη επιλογή από το να δείξει έστω ότι προσπαθεί να αλλάξει την κατάσταση. Πρώτος ο Καστρίτης προσπάθησε να ξεφύγει από τα τετριμμένα και οι παίκτες του σε μεγάλο βαθμό τον ακολούθησαν. Είχαν ένταση και συγκέντρωση στην άμυνα, υπομονή και κίνηση στην επίθεση αλλά και έναν Γούντμπερι απόλυτο πρωταγωνιστή στην καλύτερη του εμφάνιση με τη φανέλα του ΑΡΗ μας! Σχεδόν απίθανο να οδηγήσει κάπου παραπέρα αυτή η νίκη, σίγουρα όμως αποτελεί ένα πρώτο ελαφρύ παυσίπονο για όλους.

ΥΓ. Σήμερα φάνηκε ότι δεν έχει να κάνει μόνο με την ποιότητα που έχουν ή δεν έχουν κάποιοι παίκτες αλλά έχει να κάνει και με τον τρόπο που αξιοποιούνται μέσα από το «πλάνο» και την «διαδικασία» Καστρίτη.

ΥΓ2. Έστω οδεύοντας προς το τέλος του έτους είδαμε και μια προσπάθεια για κάτι διαφορετικό από τον κόουτς. Ας ελπίσουμε να υπάρχει συνέχεια και να μην ξεχαστεί μέσα στην γενικότερη θολούρα.

Κατηγορία Μπάσκετ

Αρνητική ιστορία έγραψε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας στο Nick Galis Hall γνωρίζοντας βαριά ήττα από την Καρδίτσα με 27 πόντους διαφορά… κάτι που όσο και αν ψάξουμε στη μνήμη μας δύσκολα θα θυμηθούμε κάτι ανάλογο στο παρελθόν. Ένα απόλυτο μπάχαλο επί 40’ που δεν θύμιζε σε τίποτα ομάδα μπάσκετ. Ούτε καν ερασιτεχνική. Αδιάφοροι παίκτες, θολωμένος προπονητής και μια εικόνα που πρόσβαλλε τον σύλλογο και όσους βρεθήκανε σήμερα στο γήπεδο.  Στο ίδιο μήκος και οι δηλώσεις του Καστρίτη που αντί για μια έστω προσχηματική συγγνώμη προτίμησε να αναφερθεί στην έλλειψη ενσυναίσθησης από όσους χαλιούνται και την τάση ανθρωποφαγίας που δείχνουν.

ΣΚΟΡΠΟΧΩΡΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ

Ούτε για μια στιγμή η ομάδα δεν έδειξε ικανή να διεκδικήσει τη νίκη από την Καρδίτσα. Από την στιγμή που οι παίκτες μας πάτησαν στο παρκέ, υστερούσαν στα πάντα σε σχέση με τους αντιπάλους μας. Η Καρδίτσα έμοιαζε μπροστά μας με ομάδα από το NBA που ήρθε για να προπονηθεί κόντρα στον ΑΡΗ. Δεν συνάντησε καμία αντίσταση και με συνοπτικές διαδικασίες ανέβαζε τον δείκτη της διαφοράς. Οι φωνές και τα νεύρα του Καστρίτη ήταν η μόνη προσπάθεια αντίδρασης από την πλευρά μας μιας και καθαρά αγωνιστικά για άλλο ένα παιχνίδι  ο κόουτς μοιρολατρικά αποδέχθηκε ότι συνέβαινε πάνω στο παρκέ χωρίς να προσπαθεί να το αλλάξει.

ΑΝ ΑΡΝΕΙΣΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΕΙΣ;

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν. Κάτι τέτοιο θυμίζει ο φετινός ΑΡΗΣ που παραμένει αδιόρθωτος και αρνείται πεισματικά να κάνει ένα βήμα προόδου. Και πως να το κάνει όταν ο «ιθύνων νους» αυτής της ομάδας επιμένει στα αρχικά του πλάνα και σκέψεις, αδιαφορώντας ότι η ομάδα πάει από το κακό προς το χειρότερο. Τίποτα δεν προσπαθεί να αλλάξει ο Καστρίτης. Ακόμη και αν μπαίνουν νέα πρόσωπα στην ομάδα τα πάντα παραμένουν ίδια και απαράλλαχτα. Οι ίδιες ανούσιες άμυνες, τα ίδια ανόητα λάθη, οι ίδιες κακές επιλογές. Μονίμως με την δικαιολογία οδηγό με αποτέλεσμα κανείς στην ομάδα να μην νιώθει την παραμικρή ευθύνη για ότι συμβαίνει. Πως περιμένουμε από παίκτες σαν τον Χότζ, τον Λαζέφσκι και τον Μπάνκς να βγουν μπροστά όταν δεν υπάρχει η πίεση από τον κόουτς για να γίνει κάτι τέτοιο. Ο ίδιος μετά από κάθε ήττα τους δίνει άλλοθι. Ο ίδιος τους στηρίζει με νύχια και με δόντια από το καλοκαίρι ενώ θα έπρεπε νωρίς νωρίς να έχει αποδεχθεί τις λανθασμένες επιλογές του και να έχει προχωρήσει σε διορθωτικές κινήσεις. Όταν όμως το καλό της ομάδας και οι νίκες δεν είναι προτεραιότητα αλλά να εξυπηρετηθεί ένα συγκεκριμένο πλάνο που βολεύει τον κόουτς αυτά είναι τα αποτελέσματα. Αποτελέσματα που θα έπρεπε να έχουν εξοργίσει τη διοίκηση. Το αφήγημα του κόουτς όμως βολεύει τη διοίκηση, όπως τη βολεύει και όλη την ευθύνη της αγωνιστικής ξεφτίλας να την έχει ο Καστρίτης. Από εκεί ξεκινάνε όλα. Όταν αποφασίσει η διοίκηση να ζητήσει ευθύνες τότε ίσως και να αρχίσουμε να βλέπουμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ.

ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΕΙΩΜΟ

Καμία έκπληξη για ότι έγινε σήμερα. Άλλωστε τα είπε όλα ο κόουτς στη συνέντευξη τύπου. Μα αφού υπάρχουν προβλήματα… τι περιμένατε; Να αλλάξουν 1-2 σωστές πάσες και να βγάλουν κάποιο σύστημα στην επίθεση; Να παίξουν άμυνα και να παλέψουν για κάθε μπάλα;  Για ποιο λόγο να προσπαθήσουν παραπάνω; Μα από την στιγμή που λείπει ο Τολιόπουλος και ο Μποχωρίδης και όσο θα λείπουν είναι αποδεκτό οι υπόλοιποι παίκτες και όλη η ομάδα σαν σύνολο να έχει αυτή την εικόνα. Είναι φυσιολογικό δηλαδή να χάνεις με αυτόν τον τρόπο από την Καρδίτσα. Τι δεν καταλαβαίνεις; Οπότε όλα καλά συνεχίζουμε έτσι…

ΥΓ. Για έλλειψη ενσυναίσθησης ακούσαμε, για ανθρωποφαγία ακούσαμε… ένα συγγνώμη δεν ακούσαμε.

ΥΓ2. Από την ήττα από την Καρδίτσα μέσα στο Παλέ στο φιλικό προετοιμασίας έως και τον σημερινό διασυρμό απέναντι στην ίδια ομάδα δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Ή τουλάχιστον δεν έχει αλλάξει κάτι προς την θετική κατεύθυνση. Και για αυτό δεν φταίει κανένας τραυματισμός.

ΥΓ3. Όσο και αν σκαλίζω τη μνήμη μου δεν μπορώ να θυμηθώ ανάλογη κακή βραδιά μέσα στην έδρα μας με έναν αντίπαλο σαν την Καρδίτσα. Όπως και δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη φορά που ο κόσμος άρχισε να φεύγει από το γήπεδο από το ξεκίνημα της 4ης περιόδου.

ΥΓ4. Είναι να αναρωτιέσαι τι άλλο πρέπει να κάνει ένας προπονητής στον ΑΡΗ για να ξεκινήσει έστω αμυδρά να συζητιέται το ενδεχόμενο αντικατάστασης του. Όχι γιατί δεν τον συμπαθούμε... Αλλά για το καλό της ομάδας που εδώ και καιρό έχει περάσει σε 2η μοίρα μιας και προέχουν τα «παιδιά» και το «οικογενειακό κλίμα» στα αποδυτήρια και στα γραφεία.

Κατηγορία Μπάσκετ

Τα νεκρά διαστήματα στην επίθεση και τα μόνιμα προβλήματα στην άμυνα στοίχισαν μια ακόμη νίκη παρά την μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλλε η ομάδα. Εντυπωσιακός ο Κούπερ σήκωσε την ομάδα στις πλάτες του, θετικός και ο Νόλεϊ παρά την αστοχία του …σε έναν ΑΡΗ που ακόμη και να τολμήσει κάποιος να σουτάρει είναι ζητούμενο. Νεκρά διαστήματα και από τον πάγκο στο δεύτερο ημίχρονο που δίστασε να ανακατέψει παραπάνω την τράπουλα μπας και γυρνούσε το παιχνίδι.

ΜΕ ΚΟΥΠΕΡ ΟΔΗΓΟ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑ ΣΤΟ ΧΑΛΑΡΟ

Με τον Κούπερ όπως φάνηκε από το τελευταίο παιχνίδι θα πορευόταν ο ΑΡΗΣ σήμερα και έτσι ακριβώς και έγινε από το ξεκίνημα του αγώνα. Μαζί με τον Νόλεϊ ήταν οι 2 παίκτες που βγήκαν μπροστά και οδήγησαν στο ισχνό προβάδισμα του πρώτου δεκαλέπτου. Ένα δεκάλεπτο όπου όσο καλοί ήμασταν επιθετικά, άλλο τόσο κακοί ήμασταν στην άμυνα. Συνεχώς κακές τοποθετήσεις και άνευρες κινήσεις χωρίς ουσία.

ΑΔΙΟΡΘΩΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Σε έναν σχεδόν σταθερό μονότονο ρυθμό κυλούσε το παιχνίδι. Νόλεϊ και Κούπερ με ατομικές ενέργειες να προσπαθούν να σκοράρουν την ίδια στιγμή που στην άμυνα τα πράγματα αντί να βελτιώνονται μάλλον γινόντουσαν χειρότερα. Στην άλλη πλευρά όμως όσο κυλούσε ο χρόνος προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να περιορίσουν τον Κούπερ και τον Νόλεϊ.  Αποτέλεσμα αυτής της εικόνας ήταν το προβάδισμα του Λαυρίου με 12 πόντους.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ, ΚΟΥΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΠΑΘΕΙΑ

Αν και η εικόνα του αγώνα εκεί κάπου στο -12 έδειχνε ότι δύσκολα να άλλαζε κάτι ο ΑΡΗΣ βρήκε τα ψυχικά αποθέματα και με μια αντεπίθεση διαρκείας χάρη στους 2 πρωταγωνιστές έφερε το παιχνίδι στα ίσια λίγο πριν τη  λήξη του 3ου δεκαλέπτου. Η κούραση όμως έκανε την εμφάνιση της, Νόλεϊ και Κούπερ έκαναν τα λαθάκια και φυσικά δεν υπήρχε κανείς άλλος να τους καλύψει. Ούτε στην επίθεση αλλά ούτε και στην άμυνα όπου το Λαύριο εύκολα ή δύσκολα έβρισκε τον δρόμο προς το καλάθι. Σχεδόν όλη η 4η περίοδος κύλησε έτσι με τον Καστρίτη να παρακολουθεί να ρισκάρει με κάτι διαφορετικό μπας και άλλαζε κάτι.

ΚΟΥΠΕΡ, ΝΟΛΕΪ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΑΟΣ

Περιμέναμε κάτι διαφορετικό σήμερα; Μάλλον όχι. Ίσως να μας αιφνιδίασε θετικά κιόλας η ομάδα σε κάποια σημεία του αγώνα που έδειχνε να παίζει πιο ώριμα. Κατά τα άλλα όλα κύλησαν βάσει πλάνου. Κούπερ και Νόλεϊ έκαναν τα πάντα. Ο μέτριος Χατζηδάκης που ήταν ότι καλύτερο είχες να επιδείξεις κοντά στο καλάθι και από εκεί και πέρα το χάος. Χάος που αρχίζει και τελειώνει στους 4 ξένους. Χότζ, Λαζέφσκι  και Ρόμπερτς με ελάχιστη επίδραση στο παιχνίδι. Ιδιαίτερα οι 2 πρώτοι φοβούνται να πάρουν πρωτοβουλίες και στην άμυνα είναι μόνιμη τρύπα… Ακόμη και ο Νόλεϊ σε έναν σοβαρό ΑΡΗ θα ελεγχόταν για τον τρόπο παιχνιδιού του. Σε αυτόν… καλά κάνει και ότι κάνει. Άλλωστε πλησιάζοντας τα μέσα Δεκέμβρη τι από όλα αυτά που σχεδίαζε και προετοίμαζε ο Καστρίτης το καλοκαίρι έχει πάει καλά; Σίγουρα πάντως δεν σχεδίαζε να περιμένει τον Κούπερ και τον Γουίλις μπας και τον σώσουν.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Όσο και αν κάλυψαν τις απουσίες στα γκαρντ ο εντυπωσιακός Κούπερ και ο Νόλεϊ στην άμυνα και τους ψηλούς το κενό παρέμεινε. Συνεχίζει να πληρώνει ο ΑΡΗΣ τα λάθη του καλοκαιριού και θα συνεχίσει να το κάνει μέχρι να επιστρέψουν οι τραυματίες και μπει και ο Γουίλις στο ρόστερ σε μια ακόμη διορθωτική κίνηση από αυτές που πρέπει να γίνουν. Βασανιστική διαδικασία αλλά αυτό είναι φέτος…

Κατηγορία Μπάσκετ

Πιστός στις συνήθειες του και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας, τα έδωσε όλα κόντρα στη Βενέτσια, κατάφερε να επιστρέψει από το -20 και να διεκδικήσει στα ίσια τη νίκη αλλά στο τέλος δεν μπόρεσε να πανηγυρίσει τη νίκη. Ο εκπληκτικός Γουίλις προσπάθησε να το κερδίσει μόνος του αλλά στο τέλος και αυτός δεν είχε το καθαρό μυαλό όπως και οι Κούπερ και Νόλεϊ παρά την καλή τους εμφάνιση. Χειροκροτήματα και νεύρα στο φινάλε. Από την μια όλοι αναγνωρίζουν την προσπάθεια παρά τα προβλήματα με τους τραυματισμούς από την άλλη όμως η συνολική εικόνα της ομάδας αρχές Δεκεμβρίου είναι απογοητευτική.

ΘΟΛΩΜΕΝΑ ΜΥΑΛΑ, ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΚΟΡΜΙΑ

Βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο μπήκε η ομάδα στο αποψινό παιχνίδι είναι να απορείς με την προετοιμασία που έγινε. Παίκτες μπερδεμένοι σε όλο το μήκος και πλάτος του παρκέ! Δεν ήξεραν που να κινηθούν, έπεφτε ο ένας πάνω στον άλλον και στην άμυνα έμοιαζαν με παιδάκια που προσπαθούσαν να σταματήσουν κάποιους σταρ του NBA. Στο ίδιο τέμπο και ο κόουτς που όσα νεύρα και αν έβγαζε εκεί στον πάγκο οι κινήσεις του έδειχναν κάτι εντελώς διαφορετικό και αρκετά παθητικό. Το 21-41 στα μισά του 2ου δεκαλέπτου ήταν η αποτύπωση της εικόνας ενός αγώνα όπου ο ΑΡΗΣ απουσίαζε εκτός του Νόλεϊ που έμοιαζε εξαρχής ο πιο μπαρουτοκαπνισμένος από όλους.

ΚΟΥΠΕΡ, ΝΟΛΕΪ ΚΑΙ ΓΟΥΙΛΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ …ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗ ΜΕΣΗ

Με ένα προσωπικό κρεσέντο 11 συνεχόμενων πόντων, ο Κούπερ φώναξε βροντερό παρών στο παιχνίδι και μαζί ο ΑΡΗΣ έδειξε τα πρώτα σημάδια ζωής. Από εκεί που η διαφορά είχε κάτσει στο -20 αρχίσαμε να την ροκανίζουμε. Οι πόντοι του Κούπερ και του Νόλεϊ αφύπνισαν και τους υπόλοιπους που με αρκετή καθυστέρηση ανέβασαν την ένταση στην άμυνα. Η αντεπίθεση του ΑΡΗ γιγαντώθηκε όταν ο Γουίλις αποφάσισε να βγει μπροστά. Ο Αμερικάνος έκανε ότι ήθελε στο γήπεδο με όποιο τρόπο ήθελε. Άλλες φορές με λογική, άλλες φορές με τρέλα, τις περισσότερες όμως φορές την έβαζε την μπάλα στο καλάθι. Όλα αυτά όμως μέχρι τα μισά της 4ης περιόδου όπου η κούραση έκανε την εμφάνιση της και το προσπέρασμα για πρώτη φορά στο παιχνίδι με 70-69 δεν είχε συνέχεια. Και πως να έχει όταν στα τελευταία λεπτά η ομάδα θυμήθηκε όλα τα στραβά της και είπε να τα στριμώξει στα 3-4 λεπτά που απέμεναν. Μπλοκ άουτ ούτε για πλάκα, πολλά χαμένα ριμπάουντ, μαλθακότητα στην άμυνα και κακές επιλογές στην επίθεση.

ΚΟΥΠΕΡ ΚΑΙ ΓΟΥΙΛΙΣ ΕΚΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ «ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ» ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Και τι δεν έχουμε ακούσει και δει φέτος με την «ειδική διαχείριση» των παικτών από τον Καστρίτη. Όλοι οι παίκτες θέλουν τον χρόνο τους, όλοι θέλουν τον τρόπο τους, όλα πρέπει να γίνουν σιγά σιγά ώστε να κατανοήσει ο καθένας την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας, 2 εβδομάδες θέλει ο ένας για να βρει αγωνιστικό ρυθμό, 1 μήνα θέλουν οι άλλοι για να μάθουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ και τον Δεκέμβρη θα είμαστε. Αυτά ακούμε μαζί με ύμνους για τα μεγαθήρια αντιπάλους μας που πάνω στο παρκέ όμως  με το ζόρι κερδίζουν αυτόν τον προβληματικό γεμάτο απουσίες ΑΡΗ. Και ξαφνικά σκάνε μύτη 2 νέοι Αμερικάνοι και με συνοπτικές διαδικασίες επιβεβαιώνουν τα αυτονόητα. Έτοιμοι παίκτες με τσαγανό που δεν χρειάζονται κανά μήνα για να μας δείξουν αν ξέρουν ή δεν ξέρουν μπάσκετ. Έτσι απλά ο Γουίλις και ο Κούπερ στην δεύτερη εμφάνιση τους έκλεψαν την παράσταση. Μέχρι και ο Φίλλιος στην επιστροφή του έκλεισε το μάτι στον Καστρίτη που δεν τον ήθελε το καλοκαίρι. Και τελικά σήμερα ίσως και να είδαμε τον 2ο καλύτερο πόιντ γκαρντ που έχει το ρόστερ. Γιατί σε αυτόν τον ΑΡΗ ακόμη και να μπορείς να κατεβάσεις την μπάλα και να περάσεις το κέντρο εγκαίρως έχει την αξία του. Μόνο ο Νόλεϊ δείχνει να βελτιώνεται. Οι υπόλοιποι στάσιμοι, στην καλύτερη περίπτωση με κάποιες αναλαμπές. Φταίει η διαδικασία,  φταίει που τους επέλεξαν. Καλό θα είναι για την ομάδα κάποια στιγμή να ειπωθεί το τι φταίει. Εκτός και αν βολεύει να λέμε ότι φταίνε οι τραυματισμοί.

ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΣΤΟΙΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ

Η κακή άμυνα σε μεγάλα κομμάτια του παιχνιδιού και τα πολλά χαμένα ριμπάουντ για ακόμη ένα παιχνίδι που παλέψαμε ήταν η πληγή που έφερε την ήττα. Σπουδαία εμφάνιση από τον Γουίλις που λίγο έλειψε να το κερδίσει μόνος του. Αρκετά καλοί και ο Κούπερ με τον Νόλεϊ.  Όταν όμως από τους 74 πόντους που πέτυχες τους 61 τους πέτυχαν μόλις 3 παίκτες τότε το μόνο που μπορείς να περιμένεις είναι να επιστρέψουν οι τραυματίες μπας και οι 3 γίνουν 5-6. Για βελτίωση σε άμυνα, ριμπάουντ, κλπ. ούτε λόγος.   

ΥΓ. 2-3 μπλοκ άουτ να μπορούσε να κάνει η ομάδα στο τέλος και θα είχαμε νικήσει. Υπομονή του χρόνου αν αυξηθεί το μπάτζετ μπορεί να δούμε και κανά μπλοκ άουτ...

Κατηγορία Μπάσκετ

Με όπλο την σκληρή του άμυνα προσπάθησε ο ΑΡΗΣ μας να καλύψει το κενό του ΝτεΤζούλιους, το πάλεψε, έφθασε κοντά στη νίκη, στο τέλος όμως η Βαλένθια βρήκε τις λύσεις και κατάφερε να φύγει με το διπλό. Το πάλεψαν όσο μπορούσαν οι παίκτες του Καστρίτη και παρά την δυστοκία στην επίθεση δεν εγκατέλειψαν ποτέ την μάχη. Ζεστό χειροκρότημα στο φινάλε παρά την ήττα, με τον κόσμο της ομάδας να αναγνωρίζει την προσπάθεια.

ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Με την απουσία του ΝτεΤζούλιους να είναι ορατή από το ξεκίνημα του αγώνα ο Γ.Καστρίτης έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην άμυνα με τους παίκτες του να ανταποκρίνονται σε μεγάλο βαθμό σε αυτή την αποστολή. Στην επίθεση ο Τολιόπουλος παίζοντας αρκετά ώριμα, διάβαζε την αντίπαλη άμυνα και προτιμούσε να χτυπάει από κοντά παρά έξω από τα 6.75 . Τα χαμένα όμως ριμπάουντ και τα ελεύθερα μακρινά σουτ των Ισπανών ήταν αυτά που έδωσαν στην Βαλένθια το προβάδισμα. Ένα προβάδισμα που με κάθε ευκαιρία η ομάδα μας το αμφισβητούσε αν και ήταν φανερό ότι με το που άνοιγε η ψαλίδα στη διαφορά θα ήταν πολύ δύσκολο για να γίνει η ανατροπή. Και αυτή η δυσκολία είχε να κάνει κυρίως με την αδυναμία μας κοντά στο καλάθι όπου ο Μπάνκς και πάλι ήταν «εκτός» παιχνιδιού και ο Ρόμπερτς αν και πάλευε έμοιαζε λίγος.

ΜΕ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΓΟΥΝΤΜΠΕΡΙ Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Το ημίχρονο έκλεισε στο -2 και  αυτό από μόνο του ήταν αρκετό ώστε να κάνει όλους στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο να πιστέψουν ότι στο τέλος θα μπορούσαμε να πάρουμε τη νίκη. Τίποτα όμως δεν άλλαξε στο Β ημίχρονο με τους Ισπανούς να βρίσκουν λύσεις εκμεταλλευόμενοι τις δεύτερες ευκαιρίες χάρη στα πολλά επιθετικά ριμπάουντ που με ευκολία μάζευαν.  Η αντίδραση του ΑΡΗ ήταν τα ηρωικά καλάθια του Τολιόπουλου αλλά και του Γούντμπερι που έκανε σχεδόν τα πάντα μέσα στο γήπεδο, παίζοντας τρομερή άμυνα, παλεύοντας σε κάθε ριμπάουντ και σκοράροντας με προσωπικές ενέργειες. Το 44-54 στο ξεκίνημα της 4ης περιόδου έγινε 57-57 περίπου 2’ με τις δύο ομάδες να ζορίζονται πάρα πολύ να σκοράρουν και να τα δίνουν όλα στην άμυνα.

ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΟΥΤ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Όσο κοντά και αν έφθασε στη νίκη η ομάδα προσπερνώντας τα χαμένα ριμπάουντ, τα φθηνά λάθη και την έλλειψη λύσεων στην επίθεση στο τέλος όμως για να κερδίσει χρειαζόταν τα μεγάλα σουτ. Χότζ(2 φορές) και Τολιόπουλος(4 φορές) προσπάθησαν να σκοράρουν από μακριά  για να αλλάξουν τα δεδομένα χωρίς όμως επιτυχία. Η Βαλένθια εκμεταλλεύτηκε τα πολλά επιθετικά ριμπάουντ και το σπρώξιμο της διαιτησίας και πήρε τη νίκη που ήθελε.

ΤΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΡΟΤΕΪΣΟΝ ΤΟΝ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ

Δεδομένων των συνθηκών και της δυναμικής του αντιπάλου ο ΑΡΗΣ σήμερα ήταν πάρα πολύ καλός. Ιδιαίτερα στην άμυνα όσο περνούσε ο χρόνος προσαρμοζόταν, διορθωνόταν και γινόταν ολοένα και πιο απροσπέλαστος. Οι Ισπανοί που είχαν έναν μ.ο. κοντά στους 100 πόντους σήμερα περιορίστηκαν στους 63 πόντους και αυτό λέει πολλά για την απόδοση μας. Τίποτα δεν είναι τυχαίο όμως. Όπως και κόντρα στο Περιστέρι όπου είχαμε την απουσία του Νόλεϊ αλλά και σήμερα όπου προστέθηκε αυτή του ΝτεΤζούλιους ο Καστρίτης αναγκάστηκε να περιορίσει το ροτέισον και να μοιράσει τον χρόνο διαφορετικά. Οι πολλές αλλαγές περιορίστηκαν,  παίκτες που αγωνιζόντουσαν δεκάλεπτα σπασμένα σε δίλεπτα… πήραν πιο φυσιολογικές ευκαιρίες και αυτό φάνηκε πάνω στο παρκέ. Ο Γούντμπερι κάθε δευτερόλεπτο που έμενε στο παρκέ γέμιζε με αυτοπεποίθηση, παρόλο που ιδίως στην επίθεση δεν είχε ξεκινήσει καλά. Ενώ και Ρόμπερτς που έμεινε 25’ στο παρκέ αν και δεν εντυπωσίασε είχε όμως μια γεμάτη παρουσία με 12 ριμπάουντ και 10 πόντους. Παρά τα όποια προβλήματα τραυματισμών και την φυγή του ΝτεΤζούλιους ο ΑΡΗΣ στα τελευταία παιχνίδια δείχνει πιο ομάδα και αυτό είναι το μεγάλο κέρδος ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Μακάρι να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο ο κόουτς γιατί πέρα από τα όποια λάθη στον σχεδιασμό και τους τραυματισμούς και στη κατανομή του χρόνου υπάρχει πρόβλημα από την αρχή της χρονιάς.

ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΖΗΤΑ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Το πάλεψε όσο μπορούσε ο ΑΡΗΣ απέναντι στη Βαλένθια με τους Ισπανούς όμως να έχουν πολλές περισσότερες λύσεις στην επίθεση αλλά και την απόλυτη κυριαρχία στα ριμπάουντ. Παρά την ήττα όμως η ομάδα στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα έδειξε αυτό το μαχητικό πρόσωπο που μας είχε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια και αυτό οδήγησε στο αυθόρμητο χειροκρότημα του κόσμου με τη λήξη του αγώνα. Πλέον θα πρέπει με ψυχραιμία(αλλά και ταχύτητα) το τεχνικό τιμ και η διοίκηση να ζυγίσουν τις σκέψεις τους και να προχωρήσουν στις απαραίτητες κινήσεις ώστε ο ΑΡΗΣ να μην συνεχίσει να αγωνίζεται με μειονέκτημα κυνηγώντας την υπέρβαση σε κάθε παιχνίδι. Περιφερειακός θα είναι; ψηλός θα είναι; Ότι και αν είναι… η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση.

Κατηγορία Μπάσκετ
Σελίδα 1 από 22

#YELLOW RADIO 101.7

Listen live yellow radio 92.8

#ΣΧΟΛΙΑ

logoFinal2007

Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ  μας μέσω του διαδικτύου!

Newsletter

Εγγραφείτε και ενημερωθείτε πρώτοι για όλα τα θέματα του ΑΡΗ μας!

Λέμε ΟΧΙ στο spam!