Όταν μοιάζουν όλα να έχουν χαθεί, το τέλος να πλησιάζει και αισθάνεσαι ότι έχεις πιάσει πάτο για τα καλά τότε απαλλαγμένος από τον φόβο της αποτυχίας(μιας και έχεις ήδη αποτύχει) μπορεί επιτέλους να βρεις τις δυνάμεις και τα ψυχικά αποθέματα για να κάνεις όλα αυτά που δεν έκανες μια ολόκληρη χρονιά. Αυτό ακριβώς περιμένω από τους παίκτες μας μιας και κακά τα ψέματα το αυριανό παιχνίδι είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία για όλους όσους απαρτίζουν τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ για μια σταγόνα εξιλέωσης σε σχέση με τις πίκρες που μας έχουν προσφέρει από την αρχή της χρονιάς. Όχι ότι αν κερδίσουμε την Κυριακή σωθήκαμε ή θα κάνουμε κάτι μοναδικό που θα συζητιέται για πολλά χρονιά αλλά έστω και το να επιστρέψουμε το βράδυ της Κυριακής στα σπίτια μας με ένα προσωρινό χαμόγελο ζωγραφισμένο στα πρόσωπα μας είναι κάτι. 

Αγωνιστικά δεν μπορούμε να πούμε και πολλά μιας και από την μια ο συμπολίτης είναι καλύτερη ομάδα και από την άλλη αυτό το βρωμερό σύστημα που έχει στοχοποιήσει τον ΑΡΗ φρόντισε να μας αποδυναμώσει ακόμη περισσότερο μιας και για ακόμη μια αγωνιστική θα στερηθούμε τους Μπουγαϊδη και Μπακασέτα. Η συμμετοχή των Αγκάνθο, Γιαννίτση και Καμινιώτη είναι στα θετικά αλλά όλα θα φανούν στην διάθεση που θα δείξουν οι παίκτες μας. Δεν νομίζω ο Σ.Παπαδόπουλος να κάνει άλλα πειράματα ανάλογα με αυτό του Κύργια σαν δεξί μπακ που είδαμε για ακόμη μια φορά κόντρα στον Παναθηναϊκό. Αντιθέτως ευελπιστώ να δω τα τρεξίματα και την πίεση ψηλά που είδαμε στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό παρόλο που το τελικό αποτέλεσμα δεν μας δικαίωσε. Το να μπει η ομάδα παθητικά όπως μπήκε στα παιχνίδια με την Βέροια και τον ΟΦΗ σίγουρα δεν πρόκειται να μας προσφέρει κάτι. Ας κάτσουν να σκεφτούν λίγο οι παίκτες μας την μεγάλη ευκαιρία που έχουν μπροστά τους ώστε να χαρίσουν σε όλους εμάς λίγη χαρά. Ας σκεφτούν τις πίκρες που τόσο καιρό μας προσφέρουν, ας θυμηθούν όλες τις αδικίες που έχουν υποστεί από την αρχή της χρονιάς, ας σκεφτούν το διασφαλισμένο από τα τηλεοπτικά πριμ που τους έταξε η διοίκηση ή απλά ας παίξουν για τους εαυτούς τους για να μας πείσουν ότι η τελευταία θέση τους αδικεί. Ο προπονητής διάλεγει τους παίκτες αλλά όποιος και αν αγωνιστεί θα πρέπει να είναι έτοιμος να ματώσει μέσα στο γήπεδο. Αν διστάζει, δεν είναι σίγουρος ή έχει άλλα στο μυαλό του ας κάτσει σπίτι του. Εμείς περιμένουμε αύριο να δούμε 11 μαχητές πάνω στο χόρτο να κατατροπώνουν τους οχτρούς!

Αν και πραγματικά αυτό το ντέρμπι ξεχωρίζει από τα προηγούμενα λόγω της ιδιαίτερης σημασίας του αγώνα, η αμηχανία, ο προβληματισμός και η απογοήτευση για όλα όσα συμβαίνουν στην αγαπημένη μας ομάδα ήταν αυτά που επικράτησαν ολόκληρη την εβδομάδα. Είναι λυπηρό  πριν το ντέρμπι που θα κρίνει τις ελάχιστες μαθηματικές ελπίδες που μας απομένουν να ζούμε ημέρες 2009... όπως τότε που κάποιοι "Αρειανοπατέρες" ξεκίνησαν τον δικό τους αγώνα για τις δικές τους φιλοδοξίες εκτός του αγωνιστικού χώρου. Πνίγουμε την απογοήτευση μας για όλα αυτά, παθαίνουμε αμνησία για ένα 24ωρό και το μόνο που μας μένει στο άδειο μας μυαλό είναι το παιχνίδι με αυτή την μισητή ομάδα που εκφράζει όλα αυτά που σιχαινόμαστε στον αθλητισμό και την Ελληνική κοινωνία γενικότερα. Απάντηση στον υπερόπτη κρατικοδίαιτο συμπολίτη μέσα στο γήπεδο! ΝΤΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Λίγα 24ωρα πριν το ντέρμπι με τον συμπολίτη όπου η αγαπημένη μας ομάδα θα προσπαθήσει να διατηρήσει τις μαθηματικές της ελπίδες ζωντανές και σχεδόν ολόκληρος ο κόσμος του ΑΡΗ φαίνεται να βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση και αμηχανία. Η διχόνοια, οι εσωτερικές ίντριγκες, τα "στρατόπεδα", τα νομικά τεχνάσματα και ο επικοινωνιακός πόλεμος μεταξύ των εμπλεκομένων δίνουν και παίρνουν χωρίς σταματημό.... Όλα αυτά μπροστά στα μάτια κάθε απλού ανώνυμου Αρειανού που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να δει την ομάδα του να παλεύει στα ίσια τον υπερόπτη συμπολίτη την Κυριακή και να κάνει ένα βήμα προς το θαύμα που θα μας κρατήσει στην κατηγορία.

Η αχρείαστη συνέντευξη τύπου της διοίκησης που δεν είχε να προσφέρει τίποτα ουσιαστικό, οι τοποθετήσεις των "επώνυμων" που το μόνο που εξυπηρετούν είναι να ρίχνουν λάδι στη φωτιά, οι παραιτήσεις μελών της διοίκησης υπό το φόβο απειλών "για το καλό του ΑΡΗ" που μας υπενθυμίζουν το πως φθάσαμε ως εδώ και ένα κομμάτι συνΑρειανών μας που πραγματικά το μόνο που δείχνουν να τους ενδιαφέρει τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι το πως θα επισπεύσουν τις διοικητικές εξελίξεις. Μέχρι και η αρνητική έκβαση της έφεσης για την τιμωρία των Μπουγαϊδη και Μπακασέτα , όπως και ο ύποπτος ορισμός του Κομίνη για το παιχνίδι της Κυριακής έχουν περάσει στα ψιλά την στιγμή που ολόκληρος ο σύλλογος που λέγεται ΑΡΗΣ θα έπρεπε να είναι ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί με την λάβα του να κατευθύνεται προς τα κέντρα αποφάσεων που σε κάθε ευκαιρία μας "χτυπάνε". Άντε τώρα με όλα αυτά να πας να πείσεις τους παίκτες σου ότι  το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι τόσο σημαντικό για όλους και ότι θα πρέπει να ματώσουν μέσα στο γήπεδο και να κερδίσουν πάση θυσία τον συμπολίτη...

Με αυτά και με αυτά είναι το τρίτο παιχνίδι στην σειρά όπου αντί να επικρατεί ηρεμία στην ομάδα και προσήλωση στο αγωνιστικό συνεχίζεται όλος αυτός ο πόλεμος όπου σίγουρα δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ΑΡΗ αλλά όλων όσων καίγονται για την καρέκλα και τα μικροσυμφέροντα τους από την μια και την άλλη πλευρά. Ποιος να διαμαρτυρηθεί για τις διαιτησίες και τους αθλητικούς δικαστές; ποιός να πάει και να απαιτήσει από τους πολιτικούς σεβασμό για την οικογένεια του ΑΡΗ; Ποιος να πάει να μιλήσει στους παίκτες; Game of thrones τον καταντήσατε τον ΑΡΗ μας.... κρίμα...

ΥΓ. Πραγματικά για κάποιον που έχει παρακολουθήσει σχετικά από κοντά όλες τις διοικητικές εξελίξεις τα τελευταία 15 χρόνια προκαλεί αηδία και νευρικό γέλιο η προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και η αποποίηση ευθυνών από ΟΛΕΣ τις πλευρές. 

ΥΓ2. Ζω για τη στιγμή που ο "καθηγητής της διχόνοιας" θα αποτελεί παρελθόν από το σύλλογο μας! Φανταστείτε έναν ΑΡΗ απαλλαγμένο από... για μισό λεπτό, το 2009 δεν αποχώρησε; το καλοκαίρι δεν αποχώρησε πάλι; E, ναί! πάλι μπερδεύτηκα! 

Άλλη μια ντροπιαστική εμφάνιση πραγματοποίησε η ομάδα μας από αυτές που πληγώνουν αρκετά κάθε μπασκετικό φίλαθλο του ΑΡΗ μας. Όχι γιατί έχασε από έναν αξιολύπητο αντίπαλο σαν τον σημερινό μπάογκ αλλά γιατί η εικόνα που είδαμε από τους τηλεοπτικούς δέκτες μας δεν θύμιζε σε τίποτα επαγγελματική ομάδα μπασκετ που προπονείται καθημερινά για να αγωνιστεί αξιοπρεπώς μια φορά την εβδομάδα. Καμία κίνηση από τον Μίνιτς να αλλάξει κάτι στο παιχνίδι που περισσότερο έμοιαζε με θεατής παρά με προπονητής. Φυσικά και έχει άλλοθι την άψυχη εμφάνιση σχεδόν όλων των παικτών της ομάδος μας. 

Το παιχνίδι από την αρχή ξεκίνησε στραβά όπως ακριβώς τελείωσε. Η ανύπαρκτη άμυνα μας σε συνδυασμό με την ευστοχία των παικτών του συμπολίτη από τα 6.75 έδωσαν σημαντικό προβάδισμα στους αντιπάλους μας. Και αν και βελτιώθηκε αισθητά η άμυνα μας κυρίως στα μέσα του δευτέρου δεκαλέπτου χωρίς καλάθι δεν γίνεται να μειώσεις. Κακή κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση, στατικοί όλοι οι παίκτες, κανένα επιθετικό σύστημα, ανόητες προσωπικές ενέργειες και εκνευριστική αστοχία ήταν όλος ο ΑΡΗΣ σήμερα. Η ανέλπιστα καλή εμφάνιση του Ασημακόπουλου μετά από πολύ καιρό και οι επιλογές της καταστροφής του Σπ.Μούρτου που με μαγικό τρόπο έβρισκαν το στόχο τους φθάσαμε μια ανάσα από το να κερδίσουμε το παιχνίδι. Εκεί φυσικά δείξαμε πάλι πόσο έλλειψη ευφυΐας και συγκέντρωσης έχουμε σε κρίσιμα σημεία του αγώνα και με ρεσιτάλ βλακείας σταματήσαμε από μόνοι μας την αντεπίθεση μας.  Τα τελευταία λεπτά του αγώνα θα πρέπει να αποτελέσουν εκπαιδευτικό υλικό ώστε να ξέρουν οι επαγγελματικές ομάδες τι δεν πρέπει να κάνουν... 

Όταν βλέπεις έναν τέτοιο ΑΡΗ μέσα στο γήπεδο για ακόμη μια φορά φέτος και μετά από λίγες ημέρες που θα ξεχαστεί ελαφρώς η ντροπή αρχίζει αυτή η συστηματική ωραιοποίηση για το λαμπρό μέλλον της ομάδος, την εκπληκτική δουλειά του Β.Αγγέλου και τον άξιο συνεχιστή Μ.Μίνιτς και τον τρόπο με τον οποίο μιλάνε όλοι όσοι εμπλέκονται με τον μπασκετικό ΑΡΗ είναι να σου πέφτουν τα μαλλιά. Καλό είναι σήμερα το βράδυ όσοι δηλώνουν επαγγελματίες και αποτελούν κομμάτι αυτής της τεράστιας ομάδας που λέγεται ΑΡΗΣ να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να αναρωτηθούν αν είναι πραγματικά επαγγελματίες μπασκετμπολίστες ή πρέπει να διαλέξουν μια άλλη καριέρα. Πιθανόν για να γραφτεί το συγκεκριμένο κείμενο να καταναλώθηκε περισσότερη ενέργεια από αυτή που έβγαλε η ομάδα μας σήμερα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας.

ΥΓ. Συγχαρητήρια στην ομάδα εργασίας της ΚΑΕ ΑΡΗΣ για την εύστοχη επιλογή τους για τη θέση του προπονητή. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Π.Μουρατίδης αποκλείεται να είχε προλάβει να προετοιμάσει τόσο καλά την ομάδα για το συγκεκριμένο παιχνίδι...

ΥΓ2. Το παιχνίδι που διεξήχθη σήμερα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας είχε και τους φιλάθλους που του άξιζε.

Μονόδρομο αποτελεί για την ομάδα μας η αγωνιστική καταξίωση σύμφωνα με όλα όσα ειπώθηκαν στη χθεσινή  συνέντευξη τύπου της ΚΑΕ μετά από την μεγάλη επιτυχία υπαγωγής στο άρθρο 99. Μια ανταγωνιστική ομάδα θα φέρει περισσότερο κόσμο στο γήπεδο, περισσότερους χορηγούς, θα μεγαλώσει την αξία των παικτών με αποτέλεσμα να αυξηθούν τα έσοδα της ομάδος. Αυτό ακριβώς για το οποίο φωνάζουμε εδώ και καιρό μέσα από το PlanetARIS.gr και πολλοί μας κακολογούν που δεν μπορούσαμε να δούμε το μελλοντικό πλάνο της διοίκησης. Ένα πλάνο που με τη φυγή του Β.Αγγέλου και τις  ήττες από Πανελευσινιακό και Κολοσσό πήγε "περίπατο" μιας και σε γενικές γραμμές έβγαλε την ομάδα εκτός στόχου. Στόχος που ήταν το έστω και ένα βήμα παραπάνω σε σχέση με πέρσι που καταλήξαμε στην έκτη θέση. Η νίκη σε συνδυασμό με την εμφάνιση στο ντεμπούτο του Μίνιτς κόντρα στον ΚΑΟΔ άλλαξαν το κλίμα, έδιωξαν τα μαύρα σύννεφα πριν καλά καλά μαζευτούν και ξαναέφεραν την αισιοδοξία στην ομάδα. Μια αισιοδοξία που μετά την ευχάριστη είδηση σχετικά με το άρθρο 99 έγινε ακόμη πιο αισθητή και σίγουρα θα επηρέασε και τους παίκτες μας. Το παιχνίδι με τον συμπολίτη που και φέτος κάνει μια καλή χρονιά αποτελεί μοναδική ευκαιρία για να αλλάξει τα δεδομένα στη βαθμολογία και ξαφνικά να αρχίζει να γλυκοκοιτάζει πάλι προς τα ψηλά αντί για τα χαμηλά.

Ο Μινιτς στην πρώτη του εμφάνιση απέναντι σε μια φορμαρισμένη ομάδα όπως ήταν ο ΚΑΟΔ πήρε καλό βαθμό αλλά εκεί που θα φανεί αν πραγματικά μπορεί να προσφέρει το κάτι διαφορετικό στην ομάδα ή απλά ο ρόλος του είναι διεκπεραιωτικός είναι στο αυριανό ντέρμπι με τον συμπολίτη στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας.  Εκεί θα δούμε πόσο καλά μελέτησε τον αντίπαλο αλλά και πόσο καλά προετοίμασε τους παίκτες του για αυτή την αναμέτρηση. Ένας μπάογκ που χωρίς να έχει τον μεγάλο παίκτη ή να παίζει ιδιαίτερο μπασκετ έχει καταφέρει να βρίσκεται ψηλά από το ξεκίνημα της χρονιάς. Ο λόγος η γνωστή καλή συνταγή του Σ.Μαρκόπουλου που μοιράζει ξεκάθαρους ρόλους στους παίκτες  του και αν μπορεί να βγάλει τον αγώνα με μια 5αδα το κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη. Κάπως έτσι παίκτες σαν τον Μπόγρη, τον Τσαϊρέλη ή ακόμη και τους Κούπερ και Πέιν που δεν ξεκίνησαν καλά έχουν βρει ρυθμό και αποτελούν βαρόμετρο της ομάδος τους. Αυτή όμως η τακτική έχει και τα τρωτά της σημεία μιας και αν καταφέρεις χάρη στην καλή άμυνα να σπάσεις το παζλ τότε δύσκολα να βρεθεί το κομμάτι που θα το συμπληρώσει ιδανικά. Για αυτό λοιπόν οι παίκτες μας θα πρέπει να έχουν πρώτα στο μυαλό τους την άμυνα και πως θα μεταφέρουν το άγχος στους αντιπάλους του που λόγω έδρας και βαθμολογίας είναι το φαβορί για τη νίκη. Λογικά ο Μίνιτς μαζί με τους παίκτες του είδαν το παιχνίδι του πρώτου γύρου. Μια ήττα που μας στοίχισε πάρα πολύ, τόσο βαθμολογικά όσο και ψυχολογικά μιας και ξενέρωσε πάρα πολύ τον κόσμο της ομάδος. Ευκαιρία λοιπόν οι παίκτες μας να πάρουν την εκδίκηση τους για εκείνο το χαρακίρι και να πληρώσουν τους αντιπάλους με το ίδιο νόμισμα. Αρκεί φυσικά να ξεπεραστούν σημαντικά προβλήματα όπως αυτά του Αθηναίου και του Σαρικόπουλου αλλά και ο Γκίκας να μπορέσει να βρει γρήγορα τα πατήματα του.

Τα μπλεξίματα του Κοντομηνά με τη δικαιοσύνη, οι φήμες περί απλήρωτων παικτών και οφειλών για το άρθρο 99, το ερημωμένο κρατικό γήπεδο και οι 49 πόντοι που μετά βίας πέτυχαν οι παίκες του Σ.Μαρκόπουλου έχουν δημιουργήσει μια περίεργη κατάσταση στο στρατόπεδο του συμπολίτη. Όλα μοιάζουν ιδανικά για να τους ρίξουμε ένα χαστούκι πάνω στο παρκέ και να τους βυθίσουμε ακόμη περισσότερο στα προβλήματα τους. Λίγο τσαμπουκά και πίστη για τη νίκη και το επιθυμητό αποτέλεσμα θα έρθει. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η φετινή σεζόν ξεκίνησε με πάρτι στην Πυλαία. ΓΕΡΑ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΠΑΡΕ ΤΟ ΔΙΠΛΟ!

Καλύτερος του αναμενομένου παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα και για σχεδόν 70' μας έκανε να πιστεύουμε ότι ίσως μπορούμε να κερδίσουμε πολλά παραπάνω από όσα περιμέναμε πριν αρχίσει η σημερινή αναμέτρηση. Πάνω όμως που είχε περάσει το κρίσιμο δεκάλεπτο μετά το γκολ και φαινόταν ότι η ομάδα μας είχε τη ψυχραιμία και συγκέντρωση για να αντέξει μέχρι το τέλος μίλησε η κούραση των παικτών μας που σε συνδυασμό με τις 3 ποιοτικές αλλαγές των αντιπάλων έφερε την ανατροπή και το τελικό 3-1. Όσο θλιβερό και αν ακούγεται αύτη η παρουσία του ΑΡΗ σήμερα άφησε θετικές εντυπώσεις και αν οι παίκτες μας δείξουν στα παιχνίδια που ακολουθούν ανάλογο πάθος, δύναμη και θέληση τότε πολύ γρήγορα θα ξεφύγουμε από τον πάτο της βαθμολογίας.

Η ποιοτική διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες και οι λύσεις που είχε ο Στέφενς στον πάγκο του σε σχέση  με την απουσία αξιόλογων επιλογών στον πάγκο του Μιλίνκοβιτς ήταν αυτό που άλλαξε την ροή του αγώνα. Μέχρι τότε ο ΑΡΗΣ στεκόταν αρκετά καλά και δειλά δειλά προσπαθούσε να βγει στην αντεπίθεση και να σκοράρει. Κάτι που κατάφερε να το κάνει στο 59' με τον συνήθη ύποπτο Ουντότζι. Για 12΄ περίπου η Τούμπα είχε παγώσει, οι γιούχες έδιναν και έπαιρναν και ακούσθηκαν και συνθήματα μέχρι και κατά της Εθνικής Ελλάδος! Η κούραση όμως ήταν καταλυτικός παράγοντας μιας και ο Ψυχογιός που στο πρώτο ημίχρονο τα πήγε πολύ καλά δεν άντεχε να τα βγάλει πέρα με τον φρέσκο Στοχ και πάντα επικίνδυνο Λίνο. Ο Σωκράτης Διούδης μπορεί να πραγματοποίησε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις  του αλλά με την αδυναμία που έδειχναν οι αμυντικοί μας να κρατήσουν μακριά από την περιοχή μας τους αντιπάλους αργά ή γρήγορα θα ερχόταν και η ισοφάριση. Εκεί για ακόμη μια φορά  υπήρξε η γνωστή ψυχολογική κατάρρευση μιας και ο φετινός ΑΡΗΣ δεν έχει ούτε την εμπειρία, ούτε τις προσωπικότητες για να αντιδράσει σε δύσκολες καταστάσεις. Ο Μιλίνκοβιτς από την άλλη δεν νομίζω ότι μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό μιας και αναγκάστηκε να πάει σε 2 υποχρεωτικές αλλαγές λόγω των τραυματισμών του Τριανταφυλλάκου και του Ουντότζι αλλά και γιατί δεν είχε τις λύσεις στον πάγκο. Ίσως αν ο Αγκάνθο ήταν ετοιμοπόλεμος να μπορούσε να κρατήσει λίγο μπάλα στο χώρο του κέντρου αλλά και ο Πουλίδο αν δεν είχε "ίωση" ίσως να ήταν μια καλή με αλλαγή ώστε ο Έλσνερ να μεταφερόταν στα αμυντικά χαφ. Οι ευκαιρίες του Νταμαρλή μετά το 3-1 απλά θα άλλαζε το τελικό αποτέλεσμα αλλά δεν θα έδινε βαθμό στον ΑΡΗ.

Δεν τα καταφέραμε σήμερα αλλά δεν πρέπει να μείνουμε σε αυτή την ήττα. Θα κρατήσουμε την προσπάθεια των παικτών μας και θα απαιτήσουμε να δούμε κάτι ανάλογο και στη συνέχεια απέναντι σε ομάδες σαφώς πιο αδύναμες από τον συμπολίτη. Αυτό  είναι το υλικό της ομάδος και έτσι θα πρέπει να πορευτούμε τουλάχιστον μέχρι το Ιανουάριο αλλά τότε θα πρέπει επιτέλους η διοίκηση Ηλιάδη να δείξει ότι θέλει να σώσει την ομάδα και ότι μπορεί. Όπως αναγνώρισε ο κ.Ηλιάδης το λάθος με την επιλογή των Χατζηνικολάου - Μούτα και το διόρθωσε έτσι πρέπει να διορθωθεί το λάθος στον μεταγραφικό σχεδιασμό. Υπάρχει ο περιορισμός των μεταγραφών αλλά αν υπάρχει θέληση και χρήμα λύσεις υπάρχουν. Μπορείς να χτυπήσει παίκτες σαν τον Μητρόπουλο του Πανιωνίου που είναι υπό διάλυση, μπορείς να κυνηγήσεις να πάρεις δανεικούς σαν τον Γιαννιώτα και τον Βλαχοδήμο. Ας συνεννοηθούν όμως από τώρα με τον Μιλίνκοβιτς για από αυτόν τον ΑΡΗ δεν περισσεύει κανείς. Ούτε Αγκάνθο, ούτε Πουλίδο, ούτε Ίμπε και φυσικά ούτε ο Οικονομόπουλος... Μπορεί αν ο Μιλίνκοβιτς δεν τους είχε εκτός αποστολής να μπορούσε να κάνει αλλαγές ουσίας.  Βγάλε τη χρονιά, πάρε άδεια μεταγραφών και μετά στείλε τους όλους σπίτι τους. Όσο για αυτούς που θα έκαναν πάρτι, μέχρι να χαμογελάσουν πολύ άγχος και γκρίνια έβγαλαν απέναντι στον χειρότερο ΑΡΗ της ιστορίας μας.

ΥΓ. Άραγε πόσες φορές σφύριξε ο Σιδηρόπουλος στο Β ημίχρονο υπέρ του ΑΡΗ?

Πολλά έχουν ειπωθεί όλες αυτές τις ημέρες για το ντέρμπι και για το πάρτι που θέλει να στήσει ο συμπολίτης απέναντι στην ομάδα μας στο παιχνίδι της Κυριακής. Σε ένα παιχνίδι που με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια χωρίς καμία αμφισβήτηση οι αντίπαλοι μας έχουν τον πρώτο λόγο. Όταν μιλάμε για μια ομάδα που βρίσκεται στη 2η θέση της βαθμολογίας που αγωνίζεται απέναντι σε μια που βρίσκεται στην προτελευταία μέσα στην έδρα τότε σίγουρα υπάρχει ξεκάθαρο ακλόνητο φαβορί. Αυτό όμως που πρέπει να έχουμε όλοι μας στην άκρη του μυαλού μας είναι ότι ποτέ σε τοπικά ντέρμπι σαν και αυτό η αγωνιστική κατάσταση των 2 ομάδων δεν καθόρισε εκ των προτέρων τον νικητή. Ακόμη και πέρσι μέσα στο Κλ.Βικελίδης ήρθαν κορδωμένοι για να κερδίσουν ύστερα από πάρα πολλά χρονιά και έφυγαν με τα κεφάλια κατεβασμένα και την "κρυφή" χαρά για το βαθμό της ισοπαλίας. Ενώ και για την 4αρα που τόσο χάρηκαν στο περσινό παιχνίδι της Τούμπας με καθαρά αντικειμενική διάθεση όποιος παρακολούθησε το παιχνίδι μπορούσε να διακρίνει την ρέντα στα μακρινά σουτ του μπαογκ αλλά και την εκπληκτική εμφάνιση του τερματοφύλακα Γλύκου. Σε μια χρονιά που όπως και φέτος κατεβήκαμε σχεδόν "διαλυμένοι" από τα αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά προβλήματα.

Όλα τα παραπάνω φαίνεται να τα αντιλαμβάνονται ακόμη καλύτερα από εμάς οι αντίπαλοι μας που έχουν επιδοθεί σε μια υπερπροσπάθεια  για τη νίκη προτού καν αρχίσει το παιχνίδι,  παρά τη χαώδη διαφορά δυναμικότητας των 2 ομάδων όπως αρέσκονται να τονίζουν. Η αρχή έγινε με το "πυροτέχνημα" των εισιτηρίων όπου τους δόθηκε η ευκαιρία να δώσουν ένα τέλος σε αυτό που οι ίδιοι αρχίσανε και το ντέρμπι να γινόταν ύστερα από χρόνια με οπαδούς και των 2 ομάδων. Φαντάζεστε όμως πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν αύριο το απόγευμα οι παίκτες του Ζ.Μιλίνκοβιτς με το που έβγαιναν από τη φυσούσα του γηπέδου της Τούμπας αντίκριζαν στην κερκίδα 7000 τρελαμένους Αρειανούς που αγνοώντας τα προγνωστικά και την πίκρα από τα προηγούμενα αρνητικά αποτελέσματα θα ήταν εκεί πιο δυνατοί από ποτέ? Για αυτό λοιπόν οι άνθρωποι της ΠΑΕ μπαογκ πολύ γρήγορα άλλαξαν γνώμη και πριν καν ακούσουν την απόφαση της αστυνομίας ξεκίνησαν να πουλάνε εισιτήρια για τη θύρα των φιλοξενουμένων. Παρόλα αυτά οι "φίλοι" τους στην αστυνομία τους ξεμπρόστιασαν. Μετά σκέφθηκαν ότι ιστορικά είναι πάρα πολλές φορές που τα ακλόνητα φαβορί τελικά την πατάνε και άρχισε όλο αυτό το επικοινωνιακό γαϊτανάκι με τον Στέφενς, τον Χακόμπο, τον Στόχ, τον Λούκας, τη δυσαρέσκεια του "κλόουν" κτλ κτλ. Πολλά προβλήματα βλέπετε υπάρχουν στον κακομοίρη μπάογκ γιατί μετά τα 4 γκολ που έφαγε στο Καραϊσκάκη έχασε άλλο ένα πρωτάθλημα... Λες και αν δεν παίξουν όλοι οι παραπάνω ο μπαογκ θα παρουσιαστεί αδύναμος και με κενά. Κλασσικές τακτικές της ασπρόμαυρης μηχανής προπαγάνδας ώστε να "ελαφρύνουν" λίγο τον τίτλο του φαβορί και να χαλιναγωγήσουν την έπαρση των οπαδών τους που έχουν ξεφύγει. Και σαν να μην φθάνουν όλα αυτά είχαμε και το κερασάκι στην τούρτα με τον ορισμό του Σιδηρόπουλου ώστε αν πάει να γίνει κάποια στραβή όπως για παράδειγμα πήγε να γίνει στο προπέρσινο 0-0 μέσα στην Τούμπα να είναι εκεί για να αποτρέψει την καταστροφή. Άλλωστε ως γνωστόν όταν μπαογκ και Ολυμπιακός παίζουν σημαντικά παιχνίδια ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά είναι ο Σιδηρόπουλος. Αυτό όμως που δεν έχουν καταλάβει οι "αγαπητοί" συμπολίτες και ευελπιστώ να έχει καταλάβει ο Μιλίνκοβιτς και οι παίκτες του είναι ότι όλα τα παραπάνω αυτό που δείχνουν είναι φόβος. Ναι ο "μεγάλος" μπαογκ του Ιβάν Σαββίδη που στοχεύει στην κατάκτηση του Champions League φοβάται τον ΑΡΗ που παλεύει για την επιβίωση του. Αν λοιπόν το κατανοήσουν αυτό όλοι όσοι επιλεχθούν από τον Μιλίνκοβιτς να αγωνιστούν τότε το μόνο που θα απομένει είναι να δείξουν το απαραίτητο θάρρος και θράσος ώστε να πάρουν τη νίκη μέσα στην Τούμπα και να χαρίσουν σε όλους μας τεράστια δόση χαράς και φυσικά πολύτιμους βαθμούς για τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Το ρίσκο που φαίνεται να παίρνει ο Μιλίνκοβιτς με τη χρησιμοποίηση του Σταυρόπουλου στη θέση του Ψυχογιού αλλά και του Μανιά στα πλάγια δείχνει πολλά με το πως βλέπει το παιχνίδι ο προπονητής μας. Σίγουρα αν στο μυαλό του είχε να κλειστεί πίσω και να παλέψει για το μηδέν μάλλον θα επέλεγε πιο αμυντικογενείς  παίκτες. Ενώ και η επιλογή του Κύργια αντί του έμπειρου Πουλίδο σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι έχει τη δική της ξεχωριστή σημασία. Η ουσία είναι ότι ο Μιλίνκοβιτς θέλει να κατεβάσει έναν ΑΡΗ διαφορετικό από τις προηγούμενες αγωνιστικές κάτι που παρά το θεωρητικό ρίσκο έχει μια λογική.  Ο ΑΡΗΣ που βλέπουμε εδώ και αρκετές αγωνιστικές είναι "αποτυχημένος" και αυτό το φανερώνει η βαθμολογική θέση. Ναι μεν είναι καλύτερος από τον ΑΡΗ του Χατζηνικολάου αλλά όχι όσο καλός θα έπρεπε να είναι ώστε να μην φιγουράρει στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας. Για αυτό λοιπόν στηρίζουμε τον Μιλίνκοβιτς στη διάθεση που δείχνει για να αλλάξει τα πράγματα και ευχόμαστε να του βγει!

Όσο για εμάς που με αγωνία περιμένουμε να δούμε πως θα εξελιχθεί αυτό το παιχνίδι καλό είναι ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα να είμαστε πιο ψύχραιμοι και να μην παρασυρόμαστε. Ο ΑΡΗΣ έχει πολύ δρόμο να βαδίσει ακόμη, εντός και εκτός γηπέδου. Ο προορισμός είναι ο ίδιος ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα. Η ομάδα θα πρέπει να ανέβει αγωνιστικά, να κερδίσει βαθμούς ώστε να ξεφύγει από τις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας μια και καλή αλλά και να οργανωθεί εξωαγωνιστικά ώστε να βρει την ηρεμία της οριστικά. Τίποτα δεν κρίνεται αύριο, είναι ένα παιχνίδι σαν τα υπόλοιπα με την τεράστια διαφορά ότι ο ΑΡΗΣ δεν έχει να χάσει σχεδόν τίποτα μιας και δεν ανήκει σε αυτά τα παιχνίδια που θεωρείς τους βαθμούς εξασφαλισμένους. Αντιθέτως με μια νίκη γίνεσαι πρώτος μάγκας και παίρνεις την απαραίτητη ώθηση για να ξεφύγεις από την μιζέρια στην οποία έχει εγκλωβιστεί ομάδα και κόσμος. Για αυτό ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ξεγύμνωσε τους υπερόπτες συμπολίτες και τον "φύλακα-άγγελο" τους Σιδηρόπουλο! ΌΛΟΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΠΛΟ!

ΥΓ. Από Δευτέρα που θα έχει περάσει το ντέρμπι ελπίζω όλοι αυτοί που υπόσχονται αποκαλύψεις αλλά δεν μιλάνε "για το καλό του ΑΡΗ" να τηρήσουν τις υποσχέσεις και να μάθει επιτέλους τι συμβαίνει ο κόσμος του ΑΡΗ με το πόρισμα της ΝΕΧΙΑ, με την ΑΜΚ και τους επενδυτές-βουνά αλλά και για το άρθρο 99 και το θέμα της αδειοδότησης.

Τη διασφάλιση των "ομαλών συνθηκών του αγώνα κατά το δοκούν" στο ντέρμπι της Τούμπας φαίνεται να επιδιώκουν οι "αρχές" του Ελληνικού ποδοσφαίρου και τα γνωστά χαϊδεμένα τους παιδιά. Για αυτό άλλωστε και ορίστηκε το "πρωτοπαλίκαρο" αυτού του συστήματος ο Τάσος Σιδηρόπουλος. Ο γνωστός κάτοικος Ωραιοκάστρου που βρέθηκε δια μαγείας στα Δωδεκάνησα ώστε να αποφεύγονται ""κωλύματα εντοπιότητας" και προβάλλεται ως το νέο καμάρι της διαιτησίας στη θέση του υπερ-διαιτητή Τάσου Κάκου. 

Ένας διαιτητής που για "μυστήριο"  λόγο σφυρίζει αρκετά συχνά τον Ολυμπιακό και τον μπαογκ και είναι σχεδόν ο μόνιμος διαιτητής στις αναματρήσεις μας  με τις παραπάνω ομάδες τα τελευταία χρόνια. Μιλάμε για αυτόν τον διαιτητή που έπεσε θύμα ξυλοδαρμού μπροστά στους συναδέλφους του διαιτητές προφανώς για λόγους συμμόρφωσης, που οδηγήθηκε σε κατάσταση μέθης σε νοσοκομείο στο περιθώριο ενός σεμιναρίου διαιτησίας και φυσικά που ακούσθηκε το όνομα του αρκετές φορές στις καταγεγραμμένες συνομιλίες του σουπερ-κοριού της ΕΥΠ για τα στημένα. Εκεί όπου σύμφωνα με τις συνομιλίες ο Τ.Σιδηρόπουλος παρουσιαζόταν ώς το δυνατό όπλο αυτού του συστήματος και μάλωναν ποιά από τις ενδιαφερόμενες ομάδες της "παράγκας" θα τον χρησιμοποιήσουν στον αγώνα τους! Εμείς τι να πρωτοθυμηθούμε από τον Σιδηρόπουλο? Πολλά και γνωστά τα κατορθώματα του Σιδηρόπουλου απέναντι στον ΑΡΗ που επάξια συνεχίζει το έργο των προκατόχων του  όπως ήταν οι Καλόπουλος, Παμπορίδης, Σταυρίδης κ.α... 

Το ότι μπήκε ο Τ.Σιδηρόπουλος είναι απλά μια λεπτομέρεια μιας και πολύ εύκολα θα μπορούσε να είχε μπει ένας άλλος του "συστήματος" όπως ο Μάνταλος ή ο Γιάχος αλλά αυτό που μετράει είναι με τι σκεπτικό θα κατέβει να σφυρίξει. Θα έρθει να δώσει ένα προσωπικό show όπως είχαν κάνει κατά το παρελθόν οι Καλόπουλος και Σταυρίδης? ή απλά θα είναι εκεί για να προσέχει μη γίνει η στραβή όπως είχε κάνει στο προπέρσινο 0-0? Πάντως αυτό που πρέπει να κρατήσουμε σαν ΑΡΗΣ είναι ότι ακόμη και στη χειρότερη κατάσταση που βρισκόμαστε σαν ομάδα στην 100 χρόνων ιστορία μας η ομάδα της Κλεάνθους επιστρατεύει όλες τις δυνάμεις για να μας αντιμετωπίσει. Μετά το φιάσκο με τα εισιτήρια όπου πέσανε για άλλη μια φορά οι μάσκες για το ποιος δεν θέλει ντέρμπι με οπαδούς και από τις 2 ομάδες ήρθε και ο ορισμός του Σιδηρόπουλου. Ας το πάρουν χαμπάρι αυτό οι παίκτες μας και ας από τον φόβο των αντιπάλων μας αντλήσουν δύναμη! Όσο για εμάς το έχουμε δει το έργο και περιμένουμε από τους παίκτες μας να τους ξεγυμνώσουν για ακόμη μια φορά!

Ένα μίνι "αφιερωματάκι" για τον Τ.Σιδηρόπουλο από τον ΣΚΑΪ

{source}

<object width="420" height="315"><param name="movie" value="//www.youtube.com/v/EAgzV2TEPDY?version=3&amp;hl=el_GR"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="//www.youtube.com/v/EAgzV2TEPDY?version=3&amp;hl=el_GR" type="application/x-shockwave-flash" width="420" height="315" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed></object>
{/source}

Απίστευτο και όμως αληθινό θα έπρεπε να χαρακτηριστεί το γεγονός, αλλά όταν σε μια χώρα σαν την Ελλάδα κάτι τέτοια τα έχουμε για "πρωινό" τότε η λέξη Ελληνικό αντί για αληθινό ταιριάζει καλύτερα. Σε κλήση για απολογία κλήθηκε ο μπασκετικός ΑΡΗΣ για τον αγώνα της 2ης αγωνιστικής απέναντι στον συμπολίτη! Ναι, εκεί που σε ένα κατάμεστο Παλέ, ο μπαογκ κατάφερε και πήρε τη νίκη στην παράταση και έφυγε ατσαλάκωτος, σαν κύριος υπό τους ήχους για των χειροκροτημάτων του κόσμου του ΑΡΗ για την προσπάθεια που κατέβαλλαν οι παίκτες του Β.Αγγέλου.

Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Μέσα σε 10 ημέρες αυτό το "χωριό" που λέγεται Θεσσαλονίκη φιλοξένησε 2 σημαντικά παιχνίδια. Ένα στο "πελατάκι" και ένα στο Nick Galis Hall, και τα 2 με τη δική τους ξεχωριστή σημασία. Νικητές και στα 2 οι φιλοξενούμενοι στις λεπτομέρειες μετά από παιχνίδια θρίλερ, ιδίως στο Παλέ όπου το παιχνίδι κρίθηκε στη παράταση. Το αποτέλεσμα ήταν στο ένα γήπεδο με 2500 κόσμο να έχουμε στα τελευταία λεπτά διακοπές του αγώνα, ρίψη αντικειμένων, οι μάνικες να πλημυρίζουν το γήπεδο και τα ματ να απομακρύνουν τους "φιλάθλους" του συμπολίτη και να μπαίνουν στο παρκέ για να βοηθήσουν στην ολοκλήρωση του αγώνα. Ενώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι και πριν την έναρξη του αγώνα υπήρχαν πάλι επεισόδια με την αστυνομία μιας και οι υπάλληλοι του κρατικού γηπέδου της Πυλαίας είχαν το θράσος να απαιτήσουν από τους "υπερήφανους" οπαδούς του συμπολίτη να κόψουν εισιτήριο. Στα δικά μας τώρα όπου το γήπεδο γέμισε ασφυκτικά με 6000 κόσμο, είχαμε τη γνωστή ζεστή ατμόσφαιρα με τα χαρτάκια, που ζεστάθηκε και λίγο παραπάνω με κάποιους πυρσούς στη κερκίδα από τους οποίους δεν πετάχτηκε ούτε ένας και στο τέλος παρά την ήττα είχαμε χειροκρότημα. Ούτε ρίψη αντικειμένων, ούτε διακοπές, ούτε μάχες με αστυνομία, ούτε νεροποντές, ούτε τίποτα. Μάλιστα η συγκεκριμένη αντίδραση του κόσμου του ΑΡΗ που ήρθε 10 ημέρες μετά από τις αηδιαστικές γνωστές εικόνες του κρατικού γηπέδου της Πυλαίας έγινε σημείο αναφοράς από όλους, με αποκορύφωμα τις δηλώσεις του Σ.Μαρκόπουλου στη συνέντευξη τύπου αλλά και του Ν.Σταυρόπουλου που μίλησε για τον μπασκετικό κόσμο του ΑΡΗ με θαυμασμό. Και εκεί έρχεται η αστυνομία να αποδείξει για ακόμη μια φορά τον ρόλο της ως "όργανο" στα χέρια κάθε πονηρού ή απλά κομπλεξικού προσπαθεί να εκτελέσει συγκεκριμένη αποστολή κατόπιν "άνωθεν" εντολής και χωρίς να αποσκοπεί στη διατήρηση της τάξης και στην προσπάθειας απόδοσης δικαιοσύνης. Έτσι λοιπόν για ακόμη μια φορά ανακαλύφθηκε ότι παίκτης του μπαογκ δέχθηκε αναπτήρα στο κεφάλι και τραυματίστηκε. Κάτι που φυσικά που δεν έγινε από κανέναν αντιληπτό. Ούτε από τους διαιτητές που δεν το έγραψαν στο φύλλο αγώνα, ούτε στον τηλεοπτικό φακό που δεν κατέγραψε τίποτα αλλά ούτε καν από τούς ίδιους τους ανθρώπους του μπαογκ που δέχθηκαν τα "πυρά". Μόνο από τα ειδικά εκπαιδευμένα καμάρια της αστυνομίας έγινε αντιληπτό το "γεγονός" και με βάση αυτό καλείται σε απολογία ο ΑΡΗΣ μας.

Από τη στιγμή λοιπόν που η αστυνομία στην έκθεση της κατέγραψε το "γεγονός" η αθλητική δικαιοσύνη θα πρέπει να επέμβει. Εκεί έρχεται το επόμενο λογικό ερώτημα. Αν όλα όσα έγιναν στο γήπεδο της Πυλαίας τιμωρήθηκαν συνολικά με 4100 ευρώ, τότε ο αναπτήρας στο Παλέ πόσο θα κοστολογηθεί? Πιθανόν να έχει σχέση με το τι αναπτήρας ήταν... Περιπτέρου μικρός των 50 λεπτών? Zippo πολυτελείας? Τα ειδικά CSI εργαστήρια της Ελληνικής αστυνομίας επεξεργάζονται τα ευρήματα και σίγουρα θα μας πουν. Σήμερα εκδικάζεται η υπόθεση για το άρθρο 99 για την ΚΑΕ (όπως και για την ΠΑΕ) και κάτι τέτοια σίγουρα αποτελούν απλά λεπτομέρειες. Όταν όμως όλα δρομολογηθούν σωστά με το άρθρο 99 και ο ΑΡΗΣ μπει σε μια σειρά οικονομικά θα πρέπει επιτέλους η ΚΑΕ να ασχοληθεί και με αυτά τα φαινόμενα. Θα πρέπει κάποια στιγμή ο κάθε κομπλεξικός που τυχαίνει να έχει ένα αξίωμα να μη βλέπει τον ΑΡΗ ως εύκολο θύμα για να κάνει το "κομμάτι" του. Τι άλλο να πούμε? Συγχαρητήρια στην Ελληνική αστυνομία που βοηθάει αποτελεσματικά στην καταπολέμηση της βίας στα γήπεδα...

Το παιχνίδι με τον συμπολίτη ανήκει στο παρελθόν και όσο και αν μας ενόχλησε ο τρόπος με τον οποίο ήρθε αυτή η ήττα θα πρέπει να την αφήσουμε πίσω μας, Το ότι μια ομάδα πρέπει να αντιμετωπίζει κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, να μην μένει στις ήττες, όπως να μην μένει και στις νίκες ή όπως έχει βγει το σλόγκαν των τελευταίων εβδομάδων "να έχει κακή μνήμη" δεν σημαίνει ότι όταν χάνεις δεν τρέχει τίποτα και απλά προσπερνάς το παιχνίδι. Το μπάσκετ έχει αλλάξει και οι 2 της Αθήνας έχουν ξεφύγει. Παρόλα αυτά και ανεξάρτητα αν οι τίτλοι είναι σχεδόν καπαρωμένοι και η 3η θέση δεν οδηγεί στην Ευρωλίγκα ο ΑΡΗΣ έχει στόχους και πολύ σημαντικούς. Στόχοι όπως η οικονομική εξυγίανση, η επιστροφή του κόσμου στο γήπεδο και η επαναφορά του ΑΡΗ σε υψηλό επίπεδο που όσο και αν το αρνούνται οι διοικούντες της ΚΑΕ σε μεγάλο ποσοστό περνάει μέσα από τις αγωνιστικές επιτυχίες της ομάδος. Επομένως όπως οι 2 νίκες εκτός έδρας μπορεί να γεμίσουν το Παλέ και μαζί τα ταμεία της ΚΑΕ ακριβώς με τον ίδιο τρόπο ήττες σαν και αυτή του Σαββάτου διώχνουν τον κόσμο από το γήπεδο. Για αυτό λοιπόν καλό είναι όσοι αντιμετωπίζουν την αγωνιστική πορεία της ομάδος με κυνισμό, μιλάνε διαρκώς για έλλειψη στόχων και το μέλλον της ομάδος να το ξανασκεφτούν.

Επί της ουσίας τώρα ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να μείνει στα "κέρδη" του αγώνα με τον μπαογκ τα οποία είναι τα τραγικά λάθη που έγιναν και με βάση αυτά προπονητής και παίκτες να δουλέψουν ώστε να μην επαναληφθούν. Το πρώτο βήμα για την βελτίωση είναι η αναγνώριση των λαθών για αυτό και εμείς θα κάνουμε μια προσπάθεια να τα καταγράψουμε. 

-- Κατά κοινή ομολογία το παιχνίδι χάθηκε από τον πάγκο και αυτό είναι το πρώτο που θα πρέπει να "ομολογήσουν" προπονητής και διοίκηση ανεξάρτητα από το αν η ως τώρα συμπεριφορά τους από την πρώτη ημέρα που ήρθε ο Β.Αγγέλου στον ΑΡΗ η θέση του προπονητή στον ΑΡΗ μοιάζει με "ιερή αγελάδα".  Σαν Έλληνες είμαστε λαός των άκρων, έτσι και εμείς οι Αρειανοί. Από εκεί που τους προπονητές τους αλλάζαμε σαν τα πουκάμισα έχουμε περάσει στο άλλο άκρο όπου το να τολμήσει κάποιος να αναφέρει κάτι μεμπτό κατά των χειρισμών του προπονητή αποτελεί αφορμή για "εμφύλιο". Αυτό εκλαμβάνω από τη στάση του προπονητή, της διοίκησης και μερίδας του κόσμου και απλά θα τονίσω ότι ο εφησυχασμός και η "μονιμότητα" δεν έχει ωφελήσει κανέναν.

-- Πειθαρχία με όρια και όχι εις βάρος της ομάδος. Αναμφισβήτητα για να λειτουργήσει μια ομάδα σωστά πρέπει ο προπονητής να είναι πάνω από όλους, ιδίως σε μια ομάδα με τόσους νεαρούς παίκτες όπως έχει ο ΑΡΗΣ. Από εκεί και πέρα όμως όλα πρέπει να έχουν κάποια όρια και σίγουρα ότι και αν γίνεται μέσα στα αποδυτήρια θα πρέπει να μένει εκεί να μην επηρεάζει την αγωνιστική εικόνα της ομάδος. Όταν όμως κατά τη διάρκεια του αγώνα ή  παραμονή του αγώνα γίνονται "σκηνικά" όπως αυτό με τον Μποχωρίδη με αποτέλεσμα να την πληρώνει η ομάδα τότε συγχωρέστε με αλλά δεν καταλαβαίνω ποιον τελικά βοηθάει αυτή η "φανομενική" πειθαρχία. Βοηθάει τον ΑΡΗ ώστε να έχει καλύτερα αποτελέσματα πάνω στο παρκέ? ή βοηθάει κάποιους επαγγελματίες παίκτες ή προπονητές να γίνονται πιο επαγγελματίες? Το χειρότερο με το συμβάν με τον Μποχωρίδη είναι ότι στη συνέντευξη τύπου ο κ.Αγγέλου προσπάθησε να μας πείσει ότι ήταν επιλογή του για καθαρά αγωνιστικούς λόγους όταν στην 3η περίοδο ο ΑΡΗΣ δέχθηκε 24 πόντους σε αντίθεση με όλο το Α' ημίχρονο με τον Μποχωρίδη(και όχι μόνο) στην 5αδα όπου δέχθηκε 30 πόντους. Και επειδή το πιο σημαντικό για κάθε άνθρωπο, ομάδα, επαγγελματία είναι παρά τα λάθη που γίνονται να υπάρχει βελτίωση θα σας υπενθυμίσω(σε όσους έχουν "κακή μνήμη") το περσινό ΑΡΗΣ - Καβάλα 80-79 . Εκεί όπου είχαμε παρόμοιο περιστατικό με τον Πάσαλιτς και λίγο έλειψε ο ΑΡΗΣ να χαρακτηριστεί "στημένος" απέναντι σε μια ομάδα που έπαιζε το τελευταίο της χαρτί για την παραμονή στην κατηγορία. Βέβαια και τότε όσοι εκφράσαμε τη δυσαρέσκεια μας χαρακτηριστήκαμε ως "καρεκλάκια που παρακαλάμε να χάσει η ομάδα μας". Αυτή τη φορά όμως τις κόντρες παικτών και προπονητών τις πλήρωσε ο ΑΡΗΣ μας και ο κόσμος που πικράθηκε πάνω που είχε πιστέψει στις δυνατότητες της ομάδος. Και για όσους πραγματικά έχουν "κακή μνήμη" ανάλογα περιστατικά είχαμε πέρσι και με τους Χαρίση, Βεργίνη και Τσιάρα.

-- Επιθετικός προσανατολισμός της ομάδος. Ο ΑΡΗΣ για σχεδόν 25' αγωνίστηκε χωρίς το παραμικρό επιθετικό πλάνο. Οι 4 ασιστ είναι απόδειξη για αυτό, ενώ οι ψηλοί  όπως και πέρσι έτσι και φέτος απουσιάζουν επιδεικτικά από την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδος.

-- Διάβασμα αντιπάλου - αμυντικός προσανατολισμός. Στην προετοιμασία και πριν το παιχνίδι του κυπέλλου με τον μπαογκ αρκετός λόγος είχε γίνει για τα παιχνίδια κατασκόπων και το τέχνασμα του ΑΡΗ να μη δώσει ούτε ένα παιχνίδι μπροστά στον τηλεοπτικό φακό ή στο ευρύ κοινό. Από την στιγμή όμως που όλες οι ομάδες ανοίγουν τα χαρτιά τους θα πρέπει στους αγώνες να είμαστε πιο διαβασμένοι. Όταν μάλιστα απέναντι σου έχεις μια ομάδα σαν τον μπαογκ που οι "απειλές" δεν είναι παραπάνω από 2-3 τότε το να βλέπεις τον Μπόγρη, έναν παίκτη που θα πρέπει να παίξει έξυπνα, κοντά στο καλάθι να είναι ο MVP τότε μάλλον εσύ δεν έχεις προετοιμαστεί καλά.

Το παιχνίδι χάθηκε καθαρά από δικά μας λάθη μιας και δεν δείξαμε την απαραίτητη αυτοσυγκέντρωση όταν τα πράγματα άρχισαν να στραβώνουν. Από εκεί και πέρα καλό είναι το συντομότερο δυνατό να γίνει ένα "ξεκαθάρισμα" διοίκησης και προπονητή σχετικά με τις δυνατότητες και τους στόχους της ομάδος. Σε αυτό το δύσμοιρο πρωτάθλημα, τελικά ο ΑΡΗΣ έχει το πιο αδύναμο ρόστερ ή μήπως και σχεδόν όλες οι υπόλοιπες ομάδες εκτός Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού και Πανιωνίου έχουν εξίσου αδύναμο με εμάς? Θα πρέπει κάποια στιγμή να αλλάξουμε ρότα και να δούμε τα πράγματα πιο ρεαλιστικά. Ναι ο ΑΡΗΣ έχει οικονομικά προβλήματα, ναι έχουμε το απαγορευτικό της FIBA αλλά και οι άλλοι σε κατάσταση είναι? Ποιο είναι το ρόστερ του μπαογκ που δεν έχει το απαγορευτικό της FIBA? Τι ρόστερ είχε ο ΚΑΟΔ που έχει καλύτερο παίκτη τον 21χρονο Χρυσικόπουλο που έφυγε από τον ΑΡΗ, την Ιταλία και τον μπαογκ σαν αποτυχημένος?  Ποιο είναι το ρόστερ των υπολοίπων ομάδων? Η τεράστια ομάδα του ΑΡΗ δεν χτίστηκε με τον πήχη χαμηλά και την δικαιολογία στο στόμα αλλά με περίσσιο θράσος και πίστη για επιτυχίες που άλλοι τις θεωρούσαν ακατόρθωτες.

Το νικηφόρο ξεκίνημα υπήρχε, ο χρόνος για να προετοιμαστεί η ομάδα υπήρχε, ο ενθουσιασμός του κόσμου που γέμισε ασφυκτικά το Παλέ υπήρχε, όλα ήταν ιδανικά για να πάρει η ομάδα μας μια σημαντική νίκη, πιστοποιώντας τα καλά στοιχεία που έδειξε στα πρώτα 2 παιχνίδια αλλά και ζεσταίνοντας και άλλο τον κόσμο που διψάει να δει έναν καλό ΑΡΗ στο παρκέ ύστερα από πολλά χρόνια. Αντί για αυτό ο Β.Αγγέλου και οι παίκτες του μόλις στο τρίτο επίσημο παιχνίδι κατάφεραν με τον χειρότερο τρόπο να μας ξενερώσουν όλους και να μας πείσουν ότι οι 2 πρώτες νίκες ήταν απλά τυχαίο αποτέλεσμα. Γιατί δυστυχώς η παρουσία του ΑΡΗ στο Β ημίχρονο και στην παράταση ήταν μια εικόνα ομάδος χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Την ίδια στιγμή που κατάφεραν να γεμίσουν με απογοήτευση τους 6000 Αρειανούς που βρέθηκαν στο Παλέ κατάφεραν να δώσουν υπόσταση και στο μπασκετικό τμήμα του συμπολίτη που πριν λίγες ημέρες έδειχνε τελειωμένο.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, με τον Μποχωρίδη να έχει κέφια, τον Βεζένκωφ να δίνει λύσεις και τον Πελεκάνο να κάνει αθόρυβη και ουσιαστική δουλειά όπως πάντα. Ήταν φανερό ότι ο ΑΡΗΣ χρειαζόταν ένα ξέσπασμα για να ξεφύγει στο σκορ και να τελειώσει το παιχνίδι εύκολα. Ένα ξέσπασμα που ήρθε 2 φορές στο πρώτο ημίχρονο με αποτέλεσμα η ομάδα να παέι στα αποδυτήρια με +8. Και αν και η λογική έλεγε ότι ο ΑΡΗΣ με +8 πάνω και πιο φρέσκια ομάδα λόγω του ασταμάτητου ροτέισον από τον Αγγέλου δεν θα είχε πρόβλημα να "τελειώσει" από νωρίς την υπόθεση νίκη ήρθαν τα πράγματα πάνω κάτω. Με ένα 11-0 από τα αποδυτήρια ο συμπολίτης πήρε τα ηνία του αγώνα και έτσι απλά κάθε ίχνος λογικής, αυτοσυγκέντρωσης και προσήλωσης των παικτών και του προπονητή μας σε κάποιο αγωνιστικό πλάνο εξαφανίστηκε. Αντι ο ΑΡΗΣ να βελτιώνεται και να βρίσκει λύσεις πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Ζήτημα αν σε όλο το δεύτερο ημίχρονο και στην παράταση η ομάδα μας πραγματοποίησε 2-3 οργανωμένες επιθέσεις. Προσωπικές ενέργειες και μακρινά σουτ στην λήξη του χρόνου υπό άσχημες συνθήκες αλλά και από παίκτες που θα έπρεπε να παλεύουν κοντά στο καλάθι. 0 στα 10 τρίποντα από την φρόντ λάιν του ΑΡΗ που όπως ολόκληρη η ομάδα και μαζί και ο προπονητής δείχνουν να αγνοούν την ύπαρξη του πικ εν ρολ στο μπάσκετ. Τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα όπου κατάφεραν να κάνουν μάγκες παίκτες σαν τον Μπόγρη και τον Τσαϊρέλη. Εκτός και αν ξαφνικά ο συμπολίτης διαθέτει ένα αξιόλογο ρόστερ σαφώς καλύτερο από το δικό μας, με παίκτες τεράστιας αξίας... Λέξεις όπως ασιστ και παιχνίδι κοντά στο καλάθι επίσης άγνωστες για τον Β.Αγγέλου και τους παίκτες του που ακόμη και όταν από καθαρά τυχαίες φάσεις καταφέρνεις και είσαι αγκαλιά με τη νίκη καταφέρνεις να την πετάς στα σκουπίδια. 2 καταραμένα φάουλ που μπορούσαμε να κάνουμε στην τελευταία επίθεση και να εμποδίσουμε το τρίποντο  είναι ότι πιο απλό και λογικό θα μπορούσε να κάνει κάποιος. Άλλα μην αγχώνεστε όπως ακούσαμε στη συν.τύπου ήταν απόφαση του Β.Αγγέλου επομένως δεν τρέχει τίποτα. Όπως απόφαση του πάλι σύμφωνα με τον Β.Αγγέλου ήταν να μην παίξει καθόλου ο φορμαρισμένος Μποχωρίδης, να αραχνιάσει στον πάγκο ο Βεζένκωφ, να ξεχαστεί για μεγάλο διάστημα ο πολύ καλός Αθηναίου αλλά και ο Χαρίσης για ένα ακόμη παιχνίδι να παραμείνει σε έναν άχαρο ρόλο. Όπως είπε ο Αγγέλου όλες οι επιλογές του έγιναν γιατί ήθελε παίκτες που να μπορούν να ανταποκριθούν καλύτερα στην άμυνα όταν βέβαια στην επίθεση έμπαινε καλάθι με το σταγονόμετρο και στην άμυνα ο Μπόγρης έκανε πάρτι μαζί με τον Τσαϊρέλη που κόντρα σε σαφώς πιο κοντούς και αδύναμους αντιπάλους όπως οι Ασημακόπουλος,  Πελεκάνος και Μούρτος έγιναν πρώτοι μάγκες. Σε ένα άθλημα σαν το μπάσκετ που μπορεί ο προπονητής να κάνει όποτε θέλει αλλαγή δεν φταίει κανένας Ασημακόπουλος που τα έχει σπάσει και κανένας Γκίκας που τρέμει να σουτάρει. Κρίμα που στα τελευταία δευτερόλεπτα δεν κατάφερε να πάει η μπάλα στον Λαρετζάκη μιας και το παλικάρι για περίπου 44' και 49'' προετοιμαζόταν στον πάγκο για αυτό το κρίσιμο σουτ που θα άλλαζε τη ροή του αγώνα.

Σκωτσέζικο ντους το σημερινό που μας επανέφερε στη σκληρή πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που δείχνει ότι ο ΑΡΗΣ όχι μόνο θέλει πολύ δουλειά ακόμη αλλά ότι εξακολουθεί να κρύβεται πίσω από το άλλοθι της οικονομικής εξυγίανσης και της μελλοντικής εξαργύρωσης της δουλειάς που γίνεται με αποτέλεσμα ομάδες με αστείο ρόστερ σαν τον μπαογκ να έρχεται και να σε κερδίζει πανάξια για 2η συνεχόμενη χρονιά. Δεν πρέπει να υπάρχει στεναχώρια και θα πρέπει να μην μένουμε σε λεπτομέρειες όπως ήταν η σημερινή ήττα. Θα πρέπει να εκτιμήσουμε το γεγονός ότι σήμερα πήρε ένα "μάθημα"  ο Μποχωρίδης από τον προπονητή του που θα τον βοηθήσει στο μέλλον να γίνει καλύτερος, όπως πέρσι ανάλογα μαθήματα πήρανε οι Πάσαλιτς, Βεργίνης, Τσιάρας και Χαρίσης... Άλλωστε αυτό μετράει, να καταφέρουμε να δείξουμε ότι είμαστε σοβαροί και ότι γίνεται δουλειά. Τα αποτελέσματα, η τελική κατάταξη κτλ όπως λένε κάποιοι νεαροί σε ηλικία που δεν έζησαν τον Αυτοκράτορα είναι λεπτομέρειες. Εύχομαι ειλικρινά όλος αυτός ο κόσμος που εκτίμησε την προσπάθεια και τον ιδρώτα των παικτών και του προπονητή και χειροκρότησε στο τέλος να έρθει και το επόμενο Σαββάτο στο Παλέ να χειροκροτήσει...