Τα πέναλτι δεν μας πάνε… και αυτή η πικρή παράδοση συνεχίστηκε και σήμερα με τον ΑΡΗ μας να χάνει με 6-5 στην διαδικασία των πέναλτι, γνωρίζοντας έναν ακόμη πικρό αποκλεισμό. Πικρό αποκλεισμό μιας και για ακόμη φορά έδειξε ότι άξιζε την πρόκριση έφθασε μια ανάσα από να την κερδίσει. Προσπάθησε να διαχειριστεί το σκορ του πρώτου αγώνα αλλά τελικά πληγώθηκε από τις κακές στιγμές της άμυνας του. Συγκλονιστικός ο κόσμος του ΑΡΗ που στο φινάλε ανέχτηκε και τις προκλήσεις των παικτών της Ντιναμό.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΤΟΥ

Να επαναλάβει το πλάνο και την εμφάνιση του πρώτου αγώνα ήθελε ο Τερζής και οι παίκτες του χωρίς όμως να υπολογίζουν το «ψυχολογικού βαρίδιο» που έδινε το προβάδισμα του 1-0. Ήταν φανερό από το ξεκίνημα ότι παρόλο που η ομάδα ήταν σωστά στημένοι και οι παίκτες έδειχναν συγκεντρωμένοι διαρκώς είχαν την σκέψη τους στα μετόπισθεν, μένοντας πίσω.

ΔΕΝ ΑΠΕΙΛΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ

Αν και η ομάδα από νωρίς είχε κλειστεί προς τα πίσω,  οι αντίπαλοι μας δεν κατάφερναν να γίνουν απειλητικοί ακριβώς όπως και στην πρώτη αναμέτρηση. Μάλιστα είχαν και αρκετά αμυντικά κενά όπου οι παίκτες μας στις αντεπιθέσεις τους προσπαθούσαν να τα εκμεταλλευτούν ώστε να φθάσουν στο πολυπόθητο γκολ. Κάπως έτσι στο 39’ ο Κάρλσον έκανε την ωραία σέντρα στο δεύτερο δοκάρι και ο Πάλμα έδωσε την συστημένη ασίστ στον Τζούρασεκ για το 0-1. Μια ιδανική εξέλιξη κόντρα στην υπεροχή που είχε η Ντιναμό μέσα στο γήπεδο.

ΑΦΕΘΗΚΕ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Με το 0-1 υπέρ μας, η πεποίθηση ότι αυτό που προέχει είναι τα μετόπισθεν έγινε δεύτερη φωνή στην σκέψη των παικτών μας με τον ΑΡΗ να ταμπουρώνεται και να παραχωρεί με ευκολία την μπάλα στους αντιπάλους. Και όταν είσαι όλη την ώρα σε θέση άμυνας, ακόμη και αν ο αντίπαλος επιτίθεται ανορθόδοξα αργά ή γρήγορα θα το κάνεις το λάθος. Δευτερόλεπτα πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου και με την άμυνα μας στημένη σε ετοιμότητα… μια έξυπνη μπαλιά, μια μαζική αδράνεια και μια ωραία ψηλοκρεμαστή κεφαλιά οδήγησαν στην ισοφάριση.

ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΕΜΠΟ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΒΓΑΙΝΕ

Τελικά τα πρώτα 45’ δεν ήταν αρκετά για να πείσουν τον Τερζή ότι αν ο ΑΡΗΣ συνέχισε να μένει πίσω δίνοντας την μπάλα στους αντιπάλους αργά ή γρήγορα θα έκανε και το δεύτερο λάθος. Σε αυτό συνηγόρησαν και οι πολλές κακές σέντρες και άστοχα σουτ των αντιπάλων μας, κάνοντας μας να πιστέψουμε ότι το παιχνίδι θα μπορούσε να ολοκληρωθεί ακριβώς με αυτή την εικόνα και το «νικηφόρο» 1-1. Μάλιστα υπήρχε και στο Β ημίχρονο η μεγάλη ευκαιρία με τον Κάρλσον στο 79’ να χάνει ένα φαινομενικά σίγουρο γκολ.  Τον παθητικό του ρόλο στο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ τον πλήρωσε στο 85’ όπου μια μακρινή μπαλιά σε μια ακίνδυνη φάση κατέληξε σε γκολ «ισοφαρίζοντας» το σκορ του πρώτου αγώνα.  Η τύχη μας γύρισε την πλάτη στις καθυστερήσεις με την μεγάλη ευκαιρία του Φαμπιάνο.

Η ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΟΤΙ Ο ΑΡΗΣ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΕΙ

Το πως έπρεπε να παίξει ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα του αγώνα, επιβεβαιώθηκε στην παράταση όπου η ομάδα μας αποφάσισε να βγει μπροστά και να ψάξει το γκολ. Μπόλικες ευκαιρίες και ένας πανικός στην άμυνα της Ντιναμό κάθε φορά που η ομάδα μας ανέβαινε. Ακόμη και με 10 παίκτες μετά την αποβολή του Πάβισιτς στο 106’ πάλι ο ΑΡΗΣ ήταν απειλητικός και είχε σημαντικές ευκαιρίες για να πάρει την πρόκριση. Δεν βρήκε δίχτυα, οδηγήθηκε στα πέναλτι και συνέχισε την αρνητική παράδοση.

ΑΞΙΖΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΑΛΛΑ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ

Ο ΑΡΗΣ αποκλείστηκε, η Ντιναμό Κιέβου συνεχίζει στην Ευρώπη… αλλά οι Ουκρανοί σε αυτά τα 2 παιχνίδια ήταν χειρότεροι από τον ΑΡΗ μας. Ακόμη και σήμερα που η κανονική διάρκεια βρήκε το σκορ στο 2-1 ήταν ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ δεν απειλήθηκε, δημιούργησε περισσότερες ευκαιρίες αλλά είχε και 2 κακές στιγμές που τις πλήρωσε.  Εξαρχής γνωρίζαμε ότι οι αντίπαλοι μας αμυντικά δεν ήταν σταθεροί. Το είδαμε και στο πρώτο παιχνίδι που μπορούσαμε μεγαλύτερο σκορ αλλά σήμερα αποφασίσαμε να τους απαλλάξουμε από αυτό το βάρος.  Από ένα σημείο και μετά δώσαμε την ευκαιρία στους Ουκρανούς να αφιερώσουν όλη τους την ενέργεια και συγκέντρωση στο πως θα πετύχουν και δεύτερο γκολ. Την άμυνα την είχαν ξεχάσει γιατί και ο ΑΡΗΣ φώναζε ότι δεν θέλει να επιτελεί. Τακτικά η ομάδα σήμερα ήταν λάθος και μάλιστα απουσίαζαν και τα αντανακλαστικά για να αλλάξει από το ημίχρονο κάτι. Αυτό το κάτι όμως δεν διορθώνεται μόνο με τις αλλαγές. Ναι, οι παίκτες που μπήκαν βοήθησαν αλλά η ομάδα στην κανονική διάρκεια του αγώνα δεν προσπάθησε να αλλάξει την εικόνα του αγώνα. Πάλεψε να αμυνθεί με νύχια και με δόντια και απέτυχε.

ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ

Αυτή τη φορά χρειάστηκε η διαδικασία των πέναλτι για να γευτούμε ακόμη έναν πικρό αποκλεισμό…  Κόντρα σε μια ομάδα που δεν ήταν καλύτερη από εμάς και μπορούσαμε με λίγη αποτελεσματικότητα ή περισσότερη τύχη να την είχαμε αποκλείσει με συνοπτικές διαδικασίες. Με λιγότερο φόβο, με καλύτερη προετοιμασία και περισσότερες εναλλακτικές λύσεις από τον πάγκο. Είναι και αυτή η μίζερη νοοτροπία της ομάδας που συχνά πυκνά στα κρίσιμα κάνει την εμφάνιση της και ο ΑΡΗΣ από μόνος τους ακυρώνει την προσπάθεια του. Μια δυνατή προσπάθεια από όλη την ομάδα που τελικά δεν  μπόρεσε να καλύψει τα κακώς κείμενα του καλοκαιρινού σχεδιασμού. Κρίμα για την προσπάθεια και τον κόσμο που ήθελε διακαώς αυτή την πρόκριση.

ΥΓ. Κάποια στιγμή θα πρέπει όσοι αποτελούν τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ να κατανοήσουν ότι όταν αξίζεις την νίκη και σου δίνεται η ευκαιρία για να την πάρεις, την αρπάζεις από τα μαλλιά. Δεν χρειάζεται να προσπαθείς να «κλέψεις» αυτό που δικαιωματικά αξίζεις.

ΥΓ2. Απαράδεκτη η κίνηση των παικτών της Ντιναμό με την λήξη του αγώνα.  Τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι η ομάδα έδειξε αντανακλαστικά.

Με τον Τόλη Τερζή να δικαιώνεται για τις επιλογές του και τον ΑΡΗ μας να παρουσιάζεται συμπαγής και συγκεντρωμένος στο παιχνίδι του, η ομάδα μας έκανε το πρώτο βήμα πρόκρισης! Το γκολ του Πάλμα από την άσπρη βούλα έγραψε το τελικό σκορ αλλά σε όλο το παιχνίδι ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός που δημιούργησε τις ευκαιρίες και κυνήγησε τη νίκη. Αρωγός και στην σημερινή προσπάθεια ο κόσμος του που γέμισε για ακόμη μια φορά το Κλ.Βικελίδης.

ΑΦΗΣΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Πολλά τα ξαφνικά προβλήματα και οι αστοχίες του φετινού σχεδιασμού με τον Τερζή να είναι αυτός που έπρεπε εξαρχής να τα διαχειριστεί. Κάτι που όπως είδαμε από το πρώτο σφύριγμα το κατάφερε με απόλυτη επιτυχία. Κόντρα σε έναν πολύ πιο ποιοτικό αντίπαλο από την Αραράτ ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά στο γήπεδο και έδειξε στα πρώτα 25΄ της αναμέτρησης ότι είναι αποφασισμένος για να κάνει το πρώτο βήμα πρόκρισης. Με τις γραμμές να είναι αρκετά κοντά και τους παίκτες μας να καλύπτουν σωστά με αρκετή ένταση στις κινήσεις τους ο ΑΡΗΣ ήταν απειλητικός και έψαχνε το λάθος της Ντιναμό για να το κάνει γκολ. Τα σουτ του Ζουλ και του Κάρλσον θα μπορούσαν με λίγη περισσότερη προσοχή ή τύχη να κατέληγαν στα δίχτυα.

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ Η ΝΤΙΝΑΜΟ, ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΕ Ο ΑΡΗΣ

Αν σε κάποιο σημείο του αγώνα οι αντίπαλοι μας δικαιολόγησαν τις «συστάσεις» που τους ακολουθούν αυτό ήταν από το 25’ και μετά όπου έδειξε να διαβάζει το παιχνίδι μας και να προσαρμόζετε σε αυτό. Διέκριναν την μέτρια κυκλοφορία μας στο κέντρο, ανέβασαν την πίεση και άρχισαν να ελέγχουν τον ρυθμό αναγκάζοντας μας να οπισθοχωρήσουμε. Ωστόσο και σε αυτό το διάστημα υπεροχής της Ντιναμό η ομάδα λειτούργησε σωστά αμυντικά και δεν απειλήθηκε.

ΜΠΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕ

Η ανασύνταξη δυνάμεων στην ανάπαυλα του ημιχρόνου έπιασε τόπο και ο ΑΡΗΣ άρχισε να κερδίζει και πάλι μέτρα στο γήπεδο ψάχνοντας το γκολ αφού πρώτα άντεξε στο σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων υπό την ανοχή του διαιτητή της αναμέτρησης. Στο 65΄χάρη σε μια μαγική σέντρα του εξαιρετικού Μορόν ο Νταρίντα με κοντινή κεφαλιά έφθασε μια ανάσα από το γκολ με τον Μπούστσαν όμως να κάνει την εντυπωσιακή απόκρουση στην μεγαλύτερη ευκαιρία του αγώνα Λίγα λεπτά όμως αργότερα το σουτ του πολύ καλού και σήμερα Φαμπιάνο σταμάτησε από χέρι αμυντικού και ο διαιτητής έδειξε την άσπρη βούλα. Ο Πάλμα άνοιξε το σκορ και ο ΑΡΗΣ πήρε το προβάδισμα που άξιζε αν και στο 94’ έχασε μοναδική ευκαιρία με τον Μορόν για να αυξήσει και άλλο το πλεονέκτημα του.

ΤΟΥ ΒΓΗΚΑΝ ΟΛΑ

Με τον Μπράμπετς να παραμένει εκτός μάχης, τον Εμπακατά να αποχωρεί βεβιασμένα από την ομάδα, τον Γκρέι να προπονείται ξαφνικά μόνος του, τον Σαβέριο που ξεχώρισε κόντρα στην Αραράτ να τραυματίζετε και αυτός,  ο Τερζής έπρεπε εκ νέου να ανακατέψει την τράπουλα. Η χρησιμοποίηση του Μοντόγια ήταν ένα ρίσκο που βγήκε όμως στο απόλυτο. Όπως και η επιλογή του Οντουμπάτζιο στα στόπερ όπου δείχνει ολοένα και καλύτερος. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι το γεγονός ότι ο Τερζής με τους παίκτες που είχε να διαχειριστεί βρήκε τις λύσεις παρουσιάζοντας ένα βελτιωμένο σύνολο σε σχέση με τον τελευταίο παιχνίδι.

ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Άρεσε ο ΑΡΗΣ σήμερα, αφήνοντας υποσχέσεις για τη συνέχεια. Όταν αρκετοί σημαντικοί παίκτες σου ήταν σε μέτρια ημέρα όπως οι Νταρίντα, Πάλμα και Κάρλσον αλλά καταφέρνεις να έχεις αυτή την εικόνα τότε μόνο μπορείς να αισιοδοξείς για τη συνέχεια. Αν μάλιστα συνυπολογίσεις την ολοένα και πιο βελτιωμένη εικόνα παικτών σαν τον Ζούλ, τον Φεράρι, τον Μορόν και την καλύτερη προσαρμογή του Μοντόγια και άλλων παικτών που ακόμη ψάχνονται,  τότε ο ΑΡΗΣ αν διορθώσει τις ανορθογραφίες του ρόστερ ίσως τελικά μας εκπλήξει. Ιδίως και αν ο Κουέστα όπως έδειξε και σήμερα όταν χρειάστηκε πραγματοποιήσει άλλη μια καλή χρονιά. Για αυτό ας μην βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα και να αφορίσουμε τους πάντες πριν καλά καλά καταλάβουμε την δυναμική της ομάδας.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΣΚΟΡ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΙΣΧΥΡΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ

Από αουτσάιντερ εξελίχθηκε σε φαβορί ο ΑΡΗΣ μας  με τη λήξη του σημερινού αγώνα. Όχι μόνο γιατί αυτό το 1-0 του δίνει το προβάδισμα πρόκρισης αλλά γιατί η εμφάνιση του πείθει ότι και στο Βουκουρέστι μπορεί να σταθεί όρθιος. Αναμφίβολα θα είναι ένα δύσκολο παιχνίδι,  αλλά με αυτόν τον ΑΡΗ, την τρέλα του κόσμου που τον ακολουθεί και την αυτοπεποίθηση που κέρδισε σήμερα η πρόκριση μπορεί να ντυθεί στα κιτρινόμαυρα! ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

ΥΓ. Συνέχισε έτσι Τόλη και από βοηθός θα γίνεις στρατηγός!

ΥΓ2. Αξιέπαινη η κίνηση του Πάλμα όπως και τα πανό ένδειξης σεβασμού στη μνήμη του αδικοχαμένου φιλάθλου της ΑΕΚ Μιχάλη Κατσουρή. Ωστόσο δεν παύει να είναι μια λυπηρή υπενθύμιση ότι σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά την  δολοφονία του Άλκη, τίποτα δεν έχει αλλάξει…

80 βασανιστικά λεπτά χρειάστηκαν να περάσουν για να βρει ο ΑΡΗΣ μας τον δρόμο προς τα δίχτυα και να τελειώσει κάπου εκεί την υπόθεση πρόκριση. Δεν εντυπωσίασε ούτε σήμερα αλλά όπως φάνηκε λίγη σοβαρότητα και μαχητικότητα παραπάνω ήταν αρκετά για να πάρουμε τη νίκη απέναντι στην Αραράτ. Εντυπωσιακή η παρουσία του κόσμου όπου γέμισε το Κλ.Βικελίδης και αποτέλεσε τον δωδέκατο παίκτη της ομάδας!

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΟΣΟ ΕΠΡΕΠΕ

Από το ξεκίνημα ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι ήταν πολύ πιο έτοιμος σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι. Ήταν προσεκτικός όταν είχε την μπάλα και με έβγαζε περισσότερη ενέργεια σε κάθε του κίνηση, στοιχεία που στην Αρμενία δεν τα είχε. Αυτό του επέτρεψε να ελέγξει τον ρυθμό αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό ώστε να δημιουργήσει τις ευκαιρίες που ήθελε για να βρει το γκολ. Ναι μεν δεν κινδυνέψαμε στα πρώτα 45’ αλλά έλειψαν οι κλασσικές ευκαιρίες και η πίεση προς τους αντιπάλους.

ΤΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Ο Μενέντεζ ήταν ο αδύναμος κρίκος της επίθεσης με πολλές ημιτελείς προσπάθειες και λάθη. Ο Τερζής δεν κόλλησε στις αρχικές επιλογές του και με την έναρξη του Β ημιχρόνου πέρασε στην θέση του τον Σαβέριο. Μια κίνηση που μαζί με την διαφορετική διάθεση που έδειξε η ομάδα με το που βγήκε από τα αποδυτήρια άλλαξαν τα δεδομένα της αναμέτρησης και για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα η Αραράτ εγκλωβίστηκε στην περιοχή της νιώθοντας την ασφυκτική πίεση του ΑΡΗ. 15 λεπτά αργότερα πέρασαν και ο Ζούλ με τον Πάβσιτς στη θέση των μέτριων Ρούπ και Τζούρασεκ διορθώνοντας τα κενά στον άξονα.

ΦΑΜΠΙΑΝΟ Ο ΛΥΤΡΩΤΗΣ

Παρά την βελτιωμένη εικόνα του Β ημιχρόνου η υπόθεση γκολ παρέμενε μια αγχωτική και δύσκολη ιστορία με τον ΑΡΗ να αδυνατεί να φτιάξει σωστές προϋποθέσεις γκολ, ούτε καν από τα πολλά στημένα που κέρδιζε. Στο 80’ όμως η γλυκιά σέντρα του Πάλμα έδωσε την ευκαιρία στον Φαμπιάνο να κινηθεί έξυπνα και με κοντινή κεφαλιά να γράψει το τελικό 1-0!  Ένα γκολ, μια πρόκριση που επισφράγισε την πολύ καλή παρουσία του Φαμπιάνο σήμερα.

ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΑ ΠΑΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ

Με την εμφάνιση στην Αρμενία να έχει θέσει τον πήχη χαμηλά, το να δούμε έναν καλύτερο ΑΡΗ να παλεύει περισσότερο μέσα στην έδρα του, μπροστά στον κόσμο του ήταν κάτι το αναμενόμενο. Η ομάδα είχε ενέργεια, είχε ανάσες σήμερα που δεν τις είχε στο πρώτο παιχνίδι και αυτή ήταν ίσως η σημαντικότερη διαφορά. Σε ατομικό επίπεδο Φαμπιάνο, Πάλμα και Σαβέριο έκαναν την διαφορά, με τους Οντουμπάτζιο, Φεράρι και Μορόν να είναι και αυτοί οι αρκετά καλοί. Βοήθησαν και οι Ζουλ και Πάβσιτς που μπήκαν σχετικά νωρίς στο Β ημίχρονο. Σε μέτρια επίπεδα όλοι οι υπόλοιποι με το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα να εντοπίζεται στη συνοχή της ομάδας και όχι στα σκαμπανεβάσματα της απόδοσης κάποιων παικτών. Η ομάδα κέρδισε χρόνο σήμερα με αυτή την πρόκριση. Σε 1 εβδομάδα από σήμερα με παίκτες σαν τον Μορόν και τον Κάρλσον(δεν αγωνίσθηκε λόγω τραυματισμού)  πιο έτοιμους αλλά και τον Τερζή να διορθώνει κάποια από τα κακώς κείμενα που είδε σήμερα ίσως να δούμε έναν πολύ καλύτερο ΑΡΗ.

ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΗΘΕΛΕ, ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΠΗΡΕ

Μήνα Αύγουστο δύσκολα βλέπεις ομάδες να παίζουν καλό ποδόσφαιρο. Και όταν αναγκάζεσαι να παλέψεις για ένα στόχο τόσο σημαντικό από τόσο νωρίς, το μόνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Ο ΑΡΗΣ πήρε αυτό που ήθελε, συνεχίζει στην Ευρώπη, περιμένει να υποδεχθεί την Ντιναμό Κιέβου σε μια ακόμη γιορτινή βραδιά στο Κλ.Βικελίδης και όλα τα υπόλοιπα είναι ανούσιες λεπτομέρειες! Ο κόσμος τελικά έκανε την διαφορά σήμερα και κάπως έτσι αναμένεται να είναι και η συνέχεια. ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!  

ΥΓ. ΑΡΗΣ είσαι! χωρίς άγχος δεν γίνεται!

Πολύ διαφορετικά από ότι το περιμέναμε εξελίχθηκε το πρώτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν, με τον ΑΡΗ μας αντί να «φλερτάρει» με τη νίκη να διεκδικεί και να αποδέχεται με μεγάλη ικανοποίηση το τελικό ισόπαλο σκορ. Ασύνδετη η ομάδα, χωρίς τρεξίματα και ένταση, προβλημάτισε με την εικόνα της αναγκάζοντας άπαντες να αναρωτιούνται αν οι λίγες προπονήσεις που θα ακολουθήσουν και η δύναμη της έδρας θα φανούν αρκετά ώστε να έρθει η αυτονόητη αλλά και ταυτόχρονα πολυπόθητη πρόκριση. Σίγουρα η Αραρατ αν και καλύτερη μέσα στο γήπεδο δεν φοβίζει, αλλά αυτός ο ΑΡΗΣ που είδαμε σήμερα φοβίζει.

ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΗΤΑΝ ΣΤΟ Χ

Η λογική έλεγε ότι ο ΑΡΗΣ θα κατέβαινε σήμερα για τη νίκη απέναντι σε μια θεωρητικά πιο αδύναμη ομάδα από αυτόν. Με την πρώτη σέντρα όμως είδαμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Ένας ΑΡΗΣ στημένος με το μυαλό του κολλημένο στην άμυνα. Όχι στην άμυνα που θα εγκλωβίσει τον αντίπαλο και θα δημιουργήσει τις συνθήκες για να κυκλοφορήσει γρήγορα η μπάλα προς την επίθεση αλλά στην άμυνα που τρέμει το λάθος. Το λάθος που όλοι περιμένουν κάποια στιγμή να κάνει… Κάπως έτσι έμοιαζε το mentality της ομάδας σήμερα που όποτε είχε την κατοχή της μπάλας έμοιαζε να περιμένει απλά να κυλήσει ο χρόνος. Και όταν στο μυαλό των παικτών δεν υπάρχει η λέξη «πίεση ψηλά» και «επίθεση» δύσκολα να κερδίσεις κάτι περισσότερο από το Χ. Και αυτό το ισόπαλο 1-1 είναι ίσως το μοναδικό θετικό στοιχείο που μπορούμε να κρατήσουμε από αυτό το παιχνίδι. Ναι αν ο ΑΡΗΣ σε μια τόσο κακή ημέρα δεν φεύγει από το γήπεδο με 2-3 γκολ, είναι επιτυχία!

ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΡΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ

Όταν η ομάδα έχει αυτή την εικόνα οποιαδήποτε αναφορά σε παίκτη μεμονωμένα δεν έχει νόημα. Αν η μπάλα δεν κυκλοφορήσει σωστά το γκολ δεν θα μπει. Αν η ομάδα δεν παίξει άμυνα καλύπτοντας σωστά τους χώρους και ανεβάζοντας σωστά την πίεση προς τον αντίπαλο την κατάλληλη στιγμή δουλειά δεν γίνεται. Έτσι ακόμη και αυτοί που μόχθησαν και ίσως μπορούσαν να κάνουν την διαφορά χάνονται μέσα στην γενική μετριότητα. Ταλέντο φαίνεται ότι έχουν όλοι οι νεοαποκτηθέντες παίκτες. Ακόμη όμως απέχουν πολύ από το να φτιάξουν μαζί με τους υπόλοιπους κάτι που να θυμίζει ομάδα.

ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ

Χρόνος για δάκρυα δεν υπάρχει, ούτε είναι η ώρα για αυστηρή κριτική και αφορισμούς. Η πρόκριση είναι αυτό που μετράει και ο Απόστολης Τερζής με τους παίκτες του θα πρέπει να βρουν τον τρόπο για να την πάρουν. Είναι 4-5 προπονήσεις αρκετές για να αλλάξει αυτή η εικόνα; Μπορεί  η χημεία συνολικά και το επίπεδο ετοιμότητας σε ατομικό επίπεδο να βελτιωθεί δραματικά μέσα σε λίγες ημέρες; Δύσκολο ξεδύσκολο πρέπει να γίνει. Ο ΑΡΗΣ επιβάλλεται να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό και να προχωρήσει. Είτε μιλάμε για αλλαγή προσώπων είτε για αλλαγή αγωνιστικού πλάνου, η ομάδα πρέπει να παρουσιαστεί βελτιωμένη.

ΠΟΝΤΑΡΕΙ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ

Σε αυτό το χρονικό σημείο δύσκολα να βλέπαμε κάτι που θα μας εντυπωσίαζε. Σίγουρα όμως θα μπορούσαμε να έχουμε μια καλύτερη εικόνα όπου θα σου άφηνε μια γεύση αισιοδοξίας. Ο ΑΡΗΣ όμως με αυτό το ισόπαλο σκορ παραμένει το φαβορί για την πρόκριση  και ο κόσμος του ΑΡΗ θα κάνει την διαφορά στην ρεβάνς…  όπως ακούσαμε και στις δηλώσεις του προπονητή μας. Και επειδή οι ημέρες που έχει να προετοιμαστεί η ομάδα για να βελτιωθεί είναι ελάχιστες, ας ξεκινήσουμε εμείς προετοιμασία ώστε αυτή η πρόκριση να μην χαθεί!

Με την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων να είναι προ των πυλών όλοι μας ανυπομονούμε να δούμε τον ΑΡΗ της νέας χρονιάς να κερδίζει, να προχωράει στην Ευρώπη και να κάνει μια πορεία κόντρα στο «μούδιασμα» του καλοκαιριού. Η  πρόσληψη του Ρόμπερτ Παλίκουτσα αλλά και ο τρόπος που κινείται η ομάδα στις μεταγραφές φέτος επιβεβαιώνει την αλλαγή φιλοσοφίας και δείχνει ότι ο ΑΡΗΣ προσπαθεί να ακολουθήσει δειλά δειλά ένα πλάνο ποδοσφαιρικού εξορθολογισμόυ.  Σίγουρα υπάρχουν ερωτηματικά και ανορθογραφίες σε αυτή την προσπάθεια με τις «ρεαλιστικές συνθήκες» να είναι τα εμπόδια σε κάθε λογική σκέψη.

ΑΛΛΑΓΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΤΟΛΗ ΤΕΡΖΗ

Απότομη στροφή στην λογική του Θόδωρου Καρυπιδή θυμίζοντας κάτι από τα παλιά… και συγκεκριμένα στην χρονιά όπου αγωνιζόμασταν στην δεύτερη κατηγορία όπου εμπιστεύτηκε το δίδυμο Σπανού – Μυροφορίδη. Δηλαδή ενός προπονητή χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές αλλά γνώστη των χαμηλών κατηγοριών και ενός τεχνικού διευθυντή που και αυτός με τη σειρά του ήξερε καλά τις απαιτήσεις της συγκεκριμένης κατηγορίας. Ο ΑΡΗΣ εκείνη την χρονιά πήρε αυτό που ήθελε και άπαντες κρίθηκαν πετυχημένοι. Με την ίδια λογική επιλέχθηκε η παραμονή του Τόλη Τερζή στη θέση του προπονητή, με το βάρος όμως του σχεδιασμού να πέφτει στον Παλίκουτσα. Ναι μεν τα βιογραφικά έχουν το ειδικό βάρος τους  και του Τερζή είναι ελαφρύ… αλλά στον μαγικό χώρο του ποδοσφαίρου έχουμε δει πολλές φορές αυτή η ευκαιρία να αξιοποιείται από άπειρους προπονητές. Συν φυσικά ότι για να μπορέσει ένας καλός προπονητής να βγάλει την δουλειά του, πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες. Και από ότι φαίνεται ο ΑΡΗΣ φέτος πάει να βάλει τις βάσεις για αυτές τις συνθήκες. Κάπως έτσι προτιμήθηκε ο Τερζής μιας και αναμφίβολα γνωρίζει από πρώτο χέρι τα θέλω και τα πλάνα του προέδρου αλλά και τη σχέση του με τον νέο τεχνικό διευθυντή.

ΜΕΙΩΣΗ ΜΠΑΤΖΕΤ Ή ΑΛΛΙΩΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΜΕ ΜΕΙΩΜΕΝΟ ΡΙΣΚΟ

Γύρω στις 16 μεταγραφές θα χρειαστούν συνολικά όπως όλα δείχνουν για να συμπληρωθεί το φετινό ρόστερ με τις 13 από αυτές να έχουν ήδη γίνει. Χαμηλότερης αξίας συμβόλαια, νεαρότεροι ηλικιακά , χωρίς την ταμπέλα του σταρ. Παίκτες που ναι μεν έχουν κάποιες περγαμηνές αλλά το βιογραφικό τους από μόνο του δεν σε πείθει. Το αν μέσα στο γήπεδο θα βγάζουν φωτιές θα πρέπει να περιμένουμε να το δούμε αλλά σίγουρα πρόκειται για παίκτες που έχουν όρεξη να παίξουν ποδόσφαιρο και να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία που τους δίνει ο ΑΡΗΣ. Οι πωλήσεις παικτών των τελευταίων ετών φαίνεται να έχουν ανοίξει την όρεξη του Καρυπίδη και πλέον η δυνατότητα εξέλιξης και μεταπώλησης παίζει σημαντικό ρόλο στον αγωνιστικό σχεδιασμό της ομάδας. 

ΤΑ ΛΑΘΗ, ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ»

Οι πολλές αλλαγές προπονητών, διευθυντών και πλάνων τα τελευταία χρόνια έφεραν την ομάδα στο σημείο να έχει ελάχιστες σταθερές πάνω στις οποίες θα μπορούσε να χτίσει αυτά που έχει στο μυαλό του. Λίγοι μείνανε από πέρσι ενώ και σημαντικοί παίκτες που παραμείνανε οι καταστάσεις τους έχουν αποπροσανατολίσει και η σκέψη τους ίσως να είναι μακριά από τα θέλω του ΑΡΗ. Πάλμα και Γκρέι είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα με το μέλλον τους να εξακολουθεί να παραμένει αβέβαιο.  Από την άλλη ακόμη και κενά στο ρόστερ που ήταν εξαρχής γνωστά όπως αυτά των αμυντικών χαφ, των στόπερ και του κεντρικού επιθετικού καλύπτονται με επικίνδυνα αργούς ρυθμούς. Και με αυτούς τους ρυθμούς η προετοιμασία στο εξωτερικό κρίθηκε αχρείαστη κάτι που ναι μεν δεν ταιριάζει σε έναν επαγγελματικό σύλλογο όπως είναι ο ΑΡΗΣ αλλά έχει και μια λογική βάση μιας και οι παίκτες που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν την ομάδα εξαρχής στην προετοιμασία δεν ήταν αρκετοί. Η περίπτωση Αηδόνη δείχνει ότι ακόμη και αυτός ο μεγάλος αριθμός μεταγραφών που έχουν γίνει ίσως στην πράξη να είναι πολύ μικρότερος. Αν όλες αυτές τις αστοχίες και παραλείψεις θα θέλαμε να τις δούμε μέσα από ένα θετικό πρίσμα τότε αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός πλάνου ετών. Φέτος μπαίνουν οι βάσεις και η συνέχεια θα είναι πολύ διαφορετική.

ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Αν κάτι μας έχει μείνει όλα αυτά τα χρόνια ενασχόλησης με τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ είναι ότι τα πάντα και οι πάντες κρίνονται μέσα στο γήπεδο. Εκεί φαίνονται τα βαριά συμβόλαια αν αξίζουν τα χρήματα τους, εκεί φαίνονται τα γεμάτα βιογραφικά αν κρύβουν αλήθειες ή όχι και εκεί θα φανεί αν ο φετινός ΑΡΗΣ με μια νέα φιλοσοφία μπορεί να πετύχει. Όλα τα υπόλοιπα είναι θεωρητικά, λαϊκής κατανάλωσης. Η αντίπαλος δεν μας  τρομάζει αλλά ο βαθμός ετοιμότητας του ΑΡΗ μας για την ώρα προβληματίζει. Παίρνουμε τη νίκη-μισή πρόκριση και κερδίζουμε χρόνο και αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Ένα ξεχωριστό καλοκαίρι μας επιφύλασσέ για φέτος ο μπασκετικός ΑΡΗΣ όπου ύστερα από κάμποσα χρόνια δείχνει να κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Η απόφαση αρχικά αλλά και η εξασφάλιση της συμμετοχής στο Eurocup σημαίνει την επιστροφή του ΑΡΗ στον ευρωπαϊκό χάρτη μετά από περίπου 5 έτη, ενώ ο προγραμματισμός και η υλοποίηση του αγωνιστικού πλάνου του Γ.Καστρίτη δείχνει ότι αυτή τη φορά δεν μιλάμε απλά για σπασμωδικές κινήσεις με ένα ωραίο περιτύλιγμα αλλά για μια πλήρη αναβάθμιση στον τρόπο που σκέφτεται και κινείται πλέον ο Αυτοκράτορας του ελληνικού μπάσκετ αλλά και η διοίκηση του που φαντάζει πιο ώριμη από ποτέ.

ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ BCL ΣΤΟ «ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ» ΤΟΥ EUROCUP

Στο Basketball Champions League ήθελε να αγωνιστεί η ομάδα την ερχόμενη σεζόν και αυτό είχε να κάνει κυρίως με οικονομικούς λόγους. Δεν μας έκατσε… δεν μας ήθελαν… ή απλά και λογικά πληρώσαμε την τραγική μας απόφαση ως ΑΡΗΣ να απέχουμε από την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Ναι μεν τα οικονομικά προβλήματα είναι ένα μόνιμο βαρίδιο για την ομάδα αλλά όπως φάνηκε φέτος μάλλον περισσότερο έχει να κάνει με τα θέλω της διοίκησης παρά με οτιδήποτε άλλο. Κάπως έτσι φέτος πρυτάνευσε η λογική και οι άνθρωποι που κινούν τα νήματα στην ΚΑΕ αποφάσισαν να κάνουν τα αδύνατα δυνατά ώστε ο ΑΡΗΣ να επιστρέψει στην Ευρώπη. Δύσκολο ξεδύσκολο είναι από αυτά τα αυτονόητα για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ για αυτό και τα «μπράβο» προς την διοίκηση έχουν και ένα ταβάνι. Η ουσία είναι ότι όλοι οι πιστοί του Αυτοκράτορα ύστερα από χρόνια θα μπορούμε να γεμίζουμε και τις καθημερινές μας με μπασκετικό ΑΡΗ!

ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΗΜΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

Το ζήσαμε ως ένα βαθμό πέρσι με τα προκριματικά στο BCL, το ζήσαμε πιο βάναυσα και επί Αγγέλου με την συμμετοχή μας στο Fiba Europe Cup. Το να παίξεις στην Ευρώπη είναι απλά μια απόφαση, το να προετοιμαστείς όμως για να παλέψεις στην Ευρώπη αλλά και σε μια σεζόν με πολλά περισσότερα παιχνίδια με στόχο να είσαι αξιόμαχος και ανταγωνιστικός είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό. Και εδώ ακριβώς σε αυτό το σημείο θα πρέπει να δώσω τα συγχαρητήρια μου στον Γιάννη Καστρίτη αλλά και την διοίκηση της ΚΑΕ που δείχνει στην πράξη ότι θέλει τη νέα χρονιά το κάτι παραπάνω. Ας μην το βάλουμε το κάτι παραπάνω σε καλούπια μιας και ο ΑΡΗΣ είναι η ομάδα που δίδαξε στο παρελθόν πως μπορείς να φτάσεις εκεί που δεν μπορείς… και ας μείνουμε στις κινήσεις που έχουν γίνει ως τώρα.

Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΠΑΖΛ ΘΥΜΙΖΕΙ ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ

Από την παραμονή του «καυτού» Τολιόπουλου και του ανεβασμένου Σανογκό μέχρι τον ερχομό του πιο ώριμου από ποτέ Κατσίβελη και του Περσίδη στην ευκαιρία της ζωής του για να δείξει το κάτι διαφορετικό. Κινήσεις που ξεκάθαρα ταιριάζουν στην φιλοσοφία του Καστρίτη αλλά και παίκτες διψασμένοι να αποδείξουν ότι αξίζουν και ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν σε μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ. Η παραμονή του Φίλιου και η διαφαινόμενη παραμονή του Χρηστίδη είναι άλλες 2 θετικές κινήσεις με παίκτες που έδειξαν πέρσι ότι μπορούν να προσφέρουν πολύτιμες λύσεις. Ενώ η απόκτηση 2 ξένων(Μπλούμπεργκ & Ντε Σόουζα) με ευρωπαϊκή εμπειρία και όχι πρωτάρηδες είναι ίσως η επισφράγιση της αλλαγής νοοτροπίας και δεδομένων στην ομάδα.  Σίγουρα το μπατζετ και τα ονόματα των παικτών δεν είναι ανάλογα της ιστορίας του ΑΡΗ αλλά ο προγραμματισμός και η ταχύτητα με την οποία στήνεται η ομάδα φέτος θυμίζει άλλες, πολύ καλύτερες εποχές.

ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΡΙΣΚΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΘΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΛΙΘΑΡΑΚΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ

Δεν ονειροβατούμε… ξέρουμε ότι για τα σημερινά δεδομένα η συμμετοχή στην Ευρώπη και ο έως τώρα αγωνιστικός σχεδιασμός αποτελεί μια «υπέρβαση» για όσους μοχθούν καθημερινά για την ομάδα. Αυτή τη φορά όμως οι κινήσεις τους δεν περιορίζονται σε κάποιες οικονομικές συμφωνίες και διακανονισμούς των χρεών που ταλαιπωρούν την ομάδα. Αυτή τη φορά υπάρχει ο Γιάννης Καστρίτης που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη όλων μας με αυτό που παρουσιάζει ΜΕΣΑ στο γήπεδο, πλαισιωμένους από ανθρώπους που χαίρουν την εκτίμηση μας και νιώθουν τι εστί ΑΡΗΣ. Αυτή τη φορά δεν θα περιμένουμε παίκτες να κατέβουν από το αεροπλάνο λίγες ώρες πριν το τζάμπολ αλλά θα έχουμε μια ολοκληρωμένη ομάδα που θα προετοιμαστεί για να παλέψει με όλες τις δυνάμεις της για την αξιοπρέπεια του ΑΡΗ μας! Ο Ευρωπαίος ΆΡΗΣ θα είναι σίγουρα πιο θελκτικός στους χορηγούς αλλά και στον κόσμο του που διψάει να δει αυτή την ομάδα να προχωράει μπροστά. Σίγουρα η νέα αγωνιστική σεζόν θα είναι ένα μεγάλο ρίσκο εντός και εκτός γηπέδων αλλά στο χέρι μας είναι να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια ώστε να αποτελέσει μια νέα βάση  για το μέλλον του ΑΡΗ όπως τον οραματιζόμαστε. Μακριά από το ασταμάτητο χαμήλωμα του πήχη, την εκλογίκευση της αποχής από την Ευρώπη, τους διθυράμβους για το τίποτα και με προορισμό πάντα την αβεβαιότητα για την επόμενη ημέρα. Το πρώτο βήμα έγινε από την διοίκηση, το επόμενο είναι το δικό μας!

ΥΓ. Άλλες εποχές τότε, άλλες εποχές τώρα… για αυτό και τα «ιερά τέρατα» του τότε και τα ιστορικά επιτεύγματα του Αυτοκράτορα  δεν μπορεί να τα πλησιάσει ούτε στο ελάχιστο κανείς από τους «μεγάλους» του σήμερα.

Εμφανώς ανέτοιμος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν όπου γνώρισε την ήττα από τη λιθουανική Γούλβς. Οι λιθουανοί προσαρμόστηκαν στις απαιτήσεις του αγώνα την ίδια στιγμή που ο ΑΡΗΣ δεν έβρισκε λύσεις και μοιραία οδηγηθήκαμε στην ήττα-αποκλεισμό. Πάλεψε η ομάδα που πέρα από τα δικά της προβλήματα είχε να αντιμετωπίσει και μια εχθρική διαιτησία.

ΖΕΣΤΟΣ ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ. ΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΕΡΔΙΣΕΙ

Τα προγνωστικά δεν ήταν με το μέρος μας και για αυτό υπήρχαν κάμποσοι λόγοι. Με το που ξεκίνησε όμως το παιχνίδι ο ΑΡΗΣ μπήκε τόσο συγκεντρωμένος και προσηλωμένος στο πλάνο του που τα προγνωστικά πήγαν περίπατο. Με τους Χάγκινς και Νότε να δείχνουν «άνετοι» πάνω στο παρκέ ο ΑΡΗΣ πήρε κεφάλι φθάνοντας μέχρι και το +9 στο 13’.  

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΛΙΘΟΥΑΝΟΙ, Ο ΑΡΗΣ ΟΜΩΣ ΠΟΤΕ

Σαν να διάβασαν το παιχνίδι μας κατά τη διάρκεια του αγώνα και ξαφνικά οι αντίπαλοι μας έβγαλαν ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο. Η ένταση στην άμυνα ανέβηκε, η κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση βελτιώθηκε και το ελεύθερο μακρινό σουτ ξεκίνησε να μεταφράζεται σε  εύστοχο τρίποντο. Σε αυτή την αλλαγή της εικόνας των αντιπάλων μας ο ΑΡΗΣ πέρα από κάποια ξεσπάσματα  δεν είχε να επιδείξει τίποτα ουσιαστικό και μοιραία ηττήθηκε.

ΕΠΑΙΞΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥΣ

Μια ματιά να ρίξεις στο πως σφύριξαν στο πρώτο δεκάλεπτο και πως στα άλλα 3 αρκεί για να καταλάβει κανείς ότι οι διαιτητές  κάπου το έχασαν και ξεκίνησαν να σφυρίζουν «περίεργα». Η ίδια άμυνα που έπαιζε η ομάδα μας στα πρώτα 10’ στη συνέχεια χρεωνόταν φάουλ ενώ από την άλλη πλευρά υπήρχε μια εκνευριστική ανοχή. Η διαφορά στις βολές και στα φάουλ δείχνει σε μεγάλο βαθμό το πόσο επηρέασαν την εξέλιξη του αγώνα.

ΕΔΕΙΞΕ ΚΑΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΛΛΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗ

Κάτι σαν επιβεβαίωση όλων όσων παρατηρήσαμε στο φιλικό με την Καρδίτσα είδαμε σήμερα με τον ΑΡΗ να έχει κάποια καλά στοιχεία αλλά και πολλά αγωνιστικά προβλήματα που καλείται να λύσει ο Γ.Καστρίτης. Ο Νότε όπως ήταν αναμενόμενο αν και φαίνεται ότι το έχει το σκοράρισμα σίγουρα χρειάζεται χρόνο για να κατανοήσει τον τρόπο παιχνιδιού στην Ευρώπη.  Ο Χάγκινς από την άλλη σαφώς πιο έμπειρος και αξιόπιστος και σήμερα έδειξε ότι ο ΑΡΗΣ έκανε διάνα με την επιλογή του. Κάτι όμως αντίστοιχο δεν ισχύει για τους άλλους 3 ξένους του ρόστερ. Ο Χόχλερ σε αυτά τα 2 παιχνίδια δείχνει δραστήριος και πιθανόν να θέλει και αυτός χρόνο προσαρμογής για να δείξει τις ικανότητες του. Για την ώρα όμως παλεύει χωρίς ουσία. Ο πονοκέφαλος πάντως του Γ.Καστριτή λογικά πρέπει να είναι το δίδυμο  Γκουντγουιν και Σανόγκο. Οι 2 υψηλόσωμοι παίκτες δείχνουν μια νωχελικότητα και μια έλλειψη συγκέντρωσης στο παιχνίδι που τρομάζει. Όσο και αν ψάξεις σε αυτά τα  2 παιχνίδια δεν μπορείς να διακρίνεις κάτι το θετικό. Μακάρι η συνέχεια να μας διαψεύσει, διαφορετικά θα έχουμε πρόβλημα. Το ελληνικό στοιχείο  όμως σε σχέση με πέρσι μπορεί να κάνει την διαφορά.  Ακόμη και αν ο Νετζήπογλου απέφυγε να πάρει προσπάθειες για κάποιον λόγο και ο Τολιόπουλος ήταν άστοχος δεν παύει μαζί με τους Καββαδά και Σχίζα να έδωσαν λύσεις σε άμυνα και επίθεση. Ιδιαίτερα ο Καββαδάς που δεν τροφοδοτήθηκε όσο έπρεπε ήταν εξαιρετικός.

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ 6^Ο ΞΕΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ

Πρόωρος αποκλεισμός για τον ΑΡΗ μας που δεν άντεξε κόντρα στην Γούλβς παρά την φιλότιμη προσπάθεια στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Τα διαφορετικά κριτήρια με τα οποία σφύριζαν οι διαιτητές , η αστοχία και τα φθηνά λάθη οδήγησαν στην ήττα.  Χάθηκε η ευκαιρία για μια ευρωπαϊκή συμμετοχή και μαζί η δυνατότητα να βελτιώνεται η ομάδα μέσα από τα επίσημα παιχνίδια.

ΥΓ. Το να απαξιώνεις μια διοργάνωση στην οποία αποτυχαίνεις δεν σου λύνει τα αγωνιστικά(και όχι μόνο) προβλήματα.  

Με αφορμή τα «αποκαλυπτήρια» του νέου μπασκετικού ΑΡΗ ήρθε η στιγμή να ασχοληθούμε με το αγαπημένο αλλά και πολύπαθο τμήμα του συλλόγου μας και την τεράστια προσπάθεια που γίνεται και φέτος ώστε η ομάδα να ορθοποδήσει.  Και φυσικά να αποτυπώσουμε τα πρώτα συμπεράσματα από τους καινούργιους παίκτες και το σύνολο που χτίζει ο Γιάννης Καστρίτης λίγες ημέρες πριν τις πρώτες επίσημες υποχρεώσεις για το Fiba Europe Cup.

Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ …ΚΑΙ Η ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι προτού ξεδιπλώσουμε τις σκέψεις μας ως PlanetARIS.gr για την απουσία ενασχόλησης με το μπάσκετ σχεδόν όλο το καλοκαίρι. Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι τα τελευταία χρόνια γύρω από τον μπασκετικό ΑΡΗ έχει στηθεί ένα θέατρο του παραλόγου και μια «ασπίδα προστασίας» που δεν φαίνεται να προσφέρει κάτι το θετικό. Από την διοίκηση μέχρι και τον τελευταίο δημοσιογράφο η γραμμή είναι η ίδια. Για όλα φταίνε οι αμαρτίες του παρελθόντος, η διοίκηση τα κάνει όλα καλά, η ομάδα πάνω στο παρκέ σκίζει και οτιδήποτε αρνητικό είναι κακοπροαίρετο και δεν μας αγγίζει. Ποια μπαν και επιτροπές επαγγελματικού αθλητισμού που μας κυνηγάνε; Ποια συμμετοχή στην Ευρώπη που σνομπάραμε, υποτιμούσαμε και είχαμε αποτύχει παταγωδώς στην τελευταία μας παρουσία; Ποιοι παίκτες –τουρίστες που αν και τακτοποιημένοι μας κάνουν ρεντίκολο στα social media; Ποιος 6^ος ξένος; Ποιο Παλέ , ποια αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και ποιος επενδυτής;  Ψιλά γράμματα όπου αν τα ξεστομίσεις μάλλον είσαι εχθρός του συλλόγου… Οπότε εφόσον το «σύστημα» που κινεί τον μπασκετικό ΑΡΗ πιστεύει ότι αυτή η «ασπίδα προστασίας» βοηθάει τους ανθρώπους που έχουν βγει μπροστά και παράλληλα και την ομάδα για να ανασάνει εμείς μαζί τους…

Η ΣΤΡΟΦΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ

Για ακόμη μια χρονιά ο μπασκετικός ΑΡΗΣ μέσω του Α.Σ. παλεύει με τα δυσβάσταχτα χρέη σε χρονιές όπου η ακρίβεια(εκτός του covid) θερίζει και τo προϊόν «ελληνικό μπάσκετ» γίνεται στάχτες.  Φέτος σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια υπάρχει μια  προσπάθεια η ομάδα να κινηθεί προς την σωστή κατεύθυνση σε όλα τα επίπεδα διεκδικώντας μια κανονικότητα που λείπει. Κανονικότητα όπως κανονικό προπονητή, τεχνικό τιμ με «προσωπικότητα», ομάδα που θα μαζευτεί νωρίς για προετοιμασία(παρά την απουσία του έκτου ξένου),  συμμετοχή στην Ευρώπη και έναν Ρουσιαμάνη που σε αντίθεση με άλλους ενεργούς υποστηρικτές-χρηματοδότες της ομάδος δεν φοβάται να βγει μπροστά.  Φυσικά ο δρόμος για μια «κανονικότητα» όπως τη θέλει ο Αρειανός είναι μακρύς αλλά φέτος φαίνεται να πήραμε την σωστή στροφή.

Ο ΝΕΟΣ ΑΡΗΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΑΡΚΕ

Είδαμε επιτέλους τον ΑΡΗ σε ένα από τα σπάνια  του  «κρυφά φιλικά»  με κόσμο με αγωνία και προσμονή για μια καλύτερη σεζόν από την περσινή που καταλήξαμε στην 7^η θέση.  Δεν ενθουσιαστήκαμε όπως όταν «ενημερωνόμασταν»  για τα προηγούμενα φιλικά, ούτε γίναμε απαισιόδοξοι για το τι θα ακολουθήσει αλλά πήραμε μια ρεαλιστική γεύση της κατάστασης. Ο ΑΡΗΣ όπως ακριβώς και πέρσι θα πρέπει να ματώσει μέσα στο γήπεδο για κάθε νίκη. «Εύκολα» και «δύσκολα» παιχνίδια δεν θα υπάρχουν παρά μόνο μια διαρκή προσπάθεια για νίκη όπως μας έχει συνηθίσει ο Γ.Καστρίτης. Ο Νότε για τον οποίο έχει γίνει αρκετός ντόρος το έχει το σκοράρισμα αλλά η σταθερότητα θα είναι το ζητούμενο. Πάντως στην καλή του ημέρα φαίνεται ικανός να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του.  Ο Χάγκινς(για τον οποίο είχαμε ήδη εικόνα) από την άλλη εμπνέει εμπιστοσύνη στο ρόλο του οργανωτή και δείχνει μια ωριμότητα που χρειάζεται για τη συγκεκριμένη θέση.  Ο Χόκλερ ίσως ήταν ο παίκτης που έβγαλε την περισσότερη ενέργεια πάνω στο γήπεδο και θύμισε λίγο από τον δυναμισμό που χαρακτήριζε το περσινό ρόστερ.  Για τους Γκούντγουιν και τον Σανόγκο ας ελπίσουμε η σημερινή τους εικόνα να ήταν κάτι τυχαίο που γρήγορα θα ξεχαστεί… Αυτό όμως που αναμένεται να κάνει τη διαφορά είναι οι Έλληνες παίκτες αλλά και οι περισσότερες αξιόπιστες λύσεις από τον πάγκο. Τολιόπουλος και Καββαδάς είναι παίκτες που μπορούν να δώσουν ουσιαστικές βοήθειες στην ομάδα ενώ και ο Νετζήπογλου είτε βασικός είτε ερχόμενος από τον πάγκο μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα του αγώνα. Και φυσικά οι Σχίζας και Σιδηροηλίας εφόσον είναι υγιείς θα έχουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δώσουν στην ομάδα όσα δεν μπόρεσαν πέρσι.

ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ

Αρκετή δουλειά(πέρα από τον 6^ο ξένο) φάνηκε να χρειάζεται ο ΑΡΗΣ μας πάρα τη φιλική νίκη κόντρα στην Καρδίτσα. Ωστόσο η παρουσία του Γ.Καστρίτη στον πάγκο με τους Σιγάλα και Καραποστόλου στο τεχνικό τιμ και το βάθος στο ρόστερ με «ψημένους» παίκτες όπως ο Τολιόπουλος και ο Καββαδάς μας κάνουν να αισιοδοξούμε. Ας ελπίσουμε ο περσινός ενθουσιασμός και ο τρόπος που μας ξεσήκωσε πέρσι η ομάδα να έχει φέτος ανάλογη και ακόμη καλύτερη συνέχεια!

ΥΓ. Όπως λέμε στον αθλητισμό για τις ομάδες «ο καθρέφτης είναι το γήπεδο». Εκεί φαίνεται αν μια ομάδα είναι καλή, εκεί φαίνεται αν ο κόσμος ψήνεται με το πρότζεκτ που του πλασάρουν.

Στη σκιά της ήττας από τον Παναιτωλικό με τον Παπαπέτρου να στέλνει τα πρώτα μηνύματα για την εποχή Μπαλτάκου στην ΕΠΟ ήρθε η απάντηση του ΑΡΗ με τον πλέον επίσημο τρόπο ξεμπροστιάζοντας για ακόμη μια φορά την συμμορία που λυμαίνεται το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτή τη φορά η δικαίωση ήρθε για την υπόθεση Ντουρμισάι ύστερα από περίπου 2.5 χρόνια. 2.5 χρόνια όπου ο φόβος για μεταγραφικό μπαν απειλούσε διαρκώς και τα δικαστικά έξοδα και πρόστιμα «μάτωναν» άνευ λόγου και ουσίας την ομάδα.

ΕΚΑΝΕ ΤΟ 3 ΣΤΑ 3 ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΣΕ

Με αυτή την δικαίωση ο ΑΡΗΣ έκανε το 3 στα 3 κόντρα στα σκάνδαλα της ΕΠΟ και πλέον κανείς δεν μπορεί να κρύψει κάτω από το χαλάκι τα σκάνδαλα εις βάρος του ΑΡΗ μας. Η αρχή είχε γίνει από την ΕΠΟ με την υπόθεση Ντουρμισάι, ακολούθησε η απίστευτη υπόθεση Λάσκοφ με το -6 ενώ και την ύστατη στιγμή οι μαριονέτες του Μελισσανίδη προσπάθησαν να κλέψουν το ευρωπαϊκό εισιτήριο από τον ΑΡΗ παρόλο που πανάξια και χωρίς ίχνος αμφισβήτησης είχε κερδίσει μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Το «κυνήγι φαντασμάτων», η «καραμέλα της αδικίας»  και όλες αυτές τις γραφικές ταμπέλες που με ευκολία μας χρεώνουν οι μιντιακοί στρατοί της ψευτοεξυγίανσης τελικά αποδείχθηκαν μερικά ακόμη επικοινωνιακά τρικ με ξεκάθαρο στόχο να πλήξουν την ομάδα μας.

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟ

Όπως συμβαίνει σχεδόν στα πάντα στην Ελλάδα έτσι και στο ποδόσφαιρο οι «εγκέφαλοι» των σκανδάλων όχι μόνο δεν ομολογούν αλλά ακόμη και όταν με ακράδαντα στοιχεία και επίσημες αποφάσεις ξεμπροστιάζονται αυτοί συνεχίζουν με θράσος το αφήγημα τους. Κάπως έτσι άνθρωποι των επιτροπών, παλαιότερα και ο ίδιος ο πρόεδρος(πρώην) της ΕΠΟ  μιλούσαν δημόσια στηρίζοντας τις θέσεις της ΕΠΟ, μιλώντας για διαδικασίες, έρευνες, επιτροπές και απόδοση ευθυνών σε κάποιος από τους πολλούς «γραφειάδες» τους. Ακόμη περιμένουμε να μάθουμε ποιος ευθύνεται για την σκανδαλώδη απόφαση Λάσκοφ, πως ξαφνικά τέθηκε θέμα συμμετοχής στην Ευρώπη στο φινάλε του πρωταθλήματος αλλά και πως η ΕΠΟ εγκλώβισε τον ΑΡΗ με την υπόθεση Ντουρμισάι.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΓΗΠΕΔΟΥ

Δεν υπάρχει αμφιβολία για το τι ακριβώς συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο και αν όλες αυτές οι υποθέσεις είναι διαβολικές συμπτώσεις που προκύπτουν από «λάθος» κάποιου υπαλλήλου. Χάρη σε αυτές τις αποφάσεις-εμπόδια ομάδες καταλήγουν δεύτερες με 1-2 βαθμούς διαφορά από τον ΑΡΗ διαφημίζοντας τον εαυτό τους ως διεκδικητές του τίτλου, άλλοι ονειρεύονται ότι θα κλέψουν το ευρωπαϊκό εισιτήριο του ΑΡΗ και άλλοι αυτοπλασάρονται ως ομάδα πρότυπο με σπουδαία πορεία όταν με την πραγματική βαθμολογία θα έβλεπαν σε μια ολόκληρη χρονιά την πλάτη μας. Η απάντηση μας  προς όλους αυτούς γουστάρουμε να τη δίνουμε μέσα στο γήπεδο σε κάθε ευκαιρία. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει η διοίκηση Καρυπίδη να απαντήσει και εκτός γηπέδου μπας και κάποια στιγμή αυτή η ασυδοσία περιοριστεί.

ΥΓ. Και για μην μπερδευτούν εχθροί και φίλοι… και στις 3 περιπτώσεις μιλάμε για πλήρη ολική δικαίωση του ΑΡΗ και όχι για αναρμόδιες επιτροπές ή επανεξέταση υποθέσεων που έσπευσε η Ελληνική αθλητική(και όχι μόνο) δικαιοσύνη να χαντακώσει σε κάποιο συρτάρι.

Νίκη χωρίς αντίκρισμα πήρε ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στην Μακάμπι χωρίς ωστόσο να καταφέρει να υπερκαλύψει το 2-0 της πρώτης αναμέτρησης. Το γκολ του Ζαχάβι όπως και στο πρώτο παιχνίδι ήταν αυτό που πλήγωσε την ομάδα μας και οδήγησε στον αποκλεισμό. Πάλεψε η ομάδα και παρά την πίκρα ο κόσμος αναγνώρισε την όλη προσπάθεια προσφέροντας το ζεστό χειροκρότημα του στην λήξη της αναμέτρησης.

ΠΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΑΡΗΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟΥΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥΣ

Παιχνίδι χωρίς αύριο ήταν το σημερινό και με αυτό ακριβώς στη σκέψη τους μπήκαν όλοι οι παίκτες μας σήμερα. Το ίδιο και ο Μπούργος που σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι ξεκίνησε τους Πάλμα και Οντουμπαγιό θέλοντας παίκτες που έχουν περισσότερο το στοιχείο του αιφνιδιασμού σε σχέση με τους Γκαρσία και Εμπακατά. Καθοριστικό ρόλο στο να έχει τον πρώτο λόγο ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα του αγώνα πέρα από τη δική μας απόδοση έπαιξε και ο διαιτητής που σε αντίθεση με την αναμέτρηση στο Ισραήλ δεν επέτρεψε το σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων μας αναγκάζοντας τους να είναι πιο προσεκτικοί. Μια υπεροχή στα πρώτα 45’ που μεταφράστηκε σε κατοχή, σε ευκαιρίες, στο δοκάρι του Πάλμα αλλά όχι σε γκολ.

ΠΕΝΑΛΤΙ, ΚΟΚΚΙΝΗ, 1-0 ΚΑΙ ΟΛΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Και επειδή στο ποδόσφαιρο η ομορφιά κρύβεται στην απρόβλεπτη εξέλιξη που μπορεί να έχει το παιχνίδι ανά πάσα στιγμή είχαμε την φάση του 55’ όπου ο Ιτούρμπε σε προφανή θέση για γκολ γκρεμίζεται από τον Γκάζλερ που βλέπει και την κόκκινη κάρτα. Ο Γκρέι έκανε το 1-0 και όλα φάνταζαν ιδανικά για να έρθει μια σπουδαία πρόκριση.

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΑΜΠΙ ΚΑΙ Ο ΖΑΧΑΒΙ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Στους τίτλους και την εμπειρία της Μακάμπι Τελ Αβίβ είχε αναφερθεί ο Μπούργος πριν το σημερινό παιχνίδι και όχι άδικα. Οι Ισραηλινοί έβγαλαν προσωπικότητα και στα 2 παιχνίδια και αυτό φάνηκε τόσο στην πρώτη αναμέτρηση όπου εκμεταλλεύτηκαν την ανοχή του διαιτητή αλλά και στο δεύτερο που αν και βρέθηκαν σε δύσκολη θέση βρήκαν τον τρόπο να αντιδράσουν. Αρνητικός πρωταγωνιστής για εμάς ο Μπράμπετς με ένα λάθος που δεν συμβαδίζει με την κλάση του, ήρωας για τους Ισραηλινούς και πάλι ο Ζαχάβι που κατάφερε και εξαργύρωσε το δικό μας λάθος με το γκολ που έκρινε την πρόκριση. Από εκεί που ο ΑΡΗΣ έψαχνε το γκολ της ισοφάρισης ξαφνικά βρέθηκε σχεδόν στο μηδέν κυνηγώντας και πάλι 2 γκολ.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΕ ΝΤΟΥΚΟΥΡΕ ΚΑΙ ΝΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑ

Λίγα λεπτά μετά την παγωμάρα της ισοφάρισης ο ΑΡΗΣ βρήκε και πάλι τα πατήματα του συνεχίζοντας να πιέζει τους Ισραηλινούς. Το 2-1 από τον Ντουκουρέ μετά από ωραία πάσα του Γκρέι 10’ περίπου πριν το φινάλε αναπτέρωσε τις ελπίδες μας. Στη συνέχεια όμως δεν υπήρχε καθαρό μυαλό ούτε από τους παίκτες μας αλλά ούτε και από τον προπονητή ώστε να γίνει η ολική ανατροπή.

ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΡΙΘΗΚΕ Η ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Βλέποντας συνολικά τα 2 παιχνίδια θα μπορούσαμε να πούμε ότι η πρόκριση κρίθηκε στο Ισραήλ. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ  έπεσε πάνω σε έναν κακό διαιτητή που επέτρεψε στην Μακάμπι να κλωτσάει όσο θέλει αλλά και ο ίδιος ήταν περισσότερο πνευματικά λιγότερο αγωνιστικά ανέτοιμος ώστε να διαχειριστεί το παιχνίδι ακόμη και όταν πίσω στο σκορ. Έφαγε ένα δεύτερο γκολ από το πουθενά και κλώτσησε μια τεράστια ευκαιρία στο φινάλε της αναμέτρησης για να μειώσει το σκορ. Σήμερα ήμασταν πολύ καλύτεροι των αντιπάλων μας και σε μεγάλο βαθμό φάνηκε ότι μπορούσαμε με λίγο περισσότερη ψυχραιμία και στα 2 παιχνίδια συνολικά να πάρουμε την πρόκριση.

ΧΑΘΗΚΕ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΑΛΛΑ Η ΟΜΑΔΑ ΠΕΙΘΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ

Πήρε τη νίκη αλλά έχασε την πρόκριση ο ΑΡΗΣ μας σε ένα παιχνίδι όπου ήταν κατά πολύ καλύτερος από την Μακάμπι, δείχνοντας ότι τα πάντα κρίθηκαν στην πρώτη αναμέτρηση στο Τελ Αβίβ. Ένας  πρόωρος αποκλεισμός από την Ευρώπη σε μια χρονιά όπου η ομάδα πληρώνει ξανά την αργοπορία και τα κενά στον μεταγραφικό σχεδιασμό της. Έκλεψε την παράσταση ο κόσμος του ΑΡΗ που αν και δεν χάρηκε την πρόκριση που διακαώς ήθελε, χειροκρότησε τον  Μπούργος και τους παίκτες του. Συνεχίζουμε… και περιμένουμε τα καλύτερα σε μια χρονιά που παρά την σημερινή πίκρα η ομάδα δείχνει ικανή να πετύχει.