Συνέχεια στις νίκες που θα του εξασφαλίσουν την ηρεμία να δουλέψει και να βελτιωθεί θέλει να δώσει ο ΑΡΗΣ μας αύριο το απόγευμα(18.30) στο NickGalisHallμε αντίπαλο τον Γυμναστικό Λάρισας Φάρο. Ένα παιχνίδι που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως μια καλή προπόνηση αλλά με την αστάθεια που χαρακτηρίζει την ομάδα μας και την δυστοκία στην επίθεση φαντάζει επικίνδυνο.

Ο Φάρος που συγχωνεύτηκε μετά την άνοδο του από την Α2 με τον Γυμναστικό Σύλλογο Λάρισας έχει καταφέρει σε αυτές τις πρώτες αγωνιστικές να αποδείξει ότι δεν μπορεί να κανείς να τον υποτιμήσει. Ήδη με τις νίκες που έχει πετύχει κόντρα στους ανταγωνιστές του για την παραμονή φαίνεται να έχει πάρει ένα προβάδισμα σε αυτή την μάχη.  Ο Σκουρτόπουλος μπορεί ως τώρα να μην έχει καταφέρει να αξιοποιήσει στο έπακρο τους ξένους της ομάδος του αλλά έχει καταφέρει να πάρει παραπάνω από όσα θα περίμενε κανείς από Έλληνες παίκτες όπως ο Μουράτος, ο Παπαντωνίου και ο Παπαμακάριος. Ως τώρα πάντως αυτό που σίγουρα έχει φανεί είναι ότι η ομάδα της Λάρισας δεν διαθέτει κάποιο σταθερό όπλο στη επίθεση που αν βρεθεί σε καλή ημέρα μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες του αγώνα και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε. Όπως η επίθεση ως τώρα φαντάζει η μεγάλη μας αδυναμία έτσι η άμυνα φαντάζει ως το βασικό μας όπλο και από εκεί θα πρέπει να αρχίσει το πλάνο νίκης του Π.Γιαννάκη για το αυριανό παιχνίδι. Το ότι κρατήσαμε ομάδες σαν τον Ολυμπιακό και την Αβελίνο σε εξαιρετικά χαμηλά σκορ σύμφωνα με τις συνηθισμένες επιδόσεις τους δείχνει ότι στο κομμάτι της άμυνας έχει γίνει σπουδαία δουλειά από τον Δράκο. Η επίθεση είναι και θέμα μέρας αλλά και χρόνου γιατί ο φετινός ΑΡΗΣ έχει παίκτες με επιθετικό ταλέντο που ακόμη δεν έχουν προσαρμοστεί. Θα πρέπει στο αυριανό παιχνίδι η νίκη να κλειδώσει το συντομότερο δυνατό και στη συνέχεια να δούμε τον ΑΡΗ μας πιο απελευθερωμένο να αποδίδει σύμφωνα με τις πραγματικές του δυνατότητες.

Ευτυχώς πάντως που υπάρχουν και οι αγωνιστικές υποχρεώσεις και οι διάφοροι "κύκλοι" αναγκάζονται να κάνουν μια παύση ώστε να προσφέρουν στον Π.Γιαννάκη και στους παίκτες του την ευκαιρία να κάνουν έστω για 1-2 ημέρες απερίσπαστοι αυτό για το οποίο ήρθαν να κάνουν. Πολύ σύντομα ευελπιστούμε η ομάδα τόσο εντός όσο και εκτός παρκέ να διαψεύσει τους "καταστροφολόγους" και τους "σωτήρες" τους… Οι υπόλοιποι που μένουμε μακριά από όλα αυτά, κανονικά στη θέση μας στο Παλέ, στο πλευρό του Αυτοκράτορα!

ΥΓ. Πραγματικά η παρουσία του Π.Γιαννάκη και η ηρεμία που εκπέμπει σε μια περίοδο όπου πολλοί καλοθελητές θα επιθυμούσαν λαϊκά δικαστήρια και αγώνες επιβίωσης είναι κάτι το εντυπωσιακό και για αυτό ενοχλεί πολύ κόσμο. Ούτε το 1% της υποστήριξης που απολάμβαναν οι προκάτοχοι του δεν είναι διατιθέμενοι μερικοί να του προσφέρουν… που ξεχειλίζουν από αγάπη για την ομάδα και ανιδιοτέλεια…

Βαριά ήττα γνώρισε η ομάδα μας από τον Ολυμπιακό σε ένα παιχνίδι που το θέλαμε να εξελιχθεί τουλάχιστον σαν ντέρμπι παρά σαν υγιεινό περίπατο για τον αντίπαλο μας. Η χαλαρή άμυνα του πρώτου ημιχρόνου σε συνδυασμό με την εκνευριστική ευστοχία των αντιπάλων μας ήταν αρκετά για να μας  οδηγήσουν σε παθητικό ρόλο. Το τρίτο δεκάλεπτο ήταν το μόνο χρονικό διάστημα που αξίζει να κρατήσουμε και θα πρέπει να γίνει ο οδηγός για το παιχνίδι του κυπέλλου σε μια εβδομάδα.

Όταν αντιμετωπίζεις ομάδες σαν τον Ολυμπιακό όπου η διαφορά δυναμικότητας είναι δεδομένη για να κερδίσεις θα πρέπει να δείξεις υπερβάλλοντα ζήλο στην άμυνα,  απόλυτη συγκέντρωση στην επίθεση και αν είσαι τυχερός και ο αντίπαλος σου βρεθεί σε μέτρια επιθετική βραδιά να αρπάξεις τη νίκη. Τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν έγιναν με αποτέλεσμα αυτό το -25 αν και δεν αντικατοπτρίζει στο απόλυτο την εικόνα των 2 ομάδων να είναι ως ένα βαθμό δίκαιο. Οι παίκτες του Π.Γιαννάκη χρειάστηκαν ένα ολόκληρο ημίχρονο για να καταλάβουν ότι θα πρέπει να δώσουν το κάτι παραπάνω στην προσπάθεια τους να σταματήσουν τον Ολυμπιακό που επιθετικά σούταρε με εκπληκτικά ποσοστά. Και αν τα μακρινά σουτ των αντιπάλων μας ως ένα σημείο οφειλόταν και στην καλή ημέρα που βρέθηκαν σχεδόν όλοι οι παίκτες του, οι εύκολοι πόντοι που δεχθήκαμε κάτω από το καλάθι μας ήταν 100% αποτέλεσμα της κακής και άνευρης αμυντικής μας λειτουργίας. Ενώ και η αντίδραση του Δράκου από τον πάγκο δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεν γίνεται στο δεύτερο δεκάλεπτο να επιμένεις τόσο πολύ σε ένα σχήμα όπου δεν απέδιδε σε καμία πλευρά του γηπέδου. Η εικόνα του τρίτου δεκαλέπτου ήταν αυτή που θα θέλαμε να δούμε για 40 αγωνιστικά λεπτά αλλά η διαφορά που είχε χτίσει ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο επέτρεπε στους αντιπάλους μας να συνεχίζουν να σουτάρουν με εκπληκτικά ποσοστά και να μην αγχωθούν ούτε όταν η διαφορά έπεσε από τους 21 στους 12.  Το χειρότερο από όλα ήταν ο τραυματισμός  του Γ.Αθηναίου που θα χάσει σίγουρα το παιχνίδι της  Τρίτης ενώ η συμμετοχή του για τον ημιτελικό της Κυριακής θα κριθεί την τελευταία στιγμή. Ευτυχώς ο τραυματισμός του Γουίβερ δεν είναι κάτι το σοβαρό.

Σίγουρα η σημερινή αναμέτρηση δεν γίνεται να αποτελεί κριτήριο για τις δυνατότητες του φετινού ΑΡΗ μιας και από την μια ήταν μια νέα ομάδα που ακόμη ψάχνει να βρει τα πατήματα της και από την άλλη υπάρχει μια δουλεμένη ομάδα με ποιοτικό ρόστερ που ακόμη και σημαντικές απουσίες όπως αυτή του Σπανούλη και του Μάντζαρη μπορεί και τις ξεπερνάει ανώδυνα. Κάτι που δεν φάνηκε μόνο σήμερα αλλά και από το 4 στα 4 στην Ευρωλίγκα. Έστω και έτσι στο τρίτο δεκάλεπτο παρόλο που ο Ολυμπιακός συνέχιζε να σουτάρει με εκνευριστικά ποσοστά βρήκε τους τρόπους και να περιορίσει τον αντίπαλο του και να μειώσει ελαφρώς τη διαφορά. Αυτό ακριβώς το κομμάτι του αγώνα θα πρέπει να κρατήσει ο Π.Γιαννάκης και να δουλέψει με τους παίκτες του ώστε τα 10' να γίνουν 40'.

ΥΓ. Ένα μεγάλο μπράβο πάντως στον νεαρό Φλιώνη που πλέον οι καλές του εμφανίσεις αρχίζουν σιγά σιγά να μην μας προκαλούν έκπληξη αλλά απαίτηση.

ΥΓ2. Πραγματικά αυτό που συμβαίνει κάθε φορά που χάνει η ομάδα είναι απίστευτο… Ναι υπάρχουν οικονομικά προβλήματα και ο Ν.Λάσκαρης πρέπει να βρει το συντομότερο δυνατό λύσεις αλλά το να περιμένουν μερικοί την ομάδα πότε θα χάσει για να ξαναξύσουν τις πληγές αλλά και να ανοίξουν νέες όπως με το ανύπαρκτο θέμα του Αθηναίου ξεπερνάει πολύ τα όρια της ανησυχίας και του ενδιαφέροντος. Προφανώς για κάποιους συνΑρειανούς μας η επιστροφή των "φίλων" στη διοίκηση είναι σημαντικότερη και από την ίδια την ομάδα.

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Nick Galis Hall αύριο το απόγευμα εκεί όπου η αγαπημένη μας ομάδα θα υποδεχθεί τον Ολυμπιακό σε ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ μας θα προσπαθήσει να σπάσει μια ντροπιαστική παράδοση.  Σίγουρα ο Ολυμπιακός είναι το ακλόνητο φαβορί αλλά η αυτοπεποίθηση που  δίνει η παρουσία του Π.Γιαννάκη στον πάγκο μας, τα σημάδια βελτίωσης που δείχνει η ομάδα από παιχνίδι σε παιχνίδι και ο παράγοντας έδρας φαντάζουν ικανά να αλλάξουν τα δεδομένα του αγώνα και να φθάσουμε σε μια πραγματικά σπουδαία νίκη!

Ο Ολυμπιακός παρά την εντός έδρας ήττα από τον Παναθηναϊκό στο ξεκίνημα της χρονιάς και τα προβλήματα τραυματισμού βασικών παικτών του έχει καταφέρει και αποδείξει με το 4 στα 4 που έχει στην Ευρωλίγκα ότι και φέτος θα πρωταγωνιστήσει.  Δεδομένη λοιπόν η δυναμική του Ολυμπιακού και κανείς δεν την αμφισβητεί. Αυτό όμως που δεν είναι καθόλου δεδομένο είναι το πώς θα παρουσιαστούν οι παίκτες του Π.Γιαννάκη όταν θα πατήσουν το πόδι τους στο παρκέ και θα δουν ένα κατάμεστο γήπεδο να τους σπρώχνει προς τη νίκη. Ως τώρα η ομάδα στα εντός έδρας παιχνίδια δείχνει να μεταμορφώνεται προς το καλύτερο και να βγάζει αστείρευτη ενέργεια και πάθος. Έστω και με αργούς ρυθμούς όλοι οι παίκτες αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους στην ομάδα και να προσφέρουν ο καθένας με τον τρόπο του όποτε τους χρειαστεί ο προπονητής. Ακριβώς αυτή η συλλογική προσπάθεια σε άμυνα και επίθεση θα είναι αυτό που θα κρίνει την αναμέτρηση.  Σίγουρα τα μακρινά σουτ θα παίξουν καθοριστικό ρόλο αλλά ο πρωταρχικός στόχος θα πρέπει να είναι να βάλουμε δύσκολα στην επίθεση του Ολυμπιακού και να τους μπλοκάρουμε. Ο κόουτς ξέρει καλύτερα από τον καθένα μας πώς να προετοιμάσει τους παίκτες του για αυτό το παιχνίδι ώστε να πάρει το 100% από όλους.

Οι μεγάλες  και σημαντικές νίκες κόντρα σε δυνατούς αντιπάλους είναι αυτά που μεγαλώνουν μια ομάδα. Ως τώρα ο ΑΡΗΣ μας βάσει αποτελεσμάτων δεν τα πάει και άσχημα αλλά μια νίκη στο αυριανό παιχνίδι θα αλλάξει εντελώς τα δεδομένα της χρονιάς και της προοπτικής που υπάρχει σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Το  να έχεις να κερδίσεις 10 χρόνια τον Ολυμπιακό μέσα στην έδρα σου σε παιχνίδι που έχει σημασία(και όχι σε κάποιο που μετράνε οι διαφορές ή οι νίκες) είναι πάρα πολλά . Ώρα λοιπόν με τον Δράκο μπροστάρη και τον κόσμο πλάι του να επιβάλλουμε ξανά όπως παλιά  τον νόμο του Παλέ όπως μόνο εμείς ξέρουμε!

ΥΓ. Οι μπασκετικοί ειδήμονες φέτος έχουν πέσει σε όλα μέσα… ο ΑΡΗΣ που θα κινδύνευε με υποβιβασμό έχει ως τώρα 5 στα 7, ο μπάογκ με τον ανερχόμενο γκουρου της προπονητικής που δούλεψαν συστηματικά και οργανωμένα αυτό το καλοκαίρι σήμερα έχασε εύκολα και από τα Τρίκαλα ενώ η  "σίγουρη"  3η ΑΕΚ που είναι μια ταχύτητα πάνω από εμάς και τις υπόλοιπες ομάδες εκτός του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού γνώρισε την ήττα από τον Κολοσσό που ήταν μπροστά με διαφορά σχεδόν σε όλο το παιχνίδι! Σε όλα μέσα δηλαδή!

Τη δεύτερη νίκη για το Basketball Champions League πέτυχε η αγαπημένη μας  ομάδα ξεπερνώντας το εμπόδιο της Ναντέρ πραγματοποιώντας μια καλή εμφάνιση και δείχνοντας χαρακτήρα όταν το παιχνίδι πήγε να στραβώσει. Τα νεκρά διαστήματα δεν  έλειψαν ούτε σήμερα αλλά πλέον φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο ΑΡΗΣ αγωνιστικά βρίσκεται στον σωστό δρόμο!

Αρκετά διαβασμένος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα δείχνοντας από τα πρώτα λέπτα της αναμέτρησης αποφασισμένος να μην αφήσει την Ναντέρ να τρέξει και να επιβάλλει τον ρυθμό της . Με όπλο την άμυνα αλλά και έχοντας πολυφωνία στην επίθεση η ομάδα κατάφερε όσο περνούσε ο χρόνος να πάρει τα ηνία της αναμέτρησης και να χτίσει και μια διψήφια διαφορά(+13) λίγα δευτερόλεπτα πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου. Στο τρίτο δεκάλεπτο όμως η ομάδα δεν βγήκε ποτέ, οι Γάλλοι βρήκαν την ευκαιρία και να τρέξουν αλλά και να πετύχουν κάποια μακρινά σουτ γυρίζοντας το παιχνίδι ανάποδα. Σε εκείνο όμως το σημείο φάνηκε ότι ο ΑΡΗΣ είχε ξεκάθαρο πλάνο αλλά και  την σωστή καθοδήγηση από τον πάγκο με αποτέλεσμα να μην δούμε κινήσεις πανικού αλλά μια ώριμη αντίδραση σε άμυνα και επίθεση καταφέρνοντας στα τελευταία λεπτά να ανεβάσει τη διαφορά στο + 7 και να κλειδώσει τη νίκη. Σχεδόν όλοι όσοι αγωνίσθηκαν σήμερα είχαν θετική παρουσία με εξαίρεση ίσως τον  Μούρτο και τον Μόραντ όπου στον χρόνο που πήραν σίγουρα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα. Αυτός που έκλεψε την παράσταση ήταν ο Μιχάλης Τσαϊρέλης που πραγματοποίησε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του με την φανέλα του ΑΡΗ εξαργυρώνοντας τις ευκαιρίες που έχει πάρει από τον προπονητή του.  Οι 15 πόντοι που πέτυχε με εξαιρετικά ποσοστά και τα 6 ριμπάουντ που μάζεψε σε περίπου 23' είναι μια επίδοση που θέλουμε να βλέπουμε πιο συχνά από τον Τσαϊρέλη. Πολύ καλός και  ο Βον που όπως στο Λαύριο έτσι και σήμερα πέτυχε την στιγμή που χρειαζόταν πολύ σημαντικούς πόντους. Ευχάριστη έκπληξη η παρουσία του Πέτγουεϊ που δείχνει και αυτός έστω και με αργούς ρυθμούς να ανεβάζει απόδοση.  Γενικά ο Π.Γιαννάκης μοίρασε τον χρόνο όπως ακριβώς έχει κάνει σε όλα τα παιχνίδια στέλνοντας το μήνυμα στους παίκτες του ότι όλοι υπολογίζονται τη φετινή χρονιά. Μια τακτική που φαίνεται να αποδίδει και  να  δημιουργεί προσδοκίες για σαφώς καλύτερες επιδόσεις στη συνέχεια.

Δεν είχε όσο κόσμο θα έπρεπε σήμερα αλλά όσοι βρέθηκαν στο Παλέ τα έδωσαν όλα και βοήθησαν την ομάδα όταν χρειάστηκε για να ξεκολλήσει και να φθάσει στη νίκη. Μια νίκη που κρατάει στο παιχνίδι της πρόκρισης μιας και σε αυτό τον όμιλο όπως φαίνεται οι έδρες θα κάνουν τη διαφορά. Ως τώρα ο νόμος του Παλέ φαίνεται να επιβεβαιώνεται. Καιρός λοιπόν να τον επιβάλλουμε  τον νόμο του Παλέ και κόντρα σε πιο δυνατούς αντιπάλους!

ΥΓ1. Σημαντικές επιστροφές είχαμε στα βελούδινα του Παλέ σήμερα!  Μια νέα ημέρα ξεκινάει για τον ΑΡΗ μας! έρχεται ο επενδυτής-βουνό… που όπως λένε αυτοί που ξέρουν… και σωστός επιχειρηματίας είναι… και φυσιολογικό κοινωνικό προφίλ είναι… και μάλλον θα είναι και φιλαράκι μας από ότι μου είπαν οι "φίλοι"

ΥΓ2. Επειδή πολλοί φίλοι αγωνιούν να μάθουν τι έκανε η "αγαπημένη" τους Ούνιξ υπό την καθοδήγηση του κόουτς οφ δε γίαρ και οι επαγγελματίες ρεπόρτερ απεργούν και δεν μπορούν να ενημερώσουν τους φίλους της Ούνιξ εντός Ελλάδος να τους ενημερώσουμε ότι η Ούνιξ από το 56-63 που βρέθηκε να κερδίζει μέσα στην Νταρουσάφακα  6' πριν το τέλος τελικά δέχθηκε ένα σερί 22-6 και γνώρισε οδυνηρή ήττα… δακρύσαμε…

ΥΓ3. Ο πρώην αστέρας του ΑΡΗ μας Γουίλ Κάμινγκς αν και αγωνίσθηκε 32' αρκέστηκε στα 7 σουτ και μοίρασε και 6 ασιστ δείχνοντας ότι με την κατάλληλη καθοδήγηση μπορεί να είναι και ένας πόιντ γκαρντ ουσίας.

ΥΓ4. Αναμένω με το που λήξει η απεργία τα κιτρινόμαυρα ρεπορτάζ για το ναυάγιο της Ούνιξ στην Τουρκία.

Αλώβητος από ένα ακόμη ντέρμπι έφυγε ο ΑΡΗΣ καταφέρνοντας να πάρει την παρθενική του νίκη στο φετινό πρωτάθλημα! Μια νίκη με μεγαλύτερη αξία σε σχέση με τις 2 προηγούμενες μιας και επιτεύχθηκε απέναντι σε μια πιο ποιοτική ομάδα που "έτυχε" να έχει στο πλευρό και τους διαιτητές-καμικάζι που με τα σφυρίγματα τους έδειξαν ότι είχαν ξεκάθαρη πρόθεση να σπρώξουν την ΑΕΚ στη νίκη.  Ούτε όμως η γκρι βοήθεια ήταν αρκετή για να σώσει το αεκάκι που για ακόμη μια φορά προσκύνησε τον Αυτοκράτορα μέσα στο Παλέ!

Δεν χρειάστηκε να κυλήσουν αρκετά λεπτά στο παιχνίδι για να καταλάβουμε ότι θα παρακολουθήσουμε ένα αγχωτικό παιχνίδι και θα φύγουμε με σπασμένα νεύρα.  Από την μια η δική μας αστοχία από την άλλη τα εξόφθαλμα σφυρίγματα της διαιτητικής τριάδας και η ΑΕΚ με το έτσι θέλω πήρε κεφάλι στο σκορ και μας ανάγκασε σε παθητικό ρόλο. Η επιλογή του Π.Γιαννάκη να μην ρίξει ούτε σήμερα κατευθείαν τα δυνατά του χαρτιά στο παιχνίδι έδωσε στην ΑΕΚ να ξεκινήσει πιο δυνατά και να πάρει το ψυχολογικό προβάδισμα την ίδια ώρα που τίποτα σε εμάς δεν φαινόταν να λειτουργεί καλά. Στη συνέχεια όμως ο Μπένσον θυμίζοντας κάτι από τον αείμνηστο Ρόι Τάρπλεϊ έδωσε λύσεις σε επίθεση και άμυνα και κατάφερε ως ένα σημείο να μας κρατήσει μέσα στο σκορ αν και το ημίχρονο δεν έκλεισε όσο καλά θα μπορούσε. Στο τρίτο δεκάλεπτο η ομάδα βρήκε τα πατήματα της , έβαλε κάποια σουτ αλλά εκεί η  διαιτητική τριάδα ξαναπήρε το όπλο της και με συνεχόμενα σφυρίγματα κατάφερε να κρατήσει μια ΑΕΚ που  έδειχνε χαμένη μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου ζωντανή στο παιχνίδι. Όπως φυσικά προσπάθησε και στο τέταρτο δεκάλεπτο χωρίς όμως να υπολογίζει στον Γ.Αθηναίου που είχε διαφορετική άποψη και εκτέλεσε ουσιαστικά τους αντιπάλους μας. Στο τέλος δείξαμε πάλι τάσεις αυτοχειρίας αλλά τελικά η νίκη έστω και αγχωτικά έμεινε στα χέρια μας. Αν και στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα η ομάδα δεν ήταν καλή φάνηκε ότι σιγά σιγά αποκτάει κάποιες σταθερές στο παιχνίδι της. Οι Γουίβερ και Μπένσον μοιάζουν ως τώρα με σημείο αναφοράς, όπως και ο Π.Βασιλόπουλος  που σήμερα όμως επηρεάστηκε από τα ανύπαρκτα φάουλ που του σφύριξαν και έχασε τη συγκέντρωση του. Ενώ επιθετικά βλέπουμε τους Αθηναίου και Μπέλ να αρχίζουν να βρίσκουν το χέρι του. Ακόμη και ο Βον που απέχει πολύ από τα στάνταρ του κατάφερε σχεδόν αθόρυβα να πετύχει 10 πόντους σε ένα παιχνίδι που σκοράραμε μόλις 64.  Πολύ καλός για ακόμη ένα παιχνίδι ο Φλιώνης που ίσως να άξιζε να πάρει περισσότερα λεπτά στο παιχνίδι.  Όσο για τον Πέτγουεϊ που στο τέλος του παιχνιδιού τραυματίστηκε θα πρέπει να δούμε σε τι κατάσταση βρίσκεται γιατί ακόμη και χωρίς να θυμίζει για την ώρα τον Πέτγουεϊ όπως τον μάθαμε δείχνει ότι μπορεί να βοήθησει.

Την αποθέωση γνώρισε ο Π.Γιαννάκης και οι παίκτες του με τη λήξη του αγώνα με την κίνηση του Δράκου να μαζέψει ξανά τους παίκτες του αφού είχαν φύγει για τα αποδυτήρια να ξεσηκώνει τον κόσμο .  Μπορεί το γήπεδο να μην γέμισε και δικαιολογημένα ο κόουτς να ζήτησε συσπείρωση και στήριξη αλλά και αυτό  όπως και το να βρει η ομάδα τα πατήματα της είναι καθαρά θέμα χρόνου.   Άλλωστε όποιος παρατηρεί τις λεπτομέρειες ενός αγώνα μπορεί να διακρίνει ότι ο κόουτς δεν παλεύει απλά για τη νίκη αλλά παλεύει και να μπολιάσει όλους τους παίκτες μέσα στην προσπάθεια για τη νίκη. Και όλα δείχνουν ότι ο ΑΡΗΣ είναι σε πολύ καλό δρόμο και σύντομα θα φθάσει σε υψηλά επίπεδα απόδοσης με 13 παίκτες ετοιμοπόλεμους!  Δεν ήταν τυχαία η δήλωση του ότι αυτή η χρονιά θα είναι η αρχή του μέλλοντος μας!  Ένα μέλλον που τα προηγούμενα χρόνια είχε χαθεί στα πολυετή πλάνα…

ΥΓ. Ναι αυτός ο Λαρετζάκης που εμείς δεν τον θέλαμε και προτιμήσαμε να επενδύσουμε στον Ζάρα και στον Μούρτο θα μας "σκότωνε" για ακόμη μια φορά. Και όταν μιλάμε για επένδυση εννοούμε επένδυση σε όλα τα επίπεδα. Εκτός και αν πιστεύει κανείς ότι όταν ήταν ο Λαρετζάκης στον ΑΡΗ αμειβόταν με περισσότερα χρήματα από τον Ζάρα και τον Μούρτο.

ΥΓ2. Το ξέραμε ότι ο Φλιώνης ήταν άριστος μαθητής. Το ότι όμως μέσα σε ένα καλοκαίρι θα έκανε εντατικά μαθήματα και από παίκτης κερκίδας χωρίς μέλλον θα γινόταν παίκτης ουσίας με προοπτική δεν το περιμέναμε… Προφανώς μερικοί αυτό πιστεύουν ότι έγινε…

ΥΓ3. Το να περιμένουμε από τους διαιτητές να σεβαστούν τον ΑΡΗ και τον ζωντανό θρύλο Π.Γιαννάκη είναι πολυτέλεια… Τουλάχιστον ας προστατέψουν το δύσμοιρο το μπασκετάκι από το οποίο τρώνε ψωμάκι. Στο τέλος θα καταφέρουν να το γυρίσουν στην εποχή με τις τσιμεντένιες κερκίδες όπου 300 άτομα παρακολουθούσαν τις αναμετρήσεις.

ΥΓ4. Και ας επαναλάβουμε το  ΥΓ της προηγούμενης Τετάρτης  μιας και το θράσος μερικών που περιπλέκουν μέχρι και τον Νίκο Γκάλη για να πετύχουν τους σκοπούς τους δεν έχει όριο "Για να τα λέμε όλα το γήπεδο σήμερα ήταν μισοάδειο(ή μισογεμάτο αν προτιμάτε).  Για αυτή την μειωμένη προσέλευση του κόσμου η μισή ευθύνη είναι του Ν.Λάσκαρη  σε συνδυασμό με την απογοητευτική εμφάνιση στην Αμαλιάδα και η άλλη μισή ευθύνη πέφτει σε όλους τους καταστροφολόγους που με την εμμονή τους να αλλάξει άμεσα και βεβιασμένα το διοικητικό τοπίο κατάφεραν να ξενερώσουν αρκετό κόσμο σε μια χρονιά που για την ώρα φαίνεται να πατάς καλύτερα από τις προηγούμενες "μεταβατικές" χρονιές".

Χωρίς προβλήματα και απουσίες  θα παραταχθεί ο ΑΡΗΣ μας σήμερα το απόγευμα(17.00) απέναντι στην ΑΕΚ σε ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι.  Η νίκη και η εμφάνιση επί της Ζιελόνα Γκόρα  έχει επαναφέρει την αισιοδοξία στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο και ο Π.Γιαννάκης και οι παίκτες του θέλουν να εκμεταλλευτούν στο απόλυτο τη δύναμη της έδρας για να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα  κόντρα στον βασικό μας ανταγωνιστή τα τελευταία χρόνια.

Με τον Μόραντ που για προληπτικούς λόγους είχε μείνει εκτός αποστολής και τον Πέτγουεϊ όπως φάνηκε και στο τελευταίο παιχνίδι να ανεβάζει συνεχώς ρυθμούς η ολιγοήμερη προετοιμασία για το σημερινό παιχνίδι εξελίχθηκε ιδανικά.  Αντιθέτως στην ΑΕΚ τα προβλήματα τραυματισμών αλλά και το επίπεδο ετοιμότητας που δεν συμβαδίζει  με την εικόνα που  είχε βγάλει η Ένωση στην προετοιμασία δείχνει ότι τα πράγματα δεν βαδίζουν καλά και αυτή είναι μια συγκυρία που θα πρέπει να την εκμεταλλευτούμε.  Βασικό ερωτηματικό και σήμερα για το σύνολο του Π.Γιαννάκη αποτελεί η κατάσταση που θα βρεθεί η περιφερειακή μας γραμμή. Αθηναίου και Γουίβερ θα επαναλάβουν  την καλή εμφάνιση της Τετάρτης; Βον και Μπελ θα αρχίσουν να δίνουν αυτά για τα οποία αποκτήθηκαν; Αν αυτοί οι 4 παίκτες ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του αγώνα τότε η νίκη θα έρθει εύκολα, διαφορετικά θα πάμε σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα που θα κριθεί οριακά. Τόσο λόγω αγωνιστικής κατάστασης όσο και λόγω έδρας είμαστε το φαβορί για τη σημερινή νίκη και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το δείξουν οι παίκτες μας από την πρώτη στιγμή που θα πατήσουν πάνω στο παρκέ.

Θεωρητικά εμείς και  η ΑΕΚ θα διεκδικήσουμε την 3η θέση για αυτό και η νίκη ακόμη και αν βρισκόμαστε μόλις στη 2η αγωνιστική είναι  μονόδρομος.  Αν μάλιστα έρθει και μια εύκολη νίκη τότε ο Π.Γιαννάκης και οι παίκτες του θα έχουν στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους όσους αμφισβητούν τη φετινή προσπάθεια.  Το Παλέ παραδοσιακά αποτελούσε την "μαύρη τρύπα" για πολλές δυνατές ομάδες που ερχόντουσαν με τον αέρα του φαβορί(ρεαλιστικά φαβορί), κάτι που τα τελευταία χρόνια το έχουμε ξεχάσει. Τώρα που επέστρεψε ο Δράκος και οι μνήμες από το ένδοξο παρελθόν καιρός να υπενθυμίσουμε σε όλη την μπασκετική Ελλάδα(και Ευρώπη) ότι από το Παλέ δεν περνάει κανείς! ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ!!!

ΥΓ. Άλλο ένα "λαβράκι" ανακάλυψαν οι δημοσιογραφάρες της πόλης μας με εντυπωσιακή καθυστέρηση. Τελικά η φάση της NG6, η μπουτικ-κόσμημα όπως μας έλεγαν και όλα τα "μαγικά"  που έκανε ο Λάσκαρης όταν άπαντες προσκυνούσαν μπας και πάρουν κανά ψιχουλάκι δεν ήταν τελικά και τόσο "μαγικά". Και ναι υπάρχει πρόβλημα στις σχέσεις Λάσκαρη-ΓΚΑΛΗ… όπως υπήρχε και το προηγούμενο καλοκαίρι όταν ο Λάσκαρης ήταν ακόμη οικονομικά συνεπής… αλλά τότε μούγκα…

ΥΓ2. Και αφού λοιπόν πλέον είμαστε σε φάση που τα ξεψαχνίζουμε όλα ώστε να γεμίζουν καθημερινά τα ρεπορτάζ με νέα και παλιά προβλήματα για να έχουμε να ασχολούμαστε στον πλανήτη ΑΡΗ ας πουν επιτέλους στον κόσμο ποιο λουλούδι της  "Αρειανής οικογένειας"  σύστησαν οι "σωτήρες" για να συνεργαστεί στον τότε τεράστιο Λάσκαρη για το θέμα της NG6. Όχι ότι η επαγγελματική ιδιότητα του καθενός είναι σε άμεση συνάρτηση με το "παραγοντικό έργο" που έχει προσφέρει στον ΑΡΗ αλλά απλά για να καταλάβουν μερικοί πως λειτουργούν μερικά πράγματα στην "Αρειανή οικογένεια"… Εσύ ο αφελής οπαδός μπορεί να θεωρείς ότι ο συγκεκριμένος συνέβαλλε στη διάλυση του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ και οι άλλοι τον συστήνουν στον Λάσκαρη για να κάνει business.

ΥΓ3. Και για να ευλογήσουμε τα  γένια μας… αυτοί που διαβάζουν συστηματικά PlanetARIS.grτο παραπάνω θέμα που βγήκε στο προσκήνιο τώρα από τη φυλλάδα του μουστάκια το διάβασαν στην ώρα του και όχι μετά από ενάμιση χρόνο… Όπως και τον πρώην παράγοντα του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ που σύστησε η "Αρειανή οικογένεια"  στον Λάσκαρη ξέρουν… Οι υπόλοιποι ας ψάξουν στο site, τα πάντα είναι αναρτημένα όπως δημοσιεύθηκαν από την πρώτη ημέρα λειτουργίας.

Μπορεί η απογοητευτική εμφάνιση στην Αμαλιάδα να έχει μπλοκάρει οποιαδήποτε αισιόδοξη σκέψη για το μέλλον αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ομάδα από το ξεκίνημα της χρονιάς θα σηκώσει τα χέρια ψηλά και θα σπαταλήσει οποιαδήποτε ευκαιρία για διάκριση βρεθεί στο δρόμο της. Μια ευκαιρία όπως αυτή που μας έδωσε η κλήρωση του κυπέλλου Ελλάδος όπου θα αντιμετωπίσουμε τον Ολυμπιακό μέσα στο NickGalisHallστην προσπάθεια να βρεθούμε για ακόμη μια φορά κοντά στην κατάκτηση ενός τίτλου.

Αν και το εντός έδρας παιχνίδι με την ΑΕΚ φαντάζει ως το ιδανικό αποτέλεσμα για την κλήρωση με δεδομένη τη διαφορά δυναμικότητας με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό θα πρέπει κάποια στιγμή να κατανοήσουμε ότι για το μέγεθος του ΑΡΗ η συμμετοχή σε έναν τελικό δεν είναι από μόνη της αρκετή. Αυτή η ομάδα έχει μεγαλουργήσει κατά το παρελθόν και ο αυτονόητος στόχος πρέπει πάντα να είναι η κορυφή. Μια κορυφή που για να την κατακτήσεις θα πρέπει να κερδίσεις τους καλύτερους όπως είναι τις τελευταίες δεκαετίες ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Σίγουρα υπάρχει μεγάλη διαφορά δυναμικότητας, αναμφίβολα η εικόνα που είδαμε την Κυριακή ήταν απογοητευτική αλλά τον παράγοντα κατάμεστο Παλέ με 5500 Αρειανούς να χοροπηδάνε και να σπρώχνουν την ομάδα προς τη νίκη δεν μπορεί να τον υποτιμήσει κανείς. Όταν μάλιστα οι ημιτελικοί είναι προγραμματισμένοι σε 3 εβδομάδες περίπου, προτού δηλαδή ο Ολυμπιακός καταφέρει να φθάσει σε επιθυμητό επίπεδο ετοιμότητας τότε ναι υπάρχουν ελπίδες που πρέπει να διεκδικήσουμε πάση θυσία.

Βέβαια όταν μιλάμε για τον θεσμό της κυπέλλου υπό την αιγίδα της ΕΟΚ η λογική πάρει περίπατο. Οι άνθρωποι που κάθε χρόνο έχουν μοναδικό στόχο να μετατρέπουν τον θεσμό σε γιορτή για την ομάδα του Παναθηναϊκού και να εξυπηρετούν τους φίλους τους εκεί στην Κρήτη είχαν το θράσος να κουνήσουν το δάχτυλο προς τους εκπροσώπους του ΑΡΗ μας για τη διεξαγωγή του περσινού τελικού που έγινε στο Παλέ! Λες και δεν ήταν η ΕΟΚ υπεύθυνη για την διοργάνωση… λες και δεν ήταν υπεύθυνη η αστυνομία για τους ελέγχους και την ασφάλεια… λες και δεν πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους που παραδοσιακά οργανώνουν τελικούς εκτρώματα χωρίς ίχνος ντροπής…  Λογικό ως ένα σημείο με όλα όσα συμβαίνουν σε διοικητικό επίπεδο ο κ.Παπακυριάκης να φαντάζει αρκετά λίγος για να αντιδράσει σε τέτοιες καταστάσεις. Παρόλα αυτά καλό είναι οι υπερόπτες καρεκλοκένταυροι αιωνόβιοι παράγοντες της ΕΟΚ να γνωρίζουν ότι δεν απευθύνονται σε πρόβατα… όπως ακριβώς γνωρίζουμε και εμείς από όπου πηγάζει το απύθμενο κόμπλεξ του για τον ΑΡΗ… το ξέρουν καλά τόσο οι γερόλυκοι της ΕΟΚ όσο και οι πλούσιοι γόνοι ότι η ιστορία μια φορά γράφεται και δεν μπορεί να διαγραφεί όσα λεφτά και αν ρίξεις… όσες τρικλοποδιές και αν βάλεις στο σήμερα…

ΥΓ.  Δυστυχώς αυτή είναι η χώρα που ζούμε… θεσμοί που αυθαιρετούν κατά το δοκούν και ανθρωπάκια υπεράνω νόμων που πουλάνε ηθικολογία.

ΥΓ2. Να πλησιάζεις τα 100 και ακόμη να μην έχεις καταλάβει ότι ο σεβασμός κερδίζεται με το ήθος και την αξία σου και όχι με την ηλικία σου.

ΥΓ3. Για την στελέχωση και την εκπροσώπηση της ΚΑΕ τα έχουμε πει χίλιες φορές από την πρώτη ημέρα που ήρθε ο Ν.Λάσκαρης. Δεν ανακαλύψαμε χθες την Αμερική όπως οι διάφοροι "καλοθελητές".

Μπορεί οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν στο τέλος της προηγούμενης σεζόν και το κλίμα καταστροφολογίας που δημιουργήθηκε τους προηγούμενους μήνες να γέννησε κάποιες αμφιβολίες σχετικά με το ντέρμπι του κυπέλλου αλλά η χθεσινή ανοιχτή προπόνηση και το καλωσόρισμα του κόσμου στον Π.Γιαννάκη και τους παίκτες του έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους.  Ο ΑΡΗΣ είναι το απόλυτο φαβορί για την πρόκριση  και την Τετάρτη το απόγευμα(19.00)  με τη νίκη απλά θα το επιβεβαιώσουμε!

Η ομάδα αυτό το καλοκαίρι πέρασε από χίλια δύο κύματα. Και αν η παρουσία του Π.Γιαννάκη αποδείχθηκε αρκετή για να κρατήσει ανεπηρέαστη την ομάδα κατά την προετοιμασία από ότι συμβαίνει σε διοικητικό επίπεδο η κωλυσιεργία στην ολοκλήρωση των μεταγραφών ήταν ένα ρεαλιστικό εμπόδιο στα πλάνα του προπονητή μας. Παρόλα αυτά 48 ώρες πριν το ντέρμπι ο κόουτς έχει πλέον και τον Μπέλ  και τον Μπένσον και τον Πέτγουεϊ. Και αυτό είναι υπέρ αρκετό για να κερδίσει ο ΑΡΗΣ μέσα στην έδρα του αυτόν τον μπάογκ που όσο και αν προσπαθούν να μας αποπροσανατολίσουν με την ασπρόμαυρη προπαγάνδα τους(και την μίρλα κάποιων συνοπαδών μας) είχαν και έχουν και αυτοί τα δικά τους προβλήματα με τραυματισμούς αλλά και τις καθυστερημένες αφίξεις των ξένων τους… Όταν όμως οι δύο ομάδες πατήσουν το πόδι πάνω στο παρκέ γύρω τους θα υπάρχουν 5500 χιλιάδες Αρειανοί έτοιμοι να σπρώξουν την ομάδα προς τη νίκη. Και φυσικά στην άκρη του πάγκου θα υπάρχει ο Π.Γιαννάκης, ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για να προετοιμάσει τους παίκτες του και να τους οδηγήσει στη νίκη σε ένα ιδιαίτερο παιχνίδι όπως είναι αυτό.

Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Η διοίκηση και  ο προπονητής γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι υπάρχει αυτό το σημαντικό παιχνίδι χωρίς γυρισμό. Οφείλουν άπαντες  να παρουσιαστούν πανέτοιμοι και να κάνουν το αυτονόητο. Όσο για την στήριξη αυτή ήταν εξαρχής δεδομένη και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην ανοιχτή προπόνηση της Δευτέρας. Το παιχνίδι με τον μπαογκ αποτελεί ιδανική ευκαιρία για τον Π.Γιαννάκη και τους παίκτες του να μας φτιάξουν για τα καλά από το πρώτο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς! Όλοι στο Παλέ για το πρώτο ξεπουπούλιασμα με συνταγή από τα παλιά με τον μέτρ του είδους Παναγιώτη Γιαννάκη! ΠΑΤΗΣΤΕ  ΤΟΥΣ!

ΥΓ. Ρε εσείς οι στοιχηματζήδες... είναι δυαντόν να δίνετε φαβορί τον ΑΡΗ? μα αφου ο Λάσκαρης δεν... παίκτες δεν... σέντερ δεν... φιλικά δεν... και οι άλλοι "πετάνε"... πως γκενεν αυτό?!?!?

Αρκετές ώρες έπρεπε να περάσουν από το ντέρμπι ώστε με περισσότερη ηρεμία και καθαρό μυαλό να σχολιάσουμε το χθεσινό ντέρμπι της πόλης. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ σε ακόμη ένα τραγικό παιχνίδι, δυσφήμιση του αθλήματος κόντρα στον συμπολίτη κατάφερε να πάρει την πολυπόθητη νίκη και να κάνει το 1-0 σε αυτή τη σειρά των αγώνων. Η παθιασμένη εμφάνιση του Ξανθόπουλου, οι λύσεις από τον Γιάνκοβιτς, η εμπειρία του Σίμτσακ και η "αφύπνιση" του Κάμινγς στο τέλος οδήγησαν τελικά στην επικράτηση σε ένα παιχνίδι που θα μας μείνει στο μυαλό για το "ρεσιτάλ αυτοκτονίας" των τελευταίων δευτερολέπτων στην κανονική διάρκεια του αγώνα όπου το -7 εξανεμίστηκε με μαγικό τρόπο... όταν ένα φάουλ σε μια από τις τελευταίες επιθέσεις του μπάογκ θα ήταν αρκετό για να μας χαρίσει τη νίκη...

Δεν θα αναλωθούμε στο να επαναλάβουμε για την φιλοσοφία γύρω από την οποία χτίστηκε ο φετινός ΑΡΗΣ, τους παίκτες που επιλέχθηκαν και την νοοτροπία του Δ.Πρίφτη αλλά όταν βλέπεις τον ΑΡΗ να ξεκινάει έτσι το παιχνίδι όπως ξεκίνησε χθες καταλαβαίνεις ότι δεν έχεις να κάνες με μια φυσιολογική ομάδα που προετοιμάστηκε εδώ και 3 εβδομάδες περίπου για αυτό το σημαντικό παιχνίδι αλλά με ένα σύνολο ανθρώπων που τρέμουν και είναι έτοιμοι να καταρρεύσουν και μόνο στην σκέψη της ήττας και των επακόλουθων της. Λογικό είναι όταν αυτή είναι η ψυχολογία σου ο Κάμιγνκς να κάνει 2 γρήγορα ανόητα φάουλ, στην άμυνα να μην βγάζεις την απαιτούμενη ενέργεια και στην επίθεση να έχεις θολωμένο μυαλό. Τα 4 στα 26 τρίποντα είναι ένα δείγμα γραφής της ψυχολογίας των παικτών μας... ενώ η χρησιμοποίηση του Σκότ για 3'35'' αλλά και του Τζάκσον για μόλις 8' απλά κάνει ξεκάθαρο το γιατί ο φετινός ΑΡΗΣ έχει αποτύχει... Όταν μάλιστα στον πάγκο έχεις και έναν προπονητή που αδυνατεί να δώσει εντολή για 1 φάουλ στις τελευταίες επιθέσεις, μετά από τάιμ άουτ οι παίκτες του δεν μπορούν να κάνει ούτε την επαναφορά από τα πλάγια,  δικαιολογεί την παρουσία του Σκότ με το εκπληκτικό "δεν του δόθηκε χρόνος"(να το πούμε στον προπονητή να τον βάλει περισσότερο μπας και βρει ρυθμό) και ο παίκτης ο οποίος μονίμως συγκεντρώνει την οργή του και τον στέλνει στον πάγκο με το παραμικρό λάθος είναι σύμφωνα με το Ranking της στατιστικής ο κορυφαίος του γηπεδού τότε λογικά όπως οι "ρεαλιστές" μας φωνάζουν εδώ και χρόνια δεν πρέπει να έχουμε απαιτήσεις από αυτή την ομάδα. Ούτε καν κόντρα σε αντιπάλους σαν τον μπάογκ των 350.000€  που με παίκτες σαν τον Σόμπι(από αυτούς που δεν υπάρχουν στην αγορά όταν ψωνίζει ο ΑΡΗΣ), τον Άσκα και τον Μακφάντεν που ήρθαν καθυστερημένα(ιδίως οι 2 πρώτοι) σε παίζει μέσα στην έδρα σου θεωρώντας την ομάδα τους καλύτερη(όπως άλλωστε το δήλωσαν) γιατί πολύ απλά τους το επιτρέπεις. Με δεδομένα λοιπόν όλα τα παραπάνω η χθεσινή νίκη ήταν ακόμη ένας άθλος, μια υπέρβαση, μια σφαίρα του extra...

Μάλλον κάτι σαν και αυτό που είδαμε χθες θα εννοούσε ο Ν.Λάσκαρης όταν στην πρόσφατη τοποθέτηση του είχε μιλήσει για κακές νίκες και καλές ήττες και όσο και αν διαφωνούμε για το κομμάτι της τοποθέτησης που αναφέρεται σε "καλές ήττες" για τις κακές νίκες συμφωνούμε απόλυτα με τον πρόεδρο. Θα με συγχωρέσουν όμως οι φίλοι συνΑρειανοί που από χθες πανηγυρίζουν τη νίκη σαν τρελοί αλλά αυτός ο ΑΡΗΣ έτσι όπως λειτουργεί συνολικά μου προκαλεί  θλίψη.... Και το γεγονός ότι μερίδα του κόσμου το αποδέχεται και το δικαιολογεί όλο αυτό που παρακολουθούμε φέτος με απογοητεύει όσο τίποτα άλλο... Ας ευχηθούμε την Τετάρτη που ο ΑΡΗΣ δεν θα παίζει με την πλάτη στον τοίχο να βγάλει το καλό του πρόσωπο μέσα στο κρατικό και να τελειώσει εκεί τη σειρά. Γιατί αν αυτοί οι παίκτες με αυτόν τον προπονητή φθάσουν σε  τρίτο παιχνίδι "τελικό" μέσα στο κατάμεστο Παλέ υπό το φόβο της επισημοποίησης της αποτυχίας με τους πλέον δραματικούς τίτλους αμφιβάλλω αν θα καταφέρουν να σταθούν όρθιοι πάνω στο παρκέ για να διεκδικήσουν τη νίκη... 

ΥΓ. Συνήθως ο πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ όταν παρακολουθεί ένα παιχνίδι κάθεται στα επίσημα παρέα με τη διοίκηση του γηπεδούχου...

ΥΓ2. Γενικά την φάση του να φοράς φανέλα άλλης ομάδος με κίτρινα και να έρχεσαι στο γήπεδο ποτέ δεν την γούσταρα γιατί θεωρώ τον ΑΡΗ την μεγαλύτερη ομάδα του πλανήτη οπότε το να κυκλοφορώ με φανέλα άλλης ομάδος δεν με εκφράζει. Το να δω όμως συνΑρειανό στο Παλέ σε παιχνίδι με τον μπάογκ να φοράει φανέλα Φενερμπαχτσέ.... πραγματικά με ξεπερνάει...

Χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία να προσθέσει η αγαπημένη μας ομάδα άλλο έναν τίτλο στη συλλογή της γνωρίζοντας την ήττα από τον Παναθηναϊκό με 68-59. Σε ένα παιχνίδι που παρά την μέτρια εικόνα μας κυρίως στην επίθεση ήταν στα μέτρα μας και μπορούσαμε να κάνουμε την έκπληξη. Έλειπε ένας ηγέτης πάνω στο παρκέ, έλειπε ένας ηγέτης στον πάγκο και έλειπε και ένας ηγέτης παραέξω...Μοιραία ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι ακριβώς όπως και στα περισσότερα παιχνίδια από την αρχή αυτής της "περίεργης" χρονιάς και ηττήθηκε από μια καλύτερη ομάδα που βρέθηκε σε εξίσου κακή βραδιά.

Εξαρχής άπαντες γνώριζαν ότι για να μπορέσει ο ΑΡΗΣ σήμερα να διεκδικήσει το κύπελλο έπρεπε να παίξει καλή άμυνα αλλά και να έχει υψηλά ποσοστά ευστοχίας στα τρίποντα. Ναι μεν στην άμυνα τα πήγαμε καλά αλλά στην επίθεση υπήρχε το γνωστό χάος. Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε από το ξεκίνημα να πάρει μια διαφορά ασφαλείας αλλά ο ΑΡΗΣ βρήκε στο πρόσωπο του Τσαϊρέλη τον μπροστάρη της αντεπίθεσης και κατάφερε να προσπεράσει στο σκορ. Οι 2 πόντοι διαφοράς  που υπήρχαν στο ημίχρονο με τους περισσότερους παίκτες  μας να είναι "κρυμμένοι" έδινε την ελπίδα ότι ακόμη και έτσι μπορούσαμε. Στο τρίτο δεκάλεπτο όμως η δική μας ομάδα δεν μπήκε ποτέ στο γήπεδο και ο Παναθηναϊκός μας τιμώρησε εκτοξεύοντας την διαφορά στο +17. Σε εκείνο το χρονικό σημείο σαν να έκαναν την εμφάνιση τους τα φαντασματάκια του Παλέ  και με τον Τζένκινς και τον Κάμινγκς να σκοράρουν με κάθε ευκαιρία καταφέραμε να μειώσουμε στους 4. Έλα όμως που οι κακές συνήθειες δύσκολα κόβονται... Ανόητα λάθη στην επίθεση που ξαφνικά θυμηθήκαμε ότι πρέπει να περάσουμε την μπάλα στον ψηλό, ολιγωρία από τον πάγκο που αποφάσισε  για σχεδόν ένα ολόκληρο δεκάλεπτο να παίξουμε χωρίς σέντερ την ώρα που οι αντίπαλοι ανανέωναν τις επιθέσεις τους, έκλεισαν και τα ματάκια τους σε 1-2 φάσεις  οι διαιτητές και κάπως έτσι χάθηκε η κούπα...

Ναι μεν προσπάθησε η ομάδα αλλά απείχε πάρα πολύ από αυτό που θα θέλαμε να δούμε σήμερα. Ναι μεν ότι και να έκανες μπορεί να έχανες αλλά το να μην βλέπεις νεύρο, ένταση, σκλήρη ως αντιαθλητική άμυνα στα κρίσιμα ή έστω μια μικροφασαρία μπας και αλλάξεις κάτι είναι κάτι που δεν χωνεύεται... Αλλά δυστυχώς όσοι παρακολουθούμε αυτή την ομάδα από κοντά δεν περιμέναμε κάτι περισσότερο. Αυτός είναι ο προπονητής της ομάδος και αυτοί είναι οι παίκτες που επέλεξε. Χαμηλοί τόνοι, καλά παιδιά και αξιοπρέπεια.... Λείπει ο εγωισμός, λείπει το θράσσος, λείπει ο τσαμπουκάς και το σημαντικότερο λείπει η φιλοδοξία... Είμαστε χαρούμενοι που παίξαμε τελικό, να προχωρήσουμε και λίγο ακόμη στην Ευρώπη, να δώσουμε τον υπερ πάντων αγώνα για να βγούμε 4οι και όλα καλά. Η ιστορία πάντως έγραψε... μετά το κύπελλο των "απλήρωτων.... είχαμε και το κύπελλο των "χεσμένων"...

ΥΓ. Ας παραδειγματίζοντε λίγο και οι δικοί μας από τα καμωματα του Γιαννακόπουλου. Σε ένα γήπεδο όπου δεν υπήρχε η παραμικρή ένταση(μέχρι το φινάλε), οι φίλοι του Παναθηναϊκού ήρθαν σαν κύριοι στις θέσεις του και όλα λειτουργούσαν αρμονικά ο Τράκης  ήρθε και πούλησε τρέλα όταν εσένα σε τρέχουν από εδώ και από εκεί... και σε "ουδέτερες" έδρες οι οπαδοί σου πρέπει να γίνουν κομμάντο για να μπουν.

ΥΓ2. Με αρχηγό που δεν παίζει(?) καθόλου, ηγέτη έναν παραδοσιακά παγκίτη μικρομεσαίων ομάδων και προπονητή βοηθό αποτυχημένων δεν πας μπροστά...

ΥΓ3. Αν ο διαιτητής σφύριζε το φάουλ και αν ο προπονητής έβαζε μέσα κανά ψηλό και αν η γιαγιά μου είχε πατίνια...

ΥΓ4. Τελικά εκεί στην ΚΑΕ αισθάνονται δικαιωμένοι; τα μοίρασαν σωστά τα εισιτήρια;

ΥΓ5. Υπήρχε μεγάλο δίλλημα για την επιλογή της φωτογραφίας για το συγκεκριμένο ποστ. Οι "θριαμβευτές" που παραλαμβάνουν τα μετάλια τους στα αποδυτήρια(με κάποιος χαμογελαστούς?!?!?!)  ή τα σπασμένα καρεκλάκια στο Παλέ?