Ο ΑΡΗΣ μας για άλλη μια φορά δικαιολόγησε την φήμη του ως "τουρκοφάγος" και πήρε την νίκη με 67-64! Αν και η Εφες Πίλσεν ήρθε ως μεγάλο φαβορί μετα και απο την νίκη της μέσα στην λιθουανία επι της αήτηττης  ως τότε Λιετουβος Ρίτας δεν εμφανίστηκε δυνατή μέσα στον αγωνιστικό χώρο και μοιραία υπέκυψε στην ανωτερότητα της ομάδος μας. Ελπίζω πολλοί απο αυτούς που γρινιάζουνε και φέρνουν την καταστροφή μετά απο κάθε "στραβό" αποτέλεσμα να καταλάβανε οτι και οι άσχημες εμφανίσεις είναι μέσα στο παιχνίδι για όλες τις ομάδες και μιας και υπάρχει και άλλη ομάδα  μέσα στον αγωνιστικό χώρο και δεν παίζουμε μόνοι μας, πολλά εξαρτώνται και απο την εμφάνιση του αντιπαλου μας. Δηλαδή ήρθε η Εφες Πίλσεν μετα απο μεγάλη νίκη, με όλους να την παρουσιάζουν ως το μεγάλο φαβορί για την πρώτη θέση και έχασε απο εμάς που θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει πολύ πιο εύκολα απο αυτό το αγχωτικό φινάλε. Την προηγούμενη εβδομάδα ήρθε η Μιλάνο ως τελευταία και κακόμοιρη ομαδούλα της πλάκας και έκανε καταπληκτικό παιχνίδι και μας κέρδισε. Ας μην μας πιάνει πανικός μετά απο κάθε ήττα γιατι η ομάδα βαδίζει σε καλό δρόμο. Ο Ράιτ δείχνει να βρίσκει τον δρόμο του και να "τελειώνει" τα σημαντικά σουτ που χρειαζόμαστε, παιζωντας καθοριστικό ρόλο στην έκβαση και αυτού του αγώνα. Σημάδια ανόδου απο τον Κάστλ, που πραγματικά ο καλός Κάστλ είναι απαραίτητος για την ομάδα. Μάσεϊ και Μότολα για άλλο ένα παιχνίδι τα έδωσαν όλα με τον Φιλανδό να κάνει πολύ χρήσιμη "βρώμικη" δουλειά και να αφυπνίζει κατα κάποιο τρόπο όλη την ομάδα με την κίνηση του μέσα στο γήπεδο. Καλή παρουσία και του Τσαλδάρη τόσο σε επίθεση όσο και σε άμυνα κυρίως. Ο Τέρι έχει αυτήν την εκρηκτικότητα στο παιχνίδι του που δίνει το κάτι παραπάνω στην ομάδα αλλά σήμερα λίγο έλειψε να καταστρέψει τα πάντα με την αψυχολόγητη ενέργεια του που οδήγησε στο 6ποντο των Τούρκων. Απαρατήρητοι πέρασαν για άλλη μια φορα οι Σεραπίνας και Ηλιάδης με τον τελευταίο να δείχνει άλλος παίκτης απο τον μαχητικό και καλό σκόρερ Ηλιάδη που ξέραμε... Θεωρώ πάντως θετικό το γεγονός οτι ο Χέρμπερτ δίνει συνεχώς ευκαιρίες σε κάποιους παίκτες παρά τις μέτριες εμφανίσεις τους γιατι έτσι ίσως κάποια στιγμή βρούν τον καλό τους εαυτό και προσφέρουν τα αναμενόμενα στην ομάδα σε αντίθεση με τον προκάτοχο του Ματζόν που αν δεν του "έβγαινε" κάποιος παίκτης τον χάναμε στον πάγκο. Με στεναχώρησε η εικόνα του γηπέδου που δεν ήταν κατάμεστο όπως περίμενα αλλά είμαι βέβαιος οτι στις επόμενες αγωνιστικές θα επανέλθει ο ενθουσιασμός και θα πιστέψει ο κόσμος σε αυτήν την ομάδα! Καπου εδω πρεπει να σταματήσω να γράφω και να ετοιμάσω την βαλίτσα μου για Αγγλία!   :-) 2πλο μεσα στο Bolton ΑΡΗ ολε ολε!

ΑΡΗΣ ο "τουρκοφάγος", ενας χαρακτηρισμός που δεν είναι καθόλου τυχαίος εαν ρίξουμε μια ματια στην ιστορία της ομάδος μας. Εφες Πίλσεν, Τόφας Προύσας, Φενερμπαχτσέ και Μπεσίκτας είναι οι ομάδες που μάθανε για τα καλά ποιός είναι ο Αυτοκράτορας ΑΡΗΣ! Ας τις πάρουμε με μια χρονολογική σειρα αρχίζοντας με μια ιστορική στιγμή , την κατάκτηση του ευρωπαϊκου κυπέλου το 1993 στο Τορίνο απέναντι στην Έφες Πίλσεν που τότε φάνταζε πολύ μικρη απέναντι στην ομάδα μας. Πέρα απο την αναμενόμενη νίκη και κατάκτηση του 1ου ευρωπαϊκου μας τίτλου αξέχαστη θα μείνει για πάντα η κατακίτρινη εικόνα του γηπέδου στο Τορίνο όπως και οι "πράξεις Ελληνοτουρικής φιλίας" που έγιναν με την λήξη του αγώνα με τους τούρκους να τρέχουν να σωθούν! Το 1997 ήρθε μια απο τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία μας(αν όχι η μεγαλύτερη) που έκανε υπερήφανους όλους τους Έλληνες οταν η Αρειανάρα μας πήγε και χάλασε την γιορτή  της Τόφας μέσα στην Τουρκία και κατέκτησε το κύπελο κόρατς  'ισως  το πιο ένδοξο τίτλο της ιστορίας της! Χαρακτηριστικό εκείνης της μεγαλειώδης νίκης ήταν το γεγονός οτι οι Τουρκοι δεν άντεξαν την ντροπή της ήττας και άρχιζαν να εκδηλώνουν τα νεύρα τους με αποτέλεσμα να εκκενωθεί το γήπεδο! Την ίδια χρονιά στην φάση των 16 αντιμετωπίσαμε την Μπεσίκτας οπου με 2 νίκες την πετάξαμε έξω! Μερικά λεπτά αφού άρχισε το 2ο ημίχρονο διεκόπη για αρκετά λεπτά το παιχνίδι για να ρίξουν οι παίκτες μας με πρωταγωνιστή τον Λιαδέλη μερικές "μάπες" στους προκλητικούς Τουρκους(αλλα και στο αμερικανάκι που ξεκίνησε την όλη ιστορία) με εμάς στην κερκίδα να κρατάμε ο ένας τον άλλο για να μην "μπουκάρουμε" μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Πέρσι στην ευρωλίγκα απο νωρίς νωρίς η φιλόδοξη Φενερμπαχτσέ του Κουτλουάι και του Σόλομον θυμήθηκε γιατι λένε τον ΑΡΗ "τουρκοφάγο" και υπέκυψε τόσο στο Παλέ όσο και στην καυτή τους έδρα στον αυτοκράτορα του ελληνικού μπάσκετ! Έτσι λοιπόν και αύριο το βράδυ στο κατάμεστο Αλεξάνδρειο άσχετα με την αγωνιστική κατάσταση των 2 ομάδων οι Τουρκοι θα πάρουν την απάντηση τους. Προβλέπω εναν πολυ δυνατό αγώνα που θα κριθεί στον πόντο με νικητη φυσικά την ομάδα μας. Η Εφες Πίλσεν  είναι ομάδα "ημέρας", δηλαδή μπορεί στον ένα αγώνα να τα βάζει όλα μέσα και στον άλλο ναμην της βγαίνει τίποτα. Μιας και είμαστε και εμείς ομάδα ρυθμού πρέπει να μπούμε απο την αρχή πολύ δυνατά και να μην αφήσουμε περιθώρια στους Τούρκους να κάνουν το παιχνίδι τους, διαφορετικά τα πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα. Αν και είμαι κατά των "λαϊκών ξεσηκωμών" μέσο ΜΜΕ για να έρθει ο κόσμος στο γήπεδο, στο συγκεκριμένο παιχνίδι είναι αναγκαία η δυναμική παρουσία του κόσμου στις κερκίδες λόγω της ιδιαίτερης σημασίας του αγώνα. Πέρα απο την επιτακτική ανάγκη για νίκη λόγω βαθμών υπάρχει και το γόητρο όλων μας που σε καμμία περίπτωση δεν θα ανεχτούμε εντός έδρας ήττα απο τους Τούρκους! Όλοι λοιπόν την Τετάρτη το βράδυ στο Παλέ για να λιώσουμε την Εφές Πίλσεν! ΑΡΗ "τουρκοφάγε" κάνε το καθήκον σου!

Δυστυχώς χωρίς να το θέλουμε το προηγούμενο post ήταν τελικά προφητικό και όλοι μου οι φόβοι γίνανε πραγματικότητα. Εκπληκτική εμφάνιση απο την "κουτσή" (λόγω τραυματισμών και προηγούμενων εμφανίσεων) Μιλάνο και έλειψη συγκέντρωσης λόγω άγχους σε άμυνα και επίθεση(κυρίως!) απο τους παίκτες μας. Για τους Ιταλούς ήταν η τελευταία τους ευκαιρία για να μπούνε στο παιχνίδι της πρόκρισης, για εμάς θα ήταν το φάρμακο στις πληγές που ανοίξανε απο την αναμέτρηση απο τον πανιώνιο αλλά και η πιστοποίηση της καλής μας πορείας στην ευρωλίγκα. Αν και καταστρέψαμε ότι είχαμε χτίσει εως τώρα τίποτα δεν έχει χαθεί όσο αφορά την πρόκριση και είναι στο χέρι μας να πάρουμε τις νίκες που απαιτούνται εφόσον βέβαια βρούμε τον καλό μας εαυτό. Για το παιχνίδι τι να σχολιασουμε... η τρομερή ευστοχία των Ιταλών εκνεύρισε τόσο εμας όσο και τους παίκτες μας με τα αποτελέσματα αυτού του εκνευρισμού να βγαίνουν με συνεχόμενα τραγικά αστοχα σουτ αλλά και χαμένα ριμπάουντ λόγω κακής συνεννόησης. Όλες τις προσπάθειες που κάναμε για να γυρίσουμε το σκόρ οι αντίπαλοι μας τις εξουδετέρωναν με την ευστοχία τους αλλα και τα επιθετικά ριμπάουντ που σήμερα ήταν σημαντικό πρόβλημα. Πολλές βέβαια απο αυτές τις αντεπιθέσεις μας τις εξουδετερώναμε και μόνοι μας με τραγικά λάθη στην επίθεση και εύκολα καλάθια στην άμυνα. Αν και η Μιλάνο δεν παρουσιάστηκε όπως όλοι την περιμέναμε(ως ομάδα της πλάκας) δεν μπορώ να πώ οτι υπάρχει άλλος λόγος για την ήττα πέρα απο το κακό μας πρόσωπο. Και επειδή υπήρχε πολύ γκρίνια για τον κόουτς θα αφιερώσω μερικές σειρές σε αυτόν. Αυτή ηρεμία που τον διακρίνει ώρες ώρες περνάει στον κόσμο αλλά και στους παίκτες ως χαλαρότητα. Εντάξει δεν λέω οτι πρέπει να ουρλιάζει και να χοροπηδάει σαν μαϊμού(ματσόν) αλλά σίγουρα κάποια στιγμή πρέπει να δείχνει πυγμή ωστε να ταρακουνάει και λίγο τους παίκτες. Χαρακτηριστικό αυτής της χαλαρότητας ήταν η φάση του 2ου δεκαλέπτου και ενώ η μπάλλα έχει βγεί έξω για εμάς όπου ο Καλαϊτζής έχει έντονη διαφωνία με τον Μότολα για το σύστημα που πρέπει να ακολουθήσουν στην συγκεκριμένη επίθεση και όλη αυτη η κατάσταση να εξελίσεται ακριβώς μπροστά στα μάτια του Χέρμπερτ. Το λιγότερο που περίμενα ήταν να επέμβει άμεσα (μιας και ήταν μπροστά στους 2 παίκτες και παρακολουθούσε την διαφωνία) και να υποδείξει αυτός το τι ακριβώς πρέπει να γίνει. Αντι για αυτό έμεινε αμέτοχος,  παρακολούθησε την αρκετά έντονη διαφωνία των παικτών και μετά το τέλος της επίθεσης έκανε μια ελαφριά παρατήρηση στον Μότολα... Πέρα απο αυτο το γεγονός με κούρασε λίγο με τις καθυστερημένες αλλαγές τόσο του Τέρι όσο και του Μάσεϊ που τον ξέχασε για ώρα στον πάγκο. Περίεργο μου φάνηκε το γεγονός οτι άν και οι Ράιτ και Τσαλδάρης ήταν σε τραγική μέρα δεν δοκίμασε ούτε στιγμή τον Ηλιαδη(και αυτός είναι ντεφορμέ τελευταία). Για να μην είμαι άδικος με τον προπονητη πιστεύω οτι δεν έχει και τόσο μεγάλο μερίδιο για την εικόνα της ομάδος και βασικοί υπαίτιοι είναι οι παίκτες γιατι όπως και να το κάνουμε με τόση αστοχία και τόσα παιδικά λάθη, τι να σου κάνει ο προπονητής? Δηλαδή στην Γαλλία που παίξανε συγκεντρωμένα για σχεδόν όλο τον αγώνα και δώσανε και ρεσιτάλ άμυνας στο 2ο δεκάλεπτο δεν ήταν η ίδια ομάδα? Πάντως θα το πώ οτι ο κόσμος πιέζει για αποτελέσματα και αυτό έχει δημιουργήσει άγχος στην ομάδα και σε καμμία περίπτωση με γκρίνια και γιουχαρίσματα δεν πρόκειται να βελτιωθεί η κατάσταση. Στήριξη και πάλι στήριξη. Μην βιάζεστε να κρίνετε καταστάσεις γιατι ακόμα είναι αρχή. Δείτε λιγάκι τι γίνεται γενικότερα: ο βάζελος έχανε μέχρι και με 16 πόντους απο το προτελευταίο μαρούσι και ο γάβρος κατάφερε και κέρδισε στην παράταση την ολυμπια λάρισας(αφου πρώτα "αυτοκτονήσανε" οι λαρισαίοι στην κανονική διάρκεια του αγώνα). Ηρεμία, ψυχραιμία και στήριξη στην ομάδα γιατι δεν πρέπει να ξεχνάμε πόσες χαρές έχουμε ζήσει (και θα ξαναζήσουμε) απο την ομάδα μπάσκετ. 'Οσοι έρχεστε για  να γιουχάρετε καλύτερα καθήστε σπίτια σας και βρίζετε την τηλεόραση και όταν η ομάδα φτάσει στα επιθυμητά για εσάς επίπεδα ελάτε τότε...

Πραγματικά "άγγιξε" την νίκη στην Λιθουανία ο ΑΡΗΣ με μια επική ανατροπή που ενώ βρισκώτανε πίσω με 18 πόντους στην αρχή του 4ου δεκαλέπτου κατάφερε να φέρει το μάτς στον πόντο 68-67 οπου εκεί κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Λίγο καποιες επιπόλαιες ενέργειες των παικτών μας, κάποια άστοχα σούτ στην επίθεση, τα κρίσιμα σφυρίγματα έδρας που χαρίσανε οι διαιτητές στους Λιθουανούς και η ευστοχία των αντιπάλων μας απο τις ελευθερες βολές κρίνανε το παιχνίδι. Συγχαρητήρια πάντως πρέπει να δώσουμε στην ομάδα μας για την εμφάνιση του τελευταίου δεκαλέπτου που έδειξε για άλλη μια φορά πόσο μαχητική ομάδα είναι και οτι οι παίκτες μας δεν παρατάνε το παιχνίδι σε κανένα σημείο του αγώνα και κυνηγάνε την νίκη απο την αρχή μεχρι το τέλος. Στενάχωρο θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το γεγονός οτι οι παίκτες δεν είχανε καθόλου καθαρό μυαλό στο τέλος και ενώ διεκδικούσαμε την νίκη (73-70 , 10'' πριν την λήξη με δική μας κατοχή μπάλλας) καταφέραμε να δεχτούμε 2 καλάθια μεσα σε 8'' και να χάσουμε και με μια διαφορα 7 πόντων που ίσως παίξει σημαντικό ρόλο στην συνέχεια της διοργάνωσης. Οπως είχαμε πει και πρίν τον αγώνα η συγκεκριμένη ήττα ήταν "εντός προγράμματος" και δεν επηρεάζει τους στόχους της ομάδος μας για την συνέχεια της διοργάνωσης. Σε γενικές γραμμές οι ομάδες δικαιολόγισαν την βαθμολογική τους θέση και ήταν ενα πραγματικό ντέρμπι κορυφής και μην σας φανεί περίεργο εαν στο τέλος ανάμεσα σε εμάς και τους λιθουανους κριθούν οι πρώτες θέσεις του ομιλου. Συνέχεια την κυριακή στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο με αντίπαλο τον πανιώνιο οπου όλοι πρέπει να είμαστε εκεί για να επιβραβεύσουμε την καλή πορεία της ομάδος μας με την παρουσία μας!

Αλλη μια μεγάλη στιγμή της συγχρονης ιστορίας του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ ζήσαμε σημερα το βράδυ στο Κλ. Βικελίδης! Ενας θρίαμβος που τον περιμέναμε εμείς οι οπαδοί και τον απαίτησαν παίκτες και προπονητής απο την πρώτη στιγμή που πάτησαν στο γήπεδο. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς είχε πεί πριν το παιχνίδι, οτι χρειάζεται υπομονή  απο την αρχή μέχρι και το τέλος του αγώνα, να παίξουμε χωρίς αγχος και το γκόλ θα έρθει! Ετσι και εγινε λοιπόν! Απο την αρχή η ομάδα έδειξε οτι θα έχει τον πρώτο λογο στο παιχνίδι και άφησε τον Ερ.Αστέρα κομπάρσο στο παιχνίδι. Αν και στο πρώτο ημίχρονο δεν καταφέραμε να εμεταλευτούμε την υπεροχή μας η ομάδα άρχισε να ανεβάζει στροφές και να δείχνει ξεκάθαρα οτι θέλει την νίκη και μόνο την νίκη. Ετσι στο 2ο ημίχρονο συνεχίζοντας στους ίδιους ρυθμούς και μετά την χρυσή αλλαγή του Μπάγεβιτς που πέρασε μέσα τον νεαρό Παπάζογλου φτάσαμε στο πολυπόθητο γκόλ οπου ξεσήκωσε για τα καλα τους 17000 αρειανούς! Στην συνέχεια υπήρχε μια ομάδα στο γήπεδο και το πάρτι πήρε φωτιά! Πάλι ο Παπάζογλου με εξαιρετική ενέργεια έκανε το 2-0 και πριν καλα καλα σταματήσουν τα πανηγύρια ήρθε και το 3-0 απο τον Κόκε! Καταπληκτική ομάδα, καταπληκτικός λαός και η τρελή πορεία στο ΟΥΕΦΑ συνεχίζεται! Τι και εαν προκληθήκαμε με πανο και συνθήματα υπέρ του γάβρου, πραγματικά τους γράψαμε στα αρ###ια μας και δεν σταματήσαμε να φωνάζουμε για την ομαδάρα μας! Εμείς γουστάρουμε τον ΑΡΗ μας και πάμε στο γήπεδο να γιορτάσουμε! Μην τρώτε το παραμύθι, αλλων ομάδων οπαδοί φοράνε κράνοι, κουβαλάνε αλυσίδες και καδρόνια, πετάνε γκαζάκια και μαχαιρώνουν φιλάθλους... Ο Αρειανός έχει την αγάπη του για την ομάδα και ασχολείται με αυτήν και μόνο αυτην! Μετα απο αυτήν την νική ανυπομωνώ ακόμη πιο πολύ για τον επομενο αγώνα στο κύπελο ΟΥΕΦΑ! Ξέρετε... εκδρομη στο Μπόλτον, γήπεδο με την Αρειανάρα και στην συνέχεια touring, clubbing κτλπ στο Λονδίνο! Με τον ΑΡΗ στην Ευρώπη και το ταξίδι συνεχίζεται!

2η συνεχόμενη μαγευτική εμφάνιση του Μάσεϊ και μια ανέλπιστη νίκη κόντρα στην Τσιμπόνα με 77-73 που όπως είχαμε πεί είναι του ύψους ή του βάθους και για κακή μας τύχη ήταν του ύψους(για 35' τουλάχιστον) σήμερα και λίγο έλειψε να μας κάνει την ζημιά! Ευτυχώς υπήρχε για άλλη μια φορα ενας Μάσεϊ απο άλλον πλανήτη και κανωντας τα πάντα σε όλη την διαρκεια του αγώνα εσπρωξε σχεδόν μόνος του την ομάδα στην νίκη!  3 φορές που καταφέραμε να ισοφαρίσουμε σχεδόν το σκόρ οι αντίπαλοι μας μας σε έλαχιστο χρόνο και με χαρακτηριστική ευκολία ξαναφέρνανε την διαφορά στους 9 πόντους  με την σκέψη της ήττας να αρχίζει να κάνει βόλτες στο μυαλό όλων. Η λέξη ήττα όμως δεν πέρασε απο το μυαλό του Μάσεϊ σε κανένα σημείο του αγώνα και με τον Τέρι να δίνει σημαντική βοήθεια κυρίως στην άμυνα ήρθε η ανατροπή. Προσπάθησαν και οι υπόλοιποι παίκτες αλλα πραγματικά η νίκη είναι έργο Μάσεϊ σε ένα παιχνίδι που έδειχνε χαμένο μιας και οι κροάτες όπως και αν πετούσαν την μπάλα αυτή κατέληγε στο καλάθι μας. Φανταστικός ο αμερικανός όχι μόνο στο τρόπο που αγωνίζεται αλλά και στον τρόπο που ζεί και χαίρεται το παιχνίδι, έδειχνε να έχει εκστασιαστεί μαζί με τους 5000 χιλιάδες αρειανούς σε όλο το 2ο ημίχρονο!  Για τον κόσμο που ακολουθεί πιστά αυτήν την ομάδα θα πώ ενα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ και να σταματήσει να ασχολείται με αυτούς που δεν έρχονται στο γήπεδο και γιατί δεν γεμίζει το γήπεδο. Υπάρχει μπασκετικός κόμος που διψάει για επιτυχίες και αυτό το δείχνει έμπρακτα με την ενέργεια που βγάζει κατα την διάρκεια του αγώνα! Στο τελευταίο 5λεπτο που γυρίζαμε το παιχνίδι ηταν απίστευτος ο παλμός που υπήρχε σε όλο το γήπεδο, χαζέψανε όλοι... 3 στα 3 λοιπόν και συνεχίζουμε στον δρόμο προς την μαδρίτη!

Λοιπόν ας τα βάλουμε κάτω, την κυριακή έχουμε 10ευρω για το Αλεξάνδρειο για το ματς με την αεκ, +15ευρω στο Κλ.Βικελίδης για το ματς με την βέροια πάμε στα 25ευρω! Οχι, όχι δεν σταματάμε εδώ, τετάρτη βράδυ πάμε για το 3 στα 3 στην ευρωλίγκα με αντίπαλο την Τσιμπόνα με 15ευρω φτάνωντας τα 40ευρω! Και φυσικά δεν γίνεται να λείψουμε απο την γιορτή που θα στηθεί το βράδυ της πέμπτης στο Κλ.Βικελίδης για το κύπελο ΟΥΕΦΑ με το Ερυθρό Αστέρα με +20ευρω φτάσαμε τα 60ευρω μέσα σε 5 ημέρες!!! Εάν βάλουμε και τα έξοδα που σχετίζονται με τους αγώνες (μεταφορικά, καφέδες, φαγώσιμα, κτλπ) , ξεφευγουμε τελείως! Ορίστε λοιπόν μεγαλοδημοσιογράφοι της πόλης, ο Αρειανός για να γουστάρει την ομάδα του δίνει τουλάχιστον 60ευρω ενώ ο συμπολίτης δίνει μόλις 10ευρω(εκτος βέβαια και εαν κάνει "ντου" και μπει τζάμπα για να γλιτώσει το 10ευρω), αυτό και αν είναι διαφορά επιπέδου. Επειδή αναφέρθηκα μόνο στα απολύτως βασικά έξοδα μην χαλαρώνετε και  χαμογελάτε και αρχίστε σκληρές οικονομίες ή βρείτε 2η δουλειά γιατι έχουμε και κατι εκδρομές σε Αγγλία και Γερμανία που πρέπει να "προλάβουμε"...  Μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε τις επαφές και εμείς με υπουργούς, δημάρχους και βουλευτές μπας και φιλοτιμηθούν και συνεισφέρουν στα εξοδά μας. Τώρα που το σκέφτομαι, το δικαιούμαστε κιόλας μιας και είμαστε οι εκπρόσωποι της Μακεδονίας(τωρα που "παίζει" και το σκοπιανό) στην Ευρώπη σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, επομένως κρατική χορηγία σε κάθε Αρειανό τώρα! Άντε μην οργανώσουμε κανα συλλαλητήριο στις 17 του Νοέμβρη :-)

Σημαντική νίκη με 66-69 πέτυχε η ομάδα μας στην Γαλλία κόντρα στην Λε Μάν κάνοντας έτσι ενα σημαντικό βήμα για την πρόκριση στο τοπ-16. Παίζοντας καταπληκτική άμυνα στο 2ο δεκάλεπτο και με καλά ποσοστά στα σούτ 3 πόντων έχτισε μια διαφορά 14 πόντων. Στην συνέχεια έδειξε σημάδια ανετοιμότητας και με κακές κυρίως επιθετικές επιλογές και παιδαριώδη λάθη έκανε "κοιλιά" και έδωσε στους αντιπάλους το δικαίωμα να ελπίζουν για την νίκη. Στο 4ο δεκάλεπτο όμως οι παίκτες μας δείξανε οτι φέτος δεν πρόκειται να πετάξουν νίκες μέσα απο τα χέρια τους στα σκουπίδια και δείχνωντας την απαραίτητη ψυχραίμια κατάφεραν να διατηρήσουν μια διαφορά γύρω στους 5 πόντους μέχρι το τέλος του αγώνα και να φύγουμε έτσι νικητές! Σημαντικό σημείο και σε αυτόν τον αγώνα και μεγάλη διαφορά με τις ομάδες των τελευταίων ετών είναι η εκπληκτική ευστοχία απο την γραμμή των βολών απαραίτητο στοιχείο για μια μεγάλη ομάδα! Πραγματικά αυτός  ο Τέρι δίνει άλλη ώθηση στην ομάδα με το παιχνίδι του σε άμυνα και επίθεση και θα πρέπει να γίνουν όσο πιο γρήγορα γίνεται οι απαραίτητες ενέργειες για να αγωνιστεί και στο ελληνικό πρωτάθλημα.  Άλλη μια καλή εμφάνιση απο τον Τσάλδαρη και τον Μότολα όπως και απο τον Καλαϊτζή που φέτος δείχνει παιχνίδι με παιχνίδι ολοένα και καλυτερος. Γενικά είναι θετικό οτι όλοι οι παίκτες δείχνουν ετοιμοπόλεμοι ανα πάσα στιγμή και ικανοί  να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό αγωνιζόμενοι όλον τον αγώνα ή και 1 λεπτο! Όσο για την συνέχεια δεν πρέπει να τρελενόμαστε και να πετάμε στα σύννεφα με αυτήν την νίκη αλλά και να μην ακούμε και τις χαζομάρες οτι έχουμε όρια σε αυτήν την διοργάνωση. Εμείς θα διεκδικούμε σε κάθε παιχνίδι την νίκη και στο τέλος θα δούμε τι πετύχαμε, άλλες ομάδες σαν τον πολυδιαφημιζόμενο ολυμπιακό μπορούν να θέλουν να λένε οτι είναι φαβορί για το final four και ταυτόχρονα να χάνουν με άνεση απο την πιο αδύναμη ομάδα του ομίλου. Είμαστε ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΑΡΗΣ που έχει γράψει ιστορία σε Ελλάδα και Ευρώπη και που έχει την πιο "καυτη" έδρα της διοργάνωσης με τους πιο τρελαμένους οπαδούς, όποιος θέλει ας το ξεχνάει, εμείς με κάθε ευκαιρία που μας δίνετε στο γήπεδο θα το αποδεικνύουμε!

Με τον κόσμο στον πλευρό του ο ΑΡΗΣ μας μπορεί να λυγίσει κάθε αντίπαλο. Αυτο έγινε λοιπόν και σήμερα, ο κόσμος για άλλη μια φορά εκεί που φαινόταν να κολλάει η ομάδα και να χάνεται ο αγώνας κατάφερε να αφυπνήσει τους παίκτες και να γυρίσουν με την σειρά τους το ματς και να πάρουμε αυτήν την τόσο σημαντική νίκη τόσο βαθμολογικά όσο και απο πλευράς ψυχολογίας. Πάρολο που η Ουνικάχα Μάλαγα κατέκτησε πέρσι την 3η θέση στο final four της αθήνας και υπάρχει και η ιστορική ομάδα της Μακάμπι, αγωνιστικά δεν μπορώ να πώ οτι υπάρχει το μεγαθήριο στον  ομιλό μας. Αυτό σημαίνει οτι φέτος δεν πρέπει να φύγει κανείς νικητής απο το Αλεξάνδρειο Μέλαθρο! Πρέπει όπως και σήμερα έτσι και σε κάθε αγώνα να βοηθάμε αυτήν την όμαδα που απο την αρχή δείχνει πάρα πολύ καλά στοιχεία. Παρόλο που βασικοί παίκτες δεν βρέθηκαν στην καλύτερη τους μέρα στο τέλος το ξέσπασμα του Μάσει και του Τέρι ήταν αρκετό για να μας χαρίσει στην νίκη. Υπήρχε ψυχραιμία στα τελευταία λεπτά του αγώνα και αποφύγαμε να πετάξουμε την νίκη στα σκουπίδια όπως κάναμε πέρσι σε αρκετά παιχνίδια κάτι που δείχνει οτι φέτος η ομάδα είναι σαφώς πιο έμπειρη. Στα θετικά της σημερινής αναμέτρησης μπορούμε να βάλουμε και το γεγονός οτι χρησιμοποιήθηκαν όλοι σχεδόν οι παίκτες με επιτυχία κατι που δείχνει οτι έχουμε βάθος πάγκου, απαραίτητο για ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστήσει. Πραγματικά μου είχε λείψει ο παλμός του Παλέ και μάλλον και στους περισσότερους απο οτι φάνηκε μιας και οι εκδηλώσεις όλων ηταν ιδιαίτερα θερμές και φάνηκε να υπάρχει πολύ πάθος για την νίκη. Για όσους προτιμάνε τον καναπέ και την τηλεόραση απο την γιορτή που στήνεται σε κάθε εντός έδρα αγώνα μας, πραγματικά δεν ξέρουν τι χάνουν! Απο την άλλη βέβαια είμαι σίγουρος οτι καί η ομάδα μπάσκετ όπως και η ομάδα ποδοσφαίρου με τις εμφανίσεις και τις επιτυχίες της θα σηκώσει απο τις πολυθρόνες και άτομα που έχουν να πατήσουν χρόνια στο γήπεδο. Και κάτι τελευταίο, την δήλωση του Δαμιανίδη οτι ο ΑΡΗΣ θα είναι φέτος ο "πειρατής" της ευρωλίγκα να την θυμάστε!