Σκορ και θέαμα πρόσφερε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στους περίπου 2500 φίλους της ομάδος που βρέθηκαν στο Αλεξάνδρειο σήμερα το απόγευμα. Με μια εκρηκτική εμφάνιση που δεν άφησε κανένα περιθώριο στα αδιάφορα Τρίκαλα και προσφέροντας εξαιρετικές φάσεις σε αρκετές στιγμές του αγώνα έκανε το πρώτο βήμα για την κατάκτηση της 6ης θέσης. Μάλιστα μετά την οριακή νίκη του Ηλυσιακού επι του μπάογκ και την ήττα του Πανελευσινιακού που την επόμενη αγωνιστική υποδέχεται την ΑΕΝΚ η 5η θέση μοιάζει να έρχεται πιο κοντά. 

Η μεταμόρφωση της ομάδος μετά την φυγή του Αθηναίου όπως φάνηκε και σήμερα δεν είναι ένα πυροτέχνημα αλλά αποτέλεσμα της δουλειάς και της καλύτερης χημείας που παραδόξως απόκτησε η ομάδα. Ο Μποχωρίδης μοιάζει να έγινε απότομα από φοβισμένο παιδάκι τσαμπουκαλεμένος άνδρας, ο Γκίκας εκμεταλλεύεται ολοένα και περισσότερο τον αυξημένο χρόνο συμμετοχής που παίρνει στα τελευταία παιχνίδια ενώ ο Μ.Μίνιτς φαίνεται να έχει καθιερώσει το παιχνίδι με ψηλό σέντερ με τις ημέρες όπου ο Ασημακόπουλος αγωνιζόταν σαν 5αρι για σχεδόν 30' να  ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Ο Πελεκάνος και ο Βεζένκωφ παραμένουν σταθερή αξία και οι Χαρίσης, Σαρικόπουλος και Μούρτος δίνουν ολοένα και περισσότερα στην ομάδα. Όλα μοιάζουν ιδανικά για την ομάδα που καθώς πλησιάζουμε στα πλέιοφς φορτσάρει ολοένα και περισσότερο. Με 6 ξένους παρουσιάστηκαν σήμερα τα Τρίκαλα κάτι που δείχνει για ακόμη μια φορά ότι το επίπεδο του Ελληνικού πρωταθλήματος είναι τόσο χαμηλό που οι ξένοι όχι μόνο δεν κάνουν την διαφορά όσο κάποτε αλλά μπορεί να ξευτελιστούν από μια σχεδόν αμιγώς Ελληνική ομάδα μέτριων δυνατοτήτων όπως είναι ο φετινός ΑΡΗΣ.  MVP της αναμέτρησης ο Μποχωρίδης που πέρα από τους 20 πόντους με εξαιρετικά ποσοστά είχε 4 ριμπάουντ, 3 ασιστ και 1 κλέψιμο. Μάλιστα πρόσφερε και 2 ξεχωριστές στιγμές στον αγώνα, την μια με ένα δυναμικό κάρφωμα μέσα στην φάση και ένα φόλοου με το ένα χέρι καθώς έληγε ο χρόνος! Αντίπαλο στις θεαματικές φάσεις του αγώνα βρήκε στο πρόσωπο του Σπ.Μούρτου που έκανε το εντυπωσιακό άλεϊ ουπ μαζί με τον Γκίκα. Λαρετζάκης, Τσακαλέρης και Χάντ πήραν χρόνο συμμετοχής χωρίς να δείξουν τίποτα το ιδιαίτερο.

Καθημερινή εργάσιμη ημέρα έγινε ο αγώνας μετά από σχεδόν 3 εβδομάδες αδράνειας και πίκρας λόγω των ποδοσφαιρικών εξελίξεων. Οι 2500 φίλοι της ομάδος που ήρθαν στο γήπεδο σήμερα έστειλαν το μήνυμα τους στην διοίκηση και τους μετόχους της ΚΑΕ. Ένα κλικ παραπάνω χρειάζεται για να επιστρέψει ο κόσμος για τα καλά στο Παλέ. Οι τραγικές συγκυρίες στο ποδόσφαιρο μπορεί να λειτουργήσουν θετικά στο  μπασκετικό τμήμα αλλά μόνο εφόσον ο κόσμος πεισθεί ότι κάτι θετικό πάει να γίνει. Και όταν λέμε θετικό δεν εννοούμε τα 5 χρόνια φαγούρας που ανέφερε την περασμένη εβδομάδα ο κ.Γαλιλαίας αλλά μια αξιοπρεπής αγωνιστικά ομάδα που σε αυτό το δύσμοιρο ταλαίπωρο πρωτάθλημα των φτωχών να μην κοιτάει πως θα ανέβει από την 10η θέση ψηλότερα αλλά θα έχει μια σταθερή καλή πορεία από την αρχή της χρονιάς. Τώρα το αν αυτό συνδυαστεί με την εκτροφή ταλέντων ή με την έλευση ποιοτικών ξένων είναι μια λεπτομέρεια. Ο κόσμος του ΑΡΗ χρειάζεται χαρές και αυτή τη στιγμή μόνο το μπάσκετ μπορεί να του τις προσφέρει.

ΥΓ. Οι κακές γλώσσες μετά την έξωση στον Λαρετζάκη για την οποία υπήρχε επίσημη διάψευση από την ΚΑΕ συνεχίζουν με νέα "ευρήματα". Αυτή την φορά  σειρά έχουν και πάλι τα παιχνίδια των μάνατζερ που γίνονται στην πλάτη του ΑΡΗ  με αποτέλεσμα τον παραγκωνισμό του Ε.Τσακαλέρη που "κλωτσάει" στην ανανέωση του συμβολαίου. 

Μετά από διακοπή σχεδόν 3 εβδομάδων για χάρη των "μεγάλων" της Αθήνας το πρωτάθλημα συνεχίζεται και ο ΑΡΗΣ μας επιστρέφει στο κυνήγι της έκτης θέσης. Μια θέση που θα μας επιτρέψει να αποφύγουμε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό στα πλέιοφς και το δικαίωμα να διεκδικήσουμε το κάτι παραπάνω απέναντι σε σαφώς πιο βατούς αντιπάλους όπως είναι ο Πανιώνιος και ο μπαογκ.  Τα αποτελέσματα ως τώρα έχουν έρθει ιδανικά και από εκεί που ήμασταν 10οι πιάσαμε την 6η θέση, ενώ υπάρχει και το σενάριο που συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες στο οποίο καταλήγουμε στην πέμπτη θέση.

Όλα όμως τα παραπάνω θα πρέπει από την θεωρία να εφαρμοσθούν στην πράξη και για να γίνει αυτό θα πρέπει σήμερα απέναντι στα Τρίκαλα στο Παλέ και την επόμενη αγωνιστική στη Ρόδο ο ΑΡΗΣ να πάρει το ροζ φύλλο αγώνα. Η ομάδα του Μ.Μινιτς μετά την φυγή του Αθηναίου αντί να δείξει σημάδια αποσύνθεσης έβγαλε μια ωριμότητα πάνω στο παρκέ που εξέπληξε άπαντες. Η βελτίωση της ομάδος είναι εμφανής σε όλες σχεδόν τις στατιστικές κατηγορίες και αυτό που μένει να φανεί είναι αν αυτή η διακοπή θα κόψει το ρυθμό μας ή αν ο ΑΡΗΣ έστω στο τέλος βρήκε την κατάλληλη χημεία ως ομάδα. Ο Μίνιτς όλο αυτό το διάστημα προσπάθησε να κρατήσει τους παίκτες του σε εγρήγορση με φιλικά και συχνές προπονήσεις. Τα φιλικά με Μαχητές Πεύκων και ΚΑΟΔ διατήρησαν την ομάδα σε αγωνιστικούς ρυθμούς και επέτρεψαν στην ομάδα να δουλέψει πάνω στις αδυναμίες της. Τα Τρίκαλα από την άλλη είναι μια από τις πιο αδιάφορες ομάδες του πρωταθλήματος τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ο στόχος της σωτηρίας επιτεύχθει ενώ η είσοδος στα πλέιοφς δεν είναι εφικτή. Μάλιστα στο τελευταίο παιχνίδι κόντρα στον Πανελευσινιακό φάνηκε ότι οι σημερινοί αντίπαλοι μας μετρούν τις ημέρες για την λήξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων και την έναρξη των διακοπών τους. Όπως και να έχει ο ΑΡΗΣ περιθώρια για να υποτιμήσει αντίπαλο δεν έχει, οπότε περιμένουμε να δούμε έναν σοβαρό ΑΡΗ που θα ανεβάζει στροφές όσο οδεύουμε στα πλέιοφς.

Πέμπτη 18.00 ορίστηκε το παιχνίδι... Μετά από σχεδόν 3 εβδομάδες διακοπής ώστε να μην ζοριστούν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός ενόψει Ευρωλίγκας(κάτι που γίνεται μόνο στην Ελλάδα), οι φωστήρες του ΕΣΑΚΕ αντί να ορίσουν τα παιχνίδια το Σ/Κ που δεν έχει καν ποδοσφαιρικούς αγώνες τα έβαλαν καθημερινή... Και μετά απορούμε γιατί τα γήπεδα του μπάσκετ έχουν αδειάσει. Όχι ότι θα μας εμποδίσει να βρεθούμε στο πλευρό της αγαπημένης μας ομάδος αλλά αντί για εμπόδια καλό είναι αυτοί που υποτίθεται ότι υπηρετούν το άθλημα να διευκολύνουν τον κόσμο. Όλοι στις 18.00 στο Παλέ!

ΥΓ. Και μόνο η αναφορά στην απουσία των Πουλιανίτη και Μήτογλου από τον Μίνιτς προκαλεί γέλιο. Ζήτημα αν οι 2 παίκτες έχουν συνολικά 1΄μ.ο. συμμετοχής...

Παιχνίδι ιδιαίτερων συνθηκών αναμένεται να είναι αυτό που ξεκινάει σε λίγες ώρες στο Παλέ, εκεί όπου ο ΑΡΗΣ μας θα υποδεχθεί τον Πανελευσινιακό. Το ήσυχο και ευχάριστο απόγευμα που πολλοί θα περιμέναμε, μετά την φυγή του Αθηναίου πιθανόν να μετατραπεί σε ακόμη ένα αγχωτικό παιχνίδι που ίσως να κριθεί στις λεπτομέρειες. Και πως να γίνει διαφορετικά όταν από μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ που έχει εμφανέστατο πρόβλημα στο σκοράρισμα φεύγει ο πρώτος σκορερ και πρώτος στις ασιστ λίγες ημέρες πριν τον αγώνα.

Η νίκη με τον Ηλυσιακό την προηγούμενη αγωνιστική καθησύχασε τους ανησυχούντες που έβλεπαν άσχημα σενάρια αλλά μετά τις τελευταίες εξελίξεις με μια πιθανή ήττα τα άσχημα σενάρια θα ξαναφουντώσουν για τα καλά. Αυτό και μόνο είναι αρκετό για τον Μ.Μίνιτς και τους παίκτες του να παρουσιαστούν ιδιαίτερα σοβαροί και προσεκτικοί απέναντι στην ομάδα της Ελευσίνας που παίζει ένα από τα τελευταία της χαρτιά για την παραμονή στην κατηγορία.Τα "φώτα" λογικά θα πέσουν στους Γκίκα, Μποχωρίδη και Μούρτο που θα πάρουν περισσότερα λεπτά συμμετοχής και σίγουρα περισσότερες πρωτοβουλίες στην προσπάθεια να καλύψουν το κενό που άφησε ο πρώην συμπαίκτης τους. Ο Σενεγαλέζος Φαγιέ, μαζί με τους Αμερικάνους Τζόουνς και Τέρνερ είναι οι μεγαλύτερες απειλές, ενώ και ο Παπαμακάριος θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα γιατί μπορεί να σου κάνει την ζημιά. Παρόλα αυτά κλειδί στη νίκη θα αποτελέσει το επιθετικό κομμάτι της ομάδος γιατί όσο καλή και αν είναι η άμυνα επιδόσεις σαν αυτές της προηγούμενης αγωνιστικής ελάχιστες φορές οδηγούν στη νίκη.

Ο κόσμος φυσικά και πρέπει να στηρίξει, ιδίως σε δύσκολες στιγμές σαν και αυτές αλλά κάποια στιγμή είναι καλό και η εκάστοτε διοίκηση να σκεφτεί αυτόν τον κόσμο που ακόμη και σε μια μετριότατη χρονιά βλέπει την ομάδα του να λειτουργεί σαν την τελευταία ομαδούλα της Α1. Το να ζητάμε την τυφλή στήριξη του κόσμο πατώντας στην αγάπη για την ομάδα είναι η πιο εύκολη λύση που βολεύει. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική και ελπίζω κάποια στιγμή να την δούν οι δοικούντες. Όλοι στο Παλέ για να αποφύγουμε τα χειρότερα!

Δεν είναι μυστικό ότι όσοι βρεθήκαμε χθες στα γενέθλια της αγαπημένης μας ομάδος για τα 100 χρόνια ζωής ήμασταν επηρεασμένοι από την κατρακύλα του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ(και όχι μόνο) και είχαμε έναν δισταγμό μέσα μας για το αν θα έπρεπε να συμμετέχουμε ή όχι σε αυτή τη γιορτή. Όταν όμως πλησίαζες στο θρυλικό Παλέ και έβλεπες από παντού να ξεπετάγονται αδέρφια κάθε ηλικίας ντυμένοι στα κιτρινόμαυρα τότε αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε όλοι το αυτονόητο, ο ΑΡΗΣ δεν σταματάει εδώ και θα έχει συνέχεια! Το κατάμεστο Παλέ, τα αφιερώματα που έπαιζαν στις οθόνες, οι μεγάλες δόξες που τίμησαν τα χρώματα του συλλόγου, τα συνθήματα από την κερκίδα συνέθεσαν μια μαγική εικόνα που μας έκανε πολύ γρήγορα να ξεχάσουμε την μεγάλη μας πίκρα. Κορυφαία στιγμή της εκδήλωσης χωρίς αμφιβολία ήταν όταν το μικρόφωνο από τον Γ.Δασκάλου πέρασε στο κοινό. Η παρέα των πιτσιρικάδων που με απίστευτο ενθουσιασμό ξεσήκωσαν όλο το Παλέ στους ρυθμούς του "Χρόνια πολλά, αγάπη μου γλυκιά..." αλλά και ο συγκινημένος πατέρας με το μόλις 90 ημερών Αρειανάκι στην αγκαλιά του ήταν το πιο ξεκάθαρο μήνυμα-υπόσχεση προς κάθε Αρειανό σε αυτόν τον πλανήτη. Ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν πεθαίνει αλλά όλοι εμείς οι πιστοί ακόλουθοι του κιτρινόμαυρου Θεού είμαστε η εγγύηση ότι ο ΑΡΗΣ θα παραμείνει ζωντανός, θα συνεχίσει να ομορφαίνει τις ζωές μας και να στοιχειώνει σαν εφιάλτης κάθε αλλόθρησκο που πιστεύει ότι αγωνιστικές αποτυχίες σαν τις φετινές μπορούν να μας λυγίσουν! Η πορεία προς τον Λευκό Πύργο και η φλογισμένη παραλία είναι άλλη μια εντυπωσιακή εικόνα από τη χθεσινή βραδιά που θα την θυμόμαστε όλη μας τη ζωή!

Θα ήταν υποκριτικό το να μην αναφερθώ και στα δυσάρεστα της βραδιάς μιας και προσωπικά πιστεύω ότι οι ύβρεις, οι γιούχες και τα αντικείμενα που πετάχτηκαν προς τους κ.Μπουτάρη, Τζιτζικώστα αλλά και στους εκπροσώπους της ΠΑΕ που αποφάσισαν να δώσουν το παρών δεν ταίριαζαν στη χθεσινή γιορτή αλλά ούτε και στο ήθος που χαρακτηρίζει τον Αρειανό. Σίγουρα ως ένα σημείο ο κόσμος έχει τα δίκια του αλλά η δυσαρέσκεια του κόσμου θα πρέπει να εκφράζετε από την "κορυφή" ώστε να αποφεύγονται τέτοιου είδους καταστάσεις. Ήταν δεδομένο ότι η παρουσία του κ.Μπουτάρη(που δεν έδωσε καν εντολή να φωταγωγηθεί ο Λευκός Πύργος), του κ.Τζιτζικώστα αλλά και αυτή των ανθρώπων της ΠΑΕ θα προκαλούσαν αντιδράσεις και θα έπρεπε οι υπεύθυνοι της εκδήλωσης να τους το έκαναν ξεκάθαρο από την αρχή.  Η περίπτωση του κ.Κούγια που ήταν παρέα με τον κ.Παπαϊωάννου και άλλους "επώνυμους" Αρειανούς  ήταν διαφορετική. Όχι ότι συμφωνώ με την πιθανή εμπλοκή του κ.Κούγια στα διοικητικά της ομάδος αλλά το να αποφασίζει μια "παρέα" ποιος θα είναι κομμάτι της επόμενης ημέρας του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ πριν καν ακούσει την πρόταση και το πλάνο του κάθε ενδιαφερόμενου είναι και ο βασικός λόγος που ο ΑΡΗΣ βρίσκεται στην τελευταία θέση της βαθμολογίας και έχει περίπου 25 εκ. ευρώ χρέη... Επίσης παρακολουθώντας τις αντιδράσεις από το "πεταλάκι" των οργανωμένων και βλέποντας στα επίσημα παλαιούς παράγοντες της ομάδος σαν τον κυρίους Τσαρούχα, Δασυγένη και Χατζόπουλο πραγματικά προβληματίζομαι αν πριν 20 χρόνια περίπου και εγώ όταν με ανάλογη ευκολία συμμετείχα σε ανάλογες αντιδράσεις η μόνη διαφορά ήταν ότι τότε άλλοι ήταν οι "οπαδάρχες" και εμείς ήμασταν αυτοί που τους πιστεύαμε και τους ακολουθούσαμε τυφλά....

Μετά λοιπόν από αυτή τη δυσάρεστη αλλά απαραίτητη παρένθεση θα κλείσω με την πιο σωστή ατάκα που άκουσα στη χθεσινή εκδήλωση, αναφέροντας κάποιες από τις κουβέντες του Παναγιώτη Γιαννάκη που και αυτός κατά το παρελθόν είχε βρεθεί στο "στόχαστρο" του κόσμου του ΑΡΗ "Ας αφήσουμε στην άκρη όλα αυτά που μας χωρίζουν και ας ψάξουμε να βρούμε όλα αυτά που μας ενώνουν". 

Μπορείτε να δείτε όλη την εκδήλωση μέσα από το site της LiveMedia εδώ 

Και για τους πολύ βιαστικούς στο παρακάτω βίντεο στο 23' 35''(παρέα πιτσιρικάδων)  και στο 25' 45'' (ο συγκινημένος μπαμπάς με το 90 ημερών Αρειανάκι), 2 από τις πιο συγκινητικές στιγμές της γιορτής

{source}

<object width="560" height="315"><param name="movie" value="//www.youtube.com/v/Gx4C1fDFmdI?version=3&amp;hl=el_GR&amp;rel=0"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="//www.youtube.com/v/Gx4C1fDFmdI?version=3&amp;hl=el_GR&amp;rel=0" type="application/x-shockwave-flash" width="560" height="315" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed></object>
{/source}

ΥΓ. Κρίμα για την τραγική συγκυρία γιατί αν υπήρχε τέτοια συμμετοχή και ενθουσιασμός στη χθεσινή γιορτή, φανταστείτε τι θα γινόταν αν ο ΑΡΗΣ μας ήταν τουλάχιστον σωμένος...

ΥΓ2. Πάντως είμαι βέβαιος ότι βλέποντας όλες αυτές τις εικόνες  πολλοί συνΑρειανοί μετάνιωσαν που δεν έδωσαν το παρών στην μοναδική ευκαιρία ζωής να παραβρεθούν στον εορτασμό των 100 χρόνων του συλλόγου.

ΥΓ3. Ακόμη γελάω με την ανακοίνωση της Θ4... Τελικά ο λόγος ύπαρξης τους είναι ο ΑΡΗΣ! 

Με την μίζερη νοοτροπία που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στον σύλλογο τα άλλοτε ντέρμπι κόντρα σε δυνατούς αντιπάλους όπως είναι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός έχουν μετατραπεί από τους διάφορους "μικρούς" παράγοντες, προπονητές και παίκτες  σε αγώνες εκτός προγράμματος που ως "στόχο" έχουμε τις πολύτιμες "εμπειρίες" που κερδίζουν οι παίκτες μας από αυτές τις ντροπιαστικές ήττες... Φέτος τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά και με τις "γερές βάσεις" που έβαλε ο Β.Αγγέλου από την αρχή της χρονιάς και τον "άξιο" συνεχιστή νίκη πλέον η 6αδα μοιάζει με έναν πολύ μακρινό στόχο. Αν λοιπόν ο Μ.Μίνιτς θέλουν και μπορούν να περισώσουν κάτι από αυτή την μαύρη χρονιά τότε σήμερα θα πρέπει να αρπάξουν την ευκαιρία που τους δίνεται από τα μαλλιά και να πάρουν μια σημαντική νίκη απέναντι στον πρωταθλητή Ευρώπης.

Ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει πόσο δυνατή ομάδα είναι. Για αυτό άλλωστε και 2 συνεχόμενες χρονιές κατάφερε να κατακτήσει την Ευρωλίγκα κόντρα στα προγνωστικά. Αν και διαθέτει εξαιρετικούς παίκτες σε σημείο που μέχρι και αυτοί που μένουν εκτός 12αδας να μπορούσαν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε κάποια άλλη ομάδα της Α1 απουσίες σαν αυτή του Σπανούλη και του Πρίντεζη είναι σημαντικότατες για τους σημερινούς μας αντιπάλους. Χωρίς αυτούς τους 2 παίκτες ο Ολυμπιακός είναι άλλη ομάδα και ο ΑΡΗΣ οφείλει να χτυπήσει το παιχνίδι στα ίσια και να κάνει ότι μπορεί για να το κερδίσει. Για αυτό καλό είναι ο Μίνιτς να βγάλει από το μυαλό τους λέξεις όπως "προπόνηση" που μας είχε πει μετά τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό την προηγούμενη αγωνιστική και να αφήσει τις ευκαιρίες για τους πιτσιρικάδες για άλλα παιχνίδια. Άλλωστε μετά τα χθεσινά αποτελέσματα ο ΑΡΗΣ θέλει μόνο νίκη για να παραμείνει στην διεκδίκηση της 6ης θέσης. Κλειδί στον αγώνα θα είναι η επιθετική ημέρα που θα βρεθούν παίκτες κλειδιά της ομάδος όπως ο Αθηναίου, ο Πελεκάνος και ο Βεζένκοφ. Από εκεί και πέρα εξίσου σημαντικό ρόλο θα παίξει αν ο Μίνιτς αποφασίσει να δώσει εντολή να περάσει η μπάλα κάτω από καλάθι, εκεί που κυρίως ο Σαρικόπουλος έδειξε στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Αν δεν πάρουμε πόντους και από άλλους παίκτες ώστε να προβληματίσουμε την άμυνα του Ολυμπιακού τότε δύσκολα να φθάσουμε στη νίκη.

Με τις πίκρες αυτής της αγωνιστικής σεζόν να μην έχουν τελειωμό σε όλα τα τμήματα του συλλόγου ο Αρειανός όπως και χθες στο Κλ.Βικελίδης έτσι και σήμερα στο Παλέ θα πρέπει να βρει τα κουράγια και να σταθεί δίπλα στην αγαπημένη του ομάδα. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τις υπόλοιπες ομάδες είναι η δυναμική του κόσμου μας αλλά και η αξιοθαύμαστη αφοσίωση στην ομάδα. Μπορεί οι αγωνιστικοί στόχοι να μην μας εκφράζουν αλλά το καθήκον μας επιβάλλει να είμαστε εκεί. Για αυτό στις 18.00 όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Παλέ!

Με την μίζερη νοοτροπία που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στον σύλλογο τα άλλοτε ντέρμπι κόντρα σε δυνατούς αντιπάλους όπως είναι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός έχουν μετατραπεί από τους διάφορους "μικρούς" παράγοντες, προπονητές και παίκτες  σε αγώνες εκτός προγράμματος που ως "στόχο" έχουμε τις πολύτιμες "εμπειρίες" που κερδίζουν οι παίκτες μας από αυτές τις ντροπιαστικές ήττες... Φέτος τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά και με τις "γερές βάσεις" που έβαλε ο Β.Αγγέλου από την αρχή της χρονιάς και τον "άξιο" συνεχιστή νίκη πλέον η 6αδα μοιάζει με έναν πολύ μακρινό στόχο. Αν λοιπόν ο Μ.Μίνιτς θέλουν και μπορούν να περισώσουν κάτι από αυτή την μαύρη χρονιά τότε σήμερα θα πρέπει να αρπάξουν την ευκαιρία που τους δίνεται από τα μαλλιά και να πάρουν μια σημαντική νίκη απέναντι στον πρωταθλητή Ευρώπης.

Ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει πόσο δυνατή ομάδα είναι. Για αυτό άλλωστε και 2 συνεχόμενες χρονιές κατάφερε να κατακτήσει την Ευρωλίγκα κόντρα στα προγνωστικά. Αν και διαθέτει εξαιρετικούς παίκτες σε σημείο που μέχρι και αυτοί που μένουν εκτός 12αδας να μπορούσαν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε κάποια άλλη ομάδα της Α1 απουσίες σαν αυτή του Σπανούλη και του Πρίντεζη είναι σημαντικότατες για τους σημερινούς μας αντιπάλους. Χωρίς αυτούς τους 2 παίκτες ο Ολυμπιακός είναι άλλη ομάδα και ο ΑΡΗΣ οφείλει να χτυπήσει το παιχνίδι στα ίσια και να κάνει ότι μπορεί για να το κερδίσει. Για αυτό καλό είναι ο Μίνιτς να βγάλει από το μυαλό τους λέξεις όπως "προπόνηση" που μας είχε πει μετά τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό την προηγούμενη αγωνιστική και να αφήσει τις ευκαιρίες για τους πιτσιρικάδες για άλλα παιχνίδια. Άλλωστε μετά τα χθεσινά αποτελέσματα ο ΑΡΗΣ θέλει μόνο νίκη για να παραμείνει στην διεκδίκηση της 6ης θέσης. Κλειδί στον αγώνα θα είναι η επιθετική ημέρα που θα βρεθούν παίκτες κλειδιά της ομάδος όπως ο Αθηναίου, ο Πελεκάνος και ο Βεζένκοφ. Από εκεί και πέρα εξίσου σημαντικό ρόλο θα παίξει αν ο Μίνιτς αποφασίσει να δώσει εντολή να περάσει η μπάλα κάτω από καλάθι, εκεί που κυρίως ο Σαρικόπουλος έδειξε στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Αν δεν πάρουμε πόντους και από άλλους παίκτες ώστε να προβληματίσουμε την άμυνα του Ολυμπιακού τότε δύσκολα να φθάσουμε στη νίκη.

Με τις πίκρες αυτής της αγωνιστικής σεζόν να μην έχουν τελειωμό σε όλα τα τμήματα του συλλόγου ο Αρειανός όπως και χθες στο Κλ.Βικελίδης έτσι και σήμερα στο Παλέ θα πρέπει να βρει τα κουράγια και να σταθεί δίπλα στην αγαπημένη του ομάδα. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τις υπόλοιπες ομάδες είναι η δυναμική του κόσμου μας αλλά και η αξιοθαύμαστη αφοσίωση στην ομάδα. Μπορεί οι αγωνιστικοί στόχοι να μην μας εκφράζουν αλλά το καθήκον μας επιβάλλει να είμαστε εκεί. Για αυτό στις 18.00 όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Παλέ!

Σημαντική βαθμολογική ανάσα πήρε η ομάδα μας σήμερα χάρη στην αγχωτική νίκη απέναντι στο μαχητικό Ρέθυμνο. Ένα κακό ποιοτικά παιχνίδι που αν και στο ημίχρονο έμοιαζε να εξελίσσεται σε εύκολο απόγευμα για τον Μ.Μίνιτς και τους παίκτες του τελικά όπως αρκετές φορές το συνηθίζει ο φετινός ΑΡΗΣ το  "γύρισε"  για να προσφέρει μια νίκη με σαφώς περισσότερο σασπένς στο φινάλε της αναμέτρησης. 

Το μπασκετ είναι παιχνίδι ψυχολογίας και όταν παρακολουθείς αυτή την ομάδα να αγωνίζεται το πρώτο που διαπιστώνεις είναι ότι αυτοί οι παίκτες τρέμουν στην σκέψη της αποτυχίας. Μεγάλη ατολμία στην επίθεση, ανούσια κυκλοφορία της μπάλας και αμέτρητα τρίποντα που αποτελούν την εύκολη διέξοδο της επιθετικής λειτουργίας του φετινού ΑΡΗ. Καθόλου inside game, καθόλου διείσδυση, καθόλου screen, καθόλου τακτική... Όλα τα παραπάνω έχουν σαν λογική συνέπεια η απόδοση της ομάδος μας να κυμαίνεται κυρίως με βάση τα ποσοστά ευστοχίας στα μακρινά σουτ αλλά και κάποιες προσωπικές ενέργειες υπό την πίεση των 24''. Έτσι και σήμερα όπου για καλή μας τύχη είχαμε απέναντι μας ένα μετριότατο Ρέθυμνο που βρήκε ως αιχμή του δόρατος τον γερόλυκο Καλαμπόκη. Όταν λοιπόν ο 36χρονος Καλαμπόκης σου πετυχαίνει με χαρακτηριστική ευκολία 23 πόντους τότε δεν μπορείς να υπερηφανεύεσαι για την καλή σου άμυνα. Ευτυχώς όμως ο Καλαφατάκης μιμήθηκε τον Μίνιτς που πέταξε στον πάγκο τον Βεζένκοφ πάνω που είχε βρει ρυθμό και άφησε για 6' εκτός αγώνα στο δεύτερο δεκάλεπτο τον Καλαμπόκη εκτός με αποτέλεσμα στη δεύτερη περίοδο το Ρέθυμνο να βγει εκτός ρυθμού και να πετύχει μόλις 5 πόντους και η ομάδα μας να φθάσει στο +13. Επειδή όμως οι κακές συνήθειες δύσκολα κόβονται η ομάδα ξέχασε να βγει από τα αποδυτήρια  και το Ρέθυμνο όχι μόνο μείωσε αλλά πέρασε και μπροστά. Εκεί όπου παρά τα λάθη, τα σουτ απελπισίας και τις χαμένες βολές ευτυχώς καταφέραμε και πήραμε τη νίκη... Σε αυτό το άναρχο στυλ παιχνιδιού ο Ασημακόπουλος για ακόμη ένα παιχνίδι αποδείχθηκε καθοριστικός, ο Βεζένκοφ ουσιαστικός και οι Αθηναίου και Πελεκάνος έδειξαν για ακόμη μια φορά ότι σε αυτόν τον ΑΡΗ ακόμη και στην κακή ημέρα τους είναι πολύτιμοι. Για τον Μίνιτς ότι και να πούμε είναι λίγο μιας και μοιάζει περισσότερο με απλός θεατής παρά με προπονητή. Όταν βλέπεις το Ρέθυμνο να έχει πάρει φωτιά και τους παίκτες σου να τα έχουν σπάσει και δεν κάνεις τίποτα τότε δικαιολογημένα σου αποδίδουμε τον χαρακτηρισμό του απλού παρατηρητή και όχι αυτού του προπονητή... Καλό το πάθος, το φιλότιμο και η προσπάθεια αλλά και λίγο τακτική, ψυχραιμία και εφαρμογή των βασικών αυτού του αθλήματος που λέγεται μπάσκετ δεν βλάπτει...

Επειδή όμως όταν φθάνεις στο σημείο να παλεύεις να αποφύγεις τυχόν περιπέτειες το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει τότε χωρίς αμφιβολία ο Μίνιτς και οι παίκτες του τα κατάφεραν μια χαρά σήμερα.  Το ιδανικό φυσικά θα ήταν να είχαμε κερδίσει με +8 πόντους αλλά εκεί στα τελευταία 45'' του αγώνα φάνηκε η τρικυμία που επικρατεί στο αγωνιστικό κομμάτι της ομάδος. Στην αρχή φάνηκε να έχουν ξεχάσει ότι υπάρχει και μια διαφορά πόντων που θα ήταν καλό να καλυφθεί, στη συνέχεια οι παίκτες φάνηκε να το θυμούνται, ο Μίνιτς έδειχνε να μην καταλαβαίνει και ενώ μάλιστα έγινε η ερώτηση για τις τελευταίες βολές τελικά προτιμήθηκε να μην γίνει φάουλ στη συνέχεια για να σταματήσει ο χρόνος και κάπως έτσι έληξε το παιχνίδι... Με λίγα λόγια, μπάχαλο! Έστω και έτσι ελπίζω αυτή η νίκη να τονώσει την ψυχολογία της ομάδος και να δούμε κάτι καλύτερο στη συνέχεια. Ακολουθεί ένας τελικός που με την εικόνα που βγάζει η ομάδα μας στα τελευταία παιχνίδια τα πράγματα φαντάζουν ακόμη πιο δύσκολα. Λίγος ο κόσμος που βρέθηκε στο Παλέ παρόλα αυτά στήριξε με όλες τις δυνάμεις του την ομάδα σε αυτό το δύσκολο παιχνίδι και έστειλε το μήνυμα για την κατάκτηση του τίτλου με τη λήξη του αγώνα!

ΥΓ. Σεαποκλειστικότητατοτελευταίοtwitter τουΤζ.Χαντ"Today i picked up 4 balls and gave 1 assist! J is back!!!"

Να γλιτώσουν τα χειρότερα είναι αυτό που θέλει ο Μ.Μίνιτς και οι παίκτες του που μετά τις τελευταίες συνεχόμενες ήττες έχουμε φθάσει στο σημείο να βρισκόμαστε μόλις 1 βαθμό πάνω από την ζώνη του υποβιβασμού και αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να ακουσθεί ο κώδωνας του κινδύνου στα αυτιά κάθε υπευθύνου. Κιτρινόμαυρος συναγερμός που θα πρέπει να αφυπνίσει άπαντες συμπεριλαμβανομένου και του κόσμου της ομάδος που αν δεν θέλει από αύριο να έχει και άλλο νταλκά στο κεφάλι του εκτός από τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ θα πρέπει να δώσει βροντερό παρών.

Για την ομάδα αγωνιστικά ότι και να πούμε είναι λίγο μιας και οι ίδιοι παίκτες σε άλλα παιχνίδια έχουν καταφέρει να αποδείξουν ότι μπορούν να καταφέρουν πολλά μετά τον ημιτελικό του κυπέλλου έχουν πάρει την κάτω βόλτα για τα καλά. Το παιχνίδι με τον ΚΑΟΔ ήταν μια ευχάριστη έκπληξη μιας και η νίκη είχε έρθει πολύ πιο εύκολα από όσο περιμέναμε και αυτό ακριβώς θα πρέπει να επαναλάβουμε και αύριο. Για το τι έχει προλάβει να διορθώσει ο Μίνιτς από το Σάββατο μέχρι σήμερα δεν μπορούμε να πούμε και πολλά μιας και η πικρή αλήθεια είναι ότι σύμφωνα με τα αποτελέσματα αλλά και κυρίως με την εικόνα του ΑΡΗ στα τελευταία παιχνίδια ο Σέρβος κόουτς έχει κάνει περισσότερο κακό παρά καλό... χωρίς φυσικά οι παίκτες να είναι άμοιροι ευθυνών γιατί πολύ απλά στο μπάσκετ αν δεν μπορείς από μόνος σου να κάνεις 2-3 βασικά πράγματα δύσκολα κάποιος προπονητής μέσα σε λίγες ημέρες να καταφέρει να στα μάθει. Πέρα από την κακή αγωνιστική κατάσταση ολόκληρης της ομάδος οι απουσίες είναι η άλλη μεγάλη πληγή. Ο Σαρικόπουλος επιστρέφει αλλά ο Γκίκας βγαίνει εκ νέου νοκ άουτ κάτι που φυσικά δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα, από την στιγμή που στην περιφέρεια οι λύσεις είναι περιορισμένες. Όσο αφορά τον αντίπαλο μας αυτό που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι πρόκειται ίσως για την ομάδα  που βρίσκεται στην χειρότερη κατάσταση τη δεδομένη στιγμή στο πρωτάθλημα. Η 1 νίκη στους τελευταίους αγώνες αυτό ακριβώς δείχνει. Χειρότερα δηλαδή και από εμάς.  Παρόλα αυτά λόγω του πολύ καλού πρώτου γύρου η ομάδα της Κρήτης βρίσκεται 1 βαθμό πάνω από εμάς. Στο παιχνίδι του πρώτου γύρου ο ΑΡΗΣ είχε παλέψει αρκετά το παιχνίδι αλλά στο τέλος έχασε την συγκέντρωση του και μαζί και την νίκη. Την ιδιαίτερη φιλοσοφία του Μίνιτς με τα χαμηλά σχήματα την έχουμε καταλάβει, τα λάθη των παικτών μας είναι ολοφάνερα, το ζητούμενο είναι θα διορθωθούν.

Κιτρινόμαυρος συναγερμός πρέπει να ηχεί πάνω από τα κεφάλια μας. Ήδη η κατάσταση που βρίσκεται ο Αυτοκράτορας είναι τραγική και η σκέψη και μόνο ότι μπορούν να γίνουν χειρότερα είναι εφιαλτική. Κανονικά ο ΑΡΗΣ με βάση τον κορμό που είχε από πέρσι θα έπρεπε να στοχεύει σαφώς πιο ψηλά και όχι για την είσοδο του όπως μας είπε ο Μίνιτς. Το πως αντιλαμβάνονται εκεί στην διοίκηση αυτή την κατάσταση ακόμη δεν έχω καταλάβει, ο απλός ο κόσμος όμως, έστω αυτοί οι λίγοι που έχουμε απομείνει στο Παλέ θα πρέπει αύριο το απόγευμα στις 16.00 να είμαστε εκεί να βοηθήσουμε με την παρουσία μας να έρθει η νίκη. Δεν αντέχουμε και άλλη ομάδα να παλεύει για την σωτηρία της, για αυτό νίκη και μόνο νίκη, έστω και με ένα πόντο... Τώρα αν κερδίσουμε και με +8 ώστε να καλύψουμε και την διαφορά του πρώτου αγώνα αυτό θα είναι το ιδανικό. Γιατί όσοι το έχουν ξεχάσει θα πρέπει λίγο αυτή η ομάδα να ανέβει ψυχολογικά γιατί ακολουθεί και ένας τελικός παρωδία που αν παρουσιαστούμε όπως στα τελευταία παιχνίδια θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη παρωδία...

Νέο ξεκίνημα θα επιχειρήσει να κάνει αύριο το απόγευμα στο Nick Galis Hall η ομάδα μας με αντίπαλο τον ΚΑΟΔ. Αυτή  τη φορά με τον Μ.Μίνιτς να κάθεται στον πάγκο θα προσπαθήσει να αφήσει οριστικά πίσω τις πικρές ήττες των τελευταίων αγωνιστικών που ουσιαστικά μας έβγαλαν εκτός στόχων και με τη νίκη για αρχή να αποφύγει τα χειρότερα. Και όταν λέμε τα χειρότερα εννοούμε τα πολύ χειρότερα μιας και όταν χάνεις από τον Κολοσσό Ρόδου, έναν εκ των βασικών υποψήφιων για υποβιβασμό μέσα στην έδρα σου με σχετική ευκολία τότε σίγουρα θα πρέπει να προβληματιστείς έντονα και να ψάξεις λύσεις. Λύσεις που οι άνθρωποι της ΚΑΕ είδαν στο πρόσωπο του Μίνιτς και όλοι ευχόμαστε αυτή τη φορά η επιλογή τους να είναι πιο εύστοχη από αυτή του Β.Αγγέλου πριν 15 μήνες περίπου.

Εικόνα δεν είχαμε από τον αγώνα με τον Κολοσσό αλλά ο τρόπος που εξελίχθηκε το παιχνίδι και οι πληροφορίες όσων βρέθηκαν στο Παλέ μιλάνε για μια τραγική εμφάνιση. Άλλωστε η αδυναμία επί 40' του γηπεδούχου ΑΡΗ να αντιδράσει και να ξαναμπεί στην διεκδίκηση της νίκης μετά τα πρώτα 5' του αγώνα μιλάει από μόνη της. Οι απουσίες δεν θα λείψουν ούτε και αύριο και εκτός των σίγουρων Γκίκα και Σαρικόπουλου πολύ πιθανό να δούμε και τον Χαρίση να αγωνίζεται ελάχιστα. Αυτή η ομάδα όμως στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος χωρίς Σαρικόπουλο και Χαντ πήγε και κέρδισε μέσα στη Δράμα κάτι που θα πρέπει να επαναλάβει και αύριο, αυτή την φορά απέναντι σε έναν φορμαρισμένο ΚΑΟΔ. Τα πράγματα αυτή τη φορά θα είναι πολύ πιο δύσκολα μιας και ο ΚΑΟΔ διανύει εξαιρετική περίοδο φόρμας και δικαιολογημένα βρίσκεται στην 5η θέση του πρωταθλήματος. Βασίζεται κυρίως στους ξένους παίκτες που έχει, ενώ ο ερχομός του Στίγγερς φαίνεται να έχει δώσει περισσότερο βάθος στον ΚΑΟΔ.  Δεν νομίζω ότι μέσα σε λίγες ημέρες ο Μίνιτς μπορεί να κάνει θαύματα και να αλλάξει σημαντικά την ομάδα κάτι που σημαίνει ότι είναι καθαρά θέμα παικτών. Αθηναίου, Βεζένκοφ, Πελεκάνος, Μποχωρίδης και Χαντ βρεθήκαν σε πολύ κακή ημέρα το περασμένο Σάββατο και αυτό είναι κάτι που δεν θα πρέπει να επαναληφθεί. Σίγουρα κανείς από τους παραπάνω δεν είναι σταθερός σε απόδοση αλλά αυτός ο ΑΡΗΣ δεν έχει το βάθος πάγκου ώστε την κακή βραδιά 2-3 παικτών να την καλύψει με κάποιον άλλο. Το παιχνίδι με τον Πανιώνιο μπορεί να ήταν μια ευχάριστη παρένθεση αλλά έστω και για έναν αγώνα φάνηκε ότι όταν υπάρχει θέληση και πάθος αυτοί οι παίκτες μπορούν να κάνουν απίστευτα πράγματα μέσα στο γήπεδο.

Η νίκη του ΚΑΟΔ επί του πρωταθλητή Ευρώπης χαρακτηρίστηκε ιστορική και δικαιολογημένα πανηγυρίστηκε έντονα. Στο Παλέ όμως με τον κόσμο στο πλευρό της ομάδος τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά. Όσοι λοιπόν αντιλαμβάνονται πόσο δύσκολα μπορεί να γίνουν τα πράγματα σε περίπτωση που ο ΚΑΟΔ φύγει νικητής θα πρέπει να είναι εκεί να βοηθήσουν την ομάδα. Το πολύ χάιδεμα αυτιών μας έφερε σε αυτή την κατάσταση με τα περιθώρια να έχουν στενέψει απειλητικά. Νίκη αύριο και μετά βλέπουμε πως μπορούμε έστω και στην μέση της χρονιάς κάποια πράγματα να τα διορθώσουμε.

Σε ένα πρωτάθλημα με αρκετές λεπτές ισσοροπίες όσο αφορά τη βαθμολογία(κάτω από την 3η θέση)  ο ΑΡΗΣ μας υποδέχεται τον Κολοσσό σε ένα παιχνίδι που το μοναδικό αποτέλεσμα που υπάρχει είναι αυτό της νίκης. Στα Τρίκαλα χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για να βάλουμε γερές βάσεις για 4αδα με αποτέλεσμα να συνεχίζουμε να έχουμε το νού μας και προς τα κάτω μιας και ο Κολοσσός που είναι μια από τις ομάδες που λογικά θα παλέψει μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος για την παραμονή του, βρίσκεται μόλις 1 βαθμό από κάτω μας. Ενώ το ότι το παιχνίδι θα διεξαχθεί χωρίς κόσμο σε ένα κρύο Παλέ αυξάνει την επικινδυνότητα του αγώνα.

Με τον Π.Μουρατίδη στον πάγκο της ομάδος παρά την ήττα στα Τρίκαλα η ομάδα φαίνεται να λειτουργεί σαφώς καλύτερα. Οι ψηλοί της ομάδος και ιδιαίτερα ο Σαρικόπουλος χρησιμοποιείται σαφώς καλύτερα με αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ ύστερα από καιρό να έχει έναν ψηλό ογκόλιθο μέσα στην ρακέτα του στην άμυνα που να φοβίζει τους αντιπάλους αλλά και να βρίσκει εύκολους πόντους κοντά στο αντίπαλο καλάθι. Βέβαια στην αυριανή αναμέτρηση λογικό είναι να δούμε πιο χαμηλά σχήματα μιας και ο Χαρίσης θα απουσιάσει λόγω τραυματισμού, όπως ακριβώς συμβαίνει εδώ και καιρό και με τον Γκίκα που σιγά σιγά ετοιμάζεται να επανέλθει. Παρόλες τις απουσίες ο "ανεβασμένος¨" μετά την πρόκριση στον τελικό  ΑΡΗΣ αν παρουσιαστεί σοβαρός εύκολα θα ξεπεράσει το εμπόδιο του Κολοσσού που εκτός έδρας μοιάζει αρκετά αδύναμος μιας και μετράει μόλις 1 νίκη. Απρόβλεπτη ομάδα που αν και εκτός έδρας δεν τα πάει καλά σε αρκετά παιχνίδια έχει δυσκολέψει σημαντικά τους αντιπάλους του κυρίως χάρη στην εμπειρία που διαθέτουν παίκτες όπως ο Κόμματος, ο Τσάμης και ο Στεφανίδης. Η 4αδα Αθηναίου, Βεζένκοφ, Πελεκάνου, Σαρικόπουλου λογικά θα σηκώσει το μεγαλύτερο επιθετικό βάρος της ομάδος ενώ ίσως είναι ευκαιρία για τους αρκετά ασταθής σε απόδοση Μποχωρίδη, Χαντ και Μουρτο να κάνουν το κάτι παραπάνω σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια.

Η ΚΑΕ έβγαλε ανακοίνωση για το θέμα Γιαννάκη κυρίως για να καλύψει τον Έλληνα τεχνικό σε ότι έχει να κάνει με τη διαδικασία της λύσης του συμβολαίου. Το δίδυμο Μουρατίδη - Καμπερίδη εμπνέει εμπιστοσύνη και σίγουρα μπορεί να δώσει όση πίστωση χρόνου χρειαστεί ώστε να ξεμπλέξει ο Π.Γιαννάκης από τις υποχρεώσεις του με την Εθνική Κίνας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αξίζει τον κόπο αυτή η υπομονή. Αρκεί φυσικά να έχει αίσιο τέλος. Μέχρι τότε η ομάδα συνεχίζει εξίσου δυνατά με τον κόσμο στο πλευρό της. Όσο φυσικά μας επιτρέπουν κάποιοι συνΑρειανοί μας να γουστάρουμε δίπλα στην Αρειανάρα. Βλέπετε όταν κάποιος μπαίνει τζάμπα στο γήπεδο απλά για να κάνει αισθητή την παρουσία του και δεν τον νοιάζει το καλό της ομάδος του, τότε λογικό είναι να συμβαίνουν δυσάρεστα γεγονότα που να οδηγούν στον αποκλεισμό της έδρας. Εύχομαι κάποια στιγμή η ΚΑΕ να δυναμώσει τόσο που να μην φοβάται να ορθώσει ανάστημα σε όλους αυτούς που λειτουργούν σαν "προνομιούχοι" οπαδοί εις βάρος των υπολοίπων...

"Φτιαγμένος" από την πρόκριση στον τελικό και ανεπηρέαστος από την φυγή του Αγγέλου παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ σήμερα που πρόσφερε ένα ευχάριστο απόγευμα στους περίπου 4000 φίλους της ομάδος που βρέθηκαν σήμερα στο Παλέ. Λίγο η προσφορά του πακέτου εισιτηρίων του ημιτελικού, λίγο ο ενθουσιασμός από την πανηγυρική πρόκριση, λίγο και η τίμηση του Χάρη Παπαγεωργίου συντέλεσαν ώστε σήμερα το γήπεδο να έχει μια ζεστή ατμόσφαιρα με ασυνήθιστα πολύ κόσμο για ένα τέτοιο παιχνίδι τις ημέρες των γιορτών.  Οι παίκτες μας σαν καλοί οικοδεσπότες "κέρασαν" τον κόσμο μια εύκολη νίκη, ενώ ο κ.Μουρατίδης απέδειξε με τεράστια ευκολία ότι το μπάσκετ είναι πολύ απλό άθλημα και ότι τις περισσότερες φορές για να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα το μόνο που χρειάζεται είναι να ακολουθήσεις την περπατημένη.

Με έναν εντυπωσιακό Αθηναίου που πέτυχε 28 πόντους με εξαιρετικά ποσοστά αλλά και με μια ομαδική άμυνα που εγκλώβισε τους παίκτες του Ικάρου ο ΑΡΗΣ πήρε τη νίκη που ήθελε πολύ πιο εύκολα από όσο φανταζόμασταν.  Ο ΑΡΗΣ σήμερα ύστερα από πάρα πολύ καιρό είχε έναν προπονητή στον πάγκο του που έκανε τα αυτονόητα και αυτό φάνηκε από το ξεκίνημα του αγώνα.  Για 38' η ομάδα έπαιξε με καθαρό σέντερ, ο Ασημακόπουλος αγωνίστηκε σαν 5αρι μόνο στο χρονικό σημείο όπου ο αντίπαλος σέντερ άρχισε να βρίσκει το χέρι από μακρινή απόσταση, ενώ ο on fire Αθηναίοιυ μπόρεσε να πραγματοποιήσει μια μεγαλειώδη παρουσία χωρίς να έχει κάποιον να του κόβει το ρυθμό από τον πάγκο. Είδαμε τον Μποχωρίδη να μην "τιμωρείται" για κάθε λάθος ενέργεια του και τους Λαρετζάκη και Τσακαλέρη να παίρνουν χρόνο συμμετοχής στο σωστό χρονικό σημείο. Όλα αυτά με την διάθεση που έδειξαν οι παίκτες από την αρχή του αγώνα ήταν αρκετά για να πάρουμε μια σημαντική νίκη που θα μας βοηθήσει όχι τόσο βαθμολογικά αλλά περισσότερο ψυχολογικά μας και υπήρχε ο φόβος οι παίκτες μας να μην παρουσιαστούν συγκεντρωμένοι λόγω της πρόκρισης αλλά και του Β.Αγγέλου που έφυγε κάπως ξαφνικά από την ομάδα. Μάλιστα αν και οι υπόλοιποι εκτός των Αθηναίου και Χαντ που είχαν συνολικά 9 στα 11 τρίποντα ήταν πιο εύστοχοι στα μακρινά σουτ που έβγαιναν με μεγάλη ευκολία χάρη στην πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας η νίκη θα ερχόταν ακόμη πιο εύκολα.

Η σημερινή εμφάνιση της ομάδος σε συνδυασμό με το κοουτσάρισμα του Π.Μουρατίδη  δίνει την κατάλληλη ευκαιρία στη διοίκηση να μετρήσει τις επιλογές της. Θα πρέπει ο κ.Αρβανίτης και οι συνεργάτες του να μετρήσουν τις δυνατότητες τους, να τα βάλουν κάτω και να ξεκαθαρίσουν ποιοι είναι οι στόχοι του φετινού ΑΡΗ και ανάλογα να κινηθεί για την απόκτηση ενός έμπειρου προπονητή είτε τώρα είτε το καλοκαίρι. Αν δηλαδή ο  μοναδικός στόχος του ΑΡΗ ήταν η συμμετοχή στον τελικό του κυπέλλου που  έχει ήδη επιτευχθεί τότε δεν υπάρχει λόγος να ξοδευτούν περισσότερα χρήματα και να τεθεί σε ρίσκο η ηρεμία της ομάδος με έναν νέο προπονητή. Αντιθέτως αν είναι να γίνει προσπάθεια να αρθεί φέτος το απαγορευτικό της FIBA, η ομάδα να ενισχυθεί και να διεκδικήσει το κύπελλο ή την είσοδο στην 4αδα τότε να μακάρι να γίνει η υπέρβαση και να έρθει ένας προπονητής σαν τον Γιαννάκη. Πάντως η διαφορά μπασκετικής φιλοσοφίας του Π.Μουρατίδη φάνηκε κατευθείαν και επιτέλους δεν εκνευριστήκαμε με τα παράλογα των "κορυφαίων προπονητών της Ευρώπης"...

ΥΓ. Μεγάλη μαγκιά το πέταγμα της κροτίδας σε ένα παιχνίδι περίπατο με τον Ίκαρο Χαλκίδας. Λίγο πιο δίπλα και μπορεί ο Αθηναίου να έβγαινε και εκτός αγώνα τραυματίας...