Βαριά ήττα γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Ισπανία όπου παρουσιάστηκε πολύ αδύναμος για να κοντράρει την Γκράν Κανάρια. Οι αντίπαλοι μας έστησαν το δικό τους πάρτι έχοντας απέναντι τους ίσως τον χειρότερο ΑΡΗ που έχουμε δει φέτος. Ανήμποροι οι παίκτες μας να αντιδράσουν ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο όπου έμοιαζαν να τα έχουν χαμένα.  Πιστός στα πλάνα του ο Καστρίτης ανεξαρτήτως της εξέλιξης του αγώνα.

ΑΝΤΕΞΕ ΜΟΛΙΣ ΓΙΑ 5’

Με τον Σλότερ αφηνιασμένο ξεκίνησε το παιχνίδι και την Γκράν Κανάρια από την αρχή να παίρνει κεφάλι. Ο ΑΡΗΣ όμως είχε την απάντηση του και με συνεχόμενους πόντους από τον Τολιόπουλο και τον Σόουζα η ομάδα μας προηγήθηκε με 13-11. Και κάπου εκεί άρχισαν όλες οι αδυναμίες μας να ξεπροβάλλουν στο παρκέ. Στα χαμένα η άμυνα είτε έδινε το μακρινό ελεύθερο σουτ είτε άνοιγε διάπλατα τον δρόμο προς το καλάθι. Μπλοκ άουτ ούτε για πλάκα με αποτέλεσμα οι Ισπανοί να πηγαίνουν σε δεύτερες και τρίτες επιθέσεις. Και στην επίθεση με το που ξεκίνησε το ροτέισον ο κόουτς έπεσε ο διακόπτης. Η Γκραν Κανάρια είναι μια ομάδα με ποιότητα και υψηλό μπασκετικό IQ και κάτι τέτοια δεν τα συγχωράει.  Πάτησε γκάζι, μας ισοπέδωσε και μας ανάγκασε να ξανασκεφτούμε όλα αυτά περί ατσαλένιας άμυνας και τα σχετικά…

ΣΕ ΜΟΝΙΜΟ ΝΤΕΦΟΡΜΑΡΙΣΜΑ

Ο Τολιόπουλος πάλευε μόνος του, ο Σόουζα πήγε να βοηθήσει, κάπου ξεπετάχτηκε και ο Μπλούμπεργκ με τον Γκάλινατ αλλά ως εκεί… Τι να περιμένεις με μόλις 4 παίκτες να δηλώνουν παρών; Οι υπόλοιποι μάλλον κάπου μπέρδεψαν τους ρόλους τους και χάθηκαν στην πορεία. Ποιος κατεβάζει; Ποιος σκοράρει; Ποιος πασάρει; Ποιος μαρκάρει ψηλα; Ποιος μαρκάρει χαμηλά; και ποιος κάνει το μπλοκ άουτ; Όλοι τους και κανείς! Αυτός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα με μια εικόνα που προσβάλλει την φετινή του προσπάθεια και αν αποτελεί δείγμα γραφής της «ετοιμότητας» της ομάδας θα πρέπει και να μας προβληματίσει έντονα. Και φυσικά οι άτολμοι παίκτες που δεν ξέρουν τι να κάνουν πάνω στο παρκέ είναι το ένα κομμάτι του πάζλ. Το άλλο είναι ο κόουτς που περνάει βαθύ ντεφορμάρισμα τον τελευταίο καιρό και δεν λέει να αλλάξει ρότα. Ας ελπίσουμε να ολοκληρωθεί η αντικατάσταση του Κάρ μπας και φυσήξει και αέρας αλλαγής και στα μυαλά του κόουτς.

ΔΕΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Δύσκολα θα αποφεύγαμε την ήττα σε αυτό το εξαρχής δύσκολο παιχνίδι αλλά δεν παύει αυτή η εικόνα που είδαμε να μας πληγώνει… Ο ΑΡΗΣ δεν προσαρμόστηκε ποτέ στις απαιτήσεις του αγώνα ούτε πριν ούτε κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Σε αντίθεση με τους Ισπανούς που με το που μας πήραν χαμπάρι στην άμυνα έκαναν πάρτι. Ίσως μετά και από αυτήν την βαριά ήττα να καταλάβουμε ότι δεν παίζουμε μόνοι μας. Και ότι όλοι οι αντίπαλοι δεν είναι ίδιοι για να τους αντιμετωπίζεις ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

ΥΓ. Ακόμη και ο αντικειμενικός official speaker του Eurocup απόρησε σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού για την άμυνα μας κάτω από το καλάθι, τους ψηλούς που πιέζουν στο τρίποντο, τα μπλοκ άουτ που δεν γίνονται ποτέ , τα πολλά ανόητα φάουλ και τις ανύπαρκτες ασίστ.

ΥΓ2. Την Κυριακή όλοι στο Παλέ!

Με ένα περιπετειώδες buzzer beater ο ΑΡΗΣ γνώρισε την ήττα στην Ιταλία σε ένα ακόμη παιχνίδι όπου έφθασε μια ανάσα από το να το κερδίσει. Αλλοπρόσαλλή η εικόνα της ομάδας στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα με τεράστια προβλήματα  στην επίθεση και στα ριμπάουντ. Μαγική εμφάνιση από τον Χάρελ που παραλίγο θα γύρισε το παιχνίδι μόνος του! Εντυπωσιακή εμφάνιση και από τον κόσμο του ΑΡΗ που βρέθηκε στο Τρέντο.

ΑΠΟΔΕΚΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ

Με τους Τολιόπουλο, Γκάλινατ και Σανόγκο εκτός τα προβλήματα που θα εμφάνιζε η ομάδα μας σε αυτό το παιχνίδι ήταν εξαρχής γνωστά. Και αν η «ενέργεια» του Σανόγκο κάπως καλύπτεται οι πόντοι που προσφέρουν ο Τολιόπουλος και ο Γκάλινατ δεν καλύπτονται με τίποτα… Κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ πορεύτηκε από το ξεκίνημα στο παιχνίδι με το να ζορίζεται στην επίθεση αλλά και να χάνει τα ριμπάουντ στην άμυνα. Ακόμη όμως και έτσι οι Ιταλοί δεν έδειχναν να υπερέχουν σε κάποια σημεία και αυτός μας επέτρεπε να είμαστε μέσα στην διεκδίκηση της νίκης.

ΟΣΟ ΚΥΛΟΥΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΒΑΡΑΙΝΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ

Ο ΑΡΗΣ συνέχιζε να είναι μαχητικός αλλά και η Τρέντο άρχισε να βρίσκει λύσεις στην επίθεση με αποτέλεσμα στην 3^η της απόπειρα να ξεφύγει στο σκορ να χτίσει μια διαφορά 14 πόντων. Και πως να μην ξεφύγουν όταν όλα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Από την εμμονή στον Κάρ μέχρι και τις περίεργες αλλαγές παικτών πάνω που έδειχναν να έχουν βρει ρυθμό, ο Καστρίτης έμοιαζε αρκετά μπερδεμένος και αυτό αποτυπωνόταν μέσα στο γήπεδο.

Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΧΑΡΕΛ ΠΗΓΕ ΝΑ ΤΟ ΓΥΡΙΣΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Και εκεί που έδειχναν όλα χαμένα και η σκέψη μας ήταν το που θα καταλήξει η διαφορά στο τελικό σκορ… εμφανίσθηκε ο Ρόνι Χάρελ! Όχι ότι από το ξεκίνημα δεν είχε θετική παρουσία, αλλά στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα.. δεν ήταν απλά “on fire” αλλά λάβα ολόκληρη με πορεία να κάψει τους Ιταλούς! Ήταν τόσο καλός σε σημείο που αρχίσαμε να ανησυχούμε αν παρακολουθούμε τον ίδιο παίκτη από την αρχή της χρονιάς ή βγήκε κάποιος άλλος στην θέση του! Τι να πει κανείς; μακάρι να το κάνει ο Χάρελ αυτό το παιχνίδι σημαία του και να την κοιτάει όποτε διστάζει να πάρει προσπάθειες και να βγει μπροστά. Δυστυχώς όμως ήταν σχεδόν μόνος του στα κρίσιμα και με την λήξη του αγώνα ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε να βγάλει την άμυνα και γνώρισε μια ακόμη πικρή ήττα.

ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟΣ ΜΕΝ, ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟΣ ΔΕ

Πάλεψε η ομάδα, είχε έναν εκπληκτικό Χάρελ,  βοήθησαν σε κάποια σημεία της αναμέτρησης οι Μποχωρίδης, Κατσίβελης και Σοόυζα αλλά δεν ήταν αρκετό. Τα 30’ του Κάρ μας πλήγωσαν. Τα 3’ 40’’ του Καλογήρου(!!!) ιδιαίτερα εκεί που κρινόταν το παιχνίδι μας ισοπέδωσαν. Δεν μας φταίνε οι παίκτες… αλλά έχει καταντήσει κουραστικό. Ακόμη και με αυτές τις απουσίες η ομάδα σήμερα κατέβηκε με 5 ξένους. Παρόλα αυτά άπαντες καταλαβαίναν ότι βαρόμετρο θα ήταν οι Μποχωρίδης και Κατσίβελης και αυτό δείχνει πολλά για τις επιλογές των ξένων. Ακόμη και ο Χάρελ που ανταποκρίθηκε και με το παραπάνω ήταν έκπληξη. Και αυτά κόουτς είναι τα πλάνα σου. Και ενώ έχεις εναλλακτικές επιλέγεις να καταργείς κάθε μπασκετική λογική. Με στόχο τη νίκη; Με αποτέλεσμα πάντως την ήττα και αυτό είναι κάτι που κάποια στιγμή επιτέλους θα πρέπει να αποτελεί πρόβλημα για τον ΑΡΗ του Καστρίτη…

ΑΠΟ ΗΤΤΑ ΣΕ ΗΤΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Πολύ πιο ανταγωνιστικός από ότι αναμέναμε παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας αλλά για ακόμη μια φορά στο τέλος δεν τα κατάφερε. Οι Ιταλοί μας «πλήγωσαν» με την λήξη και αυτό κάνει λίγο πιο πικρή την ήττα. Πικρή… σε μια βραδιά μαγική για τον Ρόνι Χάρελ που παραλίγο θα ήταν και ηρωική.  Σε ένα παιχνίδι όπου όλα τα προβλήματα που αναμέναμε λόγω των απουσιών τα είδαμε στην πράξη. Τα ίδια λάθη, οι ίδιες επιλογές, οι ίδιες εμμονές, τα ίδια αποτελέσματα…

ΥΓ. Όταν η προσωπική δικαίωση υπερβαίνει το καλό της ομάδας προσπερνώντας τον στόχο της νίκης, τα πάντα αποκτούν νόημα.

ΥΓ2. Κάτι τέτοια είναι που σε κάνουν να ακούς για νέες μεταγραφές και να τρέμει η ψυχούλα σου για το τι θα δουν τα μάτια σου πάλι…

ΥΓ3. Κρίμα που δεν χάρηκε μια ωραία νίκη ο υπέροχος ο κόσμος που βρέθηκε στο πλευρό της ομάδας!

Την ήττα στην παράταση με 88-99 γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας από την Ούλμ, σε ένα παιχνίδι όπου αξίζαμε τη νίκη αλλά οι διαιτητές είχαν διαφορετική άποψη.  Οι Γερμανοί ήταν δυνατοί, ο ΑΡΗΣ όμως δεν μάσησε, πάλεψε μέχρι το τέλος αλλά οι 3 διαιτητές από το ξεκίνημα του 4^ου δεκαλέπτου φρόντισαν να μας φράξουν τον δρόμο προς τη νίκη. Πολλά νεύρα στο Παλέ από τα σφυρίγματα των γκρι, ωστόσο στο τέλος ο κόσμος αναγνώρισε την προσπάθεια της ομάδας παρά την ήττα.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΠΙΟ ΕΤΟΙΜΟΣ

Το πρώτο ζητούμενο της αναμέτρησης ήταν το πως θα μπει η ομάδα στο παιχνίδι, το δεύτερο ζητούμενο ήταν το πως θα καλυφθεί το κενό του Σανόγκο σε άμυνα και ριμπάουντ. Και στα 2 ο ΑΡΗΣ ήταν συνεπής και οι Γερμανοί κατάλαβαν από νωρίς ότι δεν θα περνούσαν εύκολα από το Παλέ. Καρ και Σόουζα ήταν οι πρωταγωνιστές του πρώτου δεκαλέπτου και μαζί με τον Περσίδη που πήρε χρόνο ο ΑΡΗΣ έκλεισε το δεκάλεπτο με 19-17.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΑΝ

Ο Κάρ συνέχισε ζεστά στο σκοράρισμα, βρήκε και βοήθειες από τον Τολιόπουλο και τον Μποχωρίδη και ο ΑΡΗΣ πάλευε να χτίσει μια διαφορά ασφαλείας και να ελέγξει τον ρυθμό του αγώνα. Οι Γερμανοί όμως είχαν σχεδόν πάντα την απάντηση καλύπτοντας με ευκολία τις διαφορές 5-6 πόντων που παίρναμε. Αποκορύφωμα της «αντίδρασης» των αντιπάλων μας όποτε πηγαίναμε να  ξεφύγουμε ήταν η φάση περίπου 6’ πριν την λήξη του 3^ου δεκαλέπτου, όπου αν και προηγούμασταν με +6 πόντους κυριολεκτικά σε μια κατεβασία τους πέτυχαν 8 πόντους και προσπέρασαν στο σκορ! Ναι… 8 πόντους! Εύστοχο τρίποντο όπου μετά το σουτ χρεώνεται αντιαθλητικό φάουλ, 2 βολές και από την επαναφορά νέο τρίποντο. Αν και είχε μπόλικο χρόνο ακόμη ίσως και το συγκεκριμένο σημείο να ήταν αυτό που δεν μας επέτρεψε να πάμε στο φινάλε της αναμέτρησης με πλεονέκτημα.

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΛΛΟΙΩΣΑΝ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Με τις 2 ομάδες να εναλλάσσονται στο προβάδισμα και η παραμικρή λεπτομέρεια ήταν ικανή για να αναδείξει τον νικητή. Πόσο μάλλον μια σειρά από σφυρίγματα που ξεκίνησαν από τις αρχές του 4^ου δεκαλέπτου, κορυφώθηκαν στα τελευταία δευτερόλεπτα της κανονικής διάρκειας και συνεχίστηκαν και στην παράταση. Γρήγορα φάουλ εις βάρος μας και μπόνους βολών από νωρίς για τους Γερμανούς, ανοχή στα μαρκαρίσματα πάνω στους παίκτες και βήματα που δεν δόθηκαν και οδήγησαν στο τελευταίο καλάθι της Ούλμ στην κανονική διάρκεια του αγώνα. Ξεκάθαρα βήματα που αν τα σφύριζαν, ο ΑΡΗΣ θα διεκδικούσε τη νίκη σε αυτή την τελευταία φάση που σκόραρε ο Τολίοπουλος και δεν θα έστελνε απλά το παιχνίδι στην παράταση. Το μένος των διαιτητών εξαντλήθηκε… όταν χρέωσαν με τεχνική ποινή τα πανηγύρια του πάγκου στην ισοφάριση με τη λήξη της κανονικής διάρκειας αλλά και στο τζάμπολ της παράτασης όπου έδωσαν αδικαιολόγητα την μπάλα στην Ούλμ. Οι αντίπαλοι μας εκμεταλλεύτηκαν τα δώρα της διαιτησίας, σούταραν εξαιρετικά στην παράταση και έφθασαν στη νίκη χωρίς να αγχωθούν παραπάνω.

ΕΒΓΑΛΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ

Μετά από 3 συνεχόμενες ήττες και κάποια αδικαιολόγητα αγωνιστικά κενά στα τελευταία παιχνίδια ο ΑΡΗΣ έπρεπε να αντιδράσει και σε μεγάλο βαθμό το έκανε σήμερα. Έδειξε το πνεύμα του μαχητή που τον χαρακτηρίζει, κάλυψε το σημαντικό κενό του Σανόγκο και διεκδίκησε στα ίσια τη νίκη από την Ούλμ που πέρα από τη δυναμική της είχε και την βοήθεια των διαιτητών. Κυρίως ο Κάρ αλλά και ο Μποχωρίδης με τον Σόουζα ήταν οι παίκτες που είχαν τεθεί υπό έντονη αμφισβήτηση τον τελευταίο καιρό και σήμερα μπορούμε να πούμε ότι αντέδρασαν και αυτοί. Ωστόσο θα μου επιτρέψει ο αγαπητός Καστρίτης να διακρίνω ότι ιδιαίτερα στην παράταση φάνηκε ότι αυτός ο ζήλος να δείξουν στον κόσμο ότι μπορούν να προσφέρουν, μάλλον λειτούργησε αρνητικά. Κακές επιλογές από Κάρ και Σόουζα που μονοπώλησαν τις επιθέσεις μέχρι το παιχνίδι να χαθεί οριστικά. Στα θετικά ότι μπήκε επιτέλους και ο Περσίδης στο ροτέισον εκθέτοντας στα πρώτα λεπτά τον προπονητή του. Στα αρνητικά η μη συμμετοχή του  Φίλλιου για να παίξει 35’ ο Καρ των 7 στα 17 σουτ… αλλά και η κακή διαχείριση στα κρίσιμα λεπτά. Διαπιστώσαμε για ακόμη μια φορά το πρόβλημα της άμυνας μας κάτω από το καλάθι με πολλούς εύκολους πόντους αλλά και με έναν Μπάξτον που όταν αμύνεται δεν ξέρει πως να κινηθεί. Παρόλα αυτά ας κρατήσουμε την βελτιωμένη εικόνα των Κάρ, Μποχωρίδη και Σόουζα ελπίζοντας αυτή να είναι η αρχή για ακόμη καλύτερες εμφανίσεις.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ

Καιρό είχαμε να δούμε τόσο προκλητική διαιτησία… πόσο μάλλον σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι! Ο ΑΡΗΣ έκανε τα λάθη του, είχε και σήμερα τις αδυναμίες του αλλά πάλεψε και άξιζε τη νίκη ή τουλάχιστον την ευκαιρία να παλέψει στα ίσια για τη νίκη. Δεν μας την έδωσαν και η ομάδα γνώρισε την 4^η συνεχόμενη ήττα στις λεπτομέρειες. Κρατάμε την μαχητικότητα που έδειξε για ακόμη μια φορά αυτή η ομάδα και ευελπιστούμε η βελτίωση που είδαμε σήμερα από τους Κάρ, Μποχωρίδη και Σόουζα να έχει και ανάλογη συνέχεια. Το αν θα μας στοιχίσει ή όχι αυτή η ήττα θα φανεί στην πορεία. 

ΥΓ. Ανεξάρτητα πάντως από το σημερινό παιχνίδι θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνουν ξεκάθαροι οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΙ στόχοι του φετινού ΑΡΗ. Όσο δεν ξεκαθαρίζουν… σε πρώτο πλάνο θα παραμένει η «προσωπική δικαίωση»  και η «ερμηνεία» του καθενός.

Μια ακόμη απίστευτη ανατροπή άγγιξε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στη Γαλλία, από το -19 του πρώτου δεκαλέπτου φθάσαμε στο +2 στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου. Στο τέλος όμως η ομάδα εγκλωβίστηκε στα επιθετικά της προβλήματα και γνώρισε την ήττα. Μπάκστον και Τολιόπουλος ξεχώρισαν όπως και ο Χάρελ, σε μια βραδιά που οι περισσότεροι παίκτες ήταν από μέτριοι έως κακοί.

ΠΙΟ ΝΩΘΡΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Δεν μας είχε συνηθίσει ο ΑΡΗΣ σε τόσο νευρικά ξεκινήματα και αυτό που παρακολουθήσαμε στα πρώτα δέκα λεπτά ήταν ένα μικρό σοκ. Όποιον και αν δοκίμασε ο Καστρίτης για να κόψει τον ρυθμό των αντιπάλων και να βρούμε και κανα καλάθι ήταν ακριβώς στο ίδιο τραγικό μοτίβο με τους υπόλοιπους.  Άδειος από ενέργεια, «παγωμένος» πνευματικά, ανήμπορος να κάνει τα βασικά και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Το 25-6 έμοιαζε με την εισαγωγή μιας εφιαλτικής βραδιά.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ

Η αλήθεια είναι ότι παρά το -17 που έληξε το πρώτο δεκάλεπτο, είχαμε μέσα μας ζωντανή την ελπίδα της αντίδρασης. Αντίδραση όπως έβγαλε η ομάδα πριν εβδομάδα στο Μαυροβούνιο απέναντι στην Μπουντουτσνοστ όπου επέστρεψε από το -16 και πήρε τη νίκη. Έτσι ακριβώς ο ΑΡΗΣ μπήκε αποφασισμένος στο δεύτερο δεκάλεπτο, ανέβασε την πίεση στην άμυνα και άρχισε επιτέλους να σκοράρει. Τολιόπουλος, Χάρελ και Μπάξτον ήταν οι πρωταγωνιστές της αντεπίθεσης με την διαφορά να εξανεμίζεται. Το τρίποντο του Τολιόπουλου 3’ μετά την έναρξη του Β ημιχρόνου μας έβαλε μπροστά στο σκορ με 37-39 και όλα συνηγορούσαν ότι δεν θα ξανακοιτούσαμε πίσω.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΔΕΙΑΣΕ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Αν και το παιχνίδι το είχαμε φέρει ακριβώς στο σημείο που θέλαμε με την ψυχολογία ξεκάθαρα υπέρ μας, η συνέχεια έδειξε άλλα. Ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε σχεδόν σε κανένα σημείο του αγώνα να βρει ρυθμό στην επίθεση και αυτό του στοίχιζε και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Η Μπούργκ όσο περνούσε ο χρόνος πρόσθετε και νέους πρωταγωνιστές στο παιχνίδι της, την ίδια στιγμή που η κούραση άρχισε να επιδρά σημαντικά στην αμυντική μας λειτουργία. Και όταν σε παιχνίδι που δεν μπορείς να βάλεις καλάθι, η άμυνα χαλαρώνει… τότε η ήττα είναι αναπόφευκτη.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Στις λεπτομέρειες θα μπορούσαμε να πούμε ότι κρίθηκε το παιχνίδι μιας και 1-2 φάσεις να πήγαιναν διαφορετικά όπως και 1-2 σφυρίγματα και ο ΑΡΗΣ θα μπορούσε να είχε κερδίσει. Αυτό βέβαια δεν αλλάζει το ότι σήμερα ήμασταν κακοί. Από το νωθρό ξεκίνημα, τα φθηνά λάθη,  μέχρι και την εκνευριστική αστοχία και τις τραγικές επιλογές… ο ΑΡΗΣ ήταν πολύ κακός. Η χαμηλή πτήση του Γκάλινατ και η τραγική εικόνα των Κατσίβελη και Μποχωρίδη έδωσαν αναγκαστικά χρόνο στον Κάρ. Και ο Κάρ αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να «σηκώσει» τον ΑΡΗ. Πόσο μάλλον όταν είσαι πίσω στο σκορ και ψάχνεις να αντιδράσεις. Και αν από τον Καρ δεν παίρνεις αυτά που θέλεις, τι να πεις και για τους Σόουζα και Γκάλινατ που η απόδοση τους μοιάζει με καρδιογράφημα; Μέχρι και ο Χάρελ που είχε μια συμπαθητική παρουσία συνεχίζει να αποφεύγει να παίρνει πρωτοβουλίες ακόμη και όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές. Καλή η άμυνα αλλά για να κερδίσεις πρέπει να βάλει και καλάθια. Μακάρι η επιστροφή των Μπλούμπεργκ και Σλαφτσάκη να αλλάξει τα δεδομένα στην ομάδα. Γιατί όπως φάνηκε χρειαζόμαστε περισσότερους πρωταγωνιστές και στην άμυνα και στην επίθεση. Κυρίως στην επίθεση.

ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ

Δεν τα παρατάει ποτέ ο ΑΡΗΣ και αυτό φάνηκε και σήμερα. Με την ίδια όμως ευκολία που γύρισε από το -19 και έφθασε στο +2, με την ίδια ευκολία διαχειρίστηκε λάθος τη συνέχεια της αναμέτρησης και ηττήθηκε. Μόνιμο πρόβλημα το μακρινό σουτ αλλά και οι βιαστικές επιλογές στον αιφνιδιασμό που και σήμερα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Μια κακή βραδιά, απέναντι σε έναν καλό αντίπαλο που το πάλεψες όσο σου το επέτρεπαν οι δυνάμεις σου. 

ΥΓ.  Αρειανάρα μου. ούτε στη Γαλλία μόνος σου!

Απίστευτος ΑΡΗΣ, πήρε τη νίκη στο Μαυροβούνιο, ανατρέποντας διαφορά 16 πόντων και κερδίζοντας πέρα από τον κακό του εαυτό και την προκλητική εις βάρος του διαιτησία! Σε ένα από τα πιο περίεργα παιχνίδια που έχουμε παρακολουθήσει, με τις 2 ομάδες να ανταγωνίζονται η μια την άλλη στα λάθη και στις κακές επιλογές και τον ΑΡΗ μας που στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα έμοιαζε ανήμπορος να αντιδράσει, τελικά να επικρατεί! Παίκτης-κλειδί ο Κατσίβελης αλλά αυτό που μέτρησε περισσότερο ήταν το πείσμα όλων που ακόμη και όταν όλα πήγαιναν στραβά δεν εγκατέλειψαν ποτέ την μάχη.

ΣΑΝ ΝΟΚ ΑΟΥΤ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΓΥΡΟ

Χειρότερα δεν θα μπορούσε να μπει ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι …θυμίζοντας κάτι από πυγμάχο που τον βγάζουν νόκ άουτ από τον πρώτο γύρο! Μόλις σε ένα δεκάλεπτο καταφέραμε να χρίσουμε τους αντιπάλους μας στο απόλυτο φαβορί της νίκης δείχνοντας αδυναμία να ακολουθήσουμε τον ρυθμό τους και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Ο Μακουντού μαζί με τα άλλα ψηλά κορμιά της  Μπούντουτσνοστ μας έκαναν πλάκα καρφώνοντας διαρκώς στο καλάθι μας, ενώ στην άλλη πλευρά εμείς για να πετύχουμε πόντους έπρεπε να συμπληρώσουμε αίτηση…

ΑΝΗΜΠΟΡΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΕΦΘΑΣΕ ΣΤΟ -16

Στο ίδιο τέμπο κινήθηκε και η δεύτερη περίοδος. Ανακάτευε την τράπουλα ο Καστρίτης, πετούσε στο παιχνίδι το ένα χαρτί μετά το άλλο αλλά η εικόνα παρέμεινε ακριβώς η ίδια. Η Μπούντουτσνοστ σε χαλαρούς ρυθμούς έφθασε στο +16 και έμοιαζε να ετοιμάζεται για πάρτι.

ΜΠΟΧΩΡΙΔΗΣ ΚΑΙ ΣΑΝΟΓΚΟ ΕΙΠΑΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΟΧΙ

3’ περίπου πριν το ημίχρονο με τη διαφορά στο +14 για τους Μαυροβούνιους και ο ΑΡΗΣ είπε τα πρώτα όχι. Όχι το παιχνίδι δεν θα εξελιχθεί έτσι! 2 διαδοχικά τρίποντα από Σανόγκο και Μποχωρίδη ύστερα από ένα εκνευριστικό ρεσιτάλ αστοχίας ήταν κατά κάποιο τρόπο τα πρώτα σημάδια ζωής.   Ή όπως φάνηκε στη συνέχεια τα πρώτα σημάδια αντίδρασης του ΑΡΗ. Ο Γκάλινατ βρήκε για λίγο την επαφή του με το καλάθι και μαζί με τον Μπάξτον που είχε περάσει πριν λίγο στο παιχνίδι κατάφεραν να ρίξουν την διαφορά στο -5 με τη λήξη του 2ου δεκαλέπτου.  Με λίγα λόγια ο ΑΡΗΣ είχε καταφέρει να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του αγώνα και από εκεί που φαινόταν για το εύκολο θύμα επέστρεψε δυναμικά.

REFUSE TO LOSE ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Η άμυνα είχε σφίξει, τα ριμπάουντ τα κερδίζαμε, στην επίθεση όμως υπήρχε πρόβλημα. Πρόβλημα που γινόταν ακόμη μεγαλύτερο μιας και οι διαιτητές είχαν βαλθεί να μας σπάσουν τα νεύρα.  Μονόπλευρη ευαισθησία στα φάουλ και βολές με το τσουβάλι για τους αντιπάλους μας, έκαναν το έργο μας ακόμη δυσκολότερο. Ο ΑΡΗΣ όμως του Καστρίτη είναι πάνω από όλα μαχητής και σήμερα ήταν αποφασισμένος να μας το υπενθυμίσει! Ανέλπιστοι πόντοι από τον Σόουζα και πολύτιμοι πόντοι από τον Μποχωρίδη κράτησαν τον ΑΡΗ μέσα στο παιχνίδι στην δεύτερη απόπειρα της Μπούντουτσνοστ για να καθαρίσει το παιχνίδι.

Ο ΚΑΤΣΙΒΕΛΗΣ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ ΚΕΡΔΙΣΕ ΕΝΑ ΧΑΜΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Πλέον η ομάδα είχε πιστέψει στην ολική ανατροπή και με εξαίρεση τον Κάρ όποιος πατούσε παρκέ έβαζε το δικό του λιθαράκι. Σόουζα και Γκάλινατ συνέχιζαν να δίνουν λύσεις στο σκοράρισμα, ο Σανόγκο έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο, ο Φίλιος έδινε ανάσες, αλλά αυτός που έκανε την διαφορά ήταν ο Κατσίβελης. Από την άμυνα του και την οργάνωση του παιχνιδιού με ψυχραιμία όταν η μπάλα έκαιγε,  μέχρι τα κρίσιμα καλάθια και τις βολές που άνοιξαν τον δρόμο προς τη νίκη. Το μικρό προβάδισμα που πήραμε για πρώτη φορά στα τελευταία λεπτά του αγώνα όπως αποδείχθηκε ήταν αρκετό. Ακόμη και αν στην επίθεση τα κάναμε χάλια, οι παίκτες μας είχαν πιστέψει στη νίκη και μέσα από τις καλές άμυνες στα τελευταία λεπτά και τις κερδισμένες μάχες στα ριμπάουντ κάναμε την απόλυτη ανατροπή από το -16!

ΝΙΚΗ ΜΕ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Παιχνίδια σαν τα σημερινά σε κάνουν και μετανιώνεις για την όποια κριτική ασκείς για τις επιλογές του Καστρίτη εντός και εκτός παρκέ…  Αυτή η επιμονή όταν όλα πάνε στραβά, αυτό το πείσμα όταν για δεύτερη φορά οι αντίπαλοι μας έχτισαν διαφορά, αυτή η αποφασιστικότητα όταν κάθε φάση ήταν χρυσός και αυτό το απύθμενο πάθος στην άμυνα και στα ριμπάουντ είναι έργο Καστρίτη! Όπως και ο τρόπος που διαχειρίζεται το ρόστερ όσο περνάει ο καιρός βγάζει αποτέλεσμα. Η αφύπνιση του Κατσίβελη, η ενσωμάτωση του Σόουζα και του Μπάξτον στο επιθετικό πλάνο, η αξιοποίηση του Χάρελ, ο ελαφρώς διαφορετικός ρόλος του Σανόγκο στα τελευταία παιχνίδια αλλά και η επιστροφή του Φίλιου είναι αποτέλεσμα της δουλειάς και του πλάνου του κόουτς. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το παραδεχθούμε είτε ο Κάρ είναι μια κακή επιλογή είτε απλά αν θέλει τον χρόνο του. Ο κόουτς μαζί με το τεχνικό τιμ αλλά και όλοι παίκτες δείχνουν ότι δουλεύουν και βελτιώνονται. Και αυτό για την ώρα είναι το πιο σημαντικό. Όταν θα επιστρέψουν και οι τραυματίες, τότε θα δούμε και που μπορούμε να φθάσουμε.

ΑΡΝΗΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΡΑΒΑ

Refuse to lose για ακόμη μια φορά από τον Καστρίτη και τους παίκτες του σε ένα παιχνίδι όπου στην μεγαλύτερη διάρκεια του όλα μας πήγαιναν στραβά! Και όμως ο πεισματάρης ΑΡΗΣ δεν εγκατέλειψε, δεν απογοητεύτηκε και κατάφερε και το γύρισε! Προσπέρασε τον κακό του εαυτό, αγνόησε τους προκλητικούς διαιτητές και έφυγε από το Μαυροβούνιο με μια παλικαρίσια νίκη! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Απαγορεύονται οι απαγορεύσεις λέμε... και στο Μαυροβούνιο!

Το πρώτο του διπλό στην επιστροφή του στα ευρωπαϊκά σαλόνια πήρε ο ΑΡΗΣ μας στην Πολωνία κερδίζοντας εύκολα την Σλάσκ Βρότσλαβ με 63-80! Γκάλινατ με 23 πόντους και Καρ με 18, κουβάλησαν στην πλάτη τους την ομάδα στο σκοράρισμα αλλά η άμυνα του Β ημιχρόνου ήταν αυτή που έκανε την διαφορά. Πανηγυρική κιτρινόμαυρη κερκίδα και στην Πολωνία!

ΜΠΗΚΕ ΣΑΝ ΣΙΦΟΥΝΑΣ ΑΛΛΑ ΤΡΑΚΑΡΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ

Με τον Γκάλινατ να ξεκινάει και πάλι ζεστός από τα αποδυτήρια και τον Σόουζα να καρφώνει το αντίπαλο καλάθι με κάθε ευκαιρία το +9 έμοιαζε απόλυτα φυσιολογικό και οι Πολωνοί ανήμποροι να μας σταματήσουν. Όλα αυτά 3’ πριν την λήξη του πρώτου δεκαλέπτου όταν ξαφνικά ο κόουτς αποφάσισε να ανακατέψει την τράπουλα και η αρχική πεντάδα που δούλευε ρολόι και είχε κυριαρχήσει να αλλάξει! Και αφού τα αλλάξαμε όλα ήρθαν τα πρώτα προβλήματα στην επίθεση, ακολούθησαν τραγικές αντιδράσεις στην άμυνα και καταλήξαμε στα απαράδεκτα «χαμηλά σχήματα» με Σλαφτσάκη σέντερ.  Ένα παιχνίδι όπου έμοιαζε από νωρίς με υγιεινό περίπατο καταφέραμε να του δώσουμε από μόνοι μας ενδιαφέρον.

ΑΝΕΒΑΣΕ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΕΥΚΟΛΑ

Είτε με τον Γκάλινατ, είτε με τον Καρ, ο ΑΡΗΣ έβρισκε τον δρόμο προς το αντίπαλο καλάθι. Το πρόβλημα ήταν η άμυνα μας και κυρίως τα λάθη στις αλλαγές των μαρκαρισμάτων που στο τέλος άφηνα ορθάνοιχτους διαδρόμους προς το καλάθι μας.  Αυτή η εικόνα άλλαξε ριζικά στο Β ημίχρονο, έκλεισε τους διαδρόμους, έκανε τα κλεψίματα που δεν έκανε στα πρώτα 20’ και έφθασε σε μια νίκη χωρίς άγχος.

ΒΕΛΤΙΩΘΗΚΕ «ΑΤΟΜΙΚΑ» - ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ «ΟΜΑΔΙΚΑ»

Πιο αδύναμη από όσο αναμέναμε αποδείχθηκε η Σλάσκ κάτι που έδωσε την ευκαιρία στον Καστρίτη να δοκιμάσει πράγματα χωρίς να αγχωθεί. Κάπως έτσι εξηγείται το κοουτσάρισμα του κόουτς σε αρκετά σημεία του αγώνα με κινήσεις που μπέρδεψαν τα πράγματα παρά τα βελτίωσαν. Σε ατομικό όμως επίπεδο είδαμε τον Γκάλινατ ακόμη πιο ορεξάτο από τα προηγούμενα παιχνίδια, τον Καρ να συνδέεται με το αντίπαλο καλάθι παρά την αστοχία του στα τρίποντα και τον Ντε Σόουζα να μας υπενθυμίζει ότι όταν ο ψηλός «ταϊστεί» σωστά τότε όλα γίνονται πιο εύκολα. Σε ηγέτη της αμυντικής λειτουργίας μας εξελίσσεται ο Σανόγκο που με την ενέργεια που βγάζει παρασέρνει και τους υπόλοιπους. Αδίκησε τον εαυτό του σήμερα ο Χάρελ, όχι τόσο με την αστοχία του όσο με την διστακτικότητα του να πάρει τις προσπάθειες που του έδιναν.  Λίγα πράγματα από τον Μπάκστον σε άμυνα και επίθεση, είναι όμως πολύ νωρίς για να τον κρίνουμε. Πόσο μάλλον σε μια ομάδα όπου συχνά αναγκάζει τον ψηλό στην άμυνα να βρίσκεται μακριά από το καλάθι και για την ώρα τα επιθετικά συστήματα που περιλαμβάνουν και τον ψηλό σπανίζουν …αν και σήμερα είδαμε και μερικές ασίστ κάτω από το καλάθι και αυτό είναι κάτι το ελπιδοφόρο για τη συνέχεια.

ΣΥΝΕΠΗΣ ΣΤΑ «ΠΡΕΠΕΙ» ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙ

Πιο εύκολα από όσο περιμέναμε ο ΑΡΗΣ μας πήρε το διπλό στην Πολωνία σε ένα ακόμη παιχνίδι που είχε το «πρέπει» της νίκης εφόσον θέλουμε να προκριθούμε στην επόμενη φάση! Από το ξεκίνημα ήμασταν ανώτεροι, κάπου πήγαμε να τα κάνουμε δύσκολα από μόνοι μας αλλά η άμυνα του Β ημιχρόνου δεν άφησε στους Πολωνούς κανένα περιθώριο αντίδρασης!  Παρά τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της και τον χρόνο προσαρμογής που φαίνεται να χρειάζονται κάμποσοι παίκτες, η ομάδα έχει τον τρόπο της να καλύπτει τις αδυναμίες της και να παίρνει αυτό που θέλει. Επειδή όμως ακολουθούν και πιο δυνατοί αντίπαλοι θα πρέπει σύντομα να βελτιωθούμε. Και πιο ωραίο πράγμα από το να βλέπεις την ομάδα σου να βελτιώνεται μέσα από νίκες δεν υπάρχει! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Απίστευτη τάπα από τον Γκάλινατ!

ΥΓ2. ΑΡΗΣ θρησκεία και στην Πολωνία!

Μετά την πρώτη νίκη στο ελληνικό πρωτάθλημα ο ΑΡΗΣ συνέχισε νικηφόρα και στην Ευρώπη, λυγίζοντας την Τούρκ Τέλεκομ σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα! Το φλογισμένο Παλέ έδωσε την απαραίτητη ώθηση στους παίκτες του Γιάννη Καστρίτη, με τον «καυτό» Τολιόπουλο να παίζει και για τον απόντα Μποχωρίδη! Σημαντική νίκη που εκτός από πόντους ψυχολογίας έχει ιδιαίτερη αξία και στην προσπάθεια για πρόκριση στην επόμενη φάση.

ΝΤΕΡΜΠΙ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Ορεξάτες μπήκαν και οι 2 ομάδες στο παρκέ, με τον ΑΡΗ να βλέπει σαν βαρέλι το αντίπαλο καλάθι στο ξεκίνημα αλλά και την Τούρκ Τέλεκομ να απαντάει και να φέρνει το παιχνίδι στα ίσια. Όσο καλοί ήμασταν στην επίθεση τόσο κακοί ήμασταν στην άμυνα. Οι αργές αλληλοκαλύψεις και τα μαρκαρίσματα που δεν έβγαιναν σε πολλές περιπτώσεις επέτρεπαν στους Τούρκους να βρίσκουν εύκολους πόντους και να διατηρούν ένα ισχνό προβάδισμα στη μεγαλύτερη διάρκεια του Α΄ ημιχρόνου. Ωστόσο με τον Σανόγκο να εντυπωσιάζει και τον Τολιόπουλο να γυαλίζει το μάτι του ο ΑΡΗΣ κόντραρε στα ίσια την φιναλίστ του περσινού Eurocup.

ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ

Και ενώ όπως κυλούσε ο αγώνας οι αντίπαλοι μας έμοιαζαν να έχουν βρει τα κουμπιά μας και σιγά σιγά να επιβάλλουν τον ρυθμό τους, ήρθε η αφύπνιση από τον Τολιόπουλο με συνεχόμενους σημαντικούς πόντους. Η απόλυτη εκμετάλλευση του μομέντουμ και το προβάδισμα με 9 πόντους έμοιαζε ικανό για να «κλειδώσουμε» τη νίκη αλλά μάλλον δεν τα είχαμε υπολογίσει καλά… Κακές επιθετικές επιλογές, φθηνά λάθη και κάποια μεγάλα σουτ των αντιπάλων μας έφεραν τα πάνω κάτω.

ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΟ ΠΑΛΕ, ΠΑΘΙΑΣΜΈΝΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΗΜΠΟΡΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ

Ένα καλάθι, έστω σπασμένο σε 2 βολές χρειαζόταν ο ΑΡΗΣ για να νιώσει άνετα στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης. Ένα καλάθι που όσο και αν προσπαθούσαμε δεν ερχόταν! Σε αυτό όμως το σημείο ο ΑΡΗΣ κόλλησε στα μούτρα των Τούρκων την αγωνιστική του ταυτότητα με τη λέξη ΑΜΥΝΑ να αναγράφεται με τεράστια γράμματα. Μέσα σε μια απίστευτη ατμόσφαιρα από τον εκστασιασμένο κόσμο στις κερκίδες, οι αντίπαλοι μας  δεν κατάφεραν να πετύχουν καλάθι και αρκέστηκαν μέχρι στο τέλος σε μια ανούσια προσπάθεια. Και πως να το πετύχουν όταν όλοι όσοι πατούσαν πάνω στο παρκέ με τη φανέλα του Αυτοκράτορα τα έδιναν όλα σε κάθε άμυνα, σε κάθε ριμπάουντ, σε κάθε διεκδικίσημη μπάλα! Μπορεί να κολλήσαμε επιθετικά αλλά στην άμυνα υψώσαμε τείχος που έκανε μια χαρά τη δουλειά του.

Η ΑΜΥΝΑ ΕΔΩΣΕ ΤΗ ΝΙΚΗ, Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΘΑ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΕ

Όσο χαρούμενοι και αν είμαστε μετά από τη σημερινή νίκη δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση ο Καστρίτης και οι παίκτες του να αποπροσανατολιστούν και να αμελήσουν τα σημεία του παιχνιδιού όπου ο ΑΡΗΣ προβλημάτισε με την εικόνα του. Ναι ο ΑΡΗΣ έπαιξε δυνατά, πείσμωσε, πάλεψε, απαίτησε και πήρε τη νίκη αλλά αν ήταν λίγο πιο συγκεντρωμένος και σοβαρός όλα θα είχαν γίνει πιο εύκολα. Δεν γίνεται η ομάδα επιθετικά να ψάχνει μόνο τον Τολιόπουλο και η μόνιμη επιλογή μας να είναι το μακρινό σουτ. Ζήτημα να δόθηκαν σε όλο το παιχνίδι 3 ασίστ κοντά στο καλάθι. Υπάρχει σύγχυση ρόλων  στη θέση του πόιντ γκαρντ με αποτέλεσμα τα συστήματα να πηγαίνουν περίπατο… Δεν είναι όλοι οι παίκτες σαν τον Τολιόπουλο ή τον Γκάλινατ να πάνε με ευκολία στο ένας με ένας. Υπάρχουν παίκτες σαν τον Σόουζα που πρέπει να τροφοδοτηθούν σωστά αλλά και παίκτες σαν τον Χάρελ που για να εξαπολύσουν το φαρμακερό τους μακρινό σουτ θα πρέπει να δημιουργήσεις τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Ενώ και στους ψηλούς το δίδυμο Σλαφτσάκη – Περσίδη ήταν μια ατυχής επιλογή στην οποία εμμέναμε χωρίς λόγο. Βέβαια όλα αυτά ίσως στην πορεία να έχουν μικρή σημασία μιας και ο ερχομός του Μπάνκστον και η επιστροφή του Μποχωρίδη θα αλλάξουν σημαντικά το μοίρασμα του χρόνου. Ενώ και η άνοδος παικτών όπως ο Κάρ που σήμερα ήταν και πάλι βελτιωμένος θα παίξει σημαντικό ρόλο στην συνολική εικόνα της ομάδας μας.

ΧΤΙΖΕΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΣΕΡΙ, ΜΑΖΕΥΕΙ ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Ευρωπαϊκές βραδιές σαν την σημερινή μας είχανε λείψει. Ο κόσμος να χοροπηδάει και να τραγουδάει σαν τρελός στην κερκίδα, οι παίκτες να αφουγκράζονται τον παλμό του κόσμου και να ματώνουν πάνω στο παρκέ και ο ΑΡΗΣ μας με την λήξη της αναμέτρησης να επιβεβαιώνει για ακόμη μια φορά το προσωνύμιο «τουρκοφάγος»! Μας άγχωσαν στο φινάλε… αλλά τέλος καλό όλα καλά! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Μπόλικα αγωνιστικά «κενά» είχε ο ΑΡΗΣ σήμερα. Αυτό όμως το απύθμενο πάθος και η αυτοθυσία των παικτών μας μοιάζουν ικανά να καλύψουν κάθε λάθος. Αν μας αφήσουν και οι τραυματισμοί ήσυχους… θα δούμε σπουδαία πράγματα φέτος!

Γκρεμίζοντας ότι έχτιζε με περίσσια ευκολία επί 40’ ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε να πάρει τη νίκη που ήθελε στη Λιθουανία. Αν και φάνηκε ότι μπορούσαμε φύγουμε νικητές σήμερα, η εκνευριστική αστοχία στις βολές, τα χαμηλά ποσοστά έξω από τα 6.75 και τα φθηνά λάθη αποδείχθηκαν αξεπέραστα εμπόδια. Οι Λιθουανοί είχαν αντοχές, υψηλό μπασκετικό IQ σαν ομάδα και φαρμακερά μακρινά σουτ που μας πλήγωσαν. Νέα ατυχία με τον Μπλούμπεργκ αυτή τη φορά να φεύγει από το γήπεδο τραυματίας.

ΟΡΕΞΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΦΑΝΗΚΑΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Αν και μπήκε δυνατά η ομάδα στο παιχνίδι παίρνοντας κεφάλι στο σκορ με 9-7 στα πρώτα λεπτά η συνέχεια μας αποκάλυψε από νωρίς τα προβλήματα που θα μας ακολουθούσαν σε όλο το παιχνίδι. Κάθε στιγμή αδράνειας που δείχναμε , οι Λιθουανοί μας τιμωρούσαν.

ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΛΛΑΖΑΝ, ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΜΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ

Ο Ντε Σόουζα, Τολιόπουλος, Γκάλινατ, Μποχωρίδης έδιναν ο ένας την σκυτάλη στον άλλο στο σκοράρισμα και η επίθεση με εξαίρεση ένα νεκρό τρίλεπτο ρόλαρε καλά. Ωστόσο στην άμυνα γινόντουσαν ολοένα και πιο πολύπλοκα. Οι Λιθουανοί έβρισκαν στόχο και στα πιο απίθανα μακρινά σουτ και ταυτόχρονα όποτε έβλεπαν διαδρόμους προς το καλάθι μας ορμούσαν. Και όταν πετύχαινε(αρκετές φορές) να παίξει καλή άμυνα και να κλέψει μπάλες όχι μόνο δεν τελείωνε τους αιφνιδιασμούς αλλά κατάφερνε να δεχθεί ο ίδιος καλάθι στο transition.

ΚΟΥΡΑΣΗ, ΝΕΥΡΑ, ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Δεν τα παρατούσε η ομάδα όσο στραβά και αν πήγαιναν τα πράγματα. Κάπου όμως οι λύσεις στέρεψαν και οι Λιθουανοί που είχαν βρει το ρυθμό τους έχτισαν μια διαφορά που δεν δείχναμε ικανοί να καλύψουμε. Ήρθε και η κούραση, ακολούθησε η ιδιαίτερη ξαφνική ευαισθησία των διαιτητών, τα νεύρα… και η προσπάθεια για την ανατροπή έλαβε τέλος. Καλά έκανε και αντέδρασε ο Καστρίτης, ίσως να είχε νόημα αν το έκανε όμως νωρίτερα. Οι διαιτητές σφύριζαν αλλιώς στο Β ημίχρονο και αυτό έπαιξε τον ρόλο του

ΑΦΕΛΗΣ ΚΑΙ ΑΣΤΑΘΗΣ

Δύο πρόσωπα έδειξε ο ΑΡΗΣ σήμερα εκ διαμέτρου αντίθετα μεταξύ τους. Από την μια είδαμε μια ψυχωμένη ομάδα να παίζει άμυνα υψηλής έντασης και να σκοράρει με αποφασιστικότητα δείχνοντας ικανή να πάρει τη νίκη. Από την άλλη παρακολουθήσαμε έναν αφελή ΑΡΗ που δεν μπορούσε να τελειώσει αιφνιδιασμούς, που έχανε δικά του ριμπάουντ και που δεν μπορούσε να βάλει βολή. Εντυπωσίασε το ένα πρόσωπο, προβλημάτισε το άλλο. Σίγουρα η παρουσία του Ντε Σόουζα ήταν ότι πιο θετικό κρατάμε σήμερα. Αν συνεχίσει έτσι τότε η ομάδα θα αποκτήσει κάτω από το καλάθι μια σταθερά. Όπως σε σταθερά πάει να εξελιχθεί από νωρίς ο Βασίλης Τολιόπουλος με την απόδοση του. Αν και ο Γκάλινατ σταθεροποιήσει την επαφή του με το καλάθι τότε όλα θα γίνουν πιο εύκολα. Ιδιαίτερα και αν ο Καστρίτης το πάρει απόφαση να ενσωματώσει τον Κάρ σε πιο χαλαρούς ρυθμούς δίνοντας περισσότερο χρόνο σε παίκτες όπως είναι ο Κατσίβελης και ο Φίλιος. Φυσιολογικό να θέλει τον χρόνο του αλλά δεν γίνεται φέτος να λειτουργεί ο κόουτς όπως τις προηγούμενες χρονιές που δεν είχε αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις. Τώρα για το όσκαρ ατυχίας(?) που διεκδικεί ο Καστρίτης με τους παίκτες να αποχωρούν τραυματίες ο ένας μετά τον άλλον ότι και να πούμε είναι λίγο.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟΝ ΣΟΟΥΖΑ, ΕΧΑΣΕ ΤΟΝ ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΓΚ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΤΟΥ

Μπορεί ο Ντε Σόουζα σήμερα να μοίρασε χαμόγελα αισιοδοξίας με την εμφάνιση του αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να αποφύγουμε την ήττα. Ο ΑΡΗΣ ήθελε και μπορούσε όπως μας έδειξε να φθάσει στη νίκη αλλά φάνηκε πνευματικά κουρασμένος και αφελής χάνοντας τα άχαστα, κυνηγώντας κάποιο ρεκόρ αστοχίας από τις βολές. Έχει καλά στοιχεία η ομάδα, άλλα έχει και αρκετά προβλήματα που θα πρέπει ο Καστρίτης με τους παίκτες του να τα δουλέψουν …όπως και να επισπεύσει την απόκτηση του ξένου παίκτη μετά και τον τραυματισμό του Μπλούμπεργκ.  

ΥΓ. 3 παιχνίδια, 3 ισάριθμες ήττες με καμία από τις 3 να «ξενίζει». Στην Πάτρα όμως οι «εντυπώσεις» δεν θα είναι αρκετές και ο ΑΡΗΣ θα πρέπει πάση θυσία να δείξει ότι φέτος είναι όντως ικανός να κάνει το “step up” που ευελπιστεί.

Με ήττα ξεκίνησε το ευρωπαϊκό ταξίδι του ο ΑΡΗΣ μας, μπροστά σε ένα εκστασιασμένο κοινό αλλά και απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα που το επιβεβαίωσε και μέσα στο γήπεδο. Η Γκραν Κανάρια όσο κυλούσε ο χρόνος προσαρμοζόταν στις απαιτήσεις της αναμέτρησης σε αντίθεση με εμάς που στο τέλος ξεμείναμε από δυνάμεις και λύσεις.  Πανελλήνια συγκίνηση για την απώλεια του Γιάννη Ιωαννίδη με τη χρυσή ιστορία που έγραψε και τη νοοτροπία νικητή που τον χαρακτήριζε να είναι η παρακαταθήκη του για όλους εμάς αλλά και για τις επόμενες γενιές.

ΜΕ ΩΘΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΟ ΠΑΛΕ

Με τους παίκτες του Γιάννη Καστρίτη να παίρνουν δύναμη από την εκστασιασμένη κερκίδα ο ΑΡΗΣ ξεκίνησε ιδανικά δείχνοντας να αδιαφορεί για τη δυναμική του αντιπάλου παίρνοντας προβάδισμα +9 πόντων. Τα τρίποντα των Ισπανών ήταν το πρώτο μήνυμα αλλά και πάλι ο ΑΡΗΣ πατούσε γερά και στις 2 πλευρές του γηπέδου.  Ο Γκάλινατ με το καλημέρα επιβεβαίωσε τον ηγετικό του ρόλο στο σκοράρισμα πετυχαίνοντας 13 πόντους με εξαιρετικά ποσοστά στην 1^η περίοδο.

ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Δεν έχει να κάνει με κραυγαλέα λάθη ή με κάποιες καθοριστικές φάσεις που οι διαιτητές οργίασαν εις βάρος μας αλλά η διαφορετική «ευαισθησία» που έδειχναν στις άμυνες έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Σε όλο το πρώτο ημίχρονο οι επαφές στην άμυνα μας χρεωνόταν φάουλ με αποτέλεσμα πέρα από τις βολές να έχουν φορτωθεί από νωρίς με 2-3 φάουλ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Καρ που αγωνίσθηκε μετά βίας 11’ σπασμένο σε κομμάτια… προσπαθώντας να μην κάνει άλλο φάουλ.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΓΚΡΑΝ ΚΑΝΑΡΙΑ

Μέχρι και τη λήξη του τρίτου δεκαλέπτου ο ΑΡΗΣ όχι απλά ήταν ανταγωνιστικός αλλά διεκδικούσε στα ίσια τη νίκη. Μέχρι εκεί όμως μιας και στη συνέχεια η κούραση έκανε την εμφάνιση της, οι παίκτες μας έχασαν τη συγκέντρωση τους και ο Καστρίτης από τον πάγκο όσο και αν το προσπάθησε δεν μπόρεσε να βρει λύσεις. Κάτι που το εκμεταλλεύτηκαν οι Ισπανοί και μετέτρεψαν ένα αγχωτικό όπως εξελισσόταν παιχνίδι σε μια εύκολη για αυτούς νίκη. Η υπεροχή τους στα ριμπάουντ και το εντυπωσιακό ποσοστό στο τρίποντο που άγγιξε σχεδόν το 50% έκαναν τη διαφορά.

ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Ανάμεικτα συναισθήματα μας άφησε η ομάδα σήμερα με την εικόνα της. Μια ομάδα για φίλημα στο πρώτο δεκάλεπτο αλλά και σε άλλα διαστήματα του αγώνα που σε κάνει να αισιοδοξείς για τη συνέχεια .  Και μια ομάδα με κάμποσους παίκτες ακόμη να ψάχνουν στα χαμένα τον ρόλο τους μέσα στην ομάδα. Στο ξεκίνημα είμαστε οπότε λογικό είναι για τους παίκτες να ψάχνονται ακόμη όπως λογικό είναι και ο Καστρίτης να πειραματίζεται ακόμη σε αρκετά βασικά στοιχεία της ομάδας. Δοκίμασε πράγματα σήμερα αλλά στο τέταρτο δεκάλεπτο και αυτός έκανε τα λαθάκια του «χαλώντας» την πεντάδα που ανέτρεψε την εις βάρος μας διαφοράς και αφήνοντας τον Τολιόπουλο στο πάγκο στο σημείο που έδειχνε να έχει βρει το χέρι του. Με εξαίρεση πάντως τον Καρ που εγκλωβίστηκε με τα γρήγορα φάουλ και τον Μπλούμπεργκ που ήταν «αόρατος» στα λεπτά που αγωνίσθηκε η ομάδα έδειξε να έχει καλά στοιχεία και παίκτες με υψηλό μπασκετικό IQ.  Πολύ νωρίς για οποιαδήποτε κρίση αλλά τόσο το σημερινό παιχνίδι όσο και αυτό με τον Ολυμπιακό δεν γίνεται να αποτελέσουν κριτήριο της φετινής προσπάθειας.

ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Το ήθελε, το πάλεψε αλλά στην 4^η περίοδο όπως φάνηκε η ομάδα δεν ήταν έτοιμη για ένα τόσο δύσκολο παιχνίδι. Παρόλα αυτά ο κόσμος αναγνώρισε την προσπάθεια των παικτών του Γ.Κάστριτη και ανανέωσε το ραντεβού του για ένα ακόμη δυσκολότερο παιχνίδι την ερχόμενη Κυριακή απέναντι στον Ολυμπιακό.

Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν τα επιτεύγματα και το μεγαλείο του Γιάννη Ιωαννίδη. Δυσαναπλήρωτο το κενό που αφήνει… ευλογημένοι όσοι τον απολαύσαμε στις χρυσές στιγμές του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.

Τα πέναλτι δεν μας πάνε… και αυτή η πικρή παράδοση συνεχίστηκε και σήμερα με τον ΑΡΗ μας να χάνει με 6-5 στην διαδικασία των πέναλτι, γνωρίζοντας έναν ακόμη πικρό αποκλεισμό. Πικρό αποκλεισμό μιας και για ακόμη φορά έδειξε ότι άξιζε την πρόκριση έφθασε μια ανάσα από να την κερδίσει. Προσπάθησε να διαχειριστεί το σκορ του πρώτου αγώνα αλλά τελικά πληγώθηκε από τις κακές στιγμές της άμυνας του. Συγκλονιστικός ο κόσμος του ΑΡΗ που στο φινάλε ανέχτηκε και τις προκλήσεις των παικτών της Ντιναμό.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΤΟΥ

Να επαναλάβει το πλάνο και την εμφάνιση του πρώτου αγώνα ήθελε ο Τερζής και οι παίκτες του χωρίς όμως να υπολογίζουν το «ψυχολογικού βαρίδιο» που έδινε το προβάδισμα του 1-0. Ήταν φανερό από το ξεκίνημα ότι παρόλο που η ομάδα ήταν σωστά στημένοι και οι παίκτες έδειχναν συγκεντρωμένοι διαρκώς είχαν την σκέψη τους στα μετόπισθεν, μένοντας πίσω.

ΔΕΝ ΑΠΕΙΛΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ

Αν και η ομάδα από νωρίς είχε κλειστεί προς τα πίσω,  οι αντίπαλοι μας δεν κατάφερναν να γίνουν απειλητικοί ακριβώς όπως και στην πρώτη αναμέτρηση. Μάλιστα είχαν και αρκετά αμυντικά κενά όπου οι παίκτες μας στις αντεπιθέσεις τους προσπαθούσαν να τα εκμεταλλευτούν ώστε να φθάσουν στο πολυπόθητο γκολ. Κάπως έτσι στο 39’ ο Κάρλσον έκανε την ωραία σέντρα στο δεύτερο δοκάρι και ο Πάλμα έδωσε την συστημένη ασίστ στον Τζούρασεκ για το 0-1. Μια ιδανική εξέλιξη κόντρα στην υπεροχή που είχε η Ντιναμό μέσα στο γήπεδο.

ΑΦΕΘΗΚΕ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Με το 0-1 υπέρ μας, η πεποίθηση ότι αυτό που προέχει είναι τα μετόπισθεν έγινε δεύτερη φωνή στην σκέψη των παικτών μας με τον ΑΡΗ να ταμπουρώνεται και να παραχωρεί με ευκολία την μπάλα στους αντιπάλους. Και όταν είσαι όλη την ώρα σε θέση άμυνας, ακόμη και αν ο αντίπαλος επιτίθεται ανορθόδοξα αργά ή γρήγορα θα το κάνεις το λάθος. Δευτερόλεπτα πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου και με την άμυνα μας στημένη σε ετοιμότητα… μια έξυπνη μπαλιά, μια μαζική αδράνεια και μια ωραία ψηλοκρεμαστή κεφαλιά οδήγησαν στην ισοφάριση.

ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΕΜΠΟ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΒΓΑΙΝΕ

Τελικά τα πρώτα 45’ δεν ήταν αρκετά για να πείσουν τον Τερζή ότι αν ο ΑΡΗΣ συνέχισε να μένει πίσω δίνοντας την μπάλα στους αντιπάλους αργά ή γρήγορα θα έκανε και το δεύτερο λάθος. Σε αυτό συνηγόρησαν και οι πολλές κακές σέντρες και άστοχα σουτ των αντιπάλων μας, κάνοντας μας να πιστέψουμε ότι το παιχνίδι θα μπορούσε να ολοκληρωθεί ακριβώς με αυτή την εικόνα και το «νικηφόρο» 1-1. Μάλιστα υπήρχε και στο Β ημίχρονο η μεγάλη ευκαιρία με τον Κάρλσον στο 79’ να χάνει ένα φαινομενικά σίγουρο γκολ.  Τον παθητικό του ρόλο στο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ τον πλήρωσε στο 85’ όπου μια μακρινή μπαλιά σε μια ακίνδυνη φάση κατέληξε σε γκολ «ισοφαρίζοντας» το σκορ του πρώτου αγώνα.  Η τύχη μας γύρισε την πλάτη στις καθυστερήσεις με την μεγάλη ευκαιρία του Φαμπιάνο.

Η ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΟΤΙ Ο ΑΡΗΣ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΕΙ

Το πως έπρεπε να παίξει ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα του αγώνα, επιβεβαιώθηκε στην παράταση όπου η ομάδα μας αποφάσισε να βγει μπροστά και να ψάξει το γκολ. Μπόλικες ευκαιρίες και ένας πανικός στην άμυνα της Ντιναμό κάθε φορά που η ομάδα μας ανέβαινε. Ακόμη και με 10 παίκτες μετά την αποβολή του Πάβισιτς στο 106’ πάλι ο ΑΡΗΣ ήταν απειλητικός και είχε σημαντικές ευκαιρίες για να πάρει την πρόκριση. Δεν βρήκε δίχτυα, οδηγήθηκε στα πέναλτι και συνέχισε την αρνητική παράδοση.

ΑΞΙΖΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΑΛΛΑ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ

Ο ΑΡΗΣ αποκλείστηκε, η Ντιναμό Κιέβου συνεχίζει στην Ευρώπη… αλλά οι Ουκρανοί σε αυτά τα 2 παιχνίδια ήταν χειρότεροι από τον ΑΡΗ μας. Ακόμη και σήμερα που η κανονική διάρκεια βρήκε το σκορ στο 2-1 ήταν ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ δεν απειλήθηκε, δημιούργησε περισσότερες ευκαιρίες αλλά είχε και 2 κακές στιγμές που τις πλήρωσε.  Εξαρχής γνωρίζαμε ότι οι αντίπαλοι μας αμυντικά δεν ήταν σταθεροί. Το είδαμε και στο πρώτο παιχνίδι που μπορούσαμε μεγαλύτερο σκορ αλλά σήμερα αποφασίσαμε να τους απαλλάξουμε από αυτό το βάρος.  Από ένα σημείο και μετά δώσαμε την ευκαιρία στους Ουκρανούς να αφιερώσουν όλη τους την ενέργεια και συγκέντρωση στο πως θα πετύχουν και δεύτερο γκολ. Την άμυνα την είχαν ξεχάσει γιατί και ο ΑΡΗΣ φώναζε ότι δεν θέλει να επιτελεί. Τακτικά η ομάδα σήμερα ήταν λάθος και μάλιστα απουσίαζαν και τα αντανακλαστικά για να αλλάξει από το ημίχρονο κάτι. Αυτό το κάτι όμως δεν διορθώνεται μόνο με τις αλλαγές. Ναι, οι παίκτες που μπήκαν βοήθησαν αλλά η ομάδα στην κανονική διάρκεια του αγώνα δεν προσπάθησε να αλλάξει την εικόνα του αγώνα. Πάλεψε να αμυνθεί με νύχια και με δόντια και απέτυχε.

ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ

Αυτή τη φορά χρειάστηκε η διαδικασία των πέναλτι για να γευτούμε ακόμη έναν πικρό αποκλεισμό…  Κόντρα σε μια ομάδα που δεν ήταν καλύτερη από εμάς και μπορούσαμε με λίγη αποτελεσματικότητα ή περισσότερη τύχη να την είχαμε αποκλείσει με συνοπτικές διαδικασίες. Με λιγότερο φόβο, με καλύτερη προετοιμασία και περισσότερες εναλλακτικές λύσεις από τον πάγκο. Είναι και αυτή η μίζερη νοοτροπία της ομάδας που συχνά πυκνά στα κρίσιμα κάνει την εμφάνιση της και ο ΑΡΗΣ από μόνος τους ακυρώνει την προσπάθεια του. Μια δυνατή προσπάθεια από όλη την ομάδα που τελικά δεν  μπόρεσε να καλύψει τα κακώς κείμενα του καλοκαιρινού σχεδιασμού. Κρίμα για την προσπάθεια και τον κόσμο που ήθελε διακαώς αυτή την πρόκριση.

ΥΓ. Κάποια στιγμή θα πρέπει όσοι αποτελούν τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ να κατανοήσουν ότι όταν αξίζεις την νίκη και σου δίνεται η ευκαιρία για να την πάρεις, την αρπάζεις από τα μαλλιά. Δεν χρειάζεται να προσπαθείς να «κλέψεις» αυτό που δικαιωματικά αξίζεις.

ΥΓ2. Απαράδεκτη η κίνηση των παικτών της Ντιναμό με την λήξη του αγώνα.  Τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι η ομάδα έδειξε αντανακλαστικά.