Μια από τις ντροπιαστικότερες ήττες της εκατοντάχρονης ιστορίας του ΑΡΗ μας βιώσαμε σήμερα όσοι είχαμε την "τύχη" να βρεθούμε στο Καυτανζόγλειο σήμερα το απόγευμα για να περάσουμε ένα ευχάριστον 2ωρο ανάλογο με αυτό της πρεμιέρας κόντρα στην Καστοριά. Ο Καμπανιακός δεν έδειξε ούτε για μια στιγμή την διάθεση να μας φοβηθεί ή να χαριστεί και έτσι μόλις από την δεύτερη αγωνιστική οι καμπάνες κινδύνου άρχισαν να βαράνε δυνατά. 

Δεν θα πλέξουμε το εγκώμιο του Καμπανιακού επειδή είχε μια σοβαρή παρουσία, ούτε  ξαφνικά θα αναθεωρήσουμε τα περι δυναμικότητας των ομάδων της Γ Εθνικής αλλά θα σταθούμε αποκλειστικά στην παρουσία ή καλύτερα απουσία του ΑΡΗ από την σημερινή αναμέτρηση. Απέναντι σε έναν αντίπαλο που δεν έδειξε την νοθρώτητα της Καστοριάς στην πρεμιέρα και έπαιξε με πάθος οι παίκτες μας κυριολεκτικά φάνηκαν ανήμποροι να σταθούν ακόμη και σε ερασιτεχνική κατηγορία  Χαρακτηριστικό στοιχείο της εικόνας της ομάδος είναι ότι ο Φερνάντεζ που δεν έκανε προετοιμασία και είχε ελάχιστες προπονήσεις στα πόδια του ξεχώριζε σαν την μύγα μέσα στο γάλα καυ πραγματικά όταν στο Β ημίχρονο ανέβηκε 2-3 φορές ψηλά έδινε την εντύπωση ότι ίσως αυτός να ήταν και η μοναδική ελπίδα να σκοράρουμε... Όλοι υπόλοιποι θολωμένοι και φοβισμένοι διαρκώς εκτός θέσης με το που τους ακουμπούσαν οι αντίπαλοι έπεφταν κάτω. Προφανώς όπως στην πρώτη αγωνιστική το γρήγορο γκολ που πετύχαμε τους έδιωξε το άγχος και έπαιξαν πιο ελεύθερα σήμερα το λάθος του Γιαννίτση και η κακή αντίδραση του Καρατζιοβαλή που οδήγησε στην αποβολή και στο πέναλτι με το οποίο έγινε το 1-0 τους αποσυντόνισε. Πλέον ο "μέγας" προπονητής Καλαϊτζίδης που τόσο καιρό καθησύχαζε τους πάντες είτε ήταν να παίξουμε στην Β επί Στεφανίδη είτε στην Γ θα πρέπει να μας εξηγήσει για το έκτρωμα που παρακολουθήσαμε σήμερα και να βρει την λύση για την συνέχεια.

Στο χέρι του Γαλανού είναι απαιτούμενη ενίσχυση της ομάδος μιας και η πλειοψηφία των παικτών μας σήμερα απέδειξε ότι δεν έχει τα ψυχικά αποθέματα ώστε να σηκώσει το βάρος μιας δύσκολης χρονιάς σαν την φετινή. Αν είναι με το πρώτο κυματάκι να σε πιάνει πανικός και πνίγεσαι από μόνος σου τότε μάλλον χρειάζεσαι κάποιον άλλο δίπλα σου για να σε ηρεμεί... Κρίμα για τον απλό κόσμο της ομάδος  που ήρθε και σήμερα στο γήπεδο για να στηρίξει την ομάδα και όχι για να πουλήσει κάποιους είδους οπαδικής μαγκιάς ψάχνοντας φασαρίες εκεί που δεν υπάρχουν... Όσο για αυτούς που εκνευρίζονται και απορούν με όλα όσα συμβαίνουν στον ΑΡΗ μας , καλό είναι κάποια στιγμή να καταλάβουν ότι όταν κάτι δεν γίνεται με σωστό τρόπο αλλά με σπασμωδικές ενέργειες που δεν έχουν αρχή και τέλος τότε τα αποτελέσματα είναι διασυρμοί σαν τους σημερινούς... 

ΥΓ. Τελικά εκείνη η εβδομάδα που σταμάτησαν οι προπονήσεις λόγω των δικαστικών αγώνων στοίχισε στην ομάδα...

ΥΓ2. Μήπως τελικά αντί να εξευτιλιζόμαστε στην Γ εθνική από το κάθε χωριό να πέσουμε στο τοπικό από μόνοι μας ώστε να είμαστε σίγουροι ότι το "restart" δεν θα κολλήσει?