Ισόπαλος αναδείχθηκε ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Παναθηναϊκό στο φινάλε της σουπερλίγκας. Μπορούσε τη νίκη ο ΑΡΗΣ αλλά το χαμένο πέναλτι του Καμαρά, η έλλειψη καθαρού μυαλού στην επίθεση και η συνολικά καλή παρουσία του Λοντίγκιν κράτησαν το 1-1 του πρώτου ημιχρόνου. Καλές εντυπώσεις άφησε η ομάδα στο τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς αλλά ο τρόπος που χάθηκε η σημερινή νίκη μας υπενθύμισε τις παθογένειες του φετινού ΑΡΗ που μας οδήγησαν ως εδώ.

ΝΩΘΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΓΚΟΛ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ

Δευτερόλεπτα μετά τη σέντρα και γινόταν ολοένα και πιο ορατό η χαλαρότητα των παικτών μας και η αποφασιστικότητα των αντιπάλων μας. Ο Παναθηναϊκός ήταν απειλητικός, βρήκε ένα καλό στημένο και με μια ανάποδη τυφλή τυχερή κεφαλιά τιμώρησε την αδράνεια της άμυνας μας.  Ο ΑΡΗΣ είχε πρόβλημα στο να ανακόψει τα ανεβάσματα του Παναθηναϊκού αλλά και να κυκλοφορήσει σωστά την μπάλα. Παρόλα αυτά όσο κυλούσαν τα λεπτά η ομάδα άρχισε να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα του αγώνα ανεβάζοντας σταδιακά την απόδοση της. Η γκολάρα του Ιτούρμπε κόντρα στην προσπάθεια του Τζήλου να το ακυρώσει επιβεβαίωσε ότι η ομάδα και σήμερα κατέβηκε για την νίκη και μόνο για την νίκη ανεξαρτήτως της σημασίας του αγώνα.

ΟΙ «ΑΛΛΑΓΕΣ» ΤΟΥ ΤΕΡΖΗ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΊΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ

Ο ΑΡΗΣ είχε ήδη αρχίσει να βρίσκει τα πατήματα του και από την στιγμή που ο Τερζής πήρε την απόφαση με την σέντρα του Β ημιχρόνου να ρίξει μέσα τους «βασικούς» Πάλμα, Καμαρά και Ρούπ στην θέση του Χριστοδουλόπουλου, του Σγούρου και του Γκρέι οι ισορροπίες της αναμέτρησης άλλαξαν! Μπορεί και ο Παναθηναϊκός να είχε τις καλές στιγμές του με το δοκάρι και τις καίριες επεμβάσεις του Σιαμπάνη αλλά ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός ήλεγξε το παιχνίδι και είχε τις σημαντικότερες φάσεις για να κάνει το γκολ. Το σήριαλ μεταξύ Πάλμα και Καμαρά για το ποιος θα χτυπήσει το πέναλτι οδήγησε στην μεγαλειώδη απόκρουση του Λοντίγκιν που εξελίχθηκε εκ των πρωταγωνιστών της αναμέτρησης. Άγγιξε το γκολ ο Νταρίντα με άλλη μια εκπληκτική σουτάρα που τράνταξε το δοκάρι ενώ υπήρχαν κάμποσες φάσεις όπου θα μπορούσε να γίνει το γκολ όπου ο Καμαρά κυρίως αλλά και ο Πάλμα δεν είχαν την καθαρή  σκέψη για να κάνουν την σωστή επιλογή.

ΑΡΕΣΕ Η ΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Καλός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Και πάλι όμως φάνηκε ότι κάτι έλειπε ώστε η ομάδα να εξαργυρώσει την καλή εμφάνιση της. Κάτι που το είδαμε κάμποσες φορές τη φετινή σεζόν. Οι αλλαγές του Τερζή στο τελευταίο(και αδιάφορο) παιχνίδι της χρονιάς είχαν μια λογική αλλά οι κινήσεις του μέσα στον αγώνα και ο τρόπος που αγωνίσθηκε η ομάδα απέδειξε ότι ο ΑΡΗΣ μας μόνο αδιάφορος δεν ήταν. Ξεχώρισαν κάποιοι παίκτες όπως ο Ιτούρμπε που στα πλέιοφς είναι άλλος παίκτης από αυτόν που ξέραμε. Εξαιρετικός ο Νταρίντα όπως και ο Ρουπ, παίκτες που ευελπιστούμε να τους διατηρήσουμε στο ρόστερ ενόψει της νέας χρονιάς. «Ψήφο εμπιστοσύνης» πήρε και ο Σιαμπάνης που ήταν πολύ καλός σήμερα και ίσως θα πρέπει να διατηρηθεί στην τριπλέτα των γκολκιπερ. Ουσιαστικός και ο Πίρσμαν που και αυτός στα πλέιοφς έχει δείξει έναν εντελώς διαφορετικό πρόσωπο δίνοντας μάλιστα λύσεις και ως στόπερ. Δεν έλειψαν όμως και τα τραγελαφικά με την διαφωνία Καμαρά – Πάλμα για το ποιος θα χτυπήσει το πέναλτι να μας υπενθυμίζει ότι υπάρχουν «δομικά» προβλήματα στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ.

ΑΔΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Ούτε σήμερα ξέφυγε ο ΑΡΗΣ μας από τον «κανόνα» ολόκληρης της χρονιάς και αδικώντας τον εαυτό του σε ένα παιχνίδι όπου μπορούσε να φύγει με τη νίκη, τελικά αρκέστηκε στο Χ. Η γκολάρα του Ιτούρμπε, το χαμένο πέναλτι του Καμαρά μαζί με πολλές λάθος επιλογές και η σουτάρα του Νταρίντα που τράνταξε το δοκάρι ήταν οι στιγμές που διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα. Ανάμεικτα τα συναισθήματα για μια χρονιά όπου η ομάδα μας ναι μεν εξασφάλισε το ευρωπαϊκό εισιτήριο αλλά η όλη της πορεία χαρακτηρίστηκε από τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της και μια γενικότερη μετριότητα. Απαραίτητη η αλλαγή σε πολλά επίπεδα για να δούμε το κάτι διαφορετικό την επόμενη χρονιά.

ΥΓ. Και μόνο που σε αυτό το σουτ του Νταρίντα δεν μας δείχνει ένα replay να δούμε που χτύπησε η μπάλα προκαλεί …καχυποψία.

Μάρτυρες ενός άλλου ακόμη επεισοδίου της εξυγιαντικής σούπερ λίγδας με την αλλαγή των ξένων διαιτητών με το «δικό μας παιδί» Διαμαντόπουλο να είναι ένα πρωτότυπο σενάριο που επιβεβαιώνει την μοναδικότητα του σε παγκόσμιο επίπεδο! Πάλεψαν οι παίκτες του Τερζή με όλες τις δυνάμεις του αλλά στο τέλος δεν άντεξαν… Έδωσε τις απαντήσεις του ο Κουέστα παρά το πλασματικό 3-1.

ΑΛΛΟΣ ΑΡΗΣ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΖΗΜΙΑ

Τα σκαμπανεβάσματα που μας συντροφεύουν όλη την χρονιά σήμερα ήταν στα πάνω τους και ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε στιβαρός και αποφασισμένος να παλέψει με όλες τις δυνάμεις του απέναντι στην ΑΕΚ και στο παρασκήνιο της επιλογής του διαιτητή. Σωστές τοποθετήσεις, καλή κυκλοφορία της μπάλας και ένας Καμάτσο στην κορυφή που μαζί με τον Ιτούρμπε έδιναν άλλη ζωντάνια στην ομάδα. Το πέναλτι από το πουθενά και το 1-0 έφερε μια κρυάδα αλλά η ομάδα είχε φροντίσει να δείξει τα δόντια της. Η ισοφάριση του Ιτούρμπε λίγο πριν το ημίχρονο σφράγισε την καλή μας παρουσία στο πρώτο ημίχρονο και η «παντοδύναμη» ΑΕΚ άρχισε να ιδρώνει.

ΜΠΗΚΕ ΔΥΝΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ Ο ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ Ο ΤΣΟΥΜΠΕΡ

Στην επανάληψη η ΑΕΚ ήθελε να πιέσει πιο πολύ όπως ήταν φυσιολογικό αλλά αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ σε αντίθεση με τον παιχνίδι κόντρα στον Παναθηναϊκό είχε τις λύσεις. Μάλιστα το 1-2 από τον Καμάτσο που ήταν(?) οριακά οφσάιντ άγχωσε ακόμη περισσότερο τους αντιπάλους μας που έδειχνε να τα έχουν χαμένα. Ωστόσο σε όλο το Β ημίχρονο ο Διαμαντόπουλος ήταν εκεί να σπρώχνει την ΑΕΚ προς την εστία μας και να επιτρέπει στην ΑΕΚ να αμύνεται με κινήσεις βγαλμένη από αγώνες πάλη. Η φάση του Καμάτσο στην αντεπίθεση του ΑΡΗ που δεν δόθηκε φάουλ και η προσπάθεια του Διαμαντόπουλου να ανακαλύψει ανύπαρκτο χέρι(πέναλτι)  στην πλάτη του Ενκουλού, αδιαφορώντας για το πεντακάθαρο φάουλ που προηγήθηκε νωρίτερα πάνω στον Πάλμα έδειξαν ξεκάθαρα τον τρόπο που σφύριζε ο διαιτητής αλλά και ποιος ήταν ο στόχος του στον αγώνα. Με αυτές τις «πλάτες» η ΑΕΚ έγινε πιο απειλητική και χάρη σε ένα άπιαστο σουτ του Τσούμπερ(που ήταν ο παίκτης που έκανε τη διαφορά) η αντίσταση μας λύγισε… Μια αντίσταση που πέρα από την συνολική εικόνα της ομάδας μας στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα είχε πρωταγωνιστή και τον Χουλιάν Κουέστα με σημαντικές πολύ δύσκολες αποκρούσεις.

ΤΑ ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΤΑ ΓΙΑΤΙ

Περισσότερο ψυχανάλυση παρά αγωνιστική ανάλυση χρίζει το παιχνίδι με την ΑΕΚ. Από τον καλοστημένο ΑΡΗ με σωστό πλάνο και νοοτροπία στην προσπάθεια αποδόμησης εκ των έσω της πολύ καλής μας παρουσίας. Μπράβε ρε Τερζή που ρίσκαρες με Καμάτσο και Νταμπό και μας βγήκε τόσο καλά! Μπράβο που είχες τα αντανακλαστικά αυτή τη φορά να δεις ότι ο Ετέμπο δεν πατούσε καλά και κινδύνευε να πάρει και 2^η κίτρινη κάρτα. Πως γίνεται όμως να βλέπεις από το 61΄ ότι ο Ιτούρμπε δεν μπορεί να προσφέρει άλλο;  Και πως γίνεται από το 61΄και μετά να βγάζεις 3 παίκτες που παίζουν μπροστά και να βάζεις 3 παίκτες που παίζουν στην άμυνα; Σε αυτό το παιχνίδι που είχες την ευκαιρία να τους ξεφτιλίσεις αποφάσισες να κρατήσεις το 1-1; Άραγε αν αυτόν τον Κουέστα τον είχαμε και στα προηγούμενα παιχνίδια λες να παίρναμε κανά βαθμό παραπάνω;

ΠΟΥΛΗΣΕ ΑΚΡΙΒΑ ΤΟ ΤΟΜΑΡΙ ΤΟΥ

Κόντρα στα προγνωστικά και σε όλα τα τραγελαφικά που προηγήθηκαν της αναμέτρησης για να καταλήξουμε στο φιάσκο Διαμαντόπουλου ο ΑΡΗΣ πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις αλλά όπως φάνηκε τελικά δεν ήταν αρκετό. Η έλλειψη βοήθειας από τον πάγκο μας που περισσότερο φρέναρε την όλη προσπάθεια αλλά και ο αφηνιασμένος στο Β ημίχρονο Διαμαντόπουλος έδωσε την δυνατότητα στην ΑΕΚ να πάρει μια νίκη που δεν άξιζε. Κρατάμε την εμφάνιση και ευελπιστούμε να υπάρξει ανάλογη συνέχεια.

ΥΓ. Εξαιρετικός ο Χούλιαν Κουέστα στην επιστροφή του, που μάλλον ξανακερδίζει τη θέση του στην ενδεκάδα…

ΥΓ2. Εκεί στην ΕΠΟ… μα τι παράσταση δώσατε πάλι;

Με ένα ψυχρό γκολ σχεδόν από το πουθενά σε μια στιγμή αδράνειας στα πρώτα δευτερόλεπτα του Β ημιχρόνου ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα σπαταλώντας την όποια καλή προσπάθεια έκανε κυρίως στα πρώτα 45’. Μια ήττα φυσιολογική όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι μιας και η ομάδα μας μετά το γκολ ποτέ δεν αντέδρασε και αρκέστηκε στο τιμητικό 1-0. Και όλα αυτά κόντρα σε έναν Ολυμπιακό που δεν έκανε κάτι το τρομερό, στο Α’ ημίχρονο είχε λιγότερες ευκαιρίες από εμάς αλλά σίγουρα έδειξε σε όλο το παιχνίδι ότι ήθελε τη νίκη πιο πολύ.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟΣ

Όπως έπρεπε κατέβηκε η ομάδα σε αυτό το δύσκολο παιχνίδι εκμηδενίζοντας σε όλο το πρώτο ημίχρονο οποιαδήποτε σκέψη του Ολυμπιακού για γκολ ενώ κατάφερε παράλληλα να δημιουργήσει καλύτερες προϋποθέσεις από τον αντίπαλο του για να σκοράρει. Ιδιαίτερα η μεσοαμυντική μας λειτουργία ήταν εξαιρετική ενώ οι παίκτες μας με σχετική ευκολία κατάφερναν να κυκλοφορούν την μπάλα παρόλο που προτιμούσαν να την αφήνουν στα πόδια των αντιπάλων στοχεύοντας στην αντεπίθεση.

ΗΡΘΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟ ΧΑΟΣ

Η εικόνα των πρώτων 45’ έδειχνε έναν σκληροτράχηλο ΑΡΗ αποφασισμένο να βάλει τα δύσκολα στον Ολυμπιακό. Έλα όμως που όταν δεν υπάρχει το «κοράκι» στη μέση υπάρχει η επιπολαιότητα μας και αυτές οι κακές στιγμές σαν και αυτή στο πρώτο λεπτό του Β ημιχρόνου που έδωσε την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να σκοράρει το γκολ που του χάρισε τη νίκη. Και αν αυτές οι κακές στιγμές κάθε ομάδας είναι κομμάτι του παιχνιδιού και ως ένα σημείο δικαιολογούνται αυτό που ακολουθήσε δεν έχει λογική εξήγηση  εκτός… και αν στην σκέψη του Πάρντιου ήταν να πέσει ο ρυθμός και στο τέλος της αναμέτρησης να χτυπήσουμε μπας και κλέψουμε τον βαθμό. Αυτό ως προς τις σκέψεις μιας και στην πράξη είδαμε τους αντιπάλους μας να ανεβαίνουν πιο ψηλά, να διεκδικούν ένα δεύτερο γκολ και την ομάδα μας αντί να πιέζει και να επιτίθεται πιο μαζικά να αρκείται σε αυτή την ήπια ήττα. Φυσικά και δεν σημαίνει ότι αν ο ΑΡΗΣ μετά το 1-0 πίεζε ψηλά θα γυρνούσε το παιχνίδι αλλά το ότι δεν το προσπαθείς καν και αρκείσαι στο τίποτα πληγώνει.

ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ …ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Κόντρα στο Λεβαδειακό η ομάδα έδειξε σημαντικά στοιχεία βελτίωσης σχεδόν σε όλους τους τομείς εκτός από το γκολ. Λόγω όμως της δυναμικής του αντιπάλου «τεχνικά κομμάτια» που είδαμε μεσοβδόμαδα όπως   οι τοποθετήσεις των παικτών, η σωστή πίεση στην άμυνα και η καλή κυκλοφορία της μπάλας πέρασαν στα ψιλά. Σήμερα απέναντι ίσως στην πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ελλάδας αυτή τη στιγμή έδειξε τα ίδια στοιχεία με αρκετά πειστικό τρόπο. Όχι ότι ο ΑΡΗΣ πρέπει να μείνει σε αυτές τις καλές εντυπώσεις αλλά από εκεί που βρισκόμασταν αγωνιστικά στα χαμένα πλέον είναι ορατό ότι ο Πάρντιου γνωρίζει καλύτερα το ρόστερ του αλλά και οι παίκτες ξέρουν καλύτερα τι θέλει ο προπονητής από αυτούς.  Και ας είμαστε ρεαλιστές... ακόμη και με την απόδοση που είχαμε  σήμερα με λίγη τύχη περισσότερη ή μερικά εκατοστά πιο πίσω από την γραμμή του οφσάιντ θα μπορούσαμε να είχαμε φύγει με βαθμό ή βαθμούς.

ΔΕΝ ΡΙΣΚΑΡΕ ΚΑΙ ΑΡΚΕΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ

Με τις «καλές εντυπώσεις» των πρώτων 45’ επιστρέφει ο ΑΡΗΣ μας από το Καραϊσκάκη όπου γνώρισε την ήττα με ένα γκολ σε μια φάση που δεν φαινόταν δύσκολη. Ναι μεν ο ΑΡΗΣ έδειξε τα «δόντια» του στον Ολυμπιακό και έστειλε το μήνυμα ενόψει των διπλών αναμετρήσεων του κυπέλλου αλλά κάποια στιγμή σε παιχνίδια σαν το σημερινό πρέπει να αρχίσεις να απαιτείς τις νίκες …και όχι να διστάζεις να βγεις μπροστά μην δεχθείς περισσότερα γκολ. Περιμένουμε στο κύπελλο να δούμε έναν ΑΡΗ που δεν θα φοβηθεί τον αντίπαλο του και θα είναι αυτός μέσα στο γήπεδο που με την εικόνα του θα δείχνει ότι θέλει περισσότερο τη νίκη.

ΥΓ. Ήττα εντός προγράμματος μπορεί να πει κανείς αλλά με αυτή την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου και το σπάνιο 50-50 που είχαμε σήμερα από τον διαιτητή έπρεπε να αρπάξεις την ευκαιρία.

Με τις απουσίες των Νότε, Γκούντουιν και Σχίζα να περιορίζουν σημαντικά τις δυνατότητες της ομάδας μας, ο ΑΡΗΣ δεν μπόρεσε να κοιτάξει στα μάτια τον Παναθηναϊκό σε κανένα σημείο του αγώνα. Οι παίκτες του Γ.Καστρίτη ξεκίνησαν τραγικά(19-0) και δεν μπόρεσαν ποτέ να μπουν στο «κλίμα» του αγώνα με εξαίρεση κάποια ολιγόλεπτα ξεσπάσματα. Προβληματισμός για την παρατεταμένη αστοχία των παικτών ακόμη και κάτω από το καλάθι…

ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ

Ανεξάρτητα από την δεδομένη διαφορά δυναμικότητας των 2 ομάδων και τις απουσίες που είχαμε ο ΑΡΗΣ είχε ορθολογικά σχήματα να κατεβάσει απέναντι στον Παναθηναϊκό. Παρόλα αυτά οι αδυναμία του στο κοντρολάρισμα του ρυθμού και η εκνευριστική αστοχία ακόμη και στα πιο εύκολα σουτ δεν του επέτρεψαν να δείξει κάτι το ενθαρρυντικό. Σίγουρα ο αντίπαλος ήταν πολύ πιο δυνατός σε σχέση με το παιχνίδι του Α’ γύρου αλλά τα αγωνιστικά προβλήματα του ΑΡΗ εδώ και κάμποσες αγωνιστικές δεν έχουν να κάνουν με τον αντίπαλο αλλά με τον ίδιο τον κακό του εαυτό. Όσο πιο γρήγορα αποδεχτούμε τις αδυναμίες μας τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να διορθωθούν. Διαφορετικά στο επόμενο παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ δεν θα μπορεί να σταυρώσει καλάθι ή να κρατήσει την συγκέντρωση του στην άμυνα η δικαιολογία του «παντοδύναμου» αντιπάλου δεν θα υπάρχει.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΑΠΟΥΣΙΩΝ

Δεν είχε βλέψεις για κάτι το ιδιαίτερο στο σημερινό παιχνίδι ο ΑΡΗΣ μας και αυτό «βγήκε» στο παρκέ από το 1’’. Ναι μεν υπήρχαν οι απουσίες που έκαναν το έτσι και αλλιώς δύσκολο έργο μας ακόμη δυσκολότερο αλλά η εκνευριστική αστοχία στις «μονότονες» επιθέσεις μας και η αστάθεια μας σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού είναι προβλήματα που παλεύει εδώ και καιρό να λύσει η ομάδα. Έχουν χαθεί οι ρόλοι στην ομάδα, έχει χαθεί η συνοχή, έχει χαθεί ο ενθουσιασμός. Συνεχίζουμε και ελπίζουμε…

Με το Περιστέρι πιθανόν ακόμη να βρίσκεται στο γήπεδο και να σουτάρει βολές… τον Αγραβάνη να βραβεύεται από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Σούμο για το πως έβγαλε εκτός παρκέ στα τελευταία κρίσιμα δευτερόλεπτα τον Καββαδά εκτός γηπέδου… ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα με ένα φόλοου 1.4’’ πριν τη λήξη. Σε ένα εξαιρετικό παιχνίδι όπου έλαμψε όσο ποτέ το άστρο του Τολιόπουλου, προσφέροντας στο μπασκετικό κοινό μια απίστευτη εμφάνιση με 38 πόντους και άλλα πολλά!

ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΧΑΓΚΙΝΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ

Όπως ακριβώς και απέναντι στον Απόλλων Πατρών έτσι και σήμερα, ο ΑΡΗΣ μας μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι παίζει χωρίς τον «εγκέφαλο» Χάγκινς σπατάλησε μπόλικες επιθέσεις με αρκετά φθηνά λάθη. Μετά όμως τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά η ομάδα σοβαρεύτηκε και ο Τολιόπουλος άρχιζε να βγαίνει μπροστά. Το προσπέρασμα με +6 έστειλε το μήνυμα στο Περιστέρι ότι αν είχε στο μυαλό του μια εύκολη επικράτηση μάλλον θα πρέπει να το ξεχάσει.

ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ Ο ΑΡΗΣ ΟΜΩΣ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΑ Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

Το δεύτερο και το τρίτο δεκάλεπτο σημαδεύτηκε ξεκάθαρα από τα σφυρίγματα των 3 διαιτητών όπου με κάθε ευκαιρία έβλεπαν φάουλ στέλνοντας από νωρίς τους παίκτες του Περιστερίου στην γραμμή των βολών. Ο ΑΡΗΣ μπορεί να πάλευε με νύχια και με δόντια και να μην αφήνει τους αντιπάλους του να ηρεμήσουν οι διαιτητές όμως ήταν εκεί να  βοηθήσουν με μπόλικες ελεύθερες βολές. Σε ένα παιχνίδι όπου κρίθηκε στο σουτ σίγουρα οι 29 βολές που σούταρε το Περιστέρι σε σχέση με τις 9 δικές έπαιξαν τον μεγαλύτερο ρόλο στην έκβαση του αγώνα.

Ο ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟΣ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Ο «ΣΟΥΜΟ» ΑΓΡΑΒΑΝΗΣ

Με τον Τολιόπουλο να συνεχίζει να οργιάζει, τους Λόνγκ, Καββαδά και Σανόγκο να δίνουν από το πουθενά λύσεις καταφέραμε να έχουμε το πάνω χέρι στα τελευταία 5’ της αναμέτρησης.  Εκεί όμως και πάλι οι Πουρσανίδης, Σταματόπουλος και Μπακάλης έκαναν ότι μπορούσαν με αποκορύφωμα ίσως το εξόφθαλμο διπλό σπρώξιμο του Αγραβάνη προς τον Καββάδα στέλνοντας τον εκτός γηπέδου! Φάση που ξεκάθαρα απέδειξε ότι δεν ήθελαν ο ΑΡΗΣ να κερδίσει.

ΜΑΧΗΤΗΣ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΜΕΓΑΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ

Όσο εκνευριστικά και αν είναι κάποια παιδικά λάθη που κάνουν οι παίκτες μας άλλα τόσο αισιόδοξο είναι να σκεφτείς αυτόν τον ΑΡΗ με τα περιθώρια βελτίωσης που έχει. Αυτή τη στιγμή ο ΑΡΗΣ παρουσιάζει αυτή την εικόνα(με μια κακή παρένθεση απέναντι στον μπαογκ και στον Ολυμπιακό) με τους μισούς παίκτες στο ροτέισον να προσπαθούν ακόμη να κατανοήσουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ναι όλοι πάλεψαν σήμερα αλλά αν εξαιρέσεις τον διαστημικό Τολιόπουλο και λίγο τον Καββαδά οι υπόλοιποι σίγουρα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα στην ομάδα σήμερα.  Ενώ λάθη όπως αυτά που τρακάρουν οι παίκτες μας μεταξύ τους είναι θέμα χρόνου να εξαλειφθούν. Από την άλλη και ο Καστρίτης δείχνει πλέον στις άμυνες του περισσότερη προσαρμοστικότητα αφήνοντας στην άκρη την εμμονή στην ανούσια πιεστική άμυνα σχεδόν σε όλο το γήπεδο. Αν καταφέρει να μπολιάσει καλύτερα τον Μήτρου Λόνγκ και τον Νότε και «ενεργοποιήσει» τον Πάκ που σήμερα δεν είδαμε μπορούν να αλλάξουν πολλά. Αυτό πάντως που σίγουρα δεν πρέπει να αλλάξει είναι η εμπιστοσύνη του στον Τολιόπουλο και τον Καββαδά.

ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

Πικρή γεύση μας άφησε το παιχνίδι στο Περιστέρι παρά την σπουδαία προσπάθεια των παικτών μας και τον αυτοκρατορικό Τολιόπουλο που μας χάρισε μια μαγική εμφάνιση. Πίκρα για μια ακόμη κλεμμένη νίκη από αυτούς τους απίθανους τύπους με τα γκρι. 20 βολές διαφορά και μερικές λαβές σούμο υπερκαλύπτουν κατά πολύ τα παιδικά λάθη και όλα τα στραβά που έκανε η ομάδα μας. Ένα μεγάλο μπράβο στην προσπάθεια του Καστρίτη και των παικτών του που δεν εγκαταλείπουν την μάχη με τίποτα!

Καζάνι που βράζει έχει γίνει ολόκληρος ο οργανισμός ΑΡΗΣ με την απρόκλητη επίθεση που δέχθηκαν οι φίλοι της ομάδας μας στο Περιστέρι να είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Πλέον οι μάσκες έχουν πέσει και η στοχοποίηση του συλλόγου και του κόσμου του με ένα συντονισμένο σχέδιο που περιλαμβάνει μέχρι και την αναίτια αστυνομική τυφλή βία να μην μπορεί να κρυφθεί. Η οργή είναι μεγάλη αλλά ακριβώς σε αυτό το χρονικό σημείο απαιτείται ψυχραιμία από όλους μας και μια οργανωμένη αντίδραση σε όλα τα επίπεδα.

ΑΗΔΙΑ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΟΥΚΟΥΛΩΘΕΙ

Τόσο καιρό όντας «ρομαντικοί» από την φύση μας ως Αρειανοί οπαδοί είχαμε επικεντρωθεί στις διαιτητικές σφαγές, στο κυνήγι της ΕΠΟ, στις πολιτικές παρεμβάσεις με στόχο τον Καρυπίδη και στις «συμμαχίες» που είχαν σκοπό να πλήξουν την ομάδα μας μιας και η επάνοδο του ΑΡΗ στην σουπερλίγκα με τον τρόπο που έχει γίνει χάλασε την μοιρασιά των big-πορδ. Πλέον όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει και βλέπουμε ότι στον βωμό των συμφερόντων τους ζητάνε αίμα ή καλύτερα και άλλο αίμα… Και όσο και αν θέλουμε να περιορίζουμε όλες αυτές τις εγκληματικές ενέργειες σε κάποιους εγκληματίες υπό τον μανδύα του οπαδού ή ανεγκέφαλους αστυνομικούς που έχουν «ξεφύγει» από την ψυχολογική αξιολόγηση η ευθύνη ανήκει 100% στην οργανωμένη Πολιτεία που τα ανέχεται όλα αυτά και σε πολλές περιπτώσεις όπως έγινε στο Περιστέρι συμμετέχει και η ίδια.

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Είναι αδιανόητο να μην υπάρχει αντίδραση σε όλο αυτό. Από τις ανακοινώσεις που ήδη έγιναν μέχρι όλες τις απαραίτητες νομικές ενέργειες ο επίσημος ΑΡΗΣ είναι υποχρεωμένος να αντισταθεί σε αυτή την αηδία που έχουν βαφτίσει ελληνικό ποδόσφαιρο και επαγγελματικό αθλητισμό. Σίγουρα η ασυδοσία των αρχών που εκφράστηκε με την τυφλή βία των ΜΑΤ είναι κάτι που ξεπερνάει τις ομάδες και το ποδόσφαιρο αλλά όταν τα γήπεδα γίνονται το πεδίο δράσης και οι φίλαθλοι που απλά αγαπούν μια ομάδα ο στόχος δεν γίνεται να μην τα συνδέσεις. Ήδη η ΠΑΕ και ο ΑΣ έχουν δείξει ενδιαφέρον και τη διάθεση να στηρίξουν και να υπερασπιστούν όσους δέχθηκαν την επίθεση των ΜΑΤ. Δεν θα πρέπει όμως να μείνει μόνο εκεί ο επίσημος ΑΡΗΣ. Οφείλει για όλους όσους βρέθηκαν στο νοσοκομείο το βράδυ του Σαββάτου (ή απλά ένιωσαν τρομοκρατημένοι) αλλά και όλους τους υπόλοιπους να δείξουν ότι ο ΑΡΗΣ και ο κόσμος του δεν είναι το «μόνιμο θύμα» δυσάρεστων καταστάσεων που απλά αποδέχεται ότι του «τυχαίνει». Η πρόκληση υπήρξε για πολλοστή φορά ώρα να δούμε και την επίσημη αντίδραση. Γιατί αν δεν υπάρξει επίσημη αντίδραση τότε οι επιλογές που απομένουν στον κόσμο είναι ελάχιστες και θα έχουν οδυνηρές επιπτώσεις.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

Στον απόηχο της νέας εγκληματικής επίθεσης εις βάρος του κόσμου του ΑΡΗ, αυτή τη φορά από αυτούς που υποτίθεται ότι μας προστατεύουν και διαφυλάσσουν την τάξη υπάρχει και ένας ποδοσφαιρικός αγώνας και μια ομάδα που δίνει τον δικό της αγώνα υπό αντίξοες συνθήκες.  Τα συστήματα, οι επιλογές προσώπων και λοιπά τεχνικά θέματα δεν μας απασχολούν. Όπως και η παρουσία του Σιδηρόπουλου και του Φωτιά δεν πρέπει να μας απασχολεί. Μπείτε μέσα κάντε το καθήκον σας γιατί η κατάσταση έχει ήδη ξεφύγει…

ΥΓ. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όσοι δεν είναι φίλαθλοι-οπαδοί κάποιας ομάδας, δεν πηγαίνουν στα γήπεδα είναι ότι και ο επαγγελματικός αθλητισμός είναι ένας καθρέφτης της κοινωνίας μας και της «νόμιμης αναρχίας» όσων έχουν οποιαδήποτε εξουσία σε αυτή τη χώρα. Αντί να μας κουνάτε το δάχτυλο απλά ανοίξτε τα μάτια σας.

Ούτε στο Περιστέρι τα κατάφερε η ομάδα μας αν και για ακόμη ένα παιχνίδι ήταν αυτός που άξιζε τη νίκη παρά. Η αδυναμία να δημιουργήσει καλές ευκαιρίες ή να αξιοποιήσει αυτές που του δόθηκαν ήταν αυτό χαρακτήρισε τη σημερινή μας εμφάνιση. Το ακυρωθέν όμως γκολ του Φαμπιάνο και η όλη αντιμετώπιση από τον διαιτητή και τον VAR ήταν αυτό που διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα. Έδωσε δικαιώματα η ομάδα μας με την εμφάνιση της και το  πλήρωσε.

ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΜΩΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

Εύκολα έμοιαζε να κοντρολάρει ο ΑΡΗΣ μας το παιχνίδι από το ξεκίνημα, με την κυκλοφορία της μπάλας από τα μετόπισθεν να γίνεται με τους αντιπάλους μας να παρακολουθούν σαν θεατές. Όταν όμως έφθανε έξω από τη μεγάλη περιοχή εκεί το γνωστό πλέον πρόβλημα της δημιουργίας έκανε διαρκώς την εμφάνιση του. Με τόσο μεγάλη κατοχή μπάλας είναι απαράδεκτο να μην μπορείς να κάνεις τον αντίπαλο σου καν να νιώθει ότι απειλείτε. Αυτός όμως ήταν ο ΑΡΗΣ από την αρχή μέχρι το τέλος.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΜΕ ΦΑΜΠΙΑΝΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟ ΕΚΛΕΨΕ ΤΟ VAR

Με το σταγονόμετρο βρίσκει τα γκολ ο ΑΡΗΣ και όταν τα πετυχαίνει γίνονται διάφορα «μαγικά» όπως το σημερινό του Φαμπιανό. Με τον διαιτητή να δείχνει σέντρα κανονικά, το VAR να ανακαλύπτει «χέρι» του Φαμπιανό που στο ριπλέι δεν φάνηκε και τελικά το «κοράκι» να αποδέχεται την κρίση του VAR χωρίς καν να πάει να τσεκάρει ο ίδιος για να διαπιστώσει ότι όντως έκανε λάθος στην αρχική του εκτίμηση! Αν σε αυτά προσθέσεις τη διάθεση του επόπτη και την νέα ανακάλυψη του VAR για να δώσει πέναλτι στον Ατρόμητο που προς έκπληξη όλων μας ο διαιτητής δεν έδωσε αφού τσέκαρε και ο ίδιος τη φάση τότε μάλλον και σήμερα στο Περιστέρι οι «άρχοντες του αγώνα» είχαν συγκεκριμένη αποστολή… που δυστυχώς για εμάς την έφεραν εις πέρας.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΩΣΤΗΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ, ΕΝΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ

Δεν ήταν μόνο οι κακές επιλογές στην επίθεση που δεν επέτρεψαν στην ομάδα μας να κερδίσει. Με εξαίρεση 2-3 παίκτες οι υπόλοιποι δεν είχαν ένταση στο παιχνίδι τους και έδειχναν να μην αντιλαμβάνονται το πρέπει της νίκης. Ο ΑΡΗΣ ποτέ δεν πίεσε, δεν πείσμωσε, δεν σκύλιασε για να πάρει τη νίκη. Ούτε καν στα τελευταία 15’ της αναμέτρησης δείχνοντας ότι στο μυαλό του υπήρχε και ο φόβος της ήττας. Με αυτή την αγωνιστική νοοτροπία δύσκολα να σουτάρεις με την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται για να βρεις δίχτυα. Δύσκολα να κάνεις την παραπάνω ενέργεια που μπορεί να κάνει την διαφορά όπως έκανε ο Γκρέι με το υπέροχο του γκολ κόντρα στον ΟΦΗ. Μια γενικότερη ατολμία που επηρεάζει κάθε κίνηση των παικτών μας και αυτό πρέπει μάλλον να μπει στην κορυφή της λίστας των προβλημάτων του Πάρντιου.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΥΡΩΣΕΙ ΝΙΚΗ

Δύσκολα να πιστέψεις ότι αυτή είναι η πραγματική εικόνα της ομάδας μας. Όταν μάλιστα βλέπεις και παίκτες που γνωρίζεις να μην μπορούν να κάνουν 1-2 από τα ωραία που σου έχουν δείξει τότε μάλλον το πρόβλημα από αγωνιστικό έχει γίνει ψυχολογικό… Αυτά είναι τα αποτελέσματα των εξυγιαντικών VAR σε ακόμη ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ άξιζε τη νίκη παρά την μέτρια εμφάνιση του. Δύσκολη η κατάσταση που έχει να διαχειριστεί ο Πάρντιου αλλά επιβάλλεται να βρει άμεσα την λύση.

ΥΓ. Ένα σφύριγμα εδώ ένα σφύριγμα εκεί και τουλάχιστον 5-6 βαθμοί κάπου στα χαμένα.

Με άδεια χέρια επιστρέφει ο ΑΡΗΣ μας στη Θεσσαλονίκη μη καταφέρνοντας να εξαργυρώσει έστω με τον βαθμό της ισοπαλίας την σημερινή του εμφάνιση. Εμφανώς βελτιωμένος μεσοαμυντικά, με ελάχιστα λάθη αλλά ένα από αυτά στη φάση του γκολ να το πληρώνει. Από τους κορυφαίους του γηπέδου ο Ετέμπο που δείχνει ότι μπορεί να αποτελέσει μια αξιόπιστη λύση στο «κενό» του κέντρου που υπάρχει από την αρχή της χρονιάς.

ΕΠΙΑΣΑΝ ΟΙ ΑΛΧΗΜΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΝΤΙΟΥ

Δύσκολα να υπήρχε φίλος της ομάδος που να μπορούσε να είχε να προβλέψει τις 11 επιλογές του Πάρντιου για το αποψινό παιχνίδι. Ζερβίνιο και πάλι στην κορυφή, ο «γιουχαρισμένος» Νταμπό πάλι μέσα, Ιτούρμπε και Γκαρσία μέσα,  ενώ η χρησιμοποίηση ως δεξί εξτρέμ του Εμπακατά(ο Οντουμπάτζιο έπαιξε μπακ) ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη. Και όμως αυτό το σχήμα σε μεγάλο βαθμό απέδωσε. Ο ΑΡΗΣ είχε ταχύτητα, κάλυπτε και πίεζε σωστά ενώ ταυτόχρονα είχε σχετικά μια καλή κυκλοφορία της μπάλας. Μια κυκλοφορία της μπάλας που δυστυχώς στην φάση του Ιτούρμπε ξεχάστηκε… και δεν δόθηκε η πάσα μισό γκολ στον Ζερβίνιο. Μια εικόνα συμπαγής και ψύχραιμης ομάδας απέναντι σε έναν ψυχωμένο Παναθηναϊκό που έτρεχε αδιάκοπα παίζοντας σε υψηλή ένταση από το σφύριγμα της σέντρας.

ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ Ο ΠΑΡΝΤΙΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΧΑΛΑΣΑΝ ΟΛΑ

Με αυτό το στιβαρό πρόσωπο που έδειχνε ο ΑΡΗΣ μας όσο και αν το πάλευε ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να δημιουργήσει τις φάσεις που ήθελε. Μπαίνοντας όμως στο Β ημίχρονο και πλησιάζοντας προς το 60’ η ομάδα άρχισε να μοιάζει στάσιμη σε ένα παθητικό μοτίβο που δεν εξυπηρετούσε κάποια κατάσταση. Αντιθέτως έδινε μια ψυχολογική ώθηση στον Παναθηναϊκό να προσπαθήσει παραπάνω. Σε εκείνο το σημείο ο Πάρντιου έριξε τον Γκρέι και τον Πάλμα για να τονώσει την επίθεση χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο Γκρέι ήταν αδικαιολόγητα νωθρός ενώ ο Πάλμα αν και είχε διάθεση ήταν αναποτελεσματικός στις επιλογές του. Και αν και φαινόταν ότι έλειπε αυτή η καλή πάσα του Μάνου Γκαρθία τελικά ο προπονητής μας έριξε μέσα τους Ντιόπ και Πίρσμαν εγκαταλείποντας κατά κάποιον τρόπο την προσπάθεια για τη νίκη. Το γκολ στο 92’ ήταν άλλο ένα από αυτά τα ανόητα λάθη της άμυνας μας. Τόσο στην φάση του αχρείαστου φάουλ από όπου ξεκίνησε το γκολ αλλά και στην άμυνα που δεν έδειξε σωστά αντανακλαστικά. Η ανόητη κόκκινη του Πάλμα επιβεβαίωσε ότι στο τέλος η συγκέντρωση είχε χαθεί.

ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ

Πίκρα για την ήττα υπάρχει αναμφίβολα. Στην κατάσταση όμως που βρίσκεται η ομάδα είμαστε αναγκασμένοι να εστιάσουμε στα θετικά της σημερινής μας εμφάνισης. Είχαμε πει και πριν την αναμέτρηση  ότι στόχος του ΑΡΗ πλέον πρέπει να είναι η βελτίωση. Βελτίωση που σήμερα είδαμε σε μεγάλο βαθμό χάρη στον πολύ καλό Ετέμπο.  Ο Ετέμπο δείχνει ένα ολοκληρωμένο αμυντικό χαφ που όσο θα βρίσκει ρυθμό θα γίνεται ακόμη καλύτερος. Ο Ματέο Γκαρσία αρχίζει να βρίσκει ξανά ρόλο στην ομάδα ύστερα από καιρό. Όπως και ο Μαζικού που στις πρώτες του εμφανίσεις του δεν έπειθε.  Ο Ενκολού πατάει ολοένα και καλύτερα στον χώρο ευθύνης του ενισχύοντας περισσότερο την «άποψη» ότι οδηγούμαστε σε δίδυμο Ενκολού-Μπράμπετς στο κέντρο της άμυνας. Τέλος η έμπνευση του Πάρντιου με τον Εμπακατά όπως και οι υπόλοιπες «περίεργες» επιλογές στο αρχικό σχήμα απέδωσαν σε μεγάλο βαθμό και αυτό δείχνει ότι ο προπονητής μας πλέον  γνωρίζει καλύτερα τους παίκτες του και αντιλαμβάνεται περισσότερο το τι μπορεί να πάρει από τον καθένα τους. Βέβαια στο πλαίσιο των «δοκιμών» θα πρέπει οπωσδήποτε να βρει ρόλο για τον Μάνου Γκαρθία μιας και θα είναι αμαρτία ο συγκεκριμένος παίκτης να χαντακωθεί στον πάγκο.

ΞΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ

Δεν τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στον Παναθηναϊκό λυγίζοντας λίγα λεπτά πριν τη λήξη με ένα φθηνό γκολ. Αισθητά βελτιωμένος μεσοαμυντικά αλλά αρκετά διστακτικός μεσοεπιθετικά σε ένα παιχνίδι που με λίγο περισσότερη συγκέντρωση θα μπορούσε και να το κερδίσει. Έπιασαν τόπο οι αλχημείες του Πάρντιου σήμερα με τον ΑΡΗ μας να είναι άκρως ανταγωνιστικός μέχρι να ξεμείνει από δυνάμεις και ουσιαστικές λύσεις από τον πάγκο. Πλέον με ένα πιο βατό πρόγραμμα να ακολουθεί ο ΑΡΗΣ οφείλει πέρα από το να βελτιώνεται να μαζεύει και βαθμούς.

Τα αγωνιστικά προβλήματα σταματημό δεν έχουν για την ομάδα μας που μετά τους σημαντικούς τραυματισμούς των Ντουκουρέ και Μπράμπετς μέτρησε άλλες 2 απουσίες(Καμάτσο και Μαντσίνι) μετά το παιχνίδι με τον Ιωνικό. Κάπως έτσι συνεχίζεται η καθημερινή προσπάθεια του Άλαν Πάρντιου και των παικτών του ώστε να παρουσιάσουν μέσα στο γήπεδο ένα καλύτερο πρόσωπο. Ένα πρόσωπο αντάξιο της ποιότητας που έχει το ρόστερ αλλά και των προσδοκιών μας.

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΑΠΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Όταν μέσα στο κατακαλόκαιρο παίρνουμε μάτι κανα φιλικό και γινόμαστε αισιόδοξοι αυτό δεν οφείλεται στο ότι η ομάδα μαγεύει με το παιχνίδι της αλλά στο ότι σου δείχνει κάποια θετικά στοιχεία που με την απαραίτητη βελτίωση μπορούν να οδηγήσουν σε κάτι εξαιρετικό. Έστω με λίγη καθυστέρηση ο ΑΡΗΣ μας με τον νέο του προπονητή δείχνει να βρίσκεται σε αυτό το σημείο. Κόντρα στον Ιωνικό είδαμε κάποια σημάδια βελτίωσης κυρίως από παίκτες που δεν είχαν πάρει χρόνο όπως τον Οντουμπάτζιο και τον Ετεμπό στην παρθενική του εμφάνιση. Μέχρι και ο Ζερβίνιο που αν και κινήθηκε περιφερειακά είχε μια ταχύτητα και μια διαρκή κίνηση που ξεχώριζε στον νωθρό ΑΡΗ των πρώτων 45’.  Ο Μαζικού με τις 2 ασίστ έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει ενώ και ο Ενκολού δείχνει πιο άνετος πλέον στον χώρο ευθύνης του. Ο Γκρέι όπως και ο Ζερβίνιο ήταν στην θέση που έπρεπε και σκόραραν. Όλα αυτά είναι σημάδια βελτίωσης που θα πρέπει να έχουν ανάλογη συνέχεια για να αποκτήσουν πραγματική αξία. Για αυτό και κόντρα στον Παναθηναϊκό είναι σημαντικό να δείξουμε ένα καλό πρόσωπο ανεξαρτήτως της έκβασης του αγώνα.

ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΠΙΟ ΨΥΧΡΑΙΜΑ

Δεν χρειάζεται να βιαστούμε να βγάλουμε την χρονιά αποτυχημένη θα πει κανείς αλλά από την άλλη είχες 3 στόχους στο ξεκίνημα και τώρα έμεινες με 1.5 στόχο. Οπότε ίσως καλό για την ομάδα να είναι όλη αυτή η κουβέντα περί του πιο δυνατού ρόστερ ever και των υψηλών στόχων να μείνει στην άκρη μέχρι η ίδια η ομάδα να μας αναγκάσει να το ξαναδούμε το θέμα. Μέχρι τότε τα «πρέπει», το βαθμολογικό χάσμα με την κορυφή, το τι κάναμε πέρσι κτλ κτλ δεν έχουν να προσφέρουν κάτι. Αυτό όμως που μπορεί να προσφέρει κάτι είναι η πίστωση χρόνου που δικαιούται ο Άλαν Πάρντιου ώστε να μας δείξει τι μπορεί να κάνει με το υλικό που έχει στη διάθεση του. Και αν υπάρχει μια καλή ευκαιρία για «να φανεί η δουλειά» αυτή είναι στην Λεωφόρο κόντρα στον Παναθηναϊκό. Μπορεί κόντρα στον Ιωνικό το καλό εικοσάλεπτο του Β ημιχρόνου που μας χάρισε τη νίκη να μην λέει και πολλά αλλά μια αντίστοιχη εξέλιξη και νίκη κόντρα στον αήττητο Παναθηναϊκό θα σημαίνει πάρα πολλά. Ενώ αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς και το στραβό αποτέλεσμα δεν θα ξενίσει.

ΧΩΡΙΣ ΑΓΧΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΑΗΤΤΗΤΟ

Μετ εμποδίων η προετοιμασία της ομάδος με τον Μπράμπετς να επιστρέφει αλλά να παραμένει ανέτοιμος και τους Μαντσίνι και Καμάτσο να προστίθενται στη λίστα με τους απόντες μαζί με τον Ντουκουρέ. Ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ οφείλει να βρει τις λύσεις τόσο για να καλύψει τα κενά των τραυματιών όσο και για να πείσει ότι με τον ερχομό του Πάρντιου από παιχνίδι σε παιχνίδι βελτιώνεται. Κόντρα στον Παναθηναϊκό η ομάδα μας θα έχει μια σπουδαία ευκαιρία να «το γυρίσει» και να μας κάνει να δούμε τη συνέχεια πιο αισιόδοξα. Δεν φοβόμαστε τίποτα και είμαστε πορωμένοι για να σπάσουμε και αυτό το αήττητο! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Πολύτιμη νίκη που του δίνει σημαντική ώθηση για ένα πλασάρισμα στην πρώτη εξάδα ενόψει  πλέιοφς πήρε ο ΑΡΗΣ μας στο Περιστέρι πραγματοποιώντας άλλη μια παλικαρίσια εμφάνιση. Απίστευτη εμφάνιση από τον Λόκετ που εξελίχθηκε σε απόλυτο πρωταγωνιστή της αναμέτρησης. Ανέτοιμος αλλά πάντα πολύτιμος ο Κέλι στην επιστροφή του! «Πάλεψαν» αλλά δεν τα κατάφεραν οι 3 διαιτητές.

ΕΤΟΙΜΟΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΑΓΝΟΙΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Με το μαχαίρι στα δόντια «κυριολεκτικά» μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι ξαφνιάζοντας άπαντες με την αποτελεσματικότητα του. Με έναν ξέφρενο ρυθμό από το πρώτο τζάμπολ έκανε σμπαράλια το Περιστέρι και έφθασε στο +15. Η ευστοχία στην επίθεση αλλά κυρίως η ένταση στην άμυνα μας οδήγησαν στο σημαντικό προβάδισμα.

«ΑΦΥΠΝΙΣΤΗΚΑΝ» ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΑΛΛΑ ΑΝΤΕΞΕ Ο ΑΡΗΣ

Και ενώ όλα κυλούσαν φυσιολογικά στο παιχνίδι με τον ΑΡΗ να προκαλεί τον θαυμασμό και το Περιστέρι να κοιτά με απόγνωση ξαφνικά περίπου 90’’ πριν τη λήξη της 1^ης περιόδου η «γκρι μηχανή» πήρε εμπρός. Με συνεχόμενα σφαλτσοσφυρίγματα και ανύπαρκτα φάουλ κατάφεραν να αλλάξουν τις ισορροπίες του αγώνα και να καταφέρουν να δώσουν το προβάδισμα στους γηπεδούχους. Και όμως ο ΑΡΗΣ δεν μάσησε,  παίρνοντας πολύτιμες βοήθειες από όλους όσους πάτησαν στο παρκέ διατήρησε την ψυχραιμία του, εγκλώβισε με την ασφυκτική άμυνα του το Περιστέρι και έστω και με δυσκολία κατάφερνε να βάλει την μπάλα στο καλάθι.

ΤΟ «ΑΛΛΟ» ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΛΟΚΕΤ

Υβριδικός κλώνος; σωσίας; κασκαντέρ; πάντως ο Έρικ Λόκετ που ξέραμε(νομίζαμε) δεν ήταν αυτός που κατέβηκε σήμερα στο γήπεδο. Την μαχητικότητα του σε άμυνα και ριμπάουντ την γνωρίζαμε… την αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα του στην επίθεση σήμερα την μάθαμε! Μάζευε ριμπάουντ εκεί που δεν έφθανε κανείς, έκλεβε μπάλες, έβγαζε με επιτυχία αιφνιδιασμούς, έπαιρνε πρωτοβουλίες στην επίθεση και αν έκαναν το λάθος  να τον αφήσουν ελεύθερο έξω από τα 6.75 τους εκτελούσε με κρύο αίμα.   Καταλύτης για τη σημερινή νίκη μακάρι να συνεχίσει στο ίδιο τέμπο!

ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΗ ΑΥΤΟΤΡΟΦΟΔΟΤΟΥΜΕΝΗ ΜΗΧΑΝΗ

Σε ανεξήγητο εντυπωσιακό φαινόμενο εξελίσσεται ο φετινός ΑΡΗΣ που κάθε φορά που νομίζεις ότι έχει ζόρια και είναι έτοιμος να λυγίσει ξαφνικά να βρίσκει νέες αστείρευτες πηγές ενέργειας και να διαψεύδει ευχάριστα όλους εμάς και να πονάει αλύπητα αντιπάλους, διαιτητές και σπίκερς…  Άλλος Λόκετ ο σημερινός, μακάρι να τον ξαναδούμε και στα επόμενα. Στην 4^η θέσης αυτής της περίεργης βαθμολογίας αυτή τη στιγμή με τις βάσεις για ένα θετικό πλασάρισμα ενόψει πλέιοφς να έχουν μπει γερά. ΤΡΕΛΑΝΕ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Προφανώς και ο Χάνλναν θα άφησε οδηγίες στον Λόκετ φεύγοντας!

ΥΓ2. Στην μάχη της 6ας σχεδόν όλες οι ισοβαθμίες μας ευνοούν.

ΥΓ3. Στο 9’ 44’’ με τη μπάλα να παίζεται στο μισό του Περιστερίου δίνεται λήξη χρόνου επίθεσης και δεν μετράει το τρίποντο; WTF?

ΥΓ4. Τρείς διαιτητές και αυτά τα βήματα του Χρηστίδη στο καθοριστικό σημείο του αγώνα δεν τα είδαν; Λίγο πιο μετά πάντως «είδαν» φάουλ στο ριμπάουντ των άστοχων βολών στην απέλπιδα προσπάθεια να δώσουν τη νίκη στο Περίστερι. Πωπωσφυρίχτρα λέμε!