Τίτλοι τέλους μπήκαν στη σεζόν 2019-20 για τον μπασκετικό ΑΡΗ με τρόπο άκομψο αλλά δίκαιο μιας και οποιαδήποτε άλλη απόφαση θα αποτελούσε μια κατάφορη αδικία.  Ο ΑΡΗΣ έδειχνε σε σαφώς καλύτερη αγωνιστική κατάσταση σε σχέση με τους ανταγωνιστές του και σύμφωνα με το πρόγραμμα που ακολουθούσε έδειχνε να κρατάει την τύχη στα χέρια του.  Ακόμη και για τον εξίσου δύσμοιρο συμπολίτη θα ήταν μια άδικη απόφαση μιας και μαθηματικές ελπίδες υπήρχαν. Ωστόσο άλλο να σου μένει η ρετσινιά γιατί έτυχε όταν διεκόπη το πρωτάθλημα να είσαι στη ζώνη του υποβιβασμού και άλλο το θαύμα της παραμονής που έψαχνες να παρουσιάζεται με τη μορφή μιας παγκόσμιας πανδημίας. Η ομάδα έστω και έτσι απέφυγε το χειρότερο σενάριο. Ένα σενάριο αδιανόητο, ακατάληπτο και ανέφικτο για όσους έχουν προλάβει την χρυσή εποχή του μπασκετικού ΑΡΗ αλλά με την παρουσία μας τα τελευταία χρόνια το έχουμε κάνει υπαρκτό και λογικό…

Όσο εύκολη και αν  είναι η κριτική από έναν οπαδό(όπως είναι ο γραφών) μακριά από τις διοικητικές φουρτούνες  δεν είναι επικίνδυνη για την ομάδα όπως είναι η τακτική της μετατόπισης των ευθυνών από τους πρωταγωνιστές των διοικητικών εξελίξεων εδώ και πολλά χρόνια στον ΑΡΗ. Ο ΑΡΗΣ μπορεί να μην κινδύνεψε στην προ Λάσκαρη – Γουλιέλμου εποχή αλλά όλα έδειχναν ότι αργά ή γρήγορα θα φθάναμε σε αυτό το σημείο. Από το υπερήφανο πλασάρισμα στην εξάδα και  τον θρίαμβο της τετράδας μέχρι τον αποκλεισμό από ομάδα Α2 στο κύπελλο και έναν τελικό ντροπής όπου όλοι έφυγαν χαμογελαστοί εκτός από τους φίλους της ομάδος μας. Ελάχιστα ήταν αυτά που θύμιζαν ΑΡΗ με το χειρότερο από όλα να είναι η ικανοποίηση, η χαρά και η ακατάπαυστη θριαμβολογία για την  κατάκτηση επιμέρους στόχων που ήθελαν ειδική επεξήγηση για να καταλάβεις.  Βραβείο «καλύτερης οικογένειας», βραβείο «ομοψυχίας αποδυτηρίων», βραβείο «στήριξης παίκτη που θα έπρεπε να είχε φύγει μετά την πρώτη προπόνηση», βραβείο «καλύτερου νέου συμβολαίου σε άλλη ομάδα χάρη στον ΑΡΗ», βραβείο  «φιλοτιμίας και προσπάθειας».  Μόνο σαν λάβαρα δεν κρεμάστηκαν στην οροφή του Παλέ δίπλα στους τίτλους του συλλόγου.  Και το χειρότερο από όλα, όλοι οι πρωταγωνιστές εντός και εκτός παρκέ έδειχναν όχι μόνο να τα έχουν αποδεχτεί  και να στηρίζουν αυτή την κατάσταση αλλά να την απολαμβάνουν κιόλας! Σε τέτοιο βαθμό που ακόμη και η προοπτική της Α2 ή της Β Εθνικής(πριν την αλλαγή του νόμου για την διαγραφή χρεών) για κάποιους να αποτελεί την ευκαιρία που περιμένουν διακαώς για να την αρπάξουν από τα μαλλιά. Και όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν με κανέναν Λάσκαρη και Γουλιέλμο.

Σίγουρα πρέπει οι μετοχές να αλλάξουν χέρια μιας και στα χέρια του Γουλιέλμου δεν έχουν την παραμικρή αξία αλλά πρώτα θα πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία του ΑΡΗ μας και  κυρίως όλων όσων εμπλέκονται. Από τους παράγοντες  που νομίζουν ότι  η επιβίωση είναι επιτυχία, των οπαδών της μετριότητας που είναι έτοιμοι να αποθεώσουν τον οποιοδήποτε μπορεί να περπατήσει χωρίς να σκοντάψει πάνω στα παρκέ και τους δημοσιογράφους που ασχολούνται με τον ΑΡΗ και μοιάζουν περισσότερο γραφείο συμβούλων επαγγελματικού προσανατολισμού στον χώρο του μπάσκετ για τον κάθε απίθανο που έχει γοητευτεί από το άθλημα και θέλει να φτιάξει το βιογραφικό του.

Και κάπου εδώ κολλάει και η προοπτική της Ευρώπης. Πόσο άχαρο είναι να διαβάζεις τις αναλύσεις για τα οφέλη της ευρωπαϊκής συμμετοχής από όλους αυτούς που είχαν αναλάβει τον ρόλο να εκλογικεύσουν την απόφαση να στρέψει το βλέμμα του αλλού ο ΑΡΗΣ από κάτι που θεωρούσαμε αυτονόητο και για πολλά χρόνια αποτελούσε την ελπίδα του Αρειανού για χαρές ακόμη και όταν η Αυτοκρατορία είχε κλείσει τον κύκλο της;  Μακάρι η μεταβίβαση των μετοχών που αργά ή γρήγορα θα γίνει να σημαδευτεί παράλληλα με μια τέτοια απόφαση και να πλαισιωθεί όμως με ανθρώπους που δεν θα τη θεωρήσουν από μόνη της ως επιτυχία ή ευκαιρία για προπόνηση και ταξίδια ανεξαρτήτου αποτελέσματος. Διαφορετικά τόσο η «αξία» των χρεωμένων μετοχών όσο και η πορεία του ΑΡΗ μας θα παραμείνει στον ίδιο μίζερο δρόμο της απόλυτης απαξίωσης. Διεκδικήστε την αλλαγή και ο κόσμος θα στηρίξει ακόμη και αν από τη νέα σεζόν δεν θα έχει καν το δικαίωμα να γεμίσει το θρυλικό Παλέ.

ΥΓ. Αντίστοιχη πορεία με τον ΑΡΗ έχει και ολόκληρο το οικοδόμημα του Ελληνικού μπάσκετ. Είτε μιλάμε για τον «αγωνιστή» Βασιλακόπουλο κόντρα στους φωτογραφικούς νόμους είτε για τη νέα τάξη πραγμάτων του ΕΣΑΚΕ και της Basket League με τις ομάδες των 300 συγγενών και φίλων να κάνουν το κομμάτι τους. Κριτήρια συμμετοχής προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά πάντα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα μας. Τελικά τι έχει μεγαλύτερη αξία; ένα γεμάτο γήπεδο ή ένας μπαρουτοκαπνισμένος πρόεδρος με κάποια λεφτά για πέταμα; 

ΥΓ2. Αφού λοιπόν τα κεκλεισμένων των θυρών δεν σας τρομάζουν γιατί τα έχετε συνηθίσει και υπό φυσιολογικές συνθήκες και τα 50-60 άτομα που παρακολουθούσαν  τις (α)διάφορες μπασκετικές εκπομπές παρά τους «υψηλούς» καλεσμένους σε καιρό καραντίνας το βλέπετε θετικό ας κοπεί εντελώς και η κρατική επιδότηση να δούμε τελικά ποιος θα αντέξει. Σίγουρα όχι το Ελληνικο μπάσκετ.

ΥΓ3. Το έχουμε ξαναπεί χίλιες φορές κυρίως για τους νεότερους. Η αξία των αντιπάλων και της όλης διοργάνωσης δίνει αξία στον νικητή. Για να έρθει η κυριαρχία του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού στο άθλημα έπρεπε πρώτα να ισοπεδωθεί σε τέτοιο βαθμό που ούτε οι ίδιες οι ομάδες δεν ενδιαφέρονται. Όχι μόνο για να κατακτήσουν τους εγχώριους τίτλους αλλά ούτε καν για να συμμετέχουν.

ΥΓ4. Και αν νομίζουν οι επιστήμονες εξ Αθηνών ότι οι καλομαθημένοι οπαδοί τους που έχουν εκπαιδευτεί επί δεκαετίες στο να συμμετέχουν μόνο στα πανηγύρια θα αρκεστούν στο να είναι ρολίστες της Ευρωλίγκας στην πορεία θα εκπλαγούν.

ΥΓ5. Και για αυτούς που αρνούνται να καταλάβουν τη διαφορά… Ο ΑΡΗΣ και ο μπάογκ δεν υποβιβάσθηκαν πάνω στο παρκέ και η παραμονή τους στην κατηγορία έστω με αυτόν τον τρόπο δεν έκλεψε τον ιδρώτα κάποιας άλλης ομάδας. Αντιθέτως η ανάδειξη του Παναθηναϊκού ως πρωταθλητή στέρησε την ευκαιρία της ΑΕΚ(ή του Προμηθένα) να κάνει το ντάμπλ κερδίζοντας τον Παναθηναϊκό όπως ακριβώς τον είχε κερδίσει και στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος.

ΥΓ6. Μονόδρομος η αλλαγή νοοτροπίας… διαφορετικά στο μέλλον θα καταντήσεις σαν τον Ηρακλή που τερμάτισε 7^ος μετά από πόσα χρόνια απουσίας από την Basket League και αν δεις λίγο τα «ρεπορτάζ»  τους θα  νομίζεις ότι κατέκτησαν κάποιο τίτλο ή ότι κέρδισαν το εισιτήριο τους για την επόμενη Euroleague.

ΥΓ7. Όσο για τον Μποχωρίδη όποιος παρακολουθεί την ομάδα μπορεί να καταλάβει ότι από ένα σημείο και μετά αυτή η σχέση κάνει κακό και στους δύο.

Ολοένα και περισσότερο ξετυλίγεται το κουβάρι αυτής της περίεργης ιστορίας με τα ban από την FIFA με όλες τις λεπτομέρειες να συνηγορούν ότι ο ΑΡΗΣ έχει παγιδευτεί από τις κινήσεις της ΕΠΟ.  Φυσικά και η ΠΑΕ ΑΡΗΣ έχει τις δικές της ευθύνες  μιας και η αδικαιολόγητη  εμπιστοσύνη(!!!) στην ΕΠΟ σε συνδυασμό με το μόνιμο πρόβλημα υποστελέχωσης της ΠΑΕ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτή την υπόθεση.

Σημαντικότερο όμως από όλα όσα μας οδήγησαν σε αυτό το αδιέξοδο είναι οι αποφάσεις που θα πάρει ο Θ.Καρυπίδης και οι συνεργάτες του ώστε ο ΑΡΗΣ να περάσει και αυτό το εμπόδιο όσο πιο αναίμακτα γίνεται. Όσο και αν το οικονομικό είναι αυτό που καθορίζει τη δυναμική της ομάδος στην συγκεκριμένη περίπτωση λόγω του μεταγραφικού ban που είναι σε ισχύ θα πρέπει  πρωτίστως να διασφαλιστεί η αγωνιστική αξιοπιστία της ομάδος ανεξαρτήτου κόστους. Όσο και αν εθελοτυφλούν οι «μπροστάρηδες» της Γ Εθνικής που ακόμη και σήμερα παρουσιάζουν ως  μονόδρομο εκείνη την απόφαση ο Αρειανός οπαδός σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξαναζήσει οποιαδήποτε μορφή αγωνιστικής εξορίας ακόμη και αν μιλάμε για έναν ΑΡΗ  που θα επιβιώνει στην σουπερλίγκα όσο θα υπάρχει αυτή η ανοιχτή πληγή. Ο Άγγελος Χαριστέας με τις δημόσιες τοποθετήσεις του φαίνεται να το έχει αντιληφθεί και όλος ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ θα πρέπει να κινηθεί έξυπνα και γρήγορα προς αυτή την κατεύθυνση. Ο ΑΡΗΣ φέτος όπως και πέρσι είχε πολλές αδυναμίες και ως τώρα δεν έχει πετύχει κάτι το αξιομνημόνευτο. Αυτό όμως δεν αναιρεί την όλη προσπάθεια μιας ανταγωνιστικής ομάδας  που πέρα από τις χαρές με κάποιες σπουδαίες νίκες  που πέτυχε κατάφερε να γοητεύσει τον κόσμο της ομάδος  και να μας υπενθυμίσει ότι υπάρχει και αυτός ο ΑΡΗΣ, μακριά από τα χωράφια των χαμηλών κατηγοριών.

Ποτέ αποκλειστικά ο ΑΡΗΣ δεν έχει επωφεληθεί από αποφάσεις των οργάνων του ποδοσφαίρου και της Πολιτείας χωρίς να υπάρχει συμφέρον για κάποια άλλη ομάδα. Πόσο μάλλον χωρίς ο ίδιος να διεκδικήσει το συμφέρον του όπως έκανε στην περίπτωση των ban. Πλέον τα ρίσκα περισσεύουν και η ομάδα πρέπει να κινηθεί άμεσα και έξυπνα για τον σχεδιασμό της επόμενης σεζόν χωρίς να βασίζεται σε τρίτους.

ΥΓ. Από την στιγμή που κάνεις είδηση φήμες για καθυστερήσεις στις πληρωμές  οφείλεις αν δεν είσαι «εργολάβος-ειδήσεων» να κάνεις είδηση και τις αυτονόητες πληρωμές.

ΥΓ2. Μικρή πόλη η Θεσσαλονίκη και όλοι γνωρίζουμε τι εστί ο κάθε πολιτικός που ζητάει τόσο επίμονα την ψήφο μας. Είδε όμως  την αγγελία «πλάτες ζητάνε μπροστινούς»  που έχει αναρτηθεί τα τελευταία χρόνια στην πόλη και είπε να δοκιμάσει και αυτός. Είδε και τον Λεβέντη και πήρε κουράγιο και αυτός.

ΥΓ3. Οι άλλοι μπορεί να υποβιβαστούν στο CAS που δέχθηκε την παρουσία του Ολυμπιακού στην υπόθεση πολυιδιοκτησίας  και ο μιντιακός στρατός τους παλεύει να βγάλει προβλήματα στον ΑΡΗ μας. Ακόμη δεν την έχουν πάρει χαμπάρι ότι έτσι μας συσπειρώνουν ακόμη πιο πολύ. Συνεχίστε έτσι να μας φτιάχνεται!

Σχεδόν 2 μήνες πέρασαν από το τελευταίο παιχνίδι του ΑΡΗ μας με την πανδημία που ακολούθησε να έχει αλλάξει σχεδόν όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα. Το «αγαθό» της υγείας έγινε πλέον το ζητούμενο σε παγκόσμιο επίπεδο και η οικονομική «καταξίωση» πέρασε σε δεύτερη μοίρα με ότι αυτό πλέον συνεπάγεται. Αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης η αβεβαιότητα για το αύριο σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Όπως ήταν λογικό ο επαγγελματικός αθλητισμός δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστος από όλο αυτό και ακόμη και σήμερα κανείς μα κανείς σε όλο τον κόσμο δεν μπορεί με βεβαιότητα να πει ότι οι αγώνες θα ξεκινήσουν κανονικά  ακόμη και αν έχει οριστεί ημερομηνία επανέναρξης σε κάποιες διοργανώσεις.

Όλο αυτό το διάστημα ο ΑΡΗΣ μας έλειψε και συνεχίζει να μας λείπει όπως και στους περισσότερους φίλους της ομάδος. Οι ρετρό ιστορίες και αναδρομές στο παρελθόν (σε αρρωστημένο σημείο με «νοσταλγία» παικτών που πέρασαν και δεν ακούμπησαν) είχαν την τιμητική τους. Ενώ υπήρχε και η ακατάπαυστη ροή «ειδήσεων» κυρίως εξ Αθηνών αλλά και από  τους γνωστούς ασπρόμαυρους μιντιακούς στρατούς όπου πιστοί στην αγαπημένη τους συνήθεια πρόσφεραν καθημερινή καταστροφολογία στον κόσμο του ΑΡΗ. Από το ξεπούλημα των παικτών που «σκόρπισαν» σε Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, Αραβικά Εμιράτα, Σερβία και Τουρκία μέχρι το θέμα της FIFA όπου όσοι το σκαλίζουν επιφανειακά καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο ΑΡΗΣ είναι η μοναδική ομάδα στην Ελλάδα και πιθανόν σε παγκόσμιο επίπεδο που υποβιβάστηκε οικιοθελώς για να σβήσει τα χρέη του αξιοποιώντας νόμους του κράτους…  Πάντα μας κούραζε αυτή η ιστορία με την ακατάπαυστη καταστροφολογία χωρίς επιχειρήματα, ακόμη πιο πολύ μας κουράζει τώρα που κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει αύριο για όλο τον κόσμο και για τον επαγγελματικό αθλητισμό. Για αυτό και προτιμήσαμε να αναλωθούμε στην αναβάθμιση του PlanetARIS.gr που όταν θα ολοκληρωθεί θα είναι μια πλήρης ιστοσελίδα που θα βοηθάει εμπράκτως και ποικιλοτρόπως στην διάδοση της ιδέας  που λέγεται ΑΡΗΣ! Ο ΑΡΗΣ ήταν είναι και θα είναι η καψούρα μας και όσο και αν προσπαθούν να μας  μαυρίσουν την ψυχή εμείς θα αντιστεκόμαστε, θα οχυρωνόμαστε και θα αντιδράμε ακόμη πιο δυναμικά!

Έτσι ακριβώς δυναμικά οφείλει να αντισταθεί σε όλο αυτό που συμβαίνει και ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ με τον Θ.Καρυπίδη για ακόμη μια φορά να έχει την ευκαιρία να βουλώσει στόματα και να αποδείξει με τις κινήσεις του ότι η καταστροφολογία που θέλουν να μας επιβάλλουν δεν μας αγγίζει. Πουλάς παίκτες, αγοράζεις παίκτες, παίρνεις δανεικούς, παλεύεις μέσα στο γήπεδο, παλεύεις στις δικαστικές αίθουσες… ότι και αν κάνεις ο στόχος είναι ένας και μοναδικός. Ο ΑΡΗΣ να είναι ανταγωνιστικός και να προοδεύει.  Αν θα το πετύχουμε με 2εκ. ευρώ μπάτζετ ή με 200 εκ. ευρώ μπάτζετ αυτά είναι λεπτομέρειες που τον κόσμο δεν τον ενδιαφέρουν. Άλλωστε η αποτυχία όπως και η επιτυχία δεν μπορεί να κρυφθεί . Ο ΑΡΗΣ επέστρεψε δυναμικά στην σουπερλίγκα μετά το «χαρακίρι» της Γ Εθνικής και κατάφερε να γοητεύσει με την παρουσία φίλους και εχθρούς της ομάδος. Για αυτό άλλωστε «σφάζονται» για τους παίκτες του έκτου ΑΡΗ και όχι του  πέμπτου ΟΦΗ… Αυτό που απαιτείται πλέον είναι να υπάρχει μια συνέχεια στην προσπάθεια που ξεκίνησε από τον Θ.Καρυπίδη και τους συνεργάτες και μια συνέπεια στην παρουσία του ΑΡΗ στην σουπερλίγκα και στην Ευρώπη.  Όλα τα υπόλοιπα είναι ψιλά γράμματα που δεν μας αγγίζουν!

ΥΓ.  Πολλά ακούγονται για δυσαρεστημένους παίκτες που είναι φευγάτοι σε άλλα σωματεία αλλά όταν βλέπεις τους ίδιους τους παίκτες να είναι ακόμη εδώ και με χαμόγελα να δείχνουν ότι γουστάρουν ΑΡΗ γιατί να πιστέψεις κάτι άλλο πέρα από τα μάτια σου;

ΥΓ2. Και γιατί να μην πληρώσει η ΕΠΟ τα σπασμένα; Άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα το κάνει. Άλλωστε τα τζιμάνια της ΕΠΟ και του Ελληνικού ποδοσφαίρου πρέπει να κοιτάνε μπροστά. Σήμερα το 1.000.000€ του ΑΡΗ αύριο τα 100.000.000€ κάποιας αγαπημένης ομάδος του συστήματος.

ΥΓ3. Θεωρητικά πάντα,  ο ΑΡΗΣ μας αργά ή γρήγορα θα βρει το δίκιο του σε αυτή την υπόθεση με την FIFA. Ωστόσο όλη αυτή η ιστορία μας θυμίζει τους  αγώνες της  ντροπής για να πέσει η ομάδα στην Γ Εθνική για την ματαιοδοξία των λίγων  που αψήφησαν την λογική, έθαψαν την υπερηφάνια του Αρειανού και χωρίς κανένα πλάνο και λογική μας οδήγησαν στα χωράφια της απαξίωσης…

ΥΓ4. Την ίδια ώρα που στον ΑΡΗ καταστρέφονται τα πάντα σύμφωνα με τα αρδάκια στον συμπολίτη η σανίδα σωτηρίας της κυβέρνησης περνάει στα ψιλά, οι ενδεχόμενες αποχωρήσεις παικτών παρουσιάζονται ως  «οικονομικός εξορθολογισμός»   και το επαναστατικό εγχείρημα  του «πετυχημένου» μπαογκ TV με τους εκατομμύρια συνδρομητές σε όλο τον πλανήτη έχει δώσει τη θέση του στα οφέλη της κεντρικής διαχείρισης των τηλεοπτικών!

ΥΓ5.  Καλός ο αθλητισμός, γουστάρουμε τις ομάδες μας αλλά όταν πρόκειται για την υγεία των παικτών, των φιλάθλων και όλου του κόσμου συνολικά και μεμονωμένα ξεχωριστά, εκπτώσεις δεν χωράνε.

Κάτι τέτοιες περίεργες στιγμές όπου κατά κάποιο τρόπο το σύμπαν συνωμοτεί για να βγάλει τον ΑΡΗ από τη ζωή μας είναι που αντιλαμβάνεται ο καθένας από εμάς ότι ο ΑΡΗΣ είναι κάτι παραπάνω  από ένα αθλητικό σωματείο. Δεν περιορίζεται στις γραμμές των γηπέδων, δεν ορίζεται από τις διοργανώσεις που συμμετέχει, δεν έχει καμία απολύτως εξάρτηση από τους αγώνες που κερδίζει και τους τίτλους που κατακτάει…

Είναι η αρρώστια μας… είναι μεταδοτική… και δεν θεραπεύεται ποτέ!

106 χρόνια ΑΡΗΣ, 106 κιτρινόμαυρου μεγαλείου!

Χρόνια Πολλά ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

Ξεκίνημα στα παιχνίδια χωρίς γυρισμό για τον ΑΡΗ μας όπου το μεσημέρι του Σαββάτου θα υποδεχθεί στο θρυλικό Παλε τον Ήφαιστο Λήμνου. Μετρημένα τα κουκιά πλέον για να σωθεί ο ΑΡΗΣ πάνω στα παρκέ και άπαντες θα πρέπει να δώσουν το κάτι παραπάνω ώστε να το πετύχουμε. Οι καλές εμφανίσεις και οι εντυπώσεις δεν έχουν καμία απολύτως σημασία και μόνο οι βαθμοί της νίκης έχουν αξία.

Σε αντίθεση με το διάστημα της μεγάλης διακοπής πριν τον αγώνα με τον Κολοσσό η προετοιμασία φαίνεται να κυλάει ομαλά με τον Σάββα Καμπερίδη να έχει όλους τους παίκτες στη διάθεση του. Τραυματισμοί δεν υπάρχουν όπως και διαμαρτυρίες για πληρωμές… Το αν αυτή η κατάσταση λειτουργήσει ευεργετικά θα φανεί μέσα στο γήπεδο. Ο Ήφαιστος Λήμνου μπορεί να κάνει για τα δεδομένα του εξαιρετική χρονιά αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι η ομάδα φόβητρο. Συν φυσικά ότι εκτός έδρας δεν τα πηγαίνει και τόσο καλά… Αντίπαλος μας όμως όπως στα περισσότερα παιχνίδια είναι πρώτα ο κακός μας εαυτός. Τα νεκρά διαστήματα σε άμυνα και επίθεση είναι αυτά που μας έχουν οδηγήσει στην δυσμενή βαθμολογική θέση. Ενώ και τα αντανακλαστικά από τον πάγκο ως τώρα δεν λειτουργούν και τόσο καλά με αποτέλεσμα παιχνίδια να χάνονται μέσα από τα χέρια μας με πανομοιότυπο βασανιστικό τρόπο. Ναι μεν η ατομική απόδοση συγκεκριμένων παικτών θα παίξουν καθοριστικό ρόλο αλλά όπως είδαμε και στη Ρόδο το «πολυδιαφημισμένο» σχεδον triple double του Μπόχω δεν ήταν αρκετό. Για αυτό απαιτείται ομαδική προσπάθεια και συγκέντρωση από όλους τους παίκτες(και το τεχνικό τιμ) για 40’. Μόνο έτσι θα έρθει η πολύτιμη νίκη!

Μετά και την ήττα στη Ρόδο η κατάσταση είναι πλέον οριακή και το επόμενο στραβοπάτημα εκτός απροόπτου οδηγεί στον γκρεμό. Τα πως φθάσαμε ως εδώ όπως και τα γιατί η ομάδα πορεύεται με τη νέα διοίκηση σαν να μην τρέχει τίποτα είναι ψιλά γράμματα… Μόνο η μαζική παρουσία του κόσμου στο γήπεδο έχει σημασία για να σπρώξει την ομάδα στην νίκη! ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΛΕ!

ΥΓ. Θα το ξαναπούμε όσο και αν κουράζουμε… Όταν βγαίνεις μπροστά οφείλεις να βρίσκεις λύσεις. Θα πάρεις δωρεές από κάποια πλούσια οικογένεια; Κανά περίεργο δάνειο από κάποια τράπεζα; Θα τα βάλεις από την τσέπη σου; κάτι πρέπει να κάνεις πάντως…

ΥΓ2. «Όμορφη» αυτή η ιστοριούλα με το Παλέ αλλά στην χώρα όπου μπαίνουν τροπολογίες μέσα σε μια νύχτα για ομάδες μαζί με το επίδομα γέννας στον ΑΡΗ μας λένε ότι το θέμα κολλάει για γραφειοκρατικούς λόγους.

Ούτε με ξένους διαιτητές δεν είναι εφικτό να κυλήσει ομαλά ένα παιχνίδι στο Ελληνικό πρωτάθλημα μιας και τα χαϊδεμένα παιδιά του big-πορδ παθαίνουν αμοκ και με μόνο με την υποψία του 50-50. Αυτό ακριβώς έγινε στο ΟΑΚΑ με τον Πορτογάλο διαιτητή και τους συνεργάτες του μετά το πρώτο ημίχρονο και το ντου του Μελισσανίδη στα αποδυτήρια να λυγίζουν στις πιέσεις και να δίνουν απλόχερα τη χείρα βοηθείας στην ΑΕΚ αφήνοντας από το πουθενά τον ΑΡΗ με 10 παίκτες. Αναμενόμενο ο Έλληνας παρατηρητής του αγώνα να μην βλέπει το χτύπημα στον γυμναστή της ομάδος μας κατά την διάρκεια των πανηγυρισμών στο δεύτερο γκολ της ΑΕΚ. Ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες αν και ο ΑΡΗΣ μας δεν έπιασε υψηλά στάνταρ απόδοσης κατάφερε να διατηρήσει ζωντανές τις ελπίδες του για πρόκριση με το τελικό 2-1 να δίνει απλά ένα ελαφρύ προβάδισμα στην ΑΕΚ.

Με την γνωστή ενδεκάδα παρατάχθηκε ο ΑΡΗΣ που όμως παρουσιάστηκε στο ξεκίνημα νωθρός και έδειχνε να αιφνιδιάζεται από την εκρηκτικότητα της ΑΕΚ. Οι αντίπαλοι μας κυρίως στο πρώτο ημίχρονο έδειξαν ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο σε σχέση με τα 2 παιχνίδια του πρωταθλήματος και αυτό όπως φάνηκε δεν το περιμέναμε. Το 1-0 μόλις στο 8' έμοιαζε κάτι το φυσιολογικό ενώ λίγο νωρίτερα υπήρχε δοκάρι από πολύ κοντινή απόσταση. Μέσα σε αυτόν τον πανικό που έδειχνε να διακατέχει την άμυνα μας επιθετικά προσπαθούσαμε να βρούμε την ευκαιρία να απειλήσουμε με τους Γκάμα, Φετφατζίδη, Λάρσον και Ιντέγε να είναι αρκετά δραστήριοι. Μόλις 1' μετά το γκολ της ΑΕΚ ο Λάρσον κυνηγώντας μια βαθιά μπαλιά μέσα στην μεγάλη περιοχή ανατράπηκε από τον αντίπαλο αμυντικό και ο Γκάμα από την άσπρη βούλα έκανε το 1-1. Στη συνέχεια η ομάδα μας προσπάθησε να ισορροπήσει το παιχνίδι αλλά συνέχισε να έχει αμυντικά προβλήματα. Όλα αυτά μέχρι την ανάπαυλα όπου ο Μελισσανίδης δεν μπορούσε να ανεχτεί την προσπάθεια των διαιτητών για ισονομία και έκανε ντου στα αποδυτήρια για να "εκφράσει" τα παράπονα. Παράπονα που έπιασαν τόπο μιας και μόλις στο 52' η κίτρινη κάρτα στον Ματίγια με την βοήθεια του VAR βαφτίστηκε κόκκινη. Με παίκτη λιγότερο ο ΑΡΗΣ ήταν σε πολύ δύσκολη θέση και στο 57' η ΑΕΚ πήρε και πάλι προβάδισμα το σκορ. Στη συνέχεια όμως και χάρη στις αλλαγές του Ένινγκ η ομάδα αν και με παίκτη λιγότερο η ομάδα δεν απειλήθηκε ουσιαστικά και το 2-1 παρέμεινε μέχρι το 100' με την ΑΕΚ να αρκείται σε μια φλύαρη υπεροχή.

Περίεργο το σημερινό παιχνίδι με τον ΑΡΗ να παρουσιάζεται κατώτερος του αναμενομένου αλλά να επιβεβαιώνει ότι ακόμη και με αυτή την απόδοση όταν τον σφυρίζουν σωστά δεν φοβάται κανέναν. Αυτή ήταν η εικόνα των πρώτων 45'. Στο Β ημίχρονο οι συνθήκες του αγώνα αλλοιώθηκαν και η ομάδα μας οδηγήθηκε σε έναν παθητικό ρόλο. Ακόμη όμως και με αυτές τις συνθήκες για πρώτη φορά ίσως φέτος ο Ένινγκ έδειξε τα απαραίτητα αντανακλαστικά, έκανε γρήγορα 2 σωστές αλλαγές δίνοντας στην ομάδα την σωστή κατεύθυνση για να κλειδώσει το 2-1 που μας κρατάει ζωντανούς για την πρόκριση. Ακατανόητη η αμυντική λειτουργία μας σήμερα αλλά και το κέντρο όπου απουσίαζε με αποτέλεσμα να είναι κομμένη η ομάδα στα 2. Πολλά τα κακώς κείμενα που θα πρέπει να διορθώσει ο Ένινγκ ενόψει της συνέχειας.

Αγχωμένη η ομάδα από το ξεκίνημα παρουσιάστηκε κατώτερη των περιστάσεων αλλά ακόμη και έτσι φάνηκε ότι ήταν πολύ σκληρή για να λυγίσει καθαρά αγωνιστικά από αυτή την ΑΕΚ. Έπρεπε να επέμβει ο Μελισσανίδης , να "ψαρώσουν" οι Πορτογάλοι και να αλλάξουν τις συνθήκες του αγώνα για να φθάσει η ΑΕΚ σε αυτή την νίκη. Μια νίκη που δίνει το προβάδισμα στην ΑΕΚ αλλά στο Κλ.Βικελίδης οι συνθήκες θα είναι πολύ διαφορετικές. Στο καμίνι του Κλ.Βικελίδης "υπερήφανο" αεκάκι δεν θα γλιτώσεις!

ΥΓ. Αναμένουμε την ανακοίνωση από την ΠΑΕ αλλά και το φύλλο αγώνα από τους διαιτητές…

ΥΓ2. Αστεία η κάλυψη της Cosmote που προσπάθησε να πνίξει την πάντα. Από το τι έγινε στα αποδυτήρια μέχρι την επίθεση στον γυμναστή της ομάδος μας.

Στους ρυθμούς του κυπέλλου κινείται ο ΑΡΗΣ εδώ και πολύ καιρό με το άτυχο αποτέλεσμα απέναντι στον Ατρόμητο να έχει ξεχαστεί σαν να μην έγινε ποτέ. Οι παίκτες μας και ο Ένινγκ με τις δηλώσεις τους φαίνονται να ασπάζονται τις προσδοκίες μας για την κατάκτηση του κυπέλλου και τώρα έφθασε η στιγμή να το δείξουν και μέσα στο γήπεδο. Και αν στο ΟΑΚΑ οι φίλοι της ομάδος δεν θα έχουν την δυνατότητα να βρεθούν στην τελευταία προπόνηση και στο αεροδρόμιο Μακεδονία ο κόσμος έσπευσε μαζικά και εμψύχωσε την ομάδα λίγο προτού αναχωρήσει για Αθήνα!

Κλειστά χαρτιά για τον ΆΡΗ μας δεν υπάρχουν. Η ενδεκάδα νίκης του Μίχαελ Ένινγκ δεν κρύβει εκπλήξεις και από την στιγμή που δεν υπάρχουν απουσίες λογικά οι Ιντέγε, Λάρσον, Γκάμα, Φέτφα, Σάσα, Ματίγια, Κόρχουτ, Βέλεθ, Δέλη και Ρόζ θα είναι αυτοί που θα ξεκινήσουν. Έντεκα παίκτες που βρίσκονται ολοένα και καλύτερα μεταξύ τους και πλέον μετά το ροτέισον με τον Ατρόμητο έχουν και μια "άτυπη ψήφο εμπιστοσύνης" παραπάνω. Τα 2 παιχνίδια της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος θα πρέπει να είναι οδηγός και για το κύπελλο. Η ΑΕΚ αντί για 2 ήττες έκλεψε μια ισοπαλία και μια νίκη κυρίως λόγω διαιτητών αλλά και χάρη στην σκοπιμότητα που χαρακτήρισε το παιχνίδι της κυρίως μέσα στο Κλ.Βικελίδης. Καθαρά όμως αγωνιστικά ο ΑΡΗΣ δεν έχει τίποτα να φοβηθεί πέρα από τον κακό του εαυτό και την ποδοσφαιρική αφέλεια που τον χαρακτηρίζει. Ιδίως το παιχνίδι στο Κλ.Βικελίδης θα πρέπει να μας έχει κάνει σοφότερους και να μην παρασυρθούμε από το παιχνίδι των αντιπάλων. Χρειάζεται τακτική και πλάνο που να συμπεριλαμβάνει 2 ενενηντάλεπτα . Ιδίως από την στιγμή που τα εκτός έδρας γκολ έχουν ξεχωριστή σημασία. Πέρα όμως από την τακτική θα χρειαστεί συγκέντρωση και πάθος από κάθε παίκτη ξεχωριστά. Όλοι με τις δηλώσεις τους έχουν τονίσει ότι το κύπελλο είναι ο διακαής τους πόθος, ώρα λοιπόν να το αποδείξουν!

Παρά τις χαμηλές πτήσεις στο φινάλε του πρωταθλήματος αυτή η ομάδα έχει πείσει ότι είναι ικανή να σηκώσει την κούπα. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει αυτή την ομάδα που μας έκλεψε 2 φορές τη νίκη με τα δεκανίκια της εξυγίανσης να της δώσουμε ένα καλό μάθημα! Πρώτα μάθημα αύριο το απόγευμα στο ΟΑΚΑ, το δεύτερο μάθημα θα ακολουθήσει λίγο πιο αργά στο Κλ.Βικελίδης. ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

ΥΓ. Και ναι επιτέλους ο ΑΡΗΣ θα αντιμετωπίσει ομάδα των big-πορδ με ξένο διαιτητή!

Με ήττα ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις του ο ΑΡΗΣ μας στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος γνωρίζοντας την ήττα από τον Ατρόμητο στο Κλ.Βικελίδης. Ένα παιχνίδι που παρά τις πολλές αλλαγές φαινόταν να το έχει τελικά σπαταλώντας κάμποσες ευκαιρίες κατάφερε και δείχνοντας αστάθεια στην άμυνα κατάφερε να το χάσει. Δεν έπεισαν οι περισσότεροι παίκτες που πήραν την ευκαιρία από τον Ένινγκ αλλά και οι "βασικοί" έδειχναν να έχουν το μυαλό τους στο παιχνίδι με την ΑΕΚ.

Το έκανε πράξη ο Ένινγκ και τελικά οι Έμαν, Σόουζα, Σούντγκρεν, Μπακούτσης και Μαντσίνι ξεκίνησαν στην ενδεκάδα κάτι που όπως ήταν αναμενόμενο χάλασε εξαρχής την ομοιογένεια της ομάδος. Χάρη όμως στα κέφια των Γκάμα και Φετφατζίδη αλλά και τον πολύ δραστήριο Σάσα σήμερα η ομάδα είχε εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας και μπόρεσε αρκετές φορές να δημιουργήσει προϋποθέσεις για γκολ. Εκεί όμως για πολλοστή φορά ο ΑΡΗΣ αναλώθηκε σε άψυχα σουτ και κακές επιλογές με το σκορ να μένει στο μηδέν αλλά και τον Ατρόμητο να έχει δείξει τις διαθέσεις του να απειλήσει. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Γερμανός ολοκλήρωσε αυτό που είχε εξαρχής στο μυαλό αλλάζοντας από το ξεκίνημα τον εξαιρετικό Γκάμα αλλά και τον Λάρσον περνώντας τους Τόνσο και Ντιγκινί. Με τον Ντιγκινί ελάχιστα λεπτά αργότερα να κάνει με ωραίο διαγώνιο σουτ το 1-0. Ένα σκορ που δικαιολογούσε την εικόνα του παιχνιδιού μιας και ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός που έφθασε κάμποσες φορές κοντά στο γκολ. Από εκείνο το σημείο και μετά η όποια συγκέντρωση είχε η ομάδα χάθηκε εντελώς. Πολλά λάθη στην άμυνα, κυρίως από την πλευρά του Σούντγκρεν με αποτέλεσμα μόλις 2' αργότερα ο Ατρόμητος να καταφέρνει να φέρνει το μάτς στα ίσια. Ενώ η πικρή ανατροπή ολοκληρώθηκε με μια καταπληκτική εκτέλεση φάουλ μόλις στο 58'. Στη συνέχεια αν και η ομάδα ήθελε φάνηκε ότι δεν μπορούσε. Πολλές λάθος πάσες και κακές εμπνεύσεις ακόμη και όταν τα λάθη των παικτών του Ατρομήτου μας πρόσφεραν απλόχερα ευκαιρίες από το πουθενά. Αποκορύφωμα της αναποτελεσματικότητας μας ήταν το σουτ από το ύψος του πέναλτι σε σχεδόν κενή εστία… Πέρα όμως από την κακές επιλογές των παικτών μας θα πρέπει να τονίσουμε τόσο την εξαιρετική παρουσία του τερματοφύλακα Μανδά αλλά και την τραγική διαιτησία του Τζήλου που επέτρεψε το σκληρό παιχνίδι μη δείχνοντας κάρτες αλλά και κόβοντας τον ρυθμό του παιχνιδιού με κάθε ευκαιρία.

Πολλά τα συμπεράσματα από το σημερινό παιχνίδι με το αποτέλεσμα απλά να πιστοποιεί σε γενικές γραμμές όσα ορίζει η ποδοσφαιρική λογική. Το είχε ανάγκη το ξαφνικό μαζικό ροτέισον η ομάδα αλλά έτσι δουλειά δεν γίνεται. Δεν μπορείς να απαιτείς ξαφνικά μια ομάδα με 6-7 αλλαγές και παίκτες παροπλισμένους να κεντάει μέσα στο γήπεδο και να έχει μια στοιχειώδη σταθερότητα. Όταν μάλιστα δεν έχεις μπακ απ για συγκεκριμένες θέσεις και παίζεις με αλχημείες τότε τα πράγματα είναι λογικό να γίνονται ακόμη πιο δύσκολα. Ακόμη όμως και υπό αυτές τις συνθήκες ο ΑΡΗΣ δεν ήταν τόσο κακός ώστε να αξίζει να χάσει αυτό το παιχνίδι. Ούτε καλύτερα έπαιξε ο Ατρόμητος, ούτε περισσότερες ευκαιρίες είχε. Αυτό όμως που περιμέναμε και δεν έγινε ήταν να δούμε κάποιους παίκτες να αρπάζουν την ευκαιρία και να δίνουν το κάτι παραπάνω. Μετριότατος ο Μαντσίνι που ιδίως όταν έχασε τα "στηρίγματα" του Γκάμα και του Λάρσον χάθηκε εντελώς. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τους Τόνσο και Μαρτίνες που περιμέναμε κάτι παραπάνω αλλά ιδίως ο πρώτος αποδείχθηκε και μοιραίος. Ενώ ο Σούντγκρεν πρόσθεσε άλλη μια τραγική εμφάνιση επιβεβαιώνοντας ότι ακόμη και για αυτό το τραγικό Ελληνικό πρωτάθλημα χαμηλού επιπέδου δεν κάνει. Συμπαθητική η εμφάνιση του Μπακουτσή όπως και του Σόουζα που είχε ενέργεια και πάθος στο παιχνίδι του. Έκανε αυτό που έπρεπε ο Ντιγκινί θυμίζοντας τον killer της περσινής σεζόν αλλά όταν η ομάδα "κάθισε" η μπάλα μετά βίας έφθασε σε αυτόν. Ξένισε η απόφαση του Ένινγκ να μην ρίξει τον Ντουρμισάι στο παιχνίδι ξεκουράζοντας από την αρχή έναν εκ των Λάρσον, Γκάμα και Φετφατζίδη που έβγαλε όλο το ενενηντάλεπτο.

Κανείς δεν γίνεται να είναι ικανοποιημένος όταν ο ΑΡΗΣ χάνει αλλά ο ψυχρός ποδοσφαιρικός ρεαλισμός λέει ότι η ομάδα σήμερα είχε ως πρωταρχικό στόχο να αποφορτιστούν κάποιοι παίκτες. Ακόμη και έτσι η εικόνα των 2 ομάδων δεν δικαιολογεί την ήττα μιας και η αναποτελεσματικότητα μας ήταν αυτή που μας στοίχισε παρά το "θέλω" του Ατρομήτου. Παρόλα αυτά η 6η θέση είναι προσωρινή και στα πλέιοφς όπως και στον ημιτελικό του κυπέλλου με την ΑΕΚ που είναι και ο διακαής πόθος όλων η ομάδα και μπορεί και πρέπει να αποδειχθεί αποτελεσματική. ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

ΥΓ. Όποιος δεν το καταλαβαίνει ας το ξαναδιαβάσει και από εδώ… Το πρωτάθλημα δεν τελείωσε. Ο ΑΡΗΣ δεν κατέληξε 6ος αλλά αυτή τη στιγμή είναι 6ος. Υπάρχουν άλλα 10 παιχνίδια με 2 από αυτά να είναι με τον 5ο ΟΦΗ.

ΥΓ2. Στοιχίζει η απαγόρευση μεταγραφών και αυτό φαίνεται σε κάθε ευκαιρία. Ας ελπίσουμε αυτό το κακόγουστο αστείο σύντομα να τελειώσει.

ΥΓ3. Χαρά στο κουράγιο μερικών συνΑρειανών που ακόμη ασχολούνται με τον Σούντγκρεν και περιμένουν να τον δουν να ξεδιπλώνει το ταλέντο του.

ΥΓ4. Ο στόχος της Ευρώπης που ήταν ο βασικός μας στόχος επετεύχθη. Πλέον ξεκινάνε τα γούστα στο κύπελλο και γιατί όχι και στα πλέιοφς! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ5. Έλα βρε Ατρομητάκο που σε έπιασε και το πείσμα… Έμεινες εκτός κυπέλλου και εκτός πλεϊόφς και έβγαλες και γλώσσα;

Τελικά ο Ένινγκ παρά τους φόβους όλων μας όπως δείχνει η αποστολή για τον αγώνα με τον Ατρόμητο θα προχωρήσει σε πολλές αλλαγές! Έτσι στην αυλαία της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος σε ένα θεωρητικά αδιάφορο παιχνίδι θα δούμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ που όμως θα καταφέρει να πάρει τη νίκη! Άλλωστε με τα πλέιοφς να ακολουθούν και τα μαγικά που συμβαίνουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα να μην μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος αυτό το +3 από τον ΟΦΗ θα πρέπει να διαφυλαχθεί.

Βέλεθ, Ιντέγε, Δεληζήσης, Κόρχουτ και Κουέστα έμειναν εκτός αποστολής και αυτό είναι μια πρώτη ξεκάθαρη ένδειξη ότι στο αυριανό παιχνίδι ο Γερμανός σκοπεύει να αλλάξει τα πάντα. Ακόμη και οι λεγόμενοι "βασικοί" είναι πιθανό να κάτσουν στον πάγκο και κόντρα στον Ατρόμητο να δούμε έναν εντελώς διαφορετικό ΑΡΗ. Ναι μεν οι 11 με 13 παίκτες που εμπιστεύεται ο Ένινγκ έχουν αποδείξει ότι είναι ικανοί αλλά στα τελευταία παιχνίδια η έλλειψη φρεσκάδας και καθαρής σκέψης είναι εμφανής. Σωματική και ψυχολογική κούραση που έχει οδηγήσει τον ΑΡΗ σε χαμηλές πτήσεις στα τελευταία παιχνίδια. Πέρα όμως από τις απαραίτητες ανάσες ο ΑΡΗΣ έχει παίκτες που πρέπει να πάρουν την ευκαιρία τους. Και όταν έχεις παίκτες στον πάγκο σου σαν τους Ντιγκινί, Μανσίνι, Μαρτίνες, Τόνσο, Σόουζα, Σούντγκρεν και Ντουρμισάι τότε πέρα από την ευκαιρία που πρέπει να τους δώσεις πρέπει να έχεις και απαιτήσεις. Ευκαιρία λοιπόν όλοι όσοι θεωρούν τους εαυτούς τους αδικημένους να αποδείξουν ότι αξίζουν περισσότερο χρόνο συμμετοχής και αυτό το παιχνίδι με τον εξίσου αδιάφορο και με ελλείψεις Ατρόμητο είναι ότι πρέπει για να το πετύχουν. Όταν μάλιστα το πιο πιθανό σενάριο είναι να δούμε την ομάδα του Παντελίδη να παίζει πιο ελεύθερα και να μην κλείνεται όπως στις προηγούμενες μεταξύ μας αναμετρήσεις τότε τα πάντα φαντάζουν ιδανικά για καλό ποδόσφαιρο και νίκη!

Πέρα από το περιορισμένο ροτέισον στο οποίο έτσι και αλλιώς αρέσκεται ο Γερμανός ακολουθεί και το παιχνίδι του κυπέλλου. Καλό είναι και οι "βασικοί" που συμμετέχουν στην αποστολή να μείνουν στον πάγκο. Έτσι και αλλιώς αυτόν τον Ατρόμητο χωρίς πίεση και σκοπιμότητες δεν χρειάζεσαι τα "μεγάλα όπλα" σου τον κερδίζεις. Γεμίζουμε το Κλ.Βικελίδης, απολαμβάνουμε την νίκη της ΑΡΕΙΑΝΑΡΑΣ και φωνάζουμε το σύνθημα πρόκρισης ενόψει του ημιτελικού με την ΑΕΚ. Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Καθαρά όλες αυτές οι κινήσεις από τύπους σαν τον Παναγόπουλο έχουν "επικοινωνιακό" υπόβαθρο και στόχους. Από την μια ψάχνουν κορόιδα μπας και αρπάξουν κανα ευρώ από την άλλη συντηρούν μια κινδυνολογία που δυστυχώς στον ΑΡΗ μας με τόσα που έχουμε ζήσει πουλάει…

ΥΓ2. Όλα τα καρναβάλια της χώρας ακυρώθηκαν. Μόνο στην Ξάνθη μπορείς να πας την Κυριακή να δεις παρελάσεις με καρνάβαλους και θεατρικές παραστάσεις με συγκεκριμένο πλάνο και οργάνωση!

Χαμένος στην ηττοπάθεια του ο ΑΡΗΣ μας, ένα παιχνίδι που 2 φορές φάνηκε να το έχει στα χέρια του κατάφερε στο φινάλε να το χαρίσει στον αντίπαλο. Εμφανώς χωρίς τα απαραίτητα ψυχικά αποθέματα η ομάδα, ανύπαρκτο και το τεχνικό τιμ που απλά παρακολουθεί το παιχνίδι από εξέχουσα θέση. Μια ήττα που μας κρατάει κολλημένους στην τελευταία θέση και μας αναγκάζει να θέλουμε να τρέμουμε τον Κολοσσό(όπως και τον Ιωνικό) σε τυχόν πολλαπλές ισοβαθμίες.

Με τα γνωστά "τρικ" του Καμπερίδη με τον Φλιώνη αντί του Μπράουν στο ξεκίνημα μπήκε η ομάδα με τον Κολοσσό να έχει το πάνω χέρι χωρίς όμως να μπορεί να ξεφύγει. Στην δεύτερη περίοδο ο ΑΡΗΣ με κινητήρια δύναμη τον Μποχωρίδη και ρεσιτάλ ομαδικότητας κατάφερε να βρει εύκολους πόντους και να φθάσει τη διαφορά στο +14. Μέσα όμως σε ελάχιστα λεπτά στο φινάλε της 2ης περιόδου και στο ξεκίνημα της 3ης περιόδου η διαφορά εξανεμίστηκε με τους παίκτες μας να βραχυκυκλώνουν και τον Καμπερίδη να παρακολουθεί με αγωνία… Και εκεί που περιμέναμε την κατάρρευση της ομάδος μας όπως τόσες φορές έχουμε δει πάλι με τον Μποχωρίδη μπροστάρη ο ΑΡΗΣ ανέβασε την απόδοση του και απέκτησε και πάλι διψήφια διαφορά. Ούτε όμως αυτή τη φορά υπήρχε η ηρεμία και τα αντανακλαστικά και ο Κολοσσός κάλυψε τη διαφορά καταφέρνοντας ύστερα από σχεδόν 30' να μπει σε ρόλο οδηγού. Από εκείνο το σημείο και μετά οι παίκτες μας έπαιζαν με "βαρίδια" στα πόδια με τον Μποχωρίδη παρά την εξαιρετική του εμφάνιση να είναι αυτός που με τα λάθη του και τις χαμένες βολές να παρασέρνει όλη την ομάδα στην ήττα. Με τον Καμπερίδη και στο φινάλε να παρακολουθεί με αγωνία τις προσπάθειες απελπισίας των παικτών του από την καλύτερη θέση του γηπέδου.

Δεν θα κρυφθούμε πίσω από το δάχτυλο μας αλλά αυτό το +14 και την εικόνα που είχε ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν την περιμέναμε. Όταν όμως η νίκη είναι το μοναδικό ζητούμενο το ποιος έπαιξε καλά και το ποιος όχι δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Ο Μπράουν εξουδετερώθηκε από τους διαιτητές αλλά πρωτίστως εξουδετερώθηκε και από τον προπονητή του. Αν Σάββα μου δεν καταλαβαίνεις ότι ο ΑΡΗΣ στην παρούσα φάση έχει ανάγκη την τρέλα, τον εγωισμό και το κρύο αίμα του Μπράουν τότε δυστυχώς δεν έχεις καθαρή σκέψη. Αν δεν αντιλαμβάνεσαι τόσα χρόνια στον ΑΡΗ ότι ο Μποχωρίδης όσο καλός παίκτης και αν είναι αδυνατεί να σηκώσει το βάρος που του έχουν φορτώσει και στα κρίσιμα χάνεται τότε απορώ τι έβλεπες στο πλευρό των μεγάλων μπασκετικών γκουρού που σε δασκάλεψαν. Αν πάλι θεωρείς ότι για ότι συμβαίνει στην ομάδα την ευθύνη την έχουν μόνο οι παίκτες και κάποιος Γουλιέλμος μάλλον λάθος στα έχουν πει. Και αυτό ισχύει και για εσάς τους "σωτήρες" που ακόμη αλλάζετε παίκτες και ενισχύεται την ομάδα…

Μεγάλη ευκαιρία έχασε ο ΑΡΗΣ σήμερα που με μια νίκη θα έμπαινε δυνατά στην μάχη της επιβίωσης. Πλέον μετά την πιθανή ισοβαθμία με τον Ιωνικό και αυτή με τον Κολοσσό μπορεί να αποβεί καταστροφική. Για να ανησυχούμε όμως για τις ισοβαθμίες θα πρέπει πρώτα να κερδίσουμε. Και με αυτή την αυτοκαταστροφική διάθεση που έδειξε η ομάδα και σήμερα καμία νίκη δεν μπορούμε να την θεωρούμε δεδομένη. Και όσο η διοίκηση και ο προπονητής ζουν σε κάποιο παράλληλο σύμπαν όπου το "θέλω" υπερτερεί του "μπορώ" οι ελπίδες θα εξανεμίζονται.

ΥΓ. Όλα τα "καλά" σφυρίγματα οι διαιτητές τα κρατούσαν για το τέλος με πολλά από αυτά να έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος. Καμία όμως αντίδραση από τον πάγκο μας.

ΥΓ2. Και άντε λεφτά δεν έχετε ή δεν θέλετε να βάλετε για να βοηθήσετε την ομάδα. Ούτε να καθίσετε 2-3 από εσάς εκεί στον πάγκο να εμψυχώνετε λίγο τους παίκτες και να γκρινιάζετε στους διαιτητές; Εκτός αν περιμένατε και αυτό να το κάνει ο Καμπερίδης μαζί με τα υπόλοιπα που περιμένατε…

ΥΓ3. Μπήκε και ο Γεωργάκης και έπαιξε! Μπράβο Σάββα...