Ότι αδυναμία θεωρητικά είχε η ομάδα εξαρχής την είδαμε σήμερα στην πράξη δίνοντας με ευκολία στην Αστάνα το προβάδισμα για την πρόκριση με το 2-0. Οι παίκτες του Άκη Μάντζιου φάνηκε να θέλουν αλλά να μην μπορούν… Ημιτελείς προσπάθειες στην επίθεση, αδράνεια στην άμυνα και ένας Ντένις που πρόλαβε μόλις σε λίγα παιχνίδια να δώσει το «στίγμα» του. Απογοήτευση σε ομάδα και κόσμο που ήλπιζε σε κάτι καλύτερο από την σημερινή φθηνή ήττα.

ΑΛΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕ Ο ΜΑΝΤΖΙΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΕΓΙΝΕ

Με Μαντσίνι στην κορυφή και μια διάθεση να χτυπήσει στην αντεπίθεση κατέβηκε ο ΑΡΗΣ σήμερα αλλά τελικά οι αντίπαλοι μας φάνηκαν περισσότερο υπομονετικοί στο παιχνίδι τους παραχωρώντας  σε εμάς την κατοχή. Κάτι που όπως και κατά την περσινή χρονιά έτσι και σήμερα έκανε άνω κάτω τα όποια πλάνα.  Η ενέργεια και η διάθεση που είχαν οι παίκτες μας στα πρώτα 45’ οδήγησαν σε 3 μοναδικές ευκαιρίες όπου εκεί όμως η δυσκολία στο σκοράρισμα επιβεβαιώθηκε για ακόμη μια φορά. Και αν στην γνωστή αφλογιστία στην επίθεση προσθέσουμε και το φθηνό γκολ που δεχθήκαμε από το πουθενά τότε όλα δυστυχώς μοιάζουν φυσιολογικά για τον ΑΡΗ που έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια.

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΗΡΘΕ ΤΟ 2^ο ΓΚΟΛ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

Παρά τον αφελή τρόπο με μεγάλο μερίδιο ευθύνης του Ντένις που δεχθήκαμε το πρώτο γκολ άπαντες περιμέναμε να δούμε την αντίδραση της ομάδος. Ο Μάντζιος αποφάσισε να ανακατέψει την τράπουλα από νωρίς στο Β ημίχρονο αλλά η αντίδραση δεν ήρθε ποτέ. Ο χρόνος κυλούσε, οι αντίπαλοι μας περίμεναν πίσω και όμως δεν καταφέραμε να ασκήσουμε πίεση και να γίνουμε απειλητικοί.  Αντιθέτως στο 75’ άλλη μια αδράνεια στην άμυνα οδήγησε στο 2-0 σε μια φάση που και πάλι δεν έδειχνε ότι η μπάλα θα κατέληγε στα δίχτυα μας… Το πόσο εκτός κλίματος ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα φάνηκε στα τελευταία 15’ όπου η Αστάνα έμεινε με 10 παίκτες λόγω αποβολής αλλά πάλι δεν μπορέσαμε να γίνουμε απειλητικοί.

ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΙ ΤΟΥ ΜΕΤΡΙΟΥ

Σε κακή ημέρα ολόκληρη σχεδόν η ομάδα με μόλις τον Μπερτόγλιο να κάνει καλό παιχνίδι αλλά να μοιάζει και απελπιστικά μόνος. Εξαφανισμένοι οι Γκάμα, Γκαρσία, Ματίγια, Γκανέα. «Τσαπατσούλης» στην τελική ενέργεια όπως συνηθίζει ο δραστήριος Μαντσίνι.  Με πολλά λάθη Σάσα και Σάκιτς όπως και οι Μπεναλουάν, Δεληζήσης που δεν ενέπνεαν καμία εμπιστοσύνη στα μετόπισθεν με τις τοποθετήσεις και τις απομακρύνσεις τους. Όσο για τις αλλαγές… σαν να μην μπήκαν ποτέ. Εκ του αποτελέσματος τόσο το διάβασμα όσο και η διαχείριση του αγώνα από τον Μάντζιο ήταν κακή. Όταν όμως δεν σκοράρεις σε αυτές τις ευκαιρίες και δέχεσαι 2 γκολ με τέτοιο τρόπο δύσκολα μπορεί να σώσει ο προπονητής.

ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Παρά την πικρή και ξενέρωτη με τον εκνευριστικό τρόπο που ήρθε σημερινή ήττα, φάνηκε  ότι η Αστάνα είναι στα μέτρα μας και με λίγο περισσότερη συγκέντρωση μπορούσαμε να πάρουμε αποτέλεσμα. Δεν έγινε σήμερα, θα γίνει την επόμενη Πέμπτη στο Κλ.Βικελίδης με τον κόσμο να στέλνει αυτός την μπάλα στα δίχτυα …αν δυσκολεύονται τόσο οι παίκτες μας. Τίποτα δεν τελείωσε σήμερα, παρά το πρώτο ημίχρονο.

ΥΓ. Βασικός σέντερ φορ, στόπερ και τερματοφύλακας οι 3 προτεραιότητες στο μεταγραφικό πλάνο. Όσο αργούν αυτές οι κινήσεις οι αδυναμίες μας θα παραμένουν.

Κάτι λιγότερο από 24 ώρες έχουν απομείνει για την πρώτη επίσημη αναμέτρηση της χρονιάς για την αγαπημένη μας ομάδα που αντιμετωπίζει την Αστάνα στο πλαίσιο του νεοσύστατου Europa Conference League. Χωρίς φόβο μιας και ο αντίπαλος φαντάζει στα μέτρα μας και με μπόλικη δόση σοβαρότητας μετά το περσινό φιάσκο η ομάδα δείχνει έτοιμη να κάνει το πρώτο βήμα πρόκρισης. Σε ένα παιχνίδι που θα διεξαχθεί σε άδειο γήπεδο λόγω covid σε αντίθεση με τον επαναληπτικό στο Κλ.Βικελίδης όπου η επιστροφή του κόσμου θα γίνει σε πανηγυρικό κλίμα!

Λίγα πράγματα μπορεί κανείς να σχολιάσει αγωνιστικά για τον αντίπαλο μας μιας και θα ήταν ψέμα να πούμε ότι έχουμε εικόνα για τις πραγματικές δυνατότητες της Αστάνα. Το ότι βρίσκεται σε αγωνιστική δράση είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα παρόλο που η πορεία της στα τελευταία παιχνίδια είναι πτωτική και αυτό σε συνδυασμό με το επίπεδο ετοιμότητας του ΑΡΗ μας είναι το μεγάλο ερωτηματικό σχετικά με το τι αναμένουμε να δούμε σε αυτή την αναμέτρηση. Σε καμία περίπτωση δεν γίνεται να είμαστε απόλυτα έτοιμοι σε αυτή την χρονική περίοδο όπως ισχύει και για την πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών ομάδων αλλά το ότι υπάρχει ο βασικός κορμός από πέρσι ίσως και να αποδειχθεί σημαντικό ώστε να ξεπεραστούν οι όποιες αδυναμίες. Αδυναμίες όπως στην άμυνα μετά και την αποχώρηση του Ρόζ αλλά και στην επίθεση όπου θα χρειαστούμε και λίγη δόση τύχης ώστε τις ευκαιρίες που συνήθως δημιουργούμε να τις μετατρέψουμε σε γκολ. Όσο αφορά την ενδεκάδα αυτή θα θυμίζει  κατά 99% τον περσινό ΑΡΗ με το δίδυμο Δεληζήση-Μπεναλουάν να θωρακίζουν την άμυνα, τον Μαντσίνι να ξεκινάει στην κορύφη και τον Κουέστα να «παλεύει» με τον Ντένις για τη θέση στο τέρμα. Τα ρεπορτάζ μιλάνε για δίδυμο Ματίγια-Σάσα στο κέντρο αν και ο Ισπανός δεν φάνηκε στα φιλικά να είναι σε καλή κατάσταση όπως και ο Σασά παρόλο που από παιχνίδι σε παιχνίδι παρουσιαζόταν βελτιωμένος. Ο Τζέγκο πάντως έδειξε ότι είναι έτοιμος και σε περίπτωση που χρειαστεί σίγουρα ο Μάντζιος θα τον ρίξει στο παιχνίδι. Ένα παιχνίδι διαφορετικό από ότι έχουμε συνηθίσει ως τώρα στην Ευρώπη μιας και το εκτός έδρας γκολ έχει χάσει την αξία του και η πρόκριση κρίνεται στις νίκες και τις διαφορές τερμάτων.

Τι και αν βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, η σκέψη όλων μας είναι στον κιτρινόμαυρο Θεό και την κρίσιμη αναμέτρηση με την Αστάνα. Το περσινό πάθημα με την Κόλος Κοβαλίβκα πρέπει να έχει γίνει μάθημα σε όλους στην ομάδα και αύριο να δούμε έναν ΑΡΗ μυαλωμένο, υπομονετικό και αποφασισμένο να πάρει την πρόκριση. Πάμε γερά να βάλουμε τις βάσεις για την πρόκριση στο Καζακστάν και να προετοιμαστούμε για ένα ξέφρενο πάρτι παρουσία κόσμου στο Κλ.Βικελίδης την επόμενη Πέμπτη! Τρέλανε μας ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Ακόμη μια συνέντευξη τύπου της διοίκησης της ΚΑΕ ΑΡΗΣ πραγματοποιήθηκε χθες που από όποια πλευρά και αν την αναλύσουμε, δύσκολα μπορούμε να πούμε ότι μας έκανε σοφότερους ή έστω μας καθησύχασε ότι η ομάδα βαδίζει σε κάποιο ασφαλές μονοπάτι. Ωραία τα είπε η διοικητική τριάδα όπως ακριβώς ωραία τα έχουν ξαναπεί οι ίδιοι άνθρωποι σε αντίστοιχες δημόσιες τοποθετήσεις. Ακόμη και όταν πρόσφεραν με την παρουσία τους απλόχερα την στήριξη τους σε αυτούς που «επιτρέπεται» να κατηγορούμε ως υπαίτιους για το κατάντημα του ΑΡΗ, πάλι ωραία τα έλεγαν… κάτι που έχει οδηγήσει την ευρεία μάζα του κόσμου του ΑΡΗ να περιμένει καρτερικά να δει με πράξεις ότι κάτι αλλάζει. Από την φιλοσοφία στο αγωνιστικό ως την εξωστρέφεια σε επίπεδο εύρεσης σταθερής διοικητικής λύσης που είναι και το μεγάλο πρόβλημα του μπασκετικού ΑΡΗ εδώ και πολλά χρόνια.

ΤΑ ΧΡΕΗ, ΟΙ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΝΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Αν κάτι ακούστηκε σαν  ταινία σε επανάληψη αυτό ήταν το κομμάτι των χρεών. Μετακυλιόμενα χρέη, δεσμεύσεις τηλεοπτικών, νέοι διακανονισμοί που αυτή την φορά θα τηρηθούν σε σχέση με τις προηγούμενες φορές με ένα περιτύλιγμα σιγουριάς ότι όλα γίνονται όπως πρέπει. Δεν ακούσαμε για χρηματοδότες, δεν ακούσαμε για δυνατούς χορηγούς, δεν ακούσαμε για νέες πηγές εσόδων, δεν ακούσαμε κάτι το διαφορετικό. Πιθανόν να μην έχει αλλάξει και τίποτα πέρα από την ανανέωση του χρονικού περιθωρίου μέχρι να ξαναβγεί κάποιος νέος Τσαϊρέλης, Βεργίνης, Ντραγκίσεβιτς ή κάποιος άλλος να μιλήσει για ασυνέπεια και κοροϊδία. Αρνητική εντύπωση έκανε η αναφορά στα νούμερα των εσόδων με τον διαχωρισμό του ποσού που προερχόταν από τον κόσμο του ΑΡΗ λες και οι χορηγίες ή η οικονομική στήριξη από φίλους της ομάδος με οποιοδήποτε τρόπο δεν έχουν να κάνουν με το brand name του ΑΡΗ και της δυναμικής του κόσμου του και είναι κάτι το ανεξάρτητο. Έστω και έτσι ευελπιστούμε η διοίκηση της ΚΑΕ να φανεί μυαλωμένη και συνεπής στους διακανονισμούς που τρέχει αλλά και στο πλάνο για την ομάδα της νέας χρονιάς. Τα χρήματα από το στοίχημα είναι κάτι καινούργιο που προέκυψε από το πουθενά και θα πρέπει να αξιοποιηθούν με τον βέλτιστο τρόπο.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ

Ο ερχομός του Λάσκαρη έστω προσωρινά άλλαξε τα δεδομένα στην ΚΑΕ ΑΡΗΣ και πρόσφερε έστω για λίγο την ελπίδα  στον κόσμο ότι ο ΑΡΗΣ μπορεί να γίνει δυνατός ξανά. Με τα σημερινά δεδομένα αυτή η ελπίδα μοιάζει με τα αποκαΐδια μιας φωτιάς που σιγόκαιγε για χρόνια.  Ναι δεν είναι εύκολο να βρεθεί κάποιος να «επενδύσει» στο μπάσκετ όπως έχει καταντήσει στην χώρα μας και όχι μόνο αλλά και όλο αυτό το γαϊτανάκι με τις φήμες έχει κουράσει. Οι 5 φίλοι που ξεχάστηκαν, οι συμπαίκτες που ακόμη και τα ονόματα τους γίνονται ζήτημα, οι ξένες εταιρίες που κατά διαβολική σύμπτωση δείχνουν ενδιαφέρον την ίδια στιγμή και οι σοβαρές συζητήσεις με τους ενδιαφερόμενους που τελικά δεν είναι επί του παρόντος.  Και όλα αυτά μέχρι να καταλήξουμε στο σταθερό «μα αφού δεν υπάρχει κανείς» ή το «όποιος θέλει ας έρθει». Δύσκολα μπορεί κάποιος εκτός διοίκησης να γνωρίζει πραγματικά πόσο πολύ «κυνηγάει» ο επίσημος ΑΡΗΣ μια διοικητική αλλαγή το βέβαιο είναι ότι αυτό δεν βγαίνει προς τα έξω.

ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΕΖΟΝ ΚΑΙ Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Ως γνωστόν στον ΑΡΗ επικρατεί το μότο «όλοι είναι καλοί και κάνουν σωστά την δουλειά τους» ανεξαρτήτως αποτελέσματος.  Κάπως έτσι πορεύτηκε πέρσι ο ΑΡΗΣ αγωνιστικά με την επιλογή Καμπερίδη στον πάγκο να μην έχει σχεδόν καμία μπασκετική λογική αλλά έναν απελπισμένο ρομαντισμό μαζί με μια  «δημοσιοσχετίστικη» προσέγγιση.  Καλό παιδί, τον συμπαθεί ο κόσμος, έχει καλές σχέσεις με δημοσιογράφους και κάποιους παράγοντες… τι άλλο μπορείς να θέλεις από έναν προπονητή στην πιο δύσκολη φάση της ιστορίας του μπασκετικού ΑΡΗ άραγε; Με λίγα λόγια σχεδόν για όλες τις δουλειές στον πλανήτη ζητάνε ένα βιογραφικό ή έστω μια προϋπηρεσία σε ανάλογη θέση αλλά στον πλανήτη ΑΡΗ αυτά είναι ψιλά γράμματα. Η επιλογή Καστρίτη με δεδομένες τις οικονομικές συνθήκες σίγουρα είναι μια πιο λογική λύση. Όπως λογική επιλογή μετά και το περσινό φιάσκο με τους γραφεία των φίλων μάνατζερ και το ανούσιο και αδικαιολόγητο πολυπληθές  ρόστερ  είναι η άρση των μπαν. Ναι, όταν ο ΑΡΗΣ επιδεικτικά δεν παλεύει να κρατήσει έναν παίκτη σαν τον Κουζέλογλου τότε αναγκαστικά θα πρέπει να βασίσει όλο το αγωνιστικό του πλάνο στους 6 ξένους που θα επιλέξει. Και αν κοντά σε αυτούς τους 6 ξένους μπορέσουν επιτέλους να βρουν χρόνο παίκτες σαν τον Νετζήπογλου και τον Σιδηροηλία αλλά έρθει τελικά και ένας team manager σαν τον Χρήστο Ταπούτο  ίσως να βγει και κάτι καλό αγωνιστικά από τη νέα χρονιά.

ΤΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ, Η  ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ

Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι το πιο εύκολο σε οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση είναι οι «από έξω» να ασκούν κριτική στους «από μέσα». Ιδίως στα χρόνια του διαδικτύου η κριτική γίνεται με μεγάλη ευκολία και πολλές φορές άκομψα χωρίς σεβασμό σε αυτούς που βγαίνουν μπροστά. Όταν όμως ασχολείσαι με τα κοινά μιας λαοφιλής και ιστορικής ομάδας όπως είναι ο ΑΡΗΣ τότε η κριτική σε κάθε σου βήμα είναι αυτονόητη. Αν μάλιστα είσαι η «διοικούσα επιτροπή»  που βρέθηκες σε αυτή τη θέση επειδή «δεν υπάρχει κανείς»  τότε λογικό είναι να σε πειράζει και λίγο παραπάνω το τι λέει ο καθένας δεξιά και αριστερά. Αυτό όμως που εδώ και χρονιά αρνούνται να καταλάβουν όσοι εμπλέκονται διοικητικά με τον ΑΡΗ είναι ότι αν τα κάνεις όλα σωστά, όπως πρέπει(και μπορείς) αλλά ο κόσμος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό τότε επικοινωνιακά κάνεις κάτι εντελώς λάθος. Η απόσταση μεταξύ του «σωτήρα» και του «υπεύθυνου για το κατάντημα» της ομάδος  είναι τεράστια άρα εφόσον η κοινή γνώμη κινείται σαν μπάλα σε φλιπεράκι δεξιά αριστερά με ιλιγγιώδη ταχύτητα τότε επικοινωνιακά κάτι κάνεις εντελώς λάθος. Και όταν στον δημόσιο λόγο  ανθρώπων σαν του Αλεξανδρή, του Ταρνατώρου, του Μιχαϊλίδη, του Μόκκαλη, του Λέσιτς και άλλων διακρίνεις μια κοινή συνισταμένη στο «πόρτες κλειστές» όταν αναφέρονται στην διοίκηση της ΚΑΕ μάλλον έστω και σε μικρό βαθμό κάτι πρέπει να ισχύει.  «Πόρτες κλειστές» όπως αυτές που φάνηκε ξεκάθαρα χθες ότι υπάρχουν ανάμεσα στην ΚΑΕ και στις ακαδημίες της ομάδος. Η απάντηση του Δημήτρη Μπουσβάρου προς όσα ανέφερε ο Λευτέρης Αρβανίτης στην συνέντευξη τύπου σχετικά με τις ακαδημίες λέει πολλά για την κατάσταση που επικρατεί στο μπασκετικό ΑΡΗ.  Τώρα το ότι οι Νετζήπογλου και Σιδηροηλίας δουλεύτηκαν από το τεχνικό επιτελείο της ΚΑΕ δηλαδή τον Σάββα Καμπερίδη και τους εθελοντές συνεργάτες του σε μια χρονιά όπου τον Νετζήπογλου τον θυμήθηκαν αφού έκλεισε τα 18(και παρουσιάστηκε το πρόβλημα με το συμβόλαιο του) και τον Σιδηροηλία τον είχαν μεταξύ πάγκου και κερκίδας  ακούγεται σαν κακόγουστο ανέκδοτο.

Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝ

Στο πάτο του βαρελιού βρίσκεται ο μπασκετικός ΑΡΗΣ εδώ και χρόνια κάτι που κάνει τα πράγματα πολύ απλά για κάθε διοίκηση που θέλει να βοηθήσει. Σεβαστές οι καλές προθέσεις, καλά τα ωραία λόγια, καλά τα μακροπρόθεσμα πλάνα… αλλά οι πράξεις είναι αυτές που κάνουν την διαφορά. Πράξεις που θα επαναφέρουν την αξιοπιστία του Αυτοκράτορα εντός και εκτός γηπέδου. Πράξεις που θα πείσουν τον κόσμο ότι κάπου βαδίζουμε σαν ομάδα και στόχος είναι η αλλαγή σε όλα τα επίπεδα.

ΥΓ. Η μεμονωμένη σκληρή και άδικη κριτική προς την διοίκηση είναι το δένδρο… το δάσος είναι ο κόσμος στο Παλέ που με γεωμετρική πρόοδο κάθε χρονιά είναι και λιγότερος.

ΥΓ2. Είδαμε και Αρειανά χαμόγελα «υπερηφάνειας»  για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσία του Παναθηναϊκού από τον Δημήτρη Πρίφτη. Άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα για το τι σημαίνει να βάζεις στο βιογραφικό σου τον ΑΡΗ είτε είσαι προπονητής, παίκτης ή «εξέχων πολίτης»  της κοινωνίας της  Θεσσαλονίκης.

ΥΓ3. Δείτε αναλυτικά όλη την συνέντευξη τύπου εδώ.

Μετά και το πρόσφατο φιλικό παιχνίδι προετοιμασίας κόντρα στον Ολυμπιακό πλέον έχουμε όλοι ξεκάθαρη εικόνα για τον ΑΡΗ που θα διεκδικήσει την πρόκριση του επί της Αστάνα αλλά και για το τι αναμένουμε να δούμε τη νέα σεζόν. Φυσικά και εκκρεμούν οι μεταγραφές που μπορεί να φέρουν τα πάνω κάτω αλλά καλύτερα να σταθούμε στα έως τώρα δεδομένα παρά να πορευτούμε με μια κρυφή ελπίδα για συνταρακτικές αλλαγές.

Η ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΣΙΝΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ

Θα ήταν ψέμα να πει κάποιος ότι σε αυτά τα φιλικά προετοιμασίας είδε κάτι διαφορετικό σε σχέση με την περσινή χρονιά, μη  αναμενόμενο. Παρακολουθήσαμε έναν ΑΡΗ να θέλει να πιέσει ψηλά, έτοιμος να τρέξει στην αντεπίθεση, με εξαιρετικές εμπνεύσεις μεσοεπιθετικά αλλά με τη γνωστή δυστοκία στο σκοράρισμα. Ακόμη και αν το 3-0 στο Καραϊσκάκη που κανονικά θα έπρεπε να είναι 0-2 στα πρώτα 30’ το αφήσουμε στην άκρη λόγω της δυναμικής του Ολυμπιακού, στο μοναδικό φιλικό που γευτήκαμε τη χαρά της νίκης με την ανατροπή 2-1 βάσει ευκαιριών το σκορ θα έπρεπε να ήταν γύρω στο 5-1! Παθογένειες που τις είχαμε πέρσι αλλά και τα προηγούμενα χρόνια. Σε επίπεδο ετοιμότητας η ομάδα θύμισε κάτι μεταξύ φινάλε του πρωταθλήματος και πλέιοφς, ενώ η έλλειψη του Ροζ ήταν εμφανής. Και αν μάλιστα ο Μπεναλουάν συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς και στα επίσημα παιχνίδια, τότε είναι που θα ψάχνουμε αγωνιωδώς τους τρόπους για να καλύψουμε το κενό του Ροζ.

ΑΣΤΑΘΜΗΤΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΟΙ «ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ»

Η ομάδα πέρσι έκανε μια εξαιρετική πορεία και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Σε αυτή την πορεία όμως πέρα από τους μπόλικους πρωταγωνιστές υπήρχαν και ηχηρές απουσίες. Παίκτες δηλαδή από τους οποίους περιμέναμε το κάτι παραπάνω και δεν το είδαμε ποτέ. Πρώτος σε αυτή την λίστα είναι ο Ματέο Γκαρσία με τους Μήτρογλου,  Μπρούνο, Γκανέα και Ματίγια να ακολουθούν από κοντά. Πιθανόν να μπορούμε να περιμένουμε περισσότερη σταθερότητα από παίκτες σαν τον Μαντσίνι και τον Μάνο, ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο ξαφνικά να εμφανισθεί και ο Ντουάρτε. Με λίγα λόγια το να δούμε φέτος 3-4 από τους παραπάνω παίκτες να ανεβάζουν απόδοση και από κομπάρσοι να γίνονται πρωταγωνιστές είναι ένα πολύ πιθανό σενάριο που ίσως αλλάξει τα ως τώρα δεδομένα. Οι συνθήκες πάντως για να το δούμε αυτό το σενάριο υπάρχουν στον φετινό ΑΡΗ.

Η ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

Χαϊροβιτς, Ντένις και Φαμπιάνο τα νέα ως τώρα μεταγραφικά αποκτήματα με τους 2 πρώτους να μας έχουν δείξει κάποια μικρά δείγματα γραφής. Ο Χαϊροβιτς που πήρε και περισσότερο χρόνο αν και η μεταγραφή του δεν έτυχε «θερμής υποδοχής» από τον κόσμο έχει δείξει πολύ καλά στοιχεία. Εγκεφαλικός παίκτης με καλή τεχνική κατάρτιση και ουσία στο παιχνίδι του. Αυτό δηλαδή που χρειάζεται ολόκληρος ο ΑΡΗΣ, ουσία στο παιχνίδι του. Γιατί όπως λέμε για τον σέντερ φορ κίλερ που λείπει και οι ευκαιρίες πετιούνται στα σκουπίδια έτσι ακριβώς και η «τελική πάσα» που πολλές φορές είναι παραπάνω από μισό γκολ με ευκολία πετιέται στα σκουπίδια. Οπότε κάθε παίκτης που αποφεύγει τα λάθη και κυκλοφορεί την μπάλα σωστά είναι πολύτιμος! Ο Ντένις αν και πήρε χρόνο συμμετοχής λόγω των ενοχλήσεων του Κουέστα δεν πρόλαβε να δείξει κάτι το αξιόλογο. Ναι μεν στα γκολ που έχει δεχθεί ως τώρα δεν φέρει ευθύνη αλλά από την άλλη αυτό που ψάχνεις και από έναν τερματοφύλακα είναι αυτή η ανέλπιστη απόκρουση που θα σου χαρίσει νίκες. Πολύ νωρίς όμως για να κριθεί ο οποιοσδήποτε. Το Φαμπιάνο ανυπομονούμε να τον δούμε να αγωνίζεται και να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μιας και η άμυνα μπάζει… ποιοτικά και ποσοτικά… Για τις υπόλοιπες κινήσεις του σέντερ φορ, του αμυντικού χαφ, του στόπερ και του αριστερού μπακ που αναμένεται να γίνουν μέχρι να ανακοινωθούν επίσημα είμαστε και εμείς στην αναμονή.

ΣΕ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΡΗΣ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ

Αν και σε λίγες ημέρες δίνουμε το πρώτο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς με την ομάδα να είναι ακριβώς η ίδια με την περσινή χωρίς τον Ροζ , ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ φαίνεται να πατάει σε γερές βάσεις και να πείθει ότι και η νέα χρονιά θα είναι εξίσου εντυπωσιακή με την περσινή. Όταν δεν μασάς από μεταγραφικά μπαν, παλαιά χρέη, αφαιρέσεις βαθμών, πανδημίες και συνεχίζεις κανονικά ατάραχος την πορεία σου τότε πραγματικά δεν υπάρχει κάτι να μας φοβίσει. Και μόνο η σκέψη ότι στη θέση του Καρυπίδη με αυτά τα προβλήματα θα υπήρχε μια διοίκηση του παρελθόντος είναι να τρομοκρατείσαι.  Για αυτό στήριξη και μόνο στήριξη στην προσπάθεια που γίνεται!

ΥΓ. Απαραίτητη η μεταγραφική ενίσχυση μιας και η νέα σεζόν αναμένεται δυσκολότερη από την περσινή. Η ΕΠΟ φαίνεται αποφασισμένη να στηρίξει με νύχια και με δόντια τους «big-πορδ» αλλά ο ΑΡΗΣ θα είναι πάλι εδώ για να τους χαλάσει την μοιρασιά!

Με αφορμή την έναρξη της αποπληρωμής του 1.100.000 του Όριολ σε συνέχεια των άλλων εκκρεμοτήτων της «κληρονομίας» της εθελούσιας πτώσης στην Γ  Εθνική ήρθε η στιγμή να γυρίσουμε πίσω στον χρόνο και να θυμηθούμε εκείνες τις ημέρες… των κρίσιμων αποφάσεων ντροπής…

Σκοπός αυτής της αναδρομής δεν είναι να ανασύρουμε «ίντριγκες»  από το παρελθόν και ούτε να πούμε το κλισέ «εμείς τα λέγαμε». Το να θυμόμαστε όμως το που ήμασταν πριν λίγα χρόνια και το πώς οδηγηθήκαμε ως εκεί ίσως μας βοηθήσει να δούμε καλύτερα το σήμερα αλλά και να αντιληφθούμε ότι εντός της οικογένειας του ΑΡΗ εχθροί της ομάδος δεν υπάρχουν. Ακόμη και αν διαφωνούμε 100% με τον τρόπο σκέψης τους…

ΥΓ. Κανείς δεν ξέρει πως θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα πράγματα αν αντί για το χαρακίρι της Γ Εθνικής προτιμούσαμε άλλες οδούς. ΠΙΘΑΝΟΝ όμως να αποφεύγαμε την πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ που ήταν η μη άνοδος από την Γ Εθνική.

ΥΓ2. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα είχε μαζί με το παρακάτω άρθρο να μπορούσαμε να είχαμε συμπεριλάβει και τα σχόλια από αρκετούς συνοπαδούς τόσο στο planetaris.gr ώστε και στο Facebook. Έτσι απλά μπας και καταλάβουν μερικοί ότι όταν μιλάς με συνΑρειανό καλό είναι να μην ξεχνάς ότι και αυτός θέλει να δει τον ΑΡΗ στην κορυφή του κόσμου.

ΠΕΜΠΤΗ, 21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2014

Γιατί λέμε ΟΧΙ στην λύση-χαρακίρι της Γ Εθνικής

Το δράμα κορυφώνεται για τον πολύπαθο ΑΡΗ μας και μέσα στα επόμενα 24ωρα πολύ πιθανόν να πέσουν και οι "τίτλοι τέλους" που μετά μανίας πολλοί εντός και εκτός της οικογενείας του ΑΡΗ επιθυμούν. Σε ένα σκηνικό που θυμίζει στο απόλυτο την πολιτική σκηνή στην Ελλάδα, οι αποτυχημένοι(με εξαίρεση τον Χ.Παπαγεωργίου και ίσως 1-2 ακόμη που δεν έχουν προλάβει να δώσουν τα διαπιστευτήρια τους ως διοικητικοί παράγοντες του ΑΡΗ) κάθισαν στο τραπέζι για να βρουν λύση για τον ΑΡΗ. Υπήρχε περίπτωση να προταθεί μια διαφορετική λύση από την Γ Εθνική ή το ΑΦΜ από τους ανθρώπους που 28/7 δήλωναν δημόσια την στήριξη τους στην διοίκηση Στεφανίδη; Ανεπαρκείς παραγοντίσκοι που ζούνε για την λεζάντα λογικό είναι να θέλουν τον ΑΡΗ ερασιτέχνη για να μπορούν να τον κουμαντάρουν. Και φυσικά χωρίς χρέη ώστε να έχουν την περίοδο χάριτος μέχρι τα νέα χρέη να ξαναβγούν στο προσκήνιο. Χωρίς πλάνο, χωρίς προσωπικές ευθύνες, χωρίς το παραμικρό στοιχείο που να εμπνέει εμπιστοσύνη ότι η λύση της Γ Εθνικής που προωθείται είναι ο ενδεδειγμένος δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει ο ΑΡΗΣ για να ανακάμψει. Επειδή η λογική μας και ο τρόπος που μεγαλώσαμε μέσα στον ΑΡΗ δεν μας επιτρέπει να δεχθούμε την αυτοκτονία σαν λύση θα προσπαθήσουμε να αναφέρουμε μερικούς λόγους που πιστεύουμε ότι η Γ Εθνική ίσως να καταδικάσει τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ σε αφάνεια. Γιατί ο ΑΡΗΣ να πεθάνει δεν πρόκειται γιατί πολύ απλά οι ιδέες δεν πεθαίνουν. Και ο ΑΡΗΣ μας δεν ορίζεται ούτε από το ΑΦΜ του, ούτε από την κατηγορία που αγωνίζεται. Όταν όμως πιστεύεις και υπηρετείς μια ιδέα τότε οφείλεις να λειτουργείς με ρομαντισμό, τρέλα και ήθος και όχι επιλεκτικά να γίνεσαι σκληρός τεχνοκράτης...

10 λόγοι που λέμε ΟΧΙ  στην λύση-χαρακίρι της Γ Εθνικής:

1) Σίγουρα οι διοικήσεις ΠΑΕ, ΚΜΑ, ΑΣ  2004-2012(για να μην το αναλύσουμε παραπάνω) έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης στο κατάντημα του ΑΡΗ. Οι διοικήσεις όμως 2012-2014 είναι αυτές που ουσιαστικά καταστρέφουν τον ΑΡΗ. Όταν αναλαμβάνεις να διορθώσεις μια αρρωστημένη κατάσταση προβάλλοντας τον εαυτού σου ως καλύτερο από τους προηγούμενους τότε σε περίπτωση αποτυχίας οφείλεις τουλάχιστον να παραιτηθείς και να ζητήσεις συγνώμη από όσους σε πιστέψανε. Αυτό ισχύει και για την διοίκηση της ΠΑΕ, της ΚΜΑ αλλά και του Α.Σ. που πολύ γρήγορα φαίνεται να λυγίζει στις "πιέσεις".  Αντί για αυτό οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έχουν το θράσος να προτείνουν την λύση για το αύριο του ΑΡΗ και πιθανόν πολλοί από αυτούς να προσπαθήσουν να συμμετέχουν στην "επόμενη ημέρα" του ΑΡΗ. Αν δεν είναι αυτό ανήθικο και παράλογο τότε τι είναι;

2) Σε ένα θολό πολιτικό τοπίο όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα το να θεωρείς σταθερό και δεδομένο το νομικό πλαίσιο στην χώρα ακούγεται σαν ανέκδοτο. Ιδίως όταν μιλάμε για το νομικό πλαίσιο της εκούσιας εκκαθάρισης που ουσιαστικά δίνει την ευκαιρία σε κάθε εταιρία να πιστολιάσει με τεράστια ευκολία μπόλικο κόσμο. Και αν για τον ΑΡΗ, την ΑΕΚ, την Λάρισα ή τον Ηρακλή λόγω ιστορίας και μεγέθους κόσμου δεν είναι και το πιο απλό να κάνεις το δρομολόγιο Γ Εθνική προς Superleague  υπάρχουν δεκάδες χωριά που με τεράστια ευκολία θα ακολουθήσουν την συγκεκριμένη "λύση" αν ξαφνικά αρχίσει να λειτουργεί έτσι απλά όπως μας την παρουσιάζουν οι καλοθελητές. Σήμερα μπορεί να ισχύει όπως λένε οι "ειδικοί" αύριο όμως αυτή η νόμιμη και παράλογη κοινωνική αδικία μπορεί να διορθωθεί με θύμα τον ΑΡΗ. Μια άποψη που έχει ακουστεί και δημόσια από τον νομικό Σπ.Χριστοφορίδη.

3) Το "τζάμπα μάγκας" στον ΑΡΗ το έχουμε αναγάγει σε επιστήμη. Όλοι θέλουν να συμμετέχουν σε διοικήσεις, να λαμβάνουν μέρος σε συμβούλια, να πρωταγωνιστούν σε συνελεύσεις, να χώνουν τα μπούτια τους στο αγωνιστικό αγκαλιά με τους ποδοσφαιριστές αλλά όλα αυτά χωρίς καμία ουσιαστική ευθύνη. Κανείς δεν βάζει την υπογραφή του ή δεσμεύει την περιουσία για να το παίξει "μάγκας". Καλή η λεζάντα αλλά να μην μπλέξουμε κιόλας... Για αυτό άλλωστε τις τελευταίες ώρες προσπαθούν να ψήσουν την διοίκηση Στεφανίδη(και συγκεκριμένα τον κ.Ελευθεριάδη) να υπογράψει την ανάκληση συμμετοχής στην Football League. Άλλωστε το λογικό και ηθικό είναι από την στιγμή που τους κρίναμε(???) αποτυχημένους σαν διοίκηση της ΠΑΕ να παραιτηθούν και να αναλάβουν άλλοι. 

4) Ενότητα, συσπείρωση, εμπιστοσύνη στην προσπάθεια για έναν νέο ΑΡΗ... είναι τα σλόγκαν των ημερών. Όταν όμως έχεις πρόβλημα να βρεις τους εκκαθαριστές, τον "αυτοφοράκια" που θα αντικαταστήσει τον κ.Ελευθεριάδη στην ΠΑΕ ή να εξασφαλίσεις τα περίπου 200.000 ευρώ για τα οποία θα μείνει έκθετος απέναντι στη δικαιοσύνη ο κ.Ελευθεριάδης και να παρουσιάσεις ένα οργανωμένο πλάνο στον κόσμο τότε πως είναι δυνατόν να μιλάμε για ενδεδειγμένη λύση για τον ΑΡΗ. Ακόμη και στο πρώτο βήμα της λύσης που προτείνουν οι ίδιοι(οι αποτυχημένοι παράγοντες του ΑΡΗ) κολλάνε και θα μπορέσουν να τρέξουν στη συνέχεια όλη την διαδικασία χωρίς πρόβλημα;

5) Οι "ηγέτες" της επόμενης ημέρας έχουν βρεθεί, θα βρεθούν ή είναι κάτι που πρέπει να μείνει κρυφό μέχρι την τελευταία στιγμή στο πλαίσιο της ενότητας, της συσπείρωσης και της αλλαγής σελίδας στον ΑΡΗ; Λέμε να αρχίσουμε από το μηδέν... και κανέναν δεν τον νοιάζει ποιοί θα είναι αυτοί που θα βγουν μπροστά; Ο κ.Γαλανός όπως διαφημίζει με κάθε τρόπο έχει το χρήμα και θέλει να συμμετέχει, παρόλο που πλέον ούτε ο ίδιος εγγυάται για την εκκαθάριση της ΠΑΕ θα είναι ένας από τους "ηγέτες"; και αν ναι με ποια μορφή; με αυτήν της διοικούσας επιτροπής που με την πρώτη στραβή πηδάς από το καράβι και δεν τρέχει τίποτα; δεν είναι λογικό αυτοί που θέλουν να τρέξουν τον ΑΡΗ να βάλουν και την υπογραφή τους ώστε να αναλάβουν και τυπικά τις ευθύνες τους;

6) Για  περίπου 150.000.000 € έπεσε η ΑΕΚ, περίπου 55.000.000 € χρωστάει ο Παναθηναϊκός και κάτι λιγότερα έχει παγωμένα εδώ και χρόνια ο μπάογκ. Και εσύ θα υποβιβαστείς για ούτε το 1/3 από αυτά που χρωστάει ο συμπολίτης. Δεν προβληματίζει και δεν ενοχλεί κανέναν αυτό; Και για αυτούς που θα προτρέξουν να πουν ότι στον μπαογκ υπάρχει ο Σαββίδης να τους επισημάνω ότι ήρθε στον καταχρεωμένο συμπολίτη και δεν ψάχτηκε με λύσεις τύπου Γ Εθνική ώστε να μην πληρώνει σαν κορόιδο τα χρέη των προηγούμενων.

7) Η ΚΑΕ ΑΡΗΣ είναι σχεδόν ίδια περίπτωση με την ΠΑΕ. Εκεί γιατί προτιμήθηκε εντελώς διαφορετικός δρόμος. Δεν θα μπορούσε ο ΑΡΗΣ να πέσει Β Εθνική και τώρα να χτυπάει πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα. Εκεί δεν μας ενδιαφέρει η τιμωρία των ενόχων που κατάντησαν τον Αυτοκράτορα να πανηγυρίζει επειδή γλίτωσε γρήγορα τον υποβιβασμό; 

8) Πανιώνιος και ΟΦΗ είναι 2 ομάδες που τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα. Μάλιστα ο Πανιώνιος όπως έβγαινε προς τα έξω ήταν μια ανάσα από την διάλυση. Και όμως όχι μόνο δεν πήγαν Γ Εθνική αλλά κάνουν και μεταγραφές αξίας... Αλλά ξέχασα... εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους!

9) Με την πτώση στην Γ Εθνική για αυτά τα αστεία ποσά ο ΑΡΗΣ δημιουργεί ένα άσχημο δεδικασμένο για τον ίδιο. Πλέον στο μέλλον αν όλα κυλήσουν ομαλά με την εκκαθάριση θα έχουμε την λύση στο τσεπάκι μας. Τι έγινε; ξαφνικά ενώ περιμέναμε κερδοφορία 800.000 € βρέθηκαν κάτω από το χαλάκι χρέη 5.000.000 € ; δεν βαριέσαι θα ξαναπάμε Γ Εθνική να σβηστούν τα χρέη να κάνουμε restart, delete, format και λοιπές μπούρδες... Έτσι ο ΑΡΗΣ αντί να τιμωρήσει τους "ενόχους" θα στείλει το μήνυμα σε κάθε τυχοδιώκτη-λαμόγιο ότι στον ΑΡΗ υπάρχει και το περιθώριο για νέα χρέη αλλά και η λύση όταν η κατάσταση φθάσει στο απροχώρητο. Η πρώτη φορά είναι δύσκολη...

10) Η υπερηφάνεια του Αρειανού θα πληγωθεί ανεπανόρθωτα.  Στο καλύτερο σενάριο θα χρειαστεί να περάσουν 3 χρόνια μέχρι ο Αρειανός να μπορέσει να σηκώσει κεφάλι, το χειρότερο καλύτερα να το αφήσουμε στην άκρη... Ανεξάρτητα όμως από το χρονικό διάστημα που θα χρειαστεί για την ανάκαμψη της ομάδος όλοι μας θα ξέρουμε ότι αντί να πολεμήσουμε με τα όποια προβλήματα, τα παρατήσαμε και κάναμε χαρακίρι...

Πλέον όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση μοναδική ελπίδα για να παραμείνει ο ΑΡΗΣ στην Football League και να παλέψει από εκεί που έπεσε αγωνιστικά είναι κάποια νομικά κωλύματα που χαλάνε τα σχέδια των "σοφών". Από την λογική άρνηση Στεφανίδη-Ελευθεριάδη να υπογράψουν την ανάκληση συμμετοχής στην Football League μέχρι την φοβία όλων αυτών που έχουν προσωπικά με τον Λ.Σκόρδα μην βρει ο πρώην πρόεδρος της ΠΑΕ την ευκαιρία και επιστρέψει στον "θρόνο" του... και αυτό για όποιον καταλαβαίνει τι συμβαίνει στο "game of thrones" του ΑΡΗ είναι χειρότερο και από την διάλυση της ομάδος. 

ΥΓ. 2004-2012 λέμε τσουβαλιάζοντας όλους τους παράγοντες που συμμετείχαν σε αυτές τις διοικήσεις και ιδιαίτερα αυτούς που είχαν το δικαίωμα υπογραφής. Θα ξεχωρίσω τον Νικήτα Ματθαίου. Όχι γιατί όπως πολλοί "δηλητηριασμένοι" συνΑρειανοί μας θα σκεφτούν ότι κόπτομαι για τα δεινά που μπορεί να πάθει αλλά γιατί όταν ήταν πρόεδρος στην ΠΑΕ σε μια δύσκολη εποχή παρέα με τον Λ.Σκόρδα αυτός παραιτήθηκε. Παραιτήθηκε όταν ο  ΑΡΗΣ είχε πιάσει πάτο(για τότε δεδομένα) και μόνο ανοδική πορεία και λεζάντα μπορεί να είχε η συνέχεια. Είδε όμως πράγματα που δεν του άρεσαν, είδε πρόβλημα στην συνεργασία του με τον Λ.Σκόρδα και παραιτήθηκε. Η παραίτηση αποτελεί διοικητική πράξη ευθύνης. Ιδίως όταν αυτή γίνεται την κατάλληλη στιγμή. Για εσάς τους αποτυχημένους παράγοντες του ΑΡΗ μας που θέλετε να δώσετε και λύση στον ΑΡΗ μας, ποτέ δεν είναι αργά...

ΥΓ2. Είναι εντελώς τραγελαφική η κατάσταση στον ΑΡΗ. Αν ο ανύπαρκτος Στεφανίδης είχε κάνει μια σοβαρή συμφωνία με την Μπριζ, είχε εισπράξει τα χρήματα, είχε κλείσει τουλάχιστον 2-3 παίκτες ακόμη και η ομάδα κέρδιζε την Δευτέρα στο φιλικό με τους Σέρβους επιπλάδες  τώρα ο κοσμάκης που έχει οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι η Γ Εθνική είναι η μόνη λύση θα το έβλεπε εντελώς διαφορετικά το θέμα. Όπως και οι ανύπαρκτοι που θέλουν να μπουν στην θέση των ανύπαρκτων.

ΥΓ3. Μετά την εκλογίκευση της λύσης μέσω Γ Εθνικής, πλησιάζει και η εκλογίκευση της λύσης μέσω ΑΦΜ. Άλλωστε ο Γάζωρος είναι πάντα σε αναμονή.

Με τα μέτρα προστασίας από το covid σταδιακά να απομακρύνονται και  η καλοκαιρινή διάθεση να ανεβαίνει ολοένα και περισσότερο στη σκέψη όλων μας κυριαρχεί ο ΑΡΗΣ και η γλυκιά προσμονή για τη νέα αγωνιστική σεζόν. Εκεί όπου ευελπιστούμε να επιτραπεί η συμμετοχή του κόσμου και σε αυτή την νέα προσπάθεια που θα ξεκινήσει επισήμως  σε κάτι παραπάνω από ένα μήνα να μπορέσουμε και εμείς οι οπαδοί να δώσουμε το βροντερό παρών!  Μέχρι τότε παρακολουθούμε την προετοιμασία της ομάδος που μόλις ξεκίνησε, αγωνιούμε για τις μεταγραφές που θα ακολουθήσουν και ρίχνουμε κλεφτές ματιές στην ομάδα από το Καζακστάν που θα βρεθεί στον δρόμο μας.

Την Αστάνα έβγαλε η κλήρωση του Europa Conference League σε μια περίεργη διαδρομή που σε περίπτωση πρόκρισης βάζει την ομάδα μας στους ισχυρούς. Όχι κανά μεγαθήριο από πρωτάθλημα φόβητρο αλλά ούτε και μια παντελώς άγνωστη ομάδα όπως ακριβώς ήταν η Κόλος Κοβαλίβκα που υποτιμήσαμε και μας τιμώρησε. Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το κλειδί της πρόκρισης.  Δεν μας πάει ο ρόλος του ακλόνητου φαβορί τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος…  Τις περισσότερες φορές που πιστεύαμε ότι έχουμε το πάνω χέρι και η πρόκριση θα είναι εύκολη υπόθεση τελικά φάγαμε τα μούτρα μας. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με μια ομάδα με χρήμα, που στηρίζεται δυνατά από την χώρα της και η Ευρώπη δεν είναι για αυτήν κάτι το άγνωστο. Χαρακτηριστικά που από μόνα τους μας βάζουν στη λογική μιας πιο προσεκτικής αντιμετώπισης αυτού του αντιπάλου. Συν φυσικά ότι φέτος θα έχουμε 2 παιχνίδια με το πρώτο εκτός έδρας κάτι που σου επιτρέπει να διορθώσεις τα λάθη σου στον επαναληπτικό που θα γίνει στο Κλεάνθης Βικελίδης. Όπως και πέρσι έτσι και φέτος η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι τα πάντα θα κριθούν από την δική μας αγωνιστική κατάσταση και το γεγονός ότι υπάρχει μια δυνατή βάση παικτών από πέρσι είναι ένα ισχυρό πλεονέκτημα που μπορεί να μας δώσει την πρόκριση!

Και όταν μιλάμε για Ευρώπη, προκρίσεις και επαναληπτικό παιχνίδι στο Κλ.Βικελίδης τότε αυτομάτως βλέπουμε τους εαυτούς μας εκεί στις κερκίδες να χοροπηδάμε και να σπρώχνουμε την ομάδα προς την νίκη! Πέρσι ο ΑΡΗΣ στην χρονιά των ρεκόρ ήταν μόνος του… χωρίς την ασπίδα και το μεγάλο όπλο του που είναι ο πολυπληθής κόσμος του. Φέτος όμως θα έχουμε τη δυνατότητα να στηρίξουμε την ομάδα. Και αυτό όσοι έχουμε τη δυνατότητα θα πρέπει να το εκμεταλλευτούμε με την αγορά ενός διαρκείας.  Η μαζική μας στήριξη με τα διαρκείας   θα είναι η επιβράβευση της ομάδος για την περσινή χρονιά, η έμπρακτη στήριξη προς τον Καρυπίδη που έχει καταφέρει να κάνει προβλήματα που υπό άλλες συνθήκες θα μας έστελναν στα χωράφια να φαίνονται ασήμαντα αλλά και το προβάδισμα το δικό μας να καπαρώσουμε μια θέση στο Κλ.Βικελίδης για τη νέα σεζόν! Γιατί αν επιτραπεί μόλις ένα 50% ποσοστό πληρότητας στο γήπεδο και ο ΑΡΗΣ επαναλάβει μια ανάλογη πορεία με την περσινή τότε τα εισιτήρια θα μετατραπούν σε μαγικά χαρτάκια θυμίζοντας μας άλλες εποχές που έπρεπε να έχεις βύσμα για να βρεις μια θέση στο γήπεδο.

Ανυπομονησία για αυτό το μακρινό «ευρωπαϊκό» ταξίδι που ξεκινάει από το Καζακστάν  και ευελπιστούμε να  συνεχιστεί  μέχρι τους ομίλους και ακόμη παραπέρα.  Σε ένα ασυνήθιστα ήρεμο καλοκαίρι για τον Αρειανό οπαδό με τον Θόδωρο Καρυπίδη να έχει καταφέρει να μας πείσει ότι τα χρέη του παρελθόντος που ξεπηδάνε σαν τα μανιτάρια και ο φόβος του μπαν από την υπόθεση Ντουρμισάι δεν μπορούν να εμποδίσουν την ανοδική πορεία της ομάδος.  Χρέος μας να αγκαλιάσουμε αυτή την προσπάθεια και όποιο και αν είναι το ποσοστό φιλάθλων που θα επιτραπεί να μετατραπεί σε ένα μόνιμο «sold out»!

ΥΓ. Είπαμε αυτό το throwback για το χαρακίρι της Γ Εθνικής να το ακυρώσουμε για να μην χαλάσουμε το κλίμα αισιοδοξίας αλλά δυστυχώς υπάρχουν αρκετοί συνΑρειανοί με κοντή μνήμη που χρειάζεται φρεσκάρισμα…

Με πιο καθαρό μυαλό μετά τη λήξη των εγχώριων διοργανώσεων  αλλά και  τη διεξαγωγή του τελικού του Champions League όπου εκεί βρίσκεται η κορυφή που νιώθουμε για τον ΑΡΗ μας, ήρθε  η στιγμή να κάνουμε τον απολογισμό της ποδοσφαιρικής σεζόν. Μέσα από τη δική μας καθαρά οπαδική ματιά όπου τα μπάτζετ δεν παίζουν μπάλα και η αγάπη για τον ΑΡΗ είναι σαφώς ψηλότερα από την αγάπη μας για τη νίκη ή τους τίτλους που έχουμε να ζήσουμε από το 2004 στον πλανήτη ΑΡΗ…

ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΣΤΗΝ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΣΕΖΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΡΑΒΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Τα μπάτζετ δεν παίζουν μπάλα όταν όμως είσαι επαγγελματική ομάδα τότε οι στόχοι σου και οι απαιτήσεις που έχεις από τους ανθρώπους που απαρτίζουν την ομάδα είναι σε άμεση συνάρτηση των χρημάτων που επενδύεις. Στα χαρτιά ο ΑΡΗΣ είχε 2.5 στόχους… τη συμμετοχή του στους ομίλους του Europa League, το Ευρωπαϊκό εισιτήριο με μόλις 4 διαθέσιμα και αν οι συγκυρίες βόλευαν την διεκδίκηση του κυπέλλου Ελλάδος.  Και όταν από το «καλημέρα» καταφέρνεις να αποκλειστείς μέσα στην έδρα σου από την άσημη και αδύναμη Κόλος Κοβαλίβκα τα πράγματα μόνο αισιόδοξα δεν θα μπορούσαν να είναι. Σε εκείνο ακριβώς το χρονικό σημείο όλος ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ φώναζε «συγνώμη λάθος, του χρόνου θα είναι διαφορετικά…».

Η ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΒΔΑΚΙ ΤΟΥ ΑΚΗ ΜΑΝΤΖΙΟΥ

Σε εκείνο το χρονικό σημείο όπου όλα φαινόντουσαν μαύρα ήρθε το σημαντικό μήνυμα από τον Θόδωρο Καρυπίδη προς όλους εμάς όπου έκανε ξεκάθαρο ότι ο πρόεδρος είναι αποφασισμένος να πετύχει στον ΑΡΗ! Το πήρε πάνω του καθαρίζοντας τον Ένινγκ και κατά συνέπεια τον Άγγελο Χαριστέα, έφερε τον Άκη Μάντζιο κόντρα στο περιρρέουσα ατμόσφαιρα που αδυνατεί να εμπιστευτεί Έλληνα προπονητή και με ένα ντεμαράζ κινήσεων  στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου έφερε τα πάνω κάτω. Υπό την καθοδήγηση του Άκη Μάντζιου είδαμε έναν άλλο ΑΡΗ μέσα στο γήπεδο με την αγωνιστική πειθαρχία, την ομαδικότητα και την προσήλωση στο πλάνο νίκης να συνθέτουν την ταυτότητα της ομάδος μας.

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟΣ ΑΡΗΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ «ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ» ΤΩΝ BIG-ΠΟΡΔ

Και όσο και αν δεν αρέσει η συζήτηση για τη διαιτησία, για την τηλεκατευθυνόμενη ΕΠΟ, τις ομάδες-δορυφόρους και το παιχνίδι με τη σημαδεμένη τράπουλα όπως ακριβώς δηλαδή είναι το Ελληνικό ποδόσφαιρο δεν παύει να είναι μια πραγματικότητα. Από το μεταγραφικό μπαν λόγω Ντουρμισάι, τις υποθέσεις πρώην παικτών που ξαφνικά θυμήθηκαν τα χρωστούμενα, τα γήπεδα βάλτους που μας έβαζαν να αγωνιζόμαστε όταν στους ανταγωνιστές μας έκαναν πρόγνωση καιρού για 2 εβδομάδες μετά και τους έστελναν σε ουδέτερα γήπεδα και φυσικά οι διαιτητές καμικάζι όπου είχαν ξεκάθαρο στόχο να φρενάρουν την πορεία μας. Ο ΑΡΗΣ σε όλο αυτό όχι μόνο δεν έσκυψε το κεφάλι αλλά απάντησε με εντυπωσιακό ποδόσφαιρο κατά διαστήματα και ηχηρά χαστούκια προς όλους αυτούς που καταδυναστεύουν το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Μπαογκ, ΑΕΚ και Παναθηναϊκός πήραν το μάθημα τους ενώ και κόντρα στον Ολυμπιακό αν και δεν καταφέραμε να πάρουμε συγκυριακά τα αποτελέσματα που θέλαμε η ομάδα έδειξε καλό πρόσωπο. Ενώ με τις μικρομεσαίες δείξαμε μια εντυπωσιακή σταθερότητα ακόμη και όταν η νίκη κρινόταν στο 1 γκολ.  Οι νίκες στην Αθήνα και στο ντέρμπι της πόλης αλλά και το εντυπωσιακό πέρασμα από την Κρήτη κόντρα στην ομάδα-πρότυπο(σύμφωνα με τους ειδικούς του SDNA) είναι οι πιο δυνατές καλές στιγμές που κρατάμε από τη σεζόν που ολοκληρώθηκε.

ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, MVP ΟΜΩΣ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Ένα από τα χαρακτηριστικά του ΑΡΗ που παρακολουθήσαμε και έκανε σε μεγάλο βαθμό τη διαφορά φέτος ήταν η συλλογική προσπάθεια και το γεγονός ότι στο ρόλο του πρωταγωνιστή είχαμε πολλές και συχνές εναλλαγές. Από τη σταθερή αξία του Μπρούνο Γκάμα, τη ζωντάνια του Ροζ,  το απρόβλεπτο του Μπερτόγλιο,  την αστείρευτη ενέργεια των  Σάσα και Τζέγκο, τον ανέλπιστα αποτελεσματικό Μάνο, το «σκυλί» Σάκιτς, τον ανεστημένο Σούντγκρεν  αλλά και τους «δωδέκατους» παίκτες Μαντσίνι και Σίλβα. Όλοι ξεχώρισαν, όλοι ανά διαστήματα έγιναν πρωταγωνιστές και όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο σίγουρα μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει ο προπονητής. Ο Άκης Μάντζιος κατάφερε να πείσει τους παίκτες του να αγωνιστούν σαν σύνολο δίνοντας ευκαιρίες σε όλους και αυτό βγήκε μέσα στο γήπεδο. Κανείς όπως συνέβη επί Ένινγκ δεν ένιωθε παραγκωνισμένος και όλοι περίμεναν διακαώς την ευκαιρία τους.  Ωστόσο όσο και αν ως οπαδοί πάντα προτιμάμε να βλέπουμε αποκλειστικά το τι συμβαίνει μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις ιδιαίτερες συνθήκες λόγω της πανδημίας αλλά και τον συστηματικό πόλεμο που δέχεται η ομάδα. Υπό αυτές τις συνθήκες αν δεν υπήρχε ο Κάρυ σε αυτή τη συγκυρία ο ΑΡΗΣ στην καλύτερη θα πάλευε για τη σωτηρία του στη χειρότερη πάλι κάποιοι «σωτήρες» θα μας οδηγούσαν στην Γ Εθνική. Αυτή είναι η  πραγματικότητα που έχει βιώσει ο Αρειανός τα τελευταία 30 χρόνια και για αυτό για πρώτη φορά από τότε που δημιουργήθηκε αυτή η διαδικτυακή γωνιά θα αναδείξουμε ως MVP τον πρόεδρο της ομάδος και όχι κάποιον αθλητή!

ΕΒΑΛΕ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΗΣ ΤΙΤΛΩΝ

Συμβόλαιο με την επιτυχία δεν έχει κάνεις. Ακόμη και αν ρίξεις όλα τα χρήματα του κόσμου σε μια ομάδα η επιτυχία δεν είναι εξασφαλισμένη. Το να είσαι όμως ανταγωνιστικός, να παλεύεις για τη νίκη σε κάθε παιχνίδι κόντρα σε οποιοδήποτε αντίπαλο και να κοιτάς πάντα προς τη κορυφή είναι κάτι που στον Αρειανό είχε λείψει…  Το ζήσαμε φέτος(έστω εξ αποστάσεως) με την ομάδα να βρίσκεται σχεδόν σε όλη την διάρκεια της σεζόν στις πρώτες 2 θέσεις και πλέον η αφετηρία για τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ έχει αλλάξει! Ο πήχης έχει ανέβει ψηλότερα και η ομάδα πείθει ότι στην δέσμευση της για έναν ΑΡΗ πρωταγωνιστή ήταν και θα συνεχίσει να είναι συνεπής!  Τα συγχαρητήρια μας σε όλους τους συντελεστές της φετινής προσπάθειας!  Τα καλύτερα έρχονται!

ΥΓ. Πολλές φορές το προσπεράσαμε αλλά μετά και την απόφαση-μαχαιριά για Οριόλ έρχεται throwback για Γ Εθνική. Να θυμηθούμε λίγο τους «σοφούς», τους «σωτήρες», τους «παραπλανημένους».

Δεν λύγισε ο ΑΡΗΣ στο ΟΑΚΑ και παρά την μέτρια εμφάνιση του κατέκτησε την 3^η θέση. Η ομάδα μας εκμεταλλεύτηκε το ότι έπαιζε για 2 αποτελέσματα και με εξαίρεση μερικές κακές στιγμές έλεγξε το παιχνίδι χωρίς να νιώσει πίεση από την ΑΕΚ. Το σφύριγμα της λήξης επισημοποίησε την «χρονιά των ρεκόρ» αν και η απώλεια της 2^ης θέσης και ο τρόπος που χάθηκε η πρόκριση στου κύπελλο αφήνει και μια πικρία.

ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΟΙ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ

Πανομοιότυπα εικόνα είχαν και οι 2 ομάδες από το ξεκίνημα του αγώνα με τα πολλά λάθη να χαρακτηρίζουν το παιχνίδι. Η ΑΕΚ μας έδωσε την κατοχή, εμείς δεν ξέραμε τι να την κάνουμε  και η αστάθεια στην άμυνα και στις 2 πλευρές οδήγησε σε κάποιες καλές ευκαιρίες. Λίγες ευκαιρίες που όμως ανέδειξαν τους 2 τερματοφύλακες στους κορυφαίους της αναμέτρησης μιας και πέρα από αυτές τις φάσεις δεν υπήρχε ούτε ρυθμός ούτε ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο και από τις 2 πλευρές. Στα τελευταία λεπτά  η άμυνα μας «προσπάθησε» να κάνει την γκέλα αλλά ευτυχώς τα λάθη μας πέρασαν ανεκμετάλλευτα. Το μηδέν έμεινε μέχρι το τέλος και ο ΑΡΗΣ μας πήρε αυτό που ήθελε από το παιχνίδι!

ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΜΙΑΣ ΞΕΦΡΕΝΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Έστω με αυτή την ισοπαλία ο Άκης Μάντζιος και οι παίκτες του κατάφεραν να καταγράψουν μια ιστορική για τα δεδομένα των τελευταίων δεκαετιών πορεία. Σίγουρα αξίζαμε παραπάνω, σίγουρα μπορούσαμε παραπάνω. Ωστόσο στην αυτονόητη δέσμευση για το βήμα παραπάνω κάθε νέα  χρονιά φανήκαμε συνεπείς. Και όσο ο ΑΡΗΣ συνεχίζει την πορεία του προς την κορυφή τίποτα δεν πρέπει να μας ανησυχεί!

ΥΓ. Στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν και με όλα τα τραγελαφικά που βιώνουμε από πέρσι αυτή η 3^η θέση αλλά κυρίως η πορεία σου από το ξεκίνημα της χρονιάς μόνο ως επιτυχία μπορεί να χαρακτηριστεί. Έτσι και πιο δυνατά του χρόνου ρε Κάρυ!

ΥΓ2. Μετά και τα σημερινά αποτελέσματα αναμένουμε την είδηση για το -9 του ΑΡΗ!

Ούτε σήμερα κατάφερε να γευτεί την χαρά της νίκης η ομάδα μας, σπαταλώντας με περίσσια ευκολία μπόλικες ευκαιρίες και μένοντας τελικά στο μηδέν με τον ανύπαρκτο Παναθηναϊκό. Μοιραίοι οι Μαντσίνι και Μάνος που πέταξαν στα σκουπίδια 5 κλασσικές ευκαιρίες αδικώντας για ακόμη μια φορά την προσπάθεια τους. Χάθηκε η 2^η θέση, κρατάμε το προβάδισμα για την 3^η θέση.

ΦΛΥΑΡΟΣ ΚΑΙ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ Α’ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Σε γνώριμη τακτική κατέληξε ο Μάντζιος όπου με εξαίρεση την παραμονή του Γκάμα και του Σούντγκρεν στον πάγκο δεν πήγε σε επιλογές με ρίσκο. Ωστόσο και σήμερα φάνηκε ότι η ομάδα μπήκε διστακτικά σαν να μην ξέρει τι ακριβώς ήθελε από το σημερινό παιχνίδι. Ακόμη και έτσι και πέρα 2-3 επικίνδυνες αντεπιθέσεις του Παναθηναϊκού η ομάδα μας είχε την κατοχή και τον έλεγχο του αγώνα. Μια ανούσια κατοχή και έναν έλεγχο του παιχνιδιού που δεν ήξερε τι να τον κάνει… Ελάχιστες ευκαιρίες με αυτή του Μάντσινι στο φινάλε του ημίχρονου να δίνει το σύνθημα της αναποτελεσματικότητας που διήρκησε μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης.

ΡΕΣΙΤΑΛ ΧΑΜΕΝΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ

Ένας άλλος ΑΡΗΣ βγήκε από τα αποδυτήρια στο Β ημίχρονο και μόλις σε 15’’ μας έδειξε το τι θα ακολουθήσει. Ούτε με πλασάρισμα στο 46’, ούτε με διαγώνιο σουτ μέσα από την περιοχή , ούτε με ασίστ στον επερχόμενο Γκαρσία ούτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο και να του δινόταν η ευκαιρία για το γκολ ο Μαντσίνι πάλι θα το έχανε! Τρομερές ευκαιρίες όπως και αυτές του Μάνου που με κάποιον ποιοτικό παίκτη στη θέση τους σίγουρα θα βλέπαμε πολλά γκολ. Πολλά γκολ που θα μπορούσαμε να δούμε αν ο Διούδης δεν ήταν σε τόσο καλή ημέρα και η τύχη δεν έκλεινε τα μάτια σε κάθε προσπάθεια μας.

Ο ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ ΑΡΗΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ

Πάλεψε η ομάδα μας σήμερα και ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο ήταν καταιγιστική και έκανε τον Παναθηναϊκό για ακόμη μια φορά να φαίνεται μικρή ομάδα.  Είδαμε ύστερα από καιρό αυτόν τον κλασσικό ΑΡΗ που σπαταλούσε το πρώτο ημίχρονο και στο δεύτερο ημίχρονο έβγαζε φωτιές. Έβρισκε όμως το γκολ που σήμερα δεν το βρήκε. Όσο περίεργες και αν ήταν οι αλλαγές του Μάντζιου σίγουρα δεν έχει ευθύνη για το σημερινό αποτέλεσμα. Αδίκησαν την προσπάθεια τους και σήμερα οι παίκτες μας και αυτό θα πρέπει να γίνει αντικείμενο συζήτησης για όσους θα είναι και του χρόνου εδώ.

ΕΔΕΙΞΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Όταν από την αρχή της χρονιάς έχεις πρόβλημα στο γκολ και δεν έχεις ένα σταθερό σημείο αναφοράς στην επίθεση τότε ακόμη και στις ήμερες που είσαι κυρίαρχος στο παιχνίδι  αναγκάζεσαι σε αποτελέσματα σαν το σημερινό. Ατυχία, αναποτελεσματικότητα, έλλειψη ποιότητας όπως θέλει το λέει ο καθένας. Το αποτέλεσμα όμως είναι αυτό που μετράει και ούτε σήμερα πήραμε αυτό που θέλαμε και αξίζαμε.

ΥΓ. Ξενερώσαμε που χάθηκε η 2^η θέση αλλά δεν παύει και η 3^η θέση να είναι ένας στόχος. Το αν είναι επιτυχία ή αποτυχία το λένε τα νούμερα από μόνα τους…

Με τον ΑΡΗ μας να έχει εξασφαλίσει και μαθηματικά πλέον την έξοδο του στην Ευρώπη για 3^η συνεχόμενη χρονιά τα 2 εναπομείναντα παιχνίδια αποτελούν μια τυπική διαδικασία. Διαδικασία και ευκαιρία για την ομάδα μας ώστε να διασκευάσει τις εντυπώσεις που χάλασε στο φινάλε μια ξέφρενης πορείας. Καλύτερη ευκαιρία από τον αποτυχημένο Παναθηναϊκό που έρχεται με υπηρεσιακό προπονητή στον πάγκο του δεν υπάρχει και θα πρέπει να την εκμεταλλευτούμε!

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΚΑΜΠΟΣΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

Όσο και αν λέμε ότι ο στόχος επετεύχθη δεν παύει όλοι στο ποδοσφαιρικό τμήμα να έχουν ένα παράπονο από την εικόνα της ομάδος στα πλέιοφς. Έστω και στο φινάλε αυτή η εικόνα πρέπει να αλλάξει και για να γίνει αυτό θα πρέπει ο Άκης Μάντζιος να δει πιο καθαρά τα πράγματα και να επιλέξει τους παίκτες που θέλουν και μπορούν να αγωνισθούν σήμερα. Η σωματική και πνευματική κούραση των παικτών πέρα από δικαιολογία αποτελεί και μια πραγματική κατάσταση. Κατάσταση που δεν αντιμετωπίστηκε με επιτυχία στα προηγούμενα παιχνίδια και πλέον με τα νέα δεδομένα μπορεί να αντιμετωπιστεί. Η συμμετοχή του Ντουάρτε στην αποστολή δείχνει προς αυτή την κατεύθυνση όπως και η απουσία των ανέτοιμων παικτών. Ακόμη και στο αρχικό σχήμα αναμένεται να δούμε διαφορετικά πράγματα με βασικά όπλα της ομάδος μάλλον να μένουν στον πάγκο και να αγωνίζονται εφόσον χρειαστεί σαν αλλαγή.

ΚΛΕΙΔΩΣΕ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ – ΕΦΥΓΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ

Και μόνο το γεγονός ότι κλείδωσε η Ευρώπη πρέπει να είναι αρκετό ώστε να διώξει το οποιοδήποτε άγχος από τους παίκτες μας και να τους απελευθερώσει ώστε να φτάσουν σήμερα σε μια νίκη κόντρα στον προβληματικό Παναθηναϊκό. Νίκη για τον κόσμο που έχει αυτή τη γλυκόπικρη γεύση, νίκη για τους παίκτες και τον προπονητή που έχουν αδικήσει τον εαυτό τους στα πλέιοφς, νίκη για να γίνει ξεκάθαρο ότι ο ΑΡΗΣ δεν εξασφάλισε τυχαία την συμμετοχή του στην Ευρώπη.  Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Μόνο σαν ανέκδοτο ακούγεται το να ισχυρίζεται κανείς ότι βγήκαμε στην Ευρώπη λόγω της νίκης της ΑΕΚ σε ένα πρωτάθλημα που το πέρασες στην μεγαλύτερη διάρκεια του στις πρώτες 2 θέσεις… Απλά στα πλέιοφς εξαργυρώσαμε την καλή μας πορεία στην κανονική διάρκεια. Αν δεν είχε αξία αυτή η πορεία τότε όλες οι ομάδες θα ξεκινούσαν με 0 βαθμούς.