Ισόπαλος αναδείχθηκε ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Παναθηναϊκό στο φινάλε της σουπερλίγκας. Μπορούσε τη νίκη ο ΑΡΗΣ αλλά το χαμένο πέναλτι του Καμαρά, η έλλειψη καθαρού μυαλού στην επίθεση και η συνολικά καλή παρουσία του Λοντίγκιν κράτησαν το 1-1 του πρώτου ημιχρόνου. Καλές εντυπώσεις άφησε η ομάδα στο τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς αλλά ο τρόπος που χάθηκε η σημερινή νίκη μας υπενθύμισε τις παθογένειες του φετινού ΑΡΗ που μας οδήγησαν ως εδώ.

ΝΩΘΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΓΚΟΛ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ

Δευτερόλεπτα μετά τη σέντρα και γινόταν ολοένα και πιο ορατό η χαλαρότητα των παικτών μας και η αποφασιστικότητα των αντιπάλων μας. Ο Παναθηναϊκός ήταν απειλητικός, βρήκε ένα καλό στημένο και με μια ανάποδη τυφλή τυχερή κεφαλιά τιμώρησε την αδράνεια της άμυνας μας.  Ο ΑΡΗΣ είχε πρόβλημα στο να ανακόψει τα ανεβάσματα του Παναθηναϊκού αλλά και να κυκλοφορήσει σωστά την μπάλα. Παρόλα αυτά όσο κυλούσαν τα λεπτά η ομάδα άρχισε να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα του αγώνα ανεβάζοντας σταδιακά την απόδοση της. Η γκολάρα του Ιτούρμπε κόντρα στην προσπάθεια του Τζήλου να το ακυρώσει επιβεβαίωσε ότι η ομάδα και σήμερα κατέβηκε για την νίκη και μόνο για την νίκη ανεξαρτήτως της σημασίας του αγώνα.

ΟΙ «ΑΛΛΑΓΕΣ» ΤΟΥ ΤΕΡΖΗ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΊΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ

Ο ΑΡΗΣ είχε ήδη αρχίσει να βρίσκει τα πατήματα του και από την στιγμή που ο Τερζής πήρε την απόφαση με την σέντρα του Β ημιχρόνου να ρίξει μέσα τους «βασικούς» Πάλμα, Καμαρά και Ρούπ στην θέση του Χριστοδουλόπουλου, του Σγούρου και του Γκρέι οι ισορροπίες της αναμέτρησης άλλαξαν! Μπορεί και ο Παναθηναϊκός να είχε τις καλές στιγμές του με το δοκάρι και τις καίριες επεμβάσεις του Σιαμπάνη αλλά ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός ήλεγξε το παιχνίδι και είχε τις σημαντικότερες φάσεις για να κάνει το γκολ. Το σήριαλ μεταξύ Πάλμα και Καμαρά για το ποιος θα χτυπήσει το πέναλτι οδήγησε στην μεγαλειώδη απόκρουση του Λοντίγκιν που εξελίχθηκε εκ των πρωταγωνιστών της αναμέτρησης. Άγγιξε το γκολ ο Νταρίντα με άλλη μια εκπληκτική σουτάρα που τράνταξε το δοκάρι ενώ υπήρχαν κάμποσες φάσεις όπου θα μπορούσε να γίνει το γκολ όπου ο Καμαρά κυρίως αλλά και ο Πάλμα δεν είχαν την καθαρή  σκέψη για να κάνουν την σωστή επιλογή.

ΑΡΕΣΕ Η ΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Καλός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Και πάλι όμως φάνηκε ότι κάτι έλειπε ώστε η ομάδα να εξαργυρώσει την καλή εμφάνιση της. Κάτι που το είδαμε κάμποσες φορές τη φετινή σεζόν. Οι αλλαγές του Τερζή στο τελευταίο(και αδιάφορο) παιχνίδι της χρονιάς είχαν μια λογική αλλά οι κινήσεις του μέσα στον αγώνα και ο τρόπος που αγωνίσθηκε η ομάδα απέδειξε ότι ο ΑΡΗΣ μας μόνο αδιάφορος δεν ήταν. Ξεχώρισαν κάποιοι παίκτες όπως ο Ιτούρμπε που στα πλέιοφς είναι άλλος παίκτης από αυτόν που ξέραμε. Εξαιρετικός ο Νταρίντα όπως και ο Ρουπ, παίκτες που ευελπιστούμε να τους διατηρήσουμε στο ρόστερ ενόψει της νέας χρονιάς. «Ψήφο εμπιστοσύνης» πήρε και ο Σιαμπάνης που ήταν πολύ καλός σήμερα και ίσως θα πρέπει να διατηρηθεί στην τριπλέτα των γκολκιπερ. Ουσιαστικός και ο Πίρσμαν που και αυτός στα πλέιοφς έχει δείξει έναν εντελώς διαφορετικό πρόσωπο δίνοντας μάλιστα λύσεις και ως στόπερ. Δεν έλειψαν όμως και τα τραγελαφικά με την διαφωνία Καμαρά – Πάλμα για το ποιος θα χτυπήσει το πέναλτι να μας υπενθυμίζει ότι υπάρχουν «δομικά» προβλήματα στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ.

ΑΔΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Ούτε σήμερα ξέφυγε ο ΑΡΗΣ μας από τον «κανόνα» ολόκληρης της χρονιάς και αδικώντας τον εαυτό του σε ένα παιχνίδι όπου μπορούσε να φύγει με τη νίκη, τελικά αρκέστηκε στο Χ. Η γκολάρα του Ιτούρμπε, το χαμένο πέναλτι του Καμαρά μαζί με πολλές λάθος επιλογές και η σουτάρα του Νταρίντα που τράνταξε το δοκάρι ήταν οι στιγμές που διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα. Ανάμεικτα τα συναισθήματα για μια χρονιά όπου η ομάδα μας ναι μεν εξασφάλισε το ευρωπαϊκό εισιτήριο αλλά η όλη της πορεία χαρακτηρίστηκε από τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της και μια γενικότερη μετριότητα. Απαραίτητη η αλλαγή σε πολλά επίπεδα για να δούμε το κάτι διαφορετικό την επόμενη χρονιά.

ΥΓ. Και μόνο που σε αυτό το σουτ του Νταρίντα δεν μας δείχνει ένα replay να δούμε που χτύπησε η μπάλα προκαλεί …καχυποψία.

Με σημαντικές απουσίες της τελευταίας στιγμής και την έλλειψη βαθμολογικού κίνητρου ο ΑΡΗΣ μας αντιμετώπισε την ΑΕΚ, κατάφερε να προηγηθεί …αλλά τελικά δεν απέφυγε την ήττα.  Ο Γκρέι από την άσπρη βούλα άνοιξε το σκορ αλλά τα πολλά αμυντικά κενά και η έλλειψη ουσιαστικής πίεσης στον άξονα έφεραν την ήττα. Αμηχανία και ανακούφιση στο φινάλε του αγώνα από τον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο,  μιας και αυτή η περίεργη νερόβραστη αγωνιστική σεζόν έλαβε τέλος.

ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Με τους Χριστοδουλόπουλο και Ντουκουρέ να είναι οι εκπλήξεις του Τερζή στο αρχικό σχήμα ο ΑΡΗΣ φάνηκε από τα πρώτα λεπτά να χωλαίνει. Έλειπε η ενέργεια του Ετέμπο μεσοαμυντικά με τον Ντουκουρέ να μην πατάει καλά. Τ

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ Ο ΓΚΡΕΪ ΤΟ 1-0!

Τα σουτ του Τσούμπερ μάλλον λειτούργησαν σαν ξυπνητήρι για τους παίκτες μας που άρχισαν δειλά δειλά να κρατάνε την μπάλα περισσότερο και να αρχίζουν να κοιτάνε προς το άλλο μισό του γηπέδου. Με το που ανέβηκε λίγο πιο ψηλά όλη η ομάδα ο Ματέο Γκαρσία κατάφερε να βρει τους χώρους, να τρυπώσει στην αντίπαλη περιοχή και να κερδίσει το πέναλτι από όπου έγραψε το 1-0 ο Γκρέι!

ΔΕΝ ΕΒΑΛΕ ΜΥΑΛΟ

Τι και αν αυτό το 1-0 ήταν ιδανικό σενάριο… η ομάδα δεν έδειχνε να το πιστεύει. Παρέδωσε την κατοχή στην ΑΕΚ, κλείστηκε και μέσα σε λίγα λεπτά από λάθος του Ντουκουρέ στον χώρο του κέντρου έδωσε την ευκαιρία  στον Φαν Βεερτ με ωραίο τελείωμα να ισοφαρίσει. Μετά την ισοφάριση και κυρίως χάρη στον πανταχού παρών Νταρίντα και τον δραστήριο Ρούπ η ομάδα μας άρχισε να κυκλοφορεί καλύτερα την μπάλα και να κόβει ελαφρώς τον ρυθμό της ΑΕΚ. Παρόλα αυτά η κακή λειτουργία της άμυνας και η αδυναμία προσαρμογής στα επιθετικά ατού των αντιπάλων μας στοίχισε για ακόμη μια φορά και ο Τσούμπερ κατάφερε αυτή την φορά να νικήσει τον Κουέστα. Έναν Κουέστα που παρά τα 2 γκολ είχε μια θετική παρουσία και κράτησε τον ΑΡΗ μέσα στο παιχνίδι.

ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΜΠΕΡΔΕΨΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Δεν ήταν κακός ο ΑΡΗΣ σήμερα αλλά με τον τρόπο που αγωνίστηκε έμοιαζε σαν να μην προσπάθησε αρκετά. Σαν να μην προσπάθησε αρκετά συνολικά. Από τον Τερζή που θα μπορούσε να έχει πιο λογικές επιλογές για αυτό το παιχνίδι μέχρι και τους παίκτες όπου στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και ιδιαίτερα καθώς τελείωνε το παιχνίδι δεν έδειχναν να καίγονται και για την ισοφάριση. Προφανώς και οι απουσίες έπαιξαν τον ρόλο τους μιας και ένας Πάλμα είναι αρκετός για να αλλάξει τα δεδομένα οποιασδήποτε αναμέτρησης. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είχε κάποια λογική η χρησιμοποίηση του Χριστοδουλόπουλου αντί για τον «ανεβασμένο στα πλέιοφς» Ιτούρμπε ή η απουσία του Ετέμπο από την αποψινή αναμέτρηση.  Σίγουρα με τον ΑΡΗ πλήρη θα βλέπαμε άλλη αναμέτρηση.

ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟΥΣΙΕΣ, ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΙΝΗΤΡΟ

Η ομάδα με τη σύνθεση που κατέβηκε ίσως και να μην μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο αλλά η έλλειψη μαχητικότητας και ουσιαστικής προσπάθειας για την ισοφάριση ιδιαίτερα στο φινάλε του αγώνα ήταν κάτι που δεν άρεσε. Παιχνίδια σαν το σημερινό ανεξαρτήτως στόχων θα πρέπει πάντα να αποτελούν κίνητρο για την ομάδα. Ας ελπίσουμε τη νέα σεζόν να δούμε μια εντελώς διαφορετικό νοοτροπία και μια χρονιά με πολύ περισσότερη ποδοσφαιρική λογική σε σχέση με την φετινή.

ΥΓ. Δεν ήθελε να δει πέναλτι ο Φωτιάς σήμερα με τίποτα. Ευτυχώς στην φάση του Ρούπ το VAR «δούλεψε».

Σε ένα αρκετά περίεργο παιχνίδι με 6 γκολ αλλά χωρίς ρυθμό και ιδιαίτερη ένταση… ο ΑΡΗΣ μας πήρε τη νίκη που ήθελε και σφράγισε το ευρωπαϊκό του εισιτήριο! Το άστρο του Πάλμα έλαμψε ξανά με ένα υπέροχο σπάνιο γκολ στα πρώτα λεπτά του αγώνα, ένα εύστοχο πέναλτι και μια μαγική ασίστ για highlight! Διασκεύασε τις εντυπώσεις η ομάδα στο Β ημίχρονο μιας και στο πρώτο ημίχρονο έμοιαζε να είχε «βολευτεί» από το γρήγορο 1-0.

ΦΟΥΡΙΟΖΟΣ ΠΑΛΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Δεν έκρυβε κάποια έκπληξη η ενδεκάδα που επέλεξε ο Τερζής με τον Γκρέι να είναι αυτός που φυσιολογικά αντικατέστησε τον τιμωρημένο Καμαρά. Όποια πλάνα όμως και αν είχαν οι 2 προπονητές στη σέντρα ο Πάλμα με ένα διαγώνιο απίθανο σουτ από πολύ πλάγια θέση έκανε το 1-0 μόλις τα πρώτα λεπτά. Γκολ σπάνιας κλάσης από έναν παίκτη που ξεχωρίζει σαν την μύγα μέσα στο γάλα.

ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΡ ΚΑΙ 2-0

Όσο ενθουσιώδες και αν ήταν το ξεκίνημα του αγώνα η συνέχεια ήταν εντελώς ανάποδη. Με ένα ανούσιο passing game προς τα πίσω και φλύαρη κατοχή ο ΑΡΗΣ μας έλεγχε το παιχνίδι απλά προστατεύοντας το 1-0. Λίγο πριν το φινάλε του ημιχρόνου σε μια από τις λίγες φάσεις όπου η ομάδα έβγαλε ένταση, ο Εμπακατά κέρδισε το πέναλτι, με τον Πάλμα να το εκτελεί και να γράφει το 2-0.

Η ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

Οι περισσότεροι πιστέψαμε στο 2-0 ότι το παιχνίδι έχει τελειώσει και από ότι φάνηκε το ίδιο πίστεψαν και οι παίκτες μας. Οι αντίπαλοι μας μπήκαν δυνατά στο Β ημίχρονο και κατάφεραν με έναν εξαιρετικό συνδυασμό να μειώσουν σε 2-1 αλλάζοντας τα δεδομένα του παιχνιδιού.

Ο ΠΑΛΜΑ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ

Με την όρεξη του Βόλου να έχει ανοίξει μετά το 2-1 ο ΑΡΗΣ μας έψαχνε τρόπο να αποκτήσει ξανά τον έλεγχο του αγώνα. Την λύση την έδωσε για ακόμη μια φορά ο Πάλμα όπου με μια μαγική φαλτσαριστή καλοζυγισμένη χαμηλή σέντρα έδωσε την ευκαιρία στον Γκρέι απλά να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα κάνοντας το 3-1! Αυτό το γκολ κατά κάποιο τρόπο αφύπνισε την ομάδα που στη συνέχεια έδειξε να ανεβάζει απόδοση, να παίζει πιο δυνατά και να ανεβαίνει πιο ψηλά. Ωστόσο μια σειρά από λάθη οδήγησαν στο 3-2 κόντρα στη ροή του αγώνα. Παρόλα αυτά ο ΑΡΗΣ είχε βρει ρυθμό, έμοιαζε πιο σοβαρός και δεν φάνηκε να ανησυχεί ιδιαίτερα. Πόσο μάλλον από το χρονικό σημείο όπου οι αντίπαλοι μας έμειναν με 10 παίκτες. Τα πάντα έγιναν πιο εύκολα και ο Νταρίντα βρήκε τους χώρους για να βάλει και αυτός την πινελιά του σερβίροντας μια υπέροχη ασίστ στον επερχόμενο Ματέο Γκαρσία όπου με ωραίο τελείωμα έκανε το τελικό 4-2!

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Ένα κολάζ του φετινού ΑΡΗ παρακολουθήσαμε σήμερα μιας και η ομάδα μας σε αυτά 95’ κατάφερε να μας τα θυμίσει όλα! Από τα απίστευτο ταλέντο παικτών όπως ο Πάλμα και ο Νταρίντα  μέχρι την κακή διαχείριση του σκορ και τα φθηνά αμυντικά λάθη. Μέσα στο ίδιο παιχνίδι είδαμε 4 γκολ, κάποιες εξαιρετικές επιθετικές ενέργειες των παικτών μας αλλά και μια ομάδα να κουράζει, να διστάζει, να μπερδεύεται και να παλεύει να κάνει τα εύκολα δύσκολα. Κάπως έτσι ήταν ο ΑΡΗΣ μας όλη τη χρονιά και τώρα στο τέλος δύσκολα να ξεφύγει από τον κανόνα. Η διαφορά είναι στην αποτελεσματικότητα και σήμερα οι παίκτες μας το είχαν από τα αποδυτήρια!

ΓΙΑ 5^Η ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

«Κλείδωσε» ο στόχος της Ευρώπης όσο εύκολα περιμέναμε όσοι βλέπαμε το θέμα καθαρά αγωνιστικά. Μπορεί ο ΑΡΗΣ φέτος να μην ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας αλλά σύγκριση με την ομάδα του Βόλου δεν υπάρχει… Και πως να υπάρχει όταν έχεις στο ρόστερ παίκτες σαν τον Πάλμα και τον Νταρίντα να σου χαρίζουν απλόχερα σπουδαίες ποδοσφαιρικές στιγμές! Μπράβο ρε Αρειανάρα αλλά την Κυριακή σε θέλουμε ακόμη πιο δυνατή!

ΥΓ. Εδώ θα το χάσεις το πρωτάθλημα κουμανταδόρε της «εξυγίανσης»

Αποστολή εξετελέσθη για το “διαιτητικό team” του Μπένετ όπου με τις αποφάσεις τους πλαστογράφησαν ένα ακόμη αποτέλεσμα στο γήπεδο της Τούμπας. Ο μη καταλογισμός πέναλτι στο 30’ και η αποβολή του Κουλιεράκη ήταν το σφύριγμα μεταξύ άλλων που σημάδεψε την αναμέτρηση… όπως ακριβώς σημάδεψαν το κεφάλι του βοηθού με το μπουκάλι αλλά δεν βαριέσαι… οι Αζερμπαϊτζανοί συνέχισαν το έργο τους απτόητοι. Δεν διαχειρίστηκε σωστά το 0-1 ο ΑΡΗΣ μας, που όμως υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μπορούσε να είχε φύγει με το διπλό.

ΤΟ ΝΩΘΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ «ΜΗΝΥΜΑ» ΤΟΥ ΑΓΚΑΓΙΕΦ

Με εξαίρεση την αντικατάσταση του Ντουκουρέ με τον Ετέμπο ο ΑΡΗΣ ήθελε να ελέγξει τον χώρο του κέντρου και να παρουσιαστεί πιο συμπαγής μεσοαμυντικά. Κάτι που πέτυχε εν μέρει μιας και ο συμπολίτης πίεζε και αναπτυσσόταν από τα πλάγια. Στις φάσεις που δημιούργησαν οι αντίπαλοι μας τα τελειώματα ήταν τραγικά και αυτό έδινε χρόνο στην ομάδα μας για να προσαρμοστεί στις ανάγκες του παιχνιδιού. Με το που ήρθε όμως η αντίδραση του ΑΡΗ που κέρδισε μέτρα και ξεκίνησε να απειλεί ήρθε η «απάντηση» του διαιτητή Αγκάγιεφ όπου δεν είδε πέναλτι στην ανατροπή του Ματέο Γκαρσία σε προφανή θέση για γκολ μέσα στην μεγάλη περιοχή. Όταν λοιπόν διαιτητής και VAR δεν βλέπουν αυτό το πέναλτι τότε για να κερδίσεις θα πρέπει να είσαι κατά πολύ καλύτερος από τον αντίπαλο σου. Όχι απλά καλύτερος αλλά κατά πολύ καλύτερος.

ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ

Από εκείνο το σημείο και μετά μάλλον οι παίκτες μας κατάλαβαν ότι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από τους αντιπάλους τους, ήλεγξαν το παιχνίδι κυκλοφορόντας σωστά την μπάλα και με σωστή πίεση άρχιζαν να γίνονται ολοένα και πιο απειλητικοί.  Από αυτή την πίεση και την κακή αντίδραση του αντίπαλου αμυντικού, ο Γκαρσία έκανε το κλέψιμο, ο Καμαρά πήρε την μπάλα και από κοντά τράνταξε τα γήπεδα γράφοντας το 0-1 λίγο πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου. Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ άρχισε το ίδιο άσχημα με το πρώτο δίνοντας την ευκαιρία στον μπαογκ όχι απλά να ισοφαρίσει αλλά και να κάνει την ανατροπή. Το ασύλληπτο σουτ Νταρίντα που έκανε το 2-2 λίγα λεπτά αργότερα έφερε νέα δεδομένα στο παιχνίδι. Ωστόσο η τύχη όπως και στο γκολ της ισοφάρισης του ποακ έτσι και στο 3-2 μας γύρισε την πλάτη και ένα σουτ που φαινόταν να το ελέγχει ο Κουέστα με την παρέμβαση του κεφαλιού του Πίρσμαν κατέληξε στα δίχτυα. Οι τραγελαφικές καθυστερήσεις, οι ψευτοτσαμπουκάδες, η «συστημένη» αποβολή του Καμαρά και ο έξτρα χρόνος που εξαφανίσθηκε ήταν ένα έργο που το αναμέναμε και το είχαμε ξαναδεί.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗΝ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ «ΤΥΦΛΟΥΣ» ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Για να κρίνεις αυτό το παιχνίδι αγωνιστικά θα πρέπει την φάση του 30’ να την διαγράψεις. Μια και το πιθανό σενάριο του 0-1 από το 30’ με τον μπαογκ να συνεχίζει με 10 παίκτες θα ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Στο παιχνίδι όμως που είδαμε ο ΑΡΗΣ για ακόμη μια φορά πλήρωσε την αστάθεια του και την έλλειψη ψύχραιμης αντίδρασης όποτε ο αντίπαλος πιέζει. Ήξερε ότι ο συμπολίτης πιέζει από την αρχή και μέχρι στο 20’ με 25’ από σύμπτωση δεν δέχθηκε γκολ. Ισορροπείς το παιχνίδι, παίρνεις τον έλεγχο, σκοράρεις και πας αποδυτήρια με 0-1. Δεν ήταν αναμενόμενο ότι οι αντίπαλοι θα πίεζαν λυσσαλέα για την ισοφάριση; Τι έκανες; Κλείστηκες πίσω, δέχθηκες 2 γκολ και μετά ψάχτηκες να δεις αν μπορείς να αντιδράσεις. Δεν ξέρω αν ο Τερζής θα έπρεπε να προχωρήσει νωρίτερα σε αλλαγές αλλά αυτή η κακή διαχείριση του 0-1 είναι κάτι που το έχουμε ξαναδεί. Όπως και τις κακές αντιδράσεις του Καμαρά με την κόκκινη πλέον να φράζεται στο στοίχημα. Δεν φαινόταν; δεν το περιμέναμε; δεν το έβλεπε ο Τερζής; κανείς δεν ξέρει.

ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ

Με το άκουσμα του ορισμού της συγκεκριμένη διαιτητικής ομάδας, ανάλογου επιπέδου με αυτή του Α γύρου δεν περιμέναμε κάτι το διαφορετικό. Οι Αζερμπαϊτζανοί την έκαναν την δουλειά τους και οι «εξυγιαντές» πήραν μια ακόμη «υπερήφανη» πλαστή νίκη με τον τρόπο που τους χαρακτηρίζει. Με τους τυφλούς διαιτητές, με τα χαλασμένα VAR, με τα μπουκάλια στα κεφάλια των διαιτητών, με τις καθυστερήσεις τους και τους ψευτοτσαμπουκάδες τους. Ναι, υπήρχε και η κακή διαχείριση του 0-1 από τον ΑΡΗ μας, ναι υπήρχε και η ατυχία στα 2 γκολ του μπαογκ. Ναι υπήρχε και το πέναλτι και η αποβολή που θα άλλαζαν τις συνθήκες του αγώνα από το 30’ πολύ πριν γίνουν όλα τα παραπάνω...

ΥΓ. Και κάπου εκεί θυμάσαι ένα πλαστικό μπουκάλι που έπεσε στο μπούτι της Κουρουμπίλιας και έχασες την έξοδο στην Ευρώπη.

 Αποστομωτική απάντηση έδωσε μέσα στο γήπεδο ο ΑΡΗΣ μας προς όλους αυτούς που έβλεπαν την ομάδα μας σε αυτά τα πλέιοφς σαν σάκο του μπόξ και εκτός Ευρώπης, κερδίζοντας τον Ολυμπιακό με 2-1! Σοβαρός, πειθαρχημένος και με πλάνο για 2^ο συνεχόμενο παιχνίδι κατάφερε να πάρει μια σπουδαία νίκη και να κρατάει το εισιτήριο της Ευρώπης σφιχτά και με τα 2 του χέρια.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΟΣ

Όπως και κόντρα στον Βόλο έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε διαβασμένος και σοβαρός από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα. Σωστή η πνευματική προετοιμασία των παικτών από τον Τερζή όπως και η διαχείριση του ρόστερ μιας και κάπως έτσι εξηγείται η παραμονή των Ετέμπο και Ιτούρμπε στον πάγκο. Οι αποστάσεις των γραμμών ήταν σωστές, το κέντρο με την τριάδα Ντουκουρέ , Νταμπό και Νταρίντα δούλευε ιδανικά σε συνεργασία πάντα με τα τρεξίματα του Ματέο Γκαρσία και τις αλλαγές θέσεων με τον Πάλμα. Στα μετόπισθεν ο Εμπακατά έμοιαζε ανεβασμένος μετά την ασίστ στον Βόλο ενώ ο Πίρσμαν ως στόπερ στο πλευρό του Φαμπιάνο ήταν αποτελεσματικός σε κάθε του κίνηση.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΜΕ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΡΝΕΡ ΤΟΥ ΠΑΛΜΑ

Με τους Νταρίντα και Γκαρσία να απειλούν τα αντίπαλα δίχτυα ο ΑΡΗΣ έδειχνε να κυνηγάει το γκολ ολοένα και περισσότερο. Ένα γκολ που ήρθε με ένα μαγικό χτύπημα κόρνερ του Πάλμα και έστειλε αδιάβαστο τον Πασχαλάκη, εξαργυρώνοντας το καλό πρόσωπο μας μετά τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης. Το 1-0 ανέβασε και άλλο την ομάδα μας που φώναζε με την εικόνα της ότι θέλει και μπορεί να πετύχει και άλλο γκολ. Γκαρσία και Πάλμα δεν κατάφεραν να κάνουν το 2-0 στις φάσεις που είχαν αλλά ο Νταμπό ήταν εκεί για να εκμεταλλευτεί το λάθος του Μπα και να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα.  Το πέναλτι που κέρδισε ο Ολυμπιακός λίγα λεπτά αργότερα και έκανε το 2-1 προς στιγμή έφερε μια αναστάτωση αλλά γρήγορα οι παίκτες ανάκαμψαν και με ψυχραιμία διατήρησαν το σκορ μέχρι το σφύριγμα της λήξης στο 109’…

ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΛΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Παρά τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του όλη την χρονιά, ο Πάλμα έχει πέρα από ταλέντο και τεράστια θέληση να ξεχωρίσει. Και αυτό το τελευταίο είναι που τον ωθεί να κάνει το κάτι παραπάνω, να ρισκάρει και να δικαιωθεί όπως έγινε και σήμερα. Δεν είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα στο ποδόσφαιρο το απευθείας γκολ από κόρνερ αλλά ο Πάλμα είναι εδώ για να μας επιβεβαιώσει το πόσο ξεχωριστός είναι.  Αυτό όμως που φάνηκε ακόμη πιο έντονα σήμερα είναι πόσο σημαντικό είναι να αντί να «ακυρώνουμε» με ευκολία παίκτες να προσπαθούμε να τους έχουμε ετοιμοπόλεμους να ψάχνουν την ευκαιρία τους. Νταμπό, Εμπακατά, Πίρσμαν ακόμη και οι Ντουκουρέ, Γκαρσία, Ιτούρμπε και Καμάτσο έχουν περάσει φέτος από χίλια κύματα. Από απλά να τους ανεχόμαστε μέχρι να τους βάλουμε κορδέλα και να τους πάμε στο αεροδρόμιο… Και τελικά τα πράγματα ήρθαν έτσι όπου στα κρίσιμα παίζουν καθοριστικό ρόλο. Όπως και ο αρχηγός Κουέστα που για κάποιο λόγο στα ξαφνικά βρέθηκε στον πάγκο. Όσες φορές τόλμησε ο Ολυμπιακός να απειλήσει ο Κουέστα ήταν εκεί όπως ακριβώς έπρεπε. Με λίγα λόγια το υλικό πάντα υπήρχε αλλά η διαχείριση του ήταν προβληματική.

ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ

Αγκαλιά με τον στόχο της Ευρώπης είναι από σήμερα το βράδυ ο ΑΡΗΣ μας όπου παρουσιάζοντας ένα στιβαρό και σοβαρό πρόσωπο σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα πήρε μια πανάξια νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό. Αποστόμωσε όλους αυτούς που μας είχαν για σάκο του μποξ, αποστόμωσε όλους αυτούς που ακόμη πιστεύουν σε «φιλικά» και ξεκίνησε έστω και στο φινάλε να μοιράζει χαμόγελα σε μια τόσο περίεργη και μίζερη αγωνιστική χρονιά.

ΥΓ. Το πήραν το μάθημα τους οι «καλοθελητές» στο ματς του πρώτου γύρου των πλέιοφς και σήμερα οι κωλοτούμπες αποφεύχθηκαν.

Με το ενάμιση πόδι στην Ευρώπη είναι από σήμερα το απόγευμα ο ΑΡΗΣ μας που πέρασε σαν σίφουνας από το Πανθεσσαλικό κερδίζοντας με 3-0 τον Βόλο. Η ομάδα έδειξε ένα σοβαρό και συγκεντρωμένο πρόσωπο, έλεγξε το παιχνίδι και χωρίς να ζοριστεί ιδιαίτερα πήρε την πολύτιμη νίκη. Κορυφαίος ο Νταρίντα με το υπέροχο γκολ που άνοιξε το σκορ, 2 γκολ πέτυχε και ο Καμαρά αν και η συνολική του παρουσία δεν ήταν ούτε σήμερα καλή. Ωστόσο όταν μιλάμε για το σέντερ φορ της ομάδας το γκολ είναι αυτό που κάνει την διάφορα και όλα τα υπόλοιπα όταν δεν καταλήγει η μπάλα στα δίχτυα ανούσιες λεπτομέρειες.

ΣΟΒΑΡΟΣ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΛΑΝΟ

Στην τριπλέτα του κέντρου Ετέμπο, Νταμπό και Νταρίντα κρίθηκε όλο το παιχνίδι με τον ΑΡΗ μας να ελέγχει σε όλο σχεδόν το ενενηντάλεπτο το κέντρο με μεγάλη ευκολία. Σωστές τοποθετήσεις, καλή κυκλοφορία της μπάλας και ψυχραιμία στις μεταβιβάσεις είτε προς την επίθεση είτε στο δικό μας μισό. Η μεγάλη κατοχή της μπάλας σε συνδυασμό με τα τρεξίματα του Ιτούρμπε και τις εμπνεύσεις του Πάλμα έκαναν τον ΑΡΗ να φαίνεται απειλητικό και ο Βόλος να αρκείται σε έναν παθητικό άχαρο ρόλο.

Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΤΑΡΙΝΤΑ ΚΑΙ Ο ΣΚΟΡΕΡ ΚΑΜΑΡΑ

Ο συνδετικός κρίκος μεταξύ άμυνας και επίθεσης ήταν ο Νταρίντα που χρίσθηκε και σκόρερ με ένα καταπληκτικό άπιαστο μακρινό σουτ. Ο Τσέχος έχει μια ποιότητα που ξεχωρίζει σαν την μύγα μέσα στο γάλα από την στιγμή που ήρθε και αποτελεί βαρόμετρο για την ομάδα μας. Όταν μάλιστα έχει και βοήθειες όπως είχε σήμερα από τους Ετέμπο και Νταμπό τότε ανεβάζει όλη την ομάδα επίπεδο. Από την άλλη είδαμε και τον Καμαρά να σκοράρει 2 φορές σε ένα παιχνίδι όπου αν έληγε 0-1 θα ήταν με διαφορά η παραφωνία του σημερινού ΑΡΗ. Ωστόσο όταν μιλάμε για τον παίκτη που αγωνίζεται στην κορυφή της επίθεσης τα γκολ είναι αυτά που μετράνε και σήμερα ο Μαυριτανός το κατάφερε 2 φορές.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ Ο ΤΕΡΖΗΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ

Οι παίκτες αγωνίζονται μέσα στις 4 γραμμές αλλά ο προπονητής είναι αυτός που τους προετοιμάζει πνευματικά και επιλέγει τους πιο έτοιμους. Μπορεί στα προηγούμενα παιχνίδια ο Τερζής να προβλημάτισε με τις επιλογές του αλλά σήμερα φάνηκε να τα έκανε όλα τέλεια. Ακόμη και αν σε κάποια φάση απορούσαμε γιατί ο Καμαρά παραμένει μέσα στο παιχνίδι, στο τέλος δικαιώθηκε. Όπως και με τις αλλαγές του με τον Καμάτσο και τον Εμπακατά να βοηθάνε ουσιαστικά την ομάδα.

ΑΝΕΤΟΣ ΩΡΑΙΟΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ

Πολύ πιο εύκολα από όσο περιμέναμε ο ΑΡΗΣ πήρε τη νίκη που ήθελε με τα γκολ των Νταρίντα και Καμαρά, επισφραγίζοντας την ανωτερότητα του, όχι μόνο σήμερα αλλά σε ολόκληρη τη σεζόν. Μια σεζόν που χωρίς τις διαιτητικές τρικλοποδιές σε καμία περίπτωση δεν θα έφθανε ο ΑΡΗΣ μας στο σημείο να κοντράρεται με το  «μόρφωμα» του Μπέου για να σφραγίσει το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Πλέον η ομάδα πιο ήρεμη μπορεί να κοιτάξει με άλλο μάτι τη συνέχεια των πλέιοφς αλλά και την επόμενη σεζόν.

ΥΓ. Τζάμπα έχασες τα λεφτά ρε Μπέο... 

Ολοκληρώθηκε μια ακόμη χρονιά για τον μπασκετικό ΑΡΗ με την ομάδα μας να γνωρίζει την αναμενόμενη βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό σε ένα αδιάφορο όπως εξελίχθηκε παιχνίδι. Ακόμη και έτσι ο κόσμος που βρέθηκε στο Παλέ δημιούργησε μια ζεστή ατμόσφαιρα και στο τέλος του αγώνα χειροκρότησε τον Γ.Καστρίτη, τους συνεργάτες και τους παίκτες  του για την όλη προσπάθεια κατά την φετινή σεζόν.

ΗΘΕΛΑΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ

Διαδικαστικό χαρακτήρα είχε από την αρχή μέχρι το τέλος η αναμέτρηση με τους παίκτες μας να μην μπορούν να καλύψουν ούτε σήμερα τις χτυπητές αδυναμίες τους κοντά στο καλάθι. Ενώ η χαρακτηριστική αστοχία μας στα μακρινά σουτ δεν μας επέτρεψε έστω και ανά διαστήματα όπως είχε στο ΣΕΦ να είμαστε ανταγωνιστικοί.

ΤΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, Η ΠΙΚΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΝΑΛΕ

Δεν αμφιβάλει κανείς ότι η ομάδα σήμερα ήθελε να προσφέρει κάτι καλύτερο στον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο αλλά όπως φάνηκε δεν μπορούσε… Ωστόσο ο κόσμος δεν πτοήθηκε από τη ροή του αγώνα, είχε παλμό και πρόσφερε στο φινάλε το ζεστό χειροκρότημα στην ομάδα. Κρατάμε τις ωραίες μπασκετικές στιγμές που ζήσαμε φέτος με αυτή την ομάδα, αφήνουμε στην άκρη την απογοητευτική τελική κατάταξη και το πρόωρο φινάλε στην σεζόν.

Λαβωμένος εδώ και καιρό ο ΑΡΗΣ προετοιμαζόταν για αυτό το έτσι και αλλιώς δύσκολο παιχνίδι και λαβωμένος πάλεψε όσο μπορούσε. Η βαριά ήττα δεν αποφεύχθηκε κάτι που λίγο πολύ ήταν αναμενόμενο ακόμη και αν η ομάδα δεν κατέβαινε με αποστολή ανάγκης.

Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΑΘΙ, ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Με τους Σανόγκο, Χρηστίδη να είναι εξαρχής εκτός αγώνα και τον Χόχλερ να χάνεται στην πορεία η αδυναμία του ΑΡΗ μας κάτω από το καλάθι ήταν εμφανής. Και όταν πέρα από τα καρφώματα του Χάλ οι υπόλοιποι μπορούν να σουτάρουν άνετα γιατί το επιθετικό ριμπάουντ είναι πολύ πιθανό τότε λογικό είναι να μην μπορούμε να κοιτάξουμε τον αντίπαλο στα μάτια.

ΠΑΛΕΨΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΕ

Εξαρχής ήταν άνιση η μάχη, οι τραυματισμοί την έκαναν αδύνατη. Παρόλα αυτά οι παίκτες του Γ.Καστρίτη πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις δείχνοντας κατά διαστήματα ένα καλό πρόσωπο. Αυτό το καλό πρόσωπο που δείξαμε σε πολλά παιχνίδια, σε μια χρονιά που με λίγη περισσότερη προσοχή θα μπορούσε να τελειώνει καλύτερα.

ΥΓ. Ραντεβού το Σάββατο στο Παλέ!

Μάρτυρες ενός άλλου ακόμη επεισοδίου της εξυγιαντικής σούπερ λίγδας με την αλλαγή των ξένων διαιτητών με το «δικό μας παιδί» Διαμαντόπουλο να είναι ένα πρωτότυπο σενάριο που επιβεβαιώνει την μοναδικότητα του σε παγκόσμιο επίπεδο! Πάλεψαν οι παίκτες του Τερζή με όλες τις δυνάμεις του αλλά στο τέλος δεν άντεξαν… Έδωσε τις απαντήσεις του ο Κουέστα παρά το πλασματικό 3-1.

ΑΛΛΟΣ ΑΡΗΣ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΖΗΜΙΑ

Τα σκαμπανεβάσματα που μας συντροφεύουν όλη την χρονιά σήμερα ήταν στα πάνω τους και ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε στιβαρός και αποφασισμένος να παλέψει με όλες τις δυνάμεις του απέναντι στην ΑΕΚ και στο παρασκήνιο της επιλογής του διαιτητή. Σωστές τοποθετήσεις, καλή κυκλοφορία της μπάλας και ένας Καμάτσο στην κορυφή που μαζί με τον Ιτούρμπε έδιναν άλλη ζωντάνια στην ομάδα. Το πέναλτι από το πουθενά και το 1-0 έφερε μια κρυάδα αλλά η ομάδα είχε φροντίσει να δείξει τα δόντια της. Η ισοφάριση του Ιτούρμπε λίγο πριν το ημίχρονο σφράγισε την καλή μας παρουσία στο πρώτο ημίχρονο και η «παντοδύναμη» ΑΕΚ άρχισε να ιδρώνει.

ΜΠΗΚΕ ΔΥΝΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ Ο ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ Ο ΤΣΟΥΜΠΕΡ

Στην επανάληψη η ΑΕΚ ήθελε να πιέσει πιο πολύ όπως ήταν φυσιολογικό αλλά αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ σε αντίθεση με τον παιχνίδι κόντρα στον Παναθηναϊκό είχε τις λύσεις. Μάλιστα το 1-2 από τον Καμάτσο που ήταν(?) οριακά οφσάιντ άγχωσε ακόμη περισσότερο τους αντιπάλους μας που έδειχνε να τα έχουν χαμένα. Ωστόσο σε όλο το Β ημίχρονο ο Διαμαντόπουλος ήταν εκεί να σπρώχνει την ΑΕΚ προς την εστία μας και να επιτρέπει στην ΑΕΚ να αμύνεται με κινήσεις βγαλμένη από αγώνες πάλη. Η φάση του Καμάτσο στην αντεπίθεση του ΑΡΗ που δεν δόθηκε φάουλ και η προσπάθεια του Διαμαντόπουλου να ανακαλύψει ανύπαρκτο χέρι(πέναλτι)  στην πλάτη του Ενκουλού, αδιαφορώντας για το πεντακάθαρο φάουλ που προηγήθηκε νωρίτερα πάνω στον Πάλμα έδειξαν ξεκάθαρα τον τρόπο που σφύριζε ο διαιτητής αλλά και ποιος ήταν ο στόχος του στον αγώνα. Με αυτές τις «πλάτες» η ΑΕΚ έγινε πιο απειλητική και χάρη σε ένα άπιαστο σουτ του Τσούμπερ(που ήταν ο παίκτης που έκανε τη διαφορά) η αντίσταση μας λύγισε… Μια αντίσταση που πέρα από την συνολική εικόνα της ομάδας μας στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα είχε πρωταγωνιστή και τον Χουλιάν Κουέστα με σημαντικές πολύ δύσκολες αποκρούσεις.

ΤΑ ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΤΑ ΓΙΑΤΙ

Περισσότερο ψυχανάλυση παρά αγωνιστική ανάλυση χρίζει το παιχνίδι με την ΑΕΚ. Από τον καλοστημένο ΑΡΗ με σωστό πλάνο και νοοτροπία στην προσπάθεια αποδόμησης εκ των έσω της πολύ καλής μας παρουσίας. Μπράβε ρε Τερζή που ρίσκαρες με Καμάτσο και Νταμπό και μας βγήκε τόσο καλά! Μπράβο που είχες τα αντανακλαστικά αυτή τη φορά να δεις ότι ο Ετέμπο δεν πατούσε καλά και κινδύνευε να πάρει και 2^η κίτρινη κάρτα. Πως γίνεται όμως να βλέπεις από το 61΄ ότι ο Ιτούρμπε δεν μπορεί να προσφέρει άλλο;  Και πως γίνεται από το 61΄και μετά να βγάζεις 3 παίκτες που παίζουν μπροστά και να βάζεις 3 παίκτες που παίζουν στην άμυνα; Σε αυτό το παιχνίδι που είχες την ευκαιρία να τους ξεφτιλίσεις αποφάσισες να κρατήσεις το 1-1; Άραγε αν αυτόν τον Κουέστα τον είχαμε και στα προηγούμενα παιχνίδια λες να παίρναμε κανά βαθμό παραπάνω;

ΠΟΥΛΗΣΕ ΑΚΡΙΒΑ ΤΟ ΤΟΜΑΡΙ ΤΟΥ

Κόντρα στα προγνωστικά και σε όλα τα τραγελαφικά που προηγήθηκαν της αναμέτρησης για να καταλήξουμε στο φιάσκο Διαμαντόπουλου ο ΑΡΗΣ πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις αλλά όπως φάνηκε τελικά δεν ήταν αρκετό. Η έλλειψη βοήθειας από τον πάγκο μας που περισσότερο φρέναρε την όλη προσπάθεια αλλά και ο αφηνιασμένος στο Β ημίχρονο Διαμαντόπουλος έδωσε την δυνατότητα στην ΑΕΚ να πάρει μια νίκη που δεν άξιζε. Κρατάμε την εμφάνιση και ευελπιστούμε να υπάρξει ανάλογη συνέχεια.

ΥΓ. Εξαιρετικός ο Χούλιαν Κουέστα στην επιστροφή του, που μάλλον ξανακερδίζει τη θέση του στην ενδεκάδα…

ΥΓ2. Εκεί στην ΕΠΟ… μα τι παράσταση δώσατε πάλι;

Όπως ακριβώς με τον Ιωνικό έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας παίρνοντας ενέργεια από τον κόσμο του έδειξε το καλό του πρόσωπο και κέρδισε εύκολα τον Προμηθέα! Αποθεώθηκε ο Νίκος Γκάλης και η παρέα του στο τελετουργικό της απονομής του 22^ου τίτλου της ομάδας. Μια αδικία 37 ετών που δείχνει πολλά για εκείνη την εποχή που ο ΑΡΗΣ μεγαλουργούσε μιας και ακόμη και τότε που είχε όλη την Ελλάδα στο πλευρό του υπήρχαν οι κομπλεξικοί που ότι μπορούσαν να του κλέψουν το κλέβανε.

ΑΛΛΟΣ ΑΡΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ

Την διαφορετική νοοτροπία που δείχνει σχεδόν όλη την χρονιά στα εντός και στα εκτός έδρας επιβεβαίωσε ο ΑΡΗΣ μας και σήμερα απέναντι στον Προμηθέα. Από την αρχή μπήκε ορεξάτος, με δύναμη και αποφασιστικότητα ώστε να φθάσει στη νίκη. Με ηγέτη τον Τολιόπουλο και τους υπόλοιπους να προσφέρουν όλοι σημαντικές βοήθειες σε άμυνα και επίθεση δεν άφησε κανένα περιθώριο στον αντίπαλο του. Μοναδικό εμπόδιο ήταν η χαλάρωση όταν η διαφορά ξεπερνούσε το +15 αλλά και αυτό καταφέραμε στην πορεία του παιχνιδιού να διαχειριστούμε και να μην αγχωθούμε για τη νίκη.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΜΙΑ ΑΔΙΚΙΑ 37 ΕΤΩΝ

Συγκινητικές στιγμές εξελίχθηκαν στην ανάπαυλα του ημιχρόνου, με τον αξεπέραστο Νίκο Γκάλη να σηκώνει τον 22^ο τίτλο της ομάδας ψηλά και το λάβαρο του Super Cup του 1986 να παίρνει τη θέση του στην οροφή του Παλέ! Ζεστό το χειροκρότημα του κόσμου και ένα τεράστιο ευχαριστώ σε αυτή την ομάδα για τις στιγμές που μας χάρισε. Στιγμές που όσο και αν προσπάθησαν οι επόμενοι κανείς δεν κατάφερε ούτε την μυρωδιά της εποχής να πλησιάσει. Πέρα από την αποκατάσταση της αδικίας που είχε γίνει τότε και ο τίτλος δεν είχε αναγνωριστεί όπως θα έπρεπε υπάρχει και ένα ηχηρό χαστούκι σε όλους αυτούς τους «πονεμένους» της εποχής εκείνης που προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την ιστορία. Μιλάνε για τον ΑΡΗ της Ελλάδος λες και ο ΑΡΗΣ ήταν κάποιο «κατεστήμενο» εκείνης της εποχής ανάλογο των «μεγάλων» της σημερινής. Άντε φανταστείτε τώρα να πάρει ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός έναν τίτλο μέσα στο γήπεδο και την ΕΟΚ ή οποιαδήποτε άλλη αθλητική αρχή να ανακαλύπτει κάποιον λόγο για να μην τον αναγνωρίσει. Γελάνε και οι πέτρες… Ο ΑΡΗΣ τότε, όπως πάντα ότι κέρδισε και ότι κερδίζει το κάνει με την αξία του κόντρα σε όλα και όλους!

ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΡΑ ΤΟΥ 1986

Όσο και αν απέχει η σημερινή ομάδα από εκείνες τις σπουδαίες στιγμές, οι χρυσές σελίδες που έχει γράψει ο Αυτοκράτορας παραμένουν ανεξίτηλες στις μνήμες και στις καρδιές μας και μοιάζουν ικανές να εμπνεύσουν τον σύλλογο ακόμη και σήμερα. Παρασυρόμενοι από το κλίμα ενθουσιασμού που υπήρχε στο κατάμεστο Παλέ οι παίκτες του Γ.Καστρίτη κέρδισαν με ευκολία τον Προμηθέα βάζοντας και αυτοί το λιθαράκι τους στην γιορτή που είχε στηθεί. Συγκίνηση και δέος για τον αξεπέραστο Νίκο Γκάλη και την παρέα του που σήκωσαν το super cup του 1986 με καθυστέρηση 37 ετών.  Ευλογημένοι όσοι τα ζήσαμε!