Θα αργήσουν να ανάψουν τα φώτα για την ομάδα όπως φάνηκε σε αυτό το πρώτο τζάμπολ της basket league. Ο ΑΡΗΣ μετά τον Ιωνικό κατάφερε να χάσει και από το αδύναμο Μεσολόγγι που πανηγύρισε την ιστορική πρώτη του νίκη στην «μεγάλη» κατηγορία. Το ότι κρίθηκε το παιχνίδι με buzzer beater στην απέλπιδα προσπάθεια μας να φέρουμε τα πάνω κάτω δεν μετριάζει την απογοητευτική εικόνα της ομάδος.

Με την ομάδα να βρίσκει λύσεις και στην 2 πλευρές του γηπέδου ο ΑΡΗΣ μπήκε καλά στο παιχνίδι και το μόνο που είχε να αντιμετωπίσει ήταν η εχθρική διαιτησία στο σημείο που κατάφερε να φθάσει στο +10.  Ωστόσο από εκείνο το σημείο περίπου στο 16’ της αναμέτρησης άρχισαν να ξεδιπλώνονται όλα τα προβλήματα του φετινού ΑΡΗ. Από την έλλειψη ηγέτη μέσα στο γήπεδο μέχρι και τον ηγέτη στην άκρη του πάγκου. Με το που ανέβασε την πίεση του στην άμυνα το Μεσολόγγι υπό την ανοχή των διαιτητών η ομάδα έχασε την συγκέντρωση της. Η αντίδραση από τον Καμπερίδη που απλά δοκίμαζε σχήματα χωρίς  λογική δεν ήρθε ποτέ και η ήττα άρχισε να διαφαίνεται ολοένα και πιο έντονα καθώς κυλούσε ο χρόνο στο δεύτερο ημίχρονο. Το ότι ξαφνικά ο Φλιώνης αποφάσισε να βγάλει ενέργεια στο παιχνίδι του και να πάρει επιτέλους πρωτοβουλίες με απόλυτη επιτυχία απλά μας έκανε προς στιγμή να πιστέψουμε σε θαύματα μέχρι ο Γριν να γράψει με τη λήξη του χρόνου το τελικό 73-70.

Δεν υπάρχει λόγος να αναλωθούμε μοιράζοντας τις ευθύνες ατομικά μιας και το σημερινό φιάσκο ήταν αποτέλεσμα συνολικής «προσπάθειας». Από τους παίκτες  και τον προπονητή μέχρι και αυτούς που αποφάσισαν να συνθέσουν αυτό το περίεργο πάζλ. Αν δεν μπορούν να αντιληφθούν οι έχοντες την τύχη του συλλόγου μας στα χέρια τους  το τι σημαίνει ότι  ότι η ομάδα πρόλαβε και έχασε από τις 2 πιο αδύναμες ομάδες της κατηγορίας, τότε είναι απορίας άξιο το πώς θα σωθεί η φετινή "κεκλεισμένων των θυρών" σεζόν. Για τους υπόλοιπους που καταλαβαίνουν, κουράγιο και χάπια…

ΥΓ. Ποιος Μπράουν και πράσινα άλογα… ας είναι καλά τα γραφεία των φίλων μάνατζερ και οι παίκτες με τα σπίτια στη Θεσσαλονίκη που δεν χρειάζεται να τους πληρώνουμε ενοίκιο!

ΥΓ2. Ήρθε ο Λίτλ στη θέση του Ντεκοζί που ήθελες να διώξεις και τελικά του έδωσες του φευγάτου  και περισσότερο χρόνο! Αυτό είναι καθαρή σκέψη και πλάνο.

ΥΓ3. Το σχήμα που έχτισε το +10 αλλά και αυτό που ξαναέβαλε την ομάδα μπροστά  για ανεξήγητους λόγους ξεχάστηκε σχεδόν σε όλο το Β ημίχρονο… κερασάκι στην τούρτα ο Σλαφτσάκης στο 5!

ΥΓ4. Για να πείσεις τους παίκτες  σου να παίξουν με δύναμη στα όρια του ξύλου όπως έκαναν οι Έλληνες  του Μεσολογγίου πρέπει να έχεις και έναν προπονητή που να μπορεί να το κάνει.

ΥΓ5. Και όμως σε αυτόν τον ΑΡΗ που χάνει από κάθε χωριό της Ελλάδος, παίκτης Σιδηροηλίας σύμφωνα με τους ειδικούς δεν χωράει!

ΥΓ6. Ευτυχώς που ο Πανιώνιος πρόλαβε και αποσύρθηκε και δεν θα τον αντιμετωπίσουμε.

ΥΓ7. Παλιοχαρακτήρα Αγραβάνη…

ΥΓ8. Ο πιο ήσυχος πάγκος της basket league με διαφορά. Και για ποιον λόγο να σκίζονται; Έτσι και αλλιώς ο στόχος επετεύχθη, ο ΑΡΗΣ μπήκε στο βιογραφικό τους.

Επιτέλους τζάμπολ για την Basket League με τον ΑΡΗ μας να αντιμετωπίζει στην πρεμιέρα το Μεσολλόγι. Ένα παιχνίδι όπου σε μεγάλο βαθμό θα δείξει και το πως θα πορευθεί η ομάδα στη νέα σεζόν μιας και απέναντι μας  θα έχουμε μια εκ των πιο αδύναμων αντιπάλων. Κάτι που σημαίνει ότι η νίκη είναι μονόδρομος αν δεν θέλουμε από το ξεκίνημα να θέσουμε τους εαυτούς μας στο γκρουπ της ουράς.

Μπορεί το ελληνικό μπάσκετ να αργοπεθαίνει με όλα τα τραγελαφικά που γίνονται αλλά αυτές οι αναβολές της πρεμιέρας ήταν δώρο για τον ΑΡΗ μας. Το επίπεδο ετοιμότητας όπως φάνηκε απέναντι στον Ιωνικό για το κύπελλο ήταν τραγικό… ενώ στη συνέχεια υπήρξε ο τραυματισμός του Σούλερ και ο ερχομός του Λίτλ. Οπότε αυτές οι επιπλέον 7 ημέρες προπόνησης που προστέθηκαν στην ήδη καθυστερημένη πρεμιέρα αποτέλεσαν μια βοήθεια στο έργο του προπονητή. Πέρα από το τακτικό κομμάτι που πάντα θέλει τον χρόνο του είδαμε και μερικούς από τους παίκτες να είναι σε κακή φυσική κατάσταση. Φυσικά και σε 1-2 εβδομάδες δεν γίνονται θαύματα αλλά η βελτίωση σε έναν αθλητή που είχε σταματήσει τις προπονήσεις είναι εμφανής. Κάπως έτσι και οι δικαιολογίες στερεύουν και όλοι όσοι επιλέχθηκαν φέτος σε αυτή την δύσκολη χρονιά θα πρέπει να δικαιολογήσουν την παρουσία τους στον ΑΡΗ. Και αυτό θα πρέπει να γίνει με μια καλή εμφάνιση και νίκη απέναντι στον νεοφώτιστο της κατηγορίας που έχει κινηθεί στα «ρηχά» στις μεταγραφικές κινήσεις .  Το ρόστερ μας σίγουρα έχει χτυπητές αδυναμίες αλλά σε αυτή την basket league μπορεί να σταθεί άνετα.

Με το παιχνίδι του κυπέλλου  και την κακή εμφάνιση της ομάδος μας να ανήκει στο παρελθόν, ο Σ.Καμπερίδης και οι παίκτες του με τις αναβολές της πρεμιέρας σύμμαχο θα παλέψουν για το πρώτο ροζ φύλλο της χρονιάς! Η νίκη σε αυτό το παιχνίδι μπορεί να διώξει τους φόβους των προηγούμενων ετών και για αυτό πρέπει να έρθει πάση θυσία! Άντε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ να αρχίσουμε με το δεξί!

ΥΓ. Πολλές οι αντιδράσεις για την πρόσληψη Ελληνιάδη για προφανείς λόγους που οποιοσδήποτε ασχολείται με το μπάσκετ καταλαβαίνει απόλυτα. Όποιος όμως παρακολούθησε το παιχνίδι με τον  Ιωνικό θα τον έπιασε θλίψη με την «κηδεία» που υπήρχε στον πάγκο μας σε σχέση με την «κερκίδα» στον πάγκο του Ιωνικού. Τώρα γιατί εδώ και πάρα πολλά χρόνια επιλέγονται «άνευροι» άνθρωποι να πλαισιώνουν την ομάδα και παραδοσιακά οι διοικήσεις αποφεύγουν τους βετεράνους του ΑΡΗ (τόσο από τα ιερά τέρατα της Αυτοκρατορίας όσο και αυτούς που ακολούθησαν μέχρι προ 15ετίας) είναι κάτι που θα πρέπει να ερωτηθούν οι έχοντες την τύχη του συλλόγου μας στα χέρια τους. Πονάμε με αυτές τις καταστάσεις οπότε ας μην παίζουν με τα νεύρα μας τα αρδάκια που ποτέ δεν τολμάνε να ρωτήσουν αυτά τα γιατί …και τώρα έπεσαν από τα σύννεφα!

Άλλους 3 βαθμούς πρόσθεσε ο ΑΡΗΣ μας στην συγκομιδή του κερδίζοντας αγχωτικά τον Απόλλων Σμύρνης με 1-0. Τα 30’ καλού ποδοσφαίρου στο πρώτο ημίχρονο και η ποιότητα του Μπρούνο Γκάμα αποδείχθηκαν αρκετά για να έρθει η νίκη.  Προβλημάτισε η ομάδα με την εικόνα της στην επανάληψη(όπως και η «συμμορία» των διαιτητών του αγώνα) στο τέλος όμως  μένει η ικανοποίηση για τη νίκη!

Αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ μας μπήκε δυνατά στο παιχνίδι παίρνοντας τον απόλυτο έλεγχο του αγώνα και δείχνοντας τις διαθέσεις του να καθαρίσει από νωρίς το παιχνίδι.  Στο 34’ η πίεση των παικτών μας οδήγησε στο πολυπόθητο γκολ με τον Γκάμα με ένα εξαιρετικό διαγώνιο σουτ να γράφει το τελικό 1-0 μετά από ασίστ του Μπερτόγλιο. Η συνέχεια ήταν βασανιστική για τα μάτια μας με τον ΑΡΗ απλά να προσπαθεί να διαχειριστεί το σκορ, τον Απόλλων Σμύρνης να βγάζει αντίδραση χωρίς όμως να απειλεί και το διαιτητικό παρεάκι να προσπαθεί να βάλει την σφραγίδα του στο παιχνίδι ευτυχώς χωρίς επιτυχία… Απίστευτο το πέναλτι που προσπάθησε να δώσει το VAR από το πουθενά όπως απίστευτο ήταν και το κοράκι με τα φάουλ και τις κάρτες που έβγαζε ή δεν έβγαζε.  Ευτυχώς η ομάδα άντεξε και κράτησε αυτή την πολύτιμη νίκη.

Ανάμεικτα συναισθήματα μας άφησε η ομάδα με τον Άκη Μάντζιο σε μια προσπάθεια να περάσει την φιλοσοφία του και τις επιλογές του να μπερδεύει τελικώς τους πάντες. Η μετατόπιση του Σάκιτς στα αριστερά λόγω του ξαφνικού προβλήματος του Γκανέα και η ευκαιρία στον Σούντγκρεν, η «άκυρη» αλλαγή του Τζέγκο, ο παραγκωνισμός του ανεβασμένου Μαντσίνι που άργησε να μπει στο παιχνίδι ενώ ήταν από ώρα φανερό ότι τα άκρα της μεσοεπιθετικής γραμμής χρειαζόντουσαν φρεσκάρισμα μόνο  ως αποτελεσματικές κινήσεις δεν αποδείχθηκαν. Ενώ και η μη τροφοδότηση του Λόπεθ για ακόμη ένα παιχνίδι ήταν στα σημερινά αρνητικά. Κατά τα άλλα τα πρώτα 35’ και ιδιαίτερα η διάθεση με την οποία μπήκε η ομάδα στο παιχνίδι πέρα από τους 3 βαθμούς είναι αυτά που πρέπει να κρατήσουμε. Όπως και την ποιότητα παικτών όπως ο Γκάμα που κάνουν την διαφορά στο φετινό πρωτάθλημα για την ομάδα μας ως τώρα. Θετικό το ντεμπούτο του Κάτσε που έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει. Καλή παρουσία είχαν και οι Δεληζήσης και Σούντγκρεν αλλά και στις 2 αυτές θέσεις ο ΑΡΗΣ χρειάζεται κάτι παραπάνω…

Η  νίκη μας κρατάει γερά στην πρώτη θέση αλλά δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε τις αδυναμίες μας. Όσο η ομάδα παίρνει αυτό που θέλει όλα καλά… επειδή όμως θα συναντήσουμε πολλούς Καραντώνηδες και Τζήλους και σαφώς πιο δυνατούς αντιπάλους από τον Απόλλων Σμύρνης πρέπει να βελτιωθούμε! Βήμα βήμα, νίκη νίκη μέχρι να μας συνηθίσουν στην κορυφή!

ΥΓ. Καλό το βαθύ ρόστερ αλλά θέλει προσοχή στην διαχείριση του. Ναι μεν μπορείς να έχεις ένα πλάνο στο μυαλό σου αλλά ο στόχος πάντα πρέπει να είναι  η νίκη και να παίζουν οι καλύτεροι. Είτε ήταν εξαρχής στο πλάνο σου είτε όχι.

ΥΓ2. Δηλαδή καταλήγουμε στο ότι ο Ντάκοβιτς δεν κάνει;

ΥΓ3. Το έχουμε πει ότι οι ομάδες για πολλούς από εμάς είναι κάτι παραπάνω από ένα αθλητικό γεγονός. Είναι τρόπος και στάση ζωής. Όπως τρόπος και στάση ζωής είναι οι τραμπούκοι,  η εγκληματικότητα και οι «πλάτες» τους.  Το να «αποθεώνεις» όμως την βία σε αγώνα μεταξύ παιδιών  και να προσπαθείς να υπερκεράσεις τα γεγονότα με αναφορές στο σκόρ(!!!) και άλλες  ιστορίες  δείχνει πολλά για το τι πρεσβεύεις ως σύλλογος.

Μετά από 2 εβδομάδες προετοιμασίας και κάμποσες σημαντικές μεταγραφικές κινήσεις, ο ΑΡΗΣ μας θα παλέψει στο γήπεδο των Ιωαννίνων για τη νίκη απέναντι στον  Απόλλων Σμύρνης. Με τους Σίλβα και Κάτσε για πρώτη φορά στην αποστολή και τις καλές κινήσεις στο φινάλε των μεταγραφών να τονώσει την αισιοδοξία όλων η ομάδα ρίχνεται με τις καλύτερες προϋποθέσεις σε αυτή την μάχη.

Πολυπρόσωπο και με μπόλικη ποιότητα είναι πλέον το ρόστερ  και  όπως φαίνεται στο ξεκίνημα ο ανταγωνισμός για μια θέση έχει αφυπνίσει τους πάντες. Μετά και από τις τελευταίες μεταγραφικές πινελιές έχει γίνει κατανοητό ότι όποιος θέλει φανέλα βασικού πρέπει να παλέψει για να την κερδίσει. Και αυτό ακριβώς το τελευταίο θέλουμε και πρέπει να δούμε μέσα στο γήπεδο το απόγευμα του Σαββάτου. Με τον Ματέο Γκαρσία να έχει πλέον πολλά παιχνίδια στα πόδια του, τον Μανσίνι να έχει βρει δίχτυα και τον Γκάμα και τους Μπερτόγλιο σχεδόν MVP δύσκολα μπορεί κανείς να προβλέψει τι θα επιλέξει ο Μάντζιος. Το πιο πιθανό σενάριο όμως  είναι να δούμε έναν εκ των Μανσίνι ή Γκαρσία να μένει τελικά στον πάγκο. Αντιθέτως στις υπόλοιπες θέσεις η νίκη στο ΟΑΚΑ μάλλον διατηρεί το ίδιο σχήμα. Κάτσε και Σίλβα έχουν λίγες προπονήσεις ακόμη οπότε το πιθανό είναι να τους δούμε ως αλλαγές εφόσον το επιτρέψει η ροή του παιχνιδιού. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον υπάρχει και στη θέση του τερματοφύλακα όπου η επιλογή του Μάντζιου θα δείξει αν ο Κουέστα έχασε τη θέση του ή απλά πήρε μια «επίπληξη» από τον προπονητή του.  Πέρα όμως από τον εσωτερικό ανταγωνισμό το καλό ξεκίνημα έχει ανοίξει την όρεξη της ομάδος που θέλει και μπορεί να διατηρηθεί στην κορυφή. Ο Απόλλων Σμύρνης όχι μόνο είναι μια από τις πιο αδύναμες ομάδες της λίγκας αλλά σε σχέση με εμάς είναι και πιο ανέτοιμοι. Ακριβώς όπως ήταν και τα Γιάννενα που έκοψαν βαθμούς τόσο από εμάς όσο και από τον Ολυμπιακό. Αυτά τα λάθη δεν πρέπει να επαναλαμβάνονται κάτι που σημαίνει ότι η νίκη είναι το μοναδικό αποτέλεσμα για αυτό το παιχνίδι. Μόνο έτσι η προσπάθεια όλων θα επιβραβευθεί, μόνο έτσι θα έχει αξία ο εσωτερικός ανταγωνισμός και οι υψηλές προσδοκίες όλων μας.

Ευχάριστος πονοκέφαλος πλέον γίνεται για τον Άκη Μάντζιο η επιλογή όχι μόνο των βασικών αλλά ακόμη και αυτών που θα συμμετέχουν στην αποστολή. Το παιχνίδι με τον Απόλλων Σμυρνής είναι ιδανική ευκαιρία για να συνεχίσουμε το καλό μας ξεκίνημα. Το πάθημα όμως με τα Γιάννενα πρέπει να μας γίνει μάθημα. Για αυτό πάθος και αποφασιστικότητα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λέπτο… και ντου για ακόμη μια νίκη ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Μετά και από τις τελευταίες μεταγραφικές κινήσεις  αυτό που απομένει είναι ο καθένας να αποδείξει την αξία του. Πρώτα από όλους ο Άκης Μάντζιος που πρέπει να πείσει ότι μπορεί να διαχειριστεί ένα ποιοτικό και βαθύ ρόστερ αλλά και οι παίκτες να δείξουν με την παρουσία ότι οι υψηλές προσδοκίες όλων μας είναι δικαιολογημένες.

ΥΓ2. Όταν λέμε ότι ο ΑΡΗΣ πρέπει να δυναμώσει σε όλα τα επίπεδα εννοούμε και κάποιες καταστάσεις σαν και αυτές που μας αναγκάζουν να "ξενιτευτούμε" στο γήπεδο των Ιωαννίνων.

ΥΓ3. Για την Εθνική των μανατζαρέων και της εξυγίανσης τα λόγια είναι περιττά… Σαν να  βιτρίνα στο κατάστημα που ότι θέλεις να ξεστοκάρεις το πλασάρεις σε περίοπτη θέση μέχρι να το πουλήσεις. Ζούμε ημέρες απόλυτης ποδοσφαιρικής εξυγίανσης!

Ο «κύβος ερρίφθη» από την ΚΑΕ ΑΡΗΣ με αφορμή τα τηλεοπτικά και όσο και αν το παρεάκι του ΕΣΑΚΕ των μικρών που ψήλωσαν, οι πληρωμένες πένες και οι τυφλωμένοι από τα οπαδικά τους αισθήματα προσπαθούν να διαβάλλουν αυτή την κίνηση, η κοινή γνώμη και η απλή λογική ξεκάθαρα αναγνωρίζει το δίκαιο μας. Το να σε «καπελώνει» ο Χ Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός την εποχή που είναι στο απόγειο τους και εσύ στα τάρταρα ως ένα σημείο είναι κατανοητό αλλά το να το επιχειρεί το κάθε Περιστέρι και Προμηθέας ξεπερνάει κατά πολύ την όποια λογική αλλά και όποια σκέψη για "πρόοδο" του αθλήματος.

Με αυτό το σκεπτικό πιθανόν και η διοίκηση της ΚΑΕ ύστερα από χρόνια σιωπής και συγκαταβατικότητας στα όρια του ύποπτου αποφάσισε να ορθώσει το ανάστημα της. Ένα ανάστημα που δεν αποτυπώνεται ούτε στο ελάχιστο πάνω στα παρκέ τα τελευταία χρόνια αλλά ούτε και στην «δικαίωση» του αιτήματος μας, με τις τηλεθεάσεις να μπαίνουν στην διαδικασία κατανομής του ποσού του τηλεοπτικού συμβολαίου της κεντρικής διαχείρισης. Ωστόσο ο ΑΡΗΣ οφείλει απέναντι στην ιστορία του και τον κόσμου του να διεκδικεί το δίκιο του και το δίκαιο γενικότερα. Αν δεν διαμαρτυρηθεί ο ΑΡΗΣ τότε ποιός; Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός που κατέστρεψαν το άθλημα; Οι ομάδες φωτοβολίδες ή ανσασέρ που ζουν το όνειρο τους ακόμη και αν αυτό εξελίσσεται πάνω σε στάχτες και πτώματα; Ή μήπως οι ομάδες ΑΦΜ των μάνατζερ και των στοιχηματζήδων ή ακόμη χειρότερα αυτές που ψηφίζουν κόντρα στα συμφέροντα τους;  Ιερή υποχρέωση του ΑΡΗ μας είναι να παλέψει για αυτό το άθλημα που αυτός το γνώρισε σε όλη την Ελλάδα και αποτέλεσε την αφορμή για διεθνείς τίτλους και ανεπανάληπτες στιγμές εθνικής υπερηφάνειας. Υπερηφάνεια που ξεπέρασε τα συλλογικά χρώματα και τα στενά όρια του αθλητισμού και γαλούχησε ολόκληρες γενιές. Όπως τότε έτσι και στο μέλλον ο ΑΡΗΣ μπορεί και πρέπει να αναστήσει το μπασκετάκι όπως το κατάντησαν… μέχρι τότε όμως οφείλουμε να παλέψουμε για να σταθούμε στα πόδια μας. Όσο δύσκολος και ανηφορικός είναι αυτός ο δρόμος, δεν παύει να είναι μονόδρομος όταν λέγεσαι  ΑΡΗΣ!

Τα 25.000€(περίπου) που κέρδισε ο ΑΡΗΣ στο τηλεοπτικό πέρα από την σημαντική βοήθεια που είναι για την ΚΑΕ αποτελούν και μια συμβολική νίκη απέναντι στους «11» του ΕΣΑΚΕ που αποφάσισαν να θέσουν τον Αυτοκράτορα του Ελληνικού αθλητισμού στο περιθώριο. Εκεί που ο ΑΡΗΣ όρθωσε το ανάστημα του ύστερα από δεκαετίες. Και αν αυτή η μικρή νίκη πάρθηκε σε αυτούς χαλεπούς καιρούς όπου ο Αυτοκράτορας παλεύει να σταθεί στα πόδια του… τότε καλά κάνουν αυτοί που τρέμουν και βάζουν εμπόδια στην αναγέννηση του!

ΥΓ. Για αυτούς που μπερδεύουν την σκέψη του ΑΡΗ για το ARIS TV με την "επανάσταση" του μπάογκ ΤιΒι που γρήγορα μας άφησε... ας βάλουν κάτω τα νούμερα να δουν ότι ο συμπολίτης επιδίωκε να κερδίσει τα 8.000.000€ που ήθελε νταβατζιλίκι από την NOVA ενώ ο ΑΡΗΣ είχε ως στόχο να ξεπεράσει με συνδρομές και χορηγούς το νταβατζιλίκι των 175.000€ των "11" του ΕΣΑΚΕ. Απλά μαθηματικά και λογική για να καταλάβετε την διαφορά. 

ΥΓ2. Τι ανάσταση του μπάσκετ να περιμένεις όταν ομάδες όπως ο μπαογκ και ο Ηρακλής δέχονται να μπουν στο ίδιο τσουβάλι με γειτονιές και χωριά των 100 φιλάθλων(συγγενών) και ψηφίζουν κόντρα στα συμφέροντα τους...

ΥΓ3. Εκείνο το πανό "Ένα Έθνος μια Ομάδα" δεν ήταν κρεμασμένο μόνο στο Παλέ στις χρυσές εποχές αλλά και στις καρδιές όλων των Ελλήνων ...εκτός από κάποιων λίγων κομπλεξικών σαν και αυτών που αποφάσισαν την αντίδραση του ΑΡΗ για το δίκαιο αίτημα του να την αντιμετωπίσουν με χλευασμό και ειρωνία.

Με το μπαράζ μεταγραφών και γενικότερα αλλαγών στην ομάδα μας μετά τον ερχομό του Άκη Μάντζιου να συνεχίζεται η αγαπημένη μας ομάδα καλείται να σταθεί στο ύψος της στο πρώτο ντέρμπι της χρονιάς. Ο Παναθηναϊκός στην έδρα του ανεξαρτήτως συνθηκών είναι πάντα επικίνδυνος, ο ΑΡΗΣ μας όμως φαντάζει σε καλύτερη κατάσταση και πρέπει να αρπάξει την ευκαιρία για ένα πολύτιμο διπλό! Ένα διπλό που αν και στο ξεκίνημα της  χρονιάς μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό για την έξοδο στην Ευρώπη.

Με τους τραυματίες Σάσα και Σάκιτς και τον νεοαποκτηθέντα Γκαρσία να προπονούνται κανονικά και να συμμετέχουν στην αποστολή για το παιχνίδι του ΟΑΚΑ ο Άκης Μάντζιος έχει πλέον περισσότερα όπλα στην φαρέτρα του σε σχέση με τις προηγούμενες ημέρες. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιο από τα αγωνιστικά προβλήματα των 4 πρώτων επίσημων παιχνιδιών έχουν λυθεί αλλά σίγουρα δεν υπάρχουν νέοι πονοκέφαλοι για τον προπονητή  μας.  Το λάθος Δεληζήση-Ντάκοβιτς δύσκολα να επαναληφθεί ενώ και στον χώρο του κέντρου αναμένεται να δούμε πιο ορθολογικές επιλογές ακόμη και αν αυτό σημαίνει ο ανέτοιμος Σάσα να μείνει στον πάγκο.  Η επιλογή του αντί-Φέτφα μοιάζει με γρίφο μιας και ο Γκαρσία δύσκολα να ξεκινήσει βασικός κάτι που πιθανόν να σημαίνει ότι θα δούμε στην ενδεκάδα τον  Μανσίνι. Με τον Μάντζιο όμως από το καλημέρα να δείχνει ότι βιάζεται να βάλει τις πινελιές του δεν πρέπει να αποκλείουμε και διάφορες αλχημείες σχεδόν σε όλες τις γραμμές. «Αλχημεία» σαν και αυτή την αλλαγή του Κουέστα  που συζητιέται και αναμφίβολα θα αποτελεί τεράστιο ρίσκο. Και  ο Κουέτα με εξαίρεση το παιχνίδι με τα Γιάννενα τα πηγαίνει εξαιρετικά αλλά και ο Μπουσέρ μπορεί να «καεί» μπαίνοντας σε ένα ντέρμπι για πρώτη φορά. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι ΑΡΗ θα δούμε στο ΟΑΚΑ αλλά η αισιοδοξία είναι διάχυτη σε όλους μας. Ο Παναθηναϊκός όχι μόνο δεν τρομάζει αλλά με τα προβλήματα που έχει μοιάζει και αρκετά ευάλωτος. Ο Αλαφούζος προσπάθησε τις προηγούμενες ημέρες να «στρώσει το έδαφος» συναντώντας τον νέο αρχιδιαιτητή κάτι που θα πρέπει να μας υπενθυμίζει ότι με τους μπιγκ-πορδ το παιχνίδι δεν παίζεται μόνο μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου. Αν όμως το κοράκι και οι βαρίστες μας το επιτρέψουν ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να φανεί πανέτοιμος για να πάρει τη νίκη! Σίγουρα πρέπει να έχουμε διαφορετική φιλοσοφία σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια και ακόμη περισσότερο θα πρέπει να πιστέψουμε στη νίκη.

Παρά την πώληση του Φέτφα, η επιστροφή του Ματέο Γκαρσία και το μπαράζ σημαντικών μεταγραφικών κινήσεων έχει φέρει έναν νέο αέρα αισιοδοξίας στην ομάδα που ευελπιστούμε να αποτυπωθεί και μέσα στο γήπεδο. Το ότι μπήκε στην αποστολή ο Γκαρσία όπως και οι Σάκιτς και Σάσα μας κάνουν ακόμη πιο ετοιμοπόλεμους. Ο Παναθηναϊκός έχει τα δικά του θέματα και αδυναμίες και εμείς πρέπει να αρπάξουμε την ευκαιρία και να τον πατήσουμε! Πάμε για το διπλό ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Παικτούρα φαντάζει ο  Μπεναλουάν! Μόνο που προέρχεται από συνεχόμενες σεζόν σε πρωταθλήματα όπου οι προπονήσεις και ο επαγγελματισμός είναι απαραίτητα στοιχεία για να υπάρχεις εκεί είναι υπεραρκετό για το Ελλαδιστάν!

ΥΓ2. Καλή κίνηση και ο Κάτσε. Τίμιος παίκτης, μαχητικός και ξέρει και λίγη μπαλίτσα.

ΥΓ3. Δηλαδή αν οι «δεν ασχολούμαστε» δεν έκαναν μπλόκο στην μεταγραφή Γουάρντα και φορούσε τα κιτρινόμαυρα, τώρα που υπέγραψε και ο Κάτσε θα ήμασταν σύμφωνα με την λογική του πρόβατου παράρτημα της Αγ.Βαρβάρας;

Αίσιο φινάλε είχε το σήριαλ της επιστροφής του Ματέο Γκαρσία στον ΑΡΗ με τον παίκτη να υπογράφει και να είναι άμεσα διαθέσιμος για το παιχνίδι της Κυριακής με τον Παναθηναϊκό. Ένα σήριαλ που ολοκληρώθηκε μαζί με αυτό της πώλησης του Φετφατζίδη κάτι αναμενόμενο σε μεγάλο βαθμό μιας και πριν ολοκληρωθεί η περσινή σεζόν τόσο ο παίκτης όσο και η διοίκηση είχαν πάρει τις αποφάσεις τους.

Όποια και αν είναι τα οφέλη από την πώληση του Φετφατζίδη δεν παύει να υπάρχει και το αγωνιστικό κόστος. Και όταν μιλάμε για έναν παίκτη της ποιότητας του Φέτφα το αγωνιστικό κόστος είναι μεγάλος. Όταν όμως ο παίκτης μέσα στο μυαλό πριν ολοκληρωθούν τα πλέιοφς είχε πάρει την απόφαση του να αποχωρήσει  για ένα παχυλό συμβόλαιο τότε σίγουρα το μυαλό του ήταν «φευγάτο» εδώ και καιρό. Ναι μεν ο καλός Γκαρσία μπορεί να καλύψει επάξια το κενό του αλλά στον ΑΡΗ που οραματιζόμαστε χωράνε όχι μόνο οι 2 συγκεκριμένοι παίκτες αλλά και σαφώς καλύτεροι και περισσότεροι. Επειδή όμως το «όραμα» απέχει πολύ θα πρέπει να δούμε το σήμερα και να αναγνωρίσουμε ότι η διοίκηση έκανε ένα deal που αν πετύχει η ομάδα μας θα βγει κερδισμένη ποικιλοτρόπως. Βραχυπρόθεσμα αν ο παίκτης δώσει αυτά που προσδοκούμε η ομάδα θα ανέβει επίπεδο και θα αρχίσει να ξεδιπλώνει το ποδόσφαιρο που μπορεί να παίξει. Μακρυπρόθεσμα μαζί με την αγωνιστική άνοδο της ομάδος λόγω Γκαρσία θα ανεβαίνει και η χρηματιστηριακή αξία του παίκτη. Ο Ματέο στο προηγούμενο πέρασμα του έπεισε για τις δυνατότητες του. Πλέον πιο ώριμος πνευματικά και σωματικά ίσως να μπορεί να δώσει και το κάτι παραπάνω. Καλό το 4ετές συμβόλαιο  αν και στην Ελλάδα δεν έχουν και τόσο σημασία… αυτό όμως που προέχει είναι ο παίκτης να μπολιάσει γρήγορα με τους υπόλοιπους και αυτή η σημαντική κίνηση να αρχίσει να αποδίδει.

Πέρα από τα ξεκάθαρα αγωνιστικά συν πλην με την μεταγραφή του Γκαρσία και την πώληση του Φετφατζίδη η ομάδα δείχνει με αυτή την κίνηση ότι βλέπει πλέον με πιο ρεαλιστική ματιά το «σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο». Εκεί όπου μια ομάδα είναι σημαντικό να προσφέρει στους παίκτες τις προϋποθέσεις να κάνουν το βήμα παραπάνω στην καριέρα τους (ή απλά να αυξήσουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους) αλλά και κάθε παίκτης πρέπει να αντιμετωπίζεται ως επένδυση. Και αυτή η επένδυση για να αποδώσει και να φέρει κέρδος πρέπει να θωρακιστεί με πληρότητα σε όλες τις θέσεις εντός και εκτός γηπέδου. Αντίο  Φέτφα! Welcome back Mateo Garcia!

ΥΓ. Τον Μαρτίνη σαν παίκτη δεν τον γνωρίζω όπως και οι περισσότεροι. Αυτό όμως που είναι πασίγνωστο και πολλοί το ξεχνάνε… είναι ότι κάποιες ομάδες  στην Ελλάδα σε αντίθεση με τον ΑΡΗ, επενδύουν στις ακαδημίες τους περισσότερα χρήματα από όσο είναι το μπάτζετ μας.

Ισοπαλία που μοιάζει περισσότερο με ήττα κατάφερε να πάρει ο ΑΡΗΣ μας σήμερα απέναντι σε μια από τις πιο αδύναμες ομάδες του πρωταθλήματος που ήταν σχεδόν 6 μήνες σε απραξία. Χωρίς τίποτα να φαίνεται να έχει αλλάξει πέρα από τους νέους πειραματισμούς του νέου μας προπονητή ο ΑΡΗΣ έδειξε μια από τα ίδια πληρώνοντας τα λάθη και την ατολμία του.  Ατολμία που φάνηκε τόσο στο ξεκίνημα του αγώνα όσο και στο διάστημα που είχαμε φέρει το παιχνίδι στο 2-2.

Νέος προπονητής νέα πλάνα λέει η λογική, αλλά όταν όμως αυτά τα νέα πλάνα συμπεριλαμβάνουν νέους παραλογισμούς μαζί με επιλογές που έχουν ξαναδοκιμαστεί και αποτύχει τα λόγια είναι περιττά. Δίδυμο Σάσα-Ματίγια με τον Ισπανό να δικαιώνεται με το εντυπωσιακό χτύπημα φάουλ ως εκεί. Σάσα ως δεξί μπακ να βγαίνει ως αλλαγή γιατί δεν έπεισε ως δεξί μπακ. Ντάκοβιτς πρώτη πρώτη αλλαγή ακυρώνοντας τον βασικό στόπερ της ομάδος λες και η επιθετική πρωτοβουλία των αντιπάλων μας είχαν να κάνουν με τις αντιδράσεις των 2 στοπερ. Μανσίνι σε άλλη μια θέση «έμπνευση» μακριά από εκεί που υποτίθεται ότι αγωνίζεται. Και ένας Λόπεθ μόνος στην επίθεση με τους υπόλοιπους της μεσοεπιθετικής γραμμής να κινούνται περιφερειακά και να μην πατάνε περιοχή ακολουθώντας τις φάσεις.   Ναι μεν και στα 2 γκολ φέρει σημαντικό μερίδιο ευθύνης ο Κουέστα(τον ματιάξαμε) αλλά η όλη αμυντική προσέγγιση της ομάδος στο παιχνίδι ήταν απελπιστικά λάθος. Καμία πίεση στον αντίπαλο και αδικαιολόγητη οπισθοχώρηση που φώναζε στους παίκτες των Ιωαννίνων να βγουν μπροστά και να κάνουν παιχνίδι. Όπως δηλαδή ακριβώς έγινε… και  από τη θέση του φαβορί πριν την έναρξη του αγώνα βρεθήκαμε να χάνουμε με 2-0 στο 22’. Η συνέχεια έδειξε ότι ο ΑΡΗΣ αδίκησε για ακόμη μια φορά τον εαυτό του φοβούμενος να επιβάλλει την ανωτερότητα του και το πλήρωσε. Λίγο περισσότερο νεύρο και το μονόδρομο ανέβασμα(μετά το 0-2) της ομάδος προς την αντίπαλη εστία ήταν αυτά που οδήγησαν στην αφύπνιση των παικτών μας και σε μια εικόνα που δεν θυμίζει τον ΑΡΗ των πρώτων 25’. Με σαφώς μεγαλύτερη πίεση, τρεξίματα και ευκαιρίες για γκολ. Όταν όμως χάρη στις γκολάρες των Φετφατζίδη και Ματίγια ήρθε σχετικά νωρίς η ισοφάριση φάνηκε ξανά η μίζερη νοοτροπία της ομάδος και η ατολμία μας σε όλο της το μεγαλείο. Εκεί που θα περίμενες να «καταπιούμε» τον ΠΑΣ Γιάννινα είδαμε μια ομάδα να παίζει τόσο χαλαρά λες και ήταν μπροστά στο σκορ ή απλά ήταν ικανοποιημένη με το Χ. Όσο γίνονται αυτοί οι πειραματισμοί και η ομάδα στο σύνολο της παρουσιάζεται τόσο ασύνδετη η ατομική κριτική δεν έχει νόημα. Δεν μπορεί ο Λόπεθ μόνος του να σηκώσει τον ΑΡΗ επιθετικά, δεν γίνεται να περιμένουμε το καλό χτύπημα του Ματίγια με οποιοδήποτε κόστος, δεν γίνεται να θυσιάζονται παίκτες σαν τον Τζέγκο που είναι αξιόπιστος στα καθήκοντα που αναλαμβάνει να τρώει πάγκο για να χωρέσουν οι «βασικοί», δεν γίνεται έτσι απλά να ακυρώνεις τον βασικό σου στόπερ προσφέροντας λύσεις περιορισμένων δυνατοτήτων. Πόσο μάλλον δεν γίνεται να υποδέχεσαι στην έδρα σου τα Γιάννενα και στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα να νιώθεις ότι απειλείσαι παρά να απειλείς.

Δεν την γλίτωσε αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ μας όπως στις πρώτες 2 αγωνιστικές γνωρίζοντας μια  ισοπαλία που μοιάζει περισσότερο με ήττα. Έτσι απλά πετάχτηκαν 2 βαθμοί και η ευκαιρία η ομάδα να βρει την ηρεμία της μέσα από νίκες. Όπως φάνηκε η πίστωση χρόνου που δεν δόθηκε στον Ένινγκ πλέον θα πρέπει να δοθεί απλόχερα στον Άκη Μάντζιο. Όπως και η δυνατότητα για κάποιες μεταγραφικές κινήσεις που κρίνονται απαραίτητες. Όσο για το ποδόσφαιρο κυριαρχίας που σε κάτι παιχνίδια σαν το σημερινό επιβάλλεται να παίζουμε, θέλει ακόμη πολύ πολύ δουλειά…

ΥΓ. Πόσο σωστό και λογικό είναι να κρίνεις παίκτες που παίζουν σε λάθος θέσεις ως λύσεις ανάγκης;

ΥΓ2. Που δηλαδή εμείς να ήμασταν μετά από 6 μήνες απραξίας χωρίς κανένα επίσημο παιχνίδι απέναντι σε μια ομάδα με 3 επίσημα παιχνίδια. Ήττα από τα αποδυτήρια…

ΥΓ3. Τελικά τι είναι προτιμότερο; Ανούσια κατοχή έξω από την περιοχή μας με τους αντιπάλους μας όποτε περνούν το κέντρο να μοιάζουν απειλητικοί ή συμπαγής άμυνα και ουσιαστικές ευκαιρίες όπως είδαμε στον Βόλο;  

ΥΓ4. Αυτό ρε παιδιά το ότι η ομάδα δεν πάει για πρωτάθλημα και θα παλέψει για την 4^η-5^η θέση δεν μπορώ να το καταλάβω… Αποτελεί δικαιολογία για να μην εκμεταλλευτείς την κλήρωση και να κάνεις το 3στα3;

Σε συνέχεια της περσινής μαύρης σεζόν, χωρίς τίποτα να δείχνει ότι έχει αλλάξει αγωνιστικά η ομάδα μας γνώρισε την ήττα στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς. Ο Ιωνικός ακριβώς όπως και στο περσινό κρίσιμο παιχνίδι του Β γύρου παρουσιάστηκε καλύτερος και πήρε τη νίκη χωρίς άγχος. Απογοήτευση στον κόσμο που ήλπιζε η προσπάθεια της νέας διοίκησης να έχει αποτυπωθεί ανάλογα και στο παρκέ. Όταν όμως δεν κάνεις ούτε τα βασικά που απαιτούνται από μια επαγγελματική ομάδα μέσα στο γήπεδο όλα τα υπόλοιπα περνάνε σε δεύτερη μοίρα.

Τι να τις κάνεις τις μεταγραφές αν δεν υπάρχει πλάνο  με ρεαλισμό και ορθολογικό σχεδιασμό; Τίποτα… όπως τίποτα δεν πέτυχε ο Καμπερίδης με τους παίκτες που επέλεξε μιας και στο μυαλό για κάποιο λόγο υπάρχει ακόμη το περσινό πλάνος της χρονιάς που μέχρι να πάρει ενεργό ρόλο ο Μπράουν δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς. Συχνό και περιορισμένο Ροτέισον χωρίς λόγο και ουσία, πλήρη απουσία επιθετικού προσανατολισμού και ανύπαρκτοι ρόλοι μέσα στην ομάδα. Παράλληλα με μια αδικαιολόγητη εμμονή στον Φλιώνη και στον Σλαφτσάκη(τη στιγμή που ο Μιλόσεβιτς ήταν εξαιρετικός) και οι Αμερικάνοι παίκτες του ΑΡΗ έστω και σπασμωδικά έδειχναν ότι αν έβρισκαν ρυθμό ήταν ικανοί να δώσουν το κάτι παραπάνω. Όλα αυτά από το  ξεκίνημα του αγώνα έδειχναν ότι με το που κάνει το ξεπέταγμα του ο Σμιθ, τα πάντα θα τελειώσουν όπως και έγινε. Όπως και την περασμένη σεζόν όταν στην αντίπαλη ομάδα υπήρχαν παίκτες ικανοί στο ένας με ένας η περιφερειακή μας άμυνα ήταν μια τεράστια τρύπα έτσι και σήμερα ο Σμιθ και ο Τολιόπουλος έκαναν πλάκα με μια προσποίηση ή ένα απλό σπριντ. Εμμονή στον Ντραγκίσεβτις που έδειχνε εμφανώς ανέτοιμος  όταν έχεις στον πάγκο έστω αυτόν τον Κουζέλογου που έχει μια δύναμη και ταχύτητα παραπάνω. Όταν ο Χουγκάζ σε ξεφτιλίζει δεν σου φταίνε τα μπάτζετ και τα προβλήματα με τα μπαν. Ενώ θα πρέπει να σταθούμε και στην όλη συμπεριφορά του πάγκου όπου θύμιζαν κάτι από βαθειά θρησκευόμενους σε εκκλησία όταν στην αντίπαλη πλευρά είχε στηθεί μια μικρή κερκίδα και ένας προπονητής από άλλες εποχές που με την μόνιμη γκρίνια του προς τους διαιτητές κατάφερε να πάρει μπόλικα σφυρίγματα για την ομάδα του. Κατά τα άλλα αν ο Καμπερίδης δεν αποφασίσει να δώσει ξεκάθαρα τον ρόλο του ηγέτη στον Τσάλμερς,  να επιμείνει στην χρησιμοποίηση των 3 αμερικανών και να ανοίξει το ροτέισον βάζοντας πιτσιρικάδες μέσα απαιτώντας περισσότερη  ενέργεια από όλους, δύσκολα θα αποφύγουμε τις περσινές περιπέτειες.

Μακάρι ο χρόνος να είναι αυτό που έλειπε από τον ΑΡΗ σήμερα και σε λίγες εβδομάδες να δούμε μια ομάδα πάνω στα παρκέ που θα μας κάνει να ξεφυσήσουμε με ανακούφιση. Διαφορετικά με αυτή την μίζερη νοοτροπία και την έλλειψη τσαγανού στον πάγκο και μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου τα πράγματα θα είναι δύσκολα…

ΥΓ. Για όποιον δεν το κατάλαβε το σημερινό, ο ΑΡΗΣ αντιμετώπισε μια από τις 4 πιο αδύναμες ομάδες του πρωταθλήματος που έχει 5 ξένους στη διάθεση της και μαζεύτηκε όλη μαζί πριν λίγες ημέρες. Και χάσαμε εύκολα…

ΥΓ2. Την πτώση του μπάσκετ γενικότερα και ειδικότερα στην Ελλάδα το καταλαβαίνεις από πολλές καταστάσεις… όπως για παράδειγμα όταν ακούς ειδικούς μπασκετικούς της νέας γενιάς να απορούν γιατί δεν δίνεται η ευκαιρία στον Γεωργάκη…

ΥΓ3. Ακόμη και αυτός ο Σταμάτης με την εκρηκτικότητα του και τις πρωτοβουλίες που τολμάει να πάρει, πιο χρήσιμος φαίνεται από τον αγαπημένο του κόουτς.

ΥΓ4. Η μεγάλη ελληνική σχολή των κόουτς διδάσκει ότι στη πεντάδα που ξεκινάς τον αγώνα δεν βάζεις τον καλύτερο σου παίκτη και πιο ακριβή μεταγραφή κατευθείαν μέσα! Ρουά ματ αλα Ελληνικά και άντε γειά…

ΥΓ5. Τουλάχιστον ο Κουφός πέρα από το «ψηστήρι» στους διαιτητές εμπιστεύθηκε και τον καλύτερο του παίκτη, τον Σμίθ ακόμη και όταν δεν ήταν καλός στο ξεκίνημα του και τον δικαίωσε. Αυτό σημαίνει δίνω ρόλο ηγέτη και τον στηρίζω.

ΥΓ6. Διαιτησία ανάλογη με το όλο θέαμα.

ΥΓ7. Α ρε παλιοχαρακτήρα Μπράουν πόσο λείπεις…

Ένα ξεχωριστό ρεκόρ(;) διεκδικεί ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι της Κυριακή με τον ΠΑΣ Γιάννενα όπου με τη νίκη θα έχει καταφέρει το μοναδικό(;) να πετύχει 3 συνεχόμενες νίκες στο πρωτάθλημα με 3 διαφορετικούς προπονητές στον πάγκο. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει πρώτα οι παίκτες να παρουσιαστούν όπως πρέπει μέσα στο γήπεδο αλλά και ο Μάντζιος να μην βιαστεί να βάλει τη δική του πινελιά. Έτσι μόνο η νίκη εύκολα ή δύσκολα θα «ντυθεί» στα κίτρινα!

Όταν είσαι ο ΑΡΗΣ και ο αντίπαλος σου είναι ο ΠΑΣ Γιάννενα που ιδιαίτερα στο χρονικό σημείο που βρισκόμαστε είναι ομάδα ειδικών συνθηκών μιας και θα δώσει το πρώτο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς τότε η τύχη του αγώνα είναι 99% στα δικά σου πόδια. Αυτό φαίνεται να το έχουν αντιληφθεί όλοι στην ομάδα και πρωτίστως οι παίκτες μας που τα δικά τους σκαμπανεβάσματα στην απόδοση ως τώρα συνθέτουν ένα περίεργο κολάζ με έναν ντροπιαστικό αποκλεισμό και 2 νίκες χωρίς ιδιαίτερα εντυπωσιακή παρουσία. Για σχεδόν κανέναν παίκτη εκτός ίσως του Κουέστα δεν μπορεί να είσαι απόλυτα ικανοποιημένος για την ως τώρα απόδοση του. Λογικό ως ένα σημείο μιας και βρισκόμαστε στην αρχή αλλά αυτό σημαίνει ότι κάθε παίκτης ατομικά και όλοι μαζί παρέα θα πρέπει να δείχνουν από παιχνίδι σε παιχνίδι σημάδια βελτίωσης. Αυτή την βελτίωση θα πρέπει να δούμε κόντρα στον ΠΑΣ σε ένα παιχνίδι όπου θα είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό του Βόλου. Εκεί οι αντίπαλοι μας για κάποιους λόγους «ψήλωσαν» απότομα και θέλησαν να μας πατήσουν νομίζοντας ότι αγωνίζονται στα τοπικά της Θεσσαλίας και το πλήρωσαν. Με τα Γιάννενα όμως ο ΑΡΗΣ οφείλει να παίξει ποδόσφαιρο  κυριαρχίας, να ξεκλειδώσει τις αντίπαλες άμυνες και να έχει τις εμπνεύσεις μεσοεπιθετικά που θα οδηγήσουν στο γκολ ή στα γκολ της νίκης. Και όλα αυτά έχοντας ταυτόχρονα το νου του και στα μετόπισθεν όπου απέναντι στους Ουκρανούς και με τη Λαμία ήταν το αδύναμο μας σημείο. Πλέον υπάρχει χρόνος για διορθωτικές κινήσεις αλλά αυτός δεν θα πρέπει να σπαταληθεί σε επιπόλαιες κινήσεις όπως έκανε ο Ένινγκ ή όπως συχνά πυκνά προσπαθούν να κάνουν οι προπονητές με το καλημέρα σε μια ομάδα. Ο ορθολογισμός στις επιλογές και στο κοουτσάρισμα του Απόστολου Τερζή πρέπει να είναι οδηγός για όποιον κάθεται στον πάγκο. Στα θετικά η επαναπροσέγγιση του Σούντγκρεν αλλά οι ίσες ευκαιρίες θα πρέπει να είναι το μόνιμο στάτους για όλο το ρόστερ του ΑΡΗ. Ας αρπάξουν την ευκαιρία οι παίκτες που θα  επιλέξει ο Άκης Μάντζιος και ας πείσουν άπαντες μέσα στο γήπεδο με την παρουσία τους ότι αξίζουν να φοράνε τη φανέλα του ΑΡΗ!

Τα εφήμερα αποτελέσματα σε ομάδες σαν τον ΑΡΗ δεν έχουν νόημα ιδίως αν δεν είναι αποτέλεσμα ενός γενικότερου πλάνου που αυτή τη στιγμή ο ΑΡΗΣ φαίνεται να μην έχει.   Η ηρεμία είναι το ζητούμενο στην ομάδα με τις αλλαγές στο τεχνικό τιμ και την παραίτηση του Άγγελου Χαριστέα. Μόνο τα νικηφόρα αποτελέσματα μπορούν να στρώσουν την κατάσταση και να δώσουν την πίστωση χρόνου στον Άκη Μάντζιο για να δουλέψει υπό φυσιολογικές συνθήκες.  Για αυτό νίκη με το Γιάννενο και φουλ για το 3 στα 3!

ΥΓ. Στις «ομαδάρες» με τους μεγιστάνες που παλεύουν για τσάμπιονς λιγκ γίνονται μεταγραφές της τελευταίας στιγμής μετά την απόλυτη σιωπή, σημαίες μπαίνουν στα συρτάρια, παίκτες «παλικάρια» πιέζονται προς την έξοδο με μεθόδους των 90s και παίκτες που δειγματίζονται στα ευρωπαϊκά παιχνίδια πουλιούνται με την πρώτη ευκαιρία υπό το ΟΚ του προπονητή που δεν ήθελε κανείς αλλά έχει υψηλή ρήτρα αποδέσμευσης… Και όμως η είδηση είναι ότι φεύγει ο Φέτφα χωρίς να καν να συνδυάζεται με την μεταγραφάρα του Ματέο Γκαρσία! Μα πόσο προπαγάνδα και πρόβατα μαζί…