Λίγες ημέρες μετά την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος και την διασφάλιση της Ευρωπαϊκής συμμετοχής παρά τις ύστατες προσπάθειες της «εξυγίανσης» ήρθε η ώρα να κάνουμε το ταμείο όλων όσων βιώσαμε φέτος στο πλευρό του κιτρινόμαυρου Θεού. Η χρονιά αναμφίβολα μπορεί να χαρακτηριστεί ως καρδιογράφημα με τις στιγμές που ο ΑΡΗΣ μας έμοιαζε «νεκρός» αγωνιστικά να είναι κάμποσες αλλά και την αντίδραση που πάντα ακολουθούσε να επιβεβαιώνει το πνεύμα του μαχητή που χαρακτηρίζει διαχρονικά τον σύλλογο μας και γουστάρουμε να βλέπουμε ανεξαρτήτως μπάτζετ και ειδικών συνθηκών.

ΟΙ ΥΨΗΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΑΘΗ

Με τον ΑΡΗ την περασμένη αγωνιστική σεζόν να σπάει τα κοντέρ και να βρίσκεται στην μεγαλύτερη διάρκεια του πρωταθλήματος στην 2^η θέση(και στην 1^η αρκετές στιγμές) λογικό είναι στην αφετηρία της επόμενης σεζόν να θέλεις να επαναλάβεις μια ίδια πορεία αλλά και να κάνεις το βήμα παραπάνω. Βήμα παραπάνω στο πρωτάθλημα αλλά κυρίως στο κύπελλο και στην Ευρώπη. Όταν μάλιστα στη θεωρία έγιναν ηχηρές μεταγραφές όπως αυτές του Καμαρά και του Εντιαγέ γιατί όχι να μην το πιστέψεις. Στην πράξη όμως τα λάθη αποδείχθηκαν πολλά. Γυμνή η ομάδα στην Ευρώπη και ένα «μπόλιασμα» παικτών που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Αν σε αυτά προσθέσουμε και τους τραυματισμούς και την αστάθεια παικτών που περιμέναμε το κάτι παραπάνω τότε το ότι  ο ΑΡΗΣ ξέμεινε από λύσεις και επιλογές σε αρκετά σημεία μέσα στη σεζόν ήταν κάτι το φυσιολογικό. Η δε μεταγραφική ενίσχυση του Ιανουαρίου και το φαινόμενο Μήτρογλου ανέδειξε και άλλα προβλήματα βάζοντας για τα καλά στην εξίσωση της διαφαινόμενης αποτυχίας και τον έως τότε ρέκορντμαν προπονητή Άκη Μάντζιο. Η αλλαγή του Μπούργος μάλλον ήρθε καθυστερημένα αλλά όπως φάνηκε πρόλαβε να γλιτώσει την ομάδα από την ολική αποτυχία.

ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΒΔΑΚΙ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΤΑ «BALLS» ΠΑΙΚΤΩΝ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΥ

Διπρόσωπος ο ΑΡΗΣ σχεδόν όλη την χρονιά. Έντονη δικαιολογημένη κριτική σε παίκτες και προπονητή με μνημειώδεις αποτυχίες όπως την πεντάρα από τα Γιάννενα και το κάζο από την Λαμία. Και όμως ο κόσμος ήταν πάντα εκεί δίπλα στην ομάδα να προσπαθεί να υπενθυμίσει στους παίκτες ότι είναι καλύτεροι από αυτό που παρουσιάζουν. Και όπως φάνηκε στην πορεία και οι παίκτες με τη σειρά τους έδειξαν κάμποσες φορές μέσα στη χρονιά ότι παρά τις όποιες ατυχίες ήταν αποφασισμένοι να παλέψουν. Ο ερχομός του Μπούργος άλλαξε αρχικά την ψυχολογία και στη συνέχεια μεταμόρφωσε και «τακτικά» την ομάδα. Παίκτες που δεν υπήρχαν στο ροτέισον εμφανίσθηκαν και από εκεί που δεν υπήρχαν λύσεις παρουσιάστηκαν παίκτες με καταλυτικό ρόλο στην τελευταία στροφή του πρωταθλήματος. Δύσκολα να ξεχωρίσεις κάποιον ως MVP της φετινής χρονιάς μιας και όλοι σχεδόν είχαν τις καλές και τις κακές στιγμές και δύσκολα μπορείς να επικεντρωθείς στον έναν παίκτη που έκανε την διαφορά. Ακόμη και αν αυτή η ομάδα στα περισσότερα παιχνίδια έδειχνε να έχει πρόβλημα «χημεία», τόσο στις ήττες όσο και στις νίκες ήταν αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας.

Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΚΤΗΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΗΧΗΡΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΗΝ «ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ»

Συνεχίζει να λείπει ένας τίτλος, γράψαμε μια μαύρη σελίδα στο κύπελλο, φάγαμε μια ιστορική πεντάρα μέσα στην έδρα μας αλλά η χρονιά δεν είχε μόνο αυτές τις στιγμές. Ο ΑΡΗΣ τερμάτισε όπως και πέρσι 3^ος με μόλις 2 βαθμούς διαφορά από τη 2^η θέση που αν κάτσεις να αναλογιστείς τις συνθήκες είναι να γελάς με το ξεφτιλίκι των ανταγωνιστών σου. Ναι ο Ολυμπιακός και φέτος είχε μια πολύ πιο δυνατή και πλήρης ομάδα σε σχέση με τον ΑΡΗ μας και ακόμη και αν είχαμε το 50-50 εξασφαλισμένο από την αρχή μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος δύσκολα να τον προσπερνούσαμε. Για τους υπόλοιπους όμως δεν ισχύει το ίδιο. Τι και αν είχαν πολλαπλάσιο μπάτζετ, έπαιρναν πέναλτι σαν στραγάλια σε παρέλαση, έπαιζαν φιλικά, έβαζαν Έλληνες διαιτητές όποτε τους είχαν ανάγκη, τραμπούκιζαν και προπαγάνδιζαν με κάθε ευκαιρία… η βαθμολογία τους ξεμπροστιάζει. Ακόμη και τον πρωταθλητή των πέναλτι μπαογκ που τερμάτισε πιο ψηλά.  Και για να μην ξεχνιόμαστε… σε μια ακόμη χρονιά με την υπόθεση Ντουρμισάι να μας βασανίζει και έναν απίθανο -6 από το πουθενά να πλαστογραφεί την βαθμολογία του πρωταθλήματος πριν καν ξεκινήσει. Φυσικά και θα πανηγυρίσουμε έξαλλα τον θρίαμβο επί της ΑΕΚ και θα νιώσουμε υπερήφανοι για αυτή την 3^η θέση. Από την άλλοι οι ανταγωνιστές μας επιδιώκουν την κατάργηση των πλέιοφς με την ελπίδα να μην χάνουν 2-3 φορές τη χρονιά από τον ΑΡΗ και πιθανόν το τέλος των ξένων διαιτητών… και γιατί όχι και του VAR. Άλλωστε μότο του ΠΟΚ4 ή του big-πορδ είναι το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».

ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΡΥΠΙΔΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Σεβαστή η κάθε άποψη συνΑρειανού αλλά η κριτική που δέχεται ο πρόεδρος από μια μικρή μερίδα του κόσμου ώρες ώρες φαντάζει ακατανόητη. Όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στον ΑΡΗ είχε δεκάδες ευκαιρίες να «πηδήξει από το καράβι» ή αν απλά ήταν «φυτευτός» όπως θέλανε και θέλουν να μας πείσουν να ανακοινώσει ένα καθεστώς «οικονομικής εξυγίανσης» όπως τόσοι και τόσοι που έχουν περάσει από τις διοικήσεις του ΑΡΗ μας στο ποδόσφαιρο αλλά και σε άλλα τμήματα του συλλόγου. Από τις επιπτώσεις της πανδημίας, τα παλιά χρέη(αυτά που θα σβηνόντουσαν με το χαρακίρι της Γ Εθνικής), το κυνήγι από την «παράγκα» του Ελληνικού ποδοσφαίρου, τις δύσκολες αγωνιστικές στιγμές και την συντονισμένη προπαγάνδα εναντίον του, είχε την ευκαιρία για να το κάνει. Αντ’ αυτού είναι εδώ, πληρώνει και ψάχνει τρόπους να κάνει τον ΑΡΗ μεγαλύτερο. Φυσικά θα κάνει και λάθη μιας και δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή της απόλυτης επιτυχίας.

ΒΗΜΑ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Η γλυκιά γεύση που μας άφησε ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ στο φινάλε της σεζόν έχει πολλές ερμηνείες. Σίγουρα δεν έχει τον πολυπόθητο τίτλο που διακαώς θέλουμε. Από την άλλη η καθιέρωση στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας σε ένα πρωτάθλημα όπου η λέξη «ισονομία» απουσιάζει επιδεικτικά είναι το απαραίτητο βήμα για να φθάσει ο ΑΡΗΣ εκεί όπου όλοι επιθυμούμε. Πλέον όλοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι η πορεία του ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια δεν είναι ένα πυροτέχνημα ενώ και τα «χαστούκια» στην ΕΠΟ έχουν τρομοκρατήσει τους «τσιφλικάδες» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με τον Καρυπίδη αποφασισμένο να πετύχει, τον Μπούργος στο τιμόνι και μια βάση παικτών που νιώθουν πλέον από ΑΡΗ, τα καλύτερα έρχονται!

ΥΓ. Ακόμη παραμένουμε εγκλωβισμένοι με την υπόθεση Ντουρμισάι, όλη την χρονιά παίζαμε με το -6 χωρίς να ενδιαφέρει κανέναν η πραγματική βαθμολογία ενώ και στο φινάλε έγινε η ύστατη προσπάθεια να μας κλέψουν το ευρωπαϊκό εισιτήριο και να το χαρίσουν στην ΑΕΚ. Και όμως αυτοί της ΕΠΟ είναι ακόμη στη θέση τους, έχουν μούτρα και μιλάνε δημόσια και οι «μεγάλοι» του ΠΟΚ4 ισχυρίζονται ότι θέλουν να κερδίζουν τα πάντα με την αξία τους μέσα στο γήπεδο. Προφανώς αυτό ισχύει μόνο στην περίπτωση του ποακ με τις κάρτες υγείας που τους χάρισαν τη θέση που οδηγούσε στα προκριματικά του CL. Κατά τα άλλα εμείς έχουμε τα πάρε δώσε με τον Πειραιά…

ΥΓ2. Μέσα σε όλα που βιώσαμε αυτή την περίεργη χρονιά υπήρχε και η στυγερή δολοφονία του Άλκη υπό τον μανδύα της οπαδικής αντιλαπότητας. Δύσκολα να εξηγήσεις σε κάποιον εκτός ΑΡΗ πόσο μας επηρρέασε όλο αυτό, άδικο για τους οικείους του και τη μνήμη του παιδιού να αναφέρετε αυτή η τραγωδία σαν κάτι που επηρρέασε τους υπόλοιπους. Ευθύνη όλων μας να κρατήσουμε τη μνήμη του ζωντανή. Μπράβο στην ΠΑΕ για τον συμβολισμό στα νέα διαρκείας.

Τελευταίος αγώνας για την αγαπημένη μας ομάδα που μετά την εξασφάλιση της Ευρώπης  έχει περιοριστεί στο κυνήγι της 3^ης θέσης.  Το κατά πόσο αυτός ο στόχος είναι σημαντικός το δείχνουν τα νούμερα των τελευταίων δεκαετιών από μόνα τους. Για αυτό και όλοι όσοι αγωνισθούν θα πρέπει να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό ώστε να προσφέρουν στον κόσμο έστω αυτή τη χαρά μιας και ο διακαής στόχος όλων μας είναι ένας τίτλος.

ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΊΚΟ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΑΣΤΟΧΙΑ

Δεν χωράει αμφισβήτηση ότι ο ΑΡΗΣ του Β ημιχρόνου απέναντι στον Παναθηναϊκό ήταν εξαιρετικός. Είχε όλα αυτά που χρειαζόταν για να φθάσει στη νίκη …χωρίς όμως το γκολ. Αυτή τη διαφορά θα προσπαθήσει να βρει ο Μάντζιος με τις αλλαγές στο αρχικό σχήμα να αναμένεται να είναι ελάχιστες. Μια από αυτές εκτός απροόπτου θα είναι του Μπρούνο Γκάμα που λογικά θα πάρει τη θέση ενός εκ των Μάνου ή Μαντσίνι. Και από τη στιγμή που και το Χ μας εξυπηρετεί ως αποτέλεσμα τότε μάλλον θα δούμε τον Αργεντινό στην κορυφή της επίθεσης και τον Μάνο στον πάγκο. Πολύ πιθανό είναι να δούμε και τον Σούντγκρεν στη θέση του Σάκιτς ή του Γκάνεα που εξυπηρετεί καλύτερα το αμυντικό πλάνο.  Κόντρα στην ΑΕΚ που και αυτή για λόγους γοήτρου θα παλέψει δυνατά για τη νίκη θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει προσήλωση  στην αμυντική λειτουργία. Και όταν ξέρεις ότι η ισοπαλία δεν βολεύει τον αντίπαλο σου τότε θα σου δοθεί σίγουρα η ευκαιρία για αντεπιθέσεις. Αντεπιθέσεις που αυτή τη φορά ελπίζουμε οι Μαντσίνι, Γκαρσία, Μπερτόγλιο ή οποιοσδήποτε άλλο να μην τις σπαταλήσουν.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΚΑΙ Η 3^Η ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΡΗ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ

Το βήμα παραπάνω ζητάμε κάθε νέα χρονιά και έτσι και αυτήν θέλαμε εξαρχής να δούμε τον ΑΡΗ ψηλότερα αν όχι να σηκώνει την κούπα... Όπως αυτονόητος ήταν ο στόχος της Ευρώπης το περασμένο καλοκαίρι έτσι και όπως εξελίχθηκε η χρονιά η 3^η θέση ως στόχος ήταν αυτονόητη. Φεύγουμε αλώβητοι από το ΟΑΚΑ και βάζουμε ακόμη μια όμορφη πινελιά σε μια γλυκόπικρη χρονιά. ΠΑΜΕ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Έφθασε το φινάλε της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος με τον ΑΡΗ να βρίσκεται μια ανάσα από την 2^η θέση. Με τα πλέιοφς όμως να ακολουθούν και την βαθμολογία να συνεχίζει κανονικά κάθε πόντος είναι πολύτιμος. Για αυτό και απέναντι στον ΟΦΗ ο ΑΡΗΣ οφείλει να παρουσιαστεί συγκεντρωμένος και να προσθέσει άλλους 3 βαθμούς στην συγκομιδή του. Απουσίες υπάρχουν κάμποσες όπως υπάρχουν και παίκτες να καλύψουν τα κενά.

Αναγκαστικά σε αλλαγές πλάνων θα προχωρήσει ο Μάντζιος για την αναμέτρηση με τον ΟΦΗ μιας και οι απουσίες των Γκαρσία, Ματίγια, Μαντσίνι και Κάτσε περιορίζουν τις επιλογές του. Και από την στιγμή που η ομάδα από το ξεκίνημα της σεζόν ξοδεύει τις 5 αλλαγές ως μέρος της τακτικής τότε σίγουρα οι απώλειες των 4 παικτών είναι σημαντικές. Ωστόσο η δυναμική και η αγωνιστική κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα της Κρήτης δίνει το περιθώριο για αλλαγές και ευκαιρίες σε παίκτες που ψάχνουν χρόνο. Ένας από αυτούς είναι και ο Μήτρογλου που αναμένεται να ξεκινήσει βασικός ή έστω να πάρει σαφώς μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής από τα προηγούμενα παιχνίδια. Ενώ και στα άκρα μαζί με τον Σούντγκρεν είναι πολύ πιθανό να επιστρέψει ο Γκάνεα αφήνοντας τους Σάκιτς και Ιωάννου στον πάγκο.  Ο Μπρούνο φαίνεται να έχει ένα προβάδισμα σε σχέση με τον Σίλβα που δυσκολεύεται συχνά να ακολουθήσει το πλάνο της ομάδος. Ένα πλάνο που θα πρέπει όλοι να ακολουθήσουν πιστά ώστε να αναγκάσουμε τον ΟΦΗ από νωρίς όπως ακριβώς έγινε και στην Κρήτη να αρκεστεί σε παθητικό ρόλο. Η ομάδα μας είναι πιο δυνατή και αυτό πρέπει να φανεί από το σφύριγμα της σέντρας.

Απέναντι στον ουραγό ΟΦΗ δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Συνεχίζεις να κάνεις με σοβαρότητα αυτό που κάνεις από την αρχή της χρονιάς και παίρνεις το «τρίποντο». Έτσι ώστε να δείξεις από τώρα ότι η έξοδος στην Ευρώπη και η 2^η θέση σου ανήκει! Και άσε τους «συμμάχους» να προβληματίζονται…

Τελευταίο παιχνίδι της αγωνιστικής σεζόν για την αγαπημένη μας ομάδα κόντρα στην Ξάνθη σε ένα Κλεάνθης Βικελίδης που αναμένεται να ντυθεί τα γιορτινά του. Γιορτινή διάθεση όχι γιατί πετύχαμε κάτι μοναδικό και πρωτόγνωρο αλλά γιατί ο φετινός ΑΡΗΣ με την παρουσία του επιβεβαίωσε τα αυτονόητα για όλους εμάς διαψεύδοντας πανηγυρικά αυτούς που οραματιζόταν τον αφανισμό μας.  Αυτή η ομάδα αξίζει το ζεστό χειροκρότημα μας και την στήριξη που θα την αναγκάσει να κοιτάξει ακόμη ψηλότερα στη συνέχεια!

Καλό ποδόσφαιρο, γεμάτο γήπεδο και δίψα για διάκριση έδειξε σε γενικές γραμμές ο ΑΡΗΣ μας φέτος αν και η πορεία μας είχε πολλά σκαμπανεβάσματα. Η ουσία είναι ότι από την αρχή στήθηκε μια ποιοτική ομάδα με προσεγμένες κινήσεις και όχι παίκτες-λαχεία. Αυτό φάνηκε όχι μόνο στο καλό ξεκίνημα αλλά ακόμη στο σερί ηττών όπου πάντα η ομάδα σου άφηνε αυτό το συναίσθημα ότι μπορούσε όχι μόνο να αποφύγει την ήττα αλλά ακόμη και να πάρει τους 3 βαθμούς. Ο διακόπτης γύρισε στο παιχνίδι στην Ξάνθη και από εκεί και πέρα είδαμε έναν ΑΡΗ που γουστάραμε ακόμη περισσότερο. Υπήρξαν και στον Β γύρο οι κακές στιγμές αλλά συνολικά η εικόνα ήταν πολύ καλή. Τόσο καλή που μας έκανε αυτό το καταραμένο παιχνίδι με τον Εργοτέλη να μην μπορούμε να το ξεχάσουμε με τίποτα. Γιατί αυτός ο ΑΡΗΣ αν δεν έβγαζε τα μάτια του μόνος του στην Κρήτη σήμερα μπορεί να ονειρευόταν το κύπελλο…  Ανεξάρτητα πάντως από αυτή την 5η θέση η ομάδα έδειξε ότι δεν επέστρεψε στην σουπερλίγκα με σημαία τα τέσσερα χρόνια στη χωράφια και οδηγό την αποφυγή της αναβίωσης των χειρότερων. Ήρθαμε να χωθούμε στο ρουθούνι των "big-πορδ" και σε μεγάλο βαθμό το πετύχαμε. Ακόμη και αν πήραμε μόλις 1 νίκη και 3 ισοπαλίες σε 7 ντέρμπι. Η ομάδα μας έδειξε ότι επέστρεψε για να πρωταγωνιστήσει και όχι για να είναι άλλος ένας κομπάρσος στην σουπερλίγδα.  Και αυτό το πέτυχε ο Σ.Παντελίδης με τους παίκτες του και για αυτό αξίζουν τα συγχαρητήρια όλων. Όσο για το παιχνίδι ελάχιστη σημασία έχει παρόλο που αντίπαλος μας είναι αυτή η σιχαμένη ομάδα. Όλα δείχνουν ότι ο Παντελίδης θα ρίξει τους βασικούς και στο αυριανό παιχνίδι. Οπότε απελευθερωμένοι από οποιοδήποτε άγχος περιμένουμε να δούμε έναν καταιγιστικό ΑΡΗ να σκορπάει το παράρτημα των δίπλα που φέτος ξεπέρασαν τον εαυτό τους με την παραχώρηση του γηπέδου.

Ο στόχος της εξόδου της Ευρώπης είναι η επιβράβευση της προσπάθειας όλων μας. Από τον πρόεδρο και τους συνεργάτες του, το τεχνικό τιμ και τους παίκτες του, τα οπαδάκια που τα προηγούμενα χρόνια όργωσαν τα χωράφια μέχρι και όλους τους υπόλοιπους που περίμεναν την σπίθα για να ξανανάψει δυνατά η φλόγα μέσα τους. Το σημαντικότερο από όλα είναι ότι αυτή η ομάδα κλείνει την χρονιά με μια δυνατή υπόσχεση για τη νέα χρονιά, για μια καλύτερη χρονιά σε ευρωπαϊκό φόντο. Και αυτό είναι κάτι που πραγματικά αξίζει να το γιορτάσουμε. Το πάρτι αρχίζει στις 19.00!