Κατώτερος των περιστάσεων παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στον τελικό του κυπέλλου, δίνοντας το δικαίωμα στη διαιτητή Φραπάρ και στον Παναθηναϊκό να του στερήσουν τον τίτλο. Το γκολ στην τελευταία φάση της αναμέτρησης, όπως και οι 2 αποβολές μέσα σε 5΄ που προηγήθηκαν κατέστρεψαν κάθε πλάνο του Μάντζιου, που μάλλον στην προσπάθεια του να οχυρώσει τακτικά την ομάδα ξέχασε ότι στα μεγάλα παιχνίδια χρειάζονται και άλλα στοιχεία πέρα την τακτική. Έντονες(και δικαιολογημένες) οι αντιδράσεις του Καρυπίδη, του Μάντζιου και των παικτών με τη λήξη του αγώνα προς τη Γαλλίδα διαιτητή που πρωταγωνίστησε στο προμελετημένο έγκλημα που παρακολουθήσαμε.
ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΔΕΙΧΝΑΝ ΕΠΙΘΕΣΗ, Η ΕΙΚΟΝΑ ΦΩΝΑΖΕ ΑΜΥΝΑ
Με τον Μανού Γκαρθία και τον Νταρίντα να ξεκινάνε βασικοί, όπως και ο Σαμόρα όλοι πιστέψαμε ότι ο ΑΡΗΣ θα έμπαινε με το μαχαίρι στα δόντια απαιτώντας τη νίκη. Ωστόσο από τα πρώτα λεπτά ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι ήθελε το παιχνίδι της υπομονής χωρίς να ρισκάρει. Κάτι ανάλογο ίσχυε και για τους αντιπάλους μας μιας και ούτε ο Παναθηναϊκός είχε τη διάθεση να πιέσει ή να επιτεθεί μαζικά. Μπορεί το θέαμα να μην ήταν αρεστό αλλά σε μεγάλο βαθμό έδειχνε να αποδίδει. Ο Παναθηναϊκός έμοιαζε ακίνδυνος και εγκλωβισμένος ενώ ο ΑΡΗΣ που έψαχνε τη στιγμή του κατάφερε να φθάσει μια ανάσα από το πολυπόθητο γκολ με τον Λοντίγκιν όμως να αποκρούει την πολύ ωραία κεφαλιά του Φαμπιάνο και τον Μορόν σε δεύτερο χρόνο να μην μπορεί να στείλει την μπάλα στα δίχτυα.
ΤΟ ΑΧΑΣΤΟ ΤΟΥ ΖΑΜΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟ «ΠΕΤΣΟΚΟΜΑ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΡΑΠΑΡ
Ιδανικά ξεκίνησε το Β ημίχρονο για τον ΑΡΗ μας με την 2η κίτρινη κάρτα που οδήγησε στην αποβολή του Κώτσιρα να μας δίνει το αριθμητικό πλεονέκτημα απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που έτσι και αλλιώς έμοιαζε ακίνδυνος. Αυτό το πλεονέκτημα προσπάθησε να εξαργυρώσει η ομάδα με τον Σουλεϊμάνωφ να γυρίζει ιδανικά στον Ζαμόρα στο ύψος της μικρής περιοχής με το σουτ όμως που επιχείρησε να καταλήγει απελπιστικά έξω… Αυτό όμως που ακολούθησε ήταν τραγικό. Μέσα σε 5’ ο ΑΡΗΣ έμεινε με 9 παίκτες με μια 2η κίτρινη κάρτα εφεύρεση στον Νταρίντα (που όσο και να βλέπεις το replay δεν καταλαβαίνεις γιατί έχει τιμωρηθεί) αλλά και μια βλακώδη ενέργεια του Ζουλ που αντέδρασε με τον χειρότερο τρόπο στο σκληρό φάουλ που δέχθηκε από τον Μπακασέτα. Ήταν φανερό ότι η Γαλλίδα διαιτητής έψαχνε την ευκαιρία να σπρώξει τον Παναθηναϊκό και την βρήκε από τον Ζουλ χωρίς να χρειαστεί να κάνει τα «μαγικά» της όπως έκανε στην αποβολή του Νταρίντα. Ενώ και λίγο πριν το 90’ που το παιχνίδι φαινόταν να οδηγείται στην παράταση «έπνιξε» την πεντακάθαρη 2η κίτρινη κάρτα στον Μπερνάρ που με σκληρό εσκεμμένο φάουλ έκοψε την προσπάθεια του Μορόν να βγάλει την ομάδα στην αντεπίθεση. Το γκολ στην τελευταία φάση του αγώνα ήταν μια από αυτές τις τρελές και ταυτόχρονα πικρές στιγμές που έχουμε βιώσει σε τελικούς, νοκ άουτ αγώνες και γενικότερα κρίσιμα παιχνίδια.
ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ, ΞΕΧΑΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ
Εκ του αποτελέσματος όλα σήμερα πήγαν στραβά. Ακόμη και αν μέχρι το σημείο που έμεινε η ομάδα μας με 9 παίκτες είχε περισσότερες και σημαντικότερες ευκαιρίες από τον αντίπαλο τελικά η προσέγγιση του αγώνα αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος λάθος. Επιλέχθηκε η πιο επιθετική ενδεκάδα για να παίξει άμυνα χωρίς όμως σε κανένα σημείο του αγώνα να έχει τη διάθεση να το δείξει με τον τρόπο που αγωνιζόταν. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι στα πλέιοφς είχαμε και 2 παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό με 2 διαφορετικές προσεγγίσεις. Στο Κλ.Βικελίδης η ομάδα έπαιξε επιθετικά, «πάτησε» τον Παναθηναϊκό αλλά στο τέλος ηττήθηκε με 0-2. Αντιθέτως στη Λεωφόρο η ομάδα έπαιξε πιο «τακτικά» και έφθασε σε μια εύκολη νίκη παρά το εύθραυστο τελικό 0-1. Κατά τα άλλα… ναι, καλή η τακτική αλλά σε αυτά τα παιχνίδια θέλει και άλλα πράγματα. Θέλει δύναμη, θέλει πάθος, θέλει αποφασιστικότητα. Αποφασιστικότητα που δεν την είχαμε και ως ένα βαθμό την είχε ο αντίπαλος. Αν έβαζε το γκολ ο Ζαμόρα… αν δεν είχε αποβληθεί άδικα ο Νταρίντα… αν δεν έκανε την ανόητη ενέργεια ο Ζουλ… αν ο Μάντζιος λειτουργούσε πιο έξυπνα και έβγαζε τους παίκτες που είχαν δεχθεί κίτρινη κάρτα μετά την αποβολή του Κώτσιρα μιας και ήταν ξεκάθαρο ότι η διαιτητής έψαχνε την ευκαιρία να επιβάλει την «ισορροπία»… αν έβαζε Βέλεθ όταν μειναμε με 9... Με τα αν δουλειά δεν γίνεται… Το πρόβλημα είναι γενικότερο και έχει να κάνει με την νοοτροπία του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ που δεν συμβαδίζει με την νοοτροπία του κόσμου του. Το πως μπορεί να διορθωθεί θα πρέπει να το δούμε από αύριο.
ΠΙΚΡΗ ΓΕΥΣΗ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
Πικρή γεύση για ακόμη μια φορά ο τελικός κυπέλλου για τον ΑΡΗ μας που δεν κατάφερε να δικαιώσει τις προσδοκίες του διψασμένου για έναν τίτλο κόσμου του. Προσδοκίες που είχε δημιουργήσει αυτός ο προπονητής με αυτούς τους παίκτες. Μάλλον όμως δεν είχαν υπολογίσει ότι σήμερα έπρεπε να δώσουν το κάτι παραπάνω ώστε να κερδίσουν και τη Γαλλίδα διαιτητή που μέσα σε 5’ άρπαξε την ευκαιρία για να αφήσει την ομάδα μας με 9 παίκτες. Απογοήτευση, στεναχώρια, αγανάκτηση… σε μια προβληματική χρονιά από το ξεκίνημα που ούτε στο φινάλε κατάφερε να σωθεί. Συνεχίζουμε όμως... αναμένοντας το επόμενο σπουδαίο ραντεβού με την ιστορία.
ΥΓ. Με τον ορισμό μιας ουδέτερης έδρας όπως είναι το Πανθεσσαλικό αντί για το ΟΑΚΑ, προς στιγμή πιστέψαμε ότι οδηγούμαστε σε έναν τελικό όπου θα παιχτεί στα ίσια. Με το που ξεκίνησε όμως το παιχνίδι το 50-50 πήγε περίπατο.
ΥΓ2. Το διαβάσαμε και αυτό… πολύ κακή η διαιτητής, σωστά όμως τα σφυρίγματα!
ΥΓ3. Σωστή(και δικαιολογημένη) η αντίδραση της ομάδας μετά τη λήξη του αγώνα. Παρόλα αυτά η αντίδραση που θα προτιμούσαμε να δούμε θα έπρεπε να ήταν πριν την έναρξη του αγώνα από τη διοίκηση αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα από τους παίκτες μας.
Κρύο ντους προσέφερε και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας στον κόσμο του μετατρέποντας μια δική του νίκη θρίαμβο σε μια απογοητευτική ισοπαλία. Η άναρχη οπισθοχώρηση των τελευταίων λεπτών και το ανύπαρκτο πέναλτι που ανακάλυψε ο Πολωνός διαιτητής διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα. Μια ισοπαλία που αφήνει μόνο πικρή γεύση μιας και και η ομάδα ήταν κατά κράτος καλύτερη σήμερα.
Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΥΜΠΑΓΗΣ ΑΡΗΣ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΗΘΕΛΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ
Πέρα του Μπουσέρ που αντικατέστησε τον Κουέστα, Μαντσίνι και Μπρούνο επιφύλασσε ο Άκης Μάντζιος με τον ΑΡΗ από τα πρώτα λεπτά να βρίσκει ιδανικά την ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης βάζοντας δύσκολα στον αντίπαλο του. Η μεσοεπιθετική γραμμή της ομάδος πίεζε εξαιρετικά και σε κάθε ευκαιρία προσπαθούσε να απειλήσει. Στο 17’ ο Γκάμα άγγιξε το γκολ με τον Ζίβκοβιτς όμως να κάνει μια σπουδαία απόκρουση. Στο 26’ όμως οι αντίπαλοι μας δεν ήταν τυχεροί και ο Μπερτόγλιο μετά από έναν εξαιρετικό συνδυασμό έκανε το 0-1.
ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙ 0-2
Μετά το 0-1 φάνηκε και η διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες με τον συμπολίτη να μην βρίσκει με τίποτα τρόπους να γίνει απειλητικός και τα άναρχα γεμίσματα ανά πάσα στιγμή να είναι το μοναδικό που έχει να επιδείξει. Ο ΑΡΗΣ συνεχίζοντας στους ίδιους ρυθμούς έψαξε το δεύτερο γκολ και το βρήκε στο 69’ με τον Μάνο που πριν λίγο είχε περάσει ως αλλαγή. Ενώ στο 82’ ο ίδιος παίκτης σε μια φάση διαρκείας έχασε μοναδική ευκαιρία για το 0-3!
ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΝΑΛΤΙ ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΣΤΟ 94’
Κάπου εκεί ο ΑΡΗΣ έδειξε τις τάσεις αυτοχειρίας του και ενώ έλεγχε το παιχνίδι αποφάσισε να ταμπουρωθεί πίσω και να δώσει χώρο στον αντίπαλο να κάνει τα γεμίσματα του και να κερδίζει στημένα. Άλλωστε δεν μπορούσε να κάνει και κάτι άλλο και εμείς του δώσαμε την ευκαιρία απλόχερα να το κάνει. Σε αυτό βοήθησαν και οι αλλαγές του Μάντζιου όπου στόχευαν ξεκάθαρα στην άμυνα εγκαταλείποντας την ιδέα της κατοχής της μπάλας. Αυτό όμως που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να χαθεί η νίκη ήταν ο Πολωνός διαιτητής. Πέρα που έσπρωχνε με φάουλ τον μπαογκ προς την περιοχή μας έψαχνε να βρει την ευκαιρία να δώσει και το κάτι παραπάνω. Για αυτό άλλωστε οι παίκτες του μπάογκ σε κάθε φάση βουτούσαν και διαμαρτυρόντουσαν μαζικά. Είχαν προετοιμαστεί για κάτι τέτοιο. Και αν στο 77’ το πρώτο αστείο πέναλτι ακυρώθηκε γιατί δεν γινόταν αλλιώς από το VAR στο 94’ ο Πολωνός ανακάλυψε νέο πέναλτι σε έξοδο του Μπουσέ! Μια φάση που την βλέπουμε αμέτρητες φορές σε κάθε παιχνίδι και τις περισσότερες φορές δίνεται φάουλ υπέρ του τερματοφύλακα. Ο Βιερίνια σαν άλλος Τζόρτζεβιτς έστειλε την μπάλα στα δίχτυα από την άσπρη βούλα και ο συμπολίτης κέρδισε άλλο ένα ανέλπιστο και άδικο Χ. Ένα Χ που όσο και αν το πανηγυρίζουν θα τους γυρίσει μπούμερανγκ.
ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ 4 ΓΡΑΜΜΩΝ
Δύσκολα να κρίνεις μετά το σημερινό τον προπονητή και τους παίκτες. Ένας ΑΡΗΣ που μέχρι το 80’ έκανε πλάκα στον αντίπαλο του. Και ένας ΑΡΗΣ που στα τελευταία 15’ κατάφερε να βάλει τον αντίπαλο μέσα στην περιοχή μας και τον διαιτητή να του δώσει την χαριστική βολή. Σίγουρα κάτι φταίει και ο ΑΡΗΣ ενώ είναι αγκαλιά με κάτι σημαντικό το χάνει με τόση ευκολία. Δεν επικεντρώνεται σε πρόσωπα το πρόβλημα. Αλλά η ευθύνη είναι στον Άκη Μάντζιο για να το διορθώσει. Είτε επιλέγοντας τους παίκτες που έχουν δυνάμεις και ψυχικά αποθέματα στα σημαντικά παιχνίδια είτε με μια τακτική στα κρίσιμα όπου δεν θα θυμίζει «ταμπούρι και άγιος ο Θεός». Αυτή η εγκληματική αφέλεια πρέπει να εκλείψει.
ΧΤΙΖΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΕ ΟΔΥΝΗΡΟ ΤΡΟΠΟ
Μετά και την πρόκριση στο κύπελλο ο ΑΡΗΣ παραχώρησε και υπερήφανο Χ στον συμπολίτη. Ένα δικό του παιχνίδι που ήταν απόλυτος κυρίαρχος κατάφερε να το φέρει στα μέτρα του συμπολίτη και να δώσει την ευκαιρία στον Πολωνό διαιτητή να σφυρίξει το πέναλτι εφεύρεση στο 94’. Άγνωστο αν αυτές οι απογοητεύσεις είναι μέρος της διαδικασίας για έναν ΑΡΗ πιο μυαλωμένο στη συνέχεια. Η ποδοσφαιρική αφέλεια μας στα τελευταία λεπτά τείνει να γίνει κακή συνήθεια που πρέπει να κοπεί άμεσα. Ιδίως τώρα που έρχονται στα πλέιοφς και κάθε παιχνίδι θα έχει ξεχωριστή σημασία. Όσο για τους συμπολίτες… τα πανηγύρια για το Χ δείχνουν πολλά.
ΥΓ. Είναι και γκαντέμης ο Μάνος… από εκεί που θα ήταν από τους ήρωες κατέληξε μοιραίος!
ΥΓ2. Έχουμε πει για τον Κλάτενμπεργκ ότι το έχει γυρίσει το θέμα εδώ και καιρό. Λογικό είναι να το γυρίσουν και οι διαιτητές που φέρνει.
ΥΓ3. Με πέναλτι απάτη στο 94’ . Και η ιστορία της «εξυγίανσης» του Ελληνικού ποδοσφαίρου συνεχίζεται.
ΥΓ4. Που να έπαιζε ο Κουέστα μέσα και να χρεωνόταν αυτός το πέναλτι.
Όπως ακριβώς ήλπιζαν οι «επιστήμονες» της σουπερλίγδας εξελίχθηκε το παιχνίδι με τον ΑΡΗ να λυγίζει από τις καιρικές συνθήκες και τον «κοντοχωριανό» Βάτσιο μένοντας στο 0-0 κόντρα στον Παναιτωλικό. Ακυρώθηκε καθαρό γκολ με τις γραμμές να εφάπτονται από το VAR, τιμωρήθηκε με κίτρινη κάρτα ο Γκάμα για θέατρο σε ολοφάνερο πέναλτι που του γίνεται.
ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΓΗΠΕΔΟ ΚΑΙ «ΚΟΝΤΟΧΩΡΙΑΝΟΣ» ΒΑΤΣΙΟΣ ΣΕ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
Υπό αντίξοες συνθήκες διεξήχθη άλλο ένα παιχνίδι του ΑΡΗ την στιγμή που άλλα παιχνίδια «προφητικά» να αναβάλλονται. Ο βαθμός δυσκολίας ήταν εξαρχής δύσκολος λόγω της κατάστασης του παγωμένου αγωνιστικού αλλά και του διαιτητή Βάτσιου που επιβεβαίωσε τις φοβίες όλων μας. Ο ΑΡΗΣ είχε τον πρώτο λόγο στο παιχνίδι και αυτό φάνηκε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο στην αναμέτρηση. Ήταν βέβαιο ότι θα παιχνίδι θα κρινόταν στο γκολ και ο ΑΡΗΣ το πέτυχε μόλις στο 7’. Ωστόσο εκεί για ακόμη μια φορά καταλάβαμε τι ακριβώς σημαίνει το ότι οι γραμμές στο VAR τοποθετούνται από ανθρώπινο χέρι και σε μια φάση όπου οι γραμμές σχεδόν εφάπτονται το γκολ του Γκάμα ακυρώθηκε. Σαν να μην έφθανε αυτή η φάση ήρθε και το κερασάκι στην αηδιαστική τούρτα της διαιτησίας από τον Βάτσιο στο 40’ όπου η ανατροπή του Γκάμα μέσα στην μεγάλη περιοχή βαφτίσθηκε θέατρο και τιμώρησε τον Πορτογάλο με κίτρινη κάρτα. Κίτρινη κάρτα που σημαίνει ότι ο Γκάμα θα λείψει σε ένα από τα εναπομείναντα 4 παιχνίδια.
ΈΛΛΕΙΨΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΚΗ ΤΕΛΙΚΗ ΠΑΣΑ
Η ομάδα δεν έδειξε να πτοείτε από τις διαιτητικές αποφάσεις, κυνήγησε το γκολ με ωραία κυκλοφορίας της μπάλας αλλά στην τελική πάσα όλα γινόντουσαν λάθος. Τι και αν οι ευκαιρίες που καταγράφηκαν στον αγώνα έδειχναν μια σχετική ισορροπία, ο ΑΡΗΣ μπήκε πολλές φορές με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή και για λεπτομέρειες δεν κατάφερε να σκοράρει. Οι λεπτομέρειες όμως είναι που κάνουν την διαφορά όταν θέλεις να κλειδώσεις στόχους όπως είναι η 2η θέση του πρωταθλήματος και η ομάδα σήμερα σε αυτές υστέρησε. Ακόμη και αν οι κινήσεις του Μάντζιου ως ένα σημείο έδειχναν λογικές και βοήθησαν τελικά δεν κατάφεραν να δώσουν το κάτι παραπάνω. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μπρούνο που όσο κεφάτος και αν μπήκε στο παιχνίδι τελικά κατάφερε να εκνευρίσει τους πάντες με τις κακές σέντρες του σε φάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο γκολ. Πιο ζωηρός ο Μήτρογλου σήμερα αλλά και πάλι δεν τροφοδοτήθηκε σωστά. Ενώ και ο Κάτσε που ξεκίνησε βασικός δεν είχε ουσία στο παιχνίδι του και σπατάλησε τις ευκαιρίες που του δόθηκαν για να προωθήσει το παιχνίδι σωστά. Λίγο έλειψε στο φινάλε ο Γκάμα να βάλει την υπογραφή του σε μια ακόμη σημαντική νίκη και σε ένα παιχνίδι που αναμφίβολα ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου.
ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ
Μας πλήγωσε το σημερινό αποτέλεσμα αλλά κυρίως ο τρόπος όπως εξελίχθηκε ένα παιχνίδι που δεν έπρεπε καν να ξεκινήσει. Το γκολ οφσάιντ που λανθασμένα ακυρώθηκε και το πέναλτι πάνω στο Γκάμα που δεν δόθηκε διαμόρφωσαν εντελώς διαφορετικά το παιχνίδι και το αποτέλεσμα. Χρονικά περιθώρια για γκρίνιες και αφορισμούς δεν υπάρχουν. Η ομάδα οφείλει να κοιτάξει μπροστά και να βρει τους τρόπους ώστε να γίνει πιο αποτελεσματική. Παραμένουμε στη 2η θέση και συνεχίζουμε πιο δυνατά.
ΥΓ. Χάθηκαν 2 βαθμοί σήμερα κόντρα σε μια αδύναμη ομάδα και αυτό μας πληγώνει. Σε άλλο γήπεδο με κάποια ομάδα του big-πορδ αυτές οι 2 φάσεις που «κρίθηκαν» εις βάρος του ΑΡΗ μας θα ήταν αφορμή για «πορεία πρωταθλητισμού» και διθυράμβους.
ΥΓ2. Ίσως σήμερα να μην ήταν και η σωστή κίνηση να παίξει ο ΑΡΗΣ τόση ώρα χωρίς κλασσικό φορ. Ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες καλές εμφανίσεις του Μάνου αλλά και τον ερχομό του Μήτρογλου.
Αλλεπάλληλες οι προκλήσεις προς τον κόσμο του ΑΡΗ από τα κέντρα αποφάσεων που όχι απλά βλέπει την ομάδα του κάθε εβδομάδα να αδικείται αλλά βλέπει και τις κεντρικές επιτροπές διαιτησίας να προκαλούν με την συμπεριφορά τους ορίζοντας διαιτητές που έχουν αδικήσει κατάφορα την ομάδα μας. Κατά διαβολική σύμπτωση αυτή την αγωνιστική τόσο στο μπάσκετ όσο και στο ποδόσφαιρο οι αρμόδιοι αποφάσισαν να παίξουν με τα νεύρα μας ορίζοντας τον Ταβουλαρέα στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ και τον Σιδηρόπουλο στο κρίσιμο παιχνίδι με την Βέροια!
Αν και το ποδόσφαιρο είναι αυτό που μας καίει λόγω της κρίσιμης κατάστασης που βρίσκεται η ομάδα θα αρχίσουμε με μπάσκετ. Μπορεί ο ΑΡΗΣ να έχασε ένα παιχνίδι σχεδόν στα χαρτιά, η τύχη του αγώνα να είναι ακόμη στον αέρα μιας και εκκρεμεί προσφυγή και ο Ταβουλαρέας να τιμωρήθηκε για εκείνο το παιχνίδι στην Δράμα όπου σφυρούσε προκλητικά αδιάφορα όταν ο Γκόντας χάριζε την νίκη στον ΚΑΟΔ αλλά η ΚΕΔ αποφάσισε ότι είναι καλό να μας ξαναστείλει αυτόν τον άνθρωπο δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι δεν μας υπολογίζουν καθόλου. Μας είναι παγερά αδιάφορο για το αν ο Παναθηναϊκός είναι "και καλά" σούπερ ομάδα και την νίκη την έχει στο τσεπάκι αλλά δεν επιτρέπεται να μας σφυρίζει ο Ταβουλαρέας όταν τιμωρήθηκε πριν λίγο καιρό για την συμπεριφορά του απέναντι στον ΑΡΗ. Αντί λοιπόν εκεί στην ΚΕΔ να συμμαζεύουν τα ασυμμάζευτα με κάτι ανθρωπάκια σαν τους Γκόντα, Χριστοδούλου(κατάφερε να ξεσηκώσει όλο τον κόσμο σε παιχνίδι με 20 πόντους διαφορά) και Ταβουλαρέα πουλάνε τρέλα και μας τους ξαναστέλνουν...
Και ενώ μέσα στην εβδομάδα ακούσαμε για επικοινωνία Ψηφίδη - Σαρρή και διαβεβαιώσεις ότι δεν θα συνεχιστούν τα λάθη των διαιτητών κατά του ΑΡΗ το άκουσμα και μόνο του Σιδηρόπουλου για αυτό το κρίσιμο παιχνίδι έφερε παγωμάρα σε όλους μας! Κλασσικός διαιτητής του "συστήματος", συνήθως διαιτητεύει στα κρίσιμα τον Ολυμπιακό και τον μπαογκ ενώ τα στημένα ΜΜΕ δίνουν διαρκώς αγώνα για να τον παρουσιάζουν σαν τον νέο Κάκο(δηλ. τον κορυφαίο Έλληνα διαιτητή...). Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό μέσα στο Κλ.Βικελίδης όπου ο Σιδηρόπουλος είχε ξεκάθαρη αποστολή. Το γεγονός ότι ο Σιδηρόπουλος έχει σφυρίξει και αγώνες του ΑΡΗ χωρίς να δημιουργήσει πρόβλημα απλά φανερώνει ότι τα "λάθη" κατά του ΑΡΗ δεν είναι θέμα ικανοτήτων και κακιάς στιγμής.
Ποδόσφαιρο και μπάσκετ αντιμετωπίζονται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο από τα κέντρα αποφάσεων και αυτό κάτι πρέπει να μας λέει. Θα πρέπει κάποια στιγμή ο σύλλογος να ανασυνταχθεί, να συσπειρωθεί και σαν ΑΡΗΣ με μπροστάρη τον Α.Σ. να διεκδικήσει σε όλα τα επίπεδα τον σεβασμό που αναλογεί σε αυτό το τεράστιο σωματείο και στον κόσμο που το ακολουθεί. Με κάθε ευκαιρία προσπαθούν να δείξουν ότι δεν μας υπολογίζουν και μας χτυπάνε με κάθε ευκαιρία. Είτε είναι αθλητικοί δικαστές, είτε είναι διαιτητές, είτε είναι κάποιοι τρίτοι που απλά έχουν κάποιο είδους εξουσίας. Κάποια στιγμή πρέπει να δοθεί ένα τέλος, να αναγνωρίσουμε πρώτα εμείς την δύναμη μας και να αντιδράσουμε. Οι ανακοινώσεις διαμαρτυρίας και οι άμεσες παρεμβάσεις στις αντίστοιχες ΚΕΔ που δεν έγιναν είναι το ελάχιστο. Ας ελπίσουμε ότι και αν γίνει στους αγώνες της Δευτέρας τουλάχιστον τα νεύρα μας να μην σπάσουν από κάποιο "κοράκι" και αυτή την αγωνιστική...
Όλο και πιο κουραστικό γίνεται να παρακολουθείς επόπτες να βλέπουν ακόμη και την λεπτομέρεια, διαιτητές να βγάζουν κόκκινες ακόμη και για στραβές ματιές και κάθε μηχανισμός της αθλητικής δικαιοσύνης να ενεργοποιείται όταν είναι να λειτουργήσει εις βάρος του ΑΡΗ. Καταστάσεις που επί χρόνια βιώνουμε στο πετσί μας αλλά ίσως φέτος να μας πονάνε περισσότερο κυρίως λόγω της ανυπαρξίας μας σε όλα τα επίπεδα. Αυτό που δεν χωνεύεται με τίποτα και δεν αντέχεται άλλο είναι να βλέπεις αυτή την ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, με παίκτες να τρέχουν χωρίς λόγο και να τα παρατάνε από το ημίχρονο δείχνοντας να έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα της ήττας από τα αποδυτήρια.
Δεν χωράει πολύ κριτική το σημερινό παιχνίδι μιας και καταφέραμε άλλη μια ομάδα που βρίσκεται στις χαμηλές θέσεις του βαθμολογικού πίνακα να την κάνουμε να μοιάζει ομάδα Champions League έτοιμη να αλλάξει ρότα, να αφήσει την κουραστική μάχη της παραμονής και να κυνηγήσει μεγαλύτερα πράγματα. Έτσι έμοιαζε ο Πλατανιάς, έτσι έμοιαζε ο Λεβαδειακός, έτσι έμοιαζαν τα Γιάννενα και ίσως και έτσι να έμοιαζε και η Βέροια αν δεν έμενε τελικά με 9 παίκτες. Και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό από όλα. Ακόμη πιο ανησυχητικό και από την βαθμολογική μας συγκομιδή και θέση. Όταν λοιπόν σχεδόν όλοι όσους έχεις να ανταγωνιστείς σου κάνουν πλάκα τότε το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο... Τραγικά μόνος ο Αγκάνθο στην επίθεση που δικαιολογημένα αγανάκτησε και ζήτησε να βγει έξω, ανύπαρκτος και πάλι ο Κοέλιο, πολύ λίγος ο Παπαστεργιαννός, ανέκδοτο ο Παπαζαχαρίας στην άμυνα, άξιος συμπαραστάτης του ο Γιαννίτσης, χαμένος και πάλι ο Καζναφέρης και κάπως έτσι κινήθηκαν και οι υπόλοιποι σε μια εμφάνιση ακόμη χειρότερη από αυτή απέναντι σε Πλατανιά και Γιάννενα. 10 άτομα να κατέβαζες από την κιτρινόμαυρη κερκίδα ανεξάρτητα από ηλικία και κιλά πιο πολύ πάθος, πείσμα και ποδοσφαιρικό εγωισμό θα έβγαζαν.
Και επειδή από αύριο ξεκινάει η προπονητολογία και πάλι, θα ασχοληθώ και εγώ με τους προπονητές μας που δυστυχώς δεν μπόρεσαν ούτε να διαβάσουν το παιχνίδι από πριν αλλά ούτε και να προσφέρουν κάποια βοήθεια κατά την διάρκεια του αγώνα. Με ανόητες εμμονές στα "δικά τους παιδιά", εγκληματικός αποκλεισμός συγκεκριμένων παικτών την ίδια στιγμή που άλλοι δεν βγαίνουν από την 11αδα ανεξάρτητα από την απόδοση τους. Ο Παντίδος την πλήρωσε στην άμυνα για να παίξει ο Γιαννίτσης όταν ο Παπαζαχαρίας(για τον οποίο αρκετοί φίλοι του blog επέμεναν ότι δεν έχει θέση ούτε σε αυτόν ΑΡΗ) εδώ και αρκετές αγωνιστικές κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο. Μέχρι και τον Παπαδόπουλο τον έκανε να μοιάζει με Ρονάλντο... Ενώ ο Νταμαρλής που και αυτός όπως ο Παντίδος ξεκίνησε καλά το πρωτάθλημα εξαφανίστηκε την ίδια στιγμή που ο "έμπειρος" Κοέλιο περνάει για ακόμη ένα παιχνίδι απαρατήρητος. Και ενώ δεν έχεις ένα σύστημα να αναπτυχθείς, να ανεβείς σαν φυσιολογική ομάδα και προτιμάς τις μακρινές μπαλιές μήπως και κατά τύχη κάνει κανα μαγικό ο Αγκάνθο δεν δοκιμάζεις να βάλεις τον Καπετάνο ακριβώς όπως τον έβαλες με τα Γιάννενα που σου έβγαλε αρκετά καλά γεμίσματα και σου εκτελούσε τα στημένα πολύ καλύτερα από ότι είδαμε σήμερα όπου κάθε στημένο πέρασε αδιάφορο. Αυτό που ακόμη δεν μπορώ να κατανοήσω είναι τι ακριβώς έγινε όταν πέρασε ο Ψυχογιός γιατί ξαφνικά η δεξιά πλευρά άδειασε και μονίμως ένας ή και 2 παίκτες του Πανθρακικού ήταν αφύλακτοι από εκείνη την πλευρά. Τελικά αρέσει δεν αρέσει αυτές οι τελευταίες αγωνιστικές δικαιώνουν στο απόλυτο τον Μάκη Κατσαβάκη για ότι επιχείρησε να κάνει στον φετινό ΑΡΗ. Και τι ήταν αυτό? Πρώτον να επιβάλλει μια πειθαρχία στα αποδυτήρια βλέποντας τους "παλιούς" να έχουν πάρει αέρα και δεύτερον να στρώσει την ομάδα ξεκινώντας από την άμυνα. Ήταν φανερό ότι είχε αφήσει το μεσοεπιθετικό παιχνίδι στην άκρη γιατί πάλευε με το υλικό που είχε στην διάθεση του να φτιάξει την άμυνα και με αυτήν ως βάση να πορευθεί στο πρωτάθλημα. Εμείς όμως ως ανυπόμονοι και απαιτητικοί οπαδοί θέλαμε να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε παραπάνω πράγματα από το να κλεινόμαστε στην άμυνα και να παίζουμε κλεφτοπόλεμο ή να μαζεύουμε βαθμό βαθμό κρατώντας το μηδέν. Και να τα αποτελέσματα... να σου κάνουν πλάκα ο Πανθρακικός, τα Γιάννενα και ο Πλατανιάς!
Για τα αλάνια της κερκίδας ότι και να πούμε είναι λίγο. Πραγματική κατάθεση ψυχής! Θα ήθελα όμως να παρακαλέσω όλους αυτούς που βρέθηκαν στην Κομοτηνή και τώρα θα έχουν πάρει τον δύσκολο δρόμο της επιστροφής αυτή την τρέλα να έρθουν να την βγάλουν εδώ έξω από το Κλ.Βικελίδης απαιτώντας λύσεις εδώ και τώρα. Να απαιτήσουν να σταματήσουν τα ψέματα, να ξεκινήσει ο έλεγχος και όσοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αυτού του ιστορικού συλλόγου ή δεν έχουν να προσφέρουν απολύτως τίποτα να εξαφανιστούν. Υπάρχει χρόνος να σωθεί η χρονιά αλλά όχι έτσι. Όχι με μισόλογα, όχι με ψέματα, όχι με σπασμωδικές κινήσεις. 6 μήνες πέρασαν από το καλοκαίρι και τίποτα απολύτως δεν έχει διορθωθεί, αντιθέτως αυτή η στασιμότητα επηρεάζει άπαντες στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ. Και επειδή αυτοί όλοι ως γνωστόν είναι θρασύδειλοι περιμένω από αύριο να ακούσω συγκλονιστικές εξελίξεις. Από τον έλεγχο που ξεκινάει, παραιτήσεις για προσωπικούς λόγους, υποψήφιους για διοίκηση πρωτοδικείου μέχρι και ορισμό έκτακτης γενικής συνέλευσης στην ΚΜΑ... Τέτοια ανθρωπάκια κουμαντάρουν τον ΑΡΗ που για να κάνουν το σωστό πρέπει να φάμε 4 γκολ ώστε να αρχίσουν να νιώθουν την ανάσα του οργισμένου κόσμου.
Στη θεωρία ο ΑΡΗΣ έχει να περιμένει πολλά περισσότερα πάνω στο χορτάρι τόσο από τους βασικούς όσο και από αυτούς[…]
Το γεγονός ότι φορμάροναι όλο και περισσότεροι παίχτες είναι πολύ θετικό, φίλε Πλάνετ.Χθες δεν είχαμε την κατοχή μπάλας επειδή ο[…]
Φίλε Σπύρο, στα περισσότερα που γράφεις εν μέρει συμφωνώ αλλά το όλο πνεύμα της "παραίτησης" ή της "απαξίωσης" δεν μπορώ[…]
Καλησπέρα! Το μόνο site που δεν λογοκρίνει και μπορούμε να πούμε τον πόνο μας . Μετά τη σκόνη τι παρατηρούμε[…]
Κατανοώ την απογοήτευση για την εικόνα αλλά πιστεύω ότι είναι 100% λάθος και παγίδα στην οποία έχουν πέσει αρκετοί συνΑρειανοί[…]
Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ μας μέσω του διαδικτύου!