Παρουσιάζοντας ένα τραγικό πρόσωπο στα τελευταία 35’ της αναμέτρησης ο ΑΡΗΣ έμεινε ισόπαλος με την Κηφισιά μέσα στην έδρα του, πετώντας με ευκολία ένα παιχνίδι όπου το είχε φέρει ακριβώς εκεί που ήθελε.  Το γκολ του Μορόν στο 22’ όπως όμως φάνηκε δεν ήταν αρκετό, η ομάδα έριξε ρυθμό, δεν βρήκε το γκολ στις λίγες αλλά καλές ευκαιρίες που βρέθηκε και κατέληξε όχι μόνο να τρώει το γκολ της ισοφάρισης αλλά να παρακολουθεί μέχρι το τέλος του αγώνα τους αντιπάλους μας να παλεύουν για την ολική ανατροπή. Απογοήτευση και αγανάκτηση στον κόσμο της ομάδας που δεν μπορεί να χωνέψει αυτό που είδε στο Β ημίχρονο.

ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Με τον Μάντζιο να δείχνει ξεκάθαρη διάθεση να «κλειδώσει» την συγκεκριμένη ενδεκάδα ο ΑΡΗΣ μπήκε συγκεντρωμένος και παίρνοντας τον έλεγχο του αγώνα από νωρίς έψαχνε με υπομονή το γκολ. Ένα γκολ που το βρήκε από τον συνήθη ύποπτο Μορόν που εκμεταλλεύτηκε ιδανικά με ένα άγγιγμα την κεφαλιά πάσα του Σουλεϊμάνοφ. Ο ΑΡΗΣ είχε φέρει το παιχνίδι ακριβώς εκεί που ήθελε και η συνέχεια φάνταζε πολύ πιο εύκολη.

ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ, ΞΕΚΊΝΗΣΕ ΟΜΩΣ ΝΑ ΚΟΥΡΑΖΕΙ

Το γρήγορο προβάδισμα έδωσε άλλον αέρα στην ομάδα που με περισσότερη αυτοπεποίθηση κυκλοφορούσαν την μπάλα κοιτώντας προς την αντίπαλη εστία.  Έλα όμως που άρχισε να αχνοφαίνεται αυτή η διάθεση να ρίξουν τον ρυθμό και να «παίξουν» με τον χρόνο… Κάτι που συνεχίστηκε και στις αρχές του Β ημιχρόνου χωρίς όμως να αλλάζει τις ισορροπίες του αγώνα. Μάλιστα σε όλο αυτό το διάστημα είχε και τις καλές στιγμές του ο ΑΡΗΣ μας με το τετ α τετ του Μορόν να είναι η φάση που θα έπρεπε να είχε «κλειδώσει» η νίκη.

ΞΕΦΟΥΣΚΩΣΕ, ΙΣΟΦΑΡΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΑΓΧΩΘΗΚΕ

Και αν μέχρι το 65’ περίπου το άγχος ήταν κυρίως αυτό το δεύτερο γκολ που θα τελείωνε την υπόθεση νίκη ξαφνικά είδαμε ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι. Οι αλλαγές του Μάντζιου στο 57’ στη θέση του Σουλεϊμάνοφ και Πάρντο που ήταν εκ των κορυφαίων για την ομάδα μας δεν απέδωσαν ποτέ τα αναμενόμενα… Αντιθέτως Κάρλσον και Χριστοδουλόπουλος ήταν οι πρωταγωνιστές σε μια σειρά από φθηνά εκνευριστικά λάθη που έδωσαν την ευκαιρία στους αντιπάλους μας να πάρουν την κατοχή και να γίνουν απειλητικοί από το πουθενά. Από εκεί που ψάχναμε το 2-0 φθάσαμε στο σημείο να τρέμουμε για την ισοφάριση που φαινόταν ολοένα και πιο έντονη όσο κυλούσε ο χρόνος. Και αν το 1-1 στο 75’ ήταν κάτι που το αναμέναμε αυτό που ακολούθησε σίγουρα μας εξέπληξε. 20’ είχε ο ΑΡΗΣ για να κάνει το 2-1 αλλά τελικά η Κηφισιά ήταν αυτή που το κυνήγησε λυσσαλέα μέχρι το τέλος. Ναι μεν είχαμε 2 πολύ καλές στιγμές για να πάρουμε τη νίκη αλλά από το 75’ μέχρι και το 98’ που ολοκληρώθηκε η αναμέτρηση ο ΑΡΗΣ ήταν σε παθητικό ρόλο και προσπαθούσε να χτυπήσει στην αντεπίθεση. Κάτι που ίσως να κάνει ακόμη πιο δυσβάσταχτο αυτό το 1-1.

ΤΟΝ ΑΠΟΣΥΝΤΟΝΙΣΑΝ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ, ΤΟΝ ΕΠΝΙΞΕ Η ΚΑΚΗ ΤΟΥ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ

Με τον τρόπο που στήθηκε αυτή η ομάδα, τους τραυματισμούς που μας ταλαιπωρούν και το επίπεδο ετοιμότητας αρκετών παικτών οι επιλογές του Άκη Μάντζιου ήταν εξαρχής περιορισμένες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Μάντζιος λειτούργησε επιπόλαια στο κομμάτι των αλλαγών.  Ναι μεν να φρεσκάρεις την ομάδα αλλά στο 57’ ; είναι πολύ νωρίς για να βγάλεις 2 από τους κορυφαίους σου παίκτες. Υποτίμησε τον αντίπαλο; Μάλλον ναι… Από εκεί πέρα όμως οι παίκτες που μπήκαν ήταν αυτοί που λογικά κάποια στιγμή θα έμπαιναν.  Τώρα για τα λάθη του Χριστοδουλόπουλου, την αναποτελεσματικότητα του Κάρλσον αλλά και την ανυπαρξία του Σαμόρα δύσκολα να ευθύνεται ο προπονητής. Ανέτοιμοι παίκτες που ακόμη ψάχνουν τον ρόλο τους μέσα στην ομάδα. Ακόμη και η παλιά καραβάνα ο Χριστοδουλόπουλος δείχνει να μην ξέρει που ακριβώς πρέπει να κινηθεί και σε ποια κομμάτια της ομάδας πρέπει να συμμετέχει ή όχι. Αυτό που δυστυχώς διαιωνίζεται και ίσως να μην προλάβουμε σε αυτή τη ζωή να δούμε… είναι τον ΑΡΗ να «πνίγει» τον αντίπαλο του όταν του δίνεται η ευκαιρία. Έφερε το παιχνίδι εκεί που ακριβώς ήθελε παίζοντας έξυπνα, υπομονετικά και ουσιαστικά και ξαφνικά άρχισε να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να παρακινήσει τους αντιπάλους του να ανέβουν. Μια παθητική στάση, μια έλλειψη αποφασιστικότητας και μια ηττοπάθεια που δεν συμβαδίζει ούτε στο ελάχιστο με το κόσμο που ακολουθεί και στηρίζει αυτή την ομάδα διαχρονικά. Δεν ξέρω αν ο προπονητής ευθύνεται για αυτή την αγωνιστική συμπεριφορά αλλά αυτό το σενάριο το έχουμε δει με δεκάδες προπονητές.

ΝΕΟ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Τη νίκη που θα μας έδινε τους βαθμούς και την ηρεμία αποζητούσαμε σήμερα κόντρα στην Κηφισιά και τελικά καταλήξαμε με νεύρα και απελπισία… Το γρήγορο γκολ του Μορόν δεν ήταν αρκετό,  με την ισοφάριση και την καθίζηση που ακολουθήσε μέχρι το φινάλε να επιβεβαιώνουν την προβληματική μας εικόνα.   Σίγουρα θέλει η ομάδα τον χρόνο της για να βρει τα πατήματα της αλλά αυτή η παθητική συμπεριφορά σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού και η ανύπαρκτη αντίδραση μετά το 1-1 μάλλον θέλει εξορκισμό για να φύγει μια για πάντα ανεξαρτήτως προπονητή, παίκτη, προέδρου και αντιπάλου…

ΥΓ. Μπορεί ο ΑΡΗΣ μας να έβγαλε τα μάτια του μόνος του με τα χάλια που είχε από το 65’ και μετά …αλλά και το «κοράκι» το έκανε το χρέος του πνίγοντας το πενάλτι στον Οντουμπάτζιο και μια κόκκινη κάρτα όσο το σκορ ήταν στο 1-0.  

Στην καλύτερη του εμφάνιση ως τώρα ο ΑΡΗΣ κατάφερε να κερδίσει τον ανταγωνιστικό Παναιτωλικό δημιουργώντας αξιόλογες ευκαιρίες και βρίσκοντας 3 φορές δίχτυα! Μεγάλος πρωταγωνιστής της αναμέτρησης ο Μορόν με 2 πολύ ωραία γκολ επιβεβαιώνοντας όσους εξαρχής υποστήριζαν ότι αυτός ο παίκτης με τις τόσες παραστάσεις από το ισπανικό πρωτάθλημα μπορεί να δώσει λύσει στο σκοράρισμα φέτος. Άρεσε η ομάδα με αρκετούς παίκτες να δείχνουν σταδιακά να ανεβάζουν απόδοση και να προσφέρουν λύσεις.

ΕΛΕΓΞΕ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟ ΓΚΟΛ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΡΟΝ

Με εξαίρεση τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης που ως ένα βαθμό ο Παναιτωλικός φάνηκε περισσότερο απειλητικός από όσο περιμέναμε ο ΑΡΗΣ πήρε τον έλεγχο της αναμέτρηση και άρχισε να απειλεί την αντίπαλη εστία με αξιώσεις. Το γρήγορο γκολ που έψαχνε η ομάδα για να αλλάξει τις ισορροπίες της αναμέτρησης το βρήκε στο 22’ με ένα εξαιρετικό μακρινό σουτ του Μορόν. Ο Ισπανός δείχνοντας την ποιότητα του, βρήκε τον χώρο και τον χρόνο που ήθελε για να εξαπολύσει μια καλοζυγισμένη συρτή βολίδα αφήνοντας ανήμπορο τον Καπίνο να παρακολουθεί  την μπάλα να καταλήγει στην εστία του.

ΕΠΕΣΕ Ο ΡΥΘΜΟΣ ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΑΠΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΟΡΑΡΕΙ

Το 1-0 ανάγκασε τον Παναιτωλικό να ανέβει πιο ψηλά και αν και ο ρυθμός του παιχνιδιού έπεσε η ομάδα συνέχισε να απειλεί. Στο 54’ ο Μορόν έφθασε μια ανάσα από το δεύτερο του γκολ αλλά ο Μαυρίας έδιωξε την μπάλα πάνω στην γραμμή. Λίγα λεπτά αργότερα όμως μετά από σέντρα του Μενέντες ο Μορόν με μια σεντερφορίσια προβολή έστειλε την μπάλα στα δίχτυα κλειδώνοντας ουσιαστικά τη νίκη. Παρά την προσπάθεια του Παναιτωλικού να αντιδράσει, ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός που σκόραρε ξανά με τον Χριστοδουλόπουλο σε δεύτερο χρόνο με κεφαλιά να γράφει το τελικό 3-0!

ΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ

Μπορεί ο Μορόν αναμφίβολα να ήταν ο MVP του αγώνα αλλά δεν ήταν ο μόνος που ξεχώρισε. Ο Βεστράτε, Μενάντες, Σαμόρα και Σουλεϊμάνοφ έδειξαν καλά στοιχεία και ικανοί να αποτελέσουν βασικά όπλα στην φαρέτρα του Άκη Μάντζιου.  Ενώ και ο Κάρλσον ερχόμενος από τον πάγκο ήταν ορεξάτος και έδωσε βοήθειες στην ομάδα σε ένα χρονικό σημείο όπου υπήρχε μια γενική καθίζηση. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να κάνουμε και στον Κουέστα όπου όσες φορές χρειάστηκε ήταν εκεί που έπρεπε  για κόψει κάθε σκέψη του Παναιτωλικού για να ξαναμπεί στο παιχνίδι.  Αποδίδει το συμμάζεμα του Μάντζιου και αυτό είναι κάτι που όσο περνάει ο καιρός φαίνεται ξεκάθαρα. Όπως ξεκάθαρα φαίνεται πλέον ότι ο ΑΡΗΣ με εξαίρεση τον αναπληρωματικό σέντερ φορ φαντάζει πλήρης.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ

Βελτιωμένος, ωραίος και αποτελεσματικός ήταν ο ΑΡΗΣ που παρακολουθήσαμε σήμερα με το σύνολο του Άκη Μάντζιου πέρα από τη νίκη με 3-0 να πείθει ότι έχει να δώσει πολλά περισσότερα. Ο Μόρον επιβεβαίωσε και σήμερα τις περγαμηνές που τον ακολουθούν και δείχνει ότι μαζί με τους υπόλοιπους που μέρα με τη μέρα ανεβάζουν την  απόδοση τους, την απογοήτευση των πρώτων αγωνιστικών να την κάνουν μια κακή ανάμνηση.  Κομβική η παρουσία του Μάντζιου στον πάγκο της ομάδας που φαίνεται να έχει βάλει την ομάδα στον σωστό δρόμο.

ΥΓ. Ας μην βιαζόμαστε… αλλά κοιτώντας τους παίκτες στον πάγκο, την επιστροφή του Μανού και έναν δεύτερο επιθετικό ίσως τελικά αυτός ο προβληματικός ΑΡΗΣ που είδαμε στο ξεκίνημα να είναι και ο πιο πλήρης ποσοτικά και ποιοτικά των τελευταίων ετών.

Με τον βαθμό της ισοπαλίας βολεύτηκε η αγαπημένη μας ομάδα στο ντέρμπι της πόλης, σε ένα παιχνίδι με ελάχιστες φάσεις. Η καλή παρουσία του Βεστράτε και η γενικότερη βελτίωση στην ομαδική άμυνα που έδειξε ο ΑΡΗΣ σήμερα ήταν αυτό που ουσιαστικά οδήγησε στην ισοπαλία παρόλο που ο αντίπαλος μας πίεσε αρκετά χωρίς όμως να καταφέρνει να γίνεται απειλητικός.  Ικανοποίηση για το Χ με δεδομένα τα λάθη στον αγωνιστικό σχεδιασμό και τα προβλήματα τραυματισμών που ταλαιπωρούν την ομάδα από την αρχή της σεζόν.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΜΕ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΕ ΝΕΥΡΑ

Η απρόσμενη απουσία των Νταρίντα και Τζούρασεκ άλλαξε τα πλάνα του Μάντζιου με τον Βεστράτε να παίρνει θέση στο αρχικό σχήμα και τον Μοντόγια να παίζει ως αριστερός μπακ αφήνοντας την δεξιά πλευρά στον Οντουμπάτζιο που επέστρεψε στην ενδεκάδα. Αφού κύλησαν τα πρώτα λεπτά βασανιστικά με τους παίκτες μας να παλεύουν να κάνουν το λάθος και να χαρίσουν ένα γρήγορο προβάδισμα στους αντιπάλους μας, η κατάσταση άρχισε να εξομαλύνεται. Ναι μεν ο μπάογκ πίεζε και έδειχνε περισσότερη θέληση για να κοιτάξει προς την εστία αλλά επί της ουσίας δεν κατάφερνε κάτι. Οι σωστές τοποθετήσεις των παικτών μας και η καταλυτική παρουσία του Βεστράτε ανάγκασαν τον συμπολίτη σε ένα μονότονο προβλέψιμο παιχνίδι από τα πλάγια. Ο ΑΡΗΣ ήθελε να χτυπήσει στην αντεπίθεση, του δόθηκαν οι ευκαιρίες να το κάνει αλλά ο πολύ καλός κατά τα άλλα… Μορόν τις κρίσιμες τις πάσες τις πέταξε στα σκουπίδια.

ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΟ Χ

Ο χρόνος όπως φάνηκε κυλούσε υπέρ μας.  Η ομάδα άντεχε στην πίεση χωρίς να δέχεται καν φάσεις, ο  μπάογκ ξέμενε από δυνάμεις και πλησίαζε η στιγμή μας για να βγούμε ψηλά.  Με περισσότερη συγκέντρωση από τα πρώτα 45’ αρχίσαμε να κρατάμε μπάλα αποφεύγοντας τα φθηνά λάθη . Στις ελάχιστες ευκαιρίες που μας παρουσιάστηκαν δεν υπήρχε καθαρή σκέψη και πολύ πιο εύκολα από ότι φαινόταν αχρηστεύτηκαν.    Το παιχνίδι σχεδόν μέχρι το τέλος εξελίχθηκε μονότονα με τις 2 ομάδες να θέλουν να επιτεθούν αλλά να μην μπορούν και το Χ να φαντάζει δίκαιο αποτέλεσμα.

ΣΑΝ ΝΑ ΑΧΝΟΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΜΑΝΤΖΙΟΥ

Δεν νομίζω να ικανοποιήθηκε κανείς από τον ΑΡΗ που παρακολουθήσαμε σήμερα. Προφανώς και όλοι θα θέλαμε να δούμε έναν ΑΡΗ να δαγκώνει σίδερα και να παλεύει λυσσαλέα για τη νίκη. Αυτή είναι η ματιά του οπαδού… του προπονητή όμως είναι διαφορετική. Ο Μάντζιος είχε να αντιμετωπίσει μια σωρεία προβλημάτων για να καταστρώσει το πλάνο του και ως ένα βαθμό το πέτυχε. Ναι η ομάδα δεν κέρδισε αλλά με αυτή την  μέτρια εικόνα ουσιαστικά δέχθηκε 2 ευκαιρίες και ήταν μόλις μια σωστή πάσα στα 3 μέτρα απόσταση για να πάρει το διπλό.  Αυτός ήταν ο Μάντζιος όπως μας είχε συνηθίσει στην πρώτη θητεία του και προς τα εκεί δείχνει να βαδίζει η ομάδα. Το αν αρέσει η εικόνα ή όχι αυτή είναι άλλη συζήτηση. Σε ένα πρωτάθλημα όμως όπου οι βαθμοί μετράνε και οι καλές εμφανίσεις ξεχνιούνται γρήγορα αν δεν έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα ο Μάντζιος δείχνει στο ξεκίνημα του ικανός για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα που άφησε ο προκάτοχος του. Και με τις ποιοτικές μεταγραφές της τελευταίας στιγμής ίσως στην συνέχεια να απολαύσουμε έναν πολύ πιο ωραίο και αποτελεσματικό ΑΡΗ.

ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΣΥΜΜΑΖΕΎΕΤΑΙ

Παρά το μεταγραφικό μπάχαλο και την έλλειψη συνοχής αλλά και τους τραυματισμούς της τελευταίας στιγμής, ο ΑΡΗΣ άντεξε σε ένα δύσκολο παιχνίδι και έδειξε ότι με τον Μάντζιο αρχίζει να θυμίζει ομάδα. Θα μπορούσαμε με λίγο περισσότερη συγκέντρωση σε 2-3 φάσεις να βρούμε το γκολ αλλά στην κατάσταση που κατέβηκε σήμερα η ομάδα στάθηκε καλά. Πολλά πρέπει να διορθωθούν αλλά πλέον σαν να φαίνεται η ομάδα να μπαίνει στον σωστό δρόμο.

ΥΓ. Τόσες βουτιές και ορκασμοι μαζί και ούτε ένα μπέναλντι; και το γκολ οφσάιντ το δίνεις οφσάιντ; Σιδηρόπουλε είσαι καλά ; Ρωτάει και ανησυχεί ο Λουτσέσκου…

Με την πρώτη νίκη στο πρωτάθλημα συνοδεύτηκε η επιστροφή του Άκη Μάντζιου στον πάγκο της ομάδας μας, με τον ΑΡΗ να προβληματίζει και πάλι με την εικόνα του αλλά να καταφέρνει να παίρνει αυτό που θέλει. MVP της αναμέτρησης ο Λορόν Μορόν που σέρβιρε το πρώτο γκολ στον Σαμόρα, πέτυχε το 2^ο γκολ και κέρδισε το πέναλτι από που προήλθε το τρίτο γκολ! Σφιγμένα χαμόγελα ανακούφισης από τον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο, με την χαρά της νίκης να επισκιάζει την μέτρια μας εικόνα.

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ

Μαγικά σε λίγες ημέρες στο ποδόσφαιρο δεν γίνονται οπότε το να περιμέναμε την «σφραγίδα» του νέου μας προπονητή τόσο γρήγορα ήταν κάτι το ανέφικτο. Κάπως έτσι , με εξαίρεση την ουσιαστική χρησιμοποίηση του Ντουκουρέ μεσοαμυντικά και την φρεσκάδα του Σαμόρα στην αριστερή πλευρά της αμυντικής γραμμής ο ΑΡΗΣ ήταν ίδιος και απαράλλαχτος στον τρόπο που κινούταν μέσα στο γήπεδο. Ναι μεν ο Ντουκουρέ ήταν σταθερός και δεν έκανε λάθη αλλά κατά τα άλλα δεν είδαμε τίποτα το διαφορετικό σε σχέση με τα παιχνίδια με τον ΟΦΗ και τη Λαμία. Αργή ανάπτυξη, στατικοί παίκτες και μια άμυνα ικανή να κάνει το λάθος από το πουθενά. Αν βγάζαμε τα 2 γκολ του πρώτου ημιχρόνου από την εξίσωση το μόνο που θα έμενε θα ήταν η ανυπαρξία του ΑΡΗ μας επιθετικά και οι 2-3 κατεβασίες της Τρίπολης που κατάφεραν να μας απειλήσουν.

ΒΕΛΤΙΩΘΗΚΕ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Σαν να ανέβασε ένα κλικ ταχύτητα η ομάδα με το που μπήκε στο Β ημίχρονο όχι τόσο βγάζοντας περισσότερη ένταση στο παιχνίδι της αλλά κυρίως γιατί άρχισε να έχει πιο γρήγορη σκέψη. Η μπάλα αντί να στριφογυρίζει στα μετόπισθεν άρχισε να προωθείτε μπροστά και οι παίκτες μας να μην κουράζουν τόσο πολύ με τις επιλογές τους. Με μια τέτοια γρήγορη σκέψη ο Νταρίντα έβγαλε τον Μορόν σε πλεονεκτική θέση με τον τελευταίο να στέλνει με υποδειγματικό τρόπο την μπάλα στα δίχτυα για το 2-1. Αυτή τη φορά το προβάδισμα δεν αποσυντόνισε την ομάδα συνεχίζοντας στον ίδιο ρυθμό με καλή κυκλοφορία της μπάλας. Στο 81’ ο Φεράρι διόρθωσε ως ένα βαθμό το λάθος του στο γκολ της ισοφάρισης βγάζοντας  καταπληκτική μπαλιά στον Μορόν που κέρδισε το πέναλτι για το 3-1 από τον Φαμπιάνο. Η μείωση του σκορ λίγα λεπτά πριν το φινάλε με την άμυνα μας να πετάει χαρταετό απλά μας υπενθύμισε ότι η ομάδα θέλει πολύ δουλειά ακόμη και ότι ΑΡΗΣ χωρίς άγχος και νεύρα δεν γίνεται…

ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

Στο  «κενό» που άφησε ο Πάλμα στην επίθεση είχαμε επικεντρωθεί όλοι και στο ποιος θα αναπληρώσει όλα αυτά που πρόσφερε εμπράκτως με ασιστ και γκολ. Το παιχνίδι στην Λαμία επιβεβαίωσε τους φόβους μας με τον ΑΡΗ να είναι ακίνδυνος, σήμερα όμως καταφέραμε και πετύχαμε 3 γκολ. Μάλιστα έλαμψε το άστρο του Μορόν που ως πείθει ότι μπορεί να είναι ο σέντερ φορ που ψάχνουμε εδώ και πολλά χρόνια. Ενώ και ο Κάρσλον έδειξε ξανά ότι έχει την ποιότητα για να κάνει την διαφορά με τις ενέργειες του. Αυτό όμως που συμβαίνει με την αμυντική μας λειτουργία τρομάζει… Τόσα φθηνά λάθη, τόσες κακές αντιδράσεις μαζεμένες σε αυτά τα 7 πρώτα επίσημα παιχνίδια της χρονιάς δεν μοιάζουν να έχουν προηγούμενο. Παρόλο που ο Ντουκουρέ συμμάζεψε το χάλι στο κέντρο που είδαμε στα προηγούμενα παιχνίδια και σήμερα καταφέραμε να δεχθούμε 2 ανόητα γκολ.  Το τακουνάκι του Φεράρι στο 1-1 αλλά και οι γιόμες του Αστέρα που οδήγησαν στο 3-2 δείχνουν την μπερδεμένη σκέψη των παικτών μας όταν αμύνονται. Από εκεί θα ξεκινήσει ο Μάντζιος να διορθώνει τα κακώς κείμενα με την ελπίδα οι 2 εβδομάδες διακοπής να είναι αρκετές για να γίνει ουσιαστική δουλειά.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΗΡΕΜΙΑ, ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ

Καλύτερο γιατρικό από τις νίκες δεν υπάρχει και ο ΑΡΗΣ σήμερα ξεκίνησε να επουλώνει τις πληγές του παίρνοντας το πρώτο τρίποντο της χρονιάς! Εντυπωσιακός ο Μορόν με γκολ, ασίστ και κερδισμένο πέναλτι σε ένα παιχνίδι με ελάχιστες ευκαιρίες έκανε την διαφορά για τον ΑΡΗ μας.  Νικηφόρο το ντεμπούτο του Μάντζιου που έβαλε τις πινελιές του σήμερα με Ντουκουρέ και Σαμόρα αλλά έχει πολλά να διορθώσει ώστε να δούμε μια ομάδα που να μην μας προκαλεί πονοκέφαλο ακόμη και όταν πετυχαίνει 3 γκολ και κερδίζει.

Τα πέναλτι δεν μας πάνε… και αυτή η πικρή παράδοση συνεχίστηκε και σήμερα με τον ΑΡΗ μας να χάνει με 6-5 στην διαδικασία των πέναλτι, γνωρίζοντας έναν ακόμη πικρό αποκλεισμό. Πικρό αποκλεισμό μιας και για ακόμη φορά έδειξε ότι άξιζε την πρόκριση έφθασε μια ανάσα από να την κερδίσει. Προσπάθησε να διαχειριστεί το σκορ του πρώτου αγώνα αλλά τελικά πληγώθηκε από τις κακές στιγμές της άμυνας του. Συγκλονιστικός ο κόσμος του ΑΡΗ που στο φινάλε ανέχτηκε και τις προκλήσεις των παικτών της Ντιναμό.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΤΟΥ

Να επαναλάβει το πλάνο και την εμφάνιση του πρώτου αγώνα ήθελε ο Τερζής και οι παίκτες του χωρίς όμως να υπολογίζουν το «ψυχολογικού βαρίδιο» που έδινε το προβάδισμα του 1-0. Ήταν φανερό από το ξεκίνημα ότι παρόλο που η ομάδα ήταν σωστά στημένοι και οι παίκτες έδειχναν συγκεντρωμένοι διαρκώς είχαν την σκέψη τους στα μετόπισθεν, μένοντας πίσω.

ΔΕΝ ΑΠΕΙΛΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ

Αν και η ομάδα από νωρίς είχε κλειστεί προς τα πίσω,  οι αντίπαλοι μας δεν κατάφερναν να γίνουν απειλητικοί ακριβώς όπως και στην πρώτη αναμέτρηση. Μάλιστα είχαν και αρκετά αμυντικά κενά όπου οι παίκτες μας στις αντεπιθέσεις τους προσπαθούσαν να τα εκμεταλλευτούν ώστε να φθάσουν στο πολυπόθητο γκολ. Κάπως έτσι στο 39’ ο Κάρλσον έκανε την ωραία σέντρα στο δεύτερο δοκάρι και ο Πάλμα έδωσε την συστημένη ασίστ στον Τζούρασεκ για το 0-1. Μια ιδανική εξέλιξη κόντρα στην υπεροχή που είχε η Ντιναμό μέσα στο γήπεδο.

ΑΦΕΘΗΚΕ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Με το 0-1 υπέρ μας, η πεποίθηση ότι αυτό που προέχει είναι τα μετόπισθεν έγινε δεύτερη φωνή στην σκέψη των παικτών μας με τον ΑΡΗ να ταμπουρώνεται και να παραχωρεί με ευκολία την μπάλα στους αντιπάλους. Και όταν είσαι όλη την ώρα σε θέση άμυνας, ακόμη και αν ο αντίπαλος επιτίθεται ανορθόδοξα αργά ή γρήγορα θα το κάνεις το λάθος. Δευτερόλεπτα πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου και με την άμυνα μας στημένη σε ετοιμότητα… μια έξυπνη μπαλιά, μια μαζική αδράνεια και μια ωραία ψηλοκρεμαστή κεφαλιά οδήγησαν στην ισοφάριση.

ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΕΜΠΟ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΒΓΑΙΝΕ

Τελικά τα πρώτα 45’ δεν ήταν αρκετά για να πείσουν τον Τερζή ότι αν ο ΑΡΗΣ συνέχισε να μένει πίσω δίνοντας την μπάλα στους αντιπάλους αργά ή γρήγορα θα έκανε και το δεύτερο λάθος. Σε αυτό συνηγόρησαν και οι πολλές κακές σέντρες και άστοχα σουτ των αντιπάλων μας, κάνοντας μας να πιστέψουμε ότι το παιχνίδι θα μπορούσε να ολοκληρωθεί ακριβώς με αυτή την εικόνα και το «νικηφόρο» 1-1. Μάλιστα υπήρχε και στο Β ημίχρονο η μεγάλη ευκαιρία με τον Κάρλσον στο 79’ να χάνει ένα φαινομενικά σίγουρο γκολ.  Τον παθητικό του ρόλο στο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ τον πλήρωσε στο 85’ όπου μια μακρινή μπαλιά σε μια ακίνδυνη φάση κατέληξε σε γκολ «ισοφαρίζοντας» το σκορ του πρώτου αγώνα.  Η τύχη μας γύρισε την πλάτη στις καθυστερήσεις με την μεγάλη ευκαιρία του Φαμπιάνο.

Η ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΟΤΙ Ο ΑΡΗΣ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΕΙ

Το πως έπρεπε να παίξει ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα του αγώνα, επιβεβαιώθηκε στην παράταση όπου η ομάδα μας αποφάσισε να βγει μπροστά και να ψάξει το γκολ. Μπόλικες ευκαιρίες και ένας πανικός στην άμυνα της Ντιναμό κάθε φορά που η ομάδα μας ανέβαινε. Ακόμη και με 10 παίκτες μετά την αποβολή του Πάβισιτς στο 106’ πάλι ο ΑΡΗΣ ήταν απειλητικός και είχε σημαντικές ευκαιρίες για να πάρει την πρόκριση. Δεν βρήκε δίχτυα, οδηγήθηκε στα πέναλτι και συνέχισε την αρνητική παράδοση.

ΑΞΙΖΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΑΛΛΑ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ

Ο ΑΡΗΣ αποκλείστηκε, η Ντιναμό Κιέβου συνεχίζει στην Ευρώπη… αλλά οι Ουκρανοί σε αυτά τα 2 παιχνίδια ήταν χειρότεροι από τον ΑΡΗ μας. Ακόμη και σήμερα που η κανονική διάρκεια βρήκε το σκορ στο 2-1 ήταν ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ δεν απειλήθηκε, δημιούργησε περισσότερες ευκαιρίες αλλά είχε και 2 κακές στιγμές που τις πλήρωσε.  Εξαρχής γνωρίζαμε ότι οι αντίπαλοι μας αμυντικά δεν ήταν σταθεροί. Το είδαμε και στο πρώτο παιχνίδι που μπορούσαμε μεγαλύτερο σκορ αλλά σήμερα αποφασίσαμε να τους απαλλάξουμε από αυτό το βάρος.  Από ένα σημείο και μετά δώσαμε την ευκαιρία στους Ουκρανούς να αφιερώσουν όλη τους την ενέργεια και συγκέντρωση στο πως θα πετύχουν και δεύτερο γκολ. Την άμυνα την είχαν ξεχάσει γιατί και ο ΑΡΗΣ φώναζε ότι δεν θέλει να επιτελεί. Τακτικά η ομάδα σήμερα ήταν λάθος και μάλιστα απουσίαζαν και τα αντανακλαστικά για να αλλάξει από το ημίχρονο κάτι. Αυτό το κάτι όμως δεν διορθώνεται μόνο με τις αλλαγές. Ναι, οι παίκτες που μπήκαν βοήθησαν αλλά η ομάδα στην κανονική διάρκεια του αγώνα δεν προσπάθησε να αλλάξει την εικόνα του αγώνα. Πάλεψε να αμυνθεί με νύχια και με δόντια και απέτυχε.

ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ

Αυτή τη φορά χρειάστηκε η διαδικασία των πέναλτι για να γευτούμε ακόμη έναν πικρό αποκλεισμό…  Κόντρα σε μια ομάδα που δεν ήταν καλύτερη από εμάς και μπορούσαμε με λίγη αποτελεσματικότητα ή περισσότερη τύχη να την είχαμε αποκλείσει με συνοπτικές διαδικασίες. Με λιγότερο φόβο, με καλύτερη προετοιμασία και περισσότερες εναλλακτικές λύσεις από τον πάγκο. Είναι και αυτή η μίζερη νοοτροπία της ομάδας που συχνά πυκνά στα κρίσιμα κάνει την εμφάνιση της και ο ΑΡΗΣ από μόνος τους ακυρώνει την προσπάθεια του. Μια δυνατή προσπάθεια από όλη την ομάδα που τελικά δεν  μπόρεσε να καλύψει τα κακώς κείμενα του καλοκαιρινού σχεδιασμού. Κρίμα για την προσπάθεια και τον κόσμο που ήθελε διακαώς αυτή την πρόκριση.

ΥΓ. Κάποια στιγμή θα πρέπει όσοι αποτελούν τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ να κατανοήσουν ότι όταν αξίζεις την νίκη και σου δίνεται η ευκαιρία για να την πάρεις, την αρπάζεις από τα μαλλιά. Δεν χρειάζεται να προσπαθείς να «κλέψεις» αυτό που δικαιωματικά αξίζεις.

ΥΓ2. Απαράδεκτη η κίνηση των παικτών της Ντιναμό με την λήξη του αγώνα.  Τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι η ομάδα έδειξε αντανακλαστικά.

Με τον Τόλη Τερζή να δικαιώνεται για τις επιλογές του και τον ΑΡΗ μας να παρουσιάζεται συμπαγής και συγκεντρωμένος στο παιχνίδι του, η ομάδα μας έκανε το πρώτο βήμα πρόκρισης! Το γκολ του Πάλμα από την άσπρη βούλα έγραψε το τελικό σκορ αλλά σε όλο το παιχνίδι ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός που δημιούργησε τις ευκαιρίες και κυνήγησε τη νίκη. Αρωγός και στην σημερινή προσπάθεια ο κόσμος του που γέμισε για ακόμη μια φορά το Κλ.Βικελίδης.

ΑΦΗΣΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Πολλά τα ξαφνικά προβλήματα και οι αστοχίες του φετινού σχεδιασμού με τον Τερζή να είναι αυτός που έπρεπε εξαρχής να τα διαχειριστεί. Κάτι που όπως είδαμε από το πρώτο σφύριγμα το κατάφερε με απόλυτη επιτυχία. Κόντρα σε έναν πολύ πιο ποιοτικό αντίπαλο από την Αραράτ ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά στο γήπεδο και έδειξε στα πρώτα 25΄ της αναμέτρησης ότι είναι αποφασισμένος για να κάνει το πρώτο βήμα πρόκρισης. Με τις γραμμές να είναι αρκετά κοντά και τους παίκτες μας να καλύπτουν σωστά με αρκετή ένταση στις κινήσεις τους ο ΑΡΗΣ ήταν απειλητικός και έψαχνε το λάθος της Ντιναμό για να το κάνει γκολ. Τα σουτ του Ζουλ και του Κάρλσον θα μπορούσαν με λίγη περισσότερη προσοχή ή τύχη να κατέληγαν στα δίχτυα.

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ Η ΝΤΙΝΑΜΟ, ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΕ Ο ΑΡΗΣ

Αν σε κάποιο σημείο του αγώνα οι αντίπαλοι μας δικαιολόγησαν τις «συστάσεις» που τους ακολουθούν αυτό ήταν από το 25’ και μετά όπου έδειξε να διαβάζει το παιχνίδι μας και να προσαρμόζετε σε αυτό. Διέκριναν την μέτρια κυκλοφορία μας στο κέντρο, ανέβασαν την πίεση και άρχισαν να ελέγχουν τον ρυθμό αναγκάζοντας μας να οπισθοχωρήσουμε. Ωστόσο και σε αυτό το διάστημα υπεροχής της Ντιναμό η ομάδα λειτούργησε σωστά αμυντικά και δεν απειλήθηκε.

ΜΠΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕ

Η ανασύνταξη δυνάμεων στην ανάπαυλα του ημιχρόνου έπιασε τόπο και ο ΑΡΗΣ άρχισε να κερδίζει και πάλι μέτρα στο γήπεδο ψάχνοντας το γκολ αφού πρώτα άντεξε στο σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων υπό την ανοχή του διαιτητή της αναμέτρησης. Στο 65΄χάρη σε μια μαγική σέντρα του εξαιρετικού Μορόν ο Νταρίντα με κοντινή κεφαλιά έφθασε μια ανάσα από το γκολ με τον Μπούστσαν όμως να κάνει την εντυπωσιακή απόκρουση στην μεγαλύτερη ευκαιρία του αγώνα Λίγα λεπτά όμως αργότερα το σουτ του πολύ καλού και σήμερα Φαμπιάνο σταμάτησε από χέρι αμυντικού και ο διαιτητής έδειξε την άσπρη βούλα. Ο Πάλμα άνοιξε το σκορ και ο ΑΡΗΣ πήρε το προβάδισμα που άξιζε αν και στο 94’ έχασε μοναδική ευκαιρία με τον Μορόν για να αυξήσει και άλλο το πλεονέκτημα του.

ΤΟΥ ΒΓΗΚΑΝ ΟΛΑ

Με τον Μπράμπετς να παραμένει εκτός μάχης, τον Εμπακατά να αποχωρεί βεβιασμένα από την ομάδα, τον Γκρέι να προπονείται ξαφνικά μόνος του, τον Σαβέριο που ξεχώρισε κόντρα στην Αραράτ να τραυματίζετε και αυτός,  ο Τερζής έπρεπε εκ νέου να ανακατέψει την τράπουλα. Η χρησιμοποίηση του Μοντόγια ήταν ένα ρίσκο που βγήκε όμως στο απόλυτο. Όπως και η επιλογή του Οντουμπάτζιο στα στόπερ όπου δείχνει ολοένα και καλύτερος. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι το γεγονός ότι ο Τερζής με τους παίκτες που είχε να διαχειριστεί βρήκε τις λύσεις παρουσιάζοντας ένα βελτιωμένο σύνολο σε σχέση με τον τελευταίο παιχνίδι.

ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Άρεσε ο ΑΡΗΣ σήμερα, αφήνοντας υποσχέσεις για τη συνέχεια. Όταν αρκετοί σημαντικοί παίκτες σου ήταν σε μέτρια ημέρα όπως οι Νταρίντα, Πάλμα και Κάρλσον αλλά καταφέρνεις να έχεις αυτή την εικόνα τότε μόνο μπορείς να αισιοδοξείς για τη συνέχεια. Αν μάλιστα συνυπολογίσεις την ολοένα και πιο βελτιωμένη εικόνα παικτών σαν τον Ζούλ, τον Φεράρι, τον Μορόν και την καλύτερη προσαρμογή του Μοντόγια και άλλων παικτών που ακόμη ψάχνονται,  τότε ο ΑΡΗΣ αν διορθώσει τις ανορθογραφίες του ρόστερ ίσως τελικά μας εκπλήξει. Ιδίως και αν ο Κουέστα όπως έδειξε και σήμερα όταν χρειάστηκε πραγματοποιήσει άλλη μια καλή χρονιά. Για αυτό ας μην βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα και να αφορίσουμε τους πάντες πριν καλά καλά καταλάβουμε την δυναμική της ομάδας.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΣΚΟΡ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΙΣΧΥΡΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ

Από αουτσάιντερ εξελίχθηκε σε φαβορί ο ΑΡΗΣ μας  με τη λήξη του σημερινού αγώνα. Όχι μόνο γιατί αυτό το 1-0 του δίνει το προβάδισμα πρόκρισης αλλά γιατί η εμφάνιση του πείθει ότι και στο Βουκουρέστι μπορεί να σταθεί όρθιος. Αναμφίβολα θα είναι ένα δύσκολο παιχνίδι,  αλλά με αυτόν τον ΑΡΗ, την τρέλα του κόσμου που τον ακολουθεί και την αυτοπεποίθηση που κέρδισε σήμερα η πρόκριση μπορεί να ντυθεί στα κιτρινόμαυρα! ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

ΥΓ. Συνέχισε έτσι Τόλη και από βοηθός θα γίνεις στρατηγός!

ΥΓ2. Αξιέπαινη η κίνηση του Πάλμα όπως και τα πανό ένδειξης σεβασμού στη μνήμη του αδικοχαμένου φιλάθλου της ΑΕΚ Μιχάλη Κατσουρή. Ωστόσο δεν παύει να είναι μια λυπηρή υπενθύμιση ότι σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά την  δολοφονία του Άλκη, τίποτα δεν έχει αλλάξει…

80 βασανιστικά λεπτά χρειάστηκαν να περάσουν για να βρει ο ΑΡΗΣ μας τον δρόμο προς τα δίχτυα και να τελειώσει κάπου εκεί την υπόθεση πρόκριση. Δεν εντυπωσίασε ούτε σήμερα αλλά όπως φάνηκε λίγη σοβαρότητα και μαχητικότητα παραπάνω ήταν αρκετά για να πάρουμε τη νίκη απέναντι στην Αραράτ. Εντυπωσιακή η παρουσία του κόσμου όπου γέμισε το Κλ.Βικελίδης και αποτέλεσε τον δωδέκατο παίκτη της ομάδας!

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΟΣΟ ΕΠΡΕΠΕ

Από το ξεκίνημα ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι ήταν πολύ πιο έτοιμος σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι. Ήταν προσεκτικός όταν είχε την μπάλα και με έβγαζε περισσότερη ενέργεια σε κάθε του κίνηση, στοιχεία που στην Αρμενία δεν τα είχε. Αυτό του επέτρεψε να ελέγξει τον ρυθμό αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό ώστε να δημιουργήσει τις ευκαιρίες που ήθελε για να βρει το γκολ. Ναι μεν δεν κινδυνέψαμε στα πρώτα 45’ αλλά έλειψαν οι κλασσικές ευκαιρίες και η πίεση προς τους αντιπάλους.

ΤΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Ο Μενέντεζ ήταν ο αδύναμος κρίκος της επίθεσης με πολλές ημιτελείς προσπάθειες και λάθη. Ο Τερζής δεν κόλλησε στις αρχικές επιλογές του και με την έναρξη του Β ημιχρόνου πέρασε στην θέση του τον Σαβέριο. Μια κίνηση που μαζί με την διαφορετική διάθεση που έδειξε η ομάδα με το που βγήκε από τα αποδυτήρια άλλαξαν τα δεδομένα της αναμέτρησης και για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα η Αραράτ εγκλωβίστηκε στην περιοχή της νιώθοντας την ασφυκτική πίεση του ΑΡΗ. 15 λεπτά αργότερα πέρασαν και ο Ζούλ με τον Πάβσιτς στη θέση των μέτριων Ρούπ και Τζούρασεκ διορθώνοντας τα κενά στον άξονα.

ΦΑΜΠΙΑΝΟ Ο ΛΥΤΡΩΤΗΣ

Παρά την βελτιωμένη εικόνα του Β ημιχρόνου η υπόθεση γκολ παρέμενε μια αγχωτική και δύσκολη ιστορία με τον ΑΡΗ να αδυνατεί να φτιάξει σωστές προϋποθέσεις γκολ, ούτε καν από τα πολλά στημένα που κέρδιζε. Στο 80’ όμως η γλυκιά σέντρα του Πάλμα έδωσε την ευκαιρία στον Φαμπιάνο να κινηθεί έξυπνα και με κοντινή κεφαλιά να γράψει το τελικό 1-0!  Ένα γκολ, μια πρόκριση που επισφράγισε την πολύ καλή παρουσία του Φαμπιάνο σήμερα.

ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΑ ΠΑΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ

Με την εμφάνιση στην Αρμενία να έχει θέσει τον πήχη χαμηλά, το να δούμε έναν καλύτερο ΑΡΗ να παλεύει περισσότερο μέσα στην έδρα του, μπροστά στον κόσμο του ήταν κάτι το αναμενόμενο. Η ομάδα είχε ενέργεια, είχε ανάσες σήμερα που δεν τις είχε στο πρώτο παιχνίδι και αυτή ήταν ίσως η σημαντικότερη διαφορά. Σε ατομικό επίπεδο Φαμπιάνο, Πάλμα και Σαβέριο έκαναν την διαφορά, με τους Οντουμπάτζιο, Φεράρι και Μορόν να είναι και αυτοί οι αρκετά καλοί. Βοήθησαν και οι Ζουλ και Πάβσιτς που μπήκαν σχετικά νωρίς στο Β ημίχρονο. Σε μέτρια επίπεδα όλοι οι υπόλοιποι με το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα να εντοπίζεται στη συνοχή της ομάδας και όχι στα σκαμπανεβάσματα της απόδοσης κάποιων παικτών. Η ομάδα κέρδισε χρόνο σήμερα με αυτή την πρόκριση. Σε 1 εβδομάδα από σήμερα με παίκτες σαν τον Μορόν και τον Κάρλσον(δεν αγωνίσθηκε λόγω τραυματισμού)  πιο έτοιμους αλλά και τον Τερζή να διορθώνει κάποια από τα κακώς κείμενα που είδε σήμερα ίσως να δούμε έναν πολύ καλύτερο ΑΡΗ.

ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΗΘΕΛΕ, ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΠΗΡΕ

Μήνα Αύγουστο δύσκολα βλέπεις ομάδες να παίζουν καλό ποδόσφαιρο. Και όταν αναγκάζεσαι να παλέψεις για ένα στόχο τόσο σημαντικό από τόσο νωρίς, το μόνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Ο ΑΡΗΣ πήρε αυτό που ήθελε, συνεχίζει στην Ευρώπη, περιμένει να υποδεχθεί την Ντιναμό Κιέβου σε μια ακόμη γιορτινή βραδιά στο Κλ.Βικελίδης και όλα τα υπόλοιπα είναι ανούσιες λεπτομέρειες! Ο κόσμος τελικά έκανε την διαφορά σήμερα και κάπως έτσι αναμένεται να είναι και η συνέχεια. ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!  

ΥΓ. ΑΡΗΣ είσαι! χωρίς άγχος δεν γίνεται!

Με σημαντικές απουσίες της τελευταίας στιγμής και την έλλειψη βαθμολογικού κίνητρου ο ΑΡΗΣ μας αντιμετώπισε την ΑΕΚ, κατάφερε να προηγηθεί …αλλά τελικά δεν απέφυγε την ήττα.  Ο Γκρέι από την άσπρη βούλα άνοιξε το σκορ αλλά τα πολλά αμυντικά κενά και η έλλειψη ουσιαστικής πίεσης στον άξονα έφεραν την ήττα. Αμηχανία και ανακούφιση στο φινάλε του αγώνα από τον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο,  μιας και αυτή η περίεργη νερόβραστη αγωνιστική σεζόν έλαβε τέλος.

ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Με τους Χριστοδουλόπουλο και Ντουκουρέ να είναι οι εκπλήξεις του Τερζή στο αρχικό σχήμα ο ΑΡΗΣ φάνηκε από τα πρώτα λεπτά να χωλαίνει. Έλειπε η ενέργεια του Ετέμπο μεσοαμυντικά με τον Ντουκουρέ να μην πατάει καλά. Τ

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ Ο ΓΚΡΕΪ ΤΟ 1-0!

Τα σουτ του Τσούμπερ μάλλον λειτούργησαν σαν ξυπνητήρι για τους παίκτες μας που άρχισαν δειλά δειλά να κρατάνε την μπάλα περισσότερο και να αρχίζουν να κοιτάνε προς το άλλο μισό του γηπέδου. Με το που ανέβηκε λίγο πιο ψηλά όλη η ομάδα ο Ματέο Γκαρσία κατάφερε να βρει τους χώρους, να τρυπώσει στην αντίπαλη περιοχή και να κερδίσει το πέναλτι από όπου έγραψε το 1-0 ο Γκρέι!

ΔΕΝ ΕΒΑΛΕ ΜΥΑΛΟ

Τι και αν αυτό το 1-0 ήταν ιδανικό σενάριο… η ομάδα δεν έδειχνε να το πιστεύει. Παρέδωσε την κατοχή στην ΑΕΚ, κλείστηκε και μέσα σε λίγα λεπτά από λάθος του Ντουκουρέ στον χώρο του κέντρου έδωσε την ευκαιρία  στον Φαν Βεερτ με ωραίο τελείωμα να ισοφαρίσει. Μετά την ισοφάριση και κυρίως χάρη στον πανταχού παρών Νταρίντα και τον δραστήριο Ρούπ η ομάδα μας άρχισε να κυκλοφορεί καλύτερα την μπάλα και να κόβει ελαφρώς τον ρυθμό της ΑΕΚ. Παρόλα αυτά η κακή λειτουργία της άμυνας και η αδυναμία προσαρμογής στα επιθετικά ατού των αντιπάλων μας στοίχισε για ακόμη μια φορά και ο Τσούμπερ κατάφερε αυτή την φορά να νικήσει τον Κουέστα. Έναν Κουέστα που παρά τα 2 γκολ είχε μια θετική παρουσία και κράτησε τον ΑΡΗ μέσα στο παιχνίδι.

ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΜΠΕΡΔΕΨΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Δεν ήταν κακός ο ΑΡΗΣ σήμερα αλλά με τον τρόπο που αγωνίστηκε έμοιαζε σαν να μην προσπάθησε αρκετά. Σαν να μην προσπάθησε αρκετά συνολικά. Από τον Τερζή που θα μπορούσε να έχει πιο λογικές επιλογές για αυτό το παιχνίδι μέχρι και τους παίκτες όπου στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και ιδιαίτερα καθώς τελείωνε το παιχνίδι δεν έδειχναν να καίγονται και για την ισοφάριση. Προφανώς και οι απουσίες έπαιξαν τον ρόλο τους μιας και ένας Πάλμα είναι αρκετός για να αλλάξει τα δεδομένα οποιασδήποτε αναμέτρησης. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είχε κάποια λογική η χρησιμοποίηση του Χριστοδουλόπουλου αντί για τον «ανεβασμένο στα πλέιοφς» Ιτούρμπε ή η απουσία του Ετέμπο από την αποψινή αναμέτρηση.  Σίγουρα με τον ΑΡΗ πλήρη θα βλέπαμε άλλη αναμέτρηση.

ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟΥΣΙΕΣ, ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΙΝΗΤΡΟ

Η ομάδα με τη σύνθεση που κατέβηκε ίσως και να μην μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο αλλά η έλλειψη μαχητικότητας και ουσιαστικής προσπάθειας για την ισοφάριση ιδιαίτερα στο φινάλε του αγώνα ήταν κάτι που δεν άρεσε. Παιχνίδια σαν το σημερινό ανεξαρτήτως στόχων θα πρέπει πάντα να αποτελούν κίνητρο για την ομάδα. Ας ελπίσουμε τη νέα σεζόν να δούμε μια εντελώς διαφορετικό νοοτροπία και μια χρονιά με πολύ περισσότερη ποδοσφαιρική λογική σε σχέση με την φετινή.

ΥΓ. Δεν ήθελε να δει πέναλτι ο Φωτιάς σήμερα με τίποτα. Ευτυχώς στην φάση του Ρούπ το VAR «δούλεψε».

Σε ένα αρκετά περίεργο παιχνίδι με 6 γκολ αλλά χωρίς ρυθμό και ιδιαίτερη ένταση… ο ΑΡΗΣ μας πήρε τη νίκη που ήθελε και σφράγισε το ευρωπαϊκό του εισιτήριο! Το άστρο του Πάλμα έλαμψε ξανά με ένα υπέροχο σπάνιο γκολ στα πρώτα λεπτά του αγώνα, ένα εύστοχο πέναλτι και μια μαγική ασίστ για highlight! Διασκεύασε τις εντυπώσεις η ομάδα στο Β ημίχρονο μιας και στο πρώτο ημίχρονο έμοιαζε να είχε «βολευτεί» από το γρήγορο 1-0.

ΦΟΥΡΙΟΖΟΣ ΠΑΛΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Δεν έκρυβε κάποια έκπληξη η ενδεκάδα που επέλεξε ο Τερζής με τον Γκρέι να είναι αυτός που φυσιολογικά αντικατέστησε τον τιμωρημένο Καμαρά. Όποια πλάνα όμως και αν είχαν οι 2 προπονητές στη σέντρα ο Πάλμα με ένα διαγώνιο απίθανο σουτ από πολύ πλάγια θέση έκανε το 1-0 μόλις τα πρώτα λεπτά. Γκολ σπάνιας κλάσης από έναν παίκτη που ξεχωρίζει σαν την μύγα μέσα στο γάλα.

ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΡ ΚΑΙ 2-0

Όσο ενθουσιώδες και αν ήταν το ξεκίνημα του αγώνα η συνέχεια ήταν εντελώς ανάποδη. Με ένα ανούσιο passing game προς τα πίσω και φλύαρη κατοχή ο ΑΡΗΣ μας έλεγχε το παιχνίδι απλά προστατεύοντας το 1-0. Λίγο πριν το φινάλε του ημιχρόνου σε μια από τις λίγες φάσεις όπου η ομάδα έβγαλε ένταση, ο Εμπακατά κέρδισε το πέναλτι, με τον Πάλμα να το εκτελεί και να γράφει το 2-0.

Η ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

Οι περισσότεροι πιστέψαμε στο 2-0 ότι το παιχνίδι έχει τελειώσει και από ότι φάνηκε το ίδιο πίστεψαν και οι παίκτες μας. Οι αντίπαλοι μας μπήκαν δυνατά στο Β ημίχρονο και κατάφεραν με έναν εξαιρετικό συνδυασμό να μειώσουν σε 2-1 αλλάζοντας τα δεδομένα του παιχνιδιού.

Ο ΠΑΛΜΑ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ

Με την όρεξη του Βόλου να έχει ανοίξει μετά το 2-1 ο ΑΡΗΣ μας έψαχνε τρόπο να αποκτήσει ξανά τον έλεγχο του αγώνα. Την λύση την έδωσε για ακόμη μια φορά ο Πάλμα όπου με μια μαγική φαλτσαριστή καλοζυγισμένη χαμηλή σέντρα έδωσε την ευκαιρία στον Γκρέι απλά να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα κάνοντας το 3-1! Αυτό το γκολ κατά κάποιο τρόπο αφύπνισε την ομάδα που στη συνέχεια έδειξε να ανεβάζει απόδοση, να παίζει πιο δυνατά και να ανεβαίνει πιο ψηλά. Ωστόσο μια σειρά από λάθη οδήγησαν στο 3-2 κόντρα στη ροή του αγώνα. Παρόλα αυτά ο ΑΡΗΣ είχε βρει ρυθμό, έμοιαζε πιο σοβαρός και δεν φάνηκε να ανησυχεί ιδιαίτερα. Πόσο μάλλον από το χρονικό σημείο όπου οι αντίπαλοι μας έμειναν με 10 παίκτες. Τα πάντα έγιναν πιο εύκολα και ο Νταρίντα βρήκε τους χώρους για να βάλει και αυτός την πινελιά του σερβίροντας μια υπέροχη ασίστ στον επερχόμενο Ματέο Γκαρσία όπου με ωραίο τελείωμα έκανε το τελικό 4-2!

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Ένα κολάζ του φετινού ΑΡΗ παρακολουθήσαμε σήμερα μιας και η ομάδα μας σε αυτά 95’ κατάφερε να μας τα θυμίσει όλα! Από τα απίστευτο ταλέντο παικτών όπως ο Πάλμα και ο Νταρίντα  μέχρι την κακή διαχείριση του σκορ και τα φθηνά αμυντικά λάθη. Μέσα στο ίδιο παιχνίδι είδαμε 4 γκολ, κάποιες εξαιρετικές επιθετικές ενέργειες των παικτών μας αλλά και μια ομάδα να κουράζει, να διστάζει, να μπερδεύεται και να παλεύει να κάνει τα εύκολα δύσκολα. Κάπως έτσι ήταν ο ΑΡΗΣ μας όλη τη χρονιά και τώρα στο τέλος δύσκολα να ξεφύγει από τον κανόνα. Η διαφορά είναι στην αποτελεσματικότητα και σήμερα οι παίκτες μας το είχαν από τα αποδυτήρια!

ΓΙΑ 5^Η ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

«Κλείδωσε» ο στόχος της Ευρώπης όσο εύκολα περιμέναμε όσοι βλέπαμε το θέμα καθαρά αγωνιστικά. Μπορεί ο ΑΡΗΣ φέτος να μην ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας αλλά σύγκριση με την ομάδα του Βόλου δεν υπάρχει… Και πως να υπάρχει όταν έχεις στο ρόστερ παίκτες σαν τον Πάλμα και τον Νταρίντα να σου χαρίζουν απλόχερα σπουδαίες ποδοσφαιρικές στιγμές! Μπράβο ρε Αρειανάρα αλλά την Κυριακή σε θέλουμε ακόμη πιο δυνατή!

ΥΓ. Εδώ θα το χάσεις το πρωτάθλημα κουμανταδόρε της «εξυγίανσης»

Αποστολή εξετελέσθη για το “διαιτητικό team” του Μπένετ όπου με τις αποφάσεις τους πλαστογράφησαν ένα ακόμη αποτέλεσμα στο γήπεδο της Τούμπας. Ο μη καταλογισμός πέναλτι στο 30’ και η αποβολή του Κουλιεράκη ήταν το σφύριγμα μεταξύ άλλων που σημάδεψε την αναμέτρηση… όπως ακριβώς σημάδεψαν το κεφάλι του βοηθού με το μπουκάλι αλλά δεν βαριέσαι… οι Αζερμπαϊτζανοί συνέχισαν το έργο τους απτόητοι. Δεν διαχειρίστηκε σωστά το 0-1 ο ΑΡΗΣ μας, που όμως υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μπορούσε να είχε φύγει με το διπλό.

ΤΟ ΝΩΘΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ «ΜΗΝΥΜΑ» ΤΟΥ ΑΓΚΑΓΙΕΦ

Με εξαίρεση την αντικατάσταση του Ντουκουρέ με τον Ετέμπο ο ΑΡΗΣ ήθελε να ελέγξει τον χώρο του κέντρου και να παρουσιαστεί πιο συμπαγής μεσοαμυντικά. Κάτι που πέτυχε εν μέρει μιας και ο συμπολίτης πίεζε και αναπτυσσόταν από τα πλάγια. Στις φάσεις που δημιούργησαν οι αντίπαλοι μας τα τελειώματα ήταν τραγικά και αυτό έδινε χρόνο στην ομάδα μας για να προσαρμοστεί στις ανάγκες του παιχνιδιού. Με το που ήρθε όμως η αντίδραση του ΑΡΗ που κέρδισε μέτρα και ξεκίνησε να απειλεί ήρθε η «απάντηση» του διαιτητή Αγκάγιεφ όπου δεν είδε πέναλτι στην ανατροπή του Ματέο Γκαρσία σε προφανή θέση για γκολ μέσα στην μεγάλη περιοχή. Όταν λοιπόν διαιτητής και VAR δεν βλέπουν αυτό το πέναλτι τότε για να κερδίσεις θα πρέπει να είσαι κατά πολύ καλύτερος από τον αντίπαλο σου. Όχι απλά καλύτερος αλλά κατά πολύ καλύτερος.

ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ

Από εκείνο το σημείο και μετά μάλλον οι παίκτες μας κατάλαβαν ότι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από τους αντιπάλους τους, ήλεγξαν το παιχνίδι κυκλοφορόντας σωστά την μπάλα και με σωστή πίεση άρχιζαν να γίνονται ολοένα και πιο απειλητικοί.  Από αυτή την πίεση και την κακή αντίδραση του αντίπαλου αμυντικού, ο Γκαρσία έκανε το κλέψιμο, ο Καμαρά πήρε την μπάλα και από κοντά τράνταξε τα γήπεδα γράφοντας το 0-1 λίγο πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου. Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ άρχισε το ίδιο άσχημα με το πρώτο δίνοντας την ευκαιρία στον μπαογκ όχι απλά να ισοφαρίσει αλλά και να κάνει την ανατροπή. Το ασύλληπτο σουτ Νταρίντα που έκανε το 2-2 λίγα λεπτά αργότερα έφερε νέα δεδομένα στο παιχνίδι. Ωστόσο η τύχη όπως και στο γκολ της ισοφάρισης του ποακ έτσι και στο 3-2 μας γύρισε την πλάτη και ένα σουτ που φαινόταν να το ελέγχει ο Κουέστα με την παρέμβαση του κεφαλιού του Πίρσμαν κατέληξε στα δίχτυα. Οι τραγελαφικές καθυστερήσεις, οι ψευτοτσαμπουκάδες, η «συστημένη» αποβολή του Καμαρά και ο έξτρα χρόνος που εξαφανίσθηκε ήταν ένα έργο που το αναμέναμε και το είχαμε ξαναδεί.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗΝ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ «ΤΥΦΛΟΥΣ» ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Για να κρίνεις αυτό το παιχνίδι αγωνιστικά θα πρέπει την φάση του 30’ να την διαγράψεις. Μια και το πιθανό σενάριο του 0-1 από το 30’ με τον μπαογκ να συνεχίζει με 10 παίκτες θα ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Στο παιχνίδι όμως που είδαμε ο ΑΡΗΣ για ακόμη μια φορά πλήρωσε την αστάθεια του και την έλλειψη ψύχραιμης αντίδρασης όποτε ο αντίπαλος πιέζει. Ήξερε ότι ο συμπολίτης πιέζει από την αρχή και μέχρι στο 20’ με 25’ από σύμπτωση δεν δέχθηκε γκολ. Ισορροπείς το παιχνίδι, παίρνεις τον έλεγχο, σκοράρεις και πας αποδυτήρια με 0-1. Δεν ήταν αναμενόμενο ότι οι αντίπαλοι θα πίεζαν λυσσαλέα για την ισοφάριση; Τι έκανες; Κλείστηκες πίσω, δέχθηκες 2 γκολ και μετά ψάχτηκες να δεις αν μπορείς να αντιδράσεις. Δεν ξέρω αν ο Τερζής θα έπρεπε να προχωρήσει νωρίτερα σε αλλαγές αλλά αυτή η κακή διαχείριση του 0-1 είναι κάτι που το έχουμε ξαναδεί. Όπως και τις κακές αντιδράσεις του Καμαρά με την κόκκινη πλέον να φράζεται στο στοίχημα. Δεν φαινόταν; δεν το περιμέναμε; δεν το έβλεπε ο Τερζής; κανείς δεν ξέρει.

ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ

Με το άκουσμα του ορισμού της συγκεκριμένη διαιτητικής ομάδας, ανάλογου επιπέδου με αυτή του Α γύρου δεν περιμέναμε κάτι το διαφορετικό. Οι Αζερμπαϊτζανοί την έκαναν την δουλειά τους και οι «εξυγιαντές» πήραν μια ακόμη «υπερήφανη» πλαστή νίκη με τον τρόπο που τους χαρακτηρίζει. Με τους τυφλούς διαιτητές, με τα χαλασμένα VAR, με τα μπουκάλια στα κεφάλια των διαιτητών, με τις καθυστερήσεις τους και τους ψευτοτσαμπουκάδες τους. Ναι, υπήρχε και η κακή διαχείριση του 0-1 από τον ΑΡΗ μας, ναι υπήρχε και η ατυχία στα 2 γκολ του μπαογκ. Ναι υπήρχε και το πέναλτι και η αποβολή που θα άλλαζαν τις συνθήκες του αγώνα από το 30’ πολύ πριν γίνουν όλα τα παραπάνω...

ΥΓ. Και κάπου εκεί θυμάσαι ένα πλαστικό μπουκάλι που έπεσε στο μπούτι της Κουρουμπίλιας και έχασες την έξοδο στην Ευρώπη.