Γρήγορα θα το ξεχάσουμε το σημερινό παιχνίδι, εκεί όπου ο ΑΡΗΣ έκανε απλά το καθήκον του παίρνοντας την πρόκριση επί του Εθνικού Πειραιώς με 0-1. Σκόρερ και κορυφαίος της αναμέτρησης με διαφορά από τον 2^ο ο Νταρίντα που για ακόμη μια φορά δίδαξε τι εστί επαγγελματισμός στο ποδόσφαιρο. Κατά τα άλλα το εκτενές ροτέισον, τα αγωνιστικά λεπτά που πήραν παίκτες που τα είχαν ανάγκη αλλά και η αδιαφορία που έδειξαν συγκεκριμένοι στην ευκαιρία που τους δόθηκε είναι αυτά που κρατάει ο προπονητής μας αλλά και όλοι μας πέρα από την πρόκριση.

Ο ΝΤΑΡΙΝΤΑ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ

Με τον Νταρίντα να πιάνει υψηλά επίπεδα απόδοσης, αδιαφορώντας  για τον αντίπαλο του ο ΑΡΗΣ προσπάθησε από το ξεκίνημα να εξαργυρώσει την διαφορά δυναμικότητας που εξαρχής υπήρχε ανάμεσα στις 2 ομάδες. Μαζί με τον Ντιαντί ήταν οι πιο δραστήριοι παίκτες της ομάδας και από αυτούς τους 2 προέκυψε και το τελικό 0-1. Ένα 0-1 από το 30’ που διατηρήθηκε εύκολα μέχρι το τέλος αν και υπήρχαν κάποια ατομικά λάθη που παραλίγο θα τα πληρώναμε.

ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΛΛΑ ΦΑΝΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ

Τον περσινό ΑΡΗ θυμηθήκαμε βλέποντας το αρχικό σχήμα και από την στιγμή που απέναντι μας είχαμε μια ομάδα Γ Εθνικής περιμέναμε την δουλειά να γίνει πιο εύκολα. Όταν όμως με ελάχιστες εξαιρέσεις πέρα από τους παίκτες που δικαιολογημένα ήταν στα χαμένα βλέπεις μια έλλειψη συγκέντρωσης και αδιαφορία από αρκετούς αναγκαστικά η σκέψη μας πάει στο μόνιμο πρόβλημα νοοτροπίας. Αυτό το διαχρονικό πρόβλημα που δεν μας επιτρέπει ούτε καν απέναντι σε ερασιτεχνικές ομάδες Γ Εθνικής να επιβάλλουμε την κυριαρχία μας εντός των 4 γραμμών. Ναι η ομοιογένεια ήταν λογικό να μην υπάρχει αλλά τα φθηνά λάθη και η έλλειψη έντασης σε αρκετά σημεία της αναμέτρησης είναι κάτι το διαφορετικό. Μακάρι πάντως αυτός ο αγώνας να αποτελέσει την αφορμή για να μπουν κάποια πράγματα σε μια σειρά. Ο φετινός ΑΡΗΣ έχει βάθος πάγκου, μεγάλο εσωτερικό ανταγωνισμό και σε αυτά τα δεδομένα θα πρέπει να προσαρμοστούν όλοι οι παίκτες μας, είτε τους αρέσει είτε δεν τους αρέσει. Μόνο έτσι θα βελτιωθούμε.

ΥΠΟΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Ο ΑΡΗΣ πέτυχε αυτό που ήθελε σήμερα και όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν με ασήμαντες λεπτομέρειες. Για τον προπονητή μας όμως σίγουρα αυτές οι λεπτομέρειες δείχνουν πολλά σχετικά με το επίπεδο ετοιμότητας αλλά και την διάθεση αρκετών παικτών που περιμέναμε σήμερα να αξιοποιήσουν την ευκαιρία που τους δόθηκε. Όπως και να έχει η πρόκριση ήρθε χωρίς ιδιαίτερο άγχος και ο ΑΡΗΣ με ένα σχήμα ειδικών συνθηκών απέφυγε τις παγίδες που κρύβουν παιχνίδια σαν το σημερινό. Κρατάμε την πρόκριση και συνεχίζουμε.

Νέα οδυνηρή ισοπαλία για την αγαπημένη μας ομάδα που δεν κατάφερε να κερδίσει ούτε τον τελευταίο της βαθμολογίας. Η αφλογιστία στην επίθεση και η έλλειψη εμπνεύσεων και λύσεων από τον πάγκο έδωσε το δικαίωμα στο "κοράκι" να μας κόψει βαθμούς ακυρώνοντας πεντακάθαρο γκολ και αντιμετωπίζοντας μας με απίστευτη εχθρικότητα για σχεδόν 90'!

Μονόδρομος ήταν η νίκη για την ομάδα μας σήμερα και ως ένα βαθμό φάνηκε άπαντες στην ομάδα να το έχουν συνειδητοποιήσει. Παρόλα αυτά η υπεροχή, οι πολλές ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν και θα μπορούσαν να είχαν γίνει γκολ και η ατυχία δεν έχουν θέση στον ΑΡΗ που παλεύει για 4η συνεχόμενη χρονιά να επιστρέψει στην φυσική του θέση. Είναι φανερό ότι οι  μόλις 2 επιθετικοί της ομάδος δεν έχουν την ποιότητα ή την αυτοπεποίθηση να τελειώνουν τις φάσεις ακόμη και όταν  βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση και αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα έπρεπε να έχει λύσει εδώ και καιρό ο Δ.Σπανός.  Τα στημένα που και σήμερα πετάξαμε μπόλικα στα σκουπίδια, η διαφοροποίηση στο επιθετικό πλάνο με περισσότερους παίκτες να πατάνε περιοχή ή ακόμη και η πίεση ψηλά που μπορεί να οδηγήσει στο λάθος των αντιπάλων και καταστάσεις αιφνιδιασμούς είναι μερικά από αυτά που θα μπορούσαν να δώσουν λύσεις στο σκοράρισμα αλλά ως τώρα βλέπουμε μια αδράνεια που τρομάζει ενόψει της συνέχειας. Και όταν απέναντι σου έχεις ομάδες με καθαρά αμυντικούς προσανατολισμούς, που ξεκινάνε τις καθυστερήσεις από τα αποδυτήρια και έχουν εξασφαλισμένη την ανοχή των διαιτητών τότε γκέλες όπως  η σημερινή θα πρέπει να θεωρούνται φυσιολογικές. Μάλιστα το ότι σήμερα ακυρώθηκε ένα γκολ όπου δεν υπήρχε καν υποψία οφσάιντ  όπως και με τα Τρίκαλα όπου δεν δόθηκε το πεντακάθαρο χέρι δείχνει ότι ο ΑΡΗΣ και φέτος στην προσπάθεια που κάνουμε είμαστε εντελώς απροστάτευτοι. 

Ο πανικός ποτέ δεν είναι σύμμαχος σε οτιδήποτε όπως και ο εφησυχασμός. Με όλα όσα έχουμε περάσει σαν σύλλογος θα πρέπει πρώτα οι υπεύθυνοι της ομάδος και μετέπειτα όλοι εμείς να κατανοήσουμε ότι το "ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ" δεν είναι αρκετό για να ανέβει η ομάδα. Το ρόστερ δεν αλλάζει οπότε ας  αλλάξουν αυτά που  μπορούν και πρέπει να αλλάξουν από το πόστο τους ο  Σπανός, ο Μυροφορίδης και ο Καρυπίδης.  Όχι άλλη απάθεια…

ΥΓ. Το πρώτο που πρέπει να κοιτάς όταν κάτι πάει στραβά και να το διορθώσεις είναι τα δικά σου λάθη. Σε μια χώρα όμως όπου τίτλοι και έξοδοι στην Ευρώπη κρίνονται στα χαρτιά και από διαιτητικές αποφάσεις  οφείλεις να κοιτάξεις και παραέξω από τα του οίκου σου. 2 βαθμοί με τα Τρίκαλα για ένα πέναλτι που δεν δόθηκε και άλλοι 2 βαθμοί σήμερα για ένα καθαρό γκολ που δεν μέτρησε. +4 βαθμούς , άλλη ψυχολογία, όλοι παικταράδες και όλοι άψογοι στην δουλειά τους… Τόσο απλά.

ΥΓ2. Όταν πολλές φορές αναφερόμαστε σε προπονητές(ανεξαρτήτου αθλήματος) και μιλάμε για βιογραφικό και "ειδικό βάρος" ένας από τους βασικούς λόγους είναι και τα πόσα ανέχεται ένας καταξιωμένος προπονητής σε σχέση με έναν που απλά αρπάζει την ευκαιρία και πανηγυρίζει που έχει προσθέσει στο βιογραφικό του μια τεράστια ομάδα σαν τον ΑΡΗ. Αν Σπανέ χρειαζόσουν έμπειρο επιθετικό για να ανεβάσεις την ομάδα ας το απαιτούσες τον Ιανουάριο όπως θα έκανε οποιοσδήποτε προπονητής που σέβεται τον ιδρώτα του. Πλέον μοναδικός υπεύθυνος για το αγωνιστικό κομμάτι είσαι εσύ και όχι ο κάθε παίκτης που μπορεί ή δεν μπορεί.

ΥΓ3. Το στοιχηματικό τμήμα του PlanetARIS.gr προσφέρει στο 1.05 την επιστροφή Μπαργκάν.

Τρίτη συνεχόμενη νίκη για τον ΑΡΗ μας που κατάφερε να ξεπεράσει σχετικά εύκολα και το εμπόδιο της Καλλιθέας που ήρθε με βασικό στόχο να κρατήσει το 0 και να κλέψει τον βαθμό της ισοπαλίας. Τα 2 γκολ του Διαμαντόπουλου και η συνολική παρουσία της ομάδος μας και ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο ικανοποίησε τον κόσμο της ομάδος που αρχίζει να πιστεύει ολοένα και περισσότερο στο σύνολο του Δ.Σπανού!

Πολύ δυνατά μπήκε ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι θέλοντας από νωρίς να πάρει το προβάδισμα στο σκορ. Στο 12' χάθηκε η πρώτη μεγάλη ευκαιρία από τον Διαμαντόπουλο ενώ λίγα λεπτά αργότερα και η κεφαλιά του Μπαργκάν που δεν βρήκε το στόχο ήταν από πλεονεκτική θέση. Όσο περνούσαν τα λεπτά ανέβαινε η πίεση των παικτών μας με αποτέλεσμα η πολύ ωραία σέντρα του πολύ καλού σήμερα Μπούρμπου να μετατραπεί σε γκολ από τον Διαμαντόπουλο με το κεφάλι. Στο δεύτερο ημίχρονο υπήρχε μια σχετική χαλάρωση αλλά γρήγορα βρήκαμε τα πατήματα μας και αρχίσαμε πάλι να απειλούμε. Η υπέροχη που είχαμε και στο Β ημίχρονο μετουσιώθηκε σε δεύτερο γκολ σε μια πανομοιότυπη φάση με το πρώτο τέρμα αλλά σε αυτό το γκολ ο Πασσάς έβγαλε την ωραία σέντρα στο Διαμαντόπουλο που πρόλαβε στον αέρα τον αντίπαλο γκολκίπερ. Γενικά η ομάδα αρέσει και φαίνεται με αυτές τις νίκες να φτιάχνει την ψυχολογία της και να ανεβάζει σταδιακά απόδοση. Η ταχύτητα και η μαχητικότητα που δείχνουν όλοι οι παίκτες είναι το στοιχεία που έλειπαν τα προηγούμενα χρόνια και είναι αυτά που κάνουν για την ώρα την διαφορά. Η πίεση  των αντιπάλων τα προηγούμενα χρόνια μας προβλημάτιζε έντονα και μας ανάγκαζε σε βεβιασμένα λάθη σε αντίθεση με φέτος που η ομάδα μας όχι μόνο κυκλοφορεί γρήγορα την μπάλα προς τα μπροστά αλλά συχνά αυτή είναι που πιέζει ασφυκτικά τον αντίπαλο. Αυτό που απομένει για να αισθανθούμε τη σιγουριά ότι η ομάδα θα ανέβει είναι να δούμε μια διάρκεια σε απόδοση και σε αποτελέσματα.

Όπως είναι λογικό οι νίκες φέρνουν χαμόγελα και αισιοδοξία. Αισιοδοξία που την έχει ανάγκη ο κόσμος μετά από όσα έχει περάσει τα τελευταία χρόνια. Μακάρι να συνεχίσει η ομάδα έτσι και είναι 100% σίγουρο ότι ο κόσμος θα συσπειρωθεί και πάλι γύρω της. Άλλωστε και η μπαλίτσα που παίζει μετράει και για την ώρα ο ΑΡΗΣ δείχνει να συνδυάζει ορθολογικό ποδόσφαιρο και ουσία. Συνέχισε γερά ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Χωρίς να χρειαστεί να φορτσάρει ιδιαίτερα ο ΑΡΗΣ μας πήρε εύκολα τη νίκη απέναντι στην Καλλιθέα με 3-0. Η ομάδα ήταν συγκεντρωμένη και είχε ουσία στο παιχνίδι της περιορίζοντας τους αντιπάλους σε παθητικό ρόλο για 90'. Παρόλα αυτά η νέα κραυγαλέα εύνοια υπέρ της Λαμίας που κέρδισε με σκανδαλώδη τρόπο μετρίασε την χαρά του κόσμου που έκανε αισθητή την παρουσία του σήμερα στο Κλ.Βικελίδης.

Από το ξεκίνημα του αγώνα ο ΑΡΗΣ μας παρουσιάστηκε σοβαρός με καλή κυκλοφορία της μπάλας και σωστές αντιδράσεις στην άμυνα. Η Καλλιθέα αρκέστηκε στο να αμύνεται κάτι όμως που έδειχνε ότι αργά ή γρήγορα θα ερχόταν το γκολ. Κάτι που έγινε μόλις στο 9΄όταν από το γύρισμα του Τζανακάκη ο Ντούνης έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Στη συνέχεια και με την Καλλιθέα να μην αντιδράει και να περιμένει παρά το εις βάρος της σκορ η ομάδα μας έψαξε το δεύτερο γκολ χωρίς όμως να δημιουργήσει ουσιαστικές ευκαιρίες. Στην επανάληψη οι παίκτες μας μπήκαν αποφασισμένοι να καθαρίσουν το παιχνιδί για να αποφύγουν το αγχωτικό φινάλε. Μπορεί το σουτ του Τάτου μετά από εξαιρετική ατομική ενέργεια στο 48΄να σταμάτησε στο δοκάρι αλλά λίγα λεπτά αργότερα ο Τζανακάκης βρήκε την ευκαιρία και με ένα πολύ ωραίο διαγώνιο σουτ έγραψε το 2-0 όπου και ουσιαστικά τέλειωσε το παιχνίδι. Το 3-0 με την κοντινή προβολή του Σόουζα ήταν το κερασάκι στην τούρτα από ένα ήσυχο ηλιόλουστο απόγευμα στο Κλ.Βικελίδης.

Δυστυχώς ο ΑΡΗΣ έχει δώσει το δικαίωμα στους αντιπάλους του να κάνουν αυτά που κάνουν με αποτέλεσμα ακόμη και μετά από νικηφόρα αποτελέσματα σαν το σημερινό να είμαστε εκνευρισμένοι με τα "περίεργα" που γίνονται στα άλλα γήπεδα. Σίγουρα ένα κομμάτι ευθύνης ανήκει στη διοίκηση και τον προηγούμενο προπονητή αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κατηγορήσουμε την ομάδα που είνα μια "φυσιολογική" ομάδα με τις αδυναμίες της και τις κακές στιγμές της. Κακές στιγμές όπως έχουν και οι υπόλοιποι διεκδικητές της ανόδου που έχουν όμως την "τύχη" όταν τα παιχνίδια πηγαίνουν να στραβώσουν να έχουν τους "φύλακες-άγγελους" τους.. Είτε αυτοί είναι οι διαιτητές είτε είναι κάποιοι αντίπαλοι αμυντικοί ή τερματοφύλακες με "άτυχες" στιγμές. Μετά και από το σημερινό σκάνδαλο στη Λαμία είναι ξεκάθαρο ότι η άνοδος θα παιχτεί εκτός των 4 γραμμών. Και εκεί μπάλα πρέπει να παίξει ο Καρυπίδης...

ΥΓ. Αν δούμε συνολικά τα παιχνίδια από την στιγμή που ήρθε ο Κωστένογλου θα συμπεράνουμε ότι η ομάδα είναι πιο σοβαρή, πιο συγκεντρωμένη και πιο αποτελεσματική στο παιχνίδι της. Έλα όμως που δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου το παιχνίδι στα Τρίκαλα που ήταν μια "παρένθεση" με την υπογραφή του προπονητή μας και όχι μόνο...

Το γνωστό σενάριο που έχουμε παρακολουθήσει αρκετές φορές φέτος είδαμε και σήμερα κόντρα στην Καλλιθέα με την σημαντική διαφορά ότι αυτή τη φορά η ανατροπή δεν ήρθε ποτέ... Οι χαμένες σημαντικές ευκαιρίες στην επίθεση δεν κατάφεραν να "καλύψουν" τα λάθη της άμυνας και έτσι ήρθε η πρώτη ήττα στο φετινό πρωτάθλημα από μια ομάδα που είχε να κερδίσει εδώ και 5 αγωνιστικές.

Τον απόλυτο έλεγχο του αγώνα είχε η ομάδα μας από το ξεκίνημα του παιχνιδιού δείχνοντας ότι εύκολα ή δύσκολα θα έφθανε στο πολυπόθητο γκολ. Ακόμη και αν δεν υπήρχε κίνηση από τους ελεύθερους παίκτες, ταχύτητα στης μεταβιβάσεις και ιδιαίτερο πάθος στις διεκδικήσεις υπήρχαν οι ευκαιρίες που έδειχναν τον δρόμο προς τη νίκη. Οι ελάχιστες αντεπιθέσεις των γηπεδούχων δεν μας ανησύχησαν ιδιαίτερα σε αντίθεση με την αφλογιστία των παικτών μας και τα παιχνίδια της τύχης που ακόμη και από πλεονεκτική θέση αδυνατούσαν να στείλουν την μπάλα στα δίχτυα. 2 φορές το δοκάρι, άλλες 2-3 ο πολύ καλός σήμερα τερματοφύλακας της Καλλιθέας και άλλες 2-3 ευκαιρίες που σπαταλήθηκαν από την επιπολαιότητα μας και το μηδέν όσο περνούσε η ώρα πλησίαζε ολοένα και πιο πολύ. Αυτό που δεν περιμέναμε παρόλο που φέτος μας έχει συνηθίσει ήταν το γκολ της Καλλιθέας μετά από λάθος στην άμυνα αλλά και την κατάρρευση της ομάδος που έδειχνε κουρασμένη ψυχολογικά μετά το γκολ που δέχθηκε κόντρα στη ροή του παιχνιδιού. Η συνέχεια άνηκε αποκλειστικά στους γηπεδούχους που με φτερά στα πόδια κατάφεραν να πετύχουν και δεύτερο γκολ σε αντίθεση με τους δικούς μας που πέρα από κάποια νεύρα και το ακυρωθέν γκολ του Τζιμπούρ δεν είχαν κάτι άλλο να επιδείξουν...

Ένα πικρό αποτέλεσμα που για την ώρα μπορεί να μην κρίνει κάτι όσο αφορά την βαθμολογία και την προσπάθεια που κάνουμε για την άνοδο αλλά σίγουρα φωνάζει για την επιτακτική ανάγκη ενίσχυσης της ομάδος κυρίως στα μετόπισθεν. Όπως άπαντες έχουν διαπιστώσει η μεσοαμυντική λειτουργία της ομάδος συνεχίζει να νοσεί και κανείς στα μετόπισθεν(συμπεριλαμβανομένου και του Διούδη) δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Ακόμη και στις πιο ακίνδυνες φάσεις υπάρχει ο φόβος ότι μπορεί να γίνει το μοιραίο λάθος από το πουθενά. Ήδη θα έπρεπε να είχαν αποκτηθεί ένας με δύο παίκτες ... τουλάχιστον  να μην χρειαστεί να φτάσουμε Φεβρουάριο μήνα για να δούμε την ομάδα να στρώνει... 

ΥΓ. Μπράβο στα αλάνια που βρέθηκαν και σήμερα κοντά στην ομάδα.

Τελικά οι αριθμοί επαληθεύτηκαν, ο ΑΡΗΣ μας δεν μπόρεσε να ξεκολλήσει από τις κακές του συνήθειες και ο αποκλεισμός όσο τρομακτικό και απογοητευτικό και αν ακούγεται ήρθε σαν μια φυσιολογική εξέλιξη. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τα όσα έδειξε ο Αλκαράθ στο πρώτο παιχνίδι λίγες ημέρες αφού πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα οι "κατευθύνσεις" που είχε πάρει ήταν να μην δώσει ιδιαίτερη σημασία σε εκείνο το παιχνίδι αλλά σε αυτό κόντρα στην Ξάνθη. Να όμως που τελικά η πρόκριση χάθηκε από το βαρύ 3-1 και όχι από το σημερινό. Μια νίκη που ήρθε μετά από περίπου ενάμιση μήνα αλλά δεν νομίζω να υπήρχε κανείς που να την πανηγύρισε εκτός από τους αντιπάλους μας.

Τελικά ο Αλκαράθ για ακόμη μια φορά βρήκε τον τρόπο να δημιουργήσει ερωτηματικά γύρω από τις επιλογές του. Ενώ όλη την εβδομάδα δούλευε με τον Παπαστεργιανό στο κέντρο και ενώ τον δήλωσε ως βασικό τελικά προτίμησε τον Οικονομόπουλο, χωρίς ως τώρα να έχει βγει προς τα έξω ο λόγος για τον οποίο πήρε αυτή την απόφαση. Με σκαμπανεβάσματα από την αρχή μέχρι το τέλος η ομάδα μας. Από την μια έδειχνε ανήμπορη να πλησιάσει την αντίπαλη εστία και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για γκολ και ξαφνικά παρουσίαζε κάποια εκρηκτικά δεκάλεπτα που έδειχνε ότι αργά ή γρήγορα θα έφτανε σε κάποιο τέρμα όπως και έγινε στο 28'. Μάλιστα λίγο μετά την επίτευξη του πρώτου γκολ αγγίξαμε και το 2-0 αλλά χωρίς επιτυχία. Επειδή όμως η πληγή αυτής της ομάδος που είναι η κακή αμυντική λειτουργία παραμένει ανοιχτή μια κακή συνεννόηση στην άμυνα σε μια φάση που δεν μύριζε γκολ έφερε το 1-1. Όλα τα υπόλοιπα ήταν διαδικαστικά γιατί θα έπρεπε η ομάδα να ξεπεράσει κατά πολύ τις δυνατότητες της για να πετύχει 2 γκολ στο υπόλοιπο διάστημα μέχρι την λήξη μιας και όπως ήταν αναμενόμενο οι παίκτες της Καλλιθέας με κάθε ευκαιρία έκαναν τους τραυματίες και έκοβαν τον ρυθμό του αγώνα. Όσο αφορά την απόδοση των παικτών μας δεν πιστεύω ότι κάποιος υστέρησε σημαντικά ούτε ότι μπορούσαν να κάνουν κάτι παραπάνω. Αυτές ήταν οι επιλογές του Αλκαράθ, αυτές είναι οι δυνατότητες τους, αυτά είναι τα αποτελέσματα που φέρνουν. Ίσως μόνο ο Καζναφέρης να ήταν πολύ κατώτερος των δυνατοτήτων του όπως είναι στα περισσότερα φετινά παιχνίδια. Με τον Αγγελούδη να είναι η μοναδική αλλαγή στο 59', τον Παπαστεργιαννό ξαφνικά εκτός πλάνων, τους Αγκάνθο και Κανούλα τραυματίες και τον Γκέσιο εκτός αποστολής για ανεξήγητους λόγους σε ένα παιχνίδι όπου η ομάδα μας αγωνίστηκε για αρκετά μεγάλο διάστημα με παίκτη παραπάνω ο Ισπανός προπονητής δεν μπόρεσε να βοηθήσει από τον πάγκο.

Πιο λυπηρό από τον αποκλεισμό είναι η αντίδραση του κόσμου με την ευρεία μάζα από όσους ήρθαν στο γήπεδο να δείχνουν πριν καν την ολοκλήρωση των 90' συμβιβασμένοι με το τελικό αποτέλεσμα. Τραγούδια στην κερκίδα, "ΑΡΗ Θυμήσου μια ζωή μαζί σου" και όλα καλά... Στους ίδιους ρυθμούς και ο Αλκαράθ που  όπως "εύστοχα" είπε δεν είναι κάτι το περίεργο ομάδα της πρώτης κατηγορίας να αποκλείεται από ομάδα χαμηλότερης κατηγορίας. Φυσικά και ο κ.Ψηφίδης δεν νομίζω να δυσαρεστήθηκε και αφού έδωσε τα δημόσια συγχαρητήρια τις προηγούμενες ημέρες στον Α.Ζαμπέτα για τις πολύτιμες υπηρεσίες του ίσως να ετοιμάσει και μια τιμητική πλακέτα για τον Αλκαράθ για την πορεία του στο κύπελλο Ελλάδος. Τι και αν από τον τρόπο που διαχειρίστηκε ο προπονητής τα παιχνίδια αυτά με την Καλλιθέα χάθηκαν γύρω στα 100.000 ζεστά ευρουλάκια από το παιχνίδι με τον συμπολίτη στην επόμενη φάση. Όλα θα πάνε καλά! Τώρα βέβαια καλό είναι να ξεκαθαρίσει και το θέμα των μεταγραφών μιας και ο Αλκαράθ στην συνέντευξη τύπου ήταν ξεκάθαρος ότι αν δεν γίνουν αρκετές μεταγραφές σε όλες τις γραμμές  η προβληματική εικόνα της ομάδος μας θα συνεχιστεί....

ΥΓ. Χρόνια πολλά σε όλους και καλές γιορτές!

ΥΓ2. Εύχομαι ο Άγιος Βασίλης να φέρει σε όλους μας ένα μεγάλο κιτρινόμαυρο ξυπνητήρι!

Οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια και αυτό ακριβώς πρέπει να αποδείξει η ομάδα μας σήμερα στον επαναληπτικό του 3-1 κόντρα στην Καλλιθέα ώστε να πανηγυρίσει μια πρόκριση με πολλαπλά οφέλη. Τι χρειάζεται για να το πετύχει? Καθαρή νίκη με 2-0 ή εφόσον δεχθεί γκολ νίκη με 3 τέρματα διαφορά.΄Οπως είναι γνωστό κανένα από τα 2 σενάρια δεν έχουμε πετύχει φέτος οπότε ο Λ.Αλκαράθ και οι παίκτες θα πρέπει να δείξουν και να πετύχουν κάτι πολύ διαφορετικό από ότι σε όλα τα επίσημα παιχνίδια της φετινής σεζόν.

Αν και θεωρητικά με αντίπαλο μια προβληματική ομάδα της Β Εθνικής όλα είναι εφικτά η εξέλιξη της πρώτης αναμέτρησης και η απουσία του Αγκάνθο δεν μας επιτρέπει να είμαστε τόσο αισιόδοξοι. Μοναδικό θετικό στοιχείο είναι ότι ο τραυματισμός του Αγκάνθο διαπιστώθηκε σχετικά γρήγορα και έτσι ο Ισπανός προπονητής είχε την ευκαιρία να κάνει κάποιες δοκιμές και να επιλέξει τον αντικαταστάτη του Ισπανού στην κορυφή της επίθεσης. Ο Β.Τριανταφυλλάκος θα είναι αυτός που θα αγωνιστεί στην κορυφή της επίθεσης δίπλα ή μπροστά αν προτιμάται από τον Γιαννώτα. Ενώ σε όλες τις υπόλοιπες θέσεις δεν αναμένεται να γίνει κάποια αλλαγή σε σχέση με τον αγώνα με την Ξάνθη όπου η ομάδα μας παρά το απογοητευτικό 0-0 είχε σχετικά καλή παρουσία και δημιούργησε κλασσικές ευκαιρίες. Φυσικά αν θέλουμε να προκριθούμε ευκαιρίες σαν και αυτές που πετάξαμε στα σκουπίδια στο παιχνίδι με την Ξάνθη αυτή την φορά θα πρέπει να βρουν τον στόχο τους. Εκτός από το πρόβλημα της τελευταίας στιγμής με τον Αγκάνθο άλλη μια συγκυρία όπως αυτή της αλλαγής προπονητή στην Καλλιθέα μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη του αγώνα.

Μπορεί να θέλουμε να διαγράψουμε από την μνήμη το πρώτο παιχνίδι αλλά ακόμη και εκεί φάνηκε ότι ο κακός ΑΡΗΣ ήταν ο λόγος που ήρθε αυτό το βαρύ 3-1 και όχι η καλή απόδοση των αντιπάλων μας. Αν λοιπόν οι παίκτες μας είναι αυτοί που πρέπει μέσα στο γήπεδο τότε η πρόκριση μπορεί να έρθει. Υπάρχουν σημάδια βελτίωσης από την στιγμή που ανέλαβε ο Αλκαράθ αλλά αυτό που λείπει είναι η ουσία που είναι η νίκη. Καιρός λοιπόν να πάρουμε νίκη-πρόκριση μήπως και καταφέρουμε έστω για λίγο να χαμογελάσουμε μέσα στις γιορτές και να ξεχαστούμε από την αρρώστια που τρώει τις σάρκες του συλλόγου μας. ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΚΙΤΡΙΝΕ ΘΕΕ!

Αν και τις τελευταίες ημέρες έγινε αρκετός ντόρος γύρω από το αν θα πρέπει ο ΑΡΗΣ να χτυπήσει το παιχνίδι ή όχι θέλω να πιστεύω ότι δεν υπήρξε ούτε ένας Αρειανός που παρακολούθησε το σημερινό παιχνίδι χωρίς να "χαλαστεί" και να εκνευριστεί έντονα με αυτό που έβλεπε πάνω στο χόρτο. Μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ που ακόμη ψάχνει να βρει την ταυτότητα της με την 11αδα που κατέβηκε σήμερα ήταν λογικό να έχει αυτή την εικόνα. Και αν και υπάρχει η πρόφαση του "ροτέισον" και της προστασίας βασικών παικτών αναρωτιέμαι ποιός πρόλαβε να συμβουλεύσει τον Αλκαράθ για να χρησιμοποιήσει παίκτες σαν τον Τσουκάνη, τον Κοτσώνη και τον Καραγιάννη και να αφήσει εκτός παίκτες όπως τον Καπετάνο και τον Γκέσιο παρά το γεγονός ότι δεν αγωνίστηκαν στην Τρίπολη. Πότε πρόλαβε ο Αλκαράθ να μάθει για "διαμάντια" που είχαν περάσει απαρατήρητα από τους προηγούμενους προπονητές  αλλά και  να "αντιπαθήσει" παίκτες είναι απορίας άξιο. Όπως και να έχει το θέμα με την φιλοσοφία που αποφάσισε ο Αλκαράθ να στήσει την ομάδα παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των παικτών το τελικό αποτέλεσμα ήταν φυσιολογικό.

Μια Καλλιθέα που χωρίς να κάνει κάτι το ιδιαίτερο, απλά παίζοντας πιο ορθολογικά με τις γραμμές πιο κοντά και με παίκτες με ξεκάθαρους ρόλους κατάφερε να πετύχει 3 γκολ και να μην κινδυνέψει ιδιαίτερα. Και πως να μην το κάνει όταν απέναντι του είχε μια άμυνα για γέλια που έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο, παίκτες που δεν ήξεραν που να κινηθούν αλλά και πως να βρεθούν μεταξύ τους και έναν προπονητή που από ότι φάνηκε από τον τρόπο που διαχειρίστηκε το ρόστερ στο σημερινό παιχνίδι δεν ήξερε τι ήθελε. Το αν ο Αλκαράθ περίμενε από την 11αδα που κατέβασε, με παίκτες που αγωνίστηκαν για πρώτη φορά όλοι μαζί να μπουν και να φάνε τον αντίπαλο τότε μάλλον δεν έχει ιδέα για το υλικό που έχει στην διάθεση του. Ενώ αν ο στόχος ήταν να προστατεύσει παίκτες και πάλι δεν μπορώ να καταλάβω την χρησιμοποίηση του Ν.Κοέλιο που τείνει να γίνει ο νέος Τόχα καθώς και την είσοδο των Καζναφέρη και Γιαννώτα στο Β ημίχρονο με κίνδυνο από τον υπερβάλλοντα ζήλο για να αλλάξουν κάτι στην ροή του αγώνα είτε να τραυματιστούν είτε να δεχθούν κάποια κάρτα. Κάτι από Πρόμπιερζ θυμίζει ο Αλκαράθ με τις επιλογές του να δείχνουν ολοένα και πιο περίεργες. Φυσικά και οι παίκτες έχουν τις δικές τους ευθύνες γιατί δεν γίνεται παίκτες σαν τον Κοέλιο να μην μπορεί να ξεχωρίσει στην συγκεκριμένη αναμέτρηση, άλλοι πρωτοεμφανιζόμενοι να "τρέμουν" λες και είχαν κανα μεγαθήριο απέναντι τους  αλλά και έμπειροι σαν τον Καζναφέρη να κάνουν την μια αψυχολόγητη ενέργεια μετά την άλλη. Συν όλα τα άλλα φέτος ο ΑΡΗΣ μας φαίνεται να έχει και πρόβλημα ύστερα από πολλά χρόνια στην θέση του τερματοφύλακα. Όσο και αν θέλουμε να "υψώνουμε" τους παίκτες μας είναι φανερό ότι φέτος τόσο ο Μ.Βελλίδης όσο και ο Σ.Διούδης που τον έχει αντικαταστήσει σε αρκετά παιχνίδια δεν έχουν την αναμενόμενη απόδοση. Σίγουρα εκτίθενται διαρκώς από την άμυνα τους αλλά και οι αντιδράσεις τους είναι τραγικές, με τα περισσότερα γκολ που έχουμε δεχθεί να είναι τουλάχιστον αστεία...

Η ομάδα μπορεί να μην κατέβηκε στο γήπεδο αλλά ο κόσμος ήταν για άλλη μια φορά στην κερκίδα να δίνει την δική του μάχη. Ίσως όλοι αυτοί που "συμβούλευσαν" τον Αλκαράθ να κατεβάσει μια τέτοια ομάδα να έπρεπε να τους σκεφτούν όλους αυτούς και ιδίως τα παιδιά που ταξίδεψαν από Θεσσαλονίκη για να βρεθούν δίπλα στον κίτρινο Θεό. Δυστυχώς ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί τόσο αγωνιστικά για να βγάλει ο Αλκαράθ χρήσιμα συμπεράσματα και να δέσει πιο πολύ η ομάδα όσο και ψυχολογικά μιας και πιθανή νίκη σε μια χρονιά που οι νίκες έρχονται με το σταγονόμετρο θα τόνωνε το ηθικό των παικτών που δείχνουν να φοβούνται και την σκιά τους.  Ας ελπίσουμε αυτό το "φρεσκάρισμα" να πιάσει τόπο και την Κυριακή η ομάδα μας στο σημαντικό παιχνίδι κόντρα στην Ξάνθη να πανηγυρίσει μια πολύτιμη νίκη.

Με τις φήμες για "ρήξη" στις σχέσεις αρκετών παικτών με την διοίκηση(δηλ. τον Α.Ζαμπέτα) να φουντώνουν και τον Αλκαράθ να δίνει τροφή με τις επιλογές του ο ΑΡΗΣ μας θα προσπαθήσει να πάρει την πρόκριση κόντρα στην Καλλιθέα σε ένα παιχνίδι που μόνο εύκολο δεν φαντάζει και παρά τις διαφωνίες που έχουν ξεσπάσει σχετικά με το αν θα πρέπει να κυνηγήσει την πρόκριση ή όχι η ομάδα μας είναι υποχρεωμένη να παλέψει για την νίκη όπως οφείλει στην ιστορία και στον κόσμο του. Και αν ο θεσμός του κυπέλλου φαντάζει κάτι το αδιάφορο σε σχέση με την αγωνία που έχουμε όλη μας για το αν τελικά θα καταφέρει η ομάδα μας να σωθεί δεν πρέπει να ξεχνάμε το οικονομικό μέτωπο και τα πιθανά έσοδα που μπορεί να έχει η ομάδα μας από ενδεχόμενη πρόκριση και αντιμετωπίζοντας έναν σαφώς πιο "εμπορικό" αντίπαλο μέσα στο Κλ.Βικελίδης. Και όταν ο αντίπαλος αυτός σύμφωνα με τις διασταυρώσεις αναμένεται να είναι ο "αγαπητός" συμπολίτης τότε όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς οι λόγοι για να προκριθεί η ομάδα μας είναι ακόμη περισσότεροι.

Αρκετές αλλαγές ετοιμάζει ο Αλκαράθ και προφυλάσσει παίκτες για το σημαντικό παιχνίδι με την Ξάνθη. Εκτός από τους γνωστούς τραυματίες Αγκάνθο, Βελλίδη και Πουλίδο και οι Γκέσιος και Καπετάνος έμειναν εκτός παρά το ότι δεν αγωνίστηκαν στην  Τρίπολη και αυτό μας έχει γεμίσει αρκετές απορίες. Ναι μεν ο ΑΡΗΣ έχει την προσοχή του στο επόμενο παιχνίδι αλλά για μια ομάδα που ψάχνει ακόμη τον καλό της εαυτό και υποτίθεται ότι πρέπει να μονταριστεί μέσα από τα παιχνίδια υπό την καθοδήγηση του νέου προπονητή μου φαίνονται αρκετά περίεργες κάποιες επιλογές του Ισπανού. Κοτσώνης, Τσουκάνης σύμφωνα με τα ρεπορτάζ θα πάρουν θέση βασικού στην άμυνα μαζί με τους Παπαζαχαρία και Ψυχογιό ενώ οι Κανούλας και Αγγελούδης θα το βασικό επιθετικό δίδυμο. Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί η χρησιμοποίηση του νεαρού Καραγιάννη πιθανόν και στο αρχικό σχήμα. Πότε πρόλαβε ο κ.Αλκαράθ και διαμόρφωσε άποψη για το ρόστερ της ομάδος δίνοντας ευκαιρίες σε παίκτες που δεν μπόρεσε να τους δει ούτε σε DVD και απορρίπτοντας άλλους είναι από τα περίεργα που τα τελευταία χρόνια έχουμε δει αρκετές φορές να συμβαίνουν στον ΑΡΗ μας. Πάντως το θετικό είναι ότι σε αυτό το παιχνίδι θα μπορέσουμε ως ένα σημείο να καταλάβουμε κατά πόσο η αλλαγή συστήματος και φιλοσοφίας είναι αυτό που "μεταμόρφωσε" την ομάδα μας στην Τρίπολη και όχι απλά ο ζήλος των παικτών που αγωνίστηκαν για να "πείσουν" τον νέο τους προπονητή.

Σίγουρα οι στιγμές που περνάει ο σύλλογος μας είναι δύσκολες καλό είναι όμως να μην ξεχνάμε τις αρχές μας, τα ιδανικά μας αυτά όλα που ορίζουν τον ΑΡΗ και τον Αρειανό οπαδό. Ομάδα του ΑΡΗ αδιάφορη δεν υφίσταται, όπως και δεν υπάρχει επιλογή στόχων. Ο ΑΡΗΣ παντού πρέπει να παίζει για την νίκη και να διεκδικεί την κορυφή γιατί πολύ απλά όταν διαρκώς χαμηλώνεις τους στόχους σου, συμβιβάζεσαι με τα πιο λίγα και από την κορυφή στοχεύεις στην 4η θέση, μετά στην 5η, μετά στην 6η κτλ φθάνεις στο σήμερα όπου παλεύεις για να παραμείνεις στην κατηγορία. Και την Κυριακή ο ΑΡΗΣ είχε απουσίες αλλά για 78' κρατούσε στα χέρια του ένα σπουδαίο διπλό. Όλοι για την νίκη πρόκριση γιατί ΑΡΗ μου δεν γίνεται αλλιώς!

Υπό διαφορετικές συνθήκες με μόλις 2 νίκες στις πρώτες 8 αγωνιστικές θα μιλούσαμε απλά για μια νίκη για καθαρά βαθμολογικούς λόγους. Με δεδομένα όμως τα προβλήματα του Ίκαρου θα πρέπει η επίτευξη της νίκης να θεωρείται κάτι το διαδικαστικό ακόμη και από αυτόν τον προβληματικό ΑΡΗ που έχουμε δει ως τώρα. Άρα κατά συνέπεια περιμένουμε από τον Β.Αγγέλου να δούμε μια συνολικά καλή παρουσία και όχι μόλις 20' καλού μπάσκετ όπως είδαμε στο ΣΕΦ με αντίπαλο τον Ολυμπιακό.

Η απουσία του Κυρίτση μπορεί να είναι καθοριστική αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι παίκτες μπορούν να επαναπαυθούν υποτιμώντας τους υπόλοιπους. Άλλωστε αν από την αρχή δεν μπεις δυνατά να κόψεις την φόρα του αντιπάλου λογικό είναι κάποιοι παίκτες πιστεύοντας στην νίκη να πάρουν τα πάνω τους και να ξεπεράσουν τις δυνατότητες τους σε ένα παιχνίδι θεωρητικά χαμένο για αυτούς, χωρίς το παραμικρό άγχος. Το έχουμε δει αμέτρητες φορές τα τελευταία χρόνια αυτό το σενάριο για αυτό συγκέντρωση και σκληρά άμυνα από το πρώτο δευτερόλεπτο. Χαρίσης και Καραποστόλου είναι ευκαιρία να μας δώσουν σημεία ζωής, ενώ οι Βεργίνης, Πάσαλιτς και Ασημακόπουλος να ανεβάσουν την απόδοση τους μιας και τον τελευταίο καιρό είχαν αρκετά σκαμπανεβάσματα. Αυτοί που δείχνουν αισθητά σημεία βελτίωσης είναι οι Σαρικόπουλος και Μποχωρίδης που αν και ξεκίνησαν το πρωτάθλημα αρκετά νωθρά τις τελευταίες 2 αγωνιστικές δείχνουν να βρίσκουν τα πατήματα τους πάνω στο παρκέ. Έβδομο παιχνίδι για τον Β.Αγγέλου και είναι καιρός να αρχίζουμε να βλέπουμε επιτέλους λίγο από την βελτίωση που μας έχει "υποσχεθεί". Μπορεί να τα είπε ωραία και καλά στην πρόσφατη απολογιστική συνέντευξη της ΚΑΕ και σχεδόν σε όλα να μας βρίσκει σύμφωνους αλλά στην πράξη ακόμη δεν έχουμε δει τον ΑΡΗ να κάνει βηματάκια προς τα μπροστά, τον Χάντ να μην μπορεί να δείξει τίποτα το θετικό και τον Τσιάρα να μην παίρνει καν τις ευκαιρίες που του αναλογούν. Απαρατήρητη θα περάσει η απουσία του Τσιάρα μιας και έτσι και αλλιώς για την ώρα ο Β.Αγγέλου δείχνει να μην τον εμπιστεύεται.

Με τόσες πίκρες που έχει προλάβει να μοιράσει ο φετινός ΑΡΗΣ λογικό είναι ο κόσμος να μην μπορεί να αγκαλιάσει όσο θα ήθελε αυτή την την προσπάθεια που ξεκίνησε με την αποχώρηση του αρχινοικοκύρη-σωτήρα. Ας ελπίσουμε να καταφέρει να ζεστάνει η ομάδα όσους θα βρεθούμε αύριο στις κερκίδες του Παλέ και να δώσει το σύνθημα της αντεπίθεσης. Μια αντεπίθεση που περιμένουμε να ξεκινήσει αύριο αλλά να πιστοποιηθεί την επόμενη αγωνιστική στο εκτός έδρας παιχνίδι στην Δράμα. Μετά από 2 ανέλπιστες εντός έδρας ήττες αν θέλεις να έχεις ελπίδες να σώσεις κάτι και να προλάβεις έστω την 6η θέση τότε θα πρέπει να κερδίσεις εκτός έδρας. Τα λόγια περιττά περιμένουμε να δούμε πράξεις από τον Β.Αγγέλου και τους παίκτες του! Όλοι ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ! ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΛΕ!