Ακόμη μια κακή εμφάνιση πρόσθεσε ο ΑΡΗΣ σήμερα σπαταλώντας άλλη μια ευκαιρία για να ξεκολλήσει από τον πάτο της βαθμολογίας. Το απελπιστικό ποσοστό ευστοχίας στις βολές και η περιφερειακή άμυνα πλήγωσε την ομάδα και οδήγησε στην ήττα. Κανένα σημάδι συνοχής και βελτίωσης στην ομάδα που συνεχίζει να μοιάζει με ακυβέρνητο καράβι χωρίς προορισμό.
ΜΙΛΟΣΕΒΙΤΣ ΚΑΙ ΝΤΡΑΓΚΙΣΕΒΙΤΣ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ
Μπορεί ο Σάββας Καμπερίδης να προτίμησε να μπερδέψει τα χαρτιά του και να ξεκίνησε χωρίς τους Μιλόσεβιτς και Ντραγκίσεβιτς ωστόσο η διαφορά φάνηκε όταν μπήκαν οι 2 παίκτες μέσα. Αν και ήταν φανερό ότι δεν πατούσαν καλά μπόρεσαν να μαζέψουν ριμπάουντ και να πετύχουν σημαντικούς πόντους οδηγώντας έστω προσωρινά την ομάδα στο +8 λίγο πριν το ημίχρονο.
ΑΛΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΒΛΕΠΕ Ο ΚΑΜΠΕΡΙΔΗΣ
Τι και αν οι Μιλόσεβτις και Ντραγκίσεβιτς έκαναν την διαφορά, ο Σάββας προτίμησε να ξεκινήσει το τρίτο δεκάλεπτο(δηλαδή μετά την ανάπαυλα ξεκούρασης) χωρίς αυτούς. Το αποτέλεσμα αυτής της στρατηγικής ήταν το Λαύριο να χτίσει μια διαφορά και ο ΑΡΗΣ μέχρι το τέλος του αγώνα να κυνηγάει να μειώσει το σκορ. Ακόμη και αν προς στιγμή φάνηκε η ομάδα να επιστρέφει χάρη στο μπάσκετ Ποσειδωνίου από τον Τσάλμερς τελικά ο Σάββας αποφάσισε να «εξαφανίσει» για σημαντικό χρονικό διάστημα και αυτόν τον παίκτη από το παρκέ! Αν σε αυτό το κακό κοουτσάρισμα προσθέσουμε και τον εκνευρισμό που κατάφεραν να μεταφέρουν σε όλη την ομάδα οι κακοί διαιτητές τότε η ήττα μοιάζει απολύτως φυσιολογική.
ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟ
Το έχουμε τονίσει εδώ και πολλές αγωνιστικές ότι το σημαντικότερο πρόβλημα του φετινού ΑΡΗ είναι η έλλειψη αγωνιστικού πλάνου και βελτίωσης. Τι και αν απέναντι στο Μεσολόγγι είδαμε μια άλλη ομάδα πάνω στο παρκέ… εκείνη η καλή ομάδα χάθηκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και σε κάθε παιχνίδι βλέπουμε έναν ΑΡΗ να ξεκινάει από το μηδέν. Ο σταθερά MVP Κουζέλογλου πρέπει να έχει δευτερεύων ρόλο όπως και οι Λίτλ και Ντεκοζί που έχουν δείξει ότι μπορούν να δώσουν το κάτι παραπάνω. Στο μόνο που δείχνει συνέπεια ο ΑΡΗΣ είναι στα λάθη. Προφανώς η έλλειψη ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ προπονητή είναι η αιτία αυτής της εικόνας. Με τον Τσάλμερς να αδυνατεί να οργανώσει το παιχνίδι αλλά να του δίνεται αυτός ο ρόλος πεισματικά και τους Σούλερ και Ντεκοζί να είναι οι παρτενέρ του στον χορό που τελικά πληρώνουν την κακή λειτουργία ολόκληρης της ομάδος χωρίς καν να συμμετέχουν σε αυτήν! Αντιθέτως ο Λίτλ για κάποιον λόγο έχει το προνόμιο να παίζει μαζί με τον Σταμάτη και Φλιώνη συμμετέχοντας σε σχήματα με πιο ορθολογικό τρόπο λειτουργίας. Ακόμη και αν σε αυτό το σχήμα υπάρχει ένας Φλιώνης που απλά περιφέρεται στο γήπεδο με στόχο να αποφεύγει τα λάθη η ομάδα λειτουργεί καλύτερα. Τι και αν παίκτες σαν τον Κουζέλογλου και τον Σταμάτη ή ακόμη τον Χαριτόπουλο και τον Καλαϊτζίδη έχουν δείξει ότι μπορούν να βοηθήσουν… ο Σάββας έχει ένα πλάνο στο μυαλό του και πρέπει να το εφαρμόσει πάση θυσία.
ΣΕ ΔΕΙΝΗ ΘΕΣΗ Η ΟΜΑΔΑ ΟΔΗΓΕΙΤΑΙ ΣΕ «ΤΕΛΙΚΟΥΣ»
Πήρε και το Λαύριο την ιστορική νίκη στο Παλέ σαν τόσους και τόσους τα τελευταία χρόνια οδηγώντας την ομάδα μας σε δεινή θέση και σε μια σειρά «τελικών» που όλοι θέλαμε να αποφύγουμε φέτος. Κανένα ίχνος βελτίωσης στην ομάδα που πετάει στα σκουπίδια τον όποιο χρόνο της δίνεται για να προετοιμαστεί και να παρουσιαστεί καλύτερη… Κανένα σημάδι που να δείχνει ότι ο Καμπερίδης μπορεί να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση… Καμία διάθεση από την διοίκηση να αλλάξει κάτι…
ΥΓ. Για κλάματα και η Ελληνική διαιτησία , με τους διαιτητές να παλεύουν να πείσουν και τον τελευταίο υποστηρικτή τους ότι είναι ανίκανοι. Άλλες φορές μπορεί να διακόψουν 5’ τη ροή του αγώνα για να διορθώσουν 2 χαμένα δευτερόλεπτα μέσω του instant replay ή να δώσουν ένα αντιαθλητικό κάπου στις αρχές του δεύτερου δεκαλέπτου και άλλες φορές με ύφος χιλίων καρδιναλίων αρνούνται να δουν ένα οφθαλμοφανέστατο εκπρόθεσμο τρίποντο. 8’’ κατοχής με το ρολόι το προσπερνάνε και όταν ένας παίκτης του υποδεικνύει ότι έχει κολλήσει το χρονόμετρο αυτοί τον επιβραβεύουν με τεχνική ποινή!
ΥΓ2. Κάποιοι θα βρεθούν πάλι σήμερα να μας πουν για την «κωλοφαρδία» του Γερομίχαλου, του Μουράτου, του Μαστρογιανόπουλου κτλ. Όπως «κωλόφαρδος» ήταν κάποιος Αγραβάνης και οι άλλοι Έλληνες του Μεσολογγίου στο πρώτο παιχνίδι, ο Τσαλμπούρης με τον μπάογκ… Ας ξυπνήσουν μερικοί και να δουν με ποια κριτήρια επιλέγονται οι Έλληνες παίκτες στον ΑΡΗ τα τελευταία 10 χρόνια και για ποιο λόγο υπάρχουν παίκτες που στηρίζονται με νύχια και με δόντια στην ομάδα και άλλοι που με ευκολία βαφτίζονται ανέτοιμοι, ατάλαντοι και παλιοχαρακτήρες.