Με τον βαθμό της ισοπαλίας θα επιστρέψει ο ΑΡΗΣ μας από τον Πειραιά, σε ένα παιχνίδι που έδειξε ότι η ομάδα  έχει σφυγμό, ισοφαρίζοντας το εις βάρος του 2-0 του Α΄ και βουλώνοντας στόματα.  Από τα χαμένα… των πρώτων 45’ όπου ο Ολυμπιακός είχε στήσει πάρτι, στην αντίδραση του Β ημιχρόνου που μπορούσε να οδηγήσει μέχρι και στο διπλό! Αυτός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα που απέδειξε ότι όποιος θεωρεί τους βαθμούς απέναντι του δεδομένους, μάλλον στο τέλος θα πληγωθεί.

45’ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ

Από τις χειρότερες εμφανίσεις του ΑΡΗ παρακολουθήσαμε στο πρώτο ημίχρονο με τις επιλογές του Τερζή να ξενίζουν και το πλάνο του να μοιάζει σαν αφηρημένη τέχνη. Βλέποντας τους αντιπάλους μας να επιτίθονται δυναμικά, τους παίκτες μας να μοιάζουν με κώνους και να αδυνατούν να κρατήσουν την μπάλα έστω για 5’’ ο αγώνας φαινόταν ικανός να πάρει μια τρομακτική τροπή. Η άμυνα μας δεν είχε καμία λογική ενώ για κάποιον ανεξήγητο λόγο οι παίκτες μας έδειχναν ξαφνιασμένοι από την πίεση των αντιπάλων μας.

ΒΓΗΚΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΠΑΛΑ, ΙΣΟΦΑΡΙΣΕ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΞΕ ΚΑΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ

Το 2-0 των πρώτων 45’ έμοιαζε απόλυτα φυσιολογικό με τον φόβο περισσότερων γκολ να περνάει από το μυαλό μας με τον ΑΡΗ που βλέπαμε. Έλα όμως που τελικά η ομάδα βγαίνοντας από τα αποδυτήρια αποφάσισε να προσπαθήσει να παίξει την μπάλα που ξέρει. Και όταν μπήκαν πιο δραστήριοι παίκτες σαν τους Ετέμπο, Ιτούρμπε και Καμάτσο  ξαφνικά φάνηκε ότι ο ΑΡΗΣ μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα στο γήπεδο από τον ρόλο του κομπάρσου που είχε στο πρώτο ημίχρονο. Η ομάδα μπόρεσε να κρατήσει και να κυκλοφορήσει την μπάλα περισσότερο, έβγαλε ένταση, τρεξίματα και άρχισε να κοιτάει πιο συχνά προς την αντίπαλη εστία. Το πείσμα του Ιτούρμπε σε μια φάση που φαινόταν ακίνδυνη οδήγησε στο 2-1 κλονίζοντας την ηρεμία των γηπεδούχων που μέχρι πριν λίγο έδειχναν καβάλα στο άλογο για μια ακόμη σημαντική νική. Ο ΑΡΗΣ όμως δεν είχε πει την τελευταία του κουβέντα και αυτό φάνηκε και στη συνέχεια όπου πίεσε, διεκδίκησε και κατάφερε με τον Καμάτσο να ισοφαρίσει σε ένα παιχνίδι που φαινόταν χαμένο. Μάλιστα αν ήμασταν πιο προσεκτικοί υπήρχαν και 2 φάσεις μετά την ισοφάριση όπου θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει και το τρίτο γκολ!

ΑΨΥΧΟΛΟΓΗΤΟΣ, ΨΥΧΡΟΣ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Δεν μπορείς να την ψυχολογήσεις αυτή την ομάδα με τίποτα. Εκεί που πιστεύεις ότι θα τα δώσει όλα σε απογοητεύει, και εκεί που τον έχεις χαμένο σου δίνει ένα «χαστούκι χαράς» και σε συνεφέρει! Κάπως έτσι ήταν το σημερινό . Από τις απορίες για τις επιλογές του Τερζή και τον εκνευρισμό για την νωθρότητα των παικτών μας, στην αποθέωση που δεν εγκατέλειψαν την μάχη καταφέρνοντας να φθάσει στην ισοφάριση. Να κρίνεις την κακή παρουσία για περίπου 60’; με αυτή την εικόνα μόνο από τύχη θα καταφέρουμε να βγούμε στην Ευρώπη. Να μείνουμε στην αντίδραση των τελευταίων 30’ και την αποτελεσματικότητα(ή ρέντα αν προτιμάτε) που μας οδήγησε στο Χ; Ας ελπίσουμε οι ίδιοι οι παίκτες και ο προπονητής να καταλάβουν πόσο αδικούν τους εαυτούς και να κρατήσουν οι ίδιοι τα τελευταία τριάντα λεπτά της αναμέτρησης.

«ΦΙΛΙΚΟ» ΚΑΖΟ ΚΑΙ ΕΝΕΣΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ

Στην απόλυτη διχασμένη προσωπικότητα έχει εξελιχθεί ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ που για ακόμη μια φορά κατάφερε να μας τρελάνει δείχνοντας 2 εντελώς διαφορετικά πρόσωπα! Από το δεν βλεπόταν για περίπου 60΄στην αντίδραση που ακολουθήσε και μπορούσε να οδηγήσει μέχρι και στη νίκη! Πραγματικά δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε… Κρατάμε τον βαθμό και την ένεση ψυχολογίας και συνεχίζουμε!

ΥΓ. Πόσα άρθρα άραγε περί «φιλικών» που ξεκίνησαν να γράφονται μετά το 2-0 τελικά κατέληξαν στον DELETE;

Σε μια εξαρχής δύσκολη αποστολή στο ΣΕΦ ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα από τον Ολυμπιακό με 89-75 με το σύνολο του Γ.Καστρίτη να κερδίζει σε αρκετά σημεία του αγώνα τις εντυπώσεις. Θετικός στην επιστροφή του στα κιτρινόμαυρα ο Βασίλης Χρηστίδης έδειξε ότι σε αυτόν τον ΑΡΗ με τα γνωστά προβλήματα στη θέση των ψηλών μπορεί να δώσει λύσεις. Ξεχώρισε ο Χόχλερ με μια πληθωρική παρουσία, «επέστρεψε» ο Τολιόπουλος στο σκοράρισμα.

ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ

Τι και αν απέναντι μας είχαμε μια από τις καλύτερες ομάδες της Ευρωλίγκας ο ΑΡΗΣ μας εκτέλεσε το πλάνο του χωρίς να υπολογίζει την δυναμική του αντιπάλου. Υψηλή πίεση στην άμυνα, μαχητικότητα στα ριμπάουντ και «χτύπημα» στην επίθεση με κάθε ευκαιρία. Αξιοσημείωτο στοιχείο ήταν οι μάχες κοντά στο καλάθι όπου αν και δεχθήκαμε αρκετά κοψίματα καταφέραμε να βάλουμε κάμποσα καλάθια μέσα από το ζωγραφιστό. Ωστόσο με την ποιότητα που έχει ο Ολυμπιακός και την «ασυλία» από την διαιτησία είναι δύσκολο να διατηρηθείς μέσα στο παιχνίδι. Κρατάμε την καλύτερη εμφάνιση του Χόχλερ από τότε που ήρθε αλλά και  την συνολική προσπάθεια της ομάδας παρά την αστοχία της.

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙ-ΣΑΝΟΓΚΟ

 Σε μια χρονική περίοδο όπου ο ΑΡΗΣ καλείται να ξεπεράσει το κενό στους ψηλούς κατάφερε να «μπολιάσει» γρήγορα τον Χρηστίδη και να δείξει ικανός να διαχειριστεί τα προβλήματα του σε μια κομβική περίοδο για την τελική κατάταξη του πρωταθλήματος παρά την ήττα. Απαραίτητη η απόκτηση ενός έμπειρου ψηλού τουλάχιστον μέχρι ο Σανόγκο να είναι απόλυτα έτοιμος.

ΥΓ. Σε κάτι τέτοια παιχνίδια καταλαβαίνεις ακόμη πιο καθαρά πόσο άρρωστη είναι η ελληνική διαιτησία. Μέχρι και η «διαφορά πόντων» προβληματίζει τους διαιτητές αλλά και τους προπονητές …των μόνιμα ευνοημένων.

Με άδεια χέρια γυρίζει για ακόμη μια φορά από το Καραϊσκάκη ο ΑΡΗΣ μας σε ένα παιχνίδι όπου αν δεν δικαιούταν τη νίκη σίγουρα άξιζε την ισοπαλία. Αυτή τη φορά δεν ακυρώθηκαν 2 γκολ για την ομάδα μας αλλά μόνο 1(!!!), ωστόσο κανείς ακόμη δεν έχει ακόμη καταλάβει γιατί ο Πορτογάλος διαιτητής σφύριξε βιαστικά ακριβώς πριν η μπάλα καταλήξει στα δίχτυα. Ένας διαιτητής που σε όλο το παιχνίδι σφύριζε ανάποδα προσπαθώντας να βοηθήσει με κάθε τρόπο τον μετριότατο Ολυμπιακό. Ανοιχτοί λογαριασμοί για τον επαναληπτικό του κυπέλλου που έτσι και αλλιώς για να προκριθείς μια νίκη την χρειαζόσουν…

ΙΔΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

Όπως και την Κυριακή έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ ήταν σωστά στημένος, δεν επέτρεψε στον Ολυμπιακό να γίνει απειλητικός ενώ ήταν λιγότερο άτολμος όποτε έβγαινε μπροστά. Η είσοδος του Καμαρά στο παιχνίδι έδωσε στον ΑΡΗ αυτή την μαχητικότητα στην επίθεση που έλειπε από το παιχνίδι του πρωταθλήματος ενώ λίγο έλειψε μόλις στο 10’ να χρισθεί σκόρερ όταν οριακά δεν πρόλαβε την παράλληλη σέντρα του Μαζικού.

ΜΕ ΣΦΥΡΙΓΜΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΑΛΛΟΙΩΘΗΚΕ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Τι και αν το καλό ξεκίνημα του ΑΡΗ μετουσιώθηκε σε γκολ με την ωραία κεφαλιά του Ιτούρμπε μετά από εκτέλεση κόρνερ… ο διαιτητής Τιάγκο Μάρτινς είδε(;) επιθετικό φάουλ κάπου και λίγο πριν η μπάλα καταλήξει στα δίχτυα σταμάτησε το παιχνίδι. Εδώ βέβαια το γράμμα του νόμου λειτουργεί όταν είναι εις βάρος του ΑΡΗ και το VAR δεν μπορούσε να παρέμβει για να διορθώσει ένα ακόμη «λάθος» που μπορεί να μας στέρησε και μια σημαντική νίκη. Μάλιστα αν ισχύει η φημολογία ότι ο διαιτητής σφύριξε κατά λάθος τότε μιλάμε για έναν ακόμη ιστορικό τραγέλαφο στο μίζερο ελληνικό ποδόσφαιρο. Σφύριγμα όπου το «πνίξιμο» της 2^ης κίτρινης κάρτας του Βουρσάι που πατάει πεντακάθαρα τον αντίπαλο του και τα πολλά φάουλ που δεν έδωσε σε σπρωξίματα των παικτών μας στην επίθεση τα κάνει ανάξια αναφοράς…

ΤΟ ΕΦΕΡΕ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΚΕΡΔΙΣΕΙ

Αν κάποιος πιστεύει ότι παίζοντας μέσα στην έδρα του Ολυμπιακού θα κυριαρχήσεις, θα κάνεις μια ντουζίνα ευκαιρίες και θα πετύχεις και 3-4 γκολ μάλλον μπερδεύει το ελληνικό ποδόσφαιρο με κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι όπου τα γκολ είναι πιο εύκολα και τα παιχνίδια διεξάγονται με ίσους όρους και για τις 2 ομάδες. Στην πραγματικότητα η σημερινή εικόνα και των 2 ομάδων ήταν αναμενόμενη. Από την μια ο κουρασμένος ΑΡΗΣ που σε κάποια φάση ξέμεινε από δυνάμεις  από την άλλη ο φρέσκος Ολυμπιακός με τις πολλές αλλαγές που δεν είχε τη συνοχή που θα ήθελε.  Σε αυτό το παιχνίδι θα γίνουν λίγες ευκαιρίες και αυτός που θα πετύχει το γκολ θα κερδίσει όπως και έγινε. Βέβαια ο ΑΡΗΣ πέτυχε πρώτος το γκολ και πιθανόν αυτός να κέρδιζε αν δεν υπήρχε ο Πορτογάλος διαιτητής να ακυρώσει χωρίς λόγο και αιτία το πεντακάθαρο γκολ του Ιτούρμπε. Φυσικά και θα μπορούσε ο ΑΡΗΣ να είναι πιο τολμηρός, σίγουρα οι παίκτες θα έπρεπε να είναι πιο αποτελεσματικοί στην τελική προσπάθεια και σε καμία περίπτωση αυτές οι στιγμές αδράνειας απέναντι σε μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό δεν είναι αποδεκτές. Με αυτές τις συνθήκες ο ΑΡΗΣ πέτυχε γκολ, είχε δοκάρι, δημιούργησε καλές ευκαιρίες όπως αυτή του Ιτούρμπε και του Μπράμπετς και μόνο στα τελευταία 10’ όπου επήλθε η κούραση φάνηκε ο Ολυμπιακός πιο απειλητικός.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ...ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΟΝ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΡΗΣΕΙ

Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση είτε αυτό έχει να κάνει με την απόδοση της ομάδας μας είτε έχει να κάνει με τον τρόπο που μας σφυρίζουν οι διαιτητές. Όπως λένε κυνικά οι αντίπαλοι μας μετά από τέτοιες «σπουδαίες» νίκες . Στην «λαμπρή» ιστορία του ποδοσφαιρικού Ελλαδιστάν καταγράφηκε άλλη μια ήττα του ΑΡΗ στο Καραϊσκάκη και πλέον ο ΑΡΗΣ μας καλείται να ανατρέψει στο Κλ.Βικελίδης αυτή την κατάσταση.  Απάντηση μας σε αυτή την συνεχόμενη αλητεία πρέπει να είναι η δυναμική στήριξη της ομάδας. Δυναμική στήριξη ώστε να κερδίσουμε την αναποτελεσματικότητα μας, την ατυχία μας, τον διαιτητή που θα μας στείλουν, τους «επιστήμονες» στο VAR και φυσικά τον Ολυμπιακό.

ΥΓ. Με τόσα ακυρωθέν γκολ φέτος η διαιτησία το έχει πάει σε άλλο επίπεδο το πράμα. Πλέον θα αρχίσουμε να απαιτούμε από τους παίκτες μας να σκοράρουν μόνο με μακρινά σουτ για να μην μπορούν να τα ακυρώσουν!

ΥΓ2. Αυτός ο ΑΡΗΣ με αυτή την απόδοση, με άλλους διαιτητές και άλλους VARistes τώρα θα διεκδικούσε στα ίσα το πρωτάθλημα και θα ήταν με το ένα πόδι στην επόμενη φάση του κυπέλλου. Οποιαδήποτε κριτική για το αγωνιστικό μοιραία περνάει σε 2^η μοίρα.

Με ένα ψυχρό γκολ σχεδόν από το πουθενά σε μια στιγμή αδράνειας στα πρώτα δευτερόλεπτα του Β ημιχρόνου ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα σπαταλώντας την όποια καλή προσπάθεια έκανε κυρίως στα πρώτα 45’. Μια ήττα φυσιολογική όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι μιας και η ομάδα μας μετά το γκολ ποτέ δεν αντέδρασε και αρκέστηκε στο τιμητικό 1-0. Και όλα αυτά κόντρα σε έναν Ολυμπιακό που δεν έκανε κάτι το τρομερό, στο Α’ ημίχρονο είχε λιγότερες ευκαιρίες από εμάς αλλά σίγουρα έδειξε σε όλο το παιχνίδι ότι ήθελε τη νίκη πιο πολύ.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟΣ

Όπως έπρεπε κατέβηκε η ομάδα σε αυτό το δύσκολο παιχνίδι εκμηδενίζοντας σε όλο το πρώτο ημίχρονο οποιαδήποτε σκέψη του Ολυμπιακού για γκολ ενώ κατάφερε παράλληλα να δημιουργήσει καλύτερες προϋποθέσεις από τον αντίπαλο του για να σκοράρει. Ιδιαίτερα η μεσοαμυντική μας λειτουργία ήταν εξαιρετική ενώ οι παίκτες μας με σχετική ευκολία κατάφερναν να κυκλοφορούν την μπάλα παρόλο που προτιμούσαν να την αφήνουν στα πόδια των αντιπάλων στοχεύοντας στην αντεπίθεση.

ΗΡΘΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟ ΧΑΟΣ

Η εικόνα των πρώτων 45’ έδειχνε έναν σκληροτράχηλο ΑΡΗ αποφασισμένο να βάλει τα δύσκολα στον Ολυμπιακό. Έλα όμως που όταν δεν υπάρχει το «κοράκι» στη μέση υπάρχει η επιπολαιότητα μας και αυτές οι κακές στιγμές σαν και αυτή στο πρώτο λεπτό του Β ημιχρόνου που έδωσε την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να σκοράρει το γκολ που του χάρισε τη νίκη. Και αν αυτές οι κακές στιγμές κάθε ομάδας είναι κομμάτι του παιχνιδιού και ως ένα σημείο δικαιολογούνται αυτό που ακολουθήσε δεν έχει λογική εξήγηση  εκτός… και αν στην σκέψη του Πάρντιου ήταν να πέσει ο ρυθμός και στο τέλος της αναμέτρησης να χτυπήσουμε μπας και κλέψουμε τον βαθμό. Αυτό ως προς τις σκέψεις μιας και στην πράξη είδαμε τους αντιπάλους μας να ανεβαίνουν πιο ψηλά, να διεκδικούν ένα δεύτερο γκολ και την ομάδα μας αντί να πιέζει και να επιτίθεται πιο μαζικά να αρκείται σε αυτή την ήπια ήττα. Φυσικά και δεν σημαίνει ότι αν ο ΑΡΗΣ μετά το 1-0 πίεζε ψηλά θα γυρνούσε το παιχνίδι αλλά το ότι δεν το προσπαθείς καν και αρκείσαι στο τίποτα πληγώνει.

ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ …ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Κόντρα στο Λεβαδειακό η ομάδα έδειξε σημαντικά στοιχεία βελτίωσης σχεδόν σε όλους τους τομείς εκτός από το γκολ. Λόγω όμως της δυναμικής του αντιπάλου «τεχνικά κομμάτια» που είδαμε μεσοβδόμαδα όπως   οι τοποθετήσεις των παικτών, η σωστή πίεση στην άμυνα και η καλή κυκλοφορία της μπάλας πέρασαν στα ψιλά. Σήμερα απέναντι ίσως στην πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ελλάδας αυτή τη στιγμή έδειξε τα ίδια στοιχεία με αρκετά πειστικό τρόπο. Όχι ότι ο ΑΡΗΣ πρέπει να μείνει σε αυτές τις καλές εντυπώσεις αλλά από εκεί που βρισκόμασταν αγωνιστικά στα χαμένα πλέον είναι ορατό ότι ο Πάρντιου γνωρίζει καλύτερα το ρόστερ του αλλά και οι παίκτες ξέρουν καλύτερα τι θέλει ο προπονητής από αυτούς.  Και ας είμαστε ρεαλιστές... ακόμη και με την απόδοση που είχαμε  σήμερα με λίγη τύχη περισσότερη ή μερικά εκατοστά πιο πίσω από την γραμμή του οφσάιντ θα μπορούσαμε να είχαμε φύγει με βαθμό ή βαθμούς.

ΔΕΝ ΡΙΣΚΑΡΕ ΚΑΙ ΑΡΚΕΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ

Με τις «καλές εντυπώσεις» των πρώτων 45’ επιστρέφει ο ΑΡΗΣ μας από το Καραϊσκάκη όπου γνώρισε την ήττα με ένα γκολ σε μια φάση που δεν φαινόταν δύσκολη. Ναι μεν ο ΑΡΗΣ έδειξε τα «δόντια» του στον Ολυμπιακό και έστειλε το μήνυμα ενόψει των διπλών αναμετρήσεων του κυπέλλου αλλά κάποια στιγμή σε παιχνίδια σαν το σημερινό πρέπει να αρχίσεις να απαιτείς τις νίκες …και όχι να διστάζεις να βγεις μπροστά μην δεχθείς περισσότερα γκολ. Περιμένουμε στο κύπελλο να δούμε έναν ΑΡΗ που δεν θα φοβηθεί τον αντίπαλο του και θα είναι αυτός μέσα στο γήπεδο που με την εικόνα του θα δείχνει ότι θέλει περισσότερο τη νίκη.

ΥΓ. Ήττα εντός προγράμματος μπορεί να πει κανείς αλλά με αυτή την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου και το σπάνιο 50-50 που είχαμε σήμερα από τον διαιτητή έπρεπε να αρπάξεις την ευκαιρία.

Να «κλέψει» αντί να κερδίσει βαθμό ή βαθμούς προσπάθησε ο ΑΡΗΣ μας στο Καραϊσκάκη και το πλήρωσε με μια ήττα πιο βαριά από όσο δείχνει το τελικό σκορ. Η ομάδα από μόνη της αρκέστηκε σε παθητικό ρόλο σε ένα παιχνίδι όπου ο αντίπαλος δεν έκανε και τίποτα το ιδιαίτερο. Ακόμη και έτσι αν δεν αγωνιζόμασταν στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν με διαιτητές μαριονέτες σαν τον Μανούχο θα μπορούσαμε να είχαμε παρακολουθήσει ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι με τον ΑΡΗ να μην φεύγει με άδεια χέρια από τον Πειραιά.

ΕΠΕΝΔΥΣΕ ΣΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΜΕ ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΡΟΠΟ

Σαν άλυτος γρίφος έμοιαζε το σκεπτικό του αγωνιστικού πλάνου της ομάδος μας σήμερα με κανέναν να μην μπορεί με βεβαιότητα να εξηγήσει το τι ακριβώς ήθελε να πετύχει ο ΑΡΗΣ αγωνιζόμενος με αυτόν τον τρόπο. Κατόπιν μπόλικης σκέψη η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι θέλαμε με παιχνίδι υπομονής θωρακίζοντας την άμυνα να εξαντλήσουμε και να εκνευρίσουμε τον Ολυμπιακό και όταν η κούραση θα ήταν εμφανής στους αντιπάλους να βγούμε μπροστά. Διαφορετικά τίποτα άλλο δεν δικαιολογεί αυτό που είδαμε τακτικά από τον ΑΡΗ σήμερα. Εκτός και αν η πίστη ότι δεν περνάει τίποτα από την άμυνα μας έφθασε σε υπερφυσικά επίπεδα. Και όλα αυτά σε ένα παιχνίδι όπου ο αντίπαλος ήταν εμφανώς  κουρασμένος και δεν έπιασε κάποια σπουδαία απόδοση.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΤΟ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ

Υπάρχουν παιχνίδια όπως με τα Γιάννενα που λες ότι με την εικόνα που είχαν οι παίκτες ο προπονητής δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα. Υπάρχουν όμως παιχνίδια και σαν το σημερινό όπου λες το ανάποδο. Πώς να λειτουργήσουν οι παίκτες ορθολογικά και να βγουν προς την επίθεση όταν η λέξη άμυνα και η προσοχή στα μετόπισθεν ήταν το μοναδικό πλάνο. Πολλά λάθη ακόμη και σε απλές μεταβιβάσεις, τεράστια διστακτικότητα να ανέβει ο οποιοσδήποτε ακόμη και στις 3-4 φάσεις όπου «φώναζαν» αντεπίθεση και ένα άγχος για να κυκλοφορήσει η μπάλα στα μετόπισθεν ώστε να «ξοδέψουμε» χρόνο που οδηγούσε σπασμωδικές αντιδράσεις. Αν αυτή η εικόνα δεν ήταν αποτέλεσμα του αγωνιστικού προσανατολισμού που είχε η ομάδα σήμερα, τότε τι ήταν;

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ Ο ΜΑΝΟΥΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ VAR

Ναι ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν έθελξε με την απόδοση του. Έλα όμως που με μια πενηνταρίσια διαιτησία τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι εντελώς διαφορετικά! 2 καθαρά πέναλτι στο πρώτο ημίχρονο «πνίγηκαν» από τον Μανούχο και το VAR όπως και κάμποσες κίτρινες εις βάρος του Ολυμπιακού. Ενώ το εξόφθαλμο  φάουλ λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή του Ολυμπιακού στο 92’ μπροστά στα μάτια του Μανούχου ξεγύμνωσε την αγωνία του για να λήξει το παιχνίδι. Άλλη μια πετυχημένη αποστολή για τους Έλληνες καμικάζι-διαιτητές.

ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝ…

Η σημερινή εμετική διαιτησία δεν δίνει το παραμικρό άλλοθι στην ομάδα μας για την εικόνα της αλλά δεν παύει να είναι μια πραγματικότητα. Πιο λυπηρό όμως από τις αποφάσεις του Μανούχου είναι αυτό το καταραμένο ΑΝ… τι θα γινόταν άραγε ΑΝ ο ΑΡΗΣ έμπαινε να παίξει το παιχνίδι του, προσπαθούσε να πιέσει λίγο ψηλά τον κουρασμένο αντίπαλο, προωθούσε την μπάλα μπροστά αντί να την γυροφέρνει στα μετόπισθεν και κοιτούσε στα μάτια τον αντίπαλο χωρίς φόβο; Πόσο διαφορετικά χειρότερη δηλαδή θα μπορούσε να ήταν η έκβαση του αγώνα;

ΥΓ. Είπαμε παίζεις στην έδρα του πρωταθλητή δεν είναι και το πιο εύκολο να πας εκεί και να τον κάνεις σουρωτήρι. Δεν γίνεται όμως να τρως το γκολ στο 54’ και να συνεχίζεις να παίζεις παθητικά μέχρι το 80’!

Αν κάτι λείπει από την καλή παράδοση που έχει χτίσει ο ΑΡΗΣ μας στις επισκέψεις του προς την πρωτεύουσα τα τελευταία χρόνια αυτό είναι μια νίκη επί του Ολυμπιακού. Και όταν λέμε νίκη εννοούμε την νίκη με τους 3 βαθμούς και όχι κάποιες κερδισμένες εντυπώσεις για την τιμή των όπλων… Αν σε αυτές τις αποτυχημένες επισκέψεις στο Καραϊσκάκης προσθέσουμε και τις υπόλοιπες αποτυχίες κόντρα στον Ολυμπιακό τότε το «σπάσιμο» αυτής της αρνητικής παράδοσης είναι ο ξεκάθαρος στόχος-πρόκληση του Άκη Μάντζιου και των παικτών του. Μπορεί αυτός ο ΑΡΗΣ; Φυσικά και μπορεί αρκεί να του το επιτρέψουν αλλά και ο ίδιος να μην δείξει τάσεις αυτοχειρίας όπως σε αρκετά παιχνίδια τα τελευταία χρόνια.

Ο ΓΡΙΦΟΣ ΤΩΝ 11 ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΕΝΤΙΑΓΕ

3 σερί νίκες έχει ο ΑΡΗΣ μας όντας στην 3^η θέση της βαθμολογίας(της πραγματικής βαθμολογίας) και αυτές όπως και τις υπόλοιπες στο πρωτάθλημα δεν τις πέτυχες με τα πάντα να κυλάνε αρμονικά αλλά τις πέτυχε εν μέσω σημαντικών απουσιών, ξαφνικών προβλημάτων της τελευταίας στιγμής και συνεχής πίεσης. Οπότε το να σταθούμε στην απουσία του πολύτιμου Καμαρά ή του αξιόπιστου Σούντγκρεν ουσιαστικά υποβαθμίζουμε την όλη φετινή προσπάθεια. Ο Μάντζιος έχει πληθώρα επιλογών και είναι σε μεγάλο βαθμό αποκλειστική του ευθύνη να κρατάει τους παίκτες του σε εγρήγορση. Σε εγρήγορση όπως πρέπει να είναι ο Σάκιτς που θα αντικαταστήσει τον Σούντγκρεν αλλά και όπως πρέπει να είναι όλοι όσοι αγωνισθούν στο αυριανό παιχνίδι. Φυσικά και υπάρχουν διλήμματα αλλά η λογική προτάσσει συγκεκριμένες αποφάσεις. Μπερτόγλιο και Εντιαγέ είναι 2 εξαιρετική παίκτες, κομβικοί για τον φετινό ΑΡΗ. Το να τους βάλεις και τους 2 μαζί ίσως και να αποτελεί και ρίσκο. Ενώ σίγουρα θα πρέπει να σκεφτεί ότι ίσως και να πρέπει να κρατήσει έναν από τους 2 στον πάγκο ως game changer αλλά και για ανάσες στην νευραλγική θέση που αγωνίζονται. Για την επίθεση τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα χωρίς τον Καμαρά. Η συνταγή λέγεται Ντάνιελ Μαντσίνι με παιχνίδια σαν αυτό του Καραϊσκάκη όπως αναμένεται να εξελιχθεί να του ταιριάζουν απόλυτα. Μάνος και Λόπεθ είναι πίσω σε ρυθμό και δύσκολα να βρουν μέσα από ένα τέτοιο παιχνίδι. Όσο για το τέρμα εκεί το πιθανό είναι να παραμείνει ο Ντένις κάτω από τα δοκάρια παρά την επιστροφή Κουέστα.

ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ

Δεν είναι τυχαία πρώτος και με διαφορά ο Ολυμπιακός στην βαθμολογία και αυτό είναι κάτι που του το αναγνωρίζουν όλοι. Όπως όμως αναγνωρίζουν και όλοι ότι αυτός ο Ολυμπιακός έχει πολλές αδυναμίες και τρωτά σημεία. Όταν μάλιστα προέρχεται και από ένα ευρωπαϊκό ταξίδι τότε και ο παράγοντας κούραση δικαιολογημένα μπαίνει στη συζήτηση. Απέναντι σε αυτόν τον Ολυμπιακό ο ΑΡΗΣ πρέπει να παρουσιαστεί αποφασισμένος όπως μπήκε στην Τούμπα, αποτελεσματικός και πιστός στο πλάνο του όπως έκανε στα 3 τελευταία νικηφόρα παιχνίδια. Αυτά ήταν τα στοιχεία που έκαναν την διαφορά και του χάρισαν τις νίκες χωρίς καν να πιάσει κάποια σπουδαία απόδοση. Και φυσικά εφόσον όλα κυλήσουν θετικά να μην κλωτσήσει την ευκαιρία για νίκη όπως αρκετές φορές έχει κάνει με μεγάλη ευκολία. Δύσκολη αποστολή που μπορεί όμως να ολοκληρωθεί με επιτυχία.

ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΤΗΝ ΒΑΘΜΟΘΗΡΙΑ

Πολύ ντόρος γίνεται τα τελευταία χρόνια από τους αλλόθρησκους(επηρεάζοντας και συνΑρειανούς) για τις σχέσεις Ολυμπιακού-ΑΡΗ με τα αποτελέσματα στα μεταξύ μας παιχνίδια να δίνουν τροφή σε αυτά τα σχόλια. Ακόμη και αν η πραγματικότητα των μεταξύ μας αναμετρήσεων είναι πολύ διαφορετική από το τελικό αποτέλεσμα και απέχει έτη φωτός από τις κακοπροαίρετες ερμηνείες δεν παύει στην «καθημερινότητα» του ΑΡΗ μας να απουσιάζει μια νίκη επί του Ολυμπιακού, πόσο μάλλον μια νίκη στο Καραϊσκάκη. Παρά τα όποια προβλήματα και αγωνιστικές ανορθογραφίες αυτός ο ΑΡΗΣ μπορεί να πάρει τη νίκη που τόσο θέλουμε και να συνεχίσει απτόητος την ανοδική του πορεία.  Αρκεί όπως έκανε και μέσα στην Τούμπα να το πάει μέχρι το τέλος και την ευκαιρία που θα του δοθεί για την νίκη να την αρπάξει από τα μαλλιά και να μην την αφήσει μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης. Πάμε για το διπλό ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Μετά τον ορισμό του Μανούχου το επόμενο «κόλπο» του Κλάτενμπεργκ θα είναι ο αντίπαλος του ΑΡΗ να έχει το «νόμιμο» δικαίωμα να επιλέγει τους διαιτητές που θέλει! Έτσι και αλλιώς κάπως τσουλάει το πράγμα φέτος.

Σε φόβο και τρόμο των "big-πορδ" εξελίσσεται ο φετινός ΑΡΗΣ με τις εμφανίσεις του κόντρα σε ΑΕΚ και μπαογκ να ξεγυμνώνουν τον καλοστημένο μηχανισμό των "μεγάλων" της σουπερλίγκας όπως συστηματικά παρουσιάζονται. Ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη είναι ο επόμενη πρόκληση για τους παίκτες του Σ.Παντελίδη όπου θα προσπαθήσουν να επαναλάβουν αυτό που πέτυχαν στα τελευταία 2 παιχνίδια όπου κόντρα στους "πρωταθλητές" δέχθηκαν μόλις μια τελική στην εστία!

Εκτός του φορμαρισμένου Ντιγκινί άλλο ουσιαστικό πρόβλημα για τον Παντελίδη δεν υπάρχει. Ωστόσο η επιστροφή του Τόνσο δίνει ένα ακόμη ένα όπλο στα χέρια του  κόουτς χωρίς βέβαια να θεωρείται βέβεαιο ότι θα καλύψει το κενό του Ντικγκινί μιας και δοκιμάστηκε και σχήμα με τον Φετφατζίδη. Το ίδιο ισχύει και για τον Τζανακάκη που επιστρέφει κανονικά αλλά μόνο δεδομένη δεν πρέπει να θεωρείται η συμμετοχή του μιας και ο Βαλεριάνος μετά την εμφάνιση του κόντρα στην ΑΕΚ πιθανόν να χρησιμοποιηθεί και πάλι ως δεξί μπακ. Ο πολύ καλός Ματίγια των τελευταίων αγωνιστικών μάλλον θα κρατήσει και σήμερα τον Μπάσα στον πάγκο αν και το σημερινό παιχνίδι μοιάζει να ταιριάζει περισσότερο στον διεθνή Αλβανό. Στην κορυφή ο Γιουνές εκτός απροόπτου θα συνεχίσει κανονικά μιας και κόντρα στην ΑΕΚ έδειξε ως έναν βαθμό να προσαρμόζεται στο νέο αγωνιστικό στυλ των κιτρίνων.  Αυτό όμως που προέχει είναι η ομαδική αμυντική λειτουργία της ομάδος μιας και έτσι ο ΑΡΗΣ κατάφερε να εγκλωβίσει τους αντιπάλους του και να τους αναγκάσει σε μια "κακή μέρα" όπως θέλουν να πιστεύουν. Στην επίθεση πλέον με τον Λάρσον στην μηχανή η ομάδα έχει γίνει πιο απρόβλεπτη, με σαφώς περισσότερες επιλογές και εφόσον μας δοθεί η ευκαιρία θα μπορέσουμε να κάνουμε τη ζημιά.

Ο Ολυμπιακός όπως είχε δείξει και στο πρώτο παιχνίδι στο Κλεάνθης Βικελίδης είναι μια πολύ δυνατή και επικίνδυνη ομάδα που δεν σου επιτρέπει να χαλαρώσεις ούτε μια στιγμή. Ωστόσο ο ΑΡΗΣ όπως έχει μεταμορφωθεί τους τελευταίους μήνες μας δίνει το δικαίωμα να πιστεύουμε στη νίκη κόντρα σε οποιοδήποτε αντίπαλο στην Ελλάδα. Όσο για τον προστάτη των "bigπορδ"  Τάσο Σιδηρόπουλο ελπίζουμε να τον οδηγήσουμε σε απόγνωση όπως ακριβώς κάναμε με τον συνάδελφο του τον Διαμαντόπουλο την περασμένη αγωνιστική! Ρε ΑΡΗ ρε ΑΡΗ ρε ΑΡΗ άντε και γ#$#^ το βρώμερο το ψάρι!

ΥΓ. Για φίλους και εχθρούς που πιστεύουν ότι ο Αρειανός βλέπει φαντάσματα ευτυχώς υπάρχει και η στατιστική που επιβεβαιώνει την "γκρίνια" όποτε ακούμε το όνομα Σιδηρόπουλος. Ούτε μια νίκη σε ντέρμπι στα τελευταία 8 που "έτυχε" και σφύριξε ο Σιδηρόπουλος.  https://www.pressaris.gr/18-3-5-%CE%BC%CE%B5-%CF%83%CE%B9%CE%B4%CE%B7%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF-%CE%BF-%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%82-4-4-8-%CE%BF-%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82/

ΥΓ2. Ολυμπιακός και μπαογκ βαδίζουν χέρι χέρι σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το πλάνο τους σαν ομάδα έχει σχεδιαστεί ακριβώς από το ίδιο χέρι. Παράγκες, πρώην διαιτητές και πρώην αστυνομικούς για υπαλλήλους, δανεικούς από εδώ και από εκεί και οπαδικούς και μιντιακούς στρατούς που ανά πάσα στιγμή αναλαμβάνουν δράση. Κάπως έτσι βγήκε παραμονή του αγώνα το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού για τον Ματέο Γκαρσία.

ΥΓ3. Δεν ασχολούμαστε με τα "επιχειρηματικά" του προέδρου μας αλλά από τις αντιδράσεις που υπάρχουν για τις κινήσεις του αντιλαμβανόμαστε ότι κινείται σωστά και αποτελεί απειλή για τους αντιπάλους μας.

Λίγες οι πιθανότητες που έχει η ομάδα μας να φύγει με κάποιο θετικό αποτέλεσμα από το αυριανό παιχνίδι με τον Ολυμπιακό αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι παίκτες μας δεν θα πρέπει να παλέψουν με όλες τους τις δυνάμεις. Αντιθέτως σε έναν αγώνα χωρίς την απαίτηση της νίκης μιας και όλοι ξέρουν τη διαφορά δυναμικότητας που υπάρχει ανάμεσα στις 2 ομάδες αλλά και τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα και κατά διαβολική σύμπτωση πάντα από αυτές τις συνθήκες βγαίνει ευνοημένος. Φυσικά αυτή την εύνοια την πληρώνει κατά κάποιο τρόπο στην Ευρώπη όπου οι παίκτες του Ολυμπιακού όχι μόνο δεν είναι συνηθισμένοι στο 50-50 αλλά και τυχόν ανάποδο σφύριγμα είναι για αυτούς βιβλική καταστροφή. Ο "άδοξος" αποκλεισμός των πρωταθλητών από τo Europa League θα πρέπει να μας κάνει ακόμη πιο προσεκτικούς μιας και όπως συνηθίζεται σε τέτοιες καταστάσεις θεοί και δαίμονες θα κάνουν τα πάντα ώστε ο Ολυμπιακός όχι μόνο να κερδίσει αλλά να αποδείξει στους πικραμένους οπαδούς του ότι είναι υπερομάδα διαλύοντας τον επόμενο αντίπαλο που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο ΑΡΗΣ μας.

Ένα από τα προτερήματα να έχεις τον Γ.Μιχαλήτσο στον πάγκο της ομάδος είναι ότι δεν χρειάζεται να του εξηγήσεις όλα τα παραπάνω και θέλω να πιστεύω ότι όλα αυτά τα γνωρίζει πάρα πολύ καλά. Έτσι λοιπόν περιμένουμε να δούμε την ομάδα με καθαρά αμυντικούς προσανατολισμούς και τις αντεπιθέσεις ως βασικό μας όπλο. Η απουσία του Αγκάνθο όπως και του φορμαρισμένου Ψυχογιού κάνουν τα πράγματα πιο δύσκολα και αναγκάζουν τον Γ.Μιχαλήτσο να ψάξει για άλλες εναλλακτικές λύσεις. Λογικά η 11αδα και με τις απουσίες που υπάρχουν και την επιστροφή του Πουλίδο και του Γιαννώτα δεν θα περιέχει ιδιαίτερες εκπλήξεις. Ο Καζναφέρης θα επιστρέψει ως δεξί μπακ, Παπαζαχαρίας και Πουλίδο θα είναι τα στόπερ, Ζαραδούκας θα παίξει αριστερά, Κοέλιο και Παπαστεργιανός τα αμυντικά χαφ, ο Τάτος μπροστά τους, δεξιά ο Γιαννώτας, κορυφή ο Διαμαντάκος και η θέση που παίζει είναι αυτή στην αριστερή πλευρά μπροστά από τον Ζαραδούκα όπου εκεί πολύ πιθανόν να δούμε είτε τον Σουνά είτε τον Κοτσαρίδη είτε κάποια αλχημεία με τον Γιαννώτα ή τον Διαμαντάκο σε περίπτωση που αγωνιστεί ο Ηρακλής ως δεξί μπακ και ο Καζναφέρης ανέβει ψηλά ενώ υπάρχει και η περίπτωση να δούμε τον Αγγελούδη. Πέρα πάντως από τα βασικά πρόσωπα θα πρέπει όλη η ομάδα να είναι προσηλωμένη στα αμυντικά καθήκοντα και να έχει το καθαρό μυαλό για 90' να μην πέσει στην παγίδα και δώσει την ευκαιρία στο "κοράκι"να κάνει τη ζημιά τόσο στο αυριανό παιχνίδι όσο και στα επόμενα πιο σημαντικά που ακολουθούν.

Το παιχνίδι είναι δύσκολο και κανείς δεν πρόκειται να καταλογίσει τίποτα στην ομάδα. Είναι όμως ευκαιρία για παίκτες και προπονητή σε ένα παιχνίδι "παρένθεση" στο βαθμολογικό άγχος που υπάρχει ολόκληρη τη χρονιά να δείξουν ότι είναι μαχητές και ότι έχουν τα αρ@#$ια να σώσουν τον ΑΡΗ ακόμη και κλέβοντας βαθμούς σε έδρες που είναι απόρθητες. Αν και πρόσφατα  ο Ατρόμητος έδειξε ότι δεν είναι τόσο απόρθητη έδρα. Άιντε ρε Αρειανάρα, διάψευσε τα προγνωστικά, τρέλανε μας  και κάνε το ψάρι να χοροπηδάει στο τηγάνι!

Κάτι περισσότερο από 10 χρόνια έχουν περάσει από την τελευταία νίκη μας επί του Ολυμπιακού εκτός έδρας χάρη σε μια εκπληκτική κεφαλιά του βέλγου Ζμπαρί σε ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ πήρε την νίκη κόντρα σε όλα τα προγνωστικά. Αν και ο Ζμπαρί πέτυχε το νικηφόρο τέρμα αυτός που δικαιολογημένα θεωρήθηκε ο κορυφαίος της αναμέτρησης ήταν ο Φάνης Κατεργιαννάκης όπου πραγματοποιώντας την καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του κατέβασε κυριολεκτικά τα ρολά της εστίας του. Τι και αν ο κακομοίρης ο διαιτητής έκανε ότι μπορούσε και έσπρωχνε διαρκώς τους παίκτες του Ολυμπιακού προς την εστία μας, τι και αν Τζόρτζεβιτς,Τζιοβάνοι και οι λοιποί γάβροι είχαν αφηνιάσει δημιουργώντας αλλεπάλληλες σημαντικές ευκαιρίες για να πετύχουν το γκολ όλα σταματούσαν πάνω στον Κατεργιαννάκη! Σπουδαία νίκη που πανηγυρίστηκε έξαλλα από όλους μας!

Έτσι όπως πουλήσαμε τρέλα τότε σε ένα παιχνίδι που μας είχαν όλοι ξεγραμμένους έτσι και τώρα πρέπει να κάνουμε κάτι ανάλογο και να χαλάσουμε αυτό το ωραίο κλίμα που επικρατεί στον Πειραιά μετά την νέα νίκη στο Europa League και το προσπέρασμα του Παναθηναϊκού στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Και αν αγωνιστικά οι 2 ομάδες τότε είχαν μεγάλη διαφορά  φέτος δεν νομίζω ότι τα πράγματα είναι τόσο άσχημα. Μπορεί στο παιχνίδι με την ΑΕΚ να μην δείξαμε το πρόσωπο που θέλαμε αλλά νομίζω ότι ο Μασάδο κατάλαβε τα λάθη σε εκείνον τον αγώνα και δύσκολα θα ξαναδούμε κάτι ανάλογο. Όχι ότι ο Ολυμπιακός δεν διαθέτει ένα πιο πλήρες ροστερ απο εμάς με πολύ πιο ποιοτικούς παίκτες αλλά ο καλός ο ΑΡΗΣ μπορεί να κερδίσει οποιοδήποτε αντίπαλο. Άλλωστε όταν βλέπεις παίκτες με διάθεση και αποφασιστικότητα να παλέψουν για την νίκη είναι λάθος να μην πιστέψουμε στους παίκτες μας όπως αυτοί θέλουμε να πιστέψουν στην νίκη. Μπορεί αρχικά η απουσία του Μίσελ να ακούστηκε όμορφα στα αυτιά μου μιας και ο Βραζιλιάνος αποτελεί μόνιμη απειλή για την άμυνα μας αλλά από την στιγμή που απουσιάζει και ο Καζναφέρης που τον θεωρώ κατάλληλο για την συγκεκριμένη θέση νομίζω ότι εδώ υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Δεν νομίζω ο Μασάδο να ρισκάρει σε ένα τέτοιο παιχνίδι να βάλει μέσα έναν άπειρο παίκτη σαν τον Τσουκάνη παρόλο που ακούγεται πολύ. Ίσως ο Παπαζαχαρίας παρόλο που δεν έχει ξαναγωνιστεί εκεί να μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα σαν πιο έμπειρος και σχετικά καλό στα αμυντικά του καθήκοντα. Άλλος ένας πονοκέφαλος για τον Μασάδο είναι ο Καστίγιο που δεν απόλυτα έτοιμος και σύμφωνα με τα ρεπορτάζ είναι πολύ πιθανό να κάτσει στον πάγκο. Άρα πολύ πιθανό να δούμε Γιαννώτα στην κορυφή της επίθεσης κάτι που δεν μπορώ να πω ότι με στεναχωρεί ιδιαίτερα μιας και το παλικάρι έχει δείξει να γουστάρει πάρα πολύ να αγωνίζεται σε τέτοια παιχνίδια και ίσως να καταφέρει από μόνος του να κάνει άνω κάτω την αργή άμυνα του Ολυμπιακού όπως έκανε και μέσα στην Τούμπα μέχρι να τραυματιστεί. Όποιοι και αν είναι οι 11 που θα κατέβουν θα πρέπει να είναι προσεκτικοί, συγκεντρωμένοι και να μην παρασυρθούν στον ρυθμό που θα θέλουν να δώσουν οι αντίπαλοι μας.

Σίγουρα ο Ολυμπιακός είναι φορμαρισμένος, έχει την παράδοση με το μέρος του, έχει μεγαλύτερο κίνητρο από εμάς και σαφώς ποιοτικότερη ομάδα. Αυτό όμως που με τρομάζει είναι ο Γιάχος μιας και ως τώρα έχει αποδειχθεί ως ένας από τους διαιτητές που "αρέσκονται" να παίζουν παιχνίδια ομάδων σαν του Ολυμπιακού και του μπάογκ, ανάλογη περίπτωση με τον Σιδηρόπουλο. Πολύ φοβάμαι ότι αν χρειαστεί ο Γιάχος θα επέμβει μιας και από ότι έχει φανεί οι "διοργανωτές" της σουπερκλίκας δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη. Άλλωστε τόσα χρόνια, τόσα πέναλτι στα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό και τόσα άδικα σφυρίγματα εις βάρος του ΑΡΗ μας έχουν δώσει το δικαίωμα κάθε "κοράκι" που ορίζουν σε αυτά τα παιχνίδια να το κοιτάμε εξ αρχής με μισό μάτι. Καθήκον μας λοιπόν είναι να μπούμε μέσα να τα δώσουμε όλα και να τους αναγκάσουμε ή να υποκύψουν ή να ξεφτιλιστούν. Άντε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ! κάν το όπως ο Ζμπάρι και τρέλανε μας πάλι!