Με άδεια χέρια επιστρέφει ο ΑΡΗΣ από το Καραϊσκάκη όπου δεν κατάφερε να πάρει ούτε τον βαθμό της ισοπαλίας παρόλο που προηγήθηκε με 0-1 και έδειχνε να πατάει καλά στην αναμέτρηση. Ο φθηνός τρόπος όπως μου δέχθηκε τα 2 γκολ επισκίασε τα πάντα. Σχεδόν τα πάντα… μιας και η διάθεση του Σουηδού ρέφερι να «σπρώξει» τον Ολυμπιακό με την υπερβολική 2η κίτρινη στο Μοντόγια και το «πνίξιμο» του πέναλτι πάνω στον Νταρίντα στο ξεκίνημα του αγώνα δεν κρύβεται εύκολα.
ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ «ΕΠΝΙΞΑΝ» ΤΟ ΠΕΝΑΛΤΙ
Σε ένα πρωτάθλημα παρωδία με τον Ολυμπιακό να κάνει φέτος τα κουμάντα κατεβαίνεις υποψιασμένος και ελπίζεις ο ξένος διαιτητής να κάνει το χρέος του, να παίξουν οι 2 ομάδες μπαλίτσα και να κερδίσει ο καλύτερος ή και να λήξει Χ. Έλα όμως που στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν αυτό δεν γίνεται. Μόλις λίγα λεπτά μετά τη σέντρα, ο Νταρίντα υποδέχεται ωραία την μπάλα και μπαίνει στην περιοχή του Ολυμπιακού και έρχεται ο Ροντινέι και τον κλωτσάει. Έτσι απλά, χωρίς να έχει καμία σχέση με την μπάλα και ρίχνει κάτω τον Νταρίντα. Κάτι φυσικά που δεν ήταν στα πλάνα του Σουηδού διαιτητή και του Varista για αυτό και δεν είδε κανείς τους τίποτα. Όταν λοιπόν γίνεται αυτή η φάση τι να περιμένεις για τη συνέχεια; Τα φάουλ γύρω από την περιοχή του Ολυμπιακού που δεν μας τα έδιναν ποτέ; Τα σπρωξίματα πάνω στον Μορόν και τις αγκαλιές πάνω στον Φέτφα και τον Σουλεϊμάνωφ; Την ανύπαρκτη 2η κίτρινη κάρτα – αποβολή στον Μοντόγια; Προφανώς και προσπάθησαν να κρατήσουν τα προσχήματα και ακύρωσαν τα 2 γκολ του Ολυμπιακού μιας και στις συγκεκριμένες φάσεις δεν μπορούσαν να ξαναδιαψεύσουν την εικόνα όπως έκαναν στο πέναλτι του Νταρίντα αν και ο Σουηδός όπως φάνηκε από τον φακό το πάλεψε πάρα πολύ για να μετρήσει και αυτό το γκολ.
ΜΕ ΣΩΣΤΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ, ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ
Με αυτές τις συνθήκες στο παιχνίδι η ομάδα πατούσε καλά. Ήξερε πως να λειτουργεί στην άμυνα φορτώνοντας το κέντρο και αφήνοντας τις πλευρές πιο χαλαρές, είχε συγκέντρωση και μετέφερε εύκολα και γρήγορα την μπάλα από την άμυνα στην επίθεση. Ταυτόχρονα είχε καλές αντιδράσεις όποτε του δινόταν η ευκαιρία και έψαχνε τη στιγμή του για να βγει μπροστά. Σε μια φάση όπου ξεκίνησε από κλέψιμο του Μορόν στον χώρο του κέντρου, οι παίκτες μας συνδυάστηκαν σωστά, η μπάλα κατέληξε πάλι στον Ισπανό όπου με μια πολύ ωραία κίνηση και ακόμη πιο ωραίο ευθύβολο σουτ έξω από την μεγάλη περιοχή έκανε στο 36’ το 0-1! Στα λεπτά που ακολούθησαν μέχρι το ημίχρονο ο Φρίντεκ άνοιξε τον χορό των λαθών με τον Κουέστα όμως να σταματάει τον Μάρτινς διατηρώντας το 0-1.
ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΦΘΗΝΑ ΤΟΥ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΤΟΥ
Σε έπειθε ο ΑΡΗΣ του Α ημιχρόνου ότι μπορεί να φύγει νικητής παρόλο που ο Νίμπεργκ σφύριζε Ολυμπιακό μιας και οι αντίπαλοι μας δυσκολευόντουσαν πολύ να δημιουργήσουν φάσεις. Και επειδή δυσκολευόντουσαν είπαμε να τους βοηθήσουμε από μόνοι μας… Μόντσου και Μπράμπετς συνδυάστηκαν για να δώσουν την ευκαιρία στον Κωστούλα μόλις στο 52’ να ισοφαρίσει. Ο Μοντόγια συνέχισε να μπαίνει άγαρμπα στις φάσεις με τον Σουηδό να αρπάζει την ευκαιρία και να τον αποβάλλει σε μια φάση όπου δύσκολα δίνεται κίτρινη κάρτα. Τη χαριστική βολή την έδωσε ο Ρόουζ που έχασε τη θέση του επιτρέποντας στον Κωστούλα να γίνει ο ήρωας του αγώνα με 2 γκολ. Ένα δεύτερο γκολ λίγα λεπτά πριν το τελικό σφύριγμα της λήξης σε ένα σημείο του αγώνα όπου θεωρητικά όλη η προσήλωση των παικτών μας ήταν στην άμυνα.
ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΛΗΣ
Να στείλει τις επιθέσεις του Ολυμπιακού στα πλάγια και να ψάξει με γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας την αντεπίθεση ήταν το πλάνο και σε μεγάλο βαθμό οι παίκτες του Ουζουνίδη το εφάρμοσαν άψογα. Οι αντίπαλοι μας είχαν την υπεροχή, έκαναν παιχνίδι αλλά δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν ευκαιρίες πέρα από κάποιες εξαιρέσεις. Τα 2 γκολ ήταν από φθηνά ατομικά λάθη και ακόμη και αν στο 2ο γκολ παίζαμε με 10 παίκτες δεν αποτελεί δικαιολογία. Η ομάδα για ακόμη ένα παιχνίδι δεν μπόρεσε να έχει διάρκεια και δεν κατάφερε να κερδίσει κάτι από τα καλά της διαστήματα. Πέρα από τις απουσίες που υπήρχαν πριν την έναρξη της αναμέτρησης, είχαμε και τις ατυχίες με τους τραυματισμούς(πριν και κατά την διάρκεια( και τις αναγκαστικές αλλαγές που χάλασαν τα πλάνα του Ουζουνίδη αλλά πλέον το πρόβλημα στο ρόστερ πέρα από ποιοτικό αρχίζει και γίνεται και ποσοτικό. Προφανώς και ο τρόπος που θα διαχειριστεί αυτή τη δύσκολη κατάσταση ο νέος προπονητής θα καθορίσει και τη συνέχεια μας στο πρωτάθλημα.
ΕΧΑΣΕ ΒΑΘΜΟΥΣ , ΕΧΑΣΕ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕΙ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ
Είχε το προβάδισμα στο σκορ, σε έπειθε ότι μπορεί να τα καταφέρει και να αντέξει στην «πίεση» του σουηδού ρέφερι και του Ολυμπιακού στο τέλος όμως τα έκανε όλα λάθος και έμεινε με το απόλυτο τίποτα. Έχασε τους βαθμούς, έχασε την ευκαιρία να «ανέβει» ψυχολογικά, έχασε και άλλους 2 παίκτες από τραυματισμούς. Ανεξάρτητα από το πόσο μακριά φαντάζει αυτή τη στιγμή η τετράδα, η ομάδα φωνάζει για μεταγραφική ενίσχυση και ίσως πλέον να είναι και ο μοναδικός τρόπος για να αλλάξει η κατάσταση. Το χαρτί του προπονητή το «κάψαμε», σειρά τώρα οι μεταγραφές.
ΥΓ. Το πόσο αρρωστημένο είναι το ποδοσφαιρικό περιβάλλον και πόσο έχει περάσει στο πετσί των οπαδών των ομάδων του big-πορδ η εύνοια και οι αβάντες το καταλαβαίνεις από παιχνίδια σαν το σημερινό. Όταν αυτή τη φάση του Νταρίντα λες ότι δεν είναι πέναλτι και ότι το σπρώξιμο στον Μπράμπετς πριν το γκολ που ορθώς ακυρώθηκε δεν είναι φάουλ, τότε μάλλον το βλέπουμε εντελώς διαφορετικά το ποδόσφαιρο.
ΥΓ2. Και κάπου εκεί στη σαπίλα του ποδοσφαίρου κολλάνε και τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ. Αυτά που στα ρεπορτάζ τους και στα highlights τους δεν έχουν τη φάση του Νταρίντα. Σαν να μην έγινε ποτέ!
Εξαρχής ήταν δύσκολη η αποστολή του να κερδίσεις σε μια έδρα που έχεις να φύγεις νικητής 22 ολόκληρα χρόνια αλλά ο Μάντζιος και οι παίκτες του έπειθαν με τις τελευταίες εμφανίσεις ότι είχαν την ικανότητα να το πετύχουν. Ωστόσο στην πράξη παρακολουθήσαμε κάτι εντελώς διαφορετικό από τον ανταγωνιστικό ΑΡΗ που περιμέναμε. Εύκολη ήττα από το 6΄, με την αντίδραση που δεν είδαμε ποτέ από την ομάδα να είναι αυτό που πληγώνει περισσότερο παρά το τελικό 3-0.
ΑΝΕΥΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Όταν μόλις στο 6’ δέχεσαι το πρώτο γκολ και στη συνέχεια παραμένεις σε παθητικό ρόλο τα λόγια περιττεύουν. Αργή σκέψη, αργή εκτέλεση, νωθρότητα και μια γενικότερη αναποτελεσματικότητα σε κάθε μας ενέργεια. Αρκετά προβλήματα στην άμυνα που έμπαζε από όλες τις πλευρές. Την ίδια στιγμή που το «άνευρο» κέντρο και η έλλειψη πίεσης προς τους παίκτες του Ολυμπιακού τους επέτρεπε να κάνουν ανενόχλητοι το παιχνίδι τους και να γίνονται απειλητικοί. Ελάχιστες οι φορές που απειλήσαμε την αντίπαλη εστία, καμία από αυτές δεν ανάγκασε τον Τζολάκη να επέμβει και αυτό τα λέει όλα. Ακόμη και οι αλλαγές που έγιναν, κινήθηκαν στο ίδιο χαμηλό τέμπο. Με εξαίρεση ίσως τον Φαμπιάνο και τον Κουέστα που ήταν ίσως οι μοναδικοί διασωθέντες από το σημερινό ναυάγιο.
ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ…
Με τον ίδιο τρόπο όπως αντιμετωπίζει όλες τις ομάδες που βρίσκονται ψηλότερα από εμάς αντιμετώπισε και σήμερα ο ΑΡΗΣ τον Ολυμπιακό. Η επιλογή του Ρόουζ στο κέντρο άμυνα όπως και η παρουσία του Βεστράτε στο αρχικό σχήμα ήταν στην λογική της «προετοιμασίας» που θέλει όλους τους παίκτες ενόψει τελικού ετοιμοπόλεμους. Αντιθέτως ο Μοντόγια που και αυτός πήρε φανέλα βασικού ήταν περισσότερο λογική επιλογή από τον Φεράρι μιας και προτιμάτε στα περισσότερα παιχνίδια που ο ΑΡΗΣ κατεβαίνει με αμυντικές… βλέψεις. Για ακόμη όμως ένα παιχνίδι φάνηκε ότι ο Ολυμπιακός δεν μας ταιριάζει. Η ταχυδύναμη που χαρακτηρίζει μεγάλο κομμάτι του ρόστερ του είναι κάτι που εμείς για να την κοντράρουμε θα πρέπει οι παίκτες μας να δώσουν το κάτι παραπάνω. Και σήμερα ο ΑΡΗΣ όπως φάνηκε δεν είχε τη διάθεση να ζοριστεί. Δεν μας βγήκε το παιχνίδι από νωρίς και το αφήσαμε στην τύχη του. Όταν όμως λειτουργείς έτσι τότε λογικό είναι η εμπιστοσύνη που έχεις κερδίσει από τον κόσμο και ο σεβασμός από τους αντιπάλους να κλονίζεται. Και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει πρώτα από όλα τον Μάντζιο και μετέπειτα τους παίκτες του. Άλλο η διαχείριση δυνάμεων και άλλο η πνευματική ετοιμότητα. Σήμερα ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε ανέτοιμος σε όλα τα επίπεδα και το ότι δεν υπήρχε βαθμολογικό κίνητρο δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Το κίνητρο είναι να βελτιωθείς αγωνιστικά και να χτίσεις σιδερένια αυτοπεποίθηση ενόψει τελικού. Και με εμφανίσεις σαν την σημερινή δεν το πετυχαίνεις.
ΔΕΝ ΚΑΙΓΟΤΑΝ… ΚΑΙ ΤΟ ΕΔΕΙΞΕ
Εύκολα, χωρίς ιδιαίτερο κόπο ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που ήθελε αφήνοντας την ομάδα μας να αρκεστεί στη «διαχείριση» δυνάμεων ενόψει της συνέχειας. Δεν ήταν αδιάφορος ο ΑΡΗΣ σήμερα στο Καραϊσκάκη αλλά με την εικόνα του έδειξε ότι δεν καιγόταν κιόλας… ώστε να τα δώσει όλα για ένα θετικό αποτέλεσμα. Προβλημάτισε η ομάδα με αυτό που παρουσίασε σήμερα στο γήπεδο αλλά ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα δεν χάθηκε τίποτα. Το αφήνουμε πίσω μας και κοιτάμε τα επόμενα βήματα αυτής της «προετοιμασίας» πριν τον μεγάλο τελικό.
60’’ στην 4η περίοδο ήταν αρκετά για να καταλάβει ο καθένας ότι τον Ολυμπιακό μπορείς να το κερδίσεις ακόμη και μέσα στο σπίτι του, αλλά τους διαιτητές τους όμως όχι… Μέσα σε αυτά τα 60’’ ο ΑΡΗΣ χρεώθηκε με 5 φάουλ και μια αποβολή όπου ζήτημα από όλα αυτά να ίσχυε το ένα. Βλέπετε οι παίκτες του Γ.Καστρίτη παρά την μέτρια εμφάνιση τους είχαν καταφέρει να φθάσουν το παιχνίδι από το -17 στο -3 και έδειχναν διψασμένοι για να το πάνε μέχρι τέλος. Παρόλα αυτά στο ελληνικό μπάσκετ για να κερδίσεις ομάδες σαν τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό χρειάζονται πολλά παραπάνω από μια ανταγωνιστική εμφάνιση μέσα στο παρκέ.
ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΚΑΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΣΤΑ «ΜΕΓΆΛΑ» ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
Η πνευματική ετοιμότητα του ΑΡΗ στα δύσκολα παιχνίδια είναι ένα ζήτημα εδώ και χρόνια και αυτό επιβεβαιώθηκε και σήμερα με το σερί 15-0 που επιτρέψαμε να τρέξει ο Ολυμπιακός στο πρώτο δεκάλεπτο. Ένα πρώτο δεκάλεπτο όπου ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν έπαιξε σωστή άμυνα αλλά ήταν και εκνευριστικά άστοχος στις προσπάθειες που πήρε.
Η ΑΓΙΑΤΡΕΥΤΗ ΠΛΗΓΗ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ
Η άμυνα ξεκίνησε να βελτιώνεται, οι επιλογές στην επίθεση άρχισαν να γίνονται πιο ορθολογικές αλλά η πληγή των χαμένων ριμπάουντ δεν έλεγε να κλείσει με τίποτα. Φάλ και Μιλουτίνοφ έπαιζαν βόλεϊ κάτω από το καλάθι μας και μαζί με τον Λαρεντζάκη κατάφεραν να βάλουν τον Ολυμπιακό μπροστά με 16 πόντους σε ένα δεύτερο δεκάλεπτο που τίποτα δεν λειτουργούσε σωστά για τον ΑΡΗ μας.
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ
Με τον Στάρκ να βρίσκει ρυθμό, την αφύπνιση του Γκάλινατ και τις λύσεις σε άμυνα και επίθεση από τον Μπλούμπεργκς ο ΑΡΗΣ επέστρεψε για τα καλά στο παιχνίδι μειώνοντας στους 3. Σε ένα χρονικό διάστημα όπου η άμυνα μας είχε σφίξει, τα λάθη των αντιπάλων μας διαδέχονταν το ένα το άλλο και οι τα σφυρίγματα των διαιτητών λόγω της διαφοράς είχαν χαλαρώσει. Μάλιστα η εικόνα του αγώνα ήταν τέτοια όπου ο ΑΡΗΣ έμοιαζε να πατάει γερά στα πόδια του και το μόνο ζήτημα που δεν είχε ακόμη λύσει ήταν τα επιθετικά ριμπάουντ.
ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΤΟΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ
Μπαίνοντας στην 4η περίοδο με τη νίκη να μην έχει κριθεί μεγάλο ρόλο πέρα από την απόδοση των 2 ομάδων θα έπαιζαν και οι αποφάσεις των διαιτητών. Μόλις σε 60’’ είδαμε μια καλή άμυνα του Γκάλινατ να χρεώνεται με φάουλ, να εκβιάζεται με αστείο τρόπο ένα φάουλ στο τρίποντο και να χαρίζονται 3 βολές στον Ολυμπιακό και οι συνεχόμενες προκλήσεις του Λαρεντζάκη να καταλήγουν στην αποβολή του Σόουζα που είχε μπει και αυτός για τα καλά στο πνεύμα της αναμέτρησης. Το -3 έγινε -12 και ο ΑΡΗΣ παρά την καλή του εμφάνιση δεν μπόρεσε ποτέ να επιστρέψει στο παιχνίδι και να διεκδικήσει τη νίκη.
ΑΣΤΑΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ
Διπρόσωπος εμφανίσθηκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό με τους παίκτες του Καστρίτη αρχικά να δείχνουν ανέτοιμοι και ανεπαρκείς αλλά στη συνέχεια να υπενθυμίζουν ότι αυτή την ομάδα δεν μπορείς να την υποτιμήσεις ούτε για μια στιγμή. Ο Στάρκ πρόσθεσε άλλη μια εξαιρετική εμφάνιση επιβεβαιώνοντας ότι ο ΑΡΗΣ στο πρόσωπο του βρήκε ένα σημαντικό σημείο αναφοράς. Τόσο σημαντικό σημείο αναφοράς που ακόμη και σε κακές βραδιές σαν την σημερινή του Τολιόπουλου μπορεί να κοιτάει στα μάτια ομάδες σαν τον Ολυμπιακό. Ο Μπλούμπεργκς και αυτός φαίνεται να έχει βρει ρυθμό μετά τον τραυματισμό του ενώ και ο Γκάλινατ δείχνει πλέον πιο απελευθερωμένος. Το πρόβλημα στους ψηλούς παραμένει με τους Σόουζα και Μπάξτον να δυσκολεύονται κυρίως να έχουν σωστές τοποθετήσεις σε καταστάσεις άμυνας και στις μάχες των ριμπάουντ. Θετικό πάντως το πρόσημο παρά την ήττα δεδομένων των απουσιών αλλά και των συνθηκών που διαμόρφωσαν οι διαιτητές κυρίως στην τελευταία περίοδο.
ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΞΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ
Ούτε για μια στιγμή δεν σκέφθηκε ο ΑΡΗΣ να εγκαταλείψει την προσπάθεια για τη νίκη και αυτό είναι που κρατάμε από το σημερινό παιχνίδι κόντρα σε έναν πολύ πιο δυνατό αντίπαλο. Τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση, η άνιση μάχη κάτω από τα καλάθια αλλά και το ξέσπασμα των διαιτητών στην 4η περίοδο δεν μας επέτρεψαν το κάτι παραπάνω. Με τον Στάρκ όμως να έχει βρει τα πατήματα του και τους τραυματίες σιγά σιγά να επιστρέφουν ο ΑΡΗΣ μοιάζει με μια καινούργια ομάδα ικανή για σπουδαία πράγματα που αναμένουμε να δούμε τη νέα χρονιά!
ΥΓ. Δεν χρειάστηκαν τα πρώτα 60’’ της 4ης περιόδου για να καταλάβουμε το τι ακριβώς θέλουν να πετύχουν οι 3 διαιτητές. Όταν στις πρώτες γκρίνιες του Μπαρτζώκα που ζητάει “challenge” αλλάζουν την αρχική σωστή απόφαση τους χωρίς καν να πάνε στο replay για να μην τον στεναχωρήσουν, καταλαβαίνεις το τι θα ακολουθήσει μετά αν ο Ολυμπιακός ζοριστεί …όπως ζορίστηκε.
Με τον βαθμό της ισοπαλίας θα επιστρέψει ο ΑΡΗΣ μας από τον Πειραιά, σε ένα παιχνίδι που έδειξε ότι η ομάδα έχει σφυγμό, ισοφαρίζοντας το εις βάρος του 2-0 του Α΄ και βουλώνοντας στόματα. Από τα χαμένα… των πρώτων 45’ όπου ο Ολυμπιακός είχε στήσει πάρτι, στην αντίδραση του Β ημιχρόνου που μπορούσε να οδηγήσει μέχρι και στο διπλό! Αυτός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα που απέδειξε ότι όποιος θεωρεί τους βαθμούς απέναντι του δεδομένους, μάλλον στο τέλος θα πληγωθεί.
45’ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ
Από τις χειρότερες εμφανίσεις του ΑΡΗ παρακολουθήσαμε στο πρώτο ημίχρονο με τις επιλογές του Τερζή να ξενίζουν και το πλάνο του να μοιάζει σαν αφηρημένη τέχνη. Βλέποντας τους αντιπάλους μας να επιτίθονται δυναμικά, τους παίκτες μας να μοιάζουν με κώνους και να αδυνατούν να κρατήσουν την μπάλα έστω για 5’’ ο αγώνας φαινόταν ικανός να πάρει μια τρομακτική τροπή. Η άμυνα μας δεν είχε καμία λογική ενώ για κάποιον ανεξήγητο λόγο οι παίκτες μας έδειχναν ξαφνιασμένοι από την πίεση των αντιπάλων μας.
ΒΓΗΚΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΠΑΛΑ, ΙΣΟΦΑΡΙΣΕ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΞΕ ΚΑΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ
Το 2-0 των πρώτων 45’ έμοιαζε απόλυτα φυσιολογικό με τον φόβο περισσότερων γκολ να περνάει από το μυαλό μας με τον ΑΡΗ που βλέπαμε. Έλα όμως που τελικά η ομάδα βγαίνοντας από τα αποδυτήρια αποφάσισε να προσπαθήσει να παίξει την μπάλα που ξέρει. Και όταν μπήκαν πιο δραστήριοι παίκτες σαν τους Ετέμπο, Ιτούρμπε και Καμάτσο ξαφνικά φάνηκε ότι ο ΑΡΗΣ μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα στο γήπεδο από τον ρόλο του κομπάρσου που είχε στο πρώτο ημίχρονο. Η ομάδα μπόρεσε να κρατήσει και να κυκλοφορήσει την μπάλα περισσότερο, έβγαλε ένταση, τρεξίματα και άρχισε να κοιτάει πιο συχνά προς την αντίπαλη εστία. Το πείσμα του Ιτούρμπε σε μια φάση που φαινόταν ακίνδυνη οδήγησε στο 2-1 κλονίζοντας την ηρεμία των γηπεδούχων που μέχρι πριν λίγο έδειχναν καβάλα στο άλογο για μια ακόμη σημαντική νική. Ο ΑΡΗΣ όμως δεν είχε πει την τελευταία του κουβέντα και αυτό φάνηκε και στη συνέχεια όπου πίεσε, διεκδίκησε και κατάφερε με τον Καμάτσο να ισοφαρίσει σε ένα παιχνίδι που φαινόταν χαμένο. Μάλιστα αν ήμασταν πιο προσεκτικοί υπήρχαν και 2 φάσεις μετά την ισοφάριση όπου θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει και το τρίτο γκολ!
ΑΨΥΧΟΛΟΓΗΤΟΣ, ΨΥΧΡΟΣ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ
Δεν μπορείς να την ψυχολογήσεις αυτή την ομάδα με τίποτα. Εκεί που πιστεύεις ότι θα τα δώσει όλα σε απογοητεύει, και εκεί που τον έχεις χαμένο σου δίνει ένα «χαστούκι χαράς» και σε συνεφέρει! Κάπως έτσι ήταν το σημερινό . Από τις απορίες για τις επιλογές του Τερζή και τον εκνευρισμό για την νωθρότητα των παικτών μας, στην αποθέωση που δεν εγκατέλειψαν την μάχη καταφέρνοντας να φθάσει στην ισοφάριση. Να κρίνεις την κακή παρουσία για περίπου 60’; με αυτή την εικόνα μόνο από τύχη θα καταφέρουμε να βγούμε στην Ευρώπη. Να μείνουμε στην αντίδραση των τελευταίων 30’ και την αποτελεσματικότητα(ή ρέντα αν προτιμάτε) που μας οδήγησε στο Χ; Ας ελπίσουμε οι ίδιοι οι παίκτες και ο προπονητής να καταλάβουν πόσο αδικούν τους εαυτούς και να κρατήσουν οι ίδιοι τα τελευταία τριάντα λεπτά της αναμέτρησης.
«ΦΙΛΙΚΟ» ΚΑΖΟ ΚΑΙ ΕΝΕΣΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ
Στην απόλυτη διχασμένη προσωπικότητα έχει εξελιχθεί ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ που για ακόμη μια φορά κατάφερε να μας τρελάνει δείχνοντας 2 εντελώς διαφορετικά πρόσωπα! Από το δεν βλεπόταν για περίπου 60΄στην αντίδραση που ακολουθήσε και μπορούσε να οδηγήσει μέχρι και στη νίκη! Πραγματικά δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε… Κρατάμε τον βαθμό και την ένεση ψυχολογίας και συνεχίζουμε!
ΥΓ. Πόσα άρθρα άραγε περί «φιλικών» που ξεκίνησαν να γράφονται μετά το 2-0 τελικά κατέληξαν στον DELETE;
Σε μια εξαρχής δύσκολη αποστολή στο ΣΕΦ ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα από τον Ολυμπιακό με 89-75 με το σύνολο του Γ.Καστρίτη να κερδίζει σε αρκετά σημεία του αγώνα τις εντυπώσεις. Θετικός στην επιστροφή του στα κιτρινόμαυρα ο Βασίλης Χρηστίδης έδειξε ότι σε αυτόν τον ΑΡΗ με τα γνωστά προβλήματα στη θέση των ψηλών μπορεί να δώσει λύσεις. Ξεχώρισε ο Χόχλερ με μια πληθωρική παρουσία, «επέστρεψε» ο Τολιόπουλος στο σκοράρισμα.
ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ
Τι και αν απέναντι μας είχαμε μια από τις καλύτερες ομάδες της Ευρωλίγκας ο ΑΡΗΣ μας εκτέλεσε το πλάνο του χωρίς να υπολογίζει την δυναμική του αντιπάλου. Υψηλή πίεση στην άμυνα, μαχητικότητα στα ριμπάουντ και «χτύπημα» στην επίθεση με κάθε ευκαιρία. Αξιοσημείωτο στοιχείο ήταν οι μάχες κοντά στο καλάθι όπου αν και δεχθήκαμε αρκετά κοψίματα καταφέραμε να βάλουμε κάμποσα καλάθια μέσα από το ζωγραφιστό. Ωστόσο με την ποιότητα που έχει ο Ολυμπιακός και την «ασυλία» από την διαιτησία είναι δύσκολο να διατηρηθείς μέσα στο παιχνίδι. Κρατάμε την καλύτερη εμφάνιση του Χόχλερ από τότε που ήρθε αλλά και την συνολική προσπάθεια της ομάδας παρά την αστοχία της.
ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙ-ΣΑΝΟΓΚΟ
Σε μια χρονική περίοδο όπου ο ΑΡΗΣ καλείται να ξεπεράσει το κενό στους ψηλούς κατάφερε να «μπολιάσει» γρήγορα τον Χρηστίδη και να δείξει ικανός να διαχειριστεί τα προβλήματα του σε μια κομβική περίοδο για την τελική κατάταξη του πρωταθλήματος παρά την ήττα. Απαραίτητη η απόκτηση ενός έμπειρου ψηλού τουλάχιστον μέχρι ο Σανόγκο να είναι απόλυτα έτοιμος.
ΥΓ. Σε κάτι τέτοια παιχνίδια καταλαβαίνεις ακόμη πιο καθαρά πόσο άρρωστη είναι η ελληνική διαιτησία. Μέχρι και η «διαφορά πόντων» προβληματίζει τους διαιτητές αλλά και τους προπονητές …των μόνιμα ευνοημένων.
Με άδεια χέρια γυρίζει για ακόμη μια φορά από το Καραϊσκάκη ο ΑΡΗΣ μας σε ένα παιχνίδι όπου αν δεν δικαιούταν τη νίκη σίγουρα άξιζε την ισοπαλία. Αυτή τη φορά δεν ακυρώθηκαν 2 γκολ για την ομάδα μας αλλά μόνο 1(!!!), ωστόσο κανείς ακόμη δεν έχει ακόμη καταλάβει γιατί ο Πορτογάλος διαιτητής σφύριξε βιαστικά ακριβώς πριν η μπάλα καταλήξει στα δίχτυα. Ένας διαιτητής που σε όλο το παιχνίδι σφύριζε ανάποδα προσπαθώντας να βοηθήσει με κάθε τρόπο τον μετριότατο Ολυμπιακό. Ανοιχτοί λογαριασμοί για τον επαναληπτικό του κυπέλλου που έτσι και αλλιώς για να προκριθείς μια νίκη την χρειαζόσουν…
ΙΔΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ
Όπως και την Κυριακή έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ ήταν σωστά στημένος, δεν επέτρεψε στον Ολυμπιακό να γίνει απειλητικός ενώ ήταν λιγότερο άτολμος όποτε έβγαινε μπροστά. Η είσοδος του Καμαρά στο παιχνίδι έδωσε στον ΑΡΗ αυτή την μαχητικότητα στην επίθεση που έλειπε από το παιχνίδι του πρωταθλήματος ενώ λίγο έλειψε μόλις στο 10’ να χρισθεί σκόρερ όταν οριακά δεν πρόλαβε την παράλληλη σέντρα του Μαζικού.
ΜΕ ΣΦΥΡΙΓΜΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΑΛΛΟΙΩΘΗΚΕ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Τι και αν το καλό ξεκίνημα του ΑΡΗ μετουσιώθηκε σε γκολ με την ωραία κεφαλιά του Ιτούρμπε μετά από εκτέλεση κόρνερ… ο διαιτητής Τιάγκο Μάρτινς είδε(;) επιθετικό φάουλ κάπου και λίγο πριν η μπάλα καταλήξει στα δίχτυα σταμάτησε το παιχνίδι. Εδώ βέβαια το γράμμα του νόμου λειτουργεί όταν είναι εις βάρος του ΑΡΗ και το VAR δεν μπορούσε να παρέμβει για να διορθώσει ένα ακόμη «λάθος» που μπορεί να μας στέρησε και μια σημαντική νίκη. Μάλιστα αν ισχύει η φημολογία ότι ο διαιτητής σφύριξε κατά λάθος τότε μιλάμε για έναν ακόμη ιστορικό τραγέλαφο στο μίζερο ελληνικό ποδόσφαιρο. Σφύριγμα όπου το «πνίξιμο» της 2ης κίτρινης κάρτας του Βουρσάι που πατάει πεντακάθαρα τον αντίπαλο του και τα πολλά φάουλ που δεν έδωσε σε σπρωξίματα των παικτών μας στην επίθεση τα κάνει ανάξια αναφοράς…
ΤΟ ΕΦΕΡΕ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΚΕΡΔΙΣΕΙ
Αν κάποιος πιστεύει ότι παίζοντας μέσα στην έδρα του Ολυμπιακού θα κυριαρχήσεις, θα κάνεις μια ντουζίνα ευκαιρίες και θα πετύχεις και 3-4 γκολ μάλλον μπερδεύει το ελληνικό ποδόσφαιρο με κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι όπου τα γκολ είναι πιο εύκολα και τα παιχνίδια διεξάγονται με ίσους όρους και για τις 2 ομάδες. Στην πραγματικότητα η σημερινή εικόνα και των 2 ομάδων ήταν αναμενόμενη. Από την μια ο κουρασμένος ΑΡΗΣ που σε κάποια φάση ξέμεινε από δυνάμεις από την άλλη ο φρέσκος Ολυμπιακός με τις πολλές αλλαγές που δεν είχε τη συνοχή που θα ήθελε. Σε αυτό το παιχνίδι θα γίνουν λίγες ευκαιρίες και αυτός που θα πετύχει το γκολ θα κερδίσει όπως και έγινε. Βέβαια ο ΑΡΗΣ πέτυχε πρώτος το γκολ και πιθανόν αυτός να κέρδιζε αν δεν υπήρχε ο Πορτογάλος διαιτητής να ακυρώσει χωρίς λόγο και αιτία το πεντακάθαρο γκολ του Ιτούρμπε. Φυσικά και θα μπορούσε ο ΑΡΗΣ να είναι πιο τολμηρός, σίγουρα οι παίκτες θα έπρεπε να είναι πιο αποτελεσματικοί στην τελική προσπάθεια και σε καμία περίπτωση αυτές οι στιγμές αδράνειας απέναντι σε μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό δεν είναι αποδεκτές. Με αυτές τις συνθήκες ο ΑΡΗΣ πέτυχε γκολ, είχε δοκάρι, δημιούργησε καλές ευκαιρίες όπως αυτή του Ιτούρμπε και του Μπράμπετς και μόνο στα τελευταία 10’ όπου επήλθε η κούραση φάνηκε ο Ολυμπιακός πιο απειλητικός.
ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ...ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΟΝ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΡΗΣΕΙ
Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση είτε αυτό έχει να κάνει με την απόδοση της ομάδας μας είτε έχει να κάνει με τον τρόπο που μας σφυρίζουν οι διαιτητές. Όπως λένε κυνικά οι αντίπαλοι μας μετά από τέτοιες «σπουδαίες» νίκες . Στην «λαμπρή» ιστορία του ποδοσφαιρικού Ελλαδιστάν καταγράφηκε άλλη μια ήττα του ΑΡΗ στο Καραϊσκάκη και πλέον ο ΑΡΗΣ μας καλείται να ανατρέψει στο Κλ.Βικελίδης αυτή την κατάσταση. Απάντηση μας σε αυτή την συνεχόμενη αλητεία πρέπει να είναι η δυναμική στήριξη της ομάδας. Δυναμική στήριξη ώστε να κερδίσουμε την αναποτελεσματικότητα μας, την ατυχία μας, τον διαιτητή που θα μας στείλουν, τους «επιστήμονες» στο VAR και φυσικά τον Ολυμπιακό.
ΥΓ. Με τόσα ακυρωθέν γκολ φέτος η διαιτησία το έχει πάει σε άλλο επίπεδο το πράμα. Πλέον θα αρχίσουμε να απαιτούμε από τους παίκτες μας να σκοράρουν μόνο με μακρινά σουτ για να μην μπορούν να τα ακυρώσουν!
ΥΓ2. Αυτός ο ΑΡΗΣ με αυτή την απόδοση, με άλλους διαιτητές και άλλους VARistes τώρα θα διεκδικούσε στα ίσα το πρωτάθλημα και θα ήταν με το ένα πόδι στην επόμενη φάση του κυπέλλου. Οποιαδήποτε κριτική για το αγωνιστικό μοιραία περνάει σε 2η μοίρα.
Με ένα ψυχρό γκολ σχεδόν από το πουθενά σε μια στιγμή αδράνειας στα πρώτα δευτερόλεπτα του Β ημιχρόνου ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα σπαταλώντας την όποια καλή προσπάθεια έκανε κυρίως στα πρώτα 45’. Μια ήττα φυσιολογική όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι μιας και η ομάδα μας μετά το γκολ ποτέ δεν αντέδρασε και αρκέστηκε στο τιμητικό 1-0. Και όλα αυτά κόντρα σε έναν Ολυμπιακό που δεν έκανε κάτι το τρομερό, στο Α’ ημίχρονο είχε λιγότερες ευκαιρίες από εμάς αλλά σίγουρα έδειξε σε όλο το παιχνίδι ότι ήθελε τη νίκη πιο πολύ.
ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟΣ
Όπως έπρεπε κατέβηκε η ομάδα σε αυτό το δύσκολο παιχνίδι εκμηδενίζοντας σε όλο το πρώτο ημίχρονο οποιαδήποτε σκέψη του Ολυμπιακού για γκολ ενώ κατάφερε παράλληλα να δημιουργήσει καλύτερες προϋποθέσεις από τον αντίπαλο του για να σκοράρει. Ιδιαίτερα η μεσοαμυντική μας λειτουργία ήταν εξαιρετική ενώ οι παίκτες μας με σχετική ευκολία κατάφερναν να κυκλοφορούν την μπάλα παρόλο που προτιμούσαν να την αφήνουν στα πόδια των αντιπάλων στοχεύοντας στην αντεπίθεση.
ΗΡΘΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟ ΧΑΟΣ
Η εικόνα των πρώτων 45’ έδειχνε έναν σκληροτράχηλο ΑΡΗ αποφασισμένο να βάλει τα δύσκολα στον Ολυμπιακό. Έλα όμως που όταν δεν υπάρχει το «κοράκι» στη μέση υπάρχει η επιπολαιότητα μας και αυτές οι κακές στιγμές σαν και αυτή στο πρώτο λεπτό του Β ημιχρόνου που έδωσε την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να σκοράρει το γκολ που του χάρισε τη νίκη. Και αν αυτές οι κακές στιγμές κάθε ομάδας είναι κομμάτι του παιχνιδιού και ως ένα σημείο δικαιολογούνται αυτό που ακολουθήσε δεν έχει λογική εξήγηση εκτός… και αν στην σκέψη του Πάρντιου ήταν να πέσει ο ρυθμός και στο τέλος της αναμέτρησης να χτυπήσουμε μπας και κλέψουμε τον βαθμό. Αυτό ως προς τις σκέψεις μιας και στην πράξη είδαμε τους αντιπάλους μας να ανεβαίνουν πιο ψηλά, να διεκδικούν ένα δεύτερο γκολ και την ομάδα μας αντί να πιέζει και να επιτίθεται πιο μαζικά να αρκείται σε αυτή την ήπια ήττα. Φυσικά και δεν σημαίνει ότι αν ο ΑΡΗΣ μετά το 1-0 πίεζε ψηλά θα γυρνούσε το παιχνίδι αλλά το ότι δεν το προσπαθείς καν και αρκείσαι στο τίποτα πληγώνει.
ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ …ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ
Κόντρα στο Λεβαδειακό η ομάδα έδειξε σημαντικά στοιχεία βελτίωσης σχεδόν σε όλους τους τομείς εκτός από το γκολ. Λόγω όμως της δυναμικής του αντιπάλου «τεχνικά κομμάτια» που είδαμε μεσοβδόμαδα όπως οι τοποθετήσεις των παικτών, η σωστή πίεση στην άμυνα και η καλή κυκλοφορία της μπάλας πέρασαν στα ψιλά. Σήμερα απέναντι ίσως στην πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ελλάδας αυτή τη στιγμή έδειξε τα ίδια στοιχεία με αρκετά πειστικό τρόπο. Όχι ότι ο ΑΡΗΣ πρέπει να μείνει σε αυτές τις καλές εντυπώσεις αλλά από εκεί που βρισκόμασταν αγωνιστικά στα χαμένα πλέον είναι ορατό ότι ο Πάρντιου γνωρίζει καλύτερα το ρόστερ του αλλά και οι παίκτες ξέρουν καλύτερα τι θέλει ο προπονητής από αυτούς. Και ας είμαστε ρεαλιστές... ακόμη και με την απόδοση που είχαμε σήμερα με λίγη τύχη περισσότερη ή μερικά εκατοστά πιο πίσω από την γραμμή του οφσάιντ θα μπορούσαμε να είχαμε φύγει με βαθμό ή βαθμούς.
ΔΕΝ ΡΙΣΚΑΡΕ ΚΑΙ ΑΡΚΕΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ
Με τις «καλές εντυπώσεις» των πρώτων 45’ επιστρέφει ο ΑΡΗΣ μας από το Καραϊσκάκη όπου γνώρισε την ήττα με ένα γκολ σε μια φάση που δεν φαινόταν δύσκολη. Ναι μεν ο ΑΡΗΣ έδειξε τα «δόντια» του στον Ολυμπιακό και έστειλε το μήνυμα ενόψει των διπλών αναμετρήσεων του κυπέλλου αλλά κάποια στιγμή σε παιχνίδια σαν το σημερινό πρέπει να αρχίσεις να απαιτείς τις νίκες …και όχι να διστάζεις να βγεις μπροστά μην δεχθείς περισσότερα γκολ. Περιμένουμε στο κύπελλο να δούμε έναν ΑΡΗ που δεν θα φοβηθεί τον αντίπαλο του και θα είναι αυτός μέσα στο γήπεδο που με την εικόνα του θα δείχνει ότι θέλει περισσότερο τη νίκη.
ΥΓ. Ήττα εντός προγράμματος μπορεί να πει κανείς αλλά με αυτή την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου και το σπάνιο 50-50 που είχαμε σήμερα από τον διαιτητή έπρεπε να αρπάξεις την ευκαιρία.
Να «κλέψει» αντί να κερδίσει βαθμό ή βαθμούς προσπάθησε ο ΑΡΗΣ μας στο Καραϊσκάκη και το πλήρωσε με μια ήττα πιο βαριά από όσο δείχνει το τελικό σκορ. Η ομάδα από μόνη της αρκέστηκε σε παθητικό ρόλο σε ένα παιχνίδι όπου ο αντίπαλος δεν έκανε και τίποτα το ιδιαίτερο. Ακόμη και έτσι αν δεν αγωνιζόμασταν στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν με διαιτητές μαριονέτες σαν τον Μανούχο θα μπορούσαμε να είχαμε παρακολουθήσει ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι με τον ΑΡΗ να μην φεύγει με άδεια χέρια από τον Πειραιά.
ΕΠΕΝΔΥΣΕ ΣΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΜΕ ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΡΟΠΟ
Σαν άλυτος γρίφος έμοιαζε το σκεπτικό του αγωνιστικού πλάνου της ομάδος μας σήμερα με κανέναν να μην μπορεί με βεβαιότητα να εξηγήσει το τι ακριβώς ήθελε να πετύχει ο ΑΡΗΣ αγωνιζόμενος με αυτόν τον τρόπο. Κατόπιν μπόλικης σκέψη η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι θέλαμε με παιχνίδι υπομονής θωρακίζοντας την άμυνα να εξαντλήσουμε και να εκνευρίσουμε τον Ολυμπιακό και όταν η κούραση θα ήταν εμφανής στους αντιπάλους να βγούμε μπροστά. Διαφορετικά τίποτα άλλο δεν δικαιολογεί αυτό που είδαμε τακτικά από τον ΑΡΗ σήμερα. Εκτός και αν η πίστη ότι δεν περνάει τίποτα από την άμυνα μας έφθασε σε υπερφυσικά επίπεδα. Και όλα αυτά σε ένα παιχνίδι όπου ο αντίπαλος ήταν εμφανώς κουρασμένος και δεν έπιασε κάποια σπουδαία απόδοση.
ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΤΟ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ
Υπάρχουν παιχνίδια όπως με τα Γιάννενα που λες ότι με την εικόνα που είχαν οι παίκτες ο προπονητής δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα. Υπάρχουν όμως παιχνίδια και σαν το σημερινό όπου λες το ανάποδο. Πώς να λειτουργήσουν οι παίκτες ορθολογικά και να βγουν προς την επίθεση όταν η λέξη άμυνα και η προσοχή στα μετόπισθεν ήταν το μοναδικό πλάνο. Πολλά λάθη ακόμη και σε απλές μεταβιβάσεις, τεράστια διστακτικότητα να ανέβει ο οποιοσδήποτε ακόμη και στις 3-4 φάσεις όπου «φώναζαν» αντεπίθεση και ένα άγχος για να κυκλοφορήσει η μπάλα στα μετόπισθεν ώστε να «ξοδέψουμε» χρόνο που οδηγούσε σπασμωδικές αντιδράσεις. Αν αυτή η εικόνα δεν ήταν αποτέλεσμα του αγωνιστικού προσανατολισμού που είχε η ομάδα σήμερα, τότε τι ήταν;
ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ Ο ΜΑΝΟΥΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ VAR
Ναι ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν έθελξε με την απόδοση του. Έλα όμως που με μια πενηνταρίσια διαιτησία τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι εντελώς διαφορετικά! 2 καθαρά πέναλτι στο πρώτο ημίχρονο «πνίγηκαν» από τον Μανούχο και το VAR όπως και κάμποσες κίτρινες εις βάρος του Ολυμπιακού. Ενώ το εξόφθαλμο φάουλ λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή του Ολυμπιακού στο 92’ μπροστά στα μάτια του Μανούχου ξεγύμνωσε την αγωνία του για να λήξει το παιχνίδι. Άλλη μια πετυχημένη αποστολή για τους Έλληνες καμικάζι-διαιτητές.
ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝ…
Η σημερινή εμετική διαιτησία δεν δίνει το παραμικρό άλλοθι στην ομάδα μας για την εικόνα της αλλά δεν παύει να είναι μια πραγματικότητα. Πιο λυπηρό όμως από τις αποφάσεις του Μανούχου είναι αυτό το καταραμένο ΑΝ… τι θα γινόταν άραγε ΑΝ ο ΑΡΗΣ έμπαινε να παίξει το παιχνίδι του, προσπαθούσε να πιέσει λίγο ψηλά τον κουρασμένο αντίπαλο, προωθούσε την μπάλα μπροστά αντί να την γυροφέρνει στα μετόπισθεν και κοιτούσε στα μάτια τον αντίπαλο χωρίς φόβο; Πόσο διαφορετικά χειρότερη δηλαδή θα μπορούσε να ήταν η έκβαση του αγώνα;
ΥΓ. Είπαμε παίζεις στην έδρα του πρωταθλητή δεν είναι και το πιο εύκολο να πας εκεί και να τον κάνεις σουρωτήρι. Δεν γίνεται όμως να τρως το γκολ στο 54’ και να συνεχίζεις να παίζεις παθητικά μέχρι το 80’!
Αν κάτι λείπει από την καλή παράδοση που έχει χτίσει ο ΑΡΗΣ μας στις επισκέψεις του προς την πρωτεύουσα τα τελευταία χρόνια αυτό είναι μια νίκη επί του Ολυμπιακού. Και όταν λέμε νίκη εννοούμε την νίκη με τους 3 βαθμούς και όχι κάποιες κερδισμένες εντυπώσεις για την τιμή των όπλων… Αν σε αυτές τις αποτυχημένες επισκέψεις στο Καραϊσκάκης προσθέσουμε και τις υπόλοιπες αποτυχίες κόντρα στον Ολυμπιακό τότε το «σπάσιμο» αυτής της αρνητικής παράδοσης είναι ο ξεκάθαρος στόχος-πρόκληση του Άκη Μάντζιου και των παικτών του. Μπορεί αυτός ο ΑΡΗΣ; Φυσικά και μπορεί αρκεί να του το επιτρέψουν αλλά και ο ίδιος να μην δείξει τάσεις αυτοχειρίας όπως σε αρκετά παιχνίδια τα τελευταία χρόνια.
Ο ΓΡΙΦΟΣ ΤΩΝ 11 ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΕΝΤΙΑΓΕ
3 σερί νίκες έχει ο ΑΡΗΣ μας όντας στην 3η θέση της βαθμολογίας(της πραγματικής βαθμολογίας) και αυτές όπως και τις υπόλοιπες στο πρωτάθλημα δεν τις πέτυχες με τα πάντα να κυλάνε αρμονικά αλλά τις πέτυχε εν μέσω σημαντικών απουσιών, ξαφνικών προβλημάτων της τελευταίας στιγμής και συνεχής πίεσης. Οπότε το να σταθούμε στην απουσία του πολύτιμου Καμαρά ή του αξιόπιστου Σούντγκρεν ουσιαστικά υποβαθμίζουμε την όλη φετινή προσπάθεια. Ο Μάντζιος έχει πληθώρα επιλογών και είναι σε μεγάλο βαθμό αποκλειστική του ευθύνη να κρατάει τους παίκτες του σε εγρήγορση. Σε εγρήγορση όπως πρέπει να είναι ο Σάκιτς που θα αντικαταστήσει τον Σούντγκρεν αλλά και όπως πρέπει να είναι όλοι όσοι αγωνισθούν στο αυριανό παιχνίδι. Φυσικά και υπάρχουν διλήμματα αλλά η λογική προτάσσει συγκεκριμένες αποφάσεις. Μπερτόγλιο και Εντιαγέ είναι 2 εξαιρετική παίκτες, κομβικοί για τον φετινό ΑΡΗ. Το να τους βάλεις και τους 2 μαζί ίσως και να αποτελεί και ρίσκο. Ενώ σίγουρα θα πρέπει να σκεφτεί ότι ίσως και να πρέπει να κρατήσει έναν από τους 2 στον πάγκο ως game changer αλλά και για ανάσες στην νευραλγική θέση που αγωνίζονται. Για την επίθεση τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα χωρίς τον Καμαρά. Η συνταγή λέγεται Ντάνιελ Μαντσίνι με παιχνίδια σαν αυτό του Καραϊσκάκη όπως αναμένεται να εξελιχθεί να του ταιριάζουν απόλυτα. Μάνος και Λόπεθ είναι πίσω σε ρυθμό και δύσκολα να βρουν μέσα από ένα τέτοιο παιχνίδι. Όσο για το τέρμα εκεί το πιθανό είναι να παραμείνει ο Ντένις κάτω από τα δοκάρια παρά την επιστροφή Κουέστα.
ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ
Δεν είναι τυχαία πρώτος και με διαφορά ο Ολυμπιακός στην βαθμολογία και αυτό είναι κάτι που του το αναγνωρίζουν όλοι. Όπως όμως αναγνωρίζουν και όλοι ότι αυτός ο Ολυμπιακός έχει πολλές αδυναμίες και τρωτά σημεία. Όταν μάλιστα προέρχεται και από ένα ευρωπαϊκό ταξίδι τότε και ο παράγοντας κούραση δικαιολογημένα μπαίνει στη συζήτηση. Απέναντι σε αυτόν τον Ολυμπιακό ο ΑΡΗΣ πρέπει να παρουσιαστεί αποφασισμένος όπως μπήκε στην Τούμπα, αποτελεσματικός και πιστός στο πλάνο του όπως έκανε στα 3 τελευταία νικηφόρα παιχνίδια. Αυτά ήταν τα στοιχεία που έκαναν την διαφορά και του χάρισαν τις νίκες χωρίς καν να πιάσει κάποια σπουδαία απόδοση. Και φυσικά εφόσον όλα κυλήσουν θετικά να μην κλωτσήσει την ευκαιρία για νίκη όπως αρκετές φορές έχει κάνει με μεγάλη ευκολία. Δύσκολη αποστολή που μπορεί όμως να ολοκληρωθεί με επιτυχία.
ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΤΗΝ ΒΑΘΜΟΘΗΡΙΑ
Πολύ ντόρος γίνεται τα τελευταία χρόνια από τους αλλόθρησκους(επηρεάζοντας και συνΑρειανούς) για τις σχέσεις Ολυμπιακού-ΑΡΗ με τα αποτελέσματα στα μεταξύ μας παιχνίδια να δίνουν τροφή σε αυτά τα σχόλια. Ακόμη και αν η πραγματικότητα των μεταξύ μας αναμετρήσεων είναι πολύ διαφορετική από το τελικό αποτέλεσμα και απέχει έτη φωτός από τις κακοπροαίρετες ερμηνείες δεν παύει στην «καθημερινότητα» του ΑΡΗ μας να απουσιάζει μια νίκη επί του Ολυμπιακού, πόσο μάλλον μια νίκη στο Καραϊσκάκη. Παρά τα όποια προβλήματα και αγωνιστικές ανορθογραφίες αυτός ο ΑΡΗΣ μπορεί να πάρει τη νίκη που τόσο θέλουμε και να συνεχίσει απτόητος την ανοδική του πορεία. Αρκεί όπως έκανε και μέσα στην Τούμπα να το πάει μέχρι το τέλος και την ευκαιρία που θα του δοθεί για την νίκη να την αρπάξει από τα μαλλιά και να μην την αφήσει μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης. Πάμε για το διπλό ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!
ΥΓ. Μετά τον ορισμό του Μανούχου το επόμενο «κόλπο» του Κλάτενμπεργκ θα είναι ο αντίπαλος του ΑΡΗ να έχει το «νόμιμο» δικαίωμα να επιλέγει τους διαιτητές που θέλει! Έτσι και αλλιώς κάπως τσουλάει το πράγμα φέτος.
Σε φόβο και τρόμο των "big-πορδ" εξελίσσεται ο φετινός ΑΡΗΣ με τις εμφανίσεις του κόντρα σε ΑΕΚ και μπαογκ να ξεγυμνώνουν τον καλοστημένο μηχανισμό των "μεγάλων" της σουπερλίγκας όπως συστηματικά παρουσιάζονται. Ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη είναι ο επόμενη πρόκληση για τους παίκτες του Σ.Παντελίδη όπου θα προσπαθήσουν να επαναλάβουν αυτό που πέτυχαν στα τελευταία 2 παιχνίδια όπου κόντρα στους "πρωταθλητές" δέχθηκαν μόλις μια τελική στην εστία!
Εκτός του φορμαρισμένου Ντιγκινί άλλο ουσιαστικό πρόβλημα για τον Παντελίδη δεν υπάρχει. Ωστόσο η επιστροφή του Τόνσο δίνει ένα ακόμη ένα όπλο στα χέρια του κόουτς χωρίς βέβαια να θεωρείται βέβεαιο ότι θα καλύψει το κενό του Ντικγκινί μιας και δοκιμάστηκε και σχήμα με τον Φετφατζίδη. Το ίδιο ισχύει και για τον Τζανακάκη που επιστρέφει κανονικά αλλά μόνο δεδομένη δεν πρέπει να θεωρείται η συμμετοχή του μιας και ο Βαλεριάνος μετά την εμφάνιση του κόντρα στην ΑΕΚ πιθανόν να χρησιμοποιηθεί και πάλι ως δεξί μπακ. Ο πολύ καλός Ματίγια των τελευταίων αγωνιστικών μάλλον θα κρατήσει και σήμερα τον Μπάσα στον πάγκο αν και το σημερινό παιχνίδι μοιάζει να ταιριάζει περισσότερο στον διεθνή Αλβανό. Στην κορυφή ο Γιουνές εκτός απροόπτου θα συνεχίσει κανονικά μιας και κόντρα στην ΑΕΚ έδειξε ως έναν βαθμό να προσαρμόζεται στο νέο αγωνιστικό στυλ των κιτρίνων. Αυτό όμως που προέχει είναι η ομαδική αμυντική λειτουργία της ομάδος μιας και έτσι ο ΑΡΗΣ κατάφερε να εγκλωβίσει τους αντιπάλους του και να τους αναγκάσει σε μια "κακή μέρα" όπως θέλουν να πιστεύουν. Στην επίθεση πλέον με τον Λάρσον στην μηχανή η ομάδα έχει γίνει πιο απρόβλεπτη, με σαφώς περισσότερες επιλογές και εφόσον μας δοθεί η ευκαιρία θα μπορέσουμε να κάνουμε τη ζημιά.
Ο Ολυμπιακός όπως είχε δείξει και στο πρώτο παιχνίδι στο Κλεάνθης Βικελίδης είναι μια πολύ δυνατή και επικίνδυνη ομάδα που δεν σου επιτρέπει να χαλαρώσεις ούτε μια στιγμή. Ωστόσο ο ΑΡΗΣ όπως έχει μεταμορφωθεί τους τελευταίους μήνες μας δίνει το δικαίωμα να πιστεύουμε στη νίκη κόντρα σε οποιοδήποτε αντίπαλο στην Ελλάδα. Όσο για τον προστάτη των "bigπορδ" Τάσο Σιδηρόπουλο ελπίζουμε να τον οδηγήσουμε σε απόγνωση όπως ακριβώς κάναμε με τον συνάδελφο του τον Διαμαντόπουλο την περασμένη αγωνιστική! Ρε ΑΡΗ ρε ΑΡΗ ρε ΑΡΗ άντε και γ#$#^ το βρώμερο το ψάρι!
ΥΓ. Για φίλους και εχθρούς που πιστεύουν ότι ο Αρειανός βλέπει φαντάσματα ευτυχώς υπάρχει και η στατιστική που επιβεβαιώνει την "γκρίνια" όποτε ακούμε το όνομα Σιδηρόπουλος. Ούτε μια νίκη σε ντέρμπι στα τελευταία 8 που "έτυχε" και σφύριξε ο Σιδηρόπουλος. https://www.pressaris.gr/18-3-5-%CE%BC%CE%B5-%CF%83%CE%B9%CE%B4%CE%B7%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF-%CE%BF-%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%82-4-4-8-%CE%BF-%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82/
ΥΓ2. Ολυμπιακός και μπαογκ βαδίζουν χέρι χέρι σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το πλάνο τους σαν ομάδα έχει σχεδιαστεί ακριβώς από το ίδιο χέρι. Παράγκες, πρώην διαιτητές και πρώην αστυνομικούς για υπαλλήλους, δανεικούς από εδώ και από εκεί και οπαδικούς και μιντιακούς στρατούς που ανά πάσα στιγμή αναλαμβάνουν δράση. Κάπως έτσι βγήκε παραμονή του αγώνα το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού για τον Ματέο Γκαρσία.
ΥΓ3. Δεν ασχολούμαστε με τα "επιχειρηματικά" του προέδρου μας αλλά από τις αντιδράσεις που υπάρχουν για τις κινήσεις του αντιλαμβανόμαστε ότι κινείται σωστά και αποτελεί απειλή για τους αντιπάλους μας.
Το έχουμε αναλύσει το συγκεκριμένο πρόβλημα ξανά και ξανά. Ανεξάρτητα από διοίκηση, προπονητή και παίκτες το πρόβλημα της νοοτροπίας παραμένει.[…]
Αν δεν αλλάξει αυτή η ηλίθια,κομπλεξική και φοβική νοοτροπία δεν υπάρχει ελπίδα, φίλε Πλάνετ.Το έχουμε ξαναδεί το έργο πολλές φορές[…]
Δεν ξέρω αν ήταν τόσο η δικιά μου θέληση για να δω πιο επιθετικό ποδόσφαιρο αλλά μου φάνηκε ότι και[…]
Η ομάδα χρειάζεται βελτίωση όπως γράφεις φίλε Πλάνετ στην κυκλοφορία της μπάλας και στα τελειώματα των φάσεων, όταν σ' αυτά[…]
Φίλε Kerr, το βασικό πρόβλημα δεν είναι ότι η διοίκηση δεν βλέπει την ανάγκη ύπαρξης τεχνικού διευθυντή και σοβαρού τεχνικού[…]
Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ μας μέσω του διαδικτύου!