Με τον βαθμό της ισοπαλίας βολεύτηκε η αγαπημένη μας ομάδα στο ντέρμπι της πόλης, σε ένα παιχνίδι με ελάχιστες φάσεις. Η καλή παρουσία του Βεστράτε και η γενικότερη βελτίωση στην ομαδική άμυνα που έδειξε ο ΑΡΗΣ σήμερα ήταν αυτό που ουσιαστικά οδήγησε στην ισοπαλία παρόλο που ο αντίπαλος μας πίεσε αρκετά χωρίς όμως να καταφέρνει να γίνεται απειλητικός.  Ικανοποίηση για το Χ με δεδομένα τα λάθη στον αγωνιστικό σχεδιασμό και τα προβλήματα τραυματισμών που ταλαιπωρούν την ομάδα από την αρχή της σεζόν.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΜΕ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΕ ΝΕΥΡΑ

Η απρόσμενη απουσία των Νταρίντα και Τζούρασεκ άλλαξε τα πλάνα του Μάντζιου με τον Βεστράτε να παίρνει θέση στο αρχικό σχήμα και τον Μοντόγια να παίζει ως αριστερός μπακ αφήνοντας την δεξιά πλευρά στον Οντουμπάτζιο που επέστρεψε στην ενδεκάδα. Αφού κύλησαν τα πρώτα λεπτά βασανιστικά με τους παίκτες μας να παλεύουν να κάνουν το λάθος και να χαρίσουν ένα γρήγορο προβάδισμα στους αντιπάλους μας, η κατάσταση άρχισε να εξομαλύνεται. Ναι μεν ο μπάογκ πίεζε και έδειχνε περισσότερη θέληση για να κοιτάξει προς την εστία αλλά επί της ουσίας δεν κατάφερνε κάτι. Οι σωστές τοποθετήσεις των παικτών μας και η καταλυτική παρουσία του Βεστράτε ανάγκασαν τον συμπολίτη σε ένα μονότονο προβλέψιμο παιχνίδι από τα πλάγια. Ο ΑΡΗΣ ήθελε να χτυπήσει στην αντεπίθεση, του δόθηκαν οι ευκαιρίες να το κάνει αλλά ο πολύ καλός κατά τα άλλα… Μορόν τις κρίσιμες τις πάσες τις πέταξε στα σκουπίδια.

ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΟ Χ

Ο χρόνος όπως φάνηκε κυλούσε υπέρ μας.  Η ομάδα άντεχε στην πίεση χωρίς να δέχεται καν φάσεις, ο  μπάογκ ξέμενε από δυνάμεις και πλησίαζε η στιγμή μας για να βγούμε ψηλά.  Με περισσότερη συγκέντρωση από τα πρώτα 45’ αρχίσαμε να κρατάμε μπάλα αποφεύγοντας τα φθηνά λάθη . Στις ελάχιστες ευκαιρίες που μας παρουσιάστηκαν δεν υπήρχε καθαρή σκέψη και πολύ πιο εύκολα από ότι φαινόταν αχρηστεύτηκαν.    Το παιχνίδι σχεδόν μέχρι το τέλος εξελίχθηκε μονότονα με τις 2 ομάδες να θέλουν να επιτεθούν αλλά να μην μπορούν και το Χ να φαντάζει δίκαιο αποτέλεσμα.

ΣΑΝ ΝΑ ΑΧΝΟΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΜΑΝΤΖΙΟΥ

Δεν νομίζω να ικανοποιήθηκε κανείς από τον ΑΡΗ που παρακολουθήσαμε σήμερα. Προφανώς και όλοι θα θέλαμε να δούμε έναν ΑΡΗ να δαγκώνει σίδερα και να παλεύει λυσσαλέα για τη νίκη. Αυτή είναι η ματιά του οπαδού… του προπονητή όμως είναι διαφορετική. Ο Μάντζιος είχε να αντιμετωπίσει μια σωρεία προβλημάτων για να καταστρώσει το πλάνο του και ως ένα βαθμό το πέτυχε. Ναι η ομάδα δεν κέρδισε αλλά με αυτή την  μέτρια εικόνα ουσιαστικά δέχθηκε 2 ευκαιρίες και ήταν μόλις μια σωστή πάσα στα 3 μέτρα απόσταση για να πάρει το διπλό.  Αυτός ήταν ο Μάντζιος όπως μας είχε συνηθίσει στην πρώτη θητεία του και προς τα εκεί δείχνει να βαδίζει η ομάδα. Το αν αρέσει η εικόνα ή όχι αυτή είναι άλλη συζήτηση. Σε ένα πρωτάθλημα όμως όπου οι βαθμοί μετράνε και οι καλές εμφανίσεις ξεχνιούνται γρήγορα αν δεν έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα ο Μάντζιος δείχνει στο ξεκίνημα του ικανός για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα που άφησε ο προκάτοχος του. Και με τις ποιοτικές μεταγραφές της τελευταίας στιγμής ίσως στην συνέχεια να απολαύσουμε έναν πολύ πιο ωραίο και αποτελεσματικό ΑΡΗ.

ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΣΥΜΜΑΖΕΎΕΤΑΙ

Παρά το μεταγραφικό μπάχαλο και την έλλειψη συνοχής αλλά και τους τραυματισμούς της τελευταίας στιγμής, ο ΑΡΗΣ άντεξε σε ένα δύσκολο παιχνίδι και έδειξε ότι με τον Μάντζιο αρχίζει να θυμίζει ομάδα. Θα μπορούσαμε με λίγο περισσότερη συγκέντρωση σε 2-3 φάσεις να βρούμε το γκολ αλλά στην κατάσταση που κατέβηκε σήμερα η ομάδα στάθηκε καλά. Πολλά πρέπει να διορθωθούν αλλά πλέον σαν να φαίνεται η ομάδα να μπαίνει στον σωστό δρόμο.

ΥΓ. Τόσες βουτιές και ορκασμοι μαζί και ούτε ένα μπέναλντι; και το γκολ οφσάιντ το δίνεις οφσάιντ; Σιδηρόπουλε είσαι καλά ; Ρωτάει και ανησυχεί ο Λουτσέσκου…

Αποστολή εξετελέσθη για το “διαιτητικό team” του Μπένετ όπου με τις αποφάσεις τους πλαστογράφησαν ένα ακόμη αποτέλεσμα στο γήπεδο της Τούμπας. Ο μη καταλογισμός πέναλτι στο 30’ και η αποβολή του Κουλιεράκη ήταν το σφύριγμα μεταξύ άλλων που σημάδεψε την αναμέτρηση… όπως ακριβώς σημάδεψαν το κεφάλι του βοηθού με το μπουκάλι αλλά δεν βαριέσαι… οι Αζερμπαϊτζανοί συνέχισαν το έργο τους απτόητοι. Δεν διαχειρίστηκε σωστά το 0-1 ο ΑΡΗΣ μας, που όμως υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μπορούσε να είχε φύγει με το διπλό.

ΤΟ ΝΩΘΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ «ΜΗΝΥΜΑ» ΤΟΥ ΑΓΚΑΓΙΕΦ

Με εξαίρεση την αντικατάσταση του Ντουκουρέ με τον Ετέμπο ο ΑΡΗΣ ήθελε να ελέγξει τον χώρο του κέντρου και να παρουσιαστεί πιο συμπαγής μεσοαμυντικά. Κάτι που πέτυχε εν μέρει μιας και ο συμπολίτης πίεζε και αναπτυσσόταν από τα πλάγια. Στις φάσεις που δημιούργησαν οι αντίπαλοι μας τα τελειώματα ήταν τραγικά και αυτό έδινε χρόνο στην ομάδα μας για να προσαρμοστεί στις ανάγκες του παιχνιδιού. Με το που ήρθε όμως η αντίδραση του ΑΡΗ που κέρδισε μέτρα και ξεκίνησε να απειλεί ήρθε η «απάντηση» του διαιτητή Αγκάγιεφ όπου δεν είδε πέναλτι στην ανατροπή του Ματέο Γκαρσία σε προφανή θέση για γκολ μέσα στην μεγάλη περιοχή. Όταν λοιπόν διαιτητής και VAR δεν βλέπουν αυτό το πέναλτι τότε για να κερδίσεις θα πρέπει να είσαι κατά πολύ καλύτερος από τον αντίπαλο σου. Όχι απλά καλύτερος αλλά κατά πολύ καλύτερος.

ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ

Από εκείνο το σημείο και μετά μάλλον οι παίκτες μας κατάλαβαν ότι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από τους αντιπάλους τους, ήλεγξαν το παιχνίδι κυκλοφορόντας σωστά την μπάλα και με σωστή πίεση άρχιζαν να γίνονται ολοένα και πιο απειλητικοί.  Από αυτή την πίεση και την κακή αντίδραση του αντίπαλου αμυντικού, ο Γκαρσία έκανε το κλέψιμο, ο Καμαρά πήρε την μπάλα και από κοντά τράνταξε τα γήπεδα γράφοντας το 0-1 λίγο πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου. Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ άρχισε το ίδιο άσχημα με το πρώτο δίνοντας την ευκαιρία στον μπαογκ όχι απλά να ισοφαρίσει αλλά και να κάνει την ανατροπή. Το ασύλληπτο σουτ Νταρίντα που έκανε το 2-2 λίγα λεπτά αργότερα έφερε νέα δεδομένα στο παιχνίδι. Ωστόσο η τύχη όπως και στο γκολ της ισοφάρισης του ποακ έτσι και στο 3-2 μας γύρισε την πλάτη και ένα σουτ που φαινόταν να το ελέγχει ο Κουέστα με την παρέμβαση του κεφαλιού του Πίρσμαν κατέληξε στα δίχτυα. Οι τραγελαφικές καθυστερήσεις, οι ψευτοτσαμπουκάδες, η «συστημένη» αποβολή του Καμαρά και ο έξτρα χρόνος που εξαφανίσθηκε ήταν ένα έργο που το αναμέναμε και το είχαμε ξαναδεί.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗΝ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ «ΤΥΦΛΟΥΣ» ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Για να κρίνεις αυτό το παιχνίδι αγωνιστικά θα πρέπει την φάση του 30’ να την διαγράψεις. Μια και το πιθανό σενάριο του 0-1 από το 30’ με τον μπαογκ να συνεχίζει με 10 παίκτες θα ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Στο παιχνίδι όμως που είδαμε ο ΑΡΗΣ για ακόμη μια φορά πλήρωσε την αστάθεια του και την έλλειψη ψύχραιμης αντίδρασης όποτε ο αντίπαλος πιέζει. Ήξερε ότι ο συμπολίτης πιέζει από την αρχή και μέχρι στο 20’ με 25’ από σύμπτωση δεν δέχθηκε γκολ. Ισορροπείς το παιχνίδι, παίρνεις τον έλεγχο, σκοράρεις και πας αποδυτήρια με 0-1. Δεν ήταν αναμενόμενο ότι οι αντίπαλοι θα πίεζαν λυσσαλέα για την ισοφάριση; Τι έκανες; Κλείστηκες πίσω, δέχθηκες 2 γκολ και μετά ψάχτηκες να δεις αν μπορείς να αντιδράσεις. Δεν ξέρω αν ο Τερζής θα έπρεπε να προχωρήσει νωρίτερα σε αλλαγές αλλά αυτή η κακή διαχείριση του 0-1 είναι κάτι που το έχουμε ξαναδεί. Όπως και τις κακές αντιδράσεις του Καμαρά με την κόκκινη πλέον να φράζεται στο στοίχημα. Δεν φαινόταν; δεν το περιμέναμε; δεν το έβλεπε ο Τερζής; κανείς δεν ξέρει.

ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ

Με το άκουσμα του ορισμού της συγκεκριμένη διαιτητικής ομάδας, ανάλογου επιπέδου με αυτή του Α γύρου δεν περιμέναμε κάτι το διαφορετικό. Οι Αζερμπαϊτζανοί την έκαναν την δουλειά τους και οι «εξυγιαντές» πήραν μια ακόμη «υπερήφανη» πλαστή νίκη με τον τρόπο που τους χαρακτηρίζει. Με τους τυφλούς διαιτητές, με τα χαλασμένα VAR, με τα μπουκάλια στα κεφάλια των διαιτητών, με τις καθυστερήσεις τους και τους ψευτοτσαμπουκάδες τους. Ναι, υπήρχε και η κακή διαχείριση του 0-1 από τον ΑΡΗ μας, ναι υπήρχε και η ατυχία στα 2 γκολ του μπαογκ. Ναι υπήρχε και το πέναλτι και η αποβολή που θα άλλαζαν τις συνθήκες του αγώνα από το 30’ πολύ πριν γίνουν όλα τα παραπάνω...

ΥΓ. Και κάπου εκεί θυμάσαι ένα πλαστικό μπουκάλι που έπεσε στο μπούτι της Κουρουμπίλιας και έχασες την έξοδο στην Ευρώπη.

Με το χειρότερο τρόπο ολοκληρώθηκε το ντέρμπι της πόλης για την ομάδα μας όπου γνώρισε μια αναπάντεχη ήττα έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι. Δεν το τελείωσε στο πρώτο ημίχρονο όπου είχε σπουδαίες ευκαιρίες(και 2 δοκάρια) για να πολλαπλασιάσει τα τέρματα του και έδωσε το δικαίωμα στον διαιτητή και στο VAR να κάνουν τα δικά τους χαρίζοντας ουσιαστικά τη νίκη στον μπάογκ. Σε έναν μπάογκ που όσο παιζόταν ποδόσφαιρο δεν έδειξε τίποτα αλλά με του που έγινε τσίρκο το παιχνίδι έλαμψε με τις αστειότητες του.

ΠΡΟΣΗΛΩΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ

Απόλυτα συγκεντρωμένος στο πλάνο του Τερζή παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας στο πρώτο ημίχρονο με τους παίκτες μας να έχουν σωστές τοποθετήσεις και καλή κυκλοφορία της μπάλας. Ο Πάλμα έδειξε από νωρίς την διάθεση του να πάρει πρωτοβουλίες στην επίθεση και αν και στην πρώτη προσπάθεια του δεν βρήκε εστία, στη δεύτερη με αριστοτεχνικό σουτ έγραψε το 1-0. Η συνέχεια ήταν ανάλογη με τον ΑΡΗ να κινείται όπως πρέπει μέσα στο γήπεδο και να βρίσκει με υπομονή τους τρόπους για να απειλήσει. Καμαρά, Ιτούρμπε και Γκαρσία ήταν οι πρωταγωνιστές στις σημαντικές ευκαιρίες που δημιουργήσαμε με το δοκάρι 2 φορές και μερικές κακές επιλογές στις υπόλοιπες να μας στερούν και ένα δεύτερο γκολ. Η εικόνα έδειχνε τον ΑΡΗ να κυριαρχεί μέσα στο γήπεδο και πέρα από κάποια δωράκια της άμυνας μας ο μπαογκ δεν είχε τίποτα να επιδείξει.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΟ ΣΚΟΡ, ΤΟ VAR ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ

Όσο καλές και αν έδειχναν οι προϋποθέσεις που είχαν δημιουργηθεί στα πρώτα 45’ για μια εύκολη επικράτηση η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Ο ΑΡΗΣ οπισθοχώρησε ελαφρώς βγάζοντας αδικαιολόγητο άγχος για την διαφύλαξη του 1-0 ξεχνώντας στα αποδυτήρια την ευκολία με την οποία έλεγχε το παιχνίδι χωρίς να απειλείται ιδιαίτερα. Φυσικά το ότι ο αντίπαλος μας κέρδισε μερικά μέτρα στο γήπεδο δεν σημαίνει ότι έκανε ευκαιρίες… και ως συνήθως ήρθε το VAR για να του δώσει την ώθηση που χρειαζόταν για να κάνει τα δικά του. Με ένα απίστευτο πέναλτι σε μια φάση από αυτές που γίνονται κάμποσες σε κάθε παιχνίδι για άλλη μια φορά ανακαλύφθηκε παράβαση από το VAR και ο μπάογκ από εκεί που δεν μπορούσε να κάνει ούτε μια οργανωμένη επίθεση κατάφερε να ισοφαρίσει και να πάρει πέρα από το γκολ και την ψυχολογία. Σε αυτό το σημείο πέρα από την αδράνεια του Τερζή από τον πάγκο φάνηκε και η κακή μας νοοτροπία. Αντί να ηρεμήσουμε και να ξαναψάξουμε τους τρόπους για να βγούμε μπροστά παρασυρθήκαμε από τα καραγκιοζλίκια των αντιπάλων και αφήσαμε το ποδόσφαιρο στην άκρη. Και όταν το παιχνίδι δεν περιορίζεται στα καθαρά αγωνιστικά ο ΑΡΗΣ υστερεί… και δέχεται και 2^ο γκολ σε μια φάση όπου οι γραμμές του VAR φαίνεται να έχουν τοποθετηθεί περίεργα. Άλλες φορές στο πόδι, άλλες φορές στο χέρι, άλλες φορές στο σώμα, ανάλογα με το ποιος είναι να ευνοηθεί. Ματς ροντέο, με τον Σουηδό να έχει χάσει τον έλεγχο και τους παίκτες του μπάογκ να δείχνουν με κάθε ευκαιρία το «ποδοσφαιρικό μεγαλείο» που χαρακτηρίζει αυτή την ομάδα. Αντί για 25’ παίξαμε με το ζόρι 10’ σε μια ακόμη αγωνιστική όπου η διαιτησία και το VAR βάζουν την σφραγίδα τους.

ΑΛΛΟ Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ

Το να διαχωρίζεις το κομμάτι της διαιτησίας από το υπόλοιπο παιχνίδι είναι ολίγον τι παράλογο μιας και αν δεν υπήρχε το πέναλτι-φάντασμα όλα πιθανόν να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όσο παίχτηκε ποδόσφαιρο ότι δεν θα πρέπει να ασχοληθούμε με τα δικά μας λάθη και να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Είδαμε από την μια πλευρά έναν προπονητή να ανακατεύει την τράπουλα και να δίνει ζωντάνια στην ομάδα του και από την άλλη έναν προπονητή χαμένο στην αδράνεια του να παρακολουθεί άπραγος το πρόβλημα στην δεξιά πλευρά της άμυνας μας.  Όσο αφορά το γενικότερο κομμάτι της νοοτροπίας και την αλλαγή σκέψης των παικτών μας που παραχώρησαν αδικαιολόγητα μέτρα στους αντιπάλους μας εκεί πραγματικά δεν ξέρεις που να το χρεώσεις… Αυτές ήταν οι οδηγίες που δόθηκαν στα αποδυτήρια; Λειτούργησαν ενστικτωδώς οι παίκτες μας χάνοντας την συγκέντρωση τους; Άγνωστο… Σίγουρα πάντως ο ΑΡΗΣ άφησε στα αποδυτήρια την προσήλωση στο αρχικό πλάνο και αφέθηκε στο τσίρκο του Β ημιχρόνου που μερικοί το χαρακτηρίζουν ποδόσφαιρο.

ΔΕΝ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕ… ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Όταν δεν καθαρίζεις τη νίκη στο σημείο που κυριαρχείς και αφήνεις τους άλλους να ελπίζουν… τότε ο κάθε διαιτητής, το κάθε VAR και η κάθε ομάδα που προτιμάει παιχνίδι ροντέο αντί για κανονικό ποδόσφαιρο αρπάζει την ευκαιρία για να σου κλέψει τη νίκη που αξίζεις. Ολοκληρωτική ήττα για τον ΑΡΗ μας που δεν μπόρεσε να αντιδράσει σε μια ακόμη ποδοσφαιρική αλητεία εις βάρος  του.

ΥΓ. Όχι ότι αν θα έπαιζε ο Κουέστα η νίκη ήταν εξασφαλισμένη… αλλά θα μας εξηγήσει κανείς με ποιο σκεπτικό επιλέχθηκε ο Σιαμπάνης αντί για τον βασικό τερματοφύλακα(και αρχηγό της ομάδας) στην καλύτερη του φάση από τότε που ήρθε στην ομάδα μας;

Με τον εκστασιασμένο κόσμο να δίνει φτερά στα πόδια των παικτών μας και να λυγίζει την αντίσταση των αντιπάλων μας, η ομάδα πήρε μια σπουδαία νίκη με ξεχωριστή βαθμολογική και ψυχολογική σημασία! Τα μακρινά σουτ των παικτών του μπάογκ και το «σπρώξιμο» από τη διαιτησία δεν ήταν αρκετό όπως αποδείχθηκε. Ο Σανόγκο έγραψε την εισαγωγή, ο Νότε πρόσθεσε μπόλικα κεφάλαια και ο Χάγκινς τον νικηφόρο επίλογο μιας δύσκολης αναμέτρησης που είχε όμως αίσιο τέλος. Ξέφρενο πάρτι στο κατάμεστο Παλέ που με τον παλμό του  κόσμου αλλά και το τελετουργικό με τα χαρτάκια στο τζάμπολ θύμισε κάτι από τα παλιά.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΑΛΛΑ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΕΙΧΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΓΝΩΜΗ

Φουριόζος μπήκε ο ΑΡΗΣ στο πρώτο δεκάλεπτο με τον Νότε να οδηγεί στο σκοράρισμα και τον Σανόγκο να αξιοποιεί ιδανικά τις ασίστ των συμπαικτών του. Νωρίτερα βέβαια φρόντισαν οι διαιτητές να μας δείξουν τα δόντια τους στέλνοντας ουσιαστικά τον Γκούντουιν από νωρίς στον πάγκο με 3 φάουλ …τουλάχιστον τα 2 ανύπαρκτα. Μπόλικα φάουλ από την μια πλευρά, ανοχή στην άμυνα από την αντίπαλη πλευρά, βολές και κάποια μακρινά σουτ ήταν όλο το παιχνίδι του συμπολίτη. Ναι μεν προσπαθούσε ο ΑΡΗΣ να χτίσει μια διαφορά ασφαλείας αλλά κάθε φορά οι διαιτητές ήταν εκεί να τον σταματήσουν με συνεχόμενα σφαλτσοσφυρίγματα.

ΑΝΤΕΞΕ ΣΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΧΑΓΚΙΝΣ «ΚΛΕΙΔΩΣΕ» ΤΗ ΝΙΚΗ

Με τους διαιτητές και τα τρίποντα του μπαογκ να συνεχίζουν να προβληματίζουν όλα έδειχναν ότι θα πηγαίναμε σε ένα οριακό και αγχωτικό φινάλε με την πίεση να λειτουργεί εις βάρος μας λόγω έδρας. Έλα όμως που λίγα λεπτά πριν τη λήξη ο Χάγκινς αποφάσισε να αφήσει την χειρότερη εμφάνιση του στην άκρη και να δικαιώσει όλους αυτούς που τον θεωρούν το κορυφαίο γρανάζι της φετινής μηχανής του ΑΡΗ. Όταν η διαφορά έγινε οριακή(+1) και  η μπάλα έκαιγε, βγήκε μπροστά, πήρε όλες τις επιθέσεις με απόλυτη ψυχραιμία και κατάφερε με τη βοήθεια των συμπαικτών του στην άμυνα και στα ριμπάουντ να το μετατρέψει σε μαξιλαράκι νίκης!

ΕΠΑΙΞΕ ΑΝΑΡΧΑ, ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΕΙΧΕ “BALLS”

Χίλιες δύο διακυμάνσεις είχε ο ΑΡΗΣ στην απόδοση του παρόλο που δεν έχασε ποτέ το προβάδισμα στο σκορ. Από το ψυχωμένο ξεκίνημα και το καλό μοίρασμα της μπάλας, πήγαμε σε ένα άναρχο στυλ με αψυχολόγητες επιθέσεις και αμυντικά κενά μέχρι το τελευταίο πεντάλεπτο όπου είδαμε μια άμυνα να βγάζει φωτιές και έναν Χάγκινς στο ρόλο του ηγέτη.  Περισσότερο έμοιαζε ο ΑΡΗΣ να ανταγωνίζεται τον κακό του εαυτό και τα σφαλτσοσφυρίγματα παρά να προβληματίζεται με την ευστοχία των αντιπάλων.  Μπορεί ο Νότε να έκανε ίσως την καλύτερη εμφάνιση του σκοράροντας 26, κλέβοντας κάμποσες μπάλες και κερδίζοντας σημαντικά ριμπάουντ στο τέλος αλλά από την εξίσωση των κορυφαίων δεν γίνεται να λείψουν οι Σανόγκο και Χάγκινς. Ο Σανόγκο πέρα από το εκρηκτικό του ξεκίνημα έδωσε σπουδαίες μάχες κάτω από το καλάθι και έπαιξε καταπληκτικές άμυνες στα κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού. Ενώ ο Χάγκινς όπως γράψαμε και πιο πριν ξαφνικά εμφανίσθηκε στο γήπεδο όταν ζόρισαν τα πράγματα και απλά «τελείωσε» τον μπάογκ. Δεν απέφυγε τα λάθη ο Καστρίτης ωστόσο από την στιγμή που το τελικό αποτέλεσμα τον δικαιώνει όλα είναι ανούσιες λεπτομέρειες.

ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΗΘΕΛΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Θέληση, πείσμα, δίψα για τη νίκη εντός και εκτός παρκέ που το διέκρινες με ευκολία ρίχνοντας μια ματιά στις κερκίδες αλλά και στα μάτια των παικτών μας.  Ο κόσμος ήθελε τη νίκη σαν τρελός και το απέδειξε εξαντλώντας τα εισιτήρια της αναμέτρησης με γοργούς ρυθμούς. Αντίστοιχα και η ομάδα ήθελε να σπάσει το αρνητικό σερί των 3 ηττών αλλά και να αποδείξει ότι η εμφάνιση στο παιχνίδι του Α’ γύρου ήταν μια κακή συγκυρία. Οι 3 διαιτητές αποδείχθηκαν λίγοι για να σταματήσουν τον Νότε, τον Σανόγκο, τον Χάγκινς και τα άλλα παιδιά… και το ντέρμπι βάφτηκε κίτρινο! Σπουδαία νίκη σε μια ημέρα όπου το Παλέ θύμισε κάτι από το ένδοξο παρελθόν και όλη η φίλαθλη Ελλάδα κατάλαβε ότι με τους τρελούς οπαδούς του Θεού του Πολέμου δεν τα βάζεις! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ, συνέχισε να τους πονάς!

ΥΓ. Με 50-50 διαιτησία από το ημίχρονο θα είχε τελειώσει το παιχνίδι με 20+ διαφορά.

ΥΓ2. Έγινε η αρχή στις οργανωμένες αντιδράσεις, αναμένουμε ανάλογη και ακόμη πιο δυνατή συνέχεια!

Δεν τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ μας στην Τούμπα γνωρίζοντας την ήττα με 1-0 από τον συμπολίτη σε ένα παιχνίδι που σημαδεύτηκε από τη διαιτησία του Μπόγκναρ και τις «αποφάσεις» των βοηθών του στο  VAR. Από το ανύπαρκτο πέναλτι που απέκρουσε ο Κουέστα, το εξόφθαλμο επιθετικό φάουλ στη φάση του γκολ που έκρινε την αναμέτρηση μέχρι και τα «επιλεγμένα» φάουλ σε κάμποσες φάσεις. Η ομάδα σίγουρα δεν ήταν αυτή που έπρεπε στο ντέρμπι αλλά δεν παύει το τελικό αποτέλεσμα να έχει διαμορφωθεί ξεκάθαρα από τις διαιτητικές αποφάσεις.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΤΑ ΦΘΗΝΑ ΛΑΘΗ

Και οι 2 ομάδες μπήκαν με στόχο να κρατήσουν και να κυκλοφορήσουν την μπάλα με τον αντίπαλο μας να ανεβαίνει πιο συχνά προς την περιοχή μας. Και αν στο ξεκίνημα φάνηκε ο ΑΡΗΣ να έχει τον έλεγχο και να μην αγχώνεται από την πίεση των αντιπάλων κάπου μετά το 25’ χάθηκε η συγκέντρωση και οδηγηθήκαμε σε μια  σχεδόν αδικαιολόγητη οπισθοχώρηση μιας και τα λάθη στον χώρο του κέντρου και η ευκολία που «πουλούσαμε» την μπάλα έσπαγαν νεύρα. Μια οπισθοχώρηση που έδωσε την ευκαιρία στον συμπολίτη να μένει ψηλά και να ψάχνει πιο έντονα το γκολ. Ωστόσο το γκολ στη λήξη του Α ημιχρόνου προήλθε μετά από ένα επιθετικό φάουλ πάνω στον Πίρσμαν σε μια καθαρή φάση όπου o διαιτητής και το VAR δεν είδαν απολύτως τίποτα!

ΧΑΛΑΡΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΕ ΦΛΥΑΡΗ ΚΑΤΟΧΗ

Στο Β ημίχρονο περιμέναμε να δούμε  έναν διαφορετικό ΑΡΗ που θα κυνηγήσει με πείσμα το γκολ αλλά αντί για αυτό είδαμε μια ομάδα να έχει την μπάλα στα πόδια της και να μην ξέρει πως να επιτεθεί. Παράλληλα είδαμε και πόσο μέτριος ήταν και ο αντίπαλος μας που αρκέστηκε στο «κάλπικο» γκολ και κλείστηκε στο καβούκι του σαν μια μικρή ομαδούλα με άναρχα διωξίματα και μπόλικες καθυστερήσεις. Είχαμε κάποιες στιγμές όπου θα μπορούσαμε να ισοφαρίσουμε αλλά βάσει της εικόνας του αγώνα στην επανάληψη θα έπρεπε να είχαμε δημιουργήσει πολλαπλάσιες ευκαιρίες.

ΝΤΕΡΜΠΙ ΜΕ ΣΗΜΑΔΕΜΕΝΗ ΤΡΑΠΟΥΛΑ

Μπορεί να ήταν αυτή η μια φάση του γκολ που διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα αλλά ο διαιτητής από το ξεκίνημα μας έστελνε τα μηνύματα. Από ανάποδα κόρνερ μέχρι, παίζεται σε κάθε πτώση παίκτη μας, παρατηρήσεις αντί για κίτρινες σε ξεκάθαρες παραβάσεις και μια κόντρα διαιτησία που μας έκοβε με κάθε ευκαιρία τα «φτερά». Ούτε καν τα προσχήματα δεν κρατήθηκαν,  καταλογίζοντας από το πουθενά πέναλτι σε μια φάση για χέρι με το VAR να κάνει τα «μαγικά» του και τον διαιτητή να συμφωνεί. Το ότι μετά το 65’ ξαφνικά ξεκίνησε να σφυρίζει και κάποιο φάουλ υπέρ μας απλά επιβεβαιώνει τον τρόπο σκέψης του Ούγγρου διαιτητή.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ

Ανέτοιμος πνευματικά παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα, δίνοντας χώρους στον συμπολίτη και επιτρέποντας του να μοιάζει απειλητικός παρόλο που αδυνατούσε να χτίσει μια ουσιαστική ευκαιρία. Τα λάθη σε απλές μεταβιβάσεις στο κέντρο και οι ανούσιες τρίπλες στα μετόπισθεν που χάριζαν την μπάλα στον αντίπαλο κόντρα σε μια πιο ικανή ομάδα θα κατέληγαν σε Βατερλό. Πέρα του Οντουμπάτζιο που έβγαλε μια ένταση παραπάνω και τον Κουέστα που σχεδόν όποτε χρειάστηκε ήταν εκεί,  οι υπόλοιποι κινήθηκαν σε μέτρια επίπεδα. Δεν βρήκε λύσεις μέσα στο παιχνίδι ο Πάρντιου όπου και στο κομμάτι της ψυχολογικής προετοιμασίας δεν μπόρεσε να εμπνεύσει τους παίκτες του για να δώσουν το κάτι παραπάνω. Συμπαθητικό το ντεμπούτο του Νταρίντα που φαίνεται ικανός να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια στην ομάδα.

ΣΤΗΝ ΚΑΚΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΤΟΝ  ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ

Έναν εντελώς διαφορετικό ΑΡΗ περιμέναμε να δούμε σήμερα στο ντέρμπι και αυτό ίσως να πληγώνει ακόμη περισσότερο από την ήττα. Άλλωστε μια ήττα σαν τη σημερινή με ένα γκολ που δεν έπρεπε να μετρήσει και έναν διαιτητή σε εντεταλμένη αποστολή δεν μας αγγίζει. Στην κακή σου μέρα  όμως τον διαιτητή δεν μπορείς να τον κερδίσεις… και σήμερα ο ΑΡΗΣ δεν ήταν αυτός που έπρεπε. Έλειψε ο Πάλμα αλλά πιο πολύ έλειψε η πίστη για το διπλό. Συνεχίζουμε…

ΥΓ. Αργά ή γρήγορα και το χαρτί των ξένων διαιτητών θα καιγόταν οριστικά στην Ελλάδα.

ΥΓ2. Όσο κακός και αν ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν παύει το αποτέλεσμα να διαμορφώθηκε από τη διαιτησία.

Ανέτοιμος σε όλα τα επίπεδα παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας γνωρίζοντας ακόμη μια ήττα χωρίς ουσιαστικά να παλέψει. Για ένα δεκάλεπτο έπαιξε μπάσκετ και μετά εξαφανίσθηκε. Συνεργοί στο πάρτυ αηδίας που ζήσαμε σήμερα ήταν οι  διαιτητές που όχι μόνο έδωσαν ώθηση στο συμπολίτη για να φθάσει στη νίκη αλλά έκλεισαν και τα αυτιά τους στα εμετικά συνθήματα για νεκρούς…

ΤΟΝ ΜΠΛΟΚΑΡΑΝ ΟΙ 3 ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Ορεξάτος μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι με καλή άμυνα αλλά και μακρινά σουτ που του έδωσαν και ένα προβάδισμα 7 πόντων. Όσο όμως και αν προσπάθησε δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει την διαιτητική τριάδα που έστελνε με κάθε ευκαιρία τους αντιπάλους μας στις βολές. Η μεγάλη διαφορά στα φάουλ και στις βολές, τα 4(!!!) επιθετικά φάουλ που μας χρέωσαν, τα αντιαθλητικά που δεν είδαν και η μονόπλευρη ανοχή στην σκληρή άμυνα ήταν μερικά από αυτά που άλλαξαν τις ισορροπίες της αναμέτρησης.

ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΚΑΙ ΕΜΜΟΝΙΚΟΣ

Πολλά πράγματα λείπουν από το παιχνίδι μας τόσο στο αμυντικό όσο και στο επιθετικό κομμάτι. Οι αλληλοκαλύψεις στην άμυνα είναι για γέλια ενώ η έλλειψη κίνησης  χωρίς την μπάλα μπλοκάρει κάθε σκέψη για μια οργανωμένη αποτελεσματική επίθεση. Αυτό όμως που πραγματικά φαίνεται ανησυχητικό είναι η εμμονή σε ένα συγκεκριμένο στυλ άμυνας όταν όλα στο παιχνίδι σου φωνάζουν ότι δεν βγαίνει. Δεν γίνεται να σου  «τρυπώνουν» συνεχώς μέσα στην ρακέτα και εσύ να συνεχίζεις να στέλνεις τους ψηλούς σου να πιέσουν στο κέντρο. Όσο και αν εκτιμάμε το έργο του Γ.Καστρίτη δεν παύει αυτή η έλλειψη προσαρμοστικότητας να είναι μια από τις αδυναμίες του. Όπως και αυτό της επιλογής του 6^ου ξένου… Και όλα αυτά απέναντι σε μια ομάδα που και αυτή κάνει τη δική της οικονομική εξυγίανση και έχει ένα ροστέρ που αν το δεις συνολικά είναι να τραβάς τα μαλλιά σου που σε κέρδισε τόσο εύκολα.

ΜΕΤΡΗΣΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΕΤΥΧΕ ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ

Θα μετρήσει τις δυνάμεις του λέγαμε στην Πυλαία… και αποτύχαμε παταγωδώς εντός και εκτός παρκέ. Η διαρκής έλλειψη σεβασμού από την διαιτησία, η διοικητική ανυπαρξία-απάθεια ακόμη και σε μια αυτονόητη διαμαρτυρία για αυτά που γινόντουσαν πάνω στο παρκέ και «τραγουδούσαν» στις κερκίδες ήταν το κερασάκι της τούρτας μιας άψυχης και απογοητευτικής εμφάνισης των παικτών του Γ.Καστρίτη για 30’.  Στο ίδιο έργο θεατές με τους «διθυράμβους» σε οτιδήποτε σχετίζεται με τον μπασκετικό ΑΡΗ απλά για λίγο να κοπάζουν…

ΥΓ. Φυσικά και δεν περιμέναμε από τους διαιτητές να έχουν το ήθος και την ευθιξία να αντιδράσουν στον οχετό της κερκίδας. Κανείς άλλος δεν υπήρχε;

ΥΓ2. Αναμένοντας τον 6ο ξένο που θα κάνει τη διαφορά… για να είμαστε έτοιμοι στα κρίσιμα παιχνίδια όπου κρίνονται οι τίτλοι!

Ως έκπληξη παρουσιάστηκε η νίκη της πρεμιέρας απέναντι στον Παναθηναϊκό με την πλειοψηφία να ασχολείται περισσότερο με το πόσο κακός ήταν ο αντίπαλος μας παρά με την υπερπροσπάθεια των παικτών του Γ.Καστρίτη. Μέχρι και αυτή η απώλεια του Β.Καββαδά και η απουσία του 6^ου ξένου πέρασε στα ψιλά. Αυτή τη φορά όμως πιο πλήρης στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας θα μετρήσει τις δυνάμεις του απέναντι στον συμπολίτη και θα μας δείξει λίγο παραπάνω το τι μπορούμε να περιμένουμε από τον φετινό ΑΡΗ.                                                                                                                     

ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΚΑΙ Η ΡΕΒΑΝΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Και πέρσι ξεκινήσαμε εντυπωσιακά αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Μάλιστα η ήττα κόντρα στον μπαογκ με κατεβασμένα χέρια είχε πληγώσει πολύ όλους μας και είχε βάλει ένα μεγάλο μαύρο στίγμα από νωρίς στην προσπάθεια του συνόλου του Γ.Καστρίτη. Και το χειρότερο από όλα εκείνης της δύσκολης βραδιάς ήταν ότι το πρόβλημα δεν ήταν αγωνιστικό αλλά πνευματικό. Κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα στη συνέχεια της χρονιάς αλλά η ζημιά είχε ήδη γίνει. Και αν για κάτι έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης ο προπονητής αυτό είναι η πνευματική ετοιμότητα των παικτών του. Δεν κατάφερε να τους «προστατέψει» από την έντονη επιθυμία όλων μας για νίκη, δεν κατάφερε να τους προετοιμάσει για το πώς θα πρέπει να διαχειριστούν ένα τέτοιο παιχνίδι. Για αυτό και η αναμέτρηση με τον συμπολίτη έχει και μια μορφή άτυπης προσωπικής ρεβάνς του προπονητή μας.

ΠΑΘΟΣ, ΕΝΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΚΥΛΙΣΙΑ ΑΜΥΝΑ

Σε αυτό το τρίπτυχο βασίστηκε ο περσινός ΑΡΗΣ που μας ενθουσίασε ύστερα από χρόνια, με την ίδια συνταγή φαίνεται να πορευόμαστε και φέτος. Σίγουρα απαιτείται βελτίωση, οπωσδήποτε ζητούμενο είναι και η σταθερότητα στην απόδοση. Για αυτό και η άμυνα θα πρέπει από την αρχή του αγώνα να αποτελέσει το εφαλτήριο της νίκης μας. Αν «κλειδώσουμε» τον αντίπαλο μετά στην επίθεση η λύση θα βρεθεί. Με προσωπικές ενέργειες των Νότε και Χάγκινς; Με αξιοποίηση των Καββαδά, Γκούντγουιν  και Σανόγκο κοντά στο καλάθι που ο αντίπαλος μας θεωρητικά μειονεκτεί; Θα την βρει την άκρη αρκεί να μην επιτρέψει στον αντίπαλο του να πιστέψει ότι για ακόμη μια χρονιά αυτό θα είναι το παιχνίδι που θα του χαρίσει άπλετη «πίστωση χρόνου».

Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΓΕΡΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Την ευκαιρία να ξορκίσει το περσινό φιάσκο και να βάλει γερές βάσεις για τη συνέχεια του πρωταθλήματος θα έχει ο ΑΡΗΣ μας το απόγευμα του Σαββάτου στο κρατικό. Αυτή τη φορά ο Καστρίτης σε μια κατά κάποιο τρόπο προσωπική του ρεβάνς θα πρέπει να φανεί πιο έτοιμος. Και αν η ομάδα βγάλει αυτό το πάθος που είδαμε με τον Παναθηναϊκό τότε όλα θα γίνουν εύκολα. Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

Δεν μπόρεσε να εξαργυρώσει την ανωτερότητα του ο ΑΡΗΣ μας μένοντας στο μηδέν και πετώντας 2 βαθμούς που θα μπορούσε να είχε κερδίσει πολύ εύκολα. Η κακή εκτέλεση πέναλτι  του Γκρέι  σημάδεψε την αναμέτρηση όπως και η αναποτελεσματικότητα μας σε σουτ με καλές προϋποθέσεις. Έβγαλε το κόμπλεξ του ο συμπολίτης στο φινάλε γεμάτος από υπερηφάνεια που κράτησε το Χ.

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ

Κλειστό παιχνίδι τακτικής με έντονη κυκλοφορία στα μετόπισθεν των 2 ομάδων περιμέναμε και ακριβώς αυτό είδαμε. Ιδιαίτερα ο ποακ αρκετές φορές προκάλεσε εκνευρισμό με τις επαναλαμβανόμενες πάσες προς τον τερματοφύλακα δείχνοντας από το πρώτο μέχρι το τελευταίο σφύριγμα της λήξης την διάθεση του για να κρατήσει Χ. Και εμείς όμως στο πρώτο ημίχρονο σπαταλήσαμε αρκετό χρόνο περιμένοντας τον αντίπαλο να ανέβει αν και δεν είχε τέτοιο σκοπό. Μπορεί να μην απειληθήκαμε στα πρώτα 45’ αλλά οι ευκαιρίες που δημιουργήσαμε ήταν ελάχιστες με καλύτερη το εξαιρετικό σουτ του Μαντσίνι.

ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ

Στο δεύτερο ημίχρονο είδαμε επιτέλους τον ΑΡΗ που περιμέναμε. Πιο ψηλά οι γραμμές, πιο ουσιαστικός ο Ντάμπο στο κέντρο σε σχέση με τον Ντιόπ και περισσότερες προσπάθειες να κυκλοφορήσει η μπάλα στην επίθεση με ταχύτητα. Αυτή η γρήγορη κυκλοφορία στην επανάληψη ήταν που οδήγησε στο κερδισμένο πέναλτι που σπατάλησε με έναν άχαρο τρόπο ο Γκρέι. Με την εικόνα που έδειξε η ομάδα στο Β ημίχρονο σε περίπτωση που έβαζε το πέναλτι δύσκολα να μην έπαιρνε τη νίκη. Ωστόσο ούτε το πέναλτι, ούτε οι υπόλοιπες ευκαιρίες που μας δόθηκαν βρήκαν δίχτυα και το παιχνίδι έμεινε ισόπαλο.

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΜΕΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΣ ΔΕ

Βελτιωμένη παρουσιάστηκε η ομάδα σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια με τις γραμμές να παίζουν πιο κοντά και η άμυνα να δείχνει πιο σταθερή. Ενώ η απόδοση των Μαζικού και Εμπακατά στα πλάγια έδειξε ότι ο ΑΡΗΣ έχει λύσεις ουσίας στα μπακ. Ο Ματέο Γκαρσία αξιοποίησε ως ένα βαθμό την ευκαιρία που πήρε από τον Τερζή αλλά δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά. Στεναχώρησε ο Γκρέι με το χαμένο πέναλτι όπως στεναχώρησε και ο Τερζής που τον «άδειασε» μόλις λίγα λεπτά αργότερα. Το μεγάλο πρόβλημα όμως στο κέντρο συνεχίζει να βραχυκυκλώνει την ομάδα με τον Ντιόπ να δείχνει πολύ ασταθής και τον Ντουκουρέ εκνευριστικά να γυρίζει την μπάλα πίσω ακόμη και όταν έχει τον χώρο να προωθήσει το παιχνίδι. Έλειψε ο Πάλμα που ακόμη και στο σημείο που μπήκε πρόλαβε να γίνει απειλητικός και να σπρώξει την ομάδα μπροστά.

ΕΧΑΣΕ ΤΟ ΠΕΝΑΛΤΙ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Κάτι από τις περσινές κακές ημέρες του  ΑΡΗ είδαμε σήμερα όπου αν και κατά πολύ καλύτερος από τον αντίπαλο του δεν κατάφερε να κερδίσει χάνοντας μέχρι και το πέναλτι… Τζάμπα 2 χαμένοι βαθμοί  κόντρα σε μια ανύπαρκτη ομάδα που κατέβηκε με μοναδικό στόχο να μην χάσει…

ΥΓ. Όταν ουσιαστικά έχεις μόλις ένα σέντερ φορ τότε το στηρίζεις με νύχια και με δόντια και δεν το αδειάζεις έτσι λίγο αφού έχει χάσει ένα κρίσιμο πέναλτι…

Εβδομάδα βγαλμένη από τα παλιά μίζερα καλοκαίρια του Αρειανού οπαδού ήταν αυτή που ακολούθησε της ήττας από τον Παναιτωλικό με τον προπονητή «μάγο» (όπως αρκετοί τον αναδείξαμε) να απολύεται και το όνομα του διαδόχου του να εξελίσσεται σε δραματικό σήριαλ. Με την «πώληση» Μαντσίνι να είναι το κερασάκι μιας άγευστης τούρτας που μας προσφέρθηκε κυρίως λόγω της επικοινωνιακής τρικυμίας της ΠΑΕ. Και όλα αυτά ενώ οδηγούμαστε σε ένα πολύ σημαντικό ντέρμπι με τον Τόλη Τερζή να είναι αυτός που καλείται για ακόμη μια φορά να σώσει την κατάσταση.

ΑΠΟ ΤΟ ΖΕΝΙΘ ΣΤΟ ΝΑΔΙΡ

Δεν είναι «προνόμιο» μόνο του Αρειανού αλλά όλων των Ελλήνων φιλάθλων αυτές οι απίστευτες μεταπτώσεις στη διάθεση, στην πίστη, στην στήριξη, στον ενθουσιασμό και στα νεύρα γύρω από την ομάδα που αγαπάμε. Η προσπάθεια που κατέβαλε η ομάδα φέτος στην Ευρώπη σε συνδυασμό με την τριάρα στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος αλλά και τους υψηλούς στόχους που έθεσε ο Καρυπίδης μας είχε οδηγήσει σε ένα mood αισιοδοξίας και υψηλών προσδοκιών. Κάτι που φυσικά πήγαζε από το γεγονός(;) ότι ο ΑΡΗΣ μας φέτος έχει ένα πολύ δυνατό σύνολο και έναν προπονητή ικανό να το εμπνεύσει και να το κουμαντάρει. Μετά την ήττα στο Αγρίνιο όλα αυτά χάθηκαν σαν πύργος από άμμο… και τα μόνα που μας έμειναν ήταν τα κενά στο ρόστερ, η κακή αγωνιστική κατάσταση κάποιων παικτών και η απουσία ενός προπονητή με βαρύ βιογραφικό ικανό να παρασύρει όλο τον σύλλογο προς την κορυφή. Που μυαλό για ντέρμπι;

ΝΤΕΡΜΠΙ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΗΘΕΙ

Με τον Λουτσέσκο στον πάγκο και μετά από τόσες αγωνιστικές σφαλιάρες που έχει φάει ο συμπολίτης τα τελευταία χρόνια θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι πλέον έχουν βάλει μυαλό. Κάτι που φαίνεται από τα περιορισμένα επικοινωνιακά παιχνίδια των αντιπάλων μας όπου άλλες εποχές το 90% της ενέργειας τους το αφιέρωναν εκεί παρά στην ετοιμότητα της ομάδος τους. Για αυτό το λόγο περιμένω έναν μπάογκ διστακτικό και φλύαρο που ως βασικό στόχο θα έχει την κατοχή ώστε να μην κινδυνέψει. Από την άλλη ο ΑΡΗΣ μας με βάση την εικόνα των προηγούμενων ετών αρέσκεται στο να αφήνει την μπάλα στα πόδια των αντιπάλων και να χτυπήσει στην αντεπίθεση αλλά τη φετινή σεζόν στο κομμάτι της υψηλής πίεσης και στο τρανζίσιον υστερεί. Οπότε το τι θα αποφασίσει τακτικά ο Τερζής είναι αυτό που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το τι θα δούμε στο ντέρμπι της Κυριακής. Ακόμη και η επιλογή της ενδεκάδας περνάει σε δεύτερη μοίρα μιας και η τακτική προσέγγιση είναι αυτή που θα σπρώξει την ομάδα ψηλά κυνηγώντας το γκολ ή θα την κρατήσει με δισταγμό πίσω περιμένοντας το λάθος του αντιπάλου. Ένας αντίπαλος που ναι μεν θέλει προσοχή αλλά σε καμία περίπτωση δεν φοβίζει.

ΟΙ ΚΑΛΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΒΟΝΤΑΙ ΠΟΤΕ

Πρώτο ντέρμπι της χρονιάς μετά από μια «περιπετειώδη» εβδομάδα όπου ακόμη κανείς δεν έχει καταλάβει τι έχει γίνει και γιατί. Το βέβαιο είναι ότι ο ΑΡΗΣ μας έχει περισσότερο ανάγκη τη νίκη από τον αντίπαλο του και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να καταλάβει τόσο ο Τερζής όσο και οι παίκτες του. Αφήνουμε την προπονητολογία και τις μεταγραφές στην άκρη και επικεντρωνόμαστε μόνο στο πως θα καταθέσουμε τα πνευμόνια μας για να σπρώξουμε την ομάδα στην νίκη. Άλλωστε οι καλές συνήθειες δεν πρέπει να κόβονται ποτέ όπως και αυτές οι χαρούμενες Κυριακές απέναντι στον συμπολίτη. ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΟΥ!

ΥΓ. Μέσα σε λίγες ημέρες τακτικά ελάχιστα μπορούν να αλλάξουν. Ας ελπίσουμε οι "πινελιές" του Τόλη Τερζή να κάνουν την διαφορά!

Την  αντίδραση που αναμέναμε έβγαλε σήμερα η ομάδα μας στην Τούμπα κερδίζοντας για ακόμη μια φορά την «μεγάλη» ομάδα του ποακ που παρέμεινε χωρίς νίκη στα 10 τελευταία παιχνίδια …που συμπτωματικά δεν κέρδισε και πέναλτι! Ο Μπούργος περιόρισε τους πειραματισμούς του, οι παίκτες παρουσιάστηκαν συγκεντρωμένοι και η ομάδα χωρίς καν να πιάσει κάποια σπουδαία εμφάνιση εξαργύρωσε έστω με αυτό το 1-0 την ανωτερότητα του μέσα στο γήπεδο. Έλειψε η «μπούκα» στο φινάλε, δεν έλειψαν όμως τα «λαϊκά δικαστήρια» από τους φίλους της ομάδος «φαινόμενο».

ΟΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΙ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΟΜΑΔΑ

Αρκετός λόγος έγινε τις προηγούμενες ημέρες για τα πειράματα του Μπούργος και από ότι φαίνεται η «γκρίνια» του κόσμου συμβάδισε με τη σκέψη του προπονητή μας.  Επιστρέφοντας σε έναν πιο γνώριμο σχηματισμό με τον Καμαρά στην κορυφή, τον Μπερτόγλιο μετά από καιρό από πίσω του και τους Ιτούρμπε και Μαντσίνι στα άκρα η ομάδα έδειχνε πολύ πιο στιβαρή και δεμένη στο γήπεδο από το σφύριγμα στη σέντρα. Καθοριστικό ρόλο σε αυτή την εικόνα είχε ο Σούντγκρεν που ύστερα από καιρό θύμισε τον παίκτη που θαυμάσαμε και διακαώς ζητούσαμε την ανανέωση του συμβολαίου  του.  Ο Σουηδός έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο και έφθασε και 2 φορές μερικά εκατοστά μακριά από το γκολ.  Ενώ και η μαχητικότητα του Καμαρά επέτρεπε στους Μαντσίνι και Ιτούρμπε να κάνουν τις γνωστές μπούκες του.

ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΡΙΝΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΜΑΡΑ

Εξαρχής ήταν σχεδόν βέβαιο ότι οι 2 ομάδες θα πήγαιναν περισσότερο σε ένα παιχνίδι τακτικής παρά σε ένα ροντέο που θα εξαντλούσε και πιθανόν θα αποδεκάτιζε και τις 2 ομάδες. Λίγες οι καλές στιγμές με τον ΑΡΗ μας να έχει τον πρώτο λόγο και τους αντιπάλους μας να προσπαθούν κυρίως να χτυπήσουν από αντεπιθέσεις και στημένα. Το χαμένο τετ α τετ του Καμαρά στο πρώτο ημίχρονο δικαιολογημένα προκάλεσε την αγανάκτηση όλων μας αλλά το να «δικάζεις» τους παίκτες και την ομάδα σου πριν τελειώσει το παιχνίδι είναι έγκλημα και αυτό φάνηκε σήμερα. Ο Μπούργος από την πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα του και προσπάθησε να τον ανεβάσει κάτι που το πέτυχε στην ανάπαυλα του ημιχρόνου. Ο Καμαρά άφησε την κακή στιγμή πίσω του, συνέχισε να παλεύει με όλες του τις δυνάμεις και δικαιώθηκε πετυχαίνοντας το νικητήριο γκολ. Λίγο έλειψε να πετύχει και το 2^ο λίγα λεπτά πριν το τέλος σε μια εντυπωσιακή κούρσα που πέρασε σχεδόν όλη την άμυνα του συμπολίτη.  Σίγουρα ήταν ο κορυφαίος της αναμέτρησης μαζί με τον Σούντγκρεν αλλά και τον Κουέστα όπου τις ελάχιστες φορές που χρειάστηκε ήταν αυτός που έπρεπε!

ΤΑ ΣΚΑΜΠΑΝΕΒΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΑ

Διδακτικά τα τελευταία 2 παιχνίδια για αυτούς που αρνούνται να δουν καθαρά και ρεαλιστικά τα πράγματα. Ο ΑΡΗΣ όλη την χρονιά πορεύεται με τις λάθος επιλογές του, την ατυχία του με τους τραυματισμούς και τα «εμπόδια» που του βάζουν οι ανταγωνιστές του. Σε  αυτή την πορεία έχει τις καλές στιγμές που σε πείθει ότι είναι ικανός να τα σαρώσει όλα  αλλά και τις στιγμές που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν μπορεί να κερδίσει γενικότερα... Απογοήτευση  κόντρα στα «δεύτερα»  του  Ολυμπιακού, αντίδραση και γούστα για ακόμη μια φορά μέσα στην Τούμπα.  2 παιχνίδια απέμειναν, το ένα τελικός. Γεμίζουμε το Κλ.Βικελίδης και στηρίζουμε με όλες τις δυνάμεις μας αυτή την ομάδα! Έτσι ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου, συνέχισε να μοιράζεις πονο!

ΥΓ. Καλός ο διαιτητής, τραγικός όμως ο VARistas που έπνιξε το πέναλτι για το 0-2.

ΥΓ2. Νο penalty, no goal, no party, επεισόδιο 10 και συνεχίζεται… ας είναι καλά οι Έλληνες διαιτητές που στην κανονική διάρκεια του έδωσαν μπόλικα δωράκια για να το παίζει άνετος στα πλέιοφς.

ΥΓ3. Βλέποντας  την προσπάθεια να εκβιάσουν πέναλτι και τις διαμαρτυρίες των παικτών του συμπολίτη σε κάθε ανύπαρκτη φάση καταλαβαίνεις πως «προετοιμάζεται»  και πως είναι «μαθημένη» αυτή η ομάδα. Τζάμπα τόσοι πρώην διαιτητές  για «ειδικά σεμινάρια»;