Λαβωμένος εδώ και καιρό ο ΑΡΗΣ προετοιμαζόταν για αυτό το έτσι και αλλιώς δύσκολο παιχνίδι και λαβωμένος πάλεψε όσο μπορούσε. Η βαριά ήττα δεν αποφεύχθηκε κάτι που λίγο πολύ ήταν αναμενόμενο ακόμη και αν η ομάδα δεν κατέβαινε με αποστολή ανάγκης.
Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΑΘΙ, ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Με τους Σανόγκο, Χρηστίδη να είναι εξαρχής εκτός αγώνα και τον Χόχλερ να χάνεται στην πορεία η αδυναμία του ΑΡΗ μας κάτω από το καλάθι ήταν εμφανής. Και όταν πέρα από τα καρφώματα του Χάλ οι υπόλοιποι μπορούν να σουτάρουν άνετα γιατί το επιθετικό ριμπάουντ είναι πολύ πιθανό τότε λογικό είναι να μην μπορούμε να κοιτάξουμε τον αντίπαλο στα μάτια.
ΠΑΛΕΨΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΕ
Εξαρχής ήταν άνιση η μάχη, οι τραυματισμοί την έκαναν αδύνατη. Παρόλα αυτά οι παίκτες του Γ.Καστρίτη πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις δείχνοντας κατά διαστήματα ένα καλό πρόσωπο. Αυτό το καλό πρόσωπο που δείξαμε σε πολλά παιχνίδια, σε μια χρονιά που με λίγη περισσότερη προσοχή θα μπορούσε να τελειώνει καλύτερα.
ΥΓ. Ραντεβού το Σάββατο στο Παλέ!
Την αντίδραση που αναμέναμε έβγαλε σήμερα η ομάδα μας στην Τούμπα κερδίζοντας για ακόμη μια φορά την «μεγάλη» ομάδα του ποακ που παρέμεινε χωρίς νίκη στα 10 τελευταία παιχνίδια …που συμπτωματικά δεν κέρδισε και πέναλτι! Ο Μπούργος περιόρισε τους πειραματισμούς του, οι παίκτες παρουσιάστηκαν συγκεντρωμένοι και η ομάδα χωρίς καν να πιάσει κάποια σπουδαία εμφάνιση εξαργύρωσε έστω με αυτό το 1-0 την ανωτερότητα του μέσα στο γήπεδο. Έλειψε η «μπούκα» στο φινάλε, δεν έλειψαν όμως τα «λαϊκά δικαστήρια» από τους φίλους της ομάδος «φαινόμενο».
ΟΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΙ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΟΜΑΔΑ
Αρκετός λόγος έγινε τις προηγούμενες ημέρες για τα πειράματα του Μπούργος και από ότι φαίνεται η «γκρίνια» του κόσμου συμβάδισε με τη σκέψη του προπονητή μας. Επιστρέφοντας σε έναν πιο γνώριμο σχηματισμό με τον Καμαρά στην κορυφή, τον Μπερτόγλιο μετά από καιρό από πίσω του και τους Ιτούρμπε και Μαντσίνι στα άκρα η ομάδα έδειχνε πολύ πιο στιβαρή και δεμένη στο γήπεδο από το σφύριγμα στη σέντρα. Καθοριστικό ρόλο σε αυτή την εικόνα είχε ο Σούντγκρεν που ύστερα από καιρό θύμισε τον παίκτη που θαυμάσαμε και διακαώς ζητούσαμε την ανανέωση του συμβολαίου του. Ο Σουηδός έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο και έφθασε και 2 φορές μερικά εκατοστά μακριά από το γκολ. Ενώ και η μαχητικότητα του Καμαρά επέτρεπε στους Μαντσίνι και Ιτούρμπε να κάνουν τις γνωστές μπούκες του.
ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΡΙΝΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΜΑΡΑ
Εξαρχής ήταν σχεδόν βέβαιο ότι οι 2 ομάδες θα πήγαιναν περισσότερο σε ένα παιχνίδι τακτικής παρά σε ένα ροντέο που θα εξαντλούσε και πιθανόν θα αποδεκάτιζε και τις 2 ομάδες. Λίγες οι καλές στιγμές με τον ΑΡΗ μας να έχει τον πρώτο λόγο και τους αντιπάλους μας να προσπαθούν κυρίως να χτυπήσουν από αντεπιθέσεις και στημένα. Το χαμένο τετ α τετ του Καμαρά στο πρώτο ημίχρονο δικαιολογημένα προκάλεσε την αγανάκτηση όλων μας αλλά το να «δικάζεις» τους παίκτες και την ομάδα σου πριν τελειώσει το παιχνίδι είναι έγκλημα και αυτό φάνηκε σήμερα. Ο Μπούργος από την πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα του και προσπάθησε να τον ανεβάσει κάτι που το πέτυχε στην ανάπαυλα του ημιχρόνου. Ο Καμαρά άφησε την κακή στιγμή πίσω του, συνέχισε να παλεύει με όλες του τις δυνάμεις και δικαιώθηκε πετυχαίνοντας το νικητήριο γκολ. Λίγο έλειψε να πετύχει και το 2ο λίγα λεπτά πριν το τέλος σε μια εντυπωσιακή κούρσα που πέρασε σχεδόν όλη την άμυνα του συμπολίτη. Σίγουρα ήταν ο κορυφαίος της αναμέτρησης μαζί με τον Σούντγκρεν αλλά και τον Κουέστα όπου τις ελάχιστες φορές που χρειάστηκε ήταν αυτός που έπρεπε!
ΤΑ ΣΚΑΜΠΑΝΕΒΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΑ
Διδακτικά τα τελευταία 2 παιχνίδια για αυτούς που αρνούνται να δουν καθαρά και ρεαλιστικά τα πράγματα. Ο ΑΡΗΣ όλη την χρονιά πορεύεται με τις λάθος επιλογές του, την ατυχία του με τους τραυματισμούς και τα «εμπόδια» που του βάζουν οι ανταγωνιστές του. Σε αυτή την πορεία έχει τις καλές στιγμές που σε πείθει ότι είναι ικανός να τα σαρώσει όλα αλλά και τις στιγμές που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν μπορεί να κερδίσει γενικότερα... Απογοήτευση κόντρα στα «δεύτερα» του Ολυμπιακού, αντίδραση και γούστα για ακόμη μια φορά μέσα στην Τούμπα. 2 παιχνίδια απέμειναν, το ένα τελικός. Γεμίζουμε το Κλ.Βικελίδης και στηρίζουμε με όλες τις δυνάμεις μας αυτή την ομάδα! Έτσι ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου, συνέχισε να μοιράζεις πονο!
ΥΓ. Καλός ο διαιτητής, τραγικός όμως ο VARistas που έπνιξε το πέναλτι για το 0-2.
ΥΓ2. Νο penalty, no goal, no party, επεισόδιο 10 και συνεχίζεται… ας είναι καλά οι Έλληνες διαιτητές που στην κανονική διάρκεια του έδωσαν μπόλικα δωράκια για να το παίζει άνετος στα πλέιοφς.
ΥΓ3. Βλέποντας την προσπάθεια να εκβιάσουν πέναλτι και τις διαμαρτυρίες των παικτών του συμπολίτη σε κάθε ανύπαρκτη φάση καταλαβαίνεις πως «προετοιμάζεται» και πως είναι «μαθημένη» αυτή η ομάδα. Τζάμπα τόσοι πρώην διαιτητές για «ειδικά σεμινάρια»;
Νέο χειρουργείο για τον ΑΡΗΣ μας στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ της «εξυγιαντικής συμμαχίας» να μας κλέβει ακόμη μια σπουδαία νίκη. Πνίγηκε η πρώτη κίτρινη κάρτα του Μάνταλου για ίδιο ακριβώς τράβηγμα ενώ η πέναλτι εφεύρεση στο 86 που οδήγησε στο Χ επιβεβαίωσε τους φόβους που υπήρχαν για τη διαιτησία. Ωστόσο η παλικαρίσια εμφάνιση μας στο δεύτερο ημίχρονο με ενδεκάδα ειδικών συνθηκών αποτελεί οδηγό για την πρόκριση στο παιχνίδι της Τετάρτης.
Κακό το ξεκίνημα για τον ΑΡΗ μας μιας και ο Ένινγκ προσπάθησε να μπερδέψει λίγο τα πράγματα βάζοντας τον Μανσίνι στην κορυφή και ρίχνοντας στην μάχη τους Τόνσο και Σόουζα . Τα πράγματα μπερδεύτηκαν ακόμη περισσότερο στην πορεία όταν αρχικά ο Βέλεθ και στη συνέχεια ο Σόουζα αποχώρησαν τραυματίες σε ένα παιχνίδι όπου ήδη απουσίαζαν οι Κόρχουτ και Σούντγκρεν. Αυτή ακριβώς την κατάσταση προσπάθησε να εκμεταλλευτεί η ΑΕΚ που έτσι και αλλιώς πατούσε καλύτερα αλλά υπολόγιζε χωρίς τον Κουέστα που σήμερα είχε εξαιρετικές τοποθετήσεις και καλές αντιδράσεις. Στο Β ημίχρονο αν και η ομάδα αγωνιζόταν με σχήμα ανάγκης με 1 καθαρό στόπερ και κανένα μπακ έπαιξε έξυπνα και πιο παθιασμένα αλλάζοντας τις ισορροπίες του αγώνα. Ισορροπίες που άλλαξαν για τα καλά στο 51’ με το γνωστό ψευτομαγκάκι Μάνταλο να τραβάει προκλητικά(για 2η φορά στο παιχνίδι) τον Μπα μέσα στην μεγάλη περιοχή και το VAR περιέργως για τα Ελληνικά δεδομένα να κάνει σωστά τη δουλειά του. Ο Γκάμα έκανε το 0-1 αλλά το προβάδισμα μας κράτησε μόλις για λεπτά μιας και τα αμυντικά μας προβλήματα ήταν πάρα πολλά από τα πλάγια. Παρά την ψυχρολουσία της ισοφάρισης οι παίκτες του Μίχαελ Ένινγκ δεν το έβαλαν κάτω αλλά αντιθέτως έβγαλαν πείσμα και άρχισαν να απειλούν ολοένα και περισσότερο την αντίπαλη εστία. Κάπως μετά από κλέψιμο στο κέντρο και έναν ωραίο συνδυασμό ο Τόνσο έβγαλε τη σέντρα στον Μαρτίνες και ο Αργεντινός με εντυπωσιακή γυριστή κεφαλιά έκανε το 1-2! Όταν όμως παίζεις με τα αγαπημένα παιδιά της εξυγίανσης τίποτα δεν τελειώνει πριν το τελικό σφύριγμα και έτσι ο Παπαπέτρου ανακάλυψε σε μια διεκδίκηση της μπάλας που κατευθυνόταν εκτός περιοχής πέναλτι από όπου έγινε και το τελικό 2-2.
Εξαρχής αυτό το παιχνίδι ήταν ειδικών συνθηκών αλλά οι καταστάσεις το έκαναν ακόμη πιο ιδιαίτερο. Μέσα όμως σε αυτή την ανακατωσούρα ο ΑΡΗΣ έδειξε στοιχεία εξαιρετικής ομάδος και κυρίως ότι πνευματικά είναι πανέτοιμος. Κορυφαίος ο Κουέστα με τις αποκρούσεις του που κράτησε όρθια την ομάδα. Πολύ καλός ο Μανσίνι και ο Τόνσο που έκαναν μεσοεπιθετικά την διαφορά για την ομάδα μας ενώ και ο Μαρτίνες απέδειξε ότι ο ΑΡΗΣ ακόμη και στον πάγκο(ή την κερκίδα) έχει παίκτες με ποιότητα. Καλά τα πήγε και ο Μπα παρόλο που έπαιξε σε μια άγνωστη για αυτόν θέση. Ανέβασε την απόδοση του ο Σάσα σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια και αυτό είναι πολύ καλό σημάδι ενόψει του ημιτελικού. Άφαντος σχεδόν ο Ντιγκινί που με την εμφάνιση του μάλλον μας έδειξε ότι πνευματικά είναι ήδη φευγάτος… Λίγα πράγματα από τους Γκάμα, Φετφατζίδη, Ματίγια και Λάρσον που μάλλον δεν θέλανε να ρισκάρουν την παρουσία τους στο παιχνίδι της Τετάρτης.
Παρά την άδικη ισοπαλία όπως κύλησε το παιχνίδι μόνο υπερηφάνεια νιώθουμε για αυτή την ομάδα που στάθηκε όρθια και ξεγύμνωσε την ψευτοεξυγίανση για ακόμη μια φορά. Αυτό που σίγουρα μας πίκρανε είναι ο τραυματισμός του Βέλεθ που χάνει το παιχνίδι της Τετάρτης. Με το πάθος και το πείσμα όμως που έβγαλαν οι παίκτες μας στο Β ημίχρονο δεν φοβόμαστε τίποτα. Κρίμα που δεν θα μπορέσουμε να είμαστε στο γήπεδο να υποδεχθούμε τα καλόπαιδα της ΑΕΚ όπως τους αρμόζει…
ΥΓ. Με τόσες σφαγές που έχουμε βιώσει πολλές φορές προσπαθούμε να κοροϊδέψουμε μόνοι μας τους εαυτούς και να τους πείσουμε ότι πρόκειται απλά για ένα «αυστηρό» σφύριγμα. Ο Παπαπέτρου που δεν είδε κανένα από τα 2 τραβήγματα(για την μαγκιά) του Μάνταλου, που μετά το πέναλτι που αναγκάστηκε να δώσει λόγω VAR έδωσε κατευθείαν κίτρινη στον Μανσίνι για το τίποτα ενώ έχει χαρίσει μπόλικα τραβήγματα και χτυπήματα από πίσω των παικτών της ΑΕΚ και στην πρώτη ευκαιρία που του δίνεται μετά το 1-2 σπεύδει να ανακαλύψει πέναλτι.
ΥΓ2. Καμία σχέση το πέναλτι που κέρδισε ο ΑΡΗΣ στον ημιτελικό με το σημερινό. Συν φυσικά ότι εκείνο το έδωσε ξένος διαιτητής…
ΥΓ3. Κρίμα για το Gazzeta που κάποτε στεκόταν στο ύψος τους αλλά από ότι φαίνεται εδώ και καιρό έχει μπει και αυτό στο γνωστό payroll.
ΥΓ4. Ικανοποιημένοι δηλώνουν οι αεκτζήδες… μάλλον δεν κατάλαβαν πως αγωνίσθηκε ο ΑΡΗΣ σήμερα.
Παρά την απουσία των Καββαδά και Τζάκσον που άφησαν ένα τεράστιο κενό μέσα στη ρακέτα ο ΑΡΗΣ μας παρουσιάστηκε πολύ πιο ανταγωνιστικός σε σχέση με τον αγώνα της Τετάρτης χωρίς ωστόσο να καταφέρει να πάρει τη νίκη. Η ομολογουμένως δυνατή προσπάθεια των παικτών του Δ.Πρίφτη αναγνωρίσθηκε από τον κόσμο όπου στο φινάλε χειροκρότησε την ομάδα παρά την ήττα. Ευχάριστη έκπληξη η παρουσία του Σκότ που πήρε χρόνο συμμετοχής και έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει στην προσπάθεια της κατάκτησης της 3ης θέσης.
Με διαφορετική φιλοσοφία προσέγγισε τον σημερινό αγώνα η ομάδα και αυτό ήταν ξεκάθαρο από το τζάμπολ του αγώνα. Τι και αν έλειπαν οι 2 σέντερ της ομάδος ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν μπήκε για τουρισμό όπως μπήκε στο παιχνίδι της Τετάρτης και πάλεψε όσο μπορούσε το παιχνίδι. Ντραγκίσεβιτς, Κάμινγκς, Σκότ και Ζάρας βοήθησαν επιθετικά όπως και ο Γιάνκοβιτς με την αστοχία του όμως στις βολές όπως και των υπολοίπων να μην επιτρέπουν την ομάδα να διεκδικήσει τη νίκη. Παρά την καλή προσπάθεια δεν έλειψαν και τα λάθη από τον κόουτς... Έκοψε την φόρα του "καυτού" Ζάρα που τον ξέχασε σχεδόν ένα ολόκληρο δεκάλεπτο στον πάγκο, δεν έδωσε περισσότερο χρόνο στον Σκότ που πατούσε καλά και καθυστέρησε να πάρει τάιμ άουτ στην προσπάθεια να κόψει το σερί του Ολυμπιακού από το χρονικό σημείο που προηγηθήκαμε με 44-43. Παρόλα αυτά η συνολική εικόνα της ομάδος με δεδομένο ότι παίζαμε με τον Ολυμπιακό που δεν έδειξε καθόλου αδιάφορος ήταν καλή.
Η αποστολή της ομάδος μας ήταν εξαρχής δύσκολη και οι πιθανότητες για νίκη ήταν ελάχιστες. Παρόλα αυτά η σημερινή καλή εμφάνιση σε πλήρη αντίθεση με ότι είδαμε την Τετάρτη(και σε πολλά ακόμη παιχνίδια στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια) θα πρέπει να προβληματίσει τους υπεύθυνους της ΚΑΕ. Ηττοπάθεια; μοιρολατρία; αδιαφορία; επιλογή παιχνιδιών; όποιος και αν είναι ο λόγος θα πρέπει κάποια στιγμή άπαντες να καταλάβουν ότι όταν είναι στον ΑΡΗ οφείλουν να παλεύουν κάθε παιχνίδι με όλες τους τις δυνάμεις. Ακόμη και αν η τριαντάρα είναι δεδομένη ως μέλος της ομάδος του ΑΡΗ δεν έχεις το δικαίωμα να τα παρατάς...
ΥΓ. "Η ομάδα είναι του κόσμου, για τον κόσμο παίζουμε..." και την Τετάρτη υπήρχε κόσμος που περίμενε να δει κάτι καλύτερο κόουτς, όχι μόνο σήμερα...
ΥΓ2. Δυστυχώς ο αγαπητός μεγαλομέτοχος συνεχίζει να απογοητεύει με τις τοποθετήσεις του και να μας θεωρεί κάτι μεταξύ προβάτων και ιθαγενών... Για να αρχίζει το 5ετες πλάνο από του χρόνου σημαίνει ότι η ομάδα 2 χρόνια πήγαινε χωρίς πλάνο κάτι φυσικά που ήταν ορατό δια γυμνού οφθαλμού βλέποντας την μη στελέχωση της ΚΑΕ. Ενώ το ότι η ομάδα τα τελευταία 2 χρόνια αγωνιστικά παλεύει να φθάσει εκεί που ήταν η ομάδα πριν 3 χρόνια με διοίκηση διαχειριστών λέει πολλά... Εκτός φυσικά και αν η όλη επιτυχία του "πρότζεκτ" ως τώρα βασίζεται στο ότι πληρώνεται το 99 και δεν χρωστάμε πουθενά... Μακάρι πάντως το καλοκαίρι ο Ν.Λάσκαρης με τις κινήσεις του να διώξει τις όποιες αμφιβολίες και να βουλώσει τα στόματα όλων...
ΥΓ3. Έχει καταντήσει αυτή η προπαγάνδα με τον κάθε Ολυμπιακό... δηλαδή επειδή στο Nick Galis Hall υπάρχει πολιτισμός τι σημαίνει; Ότι πηγαίνουμε στο γήπεδο για τον Σπανούλη, τον Πρίντεζη και τα άλλα παιδιά; Δηλαδή τι πρέπει να κάνουμε; Να πετάμε μπουκάλια και να τους περιμένουμε στην φυσούνα επειδή έπαιξαν καλύτερα και μας κέρδισαν;
Στην σκιά του ποδοσφαιρικού ντέρμπι στην Κρήτη και του μεγάλου ξενερώματος από την τριαντάρα της Τετάρτης η αγαπημένη μας ομάδα θα προσπαθήσει να πάρει την νίκη απέναντι στον διεκδικητή της Ευρωλίγκας Ολυμπιακό. Το πάθημα-μάθημα του πρώτου αγώνα(και πόσων ακόμη όλα αυτά τα χρόνια) όπως πολύ σοφά δήλωσε για χιλιοστή φορά ο κόουτς, τα ίχνη φιλότιμου που ίσως να έφερε στην "επιφάνεια" της ομάδος μας η πρόσφατη συντριβή, η δυνατή έδρα και η ελπίδα ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να κατέβει υπεροπτικά και αδιάφορα είναι αυτά που μας δίνουν κάποιες πιθανότητες για τη νίκη.
Οι διαθέσεις του Δ.Πρίφτη θα είναι και στο παιχνίδι του Σαββάτου αυτές που θα καθορίσουν την εξέλιξη του αγώνα. Θα δούμε ακόμη μια "επένδυση στο μέλλον"; θα δούμε σχήματα που δεν χρησιμοποιούνται ούτε στην προπόνηση; θα δούμε την λευκή πετσέτα να πέφτει με το που ξεφύγει με 5 πόντους διαφορά ο αντίπαλος μας; θα δούμε καμία αντίδραση; Ή για ακόμη ένα παιχνίδι θα χαλαρώσουμε, θα το απολαύσουμε(?!?!), θα αποδεχτούμε την ήττα μας πριν το τζάμπολ και θα κάνουμε συντήρηση δυνάμεων μπερδεύοντας(να δεις που θα το ακούσουμε και αυτό) τον επόμενο αντίπαλο μας με τον τρόπο παιχνιδιού μας; Θα περιμένουμε με αγωνία να δούμε...
Αυτά τα παιχνίδια που θα έπρεπε να είναι γιορτή για τον ΑΡΗ και τον κόσμο του έχουν καταντήσει εφιάλτης. Φυσικά η αρρώστια μας για τον Αυτοκράτορα που μας έχει κάνει τόσο υπερήφανους δεν μας επιτρέπει να γυρίσουμε την πλάτη σε αυτή την προσβολή που παρακολουθούμε όποτε συναντάμε κάποιον αξιόλογο αντίπαλο. Θα είμαστε εκεί και θα βγάλουμε φωνή μπας και έρθει η νίκη... ακόμη και αν είναι άνευ σημασίας έτσι απλά για να χαμογελάσει λίγο το χειλάκι μας....
ΥΓ1 Η επανάληψη καμιά φορά βοηθάει... "δεν φταίει κανένα μπάτζετ... μιας και η επιθυμία, η θέληση, η προσπάθεια και το πλάνο νίκης δεν έχει να κάνει με την δυναμική της ομάδος αλλά με την νοοτροπία ..."
ΥΓ2. Πόσο πολύ χλευάστηκε η ΑΕΚ από μερίδα του κόσμου μας τα τελευταία 3 χρόνια... Ναι η ΑΕΚ δεν κέρδισε τον Παναθηναϊκό και μπορεί να μτην τον κερδίσει σε κανένα παιχνίδι. Παρόλα αυτά όμως στο πρώτο παιχνίδι χωρίς να πιάσει κάποια υψηλή απόδοση, δεν πέταξε πετσέτα όταν βρέθηκε από νωρίς στο -12 και για μεγάλο χρονικό διάστημα είχε κεφάλι στο σκορ. Ας τα βλέπουν οι ειδικοί τεχνοκράτες, με τα πολυετή πλάνα, τα μπάτζετ και τα ταβάνια...
ΥΓ3. Πραγματικά οι "προσωπολάτρες" συνοπαδοί μας έχουν ξεπεράσει κάθε όριο τα τελευταία χρόνια. Ξαφνικά μετά την τριαντάρα με κάτω τα χέρια από τον Ολυμπιακό μνημονεύουμε τον προπονητή της Ανατολού Εφές γιατί λέει η ομάδα του έχασε με 39 πόντους από την Φενέρ του Ομπράντοβιτς μέσα στην έδρα του! Αυτό και αν δεν είναι επιχείρημα για το πόσο καλός είναι ο coach of the year...
Σε μια ώρα περίπου η αγαπημένη μας ομάδα έχει αγώνα στο Nick Galis Hall, ένα παιχνίδι που δεν θα μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε από κοντά και θα αρκεστούμε στην νερόβραστη αποσπασματική τηλεοπτική μετάδοση από το συνδρομητικό. Ένα παιχνίδι κόντρα στον ουραγό του πρωταθλήματος που ανεξάρτητα από τις συνήθεις δηλώσεις του κόουτς περί πολύ δύσκολου αντιπάλου κτλ κτλ εμείς δεν θα ασχοληθούμε ιδιαίτερα αλλά θα προτιμήσουμε να ασχοληθούμε με αυτό που μας καίει περισσότερο και έχει να κάνει με τις αλλαγές που απαιτούνται ώστε επιτέλους ο ΑΡΗΣ να κάνει γερά βήματα προόδου. Βήματα προόδου που θα μπορεί να τα καταλαβαίνει και ο κάθε αδαής με το άθλημα και την λειτουργία μιας επαγγελματικής ομάδος και δεν θα χρειάζεται ένα τσούρμο "ειδικούς" να του αναλύουν το γιατί πρέπει να πανηγυρίζει και να είναι αισιόδοξος για το μέλλον παρακολουθώντας τον ΑΡΗ της φετινής χρονιάς.
Την ίδια στιγμή που σε όλο τον πλανήτη διαβάζουμε καθημερινά για τις ευθύνες των προπονητών που μπαίνουν άμεσα στο στόχαστρο και αλλάζουν σαν τα πουκάμισα με την πρώτη στραβή μετά τις αποτυχίες των ομάδων τους στον ΑΡΗ ακόμη και τώρα υπάρχει όλο αυτό το σύστημα που παλεύει να υψώσει ασπίδα προστασίας γύρω από τον προπονητή της ομάδος. Όχι ότι είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για το χάλι που παρακολουθούμε φέτος και για την αλόγιστη σπατάλη των χρημάτων του Νίκου Λάσκαρη σε μια χρονιά οικονομικής εξυγίανσης χωρίς το παραμικρό όφελος αλλά ΄θα πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο ότι όταν το καλοκαίρι αποφασίσθηκε να δοθούν τα κλειδιά του μπασκετικού ΑΡΗ εν λευκώ στον Δ.Πρίφτη χωρίς να υπάρχει η παραμικρή στελέχωση της ομάδος και του τεχνικού τιμ από πιο έμπειρους ή τουλάχιστον εξίσου έμπειρους με τον Δ.Πρίφτη αυτή ήταν μια απόφαση που πάρθηκε σε συνεργασία με τον προπονητή και είναι 100% βέβαιο ότι υπήρχε η πεποίθηση ότι μπορεί να τα καταφέρει. Τα αποτελέσματα δυστυχώς τα βιώνουμε με τον χειρότερο τρόπο. Ντροπιαστική ήττα με κατεβασμένα στα χέρια σε τελικό μέσα στο Παλέ, αποκλεισμός με κατεβασμένα τα χέρια από μια Γαλλική ομάδα που μέσα στο παρκέ δεν τρόμαξε κανέναν με το παιχνίδι και μια πορεία στο πρωτάθλημα που ως τώρα μόνο πόνο προσφέρει στον κόσμο του ΑΡΗ. Μέχρι πριν λίγο καιρό το γνωστό "σύστημα" που ωραιοποιεί τα πάντα στον μπασκετικό ΑΡΗ και προσπαθεί να υπνωτίσει τον πιο μπασκετικό λαό της Ελλάδος έλεγε με στόμβο και έγραφε με μεγάλα γράμματα "αν φύγει ο προπονητής θα είναι η καταστροφή"... πλέον που η καταστροφή έχει επέλθει οι δικαιολογίες έχουν στερέψει... Και εκεί που νομίζεις ότι πάνω από τις στάχτες της φετινής χρονιάς η αλλαγή σελίδας είναι μονόδρομος για ένα καλύτερο αύριο βλέπουμε μια άνευ λογικής και προηγουμένου προσπάθεια να συντηρηθεί μια κατάσταση που όχι μόνο καλό δεν κάνει σήμερα αλλά το σημαντικότερο από όλα δεν έχει να προσφέρει απολύτως τίποτα στο μέλλον αυτής της ομάδος. Ναι για τον κόουτς σίγουρα θα είναι καλό να μην γράψει απόλυση στο βιογραφικό του, όπως και για κάποιους παίκτες που τα έχουν καλά με τον κόουτς θα είναι εξαιρετικό λίγο πριν αποχεραιτήσουν να γράψουν μερικά λεπτά συμμετοχής ακόμη φορώντας μια τόσο τιμημένη φανέλα όπως αυτή του ΑΡΗ... Ο ΑΡΗΣ μας όμως τι μπορεί να κερδίσει από την παραμονή του προπονητή στον πάγκο; Ο Δ.Πρίφτης θα είναι αυτός που θα "αγκαλιάσει" και θα δώσει ξαφνικά χρόνο στον Φλιώνη και τον Χρηστίδη και στην "επένδυση" στο μέλλον; Ο ίδιος ο κόουτς που όποιος παρακολουθεί από κοντά την ομάδα καταλαβαίνει ότι έχει πρόβλημα με αρκετούς παίκτες μέσα στην ομάδα θα αξιολογήσει το αν ο Γιάνκοβιτς αξίζει να παραμείνει και τη νέα χρονιά; αν πχ. ο Ντραγκίσεβιτς μπορεί να θεωρηθεί μια καλή λύση για τον πάγκο της ομάδος για τον ΑΡΗ της επόμενης χρονιάς; ή θα δώσει έκθεση αξιολόγησης στον Παπακυριάκη και στη διοίκηση για το αν θα πρέπει πάση θυσία να παραμείνει ο Κάμινκγς; Και το πιο αστείο από όλα... ο ίδιος ο άνθρωπος που επέλεξε όλους αυτούς τους παίκτες που δεν του κάνουν σύμφωνα με τον ίδιο το καλοκαίρι, που έδιωξε τα πιο ακριβά συμβόλαια της ομάδος Μπάκνερ και Μάρμπλ, που επέλεξε τον Τζάκσον για αλλαγή του Σίμτσακ και τον τραυματιά Γκόρντον σε μια χρονιά γεμάτη τραυματισμούς θα του δοθεί το δικαίωμα να επιλέξει τον αντικαταστάτη του Γκόρντον τώρα που ο ίδιος ο παίκτης προς τιμήν του παραδέχθηκε(και αποχώρησε) ο ίδιος όλα όσα έβλεπε όλος ο κόσμος αλλά δεν τα γνώριζε το τεχνικό τιμ; Απορίας άξιο σε τι ακριβώς μπορεί να βοηθήσει η παρουσία του Δ.Πρίφτη στον πάγκο της ομάδος μέχρι το καλοκαίρι όπου σύμφωνα με τους "ειδικούς" θα χωρίσουν οι δρόμοι του με τον ΑΡΗ. Εκτός και αν φυσικά πολλούς εντός και εκτός της ομάδος τους βολεύει να υπάρχει ο φταίχτης Δ.Πρίφτης και να συγκεντρώνει μέχρι το τέλος όλα τα πυρά του κόσμου ώστε με το που φύγει το καλοκαίρι να έρθει και η "κάθαρση". Εχει μια λογική αλλά περισσότερο με κουτόχορτο ακούγεται...
Εδώ στο PlanetARIS.gr μας αρέσει να ακούγονται και να γράφονται πολλές απόψεις για τον ΑΡΗ μας και στηρίζουμε κάθε κιτρινόμαυρη "φωνή". Υπάρχουν όμως στιγμές που αισθανόμαστε προσβεβλημένοι ως οπαδοί με τον τρόπο που μας αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι επαγγελματίες(και όχι μόνο) που ασχολούνται με το κιτρινόμαυρο ρεπορτάζ. Πόσο ειρωνικό είναι να διαβάζεις και να ακούς για την προσπάθεια της κατάκτησης της 3ης θέσης στο πρωτάθλημα, την σημαντικότητα των αγώνων με τον συμπολίτη που λογικά θα ακολουθήσουν και τα σχετικά από τους ίδιους ανθρώπους που πέρσι που ο ΑΡΗΣ κατέληξε τέταρτος στα πλέϊοφς χάνοντας από την ΑΕΚ την 3η θέση είχαν στήσει ολόκληρη καμπάνια για να πείσουν τον κόσμο του ΑΡΗ ότι αυτές οι σειρές αγώνων είναι αδιάφορες... Και για να μην ξεχνιόμαστε μέχρι και ο ίδιος ο προπονητής είχε αναφερθεί με απορία για τον λόγο που υπάρχει αυτή η σειρά αγώνων. Προφανώς όμως φέτος που βολεύει μιας και είναι η τελευταία ελπίδα κάποιων έστω στα λόγια να πουν(και να προσπαθήσουν να μας πείσουν) ότι έγινε κάτι καλό αυτή την χρονιά. Κάποια στιγμή θα πρέπει όπως λέει και ο κόουτε να γίνουμε ρεαλιστές, να αποφασίσουμε να αφήσουμε στην άκρη τα ψέματα και τις δικαιολογίες και να επικεντρωθούμε σε αυτά που πραγματικά μπορούν να βοηθήσουν τον ΑΡΗ να προοδεύσει. Δεν υπάρχει λόγος να χαθεί άλλος χρόνος...
ΥΓ. Ο πανίσχυρος Παναθηναϊκός με το τεράστιο μπάτζετ ηττήθηκε από μια ομάδα με λίγο μεγαλύτερο μπάτζετ από το δικό μας. Αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι ο Πασκουάλ έγινε ξαφνικά άχρηστος αλλά ούτε και ότι ο Γιασκεβίτσιους έγινε κορυφαίος προπονητής. Μας δείχνει όμως ότι όταν έχεις στην ομάδα σου ανθρώπους με @@ που έχουν την νοοτροπία νικητή μέσα τους και πιστεύουν στη νίκη περισσότερο από ότι στα μπάτζετ και τα πολυετή πλάνα μπορείς να πετύχεις πολλά!
ΥΓ2. Μεταξύ μας τώρα... αν ο ΑΡΗΣ φέτος είχε την πορεία της ΑΕΚ σε πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπη... τι θα ήταν πιο πιθανό; να ψάχναμε την φόρμουλα για να φύγει από τον πάγκο της ομάδος όπως γίνεται τώρα με τον Ζντόβς ή να "απαιτούσαμε" για 10ετές συμβόλαιο στον coach of the year;
ΥΓ3. Τι πιο λυπηρό από το να ακούς συνΑρειανούς όχι μόνο να αναρωτιούνται γιατί ο Νίκος Λάσκαρης να βάλει τα λεφτά του στην ομάδα αλλά να παραθέτουν και επιχειρήματα γιατί ΔΕΝ πρέπει να το κάνει... Ε να το κλείσουμε τότε ρε μάγκες το "μαγαζί"...
Με τον Χάγκινς να συμμετέχει στην αποστολή παρόλο που δεν είναι 100% έτοιμος ο ΑΡΗΣ μας θα προσπαθήσει να δώσει συνέχεια στην εντυπωσιακή νίκη της περασμένης Τετάρτης όπου υπέταξε την ΑΕΚ χωρίς να έχει στην διάθεση του τους 3 από τους 4 ξένους του. Αυτή τη φορά δεν έχουμε κάποια "έκπληξη" από τον αθλητικό δικαστή, τον αθλητικό εισαγγελέα ή κάποια άλλη άρχη οπότε οι ξεκούραστοι Γουάιτ και Γουότερς θα συμμετέχουν κανονικά μαζί με τους υπόλοιπους που φρόντισαν να δείξουν ότι σε αυτή την σειρά αγώνων και παρά το ανέλπιστο αρχικό 2-0 η ΑΕΚ δεν έχει καμία τύχη!
Μπόρει η παρουσία του Χάγκινς να έχει να κάνει περισσότερο με την "ψυχολογική ενίσχυση" της ομάδος δεν θα είναι και έκπληξη αν τον δούμε να παίρνει και κάποια λεπτά. Ιδίως αν οδηγηθούμε σε ένα παιχνίδι παρωδία σαν το προηγούμενο στο ΟΑΚΑ που το ολοκληρώσαμε με μόλις 2 παίκτες πάνω στο παρκέ... Κατά τα άλλα η νίκη της περασμένης Τετάρτης έχει φέρει άλλον αέρα στην ομάδα μας αλλά και μια σειρά εσωτερικών προβλημάτων στην ΑΕΚ που δύσκολα να την αφήσουν ανεπηρέαστη σήμερα. Οι Γουότερς και Γουάιτ σαφώς πιο ξεκούραστοι από όλους τους υπόλοιπους είναι ικανοί να κάνουν την διαφορά, παρέα με τον "κουρασμένο" Μακνήλ. Ενώ όπως αποδείχθηκε ακόμη και ο "φιλότιμος" Σίμτσακ αποτελεί σημαντικό όπλο στα χέρια του Πρίφτη όπως και ο Κοέν που τουλάχιστον στο αμυντικό κομμάτι τα πηγαίνει εξαιρετικά. Με τους 2 προπονητές να μαθαίνουν από παιχνίδι σε παιχνίδι καλύτερα τον αντίπαλο ίσως ο Δ.Πρίφτης να πρέπει να σκεφτεί πιο πονηρά και να μην αφήσει τους παίκτες της ΑΕΚ να βρουν ρυθμό στα μακρινά σουτ. Άλλωστε με την επιστροφή του Γουότερς και του Ξανθόπουλου σε κανονικούς αγωνιστικούς ρυθμούς και τον Φλιώνη να έχει πάρει για τα καλά το βάπτισμα του πυρός θα πρέπει να πιεστούν παραπάνω τα γκάρντ της ένωσης. Ακόμη και αυτός ο Σάκοτα που με τα τρίποντα του μπορεί να κάνει την ζημιά. Πάντως η αποκαρδιωτική εικόνα της ΑΕΚ στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα της Τετάρτης και η ηρωική εμφάνιση των παικτών μας είναι αυτό που μας δίνει ξεκάθαρο προβάδισμα παρά το γεγονός ότι αγωνιζόμαστε εκτός έδρας.
Απόλυτη εμπιστοσύνη υπάρχει στις αγωνιστικές δυνατότητες της ομάδος χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι είναι αρκετό για να έρθει η σημερινή νίκη. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν η συμβολική διαμαρτυρία με το "κεκλεισμένων των θυρών" Παλέ θα ευαισθητοποιήσει τους "άρχοντες του αγώνα" αφήνοντας τους παίκτες των 2 ομάδων να κοντραριστούν στα ίσια ή θα γίνουμε θεατές σε άλλο ένα show παρόμοιο με αυτό των Γκόντα, Φούφη και Μπήτη στην τελευταία μας επίσκεψη στο ΟΑΚΑ. Αυτή την φορά θα πρέπει οι παίκτες μας να είναι πιο υποψιασμένοι, να μην απαντήσουν στις προκλήσεις των αντιπάλων τους, να μην πέσουν στην παγίδα των διαιτητών και να μείνουν προσηλωμένοι στις οδηγίες του προπονητή τους. Έτσι θα έρθει η νίκη! Διπλό μες στο ΟΑΚΑ ΑΡΗ ΟΛΕ ΟΛΕ!
Λίγες ώρες έμειναν για το τζάμπολ της 3ης αναμέτρησης για τα ημιτελικά της Basket League κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ένα παιχνίδι που μπορεί θεωρητικά λόγω των σημαντικών απουσιών που έχουμε να θέλει τον Παναθηναϊκό ως το ακλόνητο φαβορί της αναμέτρησης και τον ΑΡΗ να έχει το νου στην επόμενη σειρά αγώνων κόντρα στην ΑΕΚ αλλά ο αστάθμητος παράγοντας που λέγεται Παλέ και κόσμος του ΑΡΗ είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να αψηφίσει. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τον αντίπαλο αλλά ακόμη και για τον προπονητή, τους παίκτες μας αλλά και μερίδα του κόσμου που επιμένει να βλέπει αυτά τα παιχνίδια μοιρολατρικά.
Τα αγωνιστικά προβλήματα της ομάδος για τον σημερινό αγώνα είναι γνωστά. Από την στιγμή που δεν υπάρχει το μαγικό ραβδάκι για να γιατρέψει τους Χάγκινς, Ξανθόπουλο και Ζάρα οι υπόλοιποι οφείλουν να κάνουν τα πάντα για να καλύψουν το κενό τους και να διεκδικήσουν τη νίκη. Μια νίκη που αν και δύσκολα μπορεί να αλλάξει την μοίρα αυτή της σειράς των αγώνων είναι ικανή να στείλει ένα σημαντικό μήνυμα σε όλους επιμένουν να συμπεριφέρονται στον Αυτοκράτορα σαν μια ομαδούλα της σειράς. Το πως θα διαχειριστεί ο κ.Πρίφτης τους διαθέσιμους παίκτες του, αν θα ξεκινήσει με δεύτερη πεντάδα ή αν θα "πιέσει" περισσότερο τους έμπειρους για να φθάσει στη νίκη είναι κάτι που δεν μας ενδιαφέρει. Θα παίξουν πιο σκληρή άμυνα? θα δώσουν περισσότερα σουτ στον Κοέν ώστε να τραβήξουν έξω τον Ραντούλιτσα? θα παίξουν πιο δυνατά οι Δήμας, Φλιώνης και Δίπλαρος πάνω στους περιφερειακούς του Παναθηναϊκού και ας γεμίσουν από νωρίς με φάουλ? Θα αναγκαστεί ο Μακνήλ και ο Μούρτος να παίξουν ως πόιντ γκαρντ? Ότι και αν αποφασίσει ο κόουτς οφείλει να το κάνει με μοναδικό στόχο τη νίκη.
Έχει καταντήσει κουραστικό μέσα έξω να μας κάνει πλάκα ο βάζελος. Πέρσι με σαφώς χειρότερο ρόστερ και σημαντικές απουσίες στα πλέιοφς καταφέραμε να πάρουμε μια νίκη επί του Ολυμπιακού. Ναι μεν δεν είχε κάποιο αντίκρυσμα ως προς την επίτευξη των στόχων μας αλλά σκόρπισε χαρά στον κόσμο που είδε επιτέλους αυτή την ομάδα μετά από καιρό να υψώνει ανάστημα απέναντι σε μια τόσο δυνατή ομάδα. Ώρα λοιπόν να σπάσει η αρνητική παράδοση και απέναντι στον άλλο "μεγάλο" της Αθήνας και να πάρει το μήνυμα του ότι οι ημέρες που σπάνε πλάκα με την ομάδα μας τελειώνουν! Και για να μην παρεξηγούμαστε δεν απαιτούμε από την ομάδα να κερδίσει αλλά απαιτούμε να παλέψει με όλες τις δυνάμεις της για τη νίκη χωρίς φόβο και δικαιολογίες. Όλοι στο Παλέ να σπρώξουμε προς την νίκη τον Αυτοκράτορα!
Με άδοξο τρόπο ολοκληρώθηκε η χρονιά σήμερα στο Παλέ, εκεί όπου ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα στις λεπτομέρειες σε ένα παιχνίδι όπου η νίκη ήταν μονόδρομος. Μεγάλη η συμβολή των "γκρί" στην σημερινή ήττα που πήραν την άτυπη εκδίκηση τους για την ακύρωση της απόφασης τους από το ΑΣΕΑΔ στο τέλος όμως η ομάδα μας είχε την τύχη στα χέρια της και για ακόμη μια φορά την πέταξε στα σκουπίδια των αχρήστων...
Ο αγώνας φαινόταν από την αρχή ότι θα ήταν για γερά νευρά μέχρι το τέλος. Οι ομάδες δείξανε το γνώριμο πρόσωπο τους. Ο μπάογκ με ξεκάθαρη φιλοσοφία να προσπαθεί να περάσει την μπάλα κάτω από το καλάθι και όποτε είχε το ελεύθερο σουτ να πυροβολεί από μακριά και ο ΑΡΗΣ με το γνώριμο άναρχο επιθετικό στυλ να παίρνει ότι του δίνει ο αντίπαλος συνήθως από δύσκολες συνθήκες και πάντα υπό την πίεση του χρόνου. Η άμυνα του ΑΡΗ ευνουχίστηκε από τα διαιτητικά σφυρίγματα που έδειχνε να στοχεύει σε παίκτες. Με συνοπτικές διαδικασίες ο πολύ καλός Χαρίσης πέρασε έξω ενώ και ο Βεζένκοφ αναγκάστηκε να μείνει έξω για πολύ ώρα. Οι τα 9 περισσότερα φάουλ που χρεώθηκαν οι παίκτες μας και οι 11 περισσότερες βολές που σούταραν οι αντίπαλοι ήταν καθοριστικά. Ενώ πραγματικά θα ήταν πολύ ενδιαφέρον στατιστικό να δούμε από τα 20 φάουλ που σφύριξαν οι διαιτητές εις βάρος του μπάογκ πόσα από αυτά τα έκαναν επίτηδες οι αντίπαλοι μας για να κόψουν τον ρυθμό και πόσα σφυρίχτηκαν κανονικά πάνω στη φάση. Ενώ τόσα βήματα πρώτη φορά είδαμε. Σε όλα αυτά αν προσθέσουμε τον ξαφνικό τραυματισμό του Σίμτσακ από την αρχή του αγώνα και του Πάσαλιτς γύρω στη μέση καταλαβαίνουμε ότι η ομάδα ξέμεινε από παίκτες και από δυνάμεις... Και αν στο τέλος έγινε ένα ανόητο λάθος από τον Τσιάρα και ένα εξίσου ανόητο από τον Ριντ θα μπορούσαν όλα αυτά να είχαν αποφευχθεί αν στο τελευταίο δίλεπτο έβαζε ο Δ.Πρίφτης τον Νέιμικ να μαζέψει κανά ριμπάουντ και να τρομάξει σαν σκιάχτρο τους αντίπαλους κάτω από το καλάθι που έκαναν πάρτι... Βέβαια η συμμετοχή του Νέιμικ μπορεί να χαλούσε το ηρωικό σενάριο του μισού ΑΡΗ.... οπότε και ο παίκτης έμεινε στον πάγκο... και ο ΑΡΗΣ έμεινε στην απίστευτη, ανεπανάληπτη, μοναδική και πέρα από κάθε φαντασία 4η θέση...
Την ίδια στιγμή που μεγάλη μερίδα του κόσμου του ΑΡΗ έχει την πίκρα του για αυτή την ήττα από ένα αντίπαλο που δεν πείθει και τόσο αγωνιστικά υπάρχει μια εξίσου μεγάλη μερίδα του κόσμου του ΑΡΗ που έχει βγάλει τα κομπιουτεράκια, έχει υπολογίσει τα μπάτζετ όλων των ομάδων, έχει δει τα συμβόλαια των παικτών του ΑΡΗ, έχει συνυπολογίσει το άρθρο 99, τα κεκλεισμένων των θυρών και ακόμη πανηγυρίζει για την πρόκριση επί της ΑΕΚ... Το αν ο ΑΡΗΣ θα μπορούσε αν ήταν λίγο πιο σοβαρός να είχε κερδίσει τον μπάογκ σε αυτή τη σειρά των αγώνων ή ακόμη να είχε βγει και τρίτος στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος ούτε λόγος. Όπως ούτε λόγος για το ότι ο ΑΡΗΣ ξέμεινε από παίκτες και από δυνάμεις στο πιο κρίσιμο σημείο της χρονιάς μιας και όπως είναι γνωστό στα πλέιοφς κρίνεται η χρονιά στο μπάσκετ... Ας ελπίσουμε η παρουσία του Λάσκαρη στο τιμόνι της ΚΑΕ να φέρει κύμα αλλαγών στην ομάδα αλλά και στον κόσμο της ομάδος που μετά από τόσες απογοητεύσεις φοβάται ακόμη και να "ονειρευτεί"...
ΥΓ. Δεν θα ξεσπάσουμε εν βρασμώ μετά την ήττα για να κάνουμε απολογισμό της χρονιάς και να επιρρίψουμε με ευκολία ευθύνες από εδώ και από εκεί αλλά πολύ σύντομα θα κάνουμε μια πιο ψύχραιμη εκτίμηση για αυτά που είδαμε από τον ΑΡΗ φέτος.
ΥΓ2. Μέρος της αρρωστημένης νοοτροπίας που υπάρχει στον μπασκετικό ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια και τον περιορίζει είναι να ακούς παίκτες και προπονητές να ασχολούνται δημόσια με διοικητικά και εξωδιοικητικά του ΑΡΗ... Κάποια στιγμή ελπίζω να γίνουν πάλι ξεκάθαροι οι ρόλοι προπονητή, παικτών, διοικητικών και εξωδιοικητικών παραγόντων και αυτοί που θα πρέπει να δουλεύουν πάνω στο παρκέ να ασχολούνται μόνο με τη δουλειά τους πάνω στο παρκέ και αυτοί που δουλεύουν εκτός παρκέ να ασχολούνται μόνο με τις δουλειές τους εκτός παρκέ...
ΥΓ3. Στεναχωρήθηκε ο Σούλης που δεν είχε κόσμο ο ΑΡΗΣ. Αυτό είναι το άλλο πρόσωπο του Σούλη όταν κερδίζει... εντελώς διαφορετικό από αυτό που δείχνει όταν χάνει...
ΥΓ4. Όσο μικροί είναι αυτοί του μπάογκ που κάνουν τα καραγκιοζλίκια και πιέζουν για τεχνικές ποινές στη μέση του αγώνα ώστε να έχουν εύνοια μετά άλλο τόσο μικροί και ανόητοι είναι αυτοί με τα γκρι που τσιμπάνε και εφαρμόζουν τους άγραφους ηλίθιους κανόνες του Ελληνικού μπάσκετ...
ΥΓ5. Αυτή τη νοοτροπία των "σύγχρονων προπονητών" που όταν ένας παίκτης βάζει 2-3 συνεχόμενα καλάθια μετά τον "ξεκουράζουν" ούτε την κατάλαβα ποτέ και ούτε πρόκειται να την καταλάβω...
Μια από τις χειρότερες εμφανίσεις της χρονιάς πραγματοποίησε ο ΑΡΗΣ μας στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας γνωρίζοντας μια εύκολη ήττα σε ένα παιχνίδι που περιμέναμε να γίνει το μπρέικ. Αντιθέτως είδαμε έναν ΑΡΗ τόσο εντός των 4 γραμμών όσο και εκτός να τα έχει χαμένα και να περιμένει απλά να λήξει το παιχνίδι. Η αποκαρδιωτική εμφάνιση φαίνεται να πονάει πιο πολύ από την ήττα μιας και μετά το σημερινό η όποια αγωνιστική ανωτερότητα μπορεί να έχει ο ΑΡΗΣ έναντι του αντιπάλου μοιάζει να πηγαίνει περίπατο όταν παρουσιάζεται με τέτοιο τρόπο.
Με εξαίρεση το τρίποντο του Βεζένκοφ που ήταν το πρώτο καλάθι του αγώνα από την αρχή όλα έδειχναν ότι το παιχνίδι θα εξελιχθεί στραβά. Όταν στα πρώτα 3΄ έχεις χάσει 4-5 λέιαπ και αντί να προηγείσαι με 8-10 πόντους βρίσκεσαι πίσω με αντίστοιχη διαφορά τότε δύσκολα να μπορέσεις στη συνέχεια να συγκεκντρωθείς και να κάνεις το σωστό. Ιδίως όταν στο ίδιο χρονικό διάστημα και ο πάγκος μοιάζει να τα έχει εξίσου χαμένα και αντί να κάνει τις κινήσεις που πρέπει για να φέρει την ηρεμία καταφέρνει να τα κάνει χειρότερα... Ο φανερά εκνευρισμένος Πάσαλιτς συνέχισε να παραμένει μέσα ενώ και στη συνέχεια είδαμε και το απίστευτο να προσπαθούμε να ανατρέψουμε τη διψήφια διαφορά με Πουλιανίτη, Μούρτο, Σίμτσακ, Χαρίση και Τόμας ταυτόχρονα για πρώτη φορά φετός. Βέβαια όλα αυτά έχουν να κάνουν με την προετοιμασία και την τρόπο προσέγγισης αυτών των αγώνων που όπως φαίνεται είναι τραγικός. Τα 3' φυσιολογικού μπάσκετ στην 4η περίοδο ήταν αρκετά για να μας κάνουν να καταλάβουμε πως για ακόμη μια φορά κάναμε δώρο τη νίκη στον αντίπαλο.
Τελικά βλέποντας τον ΑΡΗ σήμερα άρχισα να κατανοώ ολοένα και περισσότερα τι εννοούν όλοι αυτοί που μιλάνε για αγωνιστική υπέρβαση φέτος. Αν αυτοί είναι οι παίκτες του, αυτός είναι ο προπονητής του και αυτός είναι ο τρόπος που αγωνίζεται τότε ναι πράγματι έχει γίνει ένα μικρό θαύμα ως τώρα. Μετά το σημερινό κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη συνέχεια της σειράς αν όμως πραγματικά υπάρχουν παίκτες ή προπονητές που θεωρούν τους εαυτούς τους τόσο λίγους ώστε κάθε επιτυχία τους να θεωρείται υπέρβαση καλό είναι να ενημερώσουν τη νέα διοίκηση ώστε ανάλογα με το πλάνο που θα υπάρχει του χρόνου να ξέρει τι θα κάνει... και ο Θεός βοηθός...
ΥΓ. Πιν εν ρολ με τον Σίμτσακ? Μάλλον δεν τους ξέρει τους παίκτες του...
ΥΓ2. Είδαμε και πρώτη φορά στη ζωή μας γκαρντ να ξεκινάει για μπάσιμο προς το καλάθι σχεδόν αμαρκάριστος και από το ξεκίνημα της φάσης μέχρι και την λάθος πάσα να κοιτάει τον παίκτη που θέλει να πασάρει...
ΥΓ3. Δηλαδή αν ο μπαογκ παίξει με 5 πόιντ γκαρντ θα πρέπει να παίξουμε και εμείς?
ΥΓ4. "Συμβουλές" για το πως να συμπεριφέρονται έδιναν στην ανάπαυλα του ημιχρόνου οι "κύριοι" Γαλατσόπουλος και Ζουρνατζίδης στον Πάσαλιτς και στον Μούρτο... ακόμη να καταλάβουν ότι τα καραγκιοζλίκια πλέον δεν πουλάνε όπως φάνηκε από την προσέλευση του κόσμου και σήμερα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας...
Φίλε Σπύρο, στα περισσότερα που γράφεις εν μέρει συμφωνώ αλλά το όλο πνεύμα της "παραίτησης" ή της "απαξίωσης" δεν μπορώ[…]
Καλησπέρα! Το μόνο site που δεν λογοκρίνει και μπορούμε να πούμε τον πόνο μας . Μετά τη σκόνη τι παρατηρούμε[…]
Κατανοώ την απογοήτευση για την εικόνα αλλά πιστεύω ότι είναι 100% λάθος και παγίδα στην οποία έχουν πέσει αρκετοί συνΑρειανοί[…]
Θα μπορούσε να αλλάξει φίλε Πλάνετ,αν έγραφαν και έλεγαν κι άλλοι, όχι μόνο εγώ σαν την καλαμιά στον κάμπο, ότι[…]
Δεν διαφωνώ πέρα ότι αυτό που αναφέρεις είναι διαχρονικό πρόβλημα σε ότι αφορά το ποδόσφαιρο και όχι σημερινό. Το θέμα[…]
Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ μας μέσω του διαδικτύου!