Αρκετός ντόρος έχει προκληθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα σχετικά με τις πολιτικές παρεμβάσεις και τις "φωτογραφικές ρυθμίσεις" για να εξυπηρετηθούν ομάδες σαν την ΑΕΚ, τον μπαογκ και τον Παναθηναϊκό. Η κατακραυγή και η γκρίνια από τους οπαδούς των υπολοίπων ομάδων και κυρίως από εμάς τους Αρειανούς είναι η γνωστή εύκολη λύση που δυστυχώς ποτέ δεν οδηγεί πουθενά. Για αυτό μέσα από το PlanetARIS.gr θα δούμε το "νόμισμα" από την άλλη του πλευρά και θα ασχοληθούμε κυρίως με τους λόγους που ο ΑΡΗΣ μένει έξω από αυτό το πανηγυράκι των εκατομμυρίων ευρώ και η ομάδα παραμένει στάσιμη όταν οι ανταγωνιστές μας αρπάζουν κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται μπροστά τους.

Από το "Με τον Ζαγοράκη στο EURO" φθάσαμε στο "Με τον Ζαγοράκη στο €υρώ" με την συνάντηση του με τον πρωθυπουργό να προκαλεί γέλιο σε όλους εμάς, οργή σε μερίδα φιλάθλων του συμπολίτη που επιδόθηκε σε πορείες διαμαρτυρίας και άλλους τρόπους για να εκφράσει την αντίδραση του την ίδια στιγμή που ο μεγαλομέτοχος του συμπολίτη μαζί με τους ανθρώπους είχε ξεκάθαρο πλάνο για το τι θέλει από το Ελληνικό κράτος αλλά και τον τρόπο για να ασκήσει τις πιέσεις του. Καταιγισμός από τα τοπικά ΜΜΕ όπου ως συνήθως προσπαθούν να κάνουν το μαύρο άσπρο, "κελαηδίσματα" των  εμπλεκομένων στα social media για να έχουν τον κόσμο σε εγρήγορση και απειλές για μαζικά συλλαλητήρια και άλλες κινήσεις αν δεν περάσει το "δίκαιο" αίτημα του συμπολίτη που βάσει νόμου απορρίφθηκε. Με λίγα λόγια έχουμε ένα τετράπτυχο που αποτελείται από την κεφαλή της ΠΑΕ μπαογκ τον Σαββίδη, τους ανθρώπους γύρω του όπως είναι ο Ζαγοράκης(και όχι μόνο) σε ξεκάθαρη αποστολή, τα ΜΜΕ να σπρώχνουν και τα ΟΡΚ σε αναμονή και όλο αυτό έχουν ως αποτέλεσμα ο μπαογκ να παίρνει αυτό που θέλει. Κάπως έτσι λειτουργούν και οι ομάδες των Αθηνών με την διαφορά ότι από την στιγμή που βρίσκονται δίπλα(αν όχι μέσα) στα κέντρα αποφάσεων τις περισσότερες φορές όπως έγινε με το γήπεδο της ΑΕΚ, την ανακατασκευή  του γηπέδου του Παναθηναϊκού κ.α. δεν χρειάζεται να γίνει τόσο ντόρος. Την ίδια στιγμή εμείς ακόμη αναρωτιόμαστε αν έχουμε "κεφαλή" στην ΠΑΕ, οι άνθρωποι γύρω από τον πρόεδρο(?) της ΠΑΕ όχι απλά δεν έχουν το "ειδικό βάρος" για να πιέσουν αλλά μοιάζουν με πούπουλα που με το πρώτο αεράκι(ή σύνθημα σε κάποιο τοίχο) θα έχουν εξαφανιστεί, τα κιτρινόμαυρα ΜΜΕ ασκούν την δική τους πολιτική ανάλογα με τις "πιθανές χορηγίες" και το οπαδικό κίνημα του ΑΡΗ έχει πέσει σε λήθαργο που δημιουργεί υποψίες... Ποιος λοιπόν να πάρει την πρωτοβουλία, ποιος να αποφασίσει για το ποιο είναι το καλό του ΑΡΗ, ποιος να οργανώσει και ποιος να πιέσει όλη αυτή την απαραίτητη κίνηση ώστε ο ΑΡΗΣ να πάρει κάτι από όλο αυτό το πανηγύρι εκατομμυρίων;  Μάλιστα βολεύει τους παράγοντες της ομάδος μας ξεχνάμε τις περιπτώσεις που ευνοηθήκαμε από την πολιτεία είτε "στοχευμένα" είτε από το "παραθυράκι". Γιατί ναι μεν η ειδική εκκαθάριση στο μπάσκετ με την δημιουργία νέου ΑΦΜ(και όχι συγχώνευση) έγινε για τον ΑΡΗ αλλά και άλλες ομάδες ακολούθησαν. Όπως για παράδειγμα το άρθρο 44 όπου τα πάντα έγιναν για την ΑΕΚ αλλά ο ΑΡΗΣ είχε αντανακλαστικά, είχε πυγμή και πέτυχε κάτι που η πλειοψηφία εντός και εκτός Θεσσαλονίκης το θεωρούσε ακατόρθωτο. Ακόμη και ο περιβόητος "νόμος Ορφανού" δεν έγινε για τον ΑΡΗ αλλά ο ΑΡΗΣ είχε τότε μια διοίκηση σαφώς πιο στιβαρή από αυτές των τελευταίων ετών και επωφελήθηκε. Με λίγα λόγια κάθε "φωτογραφική ρύθμιση" όπως συνηθίζουμε να λέμε μπορεί να αποσκοπεί κάπου αλλά στον νόμο δεν υπάρχει πουθενά η λέξη ΑΕΚ, Παναθηναϊκός ή μπαογκ, ούτε λέει ένας τον εκμεταλλεύεται και οι άλλοι τρώνε πόρτα. Όταν όμως η διοίκηση της ομάδος μας θυμίζει κέντρο διερχομένων τότε το μόνο που μας απομένει είναι να φωνάζουμε και να γκρινιάζουμε για την αδικία.

Το χειρότερο από όλα είναι ότι όλη η δύναμη που έχει ο ΑΡΗΣ καταναλώνεται στην μάχη της καρέκλας. Από τον Α.Σ. που είναι η κεφαλή του συλλόγου, την ΚΜΑ που είναι ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ μέχρι το οπαδικό κίνημα και τα ΜΜΕ. Όλοι ενωμένοι για την μάχη της καρέκλας... Οι επιλεκτικές αναφορές του Α.Σ. για μη τακτοποιημένους παράγοντες στον Ερασιτέχνη, για το που ανήκουν οι ακαδημίες, για το αν έχει πάρει τα ποσοστά του από την ΠΑΕ είναι τακτικές που πρωτοέκαναν την εμφάνιση τους την εποχή Κοντομήνα και κορυφώθηκαν στην "γέννηση" της διοίκησης Αθανασιάδη. Τακτικές που προσβάλλουν την νοημοσύνη, κρατούν την ομάδα μας στάσιμη και καταδικάζουν τον Αρειανό στην μιζέρια. Το ίδιο και η ΚΜΑ και το οργανωμένο οπαδικό κίνημα  που όποτε θέλει πέφτει για ύπνο και όποτε θέλει θυμάται το συμφέρον της ομάδος... Αν δηλαδή πρέπει να γραφτούν μερικά κείμενα σε εφημερίδες και sites, να αρχίζει να γκρινιάζει ο κόσμος του ΑΡΗ μαζικά στα social media και στα ραδιόφωνα με τα πολιτικά σκάνδαλα που ευνοούν τον συμπολίτη για να φιλοτιμηθούν οι παράγοντες μας να πιέσουν τους πολιτικούς για το καλό του ΑΡΗ μας τότε αυτό σημαίνει ότι όλα γίνονται για το θεαθήναι και όχι την ουσία.  Οπότε αντί να ψάχνουμε αλλού για ευνοημένους ας κοιτάξουμε μέσα στην Αρειανή οικογένεια για τους "μπροστάρηδες" που φοβούνται να βγουν παραέξω από το Κλ.Βικελίδης μην τους πάρουν την καρέκλα...

ΥΓ1. Είχαμε αναφερθεί παλαιότερα για την πληγή της "ενιαίας πολιτικής" του συλλόγου. Όπως τότε έτσι και τώρα παρά την "αντεπίθεση" του Γ.Ιωννίδη εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι είναι αστείο για τους πολιτικούς να επικαλούνται την εντιμότητα, τους ηθικούς φραγμούς  και την νομιμότητα σε μια χώρα σαν την Ελλάδα όπου η ψηφοθηρία έχει γίνει επιστήμη. 

ΥΓ2. Όταν στις αίθουσες των δικαστηρίων οι πρωταγωνιστές παρουσιάζονται αποφασισμένοι να θυσιάσουν την ίδια την ομάδα προκειμένου να κερδίσουν την μάχη της καρέκλας τότε το να περιμένουμε να πιέσουν την Πολιτεία για το καλό του ΑΡΗ αποτελεί ανέκδοτο. Το θέμα αναδείχθηκε από τα ΑΝ98.7 και όσο και αν κάποιοι έχουν φάει το παραμύθι με τα "ταμπελάκια" ας δώσουν λίγο βάση στην ουσία μέσα από αυτό το ηχητικό απόσπασμα

ΥΓ3. Δεν έχουμε την αυταπάτη ότι οι παράγοντες των άλλων ομάδων τα κάνουν όλα από την αγάπη τους για την ομάδα που υπηρετούν, απλά έχουν την "σπιρτάδα" και συνδυάζουν το προσωπικό τους όφελος με το καλό της ομάδος.

2 τρόποι υπάρχουν να γουστάρει πιο πολύ ένας οπαδός την νική της ομάδος του: 1) να ισοπεδώσει τον αντίπαλο με 4-5 γκολάκια και να φύγει θριαμβευτικά απο το γήπεδο 2) να κλέψει στο τέλος την νίκη μέσα απο τα χέρια του αντίπαλου καταστρέφωντας του κάθε όνειρο... Στην χθεσινή αναμέτρηση λοιπόν με την ομαδούλα του αγ.δημητρίου στο μπραχάμι ο Αρης μας κράτησε το καλύτερο για το τέλος! Άσχετα εαν παίζαμε με μια ομάδα β εθνικής δεν μπορώ να πώ οτι δεν γούσταρα αφάνταστα τον τρόπο με τον οποίο κερδίσαμε, δεν μπορω να πώ οτι δεν σκεφτόμουνα για άλλη μια φορά τα μούτρα των οπαδών του συμπολίτη  που παρακαλούσαν να χάσουμε μπας και μετριαστεί ο δικός τους ο πόνος απο τον αποκλεισμό τους απο τον θρασύβουλο. Το είχα γράψει απο τα φιλικά και σαν να έχει αρχίσει να βγαίνει σιγα σιγα πραγματικό, αυτη η ομάδα ακόμα και όταν δεν θα παίζει καλά θα βρίσκει τον τρόπο να κερδίσει. Όποιος παρακολουθεί το ελληνικό πρωτάθλημα εύκολα μπορει να διαπιστώσει οτι στο συγκεκριμένο σημείο υπάρχει μέγαλη διαφορά με τους 3 της αθήνας. Πόσες φορές έχουμε δει αεκ, παο, οσφπ να κερδίζουνε κουτσα στραβά χωρίς να έχουν παίξει ούτε για 5 λεπτά καλό ποδόσσφαιρο. Όπως είπε και ο Ντούσαν σε αυτούς τους αγώνες μετράει μόνο η πρόκριση και όλα τα άλλα ξεχνιούνται. Πέρα όμως απο την πρόκριση εντύπωση μου έκανε ο τραγικός αγωνιστικός χώρος που κυριολεκτικά δεν επέτρεπε στους παίκτες μας να αλλάξουν μια σωστή μπαλιά και σίγουρα θα πρέπει η ΕΠΟ να το δεί αυτο το θέμα γιατι ειναι δύσκολο να προσαρμοστεί μια ομάδα να παίζει απο το "Αλιανζ Αρενα" της Μπάγερν Μονάχου στο χωράφι του αγ.δημητρίου στο μπραχάμι :-) Τραγελαφικά μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τα επεισόδια που έγιναν μετά τον αγώνα, τα αντικείμενα και την επίθεση προς τον προπονητη μας, όπως και με την λήξη του αγώνα το ο,τι πέσανε κάτω κάποιοι απο τους παίκτες του αγ.δημητρίου γιατι δεν πιστεύανε οτι χάσανε...

Όταν πρίν 2 χρόνια περίπου κατεβαίναμε εκδρομούλα στο γήπεδο της Φυλής για να πάρουμε το 2πλό τα τοπικά ΜΜΕ και οι αγαπητοί συμπολίτες εκθείαζαν τον αντίπαλο μας και μάλιστα στο τέλος εκείνης της μαύρης χρονιάς για εμάς μας έλεγαν γελώντας οτι κανονικά θα έπρεπε να ανέβει ο Θρασύβουλος γιατί ήταν καλύτερος απο εμάς! Ειλικρινά αισθάνομαι τύψεις γιατι πραγματικά νόμιζα οτι μας κοροϊδευαν αλλά τελικά χθές κατάλαβα οτι είχαν δίκιο και οτι εμείς ήμασταν τυχεροί που τους νικήσαμε μέσα στο "καμίνι" της Φυλής! Ο αγαπητός συμπολίτης μας λοιπόν χθές το μεσημέρι διασύρθηκε απο τον Θρασυβουλάκο και έμεινε εκτός κυπέλου! Απο ποιόν? Απο τον Θρασύβουλο! Που μας κοροϊδεύανε για ντέρμπι ανόδου... Τραγική ειρωνία? Θεία δίκη? Και για να καταλαβαίνει και ο κάθε χαζός τι σημαίνει να είσαι ΑΡΕΙΑΝΟΣ θα σας θυμίσω τα εξής: Τελικός κυπέλου στην Πάτρα με τον γάβρο 5000 χιλιάδες πικραμένοι Αρειανοί στο τέλος του αγώνα, αποθεώνουν την ήδη υποβιβασμένη ομάδα τους και φωνάζουν μέσα απο την καρδία τους το ανατριχιαστικό "ΑΡΗ ΘΥΜΙΣΟΥ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ" με τους γάβρους στις κερκίδες να μας χειροκροτάνε για αυτήν την κίνηση! Και χθές λοιπόν οι οπαδοί του συμπολίτη στο 70' και ενω το σκορ είναι 3-1 γυρνάνε την πλάτη στην ομάδα τους και αποχωρούν... Αυτη είναι η διαφορά μας μάγκες, εμείς ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε δίπλα στην ομάδα στις χαρές αλλά και στις λύπες. Για εμάς το γήπεδο είναι τρόπος ζωής για κάποιους άλλους είναι πανηγύρι και πηγαίνουν μόνο όταν έχει "τζερτζελέ"... Και για όσους τρέξουν να μας πούν ιστορίες περι κομπλεξισμού, επειδή εμείς έχουμε καλή μνήμη θα σας υπενθυμίσω μερικα "ιστορικά" συμβάντα όπου άλλης ομάδος οπαδοί αναρτήσανε πανό υπέρ του γάβρου, ναυλώσανε αεροπλανάκια με κοροϊδευτικά πανό και πιο πρόσφατα γραψανε "επιστολή¨ προς τους παίκτες της ομάδος τους να χάσουνε(!!!!!) για να βλάψουν τον ΑΡΗ...