Σε ένα παιχνίδι όπου θύμιζε περισσότερο γυναικείο μπάσκετ παρά ανδρικό οι δύο ομάδες επιδόθηκαν σε ρεσιτάλ αστοχίας με τον Ολυμπιακό να βρίσκει για 2-3 λεπτά το "χέρι" και να παίρνει τελικά τη νίκη πάνω που δείχναμε ότι μπορούσαμε να πάρουμε εμείς το εισιτήριο για τον τελικό. Οι παίκτες του Π.Γιαννάκη έδειξαν ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο σε σχέση με τα προηγούμενα δύο παιχνίδια, πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις αλλά με τέτοια ποσοστά στην επίθεση λογικό είναι να μην μπορείς να πάρεις τη νίκη.

Αν και τα νούμερα δείχνουν ξεκάθαρα ότι ο ΑΡΗΣ έχει χοντρό επιθετικό πρόβλημα είχαμε τονίσει στα προηγούμενα παιχνίδια ότι η άμυνα θα πρέπει να γίνει η σταθερά της ομάδος μας στο παιχνίδι ώστε ακόμη και όταν η ομάδα κολλάει επιθετικά να μην χάνεται στον ρυθμό του αντίπαλου. Αυτό ακριβώς είδαμε σήμερα με τους παίκτες μας να αστοχούν σε λέιαπ και αμαρκάριστα σουτ υπό εξαιρετικές προϋποθέσεις αλλά με την προσήλωση που έδειξαν στην άμυνα να υποχρεώνουν τον  Ολυμπιακό σε μια κάκιστη επιθετικά εμφάνιση με αποτέλεσμα μέχρι τα τελευταία λεπτά να διεκδικούμε τη νίκη. Σε εκείνο το σημείο όπου πήραμε το προβάδισμα μετά κόπων και βασάνων μίλησε η ποιότητα των παικτών του Ολυμπιακού και ιδιαίτερα του Λετονού Στρέλνιεκς όπου με 3 διαδοχικά τρίποντα(από τα 5 συνολικά) άλλαξε το μομέντουμ του αγώνα που ήταν καθαρά υπέρ μας και χάρισε ουσιαστικά τη νίκη στον Ολυμπιακό. Διαδοχικά τρίποντα που άλλαξαν τη ροή του αγώνα όπως όμως και διαδοχικά σφυρίγματα υπέρ του Ολυμπιακού όταν οι αντίπαλοι μας χανόντουσαν στην άμυνα μας. Οι επαφές που κατά το δοκούν δινόντουσαν εις βάρος μας φάουλ και το αντιαθλητικό του πεσμένου Αγραβάνη πάνω στον Βασιλόπουλο που κατέληξε σε βολές υπέρ του Ολυμπιακού ήταν οι πιο χαρακτηριστικές φάσεις. Δύσκολα να ξεχωρίσεις κάποιον παίκτη μιας και όλοι όσοι αγωνίστηκαν είχαν μέσα στο παιχνίδι τις καλές και τις κακές τους στιγμές με εξαίρεση ίσως τον Πέτγουεϊ που ήταν για ακόμη μια φορά απογοητευτικός. Είναι διαφορετικό να βλέπεις τον Μοράντ και τον Χρηστίδη να μην λειτουργούν σωστά πάνω στο παρκέ και εντελώς διαφορετικό να βλέπεις από έναν έμπειρο παίκτη σαν τον Πέτγουεϊ που το άκουσμα της μεταγραφής τους σκόρπισε ενθουσιασμό να βρίσκεται διαρκώς σε άλλο γήπεδο από αυτό που διεξάγεται το παιχνίδι. Ένα από τα πολλά προβλήματα που έχει να λύσει ο Π.Γιαννάκης που σε αντίθεση με τα προηγούμενα παιχνίδια σήμερα έκανε εξαιρετικό κοουτσάρισμα σε έναν αγώνα όπου  οι παίκτες με την αστοχία τους τραυμάτισαν τα καλάθια και τα μάτια μας.

Σύμφωνα με την εικόνα του παιχνιδιού αλλά και την σπουδαία πρόκριση της ΑΕΚ επί του Παναθηναϊκού χάθηκε μια τεράστια ευκαιρία να αγωνιστούμε σε έναν τελικό 100% στα μέτρα μας.  Θα πρέπει να αρκεστούμε στην προσπάθεια των παικτών μας και στην ελπίδα ότι στα επόμενα παιχνίδια θα δούμε την ίδια μαχητικότητα και πάθος από όλους τους παίκτες μας και τον ΑΡΗ να αρχίζει να βρίσκει πιο συχνά τον δρόμο προς το καλάθι. Άλλωστε αυτό που απαιτεί ο κόσμος από την ομάδα είναι να βλέπει τους παίκτες του να τα δίνουν όλα μέσα στο γήπεδο όπως έγινε κόντρα στον Ολυμπιακό και για αυτό η ομάδα χειροκροτήθηκε στο τέλος σε αντίθεση με την γιούχα που ακλούθησε την ήττα από τον Τέλεκομ Μπον.

ΥΓ. Από αλλού περιμέναμε να σκάσουν οι ειδήσεις από αλλού τελικά προέκυψαν. Για αυτούς που δεν είδαν το ρεπορτάζ του παιχνιδιού στην Αθλητική Κυριακή μετά τα μεσάνυχτα σε ερώτηση προς τον Γ.Νάτου(ρεπόρτερ Αρειανών συναισθημάτων) σχετικά με το τι γίνεται με τα διοικητικά εκεί στην ΚΑΕ ΑΡΗΣ απάντησε ότι υπάρχουν 2(!!!) ενδιαφερόμενοι για την  απόκτηση της ΚΑΕ ΑΡΗΣ και για αυτό και οι παραιτήσεις των μελών της ΚΑΕ ώστε να διαχωρίσουν εντελώς τη θέση τους από τη σημερινή ιδιοκτησία. Το δεύτερο σκέλος το είχαμε δεδομένο, γνωστές αυτές οι τακτικές εδώ και δεκαετίες. Αλλά το ότι ακούς από έναν τους πιο σοβαρούς και αξιόπιστους δημοσιογράφους με έδρα την Αθήνα που δεν έχει την ανάγκη των "φίλων" όπως συμβαίνει στο χωριό μας είναι μια σημαντική είδηση. Πάντως όπως και να έχει το θέμα η ουσία είναι στον ορίζοντα διακρίνεται ελπίδα και επιλογές για την αγαπημένη μας ομάδα. Από την μια η χορηγία μαμούθ από την Τουρκία από την άλλη 2 επενδυτές-βουνά… γιατί δεν γίνεται να μην είναι βουνά… εκτός και αν δούμε και στο μπάσκετ όπως είδαμε τα προηγούμενα χρόνια στο ποδόσφαιρο, την "Αρειανή οικογένεια" στα δύο με γκρουπάκια διαχειριστών με ξεχωριστούς αυτοφοράκηδες, διαφορετικούς αβανταδόρους και άλλους πισινούς…

Ώρα να αντιδράσει

Οι 2 τραγικές εμφανίσεις-ήττες στη σειρά από Ολυμπιακό και Τέλεκομ Βον ακύρωσαν με συνοπτικές διαδικασίες την προσπάθεια που είχε ξεκινήσει από την αρχή της χρονιάς από τον Π.Γιαννάκη και τους παίκτες του γεμίζοντας άπαντες εντός και εκτός ομάδος με την αμφιβολία για το αν αυτή η ομάδα μπορεί να τα καταφέρει. Και όταν λέμε να τα καταφέρει δεν εννοούμε να σαρώσει τους τίτλους σε Ελλάδα και Ευρώπη αλλά να είναι ανταγωνιστική σε κάθε παιχνίδι διεκδικώντας τη νίκη ανεξάρτητα από μπάτζετ και ονόματα. Κάτι που περιμένουμε να δούμε σήμερα στην άτυπη ρεβάνς της 25άρας της τελευταίας αγωνιστικής ή αν προτιμάτε στον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδος.

Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν τον ΑΡΗ που είδαμε στα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό και με την Τέλεκομ Μπον. Μετά βίας από αυτά τα 80 αγωνιστικά λεπτά να μπορούμε να κρατήσουμε τα 20'. Πολλά είναι αυτά που έχει να διορθώσει ο Π.Γιαννάκης που δικαιολογημένα την περασμένη Τρίτη έφθασε στα όρια εγκεφαλικού επεισοδίου με αυτά που έβλεπε από τους παίκτες. Παίκτες που στην πλειοψηφία τους ακόμη δεν έχουν καταλάβει τι ακριβώς ζητάει ο προπονητής τους από αυτούς. Και ένας κόουτς που αδυνατώντας να πιστέψει όλα όσα συμβαίνουν πάνω στο παρκέ ανακατεύει διαρκώς την τράπουλα μπας και βγάλει κάποιο καλό φύλλο. Η επιστροφή του Γ.Αθηναίου που ξεπέρασε τον τραυματισμό του και προπονήθηκε κανονικά τις τελευταίες ημέρες είναι το σημείο αναφοράς για την σημερινή αναμέτρηση αλλά σίγουρα θα πρέπει να δούμε και άλλους παίκτες να βγαίνουν μπροστά. Δεν γίνεται να είναι αυτή η εικόνα του Πέτγουεϊ που έχουμε δει ως τώρα. Δεν ξέρω αν ο παίκτης πονάει ή έχει κολλήσει ψυχολογικά αλλά θα πρέπει ο κόουτς κάποια στιγμή να τον ρίξει στα βαθιά για να φανεί επιτέλους αν μπορεί να βοηθήσει ή όχι. Όταν διαβάσαμε για την απόκτηση του Πέτγουεϊ κανείς μας δεν φανταζόταν έναν παίκτη που θα αγωνίζεται 10' με καθαρά βοηθητικό ρόλο. Το ίδιο ισχύει και για του Βον και Μπελ που ήρθαν με την προοπτική να σηκώσουν το βάρος της ομάδος στην επίθεση και για την ώρα στα περισσότερα παιχνίδια είναι "άσφαιροι". Ενώ ο Μπένσον που ξεκίνησε εντυπωσιακά έμεινε σε εκείνα τα 2 πρώτα παιχνίδια… 

Πάρα πολλά είναι αυτά που πρέπει να αλλάξουν στην ομάδα ώστε να αρχίσει να πείθει τον κόσμο ότι κάτι καλό πάει να γίνει. Παιχνίδια σαν το σημερινό δεν θα πρέπει να τα φοβόμαστε αλλά θα πρέπει να τα γουστάρουμε μιας και μόνο μέσα από τέτοια παιχνίδια μπορείς να κερδίσεις κάτι πραγματικά σαν  ΑΡΗΣ. Καλός ο Ολυμπιακός αλλά όχι ανίκητος. Το μόνο που χρειάζεται είναι οι παίκτες μας να το πιστέψουν και να τα δώσουν όλα πάνω στο παρκέ. Η παρουσία του Π.Γιαννάκη που τον στηρίζουμε απόλυτα μας κάνει να αισιοδοξούμε ότι όλα θα βρουν τον δρόμο τους.  Άλλωστε εμείς όπως πάντα θα είμαστε εκεί να τους σπρώξουμε με όλες μας τις δυνάμεις προς τη νίκη. ΡΕ ΑΡΗ ΡΕ ΑΡΗ ΡΕ ΑΡΗ, ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΜΑΜΗΣΕ ΤΟ ΒΡΩΜΕΡΟ ΤΟ ΨΑΡΙ!

ΥΓ.  Πάλι καλά που υπάρχουν και οι "ρεπόρτερς" του PlanetARIS.grκαι μας ενημερώνουν για τον αγαπημένο μας κόουτς οφ δε γιαρ… 20 πόντους διαφορά από κάποια Τσεντεβίτα(με πολύ μικρότερο μπάτζετ από την Ούνιξ) και κάποιον Γιούρι Ζντόβς στον πάγκο της Τσεντεβίτα να κάνει τον προπονητή… Το μόνο που δεν μας μετέφεραν οι "ρεπόρτερς" μας με βεβαιότητα είναι για το αν παίχθηκε καλό μπάσκετ και η Ούνιξ έκανε μια όμορφη ήττα…

Πρώτη Ευρωπαϊκή αποστολή εκτός έδρας για την αγαπημένη μας ομάδα όπου σε λίγες ώρες(19.30) θα αντιμετωπίσει την πρωταθλήτρια Τσεχίας Νίμπουργκ. Μια ομάδα που μπορεί σαν όνομα να μην λέει και πολλά αλλά όπως φάνηκε και πέρσι μόνο εύκολο δεν θα είναι το παιχνίδι.

Η νίκη με την ΑΕΚ ως ένα βαθμό έδιωξε τα σύννεφα που είχαν μαζευτεί μετά την βαριά ήττα στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος.  Η Νίμπουργκ είναι μέσα στις δυνατότητες μας αν και έχει ένα εντελώς άναρχο και γρήγορο στυλ παιχνιδιού που όπως φάνηκε στην Αμαλιάδα δεν μας ταιριάζει. Η αρχή του παιχνιδιού θα παίξει σημαντικό ρόλο και για αυτό ίσως ο κόουτς   να αποφασίσει  αυτή τη φορά να ξεκινήσει με τα "βασικά όπλα"  τον αγώνα και όχι με τα σχήματα που έχουμε δει να χρησιμοποιεί σε αυτά τα πρώτα παιχνίδια μιας  και υπάρχει ο κίνδυνος από νωρίς να κυνηγάμε στο σκορ κάτι που το απευχόμαστε .  Η απουσία του Πέτγουεϊ που έμεινε Θεσσαλονίκη ναι μεν είναι σημαντική αλλά ο τρόπος που αξιοποιεί ως τώρα ο Π.Γιαννάκης τους παίκτες που έχει στη διάθεση του  αλλά και ο χρόνος συμμετοχής που είχε ο Αμερικάνος ως τώρα δείχνει ότι μπορεί να καλυφθεί από τους υπόλοιπους παίκτες.  Το σημαντικό είναι ότι τα γκαρντ αρχίζουν και βρίσκουν ρυθμό με αποτέλεσμα τα πράγματα να γίνονται καλύτερα για όλη την ομάδα.

Με μόλις ένα εκτός έδρας παιχνίδι ως τώρα δεν ξέρουμε κατά πόσο αυτή η ομάδα μπορεί να βγάλει το ίδιο πάθος και ενέργεια μακριά από το γήπεδο μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περσινή σεζόν όπου ο ΑΡΗΣ εύκολα ή δύσκολα έπαιρνε τις νίκες μέσα στο NickGalisHallαλλά σε πολλά εκτός έδρας παρουσιαζόταν αγνώριστος.  Ως τώρα το Παλέ αποδείχθηκε "μαύρη τρύπα" για τους αντιπάλους μας, ώρα να δείξουμε ότι μπορούμε και στα εκτός! ΔΙΠΛΟ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΤΣΕΧΙΑ ΑΡΗ ΟΛΕ ΟΛΕ!

Ο άνεμος αισιοδοξίας και η νοοτροπία νικητή που έφερε η παρουσία του Π.Γιαννάκη στην ομάδα μας αποδείχθηκαν αρκετά ώστε η ομάδα μας να φθάσει σε μια εύκολη νίκη και να πάρει  την πρόκριση στα ημιτελικά. Η πολυφωνία στην επίθεση, η μαχητικότητα στα ριμπάουντ και η εξαιρετική άμυνα βοήθησαν να ξεπεραστεί η αδυναμία στην κυκλοφορία της μπάλας και να έρθει η νίκη πολύ πιο εύκολα από όσο πολλοί πίστευαν πριν την έναρξη της αναμέτρησης.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τους 2 προπονητές να προσπαθούν να αιφνιδιάσουν ο ένας τον άλλο κρατώντας στο ξεκίνημα τα δυνατά χαρτιά τους στον πάγκο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δούμε ένα κάκιστο πρώτο δεκάλεπτο και με τις 2 ομάδες να παλεύουν να βρουν τα πατήματα τους.  Ακόμη και έτσι φάνηκε από το ξεκίνημα ότι η ομάδα μας είχε περισσότερες λύσεις στην επίθεση αλλά και στην άμυνα υπήρχαν εξαιρετικές αλληλοκαλύψεις. Ο Βασιλόπουλος ήταν το σημείο αναφοράς κυρίως στο πρώτο ημίχρονο και επιβεβαίωσε όσους πίστευαν εξαρχής σε αυτή τη μεταγραφή . Με το που άρχισαν να λύνονται τα χέρια των παικτών και οι Γουίβερ, Βον και Μπέλ διαδοχικά να βρίσκουν τον δρόμο προς το καλάθι καταφέραμε να χτίσουμε μια διαφορά. Το τελευταίο μεταγραφικό απόκτημα ο Μπένσον με το που μπήκε έκανε τη διάφορα και έχει καθοριστική παρουσία σε επίθεση και άμυνα. Το +19 αποτύπωνε ξεκάθαρα την  ανωτερότητα μας και   όλα έδειχναν ότι η πρόκριση δεν χανόταν με τίποτα. Η πιεστική άμυνα των παικτών του συμπολίτη σε όλο το γήπεδο σε συνδυασμό με την ανοχή των διαιτητών αλλά και την επιπολαιότητα των παικτών επέτρεψε στους φιλοξενούμενους να ελπίζουν ότι μπορούν να κάνουν την ανατροπή χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα.  Αν και πρώτο παιχνίδι η ομάδα έδειξε ότι έχει δυνατότητες για σπουδαία πράγματα. Η πολυφωνία στην επίθεση και η ηγετική προσωπικότητα που διαθέτουν αρκετοί από τους παίκτες  μας δείχνουν ότι φέτος δεν πρόκειται να χαριστούμε σε κανέναν. Ενώ η εξαιρετική άμυνα χωρίς ανούσιο πρέσιγνκ αλλά με έξυπνες αλληλοκαλύψεις και παγίδες αποτελεί κομμάτι της φιλοσοφίας μας του νέου προπονητή και σίγουρα θα αποτελέσει το σημείο αναφοράς στη φετινή προσπάθεια.  Το σημαντικό φυσικά όπως σε κάθε ομάδα στα πρώτα της βήματα είναι να υπάρχει συνέχεια και βελτίωση. Ο ΑΡΗΣ σήμερα απέδειξε ότι έχει ταλέντο και ότι με σκληρή δουλειά υπό την καθοδήγηση του Π.Γιαννάκη, φέτος μπορεί να πετύχει σπουδαία πράγματα!

Παλέ από τα παλιά ζήσαμε  σήμερα με το πάρτι να έχει στηθεί από νωρίς και να μην λέει να σταματήσει με τίποτα. Η αποθέωση που γνώρισε ο Δράκος με τη λήξη αλλά και τα χαμογελαστά πρόσωπα που έβλεπες στην κερκίδα δείχνουν ότι φέτος ο ΑΡΗΣ παρά τα δεδομένα οικονομικά προβλήματα μπορεί να αλλάξει  σελίδα σε αγωνιστικό επίπεδο. Δεν θα βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα αλλά είναι φανερό ότι κάποια πράγματα φέτος έχουν γίνει πιο σωστά από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Και αυτό είναι κάτι  που  θα φανεί ακόμη περισσότερο στη συνέχεια! Άντε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ βγάλε μας γούστα!

ΥΓ. Ρε το φαβορί της προπαγάνδας… πάλι φάπα…

ΥΓ2. Και όμως το καλοκαίρι κάποιοι χαλάστηκαν με την μεταγραφή του Βασιλόπουλου...

ΥΓ3. Ας μη χαλάσουμε το καλό κλίμα με αναφορές σε παρουσίες και απουσίες από τα επίσημα.

ΥΓ4. Κάνε την ομάδα πάλι πρώτη, Παναγιώτη,  Παναγιωωωωωωωτη!!

Μπορεί οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν στο τέλος της προηγούμενης σεζόν και το κλίμα καταστροφολογίας που δημιουργήθηκε τους προηγούμενους μήνες να γέννησε κάποιες αμφιβολίες σχετικά με το ντέρμπι του κυπέλλου αλλά η χθεσινή ανοιχτή προπόνηση και το καλωσόρισμα του κόσμου στον Π.Γιαννάκη και τους παίκτες του έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους.  Ο ΑΡΗΣ είναι το απόλυτο φαβορί για την πρόκριση  και την Τετάρτη το απόγευμα(19.00)  με τη νίκη απλά θα το επιβεβαιώσουμε!

Η ομάδα αυτό το καλοκαίρι πέρασε από χίλια δύο κύματα. Και αν η παρουσία του Π.Γιαννάκη αποδείχθηκε αρκετή για να κρατήσει ανεπηρέαστη την ομάδα κατά την προετοιμασία από ότι συμβαίνει σε διοικητικό επίπεδο η κωλυσιεργία στην ολοκλήρωση των μεταγραφών ήταν ένα ρεαλιστικό εμπόδιο στα πλάνα του προπονητή μας. Παρόλα αυτά 48 ώρες πριν το ντέρμπι ο κόουτς έχει πλέον και τον Μπέλ  και τον Μπένσον και τον Πέτγουεϊ. Και αυτό είναι υπέρ αρκετό για να κερδίσει ο ΑΡΗΣ μέσα στην έδρα του αυτόν τον μπάογκ που όσο και αν προσπαθούν να μας αποπροσανατολίσουν με την ασπρόμαυρη προπαγάνδα τους(και την μίρλα κάποιων συνοπαδών μας) είχαν και έχουν και αυτοί τα δικά τους προβλήματα με τραυματισμούς αλλά και τις καθυστερημένες αφίξεις των ξένων τους… Όταν όμως οι δύο ομάδες πατήσουν το πόδι πάνω στο παρκέ γύρω τους θα υπάρχουν 5500 χιλιάδες Αρειανοί έτοιμοι να σπρώξουν την ομάδα προς τη νίκη. Και φυσικά στην άκρη του πάγκου θα υπάρχει ο Π.Γιαννάκης, ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για να προετοιμάσει τους παίκτες του και να τους οδηγήσει στη νίκη σε ένα ιδιαίτερο παιχνίδι όπως είναι αυτό.

Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Η διοίκηση και  ο προπονητής γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι υπάρχει αυτό το σημαντικό παιχνίδι χωρίς γυρισμό. Οφείλουν άπαντες  να παρουσιαστούν πανέτοιμοι και να κάνουν το αυτονόητο. Όσο για την στήριξη αυτή ήταν εξαρχής δεδομένη και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην ανοιχτή προπόνηση της Δευτέρας. Το παιχνίδι με τον μπαογκ αποτελεί ιδανική ευκαιρία για τον Π.Γιαννάκη και τους παίκτες του να μας φτιάξουν για τα καλά από το πρώτο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς! Όλοι στο Παλέ για το πρώτο ξεπουπούλιασμα με συνταγή από τα παλιά με τον μέτρ του είδους Παναγιώτη Γιαννάκη! ΠΑΤΗΣΤΕ  ΤΟΥΣ!

ΥΓ. Ρε εσείς οι στοιχηματζήδες... είναι δυαντόν να δίνετε φαβορί τον ΑΡΗ? μα αφου ο Λάσκαρης δεν... παίκτες δεν... σέντερ δεν... φιλικά δεν... και οι άλλοι "πετάνε"... πως γκενεν αυτό?!?!?

Με το δεξί μπήκε στις επίσημες υποχρεώσεις της η αγαπημένη μας ομάδα κερδίζοντας με 0-1 τον Παναιγιάλειο .   3 βαθμοί που μας δίνουν ξεκάθαρο προβάδισμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου μετά το Χ στην άλλη αναμέτρηση του ομίλου μας. Μια νίκη που παρά την μέτρια εμφάνιση φέρνει έναν αέρα αισιοδοξίας ενόψει της μάχης της ανόδου που είναι και ο μεγάλος μας στόχος.

Ένα ανούσιο παιχνίδι χωρίς ευκαιρίες είδαμε στο πρώτο μέρος και από τις δύο ομάδες που έτρεχαν πάνω κάτω στο γήπεδο χωρίς να μπορούν να δημιουργήσουν κάτι. Στην επανάληψη και μετά την είσοδο του Πλατέλλα η ομάδα βελτιώθηκε και κατάφερε να σκοράρει με τον βραχύσωμο παίκτη να κάνει ένα εξαιρετικό ντεμπούτο δικαιολογώντας τον ενθουσιασμό που προκάλεσε το άκουσμα της μεταγραφής του. Κατά τα άλλα η ομάδα έδειξε να έχει αντοχές, δύναμη, τρεξίματα και διάθεση αλλά και πάρα πολλά προβλήματα στον τομέα της επιθετικής ανάπτυξης. Εκεί οπού οι εμπνεύσεις απουσίαζαν και μόνο  η πίεση μας και τα λάθη των αντιπάλων μας  έδιναν την ευκαιρία να γίνουμε απειλητικοί.

Η ομάδα δεν εντυπωσίασε αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν μόλις το πρώτο παιχνίδι. Ο Παναιγιάλειος μπορεί να μην είναι καμία ομάδα φόβητρο αλλά δεν παύει να είναι ομάδα της FootballLeagueπου θα αντιμετωπίσουμε στο πρωτάθλημα. Πιθανόν στα παιχνίδια πρωταθλήματος όπου θα υπάρχει περισσότερη σκοπιμότητα τα πράγματα να είναι και πιο δύσκολα. Από την άλλη όμως υπάρχει το περιθώριο χρόνου η ομάδα να βελτιωθεί, να βρει κάποιους αυτοματισμούς στην επίθεση και να παρουσιαστεί πανέτοιμη όταν ξεκινήσει αυτό το δύσμοιρο πρωτάθλημα της Football League.

ΥΓ. Εξαιρετικές οι νέες φανέλες ! Άρεσαν πολύ!

Πρεμιέρα στις επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις για την αγαπημένη μας ομάδα όπου σήμερα στις 20.30 αντιμετωπίζει την ομάδα του Παναιγιάλειου για το θεσμό του κυπέλλου! Ένα παιχνίδι ξεχωριστής σημασίας μιας και από σήμερα θα πρέπει το σύνολο που έστησε ο Π.Μυροφορίδης, υπό τις οδηγίες του Δ.Σπανού να δικαιολογήσουν την αισιοδοξία του καλοκαιριού παίρνοντας την πρώτη νίκη της χρονιάς.

Όπως  σε όλα τα φιλικά που δώσαμε στην προετοιμασία όπου δεν είχαμε εικόνα  όσο και στο φιλικό  με τη Βέροια που παρακολουθήσαμε στο Κλ.Βικελίδης είχαμε επισημάνει ότι τα φιλικά παιχνίδια δεν μπορούν να ληφθούν ως σοβαρό κριτήριο για όλους εμάς. Ναι μεν ο προπονητής κάνει τις δοκιμές του και βλέπει αυτά που θέλει να δει αλλά η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω δεν έχει καμία απολύτως σχέση με ένα πραγματικό παιχνίδι. Η έλλειψη σκοπιμότητας, οι πολλές δοκιμές(και αλλαγές)  και η προφύλαξη των παικτών από τους τραυματισμούς είναι μερικά από αυτά που συμβαίνουν στα φιλικά σε αντίθεση με τα επίσημα παιχνίδια.  Έτσι λοιπόν από τους παίκτες του Δ.Σπανού περιμένουμε να δούμε την δίψα για διάκριση , την μαχητικότητα και όλα αυτά τα στοιχεία που θα είναι ικανά να μας πείσουν ότι ο φετινός ΑΡΗΣ μπορεί να πετύχει εκεί που απέτυχε ο περσινός.

Το περιθώριο για πειράματα και δοκιμές δεν υπάρχει και ο ΑΡΗΣ σε αυτά τα χρόνια μακριά από την σουπερλίγκα ουσιαστικά παίζει την ίδια του την ύπαρξη. Καλή η όλη θεωρία περί διαφορετικής φιλοσοφίας και του στησίματος μιας ομάδος στα μέτρα της FootballLeagueπου θα είναι ικανή να πάρει την άνοδο, αρκεί φυσικά να μην μείνει μια απλή θεωρία… Ας γίνει λοιπόν η καλή αρχή σήμερα για να φτιαχτούμε λίγο παραπάνω ενόψει Μπόκα και της έναρξης του πρωταθλήματος, όποτε και αν ξεκινήσει…

Με αυτό το ασυνήθιστο ισόπαλο σκορ ολοκληρώθηκε το "πρώτο ημίχρονο" ανάμεσα στην αγαπημένη μας ομάδα και την Βιλερμπάν. Αν και καταφέραμε να προηγηθούμε μέχρι και με 11 πόντους, οι πολλές χαμένες βολές, τα λάθη στην επίθεση, η αστοχία στα τρίποντα και η κακή διαιτησία όδηγησαν στο τελικό 67-67, ένα αποτέλεσμα που ψαλιδίζει σημαντικά τις πιθανότητες μας για πρόκριση στην επόμενη φάση.

Κάτι από τον αγώνα με την Στρασμπούργκ θύμισαν οι παίκτες μας στο ξεκίνημα της αναμέτρησης δείχνοντας ιδιαίτερη διάθεση στην άμυνα αλλά και προσπαθώντας ξεκάθαρα να περάσουν την μπάλα στο καλάθι. Όσο όμως περνούσε ο χρόνος η συγκέντρωση των παικτών μας χανόταν και οι Γάλλοι δεν ήταν διατεθιμένοι να αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένη παίρνοντας κεφάλι στο σκορ. Στο τρίτο δεκάλεπτο ήρθε το ξέσπασμα για την ομάδα μας που όχι μόνο γύρισε το παιχνίδι αλλά κατάφερε να πάρει και μια διαφορά που αν έμενε μέχρι το τέλος θα ήταν ένα πολύ καλό προβάδισμα για τον επαναληπτικό. Σε εκείνο όμως το σημείο οι παθογένειες του ΑΡΗ έκαναν την εμφάνιση τους όπως και οι 3 διαιτητές που φόρτωναν με απίθανα φάουλ τους παίκτες μας στέλνοντας με μεγάλη ευκολία τους Γάλλους στις βολές. και δίνοντας το δικαίωμα στην Βιλερμπάν να ανακάμψει και να περάσει μπροστά. Στο τέλος με τα λάθη στην επίθεση να συνεχίζονται όπως και η αστοχία στις βολές δεν καταφέραμε να πάρουμε ούτε καν μια νίκη περισσότερο ψυχολογίας παρά ουσίας μιας και μια νίκη με 1-2 πόντους δεν θα ήταν ικανή να κάνει την διαφορά. Σε όλο αυτό το σκηνικό για πολλοστή φορά φέτος ο Δ.Πρίφτης όχι μόνο δεν μπόρεσε να βρει τις λύσεις αλλά με το ανούσιο ροτέισον και τον ανεξήγητο παραγκωνισμό παικτών όπως ο Τσαϊρέλης και ο Καββαδάς που σήμερα τα πήγαν αρκετά καλά αλλά ξεχάστηκαν στον πάγκο μάλλον δυσκόλεψε την προσπάθεια της νίκης. Περίεργη η εμφάνιση του Γιάνκοβιτς που δεν έπαιρνε προσπάθειες ενώ προβλημάτισε και πάλι ο Γκόρντον με την κακή του παρουσία.

Ναι μεν η Βιλερμπάν δεν μας "τρόμαξε" με την παρουσία της αλλά όπως συμβαίνει από την αρχή της χρονιάς ο κακός μας εαυτός φαντάζει ο δυσκολότερος μας αντίπαλος. Το να ελπίζουμε σε νίκη μέσα στην Γαλλία δεν περιέχει τον ρεαλισμό που θέλει να έχουμε ο προπονητής μας... παρόλα αυτά εμείς επειδή δεν έχουμε μάθει να τα παρατάμε θα συνεχίσουμε να ελπίζουμε και θα παρακαλάμε ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του να διαψεύσουν την απαισιοδοξία μας παίρνοντας επιτέλους μια σημαντική νίκη εκτός έδρας... #synexizoumemazi

ΥΓ. Μπορεί σήμερα ο Δ.Πρίφτης να μην μας "κατσάδιασε" όπως μετά τον αγώνα με τον Κόροιβο αλλά σειρά πήρε ο αρχηγός... Χάσαμε το κύπελλο, μια ανάσα από το να χάσουμε την Ευρωπαϊκή ελπίδα για διάκριση αλλά δεν τρέχει τίποτα γιατί έχουμε μπροστά μας και τα πλέιοφς... αυτά τα πλέιοφς που οι ίδιοι άνθρωποι απορούσαν γιατί γινόνται...

ΥΓ2. Που να κερδίζαμε εμείς την προτωπόρο Ισπανίας... θα σηκώναμε λάβαρο στην οροφή του Παλέ!

ΥΓ3. Και για τους "χαρούμενους" οπαδούς. ...τα μπάτζετ, έλειπε ο Σανικίντζε, έλειπε ο Ντραγκίσεβιτς, η διαιτησία, οικονομική εξυγίανση, προσπαθήσαμε, και στα @@ γιατί ο πρόεδρας θα κάνει επένδυση 1δις!

Στις 16 κορυφαίες ομάδες του Basketball Champions League προκρίθηκε πριν από λίγο η ομάδα μας, που γνώρισε ανώδυνη ήττα από την Στρασμπούργκ. Μια πρόκριση που μετριάζει τα συναισθήματα για την κακή εικόνα που είχε και σήμερα ο ΑΡΗΣ που κινδύνεψε να αποκλειστεί παρά το ευρύ +19 του πρώτου αγώνα. Ευτυχώς βρέθηκε ο Θ.Ζάρας σε εξαιρετική βραδιά, έκανε τη διαφορά και χάρισε ουσιαστικά την πρόκριση στην ομάδα μας.

Εξαρχής το παιχνίδι ήταν δύσκολο παρά την ευκολία με την οποία ήρθε η νίκη στο πρώτο παιχνίδι. Ο λόγος δεν ήταν άλλος από την αστάθεια που δείχνει διαρκώς η ομάδα μας από παιχνίδι σε παιχνίδι αλλά και η έλειψη αυτοπεποίθησης που είναι εμφανής σε όλους τους παίκτες και τον προπονητή.  Κάτι που φάνηκε από το ξεκίνημα του αγώνα όπου οι Γάλλοι μπήκαν φουριόζοι και ο ΑΡΗΣ μας έδειχνε να τα έχει χαμένα. Χαλαρή άμυνα, αστοχία, λάθη και κακές επιλογές στην επίθεση που έδωσαν το δικαίωμα στην Στρασμπούργκ να φθάσει και στο +23 σχετικά εύκολα. Για καλή μας τύχη ο Θ.Ζάρας δεν παρασύρθηκε από τη μετριότητα των συμπαικτών του, πέτυχε σημαντικά καλάθια όταν δεν μπορούσαμε να σκοράρουμε με τίποτα και ήταν αυτός που ουσιαστικά χάρισε την πρόκριση στην ομάδα μας. Βοήθησαν χωρίς να πιάσουν κάποια ιδιαίτερα καλή απόδοση οι Κάμινγκς, Γιάνκοβιτς και Τζάκσον. Προβλημάτισαν έντονα με την "απουσία" τους όλοι οι υπόλοιποι παίκτες όπως και ο κόουτς που ακόμη αδυνατεί να βρει λύσεις. Μάλιστα με τον τρόπο που μοιράζει τον χρόνο και την εμπιστοσύνη που δείχνει ή δεν δείχνει σε συγκεκριμένους παίκτες απλά επιβεβαιώνει την άποψη ότι τα έχει χαμένα... και ότι αυτή η ομάδα δύσκολα να αλλάξει εικόνα.

Τέλος καλό όλα καλά θα μπορούσε να πει κανείς μετά τη σημερινή πρόκριση αλλά πόση δόση αλήθειας έχει αυτό όταν γνωρίζεις ότι έτσι δεν πας πουθενά. Άλλωστε αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς παρά την επιβλητική εμφάνιση στο Παλέ πριν 2 εβδομάδες οι περισσότεροι περιμέναμε ακριβώς αυτό το παιχνίδι που παρακολουθήσαμε. Και πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά όταν ο ίδιος ο προπονητής και οι παίκτες του δείχνουν να μην πιστεύουν στις δυνάμεις του.όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις τους πριν το παιχνίδι. Όσο για το μέλλον... με τον Γκόρντον να είναι σε κακή αγωνιστική κατάσταση, τον Τζένκινς να χάνεται στο παρκέ και τον πάγκο, τον Κάμινγκς ακόμη να μαθαίνει το Ευρωπαϊκό στυλ παιχνιδιού, τους Γιάνκοβιτς και Ντραγκίσεβιτς να σπάνε τα καλάθια με την αστοχία τους και τον Καββαδά και τον Τζάκσον να αποτελούν αλλαγή(!?!?) του Σίμτσακ ελπίδα για κάτι καλό δύσκολα να υπάρξει...

ΥΓ. Ξεχειλίζει περηφάνεια ο Αρειανός μετά από αυτή την πρόκριση... άλλωστε όπως είπε ο κόουτς απέναντι μας είχαμε μια ομάδα ευρωλίγκας που εύκολα μπορούσε να μας κερδίσει με 30 πόντους!