Δεν τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ στον «τελικό των φτωχών» στο Περιστέρι, γνώρισε την ήττα και κατέληξε στην 4^η θέση. Σε ένα παιχνίδι ιδιαίτερων συνθηκών μιας και στον ανέτοιμο Σανόγκο, τον «εκτός μάχης» Χάρελ, προστέθηκε την τελευταία στιγμή και ο Γκάλινατ, ο ΑΡΗΣ δεν τα κατάφερε και αρκέστηκε. Παρόλα αυτά η ομάδα και σήμερα κατέθεσε ψυχή, έφθασε μια ανάσα από τη νίκη αλλά στο τέλος ξέμεινε από λύσεις  δυνάμεις.

ΠΝΙΓΜΕΝΟΣ ΜΕ ΣΑΝΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΑ ΤΡΙΠΟΝΤΑ

Στα χαμένα… ήταν ο ΑΡΗΣ με το που πάτησε στο παρκέ με την ομάδα να δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Το Περιστέρι παίζοντας πολύ πιο ορθολογικά βρήκε τις λύσεις τόσο από κοντά όσο και από μακριά φθάνοντας στο +9 νωρίς στο παιχνίδι. Η αντίδραση του ΑΡΗ σε αυτή την εικόνα ήταν μονοδιάστατη, εκνευριστική… αλλά απόλυτα αποτελεσματική. Είχε άστρο η ομάδα στο πρώτο ημίχρονο και με κάμποσες καταπληκτικές τρίποντες βόμβες κατάφερε να μπει δυναμικά στο παιχνίδι. Όταν μάλιστα άρχισε να σοβαρεύεται κατάφερε να φθάσει και στο +5 λίγα δεύτερα πριν το ημίχρονο.

ΞΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ

Όσο εντυπωσιακός και αν ήταν ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι μετά το νωθρό του ξεκίνημα, φαινόταν ότι στον «μαραθώνιο» του αγώνα στο τέλος δεν θα άντεχε. Ο Τολιόπουλος σε αρκετά σημεία του αγώνα έμοιαζε μόνος του μιας και όλοι οι υπόλοιποι είχαν κάποιες επιθετικές εκλάμψεις χωρίς την παραμικρή συνέπεια σε ότι έχει να κάνει με το σκοράρισμα. Το Περιστέρι στο τέλος βρήκε τα καλάθια που χρειαζόταν, μάζεψε τα ριμπάουντ που έπρεπε, έβαλε και μερικές βολές… και πήρε τελικά τη νίκη.

ΤΟ ΗΘΕΛΑΝ, ΤΟ ΠΑΛΕΨΑΝ, ΤΟ ΕΧΑΣΑΝ

Τεράστιο το ξενέρωμα… όταν στο ξεκίνημα της μετάδοσης ενημερωθήκαμε ότι ο Γκάλινατ είναι η απώλεια της τελευταίας στιγμής και μαζί με τον Χάρελ θα είναι απλοί θεατές. Γνωρίζοντας μάλιστα ότι ακόμη και η παρουσία του Σανόγκο είναι αμφίβολη. Υπό αυτές τις συνθήκες όμως οι παίκτες του Καστρίτη για ακόμη μια φορά μας εξέπληξαν. Δεν το πήγαν ως το τέλος όπως θα μπορούσαν αλλά το ότι το έφθασαν το παιχνίδι εκεί ήταν τεράστιο επίτευγμα δικό τους. Όπως δικά τους και τα λάθη και οι κακές επιλογές στην επίθεση και στον πάγκο. Μεγάλο παιχνίδι από τον Τολιόπουλο που μετά την αναμέτρηση πάντως στις δηλώσεις του έδειξε να ρίχνει μεγαλύτερο βάρος στο οικονομικό, παρά στο «συναισθηματικό».

ΜΑΧΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Μέχρι και στο τελευταίο(σχεδόν αδιάφορο) παιχνίδι της χρονιάς ο ΑΡΗΣ πάλεψε με όλο του το είναι,  καταφέρε να αντιστρέψει τις εις βάρους του συνθήκες και να φθάσει μια ανάσα από τη νίκη. Σίγουρα θέλαμε να κερδίσουμε σήμερα αλλά αυτός ο ΑΡΗΣ που απολαύσαμε φέτος έχει έναν μαγικό τρόπο ακόμη και τις ήττες να τις  πασπαλίζει με θετικά συναισθήματα. Αυτός ήταν ο ΑΡΗΣ όλη τη σεζόν, αυτός ήταν και σήμερα. Άλλες φορές ήταν πλήρης και έχανε, άλλες φορές ήταν ο μισός και κέρδιζε. Αψυχολόγητος, ασταθής αλλά πάντα μαχητής! Αναμένουμε με αγωνία να δούμε αν αυτός ο ΑΡΗΣ θα έχει και συνέχεια.

ΥΓ. Και όμως... η σημερινή διαιτησία ήταν πολύ καλύτερη σε σχέση με τα προηγούμενα 5 παιχνίδια που παίξαμε!

Σε μια ώρα περίπου η αγαπημένη μας ομάδα έχει αγώνα στο Nick Galis Hall, ένα παιχνίδι που δεν θα μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε από κοντά και θα αρκεστούμε στην νερόβραστη αποσπασματική τηλεοπτική μετάδοση  από το συνδρομητικό. Ένα παιχνίδι κόντρα στον ουραγό του πρωταθλήματος που ανεξάρτητα από τις συνήθεις δηλώσεις του κόουτς περί πολύ δύσκολου αντιπάλου κτλ κτλ εμείς δεν θα ασχοληθούμε ιδιαίτερα αλλά θα προτιμήσουμε να ασχοληθούμε με αυτό που μας καίει περισσότερο και έχει να κάνει με τις αλλαγές που απαιτούνται ώστε επιτέλους ο ΑΡΗΣ να κάνει γερά βήματα προόδου. Βήματα προόδου που θα μπορεί να τα καταλαβαίνει και ο κάθε αδαής με το άθλημα και την λειτουργία μιας επαγγελματικής ομάδος και δεν θα χρειάζεται ένα τσούρμο "ειδικούς" να του αναλύουν το γιατί πρέπει να πανηγυρίζει και να είναι αισιόδοξος για το μέλλον παρακολουθώντας τον ΑΡΗ της φετινής χρονιάς.

Την ίδια στιγμή που σε όλο τον πλανήτη διαβάζουμε καθημερινά για τις ευθύνες των προπονητών που μπαίνουν άμεσα στο στόχαστρο και αλλάζουν σαν τα πουκάμισα με την πρώτη στραβή μετά τις αποτυχίες των ομάδων τους στον ΑΡΗ ακόμη και τώρα υπάρχει όλο αυτό το σύστημα που παλεύει να υψώσει ασπίδα προστασίας γύρω από τον προπονητή της ομάδος. Όχι ότι είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για το χάλι που παρακολουθούμε φέτος και για την αλόγιστη σπατάλη των χρημάτων του Νίκου Λάσκαρη σε μια χρονιά οικονομικής εξυγίανσης χωρίς το παραμικρό όφελος αλλά ΄θα πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο ότι όταν το καλοκαίρι αποφασίσθηκε να δοθούν τα κλειδιά του μπασκετικού ΑΡΗ εν λευκώ στον Δ.Πρίφτη χωρίς να υπάρχει η παραμικρή στελέχωση της ομάδος και του τεχνικού τιμ από πιο έμπειρους ή τουλάχιστον εξίσου έμπειρους με τον Δ.Πρίφτη αυτή ήταν μια απόφαση που πάρθηκε σε συνεργασία με τον προπονητή και είναι 100% βέβαιο ότι υπήρχε η πεποίθηση ότι μπορεί να τα καταφέρει. Τα αποτελέσματα δυστυχώς τα βιώνουμε με τον χειρότερο τρόπο. Ντροπιαστική ήττα με κατεβασμένα στα χέρια σε τελικό μέσα στο Παλέ, αποκλεισμός με κατεβασμένα τα χέρια από μια Γαλλική ομάδα που μέσα στο παρκέ δεν τρόμαξε κανέναν με το παιχνίδι και μια πορεία στο πρωτάθλημα που ως τώρα μόνο πόνο προσφέρει στον κόσμο του ΑΡΗ. Μέχρι πριν λίγο καιρό το γνωστό "σύστημα" που ωραιοποιεί τα πάντα στον μπασκετικό ΑΡΗ και προσπαθεί να υπνωτίσει τον πιο μπασκετικό λαό της Ελλάδος έλεγε με στόμβο και έγραφε με μεγάλα γράμματα "αν φύγει ο προπονητής θα είναι η καταστροφή"... πλέον που η καταστροφή έχει επέλθει οι δικαιολογίες έχουν στερέψει... Και εκεί που νομίζεις ότι πάνω από τις στάχτες της φετινής χρονιάς η αλλαγή σελίδας είναι μονόδρομος για ένα καλύτερο αύριο βλέπουμε μια άνευ λογικής και προηγουμένου προσπάθεια να συντηρηθεί μια κατάσταση που όχι μόνο καλό δεν κάνει σήμερα αλλά το σημαντικότερο από όλα δεν έχει να προσφέρει απολύτως τίποτα στο μέλλον αυτής της ομάδος. Ναι για τον κόουτς σίγουρα  θα είναι καλό να μην γράψει απόλυση στο βιογραφικό του,  όπως και για κάποιους παίκτες που τα έχουν καλά με τον κόουτς θα είναι εξαιρετικό λίγο πριν αποχεραιτήσουν να γράψουν μερικά λεπτά συμμετοχής ακόμη φορώντας μια τόσο τιμημένη φανέλα όπως αυτή του ΑΡΗ... Ο ΑΡΗΣ μας όμως τι μπορεί να κερδίσει από την παραμονή του προπονητή στον πάγκο; Ο Δ.Πρίφτης θα είναι αυτός που θα "αγκαλιάσει" και θα δώσει ξαφνικά χρόνο στον Φλιώνη και τον Χρηστίδη και στην "επένδυση" στο μέλλον; Ο ίδιος ο κόουτς που όποιος παρακολουθεί από κοντά την ομάδα καταλαβαίνει ότι έχει πρόβλημα με αρκετούς παίκτες μέσα στην ομάδα θα αξιολογήσει το αν ο Γιάνκοβιτς αξίζει να παραμείνει και τη νέα χρονιά; αν πχ. ο Ντραγκίσεβιτς μπορεί να θεωρηθεί μια καλή λύση για τον πάγκο της ομάδος για τον ΑΡΗ της επόμενης χρονιάς; ή θα δώσει έκθεση αξιολόγησης στον Παπακυριάκη και στη διοίκηση για το αν θα πρέπει πάση θυσία να παραμείνει ο Κάμινκγς; Και το πιο αστείο από όλα... ο ίδιος ο άνθρωπος που επέλεξε όλους αυτούς τους παίκτες που δεν του κάνουν σύμφωνα με τον ίδιο το καλοκαίρι, που έδιωξε τα πιο ακριβά συμβόλαια της ομάδος Μπάκνερ και Μάρμπλ, που επέλεξε τον Τζάκσον για αλλαγή του Σίμτσακ και τον τραυματιά Γκόρντον σε μια χρονιά γεμάτη τραυματισμούς θα του δοθεί το δικαίωμα να επιλέξει τον αντικαταστάτη του Γκόρντον τώρα που ο ίδιος ο παίκτης προς τιμήν του παραδέχθηκε(και αποχώρησε) ο ίδιος όλα όσα έβλεπε όλος ο κόσμος αλλά δεν τα γνώριζε το τεχνικό τιμ; Απορίας άξιο σε τι ακριβώς μπορεί να βοηθήσει η παρουσία του Δ.Πρίφτη στον πάγκο της ομάδος μέχρι το καλοκαίρι όπου σύμφωνα με τους "ειδικούς" θα χωρίσουν οι δρόμοι του με τον ΑΡΗ. Εκτός και αν φυσικά πολλούς εντός και εκτός της ομάδος τους βολεύει να υπάρχει ο φταίχτης Δ.Πρίφτης και να συγκεντρώνει μέχρι το τέλος όλα τα πυρά του κόσμου ώστε με το που φύγει το καλοκαίρι να έρθει και η "κάθαρση". Εχει μια λογική αλλά περισσότερο με κουτόχορτο ακούγεται...

Εδώ στο PlanetARIS.gr μας αρέσει να ακούγονται και να γράφονται πολλές απόψεις για τον ΑΡΗ μας και στηρίζουμε κάθε κιτρινόμαυρη "φωνή". Υπάρχουν όμως στιγμές που αισθανόμαστε προσβεβλημένοι ως οπαδοί με τον τρόπο που μας αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι επαγγελματίες(και όχι μόνο) που ασχολούνται με το κιτρινόμαυρο ρεπορτάζ. Πόσο ειρωνικό είναι να διαβάζεις και να ακούς για την προσπάθεια της κατάκτησης της 3ης θέσης στο πρωτάθλημα, την σημαντικότητα των αγώνων με τον συμπολίτη που λογικά θα ακολουθήσουν και τα σχετικά από τους ίδιους ανθρώπους που πέρσι που ο ΑΡΗΣ κατέληξε τέταρτος στα πλέϊοφς χάνοντας από την ΑΕΚ την 3η θέση είχαν στήσει ολόκληρη καμπάνια για να πείσουν τον κόσμο του ΑΡΗ ότι αυτές οι σειρές αγώνων είναι αδιάφορες...  Και για να μην ξεχνιόμαστε μέχρι και ο ίδιος ο προπονητής είχε αναφερθεί με απορία για τον λόγο που υπάρχει αυτή η σειρά αγώνων. Προφανώς όμως φέτος που βολεύει μιας και είναι η τελευταία ελπίδα κάποιων έστω στα λόγια να πουν(και να προσπαθήσουν να μας πείσουν) ότι έγινε κάτι καλό αυτή την χρονιά. Κάποια στιγμή θα πρέπει όπως λέει και ο κόουτε να γίνουμε ρεαλιστές, να αποφασίσουμε να αφήσουμε στην άκρη τα ψέματα και τις δικαιολογίες και να επικεντρωθούμε σε αυτά που πραγματικά μπορούν να βοηθήσουν τον ΑΡΗ να προοδεύσει. Δεν υπάρχει λόγος να χαθεί άλλος χρόνος...

ΥΓ. Ο πανίσχυρος Παναθηναϊκός με το τεράστιο μπάτζετ ηττήθηκε από μια ομάδα με λίγο μεγαλύτερο μπάτζετ από το δικό μας. Αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι ο Πασκουάλ έγινε ξαφνικά άχρηστος αλλά ούτε και ότι ο Γιασκεβίτσιους έγινε κορυφαίος προπονητής. Μας δείχνει όμως ότι όταν έχεις στην ομάδα σου ανθρώπους με @@ που έχουν την νοοτροπία νικητή μέσα τους και πιστεύουν στη νίκη περισσότερο από ότι στα μπάτζετ και τα πολυετή πλάνα μπορείς να πετύχεις πολλά!

ΥΓ2. Μεταξύ μας τώρα... αν ο ΑΡΗΣ φέτος είχε την πορεία της ΑΕΚ σε πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπη... τι θα ήταν πιο πιθανό; να ψάχναμε την φόρμουλα για να φύγει από τον πάγκο της ομάδος όπως γίνεται τώρα με τον Ζντόβς ή να "απαιτούσαμε" για 10ετές συμβόλαιο στον coach of the year;

ΥΓ3. Τι πιο λυπηρό από το να ακούς συνΑρειανούς όχι μόνο να αναρωτιούνται γιατί ο Νίκος Λάσκαρης να βάλει τα λεφτά του στην ομάδα αλλά να παραθέτουν και επιχειρήματα γιατί ΔΕΝ πρέπει να το κάνει... Ε να το κλείσουμε τότε ρε μάγκες το "μαγαζί"...

Ήττα και 4η θέση για τον ΑΡΗ μας σήμερα στο ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΛΗΣ όπου σχεδόν τίποτα δεν λειτούργησε καλά. Η έλλειψη συγκέντρωσης από το ξεκίνημα του αγώνα, η χαλαρή άμυνα και τα επιπόλαια λάθη σε συνδυασμό με την γνωστή κακή αντιμετώπιση από τους διαιτητές έδωσαν την δυνατότητα στην ΑΕΚ στο φινάλε της σεζόν να μας προσπεράσει. Ο τρόπος που αγωνιζόντουσαν οι παίκτες μας δεν έπειθε ότι μπορούσαν να γυρίσουν το παιχνίδι, ενώ και ο γρήγορος τραυματισμός του Μούρτου όπως και η απώλεια στο τέταρτο δεκάλεπτο του "καυτού" Γουότερς έπαιξαν καθοριστικό ρόλο.

Από την αρχή της αναμέτρησης ήταν φανερό ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Η άμυνα μας ήταν τόσο κακή που επέτρεπε στους παίκτες της ΑΕΚ με μεγάλη ευκολία να σκοράρουν τόσο από μακριά όπως συνηθίζουν όσο και μέσα στο καλάθι όπου τα λέιαπ των αντιπάλων θύμιζαν προπόνηση. Την ίδια στιγμή στην επίθεση, παρασυρόμενοι ίσως από το παιχνίδι της Τετάρτης τα γκάρντ μας έψαχναν(?!?!) τον Σίμτσακ με την ελπίδα να επαναλάβει άλλη μια σπουδαία εμφάνιση. Οι κακές επιλογές και τα ανόητα λάθη είχαν βραχυκυκλώσει την ομάδα μας που με την ευστοχία της στις βολές κατάφερε να μην χάσει την επαφή στο σκορ. Η εμμονή στην επίθεση με τον Σίμτσακ στο πρώτο ημίχρονο αντικαταστάθηκε από την εμμονή στον Τσούπκοβιτς στο Β ημίχρονο. Τι και αν στην επίθεση το μόνο που τολμούσε ο Σέρβος ήταν κάποια τραβηγμένα τρίποντα και στην άμυνα οι αντίπαλοι έκαναν πάρτι κάτω από το καλάθι ο Τσούπκοβιτς πήρε τον χρόνο του σήμερα... Ακόμη και αν ο Κοέν κατάφερε στα μόλις 10' που αγωνίστηκε να πετύχει 10 πόντους να μαζέψει και 5 ριμπάουντ, ο Σέρβος "ταίριαζε" πιο πολύ στο παιχνίδι μας... Το ξέσπασμα του Γουότερς και το παθιασμένο παιχνίδι του Ξανθόπουλου μας έκανε να πιστέψουμε ότι ίσως υπάρχει ελπίδα να το γυρίσουμε αλλά ο τραυματισμός του Αμερικανου ήταν ουσιαστικά και οι τίτλοι τέλους. Παρόλα αυτά όταν μια ομάδα που φημίζεται για την άμυνα της δέχεται 89 πόντους τότε λογικό είναι να χάσει και αυτό ακριβώς έγινε σήμερα. 

 Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που ήθελε τον ΑΡΗ "πετυχημένο" που κατάφερε να εξασφαλίσει την είσοδο του στο final four της Basket League έπαιξε το ρόλο της όπως και το ότι το περασμένο καλοκαίρι φτιάχτηκε μια ομάδα που στα πιο κρίσιμα παιχνίδια της σεζόν έμεινε από βενζίνη. Χαιρετάμε την φετινή σεζόν με μια γλυκόπικρη γεύση μιας και σχεδόν όλη την χρονιά αυτή η ομάδα μας πρόσφερε αρκετές χαρές αλλά στο τέλος μας μένει η πίκρα ότι για ακόμη μια φορά καταφέρνουμε να χάσουμε την 3η θέση μέσα από τα χέρια μας.  Μπορεί να μην έγινε το βήμα παραπάνω σε σχέση με πέρσι όπως θα θέλαμε αλλά τουλάχιστον ο Ν.Λάσκαρης και η εμπειρία που απόκτησε από αυτή τη χρονιά είναι η εγγύηση για το μέλλον. 

ΥΓ. Με διοίκηση Αρβανίτη, σε μια χρονιά όπου η οικονομική σταθερότητα ήταν ένα θέμα,  με ένα ρόστερ χειρότερο από το φετινό και μια ΑΕΚ εξίσου χειρότερη από την περσινή ο φετινός ΑΡΗΣ του Ν.Λάσκαρη πάνω στο παρκέ πέτυχε ακριβώς ότι και ο περσινός κάτι που δεν το λες και βήμα παραπάνω...  Ευτυχώς που ο πρόεδρος κατάφερε εκτός των τεσσάρων γραμμών μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να πετύχει πράγματα όπου στον ΑΡΗ τα αγνοούσαμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

ΥΓ2. Τα τελευταία 23 χρόνια έχεις καταφέρει μόλις 3 φορές να βγεις τρίτος.

ΥΓ3. Μπορεί να μην κατάφερε η ομάδα μας να ανέβει στο βάθρο της 3ης θέσης(ναι αυτής που δεν δίνει τίποτα) και να πάρει το μετάλλιο της αλλά πήρε το βραβείο της ομάδας που δεν έκανε ούτε μια αλλαγή όλη την χρονιά! Το βραβείο θα το παραλάβει σε φιέστα που θα διοργανωθεί τις επόμενες ημέρες στο Nick Galis Hall, ο Σλάβεν Τσούπκοβιτς....

ΥΓ4. Τελικά η συμβολική διαμαρτυρία της Τετάρτης έπιασε τόπο ή όχι? 

ΥΓ5. Για τους χαρούμενους τεχνοκράτες συνΑρειανούς μας :

#1. Ο ΑΡΗΣ πέρσι κατάφερε  να περάσει 3 με 4 ομάδες με μεγαλύτερο μπάτζετ από αυτόν.

#2 Ο ΑΡΗΣ φέτος πήρε ότι του αναλογούσε σύμφωνα με το μπάτζετ του. Άρα στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος που βγήκαμε 3οι ήταν συμπτωματικό?

ΥΓ6. Το τι έγινε σωστά και το τι δεν έγινε σωστά από το περασμένο καλοκαίρι μέχρι και σήμερα θα το καταλάβουμε όλοι πολύ σύντομα που πλησιάζει αυτό το περιβόητο "του χρόνου".

ΥΓ7. Βγήκαν νέες αποδόσεις

5+ 1.10 | 3 με 4 7.50 | 1 με 2 150.00

αναφέρομαι σε παίκτες 12αδας άνω των 21 ετών

ΥΓ8. Άντε να δούμε λίγο CL μπας και ξεχαστούμε...

Σε παρωδία εξελίχθηκε το δεύτερο παιχνίδι της σειράς των μικρών τελικών με τους Γκόντα, Φούφη και Μπήτη να γράφουν άλλη μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ και να αναγκάζουν τον ΑΡΗ να τελειώνει το παιχνίδι με 2 παίκτες πάνω στο παρκέ και την ΑΕΚ με τρείς... Μια εξέλιξη που κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει αν και οι 3 διαιτητές φρόντισαν από το ξεκίνημα να δείξουν ότι σήμερα δεν θα άφηναν τις δύο ομάδες να παίξουν το παιχνίδι.  Και από την στιγμή που μιλάμε για ένα παιχνίδι που κρίθηκε στις λεπτομέρειες, οι 3 τεχνικές ποινές εις βάρος μας την ώρα που υπήρχε ιδιαίτερη ανοχή στις διαμυρτίες και τα καμώματα των αντιπάλων, η αποβολή του Μακνήλ και το καθαρό καλάθι του Ζάρα που δεν μέτρησε ποτέ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα παρόλο που η ομάδα μας άργησε σχεδόν ένα ημίχρονο να κατέβει στο παρκέ.

Αν και η συγκέντρωση και το καθαρό μυαλό ήταν ένα από τα βασικά ζητούμενα για την ομάδα μας στην σημερινή αναμέτρηση το 11-0 που προηγήθηκε η ΑΕΚ αλλά και η συνολική εικόνα μας έδειχνε κάτι εντελώς διαφορετικό. Γκόντας, Φούφης και Μπήτης σφύριζαν ακόμη και την αναπνοή των παικτών μας φάουλ με τον εκνευρισμό των παικτών μας ως ένα σημείο να είναι δικαιολογημένος. Κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ σπατάλησε ένα ολόκληρο ημίχρονο όπου δεν έκανε τίποτα σωστά. Ανύπαρκτη άμυνα και τραγικές επιλογές στην επίθεση έδωσαν το δικαίωμα στην ΑΕΚ να προηγηθεί και με 18 πόντους διαφορά. Στην επανάληψη όμως είδαμε μια ολική επαναφορά  της ομάδος μας που άρχισε να πιέζει σωστά στην άμυνα, να τρέχει στην επίθεση και με μπροστάρη τον Ζάρα που έκανε μια εξαιρετική εμφάνιση να ανατρέψει την διαφορά ισοφαρίζοντας λίγα λεπτά πριν την λήξη. Εκεί τα "μεγάλα" μακρινά σούτ που πέτυχαν οι παίκτες της ΑΕΚ σε συνδυασμό με την κούραση θόλωσαν την σκέψη των παικτών μας όπου δεν μπόρεσαν να απαντήσουν στην επίθεση χάνοντας την ευκαιρία να ολοκληρώσουν μια επική ανατροπή. Και ενώ η ΑΕΚ είχε ξεκάθαρα το πάνω χέρι οι διαιτητές έκλεισαν τα μάτια σε μια ακόμη πρόκληση από τον Παπαντωνίου επιτρέποντας να δημιουργηθεί μια μίνι σύρραξη και παίρνωντας μια πρωτοποριακή απόφαση απέβαλλαν σχεδόν όλους όσους ήταν πάνω στο παρκέ αφήνοντας τις 2 ομάδες με 3 παίκτες την κάθε μια και τους προπονητές τους στον πάγκο... 

Μπορεί να έχασε μια μεγάλη ευκαιρία ο ΑΡΗΣ σήμερα και να βρίσκεται στο 2-0 αλλά ακόμη τίποτα δεν έχει χαθεί. Ο ΑΡΗΣ αγωνιζόμενος σοβαρά μόλις για 15΄ τόσο σήμερα όσο και την Τετάρτη έδειξε ότι μπορεί να κερδίσει. Δεν χρειάζεται απογοήτευση αλλά πείσμα για να γυρίσει ανάποδα αυτή η σειρά. Αρκεί ο κόουτς να κρατήσει τα καλά στοιχεία από τον σημερινό αγώνα και την Τετάρτη να πείσει τους παίκτες του τα νεύρα και την γκρίνια να την κάνουν ξέσπασμα και να σαρώσουν τον αντίπαλο. Εμείς θα είμαστε εκεί αποφασισμένοι να γυρίσουμε την σειρά ανάποδα! 

ΥΓ1. Πολλές φορές λέμε για την χαώδης διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο NBA και το Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Η οργάνωση και οι υποδομές είναι σίγουρα ένα σημαντικό στοιχείο αλλά το σημαντικότερο για αυτούς που κοιτάνε την ουσία δηλαδή το μπάσκετ που παίζεται πάνω στο παρκέ είναι η διαιτησία. Δυστυχώς οι Γκόντας, Φούφης και Μπήτης όχι μόνο πιβεβαίωσαν τον κανόνα που θέλει τους διαιτητές στην Ευρώπη να μην αφήνουν τους παίκτες να παίξουν μπάσκετ αλλά το τράβηξαν ακόμη παραπάνω εξευτελίζοντας εντελώς το άθλημα που υπηρετούν... 

ΥΓ2. ΄Οταν γκρινιάζουμε για το ασταμάτητο και ανούσιο ροτέισον σε συνδυασμό με την έλλειψη ρόλων που δεν επιτρέπει σε κάποιους παίκτες να βρουν ρυθμό εννοούμε αυτό που είδαμε σήμερα με τον Ζάρα. Με την αποβολή του Μακνήλ και την κακή κατάσταση του Πελεκάνου, ο Ζάρας βρήκε χρόνο(χωρίς διακοπές) και ρόλο στην ομάδα και έκανε τα μαγικά του.

ΥΓ3. Αμάν αυτή η ΑΕΚ... ούτε την δικαιολογία του τραυματία Χάγκινς δεν μας αφήνει να έχουμε...

ΥΓ4. Η φετινή ΑΕΚ χλευάστηκε πάρα πολύ για τις επιλογές της με αποκορύφωμα τον καυγά Ζντόβς-Γκριν που έγινε και viral στα διαδικτυακά στέκια. Όταν όμως καταφέρνει να κερδίζει ένα παιχνίδι σαν το σημερινό έχοντας απόντες τους Μαυροκεφαλίδη, Γκριν, Κατσίβελη και Καλαμπόκη τότε μάλλον κάτι θα έκαναν σωστά οι άνθρωποι της. 

ΥΓ5. Μετά βίας ένα φάουλ κατάφερε να κάνει ο Τσούπκοβιτς πάνω στον Σάκοτα στα 6' 33'' που αγωνίστηκε σήμερα... 

Την αντίδραση του ΑΡΗ μας περιμένουμε να δούμε σήμερα στο ΟΑΚΑ όπου θα προσπαθήσει να κάνει αυτό που δεν έκανε την περασμένη Τετάρτη στο Παλέ, επιτρέποντας στην ΑΕΚ να πάρει το πλεονέκτημα έδρας σε αυτή την σειρά αγώνων. Το πρόβλημα που παρουσιάστηκε με τον Γουάιτ δεν φαίνεται ικανό για να τον κρατήσει εκτός αγώνα, το ενδιαφέρον όμως όλων επικεντρώνεται στο πλάνο νίκης του Δ.Πρίφτη και στο αν θα καταφέρει να εμπνεύσει τους παίκτες του ώστε να βγάλουν την απαραίτητη ενέργεια που χρειάζεται για να έρθει η νίκη.

Τα δύο πρόσωπα που έδειξε ο ΑΡΗΣ στον αγώνα της Τετάρτης έχουν μπερδέψει αρκετά τα πράγματα. Όσοι είδαμε το παιχνίδι ακόμη και αν χάθηκε όπως  χάθηκε η αίσθηση που μας άφησε είναι ότι από αυτήν την ΑΕΚ είμαστε καλύτεροι και με λίγη σοβαρότητα παρά πάνω μπορούμε να φθάσουμε στις 3 νίκες. Ναι μεν έχουμε την απουσία του Χάγκινς και ο "πάγκος" μας δεν διαθέτει και τόσο αξιόπιστες λύσεις όπως της ΑΕΚ αλλά η απουσία του Μαυροκεφαλίδη(αναμφίβολα ο φετινός MVP με διαφορά από τον δεύτερο για την ΑΕΚ) όπως και του Γκριν είναι πάρα πολύ σημαντική. Ο Ζντοβς ανακάτεψε την τράπουλα στο β ημίχρονο και αιφνιδίασε τον Πρίφτη με το χαμηλό σχήμα που χρησιμοποίησε αλλά και δίνοντας την εντολή στους παίκτες του να κυνηγήσουν το ένας με ένας στην επίθεση(η γνωστή τακτική isolation που χρησιμοποιείται κατά κόρον στο NBA). Μπορεί να έπιασε στο πρώτο παιχνίδι αλλά τώρα αυτό το "χαρτί" είναι ανοιχτό και σίγουρα τις προηγούμενες ημέρες ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του δούλεψαν σε αυτό το σενάριο. Κατά τα άλλα δύσκολα να δούμε ξανά την έλλειψη συγκέντρωσης από τους παίκτες μας που είδαμε στο β ημίχρονο της Τετάρτης. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι και οι ίδιοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι από μόνοι τους επέτρεψαν στην ΑΕΚ να "μπει στο παιχνίδι" της 3ης θέσης.

Αν υπάρχει κάτι άσχημο στον φετινό ΑΡΗ αυτό δεν έχει να κάνει με την αγωνιστική πορεία της ομάδος αλλά με τον τρόπο που διαχειρίζεται ο κόσμος τις νίκες και τις ήττες κατά την διάρκεια της χρονιάς. Ευτυχώς η διοίκηση, ο προπονητής και οι παίκτες μας φαίνεται να την διαχειρίζονται την κατάσταση σαφώς καλύτερα από εμάς. Ας τα αφήσουμε όλα αυτά στην άκρη και ας στείλουμε όλη μας την θετική ενέργεια στον Αυτοκράτορα που είναι έτοιμος να αλώσει για ακόμη μια φορά το ΟΑΚΑ! Είμαστε καλύτερη ομάδα από την ΑΕΚ και σήμερα θα τους το ξαναθυμίσουμε! 

ΥΓ. Και όπως έγραψε ένας φίλος του PlanetARIS.gr και αξίζει να το αναδημοσιεύσουμε για όλους όσους ψάχνουν το κίνητρο σε αυτά τα παιχνίδια ""Από την περίόδο 1991-1992 μέχρι και την περιόδο 2014-15, (Το 1991 πήραμε το τελευταίο μας πρωτάθλημα.)3 (τρεις) φορές όλες κι όλες τελειώσαμε τρίτοι το πρωτάθλημα""

Αν και η ομάδα μας ξόδεψε τεράστεια αποθέματα ενέργειας στην σειρά των ημιτελικών με τον Παναθηναϊκό και αρκετοί είναι αυτοί που πιστεύουν "άδειασε" και δεν θα δυσκολευτεί να ανταπεξέλθει στους αγώνες με την ΑΕΚ στην πράξη ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του είναι πανέτοιμοι για να πάρουν την "σκούπα" στα χέρια τους και για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια να δώσουν ένα καλό μάθημα στην χαμένη-στις-φιλοδοξίες-της Ένωση. Τι μας κάνει να είμαστε τόσο αισιόδοξοι; Μα φυσικά το καυτό Παλέ, εκεί όπου η ομάδα μας παίρνει ενέργεια από τον κόσμο της και μεταμορφώνεται σε μια πανίσχυρη ομάδα ικανή να "πνίξει" κάθε αντίπαλο! Έτσι έγινε με την Ούνιξ, έτσι έγινε με την Αρμάνι, έτσι έγινε 2 φορές με τον Παναθηναϊκό και έτσι θα γίνει με την σαφώς πιο αδύναμη ΑΕΚ!

Τα 5 παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό πέρα από την ένεση ηθικού που έδωσε στους παίκτες μας που απέδειξαν ότι δεν μάσανε στα δύσκολα έδωσε και την ευκαιρία στην ομάδα να μάθει να ζεί με τα προβλήματα της. 7 παιχνίδια χωρίς τον βασικό σέντερ και 4-5 χωρίς 2 βασικούς παίκτες του ροτέισον όπως είναι ο Ξανθόπουλος και ο Ζάρας. Ναι μεν η ΑΕΚ έχει δυνατή γραμμή κρούσης με τους Μαυροκεφαλίδη, Μιλόσεβιτς, Μαυροειδή, Έρικ, Σαρικόπουλο αλλά κανείς από αυτούς δεν έχει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που είχαν οι Ραντούλιτσα και Γκίστ. Παίκτες που σε αρκετές περιπτώσεις κατέληγες ότι απλά δεν μπορούν να τους μαρκάρουν. Ακόμη και ο πολύ καλός Μαυροκεφαλίδης δεν είναι από τους παίκτες που έχει τα αθλητικά προσόντα ή τον όγκο που θα σου δημιουργήσει τεράστια προβλήματα. Εκεί στις μάχες κάτω από το καλάθι θα κριθούν τα πάντα όπως και στη διάθεση που θα δείξει ο Δ.Πρίφτης να πιέσει τα γκαρντ της ΑΕΚ και ιδιαίτερα αυτούς που θα αναλάβουν τον ρόλο του οργανωτή, μιας και μετά από την αποχώρηση του Γκριν το πρόβλημα είναι μεγάλο στη συγκεκριμένη θέση. Στην επίθεση η Αμερικάνικη 3αδα θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο και ιδιαίτερα ο φορμαρισμένος Γουάιτ που δύσκολα κάποιος από τους προσωπικούς του "φρουρούς" να μπορέσει να τον περιορίσει.

Ανεξάρτητα από το αν κατά κοινή ομολογία ο ΑΡΗΣ όπως το έχει αποδείξει και φέτος είναι καλύτερη ομάδα από την ΑΕΚ το κλειδί της νίκης είναι η έδρα και ο κόσμος. Με εμάς στο πλευρό του ο Αυτοκράτορας δεν έχει να φοβηθεί κανέναν. Για αυτό τα δίνουμε όλα στην κερκίδα όπως μόνο εμείς ξέρουμε και προσέχουμε να μην δώσουμε την παραμικρή αφορμή στα "κοράκια" για να μας κάνουν τη ζημιά. Άλλωστε όλοι στην ΑΕΚ γνωρίζουν ότι μοναδική ελπίδα για να κάνει το break θα υπάρξει μόνο στην περίπτωση που τιμωρηθεί η έδρα. Πάμε για "σκούπα" λοιπόν αρχίζοντας από σήμερα το απόγευμα στις 19.00!

Κάνοντας απλά το καθήκον του και χωρίς να χρειαστεί να ενδιαφέρεται για το τι γίνεται σε άλλα παιχνίδια ο ΑΡΗΣ μας μια αγωνιστική πριν το τέλος "κλείδωσε" την 3η θέση που ήταν ο βασικός μας στόχος όσο αφορά την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Το Ρέθυμνο όπως ήταν αναμενόμενο προβάλλε μεγάλη αντίσταση, ανέτρεψε αρκετές φορές το εις βάρος του σκορ αλλά τελικά υποκλίθηκε και αυτό στην ανωτερότητα του Αυτοκράτορα που είχε εξαιρετικά ποσοστά στα 3ποντα και 6 παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων.

Στο πρώτο δεκάλεπτο και οι 2 ομάδες έδειξαν να έχουν έλλειψη συγκέντρωσης με τα λάθη να κυριαρχούν και σκορ να λήγει ισόπαλο. Στο δεύτερο δεκάλεπτο και χάρη σε έναν εκπληκτικό Πελεκάνο που μπήκε φουριόζος από τον πάγκο ο ΑΡΗΣ έκανε ένα 10-0 σερί και έδειξε ότι αν και βαθμολογικά αδιάφορος μόνο για τουρισμό δεν ήρθε στο νησί. Την σκυτάλη από τον Πελεκάνο στο σκοράρισμα την πήρε ο Ζάρας όπου και αυτός άρχισε να βομβαρδίζει από τα 6.75 συντηρώντας με αυτόν τον τρόπο το προβάδισμα για την ομάδα μας. Το +7 του ημιχρόνου αντικατόπτριζε την εικόνα του αγώνα αλλά ήταν ένα εύθραστο προβάδισμα όπως φάνηκε στη συνέχεια μιας και ο ΑΡΗΣ στο δεύτερο ημίχρονο παρουσιάστηκε αρκετά νωθρός και οι παίκτες του Ρεθύμνου σταδιακά ροκάνζαν την διαφορά. Ευτυχώς ο Όκαρο Γουάιτ στην επανάληψη θυμήθηκε τον καλό του εαυτό κράτησε τον ΑΡΗ στο παιχνίδι και βρίσκοντας βοήθειες από τον πολύ καλό Γουότερς αλλά και τον Σίμτσακ απάντησαν στο ξέσπασμα του Ρεθύμνου όπου με 3 συνεχόμενα τρίποντα του Ντελικανάιτις είχε πάρει κεφάλι το σκορ και οδήγησαν την ομάδα στη νίκη. Θετική παρουσία είχε και ο Μούρτος με τον Ξανθόπουλο όπως και ο Κοέν στον λίγο χρόνο που αγωνίσθηκε. Λίγα πράγματα από τους Μακνήλ και Χάγκινς(αγωνίσθηκε λιγότερο από τον Σίμτσακ!) που ήταν αρκετά άστοχοι σήμερα ενώ ο Τσούπκοβιτς πρόσθεσε άλλο ένα ριμπάουντ στην φετινή του συγκομιδή με την φανέλα του ΑΡΗ... Πάντως το ότι η ομάδα βρίσκει λύσεις και από άλλους παίκτες όπως ήταν σήμερα οι Πελεκάνος, Ζάρας και Σίμτσακ είναι ότι πιο σημαντικό ενόψει των πλέιοφς.Όπως φυσικά και το ότι ήρθε ακόμη μια νίκη στο φινάλε και ενώ ήμασταν πίσω στο σκορ με 4 πόντους.

Ο ΑΡΗΣ σήμερα έκανε αυτό που έπρεπε και όφειλε απέναντι στην ιστορία, στον κόσμο αλλά και ιδιαίτερα σε όλους αυτούς που βρέθηκαν στο κλειστό του Ρεθύμνου σήμερα. Αυτή είναι η νοοτροπία που πρέπει να έχουν όλοι όσοι αποτελούν τον μπασκετικό ΑΡΗ σε κάθε αγώνα ανεξάρτητα από τον αντίπαλο και την σημασία του παιχνιδιού. Πλέον αυτό που απομένει και έχοντας ένα παιχνίδι ακόμη πριν την έναρξη των πλέιοφς είναι οι παίκτες να ετοιμαστούν όσο το δυνατό καλύτερα ώστε να εξαργυρώσουν αυτό το πλεονέκτημα που δίνει η 3η θέση με τον καλύτερο τρόπο. Η πρώτη χρονιά με τον Λάσκαρη στο τιμόνι προχωράει ιδανικά, και γιατί όχι να μην τελειώσει ακόμη καλύτερα!

ΥΓ. Εκεί στην NOVA πάτνως πρέπει να έχουν τρελό κόμπλεξ με τον ΑΡΗ μας. Play by play, σε όλα τα γήπεδα εκτός από εκεί που παίζει ο ΑΡΗΣ... Μόνο τυχαίο δεν είναι το μοίρασμα του χρόνου. Δεν πειράζει, θα έρθει η στιγμή που θα παρακαλάτε για λίγο ΑΡΗ και τότε θα πάρετε τα... 

Αγκαλιά με την 3η θέση είναι πλέον η ομάδα μας που μετά την νέα σπουδαία εκτός έδρας επιτυχία στην Πάτρα και την ήττα της ΑΕΚ στην Κρήτη μόνο με "αυτοκτονία" μπορεί να χάσει το πλεονέκτημα της έδρας στα εναπομείναντα 3 παιχνίδια! Χάγκινς, Μακνήλ, Γουότερς και Κοέν ήταν αυτοί που σήκωσαν την ομάδα στις πλάτες τους και άφησαν τους Πατρινούς σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του αγώνα να προσπαθούν να μας φθάσουν.

Ο τρόπος με τον οποίο ήρθαν οι νίκες με την ΑΕΚ και την Κηφισιά έδωσαν άλλο αέρα στην ομάδα που πλέον δείχνει να πιστεύει ακόμη περισσότερο στις δυνάμεις της και να μην φοβάται ούτε τον κακό της εαυτό. Η "απουσία" του Γουάιτ που για ακόμη ένα παιχνίδι το μεγαλύτερο νούμερο της στατιστικής του ήταν τα 5 του φάουλ(εξάντλησαν την αυστηρότητα τους οι διαιτητές) και ο τραυματισμός του Τσούπκοβιτς έδωσαν την ευκαιρία στον Κοέν να πάρει σημαντικό χρόνο συμμετοχής. Και αν και ο Αμερικανοϊσραηλινός ήταν αρκετά άστοχος(8 πόντους με 1 στα 8 σουτ και 5 στις 5 βολές) κατάφερε με 8 πόντους, τα 12 ριμπάουντ που μάζεψε, τα 2 κλεψίματα και τις 2 ασίστ να καλύψει ιδανικά το κενό του Γουάιτ. Ο Μακνήλ στο πρώτο ημίχρονο ήταν ζεστός ενώ ο Χάγκινς έμοιαζε να μην έχει αντίπαλο κάτω από τα καλάθια. Ο Γουότερς συνέχισε τις καλές του εμφανίσεις σκοράροντας με καλά ποσοστά και αποφεύγοντας τα πολλά λάθη. Το ροτέισον του Πρίφτη έδειχνε από την αρχή να πιάνει τόπο και ο "πάγκος" να δίνει λύσεις, θα μπορούσε όμως αν έδειχνε καλύτερα αντανακλαστικά στο δεύτερο δεκάλεπτο να αποτρέψει την καθίζηση της ομάδος και την προσωρινή αντεπίθεση του Απόλλων. Ο ΑΡΗΣ από την στιγμή που πήρε το προβάδισμα στον αγώνα έδειχνε να πιστεύει στη νίκη και ακόμη και όταν οι Πατρινοί μείωναν την διαφορά πάντα έβρισκε τις λύσεις. Στο φινάλε ο Μούρτος και ο Γουότερς με τα δικά τους τρίποντα για ακόμη μια φορά έκοψαν τις όποιες ελπίδες είχαν οι Πατρινοί για να γυρίσουν το παιχνίδι.

Με αυτή τη νίκη ο ΑΡΗΣ εξασφάλισε σε μεγάλο βαθμό την 3η θέση στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Παράλληλα όμως απέδειξε για ακόμη ένα παιχνίδι ότι όσο περνάνε οι αγωνιστικές καταφέρνει και βρίσκει λύσεις στα προβλήματα και τις αδυναμίες του. Τα 12 ριμπάουντ του Κοέν, το τρίποντο του Μούρτου, η νέα καλή εμφάνιση του Γουότερς, οι βοήθειες από παίκτες σαν τον Πελεκάνο  και τον Ζάρα είναι στοιχεία που δείχνουν ότι  ο ΑΡΗΣ έχει αρχίσει και αποκτάει τις τελευταίες αγωνιστικές την νοοτροπία νικητή. Μια νοοτροπία που θέλει όλους τους παίκτες να προσφέρουν στην ομάδα και ακόμη όταν κάποιος από τους "πρωταγωνιστές" όπως είναι ο Γουάιτ ουσιαστικά απουσιάζει οι υπόλοιποι να καλύπτουν το κενό του. Το είδαμε με την ΑΕΚ, το είδαμε με την Κηφισιά, το είδαμε και σήμερα. Τα επόμενα 3 παιχνίδια είναι η ιδανική ευκαιρία ώστε ο ΑΡΗΣ να προετοιμαστεί για μεγάλα πράγματα ενόψει των πλέιοφς. Άλλωστε με τέτοιο κόσμο στο πλευρό σου σαν και αυτόν που είχαμε σήμερα στην Πάτρα  γίνεται να μην πηγαίνεις για μεγάλα πράγματα; Τρέλανε μας και άλλο Αρειανάρα!

ΥΓ. Πανικός έχει πιάσει τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό που μετά το εντός έδρας στραβοπάτημα του μπάογκ με το Λαύριο το ενδεχόμενο να συναντήσουν τους συμπολίτες στην πρώτη φάση των πλέιοφς είναι πιθανό και όπως είναι "λογικό" και οι 2 τους τρέμουν!

Με τον φορμαρισμένο Μιχάλη Πελεκάνο να βγάζει μέρος της προπόνησης και να συμμετέχει στην κρίσιμη αναμέτρηση με την Κηφισιά ο ΑΡΗΣ θα προσπαθήσει να πάρει ακόμη ένα διπλό και να διατηρηθεί στην 3η θέση που είναι και ο στόχος που μας απέμεινε για τη φετινή σεζόν. Η νίκη στον αγώνα με την ΑΕΚ και με τον τρόπο που ήρθε σίγουρα ανέβασε την ομάδα ψυχολογικά αλλά αυτές οι 2 εβδομάδες διακοπής σίγουρα θα επηρρεάσουν μιας και η ομάδα είχε βρει ρυθμό πριν την διακοπή.

Η φετινή Κηφισιά μόνο αμελητέα ποσότητα δεν είναι στο φετινό πρωτάθλημα, κάτι που φαίνεται και από την 5η θέση στην οποία βρίσκεται. Μάλιστα το ότι είναι και το φαβορί για την 5η θέση και ότι φέτος ακόμη και στις ήττες έχει κοντράρει σχεδόν όλους τους αντιπάλους της ανεξαρτήτως δυναμικότητας μέσα έξω λέει πολλά. Στον πρώτο γύρο αν και δεν είχαμε απειληθεί ιδιαίτερα ήταν ένα αγχωτικό παιχνίδι όπου οι αντίπαλοι μας δεν εγκατέλειπαν με τίποτα. Όλα αυτά φυσικά είναι γνωστά στον Δ.Πρίφτη και τους παίκτες που καλούνται με την πιο επικίνδυνη εκτός έδρας αποστολή μέχρι την λήξη της κανονικής περιόδου να πατήσουν ακόμη πιο γερά στην 3η θέση. Ο τραυματισμός του Μιχάλη Πελεκάνου από το παιχνίδι με την ΑΕΚ και η χαλαρότητα της διακοπής που φάνηκε στο φιλικό με την Καβάλα θα πρέπει να μείνουν στην άκρη και να δουν πως η ομάδα θα μπεί δυνατά και θα επιβάλλει το παιχνίδι της. Αυτό με την σκληρή άμυνα και τον γρήγορο ρυθμό στην επίθεση. Αν καταφέρουμε να δείξουμε την απαραίτητη διάθεση σε άμυνα και ριμπάουντ δύσκολα να μπορέσει η Κηφισιά να αντιδράσει. Άλλωστε στην επίθεση όπως φάνηκε στα τελευταία παιχνίδια υπάρχουν και άλλοι παίκτες εκτός των τεσσάρων Αμερικάνων που μπορούν να δώσουν λύσεις. Μακάρι λοιπόν η πολύ καλή παρουσία του Κοέν και του Πελεκάνου με την ΑΕΚ να συνεχιστεί και η αμερικάνικη τετράδα να παίξει ακόμη πιο ελεύθερα.

Το πρόγραμμα είναι δύσκολο τόσο για εμάς όσο και για την ΑΕΚ. Παρόλα αυτά ο ΑΡΗΣ έχει το πλεονέκτημα και πρέπει πάση θυσία να το εκμεταλλευτεί. Κηφισιά, Πάτρα και Ρέθυμνο είναι δύσκολες έδρες, όπως όμως και σχεδόν απόρθητη έδρα είναι το φετινό Παλέ. Οπότε ας μην προκαταβάλουμε κανένα αποτέλεσμα και ας περιμένουμε παιχνίδι με το παιχνίδι η αγαπημένη μας ομάδα να κάνει το καθήκον της και να πάρει τις νίκες που χρειάζεται. ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΤΟ ΔΙΠΛΟ!!!

Άλλη μια επικίνδυνη έξοδος για την ομάδα μας σε λίγες ώρες από τώρα όπου θα αντιμετωπίσει την Καβάλα σε ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι και για τις 2 ομάδες αλλά για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Η Καβάλα παίζει ένα από τα τελευταία της χαρτιά για να σωθεί την ίδια στιγμή που η αγαπημένη μας ομάδα έχει βάλει πλώρη για την 3η θέση γνωρίζοντας ότι ήττες σε παιχνίδια σαν το σημερινό δεν επιτρέπονται. Άλλωστε μετά το θριαμβευτικό πέρασμα της ΑΕΚ από την Πάτρα έχει γίνει κατανοητό ότι τα περιθώρια στραβοπατήματος είναι ελάχιστα.

Η Καβάλα είναι πολύ διαφορετική ομάδα από αυτή που αντιμετωπίσαμε στον πρώτο γύρο. Ο ερχομός του Στήβ Γιατζόγλου και οι αλλαγές στο ρόστερ έχουν κάνει την Καβάλα μια άκρως επικίνδυνη ομάδα που κανείς δεν μπορεί να κοιτάξει υπεροπτικά. Πέρα από την επιβλητική νίκη επί των Τρικάλων και την εκτός έδρας νίκη-έκπληξη στην Αμαλιάδα (ναι κέρδισε τον Κόροιβο...) οι εμφανίσεις των τελευταίων αγωνιστικών δείχνουν μια ομάδα μεταμορφωμένη προς το καλύτερο. Και αυτό χωρίς τον τραυματία Χρήστο Ταπούτο που ούτε σήμερα θα αγωνιστεί. Όταν μιλάμε όμως για μια κόντρα ανάμεσα σε ΑΡΗ και Καβάλα τότε τα πάντα κρίνονται αποκλειστικά από τη δική μας απόδοση. Ο σοβαρός ΑΡΗΣ που δεν θα υποτιμήσει τον αντίπαλο του και θα δείξει την απαραίτητη προσήλωση κυρίως στην άμυνα μπορεί να περάσει άνετα από την Καβάλα όπως παραδοσιακά έχει κάνει αμέτρητες φορές. Η εμφάνιση με τον Κόροιβο πρέπει να είναι οδηγός και για τη σημερινή αναμέτρηση και ακριβώς με τον ίδιο τρόπο οι παίκτες του Δ.Πρίφτη να διαλύσουν και το σύνολο του Στήβ Γιατζόγλου.

Σε προηγούμενο άρθρο είχαμε αναφερθεί στο πρόγραμμα μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου. Η 3η θέση είναι στο χέρι μας και θα πρέπει αυτό το προβάδισμα ενόψει των πλέιοφς να το αποκτήσουμε πάση θυσία. Η ΑΕΚ φαίνεται να τα καταφέρνει στα εκτός έδρας οπότε οι απώλειες που μπορεί να έχει είναι πολύ συγκεκριμένες. Εμείς από την άλλη θα πρέπει να αποδείξουμε ότι "λάθη" όπως αυτά με τον Κόροιβο και τον Κολοσσό ανήκουν στο παρελθόν και πλέον με ένα παιχνίδι την εβδομάδα(από την επόμενη αγωνιστική) είμαστε ασταμάτητοι. Πάμε για το διπλό στο "εξοχικό" μας στην Καβάλα!