Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024

#ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Και με τον πλέον επίσημο τρόπο ο ΑΡΗΣ μας με αυτό το 0-0 σφράγισε το εισιτήριο του για τον μεγάλο τελικό! Δεν του βγήκαν οι φάσεις, αγχώθηκε και για μια δύο στιγμές αλλά ως εκεί. Ο ΑΡΗΣ επιβεβαίωσε το ρόλο του φαβορί και πήρε την αυτονόητη πρόκριση απέναντι στον Παναιτωλικό. Πανζουρλισμός στις κερκίδες του Κλ.Βικελίδης με τον κόσμο να αδιαφορεί για τα «κουλούρια» που παρακολούθησε και να απολαμβάνει με όλο του το είναι αυτήν πρόκριση στον τελικό μετά από 14 ολόκληρα χρόνια.

ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΣ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ, ΑΓΧΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Από την μια το άγχος του πρέπει για εμάς από την άλλη το «nothing to lose» του Παναιτωλικού δημιούργησαν εξαρχής ιδιαίτερες συνθήκες στην αναμέτρηση. Ο ΑΡΗΣ είχε τον έλεγχο, δεν κινδύνευε αλλά όποτε έφθανε στην αντίπαλη περιοχή τα έκανε όλα λάθος. Ο Παναιτωλικός έπαιζε με τον χρόνο θέλοντας να κρατήσει το 0-0 όσο μπορούσε ώστε να μεγαλώσει και άλλο το άγχος μας και ως ένα σημείο αυτό το πλάνο του λειτουργούσε ιδανικά.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΛΛΑ ΒΟΛΕΥΤΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΟΠΑΛΙΑ

Μπορεί οι κλασσικές ευκαιρίες που δημιουργήσαμε να ήταν ελάχιστες αλλά οι καταστάσεις όπου μπορούσαμε να σκοράρουμε ήταν πάρα πολλές. Εκεί φάνηκε το πόσο πιεσμένοι ήταν οι παίκτες μας σήμερα μιας και στις περισσότερες από αυτές τις φάσεις δεν καταφέραμε ούτε καν να σουτάρουμε. Λάθος πάσες, άνευρα σουτ πάνω στους αντιπάλους, χαμένα κοντρολ και μια ατολμία που γεννούσε μόνο εκνευρισμό. Ο Παναιτωλικός στα τελευταία 15’ προσπάθησε να γίνει απειλητικός. Είχε μια καλή κεφαλιά που πέρασε δίπλα από το δοκάρι και ως εκεί.  Στο τέλος ο Ανσαριφάρντ αφού μαζί με τον Μορόν δεν κατάφεραν να σκοράρουν λειτούργησε έξυπνα, έπαιξε με τον χρόνο και «κλείδωσε» την πρόκριση.

ΔΕΝ ΣΚΟΡΑΡΕ ΑΛΛΑ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Για πρώτη φορά φέτος ο Άκης Μάντζιος επέλεξε ενδεκάδα με όλους τους παίκτες στη διάθεση του ετοιμοπόλεμους για την πρόκριση και αυτό ήταν το αποτέλεσμα του ροτέισον που παρακολουθούμε εδώ και αρκετά παιχνίδια. Η παρουσία του Βέλεθ επιβεβαίωσε ότι στο πρόσωπο του ο προπονητής μας βρήκε έναν αξιόπιστο αμυντικό χάφ ενώ η ταυτόχρονη παρουσία του Μορόν με τον Ανσαριφάρντ ήταν κάτι καινούργιο που όμως φαινόταν ότι ταίριαζε. Για αυτό δούλευαν εδώ και καιρό ο Μάντζιος και οι παίκτες και σήμερα παρά το 0-0 το κατάφεραν. Και όταν μιλάμε για παιχνίδια που κρίνουν πρόκριση ή τίτλο το μόνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα.  Το αν έπαιξες καλά ή όχι αν στο τέλος πάρεις αυτό που θέλεις δεν θα το θυμάται κανείς.

ΤΙΣ ΕΝΥΤΠΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟ, Η ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΜΑΣ

Την ευκαιρία του να διεκδικήσει το πολυπόθητο κύπελλο επικύρωσε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα, αφήνοντας τον Παναιτωλικό του Πετράκη με τις θετικές εντυπώσεις της προσπάθειας των 20’ του πρώτου αγώνα και της μιας ουσιαστικής ευκαιρίας σήμερα. Ο ΑΡΗΣ αν και αγχωμένος ήταν σοβαρός και πήρε αυτό που ήθελε. Μια πρόκριση ύστερα από 14 χρόνια σε έναν τελικό και μια ευκαιρία για έναν τίτλο ύστερα από ακόμη περισσότερο καιρό... Όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν καμία σημασία και αυτό φάνηκε από τον τρόπο που πανηγύρισε ο κόσμος την σημερινή πρόκριση. Με την απαίτηση για «Κύπελλο στον Πύργο τον Λευκό» να είναι το σύνθημα στα χείλη όλων μας! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Κρατήσαμε και δυνάμεις για το παιχνίδι της Κυριακής για αυτούς που ρωτάνε και ανησυχούν...

Κατηγορία Ποδόσφαιρο

Ούτε για μια στιγμή δεν μπόρεσε ο ΑΡΗΣ να κοιτάξει στα μάτια την Προμετέι και αναπόφευκτα γνώρισε μια βαριά ήττα-αποκλεισμό. Δυνατοί παρουσιάστηκαν οι Ουκρανοί αλλά με τόσο κακό ΑΡΗ όλοι οι αντίπαλοι μας στο Eurocup εκτός ίσως της Σλάσκ θα έκαναν πάρτι. Παρά την όποια απογοήτευση η ομάδα αποθεώθηκε από την δυναμική κιτρινόμαυρη κερκίδα που στήθηκε στη Λετονία μιας και η φετινή πορεία μας στην Ευρώπη ήταν ανέλπιστα ευχάριστη.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ «ΣΤΑ ΣΧΟΙΝΙΑ»

Κανένα περιθώριο δεν άφησαν οι Ουκρανοί στον Καστρίτη και τους παίκτες του. Με το που πάτησαν στο παρκέ σε κάθε στιγμή επιβεβαίωναν την ανωτερότητα τους. Σε άμυνα, επίθεση, ριμπάουντ, στα πάντα. Δεν υπήρχαμε στο γήπεδο και αυτό το εκμεταλλεύτηκαν στο απόλυτο οι αντίπαλοι μας. Οι 28 πόντοι  διαφοράς αντικατοπτρίζουν απόλυτα το πόσο κακοί ήμασταν σήμερα. Χάρελ και Τολιόπουλος αν και άστοχοι στα μακρινά σουτ ήταν οι μόνοι που προσπάθησαν να αντισταθούν. Όλοι οι υπόλοιποι κούρασαν με την ατολμία τους.

ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΝ ΛΑΘΟΣ

Την έχουμε ξαναδεί την εικόνα ο ΑΡΗΣ να μένει πίσω στο σκορ από νωρίς και στη συνέχεια να παλεύει να επιστρέψει στο παιχνίδι. Εκτός  ελαχίστων εξαιρέσεων πάντα έβρισκε στην πορεία τα πατήματα του, προσαρμοζόταν στις απαιτήσεις του αγώνα και στο τέλος ανεξαρτήτως αποτελέσματος έβγαζε μια θετική εικόνα μαχητή. Σήμερα όμως φάνηκε η ομάδα να μην είναι σωστά προετοιμασμένη για να αντιμετωπίσει την Προμετέι. Ήξερε τι είχε να αντιμετωπίσει αλλά μάλλον το πλάνο δεν ήταν αυτό που έπρεπε. Ούτε κάτω από το καλάθι, ούτε μακριά από το καλάθι μπορέσαμε να αμυνθούμε. Για πλάκα έμπαιναν μέσα και σκόραραν, ελεύθεροι σούταραν έξω από τα 6.75 . Και άλλους δυνατούς αντιπάλους βρήκαμε στην πορεία αλλά συνήθως δείχναμε διαφορετικό πρόσωπο. Μοναδικό «θετικό» στοιχείο που βγαίνει από τον σημερινό αποκλεισμό ίσως να είναι το ότι έγινε ξεκάθαρο ότι η ομάδα χρειάζεται μέχρι να έρθει ο Γκάλινατ ένα ακόμη σημείο αναφοράς στην επίθεση. Για αυτό αποκτήθηκε ο Ριντ και για αυτό θα πρέπει ένας από τους ξένους που φοβάται να βγει μπροστά να κάτσει στην κερκίδα.

ΜΕ ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΒΑΡΕΙΑ ΗΤΤΑ

Σαν μποξέρ παγιδευμένος στη γωνία που κινδυνεύει από την αρχή με νοκ άουτ έμοιαζε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα.  Ανήμπορος να αμυνθεί, ανήμπορος να επιτεθεί, ανήμπορος να αντιδράσει στις διαθέσεις των παικτών της Προμετέι. Βαριά η ήττα, πικρός ο αποκλεισμός αλλά όχι ικανός για να αμαυρώσει το θετικό πρόσημο της επιστροφής μας στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Μπράβο στον Γιάννη Καστρίτη και τους παίκτες του για την φετινή υπερπροσπάθεια και τις χαρές που μας πρόσφεραν σε έναν θεσμό όπου υπήρχε ο φόβος να εξελιχθεί σε εφιάλτη. Ο ΑΡΗΣ επέστρεψε και πλέον η μπασκετική Ευρώπη το γνωρίζει!

ΥΓ. Μπράβο σε όλους όσους βρέθηκαν σήμερα στη Ρίγα και στο χειροκρότημα που πρόσφεραν στην ομάδα παρά την ήττα. ΑΡΗΣ ΠΑΝΤΟΥ!

Κατηγορία Μπάσκετ

64-49 έγραφε το σκορ στο 35΄ με τον ΑΡΗ να παρουσιάζει μια αξιολύπητη εικόνα, κάνοντας τις σπουδαίες εμφανίσεις του τελευταίου μήνα να μοιάζουν με μακρινή ανάμνηση που ξεθώριαζε. Αυτή ήταν η εικόνα, έτσι νιώθαμε όλοι μας ή τουλάχιστον οι περισσότεροι. Ο μόνος που έβλεπε διαφορετικά το παιχνίδι ήταν ο Τολιόπουλος! Δεν εγκατέλειψε, το πίστεψε και το κατάφερε σχεδόν μόνος του. 17 πόντοι στην 4η περίοδο με κάμποσα αρχ@@άτα καλάθια όπως και αυτό που έγραψε το τελικό 74-76! Τα λόγια είναι περιττά και πολύ αδύναμα για να αποτυπώσουμε αυτό που έγινε.

ΣΑΝ ΝΑ ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΡΗ

Γεμάτος αυτοπεποίθηση κατέβηκε ο ΑΡΗΣ μας στην Κρήτη με πρώτο στόχο απλά να επαναλάβει ότι έκανε την περασμένη Κυριακή με τον συμπολίτη. Εκεί που ο μέτριος ΑΡΗΣ κέρδισε χωρίς να αγχωθεί καθόλου. Στην σκέψη μας, αυτή ήταν η βάση της απόδοσης και μόνο καλύτερα θα μπορούσαμε να παίξουμε. Στο παρκέ όμως όταν μπήκαν οι 2 ομάδες είδαμε κάτι εντελώς διαφορετικό και στις 2 πλευρές. Και αν από τον μπάογκ περιμέναμε να δούμε αντίδραση  από την ομάδα μας όμως δεν περιμέναμε να δούμε αυτό το χάλι. Αστοχία από όλα τα σημεία του γηπέδου, λάθη επί λαθών, άμυνα για γέλια και χαμένες βολές με το τσουβάλι. Μοναδική παρηγοριά η ελπίδα κάποιου ξεσπάσματος όσο μας το επέτρεπε ο χρόνος.

ΦΑΝΗΚΕ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Ας μην είμαστε άδικοι. Οι συμπολίτες έμοιαζαν να το θέλουν περισσότερο και να είναι πιο προετοιμασμένοι και συγκεντρωμένοι σε όλα τα επίπεδα. Από την μαχητικότητα που έβγαζαν στα ριμπάουντ, το εύκολο διάβασμα της αδυναμίας μας να αμυνθούμε κάτω από το καλάθι μέχρι και τις προσαρμογές στην άμυνα πάνω στα γκάρντ μας. Η διψήφια διαφορά(+16) που είχαν σχεδόν σε όλη την διάρκεια του αγώνα δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιου τρίποντου βομβαρδισμού ή επιθετικού κρεσέντου ενός ή 2 παικτών. Ήταν αποτέλεσμα της προσπάθειας μιας «διαβασμένης»  ομάδας που έπαιζε παθιασμένα, συγκεντρωμένα και λειτουργούσε καλύτερα από εμάς σε κάθε γραμμή του γηπέδου. Και όταν στην υπερπροσπάθεια μας του τρίτου δεκαλέπτου που ρίχνουμε την διαφορά από τους 16 στους 5 πόντους  καταφέρνουν να αντέξουν και να φέρουν το παιχνίδι στο +15 υπέρ τους μόλις 5’  πριν το τέλος, τότε είναι που το κιτρινόμαυρο καράβι αρχίζει να βυθίζεται και το ναυάγιο να μοιάζει αναπόφευκτο.

Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ

Όταν όμως έχεις καπετάνιο Τολιόπουλο κανείς δεν πρέπει να θεωρεί δεδομένο τίποτα. Τόσο εμείς από τις οθόνες μας  που δικαιολογημένα κάπου στην πορεία πιστέψαμε ότι το παιχνίδι τελείωσε, όσο και ακόμη περισσότερο οι αντίπαλοι μας που νόμιζαν ότι το είχαν καθαρίσει. Όταν όλα έμοιαζαν να έχουν κριθεί  ο Τολιόπουλος βροντοφώναξε παρών. Ξεκίνησε με βομβαρδισμό ροκανίζοντας την διαφορά και στην τελευταία επίθεση μας έκανε χαζό τον Τσαϊρέλη γράφοντας το τελικό 74-76! Στην τελευταία επίθεση του μπαογκ η άμυνα έκανε τη δουλειά της. Αναμενόμενο μιας και οι αντίπαλοι μας έμοιαζαν να έχουν καταρρεύσει με την τροπή που πήρε το παιχνίδι. Την άλλη  φορά ας ρωτήσουν πρώτα τον Τολιόπουλο και μετά ας ξεκινήσουν να πανηγυρίζουν.

ΟΙ ΑΝΕΞΗΓΗΤΕΣ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Δεκαετίες ολόκληρες παρακολουθώ αυτό το άθλημα αλλά αυτό που έγινε σήμερα δεν μπορώ να το κατανοήσω με λογικά κριτήρια. Δεν βλεπόταν η ομάδα. Όταν αδυνατείς να σταματήσεις τον Τσαϊρέλη και τον Μαργαρίτη και ο Σχίζας σε καρφώνει στα μούτρα δικαιολογίες δεν χωράνε. Ούτε για τις 10 χαμένες βολές και τα 18 ριμπάουντ λιγότερα χωράνε δικαιολογίες.  Πως αυτή η ομάδα με την τραγική εικόνα που είχε στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα δεν εγκατέλειψε; Πως συνέχιζε ο Καστρίτης να δίνει οδηγίες στους παίκτες του βλέποντας να τα κάνουν όλα χάλια χωρίς να παθαίνει εγκεφαλικό; Πως ο Τολιόπουλος όταν όλα δείχνουν χαμένα(όπως και ο ίδιος), ξαφνικά πετάει φωτιές και φέρνει τα πάνω κάτω; Δεν μπορώ να το εξηγήσω λογικά, ούτε κατά διάνοια μπασκετικά. Μόνο μια λέξη μου έρχεται στο μυαλό που μπορεί να το εξηγήσει. Η λέξη ΑΡΗΣ! Γιατί στον μπασκετικό ΑΡΗ τα όρια και η λογική καταργούνται και τα πάντα μπορούν συμβούν. Αυτό έγινε σήμερα και μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί. Ο Τολιόπουλος έκανε την διαφορά αλλά δεν έπαιζε μόνος του. Δεν χρειάζεται να μας εξηγήσει ο Καστρίτης και οι παίκτες του τι μαγικά έκαναν στο τάιμ άουτ  για να γίνει όλο αυτό. Αρκεί που έγινε!

ΕΓΡΑΨΕ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ

Τίποτα δεν είναι αδύνατο… πόσταρε λίγο μετά το φινάλε της αναμέτρησης η ΚΑΕ και μάλλον έχει δίκιο. Με αυτόν τον ΑΡΗ τίποτα δεν είναι αδύνατο! Επική εμφάνιση από τον Τολιόπουλο, πήρε από το χεράκι τον «τελειωμένο» ΑΡΗ όταν όλα έδειχναν χαμένα και τον οδήγησε σε μια ιστορική πρόκριση! Δεν ξέρουμε τι μας κρύβει η συνέχεια και αν  θα κάνουμε ένα ακόμη «ηχηρό μπαμ» κόντρα στον Παναθηναϊκό αλλά σήμερα ο ΑΡΗΣ με τον Τολιόπουλο μπροστάρη πρόσθεσε μια ακόμη σελίδα στην πλούσια ιστορία του Αυτοκράτορα. Ανυπομονούμε να διαβάσουμε την επόμενη σελίδα που θα γραφεί από αυτήν την ομάδα. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ, μας έφτιαξες πάλι!

ΥΓ. Δάκρυσε ο Τολιόπουλος στο φινάλε με την συγκινητική υπερπροσπάθεια του συμπολίτη που έπεσε στο κενό.

ΥΓ2. Με το «μαχαίρι στα δόντια» κατέβηκαν, με μπρατσάκια κολυμπώντας τους βλέπω να επιστρέφουν.

ΥΓ3. Ποτέ ποτέ ποτέ ποτέ - Επεισόδιο #118

Κατηγορία Μπάσκετ

Το πρώτο βήμα για την εξασφάλιση της πρόκρισης στον τελικό του κυπέλου έκανε απόψε ο ΑΡΗΣ στο Αγρίνιο, κερδίζοντας τον Παναιτωλικό με 0-1! Μπορεί να άργησε 20’ να μπει στο παιχνίδι, στη συνέχεια όμως επιβεβαίωσε τον τίτλο του φαβορί και πήρε αυτό που ήθελε. Καθοριστικός ο Κουέστα με τις αποκρούσεις του που κράτησε το μηδέν όσο ο ΑΡΗΣ παρέπαιε, ογκόλιθος στην άμυνα αλλά και χρυσός σκόρερ ο Βέλεθ! Χαμόγελα και για τον Μανού Γκαρθία που ανεβάζει σταδιακά την απόδοση του με αποκορύφωμα την συστημένη σέντρα στον Βέλεθ για το γκολ που έκρινε τον νικητή.

ΠΑΡΕΠΑΙΕ ΕΠΙ 20’

Εδώ και καιρό ακούγαμε σύσσωμη την ομάδα μετά τις μέτριες πτήσεις της στα παιχνίδια του πρωταθλήματος να ψιθυρίζει  ότι το μυαλό όλων είναι στον ημιτελικό με τον Παναιτωλικό.  Κάτι τέτοιο όμως δεν είδαμε με τη σέντρα του αγώνα. Αντιθέτως είδαμε έναν Παναιτωλικό διψασμένο για να αρπάξει την μεγάλη του ευκαιρία, με τους παίκτες του να έχουν φτερά στα πόδια και να ψάχνουν λυσσαλέα το γκολ. Ένας μόνιμος κίνδυνος γύρω από την εστία μας και κάποιες σημαντικές ευκαιρίες που ανέδειξαν τον Κουέστα σε πρωταγωνιστή για τον ΑΡΗ μας. Ο Ισπανός γκολκίπερ ήταν εκεί που έπρεπε και είχε εξαιρετικές αντιδράσεις σε 3-4 πολύ καλές ευκαιρίες του Παναιτωλικού. Σε αυτό το δύσκολο έργο ο Κούεστα είχε την συμπαράσταση του συμπατριώτη του Βέλεθ που θύμισε σήμερα τον παίκτη που θαυμάσαμε και αγαπήσαμε στην πρώτη του θητεία στην ομάδα.

ΣΥΝΗΛΘΕ ΚΑΙ ΕΘΕΣΕ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ

Η εικόνα του ΑΡΗ στα πρώτα 20’ της αναμέτρησης ήταν απογοητευτική και εκ διαμέτρου αντίθετη από αυτήν που αναμέναμε. Από την στιγμή όμως που ο Παναιτωλικός δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το καλό του ξεκίνημα, οι παίκτες του Μάντζιου βρήκαν ρυθμό αλλά και τον τρόπο για να γίνει απειλητικός. Σαβέριο και Μπράμπετς έχασαν σπουδαίες ευκαιρίες για να στείλουν τον ΑΡΗ στα αποδυτήρια με προβάδισμα στο σκορ. Παρόλα αυτά οι ισορροπίες του αγώνα είχαν αλλάξει και πλέον ο ΑΡΗΣ έπειθε ότι θα πάρει την πολυπόθητη νίκη.

Ο ΓΚΑΡΘΙΑ ΣΕΡΒΙΡΕ Ο ΒΕΛΕΘ ΣΚΟΡΑΡΕ

Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ συνέχισε όπως ακριβώς είχε τελειώσει το πρώτο ελέγχοντας τον ρυθμό και , ψάχνοντας το γκολ.  Μπράμπετς και Σουλεϊμάνωφ απείλησαν αλλά δεν τα καταφέραν. Ο ΑΡΗΣ όμως έδειχνε πλέον αποφασισμένος να πάρει τη νίκη και έψαχνε την κατάλληλη στιγμή για να χτυπήσει. Χτύπημα σαν και αυτό του Μανού και του Βέλεθ. Η πρώτη μαγική πάσα του Γκαρθία στο Ά ημίχρονο προς τον Σαβέριο χαραμίστηκε, η δεύτερη όμως συστημένη σέντρα προς τον Βέλεθ στο 64’ οδήγησε στο τελικό 0-1!

ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Με το σκορ πλέον στο 0-1 και τον ΑΡΗ να ελέγχει το παιχνίδι, η απογοήτευση των αντιπάλων μας μετά την υπερπροσπάθεια που κατέβαλλαν ήταν εμφανής. Από εκείνο το σημείο και μετά, οι παίκτες μας με ευκολία κυκλοφορούσαν την μπάλα και όποτε έβρισκαν τους χώρους έβγαιναν απειλητικά μπροστά. Ο Μάντζιος φρέσκαρε την ομάδα και όλα κυλούσαν ιδανικά. Τζάμπα άγχος στα τελευταία δευτερόλεπτα της αναμέτρησης με τους παίκτες μας ανεξήγητα να βιάζονται να εκτελέσουν τα πλάγια και να αρνούνται να πεισματικά να κάνουν έστω και λίγο καθυστέρηση… Καθυστέρηση όπως βλέπουμε σχεδόν σε όλα τα γήπεδα του κόσμου από όλες τις ομάδες όταν το τελικό αποτέλεσμα είναι το μόνο που μετράει.

ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ

Κουέστα, Βέλεθ, Γκαρθία και Μορόν έκαναν όλη την δουλειά για την ομάδα μας σήμερα. Ο Κούεστα ήταν η ασπίδα της εστίας, ο Βέλεθ το σημείο αναφοράς στην άμυνα και ο σκόρερ, ο Γκαρθία κράτησε μπάλα και μοίρασε ασίστ ενώ και ο Μορόν με εξαιρετικές τοποθετήσεις και κινήσεις απασχολούσε διαρκώς την αντίπαλη άμυνα. Ο ΑΡΗΣ ήταν το φαβορί της αναμέτρησης και το απέδειξε παίρνοντας τη νίκη και αυτό είναι που μετράει. Το συνέβη στα πρώτα 20΄ και γιατί μπήκε η ομάδα έτσι είναι κάτι που σίγουρα θα πρέπει να το ξεψαχνίσει ο Άκης Μάντζιος και να βρει τη λύση. Στοίχισε η απουσία των Ζούλ και Τζούρασεκ; Βρέθηκε ο Βεστράτε σε πολύ κακή ημέρα; Όποιο και αν είναι το πρόβλημα θα πρέπει ενόψει της συνέχειας να διορθωθεί.

ΑΦΗΣΕ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΗ ΝΙΚΗ

Ο Γκαρθία σέρβιρε, ο Βέλεθ το κάρφωσε! Και όσο η ομάδα δεν πατούσε καλά είχε τον Κουέστα φύλακα-άγγελο στην εστία του. Αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ άφησε τις εντυπώσεις για τους άλλους και βολεύτηκε με τη νίκη που τον φέρνει μια ανάσα από τον τελικό.  Σίγουρα υπάρχει προβληματισμός για το κακό ξεκίνημα αλλά ας μην ξεχνάμε ότι σε αυτά τα παιχνίδια δεν έχει σημασία τίποτα άλλο εκτός από το τελικό αποτέλεσμα. Και ο ΑΡΗΣ σήμερα πήρε αυτό που ήθελε και ετοιμάζει σιγά σιγά βαλίτσες για τον τελικό!

ΥΓ. Συμπαθής ο Πετράκης αλλά τι περιμένατε; Εδώ έφαγε 4 γκολ και μιλούσε για ατυχία και καλή εμφάνιση της ομάδας του. Σήμερα με το φτωχό 0-1 αφηνίασε!

Κατηγορία Ποδόσφαιρο

Τη νίκη με 84-77 και μαζί την 5η θέση κατάφερε να πάρει ο ΑΡΗΣ μας σε ένα παιχνίδι όπου στη μεγαλύτερη διάρκεια του κυνηγούσε τους Ιταλούς. Η διστακτικότητα που έβγαζαν οι περισσότεροι παίκτες μας στην επίθεση εκτός του Τολιόπουλου και του Ντε Σόουζα ήταν αυτό που μας κρατούσε πίσω στο σκορ. Στο τέλος όμως Χάρελ, Στάρκ και Μποχωρίδης «ξεμπλόκαραν» επιθετικά και οδήγησαν την ομάδα σε μια σπουδαία νίκη. Τρελό πάρτι στο κατάμεστο Παλέ  με τον κόσμο της ομάδας να μοιάζει πιο διψασμένος για μεγάλες στιγμές από ποτέ!

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ

Με το σώμα κουρασμένο και το μυαλό αποπροσανατολισμένο μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι επιτρέποντας στους Ιταλούς να κάνουν το παιχνίδι τους και να προηγηθούν από νωρίς. Η άμυνα μας έμπαζε από παντού με τους παίκτες της Τρέντο να σκοράρουν εύκολους πόντους την ίδια στιγμή που εκτός του Τολιόπουλου δεν είχαμε κάποια άλλη αξιόπιστη λύση στην επίθεση. Το 15-25 ήταν ένα μικρό σοκ αλλά όχι αρκετό για να μας χαλάσει το πάρτι.

ΕΨΑΧΝΕ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 2 ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ

Από την μια η ευκολία που δεχόμασταν πόντους είτε κοντά είτε μακριά από το καλάθι και η δυσκολία να απαντήσουμε ανάγκασε τον Καστρίτη σε ένα συνεχόμενο «ανακάτεμα της τράπουλας». Έβαζε, έβγαζε προσπαθώντας να κόψει τον δρόμο προς το καλάθι μας αλλά να βρει και κάποιο σημείο αναφοράς στο σκοράρισμα εκτός του Τολιόπουλου. Αυτό το σημείο αναφοράς ήταν ο Σόουζα που κατάφερε με δεύτερες επιθέσεις αλλά και προσωπικές ενέργειες να κρατήσει την ομάδα κοντά στο σκορ. Ωστόσο η Τρέντο κάθε φορά που φθάναμε στο -1 ή περνούσαμε στο +1 απαντούσε με κρύο αίμα και τρίποντες βόμβες. Η εικόνα του αγώνα ήταν ο ΑΡΗΣ να παλεύει να πάρει κεφάλι στο σκορ αλλά να μην μπορεί, ξανά και ξανά.

ΑΡΓΗΣΑΝ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΜΦΑΝΙΣΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΑΝ

Με την απουσία του Γκάλινατ δεδομένη είναι λογικό τα σουτ που έπαιρνε ο Αμερικανός να τα μοιραστούν οι υπόλοιποι. Έλα όμως που οι περισσότεροι δεν ήθελαν… μέχρι τουλάχιστον τα μισά της 3ης περιόδου όπου άρχισαν να κάνουν την «εμφάνιση» τους και να αλλάζουν τις ισορροπίες της αναμέτρησης. Τους πόντους του Γκάλινατ και τις λύσεις στην επίθεση που έψαχνε ο ΑΡΗΣ σχεδόν για 25΄τα βρήκε στα πρόσωπα των Στάρκ, Χάρελ, Μποχωρίδη και Σανόγκο και ξαφνικά η πλάστιγγα έγειρε υπέρ μας. Η ομάδα ξεμπλόκαρε επιθετικά, ανέβηκε ψυχολογικά, έπαιξε πιο δυνατά σε άμυνα και ριμπάουντ και οι Ιταλοί εξαναγκάστηκαν απλά σε μια καλή εμφάνιση και ο ΑΡΗΣ στην χαρά της νίκης! Σε μια βραδιά όπου ήμασταν μέτριοι αλλά και πάλι τα καταφέραμε!

ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΟΛΟΥΣ ΕΤΟΙΜΟΠΟΛΕΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Δεν είναι υπερβολή όταν το μεγαλύτερο μερίδιο των όποιων μεγάλων στιγμών έχει ζήσει ο ΑΡΗΣ τα τελευταία χρόνια, πιστώνεται στον Γιάννη Καστρίτη. Ηταν καθαρά δική του επιλογή από την αρχή της χρονιάς να ανοίξει σιγά σιγά το ροτέισον ώστε να φθάσει κάποια στιγμή η ομάδα σε αυτό το σημείο. Στο σημείο δηλαδή που θα έχει την πολυτέλεια να πάρει βοήθειες ακόμη και από τους πιο βοηθητικούς παίκτες του ρόστερ όπως είναι ο Περσίδης, ο Σλαφτσάκης και ο Καλόγηρος. Και πλέον με πιο γοργούς ρυθμούς λόγω του τραυματισμού του Γκάλινατ προσπαθεί να βρει εκτός από βοήθειες και νέους πρωταγωνιστές στην επίθεση. Και ναι σιγά σιγά το πετυχαίνει και αυτό! Σήμερα πέρα από τον συνήθη ύποπτο Τολιόπουλο, ο Σόουζα πήρε προσπάθειες και ήταν αποτελεσματικός. Ενώ στην πορεία και ο Χάρελ με τον Στάρκ και τον Μποχωρίδη αντιλήφθηκαν ότι έπρεπε να βγουν μπροστά και το έκαναν με απόλυτη επιτυχία. Σε άλλα παιχνίδια έχουμε δει και τον Μπλούμπεργκ να το κάνει. Με λίγα λόγια ο ΑΡΗΣ βελτιώνεται και στον επιθετικό τομέα που ήταν η αδυναμία του και αυτό είναι ότι πιο σημαντικό για τη συνέχεια. Και δικαιολογεί την απόφαση να μην αποκτηθεί(για την ώρα) νέος ξένος παίκτης.

ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΗ ΜΑΣΤΟΥΡΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ

Οι τελευταίες νίκες σε Γερμανία και ΟΑΚΑ ξεσήκωσαν για τα καλά τους πάντες , γεμίσαν ασφυκτικά το Παλέ και έπλασαν ένα κλίμα απόλυτης πώρωσης. Σε αυτό το Παλέ, με αυτόν τον τρελαμένο κόσμο και με αυτή την αφηνιασμένη ομάδα δεν χάναμε με τίποτα όσο καλά και αν έπαιζε η Τρέντο. Κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ μας άντεξε, πάλεψε και στο τέλος πανηγύρισε μια σημαντική νίκη. Μια νίκη που τον στέλνει στην Λετονία απέναντι στην ουκρανική Προμετέι για την πρόκριση στους 8. Μπορούν οι Ουκρανοί να μας σταματήσουν; Δύσκολα! Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ συνεχίσε δυνατά, πιο δυνατά πιο δυνατά!

ΥΓ. Γίνεται να έρθει ο Θεός του μπάσκετ στο σπίτι του και ο ΑΡΗΣ να χάσει; Μα δεν γίνεται!

Κατηγορία Μπάσκετ

Την πρόκριση στην επόμενη φάση του Eurocup εξασφάλισε ο ΑΡΗΣ μας που ισοπέδωσε κυριολεκτικά την Ουλμ μέσα στο σπίτι της! Η υπέροχη κιτρινόμαυρη κερκίδα έδινε τον ρυθμό και οι παίκτες μας χόρευαν τους αντιπάλους τους. «Διαστημικός» για ακόμη μια φορά(μετά το Τρέντο) ο Χάρελ με 19 πόντους, 7 ασίστ, 8 ριμπάουντ και 6 κλεψίματα πετσόκοψε κάθε ελπίδα των αντιπάλων μας. Πανηγυρικό κλίμα και μπόλικη υπερηφάνεια για αυτό  που είδαμε σήμερα μέσα στο γήπεδο και την πανάξια πρόκριση!

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΜΥΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ

Με την περιφερειακή άμυνα του ΑΡΗ μας από το ξεκίνημα του αγώνα να «μπάζει» και τους Γερμανούς να βομβαρδίζουν με εκπληκτικά ποσοστά τα πράγματα δεν έμοιαζαν καλά. Το 19-11 που προηγήθηκε η Ούλμ και η ευκολία με την οποία σκόραραν οι αντίπαλοι μας ήταν μια πρόωρη απογοήτευση. Η λογική αντίδραση που περιμέναμε ήταν να αλλάξει ο κόουτς κάποια πράγματα στην άμυνα ή απλά οι ίδιοι παίκτες που δεν πίεζαν σωστά να ξεκινήσουν να το κάνουν. Έλα όμως που οι παίκτες του Καστρίτη είχαν άλλο πλάνο στο μυαλό τους και στον βομβαρδισμό της Ουλμ απάντησαν με τον ίδιο τρόπο. Τολιόπουλος,  Χάρελ και Μπλούμπεργκς έβαλαν μεγάλα σουτ και το 26-23 που έληξε η 1η περίοδο ήταν μια ηχηρή απάντηση στο πολύ καλό ξεκίνημα των αντιπάλων μας.

ΓΥΡΙΣΕ Ο ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ… ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΣΟΠΕΔΩΣΕ

Τι έγινε ακριβώς στην ανάπαυλα πριν το 2ο δεκάλεπτο κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει με ακρίβεια. Οι παίκτες μας όμως μπήκαν διαφορετικοί μέσα στο παρκέ. Στην άμυνα έμοιαζαν δαιμονισμένοι, στα ριμπάουντ ορμούσαν σαν αγρίμια και στην επίθεση πουλούσαν τρέλα με κάθε τρόπο. Πρώτος από όλους ο Ρόνι Χάρελ που ώρες ώρες ένιωθες ότι δεν είναι μόνο ένας αλλά πάνω στο παρκέ κυκλοφορούν 2-3 Χάρελ ταυτόχρονα. Ήταν παντού, τα έκανε όλα καταγράφοντας μια εξωπραγματική εμφάνιση! Ο ΑΡΗΣ προσπέρασε, πάτησε γκαζι, έφθασε στο +23 και έτσι απλά διέλυσε τους Γερμανούς που δεν μπόρεσαν ποτέ να μειώσουν κάτω από τους 13 πόντους. Ισοπεδωτική εμφάνιση που δεν αφήνει περιθώρια για οποιοδήποτε άλλο σχόλιο πέρα από θαυμασμό.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕ ΕΜΦΑΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ

Κάτι σαν παρουσίαση των δυνατοτήτων που έχει ο φετινός ΑΡΗΣ παρακολουθήσαμε σήμερα στο Ούλμ με την ομάδα να μας αναγκάζει να τρίβουμε τα μάτια μας μη πιστεύοντας αυτά που βλέπουμε από τους παίκτες του Καστρίτη! Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο παίκτη που αγωνίσθηκε είδαμε σπουδαία πράγματα. Ακόμη και αυτοί που δεν μπήκαν καλά στο παιχνίδι στην πορεία κατάφεραν να βοηθήσουν και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Αρχηγάρα ξανά ο Τολιόπουλος πρόσθεσε άλλη μια σπουδαία εμφάνιση. Όσο για τον Χάρελ τα λόγια είναι φτωχά για να αποτυπώσουν αυτά που έκανε σήμερα. Και αν συνυπολογίσουμε ότι ο Μποχωρίδης έλειπε, ο Γκάλινατ αποχώρησε τραυματίας στο τέλος του 1ου δεκαλέπτου και ο Μπλούμπεργκ τραυματίστηκε στην 4η περίοδο τότε αυτή η εμφάνιση αποκτάει ακόμη μεγαλύτερη αξία. Και με τον Στάρκ ακόμη να ψάχνεται αλλά να έχει προλάβει να δείξει τις ικανότητες του… είναι να αναρωτιέσαι που μπορεί να φθάσει ο φετινός ΑΡΗΣ.

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Μεγαλειώδη εμφάνιση, επιβλητική νίκη-πρόκριση! Φρούριο στην άμυνα, πολυβόλα στην επίθεση και ένας Χάρελ «σεληνιασμένος» να κάνει τα πάντα πάνω στο παρκέ! Στα χαμένα οι Γερμανοί έμοιαζαν να μην μπορούν να πιστέψουν αυτό που τους συμβαίνει. Ίσως και να ήταν η καλύτερη παράσταση που μας χάρισαν φέτος ο Καστρίτης και οι παίκτες του. Μας κάνει να ανυπομονούμε για την επόμενη. Μπράβο ρε μάγκες, μας κάνατε υπερήφανους!

ΥΓ. Μια σπίθα θέλει αυτός ο κόσμος και είναι έτοιμος να βάψει όλο τον πλανήτη κιτρινόμαυρο! Μπράβο ρε αλάνια για την υπέροχη κερκίδα!

Κατηγορία Μπάσκετ

Ισόπαλος με 2-2 αναδείχθηκε ο ΑΡΗΣ μας στον Βόλο, παίρνοντας εύκολα την πρόκριση όπως αναμενόταν μετά το 3-0 του πρώτου αγώνα. 2 γκολ ο Σαβέριο σε ένα παιχνίδι που έμοιαζε περισσότερο με αγγαρεία για τους παίκτες μας παρά για έναν προημιτελικό κυπέλλου. Χωρίς διάθεση, περισσότερο προσπαθούσαν να προφυλαχθούν παρά να μπουν στις φάσεις, μένοντας στα βασικά και στο ισόπαλο 2-2.  Μετά από δυόμιση μήνες περίπου βρήκε την ευκαιρία ο κόσμος του ΑΡΗ και βρέθηκε στο γήπεδο του Βόλου, με τους οπαδούς και των 2 ομάδων να ζεσταίνουν την κρύα βραδιά.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ «ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ» ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΒΕΛΕΘ

Με την ολοκλήρωση του πρώτου ενενηντάλεπτου στη Θεσσαλονίκη και το 3-0 όπως αυτό διαμορφώθηκε στα τελευταία λεπτά, ο Μάντζιος ένιωσε μια ανακούφιση μιας και στον επαναληπτικό θα μπορούσε να ξεκουράσει τους παίκτες που ήθελε αλλά και να δώσει αγωνιστικό ρυθμό σε άλλους χωρίς το παραμικρό άγχος. Έτσι ακριβώς έπραξε, επιλέγοντας μια πειραματική ενδεκάδα με την επιστροφή του Βέλεθ να είναι το σημείο αναφοράς.

ΣΚΟΡΑΡΕ,  ΧΑΛΑΡΩΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕ

Όλες αυτές οι αλλαγές όπως ήταν και το πιο λογικό προκάλεσαν μια δυσλειτουργία που γινόταν πιο έντονη από την έλλειψη έντασης στις ενέργειες των παικτών μας. Ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ είχε τον έλεγχο και δεν ένιωθε την παραμικρή απειλή από τους αντιπάλους του. Μάλιστα χάρη στο εύστοχο πέναλτι του Σαβέριο στο 26’  πήρε και το προβάδισμα δείχνοντας ότι με συνοπτικές διαδικασίες θα κερδίσει και αυτό το παιχνίδι. Αυτό πιστέψαμε εμείς που το βλέπαμε, αυτό μάλλον πίστεψαν και οι παίκτες του Άκη Μάντζιου που στη συνέχεια χαλάρωσαν. Σε αντίθεση με την Νίκη Βόλου που παρά το 0-1 είχε κατέβει να απολαύσει το παιχνίδι και να διεκδικήσει ότι καλύτερο μπορεί.  Η ισοφάριση 8΄ αργότερα σε μια φάση που η άμυνα μας αδράνησε και η τύχη ευνόησε τους παίκτες του Βόλου επιβεβαίωσε ότι οι αντίπαλοι μας δεν είχαν διάθεση να τα παρατήσουν τόσο εύκολα. Μάλιστα το ξεκίνημα του Β ημιχρόνου μας βρήκε πίσω στο σκορ με 2-1 χάρη σε ένα τραγικό γύρισμα του Μπράμπετς προς τον Χουτσεσιώτη.

ΣΟΒΑΡΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΑΠΕΦΥΓΕ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Η εικόνα ήταν προβληματική και ο Μάντζιος ήταν αναγκασμένος να προχωρήσει σε αλλαγές και πιθανόν να ρίξει παίκτες που δεν είχε σκοπό να τους χρησιμοποιήσει. Έτσι μέσα σε περίπου 12 λεπτά προχώρησε σε 4 αλλαγές. Νταρίντα, Βεστράτε, Μοντόγια και Μενέντεθ μεταμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό την εικόνα μας, ο ΑΡΗΣ ισορρόπησε το παιχνίδι και κατάφερε πάλι με τον Σαβέριο να πετύχει ένα ωραίο γκολ και να διαμορφώσει το τελικό 2-2.

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΠΕΤΑΜΕΝΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

Όσο και αν σε παιχνίδια όπως το σημερινό η εμφάνιση δεν έχει καμία απολύτως σημασία, δεν παύει να βγαίνουν κάποια συμπεράσματα για όλους τους παίκτες που αγωνίζονται. Ναι είναι λογικό η ομάδα να μην έχει συνοχή αλλά η διάθεση και η προσήλωση που δείχνει ο καθένας ατομικά καταγράφεται. Μπορεί δηλαδή ο κόουτς να διακρίνει αν μπορεί να υπολογίζει στον Σαβέριο ή όχι. Μπορεί να διακρίνει την συνέπεια του Τζούρασεκ, του Φατόρε, του Σαμόρα και του Παναγίδη. Ή και το επίπεδο ετοιμότητας «βασικών» παικτών όπως είναι οι Μπράμπετς, Μοντόγια και Φεράρι. Αν λοιπόν ο ΑΡΗΣ συνεχίσει να ξεχωρίζει παιχνίδια και να μοιράζεται ο χρόνος στους διαθέσιμους παίκτες ανάλογα τότε ίσως είναι προτιμότερο ο Μάντζιος να περιορίσει το ροτέισον και να δώσει ευκαιρίες και χρόνο σε αυτούς που μπορούν να το εκμεταλλευτούν.

ΞΕΜΠΕΡΔΕΨΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ

Μια εύκολη πρόκριση και διαχείριση του ρόστερ ήταν ο στόχος από το άκουσμα της κλήρωσης και αυτό ακριβώς έγινε σήμερα στον Βόλο. Το αν ο ΑΡΗΣ ήταν ή δεν ήταν καλός έχει την αξία του αλλά στην παρούσα φάση δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Αυτό που προέχει είναι η ομάδα να παρουσιαστεί στους ημιτελικούς με τον Παναιτωλικό ή τον ΟΦΗ όσο πιο έτοιμη, πλήρης και ενισχυμένη μεταγραφικά γίνεται. Όλα τα υπόλοιπα είναι ανούσιες λεπτομέρειες.

ΥΓ. Μια χαρά ο Ανσαριφάρντ για αλλαγή του Μορόν!

Κατηγορία Ποδόσφαιρο

Στατικός, τσαπατσούλης στα τελειώματα, χωρίς ιδιαίτερη διάθεση να επιβληθεί και να τελειώσει τον αντίπαλο επί 89’, έδειχνε η ομάδα μας ότι θα βολευτεί με το 1-0 αφήνοντας κατά κάποιο τρόπο ανοιχτούς λογαριασμούς για τον επαναληπτικό στον Βόλο. Έλα όμως που μας κρατούσε τα καλύτερα για το τέλος. Μια πολύ ωραία γυριστή κεφαλιά του Νταρίντα και ένα μαγικό φαλτσαριστό σου του Σουλεϊμάνοφ στα τελευταία λεπτά των καθυστερήσεων έγραψαν το τελικό 3-0 και έστειλαν κατά 99.99% τον ΑΡΗ μας στα ημιτελικά του κυπέλλου!  

ΕΙΧΕ ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟ ΓΚΟΛ

Με την ποιοτική διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες να είναι εμφανής από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης ο ΑΡΗΣ με σωστή κυκλοφορία της μπάλας ξεκίνησε δυνατά το κυνήγι του γκολ. Μέχρι το 20’ ο ΑΡΗΣ πρόλαβε να σπαταλήσει 5-6 εξαιρετικές ευκαιρίες με αποκορύφωμα το τετ α τετ του Μορόν που για την κλάση θα έπρεπε να το είχε σκοράρει. Τσαπατσούληδες οι παίκτες μας στα τελειώματα τους, έκαιγαν από μόνοι τους τις ευκαιρίες που είχαν και όταν έπιαναν τα σουτ που ήθελα έπεφταν πάνω στον εξαιρετικό σήμερα γκολκιπερ του Βόλου. Όπως εξαιρετικός ήταν και ο Κουέστα στην μοναδική επικίνδυνη φάση της Νίκης Βόλου στο παιχνίδι όταν το σκορ ήταν ισόπαλο. Το 0-0 στα πρώτα 45’ βάσει ευκαιριών δεν ήταν δίκαιο αλλά έριχνε τα φώτα στην έλλειψη πίεσης και αποτελεσματικότητας της ομάδας μας.

ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕ

Μπορεί ο ΑΡΗΣ να μην είχε «καταπιεί» όπως λέμε στην ποδοσφαιρική πιάτσα τον υποδεέστερο αντίπαλο του στο πρώτο ημίχρονο αλλά είχε κάμποσες ευκαιρίες για να το πετύχει και άξιζε να είναι μπροστά στο σκορ. Παρόλα αυτά ο Άκης Μάντζιος δεν έπεσε στην παγίδα να πιστέψει ότι το γκολ ήταν απλά θέμα χρόνου και από νωρίς στο Β ημίχρονο ξεκίνησε τις αλλαγές. Οντουμπάτζιο , Σουλεϊμάνοφ και Βεστράτε πέρασαν στην θέση του μετριότατου Μοντόγια, του νωθρού Φετφατζίδη και του επίφοβου λόγω της κίτρινης κάρτας Ντουκουρέ. Κινήσεις που έδωσαν μια ώθηση παραπάνω στην ομάδα και στο 58’ απέδωσαν καρπούς. Η αρχή έγινε από την παράλληλη κίνηση με την εστία του Σουλεϊμάνοφ μέσα στην μεγάλη περιοχή και ένα πολύ δυνατό σουτ που απέκρουσε ο Γκαραβέλης δίνοντας όμως την ευκαιρία στον Νταρίντα να πάρει το ριμπάουντ και να στείλει ανενόχλητος την μπάλα στα δίχτυα για το 1-0! Στη συνέχεια ψάξαμε και το δεύτερο γκολ αλλά ο τερματοφύλακας της Νίκης Βόλου ήταν εκεί για να εξουδετερώσει κάθε προσπάθεια μας. Το παιχνίδι φώναζε ότι θα λήξει στο 1-0, η σκέψη μας άρχισε να ταξιδεύει σιγά σιγά προς το Παλέ αλλά οι παίκτες μας δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη. Η κεφαλιά του Νταρίντα στο 93’ και το τεχνικό σουτ του Σουλεϊμάνοφ στο 95’ αποκατέστησαν την τάξη και έστειλαν τον ΑΡΗ στην επόμενη φάση!

ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΙΔΡΩΣΕΙ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Μάλλον πιο ξεκούραστα πίστευαν οι παίκτες μας ότι θα κέρδιζαν το σημερινό παιχνίδι αλλά στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα δεν τους έβγαινε. Η πίεση που ασκούσαν στους αντιπάλους τους ήταν χαλαρή ενώ και στις περισσότερες φάσεις δεν έμπαιναν δυνατά. Τις ευκαιρίες όμως τις έκαναν και στο τέλος τα γκολ μπήκαν. Γκολ που θα μπορούσαν να έχουν έρθει από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης αν είμασταν πιο προσεκτικοί και αποφασιστικοί στην τελική προσπάθεια. Όταν όμως μιλάμε για τον θεσμό του κυπέλλου η εμφάνιση δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Ο ΑΡΗΣ χωρίς να ζοριστεί ή να χρειαστεί να φορτσάρει πήρε αυτό που ήθελε και ήδη σκέφτεται τον ημιτελικό. Αυτό κρατάμε εμείς από το σημερινό παιχνίδι. Τις λεπτομέρειες με τα κακώς κείμενα ας τα δει ο Μάντζιος με τους παίκτες του.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΞΕΤΕΛΕΣΘΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Αποστολή εξετελέσθη για τον ΑΡΗ που έστω και στα τελευταία λεπτά των καθυστερήσεων έκανε το αυτονόητο και αγκάλιασε από σήμερα την πρόκριση. Ο Νταρίντα αναμφίβολα ο κορυφαίος της αναμέτρησης με 2 γκολ(+1 ακυρωθέν), πολύ καλός και ο Σουλεϊμάνοφ που πέρασε στο Β ημίχρονο και μαζί με τις υπόλοιπες αλλαγές του Μάντζιου βελτίωσαν την εικόνα της ομάδας. Ζητούμενο από εδώ και πέρα η διαχείριση της κούρασης και των τραυματισμών ώστε ο ΑΡΗΣ να παρουσιαστεί στη συνέχεια στο κύπελλο όσο πιο έτοιμος γίνεται.

Κατηγορία Ποδόσφαιρο

Με ένα εντυπωσιακό φόλοου κάρφωμα του Γκάλινατ 0.8’’ πριν τη λήξη ο ΑΡΗΣ πήρε τη νίκη απέναντι στην Μπουντούτσνοστ και αγκάλιασε την πρόκριση! Κακή η ομάδα για περίπου 3 δεκάλεπτα, μεταμορφώθηκε στο 4ο δεκάλεπτο όπου με την ώθηση της εκστασιασμένης από την ποδοσφαιρική πρόκριση κερκίδα έκανε την ολική ανατροπή έστω και με αυτόν τον περιπετειώδη τρόπο. Κλίμα γιορτής στο Nick Galis Hall με το 2 στα 2 να φωτίζουν μια σπουδαία ΑΡΕΙΑΝΗ βραδιά.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΙ ΑΜΥΝΑ

Στο ίδιο μοτίβο ακριβώς με τα τελευταία μας παιχνίδια, και σήμερα ο ΑΡΗΣ μπήκε σαν υπνωτισμένος. Πολύ κουρασμένος για να παίξει άμυνα, πολύ ταλαιπωρημένος για να πάρει τις σωστές επιλογές στην επίθεση. Έτσι έμοιαζε παρά το ότι ο Τολιόπουλος μπήκε ζεστά και φόρτωνε το αντίπαλο καλάθι.  Και σαν σε επανάληψη όταν ξεκίνησαν τα λάθη στην επίθεση οι Μαυροβούνιοι που είχαν κυριαρχήσει μέσα στη ρακέτα μας ξέφυγαν με +11. Διαφορά που για περίπου 2 δεκάλεπτα παλεύαμε να μειώσουμε και δεν μπορούσαμε.

Η ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛ.ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ ΜΕ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΤΟ NICK GALIS HALL

Στην τελευταία περίοδο η ομάδα έκανε αυτό που κάνει πάντα. Έπαιξε σαν ΑΡΗΣ! Πιεστική άμυνα, δυνατά στις μονομαχίες για τα ριμπάουντ και αποφασιστικότητα στην επίθεση. Οι Μαυροβούνιοι άντεχαν και απαντούσαν κάθε φορά που πηγαίναμε να ισοφαρίσουμε αλλά φαινόταν ότι κάτι έχει αλλάξει. Περίπου 6’ πριν το φινάλε… και τα vibes από το εύστοχο πέναλτι του Βεστράτε στο Κλ.Βικελίδης καταφθάνουν στο Nick Galis Hall! Απότομα το Παλέ γεμίζει, τρέλα ξεχειλίζει από παντού και ο κόσμος μπαίνει δυνατά πλέον στο παιχνίδι για να το γυρίσει.  Ο Τολιόπουλος ασπάστηκε την θετική αύρα του κόσμου και με διαδοχικά μεγάλα καλάθια έφερε τον ΑΡΗ μια ανάσα από τη νίκη. Μια ανάσα από το εντυπωσιακό άλμα του Γκάλινατ που άρπαξε την μπάλα από το άστοχο τρίποντο του Χάρελ και την κάρφωσε στο καλάθι!

ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΛΑ …ΑΛΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ

Must win ήταν το σημερινό παιχνίδι και παρά την μέτρια εικόνα η ομάδα μας τα κατάφερε και έκανε το αποφασιστικό βήμα για την πρόκριση. Και αυτό είναι ίσως το μοναδικό θετικό που μπορούμε να κρατήσουμε από την αποψινή βραδιά. Όπως φυσικά και την σπουδαία εμφάνιση του Τολιόπουλου αλλά και την θετική παρουσία του Μποχωρίδη για ακόμη ένα παιχνίδι που δείχνει να ανεβαίνει. Κατά τα άλλα… τραυματισμοί; ιώσεις; κούραση; ή πιο απλά η ομάδα δεν παίζει καλά. Οι λόγοι ή οι δικαιολογίες δεν έχουν σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η ομάδα εδώ και καιρό παρουσιάζεται νωθρή, ξεχνάει να κάνει βασικά πράγματα όπως μπλοκ αουτ, είναι μπερδεμένη στο πως θέλει να παίξει άμυνα, επίθεση με ατομικές ενέργειες μόνο και έχει φθάσει πλέον στο σημείο να μην βάζει και βολές. Δεν ήταν τόσο καλοί οι αντίπαλοι μας σήμερα για να κριθεί έτσι το παιχνίδι. Εμείς δεν ήμασταν αυτοί που έπρεπε. Μακάρι όλο αυτό να οφείλεται όντως σε κάποιους «περαστικούς» παράγοντες και όταν όλοι οι παίκτες είναι υγιείς να ξαναβρεί ο ΑΡΗΣ την αγωνιστική του ταυτότητα. Αν όμως δεν έχει να κάνει με συγκυρίες όλο αυτό τότε σε λίγο που θα ξεκινήσουν τα κρίσιμα θα υπάρξει πρόβλημα.

ΔΕΝ ΕΧΑΝΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ

Πολύ λίγοι… οι Μαυροβούνιοι για να μας χαλάσουν την βραδιά και ο Γκάλινατ ήταν εκεί για να διασφαλίσει ότι το πάρτι που ξεκίνησε από το Κλ.Βικελίδης θα συνεχιστεί και στο Nick Galis Hall! Τρομερός ο Τολιόπουλος πάλευε σχεδόν μόνος του μέχρι να μπει και ο κόσμος στην εξίσωση και με την θετική ενέργεια της ποδοσφαιρικής πρόκρισης να σπρώξει την ομάδα προς τη νίκη.  Μέτριος ο ΑΡΗΣ σήμερα αλλά από την στιγμή που πήρε αυτό που ήθελε, τέλος καλό, όλα καλά! 2 στα 2 και ΓΙΝΕ ΑΡΗΣ ΝΑ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ!

Κατηγορία Μπάσκετ

Τεράστιος Κουέστα από την αρχή μέχρι το τέλος της αναμέτρησης, υπέγραψε την πρόκριση με 2 αποκρούσεις στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι! Προηγήθηκε η ΑΕΚ στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου που ήταν σαφώς ανώτερη, αντέδρασε η ομάδα μας στην επανάληψη και κατάφερε να ισοφαρίσει στο 59’. Το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση, κατέληξε στα πέναλτι και εκεί ο ΑΡΗΣ έσπασε την αρνητική παράδοση παίρνοντας μια σπουδαία πρόκριση με τον κόσμο έξω από το γήπεδο αλλά και στο Nick Galis Hall να τραγουδάει εκστασιασμένος!

ΚΑΛΥΤΕΡΗ Η ΑΕΚ, ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΑΣΕ ΝΑ ΚΛΕΙΣΤΟΥΜΕ

Σχεδόν την ίδια ενδεκάδα που αγωνίσθηκε στο πρώτο παιχνίδι με την ΑΕΚ αλλά και στο νικηφόρο ντέρμπι με τον πόακ  εμπιστεύτηκε ο Μάντζιος σήμερα, δείχνοντας ξεκάθαρα τη διάθεση να αντιμετωπίσει και αυτό το παιχνίδι όπως τα 2 προηγούμενα. Ωστόσο η ΑΕΚ είχε διαφορετική άποψη και προσπάθησε να βρει το γκολ το με μανία όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Μάλιστα τα ανεβάσματα και οι ευκαιρίες του Βίντα έδειχναν ότι η ΑΕΚ δεν είχε μπει καν στην διαδικασία «διαχείρισης» ή «διαβάσματος» του αγώνα και ήρθε για να επιβεβαιώσει την ανωτερότητα της με συνοπτικές διαδικασίες. Κάτι που πιθανόν να μας αιφνιδίασε μιας και ο ΑΡΗΣ παρόλο που αμυνόταν με επιτυχία δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί καθόλου στην επιθετική ανάπτυξη του παιχνιδιού και έμοιαζε ακίνδυνος. Ακόμη και τα λάθη της ΑΕΚ στα πρώτα 45’ κατέληξαν σε αδιάφορες φάσεις. Το γκολ της ΑΕΚ στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου μάλλον έμοιαζε με απονομή δικαιοσύνης για ότι είχαμε δει μέχρι εκείνο το σημείο.

ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ, ΙΣΟΦΑΡΙΣΕ ΚΑΙ ΑΝΤΕΞΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Αυτό το 0-1 σε συνδυασμό με την νευρική και προβληματική εικόνα του πρώτου ημιχρόνου δεν μας άφηναν πολλά περιθώρια. Ο ΑΡΗΣ έπρεπε να αντιδράσει και αυτό ακριβώς έκανε με το που πάτησε χορτάρι στο Β ημίχρονο. Δεν ήταν ότι κυριάρχησε στο παιχνίδι και έκλεισε την ΑΕΚ στην εστία της, αλλά οι παίκτες μας είχαν μπει αποφασισμένοι αφήνοντας οποιαδήποτε αρνητική σκέψη στην άκρη.  Σε αυτό βοήθησαν και τα αντανακλαστικά του Μάντζιου όπου διέκρινε την συνολική δυσλειτουργία σε άμυνα και επίθεση και αποφάσισε να βάλει τους Φετφατζίδη και Ζαμόρα μέσα αντί για τους Σαβέριο και Ντουκουρέ που ήταν μετριότατοι και να μεταφέρει τον Νταρίντα πίσω προσπαθώντας να συμμαζέψει την όλη κατάσταση. Κάτι που δούλεψε μιας και ο ΑΡΗΣ όχι μόνο φάνηκε να πατάει καλύτερα αλλά κατάφερε και στο 59’ να ισοφαρίσει με την κεφαλιά του Μορόν. Η ΑΕΚ στη συνέχεια ανέβασε και άλλο την πίεση αλλά ο ΑΡΗΣ όχι μόνο έδειχνε να αντέχει αλλά έμοιαζε και ικανός πλέον να βγει και μπροστά για ένα δεύτερο γκολ. Οι χαμένες ευκαιρίες του Νταρίντα και του Σουλεϊμάνοφ στην κανονική διάρκεια θα μπορούσαν να είχαν οδηγήσει στην ολική ανατροπή όπως και το σουτ του Ρόουζ λίγο πριν πάμε στα πέναλτι.  Όσο για τα μετόπισθεν εκεί υπήρχε ο Κουέστα όπου με καλά αντανακλαστικά  και σωστές τοποθετήσεις έκανε τις ευκαιρίες της ΑΕΚ να μοιάζουν ακίνδυνες.

ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕ, ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ

Σπάνια βλέπεις τον ΑΡΗ να κερδίζει σε παιχνίδια που δεν είναι καλύτερος και αυτό όποτε το πετυχαίνει έχει την ιδιαίτερη αξία του. Ακόμη και αν μιλάμε για νίκη στα πέναλτι. Αυτή τη φορά το πλάνο νίκης του Μάντζιου δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα ο αντίπαλος έμοιαζε καλύτερος και πιο αποφασισμένος για να πάρει τη νίκη. Το ότι όμως δεν επέμεινε σε ότι είχε σχεδιάσει, ανακάτεψε την τράπουλα από νωρίς στο Β ημίχρονο και κατάφερε να ισορροπήσει ως ένα σημείο την υπεροχή της ΑΕΚ είναι ίσως αυτό που μας οδήγησε στην πρόκριση. Στο ίδιο τέμπο και οι παίκτες που αν και στα πρώτα 45’ δεν τους έβγαινε το παιχνίδι, στο Β ημίχρονο έδειξαν ένα καλύτερο πρόσωπο. Κάτι που αποτυπώθηκε και από τις ευκαιρίες που δημιουργήσαμε μέχρι και το τέλος της παράτασης σε αντίθεση  με το Α’ ημίχρονο.  Στη διαδικασία των πέναλτι μπορεί ο Φέτφα να μας στεναχώρησε άλλα ο Κουέστα ήταν εκεί για να αποκαταστήσει την τάξη και να στείλει τον ΑΡΗ στην επόμενη φάση. Και όταν μιλάμε για παιχνίδια όπου κρίνονται τίτλοι ή μια σημαντική πρόκριση το μόνο που μετράει είναι να πετύχεις τον στόχο σου. Το αν έπαιξες καλά ή όχι, είχες πολλές ή λίγες ευκαιρίες, ήσουν τυχερός ή άτυχος δεν έχει καμία σημασία. Ο ΑΡΗΣ είχε στόχο την πρόκριση σε αυτά τα 2 παιχνίδια με την ΑΕΚ και το πέτυχε! Όλα τα άλλα είναι ψιλά γραμμάτα.

ΞΟΡΚΙΣΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΠΕΝΑΛΤΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΡΙΘΗΚΕ

Δεν μας πάνε τα πέναλτι και αυτό δεν είναι μυστικό… Οπότε το ότι το παιχνίδι πήγε στα πέναλτι μόνο καλό δεν ήταν για την ψυχολογική μας υγεία. Ευτυχώς όμως ο Κουέστα μας χρωστούσε κάτι από παλιά και σήμερα αποφάσισε να μας το ξεχρεώσει. Με τις 2 αποκρούσεις του στην διαδικασία των πέναλτι ήταν αναμφίβολα ο MVP του αγώνα και αυτός που έκρινε την πρόκριση. Τα πανηγύρια και το ξέσπασμα όλων μας εντός και εκτός των γηπέδων που αγωνιζόταν η ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ  ήταν απολύτως φυσιολογικά και ας μιλάμε μόνο για πρόκριση στους «8».  Αρκεί όταν τελειώσουν οι πανηγυρισμοί όλοι μας και κυρίως ο Μάντζιος με τους παίκτες του να συνειδητοποιήσουμε ότι σήμερα έγινε το πρώτο και πιο αποφασιστικό βήμα μέχρι το επόμενο. Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ τρέλανε μας και άλλο!

ΥΓ. Για τις διαιτητικές αποφάσεις του προκλητικού Νταμπάνοβιτς ότι και να πούμε είναι λίγο...

ΥΓ2. Και τώρα η σειρά του Ολυμπιακου.

Κατηγορία Ποδόσφαιρο
Σελίδα 1 από 16

#YELLOW RADIO 101.7

Listen live yellow radio 92.8

#ΣΧΟΛΙΑ

logoFinal2007

Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ  μας μέσω του διαδικτύου!

Newsletter

Εγγραφείτε και ενημερωθείτε πρώτοι για όλα τα θέματα του ΑΡΗ μας!

Λέμε ΟΧΙ στο spam!