2^ο παιχνίδι στο Αγρίνιο μέσα σε 4 ημέρες, 2^η νίκη σχεδόν με τον ίδιο τρόπο! Είχε την υπεροχή, είχε τις φάσεις, δεν είχε το γκολ μέχρι πριν λίγα λεπτά από το 90 όπου ο Μισεουί έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Προβλημάτισε η ομάδα με την επιθετική της ανάπτυξη, στο τέλος όμως κατάφερε να εκμεταλλευτεί το αριθμητικό πλεονέκτημα και να φύγει από το Αγρίνιο με ένα ακόμη σημαντικό διπλό!

ΟΙ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΤΟΥ ΧΙΜΕΝΕΘ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΘΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Με τον Χιμένεθ να γνωρίζει ολοένα και καλύτερα τους παίκτες του, δεν επεφύλασσε εκπλήξεις στο αρχικό σχήμα. Η ομάδα ήταν ξανά συμπαγής, δεν ένιωθε απειλή από την Κηφισιά αλλά είχε σημαντικό πρόβλημα στην επιθετική του ανάπτυξη και στη δημιουργία ευκαιριών. Ίσως και να ήταν περισσότερο προσεκτικοί από όσο θα έπρεπε οι παίκτες μας και στην προσπάθεια να αποφύγουν τα λάθη αργούσαν χαρακτηριστικά στις κινήσεις όποτε είχαμε την κατοχή. Ωστόσο όλο το πρώτο ημίχρονο θα μπορούσε να είχε πάει εντελώς διαφορετικά αν μόλις στο 2’ η παλαιστική κίνηση πάνω στον Μορόν όπως φάνηκε καθαρά από το replay δινόταν πέναλτι. Εκεί μάλλον στο VAR μάλλον δεν είχαν κάτσει ακόμη στις θέσεις τους και τα έχασαν τα πρώτα λεπτά.

Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΡΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΕΓΕΙΡΑΝ ΤΗΝ ΠΛΑΣΤΙΓΓΑ

Λίγο πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου το δολοφονικό τάκλιν του Χουχούμη στον Μορόν αρχικά τιμωρήθηκε με κίτρινη κάρτα αλλά μέσω VAR οδήγησε στην κόκκινη και στο αριθμητικό πλεονέκτημα για τον ΑΡΗ μας. Έτσι το Β ημίχρονο συνέχισε με την ομάδα μας να ανεβάζει τα ποσοστά κατοχής αλλά χωρίς καμία ουσία. Η απόφαση του Χιμένεθ να ρίξει μέσα στο 55’ τον Μισεουί και τον Γιαννιώτα, συν την αναγκαστική αλλαγή στο 41’ του Μορουτσάν με τον πολύ καλό Σίστο άλλαξαν τα δεδομένα. Ο ΑΡΗΣ άρχισε να κυκλοφορεί καλύτερα την μπάλα, να ανεβαίνει γρηγορότερα προς την αντίπαλη περιοχή και να βρίσκει περισσότερους παίκτες αποφασισμένους να πάρουν την πρωτοβουλία πέρα από τον Λορέν Μορόν. Ένας Μορόν που στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα οι εμπνεύσεις του ήταν η μοναδική ουσιαστική απειλή για την Κηφισιά.  

ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΜΕΣΑΟΥΙ!

Πίεζε ο ΑΡΗΣ και ακόμη και αν δεν έβρισκε ορθολογικούς τρόπους για να αναπτυχθεί κατάφερνε να είναι απειλητικός. Πέρα από τη δυστοκία του η ομάδα μας είχε να αντιμετωπίσει και τον διαιτητή Γιουματζίδη που σφύριζε ότι του κατέβαινε. Η επιμονή όμως των παικτών μας που έβλεπαν ότι μια λεπτομέρεια έλειπε για το γκολ δικαιώθηκε στο 87΄ . Σε μια φάση διαρκείας ο Μισεουί κατάφερε να βρεθεί με την μπάλα μέσα στην μεγάλη περιοχή και από κοντά με ψυχραιμία να στείλει την μπάλα στα δίχτυα! Τα τελευταία λεπτά κύλησαν βασανιστικά με τον Αλβάρο να κάνει τα λάθη του και τον διαιτητή να προσπαθεί να σπρώξει την Κηφισιά προς την περιοχή μας.

ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

Συνεχίζεται το νικηφόρο σερί του Χιμένεθ, χωρίς η ομάδα να εντυπωσιάζει και αυτό έχει τη δική του ξεχωριστή ερμηνεία. Προφανώς και δεν θα μπορούσαν μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα οι ίδιοι παίκτες να έχουν βγάλει φτερά στα πόδια τους και να βρίσκονται με κλειστά μάτια ο ένας με τον άλλο. Και για αυτό και σήμερα όπως και με τον Παναιτωλικό για ένα μεγάλο διάστημα η ομάδα ζορίστηκε να κάνει αυτά που ήθελε μέσα στο γήπεδο. Όταν όμως πέρα από τον Μορόν προστέθηκαν και άλλοι 3 παίκτες(Σίστο, ΜΙσεουί, Γιαννιώτας) που κρατούσαν μπάλα και προσπαθούσαν να δημιουργήσουν φάσεις αυτό δείχνει ότι ο προπονητής διαβάζει καλύτερα τους παίκτες του πλέον αλλά και οι ίδιοι παίκτες δείχνουν να έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση από πριν. Σαν να θέλουν σχεδόν όλοι να δείξουν το κάτι παραπάνω αντιλαμβανόμενοι ότι ο Χιμένεθ το εννοεί όταν λέει ότι όλοι ξεκινάνε από το μηδέν στα μάτια του. Και ο Σίστο είναι το καλύτερο παράδειγμα για αυτή την νέα κατάσταση που και σήμερα δικαίωσε την απόφαση του προπονητή του. Τώρα γιατί ο Μισεουί ή ο Σίστο ή ο Γιαννιώτας δεν επιλέχθηκαν για το αρχικό σχήμα αυτό πιθανόν να έχει να κάνει με την προσέγγιση του Χιμένεθ αλλά και την ανάγκη για game changers από τον πάγκο.  Και ως τώρα αυτή η διαχείριση όπως και σήμερα οδήγησε στη νίκη!

ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ ΗΡΕΜΙΑ

Δεν ήταν καλή η ομάδα στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, είχε όμως τη θέληση και την πίστη ότι στο τέλος θα τα καταφέρει. Όπως ακριβώς το κατάφερε χάρη στο γκολ του Μισεουί λίγο πριν λήξη! Δεν έχει μαγικό ραβδάκι ο Χιμένεθ για να μεταμορφώσει την ομάδα σε κάτι εντελώς διαφορετικό, έχει όμως τον τρόπο να την κάνει να κερδίζει! Και όταν η ομάδα κερδίζει ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση και με ηρεμία μπορείς να δουλέψεις πάνω στα κακώς κείμενα με χαμόγελο. Και ο ΑΡΗΣ στην εποχή Χιμένεθ ανεβαίνει με χαμόγελο και ηρεμία! ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Ελληνική διαιτησία… ένα κακόγουστο ανέκδοτο.

Με τον Χιμένεθ να συνεχίζει σε εντατικούς ρυθμούς το λίφτινγκ της ομάδας και τον Λορέν Μορόν να γράφει το τελικό 0-1 από την άσπρη βούλα, ο ΑΡΗΣ μπήκε με το δεξί στον θεσμό του κυπέλλου!  Σε ένα παιχνίδι με κακό ρυθμό, λίγες ευκαιρίες και τον ΑΡΗ μας που πατούσε καλύτερα ιδιαίτερα στο Β ημίχρονο να βρίσκει τελικά τον τρόπο για να πάρει τη νίκη.

ΜΕ 8 ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΣΧΗΜΑ

Αποφασισμένος να τα αλλάξει όλα συνεχίζει ο Χιμένεθ με τις 8 αλλαγές και την περίεργη ενδεκάδα να είναι μια ακόμη απόδειξη ότι ο Ισπανός προπονητής έχει τη διάθεση να δώσει την ευκαιρία σε όλους τους παίκτες. Πέρα όμως από τις σκέψεις του Χιμένεθ, οι πολλοί τραυματισμοί, το επιβαρυμένο πρόγραμμα,  η σχεδόν ξαφνική αποχώρηση του Ντιαντί και οι κανόνες του κυπέλλου με τους πιτσιρικάδες κατά κάποιο τρόπο επέβαλλαν τέτοια διαχείριση.

ΚΑΚΟΣ ΡΥΘΜΟΣ, ΑΝΟΥΣΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

Με την υψηλή θερμοκρασία να εμποδίζει τις 2 ομάδες να παίξουν το ποδόσφαιρο που θα μπορούσαν(έστω και με τα σχήματα που κατέβηκαν) ο αγώνας είχε αργό ρυθμό και ελάχιστες φάσεις. Με τον ΑΡΗ μας να έχει την υπεροχή, τον Παναιτωλικό σε παθητικό και τους παίκτες μας να ψάχνονται μεταξύ τους το πρώτο ημίχρονο ολοκληρώθηκε με μόλις 2 φάσεις, αυτή του νεαρού Βοριαζίδη στο 2’ και του Σίστο στο 37’.

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΕΠΙΑΣΑΝ ΤΟΠΟ, ΤΟ VAR ΕΚΑΝΕ(?) ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ 0-1

Η είσοδος του Μόντσου και του Μορόν στο ξεκίνημα του Β ημιχρόνου και οι εσωτερικές μετακινήσεις που έκανε ο Χιμένεθ είχαν άμεση επίδραση. Ο ΑΡΗΣ έγινε πιο απειλητικός  αλλά οι προσπάθειες του Μορόν και του Μισαουί σταμάτησαν στον πολύ καλό σήμερα, τερματοφύλακα του Παναιτωλικού. Και ενώ όλα έδειχναν ότι οδηγούμαστε στο 0-0 ήρθε η φάση του 88’ όπου ξεκάθαρα γίνεται πέναλτι πάνω στον Μορόν… και εκεί άρχισαν τα όργανα! Ο Τσιμεντερίδης(που λίγο πιο πριν δεν ασχολήθηκε με μια φάση που μύριζε πέναλτι) έδειξε την άσπρη βούλα, ο βοηθός σήκωσε για οφσάιντ(ενώ ο παίκτης του Παναιτωλικού γυρίζει την μπάλα), το VAR ακυρώνει το οφσάιντ αλλά καλεί και για κάποιον λόγο τον διαιτητή να τσεκάρει την φάση. Ευτυχώς ο Τσιμεντερίδης αυτή τη φορά είδε ότι βλέπαμε όλοι και καταλόγισε το πέναλτι. Ο Μορόν με την ψυχραιμία που τον χαρακτηρίζει έκανε το 0-1 και χάρισε τη νίκη στην ομάδα μας.

ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΙΣ ΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟ

Τι να πούμε για αυτό το ξεκίνημα του Χιμένεθ; Ούτε οι αποχωρήσεις, ούτε οι τραυματισμοί, ούτε οι παροπλισμένοι παίκτες φαίνεται να τον αγχώνουν. Έχει κερδίσει 2 παιχνίδια με παίκτες που μας είχε πείσει ο προηγούμενος προπονητής ότι δεν κάνουν… Είδαμε τον Σίστο αποφασισμένο να αρπάξει τις ευκαιρίες του, είδαμε τον Ρόουζ τελικά να είναι εδώ έτοιμος να βοηθήσει, είδαμε και τον πιτσιρικά τον Βοριαζίδη να αφήνει καλές εντυπώσεις. Πολύ διαφορετική διαχείριση του ρόστερ από ότι βλέπαμε αλλά και από ότι περιμέναμε. Και όταν αυτή η διαχείριση συνδυάζεται με νίκες τότε το μόνο που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να αποθεώσουμε τον προπονητή μας σε αυτό το ξεκίνημα. Προφανώς και έχει κάνει την μελέτη του, έχει μιλήσει με τους παίκτες του, τους βλέπει καθημερινά στις προπονήσεις και έχει γνώση. Αν λοιπόν σε αυτά τα πρώτα 2 παιχνίδια υπολογίσουμε τους παίκτες που είδαμε και συμπεριλάβουμε και αυτούς που αναμένεται να προστεθούν αφού αποθεραπευτούν τότε μάλλον θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι φέτος η ομάδα έχει βάθος και λύσεις. Λύσεις περισσότερες από αυτές που πιστεύαμε. Από την άλλη βέβαια προέχει η ομάδα να σταθεροποιήσει την απόδοση της σε υψηλά επίπεδα και ύστερα ακολουθούν όλα τα υπόλοιπα.

ΑΤΥΠΗ ΡΕΒΑΝΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Έχει τον τρόπο του ο Μανόλο Χιμένεθ λένε αυτοί που τον έχουν ζήσει από κοντά και όσο περισσότερο βολεύεται στον πάγκο του ΑΡΗ μας τόσο πιο έντονη φαίνεται η επίδραση. Νέα πρόσωπα, νέα σχήματα, νέα πλάνα και ένας ΑΡΗΣ που παρά τα λάθη και τις ατυχίες του, παίρνει αυτό που θέλει μέσα στο γήπεδο όπως ακριβώς έκανε και σήμερα στο Αγρίνιο. Το γκολ του Μορόν από τα 11 βήματα έδωσε μια νίκη που με αυτό το νέο format του κυπέλλου μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα σημαντική. Όσο για τα μαγικά του Χιμένεθ, αναμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε και τη συνέχεια!

ΥΓ. Με αναγκαστικό βίαιο ροτέισον πήρες την εκτός έδρας νίκη από μια ομάδα που πριν 3 εβδομάδες περίπου σε κέρδισε μέσα στο σπίτι σου. Τελικά δεν είναι τόσο δυνατός ο Παναιτωλικός, κάτι άλλο θα έφταιγε...

ΥΓ2. Όλοι πωλούνται, σημασία έχει το ποιοι έρχονται.

Το πρώτο βήμα για την εξασφάλιση της πρόκρισης στον τελικό του κυπέλου έκανε απόψε ο ΑΡΗΣ στο Αγρίνιο, κερδίζοντας τον Παναιτωλικό με 0-1! Μπορεί να άργησε 20’ να μπει στο παιχνίδι, στη συνέχεια όμως επιβεβαίωσε τον τίτλο του φαβορί και πήρε αυτό που ήθελε. Καθοριστικός ο Κουέστα με τις αποκρούσεις του που κράτησε το μηδέν όσο ο ΑΡΗΣ παρέπαιε, ογκόλιθος στην άμυνα αλλά και χρυσός σκόρερ ο Βέλεθ! Χαμόγελα και για τον Μανού Γκαρθία που ανεβάζει σταδιακά την απόδοση του με αποκορύφωμα την συστημένη σέντρα στον Βέλεθ για το γκολ που έκρινε τον νικητή.

ΠΑΡΕΠΑΙΕ ΕΠΙ 20’

Εδώ και καιρό ακούγαμε σύσσωμη την ομάδα μετά τις μέτριες πτήσεις της στα παιχνίδια του πρωταθλήματος να ψιθυρίζει  ότι το μυαλό όλων είναι στον ημιτελικό με τον Παναιτωλικό.  Κάτι τέτοιο όμως δεν είδαμε με τη σέντρα του αγώνα. Αντιθέτως είδαμε έναν Παναιτωλικό διψασμένο για να αρπάξει την μεγάλη του ευκαιρία, με τους παίκτες του να έχουν φτερά στα πόδια και να ψάχνουν λυσσαλέα το γκολ. Ένας μόνιμος κίνδυνος γύρω από την εστία μας και κάποιες σημαντικές ευκαιρίες που ανέδειξαν τον Κουέστα σε πρωταγωνιστή για τον ΑΡΗ μας. Ο Ισπανός γκολκίπερ ήταν εκεί που έπρεπε και είχε εξαιρετικές αντιδράσεις σε 3-4 πολύ καλές ευκαιρίες του Παναιτωλικού. Σε αυτό το δύσκολο έργο ο Κούεστα είχε την συμπαράσταση του συμπατριώτη του Βέλεθ που θύμισε σήμερα τον παίκτη που θαυμάσαμε και αγαπήσαμε στην πρώτη του θητεία στην ομάδα.

ΣΥΝΗΛΘΕ ΚΑΙ ΕΘΕΣΕ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ

Η εικόνα του ΑΡΗ στα πρώτα 20’ της αναμέτρησης ήταν απογοητευτική και εκ διαμέτρου αντίθετη από αυτήν που αναμέναμε. Από την στιγμή όμως που ο Παναιτωλικός δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το καλό του ξεκίνημα, οι παίκτες του Μάντζιου βρήκαν ρυθμό αλλά και τον τρόπο για να γίνει απειλητικός. Σαβέριο και Μπράμπετς έχασαν σπουδαίες ευκαιρίες για να στείλουν τον ΑΡΗ στα αποδυτήρια με προβάδισμα στο σκορ. Παρόλα αυτά οι ισορροπίες του αγώνα είχαν αλλάξει και πλέον ο ΑΡΗΣ έπειθε ότι θα πάρει την πολυπόθητη νίκη.

Ο ΓΚΑΡΘΙΑ ΣΕΡΒΙΡΕ Ο ΒΕΛΕΘ ΣΚΟΡΑΡΕ

Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ συνέχισε όπως ακριβώς είχε τελειώσει το πρώτο ελέγχοντας τον ρυθμό και , ψάχνοντας το γκολ.  Μπράμπετς και Σουλεϊμάνωφ απείλησαν αλλά δεν τα καταφέραν. Ο ΑΡΗΣ όμως έδειχνε πλέον αποφασισμένος να πάρει τη νίκη και έψαχνε την κατάλληλη στιγμή για να χτυπήσει. Χτύπημα σαν και αυτό του Μανού και του Βέλεθ. Η πρώτη μαγική πάσα του Γκαρθία στο Ά ημίχρονο προς τον Σαβέριο χαραμίστηκε, η δεύτερη όμως συστημένη σέντρα προς τον Βέλεθ στο 64’ οδήγησε στο τελικό 0-1!

ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Με το σκορ πλέον στο 0-1 και τον ΑΡΗ να ελέγχει το παιχνίδι, η απογοήτευση των αντιπάλων μας μετά την υπερπροσπάθεια που κατέβαλλαν ήταν εμφανής. Από εκείνο το σημείο και μετά, οι παίκτες μας με ευκολία κυκλοφορούσαν την μπάλα και όποτε έβρισκαν τους χώρους έβγαιναν απειλητικά μπροστά. Ο Μάντζιος φρέσκαρε την ομάδα και όλα κυλούσαν ιδανικά. Τζάμπα άγχος στα τελευταία δευτερόλεπτα της αναμέτρησης με τους παίκτες μας ανεξήγητα να βιάζονται να εκτελέσουν τα πλάγια και να αρνούνται να πεισματικά να κάνουν έστω και λίγο καθυστέρηση… Καθυστέρηση όπως βλέπουμε σχεδόν σε όλα τα γήπεδα του κόσμου από όλες τις ομάδες όταν το τελικό αποτέλεσμα είναι το μόνο που μετράει.

ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ

Κουέστα, Βέλεθ, Γκαρθία και Μορόν έκαναν όλη την δουλειά για την ομάδα μας σήμερα. Ο Κούεστα ήταν η ασπίδα της εστίας, ο Βέλεθ το σημείο αναφοράς στην άμυνα και ο σκόρερ, ο Γκαρθία κράτησε μπάλα και μοίρασε ασίστ ενώ και ο Μορόν με εξαιρετικές τοποθετήσεις και κινήσεις απασχολούσε διαρκώς την αντίπαλη άμυνα. Ο ΑΡΗΣ ήταν το φαβορί της αναμέτρησης και το απέδειξε παίρνοντας τη νίκη και αυτό είναι που μετράει. Το συνέβη στα πρώτα 20΄ και γιατί μπήκε η ομάδα έτσι είναι κάτι που σίγουρα θα πρέπει να το ξεψαχνίσει ο Άκης Μάντζιος και να βρει τη λύση. Στοίχισε η απουσία των Ζούλ και Τζούρασεκ; Βρέθηκε ο Βεστράτε σε πολύ κακή ημέρα; Όποιο και αν είναι το πρόβλημα θα πρέπει ενόψει της συνέχειας να διορθωθεί.

ΑΦΗΣΕ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΗ ΝΙΚΗ

Ο Γκαρθία σέρβιρε, ο Βέλεθ το κάρφωσε! Και όσο η ομάδα δεν πατούσε καλά είχε τον Κουέστα φύλακα-άγγελο στην εστία του. Αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ άφησε τις εντυπώσεις για τους άλλους και βολεύτηκε με τη νίκη που τον φέρνει μια ανάσα από τον τελικό.  Σίγουρα υπάρχει προβληματισμός για το κακό ξεκίνημα αλλά ας μην ξεχνάμε ότι σε αυτά τα παιχνίδια δεν έχει σημασία τίποτα άλλο εκτός από το τελικό αποτέλεσμα. Και ο ΑΡΗΣ σήμερα πήρε αυτό που ήθελε και ετοιμάζει σιγά σιγά βαλίτσες για τον τελικό!

ΥΓ. Συμπαθής ο Πετράκης αλλά τι περιμένατε; Εδώ έφαγε 4 γκολ και μιλούσε για ατυχία και καλή εμφάνιση της ομάδας του. Σήμερα με το φτωχό 0-1 αφηνίασε!

Σαν σίφουνας πέρασε ο ΑΡΗΣ μας από το Αγρίνιο ισοπεδώνοντας τον Παναιτωλικό με 4-0! Οι 9 αλλαγές στο αρχικό σχήμα και αυτή η «πειραματική» ενδεκάδα όχι μόνο δεν φάνηκε να πατάει στα χαμένα αλλά είχε την φρεσκάδα, την ένταση και την αποτελεσματικότητα ώστε να πάρει μια εμφατική νίκη! Τζούρασεκ, Σουλεϊμάνοφ, Σαβέριο και Ζαμόρα τα γκολ του θριάμβου. Μαγικά από τον Μάντζιο που βλέπει τον «άδειο πάγκο» σιγά σιγά να γεμίζει.

ΝΕΑ ΕΝΔΕΚΑΔΑ, ΙΔΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Φρεσκάδα, διάθεση και προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο έδειξε ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα του αγώνα. Οι 9 αλλαγές στο αρχικό σχήμα όχι μόνο δεν φάνηκε να επηρεάζουν την απόδοση μας αλλά αντιθέτως έμοιαζαν με ξεκάθαρο πλεονέκτημα. Οι παίκτες του Άκη Μάντζιου αποφασισμένοι να αρπάξουν την ευκαιρία που τους δόθηκε έπαιζαν σαν να είχαν μπόλικα ενενηντάλεπτα στα πόδια τους και μήνες προετοιμασίας. Ο ΑΡΗΣ αμυνόταν καλά και έβγαινε με αξιώσεις στην επίθεση όποτε είχε την μπάλα στα πόδια. Ότι δεν κατάφεραν οι Ρόουζ και Παναγίδης στο 11’ το κατάφερε ο Τζούρασεκ λίγα λεπτά αργότερα στέλνοντας την μπάλα στα δίκτυα με ένα τεχνικό διαγώνιο σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής. Το 0-1 είχε φέρει το παιχνίδι ακριβώς εκεί που το θέλαμε αλλά η ομάδα δεν έδειχνε διατεθειμένη να αλλάξει την αγωνιστική της συμπεριφορά. Στο 24’ χάθηκε μια σπουδαία διπλή ευκαιρία με τον Μενέντεθ και τον Φετφατζίδη να μην καταφέρνουν να κάνουν το 0-2.

ΓΕΜΙΣΕ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΣΟΠΕΔΩΣΕ

Όχι μόνο το σκορ αλλά και η συνολική του πρώτου ημιχρόνου γέμισε με αυτοπεποίθηση τους παίκτες μας που μπήκαν εξίσου ορεξάτοι και στο Β ημίχρονο παρά την διάθεση που έδειξε ο Παναιτωλικός για ανέβει πιο ψηλά. Σε αυτό βοήθησαν και οι αλλαγές του Μάντζιου με τον ΑΡΗ αντί να οπισθοχωρεί να ψάχνει με κάθε ευκαιρία και ένα δεύτερο γκολ. Σουλεϊμάνοφ και Σαβέριο έφθασαν μια ανάσα από το να κάνουν το 0-2 αλλά ο Καπίνο με τρομερές αποκρούσεις κράτησε τον Παναιτωλικό στο παιχνίδι. Στο 77’ όμως ο Φατόρε έβγαλε μια πολύ ωραία παράλληλη σέντρα κόντρα στην εστία του Καπίνο με τον Σουλεϊμάνοφ αυτή τη φορά να κερδίζει τον αντίπαλο γκολκίπερ. Εκεί κάπου κλείδωσε η νίκη μιας και ο ΑΡΗΣ έμοιαζε απόλυτα συγκεντρωμένος στον στόχο του. Ο Παναιτωλικός πίεσε όσο μπορούσε, είχε μια καλή στιγμή που κατέληξε στο δοκάρι μας και μετά ακολούθησε η κατάρρευση. Οι παίκτες μας κυριάρχησαν στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης καταφέρνοντας μάλιστα να σκοράρει 2 φορές με τους Ζαμόρα και Σαβέριο για το τελικό 0-4!

ΑΠΟ ΡΕΖΕΡΒΕΣ ΣΕ ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΕΝΔΕΚΑΔΑΣ

Με 9 νέα πρόσωπα και 11 παίκτες που δεν έχουν ξαναβρεθεί μαζί σε επίσημο παιχνίδι η συνοχή της ομάδας ήταν εξαρχής το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχε να διαχειριστεί ο Άκης Μάντζιος. Στην πράξη όμως είδαμε μιας από τις καλύτερες εμφανίσεις του φετινού ΑΡΗ με παίκτες πιο ετοιμοπόλεμους και συγκεντρωμένους από ποτέ. Ο ΑΡΗΣ σε όλη την διάρκεια του αγώνα ήταν κατά πολύ καλύτερος του αντιπάλου του και θα μπορούσε να είχε κλειδώσει την νίκη από το πρώτο ημίχρονο. Το τελικό αποτέλεσμα και η συνολική εικόνα της ομάδας τα λένε όλα σχετικά με τη «δουλειά» του Άκη Μάντζιου. Δεν νομίζω ότι μπορεί εύκολα να εξηγηθεί αλλά ο Μάντζιος κατάφερε να πείσει παίκτες χωρίς αγωνιστικό ρυθμό που έμοιαζαν να είναι εκτός πλάνων ότι ο σημερινός αγώνας ήταν η μεγάλη ευκαιρία που έψαχναν. Και αυτοί με την σειρά τους την άρπαξαν από τα μαλλιά. Μετά από αυτά που είδαμε σήμερα μάλλον το ότι ο ΑΡΗΣ δεν έχει πάγκο και εναλλακτικές λύσεις παύει να ισχύει. Εξακολουθεί να λείπει ο δεύτερος φορ, υπάρχει και το πρόβλημα στο κέντρο λόγω των τραυματισμών του Ζουλ και του Βεστράτε αλλά από εκεί πέρα υπάρχουν παίκτες για όλες τις θέσεις! Άπαντες ήταν καλοί αλλά οι Τζούρασεκ, Σαβέριο, Φατόρε και Ρόουζ ξεχώρισαν. Ενώ και ο βαθμός ετοιμότητας που έδειξε να βρίσκεται ο Φεράρι με τον Ντουκουρέ είναι ένα θετικό στοιχείο για τη συνέχεια. Ο Φετφατζίδης στο αρχική σχήμα αυτή τη φορά δεν τα πήγε πολύ καλά όπως και ο Μανού Γκαρθία στην επανεμφάνιση του. Το σημαντικό όμως είναι πήραν χρόνο που απαιτείται για να βρουν ρυθμό. Ιδιαίτερα ο Ισπανός μετά από απουσία σχεδόν ενός χρόνου θα πρέπει να ενταχθεί σε αγωνιστικούς ρυθμούς με ιδιαίτερη προσοχή. Όλα όμως τα παραπάνω συνθέτουν μια ιδανική ημέρα για τον ΑΡΗ που κατάφερε μέσα από μια εμφατική νίκη να ξεκουράσει βασικούς, να δώσει ευκαιρίες σε αναπληρωματικούς και χρόνο σε παίκτες που το χρειάζονται.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ 3 ΒΑΘΜΟΥΣ

Με 4 γκολ φιλοδώρησε ο ΑΡΗΣ τον «ανεβασμένο» Παναιτωλικό στο Αγρίνιο, προσπερνώντας εντυπωσιακά όλους τους προβληματισμούς που υπήρχαν πριν τη σέντρα για τις αλλαγές και τις εναλλακτικές λύσεις που έχει ή δεν έχει η ομάδα.  Γεμάτη εμφάνιση με 4 ωραία γκολ και μια νίκη που μας  δίνει πολλά περισσότερα από τους 3 βαθμούς. «Στρατηγός» ο Μάντζιος στον πάγκο που βλέπει τους παίκτες του να ανταποκρίνονται εξαιρετικά και τις επιλογές του ολοένα και να αυξάνονται. ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Εκνευριστικός ο διαιτητής μάλλον και απογοητευμένος που δεν του  δόθηκε η ευκαιρία να «επέμβει» περισσότερο στο παιχνίδι.

ΥΓ2. Άλλο παιχνίδι μάλλον έβλεπε ο Πετράκης στον πάγκο του.

Εύκολη και απλή έκανε την υπόθεση νίκη ο ΑΡΗΣ μας σήμερα κερδίζοντας με 0-2 τον Παναιτωλικό! 2 εύστοχα πέναλτι στο πρώτο ημίχρονο από Ματίγια και Καμαρά ήταν αρκετά ώστε ο ΑΡΗΣ μας χωρίς να ζοριστεί να πάρει τη νίκη. Μια νίκη πολύτιμη που μας επιτρέπει να παραμένουμε ζωντανοί για την έξοδο στην Ευρώπη αλλά και μας δίνει μια ψυχολογική ώθηση την στιγμή που όλα έμοιαζαν μαύρα.

ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΛΕΠΤΑ

Αλλαγές απαιτούσαμε όλοι αλλά ο Μάντζιος πιστός στο να είναι αλλεργικός σε οτιδήποτε διαφορετικό από ότι συνηθίζει παρέταξε έναν ΑΡΗ όπως ακριβώς και στα προηγούμενα παιχνίδια. Ακόμη και η συμμετοχή του Ματίγια στο αρχικό σχήμα λόγω των απουσιών των Μπερόγλιο και Τζέγκο δεν ήταν κάποια έκπληξη.  Κάπως έτσι η ομάδα μπήκε σοβαρή, απελευθερωμένη από τα άγχη της( μιας και η «καταστροφή» έχει ήδη επέλθει) και με καλή κυκλοφορία κατάφερε μόλις στο 3’ να ανοίξει το σκορ από τα 11 βήματα χάρη στο πέναλτι που κέρδισε ο Εντιαγέ και εκτέλεσε εύστοχα ο Ματίγια. Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μιλούσαμε για το γκολ-πέναλτι του Ματίγια σαν κάτι το αυτονόητο. Όταν όμως πριν λίγες ημέρες αποκλείστηκες από το κύπελλο επειδή δεν μπόρεσες 2 φορές να βρεις στόχο από την άσπρη βούλα τότε ναι το εύστοχο χτύπημα πέναλτι από τον Ματίγια έχει τη δική του ξεχωριστή αξία.

ΕΛΕΓΞΕ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΒΡΗΚΕ ΚΑΙ 2^Ο ΠΕΝΑΛΤΙ-ΓΚΟΛ

Σαν να ξόρκισε μια κατάρα το πέναλτι του Ματίγια με την ομάδα μετά το 0-1 να κινείται με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Η παρένθεση με το γκολ-οφσάιντ του Παναιτωλικού μόλις στο 10’ έκλεισε γρήγορα και ο ΑΡΗΣ είχε τον απόλυτο έλεγχο. Ένας έλεγχος και μια κυκλοφορία της μπάλας που αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο 2^ο πέναλτι που κέρδισε η ομάδα με τον Καμαρά να προωθεί το παιχνίδι και να βγάζει την πάσα την κατάλληλη στιγμή αλλά και τον Μαντσίνι να κινείται σωστά στον ελεύθερο χώρο. Κάτι που λείπει από το παιχνίδι μας και μας έχει στοιχίσει πολλά γκολ. Η «ασίστ» βγήκε από τον Καμαρά και ο τερματοφύλακας του Παναιτωλικού δεν είχε άλλη επιλογή από το να ανατρέψει τον Μαντσίνι που τον τρίπλαρε. Ο Καμαρά πήρε την μπάλα αυτή τη φορά και σκόραρε χωρίς να το πανηγυρίσει ιδιαίτερα αναγνωρίζοντας σε μεγάλο βαθμό πόσο στοίχισε η αστοχία του στο ματς του κυπέλλου. Το δοκάρι του Γκάμα και τα τραγικά άστοχα σουτ από εξαιρετική θέση των Ματίγια και Ιτούρμπε ήταν ότι καλύτερο είχαμε να δείξουμε μέχρι την λήξη της αναμέτρησης.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΡΟΔΙΝΑ

Με πέναλτι που γίνονται γκολ έχουν κερδηθεί τίτλοι και τίτλοι στην Ελλάδα ενώ στην πιο πάνω γειτονιά χάρη στα πέναλτι δώρα(και όχι σαν αυτά που κερδίζει ο ΑΡΗΣ) αυτοπαρουσιάζονται ως η 2^η δύναμη της Ελλάδος και διεκδικούν «χρυσό παπούτσι». Οπότε αν η νίκη έρχεται με γκολ από πέναλτι δεν υπάρχει λόγος στεναχώριας. Από την άλλη όμως όταν χάνεις ευκαιρίες όπως αυτές κόντρα στην Λαμία αλλά και τις σημερινές σε κλασσικές καταστάσεις για γκολ πρέπει να ψάξεις τους λόγους. ‘Όπως θα πρέπει να ψάξει ο Μάντζιος τους λόγους κάποιων στιγμών αδράνειας στην άμυνα που έχουν στοιχίσει ως τώρα στην ομάδα. Ναι υπήρχαν κάποια κενά στο κέντρο της άμυνας που πρέπει να μας προβληματίσουν αλλά για αυτό θέλεις και έναν τερματοφύλακα που δεν θα επιτρέψει στις 2-3 φάσεις που θα κάνει ο αντίπαλος να βρει κατευθείαν το γκολ. Ο ΑΡΗΣ είχε σήμερα τον Σιαμπάνη που πραγματοποίησε 2-3 καθοριστικές επεμβάσεις αλλά και σε όλο τον αγώνα είχε τόσο σωστές τοποθετήσεις που οι περισσότερες προσπάθειες των παικτών του Παναιτωλικού τελείωναν χωρίς να προβληματίσουν.

ΟΣΟ ΔΕΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ

Δεν ήταν μόνο ο Ματίγια και ο Σιαμπάνης που ξεχώρισαν σήμερα αλλά αυτοί οι  2 ήταν οι παίκτες που αγωνίσθηκαν χωρίς να έχουν ως τώρα ενεργό ρόλο στην ομάδα και τα πήγαν εξαιρετικά. Αυτό σημαίνει να έχεις μεγάλο ρόστερ και βάθος στον πάγκο και ιδίως από την στιγμή που οι μεταγραφές κολλάνε ο Μάντζιος θα πρέπει να αναθεωρήσει τον τρόπο που μοιράζει τον χρόνο παιχνιδιού αλλά και τις ευκαιρίες γενικότερα. Όπως στηρίζεις και δεν αφορίζεις τον «κακό» Γκαρσία ή Καμαρά ή Σούντγκρεν  έτσι θα πρέπει να κάνεις και με τους υπόλοιπους. Από τον Χαϊροβιτς μέχρι τον Λούμορ, τον Μπεναλουάν και τον Δεληζήση.  Βασικό συστατικό της επιτυχίας των προηγούμενων ετών ήταν οι βοήθειες από τον πάγκο ακόμη και όταν το ροτέισον ήταν περιορισμένο. Ο Μάντζιος ως τώρα έχει την ταμπέλα του δίκαιου προπονητή που βρίσκεται στο πλάι των παικτών του αλλά φέτος κάπου το έχει χάσει.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΣΤΟΧΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΓΙΑ ΕΥΡΩΠΗ

Όταν το να ευστοχείς σε πέναλτι γίνεται πολυτέλεια τότε μόνο ικανοποίηση θα πρέπει να νιώθουμε για τη σημερινή νίκη. Η ομάδα έκανε τα αυτονόητα έχοντας έναν ψύχραιμο Ματίγια και έναν σταθερό Σιαμπάνη σε όλο το παιχνίδι. Τώρα για τις κλασσικές ευκαιρίες που με ευκολία πετιούνται στα σκουπίδια δύσκολο να βρεις άλλο γιατρικό εκτός από μεταγραφές. Με τα πάνω και τα κάτω μας αύτη τη στιγμή ο ΑΡΗΣ μέσα στο γήπεδο είναι 4^ος και αν κερδίσει την Τετάρτη κοιτάει και ψηλότερα.

ΥΓ.  Ήρθε το VAR αρχίσαμε να κερδίζουμε και κανά πέναλτι όταν κάποτε σβήναμε τούρτες γενεθλίων από το τελευταίο πέναλτι… θα έρθει κάποια στιγμή και το Goal line technology στο Ελλαδιστάν θα αρχίσουν να μετράνε και τα γκολ του ΑΡΗ που θα περνάνε τη γραμμή οριακά.

Σταθερά στην κορυφή της σουπερλίγκας(με συγκάτοικο) παραμένει ο ΑΡΗΣ μας που σήμερα απέδειξε ότι δεν χρειάζεται να φορτσάρει για να κερδίσει. Λίγα λεπτά υπεροχής και ένα γκολ από την άσπρη βούλα ήταν αρκετό για να έρθει ακόμη μια νίκη κόντρα σε έναν Παναιτωλικό που παραδοσιακά μας παιδεύει. Προβληματισμός για την επιθετική ανάπτυξη και την αδικαιολόγητη οπισθοχώρηση μετά το 0-1, ενθουσιασμός για την συμπαγή άμυνα και την αποτελεσματικότητα της ομάδος.

Ίσες ευκαιρίες προς όλους υποσχέθηκε ο Μάντζιος με το που ήρθε στον ΑΡΗ και αυτό ακριβώς φαίνεται ως τώρα να κάνει. Σιαμπάνης και Σίλβα εξαργύρωσαν την καλή τους παρουσία κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης όπως και οι Μπεναλουάν και Μάνος που πήραν φανέλα βασικού. Οι υπόλοιποι έμοιαζαν «σίγουροι» εξαρχής  και κάπως  έτσι χωρίς αγωνιστικά προβλήματα αυτή την φορά ο ΑΡΗΣ κατέβηκε στο Αγρίνιο για τη νίκη απέναντι σε έναν μετριότατο Παναιτωλικό. Η ομάδα μπήκε δυνατά, απείλησε από νωρίς, άνοιξε το σκορ με την φανταστική εκτέλεση πέναλτι του Γκάμα και κάπου εκεί γύρισε ο διακόπτης. Οπισθοχώρηση, κούραση με τις πάσες προς τα πίσω με κάθε ευκαιρία και τραγικές εμπνεύσεις μεσοεπιθετικά με το ένα λάθος να διαδέχεται το άλλο. Τα άστοχα σουτ των Γκαρσία και Γκάμα από καλή θέση ήταν οι μοναδικές καλές ευκαιρίες στο παιχνίδι την στιγμή που με μεγάλη ευκολία η τελική πάσα που θα οδηγούσε στο γκολ πεταγόταν στα σκουπίδια. Ευτυχώς τα λάθη που βλέπαμε μεσοεπιθετικά δεν τα βλέπαμε στο δικό μας μισό, εκεί όπου η ομάδα με εξαίρεση 1-2 φάσεις ήταν σχεδόν αλάνθαστη. Μπεναλουάν, Ρόζ, Σάκιτς και Σούντγκρεν ήταν μέσα σε όλες τις φάσεις με σωστές τοποθετήσεις και αντιδράσεις. Όπως ακριβώς σωστές τοποθετήσεις  και αντιδράσεις είχε ο Σαμπιάνης που πρόσθεσε άλλη μια καλή εμφάνιση. Ο Παναιτωλικός δεν μπόρεσε να απειλήσει παρά την φαινομενική υπεροχή του μετά το 0-1 μιας και η άμυνα μας εξουδετέρωσε κάθε σκέψη για ισοφάριση.

Με  εξαίρεση τον μαχητικό Μάνο στην επίθεση  οι   Γκάμα, Σίλβα και Γκαρσία ήταν μετριότατοι και εντελώς ασύνδετοι μεταξύ τους.  Καιρό είχαμε να δούμε τόσες λάθος μεταβιβάσεις. Πιθανόν να έπρεπε νωρίτερα να περάσουν μέσα οι Μπερτόγλιο και Μανσίνι που μόνο με την ταχύτητα τους  άλλαξαν τα δεδομένα του αγώνα και τα τελευταία λεπτά κύλησαν χωρίς άγχος. Σταθερή αμυντική τετράδα που δείχνει να κλειδώνει παρά την επιστροφή του Γκανέα. Καλό που πήραν χρόνο συμμετοχής οι Σάσα και Λόπεθ μιας και ο ΑΡΗΣ θα τους χρειαστεί στη συνέχεια ετοιμοπόλεμους. Είναι φανερό ότι οι 5 αλλαγές βολεύουν τον Άκη Μάντζιο που ιδιαίτερα αυτή την περίεργη χρονιά είναι σημαντικό όλοι οι παίκτες να βρουν αγωνιστικό ρυθμό και να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να βοηθήσουν.

Αμετακίνητος από την κορυφή ο ΑΡΗΣ μας  που συνεχίζει να μοιράζει πόνο ακόμη και με σβηστές μηχανές όπως αγωνίσθηκε σήμερα. Η αγωνιστική απραξία επηρέασε την ομάδα που όμως χωρίς να απειληθεί ιδιαίτερα έπαιξε όσο χρειάστηκε και πήρε την πολύτιμη νίκη. Νίκες σαν τις σημερινές που έλειπαν τα προηγούμενα χρόνια ιδιαίτερα σε παιχνίδια σαν και αυτά με ομάδες του επιπέδου του Παναιτωλικού που μας άφησαν συνήθως  με την πίκρα και την γκρίνια. Όχι αύτη την φορά, όχι με αυτόν τον «γεμάτο» ΑΡΗ… που έχει στρογγυλοκαθίσει στην κορυφή και δεν θέλει συγκάτοικο! 

ΥΓ. Φυσικά και η ομάδα δεν ικανοποιεί ακόμη με την απόδοση της. Όταν όμως έρχεται η ώρα των αλλαγών και βλέπεις τον κορυφαίο στις πρώτες αγωνιστικές Μπερτόγλιο, τον ανεβασμένο Μανσίνι, εκ των περσινών MVP Σάσα και τον «βασικό» σου σέντερ φορ να περνάει μέσα… μόνο αισιόδοξος μπορείς να είσαι!

3 εβδομάδες μετά την τελευταία αναμέτρηση και στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο άπαντες μετράμε τις ώρες μέχρι τον παιχνίδι με τον Παναιτωλικό.  Πέρα από τον ενθουσιασμό του κόσμου για το καλό ξεκίνημα και οι παίκτες μας παρέα με τον Άκη Μάντζιο έχουν «γλυκαθεί» και φαντάζουν διψασμένοι για αγωνιστική δράση και νίκες! Μια νίκη που ο σαφώς ποιοτικότερος και πιο πλήρης ΑΡΗΣ μπορεί να πάρει με ευκολία απέναντι στον Παναιτωλικό παρά την έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού.

Λεπτές οι ισορροπίες μεταξύ κούρασης, αγωνιστικού ρυθμού, απραξίας και φορμαρίσματος. Ακόμη και μεταξύ των ίδιων των πρωταγωνιστών που είναι οι αθλητές  και οι προπονητές οι απόψεις διίστανται.   Όπως και να έχει όμως το θέμα ο ΑΡΗΣ καλείται το απόγευμα της Κυριακής να δείξει  ότι φέτος δεν είναι διατεθειμένος να σκορπάει βαθμούς με αντιπάλους σαν τον Παναιτωλικό. Μια ομάδα που μας έχει κάνει κάμποσες φορές τη ζημιά και σχεδόν πάντα υπεύθυνοι ήμασταν αποκλειστικά εμείς και οι τραγικές μας εμφανίσεις σε αυτό το γήπεδο. Και αυτή τη φορά ο αντίπαλος που θα πρέπει να κερδηθεί είναι ο κακός μας εαυτός. Αν  ο ΑΡΗΣ μπει δυνατά όπως πρέπει να μπει ακόμη και αυτό το Χ που μπορεί να έχει ο αντίπαλος μας στη σκέψη του γρήγορα θα εξαφανισθεί.  Δεν θα αναλωθούμε στις επιλογές προσώπων από τον Μάντζιο. Η ομάδα έχει ποιοτικές επιλογές σχεδόν σε όλες τις θέσεις και όσοι μιλάνε για 2 εξίσου δυνατές ενδεκάδες δεν ξεφεύγουν πολύ από την πραγματικότητα. Αν αναλογιστεί κανείς ότι για την ώρα έχουμε μόλις ένα μικρό δείγμα γραφής από παίκτες όπως οι Σίλβα, Μπελανουάν, Λόπεθ ενώ υπάρχουν και παίκτες σαν τον Γκαρσία, τον Κάτσε, τον Σάσα που ακόμη δεν έχουν φθάσει στο επίπεδο που γνωρίζουμε ότι μπορούν να αποδώσουν, η ομάδα έχει πάρα πολλά ακόμη να δείξει μέσα στο γήπεδο. Αρκεί ο Μάντζιος να είναι προσεκτικός στη διαχείριση, να μοιράζει τις ευκαιρίες σωστά,  να επιβραβεύει αυτούς που πρέπει και να συντηρεί έναν υγιή ανταγωνισμό. Και φυσικά οι παίκτες σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται να την αρπάζουν από τα μαλλιά . Με αυτή τη νοοτροπία ο κάθε Παναιτωλικός(και όχι μόνο) δεν θα έχει καμία τύχη!

Η πανδημία έχει δημιουργήσει περίεργες συνθήκες για όλες τις ομάδες και μέσα από αυτές θα πρέπει να ανταπεξέλθουμε και να συνεχίσουμε έτσι δυνατά όπως ξεκινήσαμε στο πρωτάθλημα.  Με την πολυτέλεια των μπόλικων ποιοτικών επιλογών το βάρος πέφτει στον Άκη Μάντζιο και στη διαχείριση αυτού του ρόστερ. Ενός ρόστερ που έχει το βάθος και την ποιότητα παιχνίδια σαν και αυτά με τον Παναιτωλικό να τα κερδίζει με ευκολία. Αυτό περιμένουμε να δούμε, αυτό πρέπει να κάνει η ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μας! Έτσι μέχρι η κορυφή να γίνει συνήθεια όλων!

ΥΓ. Αυτά τα περι ισονομίας στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν πηγαίνουν περίπατο. Ξένοι διαιτητές μόνο εκεί που μας βολεύει κατ επιλογή και χωρίς ίχνος αξιοκρατίας και αντικειμενικών κριτηρίων.

ΥΓ2. Και μόνο που υπο την εποπτεία  των «ειδικών» της FIFA/UEFA αναγνωρίζεται το «big-πορδ» της διαφθοράς και της  ομηρίας του Ελληνικού ποδοσφαίρου ως βασικός συνομιλητής αφήνοντας όλες τις υπόλοιπες ομάδες σε δεύτερη μοίρα…  καταλαβαίνουμε το ποδόσφαιρο που οραματίζονται οι «ειδικοί»

ΥΓ3. Δεν έρχεται ο πορτογάλος βοηθός διαιτητή να σφυρίξει στην Ελλάδα και κανείς δεν αναρωτιέται το γιατί…

Θα αργήσουν να ανάψουν τα φώτα για την ομάδα όπως φάνηκε σε αυτό το πρώτο τζάμπολ της basket league. Ο ΑΡΗΣ μετά τον Ιωνικό κατάφερε να χάσει και από το αδύναμο Μεσολόγγι που πανηγύρισε την ιστορική πρώτη του νίκη στην «μεγάλη» κατηγορία. Το ότι κρίθηκε το παιχνίδι με buzzer beater στην απέλπιδα προσπάθεια μας να φέρουμε τα πάνω κάτω δεν μετριάζει την απογοητευτική εικόνα της ομάδος.

Με την ομάδα να βρίσκει λύσεις και στην 2 πλευρές του γηπέδου ο ΑΡΗΣ μπήκε καλά στο παιχνίδι και το μόνο που είχε να αντιμετωπίσει ήταν η εχθρική διαιτησία στο σημείο που κατάφερε να φθάσει στο +10.  Ωστόσο από εκείνο το σημείο περίπου στο 16’ της αναμέτρησης άρχισαν να ξεδιπλώνονται όλα τα προβλήματα του φετινού ΑΡΗ. Από την έλλειψη ηγέτη μέσα στο γήπεδο μέχρι και τον ηγέτη στην άκρη του πάγκου. Με το που ανέβασε την πίεση του στην άμυνα το Μεσολόγγι υπό την ανοχή των διαιτητών η ομάδα έχασε την συγκέντρωση της. Η αντίδραση από τον Καμπερίδη που απλά δοκίμαζε σχήματα χωρίς  λογική δεν ήρθε ποτέ και η ήττα άρχισε να διαφαίνεται ολοένα και πιο έντονα καθώς κυλούσε ο χρόνο στο δεύτερο ημίχρονο. Το ότι ξαφνικά ο Φλιώνης αποφάσισε να βγάλει ενέργεια στο παιχνίδι του και να πάρει επιτέλους πρωτοβουλίες με απόλυτη επιτυχία απλά μας έκανε προς στιγμή να πιστέψουμε σε θαύματα μέχρι ο Γριν να γράψει με τη λήξη του χρόνου το τελικό 73-70.

Δεν υπάρχει λόγος να αναλωθούμε μοιράζοντας τις ευθύνες ατομικά μιας και το σημερινό φιάσκο ήταν αποτέλεσμα συνολικής «προσπάθειας». Από τους παίκτες  και τον προπονητή μέχρι και αυτούς που αποφάσισαν να συνθέσουν αυτό το περίεργο πάζλ. Αν δεν μπορούν να αντιληφθούν οι έχοντες την τύχη του συλλόγου μας στα χέρια τους  το τι σημαίνει ότι  ότι η ομάδα πρόλαβε και έχασε από τις 2 πιο αδύναμες ομάδες της κατηγορίας, τότε είναι απορίας άξιο το πώς θα σωθεί η φετινή "κεκλεισμένων των θυρών" σεζόν. Για τους υπόλοιπους που καταλαβαίνουν, κουράγιο και χάπια…

ΥΓ. Ποιος Μπράουν και πράσινα άλογα… ας είναι καλά τα γραφεία των φίλων μάνατζερ και οι παίκτες με τα σπίτια στη Θεσσαλονίκη που δεν χρειάζεται να τους πληρώνουμε ενοίκιο!

ΥΓ2. Ήρθε ο Λίτλ στη θέση του Ντεκοζί που ήθελες να διώξεις και τελικά του έδωσες του φευγάτου  και περισσότερο χρόνο! Αυτό είναι καθαρή σκέψη και πλάνο.

ΥΓ3. Το σχήμα που έχτισε το +10 αλλά και αυτό που ξαναέβαλε την ομάδα μπροστά  για ανεξήγητους λόγους ξεχάστηκε σχεδόν σε όλο το Β ημίχρονο… κερασάκι στην τούρτα ο Σλαφτσάκης στο 5!

ΥΓ4. Για να πείσεις τους παίκτες  σου να παίξουν με δύναμη στα όρια του ξύλου όπως έκαναν οι Έλληνες  του Μεσολογγίου πρέπει να έχεις και έναν προπονητή που να μπορεί να το κάνει.

ΥΓ5. Και όμως σε αυτόν τον ΑΡΗ που χάνει από κάθε χωριό της Ελλάδος, παίκτης Σιδηροηλίας σύμφωνα με τους ειδικούς δεν χωράει!

ΥΓ6. Ευτυχώς που ο Πανιώνιος πρόλαβε και αποσύρθηκε και δεν θα τον αντιμετωπίσουμε.

ΥΓ7. Παλιοχαρακτήρα Αγραβάνη…

ΥΓ8. Ο πιο ήσυχος πάγκος της basket league με διαφορά. Και για ποιον λόγο να σκίζονται; Έτσι και αλλιώς ο στόχος επετεύχθη, ο ΑΡΗΣ μπήκε στο βιογραφικό τους.

Το καθοριστικό βήμα για την είσοδο του στην εξάδα και την συμμετοχή στην Ευρώπη θέλει να κάνει ο ΑΡΗΣ μας κερδίζοντας τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο. Ένα φαινομενικά εύκολο παιχνίδι μιας και αντιμετωπίζουμε μια εκ των ουραγών του πρωταθλήματος. Όταν όμως έχεις μόνο ένα διπλό ως τώρα στο πρωτάθλημα τίποτα δεν μπορείς να θεωρήσεις εύκολο. Προβληματισμός για τις απουσίες των Ρόζ και Ματίγια, χαμόγελα για την επιστροφή Ντρουρμισάι.

Όσο και αν δεν αρέσει στον Ένινγκ να ανακατεύει την τράπουλα της ενδεκάδας τόσο οι καταστάσεις τον αναγκάζουν να το κάνει. Τραυματισμοί, κάρτες και απαγόρευση μεταγραφών έχουν οδηγήσει τον Γερμανό σε ένα περιορισμένο ροτέισον που όμως αύριο θα πρέπει να ανοίξει. Κλειστά τα χαρτιά του Ένινγκ για την ενδεκάδα που θα αποτελεί μυστήριο μέχρι την τελευταία στιγμή. Θα ξεκινήσει ο Ντουρμισάι βασικός; θα δούμε το ίδιο δίδυμο Λάρσον - Ντιγκινί; Θα δούμε Αμπού Μπα ή Τόνσο στη θέση του Ματίγια; Ή τελικά θα αποδειχθεί ότι ο Σούντγκρεν δεν υπολογίζεται(αν και στην αποστολή) και δούμε Σάσα σαν δεξί μπαν και δίδυμο Τόνσο - Αμπού Μπα στο κέντρο; Γρίφος που δεν λύνεται αν δεν είσαι στο μυαλό του Ένινγκ. Αυτό πάντως που έλειψε από τον ΑΡΗ την περασμένη Πέμπτη ήταν η φρεσκάδα και η έλλειψη δημιουργικότητας στην επίθεση. Κάτι που σπάνια το έχουμε δει φέτος μιας και στα περισσότερα παιχνίδι η ομάδα δημιουργεί ευκαιρίες ακόμη και όταν δεν σκοράρει. Θα πρέπει όμως να έχουμε το μυαλό μας και στην άμυνα μιας και η απουσία του Ροζ ύστερα από καιρό αλλάζει τις ισορροπίες. Δεν πρέπει να παρασυρθούμε και επιβάλλοντας τον ρυθμό να αποδείξουμε ότι δίκαια είμαστε το φαβορί παίρνοντας την πολύτιμη νίκη!

Ο Παναιτωλικός δύσκολα μπορεί να κερδίσει κάτι παραπάνω στην βαθμολογία παρά μόνο να προστατέψει αυτό το +4 από τον Πανιώνιο για αυτό ακριβώς και θα πρέπει να έχουμε ως δεδομένο ότι και ο βαθμός της ισοπαλίας τους κάνει. Κάτι που δεν ισχύει για τον ΑΡΗ που θέλει πάση θυσία το τρίποντο ώστε σε συνδυασμό με το πρόγραμμα που ακολουθεί να αποκτήσει "μαξιλαράκι-ασφαλείας" για τα πλέιοφς και τις θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη. Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

Ανάμεικτα συναισθήματα μας άφησε η σημερινή αναμέτρηση κόντρα στον Παναιτωλικό σε ένα γήπεδο βούρκο που μόνο ποδόσφαιρο δεν μπορούσε να παιχθεί. Τόσο στην εμφάνιση της ομάδος όσο και στον βαθμό που κερδήθηκε δύσκολα μπορεί κανείς να πει αν θα βάλουμε θετικό ή αρνητικό πρόσημο. Η συνέχεια όμως του πρωταθλήματος και τα 2 συνεχόμενα εντός έδρας παιχνίδια με Πανιώνιο και Βέροια θα είναι αυτά που θα κρίνουν κατά πόσο βαθμοί ισοπαλίας απέναντι σε ομάδες σαν τον αήττητο εντός έδρας Παναιτωλικό ή τον εξαιρετικό Ατρόμητο που υποδεχθήκαμε πριν μερικές αγωνιστικές είναι πολύτιμοι ή όχι.

Αν και περιμέναμε αλλαγές σήμερα ο Σούλης Παπαδόπουλος κατάφερε να μας αιφνιδιάσει με ένα αρκετά περίεργο σχήμα και παίκτες να αγωνίζονται σε θέσεις που δεν τους έχουμε ξαναδεί. Έστω και έτσι όμως φάνηκε ότι κάποιοι παίκτες δεν μπορούν με πρώτο και καλύτερο τον Γ.Παπαδόπουλο που και σήμερα αν και αγωνίστηκε 73' ζήτημα να ανακατεύτηκε σε 3-4 φάσεις... Ενώ και ο Πουλίδο αν και έδωσε μάχες θα περίμενα να προσφέρει περισσότερα σε ένα παιχνίδι που πήγε στη δύναμη. Κατά τα άλλα ο αμυντικός προσανατολισμός της ομάδος, ο κακός αγωνιστικός χώρος η ποιότητα και το πείσμα που έδειξαν οι παίκτες του Παναιτωλικού έκαναν στο δεύτερο ημίχρονο το γήπεδο να γέρνει προς την εστία μας και το ότι κρατήσαμε την εστία μας ανέπαφη ήταν πραγματικά ευτύχημα. Καθοριστικό ρόλο στην πορεία του αγώνα έπαιξε ο ατυχής τραυματισμός του Μπουγαϊδη που και σήμερα αποτελούσε σημείο αναφοράς για την άμυνα μας και υπήρχε μια σιγουριά στα μετόπισθεν.  Πέρα από τον βαθμό της ισοπαλίας σήμερα μπορούμε να κρατήσουμε την επάνοδο του Βαγγελή που ήταν αρκετά καλός στα αμυντικά του καθήκοντα, το ντεμπούτο του μαχητικού Τσιάρα αλλά και την παρουσία των Νταμαρλή και Γιαννίτση με τον Γιαννίτση να αρχίζει να αποκτάει μια σταθερότητα. Μανιάς, Μπακασέτας και Τσουμάνης, τρέξανε, προσπαθήσανε, παλέψανε αλλά η ομάδα ήταν απελπιστικά κομμένη στα 2 και το γήπεδο δεν βοηθούσε την αντεπίθεση. Το ίδιο φυσικά δεν μπορούμε να πούμε για τον Σουνά που αν και μπήκε σε χρονικό σημείο που η ομάδα είχε οπισθοχωρήσει υποτίθεται ότι ένας παίκτης έρχεται από τον πάγκο για να προσφέρει το κάτι παραπάνω. Ευχάριστη έκπληξη ήταν και ο Σ.Διούδης σήμερα που  δεν φοβήθηκε και είχε πολλές επιτυχημένες εξόδους παρόλο που ο Γιάχος προσπάθησε να τον βγάλει μοιραίο. Πάντως με γνώμονα τον κακό αγωνιστικό χώρο τελικά οι επιλογές του Σ.Παπαδόπουλου(εκτός του Γ.Παπαδόπουλου) αποδείχθηκαν σωστές μιας και έβγαλαν δύναμη και πάθος που ήταν απαραίτητη σε αυτό το παιχνίδι.

Το αν μας φθάνουν τα πονταλάκια θα φανεί από τις επόμενες αγωνιστικές, εκεί που θα πρέπει από τώρα να προετοιμαζόμαστε για μια δυναμική παρουσία του κόσμου. Κάτι φαίνεται να αλλάζει στην ομάδα με τις νέες μεταγραφές και αν στον σημερινό ΑΡΗ βάλουμε τους Τάτο και Καμινιώτη και ίσως και τον Ψυχογιό την επόμενη αγωνιστική τότε μπορεί η πολυπόθητη νίκη να έρθει. Και αν έρθει επιτέλους η νίκη τότε σίγουρα η ψυχολογία θα αλλάξει και θα δούμε έναν πολύ διαφορετικό ΑΡΗ. Είμαστε ακόμη ζωντανοί και θα παλέψουμε μέχρι το τέλος!