Ισοπαλία αποκλεισμός στις λεπτομέρειες για τον ΑΡΗ μας που παρουσιάστηκε αισθητά βελτιωμένος σε σχέση με την εικόνα του στις τελευταίες αναμετρήσεις. Προηγήθηκε, είχε τις ευκαιρίες του και για το 2^ο γκολ αλλά στο τέλος η ΑΕΚ ήταν αυτή που πήρε αυτό που ήθελε.  Η αναποτελεσματικότητα μας στις κλασσικές ευκαιρίες και η έλλειψη λύσεων από τον πάγκο ήταν αυτά που μας στοίχισαν σήμερα. Παγωμάρα στον κόσμο που αν και είδε την ομάδα να το παλεύει στο τέλος ήρθε ο αποκλεισμός.

ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΜΟΡΟΝ ΕΙΧΕ ΟΜΩΣ ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΘΟΣ

Με την έκπληξη στο αρχικό σχήμα να έχει να κάνει με την απουσία του Μορόν και την τοποθέτηση του Ντιαντί στην κορυφή της επίθεσης ο ΑΡΗΣ μπήκε πολύ διαφορετικός σε σχέση με τα τελευταία παιχνίδια. Κάλυπτε σωστά τους χώρους, είχε ένταση στο παιχνίδι του και ανέβαζε τον ρυθμό όποτε του δινόταν η ευκαιρία. Κάτι που αιφνιδίασε την ΑΕΚ και έφερε τον Σουλεϊμάνοφ μια ανάσα από το γκολ μόλις στο 4’. Ο Μπρινιόλι όμως αντέδρασε σωστά. Ξανά ο Σουλεϊμάνοφ αστόχησε παρά την ωραία ενέργεια του αλλά και ο Ντιαντί έχασε μια ευκαιρία από αυτές που δεν χάνονται. Νωρίτερα η ΑΕΚ είχε την δική της μεγάλη στιγμή με τον Οντουμπάτζιο να παίρνει την κεφαλιά ανάμεσα στους 2 κεντρικούς μας αμυντικούς και να στέλνει την μπάλα στο δοκάρι.

ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΕ ΓΚΟΛ Ο ΜΟΡΟΝ

Σαν να μην του έφθανε του Ντιαντί η αστοχία του τραυματίστηκε κιόλας δίνοντας τη θέση του στον Λορέν Μορόν στο 40’. Μόλις λίγα λεπτά αργότερα ο Ισπανός διάβασε ιδανικά την σέντρα του Μόντσου, έκανε σε σωστό timing την κίνηση προς την μπάλα και με ωραία κεφαλιά έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα μας.

ΔΕΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕ ΤΟ ΜΟΜΕΝΤΟΥΜ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΔΟΘΗΚΑΝ

Με τον ΑΡΗ μας να έχει ισοφαρίσει το σκορ του πρώτου αγώνα ο ενθουσιασμός στις κερκίδες είχε εκτοξευτεί και έσπρωχνε τους παίκτες μας προς το δεύτερο γκολ. Στο ξεκίνημα του Β ημιχρόνου ο Σίστο παραλίγο να μας έβαζε σε θέση πρόκρισης αλλά ο Μπρινιόλι με μια απίστευτη απόκρουση κράτησε το σκορ. Στη συνέχεια η ΑΕΚ κυρίως χάρη στις αλλαγές που έγιναν άρχισε να ανεβάζει την απόδοση της και να γίνεται πιο απειλητική. Παρόλα αυτά η ομάδα μας έψαχνε την ευκαιρία της για να βρει το γκολ της πρόκρισης και παραλίγο θα το έβρισκε και πάλι από τον Μορόν που στο 78’ πήγε να κρεμάσει τον αντίπαλο γκολκιπερ αλλά χωρίς επιτυχία. Λίγα λεπτά αργότερα η ΑΕΚ κατάφερε να ισοφαρίσει σε μια στιγμή που και η άμυνα μας δεν αντέδρασε σωστά αλλά και η μπάλα μετά την απόκρουση του Κουέστα στρώθηκε στον Μαρσιάλ για να σκοράρει.  Στον χρόνο που απέμεινε δεν παίχτηκε ποδόσφαιρο, με τον Φωτιά, το VAR και τις καθυστερήσεις των παικτών της ΑΕΚ να μας στερούν μια ύστατη προσπάθεια. Ύστατη προσπάθεια που ακόμη και στην τελευταία φάση της αναμέτρησης δεν θέλησε να μας της δώσει ο Φωτιάς. Ένας Φωτιάς που στο Β ημίχρονο έπαιξε ξεκάθαρα ΑΕΚ.

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Προσπάθησε, το πάλεψε, έφθασε κοντά στο να πετύχει, στο τέλος όμως δεν τα κατάφερε. Έτρεχε, έβγαινε μπροστά από τη μπάλα, δεν δίσταζε στις μακρινές μπαλιές ενώ στην άμυνα πίεζε σωστά. Μια εικόνα που έκανε το παιχνίδι του Σαββάτου να μοιάζει με μακρινή ανάμνηση. Σε παιχνίδια σαν και αυτό  όμως τις ευκαιρίες που σου παρουσιάζονται πρέπει να τις εκμεταλλεύεσαι και αυτή η αναποτελεσματικότητα, μας στέρησε την πρόκριση. Άγνωστο αν οι ομιλίες του προέδρου ή οι εσωτερικές συζητήσεις ή  απλά ο ποδοσφαιρικός εγωισμός και το κίνητρο της αποψινής αναμέτρησης ήταν αυτό που γύρισε τον διακόπτη σήμερα. Με αυτή την εικόνα και τον Βόλο θα κέρδιζες και σε καμία περίπτωση δεν θα ξεφτιλιζόσουν από την ΑΕΚ το περασμένο Σάββατο. Σε αυτές τις μεταπτώσεις το μεγάλο μερίδιο ευθύνης το έχει  ο Μάντζιος μιας και αυτός ο αποφασίζει ποιος είναι ετοιμοπόλεμος και έχει τη διάθεση να παλέψει. Να παλέψει όπως πάλεψαν οι περισσότεροι σήμερα σε αντίθεση με τα προηγούμενα 2 παιχνίδια. Και από την στιγμή που το κύπελλο είναι παρελθόν, ας μείνουμε στην βελτίωση και στην ελπίδα ότι πρόκειται για κάτι μόνιμο και όχι περιστασιακό.

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ, ΜΠΟΡΟΥΣΕ, ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ

Πικρή γεύση αφήνει η σημερινή ισοπαλία μαζί με την απορία του τι θα γινόταν αν ο Σιδηρόπουλος έδινε την κόκκινη στο πρώτο παιχνίδι. Αυτό όμως που μένει είναι ο αποκλεισμός παρά την καλή προσπάθεια που έκανε η ομάδα σήμερα. Αισθητά βελτιωμένη, έβγαλε αντίδραση αλλά όχι όσο χρειαζόταν για να κερδίσει.  Το κύπελλο τελείωσε νωρίς φέτος… ας κρατήσουμε τουλάχιστον αυτή την βελτίωση για τη συνέχεια του πρωταθλήματος.

Βαριά ήττα με 4-0 γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας στην Opap Arena σε ένα παιχνίδι όπου δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του αγώνα να κοντράρει την ΑΕΚ. Σε παθητικό ρόλο, χωρίς σκοπό και πλάνο από την αρχή μέχρι το τέλος. Χωρίς διάθεση οι παίκτες, έχασαν όλες τις μονομαχίες και έμοιαζαν να βρίσκονται σε άλλο γήπεδο. Απογοήτευση και μούδιασμα στον κόσμο του ΑΡΗ ενόψει και της ρεβάνς του κυπέλλου.

ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟ

Μας συνηθίζει ο ΑΡΗΣ να μπαίνει χαλαρά στα παιχνίδια αλλά σήμερα ξεπέρασε κάθε όριο.  Η ΑΕΚ πίεζε, έπαιρνε τα μέτρα που της δίναμε,  έψαχνε με κάθε τρόπο να φτιάξει φάση για γκολ και οι παίκτες μας απλά παρακολουθούσαν. Όπως ακριβώς παρακολουθούσαν και το Μουκουντί με κοντινή κεφαλιά να ανοίγει το σκορ στο 17. Η ίδια απάθεια έδωσε την ευκαιρία στη ΑΕΚ λίγο πριν το ημίχρονο σε μια από τις μπούκες της στην περιοχή μας να κερδίσει το πέναλτι με τη βοήθεια του VAR και να πετύχει και ένα δεύτερο γκολ.

Η ΚΑΘΙΣΙΖΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΑΡΕΣΥΡΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

Το πιο λυπηρό στον σημερινό ΑΡΗ ήταν η αδυναμία του να αντιδράσει. Η ΑΕΚ έκανε ότι ήθελε μέσα στο γήπεδο και τίποτα δεν έδειχνε ικανό να αλλάξει την εικόνα της αναμέτρησης. Το κέντρο μας απουσίαζε επιδεικτικά, η ομάδα έμοιαζε κομμένη στα 2 και οι αντίπαλοι μας σκύλιαζαν να το εκμεταλλευτούν.  Γκαρθία, Μόντσου, Σιφουέντες και αλλαγή Νταρίντα. Αυτό το κέντρο έκρυβε την μπάλα και έφτιαχνε το παιχνίδι για όλη την ομάδα. Πλέον με το ζόρι αλλάζουν 2 μπαλιές. Το τελικό 4-0 όσο και αν δεν μας αρέσει είναι ένα «τίμιο» σκορ έτσι όπως παίξαμε.

Η «ΚΟΙΛΙΑ» ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ

Δύσκολα να αποκρυπτογραφηθεί το πλάνο και το όλο σκεπτικό με το οποίο κατέβηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα. Από που να το πιάσεις αυτό το παιχνίδι και τι να πρωτοσχολιάσεις;  Δεν μπορούσαμε να μαρκάρουμε, δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε μπάλα, δεν μπορούσαμε έστω να κάνουμε 1-2 μακρινές μπαλιές να ιδρώσουμε λίγο τον Μορόν και τα εξτρέμ, δεν μπορούσαμε να κερδίσουμε μια μονομαχία. Ακίνδυνος σε μόνιμο παθητικό ρόλο χωρίς να ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο. Είναι οι διαιτητικές σφαγές που έχουν χαλάσει το μυαλό των παικτών; Είναι οι υψηλές προσδοκίες που γεννήθηκαν και ξαφνικά δημιουργήθηκε άγχος; Είναι μια λογική(?) αγωνιστική κοιλιά που όλες οι ομάδες περνάνε; Σίγουρα πάντως δεν είναι ο ΑΡΗΣ που κατάφερε να γεμίσει το Κλ.Βικελίδης με το Βόλο. Δεν είναι ώρα να επιρρίψουμε ευθύνες για αυτή την παρατεταμένη κακή εικόνα. Είναι όμως η στιγμή που ο Μάντζιος θα πρέπει να βρει τον τρόπο για να γυρίσει ο διακόπτης στο μυαλό των παικτών και να επιστρέψει ο ΑΡΗΣ στον δρόμο προς την κορυφή που ο ίδιος χάραξε. Τίποτα δεν έχει χαθεί ακόμη. Αντιθέτως υπάρχει μια σημαντική ευκαιρία ξανά κόντρα στην ΑΕΚ για να μας δείξει αυτή η ομάδα ότι έχει ποδοσφαιρικό εγωισμό και μπορεί να βγάλει αντίδραση. Αντίδραση σαν και αυτή που δεν είδαμε κόντρα στην ΑΕΚ αλλά ούτε και κόντρα στον αδύναμο Βόλο.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Με σβηστές μηχανές μπήκε ο ΑΡΗΣ μέσα στο γήπεδο και έτσι το πήγε μέχρι τέλος. Παίκτες χωρίς τσαγανό, ομάδα χωρίς σκοπό. Η «κοιλιά» σήμερα ξεπέρασε και αυτήν με το Βόλο. Σίγουρα και το «κυνήγι» που τρώμε έχει επηρεάσει ως ένα βαθμό το μυαλό της ομάδας. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να αντιδράσουμε και μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου. Την ξαναέχεις την ΑΕΚ, αυτή τη φορά για το κύπελλο, στο σπίτι σου μπροστά στον κόσμο σου. Εδώ θα φανεί αν βιαστήκαμε να χαμογελάσουμε ή όχι.

Δεν απέφυγε την ήττα ο ΑΡΗΣ μας στην Opap Arena κόντρα στην ΑΕΚ και πλέον καλείται στη ρεβάνς στο κατάμεστο όπως αναμένεται Κλ.Βικελίδης να ανατρέψει το εις βάρος του 1-0. Τη σφραγίδα του στο παιχνίδι έβαλε ο Σιδηρόπουλος με την απίστευτη άρνηση του να δώσει την κόκκινη κάρτα στην εγκληματική ενέργεια του Μπρινιόλι αδιαφορώντας μάλιστα και για τις συστάσεις του VAR που τον προέτρεψε να ξαναδεί την φάση πιο καλά. Η εικόνα δεν τον συγκίνησε αφού αίμα δεν είχε χυθεί… και ο αποφασισμένος Σιδηρόπουλος πρόσθεσε στην ελληνική διαιτησία άλλη μια μνημειώδη απόφαση που θα θυμόμαστε για καιρό.

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ

Λίγο η κούραση, λίγο οι 5 αλλαγές στο αρχικό σχήμα , λίγο και το ότι το Χ μας βόλευε και ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε αρκετά διστακτικός στο πρώτο ημίχρονο. Η ΑΕΚ είχε την υπεροχή και έψαχνε το γκολ χωρίς να μας αγχώνει ιδιαίτερα αλλά και χωρίς να νιώθει κάποια απειλή. Η χαμηλή ένταση στην πίεση όταν δεν είχαμε την μπάλα και η αργή σκέψη όποτε είχαμε την κατοχή μας οδήγησε σε έναν παθητικό ρόλο.

Ο ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ

«Εμπιστοσύνη στους Έλληνες διαιτητές» είναι το σλόγκαν αλλά αποφάσεις σαν αυτές του Σιδηρόπουλου μόνο δεν βοηθάνε προς αυτή την κατεύθυνση. Σίγουρα όμως βοηθάνε ομάδες σαν την ΑΕΚ να πάρουν αυτό που θέλουν με οποιοδήποτε τρόπο! Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί ο μη καταλογισμός της κόκκινης κάρτας στην καρατιά του Μπρινιόλι πάνω στον Σουλεϊμάνoφ στο 34’ από τον Σιδηρόπουλο. Τι και αν ο Φωτιάς από το VAR αδυνατούσε να κλείσει τα μάτια σε αυτό που είδε όλη η Ελλάδα; o Σιδηρόπουλος επιβεβαίωσε το πόσο «σπουδαίος» διαιτητής είναι, ακύρωσε το VAR και μαζί και την νοημοσύνη μας. Μια ξεκάθαρη φάση όπου θα άλλαζε σε μεγάλο βαθμό τις ισορροπίες της αναμέτρησης με το σκορ εκείνη την στιγμή να είναι στο 0-0.  Στις καθυστερήσεις με τη βοήθεια της τύχης μετά από εκτέλεση κόρνερ δόθηκε η ευκαιρία στον Μαρσιάλ από κοντά να κάνει το 1-0.

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ …ΑΓΓΙΞΕ ΤΗΝ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗ

Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ αναγκαστικά έπρεπε να ανεβάσει την πίεση του και αυτό ακριβώς έκανε. Η ομάδα ανέβηκε πιο ψηλά διεκδικώντας περισσότερες κατοχές σε σχέση με τα πρώτα 45’. Όσο όμως και αν προσπαθούσε στο τέλος πάντα κάτι έλειπε για να φτιάξουμε ουσιαστικές ευκαιρίες.  Ακόμη όμως και με αυτή την προβληματική εικόνα Ντιαντί και Κουάισον θα μπορούσαν τόσο στο 80’ όσο και στην τελευταία φάση του αγώνα να βρουν το γκολ της ισοφάρισης.

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ

Με 3 παιχνίδια μέσα σε 1 εβδομάδα ο δρόμος της διαχείρισης δυνάμεων μοιάζει με μονόδρομο για κάθε ομάδα. Έτσι και ο Μάντζιος σήμερα προσπάθησε να διαχειριστεί την κούραση αλλά και τον αγωνιστικό ρυθμό κάποιων βασικών παικτών. Όλο αυτό δεν μας βγήκε μιας και το κενό του Μορόν στην επίθεση και του Σιφουέντες στο κέντρο δεν μπόρεσε να καλυφθεί επαρκώς. Αλλά και αυτοί που ξεκίνησαν και είχαν αγωνισθεί και την Κυριακή έμοιαζαν μια ταχύτητα κάτω στις κινήσεις τους και στην σκέψη τους. Όλα αυτά δείχνουν ότι μπορεί ο ΑΡΗΣ να έχει βαθύ ρόστερ σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια αλλά τη δεδομένη χρονική στιγμή συγκεκριμένα κενά δεν μπορούν να καλυφθούν. Κατά τα άλλα θα πρέπει και ο Μάντζιος να ξεκαθαρίσει τις σκέψεις του για αυτά τα παιχνίδια όπου πέρα από τη νίκη βολεύεσαι και με το Χ. Γιατί κινδυνεύεις όπως σήμερα να φύγεις με άδεια χέρια.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ

Δεν έθελξε η ομάδα με την απόδοση της αν και θα μπορούσε έστω και στο φινάλε του αγώνα να ισοφαρίσει. Ενός αγώνα με αλλοιωμένες από τον Σιδηρόπουλο συνθήκες που αγνόησε τις τάπες στο πρόσωπο του Σουλεϊμάνoφ αλλά και τις «συστάσεις» του VAR για να δώσει την πεντακάθαρη κόκκινη κάρτα. Και έτσι όπως το κανόνισε ο Σιδηρόπουλος με μειονέκτημα θα πάμε στη ρεβάνς αλλά…  αυτό το 1-0 μέσα στο Κλ.Βικελίδης δεν φοβίζει κανέναν.

ΥΓ. Εμπιστοσύνη στους Έλληνες διαιτητές και μάλιστα χωρίς VAR! Άκου εκεί να διορθώνουν από το VAR τον Σιδηρόπουλο …ντροπή!

ΥΓ2. Εντωμεταξύ οι καλομαθημένοι οπαδοί της ΑΕΚ μάλλον πίστευαν ότι το VAR φώναξε τον διαιτητή για να ακυρώσει την κίτρινη κάρτα! Έτσι είναι αν συνηθίζεις στην εύνοια, κάπου το όριο της υποκρισίας και της ντροπής χάνεται.

Δεν μπόρεσε ο ΑΡΗΣ να κάνει την έκπληξη(γιατί έκπληξη θα ήταν!) και η ΑΕΚ χάρη στο πιο ποιοτικό ρόστερ της πήρε τη νίκη χωρίς να αγχωθεί ιδιαίτερα. Παιχνίδια που τα κερδίζει ο κόσμος ήταν το σημερινό αλλά ο ΑΡΗΣ ήταν τόσο κακός που ούτε και η ώθηση της κερκίδας μπόρεσε να τον βοηθήσει. Αίμα και ιδρώτας για να βάλουμε την μπάλα στο καλάθι, τρικυμία στην άμυνα με παίκτες να βολοδέρνουν πέρα δώθε χωρίς νόημα. Στον ίδιο ρυθμό και ο κόουτς που μάλλον έβλεπε διαφορετικό παιχνίδι από ότι βλέπαμε όλοι οι υπόλοιποι.

ΤΟ ΚΑΛΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΟΜΟ ΣΤΟΠ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑ

Το συνηθίζει ο φετινός ΑΡΗΣ να μπαίνει δυνατά στα παιχνίδια και αυτό έκανε και σήμερα. Ντε Τζούλιους, Γούντμπερι και Μαντζούκας τράβηξαν την ομάδα στα πρώτα λεπτά και ο ΑΡΗΣ από το πρώτο δεκάλεπτο προσπάθησε να χτίσει προβάδισμα φθάνοντας στο +7. Και όπως σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια που ξεκινάει δυνατά η ομάδα και σε αυτό ξαφνικά η ομάδα τράβηξε χειρόφρενο. Κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε και ο ΑΡΗΣ έριχνε σταδιακά την απόδοση του. Ότι καλό έχτιζε με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς το γκρέμιζε. Στην άμυνα, στην επίθεση σε όλα. Όσο κυλούσε ο χρόνος η ΑΕΚ έβρισκε ολοένα και περισσότερες λύσεις. Αδιαφορώντας που το βαρύ πυροβολικό της ο Χέιλ αν και αγωνίσθηκε για 30’ χάρη στην απίστευτη άμυνα του Γούντμπερι έμεινε στους 5 πόντους με 1 στα 9 σουτ. Έβαζε ολοένα και περισσότερα στοιχεία στο παιχνίδι ακόμη και από παίκτες που δεν φαινόντουσαν ικανοί να σου κάνουν ζημιά όπως οι 2 σέντερ της.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΠΑΓΚΟΣ

Πραγματικά από ένα σημείο και μετά ο ΑΡΗΣ έδειχνε να πηγαίνει στον αυτόματο πιλότο αποδεχόμενος ότι δεν μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι. Και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον τρόπο που έβλεπε το παιχνίδι ο Καστρίτης. Ο κόουτς αν και έβλεπε ότι η ΑΕΚ ανέβαινε και εμείς πέφταμε επέμεινε στις ίδιες και στις ίδιες επιλογές. Ακόμη και αν κάποιος παίκτης δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες σου στο 2^ο δεκάλεπτο στο 1’ που τον έβαλες όταν βλέπεις ότι υπόλοιποι δεν τραβάνε του δίνεις ξανά την ευκαιρία μπας και… Όταν ο «κατεξοχήν σκόρερ» Νόλεϊ αγωνίζεται 28’ με 1/7 σουτ, ανύπαρκτη άμυνα(1^ο φάουλ στο 4^ο δεκάλεπτο!) και κάμποσα λάθη τότε μάλλον εκεί στον πάγκο δεν βλέπουν καθαρά. Πραγματικά ο τρόπος που μοιράστηκε ο χρόνος σήμερα στο β ημίχρονο όπου η ΑΕΚ φαινόταν ότι ήταν θέμα χρόνου να «κλειδώσει» τη νίκη, προκαλεί μπόλικα ερωτηματικά. Και από την στιγμή που ο ΑΡΗΣ επέμενε στο ίδιο μοτίβο η ΑΕΚ πήγε το παιχνίδι στην διψήφια διαφορά και χωρίς να ζοριστεί την διατήρησε μέχρι το τέλος.

ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΘΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ

Το έχουμε ξαναζήσει το σενάριο της υπομονής. Έχει τύχει να πέσουμε έξω στις προβλέψεις μας και η ομάδα να μας διαψεύσει ευχάριστα. Αν όμως ξεκινάς κυνηγώντας την διάψευση τότε μάλλον υπάρχει πρόβλημα. Αυτό που είδαμε σήμερα ήταν άλλη μια απέλπιδα προσπάθεια να σπρώξουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι. Να πείσουμε ότι ο Νόλεϊ μπορεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα απλά θέλει τον χρόνο του(για αυτό και του τον χαρίσαμε σήμερα), ο Ρόμπερτς είναι πολύτιμος για την ομάδα(έπαιξε καλά με την Τούρκ), ο Μπάνκς δεν «ταίριαζε» στο παιχνίδι, ούτε ο Χατζηδάκης «ταίριαζε», ο Μπόχω δεν ένιωθε καλά, ο Άλκινς ανέτοιμος, ο Μαντζούκας αγχωμένος από τον κόσμο, ο Γκιουζέλης πιεσμένος από το βάρος της φανέλας και ο Τολιόπουλος «σκασμένος»… Μια δικαιολογία και μια αιτιολογία για όλα! Αυτός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα, αυτός είναι ο ΑΡΗΣ που χτίστηκε το καλοκαίρι. Ναι θα βελτιωθεί, γιατί πολύ απλά δεν γίνεται να πάει χειρότερα. Ναι πιθανόν σε 3 μήνες να έχει γίνει και ανταγωνιστικός. Ε και; Αν δηλαδή αποκλειστείς στην Ευρώπη και στο πρωτάθλημα μείνεις πίσω, στα @@ θα τα δώσουμε όλα στα πλέιοφς; Κόουτς μάλλον η «διαδικασία» έχει και μερικές παραφωνίες. Ας μείνουν στην άκρη οι εγωισμοί και ας γίνουν οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν. Διαφορετικά η σχέση εμπιστοσύνης που έχτισε ο Καστρίτης  με τον κόσμο τα τελευταία χρόνια θα γκρεμιστεί σαν χάρτινος πύργος. Αυτό δείχνει η εικόνα του Παλέ στα πρώτα 2 επίσημα παιχνίδια.

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΑΨΕΥΣΗ

Δυστυχώς… η ομάδα δεν μας διέψευσε απέναντι στην ΑΕΚ. Ανέδειξε για ακόμη μια φορά όλες τις αδυναμίες της και μοιραία γνώρισε εύκολα την ήττα με 59-70. Μπορεί οι Ντε Τζούλιους και Γούντμπερι να παρουσιάστηκαν αισθητά βελτιωμένοι, η συνολική όμως κακή εικόνα της ομάδας επισκίασε τα πάντα. Ομάδα χωρίς αρχή μέση και τέλος.  Μπερδεμένοι παίκτες, μπερδεμένος προπονητής, ξενερωμένος κόσμος…

ΥΓ. Το ζήσαμε το έργο κόουτς πέρσι με τον Κάρ που μέχρι και στο τελευταίο παιχνίδι του τον έβαλες 30’ ενώ ήταν ήδη παρελθόν. Δεν σου βγήκε… Ευχόμαστε ολόψυχα φέτος να βγει γιατί δεν αντέχεται άλλο.

Με την ΑΕΚ να πιέζει ασφυκτικά στο Β ημίχρονο και τον διαιτητή Βεργέτη να σπρώχνει… από πίσω ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε να διατηρήσει το 1-0 των πρώτων 45’ και γνώρισε την ήττα. Η εμφάνιση του Χουτσεσιώτη και το επιθετικό τρανζίσιον(του πρώτου ημιχρόνου) είναι αυτά που κρατάμε από το σημερινό παιχνίδι. Σε αντίθεση με την αμυντική μας λειτουργία και την αδυναμία μας να κρατήσουμε και να κυκλοφορήσουμε την μπάλα όταν ο αντίπαλος αποφάσισε να ανεβάσει την πίεση του.

ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ

Φατόρε, Παναγίδης, Σαμόρα , Βεστράτε  και ο Χουτσεσιώτης ήταν τα «νέα» πρόσωπα στην ενδεκάδα που έδωσαν επί της ουσίας στον αγώνα τον χαρακτήρα «προετοιμασίας» ξενερώνοντας πριν την σέντρα αρκετούς. Αυτό όμως δεν σήμαινε ότι ο ΑΡΗΣ κατέβηκε αδιάφορος και αυτό φάνηκε από την αρχή. Η ΑΕΚ ήθελε να πιέσει και να βρει γρήγορα το γκολ αλλά ο ΑΡΗΣ είχε τις απαντήσεις και με το παραπάνω. Ο Μανού Γκαρθία άρπαζε κάθε ευκαιρία που του δινόταν για να προωθήσει το παιχνίδι μας και όταν έβρισκε συμπαράσταση από τον Νταρίντα και τον Μορόν η μπάλα χανόταν. Σε μια από αυτές τις εκρηκτικές αντεπιθέσεις μας και αφού είχαμε αναγκάσει τον Αθανασιάδη σε κάμποσες εντυπωσιακές αποκρούσεις ήρθε η ώρα του Μορόν να επιστρέψει στα γκολ και με μια πολύ ωραία κίνηση και ένα σουτ να κάνει το 1-0 στο 35’! Ένα δίκαιο προβάδισμα μιας και ο ΑΡΗΣ ήταν πολύ πιο ουσιαστικός στις κινήσεις του και στις ευκαιρίες που δημιουργούσε σε αντίθεση με την ΑΕΚ που παρά την υπεροχή που είχε οι τελικές προσπάθειες που έκανε ήταν επιπόλαιες.

ΔΙΣΤΑΣΕ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Μεταξύ σοβαρού και αστείου μάλλον με αυτά που έδειξε ο ΑΡΗΣ μας στο Β ημίχρονο είχε τους λόγους του που δεν ήθελε να βγει από τα αποδυτήρια… Η ΑΕΚ με τη σέντρα του 2^ου σαραπενταλέπτου έκανε το αναμενόμενο. Έπαιξε φουλ επίθεση, ανεβάζοντας ψηλά τις γραμμές και πιέζοντας τους παίκτες μας με κάθε ευκαιρία. Και εκεί φάνηκε ακριβώς η γύμνια μας σαν ομάδα μιας και με 6 αλλαγές στο βασικό σου σχήμα δεν υπάρχει η δυνατότητα να αντιδράσεις. Πόσο μάλλον όταν πέρα από την ΑΕΚ υπήρχε ένας διαιτητής που πάλευε να σου κόψει τον ρυθμό, να σε γεμίσει με κάρτες και να βοηθήσει την ΑΕΚ με κάθε τρόπο ώστε να πετύχει αυτό που θέλει. Αυτή η πίεση της ΑΕΚ(και του Βεργέτη) αποσυντόνισε εντελώς τους παίκτες μας και τους έκαναν να μοιάζουν με ξέφραγο αμπέλι. Ο Χουτσεσιώτης ήταν ο μόνος που παρέμεινε σε υψηλά στάνταρ και στο Β ημίχρονο και αυτός που κράτησε το 1-1 μέχρι το 86’. Και πολύ αντέξαμε με αυτήν την εικόνα μιας και ούτε οι αλλαγές που έκανε ο Μάντζιος έπιασαν τόπο.

ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΤΡΑΝΖΙΣΙΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΟΥΤΣΕΣΙΩΤΗ

Ποτέ δεν έκρυψε ο Μάντζιος ότι σε αυτά τα παιχνίδια προέχει η «διαχείριση» του ρόστερ και η σκοπιμότητα για ένα θετικό αποτέλεσμα περνάει σε δεύτερη μοίρα. Έτσι και σήμερα παρέταξε μια ενδεκάδα με κάποιες αναγκαστικές αλλαγές και κάποιες για λόγους διαχείρισης. Αυτό όμως δεν εμπόδισε την ομάδα στα πρώτα 45’ όχι μόνο να αντέξει στην πίεση της ΑΕΚ αλλά να βγει με αξιώσεις στην αντεπίθεση δημιουργώντας κάμποσες καλές στιγμές και πετυχαίνοντας και ένα γκολ με τον Μορόν. Ο Μανού Γκαρθία είχε κέφια όπως και ο Μορόν που μαζί με τον Νταρίντα ώρες ώρες κυκλοφορούσαν εξαιρετικά την μπάλα. Παρόλα αυτά με την κακή κατάσταση που βρίσκεται το αμυντικό κεντρικό δίδυμο Μπράμπετς - Ρόουζ, τις ανάσες που έπρεπε να πάρει ο Οντουμπάτζιο και ο Σαβέριο, τις αναγκαστικές απουσίες παικτών όπως οι Σουλεϊμάνοφ, Φαμπιάνο, Βέλεθ και Φεράρι ο ΑΡΗΣ έστω για 45’ να σταθεί καλά στο γήπεδο και να προηγηθεί στο σκορ. Στάθηκε καλά για ένα ημίχρονο απέναντι σε μια δυνατή ΑΕΚ με έναν Βεργέτη στο πλευρό της αποφασισμένο να τις δώσει όση ώθηση θα χρειαζόταν για να φθάσει στη νίκη.  Σίγουρα οι «ρεζέρβες» που πήραν χρόνο σήμερα με εξαίρεση τον εκπληκτικό Χουτσεσιώτη θα έπρεπε να δώσουν το κάτι παραπάνω αλλά ας μην αψηφάμε και τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα 2 ρόστερ.

ΤΟΥ ΕΛΕΙΨΕ Η ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ

Για να τα κερδίσεις αυτά τα παιχνίδια θα πρέπει να παρατάξεις τα καλύτερα όπλα σου και να κυνηγήσεις τη νίκη λυσσαλέα… όπως έκανε η ΑΕΚ. Υπήρχαν όμως οι αναγκαστικές απουσίες, υπήρχε όμως και η διαχείριση που γίνεται σε όλα τα παιχνίδια. Υπήρχε και ένας απίθανος Βεργέτης που περνάει στα ψιλά επειδή εμείς δεν ήμασταν αυτοί που έπρεπε στο Β ημίχρονο. Ανώδυνη ήττα που δεν παύει όμως να μας πληγώνει και να μας προβληματίζει ενόψει του τελικού. Καλό είναι όμως να μην ξεχνάμε πως ξεκίνησε αυτή η χρονιά και γιατί καταλήξαμε σε αυτά πλέιοφς να είμαστε εξαρχής αδιάφοροι.

ΥΓ. Για να θεωρούν οι υπόλοιπες ομάδες κάθε ήττα του ΑΡΗ «ύποπτη» μάλλον κάτι βλέπουν που δεν βλέπουμε εμείς και θεωρούν φυσιολογικό όποια ομάδα συναντάμε να την κερνάμε με ευκολία 2-3 γκολάκια. Μέσα έξω. Το γιατί είμαστε τόσους βαθμούς διαφορά από την κορυφή μάλλον δεν ενδιαφέρει κανέναν.

Μια ακόμη «άγευστη» εμφάνιση πρόσθεσε ο ΑΡΗΣ μας σε αυτή την σειρά των πλέιοφς γνωρίζοντας εύκολα την ήττα από την ΑΕΚ με 2-0. Οι πολλές αλλαγές του Μάντζιου και η χαλαρότητα με την οποία αντιμετώπισαν το παιχνίδι οι παίκτες μας δεν άφησαν περιθώριο για κανένα άλλο αποτέλεσμα. Προφανώς και η ομάδα επιλέγει παιχνίδια με τα εκτός έδρας να τα αφήνει σε δεύτερη μοίρα και όλο το βάρος να πέφτει στα εντός(εκτός του μπάογκ). Στενάχωρο αλλά και λογικό…

ΑΠΟ ΧΑΛΑΡΟΣ ΕΩΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ

Μόλις 15’ λεπτά χρειάστηκαν για να επιβληθεί η ΑΕΚ και ο ΑΡΗΣ να μας πείσει ότι κατέβηκε σε ρυθμούς προπόνησης στο αποψινό παιχνίδι. Σε μόνιμη οπισθοχώρηση από τη σέντρα. Χωρίς εντάσεις και γρήγορη σκέψη. Χωρίς τη διάθεση να πιέσουμε, να κλείσουμε χώρους ή να γίνουμε κατά κάποιο τρόπο απειλητικοί. Μια ενδεκάδα γεμάτο «αλλαγές» από παίκτες που θεωρητικά ψάχνουν την ευκαιρία τους για να δείξουν την αξία τους. Περισσότερο όμως έμοιαζαν να βγάζουν την αγγαρεία αντί για τους «βασικούς» που όταν μπήκαν ήταν αργά. Η ΑΕΚ είχε κυριαρχήσει και ο εκνευρισμός από την απάθεια της ομάδας ήταν εμφανής σε όλους. Το ωραίο σουτ του Σαβέριο που ανάγκασε σε μια πολύ ωραία επέμβαση τον Αθανασιάδη ήταν όλη η επίθεση του ΑΡΗ σήμερα και αυτό λέει πολλά. Όπως και τα γκολ που δεχθήκαμε δείχνουν πολλά για την αμυντική λειτουργία της ομάδας. Κακή εμφάνιση, πάλι καλά να λέμε που φύγαμε με 2 γκολ…

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΗΘΕΛΕ, ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΚΑΝΕ

Τα πολλά νέα πρόσωπα στην βασική ενδεκάδα έδωσαν εξαρχής το στίγμα της παρουσίας του ΑΡΗ σε αυτό το παιχνίδι. Όπως και στα προηγούμενα πρωταρχικός στόχος ήταν η «διαχείριση» ενόψει τελικού και όλα τα υπόλοιπα πήγαν σε δεύτερη μοίρα. Αυτό είχε εξαρχής στο μυαλό του ο Μάντζιος και αυτό ακριβώς εφάρμοσε. Το ότι δεν ανταποκρίθηκαν οι παίκτες που επέλεξε είναι άλλο θέμα που θα πρέπει να το δουν. Σίγουρα με αυτές τις πειραματικές ενδεκάδες η ομοιογένεια χάνεται αλλά η μαχητικότητα και η συγκέντρωση που πρέπει να δείξει ο κάθε παίκτης που παίρνει φανέλα βασικού θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητη. Δεν το έδειξαν οι αρχικοί 11 και όταν μπήκαν οι «βασικοί» ήταν αργά.

ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ

Με το τελικό σκορ να έχει διαμορφωθεί πριν καν συμπληρωθούν 15’ και την ομάδα μας μετά βίας να πλησιάζει προς την αντίπαλη περιοχή η ομάδα δεν δικαιούταν τίποτα περισσότερο και μοιραία γνώρισε την ήττα. Μια εικόνα που δεν τιμάει το σύνολο του Άκη Μάντζιου αλλά ας ελπίσουμε το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» στο τέλος να επιβεβαιωθεί. Καλή η διαχείριση αλλά θα πρέπει και η 11αδα του τελικού να δοκιμασθεί, να ανεβάσει απόδοση και να πιστέψει στις δυνάμεις της. Αναμένουμε τη συνέχεια.

Με τον Μορόν να ισοφαρίζει με πέναλτι στο 97’ η ομάδα μας άντεξε στο πρέσινγκ της ΑΕΚ, του Σιδηρόπουλου και του Varista επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά ότι ο ΑΡΗΣ παίζει για την πάρτη του και μόνο. Ο δραστήριος Φέτφα ισοφάρισε , ο Σαβέριο έκανε προς στιγμή την ανατροπή με ωραία ενέργεια, ο Μορόν από την άσπρη βούλα σόκαρε στο φινάλε την Ένωση. Ικανοποίηση στον κόσμο που είδε την ομάδα να συνεχίζει να ανεβάζει την απόδοση της παρά το εκτεταμένο ροτέισον και να παίρνει αποτέλεσμα σε ένα παιχνίδι που οι υπόλοιποι μας είχαν ξεγραμμένους.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΡΗΣ, ΙΔΙΟ ΚΑΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Με πολλά νέα πρόσωπα παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ στο αρχικό σχήμα όπως εξαρχής αναμέναμε. Τα βλέμματα όλων ήταν πάνω στο Φαμπιάνο που μετά από περίπου 2 μήνες απουσίας επέστρεψε στην αγωνιστική δράση. Η αλλαγή προσώπων όμως δεν ήταν αρκετή για να κόψει ο ΑΡΗΣ την τελευταία του κακή συνήθεια και για ακόμη μια φορά μπήκαμε νωθρά επιτρέποντας στην ΑΕΚ νωρίς νωρίς να επιβάλει τον ρυθμό της. Η πλευρά του Μοντόγια από την αρχή είχε πρόβλημα με τον Άμπραμπαντ να μοιάζει με μόνιμη απειλή. Μια απειλή που μετουσιώθηκε σε ένα πέναλτι-φάντασμα από τον Σιδηρόπουλο σε μια φάση όπου ξεκάθαρα ο Άμπραμπαντ κάνει επιθετικό φάουλ στον Μοντόγια. Αχάμπαρος ο Σιδηρόπουλος με τεράστια ευκολία σφύριξε το πέναλτι, με το VAR να μην ασχολείται καν. Μπορεί η ΑΕΚ να είχε ξεκινήσει πολύ καλύτερα το παιχνίδι, το 0-1 όμως διαμορφώθηκε από μια λανθασμένη απόφαση.

ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΜΕ ΦΕΤΦΑ

Πιθανόν και αυτό το προκλητικό σφύριγμα του Σιδηρόπουλου να αφύπνισε την ομάδα μας που αφού συνήλθε από τον τρόπο που ήρθε αυτό το 0-1 άρχισε να βγάζει αντίδραση μέσα στο γήπεδο. Η ένταση στις μονομαχίες ανέβηκε, η κυκλοφορία της μπάλας βελτιώθηκε και με τον Ανσαριφάρντ να μπαίνει έξυπνα στις φάσεις και τον Φετφατζίδη να γίνεται πιο αποτελεσματικός στις επιλογές του, ο ΑΡΗΣ ξεκίνησε να πλησιάζει στα αντίπαλα δίχτυα. Το σουτ από πλάγια θέση του Ανσαριφάρντ στο 24’ που πέρασε παράλληλα από την εστία ήταν η πρώτη απειλή, ενώ το γκολ του Φετφατζίδη που ακυρώθηκε έδειχνε ότι ο ΑΡΗΣ έχει βρει πλέον τα πατήματα του στο παιχνίδι. Ο ΑΡΗΣ συνέχιζε να ανεβαίνει με κάθε ευκαιρία και στο 44΄ ο Ανσαριφάρντ με μια πολύ έξυπνη κεφαλιά βγάζει την ασίστ στον Φετφατζίδη που κινήθηκε ωραία στον χώρο, πήρε την μπάλα και στη συνέχεια πλάσαρε ιδανικά για το 1-1!

ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕ ΜΕ ΣΑΒΕΡΙΟ

Η ισοφάριση του Φέτφα σκόρπισε ενθουσιασμό και αυτός ο ενθουσιασμός έδωσε ακόμη περισσότερη ώθηση στην ομάδα μας που πλέον έβλεπε ότι δεν είχε λόγο να φοβάται την ΑΕΚ. Με αυτή τη νοοτροπία μπήκε στο Β ημίχρονο παρόλο που ο Μάντζιος στα πλαίσια της διαχείρισης αντικατέστησε τους Ανσαριφάρντ και Φαμπιάνο που ήταν εκ των κορυφαίων στα πρώτα 45’. Ο Μορόν που πέρασε ως αλλαγή κατευθείαν έκανε αισθητή την παρουσία του ταλαιπωρώντας την άμυνα της ΑΕΚ διαρκώς. Μάλιστα στο 48’ κατάφερε να κρατήσει όσο έπρεπε την μπάλα και να την σπάσει ιδανικά για τον Σαβέριο όπου με διπλή προσπάθεια έγραψε το 2-1 ξεσηκώνοντας το Κλ.Βικελίδης!

ΠΙΕΣΕ Η ΑΕΚ, ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΤΟΥ ΛΑΘΗ Ο ΑΡΗΣ

Αν και το παιχνίδι είχε γυρίσει υπέρ μας όλοι γνωρίζαμε ότι υπήρχε αρκετός χρόνος και η ΑΕΚ θα ανέβαζε και άλλο την πίεση της. Οι αντίπαλοι μας ανέβασαν τον ρυθμό και έγιναν πιο απειλητικοί με τον Κουέστα όμως να έχει πάντα τις σωστές αντιδράσεις. Στην άμυνα όμως υπήρχαν τρωτά σημεία και πέρα από την μέτρια απόδοση του Μοντόγια και ο Ρόουζ που αντικατέστησε τον πολύ καλό Φαμπιάνο ήταν σε άλλο γήπεδο. Ενώ και ο Φατόρε παρά την καλή εμφάνιση του στην φάση της ισοφάρισης της ΑΕΚ δεν κινήθηκε σωστά. Όσο για τον Πινέδα που με μια δυνατή κεφαλιά έκανε το 2-3, ο Ρόουζ τον είχε χάσει εντελώς.

ΑΠΟΔΟΘΗΚΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΜΕ ΤΟ ΕΥΣΤΟΧΟ ΠΕΝΑΛΤΙ ΤΟΥ ΜΟΡΟΝ

2^η φορά πίσω στο σκορ ο ΑΡΗΣ με τον χρόνο αυτή τη φορά να πιέζει ασφυκτικά. Σουλεϊμάνωφ και Ρούπ που είχαν μπει στο παιχνίδι με ευκολία αχρήστευαν κάθε προϋπόθεση για γκολ, ο Μορόν όμως από την άλλη έδειχνε αποφασισμένος να μην εγκαταλείψει την προσπάθεια. Όπως και ο Σιδηρόπουλος που σε συνεργασία με τον Ολλανδό στον VAR «άλλαξαν» την αρχική απόφαση για πέναλτι στο καθαρό χτύπημα που δέχεται ο Μορόν στο 88’. Όσο όμως «δασκαλεμένοι» και αν ήταν και οι 2 δεν μπορούσαν να κλείσουν τα μάτια στο καθαρό χέρι του Βύντρα στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης. Ο Μορόν ήταν ψύχραιμος από τα 11 βήματα και με αυτόν τον τρόπο κατά κάποιο τρόπο αποδόθηκε δικαιοσύνη. Κατά κάποιο τρόπο μιας και κανείς δεν ξέρει πως θα μπορούσε να εξελιχθεί η αναμέτρηση με μια διαιτησία 50-50.   

ΤΟ «ΡΟΤΕΪΣΟΝ» ΑΠΟΔΙΔΕΙ

Η επιστροφή του Φαμπιάνο και η παρουσία του Φετφατζίδη και του Ανσαριφάρντ στην βασική ενδεκάδα ήταν οι επιλογές του Μάντζιο που είχαν το δικό τους ξεχωριστό ενδιαφέρον. Ικανοποιημένο πρέπει να τον άφησαν και οι 3 μιας και ο Φαμπιάνο έμοιαζε σαν να μην έλειψε ούτε μια ημέρα ενώ οι άλλοι 2 συνέχισαν να ανεβάζουν την απόδοση τους. «Βράχος» ο Κουέστα παρά τα 3 γκολ που δέχθηκε δείχνει να βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση. Σχετικά καλά τα πήγαν και οι Ζουλ, Βεστράτε, Παναγίδης, Φατόρε αν και θα μπορούσαν να ήταν πιο ουσιαστικοί στο παιχνίδι τους.  Το ίδιο ισχύει και για τον Σαβέριο που παρά το γκολ που πέτυχε σε αρκετές φάσεις δεν λειτούργησε καλά. Στη σούμα όμως το ταμείο είναι γεμάτο! Λίγες ημέρες πριν τον ημιτελικό και ο Άκης Μάντζιος βλέπει το «ροτέισον» που έχει επιλέξει εδώ και καιρό να αποδίδει καρπούς.

ΣΟΚΑΡΕ ΤΗΝ ΑΕΚ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΨΥΧΟΥΣ

Γκρεμίστηκε άλλος ένας πρωτοπόρος από την κορυφή που ήρθε «καβάλα στο άλογο» στο Κλ.Βικελίδης.   Παρά τις πολλές αλλαγές και την «διαχείριση» από τον Μάντζιο ο ΑΡΗΣ μας στάθηκε καλά, πήρε την ισοπαλία και κέρδισε μερικούς ακόμη «ετοιμοπόλεμους» παίκτες για τη συνέχεια.  Η ομάδα δεν λύγισε από την μαχητική ΑΕΚ, δεν μάσησε από την «πίεση» του Σιδηρόπουλου και του Ολλανδού στο VAR και υπενθύμισε σε όλους ότι ο  ΑΡΗΣ παλεύει πάντα για τη νίκη και μόνο για τη νίκη. Χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς ενδοιασμούς. Άντε να το εξηγήσεις αυτό σε όποιον δεν είναι ΑΡΗΣ.

ΥΓ. Η ΠΑΕ ΑΡΗΣ προειδοποιεί ότι ο τζόγος και η εμμονή στα διπλά των πρωτοπόρων στο Κλ.Βικελίδης μπορεί να προκαλέσει μεγάλη απώλεια περιουσίας.

Σε ένα απολαυστικό παιχνίδι για κάθε φίλο του μπάσκετ και ένα ευχάριστο φινάλε ειδικά για εμάς τους Αρειανούς, ο ΑΡΗΣ επικράτησε της ΑΕΚ με 93-91 στο κλειστό των Άνω Λιοσίων! Αλύγιστη η ομάδα παρά τις απουσίες, το νευρικό ξεκίνημα και το γρήγορο φόρτωμα με φάουλ βρήκε αστείρευτες ψυχικές δυνάμεις και πήρε μια σπουδαία νίκη. Αρχηγός με όλη την σημασία της λέξεως ο Βασίλης Τολιόπουλος με 25 πόντους, 10 ασίστ και μερικά σπουδαία σουτ που «σκότωσαν» την ΑΕΚ. Ενθουσιασμός στον κόσμο που βλέπει το γιορτινό κλίμα της περασμένης Τετάρτης να συνεχίζετε!

ΝΕΥΡΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ ΑΕΚ

Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που τρέχει και βγάζει ένταση σε αρκετά σημεία της αναμέτρησης αλλά μάλλον ο τρόπος με τον οποίο μπήκε στο παιχνίδι αιφνιδίασε τους παίκτες μας. Πιθανόν να είχε να κάνει και με το ότι στην άκρη του μυαλού τους υπήρχε το ποσοτικό πρόβλημα στην περιφέρεια λόγω της απουσίας του Στάρκ, του Μποχωρίδη και του Φίλιου. Το αποτέλεσμα ήταν η ομάδα να κυκλοφορεί την μπάλα με τεράστια νευρικότητα και το ένα λάθος να διαδέχεται το άλλο. Η ΑΕΚ προσπάθησε να το εκμεταλλευτεί χτίζοντας μια διαφορά 8 πόντων αλλά ο ΑΡΗΣ έδειχνε να προσαρμόζεται στο παιχνίδι και να βρίσκει τους τρόπους να μειώνει το σκορ με τους Σανόγκο, Γκάλινατ και Μπάκστον να έχουν κέφια.

Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΩΝ ΦΑΟΥΛ ΚΑΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ

Με τον Καστρίτη από τον πάγκο να διαβάζει σιγά σιγά το παιχνίδι των αντιπάλων και να προσαρμόζει ανάλογα τα πλάνα του ο ΑΡΗΣ άρχιζε να πατάει ολοένα και καλύτερα και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Με όλους όσους έριχνε ο κόουτς στο παρκέ να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό ο ΑΡΗΣ προσπέρασε, πήρε ένα μικρό προβάδισμα 5 πόντων και ανάγκασε την ΑΕΚ να κυνηγάει το σκορ. Μοναδικό πρόβλημα σε εκείνο το σημείο ήταν τα φάουλ που είχαν χρεωθεί οι Γκάλινατ και Κατσίβελης αλλά και οι ανάσες των περιφερειακών μιας και η ΑΕΚ ξεκάθαρα στόχευε στις απουσίες μας.

ΑΛΥΓΙΣΤΟΣ ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Τα φάουλ και η κούραση ανάγκαζαν τον Καστρίτη σε πολλές αλλαγές και την ομάδα να παλεύει διαρκώς να διατηρήσει τη συγκέντρωση της. Προς στιγμή τη χάσαμε και η ΑΕΚ που δεν το έβαζε κάτω βρήκε την ευκαιρία να προσπεράσει στο σκορ. Μάλιστα το +4 και το μομέντουμ έδειχνε ότι η ΑΕΚ είχε βρει τον ρυθμό της. Τα φαρμακερά σουτ του Γκάλινατ και το «δολοφονικό ένστικτο» του Τολιόπουλου που σόκαρε την ΑΕΚ από τα 6.75 ήταν αυτά που έγειραν την πλάστιγγα της νίκης στην πλευρά μας.

Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΟΥΣΕ

Εδώ και καιρό ο ΑΡΗΣ χάνει κερδίζει δεν παίζει καλά. Πιθανόν για τους λόγους που έχουμε σχολιάσει αρκετές φορές εδώ και πέρα αλλά και πρόσφατα ανέλυσε και ο κόουτς στην συνέντευξη τύπου μετά το παιχνίδι με τους Μαυροβούνιους. Σήμερα όμως η ίδια ομάδα, με περισσότερα προβλήματα από ότι στα προηγούμενα παιχνίδια έπαιξε φανταστικά. Ακόμη και αν το ξεκίνημα δεν ήταν καλό και η ΑΕΚ έδειχνε αποφασισμένη, όλοι όσοι πάτησαν παρκέ ήταν πνευματικά έτοιμοι να παλέψουν με όλες τους τις δυνάμεις. Το ίδιο και ο κόουτς που στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα κατάφερε να διαχειριστεί ιδανικά τους παίκτες του παρά την όποια κούραση και φάουλ αλλά και να βρει τα κατάλληλα σχήματα για να φθάσουμε στη νίκη. Ο Μπάξτον βελτιωμένος από παιχνίδι σε παιχνίδι, ο Κατσίβελης επανέρχεται, ο Μπλούμπεργκς ξανά πολυεργαλείο, ο Χάρελ σήμερα ευχάριστα αλλοπρόσαλλος, ο Σανόγκο θύμισε τον παίκτη πριν τον τραυματισμό του και ο Γκάλινατ πιο αποτελεσματικός από ποτέ. Και όταν φθάνουν τα κρίσιμα και η μπάλα ζυγίζει 100 κιλά, εσύ έχεις μέσα έναν ΑΡΧΗΓΟ σαν τον Τολιόπουλο με @@ κιλά δεν φοβάσαι τίποτα! Οπότε καταλήγουμε ότι ναι μεν οι απουσίες παίζουν τον ρόλο τους αλλά όταν ο Καστρίτης και οι παίκτες του θέλουν… όλα τα μπορούν!

ΑΧΑΜΠΑΡΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗΤΗΣ

Αχάμπαρος… μαχητής ο ΑΡΗΣ από την αρχή μέχρι το τέλος! Τι και αν ξαφνικά 2 βασικοί παίκτες απουσιάζουν από το παιχνίδι και οι άλλοι 2 σου έχουν φορτωθεί με φάουλ από νωρίς; ΑΡΗΣ είσαι! Αδιαφορείς για τις στραβές, παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις και στο τέλος φεύγεις νικητής! Αρχηγάρα ο Τολιόπουλος με 25 πόντους, 10 ασίστ και μερικές καθοριστικές βόμβες έκλεισε το σπίτι της αξιόμαχης ΑΕΚ. Πολλά συγχαρητήρια στην ομάδα για την σημαντική νίκη και την αρ@#δάτη εμφάνιση που μας κάνει υπερήφανους! ΕΤΣΙ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Ζούμε για τη στιγμή να δούμε αυτή την ομάδα με όλους τους παίκτες υγιείς.

Τεράστιος Κουέστα από την αρχή μέχρι το τέλος της αναμέτρησης, υπέγραψε την πρόκριση με 2 αποκρούσεις στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι! Προηγήθηκε η ΑΕΚ στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου που ήταν σαφώς ανώτερη, αντέδρασε η ομάδα μας στην επανάληψη και κατάφερε να ισοφαρίσει στο 59’. Το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση, κατέληξε στα πέναλτι και εκεί ο ΑΡΗΣ έσπασε την αρνητική παράδοση παίρνοντας μια σπουδαία πρόκριση με τον κόσμο έξω από το γήπεδο αλλά και στο Nick Galis Hall να τραγουδάει εκστασιασμένος!

ΚΑΛΥΤΕΡΗ Η ΑΕΚ, ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΑΣΕ ΝΑ ΚΛΕΙΣΤΟΥΜΕ

Σχεδόν την ίδια ενδεκάδα που αγωνίσθηκε στο πρώτο παιχνίδι με την ΑΕΚ αλλά και στο νικηφόρο ντέρμπι με τον πόακ  εμπιστεύτηκε ο Μάντζιος σήμερα, δείχνοντας ξεκάθαρα τη διάθεση να αντιμετωπίσει και αυτό το παιχνίδι όπως τα 2 προηγούμενα. Ωστόσο η ΑΕΚ είχε διαφορετική άποψη και προσπάθησε να βρει το γκολ το με μανία όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Μάλιστα τα ανεβάσματα και οι ευκαιρίες του Βίντα έδειχναν ότι η ΑΕΚ δεν είχε μπει καν στην διαδικασία «διαχείρισης» ή «διαβάσματος» του αγώνα και ήρθε για να επιβεβαιώσει την ανωτερότητα της με συνοπτικές διαδικασίες. Κάτι που πιθανόν να μας αιφνιδίασε μιας και ο ΑΡΗΣ παρόλο που αμυνόταν με επιτυχία δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί καθόλου στην επιθετική ανάπτυξη του παιχνιδιού και έμοιαζε ακίνδυνος. Ακόμη και τα λάθη της ΑΕΚ στα πρώτα 45’ κατέληξαν σε αδιάφορες φάσεις. Το γκολ της ΑΕΚ στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου μάλλον έμοιαζε με απονομή δικαιοσύνης για ότι είχαμε δει μέχρι εκείνο το σημείο.

ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ, ΙΣΟΦΑΡΙΣΕ ΚΑΙ ΑΝΤΕΞΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Αυτό το 0-1 σε συνδυασμό με την νευρική και προβληματική εικόνα του πρώτου ημιχρόνου δεν μας άφηναν πολλά περιθώρια. Ο ΑΡΗΣ έπρεπε να αντιδράσει και αυτό ακριβώς έκανε με το που πάτησε χορτάρι στο Β ημίχρονο. Δεν ήταν ότι κυριάρχησε στο παιχνίδι και έκλεισε την ΑΕΚ στην εστία της, αλλά οι παίκτες μας είχαν μπει αποφασισμένοι αφήνοντας οποιαδήποτε αρνητική σκέψη στην άκρη.  Σε αυτό βοήθησαν και τα αντανακλαστικά του Μάντζιου όπου διέκρινε την συνολική δυσλειτουργία σε άμυνα και επίθεση και αποφάσισε να βάλει τους Φετφατζίδη και Ζαμόρα μέσα αντί για τους Σαβέριο και Ντουκουρέ που ήταν μετριότατοι και να μεταφέρει τον Νταρίντα πίσω προσπαθώντας να συμμαζέψει την όλη κατάσταση. Κάτι που δούλεψε μιας και ο ΑΡΗΣ όχι μόνο φάνηκε να πατάει καλύτερα αλλά κατάφερε και στο 59’ να ισοφαρίσει με την κεφαλιά του Μορόν. Η ΑΕΚ στη συνέχεια ανέβασε και άλλο την πίεση αλλά ο ΑΡΗΣ όχι μόνο έδειχνε να αντέχει αλλά έμοιαζε και ικανός πλέον να βγει και μπροστά για ένα δεύτερο γκολ. Οι χαμένες ευκαιρίες του Νταρίντα και του Σουλεϊμάνοφ στην κανονική διάρκεια θα μπορούσαν να είχαν οδηγήσει στην ολική ανατροπή όπως και το σουτ του Ρόουζ λίγο πριν πάμε στα πέναλτι.  Όσο για τα μετόπισθεν εκεί υπήρχε ο Κουέστα όπου με καλά αντανακλαστικά  και σωστές τοποθετήσεις έκανε τις ευκαιρίες της ΑΕΚ να μοιάζουν ακίνδυνες.

ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕ, ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ

Σπάνια βλέπεις τον ΑΡΗ να κερδίζει σε παιχνίδια που δεν είναι καλύτερος και αυτό όποτε το πετυχαίνει έχει την ιδιαίτερη αξία του. Ακόμη και αν μιλάμε για νίκη στα πέναλτι. Αυτή τη φορά το πλάνο νίκης του Μάντζιου δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα ο αντίπαλος έμοιαζε καλύτερος και πιο αποφασισμένος για να πάρει τη νίκη. Το ότι όμως δεν επέμεινε σε ότι είχε σχεδιάσει, ανακάτεψε την τράπουλα από νωρίς στο Β ημίχρονο και κατάφερε να ισορροπήσει ως ένα σημείο την υπεροχή της ΑΕΚ είναι ίσως αυτό που μας οδήγησε στην πρόκριση. Στο ίδιο τέμπο και οι παίκτες που αν και στα πρώτα 45’ δεν τους έβγαινε το παιχνίδι, στο Β ημίχρονο έδειξαν ένα καλύτερο πρόσωπο. Κάτι που αποτυπώθηκε και από τις ευκαιρίες που δημιουργήσαμε μέχρι και το τέλος της παράτασης σε αντίθεση  με το Α’ ημίχρονο.  Στη διαδικασία των πέναλτι μπορεί ο Φέτφα να μας στεναχώρησε άλλα ο Κουέστα ήταν εκεί για να αποκαταστήσει την τάξη και να στείλει τον ΑΡΗ στην επόμενη φάση. Και όταν μιλάμε για παιχνίδια όπου κρίνονται τίτλοι ή μια σημαντική πρόκριση το μόνο που μετράει είναι να πετύχεις τον στόχο σου. Το αν έπαιξες καλά ή όχι, είχες πολλές ή λίγες ευκαιρίες, ήσουν τυχερός ή άτυχος δεν έχει καμία σημασία. Ο ΑΡΗΣ είχε στόχο την πρόκριση σε αυτά τα 2 παιχνίδια με την ΑΕΚ και το πέτυχε! Όλα τα άλλα είναι ψιλά γραμμάτα.

ΞΟΡΚΙΣΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΠΕΝΑΛΤΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΡΙΘΗΚΕ

Δεν μας πάνε τα πέναλτι και αυτό δεν είναι μυστικό… Οπότε το ότι το παιχνίδι πήγε στα πέναλτι μόνο καλό δεν ήταν για την ψυχολογική μας υγεία. Ευτυχώς όμως ο Κουέστα μας χρωστούσε κάτι από παλιά και σήμερα αποφάσισε να μας το ξεχρεώσει. Με τις 2 αποκρούσεις του στην διαδικασία των πέναλτι ήταν αναμφίβολα ο MVP του αγώνα και αυτός που έκρινε την πρόκριση. Τα πανηγύρια και το ξέσπασμα όλων μας εντός και εκτός των γηπέδων που αγωνιζόταν η ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ  ήταν απολύτως φυσιολογικά και ας μιλάμε μόνο για πρόκριση στους «8».  Αρκεί όταν τελειώσουν οι πανηγυρισμοί όλοι μας και κυρίως ο Μάντζιος με τους παίκτες του να συνειδητοποιήσουμε ότι σήμερα έγινε το πρώτο και πιο αποφασιστικό βήμα μέχρι το επόμενο. Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ τρέλανε μας και άλλο!

ΥΓ. Για τις διαιτητικές αποφάσεις του προκλητικού Νταμπάνοβιτς ότι και να πούμε είναι λίγο...

ΥΓ2. Και τώρα η σειρά του Ολυμπιακου.

Μόνο το γκολ έλειψε από τον ΑΡΗ μας σήμερα ώστε να κάνει το πρώτο βήμα για την πρόκριση. Οι παίκτες του Άκη Μάντζιου πιστοί σε ένα πλάνο παρόμοιο με αυτό που μας οδήγησε στη νίκη κόντρα στον συμπολίτη κατάφερε να εγκλωβίσει την ΑΕΚ και να φέρει την μάχη της πρόκρισης σε ένα «τελικό» στο Κλ.Βικελίδης. Άρεσε ο Φετφατζίδης στην πρώτη του εμφάνιση, πείθει ότι μπορεί να αποτελέσει μια σημαντική λύση για τη συνέχεια.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ

Με την ίδια ενδεκάδα που πήρε τη νίκη απέναντι στον ποακ αλλά και με την ίδια τακτική ο Άκης Μάντζιος θέλησε να βάλει τις βάσεις για την πρόκριση απέναντι στην ΑΕΚ και σε μεγάλο βαθμό το πέτυχε.  Η ΑΕΚ λόγω απουσιών και του ροτέισον που επέλεξε ο Αλμέιδα παρουσιάστηκε αρκετά πιο αδύναμη από τον συμπολίτη και αυτό ήταν κάτι που έγινε αντιληπτό από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης. Οι παίκτες μας με ευκολία περιόριζαν την ΑΕΚ όποτε προσπαθούσε να ανέβει ενώ εξίσου εύκολα κυκλοφορούσε την μπάλα όποτε την είχε στα πόδια του. Παρόλο που οι αντίπαλοι μας είχαν περισσότερο την μπάλα στα πόδια τους, ο ΑΡΗΣ ήταν η ομάδα που έμοιαζε να ελέγχει το παιχνίδι.

ΕΙΧΕ ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΤΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟ ΓΚΟΛ

Με την ΑΕΚ να αδυνατεί να απειλήσει ουσιαστικά την ομάδα μας και τους παίκτες μας να έχουν ως πρώτο στόχο να μην δεχθούν γκολ οι ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν για να μπει ένα γκολ ήταν ελάχιστες. Μόλις μια φορά απειληθήκαμε μέσα από την περιοχή μας σε αντίθεση με τις δικές μας ευκαιρίες όπου Ζουλ, Φαμπιάνο και Μορόν έφθασαν μια ανάσα από το γκολ. Λίγο η τύχη που δεν μας χαμογέλασε, λίγο η επιπολαιότητα του Μορόν που προτίμησε να σουτάρει αντί να σπάσει την μπάλα στον Νταρίντα ή τον Παναγίδη και η νίκη που αξίζαμε έμεινε ισοπαλία.

ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ

Τα ντέρμπι του ταιριάζουν περισσότερο και αυτό αποδείχθηκε σήμερα. Ο Μάντζιος μπορεί να μην έχει καταφέρει να βρει ένα πλάνο που να αποδίδει ανεξάρτητα από τον αντίπαλο αλλά στα ντέρμπι φαίνεται να έχει βρει την μαγική συνταγή. Μια συνταγή που φαίνεται να ταιριάζει στους παίκτες μας που δείχνουν ικανοί να ακολουθήσουν. Από αυτή τη συνταγή σήμερα έλειψε το κάτι παραπάνω που έδωσε ο Σαβέριο απέναντι στον μπάογκ και για αυτό δεν κερδίσαμε. Η αγωνιστική όμως συμπεριφορά της ομάδας μας σε όλη την διάρκεια του αγώνα ήταν εξαιρετική, ιδιαίτερα αν συνυπολογίσουμε ότι απέναντι μας είχαμε την ΑΕΚ που πριν λίγες ημέρες έφυγε με διπλό από το Καραϊσκάκη. Και με ένα ρόστερ που παρά τις όποιες απουσίες και ροτέισον έχει περισσότερες λύσεις από εμάς. Λύσεις που ελπίζει ο Μάντζιος να βρει στο πρόσωπο του Φετφατζίδη που σήμερα έκανε το ντεμπούτο με μια καλή εμφάνιση. Αυτό όμως που προέχει και για την ώρα δείχνει να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση είναι η ομάδα να αποκτήσει την σωστή νοοτροπία και έναν ξεκάθαρο προσανατολισμό μέσα στο γήπεδο. Στα ντέρμπι το πετυχαίνουμε, ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε και απέναντι και σε ομάδες σαν τον Παναιτωλικό που ακολουθεί.

ΠΕΙΘΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙ

Στη Θεσσαλονίκη θα παιχτεί από το μηδέν  η πρόκριση, με τον ΑΡΗ μας σήμερα στην OPAP Arena να πείθει ότι μπορεί να κερδίσει αυτή την ΑΕΚ. Λίγο πιο προσεκτικοί(και τολμηροί) να είμασταν στην επίθεση και θα πανηγυρίζαμε μια σημαντική νίκη-μισή πρόκριση. Έστω και έτσι, αυτό το 0-0 μας δίνει ένα μικρό προβάδισμα που σε μια εβδομάδα από σήμερα θα πρέπει πάση θυσία να εκμεταλλευτούμε. ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

ΥΓ. Μα πόση γκαντεμιά με τους τραυματισμούς φέτος...