Ούτε με ξένους διαιτητές δεν είναι εφικτό να κυλήσει ομαλά ένα παιχνίδι στο Ελληνικό πρωτάθλημα μιας και τα χαϊδεμένα παιδιά του big-πορδ παθαίνουν αμοκ και με μόνο με την υποψία του 50-50. Αυτό ακριβώς έγινε στο ΟΑΚΑ με τον Πορτογάλο διαιτητή και τους συνεργάτες του μετά το πρώτο ημίχρονο και το ντου του Μελισσανίδη στα αποδυτήρια να λυγίζουν στις πιέσεις και να δίνουν απλόχερα τη χείρα βοηθείας στην ΑΕΚ αφήνοντας από το πουθενά τον ΑΡΗ με 10 παίκτες. Αναμενόμενο ο Έλληνας παρατηρητής του αγώνα να μην βλέπει το χτύπημα στον γυμναστή της ομάδος μας κατά την διάρκεια των πανηγυρισμών στο δεύτερο γκολ της ΑΕΚ. Ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες αν και ο ΑΡΗΣ μας δεν έπιασε υψηλά στάνταρ απόδοσης κατάφερε να διατηρήσει ζωντανές τις ελπίδες του για πρόκριση με το τελικό 2-1 να δίνει απλά ένα ελαφρύ προβάδισμα στην ΑΕΚ.

Με την γνωστή ενδεκάδα παρατάχθηκε ο ΑΡΗΣ που όμως παρουσιάστηκε στο ξεκίνημα νωθρός και έδειχνε να αιφνιδιάζεται από την εκρηκτικότητα της ΑΕΚ. Οι αντίπαλοι μας κυρίως στο πρώτο ημίχρονο έδειξαν ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο σε σχέση με τα 2 παιχνίδια του πρωταθλήματος και αυτό όπως φάνηκε δεν το περιμέναμε. Το 1-0 μόλις στο 8' έμοιαζε κάτι το φυσιολογικό ενώ λίγο νωρίτερα υπήρχε δοκάρι από πολύ κοντινή απόσταση. Μέσα σε αυτόν τον πανικό που έδειχνε να διακατέχει την άμυνα μας επιθετικά προσπαθούσαμε να βρούμε την ευκαιρία να απειλήσουμε με τους Γκάμα, Φετφατζίδη, Λάρσον και Ιντέγε να είναι αρκετά δραστήριοι. Μόλις 1' μετά το γκολ της ΑΕΚ ο Λάρσον κυνηγώντας μια βαθιά μπαλιά μέσα στην μεγάλη περιοχή ανατράπηκε από τον αντίπαλο αμυντικό και ο Γκάμα από την άσπρη βούλα έκανε το 1-1. Στη συνέχεια η ομάδα μας προσπάθησε να ισορροπήσει το παιχνίδι αλλά συνέχισε να έχει αμυντικά προβλήματα. Όλα αυτά μέχρι την ανάπαυλα όπου ο Μελισσανίδης δεν μπορούσε να ανεχτεί την προσπάθεια των διαιτητών για ισονομία και έκανε ντου στα αποδυτήρια για να "εκφράσει" τα παράπονα. Παράπονα που έπιασαν τόπο μιας και μόλις στο 52' η κίτρινη κάρτα στον Ματίγια με την βοήθεια του VAR βαφτίστηκε κόκκινη. Με παίκτη λιγότερο ο ΑΡΗΣ ήταν σε πολύ δύσκολη θέση και στο 57' η ΑΕΚ πήρε και πάλι προβάδισμα το σκορ. Στη συνέχεια όμως και χάρη στις αλλαγές του Ένινγκ η ομάδα αν και με παίκτη λιγότερο η ομάδα δεν απειλήθηκε ουσιαστικά και το 2-1 παρέμεινε μέχρι το 100' με την ΑΕΚ να αρκείται σε μια φλύαρη υπεροχή.

Περίεργο το σημερινό παιχνίδι με τον ΑΡΗ να παρουσιάζεται κατώτερος του αναμενομένου αλλά να επιβεβαιώνει ότι ακόμη και με αυτή την απόδοση όταν τον σφυρίζουν σωστά δεν φοβάται κανέναν. Αυτή ήταν η εικόνα των πρώτων 45'. Στο Β ημίχρονο οι συνθήκες του αγώνα αλλοιώθηκαν και η ομάδα μας οδηγήθηκε σε έναν παθητικό ρόλο. Ακόμη όμως και με αυτές τις συνθήκες για πρώτη φορά ίσως φέτος ο Ένινγκ έδειξε τα απαραίτητα αντανακλαστικά, έκανε γρήγορα 2 σωστές αλλαγές δίνοντας στην ομάδα την σωστή κατεύθυνση για να κλειδώσει το 2-1 που μας κρατάει ζωντανούς για την πρόκριση. Ακατανόητη η αμυντική λειτουργία μας σήμερα αλλά και το κέντρο όπου απουσίαζε με αποτέλεσμα να είναι κομμένη η ομάδα στα 2. Πολλά τα κακώς κείμενα που θα πρέπει να διορθώσει ο Ένινγκ ενόψει της συνέχειας.

Αγχωμένη η ομάδα από το ξεκίνημα παρουσιάστηκε κατώτερη των περιστάσεων αλλά ακόμη και έτσι φάνηκε ότι ήταν πολύ σκληρή για να λυγίσει καθαρά αγωνιστικά από αυτή την ΑΕΚ. Έπρεπε να επέμβει ο Μελισσανίδης , να "ψαρώσουν" οι Πορτογάλοι και να αλλάξουν τις συνθήκες του αγώνα για να φθάσει η ΑΕΚ σε αυτή την νίκη. Μια νίκη που δίνει το προβάδισμα στην ΑΕΚ αλλά στο Κλ.Βικελίδης οι συνθήκες θα είναι πολύ διαφορετικές. Στο καμίνι του Κλ.Βικελίδης "υπερήφανο" αεκάκι δεν θα γλιτώσεις!

ΥΓ. Αναμένουμε την ανακοίνωση από την ΠΑΕ αλλά και το φύλλο αγώνα από τους διαιτητές…

ΥΓ2. Αστεία η κάλυψη της Cosmote που προσπάθησε να πνίξει την πάντα. Από το τι έγινε στα αποδυτήρια μέχρι την επίθεση στον γυμναστή της ομάδος μας.

Κάποια στιγμή θα πρέπει αυτή η ασυδοσία των ποδοσφαιρικών αρχών(και όχι μόνο) να σταματήσει να προκαλεί το κονό αίσθημα και τη νοημοσύνη του κόσμου. Το 2 μέτρα και 2 σταθμά είναι γνωστό ότι αποτελεί "σημαία" για πολλούς όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά και γενικότερα. Όταν όμως η αδικία είναι τόσο κραυγαλέα όπως στην περίπτωση του Ντ.Αγκάνθο σε έναν αγώνα όπου οι παίκτες του ΑΡΗ κατάφεραν να συγκινήσουν ολόκληρη τη φίλαθλη Ελλάδα τότε αυτά τα αρρωστημένα μυαλά που παίρνουν τέτοιου είδους αποφάσεις αποτελούν κυριολεκτικά δημόσιο κίνδυνο μιας και θα έπρεπε να γνωρίζουν καλύτερα από όλους ότι η δράση φέρνει αντίδραση και ότι καμιά φορά τα πράγματα μπορεί να ξεφύγουν επικίνδυνα.

Δεν αμφισβητεί κανείς ότι ο Ισπανός επιθετικός έπρεπε να συγκρατήσει τα νεύρα του ανεξάρτητα από την αστεία και εντελώς άδικη απόφαση του διαιτητή αλλά αν δεν αποτελεί "ελαφρυντικό" ότι το σφύριγμα δόθηκε ανάποδα τότε τι άλλο θα μπορούσε να μετρήσει? Αυτή την ανικανότητα ή σκοπιμότητα του Στυλιάρα ο Αγκάνθο την πλήρωσε  με την αποβολή του στο πιο κρίσιμο μέχρι το επόμενο παιχνίδι της χρονιάς αφήνοντας την ομάδα του με αριθμητικό μειονέκτημα και βάζοντας κατά κάποιο τρόπο την υπογραφή του φαρδυά πλατειά σε πιθανή αποτυχία του ΑΡΗ στον αγώνα με τον Ατρόμητο. Με λίγα λόγια τιμωρήθηκε. Τον Στυλιάρα που έκανε ένα τόσο οφθαλμοφανές λάθος που μπορεί να καταδίκαζε έναν ολόκληρο σύλλογο σε αφανισμό ποιος πρέπει να τον τιμωρήσει? Στην περίπτωση του δεν υπάρχουν παρατηρητές, ΚΕΔ και αρμόδιες επιτροπές για να λάβουν ανάλογη δράση? Ή οι διαιτητές τιμωρούνται μόνο όταν πειράζουν τα "δικά μας παιδία"? Ή μήπως όλα αυτά γίνονται για να ωθήσουν τον κόσμο του ΑΡΗ στα άκρα όπως παραλίγο να γίνει στο παιχνίδι με τη Βέροια? Και όλα αυτά όταν σε άλλες χώρες προηγμένες ποδοσφαιρικά τέτοιου είδους επιτροπές και αθλητικοί δικαστές/εισαγγελείς κτλ παρεμβαίνουν για να αποδώσουν δικαιοσύνη σε φάσεις σαν και αυτές του Αγκάνθο όπου η εσκεμμένη αγκωνιά του παίκτη του Ατρομήτου πέρασε ατιμώρητη ή σε περιπτώσεις όπου παίκτες κάνουν θέατρο προσπαθώντας να παραπλανήσουν τον διαιτητή.

Αργά ή γρήγορα η υπομονή θα τελειώσει και ακόμη και ένα φανατικό αλλά ταυτόχρονα ρομαντικό κοινό όπως είναι αυτό του ΑΡΗ θα "λυγίσει" και τότε θα αρχίσει να φέρεται ακριβώς όπως του φέρεστε εσείς και να υιοθετεί τις τακτικές των οπαδών των ομάδων που προστατεύετε. Εύχομαι πάντως κάποια στιγμή εδώ στο Ελλαδιστάν να θυμηθούμε τι εστί αθλητισμός και πως επηρεάζει κυρίως τις νεαρές ηλικίες. Τώρα βέβαια τι να περιμένεις από τον κάθε Στυλιάρα όταν πριν λίγο καιρό είχαμε δει το "καμάρι" της Ελληνικής διαιτησίας Τ.Κάκο να βγάζει κίτρινη κάρτα στον Αγκάνθο επειδή σήκωσε τη φανέλα του λίγο πιο ψηλά από όσο επιτρέπει ο κανονισμός για να φανεί το "αντίο" προς τον μικρό αδικοχαμένο Άγγελο...

Όλο και πιο κουραστικό γίνεται να παρακολουθείς επόπτες να βλέπουν ακόμη και την λεπτομέρεια, διαιτητές να βγάζουν κόκκινες ακόμη και για στραβές ματιές και κάθε μηχανισμός της αθλητικής δικαιοσύνης να ενεργοποιείται όταν είναι να λειτουργήσει εις βάρος του ΑΡΗ. Καταστάσεις που επί χρόνια βιώνουμε στο πετσί μας αλλά ίσως φέτος να μας πονάνε περισσότερο κυρίως λόγω της ανυπαρξίας μας σε όλα τα επίπεδα. Αυτό που δεν χωνεύεται με τίποτα και δεν αντέχεται άλλο είναι να βλέπεις αυτή την ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, με παίκτες να τρέχουν χωρίς λόγο και να τα παρατάνε από το ημίχρονο δείχνοντας να έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα της ήττας από τα αποδυτήρια. 

Δεν χωράει πολύ κριτική το σημερινό παιχνίδι μιας και καταφέραμε άλλη μια ομάδα που βρίσκεται στις χαμηλές θέσεις του βαθμολογικού πίνακα να την κάνουμε να μοιάζει ομάδα Champions League έτοιμη να αλλάξει ρότα, να αφήσει την κουραστική μάχη της παραμονής και να κυνηγήσει μεγαλύτερα πράγματα. Έτσι έμοιαζε ο Πλατανιάς, έτσι έμοιαζε ο Λεβαδειακός, έτσι έμοιαζαν τα Γιάννενα και ίσως και έτσι να έμοιαζε και η Βέροια αν δεν έμενε τελικά με 9 παίκτες. Και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό από όλα. Ακόμη πιο ανησυχητικό και από την βαθμολογική μας συγκομιδή και θέση. Όταν λοιπόν σχεδόν όλοι όσους έχεις να ανταγωνιστείς σου κάνουν πλάκα τότε το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο... Τραγικά μόνος ο Αγκάνθο στην επίθεση που δικαιολογημένα αγανάκτησε και ζήτησε να βγει έξω, ανύπαρκτος και πάλι ο Κοέλιο, πολύ λίγος ο Παπαστεργιαννός, ανέκδοτο ο Παπαζαχαρίας στην άμυνα, άξιος συμπαραστάτης του ο Γιαννίτσης, χαμένος και πάλι ο Καζναφέρης και κάπως έτσι κινήθηκαν και οι υπόλοιποι σε μια εμφάνιση ακόμη χειρότερη από αυτή απέναντι σε Πλατανιά και Γιάννενα. 10 άτομα να κατέβαζες από την κιτρινόμαυρη κερκίδα ανεξάρτητα από ηλικία και κιλά πιο πολύ πάθος, πείσμα και ποδοσφαιρικό εγωισμό θα έβγαζαν. 

Και επειδή από αύριο ξεκινάει η προπονητολογία και πάλι, θα ασχοληθώ και εγώ με τους προπονητές μας που δυστυχώς δεν μπόρεσαν ούτε να διαβάσουν το παιχνίδι από πριν αλλά ούτε και να προσφέρουν κάποια βοήθεια κατά την διάρκεια του αγώνα. Με ανόητες εμμονές στα "δικά τους παιδιά", εγκληματικός αποκλεισμός συγκεκριμένων παικτών την ίδια στιγμή που άλλοι δεν βγαίνουν από την 11αδα ανεξάρτητα από την απόδοση τους. Ο Παντίδος την πλήρωσε στην άμυνα για να παίξει ο Γιαννίτσης όταν ο Παπαζαχαρίας(για τον οποίο αρκετοί φίλοι του blog επέμεναν ότι δεν έχει θέση ούτε σε αυτόν ΑΡΗ) εδώ και αρκετές αγωνιστικές κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο. Μέχρι και τον Παπαδόπουλο τον έκανε να μοιάζει με Ρονάλντο... Ενώ ο Νταμαρλής που και αυτός όπως ο Παντίδος ξεκίνησε καλά το πρωτάθλημα εξαφανίστηκε την ίδια στιγμή που ο "έμπειρος" Κοέλιο περνάει για ακόμη ένα παιχνίδι απαρατήρητος. Και ενώ δεν έχεις ένα σύστημα να αναπτυχθείς, να ανεβείς σαν φυσιολογική ομάδα και προτιμάς τις μακρινές μπαλιές μήπως και κατά τύχη κάνει κανα μαγικό ο Αγκάνθο δεν δοκιμάζεις να βάλεις τον Καπετάνο ακριβώς όπως τον έβαλες με τα Γιάννενα που σου έβγαλε αρκετά καλά γεμίσματα και σου εκτελούσε τα στημένα πολύ καλύτερα από ότι είδαμε σήμερα όπου κάθε στημένο πέρασε αδιάφορο. Αυτό που ακόμη δεν μπορώ να κατανοήσω είναι τι ακριβώς έγινε όταν πέρασε ο Ψυχογιός γιατί ξαφνικά η δεξιά πλευρά άδειασε και μονίμως ένας ή και 2 παίκτες του Πανθρακικού ήταν αφύλακτοι από εκείνη την πλευρά. Τελικά αρέσει δεν αρέσει αυτές οι τελευταίες αγωνιστικές δικαιώνουν στο απόλυτο τον Μάκη Κατσαβάκη για ότι επιχείρησε να κάνει στον φετινό ΑΡΗ. Και τι ήταν αυτό? Πρώτον να επιβάλλει μια πειθαρχία στα αποδυτήρια βλέποντας τους "παλιούς" να έχουν πάρει αέρα και δεύτερον να στρώσει την ομάδα ξεκινώντας από την άμυνα. Ήταν φανερό ότι είχε αφήσει το μεσοεπιθετικό παιχνίδι στην άκρη γιατί πάλευε με το υλικό που είχε στην διάθεση του να φτιάξει την άμυνα και με αυτήν ως βάση να πορευθεί στο πρωτάθλημα. Εμείς όμως ως ανυπόμονοι και απαιτητικοί οπαδοί θέλαμε να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε παραπάνω πράγματα από το να κλεινόμαστε στην άμυνα και να παίζουμε κλεφτοπόλεμο ή να μαζεύουμε βαθμό βαθμό κρατώντας το μηδέν. Και να τα αποτελέσματα... να σου κάνουν πλάκα ο Πανθρακικός, τα Γιάννενα και ο Πλατανιάς!

Για τα αλάνια της κερκίδας ότι και να πούμε είναι λίγο. Πραγματική κατάθεση ψυχής! Θα ήθελα όμως να παρακαλέσω όλους αυτούς που βρέθηκαν στην Κομοτηνή και τώρα θα έχουν πάρει τον δύσκολο δρόμο της επιστροφής αυτή την τρέλα να έρθουν να την βγάλουν εδώ έξω από το Κλ.Βικελίδης απαιτώντας λύσεις εδώ και τώρα. Να απαιτήσουν να σταματήσουν τα ψέματα, να ξεκινήσει ο έλεγχος και όσοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αυτού του ιστορικού συλλόγου ή δεν έχουν να προσφέρουν απολύτως τίποτα να εξαφανιστούν. Υπάρχει χρόνος να σωθεί η χρονιά αλλά όχι έτσι. Όχι με μισόλογα, όχι με ψέματα, όχι με σπασμωδικές κινήσεις. 6 μήνες πέρασαν από το καλοκαίρι και τίποτα απολύτως δεν έχει διορθωθεί, αντιθέτως αυτή η στασιμότητα επηρεάζει άπαντες στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ. Και επειδή αυτοί όλοι ως γνωστόν είναι θρασύδειλοι περιμένω από αύριο να ακούσω συγκλονιστικές εξελίξεις. Από τον έλεγχο που ξεκινάει, παραιτήσεις για προσωπικούς λόγους, υποψήφιους για διοίκηση πρωτοδικείου μέχρι και ορισμό έκτακτης γενικής συνέλευσης στην ΚΜΑ... Τέτοια ανθρωπάκια κουμαντάρουν τον ΑΡΗ που για να κάνουν το σωστό πρέπει να φάμε 4 γκολ ώστε να αρχίσουν να νιώθουν την ανάσα του οργισμένου κόσμου.

Πριν αρχίσει αυτό το παιχνίδι οι γνώμες των φίλων της ομάδος ήταν χωρισμένες στην μέση με την μια πλευρά να θέλει τον ΑΡΗ όσο πιο δυνατό γίνεται ώστε να μην αυξηθεί και άλλο η διαφορά ενόψει πλέιοφς και η άλλη πλευρά να μην θέλει να ρισκάρει την συμμετοχή κάποιου σημαντικού παίκτη στον μεγάλο τελικό του ΟΑΚΑ. Μάλιστα η δεύτερη άποψη ενισχύθηκε ακόμη πιο πολύ όταν έγινε γνωστό το όνομα του διαιτητή της αναμέτρησης Ντάκου που αρκετές φορές στο παρελθόν μας είχε προβληματίσει με τα σφυρίγματα του και τις περίεργες διαιτησίες του κυρίως σε παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό. Δυστυχώς σήμερα για ακόμη μια φορά γίναμε μάρτυρες μια διαιτησίας που σε μεγάλο βαθμό έκρινε το αποτέλεσμα εαν σκεφτεί κανείς οτι είχαμε ένα υπερβολικό πέναλτι με το οποίο έκανε το 2-1 ο Ολυμπιακός, μια απίστευτη αποβολή στον Αράνο που μας άφησε με 10 παίκτες και έναν μη καταλογισμό πέναλτι στην μεγάλη ευκαιρία του Κόκε που η μπάλα σταματάει στο απλωμένο χέρι του αμυντικού του Ολυμπιακού πάνω στην γραμμή, φάση στην οποία δεν έχει την παραμικρή σημασία εαν έγινε εσκεμμένα ή όχι μιας και με το χέρι ανακόπτεται η πορεία της μπάλας προς τα δίχτυα.  Τώρα βέβαια αυτό που "πόνεσε" πιο πολύ ήταν η "προγραμματισμένη" αποβολή του Αράνο που θα χάσει τον τελικό και η αλήθεια είναι οτι δεν υπάρχει παίκτης που να μπορεί να καλύψει επάξια το κενό του. Μια αποβολή που μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει. Κάτι τέτοιες στιγμές που στο πρωτάθλημα της Σούπα-λίγκας είναι πάρα πολλές μας δικαιώνουν όλους εμάς τους γραφικούς μιας και είναι η ζωντανή απόδειξη οτι όλα αυτά που λέγονται και ακούγονται απο εδώ και απο εκεί είναι κάτι παραπάνω απο καφενειακές συζητήσεις. Κατα τα άλλα με δεδομένες τις συνθήκες του αγώνα μπορώ να πώ οτι παίξαμε αρκετά και αν δεν ήμασταν τόσο τσαπατσούληδες στην τελική προσπάθεια άνετα φεύγαμε τουλάχιστον με το Χ αν όχι με την νίκη μιας και ο Ολυμπιακός για άλλο ενα παιχνίδι ήταν μετριότατος. Αυτό που με άγχωσε κατα την διάρκεια του αγώνα ήταν η συμμετοχή βασικών παικτών και ο φόβος για πιθανό τραυματισμό ή αποβολή τους απο τον πάντα σε ετοιμότητα Ντάκο. Τώρα εαν αυτή η φάση του Αράνο ήταν αποβολή τότε εκείνη η αγκωνιά  του Χριστοδουλόπουλου στον Χαβίτο που δεν τιμωρήθηκε καν θα έπρεπε να απαγχονισμός για τον παίκτη του Παναθηναϊκού... Αυτός που φαντάζει ο πιο πιθανός αντικαταστάτης του Αράνο είναι ο Κρίστι Βαγκέλι που σήμερα ήταν απο τους χειρότερους παίκτες της ομάδος με την πλευρά απο την οποία αγωνιζόταν να αποτελεί μόνιμη "τρύπα". Βέβαια ο Βαγκελι έχει δείξει τις ικανότητες του σε πολλά παιχνίδι και θέλω να πιστεύω οτι σήμερα βρέθηκε απλά σε μια κακή ημέρα. Αυτός που σκόρπισε χαμόγελα με την απόδοση του και κέρδισε δικαιολογημένα και τα εύσημα απο τον Έκτορ Κούπερ ήταν ο Μιχάλης Σηφάκης που είπε όχι σε σημαντικές ευκαιρίες των παικτών του Ολυμπιακού. Λίγη σημασία έχουν πλέον όλα αυτά μιας και απο αύριο μπαίνουμε για τα καλά σε ρυθμούς τελικού όπου εκεί περιμένουμε απο τους παίκτες μας να τα δώσουν όλα και να μας φέρουν το πολυπόθητο τρόπαιο! VAMOS ΚΥΠΕΛΛΟ!