Με την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων να είναι προ των πυλών όλοι μας ανυπομονούμε να δούμε τον ΑΡΗ της νέας χρονιάς να κερδίζει, να προχωράει στην Ευρώπη και να κάνει μια πορεία κόντρα στο «μούδιασμα» του καλοκαιριού. Η  πρόσληψη του Ρόμπερτ Παλίκουτσα αλλά και ο τρόπος που κινείται η ομάδα στις μεταγραφές φέτος επιβεβαιώνει την αλλαγή φιλοσοφίας και δείχνει ότι ο ΑΡΗΣ προσπαθεί να ακολουθήσει δειλά δειλά ένα πλάνο ποδοσφαιρικού εξορθολογισμόυ.  Σίγουρα υπάρχουν ερωτηματικά και ανορθογραφίες σε αυτή την προσπάθεια με τις «ρεαλιστικές συνθήκες» να είναι τα εμπόδια σε κάθε λογική σκέψη.

ΑΛΛΑΓΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΤΟΛΗ ΤΕΡΖΗ

Απότομη στροφή στην λογική του Θόδωρου Καρυπιδή θυμίζοντας κάτι από τα παλιά… και συγκεκριμένα στην χρονιά όπου αγωνιζόμασταν στην δεύτερη κατηγορία όπου εμπιστεύτηκε το δίδυμο Σπανού – Μυροφορίδη. Δηλαδή ενός προπονητή χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές αλλά γνώστη των χαμηλών κατηγοριών και ενός τεχνικού διευθυντή που και αυτός με τη σειρά του ήξερε καλά τις απαιτήσεις της συγκεκριμένης κατηγορίας. Ο ΑΡΗΣ εκείνη την χρονιά πήρε αυτό που ήθελε και άπαντες κρίθηκαν πετυχημένοι. Με την ίδια λογική επιλέχθηκε η παραμονή του Τόλη Τερζή στη θέση του προπονητή, με το βάρος όμως του σχεδιασμού να πέφτει στον Παλίκουτσα. Ναι μεν τα βιογραφικά έχουν το ειδικό βάρος τους  και του Τερζή είναι ελαφρύ… αλλά στον μαγικό χώρο του ποδοσφαίρου έχουμε δει πολλές φορές αυτή η ευκαιρία να αξιοποιείται από άπειρους προπονητές. Συν φυσικά ότι για να μπορέσει ένας καλός προπονητής να βγάλει την δουλειά του, πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες. Και από ότι φαίνεται ο ΑΡΗΣ φέτος πάει να βάλει τις βάσεις για αυτές τις συνθήκες. Κάπως έτσι προτιμήθηκε ο Τερζής μιας και αναμφίβολα γνωρίζει από πρώτο χέρι τα θέλω και τα πλάνα του προέδρου αλλά και τη σχέση του με τον νέο τεχνικό διευθυντή.

ΜΕΙΩΣΗ ΜΠΑΤΖΕΤ Ή ΑΛΛΙΩΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΜΕ ΜΕΙΩΜΕΝΟ ΡΙΣΚΟ

Γύρω στις 16 μεταγραφές θα χρειαστούν συνολικά όπως όλα δείχνουν για να συμπληρωθεί το φετινό ρόστερ με τις 13 από αυτές να έχουν ήδη γίνει. Χαμηλότερης αξίας συμβόλαια, νεαρότεροι ηλικιακά , χωρίς την ταμπέλα του σταρ. Παίκτες που ναι μεν έχουν κάποιες περγαμηνές αλλά το βιογραφικό τους από μόνο του δεν σε πείθει. Το αν μέσα στο γήπεδο θα βγάζουν φωτιές θα πρέπει να περιμένουμε να το δούμε αλλά σίγουρα πρόκειται για παίκτες που έχουν όρεξη να παίξουν ποδόσφαιρο και να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία που τους δίνει ο ΑΡΗΣ. Οι πωλήσεις παικτών των τελευταίων ετών φαίνεται να έχουν ανοίξει την όρεξη του Καρυπίδη και πλέον η δυνατότητα εξέλιξης και μεταπώλησης παίζει σημαντικό ρόλο στον αγωνιστικό σχεδιασμό της ομάδας. 

ΤΑ ΛΑΘΗ, ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ»

Οι πολλές αλλαγές προπονητών, διευθυντών και πλάνων τα τελευταία χρόνια έφεραν την ομάδα στο σημείο να έχει ελάχιστες σταθερές πάνω στις οποίες θα μπορούσε να χτίσει αυτά που έχει στο μυαλό του. Λίγοι μείνανε από πέρσι ενώ και σημαντικοί παίκτες που παραμείνανε οι καταστάσεις τους έχουν αποπροσανατολίσει και η σκέψη τους ίσως να είναι μακριά από τα θέλω του ΑΡΗ. Πάλμα και Γκρέι είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα με το μέλλον τους να εξακολουθεί να παραμένει αβέβαιο.  Από την άλλη ακόμη και κενά στο ρόστερ που ήταν εξαρχής γνωστά όπως αυτά των αμυντικών χαφ, των στόπερ και του κεντρικού επιθετικού καλύπτονται με επικίνδυνα αργούς ρυθμούς. Και με αυτούς τους ρυθμούς η προετοιμασία στο εξωτερικό κρίθηκε αχρείαστη κάτι που ναι μεν δεν ταιριάζει σε έναν επαγγελματικό σύλλογο όπως είναι ο ΑΡΗΣ αλλά έχει και μια λογική βάση μιας και οι παίκτες που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν την ομάδα εξαρχής στην προετοιμασία δεν ήταν αρκετοί. Η περίπτωση Αηδόνη δείχνει ότι ακόμη και αυτός ο μεγάλος αριθμός μεταγραφών που έχουν γίνει ίσως στην πράξη να είναι πολύ μικρότερος. Αν όλες αυτές τις αστοχίες και παραλείψεις θα θέλαμε να τις δούμε μέσα από ένα θετικό πρίσμα τότε αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός πλάνου ετών. Φέτος μπαίνουν οι βάσεις και η συνέχεια θα είναι πολύ διαφορετική.

ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Αν κάτι μας έχει μείνει όλα αυτά τα χρόνια ενασχόλησης με τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ είναι ότι τα πάντα και οι πάντες κρίνονται μέσα στο γήπεδο. Εκεί φαίνονται τα βαριά συμβόλαια αν αξίζουν τα χρήματα τους, εκεί φαίνονται τα γεμάτα βιογραφικά αν κρύβουν αλήθειες ή όχι και εκεί θα φανεί αν ο φετινός ΑΡΗΣ με μια νέα φιλοσοφία μπορεί να πετύχει. Όλα τα υπόλοιπα είναι θεωρητικά, λαϊκής κατανάλωσης. Η αντίπαλος δεν μας  τρομάζει αλλά ο βαθμός ετοιμότητας του ΑΡΗ μας για την ώρα προβληματίζει. Παίρνουμε τη νίκη-μισή πρόκριση και κερδίζουμε χρόνο και αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Αν η εμφάνιση απέναντι στον Παναθηναϊκό δεν έπεισε πολλούς για την πρόοδο της ομάδας κόντρα στον ΟΦΗ παρά το ανεπιτυχές και πάλι αποτέλεσμα ήταν εμφανές ότι κάτι έχει αλλάξει προς το καλύτερο από την στιγμή που ανέλαβε ο Πάρντιου. Φυσικά και η δυσαρέσκεια που υπάρχει για την αναποτελεσματικότητα είναι απολύτως κατανοητή μιας και μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ με υψηλούς στόχους οφείλει να λειτουργεί πιο κυνικά και να μαζεύει βαθμούς ακόμη και στην κακή ημέρα της.  Ως επιβεβαίωση όλων όσων μας προβληματίζουν τις τελευταίες εβδομάδες ήρθε και η επίσημη δήλωση του Καρυπίδη που δεν δίστασε να πει τα πράγματα με το όνομα τους.

Η «ΑΠΟΛΟΓΙΑ» ΚΑΡΥΠΙΔΗ, ΟΙ ΥΨΗΛΟΙ ΣΤΟΙΧΟΙ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ ΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥΣ

Όταν έχεις τόσο μεγάλη βαθμολογική διαφορά από τις 2 πρώτες θέσεις αυτονόητο είναι ότι τα όνειρα και οι φιλοδοξίες που υπήρχαν το καλοκαίρι έχουν πεταχτεί στα σκουπίδια. Δεν έχει να κάνει με το αν θα το πει ο επικεφαλής της ΠΑΕ ή ο προπονητής αλλά έχει να κάνει με την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα. Το ίδιο ισχύει και με τους υψηλούς στόχους όπως τέθηκαν από επίσημα χείλη. Στόχοι που δεν τέθηκαν έτσι απλά επειδή μια μέρα ξύπνησε με κέφια ο Καρυπίδης και μερικοί «ρομαντικοί» φίλοι της ομάδας που θέλουν όπως όλοι μας τίτλους και τον ΑΡΗ στο Champions League αλλά τέθηκαν επειδή ο ΑΡΗΣ προοδεύει τα τελευταία χρόνια και αγωνιστικά δείχνει ότι μπορεί να κοιτάει στα μάτια όλους αυτούς που μονοπωλούν την κορυφή και τους τίτλους στο ελληνικό πρωτάθλημα. Δηλαδή αν αγωνιστικά τα τελευταία χρόνια οι big-πορδ ξεκινάνε με στόχο το ντάμπλ γιατί όχι και ο ΑΡΗΣ;  Μα γιατί ο ΑΡΗΣ εξωαγωνιστικά είναι αδύναμος και αυτό φαίνεται με κάθε ευκαιρία θα πει κάποιος αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα που δεν αφορά μόνο τον ΑΡΗ αλλά όλο το ελληνικό ποδοσφαιρικό οικοδόμημα. Βάσει της εικόνας των προηγούμενων ετών μέσα στο γήπεδο ο ΑΡΗΣ δικαιούται να ονειρεύεται και αυτό ακριβώς συνέβη το καλοκαίρι. Και ξανά βάσει της εικόνας του σήμερα ο ΑΡΗΣ αναγκάζεται να κοιτάει αποκλειστικά το ευρωπαϊκό εισιτήριο και το κύπελλο της Ελλάδος είτε μας αρέσει είτε όχι.

ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ Ο ΠΑΡΝΤΙΟΥ

Ποτέ στο PlanetARIS.gr δεν μένουμε στο τελικό αποτέλεσμα ιδίως όταν αυτό δεν σου χαρίζει τίτλους ή προκρίσεις και για αυτό δεν πρόκειται να το κάνουμε ούτε τώρα.  Αντιθέτως καλό είναι να σταθούμε στην παρουσία του Ετεμπό, στην αξιοποίηση του Οντουμπάτζιο, στην «λύση» Ενκουλού, στην άνοδο του Νταμπό(ναι αυτόν που γιουχάραμε) και στην «επιστροφή» του Ματέο Γκαρσία. 5 σημεία αναφοράς της εποχής Πάρντιου που έρχονται να κουμπώσουν με τα καλά στοιχεία που προϋπήρχαν αλλά και αυτά που αναμένεται να βελτιωθούν όπως πχ. ο Γκαρθία και ο Γκρέι. Αυτά βλέπει ο Άλαν Πάρντιου και με ευκαιρία μιλάει για την βελτίωση της ομάδας παρά τα αρνητικά αποτελέσματα και σε αυτά είναι προτιμότερο να επικεντρωθούμε και εμείς.

ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΙΣ ΛΥΣΕΙΣ ΛΙΓΟΙ

Δεν χρειάζεται να είσαι κάποιος ποδοσφαιρικός γκουρού για να διαπιστώσεις τα λάθη που έχουν γίνει στον μεταγραφικό σχεδιασμό του ΑΡΗ αλλά και των υπολοίπων ομάδων που αποζητούν την κορυφή. Τα λιγότερα λάθη με διαφορά φέτος τα έχει κάνει ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ που σε συνδυασμό με τις «εξωαγωνιστικές βάσεις» που έχουν εξαργυρώνουν το πιο ορθολογικό αγωνιστικό πλάνο τους σε σχέση με τους υπόλοιπους. Και πάλι ευθύνη του Καρυπίδη είναι να τα διορθώσει και να μην τα επαναλάβει. Και όσο πρόβλημα και αν είναι η ελλιπής στελέχωση της ΠΑΕ η ουσία έχει να κάνει με την αγωνιστική φιλοσοφία του συλλόγου. Δηλαδή το αν η πρόσληψη ενός τεχνικού διευθυντή και κάποιου συμβούλου επί του αγωνιστικού στη διοίκηση έχει να κάνει με την μετατόπιση της ευθύνης από το πρόσωπο του Καρυπίδη τότε δεν κάνουμε απολύτως τίποτα.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΤΡΟΜΗΤΟ

Η ατέρμονη συζήτηση γύρω από το πλήθος των λαθών του καλοκαιρινού σχεδιασμού και η επίσημη δήλωση Καρυπίδη σε συνδυασμό με τις βαθμολογικές απώλειες από το ξεκίνημα της σεζόν έχουν αποπροσανατολίσει σε μεγάλο βαθμό όλους μας αλλά και την ίδια την ομάδα. Όσο πιο γρήγορα μπει ένα τέλος σε όλο αυτό και επιτρέψουμε στον Άλαν Πάρντιου και στους παίκτες του να επικεντρωθούν καθαρά στις αγωνιστικές υποχρεώσεις του τόσο γρηγορότερα αυτή η περιβόητη βελτίωση θα αρχίζει να εξαργυρώνεται. Το restart δεν έγινε με τον ΟΦΗ, ας γίνει λοιπόν κόντρα στον Ατρόμητο. Κάποια στιγμή πρέπει να ξεκινήσουμε… ΠΑΜΕ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΠΛΟ!

ΥΓ. Έτσι απλά και ελληνικά έγινε η δουλίτσα με την τιμωρία του Ζερβίνιο... Τιμωρία 2 αγωνιστικών από το πουθενά, μείωση της ποινής κατόπιν έντασης. Τι και αν ο παίκτης μπορεί να έκανε την διαφορά κόντρα στον ΟΦΗ; θεωρητικό σενάριο θα πει κάποιος. Αν παίξει και σκοράρει πάντως σήμερα θα μας πουν τελικά ότι ήταν και σκάνδαλο!

Πιστός σε ότι μας έχει συνηθίσει ως τώρα ο Θόδωρος Καρυπίδης κατάφερε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να κάνει μπάχαλο  την ομάδα παρόλο που υπήρχε και το σημαντικό ντέρμπι με τον συμπολίτη. Το ότι δεν άφησε τον Μπούργος να «καεί» ή να «λυτρωθεί» στο ντέρμπι έδειξε και το μέγεθος της δυσαρέσκειας που είχε στο πρόσωπο του πρώην προπονητή μας. Η επικοινωνιακή τρικυμία γύρω από προπονητές και παίκτες  που ακολούθησε έχει την υπογραφή του Καρυπίδη όπως όμως έχει και η επιλογή του Άλαν Πάρντιου που φέρνει έναν άνεμο Premier League στην ομάδα μας.

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΚΗ

Καμία λογική δεν υπήρχε γύρω από την απόλυση του Μπούργος ακόμη και αν ο πρώην προπονητής μας είχε κάνει κάποια χοντρά λάθη και έδειχνε αδυναμία στο να βρει λύσεις στα ουσιαστικά αγωνιστικά προβλήματα της ομάδος. Δεν γίνεται όμως να τον διώχνεις μόλις στη 2^η αγωνιστική του πρωταθλήματος και μετά από ένα συν πλην Νικών-Ηττών που είχε θετικό πρόσημο. Όταν μάλιστα αυτή την παράλογη τακτική αλλαγής προπονητών την έχεις κάνει ξανά και ξανά και δεν σου βγαίνει  τότε μάλλον το πρόβλημα δεν είναι οι προπονητές αλλά η όλη λειτουργία της ομάδος. Αν σε αυτό το τελευταίο προσθέσουμε και τις δηλώσεις του προέδρου για την διεκδίκηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου πριν την έναρξη των εγχώριων διοργανώσεων τότε το πάζλ  της απόλυτης τρικυμίας συμπληρώνεται.

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΜΩΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΣΤΟΜΑΤΑ

Όπως ακριβώς μας έχει συνηθίσει ο Καρυπίδης στις παράλογες κινήσεις με τις αλλαγές προπονητών και τις μεταγραφές χωρίς καν να υπάρχει προπονητής ή κάποιος άλλος «ποδοσφαιράνθρωπος» με αυτόν τον ρόλο έτσι μας έχει συνηθίσει στο τέλος με τις κινήσεις του να κερδίζει τις εντυπώσεις.  Εντυπώσεις που κέρδισε με την επιλογή ενός προπονητή όπως είναι ο Άλαν Πάρντιου με μια σπουδαία καριέρα στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη! Μια ακόμη κίνηση με άρωμα Premier League που επιβεβαιώνει ότι ο ισχυρός άνδρας της ΠΑΕ θέλει να δοκιμάσει νέα πράγματα και να εκμεταλλευτεί στον μέγιστο βαθμό την «πόρτα» που άνοιξε στην αγγλική αγορά. Το αν θα πετύχει ο νέος προπονητής στην ομάδα θα φανεί μέσα στο γήπεδο, το βέβαιο όμως είναι ότι πρόκειται για μια εξαιρετική επιλογή που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει.

ΤΑ ΛΑΘΗ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΧΑΝΟΝΤΑΙ

Και αν και το «δις εξαμαρτείν» το πληρώνει ο ίδιος ο Καρυπίδης από την τσέπη του οι βαθμοί που χάνονται  δύσκολα αναπληρώνονται. Το χαστούκι από τον Παναιτωλικό λειτούργησε σαν μια αφύπνιση αλλά όπως φάνηκε μέσα στο γήπεδο κόντρα στον συμπολίτη πετάξαμε 2 εύκολους βαθμούς.  Μια ισοπαλία που ήρθε όχι μόνο γιατί χάθηκε το πέναλτι από τον Γκρέι αλλά και γιατί αντί η ομάδα να κοιτάει πώς να βελτιωθεί και να καλύψει τα κενά της αναλώθηκε σε μια προπονητολογία και μια μεταγραφολογία που «ακύρωνε» ένα μεγάλο κομμάτι του έμψυχου υλικού της ομάδος μόλις από την 3^η αγωνιστική.  Πλέον στην Τρίπολη η ομάδα καλείται υπό τις οδηγίες του Τερζή και το βλέμμα του Πάρντιου να επιστρέψει στις νίκες  ώστε να μην χάσει από νωρίς την επαφή με την κορυφή.  Το είδαμε και πέρσι με το σκανδαλώδες -6 ότι λειτουργεί σαν βαρίδιο. Για αυτό νίκη και μόνο νίκη ώστε να επανέλθει η ομάδα στον σωστό δρόμο! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ για το διπλό!

ΥΓ. Όταν τα αυτονόητα όπως το ότι ο νέος προπονητής μας θα έχει και δικούς του βοηθούς  παρουσιάζεται ως είδηση τότε καταλαβαίνει και ο πιο αδαής την ανοργανωσιά που διακατέχει το αγωνιστικό τμήμα.

Μετά την αποχώρηση παικτών όπως ο Γκάμα, ο Σάσα, o Σούντγκρεν, ο Μπερτόγλιο, ο Σάκιτς, ο Γκάνεα και πιθανόν και ο Ματίγια αλλά και τον ερχομό 7 νέων παικτών ως τώρα δεν μπορούμε να μιλάμε για τίποτα παρά για ένα τέλος εποχής  και μια ριζική ανανέωση με στόχο φυσικά το βήμα παραπάνω. Δεν είναι κακό η καρδιά του κόσμου να παραμένει ρομαντική και να σκέφτεται «Γκάμα ψυχάρα για πάντα Αρειανάρα» αλλά πολλές φορές πέρα από τους ρομαντικούς υπάρχει και η ωμή πραγματικότητα που θέλει τον ΑΡΗ να μην μένει σε πρόσωπα και να κοιτάει πάντα μπροστά, στοχεύοντας πάντα ψηλότερα. Ψηλότερα από εκεί που αυτοί οι παίκτες (μαζί με άλλους που αγαπήθηκαν  τα τελευταία χρόνια) μας έφθασαν καταθέτοντας σώμα και ψυχή μέσα στα γήπεδα φορώντας τη φανέλα με το σήμα του Θεού του πολέμου!

Η ΠΩΛΗΣΗ ΚΑΜΑΡΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ

Αν και η προπαγάνδα κατά του Καρυπίδη και το αφήγημα του «αφεντικού» Ολυμπιακού εκ των συνθηκών φθίνει δεν παύει ακόμη πολλοί φίλοι της ομάδος να πέφτουν στην παγίδα αγνοώντας τα προφανή και στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ως οπαδός πάντα στην ιεραρχία του «καλού του συλλόγου» μέσα στο μυαλό μου έχω στην  κορυφή το αγωνιστικό μιας και η ομάδα που παρουσιάζουμε μέσα στο γήπεδο είναι σε μεγάλο βαθμό ο καθρέφτης του οικοδομήματος που λέγεται ΑΡΗΣ. Στον ΑΡΗ λοιπόν που παρακολουθήσαμε την τελευταία αγωνιστική σεζόν υπήρχε η τρανταχτή μεταγραφή του Καμαρά που από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή πάλευε να πείσει ότι άξιζε τον ντόρο που έγινε το περασμένο καλοκαίρι. Σίγουρα βοήθησε την ομάδα ο Καμαρά ωστόσο νομίζω ότι η απόσταση από τις προσδοκίες που υπήρχαν και την εντύπωση ότι πρόκειται για έναν παίκτη που θα λύσει το πρόβλημα στο σκοράρισμα ήταν μεγάλη. Μάλιστα ο τρόπος που αγωνίζεται ο Καμαρά έκανε ξεκάθαρο ότι ο παίκτης δεν έχει το γκολ στο μυαλό του αλλά περισσότερο την δημιουργία για τους συμπαίκτες του κάτι που από μόνο του δείχνει ότι δεν κολλούσε στον ρόλο για τον οποίο προοριζόταν. Ακόμη και έτσι κατάφερε να έχει θετική επίδραση στο παιχνίδι μας αλλά και να τραβήξει τα βλέμματα πάνω του με το ταλέντο και την μαχητικότητα του.

ΕΚΑΝΕ ΔΙΑΝΑ ΣΤΙΣ «ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΕΣ» ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ

Η  πρόταση από τον Ολυμπιακό σήμαινε αυτομάτως ότι ο ΑΡΗΣ στις συναλλαγές του στο χρηματιστήριο του ποδοσφαίρου έκανε διάνα! Απλά μαθηματικά που δεν χρειάζονται επεξήγηση.  Αν στα οικονομικά οφέλη προσθέσεις και τον αστερίσκο ότι ο παίκτης παρά την αξία του δεν ήταν αυτό που ταίριαζε στην ομάδα μας τότε μιλάμε για ένα εξαιρετικό deal. Και χωρίς φυσικά να ξεχνάμε τα αυτονόητα ότι το Ελληνικό πρωτάθλημα για έναν «μη ξοφλημένο» παίκτη είναι απλά ένα σκαλοπάτι για ένα πιο σοβαρό πρωτάθλημα και όσο και αν δεν μας αρέσει να το λέμε… σε αυτό το ξεπεσμένο τραγελαφικό ελληνικό ποδόσφαιρο, η καλύτερη «βιτρίνα» είναι αυτή του Ολυμπιακού. Οπότε πρέπει να επιλέξεις σαν ομάδα αν θα αποδεχθείς αυτόν τον ρόλο, ακολουθώντας τις τάσεις του σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαίρου ή θα παραμείνεις με μια απαρχαιωμένη σκέψη με «καρφιτσωμένα δελτία» ή τεράστιες προσφορές σε παίκτες που δεν τις άξιζαν μόνο και μόνο για το πρεστίζ κάνοντας τεράστια οικονομική και «ηθική» ζημιά στο σύλλογο.   Γιατί όπως ωραία λέμε ότι ο ΑΡΗΣ άνοιξε πόρτες με κορυφαία γραφεία μάνατζερ παγκοσμίως και ψωνίζει από μια από τις καλύτερες αγορές όπως είναι η Αγγλία  έτσι εύκολα αν δεν είσαι συνεργάσιμος οι πόρτες κλείνουν. Συν φυσικά υπάρχουν και τα θέλω του παίκτη με τον άγραφο κανόνα του ποδοσφαίρου να λέει ότι ο παίκτης που δεν θέλει να μείνει δεν μπορείς να τον κρατήσεις.

ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΑ ΑΠΟΚΤΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΕΠΙΠΕΔΟ

7 νέα μεταγραφικά αποκτήματα ως τώρα και συνεχίζει το τεχνικό τιμ μαζί με τον πρόεδρο να ψάχνει για τους κατάλληλους που θα μπορούν να αποτυπώσουν την αγωνιστική φιλοσοφία του Μπούργος στο γήπεδο. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο πέρα από τα ατομικά στοιχεία ενός ποδοσφαιριστή εξίσου σημαντικό ρόλο και ίσως και σημαντικότερο παίζει η προσαρμογή του στο σύστημα της ομάδος και στη φιλοσοφία του προπονητή του. Και αυτό ακριβώς ευελπιστούμε φέτος να πετύχουμε. Το γήπεδο είναι ο απόλυτος κριτής για τους πάντες αλλά στα «χαρτιά» φαίνεται ότι έχουμε κάνει ταιριαστές επιλογές, με δυνατό βιογραφικό και εμπειρία από πρωταθλήματα πολύ πιο σοβαρά από το ελληνικό και αυτό κάνει τη διαφορά. Ακόμη και αν διαβάζοντας το βιογραφικό ενός παίκτη σταθείς στον σημαντικό τραυματισμό του και την πολύμηνη απουσία του από τους αγωνιστικούς χώρους, δεν είναι λογικό στη συνέχεια να προσπερνάς το γεγονός ότι αυτός ο παίκτες επέστρεψε και ενσωματώθηκε με ενεργό ρόλο σε μια ομάδα της Αγγλίας. Εκτός και αν πιστεύετε ότι οι αγγλικές ομάδες τουλάχιστον των πρώτων κατηγοριών επιλέγουν παίκτες με πολύ χαλαρά κριτήρια και τους επιτρέπουν να υπολειτουργούν μέσα στην καθημερινότητα της ομάδος  όπως για παράδειγμα γίνεται στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν. Ο Γκρέι ξεχωρίζει από τους νεοαποκτηθέντες μιας και μοιάζει ακριβώς αυτό που ψάχνουμε για την επίθεση και το γκολ. Ενώ και τα μπακ που έχουν αποκτηθεί φαίνεται να έχουν μια ποιότητα που έλειπε τα τελευταία χρόνια παρόλο τις φιλότιμες προσπάθειες παικτών όπως του Σάκιτς και του Σούντγκρεν.  Φυσικά και υπάρχουν ακόμη κενά και πρέπει να γίνουν κινήσεις αλλά για ακόμη μια φορά ο Καρυπίδης με πράξεις βουλώνει στόματα και κερδίζει την εμπιστοσύνη μας.

«ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ» ΣΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΚΑΜΑΡΑ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Από εκεί που αρχίσαμε εκεί και θα τελειώσουμε σε αυτό το μακροσκελές άρθρο με την πώληση Καμαρά ναι μεν να είναι ένα σπουδαίο deal αλλά να συμπεριλαμβάνει και μια δόση πικρίας. «Σκαλοπάτι» ο ΑΡΗΣ για τον Καμαρά όπως και «σκαλοπάτι» είναι ο Ολυμπιακός για το κάτι καλύτερο, εκτός και αν πιστεύετε ότι οι φιλοδοξίες ενός παίκτη σαν τον Καμαρά περιορίζονται στο Ελληνικό πρωτάθλημα… Αν λοιπόν ο ΑΡΗΣ σε αυτό το ελληνικό πρωτάθλημα θέλει να είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά «σκαλοπάτια» που θα προσελκύουν σπουδαίους παίκτες με φιλοδοξία αποφασισμένους να παλέψουν και να διακριθούν με τη φανέλα του ΑΡΗ ώστε να κερδίσουν και οι ίδιοι το κάτι παραπάνω τότε ο μοναδικός δρόμος για να το καταφέρουμε είναι αυτός της Ευρώπης. Τι και αν έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε συνεχόμενες εξόδους στα ευρωπαϊκά κύπελλα… μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας και φρενάρουμε την ομάδα μας.  Με μια σταθερά καλή ευρωπαϊκή πορεία τα δεδομένα αλλάζουν. Μια ματιά να ρίξουμε πόσο πιο εύκολο είναι για τον Ολυμπιακό ή τον συμπολίτη να πουλήσουν ή να  προσελκύσουν παίκτες έχοντας απλά μια μέτρια πορεία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις αρκεί για να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι απέναντι στην Γκόμελ να είμαστε έτοιμοι! Ξορκίσαμε την κακοδαιμονία στο ελληνικό πρωτάθλημα με τη νίκη-ανατροπή απέναντι στην ΑΕΚ, ώρα επιτέλους να κάνουμε και κάτι ανάλογο και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και να δούμε τον ΑΡΗ μας στους ομίλους του Europa Conference League. Έτσι μεγαλώνεις, έτσι προχωράς μπροστά, έτσι κάνεις το πολυπόθητο βήμα και αλλάζει ο τρόπος σκέψης σου και ανοίγει η όρεξη σου για το κάτι παραπάνω.

ΠΡΟΒΑ ΤΖΕΝΕΡΑΛΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Ποτέ δεν μου άρεσαν τα βιαστικά συμπεράσματα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μια σειρά από φιλικά παιχνίδια στο αρχικό στάδιο προετοιμασίας με παίκτες να πηγαινοέρχονται, τους προπονητές να δοκιμάζουν ότι τους κατεβαίνει στο μυαλό και οι παίκτες να μαλώνουν με τους αντιπάλους τους σε «φιλικό» επίπεδο με κάθε ευκαιρία. Καμία σχέση με το πραγματικό ποδόσφαιρο και τις επίσημες υποχρεώσεις. Στα φιλικά όμως με τον Ολυμπιακό και τον Ιωνικό στο Κλεάνθης Βικελίδης ο ΑΡΗΣ οφείλει να είναι σοβαρός, συγκεντρωμένος, ψύχραιμος, ανταγωνιστικός και αποτελεσματικός. Όχι μόνο γιατί αυτά τα 2 παιχνίδια είναι ουσιαστικά τα αποκαλυπτήρια της ομάδος στον κόσμο του αλλά γιατί ο ΑΡΗΣ θα πρέπει απέναντι στην  Γκόμελ που έχει αγωνιστικό ρυθμό να παρουσιαστεί πανέτοιμος. Θα είναι έγκλημα ακόμη μια χρονιά να ξεκινήσει με μια τρανταχτή αποτυχία… Ζέσταμα θα είναι και για όλους εμάς που έχουμε πάθει στερητικό από ΑΡΗ και μετράμε τις ώρες για να βρεθούμε στο βράδυ της Δευτέρας στο δεύτερο σπίτι μας. Χρόνος για δεύτερες σκέψεις δεν υπάρχει… γινόμαστε ένα με την ομάδα και δίνουμε στους νεοαποκτηθέντες παίκτες να καταλάβουν σε ποια ομάδα ήρθαν και ποιον κόσμο θα εκπροσωπούν μέσα στο χορτάρι! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Δεν ξέρω αν η «αυτοεξορία» στη Γ Εθνική έπαιξε τόσο πολύ τον ρόλο της ή τα «χαστούκια» στους big-πορδ με το που επιστρέψαμε έκαναν την διαφορά αλλά τα τελευταία χρόνια πολλοί ήταν οι παίκτες που κατάφεραν να με «αγγίξουν» και να τους δω πιο συναισθηματικά από έναν ακόμη περαστικό επαγγελματία ποδοσφαιριστή.  Ακόμη και αν έμειναν σχετικά λίγο στην ομάδα κατάφεραν να με «ψήσουν».  Σε αυτούς τους παίκτες ξεχωριστή θέση έχει ο Μπρούνο Γκάμα που είχε όλο το πακέτο που γουστάρω σε έναν παίκτη εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων.  Μακάρι οι δρόμοι μας να ανταμώσουν ξανά!

Λίγες ημέρες μετά την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος και την διασφάλιση της Ευρωπαϊκής συμμετοχής παρά τις ύστατες προσπάθειες της «εξυγίανσης» ήρθε η ώρα να κάνουμε το ταμείο όλων όσων βιώσαμε φέτος στο πλευρό του κιτρινόμαυρου Θεού. Η χρονιά αναμφίβολα μπορεί να χαρακτηριστεί ως καρδιογράφημα με τις στιγμές που ο ΑΡΗΣ μας έμοιαζε «νεκρός» αγωνιστικά να είναι κάμποσες αλλά και την αντίδραση που πάντα ακολουθούσε να επιβεβαιώνει το πνεύμα του μαχητή που χαρακτηρίζει διαχρονικά τον σύλλογο μας και γουστάρουμε να βλέπουμε ανεξαρτήτως μπάτζετ και ειδικών συνθηκών.

ΟΙ ΥΨΗΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΑΘΗ

Με τον ΑΡΗ την περασμένη αγωνιστική σεζόν να σπάει τα κοντέρ και να βρίσκεται στην μεγαλύτερη διάρκεια του πρωταθλήματος στην 2^η θέση(και στην 1^η αρκετές στιγμές) λογικό είναι στην αφετηρία της επόμενης σεζόν να θέλεις να επαναλάβεις μια ίδια πορεία αλλά και να κάνεις το βήμα παραπάνω. Βήμα παραπάνω στο πρωτάθλημα αλλά κυρίως στο κύπελλο και στην Ευρώπη. Όταν μάλιστα στη θεωρία έγιναν ηχηρές μεταγραφές όπως αυτές του Καμαρά και του Εντιαγέ γιατί όχι να μην το πιστέψεις. Στην πράξη όμως τα λάθη αποδείχθηκαν πολλά. Γυμνή η ομάδα στην Ευρώπη και ένα «μπόλιασμα» παικτών που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Αν σε αυτά προσθέσουμε και τους τραυματισμούς και την αστάθεια παικτών που περιμέναμε το κάτι παραπάνω τότε το ότι  ο ΑΡΗΣ ξέμεινε από λύσεις και επιλογές σε αρκετά σημεία μέσα στη σεζόν ήταν κάτι το φυσιολογικό. Η δε μεταγραφική ενίσχυση του Ιανουαρίου και το φαινόμενο Μήτρογλου ανέδειξε και άλλα προβλήματα βάζοντας για τα καλά στην εξίσωση της διαφαινόμενης αποτυχίας και τον έως τότε ρέκορντμαν προπονητή Άκη Μάντζιο. Η αλλαγή του Μπούργος μάλλον ήρθε καθυστερημένα αλλά όπως φάνηκε πρόλαβε να γλιτώσει την ομάδα από την ολική αποτυχία.

ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΒΔΑΚΙ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΤΑ «BALLS» ΠΑΙΚΤΩΝ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΥ

Διπρόσωπος ο ΑΡΗΣ σχεδόν όλη την χρονιά. Έντονη δικαιολογημένη κριτική σε παίκτες και προπονητή με μνημειώδεις αποτυχίες όπως την πεντάρα από τα Γιάννενα και το κάζο από την Λαμία. Και όμως ο κόσμος ήταν πάντα εκεί δίπλα στην ομάδα να προσπαθεί να υπενθυμίσει στους παίκτες ότι είναι καλύτεροι από αυτό που παρουσιάζουν. Και όπως φάνηκε στην πορεία και οι παίκτες με τη σειρά τους έδειξαν κάμποσες φορές μέσα στη χρονιά ότι παρά τις όποιες ατυχίες ήταν αποφασισμένοι να παλέψουν. Ο ερχομός του Μπούργος άλλαξε αρχικά την ψυχολογία και στη συνέχεια μεταμόρφωσε και «τακτικά» την ομάδα. Παίκτες που δεν υπήρχαν στο ροτέισον εμφανίσθηκαν και από εκεί που δεν υπήρχαν λύσεις παρουσιάστηκαν παίκτες με καταλυτικό ρόλο στην τελευταία στροφή του πρωταθλήματος. Δύσκολα να ξεχωρίσεις κάποιον ως MVP της φετινής χρονιάς μιας και όλοι σχεδόν είχαν τις καλές και τις κακές στιγμές και δύσκολα μπορείς να επικεντρωθείς στον έναν παίκτη που έκανε την διαφορά. Ακόμη και αν αυτή η ομάδα στα περισσότερα παιχνίδια έδειχνε να έχει πρόβλημα «χημεία», τόσο στις ήττες όσο και στις νίκες ήταν αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας.

Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΚΤΗΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΗΧΗΡΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΗΝ «ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ»

Συνεχίζει να λείπει ένας τίτλος, γράψαμε μια μαύρη σελίδα στο κύπελλο, φάγαμε μια ιστορική πεντάρα μέσα στην έδρα μας αλλά η χρονιά δεν είχε μόνο αυτές τις στιγμές. Ο ΑΡΗΣ τερμάτισε όπως και πέρσι 3^ος με μόλις 2 βαθμούς διαφορά από τη 2^η θέση που αν κάτσεις να αναλογιστείς τις συνθήκες είναι να γελάς με το ξεφτιλίκι των ανταγωνιστών σου. Ναι ο Ολυμπιακός και φέτος είχε μια πολύ πιο δυνατή και πλήρης ομάδα σε σχέση με τον ΑΡΗ μας και ακόμη και αν είχαμε το 50-50 εξασφαλισμένο από την αρχή μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος δύσκολα να τον προσπερνούσαμε. Για τους υπόλοιπους όμως δεν ισχύει το ίδιο. Τι και αν είχαν πολλαπλάσιο μπάτζετ, έπαιρναν πέναλτι σαν στραγάλια σε παρέλαση, έπαιζαν φιλικά, έβαζαν Έλληνες διαιτητές όποτε τους είχαν ανάγκη, τραμπούκιζαν και προπαγάνδιζαν με κάθε ευκαιρία… η βαθμολογία τους ξεμπροστιάζει. Ακόμη και τον πρωταθλητή των πέναλτι μπαογκ που τερμάτισε πιο ψηλά.  Και για να μην ξεχνιόμαστε… σε μια ακόμη χρονιά με την υπόθεση Ντουρμισάι να μας βασανίζει και έναν απίθανο -6 από το πουθενά να πλαστογραφεί την βαθμολογία του πρωταθλήματος πριν καν ξεκινήσει. Φυσικά και θα πανηγυρίσουμε έξαλλα τον θρίαμβο επί της ΑΕΚ και θα νιώσουμε υπερήφανοι για αυτή την 3^η θέση. Από την άλλοι οι ανταγωνιστές μας επιδιώκουν την κατάργηση των πλέιοφς με την ελπίδα να μην χάνουν 2-3 φορές τη χρονιά από τον ΑΡΗ και πιθανόν το τέλος των ξένων διαιτητών… και γιατί όχι και του VAR. Άλλωστε μότο του ΠΟΚ4 ή του big-πορδ είναι το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».

ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΡΥΠΙΔΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Σεβαστή η κάθε άποψη συνΑρειανού αλλά η κριτική που δέχεται ο πρόεδρος από μια μικρή μερίδα του κόσμου ώρες ώρες φαντάζει ακατανόητη. Όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στον ΑΡΗ είχε δεκάδες ευκαιρίες να «πηδήξει από το καράβι» ή αν απλά ήταν «φυτευτός» όπως θέλανε και θέλουν να μας πείσουν να ανακοινώσει ένα καθεστώς «οικονομικής εξυγίανσης» όπως τόσοι και τόσοι που έχουν περάσει από τις διοικήσεις του ΑΡΗ μας στο ποδόσφαιρο αλλά και σε άλλα τμήματα του συλλόγου. Από τις επιπτώσεις της πανδημίας, τα παλιά χρέη(αυτά που θα σβηνόντουσαν με το χαρακίρι της Γ Εθνικής), το κυνήγι από την «παράγκα» του Ελληνικού ποδοσφαίρου, τις δύσκολες αγωνιστικές στιγμές και την συντονισμένη προπαγάνδα εναντίον του, είχε την ευκαιρία για να το κάνει. Αντ’ αυτού είναι εδώ, πληρώνει και ψάχνει τρόπους να κάνει τον ΑΡΗ μεγαλύτερο. Φυσικά θα κάνει και λάθη μιας και δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή της απόλυτης επιτυχίας.

ΒΗΜΑ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Η γλυκιά γεύση που μας άφησε ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ στο φινάλε της σεζόν έχει πολλές ερμηνείες. Σίγουρα δεν έχει τον πολυπόθητο τίτλο που διακαώς θέλουμε. Από την άλλη η καθιέρωση στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας σε ένα πρωτάθλημα όπου η λέξη «ισονομία» απουσιάζει επιδεικτικά είναι το απαραίτητο βήμα για να φθάσει ο ΑΡΗΣ εκεί όπου όλοι επιθυμούμε. Πλέον όλοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι η πορεία του ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια δεν είναι ένα πυροτέχνημα ενώ και τα «χαστούκια» στην ΕΠΟ έχουν τρομοκρατήσει τους «τσιφλικάδες» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με τον Καρυπίδη αποφασισμένο να πετύχει, τον Μπούργος στο τιμόνι και μια βάση παικτών που νιώθουν πλέον από ΑΡΗ, τα καλύτερα έρχονται!

ΥΓ. Ακόμη παραμένουμε εγκλωβισμένοι με την υπόθεση Ντουρμισάι, όλη την χρονιά παίζαμε με το -6 χωρίς να ενδιαφέρει κανέναν η πραγματική βαθμολογία ενώ και στο φινάλε έγινε η ύστατη προσπάθεια να μας κλέψουν το ευρωπαϊκό εισιτήριο και να το χαρίσουν στην ΑΕΚ. Και όμως αυτοί της ΕΠΟ είναι ακόμη στη θέση τους, έχουν μούτρα και μιλάνε δημόσια και οι «μεγάλοι» του ΠΟΚ4 ισχυρίζονται ότι θέλουν να κερδίζουν τα πάντα με την αξία τους μέσα στο γήπεδο. Προφανώς αυτό ισχύει μόνο στην περίπτωση του ποακ με τις κάρτες υγείας που τους χάρισαν τη θέση που οδηγούσε στα προκριματικά του CL. Κατά τα άλλα εμείς έχουμε τα πάρε δώσε με τον Πειραιά…

ΥΓ2. Μέσα σε όλα που βιώσαμε αυτή την περίεργη χρονιά υπήρχε και η στυγερή δολοφονία του Άλκη υπό τον μανδύα της οπαδικής αντιλαπότητας. Δύσκολα να εξηγήσεις σε κάποιον εκτός ΑΡΗ πόσο μας επηρρέασε όλο αυτό, άδικο για τους οικείους του και τη μνήμη του παιδιού να αναφέρετε αυτή η τραγωδία σαν κάτι που επηρρέασε τους υπόλοιπους. Ευθύνη όλων μας να κρατήσουμε τη μνήμη του ζωντανή. Μπράβο στην ΠΑΕ για τον συμβολισμό στα νέα διαρκείας.

Αίσιο φινάλε είχε η αγωνία των τελευταίων ημερών σχετικά με την απόφαση του CAS, με τον ΑΡΗ μας να δικαιώνεται και να παίρνει πίσω τους 6 βαθμούς που του έκλεψαν. 6 βαθμούς που η ομάδα μας κέρδισε με την αξία της μέσα στο γήπεδο αλλά η αθλητική δικαιοσύνη στο πλαίσιο της εξυγίανσης του ελληνικού ποδοσφαίρου αποφάσισε να μας τους κλέψει.

ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Από τον τρόπο με τον οποίο στήθηκε αυτή η υπόθεση εις βάρος τον ΑΡΗ, το χρονικό σημείο που πυροδοτήθηκε αλλά και η σκανδαλώδης «απονομή δικαιοσύνης» από τα ελληνικά αθλητικά όργανα κόντρα σε κάθε λογική αλλά και κόντρα στο γράμμα του νόμου. Οι ευνοημένοι αυτής της ιστορίας κρύφθηκαν πίσω από τους μιντιακούς στρατούς και τα αρδάκια των 5€ λες και  κανείς δεν καταλάβαινε ότι πρόκειται για ξεκάθαρη αλλοίωση του πρωταθλήματος. Αλλοίωση μπας και ο Παναθηναϊκός καταφέρει να βγει Ευρώπη αλλά και τα ξαδερφάκια ΑΕΚ και μπαογκ να κοιμούνται ήσυχοι χωρίς τον φόβο να περάσουν άλλη μια χρονιά με τον ΑΡΗ από πάνω τους. Η απόφαση του CAS απλά επιβεβαίωσε όλα όσα ισχυριζόταν η πλευρά του ΑΡΗ που εξαρχής είχε τονίσει ότι πρόκειται περί σκανδάλου κόντρα σε έναν οχετό προπαγάνδας.  Απόφαση που είχε να κάνει με αθώωση και όχι κάτι διαφορετικό όπως έγινε στην περίπτωση της πολυιδιοκτησίας. Μια δικαίωση για την ομάδα μας χωρίς απειλές, χωρίς γλειψίματα ή πεσίματα σε πολιτικούς, χωρίς μεταμεσονύχτιες τροπολογίες ντροπής.

ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ, ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ ΜΕΝΟΥΝ

Μεγάλη η χαρά για την επιστροφή των 6 βαθμών, ακόμη μεγαλύτερη που το πετύχαμε κόντρα στο σάπιο σύστημα της ΕΠΟ. Ωστόσο με μια πιο ψύχραιμη ματιά η ζημιά για τον ΑΡΗ μας έχει ήδη γίνει. Μια χρονιά με γκρίνια και αμφισβήτηση που πέρα από την αστάθεια της ομάδος πήγαζε και από την αλλοιωμένη βαθμολογική της θέση. Άσε που αν ο ΑΡΗΣ δεν ξεκινούσε με -6 οι «big-πορδ» πέρα από τα δικά τους προβλήματα θα έπρεπε να δικαιολογήσουν και τη θέση τους κόντρα στον ΑΡΗ. Αν πάντως πρέπει να το δούμε όλο αυτό θετικά τότε το γεγονός ότι ο ΑΡΗΣ βρίσκεται μια ανάσα από την 3^η θέση σε μια χρονιά γεμάτο λάθος επιλογές και μέτριες εμφανίσεις λέει πολλά για την δυναμική που έχουμε αποκτήσει τα τελευταία χρόνια.

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΝΤΟΠΑΡΙΣΜΑ ΕΝΟΨΕΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ

Η απόλυτη δικαίωση για την ομάδα μας, το απόλυτο ξεμπρόστιασμα για την ΕΠΟ και την ψευτοεξυγίανση! Το βαθμολογικό και ψυχολογικό μειονέκτημα που μας φόρτωσαν σκανδαλωδώς από το ξεκίνημα της χρονιάς τώρα φαίνεται να γυρίζει ανάποδα και να τρομοκρατεί τη «συμμαχία». Ψυχολογική ντόπα για το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό αλλά και την συνέχεια στα πλέιοφς. Πόνεσε τους και άλλο ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Αυτή η ανύπαρκτη ένωση που κατήγγειλε το γεγονός θα βγάλει ανακοίνωση;

ΥΓ2. Ευτυχώς γλιτώσαμε τον υποβιβασμό από το CAS

ΥΓ3. Άραγε αυτοί που κόπτονται για το καλό του ποδοσφαίρου θα αναζητήσουν τους υπεύθυνους για αυτό ξεφτιλίκι;

Στην αναμενόμενη απόφαση αντικατάστασης του Άκη Μάντζιου προχώρησε ο Θ.Καρυπίδης σε μια προσπάθεια να σώσει ότι σώζεται από την φετινή δύσκολη όπως εξελίσσεται χρονιά. Είχαμε τονίσει αρκετές φορές στο παρελθόν ότι από την στιγμή που αδυνατούσε ο Μάντζιος να αλλάξει την κατάσταση αργά ή γρήγορα αυτός θα γινόταν η αλλαγή που χρειάζεται η ομάδα. Πόσο μάλλον όταν η διοίκηση παρά την στήριξη που στα λόγια του παρείχε όπως φάνηκε στην πράξη προτίμησε να αποδυναμώσει την ομάδα με την πώληση του Τζέγκο παρά να την ενισχύσει με ετοιμοπόλεμους παίκτες που πιθανόν να άλλαζαν την αγωνιστική μας εικόνα.

ΘΕΤΙΚΟ ΤΟ ΠΡΟΣΗΜΟ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Προετοιμασμένος για την σκληρή κριτική που δέχθηκε εξαρχής είχε έρθει ο Άκης Μάντζιος στον ΑΡΗ μας και εκ του αποτελέσματος μπορούμε να πούμε ότι όχι μόνο κατάφερε να την διαχειριστεί αλλά πέτυχε να αλλάξει το κλίμα εις βάρος του σε εντυπωσιακό βαθμό! Η περσινή 2^η θέση στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος στην «χρονιά των ρεκόρ» δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης για το έργο του Έλληνα τεχνικού. Ωστόσο στην επόμενη σεζόν που ακολούθησε το  «άλλοθι» του μεταγραφικού σχεδιασμού και της προετοιμασίας δεν υπήρχε και αυτό έπαιξε ποικιλοτρόπως το ρόλο του. Συγκυρίες ή μη, ένα χαμένο πέναλτι και πολλές άχαστες ευκαιρίες στα σκουπίδια τα αποτελέσματα έδειχναν ότι όχι μόνο ο Μάντζιος δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία να χτίσει την ομάδα όπως αυτός ήθελε αλλά και ότι από ένα σημείο και μετά αδυνατούσε να διαχειριστεί όλη την κατάσταση. Οι τελευταίες του σπασμωδικές κινήσεις έδειξαν ότι όχι μόνο είχε χάσει τα αποδυτήρια αλλά και ότι η κριτική που του ασκούνταν ήταν αυτή που επηρέαζε τις όποιες επιλογές. Έστω και έτσι και σε σχέση με άλλους προπονητές που πέρασαν και δεν ακούμπησαν ο Μάντζιος κατάφερε να αφήσει το στίγμα του.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΥΠΙΔΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΟΡΑΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ως τώρα ο Καρυπίδης στη θητεία του στον ΑΡΗ έχει δοκιμάσει λογής και λογής πειράματα. Όλα ημιτελή, όλα με ταβάνι, όλα με πλάνα που στην πορεία κάπου χάνονται. Η επιλογή Μάντζιου είχε ξενίσει άπαντες μιας και το να περιμένεις να κάνεις το βήμα παραπάνω ως ομάδα με Έλληνα προπονητή στον πάγκο σου ακούγεται ως ανέκδοτο στα αυτιά των περισσοτέρων.  Τους Έλληνες προπονητές όσο τους εμπιστευτήκαμε τους εμπιστευτήκαμε, τους τεχνικούς διευθυντές με την πρώτη ευκαιρία τους πήραμε τα κλειδιά από τα χέρια, τους τουρίστες ξένους τους αποχωριστήκαμε με εκνευρισμό και η στροφή στο λάτιν μοντέλο είναι πλέον γεγονός! Αυτό δείχνει η απόφαση του Θ.Καρυπίδη να ξαναχτίσει αγωνιστικά τον ΑΡΗ από την αρχή επιλέγοντας τον Χερμάν Μπούργος ως τον άνθρωπο που θα αποφασίζει για τα πάντα σε σχέση με το αγωνιστικό!

ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΧΕΡΜΑΝ ΜΠΟΥΡΓΟΣ

Όποιος πιστεύει ότι η «ψυχολογία» δεν παίζει μπάλα μάλλον τρέφει αυταπάτες. Αν δεν είναι ψυχολογικό το πρόβλημα ή τα αποδυτήρια δεν παίζουν ρόλο τότε το φαινόμενο της αστάθειας κάποιων παικτών που μας δείχνουν από το καλύτερο πρόσωπο ενός παικταρά μέχρι το χειρότερο ενός παίκτη που σε κάνει να απορείς πως παίζει στον ΑΡΗ δεν έχει εξήγηση.  Και σε αυτό το κομμάτι της ψυχολογίας η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και η εμπιστοσύνη που δείχνει ο κόσμος στην ομάδα παίζει σημαντικό ρόλο. Αυτό το σκέλος σε πρώτη φάση φαίνεται να το έχει κερδίσει τόσο ο Καρυπίδης όσο και ο Μπούργος πριν καν πατήσει στο γήπεδο. Αρέσει στον Αρειανό η «λάτιν λογική», γουστάρει ο κόσμος δυνατές προσωπικότητες και μαχητές στον πάγκο. Ενώ η εμπειρία του από μια ομάδα σαν αυτή της Ατλέτικο Μαδρίτης, η καθημερινή τριβή με σπουδαίες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες σε ένα περιβάλλον μόνιμης πίεσης υπό το βάρος του πρωταθλητισμού και της κατάκτησης τίτλων  είναι κάτι στο οποίο ο ΑΡΗΣ των τελευταίων χρόνων παρά τις σχετικά καλές του πορείες υστερεί. Παρόλα αυτά όταν μιλάμε για επαγγελματικό αθλητισμό καθρέφτης είναι μόνο το γήπεδο. Εκεί που ευχόμαστε ο Χερμάν Μπούργος στο τιμόνι του ΑΡΗ μας να διαπρέψει!

ΥΓ. Από τους ηθικούς αυτουργούς και βασικούς μηχανισμούς της εγκληματικής οργάνωσης δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από επικοινωνιακά παιχνίδια στην πλάτη του δολοφονημένου Άλκη Καμπανού.

Με την πίκρα του τρόπου με τον οποίο δώσαμε από μόνοι μας τέλος στο κύπελλο να παραμένει έντονη μέσα μας αναμένουμε να δούμε με αγωνία τη συνέχεια αυτής της δύσκολης χρονιάς όπως εξελίσσεται. Οι μεταγραφικές κινήσεις των τελευταίων ημερών είναι μια πρώτη(με καθυστέρηση) αντίδραση αλλά η αντίδραση που περιμένουμε να δούμε δεν περιορίζεται μόνο στο χορτάρι.

ΡΑΚΟΣ Η ΟΜΑΔΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΦΟΡΜΑΡΙΣΜΕΝΟ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟ

Το αν η ομάδα έχει το ψυχικό σθένος να ξεπεράσει αυτόν τον αποκλεισμό είναι κάτι που εύκολα μπορεί να απαντηθεί με ένα απλό όχι. Αν αυτοί οι παίκτες είχαν τα balls που χρειάζονται για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ δεν θα το ζούσαμε όλο αυτό. Προφανώς υπήρχε το άγχος του «πρέπει» της πρόκρισης κάτι όμως που για τον ΑΡΗ κόντρα σε όλες(ή σχεδόν σε όλες) ομάδες της σουπερλίγκας είναι φυσιολογικό. Και όταν πρόωρα έχει μπει ο τίτλος «αποτυχία» δίπλα στην ποδοσφαιρική σεζόν 2021/22 τότε δύσκολα έτσι απλά να δούμε κάτι διαφορετικό. Σε κοντράστ αυτών των μαύρων συναισθημάτων έχουμε έναν Παναιτωλικό που διανύει το καλύτερο φεγγάρι του και θέλει να συνεχίσει έτσι αλλά και να δώσει μια απάντηση για την 5αρα του πρώτου γύρου.  Ήταν δύσκολο εξαρχής, γίνεται ακόμη δυσκολότερο πλέον.

ΠΑΡ’ΤΟ ΑΛΛΙΩΣ

Αν κάτσουμε να διαλύσουμε το πάζλ του φετινού ΑΡΗ δύσκολα θα ξαναχρησιμοποιήσουμε κάποια από τα κομμάτια για κάτι νέο, φρέσκο πιο εντυπωσιακό. Ακόμη και το δίδυμο Μπράμπετς – Φαμπιάνο που χαίρει της εκτίμησης της ευρείας μάζας του κόσμου τα έχει κάνει τα λαθάκια του. Όσο για τον προπονητή που επιμένει στα ίδια ελπίζοντας σε διαφορετικό αποτέλεσμα τα λόγια είναι περιττά. Αν ούτε αυτή τη φορά ο Μάντζιος δεν ρισκάρει στο να παρουσιάσει μαζί με τους παίκτες του κάτι εντελώς διαφορετικό ως προς το τακτικό κομμάτι και αυτό της αγωνιστικής φιλοσοφίας αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να πείσει ώστε να έρθει η ολοκληρωτική αλλαγή; Όχι ότι αλλάζοντας τα πάντα θα αλλάξει και το τελικό αποτέλεσμα... αλλά η επανάληψη των ίδιων λαθών σίγουρα δεν θα σε βοηθήσει ώστε να παρουσιάσεις κάτι το διαφορετικό.

ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΩΣ ΟΜΑΔΑ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΑΛΜΟ

Δύσκολο το παιχνίδι κόντρα στον φορμαρισμένο Παναιτωλικό με το βάρος της αποτυχίας στο κύπελλο να έχει στείλει την ψυχολογία όλων στα τάρταρα. Ο Καρυπίδης με την καθυστέρηση που χαρακτηρίζει τις κινήσεις του  είπε το «συνεχίζουμε»… αλλά το πώς θα συνεχίσει αυτή η ομάδα θα φανεί μέσα στο γήπεδο. Εκεί όπου θα πρέπει επιτέλους να μιλήσει ο ποδοσφαιρικός εγωισμός των παικτών μας δικαιολογώντας την παρουσία(και τα συμβόλαια) τους σε μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ. Αν δεν δείξει η ομάδα ότι έχει «παλμό» τότε μάλλον και αυτό το συνεχίζουμε όπως είμαστε έστω και καθυστερημένα θα πάει περίπατο.

ΥΓ. Άλλο η κριτική και άλλο οι αφορισμοί. Και άντε στους παίκτες δεν κολλάμε. Το «μπούλο όλοι»! Mε τον πρόεδρο όμως που μερικοί τον έχουν χαλαρά αναλώσιμο, τι παίζει; Υπάρχει καμιά λίστα αναμονής wannabe μεγαλομετόχων και δεν το ξέρουμε; Ή μας έλειψαν οι επιτροπές σωτηρίας και οι λέσχες τόσο πολύ;

Νωρίς  έσβησε το όνειρο μιας καλής Ευρωπαϊκής πορείας με την πίκρα του αποκλεισμού να ξεφτίζει γρήγορα μιας και άμεσα φρόντισε ο Θόδωρος Καρυπίδης με τις κινήσεις του να μας υπενθυμίσει ότι η προσπάθεια όχι απλά συνεχίζεται αλλά γίνεται ολοένα και εντονότερη. Εντυπωσιακές μεταγραφές  ουσίας που εφόσον όλα κυλήσουν φυσιολογικά φαντάζουν ικανές να ανεβάσουν τον ΑΡΗ επίπεδο.  Και όταν έχεις παρακαταθήκη την περσινή 2^η θέση της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος τότε το αυτονόητο βήμα παραπάνω είναι η κορυφή!

ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΜΕ ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ

Καμαρά, Ιτούρμπε, Νταγιέ, Φαμπιάνο, Λούμορ, Ντένις και Χαϊροβιτς είναι οι φετινές(ως τώρα) μεταγραφικές κινήσεις της ομάδος. Κινήσεις ακριβώς εκεί που πονάει η ομάδα ποσοτικά αλλά πρωτίστως ποιοτικά. Μεταγραφές που τουλάχιστον στα «χαρτιά»  είναι ικανές να σε ανεβάσουν επίπεδο. Αν μάλιστα λάβουμε σοβαρά και τα πρώτα δείγματα γραφής από τα φιλικά παιχνίδια τότε αναμφίβολα ο ΑΡΗΣ σε αυτή την μεταγραφική περίοδο έψαξε να βρει το κάτι καλύτερο και όχι απλά να κάνει κινήσεις για να κλείσει τρύπες στον καταρτισμό του ρόστερ και απλά να παρουσιαστεί πλήρης. Τα τελευταία χρόνια με την ομάδα να παίζει κατά διαστήματα εξαιρετικό ποδόσφαιρο ήταν ολοφάνερη η ανάγκη για ποιοτικές  προσθήκες που θα επέτρεπαν στην ομάδα να ανέβει επίπεδο και φέτος επιτέλους έγινε πράξη!

Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΚΟΡΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΗΣ 2^ης ΘΕΣΗΣ

Το 4-1 απέναντι στα Γιάννενα εκτόξευσε τον ενθουσιασμό στα ύψη με τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα να κλέβουν την παράσταση. Αυτό όμως που  σχεδόν από την ολοκλήρωση του περσινού πρωταθλήματος να νιώθεις ασφάλεια για μια καλή νέα σεζόν ήταν  η διατήρηση του βασικού κορμού. Αυτού του κορμού που σε οδήγησε στη 2^η θέση της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος μετά από μια εντυπωσιακή πορεία πρωταθλητισμού. Παίκτες όπως οι Γκάμα, Μπερτόλιο, Σάσα, Τζέγκο, Σάκιτς  και άλλοι  πλέον με περισσότερες ανάσες και καλύτερη διαχείριση ίσως και να μπορούν να προσφέρουν ακόμη περισσότερα. Βασικός κορμός παικτών και «αποδυτήρια» που όταν μπολιαστούν με τους νεοαποκτηθέντες ταβάνι θα φαντάζει μόνο η κορυφή!

ΟΔΗΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΤΟΥ Θ.ΚΑΡΥΠΙΔΗ

Δεν χρειάζεται να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλο και να πούμε ότι δεν μας πείραξε ο 3^ος συνεχόμενος αποκλεισμός στην Ευρώπη μέσα στο κατακαλόκαιρο. Αν υπάρχει όμως  κάτι το θετικό, αυτό είναι η αντίδραση και το πείσμα του Καρυπίδη ώστε ο ΑΡΗΣ να πετύχει! Αυτό δείχνουν οι μεταγραφικές κινήσεις που γίνονται  και αυτό ακριβώς  περιμένουμε να δούμε  και μέσα στο γήπεδο.  Ο ΑΡΗΣ δυναμώνει διαρκώς κόντρα σε τρομολάγνους και «Κασσάνδρες» και φέτος  με τον κόσμο στο πλευρό του δείχνει  πιο έτοιμος από ποτέ  για να διεκδικήσει αυτά που αξίζει! 

ΥΓ. Όπως και να το δεις, σου αρέσει δεν σου αρέσει κάθε ομάδα στον κόσμο υπό φυσιολογικές συνθήκες ο στόχος που έχει κάθε νέα σεζόν είναι τουλάχιστον να ανέβει ένα σκαλί ψηλότερα από την προηγούμενη.  Και το ψηλότερα για τον ΑΡΗ είναι η κορυφή!

ΥΓ2. Ο οπαδός οφείλει να είναι «απέναντι» στην εκάστοτε διοίκηση απαιτώντας το καλύτερο για την ομάδα της καρδίας του. Αυτό είναι κανόνας. Το να είσαι Αρειανός στην εποχή Καρυπίδη με αυτόν τον ΑΡΗ στην σουπερλίγκα και να  ξεψαχνίζεις επίμονα τα όποια κακώς κείμενα σκορπώντας με κάθε ευκαιρία μελλοντικά σενάρια καταστροφολογίας όταν έχεις ζήσει τόσες και τόσες διοικήσεις… είναι κάτι το αρρωστημένο.

Μετά και το πρόσφατο φιλικό παιχνίδι προετοιμασίας κόντρα στον Ολυμπιακό πλέον έχουμε όλοι ξεκάθαρη εικόνα για τον ΑΡΗ που θα διεκδικήσει την πρόκριση του επί της Αστάνα αλλά και για το τι αναμένουμε να δούμε τη νέα σεζόν. Φυσικά και εκκρεμούν οι μεταγραφές που μπορεί να φέρουν τα πάνω κάτω αλλά καλύτερα να σταθούμε στα έως τώρα δεδομένα παρά να πορευτούμε με μια κρυφή ελπίδα για συνταρακτικές αλλαγές.

Η ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΣΙΝΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ

Θα ήταν ψέμα να πει κάποιος ότι σε αυτά τα φιλικά προετοιμασίας είδε κάτι διαφορετικό σε σχέση με την περσινή χρονιά, μη  αναμενόμενο. Παρακολουθήσαμε έναν ΑΡΗ να θέλει να πιέσει ψηλά, έτοιμος να τρέξει στην αντεπίθεση, με εξαιρετικές εμπνεύσεις μεσοεπιθετικά αλλά με τη γνωστή δυστοκία στο σκοράρισμα. Ακόμη και αν το 3-0 στο Καραϊσκάκη που κανονικά θα έπρεπε να είναι 0-2 στα πρώτα 30’ το αφήσουμε στην άκρη λόγω της δυναμικής του Ολυμπιακού, στο μοναδικό φιλικό που γευτήκαμε τη χαρά της νίκης με την ανατροπή 2-1 βάσει ευκαιριών το σκορ θα έπρεπε να ήταν γύρω στο 5-1! Παθογένειες που τις είχαμε πέρσι αλλά και τα προηγούμενα χρόνια. Σε επίπεδο ετοιμότητας η ομάδα θύμισε κάτι μεταξύ φινάλε του πρωταθλήματος και πλέιοφς, ενώ η έλλειψη του Ροζ ήταν εμφανής. Και αν μάλιστα ο Μπεναλουάν συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς και στα επίσημα παιχνίδια, τότε είναι που θα ψάχνουμε αγωνιωδώς τους τρόπους για να καλύψουμε το κενό του Ροζ.

ΑΣΤΑΘΜΗΤΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΟΙ «ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ»

Η ομάδα πέρσι έκανε μια εξαιρετική πορεία και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Σε αυτή την πορεία όμως πέρα από τους μπόλικους πρωταγωνιστές υπήρχαν και ηχηρές απουσίες. Παίκτες δηλαδή από τους οποίους περιμέναμε το κάτι παραπάνω και δεν το είδαμε ποτέ. Πρώτος σε αυτή την λίστα είναι ο Ματέο Γκαρσία με τους Μήτρογλου,  Μπρούνο, Γκανέα και Ματίγια να ακολουθούν από κοντά. Πιθανόν να μπορούμε να περιμένουμε περισσότερη σταθερότητα από παίκτες σαν τον Μαντσίνι και τον Μάνο, ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο ξαφνικά να εμφανισθεί και ο Ντουάρτε. Με λίγα λόγια το να δούμε φέτος 3-4 από τους παραπάνω παίκτες να ανεβάζουν απόδοση και από κομπάρσοι να γίνονται πρωταγωνιστές είναι ένα πολύ πιθανό σενάριο που ίσως αλλάξει τα ως τώρα δεδομένα. Οι συνθήκες πάντως για να το δούμε αυτό το σενάριο υπάρχουν στον φετινό ΑΡΗ.

Η ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

Χαϊροβιτς, Ντένις και Φαμπιάνο τα νέα ως τώρα μεταγραφικά αποκτήματα με τους 2 πρώτους να μας έχουν δείξει κάποια μικρά δείγματα γραφής. Ο Χαϊροβιτς που πήρε και περισσότερο χρόνο αν και η μεταγραφή του δεν έτυχε «θερμής υποδοχής» από τον κόσμο έχει δείξει πολύ καλά στοιχεία. Εγκεφαλικός παίκτης με καλή τεχνική κατάρτιση και ουσία στο παιχνίδι του. Αυτό δηλαδή που χρειάζεται ολόκληρος ο ΑΡΗΣ, ουσία στο παιχνίδι του. Γιατί όπως λέμε για τον σέντερ φορ κίλερ που λείπει και οι ευκαιρίες πετιούνται στα σκουπίδια έτσι ακριβώς και η «τελική πάσα» που πολλές φορές είναι παραπάνω από μισό γκολ με ευκολία πετιέται στα σκουπίδια. Οπότε κάθε παίκτης που αποφεύγει τα λάθη και κυκλοφορεί την μπάλα σωστά είναι πολύτιμος! Ο Ντένις αν και πήρε χρόνο συμμετοχής λόγω των ενοχλήσεων του Κουέστα δεν πρόλαβε να δείξει κάτι το αξιόλογο. Ναι μεν στα γκολ που έχει δεχθεί ως τώρα δεν φέρει ευθύνη αλλά από την άλλη αυτό που ψάχνεις και από έναν τερματοφύλακα είναι αυτή η ανέλπιστη απόκρουση που θα σου χαρίσει νίκες. Πολύ νωρίς όμως για να κριθεί ο οποιοσδήποτε. Το Φαμπιάνο ανυπομονούμε να τον δούμε να αγωνίζεται και να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μιας και η άμυνα μπάζει… ποιοτικά και ποσοτικά… Για τις υπόλοιπες κινήσεις του σέντερ φορ, του αμυντικού χαφ, του στόπερ και του αριστερού μπακ που αναμένεται να γίνουν μέχρι να ανακοινωθούν επίσημα είμαστε και εμείς στην αναμονή.

ΣΕ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΡΗΣ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ

Αν και σε λίγες ημέρες δίνουμε το πρώτο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς με την ομάδα να είναι ακριβώς η ίδια με την περσινή χωρίς τον Ροζ , ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ φαίνεται να πατάει σε γερές βάσεις και να πείθει ότι και η νέα χρονιά θα είναι εξίσου εντυπωσιακή με την περσινή. Όταν δεν μασάς από μεταγραφικά μπαν, παλαιά χρέη, αφαιρέσεις βαθμών, πανδημίες και συνεχίζεις κανονικά ατάραχος την πορεία σου τότε πραγματικά δεν υπάρχει κάτι να μας φοβίσει. Και μόνο η σκέψη ότι στη θέση του Καρυπίδη με αυτά τα προβλήματα θα υπήρχε μια διοίκηση του παρελθόντος είναι να τρομοκρατείσαι.  Για αυτό στήριξη και μόνο στήριξη στην προσπάθεια που γίνεται!

ΥΓ. Απαραίτητη η μεταγραφική ενίσχυση μιας και η νέα σεζόν αναμένεται δυσκολότερη από την περσινή. Η ΕΠΟ φαίνεται αποφασισμένη να στηρίξει με νύχια και με δόντια τους «big-πορδ» αλλά ο ΑΡΗΣ θα είναι πάλι εδώ για να τους χαλάσει την μοιρασιά!