Με 2 όμορφα γκολ στο πρώτο ημίχρονο  ο Λορέν Μορόν σφράγισε την ανωτερότητα του ΑΡΗ μας και μαζί άλλους 3 βαθμούς! Οι «παιδικές ασθένειες» κόντρα στην Λαμία δεν έκαναν την εμφάνιση τους αυτήν την φορά και ο ΑΡΗΣ παίζοντας με απόλυτη συγκέντρωση από το πρώτο σφύριγμα έκανε το αυτονόητο. Ενθουσιασμός για την εμφάνιση, τους 3 βαθμούς αλλά και την προοπτική που φαίνεται να έχει η φετινή ομάδα με την ποιότητα που διαθέτει.

ΗΘΕΛΕ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΗΚΕ

180΄΄ περίπου έπρεπε να περάσουν, ένα πολύ ωραίο χτύπημα φάουλ από τον Μόντσου και μια υπέροχη γυριστή κεφαλιά του Μορόν για να πάρουμε κεφάλι στο σκορ και να διώξουμε το άγχος. Ο ΑΡΗΣ πατούσε καλά από το ξεκίνημα και το επιβεβαίωσε με την πρώτη ευκαιρία!

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΣ, ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ ΚΑΙ ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΜΕ ΤΟ 2^Ο ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΜΟΡΟΝ

Το γρήγορο γκολ έδωσε περισσότερη αυτοπεποίθηση στην ομάδα για να πετύχει ακόμη πιο εύκολα αυτό που εξαρχής είχε στο μυαλό της. Είχε την μπάλα διαρκώς στην κατοχή της, όποτε την έχανε την ανακτούσε με συνοπτικές διαδικασίες και έψαχνε με υπομονή το 2^ο γκολ. Η Λαμία είχε καταστεί ακίνδυνη και έδειχνε περισσότερο να έχει στο μυαλό της να μην φάει 2^ο γκολ παρά να ισοφαρίσει. Η καλή κυκλοφορία της μπάλας στο χώρο του κέντρου καρποφόρησε στο 42΄με τον Σιφουέντες σε μια αντεπίθεση έδωσε στον Μορόν έξω από την περιοχή και ο Ισπανός με ένα ευθύβολο συρτό σουτ έγραψε το 2-0.  Στο Β ημίχρονο μπορεί η ομάδα να μην σκόραρε και να ήταν ελαφρώς πιο φλύαρη αλλά διαχειρίστηκε με μεγάλη ευκολία το παιχνίδι ενώ είχε και κάποιες καλές στιγμές.

ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ

 4^η συνεχόμενη νίκη, με τους 3 βαθμούς να είναι η ουσία αλλά η εμφάνιση να είναι αυτή που μας φτιάχνει. Σήμερα ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι έχει αποκτήσει σταθερές στο παιχνίδι του . Έβαλε από τα αποδυτήρια το γκολ που ήθελε, κράτησε την μπάλα, πίεσε σωστά, έψαξε και βρήκε το δεύτερο γκολ χωρίς να κουραστεί και χωρίς να αγχωθεί ούτε για μια στιγμή.  Το κέντρο με την 3αδα Σιφουέντες-Μόντσου-Γκαρθία ώρες ώρες την έκρυβε την μπάλα, ο Μορόν έδειξε για τα καλά ότι έχει επανέλθει στις περσινές εκπληκτικές του ρυθμίσεις και σκοράρει με κάθε τρόπο και ο Νταρίντα δείχνει άνετος στο ρόλο του ως αλλαγή παρασέρνοντας και τους υπόλοιπους.  Ο Μάντζιος έχει βρει το σχήμα, έχει βρει τις αλλαγές και χωρίς κάποια πίεση σταδιακά προσπαθεί να μπολιάσει και άλλους παίκτες όπως τον Χουάνκαρ αλλά και τον Κουάισον που πήρε τα πρώτα λεπτά συμμετοχής του.  Πλέον η σκέψη του κόουτς(αλλά και όλων μας) είναι στο που μπορεί να φθάσει αυτή η ομάδα εφόσον είναι υγιής και της επιτρέψουν να παίξει το ποδόσφαιρο που μπορεί.

ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΚΥΛΟΥΝ ΑΡΜΟΝΙΚΑ

Σε απόλυτη αρμονία δείχνει να κινείται η ομάδα που από παιχνίδι σε παιχνίδι να σε πείθει ολοένα και περισσότερο ότι δεν παρακολουθούμε κάποιο πυροτέχνημα αλλά μια πραγματικά καλή ομάδα, με ποιοτικούς παίκτες που ακόμη είναι στην αρχή και έχουν να δώσουν πολλά περισσότερα. Αυτή την αίσθηση άφησε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα που με τα 2 γκολ του Μορόν, την εξαιρετική πίεση που εγκλώβισε τον αντίπαλο και την καλή κυκλοφορία της μπάλας έκανε το «επικίνδυνο» παιχνίδι με την Λαμιά μια τυπική διαδικασία. 2 εβδομάδες ηρεμίας αλλά και δουλειάς για να αρχίσουμε να βλέπουμε ακόμη πιο σπουδαία πράγματα από τον Άκη Μάντζιο και τους παίκτες του. ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Με τις φωνές του Άκη Μάντζιου στην ανάπαυλα του ημιχρόνου να πιάνουν τόπο, ο ΑΡΗΣ που για 45’ αγνοείτο, επέστρεψε με εντυπωσιακό τρόπο ανατρέποντας το εις βάρος του 2-0 με μια ολοκληρωτική εμφάνιση και 4 γκολ! Έδειξε την κλάση του ο Μόρον σκοράροντας 2 φορές, με το πρώτο γκολ να προκαλεί τον αυθόρμητο θαυμασμό όλων όσων ήταν στο γήπεδο. Φατόρε και Φέτφα οι σκόρερ των γκολ της ολικής ανατροπής. Ικανοποίηση από όλους για την αντίδραση που έβγαλε η ομάδα και δεν εγκατέλειψε ένα παιχνίδι που για 45΄έμοιαζε με αγγαρεία.

ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Με ένα σχήμα με αρκετούς βασικούς αλλά και κάποιες σημαντικές αλλαγές όπως αυτές στα μπακ με τους Φεράρι και Φατόρε ο ΑΡΗΣ ακολούθησε ακριβώς την ίδια λογική με όλα τα προηγούμενα παιχνίδια των πλέιοφς. Αυτό όμως που φάνηκε μέσα στο γήπεδο με το που πάτησαν οι παίκτες μας χορτάρι ήταν ότι στην σκέψη τους πρωταρχική θέση είχε το να μην ρισκάρουν τραυματισμούς και κάρτες. Και στο ποδόσφαιρο όταν κάνεις δεύτερες σκέψεις στις αποφάσεις σου και στην ένταση που βγάζεις στις φάσεις δύσκολα μπορείς να ελπίζεις σε κάτι. Κάπως έτσι η Λαμία στα πρώτα 45’ κυριάρχησε και κατάφερε να τιμωρήσει τα λάθη της άμυνας μας με 2 γκολ. Δίκαιο το 2-0 του Α’ ημιχρόνου μιας και η ομάδα μας δεν είχε να επιδείξει απολύτως τίποτα.

ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΜΑΝΤΖΙΟΥ ΕΦΕΡΑΝ ΤΗΝ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

 Το τι ακριβώς ειπώθηκε και με ποιον τρόπο από τον Μάντζιο προς τους παίκτες στα αποδυτήρια, μόνο όσοι ήταν εκεί γνωρίζουν. Το βέβαιο όμως είναι ότι έπιασαν τόπο οι φωνές! Πιο απελευθερωμένος, πιο δραστήριος και με ξεκάθαρη διάθεση να βγει να μπροστά και να βρει τα γκολ της ανατροπής μπήκε η ομάδα. Και δεν χρειάστηκε πολύ για να το επιβεβαιώσει. Πριν καν συμπληρωθούν 2’ στο Β ημίχρονο ο Μορόν εκμεταλλεύτηκε τον χώρο και τον χρόνο που του έδωσαν έξω από την μεγάλη περιοχή και με φωτοβολίδα στο γάμα της εστίας μείωσε σε 2-1. Και αν και στην επόμενη προσπάθεια για ισοφάριση ο Μορόν έστειλε την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι, στο 76’ εκμεταλλεύτηκε εξαιρετικά τη σέντρα του Φατόρε για το 2-2! Το 2-3 ήρθε λίγα δευτερόλεπτα αργότερα με τον Φατόρε σε δεύτερο χρόνο να βρίσκει την ευκαιρία με μια ωραία κεφαλιά να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Ο ΑΡΗΣ είχε πάρει μπρος για τα καλά και οι παίκτες της Λαμίας έμοιαζαν ανήμποροι να αντιδράσουν. Κάτι που επιβεβαιώθηκε και στη συνέχεια της αναμέτρησης με τον κεφάτο Φετφατζίδη που είχε αντικαταστήσει τον Γκαρθία να πετυχαίνει με μια ωραία προσωπική ενέργεια το τελικό 2-4!

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΝΤΟΠΑΡΙΣΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Όσο απογοητευτικό και αν ήταν το πρώτο ημίχρονο, στην επανάληψη η ομάδα όχι μόνο μας αποζημίωσε αλλά έδειξε τι πραγματικά μπορεί να κάνει όταν παίζει συγκεντρωμένα. Έδειξε ότι έχει παίκτες που μπορεί να υπολογίζει ακόμη και αν δεν ήταν ενεργοί στο μεγαλύτερο διάστημα του πρωταθλήματος. Φατόρε, Φετφατζίδης ήταν πολύ καλοί, ιδιαίτερα ο Ισπανός που έβγαλε και ασίστ πέρα από το γκολ που πέτυχε. Ακόμη και ο Πάρντο έδειξε διάθεση όταν πέρασε ως αλλαγή. Σίγουρα η εικόνα του Φεράρι και η προβληματική μας άμυνα στα πρώτα 45΄ δεν άρεσαν σε κανέναν αλλά όταν το αποφάσισε η ομάδα, το καθάρισε το παιχνίδι. Και αυτό είναι το σημαντικό ενόψει του τελικού.

ΔΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Από κρύος σε καυτός εξελίχθηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στη Λαμία ανατρέποντας το 2-0 του πρώτου ημιχρόνου και επικρατώντας με το εμφατικό 4-2! 2 γκολ για την ισοφάριση ο Μορόν, Φατόρε και Φέτφα τα άλλα 2 για την ολική ανατροπή. Σε ένα παιχνίδι που όταν η ομάδα έδιωξε το άγχος των τραυματισμών και των αποβολών κυριάρχησε μέσα στο γήπεδο. Κερδίζοντας πέρα από τους 3 αδιάφορους βαθμούς, μπόλικους πόντους ψυχολογίας ενόψει της συνέχειας.

ΥΓ.  Από «τελικό» σε τελικό πηγαίνει η ομάδα με ότι αυτό σημαίνει. Ευτυχώς ο Μάντζιος ως τώρα δείχνει να μην χαμπαριάζει και να παραμένει πιστός στο πλάνο του.

Ένα εκρηκτικό τετράλεπτο στο Β ημίχρονο ήταν αρκετό για να μετατρέψει το παιχνίδι ο ΑΡΗΣ μας σε έναν υγιεινό περίπατο. Η βολίδα του Σουλεϊμάνοφ στο 55’ άνοιξε το σκορ,  το αριστοτεχνικό σουτ του Γκαρθία στο αμέσως επόμενο λεπτό έγραψε το 2-0 και λίγα λεπτά αργότερα ο Μπράμπετς με διπλή προσπάθεια μετά από εκτέλεση κόρνερ «κλειδαμπάρωσε» τη νίκη. Απόλυτη ικανοποίηση για τον Μάντζιο που βλέπει την ομάδα παρά τους όποιους «πειραματισμούς» να γίνεται ολοένα και πιο αποτελεσματική στο παιχνίδι της.

ΔΟΚΙΜΕΣ ΜΕ 4-4-2 ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΛΑΜΙΑ

Με τους Μορόν και Ανσαριφάρντ να ξεκινάνε για πρώτη φορά μαζί σε ένα 4-4-2 από τον Μάντζιο ο ΑΡΗΣ μπήκε κεφάτος στο παιχνίδι κυκλοφορώντας πολύ ωραία την μπάλα προς την αντίπαλη περιοχή. Ο αρχικός ενθουσιασμός δεν έφερε το γρήγορο γκολ και κάπου ξεκίνησε και η Λαμία να φαντάζει πιο απειλητική μέσα στο γήπεδο. Με αυτό το σχήμα ο ΑΡΗΣ έμοιαζε να αναπτύσσεται πιο καλά μέσα στο γήπεδο, στην άμυνα όμως υπήρχαν κενά και κακές τοποθετήσεις με αποτέλεσμα κάμποσες φορές η Λαμία να βρίσκει χώρο για μακρινές μεταβιβάσεις χωρίς κανέναν παίκτη μας να παρεμβαίνει. Κάτι που έφερε μια ισορροπία στο παιχνίδι που φώναζε ότι έπρεπε να γίνουμε πιο προσεκτικοί στις επιλογές μας.

Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΕ ΜΕΣΑ ΣΕ 4’

Σουλεϊμάνωφ, Γκαρθία, Νταρίντα, Μορόν, Ανσαριφάρντ και Φεράρι στα πρώτα 45’ βρέθηκαν αρκετές φορές σε πλεονεκτική θέση ώστε να σπρώξουν την ομάδα στο γκολ. Στο τέλος πάντα όμως τα χαλούσαν. Ιδιαίτερα ο Σουλεϊμάνωφ που ότι δεν έκανε σε όλο το πρώτο ημίχρονο το έκανε στο 55’ όπου την επέλαση του την τελείωσε με μια βολίδα στα αντίπαλα δίχτυα. Για να τον μιμηθεί κατά κάποιο τρόπο ο Μανού Γκαρθία στο αμέσως επόμενο λεπτό. Ο ΑΡΗΣ κυριαρχούσε πλέον στην αναμέτρηση και έψαχνε με μανία και το τρίτο γκολ. Γκολ που βρήκε λίγα λεπτά αργότερα από τον Μπράμπετς. Μάλιστα ο καταιγισμός των γκολ είχε δώσει φτερά στην ομάδα μας που κυνήγησε μέχρι σχεδόν το τέλος του αγώνα και ένα τέταρτο γκολ. Το 3-1 μπήκε κόντρα στην εικόνα του παιχνιδιού με έναν πολύ περίεργο τρόπο όπως ακριβώς εκνευριστικά συνέβαινε από το ξεκίνημα με τις κόντρες να μας πηγαίνουν όλες ανάποδα.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

Δεν είναι ότι κερδίσαμε την Λαμία που μας ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια αλλά η συνολική εικόνα της ομάδας. Ακόμη και με αυτό το 4-4-2 ο ΑΡΗΣ έβγαλε πολύ καλά στοιχεία στο παιχνίδι του και όταν του βγήκαν λίγο οι φάσεις πήρε αυτό που άξιζε. Παρόλο που τόσο το αρχικό σχήμα όσο και οι αλλαγές έχουν περισσότερο την λογική της διαχείρισης και όχι των απαιτήσεων του αγώνα. Εμπνέει ολοένα και περισσότερη εμπιστοσύνη η ομάδα και αυτό είναι το μεγάλος κέρδος από την αποψινή νίκη. Και φυσικά όλο αυτό είναι έργο του Άκη Μάντζιου που έχει βρει τον τρόπο ώστε οι παίκτες του να παραμένουν ετοιμοπόλεμοι και συγκεντρωμένοι.

ΟΛΑ ΚΥΛΑΝΕ ΙΔΑΝΙΚΑ

Συνεχίζουν να κυλάνε όλα ιδανικά για τον ΑΡΗ μας ενόψει του μεγάλου τελικού με τις δοκιμές του Μάντζιου να οδηγούν σε μια εύκολη νίκη. Το εκρηκτικό τετράλεπτο με τα γκολ των Σουλεϊμάνωφ, Γκαρθία και Μπράμπετς έδωσαν τέλος στο αρνητικό σερί κόντρα στη Λαμία… και πρόσθεσε λίγο ενδιαφέρον για τη συνέχεια των  πλέιοφς. Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι ο ΑΡΗΣ μας συνεχίζει να παρουσιάζεται συγκεντρωμένος και αποφασισμένος να εκμεταλλευτεί αυτά τα παιχνίδια με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Νίκησε και την γκαντεμιά του ήταν ο αρχικός τίτλος του άρθρου λίγα δευτερόλεπτα πριν την ολοκλήρωση του αγώνα με το σκορ στο 2-1 αλλά με αυτόν τον ΑΡΗ κόντρα στη Λαμία και τα «βουντού» που κουβαλάει μαζί της κάθε φορά που μας συναντάει κατάφεραν να μας ακυρώσουν. Και μαζί να ακυρωθεί όλη η τεράστια προσπάθεια που κατέβαλλαν οι παίκτες μας σήμερα για να φθάσουν στη νίκη. Και όμως ένα δίλεπτο πνευματικό βραχυκύκλωμα στο φινάλε του αγώνα ήταν αρκετό για να αμαυρώσουν την όλη εικόνα. Και όσο άτυχοι και αν ήμασταν σήμερα, όταν για να πάρεις τους 3 βαθμούς πρέπει απλά να κρατήσεις για λίγα ακόμη δευτερόλεπτα την μπάλα στα πόδια σου και εσύ επιλέγεις να ψάξεις βεβιασμένα ένα τρίτο γκολ τότε είσαι άξιος της μοίρας σου.

ΝΕΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΙΝΗΣΗ

Με τον αέρα των 2 συνεχόμενων νικηφόρων αποτελεσμάτων και της βελτιωμένης εικόνας στο παιχνίδι της Κυριακής ο ΑΡΗΣ φάνταζε πανέτοιμος για να κερδίσει και την «επικίνδυνη» Λαμία. Με αυτή τη λογική και ο Άκης Μάντζιος κατέβασε ακριβώς την ίδια ενδεκάδα που είδαμε με τον ΟΦΗ. Ωστόσο τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν με τον ίδιο τρόπο. Η Λαμία σε αντίθεση με τον ΟΦΗ αμυνόταν μαζικά, έκλεινε τους χώρους και δεν έμοιαζε να νοιάζεται καθόλου για να βγει μπροστά.  Αυτός ήταν ίσως ο πρώτος λόγος που η ομάδα δεν ήταν τόσο δημιουργική. Ο δεύτερος είχε να κάνει καθαρά με την απόδοση σε ατομικό επίπεδο αρκετών παικτών με πρώτο και καλύτερο τον Πάρντο όπου δεν μπόρεσε να βγάλει μια σωστή πάσα ή να συνδυαστεί σωστά με τους συμπαίκτες του σε ένα ολόκληρο ημίχρονο που αγωνίσθηκε. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι υπόλοιποι. Αργές κινήσεις, λανθασμένες μεταβιβάσεις, τσαπατσούλικα κοντρόλ και αστοχία στην τελική προσπάθεια.  Οι 10 χαμένες ευκαιρίες του πρώτου ημιχρόνου και ιδιαίτερα το δοκάρι στο ωραίο σουτ του Μενέντεθ  φανέρωναν ότι η τύχη σε ένα ακόμη παιχνίδι με την Λαμία μας έχει γυρισμένη την πλάτη.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΑ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Φουριόζος μπήκε στο β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ μας με τον Μορόν να αγγίζει το 1-0 κρεμώντας υποδειγματικά τον τερματοφύλακα αλλά ο αμυντικός να διώχνει την μπάλα πάνω στην γραμμή. Πριν όμως το σουτ του Μορόν η μπάλα είχε μπλοκαριστεί με το χέρι του αμυνόμενου και ο διαιτητής έδειξε την άσπρη βούλα.  Ο Μορόν με ψυχραιμία έκανε το 1-0 μόλις στα πρώτα λεπτά του Β ημιχρόνου στρώνοντας το έδαφος για τη νίκη της ομάδας. Λίγα λεπτά αργότερα ο Νταρίντα προσπάθησε να κάνει το 2-0 με ωραίο σουτ αλλά ο γκολκίπερ της Λαμίας απέκρουσε εντυπωσιακά. Σε συνέχεια των παραφυσικών φαινόμενων που βιώνουμε κόντρα στη Λάμια τα τελευταία χρόνια ήρθε η ισοφάριση από τον Ακούνα. Σε μια φάση που μπορεί να μην έδιωξε η άμυνα μας σωστά την μπάλα αλλά από εκείνη την πλάγια θέση που σούταρε έχοντας πλάτη στην εστία θέλεις και την βοήθεια της θεάς τύχης για να δεις την μπάλα να κάνει αυτή την πορεία προς τα δίχτυα. 

ΤΟ ΣΟΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΕΛΕΦ

Και όταν η τύχη δεν είναι με το μέρος σου τότε μοιάζει φυσιολογικό το να βλέπεις και έναν γκολκίπερ σαν τον Κοσέλεφ να κάνει την μια μαγική απόκρουση μετά την άλλη.  Σουλεϊμάνοφ, Νταρίντα, Μορόν, Φαμπιάνο, Οντουμπάτζιο προσπάθησαν να σκοράρουν σχεδόν με κάθε τρόπο. Όλες οι προσπάθειες τους έπεσαν σε ένα τεράστιο τοίχο που έχτισε ο Κοσέλεφ.

ΑΠΟ ΤΗ ΛΥΤΡΩΣΗ ΣΤΗ ΘΛΙΨΗ

Ο ΑΡΗΣ πίεζε  και κυνηγούσε λυσσαλέα το γκολ αλλά ο γκολκιπερ της Λαμίας έμοιαζε ανίκητος.  Μέχρι που ένα άσχημα εκτελεσμένο ελεύθερο από τον ίδιο έγινε η αρχή ώστε ο ΑΡΗΣ να πάρει γρήγορα την κατοχή με τον Σουλεϊμάνοφ, να πασάρει στον Νταρίντα όπου στέλνοντας συστημένα την μπάλα στο κεφάλι του Μορόν και στη συνέχεια στα δίχτυα της Λαμίας με τον Κοσέλεφ αυτή τη φορά να μην μπορεί να αντιδράσει. Ο Μορόν με 2 γκολ οδηγούσε την ομάδα στη νίκη και ο ΑΡΗΣ το μόνο που χρειαζόταν ήταν να διαχειριστεί το σκορ για περίπου 15’ και να μην δώσει καν την ευκαιρία στη Λαμία να πλησιάσει προς την εστία μας και να επικαλεστεί την βοήθεια των θεών του ποδοσφαίρου… Όταν όμως βλέπεις οι παίκτες που πέρασαν στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα να μην τους αγγίζει το «πρέπει» της νίκης και να προέχει για αυτούς μια καλή προσωπική ενέργεια που θα οδηγήσει σε ένα τρίτο γκολ τότε βάζεις και εσύ το χεράκι σου για να καταστραφούν τα πάντα. Ο Βεστράτε βιαζόταν, ο Σαμόρα ήθελε να σκοράρει και η Λαμία άρπαξε την ευκαιρία της αποσυντονισμένης μας άμυνας και έκανε το 2-2. Το πείσμα του Μορόν μας έδωσε μια τελευταία ευκαιρία αλλά ο Κοσέλεφ πραγματοποίησε άλλη μια εξαιρετική απόκρουση κρατώντας το Χ.

ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ

Πως να σχολιάσεις το σημερινό παιχνίδι με τον τρόπο που εξελίχθηκε; Ο ΑΡΗΣ δημιούργησε ξανά ευκαιρίες με το τσουβάλι. Κάποιες από αυτές ήταν εξαιρετικές που για λίγο δεν βρήκαν εστία, άλλες σταμάτησαν στο δοκάρι και άλλες στον γκολκίπερ της Λαμίας. Αν το παιχνίδι έληγε 2-1 θα ήταν απόλυτα δίκαιο και θα προβληματιζόμασταν ξανά μόνο για τον αριθμό των γκολ που πετύχαμε. Λίγα δευτερόλεπτα απείχαν για να πούμε μπράβο στην ομάδα που δείχνει να βρίσκει τον δρόμο της. Όταν όμως δείχνεις τέτοια αφέλεια στις τελευταίες φάσεις του αγώνα τα καλά τα λόγια είναι περιττά. Όσο ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ πορεύεται χωρίς να νιώθει στο πετσί του το «πρέπει» της νίκης αυτά θα έχουμε. Αν δεν γίνει μότο μας το νίκη πάση θυσία και αυτό να το καρφώνουμε στο μυαλό κάθε παίκτη που φοράει τη φανέλα του ΑΡΗ μας, προκοπή δεν θα δούμε. Και αυτό το πρόβλημα της νοοτροπίας για να διορθωθεί χρειάζεται ποιοτικές μεταγραφές και παίκτες που μπορούν να σε ανεβάσουν επίπεδο.  Διαφορετικά θα τρέμουμε κάθε φορά που ο Μάντζιος θα αρχίζει τις αλλαγές για να φρεσκάρει την ομάδα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΥΣ ΠΕΤΑΜΕΝΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΕΣ

Δεν ήταν αρκετά τα 2 γκολ του Μορόν για να αποδοθεί ποδοσφαιρική δικαιοσύνη στο παιχνίδι και ο ΑΡΗΣ μας να πάρει τη νίκη.  Μια νίκη που αν και την ήθελε πάρα πολύ και άξιζε να την πάρει, στο τέλος αποφάσισε να  τη «ρισκάρει» χωρίς ουσιαστικό λόγο και το πλήρωσε.  Ναι με τη Λαμία δυστυχώς συμβαίνουν αυτά τα μαγικά για αυτό κράτα την μπάλα μέχρι να ακουσθεί το σφύριγμα της λήξης και άσε το γκολ για το επόμενο παιχνίδι. Νέο πισωγύρισμα, ξαναζεσταμένη απογοήτευση…

Από το κακό στο χειρότερο βαδίζει ο ΑΡΗΣ μας όπου μετά την μέτρια εικόνα στην πρεμιέρα σήμερα κατάφερε να παρουσιαστεί ακόμη πιο κακός και να γνωρίσει την 2^η ήττα του στο πρωτάθλημα. Ακίνδυνη η ομάδα χωρίς τον Πάλμα, ούτε καν κατάφερε να απειλήσει στο διάστημα που πάλευε για την ισοφάριση. Απογοήτευση και κατήφεια στον κόσμο της ομάδας που βλέπει τα ίδια και τα ίδια λάθη να επαναλαμβάνονται μπροστά του, με την παραίτηση του Τερζή στο ξεκίνημα της σεζόν να είναι το πιο προβλέψιμο επεισόδιο.

ΝΩΘΡΟΣ ΚΑΙ ΦΛΥΑΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΝΤΡΑ

Η επιστροφή του Μπράμπετς έβγαλε όπως αναμενόταν έναν φορμαρισμένο παίκτη όπως τον Οντουμπάτζιο από την ενδεκάδα, ο ΑΡΗΣ ήθελε να δείξει κάτι διαφορετικό σε σχέση με την Κρήτη. Το κενό του Πάλμα ήταν το μεγάλο ερωτηματικό για την επίθεση με τον Μενέντεζ να είναι αναλαμβάνει να το καλύψει. Και αν αμυντικά με τον Μπράμπετς η ομάδα έδειχνε πιο σταθερή μεσοεπιθετικά υπήρχε το χάος. Αργή ανάπτυξη, στατικοί παίκτες και έλλειψη εμπνεύσεων που θα οδηγούσαν σε κάποια φάση. Η κατοχή της μπάλας όχι μόνο δεν μεταφραζόταν σε κάποιο πλεονέκτημα αλλά αντιθέτως  έδινε την ευκαιρία στους αντιπάλους μας να πιέσουν και κυνηγήσουν το όποιο λάθος μας. Σε μια τέτοια φάση ο Καρλίτο έκανε το 1-0 πονοκεφαλιάζοντας ακόμη περισσότερο τον Τερζή στον πάγκο που έβλεπε το πλάνο νίκης  να μην βγαίνει.

ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗΣ ΦΑΝΗΚΕ ΠΟΣΟ ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΕΙΝΑΙ

Και αν για το 1-0 στο 38’ μπορείς να πεις ότι ήταν απλά μια κακή στιγμή, το υπόλοιπο μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης ήταν μια «ακτινογραφία» της ομάδας μας με τα αγωνιστικά προβλήματα να αποτυπώνονται ξεκάθαρα πάνω της. Δεν ήξερε πως και πότε να πιέσει, δεν είχε τρεξίματα, δεν είχε τσαγανό, δεν είχε φαντασία, δεν είχε πείσμα, δεν είχε απολύτως τίποτα… παρά μια μπάλα στα πόδια της που την γυρόφερναν παρέα η τετράδα της άμυνας μαζί με τον Ντουκουρέ. Ένας Μορόν να παλεύει μόνος του, κάποιες προσωπικές ενέργειες του Κάρλσον, 1-2 καλές πάσες του Νταρίντα και ως εκεί.  Κολλημένα πίσω τα μπακ, καμία βοήθεια στον Μορόν και όλοι αγκυροβολημένοι έξω από την μεγάλη περιοχή.

ΚΑΙ Ο ΠΑΓΚΟΣ ΤΟ ΒΙΟΛΙ ΤΟΥ

Όταν βλέπεις την αλλαγή του Ντουκουρέ με την έναρξη του Β ημιχρόνου λες ότι ο προπονητής το έχει δει το πρόβλημα και ξεκινάει από νωρίς τις διορθωτικές κινήσεις του. Όταν όμως περνάνε σχεδόν 30’ χωρίς να κάνεις ευκαιρία και εσύ στον πάγκο κοιτάς άπραγος τότε μάλλον άλλο παιχνίδι παρακολουθούσες.  Όπως μάλλον και κάποια άλλη ομάδα προετοίμαζες μιας και αυτός ο ΑΡΗΣ δεν δείχνει να έχει δουλευτεί ώστε να έχει κάποια ίχνη συνοχής και ποδοσφαιρικής λογικής. Αναμενόμενη η παραίτηση, ίσως νωρίτερα από ότι την περιμέναμε αλλά απόλυτα δικαιολογημένη. Κόντρα σε 2 κακές ομάδες ο Τερζής όχι μόνο δεν πήρε βαθμό αλλά δεν κατάφερε έστω και λίγο να πείσει τους παίκτες του να παλέψουν για την νίκη.

ΤΑ ΜΠΑΤΖΕΤ, ΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΙ Η ΛΑΜΙΑ

Πολύ συζήτηση κάθε καλοκαίρι για το μπάτζετ, πολύ συζήτηση για τα βιογραφικά των παικτών που έρχονται, αν είναι ποιοτικοί και έχουν παραστάσεις από προηγμένα πρωταθλήματα. Και έρχεται μια Λαμία με ένα μικρό μπάτζετ και κάποιους «άσημους» παίκτες, σου δίνει ένα χαστούκι αφύπνισης και αρχίζεις να αναρωτιέσαι τελικά τι χρειάζεται για να στηθεί μια αξιοπρεπής μαχητική ομάδα.  Αυτό που καταλάβαμε είναι ότι δεν χρειάζονται περαστικοί τεχνικοί διευθυντές και προπονητές με μικρή ημερομηνία λήξης. Όσο για τους παίκτες επιβάλλεται να μπουν στο κάδρο των ευθυνών το συντομότερο δυνατό.

ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ

Χωρίς βαθμούς και γεμάτος απογοήτευση επιστρέφει η ομάδα από την Λαμία σε ένα παιχνίδι όπου ακόμη και έως τώρα να παιζόταν, γκολ δεν θα βάζαμε. Ούτε καν ο Αύγουστος δεν έφυγε και ο ΑΡΗΣ αναζητά τον αντικαταστάτη του Απόστολου Τερζή μετά από 2 κακές εμφανίσεις και κακές ήττες. Μια εξέλιξη που δυστυχώς δικαιώνει όλους τους «κινδυνολόγους του καλοκαιριού»  που μιλούσαν για τεχνικό διευθυντή και προπονητή εξιλαστήρια θύματα του παραλογισμού του προέδρου. Άγνωστο το τι μας ξημερώνει…

ΥΓ. Όποιος και αν είναι ο επόμενος προπονητής αν δεν αλλάξει η «κεφαλή» μυαλά, άσπρη μέρα δεν θα δούμε.

Επαναφορά στις εργοστασιακές «φετινές» του ρυθμίσεις έκανε ο ΑΡΗΣ μας στη Λαμία, καταφέρνοντας να χαρίσει μόλις τη 2^η νίκη στους αντιπάλους μας και να σκορπίσει εκ νέου απογοήτευση σε όλους τους φίλους της ομάδας. Έλειπε ο Ρούπ σαν να έλειπε ο μισός ΑΡΗΣ. Ασύνδετη η ομάδα, παιδικά λάθη στην άμυνα, εκνευριστική αφλογιστία στην επίθεση.

ΒΡΑΧΥΚΥΚΛΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Λίγα λεπτά ήταν αρκετά για να καταλάβεις ότι στο γήπεδο υπήρχε μια Λαμία που κατέβηκε στο γήπεδο για να παλέψει όπως μπορεί για να πάρει τη νίκη και ένας ΑΡΗΣ που μάλλον δεν ήξερε τι ήθελε να κάνει. Να κρατήσει την κατοχή και να δώσει αυτός τον ρυθμό; Να αναγκάσει την Λαμία να ανέβει ψηλά για να βρει χώρους; Όποιος και αν ήταν ο στόχος όταν βλέπεις τον αντίπαλο να πιέζει ψηλά και εσύ να μην μπορείς να κρατήσεις την μπάλα το να συνεχίζεις στο ίδιο τέμπο είναι σαν να βαδίζεις προς το γκρεμό. Αυτό έκανε ο ΑΡΗΣ στο πρώτο ημίχρονο καταφέρνοντας να μείνει από νωρίς πίσω στο σκορ με 2-0.  

ΜΙΣΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ, ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ

Ανέλπιστα μαγικό φαινόταν αυτό το 2-0 στη Λαμία και εκ των συνθηκών ήταν δεδομένο ότι θα οπισθοχωρούσε και θα έπαιζε με τον χρόνο. Το γκολ του Μπράμπετς έδειξε ότι η ομάδα είχε σφυγμό και η καταστροφή μπορούσε να αποφευχθεί. Από εκείνο το σημείο και μετά όσο και αν προσπάθησε η ομάδα ο γνωστός τσαπατσούλης ΑΡΗΣ στην τελική προσπάθεια κατάφερε να σπαταλήσει τουλάχιστον 3 εξαιρετικές ευκαιρίες  και να μείνει μέχρι τη λήξη αυτό το 2-1. Και αν η εικόνα του Β ημιχρόνου ήταν πολύ καλύτερη από αυτό του πρώτου δεν έχει καμία απολύτως σημασία μιας και το παιχνίδι δεν διαρκεί ένα ημίχρονο. Κόντρα στον ΟΦΗ και τον Ατρόμητο ένα ημίχρονο ήταν αρκετό αλλά σήμερα δεν αρκούσε ούτε για το Χ.

ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ

Όσο κα αν ψάξεις δικαιολογία για την εικόνα που είδαμε σήμερα δεν θα βρεις. Ακόμη και αυτή η απουσία του πολύτιμου Ρουπ είναι αστείο να βαφτιστεί η αιτία για το χάλι που είδαμε σήμερα. Παίκτες χωρίς ένταση λες και έπαιζαν φιλικό και ένας προπονητής που με το που είδε ότι το παιχνίδι στραβώνει θόλωσε. Τι να σου κάνει όμως και ο προπονητής όταν και οι πιο κραυγαλέες ευκαιρίες χάνονται έτσι απλά. Μετά πάντως από το σημερινό είναι βέβαιο ότι η χρονιά κάπως έτσι θα κυλήσει μέχρι το τέλος. Κάθε μέρα και ένας διαφορετικός ΑΡΗΣ.

ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΜΕ ΕΥΚΟΛΙΑ ΟΤΙ ΕΧΤΙΣΕ ΜΕ ΚΟΠΟ

Τελικά μάλλον «πυροτέχνημα» ήταν οι 2 προηγούμενες εμφανίσεις όπου η ομάδα έδειξε επιτέλους ότι βρήκε την αγωνιστική της ταυτότητα. Η ήττα και η μετριότατη εικόνα στη Λάμια είναι ένα τεράστιο πισωγύρισμα και ένα «χαστούκι» σε όσους θεωρούσαν την αυτονόητη 5^η θέση, εξασφαλισμένη. Ομάδα χαμένη στην μετάφραση χωρίς αρχή, μέση και τέλος…

Καζάνι που βράζει έχει γίνει ολόκληρος ο οργανισμός ΑΡΗΣ με την απρόκλητη επίθεση που δέχθηκαν οι φίλοι της ομάδας μας στο Περιστέρι να είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Πλέον οι μάσκες έχουν πέσει και η στοχοποίηση του συλλόγου και του κόσμου του με ένα συντονισμένο σχέδιο που περιλαμβάνει μέχρι και την αναίτια αστυνομική τυφλή βία να μην μπορεί να κρυφθεί. Η οργή είναι μεγάλη αλλά ακριβώς σε αυτό το χρονικό σημείο απαιτείται ψυχραιμία από όλους μας και μια οργανωμένη αντίδραση σε όλα τα επίπεδα.

ΑΗΔΙΑ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΟΥΚΟΥΛΩΘΕΙ

Τόσο καιρό όντας «ρομαντικοί» από την φύση μας ως Αρειανοί οπαδοί είχαμε επικεντρωθεί στις διαιτητικές σφαγές, στο κυνήγι της ΕΠΟ, στις πολιτικές παρεμβάσεις με στόχο τον Καρυπίδη και στις «συμμαχίες» που είχαν σκοπό να πλήξουν την ομάδα μας μιας και η επάνοδο του ΑΡΗ στην σουπερλίγκα με τον τρόπο που έχει γίνει χάλασε την μοιρασιά των big-πορδ. Πλέον όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει και βλέπουμε ότι στον βωμό των συμφερόντων τους ζητάνε αίμα ή καλύτερα και άλλο αίμα… Και όσο και αν θέλουμε να περιορίζουμε όλες αυτές τις εγκληματικές ενέργειες σε κάποιους εγκληματίες υπό τον μανδύα του οπαδού ή ανεγκέφαλους αστυνομικούς που έχουν «ξεφύγει» από την ψυχολογική αξιολόγηση η ευθύνη ανήκει 100% στην οργανωμένη Πολιτεία που τα ανέχεται όλα αυτά και σε πολλές περιπτώσεις όπως έγινε στο Περιστέρι συμμετέχει και η ίδια.

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Είναι αδιανόητο να μην υπάρχει αντίδραση σε όλο αυτό. Από τις ανακοινώσεις που ήδη έγιναν μέχρι όλες τις απαραίτητες νομικές ενέργειες ο επίσημος ΑΡΗΣ είναι υποχρεωμένος να αντισταθεί σε αυτή την αηδία που έχουν βαφτίσει ελληνικό ποδόσφαιρο και επαγγελματικό αθλητισμό. Σίγουρα η ασυδοσία των αρχών που εκφράστηκε με την τυφλή βία των ΜΑΤ είναι κάτι που ξεπερνάει τις ομάδες και το ποδόσφαιρο αλλά όταν τα γήπεδα γίνονται το πεδίο δράσης και οι φίλαθλοι που απλά αγαπούν μια ομάδα ο στόχος δεν γίνεται να μην τα συνδέσεις. Ήδη η ΠΑΕ και ο ΑΣ έχουν δείξει ενδιαφέρον και τη διάθεση να στηρίξουν και να υπερασπιστούν όσους δέχθηκαν την επίθεση των ΜΑΤ. Δεν θα πρέπει όμως να μείνει μόνο εκεί ο επίσημος ΑΡΗΣ. Οφείλει για όλους όσους βρέθηκαν στο νοσοκομείο το βράδυ του Σαββάτου (ή απλά ένιωσαν τρομοκρατημένοι) αλλά και όλους τους υπόλοιπους να δείξουν ότι ο ΑΡΗΣ και ο κόσμος του δεν είναι το «μόνιμο θύμα» δυσάρεστων καταστάσεων που απλά αποδέχεται ότι του «τυχαίνει». Η πρόκληση υπήρξε για πολλοστή φορά ώρα να δούμε και την επίσημη αντίδραση. Γιατί αν δεν υπάρξει επίσημη αντίδραση τότε οι επιλογές που απομένουν στον κόσμο είναι ελάχιστες και θα έχουν οδυνηρές επιπτώσεις.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

Στον απόηχο της νέας εγκληματικής επίθεσης εις βάρος του κόσμου του ΑΡΗ, αυτή τη φορά από αυτούς που υποτίθεται ότι μας προστατεύουν και διαφυλάσσουν την τάξη υπάρχει και ένας ποδοσφαιρικός αγώνας και μια ομάδα που δίνει τον δικό της αγώνα υπό αντίξοες συνθήκες.  Τα συστήματα, οι επιλογές προσώπων και λοιπά τεχνικά θέματα δεν μας απασχολούν. Όπως και η παρουσία του Σιδηρόπουλου και του Φωτιά δεν πρέπει να μας απασχολεί. Μπείτε μέσα κάντε το καθήκον σας γιατί η κατάσταση έχει ήδη ξεφύγει…

ΥΓ. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όσοι δεν είναι φίλαθλοι-οπαδοί κάποιας ομάδας, δεν πηγαίνουν στα γήπεδα είναι ότι και ο επαγγελματικός αθλητισμός είναι ένας καθρέφτης της κοινωνίας μας και της «νόμιμης αναρχίας» όσων έχουν οποιαδήποτε εξουσία σε αυτή τη χώρα. Αντί να μας κουνάτε το δάχτυλο απλά ανοίξτε τα μάτια σας.

Μνημείο ηττοπάθειας στήθηκε από τον ΑΡΗ μας σήμερα στη Λαμία όπου σε ένα παιχνίδι δικό του έκανε τα πάντα για να μην το κερδίσει! 2 χαμένα πέναλτι(το ένα στη λήξη), κλασσικές ευκαιρίες στα σκουπίδια και ένα γκολ μαχαιριά λίγο πριν την λήξη που ξεχάστηκε… όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι. Μαύρη παράδοση οι περιπετειώδεις αποκλεισμοί από το κύπελλο τα τελευταία χρόνια.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΡΗΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Εμφανής από το ξεκίνημα ήταν η διαφορετική εικόνα του ΑΡΗ μας σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια με όλους τους παίκτες να παίζουν με μεγάλη ένταση σε κάθε φάση. Η ομάδα έδειχνε να πατάει καλά και να έχει τη διάθεση να τελειώσει όσο γίνεται γρηγορότερα την υπόθεση πρόκριση.

ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΠΕΝΑΛΤΙ ΕΠΗΡΕΑΣΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

Μόλις στο 15’ ο Μπερτόγλιο κέρδισε το πέναλτι και ο Καμαρά είχε την ευκαιρία να τα κάνει όλα πιο εύκολα. Και όμως η μπάλα κατέληξε άουτ… ένα πρώτο μήνυμα για την πίκρα που θα ακολουθούσε. Εκεί η ομάδα έχασε το ρυθμό της και η Λαμία πίστεψε περισσότερο ότι μπορούσε να πάρει την πρόκριση. Ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ βρήκε και πάλι τα πατήματα του, πίεσε χωρίς όμως να βρει στόχο ότι προσπάθεια και αν έκανε. Ένα γκολ που παραλίγο θα ερχόταν από πόδι αντιπάλου αλλά διαιτητής και VAR είδαν ότι η μπάλα δεν είχε περάσει ολόκληρη την γραμμή!

ΜΝΗΜΕΙΟ ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΑΣ

Η Λαμία κλείστηκε στο καβούκι της, ο ΑΡΗΣ πίεζε, τα σουτ πήγαιναν έξω ή στην αγκαλιά του τερματοφύλακα και μόλις ένα κόρνερ που παραχωρήθηκε με ανόητο τρόπο έγινε εις βάρος μας γκολ 90’’ πριν τα πέναλτι. Και όμως αυτή η μαχαιριά δεν ήταν η τελευταία… Τρομερή χαμένη ευκαιρία από Ιτούρμπε, κερδισμένο πέναλτι από Γκάμα στις καθυστερήσεις της παράτασης και μια ανάσα από μια πρόκριση που έμοιαζε να είχε χαθεί! Και όμως το πέναλτι του Γκάμα το σταμάτησε ο τερματοφύλακας της Λαμίας και στη συνέχεια της φάσης ο Γκάνεα αντί να στείλει από κοντά τη μπάλα στα δίχτυα την έστειλα στα περιστέρια.

ΕΔΕΙΞΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΥΣΙΑ

Την καλύτερη του εμφάνιση σε αυτά τα 3 παιχνίδια με τη Λαμία πραγματοποίησε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα αλλά ούτε αυτό ήταν αρκετό. Η ομάδα είχε περισσότερη ενέργεια και αποφασιστικότητα στις κινήσεις της. Άφησε στην άκρη την εμμονή της στο αργό στρωτό ποδόσφαιρο που συνηθίζει και προσπάθησε να δώσει πιο γρήγορο ρυθμό από ότι συνήθως. Μια υπεροχή που ακόμη και όταν το γήπεδο έγερνε προς την εστία της Λαμίας εμείς καταφέραμε να φέρουμε τα πάνω κάτω. Πλέον το πρόβλημα δείχνει να είναι περισσότερο ψυχολογικό(ναι ψυχολογικό) παρά κάτι που έχει να κάνει άμεσα με το ποδόσφαιρο. Λείπει η συγκέντρωση σε όλους τους παίκτες, το καθαρό μυαλό στις κρίσιμες στιγμές, η αυτοπεποίθηση σε κάθε σημαντική ενέργεια. Δεν ξέρω αν η αλλαγή προπονητή θα ξεμπλόκαρε με κάποιον τρόπο το μυαλό των παικτών αλλά σίγουρα δεν μπορεί ο Μάντζιος να μπει μέσα να σουτάρει πέναλτι, να δώσει την σωστή πάσα ή να κάνει ένα εύστοχο σουτ. Από την άλλη σίγουρα θα μπορούσε να κατεβάζει την ομάδα πιο επιθετική στα περισσότερα παιχνίδια μπας και κάποια στιγμή το «πρέπει» της νίκης αρχίσει να γίνεται τατουάζ σε όποιον φοράει την κιτρινόμαυρη φανέλα.

ΑΜΕΣΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΖΟΝ

Δεν τολμάμε να πούμε το  «όλα τα έχουμε δει» με αυτή την ομάδα μιας και πάντα βρίσκει τον τρόπο να μας εκπλήσσει δυσάρεστα… Το πάλεψε και το κατάφερε, να χάσει ένα παιχνίδι δικό του με έναν απίθανο βασανιστικό τρόπο. Άπαντες υπεύθυνοι για αυτή την αποτυχία. Ο ΑΡΗΣ φυσικά δεν σταματάει εδώ όπως ποτέ δεν σταμάτησε μπροστά στις δυσκολίες. Ας παρθούν οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν με γνώμονα όχι μόνο τις επόμενες ημέρες αλλά και τις επόμενες χρονιές. Κουράσατε…

ΥΓ. Σκέφτεσαι τους αποκλεισμούς από το κύπελλο τα τελευταία χρόνια και σου έρχεται να βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο.

Σαν να ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί είναι ο ΑΡΗΣ μας πλέον με την ισορροπία μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας να κρίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνη! Μια ολόκληρη χρονιά θα παιχτεί τις επόμενες 30 ημέρες περίπου αρχίζοντας από τον επαναληπτικό του κυπέλλου κόντρα στη Λαμία. Αυτονόητη η πρόκριση… την στιγμή που ακολουθούν καθοριστικά παιχνίδια στο πρωτάθλημα μαζί με την δικαστική μάχη του -6 και τον εξ αναβολής αγώνα με τον Ατρόμητο μπορούν να σε κάνουν από πρωταγωνιστή μέχρι να σε θέσουν πρόωρα εκτός  όλων των στόχων σου.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ

Από τις προσδοκίες του καλοκαιριού φθάσαμε στο να θυμόμαστε πως νιώθαμε πριν το 2022 για τις δυνατότητες της ομάδος και να γελάμε από μόνοι μας. Η αλήθεια όπως πάντα είναι κάπου στη μέση. Ο ΑΡΗΣ έχει το 5^ο μπάτζετ στην χώρα όπως το είχε και τα προηγούμενα χρόνια που κατάφερε να αφήσει πίσω του τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ πέρσι διαγράφοντας την χρονιά των ρεκόρ.  Ούτε είναι εφικτό να περνάς κάθε χρόνο ομάδες με πολλαπλάσιο μπάτζετ και «εξυγιαντικές πλάτες» και  ούτε πρέπει να θεωρείται κάτι το εύκολο. Και αυτό έχει να κάνει με την αυστηρή κριτική που ασκούμε όλοι στην ομάδα αλλά και στις προσδοκίες που έχουμε από αυτήν χωρίς να υπολογίζουμε τίποτα. Ναι ο οπαδός θέλει την ομάδα του στην κορυφή ανεξαρτήτως συνθηκών και αυτό είναι το φυσιολογικό αλλά όταν ασκείς κριτική πρέπει να κοιτάς όλες τις παραμέτρους.

ΟΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΑΒΑΝΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΠΑΤΟΣ

Αν κάτι εκνευρίζει διαχρονικά σε ότι έχει να κάνει με τις αναλύσεις και συγκρίσεις σε σχέση με το μπάτζετ είναι ότι συνήθως αυτό γίνεται μονόπλευρα προς τα πάνω για να δικαιολογήσουμε την όποια αποτυχία. Αυτό όμως  που εξοργίζει τους πάντες είναι ότι προς τα κάτω τα μπάτζετ δεν μετράνε! Δηλαδή ο ΑΡΗΣ «δικαιολογείται» να χάσει από τον Ολυμπιακό με το πολλαπλάσιο μπάτζετ αλλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο δεν ισχύει κάτι ανάλογο με ομάδες με υποδεέστερο μπάτζετ όπως η Λαμία, ο Απόλλων, τα Γιάννενα κτλ κτλ. Να είναι σίγουροι οι αρμόδιοι του ποδοσφαιρικού τμήματος ότι αν η ομάδα στα «εύκολα» παιχνίδια έπαιρνε αυτά που της αναλογούν η όλη κριτική και πίεση θα ήταν πάνω σε μια πιο λογική βάση. Εδώ όμως έχει χαθεί η μπάλα και το μέτρο σύγκρισης που εμφανίζεται επιλεκτικά.

ΑΜΕΣΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΕ ΑΤΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΟΜΑΔΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Ο Μάντζιος θα πρέπει να δώσει το σύνθημα και οι παίκτες θα πρέπει να το ακολουθήσουν. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ο Μάντζιος θα ορίσει το πώς θα αγωνισθεί η ομάδα και οι παίκτες θα πρέπει να δώσουν το 100% μέσα στον αγωνιστικό χώρο για να το εφαρμόσουν. Η αφλογιστία στην επίθεση είναι μόνιμο πρόβλημα τα τελευταία χρόνια αλλά η αδυναμία δημιουργίας φάσεων είναι κάτι καινούργιο. Άρα από αφού μιλάμε για κάτι καινούριο με τους ίδιους παίκτες και τον ίδιο προπονητή τότε πρόκειται για κάποιο λάθος τακτικά που ξαφνικά εμφανίσθηκε ή για μια μερίδα παικτών που ξαφνικά παρουσιάζονται κατώτεροι του αναμενομένου.  Όπως «μαγικά» εμφανίσθηκε το πρόβλημα έτσι «μαγικά» μπορεί να εξαφανισθεί.  Παίξτε για τον εαυτούλη σας και το επόμενο συμβόλαιο σας, παίξτε για τον προπονητή σας που στηρίζετε, παίξτε για τον κόσμο που σέβεστε όπως δηλώνετε με κάθε ευκαιρία.  Παίξτε και προκριθείτε έτσι απλά.

ΑΠΑΝΤΕΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΤΟΥΣ

Δικαιολογούνται  ως ένα βαθμό οι «κακές στιγμές» παικτών και προπονητή, αντιλαμβανόμαστε τις «άνισες συνθήκες» με τις οποίες διεξάγεται το πρωτάθλημα και το κύπελλο, υπάρχουν και αντικειμενικές δυσκολίες …αλλά όλα έχουν ένα όριο.  Ένα όριο που μέσα στο 2022 η ομάδα παλεύει να ξεπεράσει με κίνδυνο να τιναχτεί στον αέρα μια ολόκληρη χρονιά.  Καλά τα λόγια αλλά ο ΑΡΗΣ χρειάζεται άμεσα πράξεις και αλλαγή στην εικόνα του μέσα στο γήπεδο που θα βγάζει μάτια. Ξεμπερδεύουμε με το «θαύμα» της Λαμίας και συνεχίζουμε πιο δυνατά, γιατί ΑΡΗ μου δεν γίνεται αλλιώς!

ΥΓ.  Δύσκολες οι συνθήκες αναμένεται να είναι αύριο στη Λαμία… σε αντίθεση με τη Θεσσαλονίκη που ήταν καλύτερες και στα 2 παιχνίδια που είχαμε «κουλούρια». Καμία δικαιολογία δεν υπάρχει. Πρόκριση και μόνο πρόκριση!

ΥΓ2. Ναι δεν μας νοιάζει που γίνεται το παιχνίδι αύριο, οφείλουμε να προκριθούμε πάση θυσία! Αυτό δεν αλλάζει τον τραγέλαφο με τις «επιλεκτικές» αναβολές και ένα ακόμη «εξυγιαντικό» σκάνδαλο.

Κάμποσες ώρες πέρασαν(εσκεμμένα) μετά τη λήξη του αγώνα και ακόμη δύσκολα μπορεί κανείς να εξηγήσει τι φταίει ακριβώς για αυτή την μεταμόρφωση της ομάδος. Τίποτα δεν θυμίζει πλέον τον ΑΡΗ που θαυμάσαμε σε κάποιες στιγμές πριν τον ερχομό του 2022 και η 2^η συνεχόμενη ισοπαλία με τη Λαμία το επιβεβαιώνει. Όχι γιατί δεν κέρδισες αλλά γιατί η εικόνα σου δεν θα δικαιολογούσε τη νίκη. Πιο λυπηρό ακόμη και από το 2^ο συνεχόμενο 0-0 μέσα στην έδρα μας είναι ότι ως την ώρα που γράφετε αυτό το κείμενο τίποτα στην ομάδα δεν έχει αλλάξει. Κανένα ηλεκτροσόκ, καμία «δύσκολη» απόφαση, καμία απολύτως αντίδραση.

ΣΑΝ ΚΑΚΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Σαν να βλέπαμε σε επανάληψη τον αγώνα της Πέμπτης ήταν το σημερινό με τη Λαμία όμως να έχει περισσότερη σκοπιμότητα στο παιχνίδι της και τον ΑΡΗ ένα «πρέπει» να τον βαραίνει στην πλάτη. Τι και αν άλλαξε πρόσωπα ο Άκης Μάντζιος η εικόνα ήταν ακριβώς η ίδια. Ήθελε ο ΑΡΗΣ αλλά δεν μπορούσε. Γιατί όταν η κατοχή είναι 70-30 και ο αντίπαλος έχει περισσότερες και σημαντικότερες ευκαιρίες από εσένα μάλλον δεν μπορείς. Ναι η ομάδα έδειξε διάθεση στα πρώτα 45’ αλλά ως συνήθως δεν είχε ουσία στο παιχνίδι της.

ΞΑΝΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Και άντε τα 2 πρώτα ημίχρονα κόντρα στη Λαμία είχαν και  έναν ΑΡΗ να παλεύει να βάλει το γκολ… αυτό που έγινε στα Β ημίχρονα των αναμετρήσεων χρίζει επιστημονικής έρευνας. Φεστιβάλ κακών επιλογών και φθηνών λαθών και μια έλλειψη ενέργειας λες και στα αποδυτήρια κατά την ανάπαυλα έγινε τσιμπούσι! Ευτύχημα που ο Σιαμπάνης ήταν σε καλή ημέρα και οι αντίπαλοι άστοχοι ώστε σήμερα να μην καταγραφεί μια ακόμη ντροπιαστική ήττα.

ΣΕ ΑΛΛΟ ΓΗΠΕΔΟ Ο ΜΑΝΤΖΙΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ  

Δικαιολογίες και ελαφρυντικά δεν υπάρχουν για κανέναν. Δεν νοείται να έχει φέρει την Πέμπτη βράδυ ένα δίκαιο Χ μέσα στην έδρα σου κόντρα στην Λαμία και μετά από λίγα 24ωρα να ξανακάνεις ακριβώς το ίδιο με περίσσια ευκολία. Ποια ήταν η αντίδραση των παικτών που μετά από κάθε στραβή ζητάνε συγνώμη από τον κόσμο και δίνουν την υπόσχεση ότι δεν θα ξανασυμβεί; Ποια ήταν η αντίδραση του Μάντζιου που είδε το πλάνο της Πέμπτης να πηγαίνει στο καλάθι των αχρήστων; Καμία αντίδραση, καμία διαφορετική σκέψη, καμία προσπάθεια για να αλλάξει κάτι. Άρα οι μόνοι που φταίνε σήμερα είμαστε εμείς οι οπαδοί που για κάποιο ανεξήγητο λόγο περιμέναμε να δούμε κάτι το διαφορετικό.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ

Απλά μαθηματικά σε μια όχι και τόσο πολύπλοκη εξίσωση. Στηρίζεις αυτό το ποδοσφαιρικό  έκτρωμα όπως έχει εξελιχθεί ή προσπαθείς να το αλλάξεις. Αν αποφασίσεις να το στηρίξεις έτσι απλά να βγει μια επίσημη ανακοίνωση να τρέξουμε όλοι μαζί στις εκκλησίες μπας και τους φωτίσει ο Θεός και αλλάξουν από μόνοι τους. Διαφορετικά από την στιγμή που δεν μπορείς να αλλάξεις 11 παίκτες αλλάζεις τον  κουμανταδόρο και ελπίζεις σε αλλαγή ψυχολογίας και αγωνιστικής φιλοσοφίας. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι τα αποδυτήρια είναι μια χαρά  και οι παίκτες γουστάρουν τον Μάντζιο. Αν τα αποδυτήρια ήταν μια χαρά και οι παίκτες γούσταραν τον Μάντζιο όλο και θα είχε φθάσει στα αυτιά τους ότι ο προπονητής παίζει σε αυτά τα παιχνίδια το «κεφάλι» του και θα έδιναν το κάτι παραπάνω. Προφανώς δεν τους καίγεται καρφί και ο Άκης Μάντζιος αδυνατεί να εμπνεύσει τους παίκτες του να ακολουθήσουν το πλάνο του και να δώσουν το κάτι παραπάνω.

ΑΚΡΟΒΑΤΕΙ ΣΕ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ ΣΧΟΙΝΙ

2 εύκολες ισοπαλίες σου πήρε η Λαμία μέσα στην έδρα σου σε διάστημα λίγων ημερών και όπως λέει ο λαός «δεν άνοιξε ρουθούνι». Όπως απαθής και εμμονική δείχνει η ομάδα μας μέσα στον αγωνιστικό χώρο επιμένοντας στα ίδια και στα ίδια λάθη ξανά, έτσι ακριβώς φαίνεται να λειτουργεί και ολόκληρος ο οργανισμός ΑΡΗΣ. Αν το σημερινό δεν ήταν μια κραυγή απόγνωσης ότι η ομάδα χρειάζεται ένα ηλεκτροσοκ για να συνέλθει απορώ τι άλλο πρέπει να βιώσουμε ώστε να αποδεχτούμε ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Κουράσατε…

ΥΓ. Και όμως ο Ιτούρμπε σήμερα αποτέλεσε την 1^η αλλαγή της ομάδος!

ΥΓ2. Σε πανικό και ο Άκης Μάντζιος που έριξε στο παιχνίδι τον Καμαρά «κατευθείαν» από το αεροδρόμιο.

ΥΓ3. Και από εκεί που ήταν αδιάφοροι για το κύπελλο τους έκανες να πιστέψουν ότι μπορούν(και αξίζουν) να προκριθούν.

ΥΓ4. Όχι νίκη, ούτε γκολ δεν έχουμε πανηγυρίσει μέσα στο 2022.

ΥΓ5. 23.01.22 21.58 και ακόμη τίποτα δεν έχει αλλάξει στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ…