Με γκολ από τα αποδυτήρια ο ΑΡΗΣ μας πέρασε νικηφόρα από τη Λεωφόρο, εκτροχιάζοντας την προσπάθεια του Παναθηναϊκού για το πρωτάθλημα και οδηγώντας τον στην εσωστρέφεια του. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, μια οργανωμένη επίθεση, μια μαγική ασίστ του Γκαρθία και μια τέλεια κεφαλιά από τον Σαμόρα. Έτσι απλά πήραμε το προβάδισμα και σχεδόν το ίδιο απλά το κρατήσαμε μέχρι το τέλος.  Νίκη ψυχολογίας, με καλή εμφάνιση κόντρα στην ομάδα που θα αντιμετωπίσουμε στον τελικό, σε ένα παιχνίδι που καιγόταν πολύ περισσότερο από όσο τον ενδιέφερε.

ΓΚΟΛ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΜΕ ΓΚΑΡΘΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΚΑΙ ΣΑΜΟΡΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗ

Το απόλυτο σοκ πρόσφερε ο ΑΡΗΣ μας στον Παναθηναϊκό μόλις στην πρώτη του επίθεση. Η ομάδα κυκλοφόρησε σωστά την μπάλα, ο Γκαρθία βρήκε τον χώρο που χρειάστηκε για να βγάλει μια μαγική πάσα προς τον Σαμόρα που κινήθηκε ιδανικά  και με το κεφάλι έγραψε το 0-1! Σκορ που έμεινε μέχρι και το τελικό σφύριγμα της λήξης.

ΕΔΩΣΕ ΤΕΣΤ ΑΝΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΑΣΕ ΜΕ ΑΡΙΣΤΑ

Η συνέχεια θύμιζε κάτι σαν τεστ αντοχών με τον ΑΡΗ μας χωρίς να νιώθει την παραμικρή πίεση για το αποτέλεσμα να θέλει απλά να τσεκάρει πόσο εύκολα μπορεί να διαχειριστεί την αναμενόμενη πίεση του Παναθηναϊκού. Πέρα από τις ελάχιστες καλές στιγμές στο πρώτο ημίχρονο  που είχε ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο και κάποιες χαμένες κεφαλιές στα στημένα ο ΑΡΗΣ αντέδρασε ιδανικά. Έκλεισε τους χώρους, κράτησε σωστά τις αποστάσεις, κυκλοφόρησε γρήγορα την μπάλα και στις λεπτομέρειες δεν βρήκε το δεύτερο γκολ. Ένα δεύτερο γκολ που μπορούσε πολύ εύκολα να βρει στο λάθος του Ντραγκόφσκι, στη σουτάρα του Σαμόρα που σταμάτησε στο δοκάρι αλλά και στο άστοχο σουτ του Γκαρθία στο ριμπάουντ. Ενώ όσο κυλούσε ο χρόνος η ομάδα έβρισκε ολοένα και περισσότερους χώρους αλλά έκανε στο τέλος κακές επιλογές.  Από την άλλη πλευρά μια απελπισμένη προσπάθεια του Παναθηναϊκού με γεμίσματα από μακριά αλλά και μερικές «οσκαρικές» βουτιές μπας και δώσουν την στον Αγκάγιεφ να ολοκληρώσει την αποστολή του. Μέχρι και στο κομμάτι της διαιτησίας οι παίκτες μας αντέδρασαν ψύχραιμα και δεν άφησαν τα απίθανα σφυρίγματα να τους αποσυντονίσουν. Η ομάδα είχε τόση αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι της που έμοιαζε ότι ακόμη και 2 ημίχρονα να υπήρχαν, πιο πιθανό θα ήταν να πετύχει και άλλα γκολ παρά να δεχθεί.

ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΡΥΘΜΟΥΣ ΜΕ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ ΡΟΤΕΪΣΟΝ

Αρκετοί από τους σημερινούς παίκτες στο αρχικό σχήμα πιθανόν να δούμε και στην ενδεκάδα του τελικού αλλά και μόνο που ξεκινάς χωρίς το βαρύ πυροβολικό σου Λορέν Μορόν είναι αρκετό για να καταλάβει και ο πλέον άσχετος ότι και σήμερα ο Μάντζιος προχώρησε σε διαχείριση δυνάμεων και ετοιμότητας.  Η αλλαγή του πολύ καλού Γκαρθία μόλις στο 59’ και η συμμετοχή μετά από κάτι περισσότερο από 2 μήνες του Ντουκουρέ όπως και ο νέος σχηματισμός που δοκιμάσθηκε για μεγάλο κομμάτι του αγώνα το επιβεβαιώνουν. Και όμως ο ΑΡΗΣ λειτούργησε σαν καλοκουρδισμένη μηχανή με τον κάθε παίκτη να εξυπηρετεί με ακρίβεια έναν συγκεκριμένο σκοπό. Μέχρι και ο Ντουκουρέ έδειξε έτοιμος να βοηθήσει. Όπως και ο Σαμόρα που στον σημερινό του ρόλο πραγματοποίησε ίσως την καλύτερη του εμφάνιση με τα χρώματα του ΑΡΗ.  Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Ζουλ που σήμερα έτρεξε και έκοψε περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Την ίδια στιγμή που το δίδυμο Φαμπιάνο και Μπράμπετς έχει «ξαναδέσει» την άμυνα και στο κέντρο Γκαρθία και Νταρίντα συνδυάζονται ολοένα και καλύτερα. Ευχής έργον να συνεχίσουμε στους ίδιους ρυθμούς.

ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ "ΑΜΑΥΡΩΝΕΙ" ΤΑ ΠΛΕΪΟΦΣ

Άλλος ένας wanna be πρωταθλητής κράσαρε πάνω στον ΑΡΗ μας που συνεχίζει να «αμαυρώνει» τα πλέιοφς παίζοντας στα ίσια… όλα τα παιχνίδια. Και ας έχει στο μυαλό του μόνο τον τελικό και όλα τα πλάνα του προπονητή να επικεντρώνονται μόνο σε αυτόν. Αδιάφοροι οι 3 βαθμοί, όχι όμως αδιάφορη αυτή η σπουδαία νίκη. Σπουδαία νίκη, γιατί συνοδεύτηκε με καλή εμφάνιση κόντρα σε έναν Παναθηναϊκό που έπαιζε τα ρέστα του για το πρωτάθλημα …και όπως και να το κάνουμε μας δίνει το καλύτερο ντοπάρισμα ενόψει τελικού. Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Τώρα που έχασε ο Παναθηναϊκός, ο Αγκάγιεφ θα πληρωθεί ή όχι;

ΥΓ2. Από ΑΥΤΟΥΣ τους ξένους διαιτητές προτιμάμε τους Έλληνες, εννοούσε ο Κάρυ.

ΥΓ3. Και μετά σου λέει ο άλλος… τι γκρινιάζεις; ξένος δεν ήταν ο διαιτητής;

Μόλις 2’ άντεξε ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στον Παναθηναϊκό με το γκολ του Μπακασέτα να μας βάζει από τα αποδυτήρια πίσω στο σκορ. Συνήλθε στη συνέχεια, είχε τις στιγμές του αλλά είχε και τον Αλ Χακίμ απέναντι του να μην του επιτρέπει να μπει στο παιχνίδι. Παρόλα αυτά η ομάδα δεν ήταν αυτή που έπρεπε και μόνο ως «διδακτική» θα πρέπει να την δούμε την σημερινή ήττα.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗ ΧΑΛΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΠΑΤΗΣΕ ΧΟΡΤΑΡΙ

Αρκετές φορές τονίζουμε ότι είναι σημαντικό η ομάδα να μπαίνει στα παιχνίδια δυνατά ώστε να προβληματίζει από νωρίς τον αντίπαλο. Αντ αυτού είδαμε τον απόλυτο αιφνιδιασμό με το 1-0 μόλις στο 3’ και το μπάχαλο που ακολούθησε στην αμυντική μας λειτουργία να είναι οι συνέπειες της χαλαρότητας που δείξαμε με το που πατήσαμε στο χορτάρι.

ΣΥΝΗΛΘΕ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΗΣΕ ΤΗΝ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗ

Αφού ξεπεράσαμε τον πανικό του πρώτου εικοσαλέπτου αρχίσαμε να δείχνουμε τι πραγματικά μπορούμε να κάνουμε σαν ομάδα. Με σωστές τοποθετήσεις και καλή κυκλοφορία της μπάλας ο ΑΡΗΣ μας πήρε την κατοχή, ανέβηκε πιο ψηλά και έψαξε το γκολ της ισοφάρισης. Η κεφαλιά του Ρόουζ, τα σουτ του Νταρίντα, το γύρισμα του Μορόν, η προσπάθεια του Σαμόρα ήταν μερικές από τις στιγμές που ο ΑΡΗΣ θα μπορούσε με λίγη τύχη παραπάνω να είχε ισοφαρίσει.

ΕΙΧΕ ΠΡΟΘΕΣΗ Ο ΑΛ ΧΑΚΙΜ ΝΑ «ΣΤΗΡΙΞΕΙ» ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ

Μπορεί το παιχνίδι να ξεκίνησε ιδανικά για τον Παναθηναϊκό και να μην φαίνεται να κινδυνεύει με την απόδοση που είχαμε αλλά στην πορεία άλλαξαν τα πράγματα. Εκεί άρχισε να διακρίνεται ολοένα και πιο έντονα η διάθεση του διαιτητή να φρενάρει την προσπάθεια μας. Ξεκάθαρα φάουλ και κίτρινες κάρτες που «πνιγόντουσαν» με τεράστια ευκολία σε αντίθεση με το ανύπαρκτο φάουλ από όπου προέκυψε το 2-0. Και όταν τα σκληρά και εσκεμμένα φάουλ σου δεν τιμωρούνται με κίτρινες κάρτες τότε μπορείς ανενόχλητος να παίζεις την «επιθετική» σου άμυνα και να κόβεις με ευκολία κάθε προσπάθεια αιφνιδιασμού του αντιπάλου. Γιατί αυτό ακριβώς έκανε ο Παναθηναϊκός υπό την ανοχή του Αλ Χακίμ. Σε διαφορετική περίπτωση, δύσκολα να είχε τελειώσει το παιχνίδι με 10 παίκτες.

ΣΕ ΡΥΘΜΟΥΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ

Δεν είναι μυστικό ότι ο Μάντζιος(όπως και όλος ο σύλλογος ΑΡΗΣ) έχει ως προτεραιότητα το κύπελλο και ο τρόπος που διαχειρίζεται τα παιχνίδια του πρωταθλήματος έχουν αυτόν τον στόχο. Έτσι και σήμερα επέλεξε μια περίεργη ενδεκάδα θέλοντας να δώσει χρόνο σε παίκτες που απουσίαζαν και χρειάζονται αγωνιστικό ρυθμό.  Αν αυτός ο αγώνας ήταν ο τελικός κυπέλλου, αυτή την 11αδα θα κατέβαζε ο Μάντζιος; Όχι! Και αυτό δικαιολογεί πολλά από αυτά που είδαμε σήμερα. Ωστόσο θα πρέπει να μας προβληματίσει η εικόνα της άμυνας μας σε αρκετά σημεία του αγώνα. Και οι 4 της άμυνας έδειχναν ώρες ώρες να τα έχουν χαμένα και να μην ξέρουν πως να κινηθούν μέσα στο γήπεδο. Κατά τα άλλα… διδακτική ήττα και συνεχίζουμε.

ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΚ ΤΟΥ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΥ ΣΤΟ «ΤΕΙΧΟΣ» ΑΛ ΧΑΚΙΜ

Μπήκε νωθρός στο παιχνίδι και το πλήρωσε με γκολ από τα αποδυτήρια. Όταν αφυπνίστηκε όμως και άρχισαν οι «πράσινοι» να αγχώνονται βγήκε μπροστά ο Σουηδοϊρακινός διαιτητής και «καθάρισε» το παιχνίδι. Πολλά τα φαλτσοσφυρίγματα από τον διαιτητή όπως και πολλά τα λάθη από την ομάδα μας κυρίως στον τρόπο που αμυνόταν. Συνέχισε το πλάνο διαχείρισης ο Μάντζιος ξεκαθαρίζοντας όμως μετά τη λήξη της αναμέτρησης, ότι μετά την πρόκριση θα δούμε έναν κανονικό ΑΡΗ που θα διεκδικεί τη νίκη με όλες τις δυνάμεις του. Μέχρι τότε, προέχει το κύπελλο.

ΥΓ. Το «όπιο του λαού» λένε είναι το ποδόσφαιρο… κάτι ημέρες όμως σαν την σημερινή όπου η θλίψη για τις 57 χαμένες ψυχές και η οργή για το «έγκλημα των Τεμπών» ξεχειλίζει καλό είναι να γίνεται μια παύση. Μπας και βγαίνοντας για λίγο από τον μικρόκοσμο μας προβληματιστούμε και αφυπνιστούμε.

Ισόπαλος αναδείχθηκε ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Παναθηναϊκό στο φινάλε της σουπερλίγκας. Μπορούσε τη νίκη ο ΑΡΗΣ αλλά το χαμένο πέναλτι του Καμαρά, η έλλειψη καθαρού μυαλού στην επίθεση και η συνολικά καλή παρουσία του Λοντίγκιν κράτησαν το 1-1 του πρώτου ημιχρόνου. Καλές εντυπώσεις άφησε η ομάδα στο τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς αλλά ο τρόπος που χάθηκε η σημερινή νίκη μας υπενθύμισε τις παθογένειες του φετινού ΑΡΗ που μας οδήγησαν ως εδώ.

ΝΩΘΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΓΚΟΛ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ

Δευτερόλεπτα μετά τη σέντρα και γινόταν ολοένα και πιο ορατό η χαλαρότητα των παικτών μας και η αποφασιστικότητα των αντιπάλων μας. Ο Παναθηναϊκός ήταν απειλητικός, βρήκε ένα καλό στημένο και με μια ανάποδη τυφλή τυχερή κεφαλιά τιμώρησε την αδράνεια της άμυνας μας.  Ο ΑΡΗΣ είχε πρόβλημα στο να ανακόψει τα ανεβάσματα του Παναθηναϊκού αλλά και να κυκλοφορήσει σωστά την μπάλα. Παρόλα αυτά όσο κυλούσαν τα λεπτά η ομάδα άρχισε να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα του αγώνα ανεβάζοντας σταδιακά την απόδοση της. Η γκολάρα του Ιτούρμπε κόντρα στην προσπάθεια του Τζήλου να το ακυρώσει επιβεβαίωσε ότι η ομάδα και σήμερα κατέβηκε για την νίκη και μόνο για την νίκη ανεξαρτήτως της σημασίας του αγώνα.

ΟΙ «ΑΛΛΑΓΕΣ» ΤΟΥ ΤΕΡΖΗ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΊΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ

Ο ΑΡΗΣ είχε ήδη αρχίσει να βρίσκει τα πατήματα του και από την στιγμή που ο Τερζής πήρε την απόφαση με την σέντρα του Β ημιχρόνου να ρίξει μέσα τους «βασικούς» Πάλμα, Καμαρά και Ρούπ στην θέση του Χριστοδουλόπουλου, του Σγούρου και του Γκρέι οι ισορροπίες της αναμέτρησης άλλαξαν! Μπορεί και ο Παναθηναϊκός να είχε τις καλές στιγμές του με το δοκάρι και τις καίριες επεμβάσεις του Σιαμπάνη αλλά ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός ήλεγξε το παιχνίδι και είχε τις σημαντικότερες φάσεις για να κάνει το γκολ. Το σήριαλ μεταξύ Πάλμα και Καμαρά για το ποιος θα χτυπήσει το πέναλτι οδήγησε στην μεγαλειώδη απόκρουση του Λοντίγκιν που εξελίχθηκε εκ των πρωταγωνιστών της αναμέτρησης. Άγγιξε το γκολ ο Νταρίντα με άλλη μια εκπληκτική σουτάρα που τράνταξε το δοκάρι ενώ υπήρχαν κάμποσες φάσεις όπου θα μπορούσε να γίνει το γκολ όπου ο Καμαρά κυρίως αλλά και ο Πάλμα δεν είχαν την καθαρή  σκέψη για να κάνουν την σωστή επιλογή.

ΑΡΕΣΕ Η ΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Καλός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Και πάλι όμως φάνηκε ότι κάτι έλειπε ώστε η ομάδα να εξαργυρώσει την καλή εμφάνιση της. Κάτι που το είδαμε κάμποσες φορές τη φετινή σεζόν. Οι αλλαγές του Τερζή στο τελευταίο(και αδιάφορο) παιχνίδι της χρονιάς είχαν μια λογική αλλά οι κινήσεις του μέσα στον αγώνα και ο τρόπος που αγωνίσθηκε η ομάδα απέδειξε ότι ο ΑΡΗΣ μας μόνο αδιάφορος δεν ήταν. Ξεχώρισαν κάποιοι παίκτες όπως ο Ιτούρμπε που στα πλέιοφς είναι άλλος παίκτης από αυτόν που ξέραμε. Εξαιρετικός ο Νταρίντα όπως και ο Ρουπ, παίκτες που ευελπιστούμε να τους διατηρήσουμε στο ρόστερ ενόψει της νέας χρονιάς. «Ψήφο εμπιστοσύνης» πήρε και ο Σιαμπάνης που ήταν πολύ καλός σήμερα και ίσως θα πρέπει να διατηρηθεί στην τριπλέτα των γκολκιπερ. Ουσιαστικός και ο Πίρσμαν που και αυτός στα πλέιοφς έχει δείξει έναν εντελώς διαφορετικό πρόσωπο δίνοντας μάλιστα λύσεις και ως στόπερ. Δεν έλειψαν όμως και τα τραγελαφικά με την διαφωνία Καμαρά – Πάλμα για το ποιος θα χτυπήσει το πέναλτι να μας υπενθυμίζει ότι υπάρχουν «δομικά» προβλήματα στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ.

ΑΔΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Ούτε σήμερα ξέφυγε ο ΑΡΗΣ μας από τον «κανόνα» ολόκληρης της χρονιάς και αδικώντας τον εαυτό του σε ένα παιχνίδι όπου μπορούσε να φύγει με τη νίκη, τελικά αρκέστηκε στο Χ. Η γκολάρα του Ιτούρμπε, το χαμένο πέναλτι του Καμαρά μαζί με πολλές λάθος επιλογές και η σουτάρα του Νταρίντα που τράνταξε το δοκάρι ήταν οι στιγμές που διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα. Ανάμεικτα τα συναισθήματα για μια χρονιά όπου η ομάδα μας ναι μεν εξασφάλισε το ευρωπαϊκό εισιτήριο αλλά η όλη της πορεία χαρακτηρίστηκε από τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της και μια γενικότερη μετριότητα. Απαραίτητη η αλλαγή σε πολλά επίπεδα για να δούμε το κάτι διαφορετικό την επόμενη χρονιά.

ΥΓ. Και μόνο που σε αυτό το σουτ του Νταρίντα δεν μας δείχνει ένα replay να δούμε που χτύπησε η μπάλα προκαλεί …καχυποψία.

Μόνο αποφασισμένος(όπως γράψαμε νωρίτερα) δεν μπήκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στο παιχνίδι παραδιδόμενος στην μαχητικότητα και την επιθυμία για τη νίκη των παικτών του Παναθηναϊκού. Ανέτοιμη, ασύνδετη, νωχελική, απαθής και μονότονη ήταν η ομάδα σήμερα με το «πλάνο νίκης» του Μάντζιου να καταλήγει στα σκουπίδια. Απογοήτευση για το νέο πισωγύρισμα και την μόνιμη αστάθεια που μας χαρακτηρίζει φέτος.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΑΝΑΓΚΗΣ ΜΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Μπεναλουάν, Λούμορ και Λόπεθ πήραν φανέλα βασικού με τον Λούμορ όμως να μην αγωνίζεται στη φυσική του θέση κάτι που από το ξεκίνημα φάνηκε ότι δεν βγαίνει.  Όπως δεν έβγαινε και ότι άλλο είχε σχεδιάσει ο Μάντζιος μιας και η ομάδα για ακόμη μια φορά προσπάθησε να κάνει κάτι που δεν μπορούσε αλλά και δεν ταίριαζε στη σημερινή αναμέτρηση.

ΜΑΣ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΕ Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΡΟΠΟ

Μπορεί εσύ να θέλεις να κρατήσεις χαμηλό τέμπο, να κυκλοφορήσεις την μπάλα με την ησυχία σου και να «χτίσεις» παιχνίδι από πίσω προς την επίθεση με υπομονή... ΑΛΛΑ υπάρχει και ο αντίπαλος.  Και όταν ο αντίπαλος σε πιέζει ασφυκτικά με κάθε ευκαιρία σχεδόν σε όλο το γήπεδο τότε σίγουρα δεν μπορείς να εφαρμόσεις το πλάνο σου εκτός και αν θυμίζεις κάτι από Μπαρτσελόνα στις καλές χρονιές του Μέσι. Αυτό ακριβώς έκανε ο Παναθηναϊκός σήμερα και πήρε μια σχετικά εύκολη νίκη. Με ένα άναρχο ποδόσφαιρο, με κάποια δουλεμένα στημένα αλλά με μπόλικη ταχύτητα και ένταση σε κάθε φάση. Αν λοιπόν Άκη Μάντζιο δεν μεταφέρεις λίγο την μπάλα προς την αντίπαλη περιοχή έστω άναρχα, έστω για λίγο ώστε να νιώσουν ότι απειλούνται τότε όλο θα πρεσάρουν και θα πρεσάρουν μέχρι να κάνεις το λάθος. Και όσο για τα λάθη στην άμυνα τα έχουμε πει, τα έχουμε ξαναζήσει… κάθε φορά και ένας διαφορετικός «πρωταγωνιστής».

ΣΤΑΣΙΜΟΣ ΣΕ ΟΛΑ

Άλλο να βλέπεις αυτή την εικόνα μήνα Σεπτέμβριο και άλλο μήνα Ιανουάριο. Η ομάδα αντί να βελτιώνεται όσο περνάει ο καιρός δείχνει να κάνει βηματάκια προς τα πίσω. Ξαφνικά εκεί που συζητούσαμε το  πως θα «θωρακιστεί» η άμυνα και θα «ξεμπουκώσει» ο Καμαρα φθάσαμε να μετράμε στα δάχτυλα του ενός χεριού τις «σκέψεις» για γκολ. Ενώ και οι συχνές χαμηλές πτήσεις σημαντικών παικτών πλέον λογίζονται ως φυσιολογικές. Ναι υπήρχαν απουσίες σημαντικές αλλά δεν γίνεται να έχεις αυτή την εικόνα. Μια εικόνα που επιβεβαιώνει σε μεγάλο βαθμό το περιορισμένο ροτέισον που κάνει φέτος ο Μάντζιος αλλά και το πόσο «γυμνό» τελικά είναι το ρόστερ μας.  Εφόσον πάντως δεν βρεθεί κανα «λαχείο» στις μεταγραφές τότε μάλλον θα πρέπει  να αλλάξει τον τρόπο που διαχειρίζεται το ρόστερ, τον χρόνο που δίνει σε κάποιους και δεν δίνει σε άλλους αλλά και να απαιτήσεις από τους «βασικούς» να δώσουν το κάτι παραπάνω.

ΑΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΤΡΟΜΑΖΕΙ

Ασύνδετος, νωθρός και διστακτικός ήταν ο ΑΡΗΣ μας  σήμερα μπαίνοντας στραβά  στο 2022 και σκορπώντας απογοήτευση αντί για τα χαμόγελα που θέλαμε. Αυτό που τρομάζει περισσότερο από όλα για τη συνέχεια είναι αυτή η εντύπωση που σου δίνει η ομάδα ότι κάθε στραβό αποτέλεσμα είναι συγκυριακό και δεν χρειάζεται τίποτα να αλλάξει. Αγωνιστική φιλοσοφία; σύστημα; οι παίκτες; ο προπονητής; κάτι άλλο; Σίγουρα πάντως κάτι πρέπει να αλλάξει…

ΥΓ. Αυτός ο Φωτιάς συνεχίζει να μας μπερδεύει… τελικά είναι «εξυγιαντικός» ή απλά ανίκανος;

Ασφυκτιά ο ΑΡΗΣ μας στην τελευταία θέση της βαθμολογίας με τις μαθηματικές ελπίδες όσο περνάνε οι αγωνιστικές να στερεύουν και αυτές. Διοικητικά με όλα αυτά που δεν γίνονται από τη διοίκηση Σκόρδα αλλά και με όλες τις "τρικλοποδιές" που βάζουν διαρκώς όλοι οι υπόλοιποι που διεκδικούν την διοίκηση της ΠΑΕ  μαζί με τους παρατρεχάμενους τους δεν περιμένουμε κάτι για αυτό όλες τις ελπίδες μας τις έχουμε εναποθέσει πάνω στον Σ.Παπαδόπουλο και τους παίκτες του. Όχι ότι και αυτοί με την σειρά τους δεν μας έχουν απογοητεύσει αλλά με όλα όσα συμβαίνουν στον ΑΡΗ φέτος ίσως να είναι και οι τελευταίοι που φταίνε.

Με τον φορμαρισμένο Παναθηναϊκό να θέλει να δώσει συνέχεια στην μεγάλη νίκη επί του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη αν θέλουμε να κερδίσουμε κάτι από αυτό το παιχνίδι θα πρέπει να τους αιφνιδιάσουμε. Δίλλημα για το αν θα πρέπει ο Σ.Παπαδόπουλος να ρισκάρει κατεβάζοντας την ομάδα πιο επιθετικά ή πιο αμυντικά κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Ο ΑΡΗΣ χρειάζεται 3ποντα και όχι τον βαθμό της ισοπαλίας. Μπορεί σε αγώνες όπως με τον Απόλλων, την Καλλονή τον Πλατανιά ακόμη και η ισοπαλία να έπαιζε σημαντικό ρόλο αλλά με τον Παναθηναϊκό δεν νομίζω ότι ο στόχος θα πρέπει να είναι το Χ. Για παράδειγμα ο ΑΡΗΣ παιχνίδια όπως με τον Παναιτωλικό εκτός  και την Ξάνθη και τον ΟΦΗ εντός τα αντιμετώπισε αρκετά φοβισμένα, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στα μετόπισθεν με αποτέλεσμα να μαζέψει 3 βαθμούς. Αν αντι για αυτό έπαιζε φουλ επίθεση από το ξεκίνημα του αγώνα και απαιτούσε τη νίκη τουλάχιστον με Ξάνθη ή ΟΦΗ θα το πετυχαίναμε, άρα οι 3 βαθμοί πάλι θα ερχόντουσαν. Ενώ αρκετά διδακτικό θα έπρεπε να ήταν για εμάς το παιχνίδι με τη Βέροια όπου ενώ περιμέναμε μια Βέροια φοβισμένη που θα κλειστεί πίσω στην άμυνα μας ανάγκασε ένα ολόκληρο ημίχρονο να προσπαθούμε να αποφύγουμε το γκολ! Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε σήμερα, αιφνιδιάζοντας τον Παναθηναϊκό από το ξεκίνημα του αγώνα. Διαφορετικά ο φετινός ΑΡΗΣ με τις απουσίες που έχει δύσκολα να αντέξει το ενενηνταλεπτο.  Όσο αφορά τους παίκτες που θα επιλέξει ο προπονητής μας αν και πριν ξεκινήσει ο αγώνας ακούγονται πολλές γκρίνιες για εμένα είναι σχεδόν τυπικό το θέμα. Η ουσία είναι τι προσανατολισμό θα έχει η ομάδα. Θα βγει μπροστά να διεκδικήσει τη νίκη ή θα δούμε φουλ άμυνα ελπίζοντας σε 2 ή 3 αντεπιθέσεις που ίσως να οδηγήσουν στο νικητήριο γκολ; 

Ο Μάνταλος ήξερε πολύ καλά τι έκανε όταν απέβαλλε τους Μπουγαϊδη και Μπακασέτα, αλλά αυτό είναι το Ελληνικό πρωτάθλημα και από τη στιγμή που αδυνατούμε να αντιδράσουμε κάπως έτσι θα πρέπει να συνεχίσουμε. Πλέον αυτό που ψάχνουμε είναι ένα θαύμα και οι μόνοι που μπορούν να μας οδηγήσουν στο θαύμα είναι οι παίκτες μας. Όχι για τα 400.000 ευρώ που έταξε ο Λ.Σκόρδας την ίδια στιγμή που άπαντες είναι απλήρωτοι αλλά για να αποδείξουν οι ίδιοι παίκτες σε όλο τον κόσμο ότι η τελευταία θέση δεν τους αξίζει. Ο ΑΡΗΣ χρειάζεται νίκες για να σωθεί και μια νίκη απέναντι στον Παναθηναϊκό μπορεί να τα γυρίσει όλα ανάποδα. Για αυτό ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΔΙΠΛΟ ΣΤΗ ΛΕΟΦΩΡΟ!