Ισοπαλία που μοιάζει περισσότερο με ήττα κατάφερε να πάρει ο ΑΡΗΣ μας σήμερα απέναντι σε μια από τις πιο αδύναμες ομάδες του πρωταθλήματος που ήταν σχεδόν 6 μήνες σε απραξία. Χωρίς τίποτα να φαίνεται να έχει αλλάξει πέρα από τους νέους πειραματισμούς του νέου μας προπονητή ο ΑΡΗΣ έδειξε μια από τα ίδια πληρώνοντας τα λάθη και την ατολμία του.  Ατολμία που φάνηκε τόσο στο ξεκίνημα του αγώνα όσο και στο διάστημα που είχαμε φέρει το παιχνίδι στο 2-2.

Νέος προπονητής νέα πλάνα λέει η λογική, αλλά όταν όμως αυτά τα νέα πλάνα συμπεριλαμβάνουν νέους παραλογισμούς μαζί με επιλογές που έχουν ξαναδοκιμαστεί και αποτύχει τα λόγια είναι περιττά. Δίδυμο Σάσα-Ματίγια με τον Ισπανό να δικαιώνεται με το εντυπωσιακό χτύπημα φάουλ ως εκεί. Σάσα ως δεξί μπακ να βγαίνει ως αλλαγή γιατί δεν έπεισε ως δεξί μπακ. Ντάκοβιτς πρώτη πρώτη αλλαγή ακυρώνοντας τον βασικό στόπερ της ομάδος λες και η επιθετική πρωτοβουλία των αντιπάλων μας είχαν να κάνουν με τις αντιδράσεις των 2 στοπερ. Μανσίνι σε άλλη μια θέση «έμπνευση» μακριά από εκεί που υποτίθεται ότι αγωνίζεται. Και ένας Λόπεθ μόνος στην επίθεση με τους υπόλοιπους της μεσοεπιθετικής γραμμής να κινούνται περιφερειακά και να μην πατάνε περιοχή ακολουθώντας τις φάσεις.   Ναι μεν και στα 2 γκολ φέρει σημαντικό μερίδιο ευθύνης ο Κουέστα(τον ματιάξαμε) αλλά η όλη αμυντική προσέγγιση της ομάδος στο παιχνίδι ήταν απελπιστικά λάθος. Καμία πίεση στον αντίπαλο και αδικαιολόγητη οπισθοχώρηση που φώναζε στους παίκτες των Ιωαννίνων να βγουν μπροστά και να κάνουν παιχνίδι. Όπως δηλαδή ακριβώς έγινε… και  από τη θέση του φαβορί πριν την έναρξη του αγώνα βρεθήκαμε να χάνουμε με 2-0 στο 22’. Η συνέχεια έδειξε ότι ο ΑΡΗΣ αδίκησε για ακόμη μια φορά τον εαυτό του φοβούμενος να επιβάλλει την ανωτερότητα του και το πλήρωσε. Λίγο περισσότερο νεύρο και το μονόδρομο ανέβασμα(μετά το 0-2) της ομάδος προς την αντίπαλη εστία ήταν αυτά που οδήγησαν στην αφύπνιση των παικτών μας και σε μια εικόνα που δεν θυμίζει τον ΑΡΗ των πρώτων 25’. Με σαφώς μεγαλύτερη πίεση, τρεξίματα και ευκαιρίες για γκολ. Όταν όμως χάρη στις γκολάρες των Φετφατζίδη και Ματίγια ήρθε σχετικά νωρίς η ισοφάριση φάνηκε ξανά η μίζερη νοοτροπία της ομάδος και η ατολμία μας σε όλο της το μεγαλείο. Εκεί που θα περίμενες να «καταπιούμε» τον ΠΑΣ Γιάννινα είδαμε μια ομάδα να παίζει τόσο χαλαρά λες και ήταν μπροστά στο σκορ ή απλά ήταν ικανοποιημένη με το Χ. Όσο γίνονται αυτοί οι πειραματισμοί και η ομάδα στο σύνολο της παρουσιάζεται τόσο ασύνδετη η ατομική κριτική δεν έχει νόημα. Δεν μπορεί ο Λόπεθ μόνος του να σηκώσει τον ΑΡΗ επιθετικά, δεν γίνεται να περιμένουμε το καλό χτύπημα του Ματίγια με οποιοδήποτε κόστος, δεν γίνεται να θυσιάζονται παίκτες σαν τον Τζέγκο που είναι αξιόπιστος στα καθήκοντα που αναλαμβάνει να τρώει πάγκο για να χωρέσουν οι «βασικοί», δεν γίνεται έτσι απλά να ακυρώνεις τον βασικό σου στόπερ προσφέροντας λύσεις περιορισμένων δυνατοτήτων. Πόσο μάλλον δεν γίνεται να υποδέχεσαι στην έδρα σου τα Γιάννενα και στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα να νιώθεις ότι απειλείσαι παρά να απειλείς.

Δεν την γλίτωσε αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ μας όπως στις πρώτες 2 αγωνιστικές γνωρίζοντας μια  ισοπαλία που μοιάζει περισσότερο με ήττα. Έτσι απλά πετάχτηκαν 2 βαθμοί και η ευκαιρία η ομάδα να βρει την ηρεμία της μέσα από νίκες. Όπως φάνηκε η πίστωση χρόνου που δεν δόθηκε στον Ένινγκ πλέον θα πρέπει να δοθεί απλόχερα στον Άκη Μάντζιο. Όπως και η δυνατότητα για κάποιες μεταγραφικές κινήσεις που κρίνονται απαραίτητες. Όσο για το ποδόσφαιρο κυριαρχίας που σε κάτι παιχνίδια σαν το σημερινό επιβάλλεται να παίζουμε, θέλει ακόμη πολύ πολύ δουλειά…

ΥΓ. Πόσο σωστό και λογικό είναι να κρίνεις παίκτες που παίζουν σε λάθος θέσεις ως λύσεις ανάγκης;

ΥΓ2. Που δηλαδή εμείς να ήμασταν μετά από 6 μήνες απραξίας χωρίς κανένα επίσημο παιχνίδι απέναντι σε μια ομάδα με 3 επίσημα παιχνίδια. Ήττα από τα αποδυτήρια…

ΥΓ3. Τελικά τι είναι προτιμότερο; Ανούσια κατοχή έξω από την περιοχή μας με τους αντιπάλους μας όποτε περνούν το κέντρο να μοιάζουν απειλητικοί ή συμπαγής άμυνα και ουσιαστικές ευκαιρίες όπως είδαμε στον Βόλο;  

ΥΓ4. Αυτό ρε παιδιά το ότι η ομάδα δεν πάει για πρωτάθλημα και θα παλέψει για την 4^η-5^η θέση δεν μπορώ να το καταλάβω… Αποτελεί δικαιολογία για να μην εκμεταλλευτείς την κλήρωση και να κάνεις το 3στα3;

Συνέχεια στα πλέιοφς για τον ΑΡΗ μας με ένα ακόμη παιχνίδι-πρόκληση  κόντρα σε έναν αντίπαλο που φέτος 2 φορές απέτυχε να κερδίσει κάτι. Τα δεδομένα αυτή τη φορά είναι διαφορετικά και για τις 2 ομάδες με τον Ολυμπιακό να έχει εξασφαλίσει το πρωτάθλημα και τον ΑΡΗ μας την Ευρώπη. Αυτή η ομάδα όμως έχει δείξει φέτος ότι έχει και το ταλέντο και τη δίψα για να κοντράρει οποιοδήποτε αντίπαλο και να πάρει τη νίκη. Και αυτό ακριβώς θα κάνει και την Κυριακή το βράδυ στο Καραϊσκάκη!

Έλειψε ο Χαβιέ Ματίγια κόντρα στον ΟΦΗ και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα παρά τις φιλότιμες του Βέλεθ. Ο Ισπανός  μετά από 3 μήνες απραξίας θα έχει την ευκαιρία να αγωνιστεί και σίγουρα θα βρεθεί στη γνωστή του θέση στην ενδεκάδα. Κάτι που σίγουρα χαροποιεί τον Ένιγνκ που οι επιλογές του και στις θέσεις των αμυντικών χαφ είναι περιορισμένες. Άγνωστο το πώς ακριβώς θα παρουσιαστεί αλλά όπως έχει αποδειχθεί αρκετές φορές η οξυδέρκεια του είναι καθοριστική στον τρόπο ανάπτυξης της ομάδος μας. Πέρα από τον Ματίγια αίσθηση έχει κάνει και η συμμετοχή του Σούντγκρεν στην αποστολή. Ο Σουηδός είναι με το ένα πόδι εκτός ομάδος αλλά από ότι φαίνεται ο Ένινγκ θέλει να κάνει ένα μικρό ροτέισον εκμεταλλευόμενος τις 5 αλλαγές ακόμη και αν πρόκειται για λίγα λεπτά συμμετοχής. Ενώ κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι πιο εύκολα θα αποδεσμευτούν παίκτες σαν τον Σούντγκρεν και ιδιαίτερα τον Ντουάρτε παίρνοντας χρόνο συμμετοχής παρά αραχνιάζοντας στην κερκίδα. Κάτι ανάλογο δεν ισχύει στην περίπτωση του Ντιγκινί που αν και η συνεισφορά του είναι πολύτιμη φαίνεται να θεωρείται ξένο σώμα.  Καλώς ή κακώς μέσα στη διαχείριση του παιχνιδιού είναι και αυτά στο μυαλό του γερμανού προπονητή και κάπως έτσι έχει προχωρήσει η προετοιμασία της ομάδος για το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Ένα παιχνίδι που παρά τις δυσκολίες του ο ΑΡΗΣ μπορεί να φύγει από αυτό με θετικό πρόσημο. Μετράμε 2 ήττες κόντρα στον Ολυμπιακό αλλά και στα 2 οι λεπτομέρειες και οι σφυρίχτρες έκαναν την διαφορά.  Γκάμα και Φετφατζίδης είναι οι παίκτες που περιμένουμε να κάνουν την διαφορά. Την διαφορά που πρέπει να κάνει και ο Ιντέγε που απέναντι στον ΟΦΗ ήταν τραγικός. Ο ΑΡΗΣ χρειάζεται τον Ιντέγε σε καλή κατάσταση και αυτό το παιχνίδι είναι μια ακόμη ευκαιρία για να βρει ο Νιγηριανός τον εαυτό και ο ΑΡΗΣ το σέντερ φορ του.

Το κύπελλο μπορεί να περιμένει για τον ΑΡΗ μας παρόλο που η σκέψη όλων μας είναι στον ημιτελικό με την ΑΕΚ. Άλλωστε ο στόχος δεν αλλάζει και ανεξάρτητα από τον αντίπαλο και την σημασία του αγώνα η ομάδα οφείλει να φορμαριστεί όσο περισσότερο μπορεί και να βελτιώσει τις όποιες αδυναμίες της  για τη συνέχεια. Και μην ξεχνιόμαστε… στο Καραϊσκάκη μας περιμένει η μια από τις 2 ευκαιρίες για να σπάσουμε άλλο ένα «αήττητο»!

ΥΓ. Στο ποδόσφαιρο το timing είναι το ποιο σημαντικό στοιχείο του αθλήματος. Τόσο μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου όπου ένα άγγιγμα της μπάλας την κατάλληλη στιγμή μπορεί να κρίνει έναν τίτλο όσο και εκτός γηπέδου όπου κάποιες συμφωνίες ή ανανεώσεις σε σωστό χρόνο μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα.

Ούτε με ξένους διαιτητές δεν είναι εφικτό να κυλήσει ομαλά ένα παιχνίδι στο Ελληνικό πρωτάθλημα μιας και τα χαϊδεμένα παιδιά του big-πορδ παθαίνουν αμοκ και με μόνο με την υποψία του 50-50. Αυτό ακριβώς έγινε στο ΟΑΚΑ με τον Πορτογάλο διαιτητή και τους συνεργάτες του μετά το πρώτο ημίχρονο και το ντου του Μελισσανίδη στα αποδυτήρια να λυγίζουν στις πιέσεις και να δίνουν απλόχερα τη χείρα βοηθείας στην ΑΕΚ αφήνοντας από το πουθενά τον ΑΡΗ με 10 παίκτες. Αναμενόμενο ο Έλληνας παρατηρητής του αγώνα να μην βλέπει το χτύπημα στον γυμναστή της ομάδος μας κατά την διάρκεια των πανηγυρισμών στο δεύτερο γκολ της ΑΕΚ. Ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες αν και ο ΑΡΗΣ μας δεν έπιασε υψηλά στάνταρ απόδοσης κατάφερε να διατηρήσει ζωντανές τις ελπίδες του για πρόκριση με το τελικό 2-1 να δίνει απλά ένα ελαφρύ προβάδισμα στην ΑΕΚ.

Με την γνωστή ενδεκάδα παρατάχθηκε ο ΑΡΗΣ που όμως παρουσιάστηκε στο ξεκίνημα νωθρός και έδειχνε να αιφνιδιάζεται από την εκρηκτικότητα της ΑΕΚ. Οι αντίπαλοι μας κυρίως στο πρώτο ημίχρονο έδειξαν ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο σε σχέση με τα 2 παιχνίδια του πρωταθλήματος και αυτό όπως φάνηκε δεν το περιμέναμε. Το 1-0 μόλις στο 8' έμοιαζε κάτι το φυσιολογικό ενώ λίγο νωρίτερα υπήρχε δοκάρι από πολύ κοντινή απόσταση. Μέσα σε αυτόν τον πανικό που έδειχνε να διακατέχει την άμυνα μας επιθετικά προσπαθούσαμε να βρούμε την ευκαιρία να απειλήσουμε με τους Γκάμα, Φετφατζίδη, Λάρσον και Ιντέγε να είναι αρκετά δραστήριοι. Μόλις 1' μετά το γκολ της ΑΕΚ ο Λάρσον κυνηγώντας μια βαθιά μπαλιά μέσα στην μεγάλη περιοχή ανατράπηκε από τον αντίπαλο αμυντικό και ο Γκάμα από την άσπρη βούλα έκανε το 1-1. Στη συνέχεια η ομάδα μας προσπάθησε να ισορροπήσει το παιχνίδι αλλά συνέχισε να έχει αμυντικά προβλήματα. Όλα αυτά μέχρι την ανάπαυλα όπου ο Μελισσανίδης δεν μπορούσε να ανεχτεί την προσπάθεια των διαιτητών για ισονομία και έκανε ντου στα αποδυτήρια για να "εκφράσει" τα παράπονα. Παράπονα που έπιασαν τόπο μιας και μόλις στο 52' η κίτρινη κάρτα στον Ματίγια με την βοήθεια του VAR βαφτίστηκε κόκκινη. Με παίκτη λιγότερο ο ΑΡΗΣ ήταν σε πολύ δύσκολη θέση και στο 57' η ΑΕΚ πήρε και πάλι προβάδισμα το σκορ. Στη συνέχεια όμως και χάρη στις αλλαγές του Ένινγκ η ομάδα αν και με παίκτη λιγότερο η ομάδα δεν απειλήθηκε ουσιαστικά και το 2-1 παρέμεινε μέχρι το 100' με την ΑΕΚ να αρκείται σε μια φλύαρη υπεροχή.

Περίεργο το σημερινό παιχνίδι με τον ΑΡΗ να παρουσιάζεται κατώτερος του αναμενομένου αλλά να επιβεβαιώνει ότι ακόμη και με αυτή την απόδοση όταν τον σφυρίζουν σωστά δεν φοβάται κανέναν. Αυτή ήταν η εικόνα των πρώτων 45'. Στο Β ημίχρονο οι συνθήκες του αγώνα αλλοιώθηκαν και η ομάδα μας οδηγήθηκε σε έναν παθητικό ρόλο. Ακόμη όμως και με αυτές τις συνθήκες για πρώτη φορά ίσως φέτος ο Ένινγκ έδειξε τα απαραίτητα αντανακλαστικά, έκανε γρήγορα 2 σωστές αλλαγές δίνοντας στην ομάδα την σωστή κατεύθυνση για να κλειδώσει το 2-1 που μας κρατάει ζωντανούς για την πρόκριση. Ακατανόητη η αμυντική λειτουργία μας σήμερα αλλά και το κέντρο όπου απουσίαζε με αποτέλεσμα να είναι κομμένη η ομάδα στα 2. Πολλά τα κακώς κείμενα που θα πρέπει να διορθώσει ο Ένινγκ ενόψει της συνέχειας.

Αγχωμένη η ομάδα από το ξεκίνημα παρουσιάστηκε κατώτερη των περιστάσεων αλλά ακόμη και έτσι φάνηκε ότι ήταν πολύ σκληρή για να λυγίσει καθαρά αγωνιστικά από αυτή την ΑΕΚ. Έπρεπε να επέμβει ο Μελισσανίδης , να "ψαρώσουν" οι Πορτογάλοι και να αλλάξουν τις συνθήκες του αγώνα για να φθάσει η ΑΕΚ σε αυτή την νίκη. Μια νίκη που δίνει το προβάδισμα στην ΑΕΚ αλλά στο Κλ.Βικελίδης οι συνθήκες θα είναι πολύ διαφορετικές. Στο καμίνι του Κλ.Βικελίδης "υπερήφανο" αεκάκι δεν θα γλιτώσεις!

ΥΓ. Αναμένουμε την ανακοίνωση από την ΠΑΕ αλλά και το φύλλο αγώνα από τους διαιτητές…

ΥΓ2. Αστεία η κάλυψη της Cosmote που προσπάθησε να πνίξει την πάντα. Από το τι έγινε στα αποδυτήρια μέχρι την επίθεση στον γυμναστή της ομάδος μας.

2 φορές προηγήθηκε ο ΑΡΗΣ μας, έφθασε μια ανάσα από τη νίκη αλλά μια στιγμή αδράνειας στο φινάλε των καθυστερήσεων ήταν αρκετή για να μας στερήσει έναν θρίαμβο. Έπαιξε έξυπνα η ομάδα από το ξεκίνημα, εγκλώβισε τον αντίπαλο που περίμενε τα δώρα-στημένα, αντιστάθηκε με σθένος στις διαθέσεις του Σιδηρόπουλου στο τέλος όμως δεν κατάφερε να κρατήσει την πολυπόθητη νίκη. Επιβεβαίωσε τους φόβους μας ο Σιδηρόπουλος και το "ανεξάρτητο" VARπου ξεψάχνιζε το απόλυτο τίποτα δείχνοντας ξεκάθαρα ότι η προσπάθεια της διοίκησης της ΠΑΕ για ισονομία πρέπει να συνεχιστεί.

Με συνταγή Παναθηναϊκού κατέβηκε ο ΑΡΗΣ μας και σήμερα τόσο από πλευράς ενδεκάδας όσο και στον τρόπο που αντιμετώπισε  τον αντίπαλο.  Έδωσε χώρους, είχε υπομονή στο παιχνίδι του και σε κάθε ευκαιρία προσπαθούσε με ωραίες εμπνεύσεις να τρυπήσει την αντίπαλη άμυνα και να φθάσει στο γκολ. Ένα γκολ που ήρθε από τα αποδυτήρια όταν στα πρώτο κόρνερ του αγώνα ο Ιντέγε πήρε την μπάλα και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα με ευθύβολο σουτ. Ένα προβάδισμα που δεν καταφέραμε να κρατήσουμε με τον Μάτος να κινείται ωραία και με κεφαλιά μετά από εκτέλεση κόρνερ να κάνει το 1-1. Η συνέχεια ήταν αρκετά μονότονη με τους αντιπάλους μας να έχουν μια φλύαρη υπεροχή αλλά να περιμένουν απελπιστικά τα σφυρίγματα δώρα του Σιδηρόπουλου για να κάνουν κάποιο γέμισμα. Ένας Σιδηρόπουλος που απέδειξε γιατί είναι ανεπιθύμητος όταν ελάχιστα δευτερόλεπτα με την πεντακάθαρη δεύτερη κίτρινη κάρτα του Μάτος ανακάλυψε δεύτερη κάρτα και στον Σάσα για να έρθει η ισορροπία. Ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ έδειξε την ποιότητα του και στο 86' με διαγώνιο σουτ του Ματίγια πήρε και πάλι το προβάδισμα. Στα επόμενα λεπτά δεν δείξαμε την απαιτούμενη συγκέντρωση, παρασυρθήκαμε από το όλα για όλα του συμπολίτη και στο 97'(αδικαιολόγητα 7' καθυστερήσεις από τον Σιδηρόπουλο) ήρθε η πικρή ισοφάριση. Η ομάδα γενικά στάθηκε καλά, αν και δέχθηκε πίεση δεν δέχθηκε ευκαιρίες και προσπάθησε να παίξει έξυπνα στην κόντρα. Με δεδομένο το σπρώξιμο που είχε ο συμπολίτης προς την εστία μας από τον Σιδηρόπουλο δύσκολα θα μπορούσαμε να είχαμε παίξει πιο ψηλά και πιο σκληρά. Άλλωστε η συντριπτική πλειοψηφία των φάουλ που κερδίσαμε ήταν μεταξύ κέντρου και περιοχής μας. Αυτό που σίγουρα θα πρέπει να μας προβληματίσει είναι κάποια νεκρά διαστήματα όπου όλη η ομάδα μοιάζει βραχυκυκλωμένη αλλά και η αστάθεια της άμυνας κυρίως από τα άκρα. Επιθετικά φαίνεται ότι όσο περνάει ο καιρός οι παίκτες αποκτούν περισσότερη αυτοπεποίθηση στις κινήσεις τους  και συνεννοούνται ακόμη καλύτερα μεταξύ τους.

Χάθηκε ο θρίαμβος μέσα από τα χέρια μας αλλά το "χαστούκι" στο "εξυγιαντικό βέλος" ήταν ηχηρό. Ο ΑΡΗΣ όχι απλά στάθηκε καλά απέναντι σε μπάογκ και Σιδηρόπουλο αλλά απαίτησε τη νίκη μέχρι το τέλος. Μια νίκη που αν το παιχνίδι διεξαγόταν υπό άλλες συνθήκες θα ήταν σίγουρη. Μπράβο στον Τόλη Τερζή και τους παίκτες για την σημερινή προσπάθεια αλλά θα πρέπει να σταματήσουν να αδικούν τους εαυτούς τους. Όταν ξεκινάς το ξεπουπούλιασμα δεν το αφήνεις στην μέση…

ΥΓ. Καλός ο Σιδηρόπουλος σήμερα… απέφυγε το μεγάλο λάθος… πέρα από την άδικη κόκκινη κάρτα που θα μας επέτρεπε να παίζουμε με έναν παίκτη παραπάνω για μεγάλο χρονικό διάστημα… και φυσικά τα αμέτρητα φάουλ σε κάθε ακούμπημα όταν στις ίδιες φάσεις υπέρ μας έλεγε επιδεικτικά παίζεται…

ΥΓ2. Και αυτό το "ανεξάρτητο" VARχαζάθηκε στο τέλος. Έδειχνε το απόλυτο τίποτα και άπαντες προσπαθούσαν να καταλάβουν τι προσπαθεί να πει ο ποιητής…

ΥΓ3. Πως φαίνονται οι "μεγάλες" ομάδες. Με το VARστην ζωή μας φαίνεται ότι κάνουν ειδικές προπονήσεις για να το εκμεταλλευτούν στο απόλυτο. Μόνο έτσι εξηγείται στο φινάλε οι συνεχόμενες βουτιές και τα "ανούσια" σηκώματα της μπάλας ψηλά μέσα στην περιοχή.

ΥΓ4. Είχαμε ακούσει για το ανέκδοτο μπαογκTVαλλά αυτό δεν το περιμέναμε… Highlightsμε σκληρά φάουλ των παικτών μας και τσαμπουκάδες προς τα παπαδοπαίδια της Αγ.Βαρβάρας. Ούτε ένα ριπλέι σε φάση που διαμαρτυρόταν οι παίκτες και εμμονή στις ελάχιστες χλιαρές φάσεις που ο Σιδηρόπουλος τόλμησε να μην αβαντάρει τον συμπολίτη!

ΥΓ5. Κάτι από Βόρεια Κορέα θύμισε το μπάογκTV. Στο μέλλον θα απαγορεύεται η ζωντανή μετάδοση και με μονταρισμένα πλάνα θα ενημερώνονται τα πρόβατα για την πορεία της επανάστασης κόντρα στο κατεστημένο και την παράγκα.

ΥΓ6. Βρε Σιδηρόπουλε αγόρι μου… Κίτρινη κάρτα στον Ματίγια γιατί βγάζεις; Γιατί έβαλε γκολ λίγο πριν το 90' με τον φόβο να αποτύχεις στην αποστολή σου ή γιατί τόλμησε και το πανηγύρισε στενοχωρώντας τους φίλου σου;

ΥΓ7. Είχε δεν είχε πάλι τους κατούρησε!

ΥΓ8. Όταν συνηθίζεις να παίζεις με αγάλματα οποιοσδήποτε παλεύει για τη νίκη σου φαίνεται ύποπτος.

ΥΓ9. #greekslmafia

ΥΓ10. Μια χαρά τα πήγε ο Τερζής σημέρα και λογικά βάζει υποψηφιότητα για τη θέση του προπονητή. Ωστόσο θα πρέπει η διοίκηση να αποφασίσει όχι απλά αν θα του δώσει την ευκαιρία αλλά θα τον στηρίξει πραγματικά.

Μια ανάσα έφθασε από την ολική ανατροπή η αγαπημένη μας ομάδα χωρίς όμως τελικά να τα καταφέρει. Η παθιασμένη εμφάνιση με τις 33 τελικές που "ξεγύμνωσαν" την Μόλντε δεν ήταν αρκετά… οι νορβηγοί  εκμεταλλευόμενοι μια αδράνεια στο φινάλε του πρώτου μέρους της παράτασης πήραν τελικά την πρόκριση . Αποθεώθηκε η ομάδα από τον κόσμο που αναγνώρισε την προσπάθεια των παικτών παρά τον πικρό αποκλεισμό.

Εντυπωσιακός ήταν ο ΑΡΗΣ μας σήμερα και στις λεπτομέρειες δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την ολική ανατροπή.  Σωρεία ευκαιριών από τα πρώτα λεπτά, γκολ με φάουλ μαγεία από τον Ματίγια, ασίστ από Φετφατζίδη στην ψυχάρα Δεληζήση και  μαεστρική κεφαλιά από Ντιγκινί  οδήγησαν στο 3-0  βάζοντας φωτιά στο κατάμεστο Κλεάνθης Βικελίδης και πείθωντας ότι η Μόλντε δεν έχει καμία τύχη. Ένα λάθος στο τεχνητό οφσάιντ και μια κακή εκτίμηση του Κουέστα όμως έδωσαν το γκολ πρόκρισης στους νορβηγούς μη επιτρέποντας να κορυφωθεί το κιτρινόμαυρο πάρτι. Τα εναπομείναντα λεπτά η ομάδα πάλεψε, έκανε ευκαιρίες χωρίς όμως να καταφέρει κάτι παραπάνω. Έπαιξε τον ρόλο του και ο διαιτητής που πέρα από την γενικότερη εχθρική αντιμετώπιση αρνήθηκε την δεύτερη κίτρινη στον παίκτη της Μόλντε σε ξεκάθαρο χτύπημα με τον αγκώνα λίγο πριν το 90'.

Τελικά ο ΑΡΗΣ με το παιχνίδι του σήμερα απέδειξε ότι πέρα από τα ατομικά λάθη υπερεκτίμησε τους Νορβηγούς και αποκλείστηκε από το πρώτο παιχνίδι όπου προσπάθησε να παίξει πονηρά και όχι στα ίσια διεκδικώντας και εκεί τη νίκη. Το 3-0 ανάγκασε τον Παντελίδη να κατεβάσει την ομάδα με μια πιο ορθολογική επιθετικογενής ενδεκάδα όπου θα μπορούσε να κάνει την ανατροπή. Και αυτό ακριβώς παρακολουθήσαμε σήμερα. Τα τρεξίματα του Σάσα στον χώρο του κέντρου απελευθέρωσαν τον Ματίγια όπου πέρα από το γκολ ήταν  ο Ματίγια που περιμένουμε να δούμε φέτος.  Ο Φετφατζίδης από τα πλάγια ήταν μια μόνιμη απειλή για την Μόλντε, ο Ντιγκινί έδινε τις απαραίτητες βοήθειες στον Ιντέγε όπου για ακόμη ένα παιχνίδι αν και δεν σκόραρε έδωσε μάχες και άνοιξε χώρους για τους συμπαίκτες του. Συγκινητικός ο Δεληζήσης που ακόμη και όταν επιστρέψει ο Βέλεθ ίσως να πρέπει να πάρει φανέλα βασικού. Πολλοί καλοί και οι Σούντγκρεν και Κόρχουτ ενώ και ο Ρόζ σήμερα απέφυγε τα λάθη. Εξαιρετικός ο Μαρτίνες που για ακόμη μια φορά κλείνει πονηρά το μάτι στον Παντελίδη δείχνοντας του ότι αξίζει περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Φανερά ανέτοιμος ο  Λάρσον όπως και ο Γιουνές που δεν μπόρεσαν να έχουν ουσία στο παιχνίδι τους. Λίγα πράγματα από τον Τόνσο και σήμερα αν και δεν αγωνίσθηκε πολύ.  Θετικός ο Μπάσα στα λεπτά που αγωνίσθηκε. Μοιραίος συνολικά σε αυτές τις 2 αναμετρήσεις  ο Κουέστα που παρά τις καλές αποκρούσεις τα λάθη του επισκιάζουν τα πάντα και είναι ίσως μια θέση που θα πρέπει να ενισχυθούμε στην πορεία.

Μπορεί το ευρωπαϊκό όνειρο να έσβησε πρόωρα αλλά ο φετινός ΑΡΗΣ δείχνει ότι μπορεί και πρέπει να πρωταγωνιστήσει.   Η πρόκριση ήταν η ουσία της σημερινής αναμέτρησης αλλά για αυτήν την παθιασμένη ομάδα και τρελαμένο λαό που πίστεψαν και κυνήγησαν μέχρι τέλους την πρόκριση αξίζει μόνο σεβασμός και υπερηφάνεια. Συνεχίζουμε πιο δυνατά ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Η ομάδα με την σημερινή της εμφάνιση έδιωξε τα σύννεφα πάνω από το Κλ.Βικελίδης πριν καλά καλά μαζευτούν. 2-3 μεταγραφικές πινελιές και αυτή η ομάδα θα είναι υπερπλήρης.

ΥΓ2. Είχες και την ατυχία να έχεις Λάρσον και Γιουνές τραυματίες…

Μπροστά σε περίπου 20.000 φίλους της ομάδος ο ΑΡΗΣ μας δικαίωσε την εμπιστοσύνη και στήριξη του κόσμου και έφθασε σε μια σπουδαία νίκη-ανατροπή παίζοντας κατά διαστήματα εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Γκολάρες από Ρόζ, Ματίγια και Μαρτίνες που έγραψαν το τελικό 3-1! Παραλήρημα στις εξέδρες του Κλεάνθης Βικελίδης σε ένα από τα πιο απολαυστικά παιχνίδια της φετινής χρονιάς!

Αν και μπήκε αρκετά δυνατά η ομάδα μας στο παιχνίδι μετά τα πρώτα λεπτά φάνηκε να χάνει τη συγκέντρωση της, να μην πατάει καλά στα μετόπισθεν και με τεράστια αφέλεια να χαρίζει την μπάλα στον ΟΦΗ. Ένας ΟΦΗ που εκμεταλλεύτηκε στο απόλυτο την αδράνεια μας και κατάφερε να ανοίξει το σκορ. Ωστόσο η συνέχεια ήταν ένας μονόλογος με μόνο τα σκληρά φάουλ υπό την ανοχή του διαιτητή και οι καθυστερήσεις των αντιπάλων να μας κόβουν τον ρυθμό. Το χαμένο πέναλτι του Ματέο Γκάρσια αν και το εκτέλεσε καλά γέμισε προς στιγμή με απογοήτευση όλους μας. Ενώ το ότι στην ακριβώς επόμενη φάση δεν δόθηκε ξεκάθαρο πέναλτι που έγινε πάνω στον Δεληζήση και κόκκινη κάρτα στον παίκτη του ΟΦΗ έδειχνε ότι το παιχνίδι κυλούσε πολύ αγχωτικά ως το τέλος. Στο Β ημίχρονο όμως και ιδίως από τη στιγμή που πέρασε ο Λάρσον είδαμε έναν ΑΡΗ να ζωγραφίζει μέσα στο γήπεδο και να πείθει ότι μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι. Όταν μπήκε και κεφάτος Μαρτίνες χάθηκε κυριολεκτικά η μπάλα με κάθε την μια ευκαιρία να διαδέχεται την άλλη. Τον γρίφο των γκολ τον έλυσε από το πουθενά ο Ροζ που με ένα συρτό σουτ από μακριά έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Το κυνήγι του ΑΡΗ για την ολική ανατροπή συνεχίστηκε χωρίς σταματημό με το 2-1 τελικά να έρχεται από το γλυκό πόδι του Μάτιγια με ένα άπιαστο φάουλ.  Το πάρτι άναψε και το κερασάκι στην τούρτα έβαλε λίγα λεπτά αργότερα ο Μαρτίνες με άλλη μια εκπληκτική εκτέλεση φάουλ! Μια νίκη πανάξια, δίκαιη, παλικαρίσια που την απόλαυσαν όλοι που είχαν την τύχη να βρεθούν στο γήπεδο σήμερα ή να παρακολουθήσουν τηλεοπτικά την ομάδα.

 Εξαιρετικός ο ΑΡΗΣ σήμερα που εκτός από ένα εικοσάλεπτο στο πρώτο ημίχρονο δίδαξε ποδόσφαιρο και μοίρασε χαμόγελα στον υπέροχο κόσμο της ομάδος! Με αυτή την εικόνα που βγάζουν οι παίκτες του Σάββα Παντελίδη αλλά και τον διψασμένο κόσμο που κάθε παιχνίδι το μετατρέπει σε κιτρινόμαυρη γιορτή, η 4η θέση δεν χάνεται με τίποτα! Τρέλανε μας και άλλο ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Αν και 0-1 το σκορ για μεγάλο χρονικό διάστημα γκρίνια δεν υπήρξε καθόλου. Και αυτό είναι ένα ακόμη επίτευγμα του Σ.Παντελίδη και των παικτών του μιας και η ομάδα σε πείθει ότι θα κάνει αυτά που πρέπει να κάνει για να κερδίσει!

ΥΓ2. Μεσημεράκι στο κατάμεστο Κλ.Βικελίδης σε γιορτινούς ρυθμούς να φεύγεις με ένα χαμόγελο τατουάζ στο πρόσωπο σου και όλο σου το είναι να ξεχειλίζει από ΑΡΗ! Εντελώς αντίθετο από αυτό που ζούμε φέτος στο θρυλικό Παλέ…

Δεν συνεχίστηκε το νικηφόρο σερί κόντρα στον Πανιώνιο με την ανόητη ενέργεια του και τις αποφάσεις του διαιτητή Κουτσιαύτη να είναι οι βασικοί λόγοι που μείναμε στο Χ. Αξιέπαινη η προσπάθεια της ομάδος αν και με 10 παίκτες για σχεδόν 85' , ανώτερος σε όλο το παιχνίδι, άξιζε τη νίκη και δίκαια φωνάζει για χέρι στο γκολ της ισοφάρισης αλλά και για χέρι στο 86' όπου μάλλον αν ήταν Ιταλός ο διαιτητής θα το σφύριζε… Εντυπωσιακή η παρουσία του κόσμου που γέμισε το γήπεδο και στο τέλος αναγνώρισε την προσπάθεια των παικτών μας.

Ενθουσιώδης μπήκε ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι όπου από την αρχή φαινόταν ότι θα πάει στο γνωστό σενάριο με τον Πανιώνιο να κλείνετε στην άμυνα και τους παίκτες μας να ψάχνουν τον δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα. Όλος όμως αυτός ο ενθουσιασμός κόπασε όταν ο Μπάσα με μια αψυχολόγητη ενέργεια είδε απευθείας κόκκινη κάρτα και μας άφησε με δέκα μόλις από το 11'.  Μια κάρτα που ναι μεν βάσει των κανονισμών είναι σωστή όπως όμως ακριβώς θα ήταν σωστό στην αμέσως προηγούμενη φάση να σφυριχθεί το φάουλ πάνω στον Λάρσον. Παρά το αριθμητικό μειονέκτημα η ομάδα μας συνέχισε να έχει τον έλεγχο του αγώνα και να κυνηγάει το γκολ. Ένα γκολ που δεν ήρθε στα πρώτα 45' από τον εξαιρετικό συνδυασμό του Γκαρσία με τον Λάρσον αλλά ούτε και από το σουτ του Ντιγκινί λίγα λεπτά αργότερα. Ήρθε όμως στο 47' από τα πόδια του Ματίγια με ένα σουτ καρμπόν με αυτό κόντρα στη Λαμία! Η χαρά μας όμως δεν κράτησε πολύ μιας και 9 λεπτά αργότερα οι κόντρες ευνόησαν τον Τσιλούλη μέσα στην περιοχή για να κάνει το 1-1 σε μια περίεργη φάση όπου η μπάλα φαίνεται να κοντράρει και στο χέρι του. Παρά την ψυχρολουσία της ισοφάρισης οι παίκτες έμοιαζαν αποφασισμένοι να πάρουν τη νίκη και τα έδωσαν όλα μέχρι το φινάλε χωρίς ωστόσο να τα καταφέρουν. Κάτι που ίσως και να γινόταν αν αντί για τον διαιτητή Κουτσιαύτη είχαμε έναν Ιταλό διαιτητή και έδινε το χέρι στο 86'. Πέρα από την αξιοθαύμαστη προσπάθεια όλων όσων αγωνίσθηκαν σήμερα που με το πάθος τους κατάφεραν να καλύψουν το αριθμητικό μειονέκτημα, δύσκολα μπορείς να πεις κάτι παραπάνω για το σημερινό παιχνίδι. Ίσως να μπορούσε ο Παντελίδης να ρίξει νωρίτερα τον Βέλεθ ακριβώς μετά το 1-0 αλλά και να άλλαζε τον Τόνσο αντί για τον Ματέο Γκαρσία. Παρόλα αυτά η αποβολή του Μπάσα,  οι τραυματισμοί του Τόνσο και του Δεληζήση αλλά και η κακή διαιτησία δεν άφησαν και πολλά περιθώρια στον Παντελίδη για να αλλάξει με τις κινήσεις του ροή του αγώνα.

Δεν υπήρχε Πανιώνιος στο γήπεδο παρά μόνο ένας παθιασμένος ΑΡΗΣ που τα έδωσε όλα για τη νίκη. Καθοριστική η αποβολή του Μπάσα όπως και η διαιτησία του Κουτσιαύτη που έκριναν το τελικό αποτέλεσμα σε ένα παιχνίδι που αν δεν μέναμε με δέκα θα το κερδίζαμε με ευκολία.  Μας μένει η πίκρα από αυτό το Χ αλλά η εικόνα της ομάδος μόνο αισιόδοξους μας κάνει για τη συνέχεια. Χάσαμε βαθμούς σήμερα αλλά η έξοδος στην Ευρώπη δεν χάνεται με τίποτα!

ΥΓ. Ίδια φάση με το πέναλτι που έδωσε ο Ιταλός υπέρ του μπάογκ μέσα στην έδρα μας. Άραγε αν ήταν ξένος αντί για αυτόν τον Κουτσιαύτη θα το σφύριζε το πέναλτι; Και μόνο αυτή η ιδιαιτερότητα στον τρόπο που ανταγωνίζονται οι ομάδες στο πρωτάθλημα είναι αρκετή για να καταλάβεις το πώς λειτουργεί η "εξυγίανση".

ΥΓ2. Ανόητη η ενέργεια του Μπάσα αλλά ως εκεί… Χαλαρά σε άλλη ομάδα θα έβγαζε μόνο κίτρινη αν και το πιο πιθανό θα ήταν να είχε σφυριχθεί το φάουλ στην ακριβώς προηγούμενη φάση.

ΥΓ3. Λάρσον, Ρος και Κόρχουτ πιθανόν οι καλύτερες μεταγραφές Ιανουαρίου ever!

Ανέλπιστη νίκη από το πουθενά κατάφερε να πάρει η ομάδα μας στις καθυστερήσεις του αγώνα χάρη στο φάουλ του Ματίγια! Τραγική η εικόνα της ομάδος  που δικαιολογημένα προκάλεσε την αντίδραση του "παγωμένου" κόσμου.  Παρόλα αυτά οι 3 βαθμοί δίνουν την ευκαιρία στους υπεύθυνους για το αγωνιστικό κομμάτι  να ασχοληθούν με τα προβλήματα με  περισσότερη ηρεμία  και καθαρό μυαλό.

Χωρίς ξεκάθαρο πλάνο και αγωνιστικό ρυθμό η ομάδα μας μπήκε σε ένα παιχνίδι που λόγω των τραυματισμών και το μπάχαλο στον μεταγραφικό σχεδιασμό ήταν εξαρχής αρκετά πονηρό. Μια κατάσταση που επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο όταν ο Μπρούνο Γκάμα από πολύ νωρίς αποχώρησε τραυματίας. Το αποτέλεσμα ήταν να δούμε για περίπου 80'  έναν άνευρο, ανούσιο, χωρίς ενέργεια και δημιουργία ΑΡΗ που αδυνατούσε να δημιουργήσει έστω μια επικίνδυνη κατάσταση στην περιοχή του αντιπάλου. Η Λαμία αν και πατούσε καλύτερα φοβήθηκε να διεκδικήσει το κάτι παραπάνω και αυτό στο τέλος το πλήρωσε. Το γκολ του Ματίγια στις καθυστερήσεις ήταν το αποτέλεσμα της ελάχιστης πίεσης που υπήρξε στα τελευταία αλλά και της οπισθοχώρησης των αντιπάλων που βολευόντουσαν και με το Χ. Πέρα όμως από το νικητήριο γκολ η εικόνα ήταν αποκαρδιωτική. Παίκτες που δεν μπορούσαν να συνδυαστούν ούτε στα 3 μέτρα, πισωγύρισμα της μπάλας με κάθε ευκαιρία, ατολμία σε οποιαδήποτε προσπάθεια μετά το κέντρο και φανερή έλλειψη πάθους σε κάθε διεκδίκηση της μπάλας. Παίκτες που ίσως πήραν σήμερα την τελευταία τους ευκαιρία και απέδειξαν ότι δεν μπορούν να προσφέρουν ούτε τα βασικά. Ενώ και ο ίδιος ο Παντελίδης δείχνει ανήμπορος με το υπάρχον υλικό να διαχειριστεί την κατάσταση και να δείξει κάτι παραπάνω ή έστω κάτι που να θυμίζει τον ΑΡΗ των πρώτων αγωνιστικών. Μοναδική εξαίρεση από αυτό το χάλι ήταν ο Βελέθ που το μόνο που δεν έκανε σήμερα ήταν να σκοράρει.

Πιο τρανταχτή απόδειξη από το σημερινό παιχνίδι για την προχειρότητα του μεταγραφικού σχεδιασμού αλλά και της γενικότερης διαχείρισης του ρόστερ από το καλοκαίρι μέχρι και αυτή την αγωνιστική δεν υπάρχει. Η ομάδα παρά το πολυπληθές ρόστερ κατέβηκε με μια ενδεκάδα ανάγκης, με παίκτες που με το ένα πόδι  είναι εκτός ομάδος και έναν προπονητή που δυσκολεύεται να βρει λύσεις στα αγωνιστικά προβλήματα παρουσιάζοντας το χάλι που παρακολουθήσαμε σήμερα. Φάρμακο για τον ασθενή το σημερινό τρίποντο, με την μεταγραφική ενίσχυση να μοιάζει το μοναδικό γιατρικό.

ΥΓ. Πάλι καλά που έχουμε τεχνικό διευθυντή και βοηθάει στον μεταγραφικό σχεδιασμό!

ΥΓ2. Ξεκίνημα του Β γύρου και ο ΑΡΗΣ έχει πετύχει το εκπληκτικό να μην έχει ακόμη βρει μια σταθερή ενδεκάδα, να έχει υπεράριθμο ρόστερ και να μην έχει παίκτες να βάλει όταν υπάρχουν 2-3 απουσίες!

ΥΓ3. Δικαιολογημένες οι αντιδράσεις του κόσμου αλλά καλό είναι κάποια στιγμή να τα ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα όσο αφορά τις αντιδράσεις μας σε όλα τα αθλήματα. Δηλαδή το πρόβλημα στο ποδόσφαιρο είναι αν το γκολ μπει στο 14' ή στο 94' και στο μπάσκετ αν στο ημίχρονο είσαι στο -15 ή αν στο τέλος κερδίζεις; Ή αν οι πρόεδροι σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ αδυνατούν να κάνουν τα βασικά και αυτονόητα;

ΥΓ4. Αν και θεωρούσα ότι ο Ερέρα έκανε χοντρά λάθη και έπρεπε να φύγει τελικά η εικόνα δείχνει κάτι το διαφορετικό. Κάθε αγωνιστική που περνάει και το "πείραμα" Παντελίδη φαίνεται να αποτυγχάνει πανηγυρικά με όλους να απορούν που έχει χαθεί ο ΑΡΗΣ των πρώτων αγωνιστικών. Πλέον ο ΑΡΗΣ θυμίζει στο απόλυτο μια μεσαία ομάδα της σουπερλίγκας που απλά ελπίζει να της βγει το παιχνίδι.

ΥΓ5. Ξεπουλημένοι εκεί στην ΕΡΤ3 να θυμάστε ότι έχει ο καιρός γυρίσματα…