Το καλό του πρόσωπο μας έδειξε ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Παναιτωλικό για περίπου 60’ και με 2 γκολ στο πρώτο ημίχρονο έφθασε στη νίκη. Δεν παρέλειψε όμως να μας υπενθυμίσει με πόση ευκολία κλωτσάει τις ευκαιρίες του αλλά και χάνει τη συγκέντρωση του από προκλητικές διαιτησίες σαν και αυτή του Σιδηρόπουλου(και του Varista) στο Β ημίχρονο. Έβγαλε όμως αντίδραση η ομάδα και σε ένα παγωμένο γήπεδο με ελάχιστο κόσμο κατάφερε να μοιράσει χαμόγελα.

ΕΠΑΙΞΕ ΣΑΝ ΑΡΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΕΥΚΟΛΟ

Στροφή 180 μοιρών από την εμφάνιση με τον Λεβαδειακό έκανε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα από την πρώτη στιγμή που πάτησε στο χορτάρι. Με ένα καταιγιστικό ξεκίνημα όπου μια ευκαιρία διαδεχόταν την άλλη ο ΑΡΗΣ έμοιαζε άλλη ομάδα. Ο Παναιτωλικός από νωρίς έμοιαζε σαν μποξέρ εγκλωβισμένος στα σχοινιά δεχόμενος συνεχόμενα χτυπήματα με την κεφαλιά του Μορόν μετά από εκτέλεση κόρνερ του Μόντσου να καταλήγει στα δίχτυα για το 1-0.  Στο 30΄ ο Μόντσου μετά την ασίστ στο πρώτο γκολ με μια απίθανη εκτέλεση φάουλ έκανε το 2-0 «κλειδώνοντας» σε μεγάλο βαθμό τη νίκη. Το παιχνίδι είχε έρθει ακριβώς εκεί που θέλαμε χάρη σε μια γεμάτη εμφάνιση που δεν άφηνε κανένα περιθώριο στον αντίπαλο. Οι 12 ευκαιρίες(7 στην εστία) στο πρώτο ημίχρονο φώναζαν για ακόμη περισσότερα γκολ στη συνέχεια.

ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ VAR ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΜΑΣ ΕΚΤΡΟΧΙΑΣΟΥΝ

Εξίσου καλά μπήκε ο ΑΡΗΣ και στο Β ημίχρονο με τους παίκτες μας να θέλουν να τελειώσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται την υπόθεση νίκη και με ένα τρίτο γκολ. Ένα γκολ που δεν ερχόταν μιας και την τελευταία στιγμή είτε διστάζαμε να σουτάρουμε είτε δεν δίναμε την πάσα στη σωστή στιγμή ακόμη και όταν βγαίναμε στην επίθεση με ξεκάθαρο πλεονέκτημα. Παρόλα αυτά ο Παναιτωλικός παρέμενε ακίνδυνος. Μια όμως απίστευτη απόφαση του Σιδηρόπουλου σε συνεργασία με το VAR στο 60’ όπου το φάουλ και κίτρινη κάρτα υπέρ μας όπως καταλογίστηκε μετατράπηκε σε απλή κατοχή(!?!?!) χάλασε το μυαλό των παικτών μας. Ένα σφύριγμα που ήρθε σε συνέχεια αρκετών ανάποδων αποφάσεων που κυριολεκτικά αποσυντόνισε την ομάδα μας. Κάτι που φάνηκε μόλις στο επόμενο λεπτό με τον Παναιτωλικό στην πρώτη του ευκαιρία να βρίσκει με τον Ντιαζ το γκολ με όλη την άμυνα στημένη απέναντι του. Η συνέχεια μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης είχε κάμποσες χαμένες ευκαιρίες για το 3-1 αλλά και 1-2 στιγμές για τους αντιπάλους μας όπου θα μπορούσαν να είχαν ισοφαρίσει. Ευτυχώς το 2-1 παρέμεινε αν και θα μπορούσε να είχε έρθει πολύ πιο εύκολα αν αξιοποιούσαμε τις ευκαιρίες μας αλλά και αν Σιδηρόπουλος και VAR έβλεπαν το πέναλτι πάνω στον Νταρίντα στο 77’ από τον Σιέλη.

ΕΒΓΑΛΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΕΒΓΑΛΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥ

Πολλές οι αδυναμίες του φετινού ΑΡΗ με την τελευταία εικόνα από το ναυάγιο της Λειβαδιάς να είναι αποκαρδιωτική. Το ότι αυτή η ομάδα όμως έχει ποιότητα και όταν παρουσιάζεται πνευματικά έτοιμη μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα δεν το αμφισβητεί κανείς. Και σήμερα ο ΑΡΗΣ για 55’ δεν χωρούσε την παραμικρή αμφισβήτηση παρά μόνο ένα γιατί. Γιατί δεν έπαιξε έτσι και στην Λειβαδιά. Σήμερα πάντως οι παίκτες του Ουζουνίδη μέχρι να κάνει άνω κάτω το παιχνίδι ο Σιδηρόπουλος τα έκαναν όλα τέλεια. Μόντσου και Σιφουέντες κυριαρχούσαν στο κέντρο, ο Φέτφα συνέχισε να εκθέτει τον πρώην προπονητή του, ο Μορόν ήταν ουσιαστικός και ο Σπίκιτς όσο κυλούσε ο χρόνος ανέβαζε την απόδοση του. Με σωστή πίεση,  γρήγορες μεταβιβάσεις και αποφασιστικότητα ο ΑΡΗΣ έφτιαχνε την μια φάση μετά την άλλη. Εκεί όμως φάνηκε και το μεγαλύτερο πρόβλημα του φετινού ΑΡΗ. Όταν δεν μπορείς να τελειώσεις αυτές τις ευκαιρίες ώστε να πας με ένα ξεκούραστο 4 ή 5-0  τότε κινδυνεύεις από το πουθενά χάρη σε 2-3 ανάποδα σφυρίγματα να αγχωθείς. Το αν ο Ντούντου και ο Σπίκιτς δώσουν λύση σε αυτό το πρόβλημα τότε θα μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική ομάδα. Μέχρι τότε όμως θα βασανιζόμαστε χωρίς λόγο όπως σήμερα.  

ΒΡΗΚΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΝΙΚΗ

Άλλος ΑΡΗΣ στη Λειβαδιά, άλλος ΑΡΗΣ ο σημερινός. Για περίπου 55’ ζωγράφιζε μέσα στο γήπεδο,  πέτυχε 2 γκολ(αντί για 4-5) μέχρι να έρθει ο Σιδηρόπουλος με τον Κατσικογιάννη στο VAR για να μας υπενθυμίσουν πόσο εύκολα πέφτουμε στις παγίδες που μας στήνουν. Ευτυχώς πέρα από κάποιες αγχωτικές στιγμές η ομάδα πήρε τη νίκη που δικαιούταν και μαζί 3 πολύτιμους βαθμούς για την μάχη της Ευρώπης. Το αν θα συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς η ομάδα ή με τις πρώτες σταγόνες βροχής θα καταρρεύσει θα το δούμε στη συνέχεια.  Μέχρι τότε κρατάμε τους 3 βαθμούς και συνεχίζουμε. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Το ζήσαμε και αυτό με τον κορυφαίο Έλληνα διαιτητή Σιδηρόπουλο.  Πλέον και τα φάουλ υπέρ του ΑΡΗ θα περνάνε φιλτράρισμα μέσω VAR και θα ακυρώνονται!  Ρε, τι άλλο θα δουν τα ματάκια μας με αυτούς τους απίθανους!

Δεν παρεκκλίνει ούτε σπιθαμή ο ΑΡΗΣ μας από την πορεία που έχει χαράξει και σκοράροντας 3 φορές κατάφερε να ξεπεράσει και το εμπόδιο του μαχητικού Λεβαδειακού. Ένα αποτέλεσμα που μας διατηρεί στην κορυφή και μας επιτρέπει να ονειρευόμαστε! Σουλεϊμάνοφ, Μόντσου και Μορόν τα 3 γκολ, ισοφάρισε προσωρινά ο πολύ καλός Ζίνι που ταλαιπώρησε αρκετά την άμυνα μας. Βροντερό παρών από τον κόσμο που από παιχνίδι σε παιχνίδι αγκαλιάζει ολοένα και περισσότερο τη φετινή προσπάθεια.

ΜΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Η διαχείριση δυνάμεων ήταν το πρώτο ζητούμενο για τον Μάντζιο σε αυτή την τριάδα αγώνων και αυτό ακριβώς έκανε με 6 αλλαγές σε σχέση με την ενδεκάδα που αγωνίσθηκε απέναντι την ΑΕΚ, με το δίδυμο των στόπερ Φαμπιάνο-Βέλεθ να αγωνίζεται για πρώτη φορά μαζί. Πιο ορεξάτος φάνηκε να μπαίνει στο παιχνίδι ο Λεβαδειακός, με τον ΑΡΗ μας όμως να παρουσιάζεται συγκεντρωμένος από τη σέντρα. 9’ παιχνιδιού και ο Μάγιο με μια πολύ καλή σέντρα στο πρώτο δοκάρι έδωσε την ευκαιρία στον Σουλεϊμάνοφ με ωραία κεφαλιά να ανοίξει από νωρίς το σκορ! Το γρήγορο προβάδισμα οδήγησε τον Λεβαδειακό από νωρίς να βγει μπροστά και να ψάξει την ισοφάριση. Τα ανεβάσματα των αντιπάλων μας προσπάθησε να εκμεταλλευτεί ο Μανού Γκαρθία που έβγαλε σε περίοπτη θέση τον Σιφουέντες για να κάνει το 2-0 χωρίς όμως να καταφέρει να τελειώσει την φάση. Και όταν δεν εκμεταλλεύεσαι τις ευκαιρίες σου ακολουθεί συνήθως η τιμωρία… με τον Ζίνι αυτή τη φορά στην κατάλληλη θέση για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα από την παράλληλη σέντρα του Τσάπρα.

Η ΒΟΛΙΔΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΣΟΥ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ

Μόλις 4’ πέρασαν από το γκολ της ισοφάρισης και ο Μόντσου μετά από ένα «καυγαδάκι» με τον Σουλεϊμάνοφ για το ποιος θα εκτελέσει το φάουλ έδειξε γιατί είχε πεισμώσει να το σουτάρει ο ίδιος. Με ένα άπιαστο σουτ έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα και έδωσε ξανά το προβάδισμα στην ομάδα μας. Μάλιστα τα πειράγματα μεταξύ Σουλεϊμάνοφ και Μόντσου μετά το γκολ έδειξαν και το ωραίο κλίμα που υπάρχει μεταξύ των παικτών μας.

ΕΨΑΞΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΒΡΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ 11 ΒΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΡΟΝ

Παρά το 3-1 ο Λεβαδειακός συνέχισε να ανεβαίνει ψηλά και να ψάχνει το γκολ χωρίς όμως να δημιουργεί ουσιαστικές φάσεις. Αντιθέτως η ομάδα που είχε οπισθοχωρήσει με το που έπαιρνε την μπάλα ξεκινούσε άμεσα την αντεπίθεση με τις περισσότερες φορές παρά τις καλές προϋποθέσεις η τελευταία πάσα ήταν πάντα λάθος. Τελικά μια από τις κούρσες του αρκετά καλού σήμερα Σίστο κατέληξε σε πάσα προς τον Μόντσου στο ύψος του πέναλτι με τον αμυντικό του Λεβαδειακού να τον κατεδαφίζει προτού προλάβει να σουτάρει. Ο Τζήλος έδειξε την παράβαση και ο Μορόν με ψυχραιμία έγραψε στο 63’ το τελικό 3-1! Λίγο έλειψε να πετύχουμε και 4^ο γκολ αλλά οι ευκαιρίες των Σίστο και Μορόν δεν είχαν ευτυχή κατάληξη και το γκολ του Νταρίντα ξεκίνησε από χέρι του Σίστο.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΣΟ ΚΑΛΟΣ ΕΠΡΕΠΕ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΣΟΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν ήταν πολύ καλή η εμφάνιση του Λεβαδειακού που μας έδινε την αίσθηση ότι δεν ήμασταν όσο καλοί έπρεπε ή όντως και σήμερα παίξαμε μια ταχύτητα κάτω από τα στάνταρ μας. Αν όμως δεν μείνουμε στο όνομα και την βαθμολογική θέση του αντιπάλου τότε μάλλον θα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με την εικόνα της ομάδας μας. Η άμυνα παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε στο μαρκάρισμα του Ζίνι κατάφερε να βρει λύσεις, καλύπτοντας μάλιστα και τους τραυματισμούς των 2 στόπερ που ξεκίνησαν στο αρχικό σχήμα. Και στην επίθεση παρά τις πολλές λάθος πάσες και άσχημα τελειώματα καταφέραμε να βρούμε 3 γκολ και να δημιουργήσουμε τουλάχιστον άλλες 3 κλασσικές ευκαιρίες. Και όταν χωρίς άγχος καταφέρνεις να παίρνεις αυτό που θέλεις με τη συμβολή παικτών που περιμένεις να ανεβάσουν την απόδοση τους όπως οι Σουλεϊμάνοφ, Μάγιο, Σίστο και Μόντσου,  τότε το πρόσημο είναι με βεβαιότητα θετικό. Ο Άκης Μάντζιος τόσο στο κοουτσάρισμα του όσο και στις δηλώσεις του μοιάζει πέρα από προσγειωμένος και απόλυτα σίγουρος για τις επιλογές του και τον τρόπο που διαχειρίζεται το ρόστερ. Η ομάδα όχι μόνο παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει αλλά σιγά σιγά «φορμάρει» ολοένα και περισσότερους παίκτες. Και σε αυτή τη χρονιά όπως εξελίσσεται θα τους χρειαστείς όλους!

ΕΜΠΝΕΕΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΑΓΕΥΕΙ

Όταν σε παιχνίδια σαν το σημερινό όπου φεύγεις με την απορία αν ήμασταν καλοί ή όχι κόντρα στον αξιόμαχο Λεβαδειακό, έχεις πετύχει 3 γκολ, έχεις δημιουργήσει κάμποσες ευκαιρίες, δεν έχεις πτοηθεί από τους τραυματισμούς των 2 βασικών σου στόπερ και έχεις πάρει ένα ακόμη τρίποντο χωρίς άγχος τα λόγια είναι περιττά. Ο Μάντζιος και οι παίκτες του έχουν χτίσει αυτοπεποίθηση και ακόμη και όταν δεν κάνουν τα μαγικά τους, παίρνουν αυτό που θέλουν! Το γεμάτο Κλ.Βικελίδης και η χαρά του κόσμου που ξεχειλίζει είναι ένα ακόμη επίτευγμα αυτής της ομάδας που απολαμβάνει την μοναξιά της κορυφής για ακόμη μια αγωνιστική. ΕΤΣΙ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!