Σε χαλαρούς ρυθμούς όπως ακριβώς παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας στην Τρίπολη, ο ΟΦΗ κατάφερε να πετύχει 3 γκολ και να πάρει την ανάσα που χρειαζόταν για να πάρει τα πάνω του. Από την άλλη εμείς αυτήν την έστω καλή εμφάνιση που κρατήσαμε με τον Πανσερραϊκό την ξεχάσαμε και δείξαμε σήμερα κάτι εντελώς διαφορετικό. Κάτι αδιάφορο, κάτι άνευρο, κάτι απόλυτα προβληματικό. Και το χειρότερο από όλα ανεξήγητο, όπως εύστοχα δήλωσε ο Χιμένεθ μετά την λήξη του αγώνα.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗΝ ΧΑΛΑΡΩΤΗΤΑ ΤΟΥ

Για κάποιο λόγο που κανείς δεν κατάλαβε, στου ουδέτερο γήπεδο της Τρίπολης ο ΑΡΗΣ μπήκε διστακτικά και έδωσε το δικαίωμα στον ΟΦΗ να νιώθει ότι παίζει στο σπίτι του και είναι το φαβορί. Χωρίς να κάνει τίποτα το ιδιαίτερο ο ΟΦΗ, μόνο η διάθεση, η πίεση και η ένταση που έβγαζε στις κινήσεις τον έκανε να φαίνεται ότι έχει τον πρώτο λόγο στο παιχνίδι. Κάτι που το επιβεβαίωσε μόλις στο 18΄ .  Οι αμυντικοί άργησαν να αντιδράσουν, ο Διούδης δεν βγήκε και ο Σαλσέδο σχεδόν ανενόχλητος έστειλε με το κεφάλι την μπάλα στα δίχτυα. Ένα δεκαπεντάλεπτο χρειάστηκε ο ΑΡΗΣ μας για να βγάλει αντίδραση αλλά και αυτή κράτησε μόλις 10’.

ΧΑΛΑΡΗ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΝΕΟ ΛΑΘΟΣ

Με 3 γρήγορες αλλαγές ξεκίνησε το Β ημίχρονο η ομάδα μας με τους Φατιγκά, Γιαννιώτα και Μισεουί να καλούνται να συμμαζέψουν το μπάχαλο χωρίς όμως επιτυχία. Κάποιες προσπάθειες του Μορόν, κάποια ακίνδυνα σουτ και μια διάθεση για κάτι καλύτερο που όμως πάντα έμενε ημιτελές. Μέσα στο μπέρδεμα μας ο ΟΦΗ βρήκε την ευκαιρία του, ο Διούδης δεν κατάφερε να μπλοκάρει αποτελεσματικά το σουτ του Νούς και ο Νέιρα πήρε το ριμπάουντ και έκανε το 2-0.  Το 3^ο γκολ στο 80’ επισφράγισε το σημερινό αγωνιστικό μας ναυάγιο.

ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Το κενό του Ράτσιτς φάνηκε να πληρώνει η ομάδα ως ένα βαθμό μιας και το κέντρο έμοιαζε να λειτουργεί χωρίς μυαλό και πλάνο. Η μπάλα πήγαινε διαρκώς στα πλάγια παρόλο που σχεδόν τίποτα καλό δεν φαινόταν να βγαίνει από εκεί. Και όταν απουσιάζει το μυαλό συνήθως το πάθος είναι αυτό που καλύπτει το κενό του. Έλα όμως που οι παίκτες μας μπήκαν με μια εκνευριστική χαλαρότητα, απέφυγαν να μπαίνουν στις φάσεις με ένταση και αρκέστηκαν σε κάποιες διστακτικές επιπόλαιες ενέργειες. Ούτε οι αλλαγές βοήθησαν και αυτό έχει την σημασία του ως προς το πως αντιμετώπισαν εξαρχής του παιχνίδι οι παίκτες μας. Τουλάχιστον από την πρώτη στιγμή που ήρθε ο Χιμένεθ βλέπαμε προσπάθεια. Σήμερα δεν είδαμε ούτε αυτό. Και όταν μια ομάδα αντί να βελτιώνεται γίνεται χειρότερη αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Πρόβλημα που όσο υπάρχουν σημαντικές απουσίες, φαίνεται να επεκτείνεται.

ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΑΚΟΣ

Από την καλή εμφάνιση και την πικρή ισοπαλία με τις Σέρρες, στο ναυάγιο το σημερινό και τα 3 γκολ με τον ΟΦΗ.  Δεν είχε εξήγηση ο Χιμένεθ με τη λήξη του αγώνα για τον τρόπο με τον οποίο αγωνίσθηκαν οι παίκτες του σήμερα. Δεν είχε εξήγηση γιατί από την αίσθηση αισιοδοξίας που μας άφησε η ομάδα στο τελευταίο παιχνίδι καταλήξαμε στην άνευρη και ανούσια εικόνα που παρακολουθήσαμε σήμερα. Πρέπει όμως να εξηγηθεί και να διορθωθεί άμεσα.

Με μια αδικαιολόγητη κακή παρουσία στο Β ημίχρονο  ο ΑΡΗΣ με συνοπτικές διαδικασίες πέταξε ότι έχτισε στα πρώτα 45’  και το προβάδισμα με 0-1 και γνώρισε την ήττα από τον Αστέρα Τρίπολης. Όσο και αν άρεσε η ομάδα στο πρώτο ημίχρονο, η εικόνα της στην επανάληψη και ο τρόπος που διαχειρίστηκε το παιχνίδι διέγραψε τα πάντα. Προσπάθησε ο Ουζουνίδης να αλλάξει τα πράγματα αλλά οι παίκτες του είχαν διαφορετική γνώμη.

ΠΗΡΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΝΑ ΧΟΡΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΒΡΟΧΗ

Λίγα λεπτά χρειάστηκαν οι παίκτες και των 2 ομάδων για να «ζυγίσουν» το βρεγμένο γήπεδο και να αρχίσουν να ψάχνουν το γκολ. Τα κόλπα της μπάλας και το ολισθηρό χορτάρι επέτρεπε στις 2 ομάδες έστω και με άναρχο τρόπο να βγαίνουν μπροστά και να ψάχνουν το γκολ. Ο Σίστο μόλις στο τρίτο λεπτό πρόσθεσε στο παλμαρέ του άλλη μια διπλή ευκαιρία από αυτές που δεν χάνονται. Λίγα λεπτά αργότερα ευτυχώς και ο Καλτσάς τον μιμήθηκε χάνοντας και αυτός με τη σειρά του το άχαστο. Στη συνέχεια οι παίκτες μας ανέβασαν αισθητά την απόδοση τους, έμοιαζαν να είχαν αντιληφθεί στο απόλυτο τις ιδιαιτερότητες του γηπέδου και με σωστή πίεση και εξαιρετικό passing game πήραν τον έλεγχο του αγώνα. Ο Σαβέριο πέταξε άλλη μια καλή ευκαιρία στο 27΄ αλλά λίγα λεπτά αργότερα ο Σίστο έβγαλε την ασίστ και ο Ζαμόρα με μια εξαιρετική γυριστή κεφαλιά έγραψε το 0-1! Το εντυπωσιακό πέρα από το προβάδισμα ήταν ότι ο ΑΡΗΣ μετά το γκολ όχι μόνο δεν οπισθοχώρησε αλλά συνέχισε να κυριαρχεί μέσα στο γήπεδο.

ΜΟΥΣΚΕΨΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΝΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ

Με την αίσθηση ότι ο ΑΡΗΣ θα βρει αργά ή γρήγορα και 2^ο γκολ μπήκαμε στα αποδυτήρια, με έναν εντελώς διαφορετικό ΑΡΗ βγήκαμε. Ότι εντυπωσιακό είχαμε δει στα πρώτα 45’ όσο κυλούσε ο χρόνος έμοιαζε με μακρινή ανάμνηση. Αδικαιολόγητη οπισθοχώρηση, λάθη επί λαθών και ο απόλυτος αποσυντονισμός στα μετόπισθεν. Χαρακτηριστική η φάση της ισοφάρισης του Αστέρα στο 59’ με την άμυνα σχεδόν παραταγμένη να περιμένει την παράλληλη σέντρα και τελικά όταν γίνεται αυτή να παραμένει αδρανής. Ο Μανού Γκαρθία έχασε μοναδική ευκαιρία για να μας βάλει ξανά μπροστά και από εκείνο το σημείο και μετά… είδαμε κόπωση μόνο στους δικούς μας παίκτες και ένα ακόμη πιο καταπονημένο γήπεδο που αποτελούσε πρόβλημα μόνο για εμάς! Ο Αστέρας πατούσε ολοένα καλύτερα και χωρίς να χρειαστεί να πιέσει ή να δημιουργήσει αρκετές ευκαιρίες βρήκε με ένα μακρινό γέμισμα και μια απίθανη κεφαλιά του Μακέντα και το 2^ο γκολ στο 76’ . Η έλλειψη αντίδρασης στα εναπομείναντα λεπτά ήταν το κερασάκι μιας άνοστης τούρτας.

ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ;

Πόσο εύκολο είναι να διαχωρίσεις το παιχνίδι σε Ά και Β ημίχρονο όταν το έχεις χάσει για να μοιραστείς τον ενθουσιασμό σου για τον ΑΡΗ των πρώτων 45’; Τους έψησε ο Ουζουνίδης, είναι η διαφορετική φιλοσοφία με τον Μάντζιο; Η ομάδα πάντως είχε ότι χρειαζόταν ένα παιχνίδι στην βροχή. Δύναμη, μυαλό και πλάνο! Με 0-1 πήγε στο ημίχρονο και με μια παρουσία που δεν χωρούσε αμφισβήτηση. Τι έγινε στο Β ημίχρονο μόνο οι ίδιοι οι παίκτες μπορούν να μας το πουν. Υπήρξε κάποια οδηγία διαφορετική από το πρώτο που άλλαξε τα πάντα ή υπήρξε κάτι άλλο; Τι να σου κάνει ο Ουζουνίδης; Ναι η είσοδος του Σιφουέντες δυσκόλεψε τα πράγματα μιας και μέχρι να συνηθίσει το γήπεδο χάθηκε το παιχνίδι… Ωστόσο δεν ήταν μόνο ο Σιφουέντες το πρόβλημα μιας και όλοι είτε λίγο είτε πολύ ο καθένας ξεχωριστά έμοιαζε αγνώριστος σε σχέση με τα πρώτα 45’. Φταίνε οι παίκτες; Φταίει ο προπονητής; Φταίει η έλλειψη εσωτερικού ανταγωνισμού; Ευθύνη του Ουζουνίδη πάντως είναι να βρει τι φταίει και να το διορθώσει.

ΑΓΝΩΡΙΣΤΟΣ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ, ΜΠΗΚΕ ΚΑΙ ΚΕΡΑΣΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

Αποφασισμένος να γκρεμίσει ότι έχτισε στα πρώτα 45’ μπήκε στο Β ημίχρονο και για κακή μας τύχη το κατάφερε μια χαρά… Κυρίαρχος στο γήπεδο και με 0-1 προβάδισμα μπήκε στα αποδυτήρια, δεν βγήκε όμως ποτέ στο Β ημίχρονο και στο τέλος δεν έμεινε ούτε ο βαθμός της ισοπαλίας. Από τα μπράβο του πρώτου ημιχρόνου, στο «τι βλέπουμε πάλι Θεέ μου» του Β ημιχρόνου. Κρίμα μιας και αυτοί οι 3 βαθμοί ήταν ιδιαίτερα σημαντικοί και θα επέτρεπαν στην ομάδα να παραμείνει πολύ κοντά στην κορυφή, στον νέο μας προπονητή να δουλέψει με λιγότερη πίεση αλλά και σε όλους μας να κάνουμε πιο ευχάριστες γιορτές.

ΥΓ. Από την μια οι μεταπτώσεις στην απόδοση που  σε τρελαίνουν, από την άλλη η έλλειψη αντίδρασης όταν βρίσκεσαι με την πλάτη στο σκορ που σε ισοπεδώνει.

Αδιόρθωτος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας και το 2024 επαναλαμβάνοντας κατά κάποιο τρόπο το ατόπημα κόντρα στη Λαμία. Αυτή τη φορά μπορεί να μην έχασε τη νίκη στις καθυστερήσεις αλλά κατάφερε έναν υγιεινό περίπατο στα πρώτα 30’ να τον μετατρέψει στο απόλυτο ναυάγιο! Παθητική αντίδραση από τους παίκτες μας στην πίεση των παικτών του Αστέρα, ανήμπορος ο Μάντζιος να αλλάξει κάτι από τον πάγκο. Ένας πάγκος που για ακόμη μια φορά έμοιαζε άδειος…

ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΠΟΔΑΡΙΚΟ

Ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλος της ομάδας δεν πίστευε ότι μέσα σε 14’ θα είχαμε καταφέρει να προηγηθούμε στην Τρίπολη με 2 γκολ! Ο Μορόν με πέναλτι στο 8’ άνοιξε το σκορ και ο Σουλεϊμάνοφ στο 14’ με εξαιρετικό πλασέ «εξαργύρωσε» την ασίστ του Σαμόρα για το 2-0! Μάλιστα οι ευκαιρίες που ακολούθησαν έδειχναν ότι ήταν θέμα χρόνου η ομάδα μας να μετατρέψει το παιχνίδι σε «κιτρινόμαυρο πάρτι». Ο ΑΡΗΣ ήταν συμπαγής από το ξεκίνημα, είχε γρήγορη σκέψη και αποτελεσματικότητα στις κινήσεις του και κάπως έτσι έπειθε ότι θα πάρει μια εύκολη νίκη.

ΟΙ ΚΑΚΙΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΚΟΨΕΙ

Μετά το 2-0 και τις χαμένες σπουδαίες ευκαιρίες μας για ένα τρίτο γκολ θα ήταν ψέμα να πούμε ότι η σκέψη «βρε λες να μας την κάνει πάλι την λαλακία;» δεν πέρασε από το μυαλό μας. Λίγο αυτή η τάση να οπισθοχωρούμε με το πρώτο προβάδισμα, λίγο η άρνηση μας να τελειώνουμε τα παιχνίδια όταν μας δίνεται η ευκαιρία και ο ΑΡΗΣ ξαφνικά άρχισε να μεταμορφώνεται από ικανός για το καλύτερο σε ικανός για το χειρότερο… Η άναρχη πίεση των παικτών της Τρίπολης ξεκίνησε να πιάνει τόπο. Η άμυνα μας ξεκινώντας από το κέντρο και καταλήγοντας στο αριστερό άκρο του Μοντόγια δεν είχε συνοχή, δεν είχε σωστές αποστάσεις, δεν είχε την επιθετικότητα που έπρεπε για να ανακόψει τις «εφόδους» της Τρίπολης. Και αν  και ο Αστέρας αδυνατούσε να φτιάξει προϋποθέσεις για γκολ ήταν φανερό ότι η μεσοαμυντική μας λειτουργία έμοιαζε με πληγή που αντί να κλείσει γινόταν ολοένα και χειρότερα. Το κερδισμένο πέναλτι του Αστέρα χάρη στην κακή αντίδραση του Μοντόγια στη λήξη του ημιχρόνου που οδηγήσει στο 1-2 ήταν η επιβράβευση της μαχητικότητας των αντιπάλων μας και της παθητικής μας στάσης.

3 ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΗΔΕΝ

Παρά την ασίστ του Σαμόρα και την κινητικότητα του στην επίθεση ο Μάντζιος είχε εντοπίσει το πρόβλημα της αμυντικής λειτουργίας στις βοήθειες που  δεν έδινε ο Κοσταρικανός και τον αντικατέστησε στο ξεκίνημα του Β ημιχρόνου με τον Τζούρασεκ. Κάτι όμως που στην πράξη δεν βγήκε μιας και οι αντίπαλοι μας συνέχιζαν να πιέζουν και ανεβαίνουν ψηλά με όποιον τρόπο μπορούσαν και ο ΑΡΗΣ το μόνο που έκανε ήταν να οπισθοχωρεί. Να οπισθοχωρεί όπως όπως με αποτέλεσμα από το πουθενά να δεχθεί και την ισοφάριση μόλις στο 50’. Μάλιστα σε συνέχεια άλλης μιας κακής συνήθειας που δεν λέει να κόψει… επέμενε να προσπαθεί να κυκλοφορήσει την μπάλα στα μετόπισθεν ρισκάροντας διαρκώς ένα ακόμη λάθος. Λάθος σαν αυτό του Ζούλ από όπου προέκυψε το 3-2. Είτε ήταν λάθος του διαιτητή  που δεν έδωσε το επιθετικό φάουλ που θα μπορούσε είτε όχι, σίγουρα αυτή εμμονή σε καταστάσεις πίεσης να γυρίζει την μπάλα πίσω ήταν το λάθος που οδήγησε στο σημερινό ξεφτιλίκι… Η μηδαμινή αντίδραση των παικτών μας που με το ζόρι απείλησαν 2-3 φορές στα 35' που απέμειναν ήταν η επισφράγιση της αποτυχίας μας.

ΧΩΡΙΣ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΛΥΣΕΙΣ

Κυριάρχησε ο ΑΡΗΣ στα πρώτα 30’ και με λίγη προσοχή παραπάνω θα μπορούσε να είχε φθάσει σε μια θριαμβευτική επικράτηση. Καλές τοποθετήσεις σε όλες τις γραμμές του γηπέδου, ουσιαστικές μεταβιβάσεις προς την επίθεση, κίνηση χωρίς την μπάλα και αποτελεσματικότητα που οδήγησε στο 2-0.  Κάπου όμως τη φετινή σεζόν έχει κουράσει να πρέπει να σπάσεις το παιχνίδι σε κομμάτια για να ξεχωρίσεις τις καλές στιγμές του ΑΡΗ μας και τα σημεία όπου θα μπορούσαμε υπό άλλες προϋποθέσεις να μας οδηγήσουν στη νίκη. Έλα όμως που τα παιχνίδια διαρκούν 90+ λεπτά και αν δεν είσαι έτοιμος για να αγωνιστείς σε όλο το παιχνίδι από την αρχή μέχρι το τέλος αυτά παθαίνεις. Ναι ο Μάντζιος έχει διορθώσει πάρα πολλά στο τακτικό κομμάτι από τότε που ήρθε. Ωστόσο απέχει πολύ ακόμη από το να μπορείς να πεις ότι ο ΑΡΗΣ έχει κάνει ένα καλό παιχνίδι σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Και αυτό δείχνει ότι η ομάδα κινείται στα χαμένα. Δεν έχει ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο, δεν έχει συγκεκριμένο προσανατολισμό στο παιχνίδι της. Δεν ξέρει πως να προσαρμοστεί στις διαφορετικές καταστάσεις ενός αγώνα και αδυνατεί να αντιδράσει στις κινήσεις των αντιπάλων όταν αυτοί κάνουν κάτι πιο εξεζητημένο από το αναμενόμενο. Όλα τα παραπάνω εύκολα θα μπορούσαμε να τα χρεώσουμε στον προπονητή. Ωστόσο με την εικόνα που δείχνουν οι περισσότεροι παίκτες αμφιβάλλω αν είναι εφικτό να δούμε κάτι καλύτερο. Ποιους θα μπορούσε να βάλει σήμερα που δεν έβαλε και θα βλέπαμε κάτι διαφορετικό; Ο Φεράρι αντί του Μοντόγια από το ξεκίνημα; Πιθανόν αλλά και πάλι δεν είσαι σίγουρος. Ρούπ αντί για Πάρντο; Αόρατος ο ένας αόρατος και ο άλλος. Βγήκε ο Παναγίδης για να μπει κάποιος καλύτερος του; Είμαστε σίγουροι για αυτό; Βάλε και τους τραυματισμούς στο παιχνίδι οπότε οι δυνατότητες του ρόστερ μοιάζουν περιορισμένες. Ακόμη όμως υπό αυτές τις συνθήκες προπονητής και παίκτες αδικούν τους εαυτούς και θα μπορούσαν με ελάχιστη προσπάθεια παραπάνω την ομάδα φέτος να την είχαν πιο ψηλά.

ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ 2024

Δεν υπάρχει δικαιολογία για αυτό που παρακολουθήσαμε σήμερα. Όταν το ματς το έχεις με συνοπτικές διαδικασίες στο 2-0, φθάνεις ξανά και ξανά μια ανάσα από το 3-0 και ξαφνικά εξαφανίζεσαι από το γήπεδο φταίνε όλοι ανεξαιρέτως.  Εκνευριστικά παθητικοί οι παίκτες μας που ούτε μετά το 3-2 δεν έβγαλαν αντίδραση και έμοιαζαν να αποδέχονται με ευκολία την ανατροπή. Ανήμπορος ο Μάντζιος που για ακόμη ένα παιχνίδι ότι τραβάει από τον πάγκο δεν του βγαίνει. Φωνάζει η ομάδα για ενίσχυση και  παρά το ωραίο μεταγραφικό reunion… όπως φάνηκε και σήμερα ο ΑΡΗΣ χρειάζεται πολλά παραπάνω.

Σε ένα αρκετά περίεργο παιχνίδι όπου η ομάδα έδειξε σε αρκετά σημεία να ζορίζεται… τελικά κατάφερε να πάρει μια πολύτιμη νίκη με 0-2! Σκορ που διαμορφώθηκε από το 61’ και έμεινε μέχρι το φινάλε παρά την έντονη πίεση του Αστέρα Τρ. και την αποβολή του Γκαρσία από το 70’! MVP ο Εμπακατά που πέρα από το γκολ που πέτυχε απέκρουσε και 2 φορές την μπάλα πάνω στην γραμμή! Εξαιρετικός για ακόμη ένα παιχνίδι ο Κουέστα που δείχνει να βρίσκεται σε καταπληκτική φόρμα! Σκόραρε και ο Γκρέι με υποδειγματική εκτέλεση!  To πάλεψε ο διαιτητής Τσέτσιλας  και το VAR να αλλάξουν την εξέλιξη του αγώνα αλλά χωρίς αποτέλεσμα…

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΗ ΜΕ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΠΛΑΝΟ Η ΟΜΑΔΑ

Με εξαίρεση ίσως τον Πάλμα που πολλοί θα περιμέναμε να ξεκινήσει βασικός  ο Τερζής πήγε σε σίγουρες επιλογές αξιοποιώντας ιδανικά τον Μανού Γκαρσία στον χώρο του κέντρου.  Μαζικού και Εμπακατά  εξαργύρωσαν την εμφάνιση τους κόντρα στον συμπολίτη παίρνοντας και πάλι φανέλα βασικού ενώ και ο Ματέο πήρε δικαιολογημένα άλλη μια σημαντική ευκαιρία. Γενικότερα η ομάδα έδειξε να έχει ξεκάθαρο πλάνο, υπομονή στο παιχνίδι της και να ψάχνει ορθολογικά τον δρόμο προς τα δίχτυα. Και στα 2 γκολ οι παίκτες με και χωρίς την μπάλα κινήθηκαν εξαιρετικά ενώ το τελείωμα τόσο του Γκρέι όσο και του Εμπακατά ήταν ιδανικό! Όπως σχεδόν… τέλεια ήταν και η κίνηση του Μαντσίνι στη φάση από όπου προήλθε το 2^ο γκολ με το σουτ όμως να καταλήγει στο δοκάρι! Πολύ καλός και ο Μανού Γκαρσία που προωθούσε με κάθε ευκαιρία το παιχνίδι μπροστά.

ΤΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΚΕΝΑ ΚΑΙ Ο ΦΟΡΜΑΡΙΣΜΕΝΟΣ ΚΟΥΕΣΤΑ

Παρά τη νίκη και σήμερα ο ΑΡΗΣ όταν οι αντίπαλοι μας αποφάσισαν μετά το 0-2 να ανεβάσουν την πίεση ξεδίπλωσε τις αδυναμίες του στο μεσοαμυντικό κομμάτι αλλά και στις εναέριες μονομαχίες. Ανενόχλητοι ανέβαιναν οι παίκτες της Τρίπολης  είτε από τον άξονα είτε από τα πλάγια με την πρώτη γραμμή άμυνας να σπάει με ευκολία και την δεύτερη να ζορίζεται πολύ στο ψηλό παιχνίδι. Χάθηκε η πλειοψηφία των μονομαχιών στον αέρα όπως και πολλές άλλες φάσεις με τον Κουέστα να πραγματοποιεί μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του από την ημέρα που ήρθε στον ΑΡΗ αλλά και τον Εμπακατά να τον καλύπτει επάξια σταματώντας 2 φορές την μπάλα στην γραμμή.

ΕΔΕΙΞΕ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ  Ο ΤΕΡΖΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ

Μόνο ίσως η επιλογή του Πάλμα να μείνει στον πάγκο να προκάλεσε κάποια έκπληξη αλλά σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια  ως πρώτος προπονητής αυτή τη φορά ο Τερζής έδειξε αντανακλαστικά και έκανε ουσιαστικές παρεμβάσεις στο παιχνίδι. Ίσως και αναγκασμένος  από την ροή του αγώνα έριξε στη μάχη ότι είχε διαθέσιμο ώστε να κρατήσει αυτό το 0-2 ακόμη και όταν μείναμε με 10 παίκτες και η Τρίπολη είχε κατασκηνώσει στο δικό μας μισό.  Και αν στα τελευταία 20’ ήμασταν λίγο πιο προσεκτικοί μπορούσαμε να «κεράσουμε» τους αντιπάλους μας και ένα τρίτο γκολ!

ΕΝΤΟΝΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

Από την κίτρινη κάρτα  στον Φαμπιάνο χωρίς να σφυριχθεί αρχικά καν φάουλ, τις κάμποσες  κίτρινες των παικτών του Αστέρα που «πνίγηκαν», την αναβάθμιση της κίτρινης κάρτας του Γκαρσία σε κόκκινη με την παρέμβαση του VAR και το καθαρό χέρι-πέναλτι στη φάση του Πάλμα που επιλεκτικά δεν το είδε ούτε ο Τσέτσιλας αλλά ούτε και το VAR ο προβληματισμός για τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η ομάδα μας είναι έντονος. Όταν μάλιστα βλέπεις και το πέναλτι της ισοφάρισης που κέρδισε ο Παναθηναϊκός το οποίο ήταν  πολύ πιο χλιαρό από αυτό που δεν δόθηκε πάνω  στον Ιτούρμπε στο Αγρίνιο τότε καταλαβαίνεις  τι μαγειρεύεται και φέτος στην σουπερλίγδα. Εύστοχη και σε σωστό timing η ανακοίνωση της ΠΑΕ σχετικά με την διαιτησία.

ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΠΑΡΑ ΤΗΝ «ΕΞΥΓΙΑΝΤΙΚΗ» ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΠΟ ΤΣΕΤΣΙΛΑ ΚΑΙ VAR

Άντεξε ο ΑΡΗΣ μας στην πίεση του Αστέρα Τρίπολης και με 2 ωραία γκολ από Γκρέι και Εμπακατά πήρε το πολύτιμο «τρίποντο» που τόσο ήθελε!  Έλαμψε ο Κουέστα που όταν χρειάστηκε βρήκε σύμμαχο στην υπεράσπιση της εστίας τον Εμπακατά!   Πέρα από τους 3 βαθμούς κερδήθηκε πολύτιμος χρόνος και ψυχολογία ώστε  ο νέος προπονητής να μπορέσει να δουλέψει πιο ήρεμα. Μπράβο στον Τερζή και τους παίκτες του!

ΥΓ. Με φυσιολογική διαιτησία ακόμη την μπάλα από τα δίχτυα της εστίας του θα μάζευε ο Αστέρας Τρίπολης.

Την νίκη που του δίνει προβάδισμα για τα πλέιοφς(παρά το -6) πήρε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Τρίπολη! Με μια πολύ ωραία προσωπική ενέργεια ο Καμαρά έβαλε τις βάσεις της νίκης ενώ ο Σάσα στις καθυστερήσεις αξιοποίησε την ασιστ του Γκαρσία και έγραψε το τελικό 0-2! Μαγικό ραβδάκι φαίνεται να έχει ο Μπούργος μιας και οι φαινομενικά περίεργες αλλαγές του βγήκαν!

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΑΤΡΟΜΗΤΟΥ ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΙΟ ΑΡΓΟ ΤΕΜΠΟ

Το παιχνίδι απέναντι στον Ατρόμητο ήταν οδηγός για το σημερινό με τον Μπούργος να εμπιστεύεται τους ίδιους 11. Αυτή τη φορά όμως ο ΑΡΗΣ δεν είχε την ίδια ένταση και ταχύτητα στις κινήσεις του κάτι που απέναντι σε μια πιο σοβαρή ομάδα από τον Ατρόμητο ήταν πρόβλημα. Το ξεκίνημα με τον ΑΡΗ μας να χάνει αλλεπάλληλες ευκαιρίες έδωσαν την εντύπωση ότι θα βλέπαμε κάτι ανάλογο με τον αγώνα της Τετάρτης αλλά μετά τα πρώτα 15’ έπεσε ο ρυθμός και το παιχνίδι ισορρόπησε.

Ο ΚΑΜΑΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ

Ο ΑΡΗΣ κυνηγούσε περισσότερο το γκολ αλλά όσο περνούσε ο χρόνος φαινόταν να δυσκολεύεται να δημιουργήσει όπως στην αρχή. Εκεί ήρθε ο Καμαρά να αποκαταστήσει την τάξη στο παιχνίδι και να βάλει μπροστά την ομάδα μας με ένα υπέροχο γκολ. Με μια προσωπική ενέργεια από αυτές που ευελπιστούσαμε από την αρχή της χρονιάς να βλέπουμε πιο συχνά από τον Καμαρά. Με αυτό το γκολ επιβεβαιώσαμε την ανωτερότητα μας αναγκάζοντας ταυτόχρονα τον Αστέρα να βγει πιο μπροστά.

ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Η πίεση της Τρίπολης όπως ήταν λογικό αυξήθηκε και η ομάδα μας έστρεψε την προσοχή στην άμυνα περιμένοντας όμως και την ευκαιρία να χτυπήσει και στην αντεπίθεση. Κάτι που το πέτυχε σε 2-3 φάσεις αλλά ο Παπαδόπουλος έδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά. Ακόμη και όταν ο τραυματισμός του Μπερτόγλιο και οι αλλαγές του Μπούργος δημιούργησαν μια αναστάτωση στην ομάδα με τον Ντουκουρέ να κάνει το ντεμπούτο του και τον Μπεναλουάν να επιστρέφει μετά από καιρό ως 3^ο στόπερ.  Η φάση του 2^ου γκολ με τoν Σάσα να στέλνει απλά τη μπάλα στα δίχτυα μετά από ωραίο συνδυασμό και κίνηση χωρίς την μπάλα των παικτών μας ήταν το κερασάκι της τούρτας.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ 3 ΒΑΘΜΟΥΣ

Σπουδαία νίκη με πολλαπλά οφέλη για τον ΑΡΗ μας η σημερινή στην Τριπόλη. Πέρα από τα πλέιοφς που πλέον μοιάζουν πολύ κοντά παρά τους κλεμμένους βαθμούς ο ΑΡΗΣ μας κέρδισε κάμποσους παίκτες αλλά και την επιβεβαίωση ότι ο ερχομός του Μπούργος έχει αλλάξει τις ισορροπίες στην ομάδα για τα καλά!   Συνεχίζουμε έτσι δυνατά και αναμένουμε τα ευχάριστα από το CAS!

ΥΓ. Συγχαρητήρια στον Αστέρα Τρίπολης και τον κόσμο του που τίμησαν την μνήμη του Άλκη! Προφανώς σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδος(και όχι μόνο) υπάρχει κόσμος που «νιώθει» εκτός ενός εδώ στην πόλη μας…

ΥΓ2. Χίλια μπράβο στους συνΑρειανούς και συμπολίτες μας που δείχνουν αποφασισμένοι να δραστηριοποιηθούν «ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΑΛΚΗ» ώστε ο κύκλος της βίας να σπάσει σε αυτή την πόλη. Ευθύνη όλων  μας να τους  στηρίξουμε. Περισσότερες πληροφορίες εδώ

Το κακό του πρόσωπο έδειξε ο ΑΡΗΣ μας και σήμερα στην Τρίπολη που πέρα από τον ανταγωνιστικό Αστέρα είχε να αντιμετωπίσει και τις «εξυγιαντικές διαθέσεις» του Φωτιά. Ξεκάθαρη αλλοίωση αποτελέσματος ο μη καταλογισμός του πέναλτι στο 93’ με τον Φωτιά να λήγει το  παιχνίδι αντί να πάει να τσεκάρει το VAR. Έλειψε η ζωντάνια και οι εμπνεύσεις από την ομάδα μας που επιβεβαίωσε και σήμερα ότι στα πλέιοφς δεν «πατάει» καλά.

ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ

Και μόνο το γεγονός ότι ο Αστέρας Τρίπολης θεωρητικά ήταν αδιάφορος  ήταν αρκετό για να αναγκάσει την ομάδα μας να έχει τον πρώτο λόγο για την νίκη. Κάτι που το έδειξε από το  ξεκίνημα χωρίς όμως να καταφέρει να γίνει απειλητικός. Αντιθέτως οι αντίπαλοι μας που τελικά μέσα στο γήπεδο μόνο αδιάφοροι δεν παρουσιάστηκαν κατάφερναν να επιτίθενται με περισσότερη ένταση και με τα στημένα να βρίσκονται συχνά στην περιοχή μας χωρίς καν να έχουν κατοχή. Οι ενοχλήσεις του Μπερτόγλιο άλλαξαν τα πλάνα του Μάντζιου αλλά και πάλι δύσκολα να βλέπαμε κάτι διαφορετικό μιας και συνολικά η επιθετική λειτουργία της ομάδος ήταν στατική και μονοδιάστατη. Ο Μάνος σε έναν άχαρο ρόλο να μην τροφοδοτείται καθόλου και οι υπόλοιποι από πίσω του να κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο. Αντίστοιχα και στην άμυνα ένιωθες από την αρχή έναν μόνιμο πανικό και άγχος κάθε φορά που πλησίαζε η Τρίπολη προς την εστία μας.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ

Οι αλλαγές των Τζέγκο και Σίλβα βοήθησαν σημαντικά την ομάδα, όχι τόσο γιατί οι συγκεκριμένοι παίκτες έκαναν κάτι το ξεχωριστό αλλά γιατί οι Γκαρσία και Ματίγια είχαν ελάχιστη συμμετοχή στο παιχνίδι… Η ομάδα έβγαλε περισσότερη ένταση στο παιχνίδι της και έγινε λιγότερο προβλέψιμη στην επίθεση παρά τα λάθη του Σίλβα.  Η έμπνευση του τεχνικού τιμ να μετατοπίσει τον Μαντσίνι δίπλα στον Μάνο σαν 2^ο επιθετικό  αποδείχθηκε καθοριστική με τον Αργεντινό σττο 74’ να γράφει με ωραίο σου μέσα από τη μεγάλη περιοχή το 0-1. Και αν έστω με πολύ κόπο και άγχος η ομάδα εξαργύρωσε την μικρή υπεροχή που είχε,  τελικά δεν κατάφερε να κρύψει τις παθογένειες της και μόλις 7’ αργότερα δέχθηκε την ισοφάριση στην αντεπίθεση λίγο μετά αφού είχαμε αγγίξει το 0-2 με τον Μάνο… Ο Ρόζ σταθερά κακός σε αυτά τα πλέιοφς όχι μόνο δεν κατάφερε να περιορίσει τον Μπαράλες αλλά από το δικό του πόδι κατέληξε η μπάλα στα δίχτυα. Και μπορεί ο Κουέστα να μην ενέπνεε εμπιστοσύνη με την διστακτικότητα του στις εξόδους αλλά σήμερα είχε 3 φάσεις που μας έσωσε.  

Ο ΦΩΤΙΑΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΜΑΣ ΜΕ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΟ 93’

Από την πρώτη στιγμή που δεν επιλέχθηκε ξένος διαιτητής στο σημερινό παιχνίδι όλοι καταλάβαμε ποιο ήταν το πλάνο. Ο Φωτιάς σε όλο το παιχνίδι αρκέστηκε σε απλές παρατηρήσεις στα συνεχόμενα σκληρά φάουλ του Αστέρα ενώ την ευαισθησία προς τους παίκτες μας την έδειξε με κάθε ευκαιρία που του δόθηκε. Αποκορύφωμα των «προθέσεων» του Φωτιά ήταν η φάση στο 93’ όπου ο Μπερτόγλιο είναι μια ανάσα από το να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα και ο αμυντικός της Τρίπολης του πατάει το πόδι.  Ούτε καν έκανε τον κόπο να το τσεκάρει στο VAR και σφύριξε απευθείας την λήξη. Τόσο μεγάλο καημό είχε να μην κερδίσει ο ΑΡΗΣ…

ΑΛΛΑΓΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ

Όταν στην τελευταία φάση του αγώνα ο διαιτητής σου αρνείται αυτό  το πέναλτι που μπορεί να σε οδηγούσε στη νίκη, η όποια κριτική περνάει σε 2^η μοίρα για το σημερινό.  Ο τρόπος όμως  με τον οποίο αντέδρασε ο ΑΡΗΣ μετά την ισοφάριση αλλά και οι αλλαγές λίγο πριν τις καθυστερήσεις φανέρωσε το μεγάλο πρόβλημα της νοοτροπίας που πρέπει πάση θυσία να διορθωθεί. Όχι μόνο για τη συνέχεια των πλέιοφς αλλά για τη συνέχεια γενικότερα…

ΥΓ. Άλλη ομάδα βλέπουμε στα πλέιοφς σε σχέση με τον ΑΡΗ του πρωταθλήματος. Με αυτές τις διαιτησίες όμως τόσο στα πλέιοφς όσο και κατά την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος νιώθεις σαν παλεύεις με σφεντόνες κόντρα σε πυρηνικές κεφαλές…

ΥΓ2. Τουλάχιστον δεν χάθηκε ο βαθμός της ισοπαλίας ειπώθηκε και αυτό κάποιους τους ξίνισε... 2-3 ισοπαλίες να είχαμε πάρει στα κρίσιμα παιχνίδια και αυτά τα πλέιοφς θα τα παρακολουθούσαμε χαλαρά τρώγοντας ποπ κορν.

Όσο και αν δεν μας αρέσει είναι φανερό ότι στα πλέιοφς η ομάδα μας δεν πατάει το ίδιο καλά όπως και κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος. Από την μια η σωματική και πνευματική κούραση από την άλλη η αλλαγή δεδομένων εκ των συνθηκών που έβαλε τον ΑΡΗ στη θέση του φαβορί και αυτό για την ώρα δεν φαίνεται να μας ταιριάζει. Ένα όμως από τα στοιχεία που χαρακτηρίζει τον φετινό ΑΡΗ και ακόμη δεν έχει χαθεί είναι οι αντιδράσεις του μετά από «στραβές». Με αυτή τη λογική περιμένουμε και αύριο στην Τρίπολη να δούμε έναν ΑΡΗ διαφορετικό που με μια νίκη θα αφήνει πίσω του το μέτριο ξεκίνημα στα πλέιοφς.

ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Ο ΣΤΟΧΟΣ

Η αναποτελεσματικότητα της ομάδος μας αλλά και ο βαθμός σκοπιμότητας που επέδειξε ο συμπολίτης στο πρόσφατο ντέρμπι ήταν αυτά τα στοιχεία που πλήγωσαν περισσότερο και από την ίδια την ήττα. Ο ΑΡΗΣ αν και είχε την μπάλα στα πόδια δεν μπόρεσε να γίνει απειλητικός πέρα από κάποιες στιγμές και αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να αλλάξει ο Άκης Μάντζιος μιας και η άμυνα φαίνεται εδώ και καιρό να μην πατάει καλά αλλά οι λύσεις στα μετόπισθεν   είναι περιορισμένες.  Για αυτό και πρέπει να βρεθεί άμεσα ο τρόπος ώστε ο έλεγχος του αγώνα να οδηγεί σε φάσεις και γκολ. Η επιστροφή του Γκάμα είναι προς αυτή την κατεύθυνση ενώ ίσως και ο Ματίγια αυτή τη φορά να πάρει φανέλα βασικού. Ο Μήτρογλου ακόμη δεν έχει πάρει μια γεμάτη ευκαιρία και αυτό αποτελεί ένα μόνιμο ερωτηματικό για το κατά πόσο μπορεί ο παίκτης να βοηθήσει σε αυτό το χρονικό σημείο. Οι εναλλακτικές Μάνος και Μαντσίνι έχουν τα σκαμπανεβάσματα τους για αυτό και το βάρος θα πέσει στην τριάδα πίσω από τον παίκτη που θα βρίσκεται στην κορυφή της επίθεσης. Ίσως να είναι η στιγμή να δούμε Γκάμα, Μπερτόγλιο και Γκαρσία ξανά μαζί με την ελπίδα ότι και οι 3 παίκτες θα δείξουν το καλό τους πρόσωπο. Όσο για την άμυνα εκεί υπάρχει το μόνιμο θέμα με τους Σούνγτκρεν και Γκάνεα να έχουν διαφορετικά στοιχεία στο παιχνίδι τους και τον Σάκιτς που στην καλή του ημέρα είναι υπερπολύτιμος και στις 2 πλευρές του γηπέδου να έχει χάσει τη φόρμα του.  Έκπληξη θα είναι η συμμετοχή του Ιωάννου αλλά δεν θα πρέπει να αποκλειστεί μιας και είναι φανερό ότι στην τετράδα της άμυνας κάτι πρέπει να αλλάξει.

ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΗΝ ΧΑΜΕΝΗ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΤΟΥ

Αν και πείραξε η ήττα της Τετάρτης δεν παύει ο ΑΡΗΣ τη δεδομένη χρονική στιγμή να βρίσκεται αγκαλιά με την έξοδο στην Ευρώπη και να κρατάει στα χέρια του την κατάκτηση της 2^ης θέσης. Στατιστικά και μόνο να το δεις φαίνεται ότι η ομάδα δεν πατάει το ίδιο καλά στα πλέιοφς αλλά στα χέρι του Άκη Μάντζιου και των παικτών του είναι να επανέλθουν στο επίπεδο που μας είχαν συνηθίσει. Κερδίζεις τον Αστέρα όπως το έχεις κάνει άλλες 4 φορές φέτος και συνεχίζεις απερίσπαστος προς τον στόχο σου!

ΥΓ. Απορίας άξιο πως ο Μάντζιος είναι ο μοναδικός(?) προπονητής που συμπλήρωσε κάρτες και δεν θα είναι στον πάγκο της ομάδος σε ένα πρωτάθλημα με προπονητές σαν τους Μπόλονι, Χιμένεθ και τον Γκαρσία που σε κάθε αγώνα δίνουν μια μοναδική παράσταση. Άλλο ένα δείγμα της διαφορετικής μεταχείρισης που δείχνει γιατί στον ΑΡΗ μας οι διαμαρτυρίες από τον πάγκο και τους παίκτες μας είναι «χλιαρές».

Αυτό που δεν έκανε το περασμένο Σάββατο ο ΑΡΗΣ μας, το έκανε σήμερα με περίσσια ευκολία παίρνοντας την πρόκριση με 0-2! Πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας και άμυνα που δεν άφηνε κανένα περιθώριο στους αντιπάλους μας να αντιδράσουν. Μάνος και Γκαρσία επιτέλους σκόραραν «κλειδώνοντας» την πρόκριση σε ένα παιχνίδι μονόλογο για τον ΑΡΗ μας!

ΜΕ ΟΔΗΓΟ (ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ) ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ

Οδηγός προς αποφυγή ήταν το παιχνίδι πρωταθλήματος με τον Αστέρα Τρίπολης και όπως φάνηκε σήμερα οι  παίκτες μας κατέβηκαν διαβασμένοι. Οι παίκτες του Άκη Μάντζιου έδειξαν από το ξεκίνημα προσηλωμένοι στο αγωνιστικό πλάνο και κατάφεραν να βρουν στο απόλυτο την ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης. Δεν κάθισε η ομάδα στο προβάδισμα της πρώτης αναμέτρησης, κυνήγησε το γκολ και αφού σπατάλησε κάμποσες καλές καταστάσεις το βρήκε στο φινάλε του πρώτου ημιχρόνου με το ιδανικό πλασέ του Μάνου που εκμεταλλεύτηκε στο απόλυτο την ωραία ασίστ του Σούντγκτρεν.  Στο 69’ ήταν η σειρά του Μάνου(μαζί με τον Μπακούτση) να φτιάξει τον γκολ για τον Γκαρσία που με ψύχραιμο σουτ μέσα από την μεγάλη περιοχή «κλείδωσε» την πρόκριση.

ΣΟΒΑΡΟΣ ΚΑΙ  ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΝΤΡΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΛΗΞΗ

Μπορεί στην ήττα του Σαββάτου να φάνηκε ότι έλλειψε η φρεσκάδα από την ομάδα μας στο Β ημίχρονο αλλά η μεγάλη διαφορά ήταν στην συγκέντρωση των παικτών. Σήμερα ο ΑΡΗΣ δεν άφησε κανένα περιθώριο στον αντίπαλο να σκεφτεί ότι μπορεί να κάνει κάτι καλό. Δεν «κάθισε» στο 2-0 του πρώτου αγώνα, δεν αρκέστηκε στο 0-1 του πρώτου ημιχρόνου. Όσοι αγωνίστηκαν έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό χωρίς η ομάδα να έχει μεγάλες μεταπτώσεις στην απόδοση τους. Τα γκολ του Μάνου και του Γκαρσία λειτουργούν σαν ένεση αυτοπεποίθησης στους συγκεκριμένους παίκτες μιας και η πίεση πάνω τους λόγω της «αφλογιστίας» ήταν μεγάλη. Κάτι ανάλογο ισχύει ως ένα βαθμό και για τον Σούντγκρεν που σήμερα έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει και στο επιθετικό κομμάτι την ομάδα. Οι υπόλοιποι έδειξαν μια σταθερότητα και συνέπεια σε κάθε τους κίνηση και εκεί κρίθηκε το παιχνίδι. Πήραν χρόνο και οι Κάτσε, Γκανέα, Μπακούτση και Μπακαλιάνης κάτι που μπορεί να αποδειχθεί σημαντικό για τη συνέχεια.

ΑΝΑΣΕΣ ΚΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΟΛΩΝ ΣΤΗΝ ΚΛΗΡΩΣΗ

Αν υπήρχε κάτι που μας τρόμαζε στο σημερινό παιχνίδι αυτό ήταν η «αυτοχειρία» μας  στον αγώνα πρωταθλήματος. Σήμερα ο ΑΡΗΣ δεν χαρίστηκε στον αντίπαλο του και πήρε τη νίκη-πρόκριση που άξιζε πολύ πιο ξεκούραστα από όσο δείχνει το τελικό 0-2! Η ευκολία με την οποία ήρθε η πρόκριση έδωσε την ευκαιρία στον Μάντζιο να δώσει ανάσες και ευκαιρίες στους παίκτες του. Τα βλέμματα όλων πλέον στην κλήρωση που ευελπιστούμε να δώσει την πίστωση χρόνου που χρειάζεται η ομάδα ώστε να ενσωματωθούν σωστά και τα νέα αποκτήματα.

ΥΓ. Νίκη με Σιδηρόπουλο διαιτητή! Αυτό και αν δεν είναι είδηση!

Ενισχυμένος κατεβαίνει ο ΑΡΗΣ μας στην Τρίπολη για το ματς του κυπέλλου με τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα και την επιστροφή Μαντσίνι να λύνουν τα χέρια του Άκη Μάντζιου. Το 2-0 της πρώτης αναμέτρησης είναι ένα μαξιλαράκι ασφαλείας αλλά μετά την «σφαλιάρα» του περασμένου Σαββάτου απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή.

Μετά τον Ιωάννου που έχει δώσει τα πρώτα δείγματα γραφής, τον Μήτρογλου με το ολιγόλεπτο ντεμπούτο του πλέον και ο Μπρούνο αποτελεί κομμάτι της κιτρινόμαυρης μηχανής.  Κάτι που μαζί με την επιστροφή του Μαντσίνι δίνει την ευκαιρία στον Μάντζιο να καταστρώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τα 2 συνεχόμενα και πολύ κρίσιμα παιχνίδια μακριά από το Κλ.Βικελίδης. Αυτό που προέχει όμως είναι το παιχνίδι του κυπέλλου με την πρόσφατη ήττα στο πρωτάθλημα να δείχνει ξεκάθαρα ότι περιθώρια για εφησυχασμό δεν υπάρχουν. Ο  Αστέρας Τρίπολης απλά εκμεταλλευόμενος την δική μας αδράνεια πήρε μια νίκη από το πουθενά και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ξανασυμβεί. Τόσο η άμυνα όσο και η επίθεση είναι εξίσου σημαντικά στην έκβαση ενός αγώνα. Όταν όμως ξέρεις ότι στην επίθεση έχεις την «ικανότητα» να κάνεις  20 ευκαιρίες χωρίς να βρεις δίχτυα όπως έγινε με τον Παναθηναϊκό τότε καλύτερα είναι να επικεντρωθείς στην άμυνα. Ιδιαίτερα από την στιγμή που το 2-0 σου δίνει ξεκάθαρο προβάδισμα πρόκρισης. Δεν θα σταθούμε στις επιλογές του Μάντζιου για την ενδεκάδα μιας και ο πικρός Ιανουάριος μας έδειξε ότι η ομάδα έχει ανάγκη από διευρυμένο ροτέισον και φρεσκάδα. Και από την στιγμή που υπάρχει μπόλικη ποιότητα στο ρόστερ η δικαιολογία της κούρασης δεν στέκει.

Έκλεισαν οι μεταγραφές για  τον ΑΡΗ μας  με την ενίσχυση να γίνεται ακριβώς εκεί που πονάει η ομάδα.  Σειρά του Άκη Μάντζιου να μπολιάσει καλύτερα τους νεοαποκτηθέντες και να δούμε στη συνέχεια έναν πιο αποτελεσματικό ΑΡΗ με περισσότερη φρεσκάδα. Φρεσκάδα που θα χρειαστεί κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης  όπως και προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο ώστε να μην ξαναζήσουμε δυσάρεστες εκπλήξεις σαν και αυτές του περασμένου Σαββάτου. ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ! 

Κάτι από τον ΑΡΗ των προηγούμενων ετών θύμισε η ομάδα μας σήμερα γνωρίζοντας μια φθηνή ήττα με 2-1. Ο εντυπωσιακός ΑΡΗΣ του πρώτου ημιχρόνου που φαινόταν ότι θα έκανε έναν υγιεινό περίπατο, δεν μπήκε ποτέ στην επανάληψη και μέσα σε 4’ έφαγε με τεράστια ευκολία τα 2 γκολ της ανατροπής. Κουρασμένη  φάνηκε η ομάδα στο Β μέρος με τις ευθύνες του Μάντζιου να είναι πάρα πολλές για την αδράνεια που έδειξε.

Η ΕΥΚΟΛΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΔΙΗΡΚΗΣΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ 45’

Ένα σχετικά εύκολο πέρασμα από την Τρίπολη αναμέναμε σήμερα από τον ΑΡΗ μας και αυτό ακριβώς είδαμε στα πρώτα 45’. Η ομάδα είχε τον πλήρη έλεγχο πολλές και σημαντικές ευκαιρίες και ένα γκολ από τον Μάνο με την βοήθεια του αντίπαλου αμυντικού. Οι ευκαιρίες του Μάνου, του Σάσα και του Μπερτόγλιο έπεσαν στο τείχος που σήκωσε ο «πορτιέρο» της Τρίπολης. Έλειψε φυσικά το δεύτερο γκολ που θα «κλείδωνε» την νίκη αλλά τίποτα δεν προμήνυε όλα όσα ακολούθησαν στο δεύτερο ημίχρονο.

ΑΛΛΟΣ ΑΡΗΣ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Σαν να μην βγήκε ποτέ ο ΑΡΗΣ από τα αποδυτήρια, παραχώρησε με ευκολία την κατοχή στον αντίπαλο και αρκέστηκε από μόνης της σε έναν παθητικό ρόλο. Ο Αστέρας δεν έδειχνε απειλητικός αλλά ήταν εκεί και έδειχνε ότι ήθελε να γυρίσει το παιχνίδι. Σε αντίθεση με εμάς όπου η υπεροχή των πρώτων 45΄ και το προβάδισμα με 0-1 έφερε τον αδικαιολόγητο εφησυχασμό και μας γύρισε μπούμερανγκ. Αποκορύφωμα αυτής της κακής εικόνας ήταν η εμφάνιση της ποδοσφαιρικής αφέλειας που χαρακτήριζε την ομάδα μας τα προηγούμενα χρόνια και επέτρεψε στον αντίπαλο μας μέσα σε 4’ να γυρίζει από το πουθενά το παιχνίδι. Χωρίς να πιάσει κάποια υψηλά στάνταρ απόδοσης ή να δημιουργήσει κάποια κατάσταση πίεσης ή καλής ευκαιρίας η Τρίπολη βρήκε τα 2 γκολ που χρειαζόταν αφήνοντας την άμυνα της ομάδος μας και τον Σιαμπάνη να αναρωτιούνται πως επέτρεψαν να μπουν αυτά τα γκολ. Ήταν ξεκάθαρο σε όλους μέσα στο γήπεδο ότι η ομάδα οδηγούνταν σε αυτοχειρία και αυτό καταρράκωσε άπαντες και έκανε την όποια σκέψη για αντίδραση ένα όνειρο απατηλό.

Η ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΝΤΖΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΟΛΙΚΟ ΒΡΑΧΥΚΥΚΛΩΜΑ

Τι έφταιξε και είδαμε αυτόν τον ΑΡΗ μέσα στο γήπεδο μόνο οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές μπορούν να μας το εξηγήσουν. Αυτό όμως που δεν χωράει λογική εξήγηση είναι η απάθεια του Άκη Μάντζιου σε αυτό που και ακόμη και οι τυφλοί βλέπανε. Αδικαιολόγητη καθίζηση και οπισθοχώρηση κόντρα σε έναν Αστέρα που δεν είχε τίποτα να επιδείξει. Και όμως όλα αυτά δεν φάνηκαν αρκετά για να πείσουν τον Μάντζιο ώστε  να προχωρήσει σε σημαντικές αλλαγές και έπρεπε να περιμένει μέχρι το 65’ με την ελπίδα ότι ο ένας Ματίγια θα συμμάζευε τα ασυμμάζευτα. Τι και αν ο Ράσταβατς από το 59’ και ενώ ήδη η ομάδα του είχε ανέβει προχώρησε σε 3 αλλαγές κυνηγώντας την ισοφάριση… στον πλανήτη ΑΡΗ όλα φαινόντουσαν όμορφα και ετοιμαζόμασταν για ακόμη ένα «επαγγελματικό» 0-1. Τα 2 γκολ που δεχθήκαμε αποτελούν μνημείο ποδοσφαιρικής αφέλειας μιας και στα 2 η άμυνα ήταν στην θέση της και δεν υπήρξε κάτι το απρόβλεπτο. Μια άμυνα που πονούσε στα αριστερά μιας και ο Ιωάννου ήταν κακός σήμερα αλλά έμεινε μέχρι το 73’ μέσα.  Έτσι απλά μια δύο σέντρες, αδράνεια της άμυνας και γκολ Έτσι απλά… Και εκεί που φαίνεται ξεκάθαρα το ολικό βραχυκύκλωμα στην σκέψη του πάγκου αλλά και όλων των παικτών ήταν η «αντίδραση» μετά το 2-1.  Ξαφνικά ο αμυντικογενής Σούντγκρεν από την ανάποδη του πλευρά αποφασίσθηκε να γίνει ο μοχλός της αντεπίθεσης χωρίς καμία απολύτως λογική. Σε συνδυασμό με τον  ταλαντούχο Σίλβα που σε ακόμη ένα παιχνίδι απέδειξε ότι παίζει περισσότερο για τον εαυτό του παρά για την ομάδα.  Εμμονή από την αριστερή πλευρά και ρεσιτάλ κακών επιλογών με την ομάδα κομμένη στα 2. Αν και είχαμε σχεδόν 13 αγωνιστικά λεπτά δεν μπορέσαμε να δούμε ούτε τον Κάτσε, ούτε τον Μήτρογλου να συμμετέχουν στο παιχνίδι ενώ και ο Ματίγια που είχε μπει από το 64’ δεν μπόρεσε ποτέ να κάνει αισθητή την παρουσία.  Μέχρι και το γέμισμα απελπισίας στα τελευταία λεπτά ήταν δύσκολο για την ομάδα μας με τους Ροζ και Μπεναλουάν να προσπαθούν να δώσουν την ώθηση που έδιναν όλοι οι υπόλοιποι. Φυσικά και θα ήταν άλλο παιχνίδι αν ο Φωτιάς και ο VAR έδιναν το πέναλτι πάνω στον Ροζ αλλά το λέμε εδώ και καιρό ότι αν στα κοράκια δώσεις την ευκαιρία να σε κάψουν θα το κάνουν.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΕΠΑΡΣΗΣ ΚΑΙ Η ΗΡΕΜΙΑ ΕΝΟΨΕΙ ΤΩΝ ΝΤΕΡΜΠΙ

Αδίκησε τον εαυτό του ο ΑΡΗΣ μας και μια νίκη που φαινόταν να την έχει με ευκολία την δώρισε κυριολεκτικά στον αντίπαλο. Η σιγουριά για ακόμη ένα νικηφόρο 0-1 και ο αδικαιολόγητος εφησυχασμός στην επανάληψη στοίχισαν σήμερα. Η ομάδα έχασε μια σημαντική ευκαιρία για να πάει από την 2^η θέση στα ντέρμπι και να αντιμετωπίσει με άλλον αέρα αυτά τα παιχνίδια. Ωστόσο τίποτα δεν κρίθηκε σήμερα και αυτό που προέχει είναι η ηρεμία και η ανασύνταξη δυνάμεων για την δύσκολη συνέχεια.

ΥΓ. Το έχουμε ξαναπεί αλλά έτσι είναι... η ήττα όπως και να έρθει δίνει 0 βαθμούς. Όταν όμως βλέπεις να χάνεις δικό σου παιχνίδι με τόσο αφελή τρόπο τρελένεσαι διπλά...