Το κακό του πρόσωπο έδειξε ο ΑΡΗΣ μας και σήμερα στην Τρίπολη που πέρα από τον ανταγωνιστικό Αστέρα είχε να αντιμετωπίσει και τις «εξυγιαντικές διαθέσεις» του Φωτιά. Ξεκάθαρη αλλοίωση αποτελέσματος ο μη καταλογισμός του πέναλτι στο 93’ με τον Φωτιά να λήγει το  παιχνίδι αντί να πάει να τσεκάρει το VAR. Έλειψε η ζωντάνια και οι εμπνεύσεις από την ομάδα μας που επιβεβαίωσε και σήμερα ότι στα πλέιοφς δεν «πατάει» καλά.

ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ

Και μόνο το γεγονός ότι ο Αστέρας Τρίπολης θεωρητικά ήταν αδιάφορος  ήταν αρκετό για να αναγκάσει την ομάδα μας να έχει τον πρώτο λόγο για την νίκη. Κάτι που το έδειξε από το  ξεκίνημα χωρίς όμως να καταφέρει να γίνει απειλητικός. Αντιθέτως οι αντίπαλοι μας που τελικά μέσα στο γήπεδο μόνο αδιάφοροι δεν παρουσιάστηκαν κατάφερναν να επιτίθενται με περισσότερη ένταση και με τα στημένα να βρίσκονται συχνά στην περιοχή μας χωρίς καν να έχουν κατοχή. Οι ενοχλήσεις του Μπερτόγλιο άλλαξαν τα πλάνα του Μάντζιου αλλά και πάλι δύσκολα να βλέπαμε κάτι διαφορετικό μιας και συνολικά η επιθετική λειτουργία της ομάδος ήταν στατική και μονοδιάστατη. Ο Μάνος σε έναν άχαρο ρόλο να μην τροφοδοτείται καθόλου και οι υπόλοιποι από πίσω του να κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο. Αντίστοιχα και στην άμυνα ένιωθες από την αρχή έναν μόνιμο πανικό και άγχος κάθε φορά που πλησίαζε η Τρίπολη προς την εστία μας.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ

Οι αλλαγές των Τζέγκο και Σίλβα βοήθησαν σημαντικά την ομάδα, όχι τόσο γιατί οι συγκεκριμένοι παίκτες έκαναν κάτι το ξεχωριστό αλλά γιατί οι Γκαρσία και Ματίγια είχαν ελάχιστη συμμετοχή στο παιχνίδι… Η ομάδα έβγαλε περισσότερη ένταση στο παιχνίδι της και έγινε λιγότερο προβλέψιμη στην επίθεση παρά τα λάθη του Σίλβα.  Η έμπνευση του τεχνικού τιμ να μετατοπίσει τον Μαντσίνι δίπλα στον Μάνο σαν 2^ο επιθετικό  αποδείχθηκε καθοριστική με τον Αργεντινό σττο 74’ να γράφει με ωραίο σου μέσα από τη μεγάλη περιοχή το 0-1. Και αν έστω με πολύ κόπο και άγχος η ομάδα εξαργύρωσε την μικρή υπεροχή που είχε,  τελικά δεν κατάφερε να κρύψει τις παθογένειες της και μόλις 7’ αργότερα δέχθηκε την ισοφάριση στην αντεπίθεση λίγο μετά αφού είχαμε αγγίξει το 0-2 με τον Μάνο… Ο Ρόζ σταθερά κακός σε αυτά τα πλέιοφς όχι μόνο δεν κατάφερε να περιορίσει τον Μπαράλες αλλά από το δικό του πόδι κατέληξε η μπάλα στα δίχτυα. Και μπορεί ο Κουέστα να μην ενέπνεε εμπιστοσύνη με την διστακτικότητα του στις εξόδους αλλά σήμερα είχε 3 φάσεις που μας έσωσε.  

Ο ΦΩΤΙΑΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΜΑΣ ΜΕ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΟ 93’

Από την πρώτη στιγμή που δεν επιλέχθηκε ξένος διαιτητής στο σημερινό παιχνίδι όλοι καταλάβαμε ποιο ήταν το πλάνο. Ο Φωτιάς σε όλο το παιχνίδι αρκέστηκε σε απλές παρατηρήσεις στα συνεχόμενα σκληρά φάουλ του Αστέρα ενώ την ευαισθησία προς τους παίκτες μας την έδειξε με κάθε ευκαιρία που του δόθηκε. Αποκορύφωμα των «προθέσεων» του Φωτιά ήταν η φάση στο 93’ όπου ο Μπερτόγλιο είναι μια ανάσα από το να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα και ο αμυντικός της Τρίπολης του πατάει το πόδι.  Ούτε καν έκανε τον κόπο να το τσεκάρει στο VAR και σφύριξε απευθείας την λήξη. Τόσο μεγάλο καημό είχε να μην κερδίσει ο ΑΡΗΣ…

ΑΛΛΑΓΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ

Όταν στην τελευταία φάση του αγώνα ο διαιτητής σου αρνείται αυτό  το πέναλτι που μπορεί να σε οδηγούσε στη νίκη, η όποια κριτική περνάει σε 2^η μοίρα για το σημερινό.  Ο τρόπος όμως  με τον οποίο αντέδρασε ο ΑΡΗΣ μετά την ισοφάριση αλλά και οι αλλαγές λίγο πριν τις καθυστερήσεις φανέρωσε το μεγάλο πρόβλημα της νοοτροπίας που πρέπει πάση θυσία να διορθωθεί. Όχι μόνο για τη συνέχεια των πλέιοφς αλλά για τη συνέχεια γενικότερα…

ΥΓ. Άλλη ομάδα βλέπουμε στα πλέιοφς σε σχέση με τον ΑΡΗ του πρωταθλήματος. Με αυτές τις διαιτησίες όμως τόσο στα πλέιοφς όσο και κατά την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος νιώθεις σαν παλεύεις με σφεντόνες κόντρα σε πυρηνικές κεφαλές…

ΥΓ2. Τουλάχιστον δεν χάθηκε ο βαθμός της ισοπαλίας ειπώθηκε και αυτό κάποιους τους ξίνισε... 2-3 ισοπαλίες να είχαμε πάρει στα κρίσιμα παιχνίδια και αυτά τα πλέιοφς θα τα παρακολουθούσαμε χαλαρά τρώγοντας ποπ κορν.