Πιστός στις συνήθειες του και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας, τα έδωσε όλα κόντρα στη Βενέτσια, κατάφερε να επιστρέψει από το -20 και να διεκδικήσει στα ίσια τη νίκη αλλά στο τέλος δεν μπόρεσε να πανηγυρίσει τη νίκη. Ο εκπληκτικός Γουίλις προσπάθησε να το κερδίσει μόνος του αλλά στο τέλος και αυτός δεν είχε το καθαρό μυαλό όπως και οι Κούπερ και Νόλεϊ παρά την καλή τους εμφάνιση. Χειροκροτήματα και νεύρα στο φινάλε. Από την μια όλοι αναγνωρίζουν την προσπάθεια παρά τα προβλήματα με τους τραυματισμούς από την άλλη όμως η συνολική εικόνα της ομάδας αρχές Δεκεμβρίου είναι απογοητευτική.
ΘΟΛΩΜΕΝΑ ΜΥΑΛΑ, ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΚΟΡΜΙΑ
Βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο μπήκε η ομάδα στο αποψινό παιχνίδι είναι να απορείς με την προετοιμασία που έγινε. Παίκτες μπερδεμένοι σε όλο το μήκος και πλάτος του παρκέ! Δεν ήξεραν που να κινηθούν, έπεφτε ο ένας πάνω στον άλλον και στην άμυνα έμοιαζαν με παιδάκια που προσπαθούσαν να σταματήσουν κάποιους σταρ του NBA. Στο ίδιο τέμπο και ο κόουτς που όσα νεύρα και αν έβγαζε εκεί στον πάγκο οι κινήσεις του έδειχναν κάτι εντελώς διαφορετικό και αρκετά παθητικό. Το 21-41 στα μισά του 2ου δεκαλέπτου ήταν η αποτύπωση της εικόνας ενός αγώνα όπου ο ΑΡΗΣ απουσίαζε εκτός του Νόλεϊ που έμοιαζε εξαρχής ο πιο μπαρουτοκαπνισμένος από όλους.
ΚΟΥΠΕΡ, ΝΟΛΕΪ ΚΑΙ ΓΟΥΙΛΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ …ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗ ΜΕΣΗ
Με ένα προσωπικό κρεσέντο 11 συνεχόμενων πόντων, ο Κούπερ φώναξε βροντερό παρών στο παιχνίδι και μαζί ο ΑΡΗΣ έδειξε τα πρώτα σημάδια ζωής. Από εκεί που η διαφορά είχε κάτσει στο -20 αρχίσαμε να την ροκανίζουμε. Οι πόντοι του Κούπερ και του Νόλεϊ αφύπνισαν και τους υπόλοιπους που με αρκετή καθυστέρηση ανέβασαν την ένταση στην άμυνα. Η αντεπίθεση του ΑΡΗ γιγαντώθηκε όταν ο Γουίλις αποφάσισε να βγει μπροστά. Ο Αμερικάνος έκανε ότι ήθελε στο γήπεδο με όποιο τρόπο ήθελε. Άλλες φορές με λογική, άλλες φορές με τρέλα, τις περισσότερες όμως φορές την έβαζε την μπάλα στο καλάθι. Όλα αυτά όμως μέχρι τα μισά της 4ης περιόδου όπου η κούραση έκανε την εμφάνιση της και το προσπέρασμα για πρώτη φορά στο παιχνίδι με 70-69 δεν είχε συνέχεια. Και πως να έχει όταν στα τελευταία λεπτά η ομάδα θυμήθηκε όλα τα στραβά της και είπε να τα στριμώξει στα 3-4 λεπτά που απέμεναν. Μπλοκ άουτ ούτε για πλάκα, πολλά χαμένα ριμπάουντ, μαλθακότητα στην άμυνα και κακές επιλογές στην επίθεση.
ΚΟΥΠΕΡ ΚΑΙ ΓΟΥΙΛΙΣ ΕΚΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ «ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ» ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ
Και τι δεν έχουμε ακούσει και δει φέτος με την «ειδική διαχείριση» των παικτών από τον Καστρίτη. Όλοι οι παίκτες θέλουν τον χρόνο τους, όλοι θέλουν τον τρόπο τους, όλα πρέπει να γίνουν σιγά σιγά ώστε να κατανοήσει ο καθένας την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας, 2 εβδομάδες θέλει ο ένας για να βρει αγωνιστικό ρυθμό, 1 μήνα θέλουν οι άλλοι για να μάθουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ και τον Δεκέμβρη θα είμαστε. Αυτά ακούμε μαζί με ύμνους για τα μεγαθήρια αντιπάλους μας που πάνω στο παρκέ όμως με το ζόρι κερδίζουν αυτόν τον προβληματικό γεμάτο απουσίες ΑΡΗ. Και ξαφνικά σκάνε μύτη 2 νέοι Αμερικάνοι και με συνοπτικές διαδικασίες επιβεβαιώνουν τα αυτονόητα. Έτοιμοι παίκτες με τσαγανό που δεν χρειάζονται κανά μήνα για να μας δείξουν αν ξέρουν ή δεν ξέρουν μπάσκετ. Έτσι απλά ο Γουίλις και ο Κούπερ στην δεύτερη εμφάνιση τους έκλεψαν την παράσταση. Μέχρι και ο Φίλλιος στην επιστροφή του έκλεισε το μάτι στον Καστρίτη που δεν τον ήθελε το καλοκαίρι. Και τελικά σήμερα ίσως και να είδαμε τον 2ο καλύτερο πόιντ γκαρντ που έχει το ρόστερ. Γιατί σε αυτόν τον ΑΡΗ ακόμη και να μπορείς να κατεβάσεις την μπάλα και να περάσεις το κέντρο εγκαίρως έχει την αξία του. Μόνο ο Νόλεϊ δείχνει να βελτιώνεται. Οι υπόλοιποι στάσιμοι, στην καλύτερη περίπτωση με κάποιες αναλαμπές. Φταίει η διαδικασία, φταίει που τους επέλεξαν. Καλό θα είναι για την ομάδα κάποια στιγμή να ειπωθεί το τι φταίει. Εκτός και αν βολεύει να λέμε ότι φταίνε οι τραυματισμοί.
ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΣΤΟΙΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ
Η κακή άμυνα σε μεγάλα κομμάτια του παιχνιδιού και τα πολλά χαμένα ριμπάουντ για ακόμη ένα παιχνίδι που παλέψαμε ήταν η πληγή που έφερε την ήττα. Σπουδαία εμφάνιση από τον Γουίλις που λίγο έλειψε να το κερδίσει μόνος του. Αρκετά καλοί και ο Κούπερ με τον Νόλεϊ. Όταν όμως από τους 74 πόντους που πέτυχες τους 61 τους πέτυχαν μόλις 3 παίκτες τότε το μόνο που μπορείς να περιμένεις είναι να επιστρέψουν οι τραυματίες μπας και οι 3 γίνουν 5-6. Για βελτίωση σε άμυνα, ριμπάουντ, κλπ. ούτε λόγος.
ΥΓ. 2-3 μπλοκ άουτ να μπορούσε να κάνει η ομάδα στο τέλος και θα είχαμε νικήσει. Υπομονή του χρόνου αν αυξηθεί το μπάτζετ μπορεί να δούμε και κανά μπλοκ άουτ...
Σε ένα παιχνίδι όπου η ομάδα βρέθηκε πίσω στο σκορ με -12, είδε στην πορεία να χάνει από τραυματισμό τον Τολιόπουλο και τον Μποχωριδή, τελικά βρήκε νέους πρωταγωνιστές στα πρόσωπα των Χότζ, Νόλεϊ, Κούπερ και Ρόμπερτς και τελικά έφθασε στη νίκη. Μια νίκη που ήρθε πολύ πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό σκορ και δικαιολογημένα πανηγυρίστηκε από τους περίπου 5500 φίλους της ομάδας που εξάντλησαν τα εισιτήρια και γέμισαν κάθε άκρη του γηπέδου.
ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΣΚΟΡ
Με τέτοια χαλαρή άμυνα και τόσο κακές επιλογές στην επίθεση ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα της αναμέτρησης έβαλε τον αντίπαλο του στη θέση του οδηγού. Η πολύ κακή μας παρουσία σε όλες τις πλευρές του γηπέδου έδωσε το δικαίωμα στους παίκτες του ποακ να βρουν ρυθμό και να φθάσουν στο +12. Η αδυναμία του Μπάνκς στα αμυντικά του καθήκοντα και στη μάχη των ριμπάουντ έμοιαζε με πληγή που αιμορραγούσε από τα αποδυτήρια. Ενώ στην επίθεση μπορεί ο Νόλεϊ και ο Τολιόπουλος να έκαναν όλη την δουλειά αλλά φαινόταν ότι κανείς από τους 2 δεν ήταν σε τόσο καλή ημέρα.
ΔΕΝ ΜΑΣΗΣΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΤΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΙΤΕΘΗΚΕ ΣΕ ΦΡΕΝΗΡΗ ΡΥΘΜΟ
Η αποχώρηση του Τολιόπουλου λόγω τραυματισμού με τον ΑΡΗ να παλεύει να ξαναμπεί στο παιχνίδι έφερε μια παγωμάρα. Πόσο μάλλον όταν τα πράγματα στην άμυνα και στα ριμπάουντ βελτιώθηκαν με την είσοδο των Χατζηδάκη και Ρόμπερτς αλλά στην επίθεση ζοριζόμασταν. Αυτό το σοκ του τραυματισμού του Τολιόπουλου ίσως και να ήταν το έναυσμα για τους υπόλοιπους ώστε να βγουν μπροστά, να πάρουν τις πρωτοβουλίες που απέφευγαν και να γυρίσουν το παιχνίδι. Πρώτος και καλύτερος ο Χότζ που στα προηγούμενα παιχνίδια τα είχε σπάσει. Σήμερα όχι μόνο σκόραρε με καλά ποσοστά έξω από τα 6.75 αλλά κατάφερε με τα ριμπάουντ που μάζεψε και τα κλεψίματα που έκανε να δώσει την ευκαιρία στην ομάδα μας να τρέξει, να πετύχει εύκολους πόντους και να φθάσει με εντυπωσιακό τρόπο στο +18 λίγα λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα. Στο τέλος αυτός ο φρενήρης ρυθμός που συνέχισε να έχει η ομάδα μας έκανε ζημιά αλλά έπρεπε να αυτοκτονήσουμε για να χαθεί αυτή η νίκη.
ΒΡΗΚΕ ΛΥΣΕΙΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΑΛΛΑ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΡΟΜΑΖΕΙ
Ενστικτώδες αντίδραση μάλλον ήταν η σημερινή της ομάδας, ιδιαίτερα από το χρονικό σημείο που τραυματίστηκε ο Τολιόπουλος. Πρώτος και καλύτερος ο Μποχωρίδης (μέχρι να αποχωρήσει και αυτός τραυματίας) έβγαλε ένα πείσμα στο δεύτερο δεκάλεπτο που παρέσυρε ολόκληρη την ομάδα. Από την ένταση στην άμυνα μέχρι την οργάνωση των επιθέσεων ήταν από τους πιο κομβικούς παίκτες της αναμέτρησης παρόλο που τα στατιστικά του δείχνουν κάτι διαφορετικό. Αυτός όμως που έκανε την διαφορά ήταν ο Χότζ. Μήνες περιμέναμε μια τέτοια εμφάνιση και επιτέλους σήμερα είδαμε αυτόν τον Χότζ που μας παρουσιάστηκε ως δεινός σουτέρ και σκόρερ. Μακάρι να μην είναι μια εμφάνιση πυροτέχνημα και να υπάρχει ανάλογη συνέχεια. Ιδιαίτερα τώρα που οι Τολιόπουλος και Μποχωρίδης αναμένεται να λείψουν καιρό. Κούπερ και Νόλεϊ με την ενέργεια που έβγαλαν πάνω στο παρκέ και τους πόντους που πέτυχαν παρά την αστοχία τους ήταν και αυτοί στους διακριθέντες. Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να κάνουμε και στον Ρόμπερτς μιας και από τη στιγμή που μπήκε(με αρκετή καθυστέρηση) στο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ απέκτησε οντότητα κάτω από το καλάθι. Μέχρι να μπει ο Ρόμπερτς η ρακέτα ήταν άδεια και όποιος ήθελε έμπαινε και πετύχαινε καλάθι με ευκολία. Αυτά ήταν τα θετικά στοιχεία της σημερινής νίκης που θα πρέπει να κρατήσουμε για τη συνέχεια. Πλέον ο Καστρίτης με τους Τολιόπουλο και Μποχωρίδη εκτός θα πρέπει να ουσιαστικά να στήσει ένα πολύ διαφορετικό πλάνο για τη συνέχεια. Και σίγουρα θα χρειαστεί τον Χότζ και τον Ρόμπερτς που είδαμε σήμερα.
Η ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΝΙΚΗ ΥΠΕΡΙΣΧΥΣΕ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ
Νοκ άουτ από νωρίς ο Τολιόπουλος… λίγο αργότερα αποχώρησε και ο Μποχωρίδης… αλλά ο ΆΡΗΣ τον χαβά του! Η ομάδα δεν μάσησε από το κακό της ξεκίνημα και τις ατυχίες με τους τραυματισμούς. Έβγαλε πάθος, είχε τεράστια θέληση για τη νίκη και είχε και έναν εκπληκτικό Χότζ με μια εμφάνιση που μας χρωστούσε εδώ και καιρό! Πήρε αυτό που ήθελε ο ΑΡΗΣ μας, κερδίζοντας πιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό σκορ. Σημαντική νίκη που δίνει αυτοπεποίθηση και ηρεμία στην ομάδα κόντρα στα προβλήματα τραυματισμών που δεν λένε να μας αφήσουν σε ησυχία. Δεν μασάμε όμως, το δείξαμε σήμερα και έτσι θα πρέπει να συνεχίσουμε! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!
Το ήθελε πολύ η ομάδα να ξεκινήσει την αντεπίθεση της στη Ρουμανία κερδίζοντας την Κλούζ στην πράξη όμως φάνηκε ότι δεν μπορούσε. Η εντυπωσιακή επιστροφή του Νόλεϊ και το θετικό ντεμπούτο του Κούπερ δεν μπόρεσαν να καλύψουν την συνολική αστοχία και το μόνιμο πρόβλημα κοντά στο καλάθι. Μια ήττα που μας κρατάει στην τελευταία θέση του ομίλου …κάτι όμως που δεν πτοεί τον κόσμο του ΑΡΗ που και σήμερα έδωσε το στίγμα του στο Κλούζ!
ΜΕ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΛΕΪ
Δύσκολα τα πράγματα από το πρώτο τζάμπολ για τον ΑΡΗ που δεν μπόρεσε ούτε για μια στιγμή να προστατέψει το καλάθι του. Οι αντίπαλοι μας έμπαιναν κάρφωναν, άρπαζαν δεύτερες ευκαιρίες και έκαναν ότι ήθελαν κοντά στο καλάθι μας. Ο Μπάνκς μπορεί να μοίραζε τάπες και να έμοιαζε συνεπής σε πρώτο χρόνο στα αμυντικά του καθήκοντα, όταν όμως η μπάλα κυκλοφορούσε ή ήταν διεκδικήσιμη έχανε εντελώς την φάση. Σε αυτή την εικόνα η απάντηση του ΑΡΗ άκουγε στο όνομα Νόλεϊ . Μπορεί οι προσπάθειες που πήρε να ήταν τραβηγμένες και να ήταν άστοχος έξω από τα 6.75 αλλά τα 10 στα 14 δίποντα με προσωπικές ενέργειες και η συνεισφορά του σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού έμοιαζε με όαση και την μοναδική μας ελπίδα για να διεκδικήσουμε τη νίκη. Το προσπέρασμα του ΑΡΗ στα μισά του 2ου δεκαλέπτου ενώ νωρίτερα η ομάδα είχε βρεθεί στο -10 είχε την υπογραφή του Νόλεϊ.
ΞΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΤΗΝ ΗΤΤΑ
Όσο ανταγωνιστικό και αν είχε γίνει το παιχνίδι με τις ομάδες να βρίσκονται κοντά στο σκορ ήταν φανερό ότι αυτό δεν θα συνεχιζόταν για πολύ. Από την μια ο ΑΡΗΣ να πασχίζει για κάθε άμυνα και κάθε καλάθι, από την άλλοι οι Ρουμάνοι να μπουκάρουν με ευκολία στο καλάθι μας και να σκοράρουν χωρίς καμία αντίσταση. Κάθε άστοχο σουτ μας πονούσε μιας και η άμυνα μας απουσίαζε. Με το που πήγε στο +12 παιχνίδι δεν υπήρχε ελπίδα μιας και ο ΑΡΗΣ φάνηκε να έχει ξεμείνει από ιδέες τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΑΠΟΝΤΕΣ
Ήθελε αλλά δεν μπορούσε η ομάδα σήμερα και πως να μπορέσει άλλωστε με τόσα σημαντικά προβλήματα. Παρά την βελτιωμένη συνολική εικόνα χάρη κυρίως στην εντυπωσιακή επάνοδο του Νόλεϊ και το θετικό ξεκίνημα του Κούπερ τα προβλήματα παρέμειναν στη θέση τους. Προβλήματα όπως η μονίμως μέτρια ως κακή απόδοση των Χότζ, Λαζέσφσκι, Μπάνκς και Ρόμπερτς. Και ναι όταν επιστρέψουν οι Γούντμπερι και Μποχωρίδης η ομάδα θα είναι σαφώς καλύτερη. Τα προβλήματα όμως θα παραμείνουν εδώ. Εδώ στην άμυνα, εδώ στα ριμπάουντ, εδώ στο να πιάσεις την μπάλα και να την καρφώσεις στο καλάθι. Ίσως ο Γουίλις αν αποδειχθεί αποτελεσματικός να διορθώσει ως ένα σημείο αυτό το χάος κοντά στο καλάθι αλλά και πάλι… Ιδιαίτερα οι Χοτζ, Λαζέσφσκι και Μπάνκς όχι δεν έχουν ανταποκριθεί στις προσδοκίες αλλά αν κάτσουμε να αναλύσουμε σε τι ήλπιζε ο Καστρίτης να παίρνει η ομάδα από αυτούς τους τρεις και τι προσφέρουν ως τώρα θα απογοητευτούμε οικτρά. Δεν ξέρω πως αλλάζει όλο αυτό. Δύσκολα όμως να αλλάξει χωρίς μαζική αλλαγή προσώπων.
ΠΙΟ ΧΑΜΗΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
Το χρειαζόταν η ομάδα το διπλό, το κυνήγησε αλλά το δυνατό «come back» του Νόλεϊ και οι βοήθειες που έδωσε ο Κούπερ στο ντεμπούτο δεν αρκούσαν. Οι Ρουμάνοι είχαν περισσότερες επιλογές, έβρισκαν εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι μας και κάπως έτσι έφθασαν στη νίκη χωρίς να ζοριστούν. Στην ουρά της βαθμολογίας ο ΑΡΗΣ μας με την ολοκλήρωση του Α’ γύρου με τη συνέχεια να μοιάζει ολοένα και περισσότερο με τυπική διαδικασία. Ζητούμενο πλέον για την ομάδα είναι να επιστρέψουν οι τραυματίες, να τρέξουν οι πολλές(και απαραίτητες) αλλαγές στο ρόστερ και να ξεκινήσει να βρίσκει τα πατήματα της πάνω στο παρκέ. Ιδανική ευκαιρία για αυτό το ξεκίνημα το παιχνίδι της Κυριακής.
ΥΓ. Μακάρι στο τέλος αυτή την σεζόν να την μνημονεύουμε για κάποια αγωνιστική επιτυχία και όχι για το ρεκόρ άστοχων επιλογών. Πραγματικά αυτό το φετινό δεν έχει προηγούμενο! Άραγε διορθώνεται;
Το υποψιαζόμασταν, μετά το παιχνίδι στο Αμβούργο το αναμέναμε και τελικά το παρακολουθήσαμε. Έτσι απλά διαδικαστικά ολοκληρώθηκε η αναμέτρηση με τον Πανιώνιο με την ομάδα μας να επιβεβαιώνει το αναμενόμενο και να χάνει εύκολα. Με τους απόντες(συν τον Ντε Τζούλιους) στριμωγμένους στην περιφέρεια και την πλειοψηφία των παρόντων στα χαμένα η βαριά ήττα ήταν αναπόφευκτη όσο και αν πάλευε ο Τολιόπουλος. Υπεραμύνθηκε των παικτών του ο Καστρίτης για ακόμη μια φορά.
ΕΝΑ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ
Με τον Λαζέφσκι και τον Τολιόπουλο να μπαίνουν φουριόζοι στο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ άντεξε στην αρχική πίεση του Πανιωνίου και κατάφερε να μείνει κοντά στο σκορ στο πρώτο δεκάλεπτο. Τα προβλήματα στα ριμπάουντ και στην άμυνα ήταν εμφανείς από την αρχή αλλά η άμυνα ζώνης ως ένα σημείο λειτούργησε ευεργετικά.
ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ Ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕ
Παραδόξως χωρίς ο ΑΡΗΣ να κάνει κάτι το ιδιαίτερο κατάφερνε να μένει κοντά στο σκορ. Με το που άρχισε όμως ο Πανιώνιος να προσαρμόζει καλύτερα την άμυνα του πάνω στον Τολιόπουλο και να ευστοχεί και σε κάποια μακρινά σουτ η εικόνα άλλαξε. Το +18 λίγο πριν το ημίχρονο ήταν αρκετό όπως φάνηκε και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του συγκινητικού και σήμερα Τολιόπουλου που προς στιγμή έριξε τη διαφορά στο -9 το τελικό 79-62 αντικατοπτρίζει τον αγώνα που παρακολουθήσαμε.
ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ
Κανείς δεν εξεπλάγη από το πρόσωπο που έδειξε ο ΑΡΗΣ και σήμερα. Σίγουρα κάποιος αφελής αμπάσκετος θα περίμενε η ομάδα έστω σε έναν ελάχιστο βαθμό να έχει μάθει να ζει με αυτές τις απουσίες αλλά όχι… Ότι είδαμε στη Γερμανία είδαμε και κόντρα στον Πανιώνιο. Έναν Τολιόπουλο να παλεύει με όλες τις δυνάμεις του, κάποιες εκλάμψεις του Λαζέφσκι αντίστοιχες του Χότζ στο Αμβούργο και μετά το απόλυτο χάος. Θα μπορούσε ο ΑΡΗΣ να δείξει ένα καλύτερο πρόσωπο που να θυμίζει επαγγελματική ομάδα; Ναι, κάποιος «κακοπροαίρετος» θα μπορούσε να πει ότι οι ψηλοί και ο Χότζ θα έπρεπε να είχαν δώσει κάτι παραπάνω. Αν όμως δεν είσαι πολέμιος της διοίκησης και του Γ.Καστρίτη τότε θα πρέπει απλά να αποδεχθείς ότι όλα αυτά είναι φυσιολογικά. Όπως φυσιολογικό είναι να αναρωτιέσαι γιατί ο Καζαμίας δεν αποτελεί μέρος του ροτέισον του φετινού ΑΡΗ από την στιγμή που αποχώρησε ο Φίλιος. Τι όχι;
ΕΙΚΟΝΑ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ
Όχι δεν είναι ότι η ομάδα δεν πήρε φορολογική ενημερότητα και δεν μπόρεσε να εκδώσει δελτία. Όχι δεν σκάσανε καμιά δεκαριά προσφυγές και οι μισοί παίκτες έχουν ήδη αποχωρήσει. Όχι δεν είναι μια ακέφαλη διοικητικά ομάδα που «τρέχει» από κάποιους οργανωμένους(και μη) οπαδούς που βγήκαν μπροστά ηρωικά για να σώσουν ότι σώζεται από τη χρονιά. Είναι ο ΑΡΗΣ που πέρσι έβαλε τις βάσεις και φέτος πάει για τα καλύτερα σύμφωνα με το σκλογκαν των διαρκείας. Είναι ο ΑΡΗΣ της «ατυχίας» και της «διαδικασίας» και όσο συνεχίζει ο Καστρίτης(και η διοίκηση) να αρνείται την πραγματικότητα τόσο θα συνεχίζεται και η αγωνιστική κατρακύλα. Εκτός φυσικά και αν ο στόχος είναι να πιάσουμε πάτο για να αποθεώσουμε στη συνέχεια την προσπάθεια της επανόδου. Συνέλθετε!
ΥΓ. Υπομονή, ο Δεκέμβρης πλησιάζει, το ταμείο στο τέλος και τέτοια.
ΥΓ2. Επειδή πολύ κουβέντα για το νοικοκυριό στα οικονομικά και την προσπάθεια οικονομικής εξυγίανσης που συνεχίζεται καλό είναι οι «σοφοί» να βάλουν κάτω τα νούμερα και να δουν πόσα σπαταλούνται σε «εξυπηρετήσεις» μανατζερικών γραφείων και πόσο στοιχίζουν αυτές στην μείωση προσέλευσης του κόσμου και των εισιτηρίων «πόρτας». Και αυτά λεφτά είναι…
ΥΓ3. Για τους ποδοσφαιρικούς που δεν νιώθουν μπασκετικά θα προσπαθήσω να το μεταφράσω. Είναι σαν στην ίδια καλοκαιρινή περίοδο που αποχωρούν Γκάμα, Σάσα, Ματίγια, Πάλμα, Λάρσον, Ντιγκινί. Γιουνές να έρχονται για αντικαταστάτες τους ως καλύτεροι με υψηλότερα συμβόλαια οι Μήτρογλου, Ντουάρτε, Ζερβίνιο, Αηδόνης, Ντιόπ, Κάρλσον, Χριστοδουλόπουλος και μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου ο Παναγίδης, ο Αγοραστός και ο Δεληζήσης να φαίνονται πιο αξιόπιστες επιλογές! Να χάνεις από ομάδες όπως ο Πανσερραϊκός και ο Λεβαδαδειακός όμως και να έχεις και τον Μορόν στην ομάδα πρώτο σκόρερ στην σούπερλιγδα! Και να σου κουνάνε το δάχτυλο που έχεις απογοητευτεί και δεν αποθεώνεις την προσπάθεια και όλους όσους έχουν συμμετοχή σε αυτή!
Με συνοπτικές διαδικασίες ο ΑΡΗΣ παραδόθηκε στα προβλήματα του γνωρίζοντας εύκολα την ήττα με 93-69. Αποκαρδιωτική εμφάνιση, με τον Τολιόπουλο να παλεύει με όλες τις δυνάμεις του αλλά να είναι απελπιστικά μόνος του. Έκλεψε την παράσταση ο κόσμος του ΑΡΗ με την δυναμική του παρουσία, αδιαφορώντας επιδεικτικά για την θλιβερή έκβαση του αγώνα.
ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ ΣΕ 5 ΛΕΠΤΑ
5 λεπτά ήταν αρκετά για να εμπεδώσουν όλοι ότι ο ΑΡΗΣ σήμερα κατέβηκε με ρόστερ ειδικών συνθηκών και χωρίς κάποιο ουσιαστικό πλάνο. Ούτε μια πεντάδα δεν υπήρχε λειτουργική για τον ΑΡΗ και αυτό φάνηκε από νωρίς. Μόλις στα 4.5΄ ήμασταν στο -10 και τίποτα δεν σου έδινε την ελπίδα ότι κάτι θα μπορούσε να αλλάξει. Και πως να αλλάξει όταν στην άμυνα όλοι πήγαιναν πέρα δώθε χωρίς λόγο και στην επίθεση τρέμανε να σουτάρουν. Μόνο ο Τολιόπουλος φώναξε βροντερό παρών που πάλεψε όσο μπορούσε για την αξιοπρέπεια της ομάδας. Ήταν όμως απελπιστικά μόνος και ο ΑΡΗΣ το μόνο καλύτερο που θα μπορούσε να διεκδικήσει σήμερα ήταν ένα πιο τιμητικό σκορ και τίποτα παραπάνω.
ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΜΜΟΝΕΣ
Με τους Νόλεϊ, Γούντμπερι και Μποχωρίδη να είναι τραυματίες και τον ΝτεΤζούλιους να αγωνίζεται πλέον με την φανέλα της Μακάμπι ο Καστρίτης είχε να λύσει έναν πολύ δύσκολο γρίφο σε ότι είχε να κάνει με το ροτέισον και ιδιαίτερα στις θέσεις της περιφέρειας. Προσπάθησε ο κόουτς να λύσει τον γρίφο αλλά η λύση του άφησε την ομάδα μετεξεταστέα. Η ήττα με τις υπάρχουσες συνθήκες ήταν αναμενόμενη. Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό… αυτό όμως που είδαμε σήμερα ήταν κάτι πολύ χειρότερο και απογοητευτικό. Και δεν έχει να κάνει με την ήττα ή την διαφορά στο σκορ. Πέρα του Τολιόπουλου υπήρχε το απόλυτο χάος. Χάος σαν και αυτό που έχει φέρει την ομάδα σε αυτό το σημείο. Γιατί ωραία τα λέμε για τους τραυματισμούς αλλά σήμερα τα 4/5 της βασικής πεντάδας(+ τον 6ο ξένο) βάσει του καλοκαιρινού σχεδιασμού ήταν πάνω στο παρκέ αλλά μόνο ο Τολιόπουλος ανταποκρίθηκε στον ρόλο του. Ακόμη και η συμπαθητική σε σχέση με τις προηγούμενες εμφανίσεις του Χότζ σε ένα παιχνίδι όπου έπρεπε να βγει μπροστά ήταν πολύ λίγη. Για τον Λαζέφσκι τι να πούμε; Ότι τον Δεκέμβρη θα είναι ένας εντελώς διαφορετικός παίκτης; Για τους Μπάνκς και Ρόμπερτς τα έχουμε πει. Αξίζει όμως να τονίσουμε ξανά ότι για αυτό το χάλι κανένας παίκτης δεν έχει ευθύνη. Ο καθένας παίζει σύμφωνα με την αξία του. Αν οι «μπασκετοδάσκαλοι» τους είπαν ότι το επίπεδο τους είναι για τον ΑΡΗ, την Greek Basket League και το Eurocup δεν φταίνε αυτοί. Ας πάρουν λοιπόν οι «μπασκετοδάσκαλοι» τις αποφάσεις που πρέπει γιατί ακόμη είμαστε Νοέμβριο και δεν θα την παλέψουμε τη σεζόν να κυλάει έτσι.
ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ, ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ
Σε ένα γήπεδο που θύμιζε εντός έδρας παιχνίδι χάρη στην εντυπωσιακή κιτρινόμαυρη κερκίδα, ο ΑΡΗΣ, ήθελε, πάλεψε(;) αλλά τελικά δεν κατάφερε να αποφύγει το στραπάτσο. Οι παίκτες του Αμβούργου το διασκέδασαν… μιας και απέναντι τους είχαν μόνο έναν Τολιόπουλο να προσπαθεί να κρατήσει τα προσχήματα. Τα προσχήματα σε μια δικαιολογημένη ήττα αλλά άκρως αδικαιολόγητη εμφάνιση.
ΥΓ. 4 σημαντικές απουσίες(μαζί με τον ΝτεΤζούλιους) είχε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα. Είχε όμως και 7 φετινές επιλογές στο παρκέ με μερικές από αυτές να αποκτήθηκαν για να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
ΥΓ2. Λάθη κάνουν όλοι, δεν είναι κακό, συμβαίνει. Το να μην τα διορθώνεις και να ρισκάρεις όλη την χρονιά προσδοκώντας στη δικαίωση είναι έγκλημα.
Το πάλεψε… ο ΑΡΗΣ μας να κερδίσει το Μαρούσι που ήταν καλύτερο στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα αλλά στο φινάλε δεν του βγήκαν τα σουτ και γνώρισε την ήττα. Σχεδόν μόνος πάλευε ο Τολιόπουλος στην επίθεση την ίδια στιγμή που ο Ραντούλιτσα και οι υπόλοιποι του Αμαρουσίου έσπαγαν πλάκα κάτω από το καλάθι μας σκοράροντας με ευκολία και μαζεύοντας και 17 επιθετικά ριμπάουντ. Σε απόγνωση ο κόσμος που αδυνατεί να κατανοήσει τον τρόπο διαχείρισης των θεμάτων της ομάδας από τον προπονητή και την διοίκηση.
ΜΠΗΚΕ ΜΕ ΟΡΜΗ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΦΡΑΚΑΡΕ
Ενθαρρυντικό ήταν το ξεκίνημα για τον ΑΡΗ μας με τον Μπάνκς να αποτελεί την ευχάριστη έκπληξη δείχνοντας ορεξάτος και προσφέροντας λύσεις στην επίθεση. Στην άμυνα όμως τα προβλήματα δεν κρυβόντουσαν και πέρα από την αδυναμία στο μαρκάρισμα του Ραντούλιτσα είχαμε και το γνωστό θέμα με τα ριμπάουντ. Και όταν ξεχνάς άμυνα και ριμπάουντ και ελπίζεις μόνο στην επίθεση εκεί όπου ο ένας εκ των 2 βασικών σου σκόρερ έχει αποχωρήσει και ο τρίτος κατά σειρά είναι τραυματίας τότε όταν θα ζορίσουν τα πράγματα στην επίθεση το πρόβλημα θα είναι τεράστιο. Μόλις 5΄ είχε ο ΑΡΗΣ ρυθμό και ξαφνικά σαν να έπεσε ο διακόπτης και η ομάδα έχασε κάθε επαφή με το αντίπαλο καλάθι. Το 8-8 έγινε 10-24 και όλα έδειχναν δυσοίωνα.
ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΓΟΥΝΤΜΠΕΡΙ ΠΑΛΕΨΑΝ ΑΛΛΑ ΩΣ ΕΚΕΙ
Ο χρόνος περνούσε, η εικόνα δεν άλλαζε. Ο ΑΡΗΣ με αίμα και ιδρώτα πετύχαινε πόντους ώστε να μην χάνει την επαφή με το σκορ, το Μαρούσι όμως είχε ολοένα και περισσότερες απαντήσεις. Ακόμη και όταν αποφασίσαμε να παίξουμε πιο σκληρή άμυνα, κλέψαμε μπάλες και φέραμε το παιχνίδι στα ίσια χάρη στο πείσμα του Τολιόπουλου και τις βοήθειες του Γούντμπερι και του Μποχωρίδη πάλι η ομάδα δεν σε έπειθε ότι θα τα καταφέρει. Ακόμη και αν είχες προσπεράσει στο σκορ στα τελευταία λεπτά. Φαινόταν ότι για να κερδίσεις η μοναδική σου επιλογή θα ήταν και σήμερα κάποια τρελά σουτ του Τολιόπουλου που δυστυχώς όπως και με τη Βαλένθια δεν βρήκαν στόχο.
ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΣΤΙΣ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ
Το Μαρούσι δεν ήταν καλύτερο λόγω κάποιων τυχερών μακρινών σουτ ή χάρη στις ατομικές επιδόσεις ενός ή δύο παικτών αλλά γιατί σαν σύνολο έπαιζε πιο ορθολογικά και είχε περισσότερες λύσεις. Ακόμη και όταν έπαιζε με τους νεαρούς Καρακώστα, Τανούλη και τον γερασμένο όπως μας έλεγαν Ραντούλιτσα έδειχνε να πατάει πολύ καλύτερα από εμάς που όταν δεν έπαιζε ο Τολιόπουλος υπήρχε πρόβλημα. Και πως να μην υπάρχει πρόβλημα όταν ακόμη και σήμερα περιμένεις τον Χότζ και τον Λαζέφσκι να ανταποκριθούν στους ρόλους για τους οποίους αποκτήθηκαν; Κάτι ανάλογο ισχύει και με τον Μπάνκς. Το βλέπουμε, το γνωρίζουμε, το έχει(?) παραδεχθεί και ο Καστρίτης και όμως δεν βλέπουμε την παραμικρή αλλαγή. Ούτε στην αγωνιστική συμπεριφορά των παικτών, ούτε στον τρόπο διαχείρισης τους από τον Καστρίτη. Και από την στιγμή που ο κόουτς και η διοίκηση λειτουργούν σαν να μην τρέχει τίποτα, δεν έχουν προβεί σε καμία ουσιαστική κίνηση ενίσχυσης και δηλώνουν με κάθε ευκαιρία ικανοποιημένοι τότε πως να περιμένουμε άραγε κάτι διαφορετικό από τους παίκτες μας; Κρίμα πάντως γιατί θα μπορούσε αυτή την προβληματική περίοδο να τη διαχειριζόταν πιο εύκολα μέσα από νίκες παρά με πικρές εντός έδρας σαν την σημερινή.
ΗΤΤΑ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ …ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ
Ήττα πισωγύρισμα για τον ΑΡΗ μας απέναντι στο Μαρούσι που παρουσιάστηκε διαβασμένο και ετοιμοπόλεμο σε αντίθεση με εμάς που παραμείναμε σταθεροί στα προβλήματα μας. Προσπάθησαν τα παιδιά… στο τέλος όμως όπως και με τη Βαλένθια τα μεγάλα σουτ δεν μπήκαν και ήρθε η ήττα στις λεπτομέρειες. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι αποχώρησε ο ΝτεΤζούλιους, έλειπε ο Νόλεϊ, ο Χότζ και ο Λαζέσφκι προέρχονται από τραυματισμό, οι Μπάνκ και Ρόμπερτς θέλουν τον χρόνο τους για να μάθουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ και φυσικά πάνω από όλα ας μην ξεχνάμε ότι τον Δεκέμβρη θα είμαστε καλά.
ΥΓ. Πριν 2 εβδομάδες περίπου αποκτήθηκε ο Άνταμς που έκρινε την αναμέτρηση. Τελικά υπάρχουν παίκτες στον πλανήτη Γη; Γιατί από αυτά που ακούμε και διαβάζουμε στο τέλος θα πεισθούμε ότι όλο και όλο 4-5 γκαρντ είναι διαθέσιμα στην αγορά τα οποία δεν είναι για το δικό μας πορτοφόλι.
ΥΓ2. Και πέρσι χάσαμε από το Μαρούσι μέσα στην έδρα μας, σε εκείνες τις 2 «κολλητές» εντός έδρας ήττες παρέα με τον Κολοσσό. Ε και; Ούτε τότε συγκινήθηκε κανείς, ούτε και τώρα.
ΥΓ3. Είναι μέρος της διαδικασίας. Τι δεν καταλαβαίνεις;
Με όπλο την σκληρή του άμυνα προσπάθησε ο ΑΡΗΣ μας να καλύψει το κενό του ΝτεΤζούλιους, το πάλεψε, έφθασε κοντά στη νίκη, στο τέλος όμως η Βαλένθια βρήκε τις λύσεις και κατάφερε να φύγει με το διπλό. Το πάλεψαν όσο μπορούσαν οι παίκτες του Καστρίτη και παρά την δυστοκία στην επίθεση δεν εγκατέλειψαν ποτέ την μάχη. Ζεστό χειροκρότημα στο φινάλε παρά την ήττα, με τον κόσμο της ομάδας να αναγνωρίζει την προσπάθεια.
ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ
Με την απουσία του ΝτεΤζούλιους να είναι ορατή από το ξεκίνημα του αγώνα ο Γ.Καστρίτης έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην άμυνα με τους παίκτες του να ανταποκρίνονται σε μεγάλο βαθμό σε αυτή την αποστολή. Στην επίθεση ο Τολιόπουλος παίζοντας αρκετά ώριμα, διάβαζε την αντίπαλη άμυνα και προτιμούσε να χτυπάει από κοντά παρά έξω από τα 6.75 . Τα χαμένα όμως ριμπάουντ και τα ελεύθερα μακρινά σουτ των Ισπανών ήταν αυτά που έδωσαν στην Βαλένθια το προβάδισμα. Ένα προβάδισμα που με κάθε ευκαιρία η ομάδα μας το αμφισβητούσε αν και ήταν φανερό ότι με το που άνοιγε η ψαλίδα στη διαφορά θα ήταν πολύ δύσκολο για να γίνει η ανατροπή. Και αυτή η δυσκολία είχε να κάνει κυρίως με την αδυναμία μας κοντά στο καλάθι όπου ο Μπάνκς και πάλι ήταν «εκτός» παιχνιδιού και ο Ρόμπερτς αν και πάλευε έμοιαζε λίγος.
ΜΕ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΓΟΥΝΤΜΠΕΡΙ Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Το ημίχρονο έκλεισε στο -2 και αυτό από μόνο του ήταν αρκετό ώστε να κάνει όλους στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο να πιστέψουν ότι στο τέλος θα μπορούσαμε να πάρουμε τη νίκη. Τίποτα όμως δεν άλλαξε στο Β ημίχρονο με τους Ισπανούς να βρίσκουν λύσεις εκμεταλλευόμενοι τις δεύτερες ευκαιρίες χάρη στα πολλά επιθετικά ριμπάουντ που με ευκολία μάζευαν. Η αντίδραση του ΑΡΗ ήταν τα ηρωικά καλάθια του Τολιόπουλου αλλά και του Γούντμπερι που έκανε σχεδόν τα πάντα μέσα στο γήπεδο, παίζοντας τρομερή άμυνα, παλεύοντας σε κάθε ριμπάουντ και σκοράροντας με προσωπικές ενέργειες. Το 44-54 στο ξεκίνημα της 4ης περιόδου έγινε 57-57 περίπου 2’ με τις δύο ομάδες να ζορίζονται πάρα πολύ να σκοράρουν και να τα δίνουν όλα στην άμυνα.
ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΟΥΤ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΝΙΚΗ
Όσο κοντά και αν έφθασε στη νίκη η ομάδα προσπερνώντας τα χαμένα ριμπάουντ, τα φθηνά λάθη και την έλλειψη λύσεων στην επίθεση στο τέλος όμως για να κερδίσει χρειαζόταν τα μεγάλα σουτ. Χότζ(2 φορές) και Τολιόπουλος(4 φορές) προσπάθησαν να σκοράρουν από μακριά για να αλλάξουν τα δεδομένα χωρίς όμως επιτυχία. Η Βαλένθια εκμεταλλεύτηκε τα πολλά επιθετικά ριμπάουντ και το σπρώξιμο της διαιτησίας και πήρε τη νίκη που ήθελε.
ΤΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΡΟΤΕΪΣΟΝ ΤΟΝ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ
Δεδομένων των συνθηκών και της δυναμικής του αντιπάλου ο ΑΡΗΣ σήμερα ήταν πάρα πολύ καλός. Ιδιαίτερα στην άμυνα όσο περνούσε ο χρόνος προσαρμοζόταν, διορθωνόταν και γινόταν ολοένα και πιο απροσπέλαστος. Οι Ισπανοί που είχαν έναν μ.ο. κοντά στους 100 πόντους σήμερα περιορίστηκαν στους 63 πόντους και αυτό λέει πολλά για την απόδοση μας. Τίποτα δεν είναι τυχαίο όμως. Όπως και κόντρα στο Περιστέρι όπου είχαμε την απουσία του Νόλεϊ αλλά και σήμερα όπου προστέθηκε αυτή του ΝτεΤζούλιους ο Καστρίτης αναγκάστηκε να περιορίσει το ροτέισον και να μοιράσει τον χρόνο διαφορετικά. Οι πολλές αλλαγές περιορίστηκαν, παίκτες που αγωνιζόντουσαν δεκάλεπτα σπασμένα σε δίλεπτα… πήραν πιο φυσιολογικές ευκαιρίες και αυτό φάνηκε πάνω στο παρκέ. Ο Γούντμπερι κάθε δευτερόλεπτο που έμενε στο παρκέ γέμιζε με αυτοπεποίθηση, παρόλο που ιδίως στην επίθεση δεν είχε ξεκινήσει καλά. Ενώ και Ρόμπερτς που έμεινε 25’ στο παρκέ αν και δεν εντυπωσίασε είχε όμως μια γεμάτη παρουσία με 12 ριμπάουντ και 10 πόντους. Παρά τα όποια προβλήματα τραυματισμών και την φυγή του ΝτεΤζούλιους ο ΑΡΗΣ στα τελευταία παιχνίδια δείχνει πιο ομάδα και αυτό είναι το μεγάλο κέρδος ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Μακάρι να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο ο κόουτς γιατί πέρα από τα όποια λάθη στον σχεδιασμό και τους τραυματισμούς και στη κατανομή του χρόνου υπάρχει πρόβλημα από την αρχή της χρονιάς.
ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΖΗΤΑ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Το πάλεψε όσο μπορούσε ο ΑΡΗΣ απέναντι στη Βαλένθια με τους Ισπανούς όμως να έχουν πολλές περισσότερες λύσεις στην επίθεση αλλά και την απόλυτη κυριαρχία στα ριμπάουντ. Παρά την ήττα όμως η ομάδα στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα έδειξε αυτό το μαχητικό πρόσωπο που μας είχε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια και αυτό οδήγησε στο αυθόρμητο χειροκρότημα του κόσμου με τη λήξη του αγώνα. Πλέον θα πρέπει με ψυχραιμία(αλλά και ταχύτητα) το τεχνικό τιμ και η διοίκηση να ζυγίσουν τις σκέψεις τους και να προχωρήσουν στις απαραίτητες κινήσεις ώστε ο ΑΡΗΣ να μην συνεχίσει να αγωνίζεται με μειονέκτημα κυνηγώντας την υπέρβαση σε κάθε παιχνίδι. Περιφερειακός θα είναι; ψηλός θα είναι; Ότι και αν είναι… η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση.
Με τον ΝτεΤζούλιους για ακόμη ένα παιχνίδι να βγάζει φωτιές, ο ΑΡΗΣ λύγισε την αντίσταση του μαχητικού Περιστερίου και προσπέρασε το απρόοπτο με τον σοβαρό τραυματισμό του Νόλεϊ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Σαν αφύπνιση λειτούργησε η προκλητική διαιτησία που κατάφερε να ξεσηκώσει τον κόσμο και να πεισμώσει την ομάδα μας ώστε να φθάσει στη νίκη, σε ένα χρονικό σημείο όπου το Περιστέρι έμοιαζε να ελέγχει το παιχνίδι. Χαμόγελα στις κερκίδες με τη λήξη και ζεστό χειροκρότημα για τον Καστρίτη και τους παίκτες του!
ΑΡΓΗΣΕ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΑ ΠΑΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ
Νωθρός παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ στο ξεκίνημα του παιχνιδιού με την ομάδα μας να ψάχνεται στην άμυνα και να προβληματίζεται έντονα από το passing game του Περιστερίου. Στην επίθεση οι επιλογές του ΝτεΤζούλιους δεν άρεσαν στον Καστρίτη και παρόλο που δεν φαινόταν άλλος να βγαίνει μπροστά στο σκοράρισμα τον τράβηξε στον πάγκο. Οι συνέπειες της συγκεκριμένης επιλογής δεν άργησαν να φανούν και ο ΑΡΗΣ κόλλησε επιθετικά για τα καλά επιτρέποντας στο Περιστέρι να προηγηθεί με +8.
ΑΦΗΝΙΑΣΜΕΝΟΣ ΝΤΕΤΖΟΥΛΙΟΥΣ
Και από την στιγμή που ο κόουτς βλέποντας ότι υπήρχε έντονο πρόβλημα στο σκοράρισμα αποφάσισε να ξαναρίξει τον ΝτεΤζούλιους στο παιχνίδι τα πάντα άλλαξαν. Ο Αμερικάνος σε έναν δαιμονιώδη ρυθμό άρχιζε να φορτώνει το αντίπαλο καλάθι με κάθε τρόπο με το κοντέρ να σταματάει λίγο πριν το ημίχρονο στους 19 πόντους και τον ΑΡΗ να προσπερνάει με 5!
ΤΟ ΜΠΛΑΚ ΑΟΥΤ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΧΑΡΗ ΣΤΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ
Με τον ίδιο άσχημο τρόπο που μπήκε στο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ μας, με τον ίδιο ακριβώς ξεκίνησε και στην 3η περίοδο. Δεν έβρισκε το αντίπαλο καλάθι με τίποτα ενώ στην άμυνα ο Κόφεϊ και οι πιτσιρικάδες έκαναν ότι ήθελαν. Το +7 του Περιστερίου λίγα δεύτερα πριν τη λήξη της 3ης περιόδου και η εικόνα των 2 ομάδων δεν απέπνεε αισιοδοξία ενόψει της 4ης περιόδου. Όταν μάλιστα σε αυτή την κακή 3η περίοδο είχες και τους 3 διαιτητές να σφυρίζουν με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά τις 2 ομάδες αρνούμενοι σε πολλές φάσεις να καταλογίσουν τα φάουλ που γινόντουσαν, ήλπιζες σε ένα ηλεκτροσοκ που θα άλλαζε τα δεδομένα του αγώνα. Αυτό το ηλεκτροσόκ ήρθε κατά κάποιο τρόπο από 3 διαιτητές. Με τα σφυρίγματα τους εξόργισαν πέρα από τον κόσμο στο Παλέ, τους παίκτες μας και τον Γ.Καστρίτη που αν και τον έχουμε συνηθίσει να ξεσπάει στην άκρη του πάγκου… σήμερα τον έβγαλαν εντελώς εκτός εαυτού. Σε εκείνο το σημείο ο διακόπτης γύρισε και είδαμε έναν άλλον ΑΡΗ μέχρι το τέλος του αγώνα.
Η ΣΚΥΤΑΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΤΕΤΖΟΥΛΙΟΥΣ ΣΤΟΝ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ
Ο συνήθης ύποπτος ΝτεΤζούλιους άρχισε πάλι να σκοράρει δίνοντας το σύνθημα της αντεπίθεσης. Και όταν ο Αμερικανός λύγισε από την κούραση(ζήτησε μόνος του αλλαγή) τη σκυτάλη την πήρε ο Τολιόπουλος που μέχρι την 4η περίοδο ήταν σκιά του εαυτού του. Στα κρίσιμα όμως ο Τολιόπουλος φώναξε για άλλη μια φορά παρών αλλάζοντας τις ισορροπίες της αναμέτρησης. Μάλιστα ο Τολιόπουλος βρήκε και βοήθειες από τους συμπαίκτες του με του Γούντμπερι, Μποχωρίδη, Λαζέσφσκι και Χατζηδάκη να πετυχαίνουν κρίσιμους πόντους και το -7 μέσα σε περίπου 5’ να γίνεται +12. Ο ΑΡΗΣ είχε βρει ρυθμό την κατάλληλη στιγμή και η νίκη κλείδωσε χωρίς άγχος.
ΨΑΧΝΕΤΑΙ ΑΚΟΜΗ… ΑΛΛΑ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ
Τα κατάφερε η ομάδα, πήρε τη νίκη μένοντας ανεπηρέαστη από τον τραυματισμό του Νόλεϊ και την παραφιλολογία γύρω από τον ΝτεΤζούλιους. Πλέον βλέπουμε όσους αγωνίζονται να βγάζουν περισσότερη ένταση στο παιχνίδι τους, να προσπαθούν να βοηθήσουν σε όλους τους τομείς και όχι να κοιτάει ο καθένας το κομμάτι του. Αν εξαιρέσεις την ηγετική φυσιογνωμία που έχει βγάλει από το πουθενά ο ΝτεΤζούλιους και τα σκαμπανεβάσματα του Τολιόπουλου σιγά σιγά και οι υπόλοιποι αρχίζουν να προσφέρουν ποικιλοτρόπως. Στα ριμπάουντ, στις άμυνες, στο σκοράρισμα η ομάδα πήρε πράγματα από παίκτες που δεν μας είχαν συνηθίσει σε κάτι τέτοιο. Ναι την διαφορά την έκαναν 2 παίκτες στην επίθεση αλλά όταν ζόρισαν τα πράγματα όλοι φώναξαν παρών. Παρόλα αυτά η κατάσταση παραμένει δύσκολη και δεν είναι λύση να βασιστείς στο κρεσέντο ενός ή 2 παικτών, ιδιαίτερα όταν ο ένας από τους 2 είναι υπ ατμόν. Πολύ μεγάλο βάρος έχει πέσει στις πλάτες του Καστρίτη που σύντομα θα πρέπει να πάρει τις σωστές αποφάσεις.
ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΝΙΚΕΣ
Ο αφηνιασμένος ΝτεΤζούλιους συνέχισε να σκοράρει με κάθε τρόπο, ο Τολιόπουλος εμφανίσθηκε στο παιχνίδι την κατάλληλη στιγμή και όλοι οι υπόλοιποι φρόντιζαν να βάλουν το δικό τους λιθαράκι για να έρθει αυτή η πολύτιμή νίκη! 3η συνεχόμενη νίκη για την ομάδα σε ένα χρονικό σημείο όπου η βελτίωση της ομάδας είναι απαραίτητο να έρθει μέσα από θετικά αποτελέσματα. Το τι μας κρύβει η συνέχεια με αυτούς τους τραυματισμούς και την ενδεχόμενη αποχώρηση του Ντε Τζούλιους κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει. Ότι και αν γίνει ας γίνει γρήγορα γιατί η ομάδα δείχνει να βρίσκει τα πατήματα της και να ξανακερδίζει την εμπιστοσύνη του κόσμου σιγά σιγά. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!
Σημαντική νίκη(που δεν την περιμέναμε) πέτυχε ο ΑΡΗΣ μας στη Γαλλία όπου επικράτησε της περσινής φιναλίστ του θεσμού Μπούργκ με 88-91 σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα και σχεδόν 2.5 ωρών… λόγω των 3 διαιτητών και της γραμματείας που τα έκαναν όλα μπάχαλο. Οι 21 πόντοι του Τολιόπουλου έκαναν την διαφορά αλλά η πολυφωνία στην επίθεση και οι μάχες στην άμυνα έβαλαν τις βάσεις της νίκης. Μια νίκη που δίνει νέο ενδιαφέρον στη βαθμολογία του ομίλου και ελπίδες για πρόκριση.
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΝΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ
Δεν ήταν το γρήγορο προβάδισμα των 5 πόντων που διατηρήθηκε σχεδόν μέχρι το τέλος του πρώτου δεκαλέπτου. Ο ΑΡΗΣ έδειχνε από νωρίς να πατάει γερά στα πόδια του και να βάζει δύσκολα στους Γάλλους. Έπαιζε δυνατή άμυνα και έβρισκε λύσεις στην επίθεση σχεδόν από όποιον πατούσε παρκέ. Γούντμπερι, Ντετζούλιους και Μπάνκς έκαναν την καλή αρχή με τους Μποχωρίδη και Χατζηδάκη να έρχονται από τον πάγκο και να τη συνεχίζουν. Και όταν πέρασε και ο Τολιόπουλος και άρχισε να πυροβολεί έξω από τα 6.75 η ομάδα άρχισε να σε πείθει ότι δεν πήγε στη Γαλλία για τουρισμό αλλά για να πάρει μια πολύτιμη νίκη.
ΕΙΧΕ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΑΝΤΕΞΕ
Οι Γάλλοι αν και έβρισκαν εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι μας, στο μακρινό σουτ είχαν θέμα και αυτό έδειχνε να τους επηρεάζει συνολικά. Μάλιστα όταν άρχισε να προσαρμόζεται η άμυνα μας στο παιχνίδι τους κοντά στο καλάθι άρχισαν να αστοχούν ακόμη και στα άχαστα από κάτω. Κάποια στιγμή όπως ήταν λογικό οι Γάλλοι βρήκαν κάποια μακρινά σουτ, προσπέρασαν στο σκορ αλλά πάντα ο ΑΡΗΣ είτε με τον Τολιόπουλο, είτε με τον Χότζ, είτε με τον Ντετζούλιους είχε τις απαντήσεις. Στο τέλος χρειάστηκαν τα μεγάλα σουτ του Τολιόπουλου και του Γούντμπερι αλλά και η ψυχραιμία στις βολές για να έρθει άλλη μια νίκη στις λεπτομέρειες όπως ακριβώς έγινε πριν λίγες ημέρες στη Ρόδο.
ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτό το διπλό μιας και πριν το τζάμπολ λίγοι πίστευαν ότι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε την Μπουργκ. Η ομάδα δεν έπειθε και δεν έδειχνε να διορθώνει τις χτυπητές της αδυναμίες. Αδυναμίες όπως η άμυνα κάτω από το καλάθι όπου και σήμερα ήταν η πληγή μας. Πως ήρθε λοιπόν η νίκη; Μα γιατί σε όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του παιχνιδιού βελτιωθήκαμε αισθητά! Τα ποσοστά στα μακρινά σουτ, τα ριμπάουντ και η μεγαλύτερη ένταση στην άμυνα περιορίζοντας τα αχρείαστα φάουλ. Και όλα αυτά όχι από έναν ή δύο παίκτες αλλά από όλους όσους αγωνίσθηκαν. Πολυφωνία στην επίθεση με 5 διψήφιους και σχεδόν άλλους τόσους να σκοράρουν. Πέρα του Τολιόπουλου είδαμε στα τελευταία κρίσιμα λεπτά τους Γούντμπερι, Νόλεϊ αλλά και τον Χότζ να φωνάζουν παρών. Συμπέρασμα; Η βελτίωση σε ατομικό επίπεδο που δείχνουν οι περισσότεροι παίκτες από παιχνίδι σε παιχνίδι αρχίζει να αλλάζει την εικόνα ολόκληρης της ομάδας και να φέρνει νίκες. Νίκες που θα ερχόντουσαν πολύ πιο εύκολα αν στις θέσεις 4-5 υπήρχε ένας πραγματικά καλός παίκτης για να δώσει λύσεις και όχι όλα αυτά τα ημίμετρα που διαχειρίζεται ο Καστρίτης. Εξακολουθεί πάντως να φαντάζει δύσκολο να βελτιωθεί η άμυνα μας κοντά στο καλάθι με το υπάρχον ρόστερ.
ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΝΙΚΗ
Με τον Τολιόπουλο να πυροβολεί έξω από τα 6.75 και τον Γούντμπερι να πραγματοποιεί την καλύτερη του εμφάνιση, ο ΑΡΗΣ μας πήρε μια σπουδαία νίκη απέναντι στην Μπούργκ ισοπεδώνοντας όλα τα προγνωστικά! Πέρα από τα καλά ποσοστά στα μακρινά σουτ, οι παίκτες του Γ.Καστρίτη ήταν πραγματικοί μαχητές στην άμυνα και στα ριμπάουντ και αυτό έκανε τη διαφορά όταν δεν μας έβγαιναν τα σουτ. 2η σερί νίκη μετά τη Ρόδο, κόντρα όμως σε έναν πολύ πιο δυνατό αντίπαλο και αυτό λέει πολλά. Αναμένουμε να δούμε ανάλογη εικόνα και το Σάββατο κόντρα στο Περιστέρι. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!
ΥΓ. Σχεδόν 2.5 ώρες κράτησε το παιχνίδι με τους 3 διαιτητές και τη γραμματεία κάπου χαμένους στην μετάφραση να προσπαθούν να ξενερώσουν όσους παρακολουθούσαν το πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι.
Κάτι από τον ΑΡΗ της περσινής χρονιάς θύμισε σήμερα η ομάδα που από την απογοητευτική εικόνα του Α’ ημιχρόνου και το -19, επέστρεψε και έφθασε σε μια σημαντική νίκη! Τίποτα δεν έδειχνε ότι ο ΑΡΗΣ μπορούσε να αντιδράσει όταν ο Κολοσσός με περίσσια ευκολία έφθασε στο +19. Ο Ντετζούλιους όμως είχε διαφορετική γνώμη, πήρε φωτιά, παρέσυρε τους συμπαίκτες του και με το buzzer beater του Γούντμπερι πήρε κάτι στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα φαινόταν αδύνατο! Μια νίκη που την είχαμε όλοι πολύ μεγάλη ανάγκη με όλα αυτά που συμβαίνουν από το ξεκίνημα της χρονιάς!
5’ ΑΝΤΕΞΕ ΠΡΟΤΟΥ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙ ΣΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ
Με τον Μπανκς και τον Γκιουζέλη να μένουν εκτός παιχνιδιού και τον Λαζέφσκι ανέτοιμο ήταν δεδομένο ότι θα βλέπαμε πολλά χαμηλά σχήματα με τους Νόλεϊ και Μποχωρίδη στο 4. Με τέτοιο σχήμα μπήκε ο ΑΡΗΣ και για 5’ φαινόταν ότι ίσως και να του έβγαινε σε καλό. Η αδυναμία μας όμως στην άμυνα και στα ριμπάουντ άρχιζε να έχει τις επιπτώσεις της και ο Κολοσσός έβρισκε τον δρόμο προς το καλάθι μας ολοένα και πιο εύκολα. Εμείς από την άλλη μόνιμα μπερδεμένοι στην επίθεση, με κακές επιλογές και πολλά φθηνά λάθη. Η διαφορά με χαρακτηριστική ευκολία σταθεροποιήθηκε πάνω από τους 15 πόντους και τίποτα δεν έδειχνε ικανό να αλλάξει αυτή την εικόνα.
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΝΤΕΤΖΟΥΛΙΟΣ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΟΤΡΑΧΗΛΗ ΑΜΥΝΑ
Περίπου στα μισά της 3ης περιόδου με τη διαφορά στο +19 και άπαντες έμοιαζαν να έχουν αποδεχθεί την κατάσταση και η μόνη απορία να είναι για το τελικό σκορ της αναμέτρησης. Όλοι το είχαν αποδεχθεί εκτός από τον απίστευτο Ντετζούλιους. Με ένα κρεσέντο προσωπικών ενεργειών επανάφερέ την επαφή του ΑΡΗ με τον καλάθι και μαζί την πίστη σε όλη την ομάδα ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει. Με ένα χαμηλό σχήμα και τον Χατζηδάκη να ανταποκρίνεται ιδιαίτερα καλά στα αμυντικά του καθήκοντα και στις μάχες κάτω από το καλάθι ο ΑΡΗΣ έγινε πιο σκληρός, πιο αποφασιστικός και πιο αποτελεσματικός σε όλες τις γραμμές του γηπέδου. Ο Καστρίτης έβαλε από μόνος του… το στοπ στον Ντετζούλιους πετώντας τον στον πάγκο αλλά σε εκείνο το σημείο οι υπόλοιποι κατάφεραν να αναπληρώσουν το κενό του. Ο Τολιόπουλος, Λαζέσφκι και Νόλεϊ διατήρησαν την αντεπίθεση ζωντανή και η διαφορά έπεσε στο -6!
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΝΤΕΤΖΟΥΛΙΟΥΣ ΚΑΙ BUZZER BEATER ΓΟΥΝΤΜΠΕΡΙ
Πιθανόν το 4ο φάουλ που οδήγησε σε τεχνική ποινή και το 5ο φάουλ του Τολιόπουλου 6’ πριν το φινάλε με το σκορ στο 72-66 να ήταν και η καθοριστική φάση που τελικά μας βγήκε σε καλό. Ο ξεχασμένος Ντετζούλιους επανήλθε στο παρκέ ακριβώς όπως το είχε αφήσει, συνέχισε να σκοράρει και έβαλε τον ΑΡΗ μας μπροστά με +4. Εκεί το παιχνίδι έγινε ντέρμπι για γερά νεύρα με μεγάλα σουτ αλλά και τυχερά σαν και αυτό του Σλαφτσάκη που παραλίγο θα ήταν και το νικητήριο… Ευτυχώς στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που απέμειναν η ομάδα έφθασε με σωστό τρόπο στα χέρια του Γούντμπερι και ο Αμερικανός με ωραία κίνηση κοντά στο καλάθι έγραψε το τελικό 84-85! Από σχεδόν μοιραίος όταν αστόχησε σε 2 συνεχόμενα ελεύθερα τρίποντα που θα κλείδωναν τη νίκη, στον παίκτη που έβαλε την υπογραφή του σε αυτήν την σπουδαία ανατροπή!
ΑΛΛΟ Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Το +19 του Κολοσσού που διατηρήθηκε μέχρι τα πρώτα του 3ου δεκαλέπτου, απλά επιβεβαίωσε ότι όλα αυτά για τα οποία γκρινιάζει ο κόσμος και ο προπονητής δεν θέλει να δει δεν έχουν καμία σχέση με το ποιος είναι ο αντίπαλος. Γιατί μπορεί να βολεύει να λέμε ότι έχει μεγαλύτερο μπάτζετ η Τουρκ Τέλεκομ, η Χάποελ, η ΑΕΚ, η Τσεντεβίτα και άλλα τέτοια όταν απέναντι μας πραγματοποίησαν κάκιστες εμφανίσεις αλλά κάποια στιγμή θα αντιμετώπιζες και αντίπαλο όπου η δικαιολογία των μπάτζετ δεν θα περνούσε. Και αυτό έγινε σήμερα. Κόντρα σε μια προβληματική ομάδα με χαμηλό μπάτζετ και σημαντικά προβλήματα τραυματισμών επί 25’ ήσουν στα χαμένα. Χωρίς καν να χρειαστεί να κάνει κάτι το σπουδαίο ο αντίπαλος σου. Αυτή τη φορά όμως είδαμε κάτι από την αγωνιστική ταυτότητα ή καλύτερα νοοτροπία των ομάδων του Καστρίτη, δεν εγκαταλείψαμε και καταφέραμε να κερδίσουμε. Τρομερός ο Ντετζούλιους με 25 πόντους, αρκετά καλός ο Μποχωρίδης(11 πόντοι, 11 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα, 2 ασίστ) που αγωνίσθηκε 38’, θετικοί οι Χατζηδάκης, Λαζέφσκι και Γούντμπερι που πέτυχε και το νικητήριο καλάθι.
ΚΑΝΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΚΟΟΥΤΣ
Αν τώρα αυτή νίκη καθησυχάζει τον κόουτς τότε μάλλον έχουμε ακόμη πολύ δρόμο για να βρούμε την αγωνιστική μας ηρεμία. Δεν γίνεται σήμερα ο βασικός σου σέντερ να είναι εκτός αποστολής, ο αναπληρωματικός σου σέντερ να παίζει 9’ και ο αντι-Γκάλινατ ηγέτης σκόρερ σου Χότζ να «τιμωρείται» με 4’ χρόνο συμμετοχής. Η ομάδα τιμωρείται έτσι κόουτς, όχι οι παίκτες… Επιτέλους ας ξεκαθαρίσουν οι ρόλοι στην ομάδα και ας στηρίξει ο Καστρίτης(όπως και ο ίδιος θέλει) τις επιλογές του με έναν ορθολογικό τρόπο και όχι με υψηλού μπασκετικού IQ mind games που μόνο ο ίδιος καταλαβαίνει. Γιατί έτσι εύκολα όπως μιλάμε για τα μπάτζετ των άλλων έτσι θα πρέπει να δούμε και το πως διαχειρίζεται και το δικό μας μπάτζετ. Μπάτζετ που από την αρχή της χρονιάς είναι μεταξύ κερκίδας και της άκρης του πάγκου. Και αυτά δεν είναι ατυχία ή κάποια «διαδικασία» αλλά κακή διαχείριση μιας δύσκολης κατάστασης.
ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ Ο ΝΤΕΤΖΟΥΛΙΟΥΣ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΕΣ
Αυτή τη φορά η εκπληκτική εμφάνιση του Ντετζούλιους δεν πήγε στράφι και ο ΑΡΗΣ ολοκλήρωσε μια επική ανατροπή από το -19! Μια νίκη που ήρθε στις λεπτομέρειες σε ένα απίστευτο κοντράστ συναισθημάτων από το τρελό τρίποντο του Σλαφτσάκη μέχρι το λυτρωτικό buzzer beater του Γούντμπερι! Πολύ κακή η ομάδα στη μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης, έβγαλε όμως εγωισμό, πείσμα και στο τέλος τα κατάφερε! Ας κρατήσουμε λοιπόν το τελικό αποτέλεσμα με την ελπίδα να βοηθήσει όλους αυτούς που αποφασίζουν… να κάνουν αυτά που πρέπει για να δούμε έναν καλύτερο ΑΡΗ στη συνέχεια.
ΥΓ. Ωραία τα λόγια και τα μηνύματα στα social περί στήριξης στην όλη προσπάθεια. Ακόμη καλύτερο από τα λόγια όμως είναι η ίδια η παρουσία μας στο γήπεδο. Εκεί φαίνεται εμπράκτως ποιος στηρίζει και ποιος όχι. Είτε χαμογελάει, είτε είναι μουτρωμένος, είτε χειροκροτεί, είτε όχι.
ΥΓ2. Και σήμερα η ομάδα στην Ρόδο δεν ήταν μόνη της. Είχε τον κόσμο της όπως τον έχει σε κάθε παιχνίδι, είτε παίζει καλά είτε όχι. Καλό είναι να μην το ξεχνάμε όταν με περίσσια ευκολία για ότι στραβό συμβαίνει στην ομάδα εμείς κατηγορούμε ο ένας τον άλλον.
Τι έριξε στο παιχνίδι ο Αλμέιδα, τι επιλογές είχε ο Μάντζιος όμως...
Ναι ίσως να μπορούσε να βάλει τον Φέτφα νωρίτερα αλλά δεν φταίει ο Μάντζιος που ο Φωτιάς δεν επέτρεψε να[…]
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν είσαι ενθουσιασμένος με τον Ντιαντί. Από τους παίκτες που έχουν έρθει σε νεαρή ηλικία[…]
Ωραία τα λες αλλά τα παιχνίδια διαρκούν 90'+ και κόντρα στον "επιθετικογενή" μπήκαμε στο δεύτερο ημίχρονο τους πετάξαμε 2 γκολ[…]
Για να τελειώνουμε φίλε Πλάνετ, είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που ο προπονητής δεν πιστεύει στην ομάδα.Και επιπλέον ομάδες όπως[…]
Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ μας μέσω του διαδικτύου!