Με 2 γκολ στο πρώτα 45 λεπτά του αγώνα, η αγαπημένη μας ομάδα σφράγισε το εισιτήριο της επιστροφής στην φυσική της θέση!  Οι ποδοσφαιριστές της ομάδος όπως και ο Δ.Σπανός δικαιολογημένα απέσπασαν το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου του ΑΡΗ που βρέθηκε σήμερα στην Άρτα μιας και κατάφεραν περίπου 1 μήνα νωρίτερα πριν την λήξη του πρωταθλήματος να πετύχουν εκεί που οι προκάτοχοι τους πέρσι απέτυχαν!

Αποφασισμένη μπήκε η ομάδα για να πάρει τους 3 βαθμούς της και αυτό φάνηκε από τα πρώτα λεπτά που παρά την διάθεση που έδειξαν οι γηπεδούχοι οι παίκτες μας με σοβαρότητα και συγκέντρωση έλεγχαν τον ρυθμό του αγώνα.  Το 1-0  ήρθε στο 13΄ με το Διαμαντόπουλο να προσπαθεί να γυρίσει προς τον Κάσσο, η μπάλα να κοντράρει και να στρώνεται ιδανικά με αποτέλεσμα να  στείλει ο τελευταίος την μπάλα στα δίχτυα! Στη συνέχεια υπήρξαν κάποιες καλές ευκαιρίες κυρίως με τον Πλατέλλα χωρίς ωστόσο να γίνει το γκολ.  Στο 44' στη συνέχεια της εκτέλεσης  του κόρνερ η μπάλα έφθασε ξανά στα πόδια του Μπαργκάν που έκανε την σέντρα στο δεύτερο δοκάρι δίνοντας την ευκαιρία στον Σόουζα να πετύχει ένα πανέμορφο γκολ  κλειδώνοντας με αυτόν τον τρόπο την νίκη. Αν και οι παίκτες του Καραϊσκάκη δεν εγκατέλειψαν την προσπάθεια δεν κατάφεραν να σκοράρουν κυρίως χάρη στις εξαιρετικές τοποθετήσεις  και αντιδράσεις του τερματοφύλακα Καντιμοίρη που αναμφίβολα ήταν στους διακριθέντες του σημερινού αγώνα.

Ολοκληρώθηκε και μαθηματικά  το μαρτύριο των 4 τελευταίων χρόνων όπου ο Αρειανός έζησε πρωτόγνωρες καταστάσεις που πλήγωσαν σημαντικά το γόητρο του.  Σίγουρα υπάρχει ικανοποίηση και ενθουσιασμός που επιστρέφουμε αλλά όλα αυτά θα έχουν ελάχιστη σημασία αν δεν δούμε στη συνέχεια από τον κ.Καρυπίδη να γίνονται κινήσεις που θα ξαναδώσουν στον Αρειανό την ελπίδα για κάτι καλό.  Χρέος όλων μας είναι να πιέσουμε προς αυτή την κατεύθυνση γιατί τα ημίμετρα και οι εκπτώσεις στα όνειρα μας  ήταν αυτά που μας οδήγησαν σε αυτόν τον εφιάλτη. Ποτέ ξανά!

ΥΓ.  Δεν το αναφέραμε το πεντακάθαρο πέναλτι με τον Απόλλων Πόντου γιατί παρασυρθήκαμε από την κάκιστη εμφάνιση της ομάδος. Σήμερα πάλι δεν δόθηκε ένα καθαρό πέναλτι. Ίσως να πρέπει να κάνουμε μια σούμα να δούμε πόσα πέναλτι μας αρνήθηκαν φέτος τα κοράκια.

ΥΓ2. Μπράβο στα Αρειανά που κιτρίνισαν και την Άρτα!

ΥΓ3. Και τώρα μπορούμε να ξεκινήσουμε να μιλάμε για την επόμενη ημέρα χωρίς άγχος!

ΥΓ4. Οεοεοεοε οεοεοεοε ερχόμαστε μ@##@#!# να σας γ@##@#$

Με τον ΑΡΗ να ανατρέπει το εις βάρος του 0-1 στο Β ημίχρονο με γκολ των Καπνίδη και Νέτο ολοκληρώθηκε το πρωτάθλημα της Football League με την ομάδα μας να κατακτά την 3η θέση... Ένα φινάλε που κανείς δεν το περίμενε το περασμένο καλοκαίρι και όπως ήταν αναμενόμενο σκόρπισε απογοήτευση και θλίψη σε όλους μας, Μια απογοήτευση που φάνηκε ξεκάθαρα και από τις άδειες κερκίδες του Κλεάνθης Βικελίδης σε έναν αγώνα που υπό "φυσιολογικές συνθήκες" θα αποτελούσε την φιέστα της επιστροφής του ΑΡΗ εκεί που ανήκει...

Μια αποτυχία με βασικό υπεύθυνο τον Θ.Καρυπίδη και όλες τις επιλογές του από το περασμένο καλοκαίρι μέχρι και σήμερα όπου οδήγησαν τον ΑΡΗ μας σε πλήρη πανωλεθρία εντός και εκτός γηπέδου. Από την οργάνωση και στελέχωση σε στυλ ομάδος χωριού, με έναν προπονητή  που και στο παρελθόν είχε δείξει τα "διαπιστευτήρια" του και μεταγραφές για τα μάτια κόσμου χωρίς ουσία κατάφερε με τους συνεργάτες του να παρουσιάσει έναν ΑΡΗ που από τα φιλικά ούρλιαζε ότι δεν περπατάει πάνω στο  χορτάρι... Η μεγαλύτερη όμως αποτυχία του ίσως και να ήταν αυτή εκτός των αγωνιστικών χώρων. Την ίδια στιγμή που η ομάδα μας σχεδόν σε κάθε παιχνίδι αντιμετώπιζε εχθρικές διαιτησίες οι πρωτοπόροι και ιδιαίτερα η Λαμία έπαιρνε τα δωράκια της από διαιτητές και αντιπάλους με φάσεις που έβγαζαν μάτια. Μέχρι και στο δικαστικό μέτωπο ο Θ.Καρυπίδης έριξε το καράβι στα βράχια με την υπόθεση Ντουρμισάι που θα μπορούσε ακόμη και σήμερα μετά την γκέλα της Λαμίας μας με την Καρδίτσα να μας χαρίσει την άνοδο να φαντάζει ένα ανέκδοτο αντίστοιχο με την υπόθεση της ένστασης για το κεκλεισμένων με τη Νίκη Βόλου... Φυσικά και από την εξίσωση της αποτυχίας δεν γίνεται να λείπουν οι παίκτες και οι 2 προπονητές με τον Ν.Αναστόπουλο να έχει την μερίδα του λέοντος αλλά και τον Κωστένογλου όπως φάνηκε και από την βαθμολογική συγκομιδή να μην καταφέρνει ουσιαστικά να αλλάξει κάτι. Όλα λάθος από την αρχή μέχρι το τέλος...

Και κάπως έτσι τελείωσε και η 3η χρονιά του restart... ενός restart που σύμφωνα με τους εμπνευστές του θα έπρεπε ο Αρειανός εδώ και λίγες ημέρες να σκέφτεται τα Ευρωπαϊκά του ταξίδια... Αντί για αυτό θα πρέπει κάποια στιγμή σύντομα να συνειδητοποιήσουμε ότι για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά ο ΑΡΗΣ μας θα απέχει από την σουπερλίγκα και όλες αυτές τις επιτυχίες που θέλουμε να ζήσουμε...  Το χειρότερο από όλα είναι ότι μετά την περιπέτεια Κάλας και Γαλανού ακολούθησε το φιάσκο με την εκλογή Αρβανιτίδη για να επιβάλλουν κάποιοι συνΑρειανοί μας τον Καρυπίδη που πλέον είναι ανεπιθύμητος, κάτι απόλυτα φυσιολογικό για κάποιον που αποτυγχάνει τόσο θεαματικά... Αν στο παραπάνω προσθέσουμε το οικονομικό άνοιγμα που φημολογείται ότι υπάρχει, την περιορισμένη δυναμική του Καρυπίδη όπως αποδείχθηκε, την "αποχή" της ευρείας μάζας του κόσμου του ΑΡΗ από το γήπεδο, την αδρανοποίηση όλων όσων έκαναν καταλήψεις, διαμαρτυρίες στα δικαστήρια και απειλούσαν όσους δεν υιοθετούσαν τις θέσεις τους περί Γ Εθνικής αλλά και την πλήρη ανυπαρξία του Α.Σ. που στήριξε τα πάντα με την υπόσχεση μιας "ταμειακής διευκόλυνσης" τότε ίσως ο ΑΡΗΣ σήμερα να έχει περισσότερα προβλήματα σε σχέση με τα χρέη που τον βασάνιζαν πριν λίγα χρόνια... 

ΥΓ. Όσο ειρωνικό είναι το σημερινό αποτέλεσμα της Λαμίας με την Αναγέννηση Καρδίτσας άλλο τόσο ύποπτη φαντάζει η σιωπή της διοίκησης της ΠΑΕ και του ΑΣ αλλά για την μη εκδίκαση της υπόθεσης Ντουρμισάι... Γιατί στην Ελλάδα είμαστε και όλοι ξέρουμε ότι αυτές οι υποθέσεις για ομάδες σαν τον ΑΡΗ δεν περπατάνε με κρυφές συναντήσεις μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας αλλά με συντονισμένες αντιδράσεις όλου του οργανισμού που λέγεται ΑΡΗΣ.

ΥΓ2. Με τις ξευτίλες που έχουμε βιώσει τα τελευταία χρόνια περιθώρια για ντροπές δεν υπάρχουν. Ακόμη και 1% να υπάρχει τρόπος να ανέβει ο ΑΡΗΣ στα χαρτιά θα πρέπει να διεκδικηθεί από τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ αλλά και τον Α.Σ. και αυτό είναι κάτι που δεν χωράει συζήτηση.

ΥΓ3. Με μεγάλη έκπληξη διάβασα μια ευχαριστήρια επιστολή ενός συνΑρειανού στο Pressars προς τον προπονητή Κωστένογλου και την προσφορά του στην ομάδα μας... Ίσως το πιο θλιβερό από όλα είναι ακριβώς αυτή η αλλοίωση του DNA του Αρειανού που πλέον το τι γίνεται στους αγωνιστικούς χώρους και το τι γράφουν τα αποτελέσματα και οι βαθμολογίες δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο. Αρκεί να είσαι κύριος, κομψός, συνετός, να κρατάς χαμηλούς τόνους και να μιλάς όμορφα... τα υπόλοιπα είναι ψιλά γράμματα...

Ικανοποιήθηκε το "λαϊκό αίσθημα" μεγάλης μερίδας του κόσμου του ΑΡΗ που ήθελε απεγνωσμένα από τον Θ.Καρυπίδη να μιλήσει κάτι που έγινε μέσω γραπτής δήλωσης στην επίσημη σελίδα της ΠΑΕ ΑΡΗΣ. Αντιλαμβάνεται και νιώθει και ο ίδιος απογοήτευση και θυμό για την φετινή χρονιά, αναλαμβάνει την ευθύνη της αποτυχίας καθώς και το βάρος της επόμενης χρονιάς όπου θα είναι πιο "ετοιμοπόλεμος" και ζητάει από τον κόσμο να κάνει λίγο ακόμη υπομονή  μέχρι να ξεκαθαρίσουν κάποιες υποθέσεις. Ενώ πέταξε το μπαλάκι στους γνωστούς "σωτήρες" της ομάδος ζητώντας επίσημες προτάσεις και υπενθυμίζοντας ότι στο νέο μετοχικό κεφάλαιο της ΠΑΕ δεν εμφανίσθηκε κανείς...

Κάπως έτσι μπαίνει και ο επίλογος σε μια ακόμη μια μαύρη χρονιά από τον άνθρωπο που παρουσιάστηκε ως ιδανική λύση από κάποιους συνΑρειανούς που ετσιθελικά για πολλοστή φορά ακύρωσαν την ψηφοφορία των μελών του ΑΣ(ναι αυτόν που κάποιοι απορούν γιατί ο κόσμος δεν αγκαλιάζει!!!) και έβγαλαν από το κάδρο την διοίκηση Αρβανιτίδη... Το παραμύθι με την 3η θέση που θα οδηγούσε στην σουπερλίγκα έλαβε πρόωρο τέλος κάτι που σίγουρα θα χάλασε τα πλάνα αρκετών που θα ήθελαν όλο το καλοκαίρι να πιπιλίζουν το μυαλό του κόσμου του ΑΡΗ με φρούδες ελπίδες. Φρούδες ελπίδες όπως αυτές που μοίρασε ο κ.Νύκταρης  στην μέση της χρονιάς, ο κ. Ντίμης Παπαϊωάννου που βγήκε και πάλι μπροστά για να σώσει αλλά και ο κ.Ζαμπέτας που μόλις ένα χαρτί του λείπει για να φέρει τον μεγαλοεπενδυτή που συμπτωματικά και πάλι θέλει να τον φέρει σε άκυρο χρονικό σημείο και όχι όταν υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις για να γίνει κάτι τέτοιο. Άλλωστε ιδανικότερη στιγμή για να παρουσιαστεί επενδυτής με αυτόν τον τρόπο όταν ο ΑΡΗΣ απέκλειε την Ατλέτικο Μαδρίτης ή όταν πριν μερικούς μήνες γεννιόταν η νέα καθαρή ΠΑΕ δεν νομίζω να υπάρξει σύντομα... Μια κατάσταση που μας έχει φέρει όλους στα όρια μας και ιδιαίτερα τον κόσμο που πίστεψε, εμπιστεύτηκε, στήριξε, έκανε υπομονή, παραπλανήθηκε και ξαφνικά έπεσε από τα σύννεφα όταν διαπίστωσε ότι το παιχνίδι ήταν χαμένο. Όχι μόνο γιατί απέναντι σου είχες ένα σάπιο κατεστημένο αλλά και γιατί βοήθησες και εσύ να σε στήσουν στον τοίχο και να σε εκτελέσουν... 

Και όμως ο κόσμος αγωνιώντας για την επόμενη μέρα μοιράζει μπούλους και απαιτεί λύσεις από το πουθενά αγνοώντας για πολλοστή φορά τα προφανή. Προφανή όπως είναι οι διαδικασίες και οι επίσημοι νόμιμοι θεσμοί. Αντί λοιπόν να ψάχνουμε για ουρανοκατέβατους επενδυτές ας προσπαθήσουμε να κάνουμε έστω και ένα λογικό βήμα προς την εύρεση λύσης ζητώντας από τον ΑΣ να κάνει την δουλειά του ασκώντας τα νόμιμα δικαιώματα του. Ο παραιτηθέντας κ.Αλεξανδρίδης που για πολλοστή φορά είχε διακοσμητικό ρόλο αλλά και συμμετοχή σε μια αποτυχημένη διοίκηση ας αντικατασταθεί και ας μάθουμε επιτέλους τι γίνεται με τα οικονομικά της ΠΑΕ. Ενώ και πάλι μέσω του ΑΣ θα πρέπει να γίνουν όλες οι διαδικασίες για να παρουσιαστεί(αν υπάρχει) οποιαδήποτε εναλλακτική λύση στον κ.Καρυπίδη και όχι στα ΜΜΕ για λαϊκή κατανάλωση. Κάπως έτσι θα έπρεπε να λειτουργούν τα πράγματα στις δύσκολες στιγμές σε ένα σοβαρό σωματείο που δεν έχει τις πολιτικές πλάτες για να βρει ουρανοκατέβατες λύσεις. Εμείς  όμως τον ΑΣ τον έχουμε μόνο για μοιράζουμε χώρους του γηπέδου και να κάνουμε συμφωνίες για "χορηγίες" με τους διάφορους επενδυτές. Και για αυτό οι άλλοι φταίνε και το βρώμικο Ελληνικό ποδόσφαιρο;

ΥΓ. Και επειδή το παραμύθι "ποιος θα έρθει; δεν υπάρχει κανείς..." το έχουμε χιλιοφάει στην μάπα να σας υπενθυμίσουμε τα τελευταία 10 χρόνια πόσες φορές το έχουμε ακούσει... Ο Ν.Παπαδόπουλος και οι "πλάτες" του το βροντοφώναζαν επί χρόνια ακόμη και όταν ο συγχωρεμένος Θ.Γιώτας έκανε υπερπροσπάθειες για να αναλάβει το βόλεϋ και όχι μόνο... Ο Γ.Δαμιανίδης και οι "πλάτες" του το βροντοφώναζαν επί χρόνια όταν υπήρχε ο κ.Πάλμας και ο κ.Γεωργούλης με την Σάρισα... ενώ για όσους συστηματικά αγιοποιούν τον κ.Ψηφίδη και τα υπόλοιπα μέλη του ΑΣ με το ίδιο ακριβώς μότο να τους υπενθυμίσω ότι το συγκεκριμένο σχήμα βγήκε μέσα από μια περιεργή εκλογική διαδικασία αφού πείσθηκε το αντίπαλο σχήμα με επικεφαλή τον κ.Δεσύπρη και μέλη όπως τον κ.Ζορπίδη και τον κ.Σαμολαδά να αποχωρήσουν... 

ΥΓ2. 9-2 κατά του Ηρακλή και σωτηρία για τον Λεβαδειακό που ουσιαστικά σημαίνει τέλος η πολυπόθητη 3η θέση όπως μας έλεγαν. Με μια  γρήγορη ανασκόπηση στα άρθρα των τελευταίων ημερών από τους "υπνωτιστές" του κόσμου του ΑΡΗ ο καθένας μπορεί να καταλάβει πως δουλεύει το σύστημα. Κάτσε φάε τώρα Αρειανέ το παραμύθι του "μακεδονομάχου" μπάογκ που έριξε τον Ηρακλή και έκανε κακό στη Θεσσαλονίκη για πολλοστή φορά...

ΥΓ3. Την ώρα που οι πληρωμένοι οπαδικοί στρατοί(μικρής δυναμικότητας) και ΜΜΕ του Σαββίδη οργανωμένα αντιδρούν σε κάθε τι θεωρούν εμπόδιο στο δρόμο τους... εσύ βαριέσαι να πας ως στον Εύοσμο.

ΥΓ4. Και όμως ακόμη και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που χωρίς ντροπή δηλώνουν "πάλι καλά που πέσαμε στην Γ γιατί γλιτώσαμε από τον Σκόρδα"... Αυτό είναι που λέμε ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ Ο ΑΡΗΣ!

ΥΓ5. Και αυτό με το ταμείο στο τέλος και την ανάληψη ευθυνών που έχουμε χιλιοφάει στην μάπα... πραγματικά απορώ ποιους ικανοποιεί? Βγήκε πήρε την ευθύνη πάνω του.  ε και?

ΥΓ6. Αν και ολίγον τι άσχετο θα κάνω μια αναφορά στην συνέντευξη του Αρειανού από το Σουφλί και στην θετική αναφορά που έκανε σε ένα πρόσωπο από το οπαδικό κίνημα. Η συγκεκριμένη αναφορά για ευνόητους λόγους στο γραπτό κείμενο δεν υπάρχει αλλά όλοι όσοι τον άκουσαν ζωντανά στο Yellow θα άκουσαν και αυτό. Και αυτό το τονίζω κυρίως για όλους όσους ποτέ δεν είχαν εμπλακεί με το οπαδικό κίνημα και θεωρούν ότι τα πάντα στην ζωή είναι άσπτρο ή μαύρο και  ότι μπορείς έτσι απλά σε έναν σύνδεσμο που κάποτε αριθμούσε περισσότερα από 10.000 εγγεγραμμένα μέλη να κρεμάσεις  την ταμπέλα "κακός, καταστροφή, κτλ" και να τον πετάξεις στην άκρη... 

Εκμηδενίστηκαν και οι τελευταίες ελπίδες για άνοδο  πριν από λίγο στην Κρήτη με τον ΑΡΗ μας να παρουσιάζεται πολύ κατώτερος των περιστάσεων και ουσιαστικά να απουσιάζει από το γήπεδο για σχεδόν 70'.  Παρόλο που ήταν το παιχνίδι της χρονιάς ο ΟΦΗ ήταν καλύτερος από εμάς και εμείς το μόνο που προσπαθήσαμε ήταν να κλέψουμε τη νίκη. Κάτι που λίγο έλειψε να γίνει στο 94' με τον Τζανακάκη να παίρνει την θέση του Μιλούνοβιτς από το παιχνίδι με τις Σέρρες χάνοντας το άχαστο που θα μας έδινε τους 3 βαθμούς.

Απελπισία ήταν να σε πιάνει παρακολουθώντας τον σημερινό αγώνα... Σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι που όλοι περιμέναμε από τους παίκτες μας να δαγκώνουν σίδερα και να ματώσουν για τη νίκη είδαμε έναν ΑΡΗ σε παθητικό ρόλο ανήμπορο να κάνει το παραμικρό θετικό. Τα ίδια προβλήματα που βλέπουμε από την αρχή της χρονιάς είδαμε και σήμερα, τα ίδια λάθη από τον Κωστένογλου που μετά τα πρώτα παιχνίδια στον πάγκο σταμάτησε να προσπαθεί να διορθώσει τις τρανταχτές αδυναμίες μας στα αμυντικά χαφ αλλά και στην επίθεση θεωρώντας ότι η ομάδα είχε φθάσει στο επίπεδο να κερδίζει παιχνίδια σαν το σημερινό. Όταν όμως μετά το πάθημα στα Τρίκαλα, το μάθημα στις Σέρρες έρχεται και το σημερινό τότε μάλλον το πλάνο νίκης του Κωστένογλου δεν είναι και τόσο καλό... Ανύπαρκτος ο Ρόβας και σήμερα που ως συνήθως ήταν η πρώτη αλλαγή, διστακτικά τα μπακ που είχαν το μυαλό μονίμως στην άμυνα και όπως πάντα ελάχιστες εμπνεύσεις ως μηδαμινές στην επίθεση με τους Καπνίδη και Μπαργκάν να περνάνε καθυστερημένα στο παιχνίδι. Και μόνο ότι ο Διούδης ήταν ο MVP για την ομάδα μας τα λέει όλα για τον ΑΡΗ που είδαμε. Και όταν αγωνίζεσαι έτσι λογικό είναι να μην έχεις την τύχη με το μέρος σου και ο Τζανακάκης να σπαταλάει στο φινάλε μια μοναδική ευκαιρία για να κλέψουμε τη νίκη.

Πλέον το να κάνουμε μαθηματικούς υπολογισμούς για το αν αγωνιστικά μπορούμε να προλάβουμε το τραίνο της ανόδου είναι ανούσιο. Όταν δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι να κερδίσουμε αυτά που περνάνε από τα πόδια των παικτών μας πόσο παράλογο είναι να ελπίζουμε σε στραβοπατήματα των άλλων; Φυσικά όσο αφορά τον Κωστένογλου και τους παίκτες του θα πρέπει να κρατήσουν την ψυχραιμία τους και να πάρουν όσους περισσότερους μπορούν μέχρι το τέλος. Αντιθέτως ο κ.Καρυπίδης θα πρέπει να γυρίσει γη και ουρανό ανάποδα ώστε να εκδικασθεί η ένσταση κατά της Λαμίας και να αφαιρεθούν οι 6 βαθμοί... όπως και το θέμα με τις αδειοδοτήσεις που όπως φαίνεται θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μας αυτό το καλοκαίρι... Κρίμα για όλο τον κόσμο της ομάδος που ανυπομονεί να ξαναδεί τον ΑΡΗ στην σουπερλίγκα... ντροπή σε αυτούς τους λίγους που για τα προσωπικά τους καπρίτσια ρίξανε την ομάδα εδώ...

ΥΓ. Όταν από τα 12-13 φιλικά που είχαμε δώσει αλλά και τα πρώτα παιχνίδια φωνάζαμε γιατί ήταν οφθαλμοφανές ότι ο Αναστόπουλος τα έχει κάνει μαντάρα στον σχεδιασμό και το μοντάρισμα της ομάδος, ήμασταν οι προπονητές της κερκίδας που γκρινιάζαμε και γεμίζαμε την ομάδα με αρνητική ενέργεια. Από την άλλη είχαμε πίστη για την άνοδο, εμπιστοσύνη στα στελέχη της ομάδος και υπομονή μέχρι να "στρώσει" η ομάδα.... το ταμείο στο τέλος... χαρείτε το λοιπόν...

ΥΓ2. Μετά το 70' ξύπνησε η ομάδα μας  σήμερα, να δούμε πότε θα ξυπνήσει και ο κόσμος... γιατί στις συνελεύσεις και στα γραφεία ξέρουμε να μπουκάρουμε και να τραμπουκίζουμε συνΑρειανούς για να περάσει το δικό μας αλλά όταν έρχεται ο πρωθυπουργός στην γειτονιά μας βαριόμαστε να ασχοληθούμε...

Σε αναμμένα κάρβουνα κάθεται όλος ο κόσμος του ΑΡΗ που σε αυτές τις τελευταίες αγωνιστικές της Football League ελπίζει σε ένα μικρό θαύμα ώστε να αντιστραφεί η κατάσταση και η αγαπημένη μας ομάδα να είναι τελικά αυτή που θα πάρει το εισιτήριο της ανόδου. Το παιχνίδι του Σαββάτου με τον ΟΦΗ φαντάζει το πιο σημαντικό εως τώρα στην χρονιά μέχρι το επόμενο και θα πρέπει πάση θυσία να το κερδίσουμε. Παρόλα αυτή και οι εξελίξεις εκτός των αγωνιστικών χώρων εξακολουθούν δυστυχώς να κρατάνε το ενδιαφέρον μας αμείωτο...

Και μόνο ότι η καθαρή νέα ΠΑΕ ΑΡΗΣ εμπλέκεται νωρίς νωρίς με προσφυγές όπως αυτές των Αντρέου και Ιντζίδη και με ποινές όπως αυτή η πρωτάκουστη της απαγόρευσης μεταγραφών απευθείας από ένα δικαστήριο φανερώνει ότι η περιπέτεια του φετινού ΑΡΗ δεν έχει να κάνει μόνο με παίκτες και προπονητές αλλά με πολλά παραπάνω. Ο κ.Καρυπίδης παρά το δυναμικό του μπάσιμο εώς τώρα δεν πείθει ότι μπορεί να σηκώσει στις πλάτες του μια μεγάλη ομάδα σαν τον ΑΡΗ. Και όταν αυτή η αδυναμία συνδυάζεται με την απογοητευτική κατάσταση στην βαθμολογία της Football League λογικό είναι να υπάρχουν αντιδράσεις από τον κόσμο αλλά και σκέψεις για το πως μπορούν να βρεθούν λύσεις εκτός της διοίκησης της ΠΑΕ. Μια τέτοια σκέψη εξωτερίκευσε ο γνωστός πρώην παράγοντας της ΠΑΕ Ντ.Παπαϊωάννου που μίλησε για την ανάγκη εξεύρεσης λύσεων για την αγαπημένη μας ομάδα ώστε να προστατευτεί από όλα τα τραγελαφικά που συμβαίνουν στην Football League και το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Μια κίνηση που προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις... Όχι ότι είναι κακό να βλέπουμε εξωδιοικητικούς παράγοντες να δραστηριοποιούνται για το καλό της ομάδος μας αλλά όταν κάτι τέτοιο γίνεται μόνο με σκέψεις και δηλώσεις σε δηλώσεις σε "δήμοσια θέα" τότε όπως συνηθίζεται σπάνια ακολουθούν και πράξεις ουσίας... Και στον ΑΡΗ δυστυχώς το συγκεκριμένο σκηνικό του έχουμε ζήσει ξανά και ξανά με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό του κ.Νύκταρη που στα λόγια φάνηκε τεράστιος αλλά στις πράξεις νάνος...

Και μέσα σε όλο αυτό το κλίμα αβεβαιότητας ο Κωστένογλου και οι παίκτες του καλούνται να κάνουν ότι δεν έκαναν όλη την χρονιά σε εκτός έδρας παιχνίδι με δυνατούς αντιπάλους όπως είναι ο ΟΦΗ. Ελπίδες ακόμη υπάρχουν και για να συνεχίζουν να υπάρχουν το "έγκλημα" που έγινε σε Τρίκαλα και Σέρρες δεν θα πρέπει να επαναληφθεί. Ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Η διοίκηση να αναλάβει τις ευθύνες της και να κάνει το σωστό εκτός γηπέδου και ο προπονητής και οι παίκτες μας να φανούν συνεπείς και να κάνουν το καθήκον τους στην Κρήτη. ΑΡΗ ΔΙΠΛΟ ΔΙΠΛΟ ΓΙΑΤΙ  ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩ!

ΥΓ. Πολλές φορές οι λεπτομέρειες είναι αυτές που δείχνουν αν μια κατάσταση είναι καλή ή είναι προβληματική. Και όταν πας στο Κλ.Βικελίδης και σε ολόκληρη θύρα δεν υπάρχει ένα κυλικείο να πάρεις ένα νερό να ξεδιψάσεις κάτι δείχνει...

Με ένα εξαιρετικό σουτ μετά από πολύ ωραία ασίστ του Μπούρμπου ο Καπνίδης για ακόμη μια φορά λύτρωσε την ομάδα μας οδηγώντας μας στη νίκη σε ένα παιχνίδι με ελάχιστες ευκαιρίες και μια ανούσια υπεροχή για την ομάδα μας. 3 βαθμοί που μας κρατάνε ζωντανούς στο παιχνίδι της ανόδου ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή οι αντίπαλοι μας θα στραβοπατήσουν και εμείς θα προσπεράσουμε. 

Ούτε σήμερα μπορέσαμε να δούμε έναν ΑΡΗ όπως το θέλαμε που θα κυριαρχεί από το ξεκίνημα στο παιχνίδι και θα κλείνει τον αντίπαλο στην εστία. Με τους περισσότερους παίκτες να δείχνουν  μια διστακτικότητα και νευρικότητα ακόμη και στις πιο απλές ενέργειες τους το πρώτο ημίχρονο πέρασε χωρίς ούτε μια αξιόλογη ευκαιρία. Ανύπαρκτο κέντρο, επιπόλαια λάθη, χωρίς εμπνεύσεις και ταχύτητα στην επίθεση... Στην επανάληψη ο ρυθμός του αγώνα έγινε πιο γρήγορος και αυτός φάνηκε να μας βοηθάει. Η είσοδος του Καπνίδη έκανε πιο επιθετική την ομάδα και μόλις 8 λεπτά  μετά το σφύριγμα για την σέντρα του Β ημιχρόνου ο Μπούρμπος έβγαλε μια πολύ έξυπνη πάσα στον Καπνίδη δίνοντας του την ευκαιρία με ένα εξαιρετικό σουτ να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Ένα γκολ που έδωσε έναν αέρα στους παίκτες αλλά δεν ήταν αρκετό για να διώξει το άγχος τελείως. Ο Καπνίδης λίγο έλειψε να πετύχει και δεύτερο γκολ με κεφαλιά στο 81΄ενώ λίγα λεπτά αργότερα και ο Νέτο με εντυπωσιακό χτύπημα φάουλ άγγιξε το γκολ. Το 0-1 ήταν το τελικό σκορ γεμίζοντας μας με ανακούφιση. Πάντως θα πρέπει κάποια στιγμή ο Κωστένογλου να κρατήσει κάποια από τα θετικά στοιχεία που βγαίνουν ανά παιχνίδια και να προσπαθήσει από την αρχή τον ΑΡΗ να τον κάνει πιο επιθετικό. Ως τώρα ο Καπνίδης όταν δεν είναι μόνος του στην επίθεση αλλά έχει κοντά του και τον Ίλιτς δείχνει πιο αποτελεσματικός. Ενώ βλέποντας τον Ρόβα για ακόμη μια φορά να είναι σκιά του εαυτού του και τον Πίτου Γκαρσία να μην έχει αντοχές ίσως να πρέπει και ο Νέτο να αρχίσει να παίρνει περισσότερο χρόνο.

Μετά και από το σημερινό παιχνίδι και τον τρόπο που αγωνισθήκαμε στο πρώτο ημίχρονο είναι ξεκάθαρο ότι η καθυστέρηση της εκδίκασης της υπόθεσης της Λαμίας αποσκοπεί ξεκάθαρα στο να γεμίσει άγχος τους παίκτες μας ελπίζοντας στην στραβή αλλά και παράλληλα να διατηρήσει το ηθικό των παικτών της Λαμίας υψηλό. Φανταστείτε αν αύριο εκδικαζόταν η υπόθεση και η απόφαση έλεγε -6. Είναι κανείς σίγουρος ότι οι παίκτες της Λαμίας δεν θα γέμιζαν με απογοήτευση και δεν θα έχαναν την συγκέντρωση τους; Άλλωστε όταν ουσιαστικά περιμένεις μόλις ένα στραβοπάτημα του αντιπάλου σου τα πάντα παίζουν τον ρόλο. Για αυτό εκεί στην ΠΑΕ θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες  και να αποδοθεί δικαιοσύνη άμεσα!

Πολύ κατώτερος του αναμενομένου παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στα Τρίκαλα γνωρίζοντας οδυνηρή ήττα από την τοπική ομάδα. Άνευρη η ομάδα, χωρίς εμπνεύσεις στην επίθεση επέτρεψε τους αντιπάλους να κάνουν το παιχνίδι τους και να φθάσουν δίκαια στη νίκη. 

Όταν σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι μετά βίας έχεις καταφέρει να δημιουργήσεις 1-2 ευκαιρίες τότε τα λόγια είναι περιττά. Ο Κωστένογλου όχι μόνο δεν κατάφερε να διορθώσει τα προβλήματα που είχαν εντοπιστεί τις προηγούμενες αγωνιστικές αλλά με την τοποθέτηση του Ρ.Μπράβο στα αμυντικα χαφ η κατάσταση έγινε ακόμη χειρότερη. Τα μπακ και πάλι ήταν θεατές, ο Πίτου Γκαρσία χάθηκε προσπαθώντας να βοηθήσει στην αμυντική λειτουργία της ομάδος, ο Ίλιτς με το που βγήκε ο Τάτος περιορίστηκε αρκετά ενώ ο Καπνίδης και πάλι δεν μπόρεσε να κάνει αισθητή την παρουσία του. Τραγική η αντίδραση του Ταυλαρίδη που έδωσε την ευκαιρία στον διαιτητή να τον αποβάλει σε ένα χρονικό σημείο που θα μπορούσε να αντιστραφεί η κατάσταση. Μόνο ο Διούδης προσπάθησε να δείξει κάτι χωρίς όμως να βρει συμπαραστάτες στην προσπάθεια του.

Παρά την ανωτερότητα του αντιπάλου για πολλοστή φορά αντιμετωπίσαμε άκρως εχθρική διαιτησία. Ναι μεν ο ΑΡΗΣ θα έπρεπε και θα πρέπει σε όλα τα παιχνίδια να μπαίνει πιο δυνατά αλλά με διαιτησίες σαν τις σημερινές ακόμη και την μαχητικότητα που ζητάμε να δείξουν οι παίκτες μας είναι σε άμεση εξάρτηση με το πως μας σφυρίζουν. Πλέον τα κουμπιουτεράκια έχουν ξαναβγεί και το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην ένσταση κατά της Λαμίας. Φυσικά και ο Κωστένογλου θα πρέπει επιτέλους να αλλάξει κάποια πράγματα προς το καλύτερο και όχι απλά να εμμένει στα ίδια και στα ίδια με τον προκάτοχο του...

ΥΓ. Το να ζητάμε ευθύνες από τον Κωστένογλου τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι αστείο... Αν ψάχνουμε ευθύνες ας κοιταχτούμε επιτέλους στον καθρέφτη που επιτρέπουμε στον κάθε τυχάρπαστο να έρχεται στην ομάδα μας και να τον στηρίζουμε με λύσα μπας και τελικά καταφέρει να δείξει κάτι... Τα ίδια στο ποδόσφαιρο, τα ίδια και στο μπάσκετ. Δεν φέρνεις αποτελέσματα? ΑΝΤΕ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ!!!

Το φιλί της ζωής στην προσπάθεια της ανόδου έδωσε ο Μπράνα Ίλιτς στην τελευταία φάση του αγώνα χαρίζοντας τους πολύτιμους 3 βαθμούς στην ομάδα μας και μειώνοντας την διαφορά από τη Λαμία που έχασε επιτέλους βαθμούς! Μια ακόμη προβληματική εμφάνιση που ευτυχώς δεν αποδείχθηκε μοιραία αλλά θα πρέπει να αφυπνίσει άπαντες στην ομάδα ώστε να μην ξαναεπαναληφθεί στη συνέχεια.

14'' χρειάστηκαν περίπου για να φθάσει ο Ίλιτς μια ανάσα από το γκολ. Η ευκαιρία χάθηκε και όσο περνούσε ο χρόνος χανόταν και η ομάδα μας που αδυνατούσε να βρει τους τρόπους για να απειλήσει. Και πως θα μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό όταν για μια ομάδα που θέλει να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο και να πάρει οπωσδήποτε τη νίκη δεν είχε σε κανένα σημείο του αγώνα βοήθεια από τα 2 μπακ. Καράμπελας και Τζανακάκης τουλάχιστον επιθετικά δεν πρόσφεραν απολύτως τίποτα στην επιθετική λειτουργία της ομάδος όταν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο οι επελάσεις των μπακ είναι πολλές φορές αυτές που προσφέρουν το κάτι παραπάνω και ξεκλειδώνουν τις αντίπαλες άμυνες. Αν σε αυτό προσθέσουμε και την ανυπαρξία του Ρόβα στο χώρο του κέντρου αλλά και την σπατάλη του Πίτου Γκαρσία πίσω από το κέντρο τότε η εικόνα του ΑΡΗ φαντάζει λογική. Καμία βοήθεια από τις αλλαγές του Κωστένογλου με τον Καπνίδη στις ευκαιρίες που του δόθηκαν να διώχνει την μπάλα σε αμυντικός παρά να την στέλνει στα δίχτυα. Ο Τάτος και ο χρυσός σκόρερ Ίλιτς έμοιαζαν σαν την μοναδική απειλή της αντίπαλης εστίας αλλά και απελπιστικά μόνοι τους σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Πέρα από την ατομική απόδοση του κάθε παίκτη ξεχωριστά κάποια στιγμή θα πρέπει επιτέλους και ο Κωστένογλου να κάνει αυτό που δεν έκανε ο προκάτοχος του και να αλλάξει τον τρόπο προσέγγισης των παιχνιδιών. Ναι ο ΑΡΗΣ έχει την ποιότητα που δεν έχουν οι άλλες οι ομάδες, ναι το στρωτό ποδόσφαιρο με την μπάλα κάτω είναι ιδανικό αλλά το αποτέλεσμα δείχνει ότι όσο και αν έχουμε προσπαθήσει να παίξουμε ορθολογικά οι φορές που το έχουμε πετύχει είναι ελάχιστες. Καιρός να το αλλάξουμε αυτό και να δούμε περισσότερες βαθειές μπαλιές και τρεξίματα. Σίγουρα σε σχέση με την κουραστική και ανούσια κυκλοφορία της μπάλας στον χώρο του κέντρου που βλέπουμε ως τώρα το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο.

Ανεξάρτητα από το πως ήρθε η νίκη δεν παύει αυτοί οι 3 βαθμοί να είναι καθοριστικότατοι για τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Ιδίως όταν βλέπουμε ότι και οι αντίπαλοι μας χάνουν βαθμούς εκεί που δεν το περιμένουμε. Αυτό όμως που προέχει είναι εμείς να βρούμε τα πατήματα μας στο γήπεδο και να μην πρέπει να μας βγαίνει η ψυχή για να πάρουμε τους 3 βαθμούς. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που μεγάλη μερίδα του κόσμου του ΑΡΗ(όπως και εμείς μέσα από το PlanetARIS.gr) δεν ασχολούμαστε ιδιαίτερα με την υπόθεση της Λαμίας. Όχι ότι δεν πρέπει να κυνηγήσουμε το δίκαιο και την αφαίρεση βαθμών με όλες τις δυνάμεις μας αλλά αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η ομάδα μας κάθε αγωνιστική μέχρι το τέλος να κερδίζει!

ΥΓ. Με τον ΑΡΗ να τον αισθανόμαστε ως την μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου τις περισσότερες φορές δεν μας βγαίνει να ασχολούμαστε με το εκάστοτε χωριό που αντιμετωπίζουμε. Όταν όμως βλέπεις αυτή την αηδία και το πόσο "ματώνουν" οι αντίπαλοι με μοναδικό σκοπό όχι να κερδίσουν αλλά για να σου κάνουν τη ζημιά τότε κάτι γκολάκια σαν τα σημερινά τα απολαμβάνουμε ακόμη περισσότερο. Έτσι στο τέλος  για να τσούζει ακόμη περισσότερο!

Την επίσημη ανακοίνωση της ΠΑΕ ΑΡΗΣ για την πρόσληψη του νέου προπονητή αναμένουμε μέσα στο Σαββατοκύριακο, με τον Νίκο Αναστόπουλο όπως ήταν αναμενόμενο να αποτελεί και τυπικά παρελθόν. Ένα διαζύγιο που καθυστέρησε πάρα πολύ, μια αλλαγή που ήταν επιβεβλημένη εδώ και αρκετές αγωνιστικές και πλέον αυτό που απομένει είναι να φανεί αν ο νέος προπονητής μπορεί να αλλάξει την ψυχολογία και την εικόνα της ομάδος αλλά και αν φυσικά ο ΑΡΗΣ μας προλαβαίνει το τραίνο της ανόδου παρά αυτό το -8.

Δέλλας, Ελευθερόπουλος, Βοσνιάδης και Μιλίνκοβιτς είναι τα ονόματα που ακούγονται με τον Ελευθερόπουλο να παρουσιάζεται ως "κλεισμένος" μετά το "ναυάγιο" με τον Δέλλα που ήταν η πρώτη επιλογή. Ας περιμένουμε μέχρι να επιβεβαιωθούν τα ρεπορτάζ γιατί στον ΑΡΗ οι ειδήσεις και τα δεδομένα αλλάζουν από λεπτό προς λεπτό. Όποιος όμως και αν έρθει θα πρέπει να αισθάνεται ιδιαίτερα τυχερός μιας και το έργο του θα είναι αρκετά εύκολο. Μπορεί ο στόχος της ανόδου αυτή τη στιγμή με το -8 να μοιάζει δύσκολος να επιτευχθεί αλλά η δουλειά του νέου προπονητή σε πρώτη φάση τουλάχιστον θα κριθεί από την εικόνα της ομάδος. Ο συμπαθής(εκτός γηπέδων) Νίκος Αναστόπουλος κατάφερε να ρίξει τόσο χαμηλά τον πήχη αυτής της ομάδος,  "ευνουχίζοντας" με τον τρόπο του αυτό το πολύ καλό ρόστερ για την κατηγορία κάνοντας το έργο του επόμενου προπονητή πολύ εύκολο. Όποιος και αν έρθει μόνο να βελτιώσει μπορεί αυτή την ομάδα γιατί το να δούμε κάτι χειρότερο με αυτούς τους παίκτες μοιάζει αδύνατο. Οπότε θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι η ομάδα θα βελτιωθεί. Το αν θα καταφέρει να καλύψει την διαφορά έχει να κάνει και με άλλες παραμέτρους όπου εκεί λόγο έχει περισσότερο ο Καρυπίδης παρά ο νέος προπονητής. Ας κάνει η δική μας ομάδα αυτό που πρέπει πάνω στο χορτάρι και ύστερα ας αρχίσουμε να κοιτάμε και δεξιά αριστερά. 

Μπορεί να γινόμαστε κουραστικοί με την αναδρομή στο παρελθόν αλλά θα πρέπει κάποιοι στιγμή όλοι μας να καταλάβουμε το ιστορικό έγκλημα που έγινε όταν συνΑρειανοί μας έκαναν αγώνες για να ρίξουν την ομάδα στην Γ Εθνική.  Όχι γιατί θα πρέπει να τους δείχνουμε με το δάχτυλο και να ξεσπάμε προς συγκεκριμένη κατεύθυνση σε κάθε στραβή αλλά για να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Γιατί δυστυχώς στον ΑΡΗ όπως τον έχουμε καταντήσει το σενάριο σε καμιά δεκαετία(ίσως και παραπάνω) να ξαναπαρουσιαστεί η διαγραφή χρεών μέσω διάλυσης, συγχώνευσης με άλλη ομάδα και τα συναφή δεν μου μοιάζει και πολύ φανταστικό. Διαβάζοντας λοιπόν τα ονόματα των υποψήφιων προπονητών για τη θέση του Αναστόπουλου αλλά και συνυπολογίζοντας όλους όσους πέρασαν από την ομάδα από ην στιγμή που ξεκίνησε αυτό το καταραμένο "restart" αυτό που καταλαβαίνω είναι παλεύουμε για να φτιάξουμε έναν ΑΡΗ που είχαμε και δεν μας έκανε. Όχι έναν ΑΡΗ φιλόδοξο, πρωταγωνιστή αλλά έναν ΑΡΗ survivor με κάποιες χρονιές φωτοβολίδες που γρήγορα σβήνουν. Αυτό ήταν το πλάνο άραγε?

ΥΓ. Τρίτη χρονιά σε αυτόν τον Γολγοθά και η μόνη κίνηση όλα αυτά τα χρόνια που σου έδινε ελπίδα  ότι πάει να γίνει κάτι καλό στο μέλλον ήταν αυτή του Τοπαλίδη. Όλα τα υπόλοιπα, τα ίδια και τα ίδια...