Άλλους 3 βαθμούς πρόσθεσε η αγαπημένη μας ομάδα με το σημερινό εντυπωσιακό 5-2 κόντρα στον Παναιγιάλειο φθάνοντας ακόμη πιο κοντά στην εξασφάλιση της ανόδου και μαθηματικά! Αν και από το ξεκίνημα ήταν φανερό ότι δεν πατούσαμε καλά αμυντικά, η διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες ήταν εμφανής με αποτέλεσμα αυτό  το τελικό 5-2 να αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό την εικόνα του αγώνα.

Από τα πρώτα λεπτά του αγώνα ήταν φανερό ότι ο ΑΡΗΣ δεν είχε την διάθεση να πετάξει βαθμούς στον σημερινό αγώνα.  Η ομάδα μπήκε με ξεκάθαρο επιθετικό προσανατολισμό, κυνήγησε από νωρίς το γκολ και κατάφερε να πετύχει στο 25' χάρη στον πολύ δραστήριο και σήμερα Πλατέλλα.  Το κενό του Δεληζήση όμως είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχουν αρκετά κενά στην άμυνα μας με τον Παναιγιάλειο σε μια τυχερή φάση να καταφέρνει να κάνει το 1-1 ελάχιστα λεπτά πριν το 45'. Η ισοφάριση αν και έφερε εκνευρισμό στην κερκίδα δεν πτόησε τους παίκτες του Δ.Σπανού.  Ο Διαμαντόπουλος εκμεταλλεύτηκε την σέντρα του Τζανακάκη και με πλασέ έδωσε και πάλι το προβάδισμα. Λίγα λεπτά αργότερα ο Μπαργκάν που είχε περάσει νωρίτερα στο παιχνίδι με εξαιρετική εκτέλεση φάουλ έδωσε έναν αέρα 2  τερμάτων. Μια διαφορά τερμάτων που δεν κράτησε και πολύ μιας και με μια αντεπίθεση οι παίκτες του Παναιγιάλειου κατάφεραν να μειώσουν σε 3-2 και να μας αγχώσουν προσωρινά.  Η ομάδα όμως ήταν αποφασισμένη να πάρει το τρίποντο, συνέχισε να απειλεί και κατάφερε με ωραίο τελείωμα στην κίνηση ο Διαμαντόπουλος  να στείλει την μπάλα στα δίχτυα μετά από ασιστ του Μπαργκάν που επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις. Το κερασάκι στην τούρτα έβαλε ο Κανακούδης με ένα εντυπωσιακό σουτ έξω από την μεγάλη περιοχή κάνοντας το τελικό 5-2.

Η εμπιστοσύνη που εμπνέει η ομάδα του Δ.Σπανού μας κάνει να αισθανόμαστε άνετοι όσο αφορά την εξασφάλιση της ανόδου. Σύντομα όπως όλα δείχνουν αυτή η περιπέτεια θα ολοκληρωθεί . Όσο θα φθάνουμε προς το τέλος η συζήτηση για την επόμενη χρονιά θα φουντώνει. Το δεδομένο είναι ένα και αυτό θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο στο μυαλό του κ.Καρυπίδη.  Ο ΑΡΗΣ δεν γίνεται να επιστρέψει ως κομπάρσος στην σουπερλίγκα. Ιδίως όταν το επίπεδο του πρωταθλήματος είναι τόσο χαμηλό. Οπότε όλες οι συμφωνίες αλλά και ο σχεδιασμός που θα ακολουθήσει θα πρέπει να έχουν αυτό το δεδομένο ως βάση και τίποτα λιγότερο από αυτό.  Γιατί ΑΡΗ μου δεν γίνεται αλλιώς!

ΥΓ.  Ακόμη έχουμε κάμποσες αγωνιστικές μπροστά μας και ήδη η συζήτηση για προπονητές, τεχνικούς διευθυντές και παίκτες έχει αρχίσει και κουράζει.  Από την αρχή ήταν γνωστό ότι αυτή η  ομάδα στήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις της  Football League. Το αν θα ενισχυθεί η φετινή η ομάδα σε σημαντικό βαθμό ώστε να δείξει ένα πολύ πιο δυνατό πρόσωπο του χρόνου ή θα στηθεί σχεδόν από το μηδέν μια νέα δυνατή ομάδα, ελάχιστη σημασία έχει. Αυτό που μετράει είναι του χρόνου η επιστροφή μας στην σουπερλίγκα να είναι με έναν ΑΡΗ όπως τον μάθαμε από μικρά παιδιά και ακόμη πιο δυνατό!

Ούτε σήμερα κατάφερε να κλείσει την κακή παρένθεση που άνοιξε με τον ΟΦΗ και μετά από τις 7 συνεχόμενες συνέχισε με 2 διαδοχικές ισοπαλίες. Η ομάδα μας κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο ήταν αρκετά καλή απέναντι σε έναν μαχητικό Παναιγιάλειο, κυνήγησε το γκολ αλλά τελικά έμεινε με περιπετειώδη τρόπο στο 0-0.  Καθοριστικό στην εξέλιξη του παιχνιδιού ήταν το καθαρό πέναλτι που δεν δόθηκε υπερ μας στο Β ημίχρονο δίνοντας συνέχεια στις κραυγαλέες λανθασμένες αποφάσεις των διαιτητών  που καλύπτονται από την ως τώρα καλή πορεία της ομάδος.

Κακιά συνήθεια έχει γίνει στην ομάδα να μπαίνει χαλαρή στο παιχνίδι και να αφήνει το μεγαλύτερο μέρος του πρώτου ημιχρόνου να περνάει χωρίς ο αντίπαλος να νιώθει την πίεση μας. Από την αρχή είχαμε την κατοχή αλλά πέρα από κάποιες ενέργειες του Μπαργκάν και του Πλατέλλα η ομάδα δύσκολα γινόταν απειλητική. Στην επανάληψη όμως αυτή η εικόνα άλλαξε. Η είσοδος του κεφάτου Ντούνη στη θέση του τραυματία(?) Μπαργκάν βοήθησε την ομάδα να ανεβάσει την πίεση της και περίπου 20' να εγκλωβίσει τον αντίπαλο της . Αλλεπάλληλες χαμένες ευκαιρίες που έδειχναν ότι αργά ή γρήγορα η μπάλα θα κατέληγε στα δίχτυα χωρίς όμως τελικά να τα καταφέρουμε. Αποκορύφωμα της πίεσης του ΑΡΗ ήταν το δοκάρι του Πλατέλλα από εκτέλεση φάουλ αλλά και το αγκάλιασμα πέναλτι που δεν δόθηκε από τον διαιτητή. Για πρώτη φορά φέτος είδαμε και σημάδια κούρασης στο τέλος. Συνήθως η δική μας ομάδα ήταν αυτή που άντεχε στο τέλος και πίεζε τον αντίπαλο. Σήμερα όμως από το 80΄ και μετά είδαμε τον Παναιγιάλειο να έχει περισσότερες δυνάμεις και κυνηγάει το γκολ μέχρι το τέλος. Ένα γκολ που λόγω της εγκληματικής έλλειψης συγκέντρωσης ολόκληρης της ομάδος μας λίγο έλειψε να δεχθούμε σε 2 πολύ επικίνδυνες αντεπιθέσεις. Ίσως να έπρεπε ο Δ.Σπανός να φρεσκάρει την ομάδα νωρίτερα.

Μπορεί σήμερα να χάθηκαν άλλοι 2 βαθμοί αλλά ο ΑΡΗΣ μας συνεχίζει να βρίσκεται στην πρώτη θέση και με μια διαφορά ασφαλείας από την 3η θέση.  Αυτά τα 2 αρνητικά αποτελέσματα  και οι ημέρες χαλάρωσης που ακολουθούν αποτελούν την ιδανική αφορμή για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα και φυσικά να ενισχυθεί η ομάδα. Η ομάδα παραμένει στη θέση του οδηγού στην κούρσα της ανόδου και έτσι θα πρέπει πάση θυσία να συνεχίσει.

Με το δεξί μπήκε στις επίσημες υποχρεώσεις της η αγαπημένη μας ομάδα κερδίζοντας με 0-1 τον Παναιγιάλειο .   3 βαθμοί που μας δίνουν ξεκάθαρο προβάδισμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου μετά το Χ στην άλλη αναμέτρηση του ομίλου μας. Μια νίκη που παρά την μέτρια εμφάνιση φέρνει έναν αέρα αισιοδοξίας ενόψει της μάχης της ανόδου που είναι και ο μεγάλος μας στόχος.

Ένα ανούσιο παιχνίδι χωρίς ευκαιρίες είδαμε στο πρώτο μέρος και από τις δύο ομάδες που έτρεχαν πάνω κάτω στο γήπεδο χωρίς να μπορούν να δημιουργήσουν κάτι. Στην επανάληψη και μετά την είσοδο του Πλατέλλα η ομάδα βελτιώθηκε και κατάφερε να σκοράρει με τον βραχύσωμο παίκτη να κάνει ένα εξαιρετικό ντεμπούτο δικαιολογώντας τον ενθουσιασμό που προκάλεσε το άκουσμα της μεταγραφής του. Κατά τα άλλα η ομάδα έδειξε να έχει αντοχές, δύναμη, τρεξίματα και διάθεση αλλά και πάρα πολλά προβλήματα στον τομέα της επιθετικής ανάπτυξης. Εκεί οπού οι εμπνεύσεις απουσίαζαν και μόνο  η πίεση μας και τα λάθη των αντιπάλων μας  έδιναν την ευκαιρία να γίνουμε απειλητικοί.

Η ομάδα δεν εντυπωσίασε αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν μόλις το πρώτο παιχνίδι. Ο Παναιγιάλειος μπορεί να μην είναι καμία ομάδα φόβητρο αλλά δεν παύει να είναι ομάδα της FootballLeagueπου θα αντιμετωπίσουμε στο πρωτάθλημα. Πιθανόν στα παιχνίδια πρωταθλήματος όπου θα υπάρχει περισσότερη σκοπιμότητα τα πράγματα να είναι και πιο δύσκολα. Από την άλλη όμως υπάρχει το περιθώριο χρόνου η ομάδα να βελτιωθεί, να βρει κάποιους αυτοματισμούς στην επίθεση και να παρουσιαστεί πανέτοιμη όταν ξεκινήσει αυτό το δύσμοιρο πρωτάθλημα της Football League.

ΥΓ. Εξαιρετικές οι νέες φανέλες ! Άρεσαν πολύ!

Πρεμιέρα στις επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις για την αγαπημένη μας ομάδα όπου σήμερα στις 20.30 αντιμετωπίζει την ομάδα του Παναιγιάλειου για το θεσμό του κυπέλλου! Ένα παιχνίδι ξεχωριστής σημασίας μιας και από σήμερα θα πρέπει το σύνολο που έστησε ο Π.Μυροφορίδης, υπό τις οδηγίες του Δ.Σπανού να δικαιολογήσουν την αισιοδοξία του καλοκαιριού παίρνοντας την πρώτη νίκη της χρονιάς.

Όπως  σε όλα τα φιλικά που δώσαμε στην προετοιμασία όπου δεν είχαμε εικόνα  όσο και στο φιλικό  με τη Βέροια που παρακολουθήσαμε στο Κλ.Βικελίδης είχαμε επισημάνει ότι τα φιλικά παιχνίδια δεν μπορούν να ληφθούν ως σοβαρό κριτήριο για όλους εμάς. Ναι μεν ο προπονητής κάνει τις δοκιμές του και βλέπει αυτά που θέλει να δει αλλά η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω δεν έχει καμία απολύτως σχέση με ένα πραγματικό παιχνίδι. Η έλλειψη σκοπιμότητας, οι πολλές δοκιμές(και αλλαγές)  και η προφύλαξη των παικτών από τους τραυματισμούς είναι μερικά από αυτά που συμβαίνουν στα φιλικά σε αντίθεση με τα επίσημα παιχνίδια.  Έτσι λοιπόν από τους παίκτες του Δ.Σπανού περιμένουμε να δούμε την δίψα για διάκριση , την μαχητικότητα και όλα αυτά τα στοιχεία που θα είναι ικανά να μας πείσουν ότι ο φετινός ΑΡΗΣ μπορεί να πετύχει εκεί που απέτυχε ο περσινός.

Το περιθώριο για πειράματα και δοκιμές δεν υπάρχει και ο ΑΡΗΣ σε αυτά τα χρόνια μακριά από την σουπερλίγκα ουσιαστικά παίζει την ίδια του την ύπαρξη. Καλή η όλη θεωρία περί διαφορετικής φιλοσοφίας και του στησίματος μιας ομάδος στα μέτρα της FootballLeagueπου θα είναι ικανή να πάρει την άνοδο, αρκεί φυσικά να μην μείνει μια απλή θεωρία… Ας γίνει λοιπόν η καλή αρχή σήμερα για να φτιαχτούμε λίγο παραπάνω ενόψει Μπόκα και της έναρξης του πρωταθλήματος, όποτε και αν ξεκινήσει…

Με ένα εξαιρετικό σουτ μετά από πολύ ωραία ασίστ του Μπούρμπου ο Καπνίδης για ακόμη μια φορά λύτρωσε την ομάδα μας οδηγώντας μας στη νίκη σε ένα παιχνίδι με ελάχιστες ευκαιρίες και μια ανούσια υπεροχή για την ομάδα μας. 3 βαθμοί που μας κρατάνε ζωντανούς στο παιχνίδι της ανόδου ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή οι αντίπαλοι μας θα στραβοπατήσουν και εμείς θα προσπεράσουμε. 

Ούτε σήμερα μπορέσαμε να δούμε έναν ΑΡΗ όπως το θέλαμε που θα κυριαρχεί από το ξεκίνημα στο παιχνίδι και θα κλείνει τον αντίπαλο στην εστία. Με τους περισσότερους παίκτες να δείχνουν  μια διστακτικότητα και νευρικότητα ακόμη και στις πιο απλές ενέργειες τους το πρώτο ημίχρονο πέρασε χωρίς ούτε μια αξιόλογη ευκαιρία. Ανύπαρκτο κέντρο, επιπόλαια λάθη, χωρίς εμπνεύσεις και ταχύτητα στην επίθεση... Στην επανάληψη ο ρυθμός του αγώνα έγινε πιο γρήγορος και αυτός φάνηκε να μας βοηθάει. Η είσοδος του Καπνίδη έκανε πιο επιθετική την ομάδα και μόλις 8 λεπτά  μετά το σφύριγμα για την σέντρα του Β ημιχρόνου ο Μπούρμπος έβγαλε μια πολύ έξυπνη πάσα στον Καπνίδη δίνοντας του την ευκαιρία με ένα εξαιρετικό σουτ να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Ένα γκολ που έδωσε έναν αέρα στους παίκτες αλλά δεν ήταν αρκετό για να διώξει το άγχος τελείως. Ο Καπνίδης λίγο έλειψε να πετύχει και δεύτερο γκολ με κεφαλιά στο 81΄ενώ λίγα λεπτά αργότερα και ο Νέτο με εντυπωσιακό χτύπημα φάουλ άγγιξε το γκολ. Το 0-1 ήταν το τελικό σκορ γεμίζοντας μας με ανακούφιση. Πάντως θα πρέπει κάποια στιγμή ο Κωστένογλου να κρατήσει κάποια από τα θετικά στοιχεία που βγαίνουν ανά παιχνίδια και να προσπαθήσει από την αρχή τον ΑΡΗ να τον κάνει πιο επιθετικό. Ως τώρα ο Καπνίδης όταν δεν είναι μόνος του στην επίθεση αλλά έχει κοντά του και τον Ίλιτς δείχνει πιο αποτελεσματικός. Ενώ βλέποντας τον Ρόβα για ακόμη μια φορά να είναι σκιά του εαυτού του και τον Πίτου Γκαρσία να μην έχει αντοχές ίσως να πρέπει και ο Νέτο να αρχίσει να παίρνει περισσότερο χρόνο.

Μετά και από το σημερινό παιχνίδι και τον τρόπο που αγωνισθήκαμε στο πρώτο ημίχρονο είναι ξεκάθαρο ότι η καθυστέρηση της εκδίκασης της υπόθεσης της Λαμίας αποσκοπεί ξεκάθαρα στο να γεμίσει άγχος τους παίκτες μας ελπίζοντας στην στραβή αλλά και παράλληλα να διατηρήσει το ηθικό των παικτών της Λαμίας υψηλό. Φανταστείτε αν αύριο εκδικαζόταν η υπόθεση και η απόφαση έλεγε -6. Είναι κανείς σίγουρος ότι οι παίκτες της Λαμίας δεν θα γέμιζαν με απογοήτευση και δεν θα έχαναν την συγκέντρωση τους; Άλλωστε όταν ουσιαστικά περιμένεις μόλις ένα στραβοπάτημα του αντιπάλου σου τα πάντα παίζουν τον ρόλο. Για αυτό εκεί στην ΠΑΕ θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες  και να αποδοθεί δικαιοσύνη άμεσα!

Επιστροφή στις νίκες για την αγαπημένη μας ομάδα που κατάφερε να ξεπεράσει το σοκ της προηγούμενης αγωνιστικής, το τσουχτερό κρύο, τον κακό αγωνιστικό χώρο και να πάρει τελικά τους 3 βαθμούς. Μια νίκη που ναι μεν μας κρατάει κοντά στην κορυφή αλλά δεν καλύπτει τα σημαντικά αγωνιστικά προβλήματα που για ακόμη μια φορά έκαναν την εμφάνιση τους.

Με τον Τζιμπούρ να ξεκινάει βασικός σε έναν ελεύθερο ρόλο πίσω από τους επιθετικούς, ο ΑΡΗΣ είχε την κυριαρχία στον χώρο του κέντρου και προσπάθησε να κυνηγήσει το γκολ. Παρόλα αυτά όποτε φθάναμε κοντά στην αντίπαλη εστία η τελική προσπάθεια από τους παίκτες μας ήταν τραγική.  Και αφού με τις οργανωμένες επιθέσεις δεν γινόταν δουλειά σε μια αναταραχή μέσα στην μεγάλη περιοχή του Παναιγιάλειου μετά από στημένο ο Καράμπελας βρήκε την ευκαιρία και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Σε εκείνο το σημείο ακριβώς φάνηκαν ξεκάθαρα σχεδόν όλα τα αγωνιστικά προβλήματα της ομάδος. Από την μια η περίεργη φιλοσοφία του προπονητή που σέβεται(και φοβάται) υπερβολικά τους αντιπάλους με αποτέλεσμα να οπισθοχωρούμε να τους δίνουμε χώρους  και από την άλλη η τραγική άμυνα μας που από το πουθενά "δημιουργεί" φάσεις για γκολ... Ο Διούδης έμεινε για ακόμη μια φορά εκτεθειμένος και το 1-1 μας πάγωσε ακόμη πιο πολύ. Στο δεύτερο ημίχρονο με την αναγκαστική αλλαγή του Τζεμπούρ και το σκορ στο 1-1 δεν είδαμε τον ΑΡΗ να πιέζει όσο θα περιμέναμε.  Ακόμη όμως και έτσι το άστρο του Καπνίδη έλαμψε και χάρη σε μια δική του ενέργεια η μπάλα στρώθηκε στον Μιλούνοβιτς που έκανε το τελικό 2-1.  Τα τελευταία λεπτά με τους παίκτες μας να καθυστερούν και να διώχνουν την μπάλα με κάθε τρόπο ήταν άλλη μια απόδειξη ότι κάτι δεν λειτουργεί σωστά στην ομάδα.

Η νίκη και οι 3 βαθμοί είναι αυτό που μετράνε αλλά δεν γίνεται να κλείνουμε τα μάτια στα εξώφθαλμα αγωνιστικά προβλήματα . Ανύπαρκτη άμυνα και αμυντικά χαφ και μια  προσέγγιση του αγώνα που μόνο ΑΡΗ δεν θυμίζει. Αν δεν πιστεύεις εσύ ο ίδιος ότι είσαι η καλύτερη  και δυνατότερη ομάδα της κατηγορίας  και δεν παλεύεις σε κάθε αγωνιστική για να το αποδείξεις τότε σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να σε φοβηθεί ο αντίπαλος και όλοι αντί να προσέχουν να μη διασυρθούν θα ανυπομονούν για την μεγάλη ευκαιρία να λάμψουν κόντρα στον ΑΡΗ. Όσο για τη διοίκηση... μεταγραφές χθές...

ΥΓ. Ήρωες στην κερκίδα!