Μετά την ανακοίνωση-απάντηση στις αστειότητες των συμπολιτών που βρήκαν σημείο επαφής στις διαιτητικές αδικίες ήρθε η στιγμή και η ομάδα να δώσει την απάντηση της πάνω στο παρκέ. Εκεί όπου δεν θα πρέπει να επαναλάβει τα λάθη της αναμέτρησης της Τετάρτης και να  πάρει τη νίκη που τόσο εύκολα έδειξε ότι μπορούσε να είχε πάρει. Ρεσιτάλ γραφικότητας από τους συμπολίτες που σύντομα όμως αναμένεται να προσγειωθούν σε μια σκληρή πραγματικότητα που θα έχει να κάνει με την επιβίωση τους στην BasketLeagueκαι όχι απλά σε μια νίκη άνευ ουσίας.

Τα νεκρά διαστήματα στην επίθεση, η χαλαρότητα στην άμυνα και η γενικότερη έλλειψη συγκέντρωσης στα κρίσιμα σημεία ήταν αυτά που χάρισαν τη νίκη στον Ηρακλή.  Αναμφίβολα  η ομάδα έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης αλλά όταν με έναν Ντραγκίσεβιτς, έναν Μποχωρίδη για ένα ημίχρονο  και κάποια ξεσπάσματα του Γκετσεβίτσιους είχες το προβάδισμα σχεδόν σε όλο το παιχνίδι τότε ακόμη και 1-2 πράγματα βελτίωσης που μπορείς να πετύχεις μέσα σε ελάχιστες προπονήσεις πιθανόν να είναι  αρκετά.  Ο Τάλτον θα πρέπει να φανεί πιο συνεπής και να βοηθήσει τους συμπαίκτες του.  Δεν ήταν μόνο το λάθος στην τελευταία φάση αλλά γενικότερα μοιάζει ως τώρα εκτός ρυθμού. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Φλιώνη που θα  έπρεπε αυτές τις ευκαιρίες να τις αρπάζει από τα μαλλιά. Άλλωστε αν ο ΑΡΗΣ κάποια στιγμή βρει  έναν ξένο να «καλύψει» σωστά αυτή τη θέση τότε ο χρόνος του θα περιοριστεί σημαντικά. Πέρα όμως από τους 2 πόιντ γκαρντ περιμένουμε και από τους Μιλόσεβιτς και Γκάγκιτς να δείξουν το καλό τους πρόσωπο. Στα πρώτα 2 παιχνίδια δεν  έχουν προσφέρει τις αναμενόμενες βοήθειες και αυτό πρέπει να αλλάξει.   Το γεμάτο Ιβανώφειο   θα παίξει ως ένα σημείο το ρόλο του αλλά οι παίκτες μας είναι αρκετά έμπειροι για να μασήσουν από έδρες και το πιο πιθανό είναι οι άπειροι παίκτες του Ηρακλή να ξαφνιαστούν και να αγχωθούν με την μαζική παρουσία του κόσμου.  Αρκεί η διαιτησία να μην παρασυρθεί και να σταθεί στο ύψος της κάτι που δεν το έκανε στα προηγούμενα παιχνίδια…

Οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου κατάλαβαν ότι αδίκησαν τους εαυτούς τους και δεν δείχνουν διατεθειμένοι να δωρίσουν και πάλι τη νίκη στον Ηρακλή. Άλλωστε με αυτόν τον Ηρακλή που είδαμε την Τετάρτη λίγη παραπάνω προσπάθεια και συγκέντρωση φαντάζουν αρκετά για να έχουμε ένα εύκολο απόγευμα αφήνοντας τους συμπολίτες να ασχοληθούν στη συνέχεια με τους πραγματικούς τους στόχους… αρκετά με τις ευγένειες  ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου, πάμε για το διπλό!

ΥΓ. Μια ανάσα από την επιστροφή στην ομάδα μας ο Γιάνκοβιτς! Σπουδαία κίνηση που αν ολοκληρωθεί θα μιλάμε για διαφορετικούς στόχους παρά τις όποιες εμφανείς αδυναμίες.

ΥΓ2. Κρίμα για τον Ηρακλή που ζήλεψε τη «δόξα» του μπάογκ και έβγαλε αυτή την ανακοίνωση μετά μάλιστα από νίκη χάρη σε διαιτητικά λάθη. Ελπίζω να καταλάβουν ότι  κάποια στιγμή ότι και αυτοί είναι θύματα της «εξυγίανσης».

ΥΓ3. Και από την ΚΑΕ Ολυμπιακός κλάπηκαν χρήματα. Δεν θα μας τα ζαλίσετε τώρα όπως έγινε με την περίπτωση της ΠΑΕ;

Χέρι χέρι στην αφέλεια πηγαίνει ο ποδοσφαιρικός με τον μπασκετικό ΑΡΗ… Και αν την Κυριακή στο ντέρμπι με τον μπάογκ αποφύγαμε την αυτοκτονία σήμερα οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου ολοκλήρωσαν την αδικία εις βάρος των εαυτών τους δωρίζοντας στον Ηρακλή τη νίκη πρόκριση. Και όταν λέμε στον Ηρακλή, εννοούμε σε μια ομάδα που απουσίαζε από την μεγάλη κατηγορία εδώ και 10 χρόνια περίπου και η μοναδική σταθερά στο παιχνίδι της ήταν ένας παίκτης με τρομερή ευστοχία στις βολές.

Από τα πρώτα λεπτά φάνηκε ότι υπήρχε η διαφορά ποιότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες και με τους Μποχωρίδη και Ντραγκίσεβιτς μπροστάρηδες στο σκοράρισμα πήραμε κεφάλι στο σκορ. Παρόλα αυτά γρήγορα στο πρώτο δεκάλεπτο φάνηκε ότι υπήρχε πρόβλημα συγκέντρωσης με μια αδικαιολόγητη χαλαρότητα να κάνει την εμφάνιση της. Πιθανόν η ευκολία με την οποία διατηρούσε το προβάδισμα ο ΑΡΗΣ μας και το άναρχο και κακό αγωνιστικό στυλ των αντιπάλων μεταφράστηκε σε εφησυχασμό και ακόμη και όταν προηγηθήκαμε με +10 δεν μπορέσαμε να κλειδώσουμε τη νίκη. Ο Γκετσεβίτσιους ήταν ο παίκτης που έδωσε το κάτι παραπάνω στο Β ημίχρονο γέρνοντας την πλάστιγγα προς την πλευρά μας αλλά τα πολλά ανόητα λάθη και η εκνευριστική αστοχία της συντριπτικής πλειοψηφίας των παικτών μας επέτρεπε στον Ηρακλή να είναι κοντά στο σκορ. Μέχρι το τραγικό τέταρτο δεκάλεπτο όπου ο ΑΡΗΣ εξάντλησε την αφέλεια του και σε συνδυασμό με την ευκολία με την οποία χάριζαν τις βολές στον Ηρακλή οι διαιτητές ήρθε η ήττα. Ωστόσο για να φθάσουμε στο σημείο να ασχολούμαστε με τα σφυρίγματα των διαιτητών έπρεπε διαδοχικά ο Μποχωρίδης να έχει πεισμώσει ότι με το ζόρι αυτός πρέπει να "καθαρίσει" το παιχνίδι και να κάνει την μια κακή επιλογή μετά την άλλη… ο Ντραγκίσεβιτς που ήταν με διαφορά ο κορυφαίος να μένει μέσα στο παιχνίδι με 4 φάουλ 3'30'' πριν το τέλος και ενώ ήμασταν στο +6 και να αποβάλλεται…   ο Φλιώνης στο +3 ελάχιστα δεύτερα πριν τη λήξη να αποφασίζει να σουτάρει στα 7΄΄ της επίθεσης αρκετά βιαστικά αλλά και να κάνει στη συνέχεια μόλις σε λίγα δεύτερα της τελευταίας επίθεσης με το περνάει το κέντρο ο παίκτης του Ηρακλή… και το αποκορύφωμα της αφέλειας ήταν το λάθος του ανύπαρκτου σήμερα Τάλτον στην αλλαγή από τα πλάγια που οδήγησε στο κλέψιμο και στις νικητήριες βολές του Ηρακλή. Φυσικά στα 3.8'' με την τρόπο που λειτουργούσε πνευματικά αυτή η ομάδα δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο από μια μακρινή πάσα που σε καμία περίπτωση δεν προσφερόταν για μια σοβαρή προσπάθεια. Πολλά μαζεμένα λάθη τόσο από τους παίκτες όσο και από το τεχνικό τιμ. Και όλα αυτά απέναντι σε έναν κάκιστο Ηρακλή που για 40' δεν έβγαλε ούτε ένα σύστημα και δεν ήξερε κανείς τι ήταν αυτό που προσπαθούσε να κάνει πάνω στο παρκέ. Και όμως καταφέραμε και χάσαμε…

Πολλές δικαιολογίες υπάρχουν για το σημερινό ναυάγιο που όλοι μας τις αναγνωρίζουμε αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει παίκτες, προπονητής και διοίκηση να προσπεράσουν έτσι απλά την σημερινή ήττα. Πολύ νωρίς για αφορισμούς και συμπεράσματα αλλά όταν χάνεις με αυτόν τον τρόπο από έναν ανύπαρκτο Ηρακλή που απουσίαζε από την μεγάλη κατηγορία εδώ και χρόνο το ελάχιστο που πρέπει να κάνεις ως ομάδα είναι να προβληματιστείς έντονα και να ψάξεις να βρεις το τι ακριβώς έφταιξε… και ένα δικό σου παιχνίδι το έχασες μόνος σου. Είπαμε ρε ΑΡΗ να τους καλωσορίσεις με τον τρόπο σου… όχι να τους κάνεις δώρο τη νίκη.

ΥΓ. Φίλε Λευτέρη… όλοι μας θέλουμε να σε δούμε να μεγαλουργείς με την φανέλα του ΑΡΗ και να μας χαρίζεις σπουδαίες νίκες. Πέρσι ήταν έγκλημα που πήγαν να σου φορτώσουν με το ζόρι τον ρόλο του ηγέτη της ομάδος και κατά συνέπεια μεγάλο μερίδιο της αποτυχίας. Φέτος φαίνεται να προσπαθείς να κάνεις το ίδιο ακριβώς λάθος αλλά από μόνος σου αυτή τη φορά…

ΥΓ2. Από τις ανακοινώσεις των μεταγραφών για 2 παίκτες είχαμε τις επιφυλάξεις μας και ως τώρα δυστυχώς επιβεβαιώνονται. Και αν για τον Μόρις η μετάβαση από το Αμερικάνικο στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι κάτι που απαιτεί χρόνο προσαρμογής για τον Τάλτον αυτές οι 2 πρώτες εμφανίσεις είναι αποκαρδιωτικές. Μακάρι στα επόμενα παιχνίδια να μας βγάλουν χαζούς.

ΥΓ3. Κοινός παρανομαστής στα παιχνίδια με τους συμπολίτες η διαιτησία. Όχι ότι καθόρισαν το αποτέλεσμα αν και ένα σφύριγμα θα έκανε τη διαφορά αλλά μάλλον οι διαιτητές όταν βλέπουν τον ΑΡΗ κάτι παθαίνουν… προφανώς κάποια στιγμή όταν βλέπουν ότι ο ΑΡΗΣ χάρη στο inside game του έχει κερδίσει περισσότερα φάουλ και βολές ξαφνιάζονται και παλεύουν να το γυρίσουν. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η διαιτησία στο 4ο δεκάλεπτο με τον μπάογκ και τον Ηρακλή.

ΥΓ4. Και ναι... φέτος η ομάδα με την απουσία του Ολυμπιακού θα μπορούσε να προχωρήσει στο κύπελλο.

Με παρακαταθήκη το παιχνίδι της Κυριακής ο ΑΡΗΣ μας υποδέχεται τον Ηρακλή ύστερα από πολλά χρόνια απουσίας με μοναδικό στόχο τη νίκη-πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου.  Οι λίγες ώρες ξεκούρασης και οι ενδιάμεσες προπονήσεις δεν μπορούν να καλύψουν το χαμένος έδαφος ωστόσο υπάρχει η πεποίθηση ότι από νωρίς νωρίς θα υπενθυμίσει το ποιος είναι το αφεντικό στην πόλη!

Μετά τις πρώτες θετικές εντυπώσεις που άφησε το σύνολο του Σούλη Μαρκόπουλου η λογική λέει ότι μέρα με τη μέρα η ομάδα θα παρουσιάζεται ολοένα και καλύτερη. Οι παίκτες θα αισθάνονται πιο άνετα και θα παίζουν με περισσότερη αυτοπεποίθηση αλλά και όλο περισσότεροι αυτοματισμοί θα αρχίσουν να βγαίνουν πάνω στο παρκέ. Άλλωστε ο Μαρκόπουλος είναι λάτρης του παιχνιδιού μέσα στη ρακέτα και όπως φάνηκε κόντρα στον μπάογκ έχει τα εργαλεία για να το κάνει. Ο Μποχωρίδης μπορεί να ξεχώρισε στην πρεμιέρα όπως και ο Ντραγκίσεβιτς αλλά ακόμη είναι πάρα πολύ νωρίς για να ξεχωρίσουμε παίκτες κλειδιά που θα είναι βαρόμετρα για την ομάδα. Σε όποια κατάσταση και αν είναι η ομάδα σε καμία περίπτωση δεν φοβάται τον Ηρακλή που στο Περιστέρι δεν έδειξε και τίποτα το ιδιαίτερο. Μεταγραφές όπως αυτές του Ζάρα, του Καββαδά και του Μανωλόπουλου  που  παρουσιάστηκαν ως σπουδαίες κινήσεις που εμείς δεν καταφέραμε να κάνουμε τελικά ήταν μεταξύ κερκίδας, πάγκου και αόρατης συμμετοχής και κάποιοι χαμηλής ποιότητας Αμερικάνοι με άναρχο στυλ προσπαθούσαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.  Σε καμία περίπτωση δεν τρόμαξε αν και ακόμη είναι πάρα πολύ νωρίς για ασφαλή συμπεράσματα. Ακόμη και αν ο Ηρακλής δείξει ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο σε σχέση με την 1η αγωνιστική στο Nick Galis Hall μέσα δεν κερδίζει!

Αν και ο φανατισμός της εποχής επιβάλλει την διάλυση με κάθε τρόπο(εντός και εκτός γηπέδων) των αντιπάλων  ο αγώνας για το κύπελλο με τον Ηρακλή μόνο ευχάριστες μνήμες μας γεννάει.  Μνήμες με τον ΑΡΗ να θριαμβεύει κόντρα στον γηραιό σε κάθε ευκαιρία. Αυτό θα κάνουμε για ακόμη μια φορά και το απόγευμα της Τετάρτης στο Nick Galis Hall. Έτσι για το καλωσόρισμα!

ΥΓ. Καθημερινή 17.00 ορίστηκε το παιχνίδι του κυπέλλου επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά ότι η ΕΟΚ και όσοι ασχολούνται οργανωτικά με αυτό που λέγεται ελληνικό μπάσκετ είναι επικίνδυνα ανίκανοι ή αδιάφοροι. Το ότι δεν έχει τηλεοπτική μετάδοση είναι το κερασάκι στη τούρτα…  αλλά και  ένας λόγος παραπάνω για να πάμε σε αυτό το σημαντικό παιχνίδι! Όλοι στο Παλέ!

Με το δεξί μπήκε ο ΑΡΗΣ μας στη νέα αγωνιστική σεζόν κερδίζοντας τον συμπολίτη σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα(και στομάχια)! Η ομάδα σαφώς ανέτοιμη σε όλα τα επίπεδα, έδειξε 2 εντελώς διαφορετικά πρόσωπα αλλά στο τέλος πήρε τη νίκη που άξιζε. Έδωσε απαντήσεις ο Μποχωρίδης που ήταν με διαφορά ο κορυφαίος για την ομάδα μας. Καμίνι όπως αναμενόταν το Παλέ με τον κόσμο να στέλνει το μήνυμα ότι και φέτος θα είναι δίπλα στην ομάδα.

Αν και ξεκίνησε καλά η ομάδα στη συνέχεια κάποια συνεχόμενα μακρινά σουτ που έδωσαν το προβάδισμα στον μπάογκ μας έκοψε την φόρα. Σε εκείνο το σημείο ο Μαρκόπουλος  που διέκρινε το πρόβλημα στο μαρκάρισμα του Μαργαρίτη έριξε τον Σλαφτσάκη που με την ενέργεια και το πάθος του και στις 2 πλευρές του γηπέδου άλλαξε τις ισορροπίες του αγώνα. Ο Μποχωρίδης που ήταν ζεστός από τα αποδυτήρια συνέχιζε να σκοράρει ενώ και οι υπόλοιποι άρχισαν να βρίσκουν ρυθμό. Το +14 έμοιαζε άκρως φυσιολογικό και όλα έδειχναν ότι έτσι θα εξελιχθεί το παιχνίδι. Στο Β ημίχρονο όμως λίγο η χαλάρωση, λίγο η κούραση και οι χαμένες βολές και ο συμπολίτης βρήκε με κάποια ανέλπιστα σουτ και τυχερές φάσεις την ευκαιρία να μειώσει. Με τον Σμιθ να βλέπει το καλάθι μας σαν βαρέλι η διαφορά εξανεμίστηκε και παρά το 68-61 100'' πριν το τέλος καταφέραμε να δώσουμε την ευκαιρία στον Αμερικάνο να ισοφαρίσει το παιχνίδι και να πάει στην παράταση. Μια παράταση που φάνταζε πολύ δύσκολη μιας και από την μια υπήρχε ένας ανέτοιμος ΑΡΗΣ και από την άλλη ένας μπάογκ που έκανε κανονικά πλήρη προετοιμασία και είχε και την ψυχολογία με το μέρος του. Οι φόβοι μας επαληθεύτηκαν, ο μπάογκ είχε τον πρώτο λόγο στο έξτρα πεντάλεπτο αλλά οι παίκτες μας έβγαλαν πείσμα, αντίδραση και εκμεταλλευόμενοι κάθε λάθος του αντιπάλου κατάφεραν πάρουν τη νίκη και να σκορπίσουν χαρά στους περίπου 5000 φίλους της ομάδος που βρέθηκαν στο γήπεδο.

Η ομάδα ήταν ένα τεράστιο ερωτηματικό και ανυπομονούσαμε για τα σημερινά αποκαλυπτήρια. Σε μεγάλο βαθμό είδαμε ακριβώς αυτά τα στοιχεία που περιμέναμε από όλους τους νέους παίκτες. Παιχνίδι κοντά στο καλάθι με παίκτες σαν τον Ντραγκίσεβιτς, τον Μιλόσεβιτς και τον Γκάγκιτς που  ξέρουν να σκοράρουν. Γκετσεβίτσιους με φαμακερό μακρινό σουτ. Έναν Τάλτον που μπορεί να κοντρολάρει τον ρυθμό αλλά όχι να κάνει την διαφορά και έναν Μόρις που θα προσφέρει εκρηκτικότητα στο παιχνίδι μας. Φυσικά όλοι οι παραπάνω με εξαίρεση ίσως τον Ντραγκίσεβιτς ήταν μέτριοι σήμερα και δεν μπόρεσαν να δείξουν τις πραγματικές τους δυνατότητες. Όσο περνάει ο καιρός και αρχίσουν να βρίσκουν τον ρόλο τους στην ομάδα θα δείξουν αυτά που μπορούν. Η ευχάριστη έκπληξη σήμερα ήταν ο Λευτέρης Μποχωρίδης που δικαίωσε όλους όσους έλεγαν ότι απελευθερωμένος από τον ρόλο του ηγέτη(με το ζόρι) θα βγάλει τον καλό του εαυτό. Σήμερα κυρίως στο πρώτο ημίχρονο ήταν εντυπωσιακός. Ενώ και στα κρίσιμα έδειξε ότι δεν φοβάται όταν η μπάλα καίει. Μακάρι να συνεχίσει έτσι και σύντομα θα ξεχαστεί η περσινή τραγική χρονιά αλλά και το σήριαλ του καλοκαιριού. Πολλά μπράβο αξίζουν και στον Σλαφτσάκη που έδωσε και την ψυχή του σήμερα και απέδειξε ότι φέτος θα είναι στα χέρια του Σούλη Μαρκόπουλου ένα πολυεργαλείο. Προβλημάτισε ο Φλιώνης που δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο να μπει στο ρυθμό του αγώνα παρόλο που ήταν απαραίτητος μιας και ο Τάλτον σε κάποια σημεία είχε χάσει τον έλεγχο. Ελάχιστα αγωνίσθηκε ο Σακελλάριου για να κριθεί… Επιβεβαίωσε ο Μαρκόπουλος όλα αυτά που περιμέναμε με το που ακούσαμε την είδηση της πρόσληψης του φτιάχνοντας ένα άκρως μπασκετικό συνόλο και κάνοντας ένα κοουτσάρισμα λογικό, χωρίς ανούσιες αλλαγές που κόβουν τον ρυθμό των παικτών και κινήσεις που χρειάζονται υπότιτλους από τους διάφορους μπασκετικούς φωστήρες για να τις καταλάβουμε εμείς οι κοινοί θνητοί…

Σπουδαία νίκη ξεχωριστής σημασίας ήταν η σημερινή παρά το ότι μιλάμε για την πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Όταν πριν 2 εβδομάδες δεν ήξερες αν θα κατεβάσεις ανδρική ομάδα, δεν έκανες καθόλου προετοιμασία, δεν έδωσες ούτε ένα φιλικό με όλους τους παίκτες και έκανες μόλις 2-3 προπονήσεις με φουλ ρόστερ και τελικά καταφέρνεις και κερδίζεις ένα τόσο απαιτητικό παιχνίδι τότε ναι άπαντες αξίζουν τα συγχαρητήρια μας. Μια νίκη ψυχολογίας που θα βοηθήσει πάρα πολύ ώστε η συνέχεια να είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με ότι έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια. Σειρά τώρα ο γηραιός!

ΥΓ. Κουράζει να το αναφέρουμε ξανά και ξανά…  απλή μπασκετική λογική χρειαζόταν ο ΑΡΗΣ εδώ και πάρα πολλά χρόνια και ευτυχώς την βρίσκει στο πρόσωπο του Μαρκόπουλου!

ΥΓ2. Κάτι από  τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ θύμισε ο μπασκετικός που δικό του παιχνίδι λίγο έλειψε να το χάσει.

ΥΓ3.  Πολύ κακή διαιτησία με πολλά λάθη και για τις 2 πλευρές.

Έτοιμος για το πρώτο τζάμπολ της χρονιάς ο ΑΡΗΣ μας με ένα σπουδαίο παιχνίδι όπου η νίκη θα σημάνει και την επιστροφή στην κανονικότητα. Μια κανονικότητα όπου θέλει τον ΑΡΗ να παρουσιάζεται και πάλι ανταγωνιστικός και τους "πελάτες" να τους φέρετε σαν "πελάτες".   Η εμπιστοσύνη που εμπνέει ο Σούλης Μαρκόπουλος, οι επιλογές ποιοτικών παικτών και η δύναμη της έδρας είναι αρκετά για να μας κάνουν αισιόδοξους ότι  ο συμπολίτης δεν θα γλιτώσει!

Από την αβεβαιότητα και τα αδιέξοδα περάσαμε στην συγκρατημένη αισιοδοξία και στην ανυπομονησία για το πρώτο τζάμπολ. Αυτό είναι το κοντράστ των συναισθημάτων όλων των Αρειανών που πλέον βλέπουν τον μπασκετικό ΑΡΗ με άλλο μάτι. Μπορεί να μην την έχουμε δει την ομάδα αλλά με εξαίρεση τον Μόρις οι υπόλοιποι παίκτες είναι γνωστοί σε όποιον ασχολείται με την σπυριάρα μπάλα. Παίκτες με εμπειρία και  προσωπικότητα που το γνωρίζουν το άθλημα. Παίκτες που δεν αγχώνονται για το αν θα παίξουν μπροστά σε ένα απαιτητικό κοινό που θέλει τη νίκη και μόνο τη νίκη απέναντι σε αυτή την ομάδα που εκφράζει όλα όσα μας αποτροπιάζουν. Υπό την καθοδήγηση ενός προπονητή που τα ντέρμπι τα έχει φάει με το κουτάλι και τα γνωρίζει από όλες τις πλευρές. Και αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσεις και την ώθηση της κερκίδας τότε καταλαβαίνεις ότι ο μπάογκ δεν έχει καμία τύχη. Ένας μπάογκ που όπως κάθε καλοκαίρι διαφημίζεται σαν κάτι το εξαιρετικό με ευρεία στήριξη του κόσμου του και τελικά καταλήγει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας να κάνει αγγαρεία μεταξύ συγγενών και φίλων. Εκεί ακριβώς θα τον βοηθήσουμε να καταλήξει μια ώρα νωρίτερα.

Τι και αν έχουν περάσει λίγα εικοσιτετράωρα από τότε που μαζεύτηκε όλη η ομάδα μαζί. Τι και αν όλο το καλοκαίρι αναρωτιόμασταν αν θα κατεβάσουμε ανδρικό ή εφηβικό… Το μπαν λύθηκε, μεταγραφές καλές έγιναν, έμπειρο κόουτς έχουμε, το ντου στα διαρκείας  ξεκίνησε και συνεχίζεται αδιάκοπα και όλα φαντάζουν ιδανικά για ακόμη ένα κιτρινόμαυρο πάρτι με  καλεσμένο τον συμπολίτη για το γνωστό ξεπουπούλιασμα. Το επιβάλλει η κανονικότητα!

ΥΓ. Αγωνιστική ανάλυση για αυτό το παιχνίδι δεν μπορεί να γίνει μιας και δεν έχουμε δει ούτε ένα δεκάλεπτο από τον ΑΡΗ μας. Ωστόσο αν επιβεβαιωθεί η θεωρία βάσει των βιογραφικών των παικτών που αποκτήθηκαν τότε θα έχουμε ύστερα από χρόνια μια πολύ καλή χρονιά!

ΥΓ2. Εδώ δεν έχει ούτε καθυστερήσεις ούτε Σιδηρόπουλο για να τους σώσει.

ΥΓ3. Θα παίξει και ο Βιερίνια; κάτι τέτοια έδειχνε το μπαογκΤΒ της Β.Κορέας.

Έπεσαν οι μάσκες στη χθεσινή συνέλευση του Α.Σ. για την ΚΑΕ ΑΡΗΣ και  τον Δημήτρη Γουλιέλμο που για πολλοστή φορά αρκέστηκε σε αερολογίες και ευχολόγια αποφεύγοντας να αναφερθεί σε λύσεις ουσίας και να θέσει οποιοδήποτε χρονοδιάγραμμα. Το να παρουσιάζεται ως «λύση» η πώληση των διαρκείας και η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου(με ελάχιστη συμμετοχή τα 1000€) από τον μεγαλομέτοχο της ομάδος δείχνει απελπισία και προσβάλλει την νοημοσύνη μας.  Καθοριστικές οι δημόσιες τοποθετήσεις των κυρίων  Γρόλλιο, Αρβανίτη, Ζεϊμπέκη και Μωυσιάδη που ξεκαθάρισαν σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση που επικρατεί την ΚΑΕ ΑΡΗΣ και έδωσαν την απάντηση τους στο αφελές και μόνιμο ρητορικό ερώτημα «ποιος θα έρθει; Μα αφού δεν υπάρχει κανείς…».

Τα λόγια του Δ.Γουλιέλμου δεν χρειάζεται να τα αναλύσουμε ιδιαίτερα…  Άχαρη  επανάληψη όσων έχει αναφέρει κατά το παρελθόν με λίγη περισσότερη ανασφάλεια, φόβο, ενοχή και κάποια νέα «μαργαριτάρια» όπως η επισήμανση του ότι δεν πρόκειται να παραδώσει  την ομάδα όπως την παρέλαβε… λες και ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν έχει 8 μπαν, δεν έχει απλήρωτους παίκτες, δεν χρωστάει στους πάντες, δεν βρίσκει όλες τις πόρτες κλειστές.  Ακόμη και η κανονικότητα που υποσχέθηκε μέσα σε λίγους μήνες έχει μείνει στα λόγια. Οπότε το να μιλάει ο Δ.Γουλιέλμος στις 16/7/19 ότι θα παραδώσει έναν ΑΡΗ καλύτερο και ότι η διοίκηση πρωτοδικείου προσβάλλει τον ΑΡΗ είναι τουλάχιστον τραγελαφικό.

Πάμε τώρα στην ουσία-συμπεράσματα από τη χθεσινή συνέλευση:

1)      Δεν υπάρχει φράγκο, δεν υπάρχει πλάνο και επί 2 μήνες δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα από τον Δημήτρη Γουλιέλμο. Αυτό είναι το συμπέρασμα από τα λόγια του Γουλιέλμου μιας και η «λύση» του  ήταν το κάλεσμα προς τον κόσμο 2 μήνες μετά τη λήξη του πρωταθλήματος και μετά από πιέσεις μέσω μιας συνέλευσης που και ο ίδιος και ο Α.Σ. προσπαθούσε να αποφύγει.  Ενώ και οργανωτικά όταν το Δ.Σ. ορίζεται τα τελευταία 24ωρα  χωρίς να γνωρίζει  ο ένας τον άλλο , χωρίς να έχουν μιλήσει ποτέ με τον ίδιο τον Γουλιέλμο αλλά και  καταλαμβάνοντας συμβολικά θέση σε ένα συμβούλιο που λόγω έλλειψης  χρημάτων θα πρέπει να παλεύει για τον ΑΡΗ 24 ώρες την μέρα τότε ο καθένας καταλαβαίνει ότι και σε αυτόν τον τομέα δεν έγινε απολύτως τίποτα. Τίποτα και στο αγωνιστικό με τον Μποχωρίδη να έχει μείνει ελεύθερος και τον Μαρκόπουλο ναι μεν να συμφώνησε αλλά υπό αυτές τις συνθήκες δεν πρέπει να θεωρείται σίγουρος.

2)      Υπάρχει εναλλακτική λύση για την επόμενη ημέρα και φυσικά ο ΑΡΗΣ υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει και χωρίς τον Δ.Γουλιέλμο και κάθε λογής «σωτήρα».  Αυτό δείχνει η παρουσία του Λ.Αρβανίτη και η αναφορά του σε ομάδα 10 ατόμων έτοιμα να πλαισιώσουν το Δ.Σ. και να βοηθήσουν άμεσα για την άρση των banαλλά και των λοιπών θεμάτων της ΚΑΕ. Ενώ όπως εύστοχα τόνισε ο κ.Ζεϊμπέκης  και οι προηγούμενοι που έφεραν τον ΑΡΗ σε αυτό το σημείο έλεγαν τα ίδια με τον κ.Γουλιέλμο, δηλαδή αν δεν αναλάμβαναν δεν θα υπήρχε ομάδα. Επίσης έγινε ξεκάθαρο για ακόμη μια φορά(αυτή τη φορά από επίσημα χείλη) ότι ο Δ.Γουλιέλμος ήξερε που έμπλεκε, ήξερε τι αναλάμβανε και με τις δικές του ενέργειες «ακύρωσε» τις όποιες προσπάθειες εξεύρεσης λύσης μέσω του ερασιτέχνη.

3)      Ο Α.Σ. για ακόμη μια φορά ήταν απών όταν έπρεπε και δεν υπερασπίστηκε τα συμφέροντα της ομάδος όπως όφειλε.  Ωραία τα ανέλυσε ο κ.Γρόλλιος για το θέμα του Παλέ, ωραία ζητήθηκαν για της 22/7 αποδείξεις και στοιχεία για τα οικονομικά της ΚΑΕ. Όλα αυτά όμως έπρεπε να είχαν ήδη γίνει και όχι να συζητηθούν στις 16/7 κατόπιν πιέσεων. Ενώ και για το Παλέ εφόσον υπήρχε χάσμα με τη διοίκηση της ΚΑΕ σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο λόγω εκλογών έπρεπε να ξεκινήσει από νωρίς ένας δημόσιος διάλογος στην προσπάθεια εξεύρεσης λύσης.

4)      Λύση με τον Δ.Γουλιέλμο δύσκολα να υπάρξει, θα πρέπει να πιεστεί να κάνει στην άκρη. Μπορεί η λύση του Λευτέρη Αρβανίτη να μην είναι ξεκάθαρη ωστόσο παρά την κριτική που του έχουμε ασκήσει αμέτρητες φορές κατά το παρελθόν έχει αποδείξει ότι έχει την ικανότητα να κουμαντάρει το καράβι στην φουρτούνα. Συν φυσικά ότι ο κόσμος τον εμπιστεύεται όπως και πολλοί εξωδιοικητικοί παράγοντες κάτι που σημαίνει ότι πιο εύκολα μπορεί να βρει βοήθειες από τρίτους. Αντιθέτως ο Γουλιέλμος εκτός του Χ.Παπαγεωργίου(ουδέν σχόλιο) ακόμη και οι στενοί του φίλοι προτιμούν να κρατάνε αποστάσεις από όλο αυτό που κάνει στην ΚΑΕ. Οπότε το να λέμε ρομαντικά λογάκια του στυλ καθίστε στο ίδιο τραπέζι και βρείτε είναι κάτι το ανέφικτο. Ούτε περίπτερο δεν μπορείς να διοικήσεις σωστά όταν με τον συνέταιρο σου δεν έχεις σημείο επαφής και  μιλάς σε διαφορετικό μήκος κύματος.

Δυστυχώς από την πρώτη ημέρα που προσγειώθηκε ο Δημήτρης Γουλιέλμος στον μπασκετικό ΑΡΗ υπήρχαν χίλια δύο σημάδια και αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με τις προθέσεις  και τις δυνατότητες του. Ο δικηγορίστικος λόγος του σε συνδυασμό με το ότι είναι Αρειανός έκρυψαν τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι. Αν δεν ήταν Αρειανός και δεν έπαιζε με τις λέξεις έξυπνα εδώ και καιρό θα είχε γίνει η συνέλευση και θα είχε λογοδοτήσει στον κόσμο του ΑΡΗ. Πλέον τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι έχουν γίνει βουνό ολόκληρο και δεν κρύβονται με τίποτα. Ο Ερασιτέχνης έστω και μετά από πιέσεις ξεκίνησε μια διαδικασία χθες. Μια διαδικασία που θα πρέπει να κορυφωθεί τις επόμενες ημέρες και  ο μπασκετικός ΑΡΗΣ έστω  και προσωρινά να απαλλαγεί από τον Δημήτρη Γουλιέλμο μπας και βρει τον δρόμο του.

ΥΓ. Το μόνο που δεν ξεκαθάρισε χθες σχετικά με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ΚΑΕ είναι το αν πίσω από τον Δημήτρη Γουλιέλμο κρύβεται το ζεύγος Λάσκαρη. Ειλικρινά τώρα… ασχέτως αν καμιά φορά το αναφέρουμε μεταξύ σοβαρού και αστείου, μας είναι εντελώς αδιάφορο. Ας είναι συνεπής ο Γουλιέλμος ως προς τις υποχρεώσεις που ανέλαβε και ας είναι όποιος θέλει από πίσω. Για την ώρα είτε είναι το ζεύγος Λάσκαρη στα «τελευταία» του είτε ο Δ.Γουλιέλμος το ίδιο είναι.

ΥΓ2. Μπράβο στους κυρίους Αρβανίτη, Ζεϊμπέκη, Γρόλλιο και Μωυσιάδη για τις τοποθετήσεις τους μιας και είπαν τα πράγματα με το όνομα τους. Είναι διαφορετικό να τα γράφουμε εμείς ανώνυμα, να λέγονται στα socialmediaαπό τους απλούς οπαδούς, να λέγονται με φόβο(μην κατηγορηθούν) και διπλωματία από τους δημοσιογράφους από να λέγονται από ανθρώπους που γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις από πρώτο χέρι και έχουν ενεργό ρόλο στα κοινά του συλλόγου.

ΥΓ3. Πάντως αυτό το κομμάτι με τα χρέη θα πρέπει με κάποιον επίσημο τρόπο μέσω του Α.Σ. να ξεκαθαρίσει.  Πόσες φορές τα 5.5 εκ. ευρώ μπορούν να γίνουν 3 εκ. ευρώ ; Ή μέσα σε λίγους μήνες τα 3 έγιναν 5.5;

ΥΓ4. Μεγαλύτερη κοροϊδία και αφέλεια από το να μετατοπίζεις τις ευθύνες για το κατάντημα του Αυτοκράτορα εδώ και χρόνια στον κόσμο δεν υπάρχει. Τόσο ο Δημήτρης Γουλιέλμος στην προσπάθεια που κάνει για να αποποιηθεί των ευθυνών του κοροϊδεύει όσο και οι παρασυρόμενοι συνΑρειανοί μας που θεωρούν ότι η  απουσία του κόσμου από την χθεσινή συνέλευση ισοδυναμεί με αδιαφορία.

ΥΓ5. Προφανώς όλοι αυτοί που ήθελαν χθες το Παλέ γεμάτο με αγανακτισμένους ανησυχούντες Αρειανούς δεν έχουν ζήσει  συνελεύσεις της Λέσχης ή ανοιχτές σε Παλέ και Κλ.Βικελίδης… Συν φυσικά ότι κάποιες πρακτικές  από παλιά(στυλ Σερπάνου, Κοντομήνα, κ.α.) ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα κάνουμε προσπάθεια για να τις αφήσουμε στην άκρη.