Διαβασμένος και συγκεντρωμένος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας στο σημερινό παιχνίδι και πήρε τους πολύτιμους 2 βαθμούς της νίκης που τον κρατούν σε πλεονεκτική στην μάχη της παραμονής. Καθοριστική η παρουσία των Αθηναίου και Μπελ που επέστρεψαν στην αγωνιστική δράση, αν και τα Τρίκαλα παρουσιάστηκαν ακόμη πιο αδύναμα από όσο τα περιμέναμε.

Με ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο κατέβηκε η ομάδα μας σήμερα με τους παίκτες του Β.Αγγέλου να περνάνε την μπάλα κοντά στο καλάθι όπου οι ψηλοί μας δεν είχαν αντίπαλο. Αυτό το πλάνο μας έδωσε αρκετούς εύκολους πόντους ενώ παράλληλα έδωσε την ευκαιρία για κάποια αμαρκάριστα σουτ έξω από τα 6.75 με τους Μπελ και Αθηναίου να βρίσκουν στόχο. Το μεγάλο προβάδισμα από το πρώτο δεκάλεπτο έφερε την χαλάρωση, η ομάδα μας σταμάτησε να έχει τη συγκέντρωση που είχε στο πρώτο δεκάλεπτο αλλά η διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες ήταν τόσο μεγάλη που δεν υπήρχε περίπτωση το παιχνίδι να γυρίσει. Τα τελευταία 15' λεπτά έδωσαν την ευκαιρία στον Β.Αγγέλου να δώσει χρόνο σε όλους τους παίκτες και να δοκιμάσει και κάποια σχήματα σε κατάσταση κανονικού αγώνα.

Το πρώτο αποφασιστικό βήμα για να τελειώσει ο εφιάλτης έγινε. Πλέον αν και υπάρχουν πολλά σενάρια που μας οδηγούν στον στόχο μας θα πρέπει  η ομάδα να μην ξαναεπιστρέψει στην δεινή θέση που ήταν το βράδυ της Τετάρτης. Ναι μεν η φετινή χρονιά είναι μια διαδρομή γεμάτο αναπάντεχα εμπόδια αλλά όταν στις 3 εναπομείναντες αγωνιστικές για τις οποίες θα έχεις 20 ημέρες να προετοιμαστείς  αντιμετωπίζεις ομάδες όπως τον Πανιώνιο, το Ρέθυμνο και τον Κολοσσό δεν έχεις να φοβηθείς απολύτως τίποτα.  Συνεχίζουμε γερά ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ να δώσουμε τέλος σε αυτόν τον εφιάλτη!

ΥΓ. Έσπευσαν οι καλοθελητές να μας μιλήσουν για "αδιάφορες" ομάδες… Ξέχασαν όμως να μας πουν όλη την προηγούμενη σεζόν για ομάδες τραίνα που ξαφνικά γινόντουσαν καρβουνιάρηδες χωρίς κάρβουνο αλλά και για διαιτητές "καμικάζι" σε ειδικές αποστολές.

ΥΓ2. Μπράβο στον κόσμο που βρέθηκε σήμερα στα Τρίκαλα σε αυτό το ιστορικό αν και μίζερο ραντεβού!

Με την πλάτη στον τοίχο θα αγωνισθεί η ομάδα μας  σήμερα το απόγευμα στα Τρίκαλα με την νίκη να είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Οι πολλές χαμένες ευκαιρίες να αποφύγουμε την μάχη της παραμονής μας έχουν φέρει σε δύσκολη θέση και πλέον καλούνται όλοι όσοι αγωνισθούν σήμερα να δείξουν τα ψυχικά αποθέματα που δυστυχώς δεν είδαμε την Τετάρτη κόντρα στην Κύμη.

Όπως όλα δείχνουν και εφόσον φυσικά κριθεί απαραίτητο Αθηναίου και Μπέλ θα αγωνισθούν στην σημερινή αναμέτρηση μιας και τόσο οι ίδιοι οι παίκτες όσο και ο προπονητής αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της κατάστασης.  Μετά από την εικόνα που είδαμε κόντρα στην Κύμη τα λόγια για αγωνιστικά πλάνα είναι περιττά… Αυτό που θα πρέπει να κάνουν οι παίκτες μας σήμερα είναι να μπουν αποφασισμένοι, χωρίς φόβο, χωρίς αρνητικές σκέψεις και να κάνουν το καθήκον τους απέναντι σε μια ομάδα που βρίσκεται σαφώς σε χειρότερη μοίρα από εμάς. Στους ίδιους ρυθμούς θα πρέπει να κινηθεί και ο Β.Αγγέλου μιας και η αυτοσυγκράτηση, η ψυχραιμία και η εκνευριστική ηρεμία που επέδειξε πριν, κατά την διάρκεια και μετά την λήξη του αγώνα με την  Κύμη έφερε εντελώς τα ανάποδα αποτελέσματα από ότι θα περίμενε ο ίδιος αλλά και όλοι μας.

Η απογοήτευση, ο εκνευρισμός, το  άγχος και η πίεση είναι τα συναισθήματα που μας ακολουθούν από την αρχή της χρονιάς. Για 40' όλα αυτά όμως πρέπει να μείνουν εκτός παρκέ και η ομάδα να κάνει το ιερό χρέος της.  Όσο για τον κόσμο είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι στη σημερινή μάχη ο ΑΡΗΣ δεν θα είναι μόνος του. Όλοι μαζί για τη νίκη να τελειώνουμε επιτέλους με αυτή την μίζερη περιπέτεια!

Ο κόσμος ανταποκρίθηκε μαζικά στο κάλεσμα της ομάδος αλλά οι παίκτες και ο προπονητής δεν ανταποκρίθηκαν στις υποχρεώσεις τους.  Ο ΑΡΗΣ από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα εγκλωβίστηκε στο "fullpress" των Τρικάλων που εκμεταλλεύτηκαν στο απόλυτο την ανοχή του διαιτητή και κατάφεραν να πάρουν το Χ μέσα στο Κλ.Βικελίδης.

Αρκετά νωθρός παρουσιάστηκε από το ξεκίνημα του αγώνα ο ΑΡΗΣ μας με τους παίκτες μας να χάνουν σχεδόν όλες τις διεκδικήσεις από τους αντιπάλους. Τα Τρίκαλα είχαν ξεκάθαρο στόχο να μην μας αφήσουν να δημιουργήσουμε επιθετικό παιχνίδι και το κατάφεραν με σχετική ευκολία. Τόσο με το πρέσινγκ αρκετά ψηλά όσο και με τα πολλά φάουλ από πίσω και τις καθυστερήσεις που επέτρεπε ο διαιτητής. Κατά τα άλλα για 90' δεν δείξαμε σχεδόν τίποτα πέρα από 2-3 κεφαλιές από γεμίσματα που θα μπορούσαν με λίγη τύχη να καταλήξουν στα δίχτυα.  Οι παίκτες ανεξαιρέτως παρουσιάστηκαν αρκετά χαλαροί και αγχωμένοι ενώ και ο Δ.Σπανός  δεν διάβασε καθόλου καλά το παιχνίδι αλλά και δεν μπόρεσε με τις αλλαγές του να αλλάξει την ροή του αγώνα.

Μεγαλύτερο κακό από τους 2 χαμένους βαθμούς είναι ίσως  το γεγονός ότι αυτό συνέβη εντός έδρας σε ένα σχεδόν κατάμεστο Κλ.Βικελίδης.  Είναι που είναι κουραστικό για την πλειοψηφία του κόσμου να παρακολουθεί την προσπάθεια του ΑΡΗ απέναντι σε κάτι χωριά σαν το σημερινό που αν μπορούσαν να περάσουν τα 90' πεσμένοι στο έδαφος θα το έκαναν για να μας κόψουν βαθμούς , είναι όμως και η εικόνα των παικτών μας που αντί να παίρνουν δύναμη από τον κόσμο μάλλον κομπλάρουν… Ας ανακατέψει λίγο την τράπουλα  ο προπονητής γιατί όπως φάνηκε σήμερα ξεκάθαρα κάτι δεν πάει καλά…

ΥΓ. Δύσκολη η φάση του πέναλτι με το χέρι που δεν είδε ο διαιτητής αλλά όπως συνηθίζεται η αμφιβολία πάντα είναι εις βάρος του ΑΡΗ. Αργά ή γρήγορα θα γινόταν και αυτό. Κάποιο κοράκι θα έβαζε το χέρι του για να χάσουμε βαθμούς.

Άλλο ένα δύσκολο εκτός έδρας παιχνίδι για την αγαπημένη μας ομάδα όπου για ακόμη μια φορά χωρίς τον Γ.Αθηναίου θα προσπαθήσει να κερδίσει το Ρέθυμνο. Ένα παιχνίδι κομβικής σημασίας μιας και μια νίκη στη Κρήτη και σε συνδυασμό με το πρόγραμμα που ακολουθεί(2 εντός έδρας) θα έχει την ευκαιρία να σκαρφαλώσει ψηλότερα στον βαθμολογικό πίνακα και να κοιτάξει με περισσότερη αισιοδοξία τη συνέχεια του πρωταθλήματος.

Παρά την άσχημη ήττα στη Γαλλία η ομάδα στα τελευταία δείχνει να βελτιώνεται έστω και με αργούς ρυθμούς. Η απουσία του Γ.Αθηναίου σε αυτή την περίοδο όπως έχει φανεί είναι το εμπόδιο που δεν επιτρέπει στον Π.Γιαννάκη να "δέσει" την ομάδα μετά τις τελευταίες προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ παρόλο που όπως όλα δείχνουν ένας ακόμη παίκτης σύντομα θα έρθει. Αυτές είναι όμως οι συνθήκες που επικρατούν σήμερα στην ομάδα και για αυτό θα πρέπει όσοι είναι ετοιμοπόλεμοι να υπερβάλλουν τον εαυτό τους και να πάρουν τη νίκη απέναντι σε έναν αρκετά δυνατό αλλά και αρκετά αλλοπρόσαλλο αντίπαλο. Το Ρέθυμνο ως τώρα είναι μια από τις  πιο διπρόσωπες ομάδες του πρωταθλήματος. Υπάρχουν παιχνίδια που τα Αμερικανάκια του Ρεθύμνου κάνουν απίστευτα πράγματα πάνω στο παρκέ αλλά και άλλα που θυμίζουν παρέα γειτονιάς που δεν έχει σχέση με το επαγγελματικό μπάσκετ. Το βέβαιο είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να τους αφήσουμε να βρουν ρυθμό και ίσως καλό είναι ο Δράκος να κάνει ένα πλάνο πιο επιθετικής άμυνας θυσιάζοντας κάποιους παίκτες από τη φθορά των φάουλ. Άλλωστε δεν είναι τυχαίες οι διαφορές και οι σπουδαίες εμφανίσεις των αντιπάλων μας μιας και σε πολλά παιχνίδια είτε δεν μπαίνουμε δυνατά είτε δεν κόβουμε τον ρυθμό των αντιπάλων με σκληρά φάουλ με αποτέλεσμα να βλέπουμε αυτά τα εντυπωσιακά ποσοστά ευστοχίας που μας πληγώνουν…  Προύιτ και Μάρας πλέον με περισσότερες προπονήσεις στα πόδια τους περιμένουμε να δώσουν περισσότερα πράγματα στην ομάδα. Ενώ και ο Μπέλ που στα τελευταία παιχνίδια δείχνει πιο ήρεμος  και αποτελεσματικός θα πρέπει να αρχίσει να παίρνει περισσότερες πρωτοβουλίες. Κατά τα άλλα από τους Έλληνες και ιδιαίτερα τους νεαρούς θα πρέπει να δούμε περισσότερη ενέργεια στην άμυνα αλλά και συγκέντρωση σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού.

Άγνωστο αν έχουμε πάθει ανοσία από τις πολλές "σφαλιάρες" φέτος ή όντως η κατάσταση στην ομάδα είναι ελαφρώς καλύτερη αλλά σε σχέση με πριν 1-2 μήνες φαίνεται τόσο ο κόσμος όσο και το τεχνικό τιμ και οι παίκτες που έχουν απομείνει να είναι περισσότερο συνειδητοποιημένοι σχετικά με τις καταστάσεις που βιώνουμε όλοι φέτος. Οι τελευταίες ειδήσεις πέρα από την άφιξη ενός ξένου στη θέση 4 που αν κλείσει σίγουρα θα βοηθήσει   αναφέρουν και κάποιες διοικητικές ζυμώσεις. Καιρός να δούμε να γίνονται και σε αυτό το κομμάτι κάποια πράγματα από όπου και προέρχονται. Όποιος πιστεύει ότι ο ΑΡΗΣ(ιδίως ο μπασκετικός) είναι καμιά ομάδα γειτονιάς που δεν έχει παράγοντες και ανθρώπους που μπορούν να προσφέρουν οικονομικά και όχι μόνο είναι γελασμένος. Δυστυχώς όμως παραδοσιακά στην ομάδα πάντα ήμασταν και συνεχίζουμε να είμαστε λάτρεις των "κλειστών κλάμπ". Μόνο στην εποχή της χρυσής Αυτοκρατορίας που η λάμψη του συλλόγου μας ήταν τόσο μεγάλη που κατάφερνε να επισκιάζει τις όποιες μικροδιαφορές και αντιπάθειες όλοι είχαν έναν κοινό στόχο και για αυτό εκείνη η ομάδα  θριάμβευσε σε τέτοιο βαθμό και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Για να δούμε αν τελικά κάτι μπορεί να αλλάξει προς τη σωστή κατεύθυνση…  Αυτή η στασιμότητα και η αβεβαιότητα που επικρατεί στην ΚΑΕ μόνο καλό δεν κάνει. Όποιες και αν είναι οι εξελίξεις των επόμενων ημερών στο διοικητικό τοπίο οι νίκες μέσα στο παρκέ βοηθάνε ώστε να υπάρχει περισσότερη ηρεμία και καθαρό μυαλό. Άιντε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ φέρε το διπλό!

ΥΓ.  Για τους λάτρεις των restartπου βλέπουν λύσεις εκ των έσω με τα ίδια και τα ίδια άτομα που είτε συμμετείχαν, είτε αδιαφορούσαν , είτε δεν μπορούσαν… αφιερωμένο το παρακάτω άρθρο http://liberovolley11.blogspot.com/2018/01/blog-post_54.html

ΥΓ2. Λογικό είναι τα παράπονα του Γουίβερ για τον κόουτς να "αξίζουν" να παίξουν στο πρωτοσέλιδο και να αναδειχθούν όσο πιο πολύ γίνεται. Το έχουμε πει χίλιες φορές και θα το ξαναπούμε για αυτούς που δεν θέλουν να καταλάβουν. Ο ερχομός του Π.Γιαννάκη αποτελεί τεράστια ευκαιρία για τον ΑΡΗ μας και ελπίδα για να ξεφύγουμε από την μετριότητα που μας χαρακτηρίζει εδώ και  πολλά χρόνια παρόλο που τη δεδομένη στιγμή αυτό φαντάζει κάτι μακρινό. Και για αυτό όσοι βολεύονται με τον ΑΡΗ της μετριότητας δεν θέλουν τον Π.Γιαννάκη στον ΑΡΗ. Τόσο απλά.

ΥΓ3. Εκεί πάντως στην ΚΑΕ όπου οι προθέσεις όσων έχουν παραμείνει στη διοίκηση παραμένουν άγνωστες έχετε χάσει εντελώς την μπάλα… Καλά, για αυτό το θέμα με τους Τούρκους χορηγούς που υπήρχαν τόσες επίσημες ανακοινώσεις ούτε κουβέντα? Έτσι απλά το προσπερνάμε? ε? 

Στο πιο ξεκούραστο και χαλαρό απόγευμα της φετινής αγωνιστικής σεζόν εξελίχθηκε το παιχνίδι με τα Τρίκαλα κόντρα στα καταστροφικά σενάρια των προηγούμενων ημερών. Οι παίκτες του Π.Γιαννάκη δανείστηκαν την αύρα του Δράκου, έβγαζαν φωτιές πάνω στο παρκέ και διέλυσαν το Τρίκαλο που παρασυρόμενο από το κακό κλίμα της ομάδος είχε βγάλει γλώσσα πριν το παιχνίδι. Συγκλονιστική η παρουσία του κόσμου που παρέδωσε οπαδικά μαθήματα για ακόμη μια φορά!

Αν η δεδομένη απουσία του Μπένσον μας είχε κάνει να ανησυχούμε, το ξαφνικό πρόβλημα του Αθηναίου που τελικά δεν μπόρεσε να αγωνισθεί σήμερα έκανε τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα. Όλα αυτά όμως σε θεωρητικό παιχνίδι πριν το τζάμπολ του αγώνα. Ένα παιχνίδι που ήταν δύσκολο μόλις για 5'. Στη συνέχεια ο ΑΡΗΣ μας πάτησε γκάζι, έφθασε στο +25 και δεν κοίταξε ούτε για μια στιγμή πίσω του. Εντυπωσιακή η προσπάθεια που κατέβαλλαν όλοι όσοι αγωνίσθηκαν σήμερα με εξαίρεση ίσως τους Μπέλ και Γουίβερ που μάλλον το πνεύμα τους οδεύει στην πορεία που χάραξε ο Μπένσον αλλά και οι υπόλοιποι ξένοι που ήρθαν το καλοκαίρι. Ευχάριστη έκπληξη ήταν ο Προύιτ που μόλις λίγα εικοσιτετράωρα μετά την άφιξη του στη Θεσσαλονίκη κατάφερε να προσφέρει σημαντική βοήθεια στην ομάδα από το πρώτο κιόλας παιχνίδι. Σε 13' πέτυχε 11 πόντους, έδωσε 5(!!!) ασίστ και μάζεψε και 3 ρίμπαουντ! Γενικά όμως έδειξε να βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και να διψάει να παίξει μπάσκετ. Πάντως οι Έλληνες παίκτες της ομάδος είναι αυτοί που αξίζουν σήμερα τα συγχαρητήρια μιας και το πάθος και το πείσμα που έβγαλαν πάνω στο παρκέ άρεσε πάρα πολύ!  Μπράβο και στο τεχνικό τιμ που κατάφερε να κρατήσει τους παίκτες ανεπηρέαστους από το αρνητικό κλίμα των τελευταίων εβδομάδων. Χαρακτηριστικό της εικόνας που παρουσιάσαμε σήμερα ήταν ότι όλοι όσοι αγωνίσθηκαν σκόραραν.  Ακόμη και ο νεαρός Καλαϊτζάκης!

Το μεγάλο πάντως στοίχημα για τον Π.Γιαννάκη είναι αυτό που είδαμε σήμερα όχι μόνο να έχει συνέχεια αλλά και περισσότερη βελτίωση.  Σίγουρα υπάρχουν σημαντικά κενά στο ρόστερ και θα πρέπει η ομάδα να ενισχυθεί στις θέσεις των ψηλών άμεσα αλλά αυτή η ομάδα έχει καλό υλικό που νιώθει τι εστί ΑΡΗΣ. Και αν ο κόσμος συνεχίζει να στηρίζει την ομάδα όπως ακριβώς έκανε  σήμερα τότε τα πράγματα μόνο καλύτερα μπορούν να γίνουν. Αλλά και αυτοί που σήμερα σφυρίζουν αδιάφορα θα αναγκασθούν να ασχοληθούν. Καλή Χρονιά σε όλους!

ΥΓ. 4500 κόσμο κόντρα στο Τρίκαλο προπαραμονή Πρωτοχρονιάς! Μόνο ο κόσμος του ΑΡΗ τα κάνει αυτά!

ΥΓ2. Πως το είπε αυτός ο Καλογιαννίδης από τα Τρίκαλα στο blogτου ΕΣΑΚΕ? "να κλείσουμε τη χρονιά με νίκη"… μάλλον ο ποπός σας έκλεισε με π@@τσες… που θέλεις να κερδίσεις και στο Παλέ ρε Τρίκαλο.

ΥΓ3. Ναι υπάρχουν και παράγοντες σαν τον κ.Πλιάκη που στηρίζουν ανεξάρτητα από διοικήσεις την ομάδα με απόλυτη ανιδιοτέλεια και χωρίς καν την λεζάντα που του αναλογεί!

ΥΓ4. Και πως το είπε το άλλο ο Γιαννάκης στην πρόσφατη συνέντευξη του? "Σημασία δεν έχει να βγαίνεις 3ος ή 4ος αλλά να χτίζεις και κάτι για την επόμενη χρονιά. Ο ΑΡΗΣ τι έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια?" Καλή ερώτηση για τους αβανταδόρους του κόουτς οφ δε γιαρ που εδώ και 3 χρόνια μένει αναπάντητη…

Ούτε ο πιο απαισιόδοξος φίλος της ομάδος δεν θα περίμενε ότι πριν το παιχνίδι με τα  Τρίκαλα μέσα στο Παλέ θα περνούσαν από το μυαλό του Αρειανού σκέψεις όπως "και τι θα γίνει αν…" αλλά η τραγική διοικητική αδράνεια μας έχει φέρει σε αυτό το σημείο. Όπως όμως και αν έχει η κατάσταση ο Π.Γιαννάκης και οι παίκτες του θα πρέπει να κάνουν το καθήκον τους, να πάρουν τη νίκη και να διώξουν οποιοδήποτε αρνητικό σενάριο όσο ακραίο και αν ακούγεται.

Εδώ και αρκετό καιρό το ενδιαφέρον όλων έχει επικεντρωθεί σχεδόν αποκλειστικά στο διοικητικό κομμάτι. Ο λόγος φυσικά δεν είναι άλλος γιατί όλο αυτό το μπάχαλο που επικρατεί στην ΚΑΕ και τραβάει εδώ και αρκετούς μήνες όχι απλά έχει αγγίξει και το αγωνιστικό κομμάτι αλλά το έχει κυριολεκτικά εγκλωβίσει. Άλλωστε μια από τις σημαντικότερες "εξαγγελίες" του Νίκου Λάσκαρη στην περιβόητη συνέντευξη τύπου που είχε δώσει ήταν ότι όλη αυτή η δικαστική του περιπέτεια δεν θα επηρέαζε την τρέχουσα σεζόν και την ομάδα που χτίστηκε το καλοκαίρι υπό τις οδηγίες του Π.Γιαννάκη.  Αυτό όμως που βιώνουμε φέτος είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Την ίδια στιγμή που σχεδόν όλες οι ομάδες της Α1 αλλάζουν και ξαναλλάζουν ξένους με συνοπτικές διαδικασίες εμείς κατεβαίνουμε στον αγώνα με τα Τρίκαλα με μόλις 3 ξένους όπου ο ένας μοιάζει ξένο σώμα εδώ και καιρό και ο άλλος έχει μόλις λίγες ώρες στη Θεσσαλονίκη.  Και όλα αυτά όταν μετά από 9 αγωνιστικές έχουμε μόλις 3 νίκες. Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι τα Τρίκαλα δεν είναι η ομάδα φόβητρο και όπως μέσα στο Παλέ πήραμε τη νίκη απέναντι σε υποδεέστερους αντιπάλους έτσι θα πρέπει να γίνει και σε αυτό το παιχνίδι. Ο γρίφος που καλείται να λύσει αυτή την φορά ο Π.Γιαννάκης έχει να κάνει με τις θέσεις των ψηλών. Εκεί όπου η αποχώρηση του Μπένσον σε συνδυασμό με την αδυναμία(ή αδιαφορία) της διοίκησης να φέρει εγκαίρως άλλον σέντερ οι επιλογές που έχουν απομείνει είναι ελάχιστες. Τσαϊρέλης και Χρηστίδης θα καλύψουν τη θέση του σέντερ ενώ στη θέση 4 λογικά θα δούμε τον Βασιλόπουλο για όσο αντέξει αλλά και τον Γουίβερ που έχει ξαναπαίξει σε καταστάσεις ειδικών συνθηκών στη συγκεκριμένη θέση. Όσο για τον νέο παίκτη που ήρθε τα λόγια είναι περιττά… και θα περιμένουμε να τον δούμε πάνω στο παρκέ. Αν πάντως οι παίκτες μας δείξουν την αποφασιστικότητα που έδειξαν στο Β ημίχρονο με την Νίμπουργκ δεν θα αντιμετωπίσουμε πρόβλημα.

Είχαμε τονίσει μετά την φυγή του Μπένσον ότι το μεσοδιάστημα μέχρι τον αγώνα με τα Τρίκαλα ήταν η τελευταία ευκαιρία της διοίκησης Λάσκαρη. Το ότι ο ΑΡΗΣ ξέμεινε με 3 ξένους(μόλις προχθές ήρθε ο τρίτος) και χωρίς σέντερ ενώ παρουσιάζει τόσο προβληματικό αγωνιστικό πρόσωπο φέτος  είναι μια εγκληματική επιλογή της διοίκησης που δείχνει ξεκάθαρα την αδυναμία και την αδιαφορία για να βρει λύσεις και να βοηθήσει ουσιαστικά την ομάδα. Πλέον ο ΑΡΗΣ φαντάζει "αιχμάλωτος" μιας αρρωστημένης διοικητικής κατάστασης παρά μια ομάδα με διοίκηση που απλά αντιμετωπίζει προσωρινά δυσκολίες και ψάχνει λύσεις. Το τι θα γίνει την επόμενη ημέρα είναι πάρα πολύ σημαντικό αλλά αυτό που προέχει είναι αύριο κόντρα στα Τρίκαλα να πάρουμε τη νίκη. Η κατάσταση που ζούμε φέτος μας έχει κουράσει όλους αλλά στα δύσκολα είναι που η ομάδα μας χρειάζεται ακόμη περισσότερο. Για τον ΑΡΗ πάμε στο γήπεδο και όχι για τον εκάστοτε πρόεδρο του. ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΛΕ!

ΥΓ. Πλέον ακόμη και αυτοί που έβλεπαν το όλο θέμα πιο καλοπροαίρετα(όπως και εμείς) έχουν αγανακτήσει με τους χειρισμούς της διοίκησης Λάσκαρης  που οδηγούν τον ΑΡΗ σε επικίνδυνα μονοπάτια. Καιρός είναι και αυτοί που θέλουν και μπορούν να βοηθήσουν να βγουν μπροστά.  Το βέβαιο είναι ότι η λογική αγανάκτηση του κόσμου και οι ακραίες αντιδράσεις  σε καμία περίπτωση δεν μπορού να αποτελέσουν λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα. Ας μην δώσουμε το δικαίωμα σε κανένα κοράκι να μας "θάψει".

ΥΓ2. Και αυτός ο καημός μερικών συνΑρειανών που το "Πάνω από όλα ο ΑΡΗΣ" το επικεντρώνουν στο πρόσωπο του Δράκου πραγματικά με ξεπερνάει... Εντάξει οι ομάδες ανήκουν στον λαό τους, διοικήσεις, πρόεδροι, παράγοντες, προπονητές και παίκτες είναι περαστικοί αλλά εμείς είμαστε σταθερά εκεί στην κερκίδα δίπλα στην ομάδα αλλά κάπου χάνουμε και την ουσία... χωρίς σπουδαίους αθλητές και προσωπικότητες που αξίζουν την αναγνώριση και τον σεβασμό όλων μας ίσως ο ΑΡΗΣ μας να ήταν η ομάδα που μάθαμε από μικρά παιδιά...

Με ήρωα των τελευταίων λεπτών τον Παυλίδη που με μια βολίδα από διαγώνια θέση μέσα στην περιοχή ο ΑΡΗΣ πέρασε νικηφόρα από μια από τις πιο δύσκολες έδρες της κατηγορίας. Η ομάδα δεν ήταν καλή, το ότι όμως κατάφερε χωρίς να πιάσει υψηλά επίπεδα απόδοσης να φύγει με τους 3 βαθμούς της νίκης λέει πολλά!

Κατώτερος του αναμενομένου παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας στο πρώτο ημίχρονο με τον ενθουσιασμό των γηπεδούχων να μας έχει οδηγήσει σε έναν παθητικό ρόλο. Μπορεί όλο αυτό το διάστημα να μην απειληθήκαμε ουσιαστικά αλλά οι επισκέψεις μας στην αντίπαλη περιοχή ήταν ελάχιστες.  Στην επανάληψη η ομάδα από το ξεκίνημα φαινόταν ότι πατούσε καλύτερα. Πήρε τον έλεγχο του αγώνα και άρχισε πιο προσεκτικά σε σχέση με το πρώτο ημίχρονο όπου οι μακρινές μπαλιές στο πουθενά ήταν ο τρόπος ανάπτυξης μας να ψάχνει τον δρόμο προς τα δίχτυα. Με τον Πασά στο 48' να φθάνει πολύ κοντά στο σκορ όλα έδειχναν ότι ο ΑΡΗΣ θα ανέβαζε την πίεση του. Η συνέχεια όμως παρά την υπεροχή μας δεν ήταν ανάλογη και η ομάδα με τεράστια δυσκολία κατάφερνε να γίνει απειλητική. Και ενώ όλα έδειχναν ότι βαδίζαμε σε ένα νερόβραστο 0-0 ο Παυλίδης ως από μηχανής Θεός σε μια φάση που δεν μύριζε γκολ κατάφερε από δύσκολη θέση μέσα στην μεγάλη περιοχή να πιάσει ένα άπιστο σου και να γράψει το τελικό 0-1!

Η νίκη ήρθε με τον τρόπο που ήρθε αλλά πέρα από αυτό οι παίκτες του Δ.Σπανού προβλημάτισαν με την εικόνα τους στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Πολλά είναι τα σημεία που πρέπει να δουλέψει η ομάδα ώστε να κλειδώσει το συντομότερο δυνατό μια από τις θέσεις που οδηγούν στην σουπερλίγκα. Η ψυχολογία όμως που δίνει αυτή η νίκη και το γεγονός ότι ήρθε σε μια δύσκολη έδρα χωρίς ο ΑΡΗΣ μας να δείξει κάτι σπουδαίο είναι πολύ σημαντικό. Ήδη σε σχέση με πέρσι στα αντίστοιχα παιχνίδια είμαστε στο +5 και αυτό από μόνο τους είναι ότι πιο αισιόδοξο!

ΥΓ. Μπράβο στα αλάνια που βρέθηκαν στο πλευρό της ομάδος! 

Μερικές ώρες πριν την πρώτη επικίνδυνη έξοδο της χρονιάς και άπαντες στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο δηλώνουν αποφασισμένοι φέτος η ομάδα να μην παρεκλίνει ούτε σπιθαμή από τον στόχο της ανόδου. Αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση που αρέσει σε όλους μας αλλά η αλήθεια είναι ότι για την ώρα δυσκολευόμαστε να την αφουγκραστούμε στον βαθμό που την εκφράζουν όσοι απαρτίζουν τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ. Το εκτός έδρας παιχνίδι με τα Τρίκαλα είναι η πρώτη θεωρητικά δύσκολη αναμέτρηση για το πρωτάθλημα και εκεί ευελπιστούμε να δούμε με πράξεις την ανωτερότητα της ομάδος μας.

Το πρώτο δείγμα γραφής με τον Αιγινιακό ήταν πέρα για πέρα θετικό. Δεν παύει όμως απέναντι μας να είχαμε μια από τις πιο αδύναμες ομάδες της FootballLeague. Τα Τρίκαλα από την άλλη αν και σε σχέση με πέρσι είναι αποδυναμωμένα συνεχίζουν να λογίζονται ως μια από τις πιο δυνατές ομάδες της κατηγορίας. Σε τεχνικό επίπεδο ακόμη ούτε για την ομάδα μας δεν μπορούμε να πούμε πολλά πολλά, πόσο για τους αντιπάλους μας. Αυτό όμως που έχει σημασία σε κάθε παιχνίδι και ιδιαίτερα στα εκτός έδρας όπου σε κάθε επίσκεψη μας θα δούμε την γνωστή δίψα για να κερδίσουν τον μεγάλο ΑΡΗ είναι η ομάδα μας να δείχνει το πάθος, τη συγκέντρωση και τον ξεκάθαρο προσανατολισμό προς την επίτευξη της νίκης.  Και φυσικά το πιο σημαντικό από όλα που μας δίδαξαν οι προηγούμενες αποτυχημένες χρονιές σε Γ και Β Εθνική είναι να μην δώσουμε το παραμικρό δικαίωμα στις υπόλοιπες ομάδες καν να σκεφτούν ότι μπορούν να μας κερδίσουν αλλά και να μας προσπεράσουν στην βαθμολογία. Αυτό έγινε πέρσι και για αυτό ακριβώς θα πρέπει την Κυριακή το βράδυ ο ΑΡΗΣ να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη με τους 3 βαθμούς της νίκης. Απουσίες και μικροτραυματισμοί υπάρχουν αλλά όταν ξεκινάς με ένα ρόστερ περίπου 30 ετοιμοπόλεμων ποδοσφαιριστών σε μια σεζόν όπου τα "μεγάλα ονόματα" δεν υπάρχουν, η απουσία συγκεκριμένων παικτών δεν γίνεται να αποτελεί ούτε δικαιολογία αλλά ούτε και βαρίδιο που θα τραβάει πίσω την ομάδα.

Αν η ομάδα μαζεύει τους 3 βαθμούς σε κάθε παιχνίδι όλα τα υπόλοιπα στην πορεία θα γίνουν ασήμαντες λεπτομέρειες. Από το ποιος παίκτης θα αγωνιστεί, από το ποιο σύστημα ακριβώς επέλεξε ο Σπανός αλλά και το πιο σημαντικό που τις τελευταίες σεζόν μας έχει στοιχειώσει… το τι γίνεται στα άλλα γήπεδα και το αν κέρδισαν και πως οι συνδιεκδικητές της ανόδου. Παίξτε σαν ΑΡΗΣ, πάρτε το διπλό και όλα τα υπόλοιπα θα πάρουν το δρόμο τους!

ΥΓ.  Καλώς ή κακώς έτσι όπως τα κατάφερε η διοίκηση της ομάδος μας σε συνεργασία με τους αντίστοιχους της Μπόκα την Τετάρτη ακολουθεί το μεγάλο φιλικό με ήδη αρκετό κόσμο να έχει ξενερώσει με το σήριαλ της ημερομηνίας διεξαγωγής του αγώνα. Ακόμη και η σκέψη να πάμε σε "φιλικό-γιορτή" την Τετάρτη χωρίς να έχουμε κερδίσει τα Τρίκαλα με ξενερώνει…

Πολύ κατώτερος του αναμενομένου παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στα Τρίκαλα γνωρίζοντας οδυνηρή ήττα από την τοπική ομάδα. Άνευρη η ομάδα, χωρίς εμπνεύσεις στην επίθεση επέτρεψε τους αντιπάλους να κάνουν το παιχνίδι τους και να φθάσουν δίκαια στη νίκη. 

Όταν σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι μετά βίας έχεις καταφέρει να δημιουργήσεις 1-2 ευκαιρίες τότε τα λόγια είναι περιττά. Ο Κωστένογλου όχι μόνο δεν κατάφερε να διορθώσει τα προβλήματα που είχαν εντοπιστεί τις προηγούμενες αγωνιστικές αλλά με την τοποθέτηση του Ρ.Μπράβο στα αμυντικα χαφ η κατάσταση έγινε ακόμη χειρότερη. Τα μπακ και πάλι ήταν θεατές, ο Πίτου Γκαρσία χάθηκε προσπαθώντας να βοηθήσει στην αμυντική λειτουργία της ομάδος, ο Ίλιτς με το που βγήκε ο Τάτος περιορίστηκε αρκετά ενώ ο Καπνίδης και πάλι δεν μπόρεσε να κάνει αισθητή την παρουσία του. Τραγική η αντίδραση του Ταυλαρίδη που έδωσε την ευκαιρία στον διαιτητή να τον αποβάλει σε ένα χρονικό σημείο που θα μπορούσε να αντιστραφεί η κατάσταση. Μόνο ο Διούδης προσπάθησε να δείξει κάτι χωρίς όμως να βρει συμπαραστάτες στην προσπάθεια του.

Παρά την ανωτερότητα του αντιπάλου για πολλοστή φορά αντιμετωπίσαμε άκρως εχθρική διαιτησία. Ναι μεν ο ΑΡΗΣ θα έπρεπε και θα πρέπει σε όλα τα παιχνίδια να μπαίνει πιο δυνατά αλλά με διαιτησίες σαν τις σημερινές ακόμη και την μαχητικότητα που ζητάμε να δείξουν οι παίκτες μας είναι σε άμεση εξάρτηση με το πως μας σφυρίζουν. Πλέον τα κουμπιουτεράκια έχουν ξαναβγεί και το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην ένσταση κατά της Λαμίας. Φυσικά και ο Κωστένογλου θα πρέπει επιτέλους να αλλάξει κάποια πράγματα προς το καλύτερο και όχι απλά να εμμένει στα ίδια και στα ίδια με τον προκάτοχο του...

ΥΓ. Το να ζητάμε ευθύνες από τον Κωστένογλου τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι αστείο... Αν ψάχνουμε ευθύνες ας κοιταχτούμε επιτέλους στον καθρέφτη που επιτρέπουμε στον κάθε τυχάρπαστο να έρχεται στην ομάδα μας και να τον στηρίζουμε με λύσα μπας και τελικά καταφέρει να δείξει κάτι... Τα ίδια στο ποδόσφαιρο, τα ίδια και στο μπάσκετ. Δεν φέρνεις αποτελέσματα? ΑΝΤΕ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ!!!

Συνέχεια στις τραγικές εμφανίσεις έδωσε και σήμερα η ομάδα μας στα Τρίκαλα όπου γνώρισε ντροπιαστική ήττα από την τοπική ομάδα . Ομάδα χωρίς αγωνιστικό προσανατολισμό,  παίκτες χωρίς ψυχολογία και "πάγκος" χωρίς  καπετάνιο  ικανό να αλλάξει τα δεδομένα του αγώνα. Το τελικό 78-62 κόντρα σε μια ομάδα που παλεύει για την σωτηρία της στην δύσμοιρη Basket League είναι απλά ακόμη μια απόδειξη ότι τα μπάτζετ μετράνε μόνο όταν ο ΑΡΗΣ χάνει από έναν πιο "ακριβό" αντίπαλο.

Σαν να μην κατέβηκε ποτέ η ομάδα στο γήπεδο όπου από την αρχή του αγώνα κυνηγούσε στο σκορ τον αντίπαλο που κατάφερε να προηγηθεί με διψήφιες διαφορές(+ 22 η μεγαλύτερη). Μόλις στο δεύτερο δεκάλεπτο χάθηκε η επαφή με το σκορ(38-23) και από τότε ο  ΑΡΗΣ έμεινε σχεδόν θεατης στο πάρτι των Τρικαλινών. Το 63-55 περίπου 7' πριν το τέλος του αγώνα ήταν το τέλος της όποιας αντίδρασης του ΑΡΗ με τη συνέχεια να φανερώνει ότι το πρόβλημα στην ομάδα δεν είναι μόνο αγωνιστικό αλλά έχει να κάνει και με την ψυχολογία και την νοοτροπία μιας και με μεγάλη ευκολία παρατάνε τα παιχνίδια που στραβώνουν χωρίς μάλιστα να αντιλαμβάνονται τι σημαίνει για τον Αρειανό να ξεφτιλίζεται από το Τρίκαλο. Η χαμένη μάχη των ριμπάουντ, το μόλις 1(!!!) κλέψιμο και οι 13 πόντοι δεύτερης ευκαιρίας που πέτυχαν οι αντίπαλοι μας δείχνουν ότι ο ΑΡΗΣ έπασχε σε μαχητικότητα και σε συγκέντρωση στην άμυνα. Τραγικός ο Κάμινγκς με 1 στα 10 σουτ, μετριότατος ο Γιάνκοβιτς και λίγα πράγματα από τον Τζένκινς(που αγωνίσθηκε μόλις για 14) ...από τρεις παίκτες που θα περίμενες να πρωταγωνιστήσουν. Προσπάθησαν οι Ντραγκίσεβιτς, Καββαδάς(αγωνίσθηκε μόλις 17' για ανεξήγητους λόγους) και Ζάρας χωρίς όμως να μπορούν να κάνουν τη διαφορά.... 

Δεν υπάρχουν περιθώρια για κριτική στο σημερινό παιχνίδι. Αυτός δυστυχώς είναι ο φετινός ΑΡΗΣ. Μια ομάδα που εξαρτάται από τις διαθέσεις του Κάμινγκς αλλά και την ημέρα που θα βρεθούμε στα τρίποντα. Ενώ αν ο αντίπαλος έχει μια στοιχειώδη επιθετική αποτελεσματικότητα  τότε δύσκολα να καταφέρουμε να τον σταματήσουμε. Ανούσιο το να επιρρίψουμε κάπου ευθύνες για αυτό το χάλι μιας και όλοι οι ανευθυνοϋπεύθυνοι αρέσκονται να κρύβονται στα δύσκολα  αλλά και να παρασέρνουν μερίδα του κόσμου στο κυνήγι της δικαιολογίας  . Οι παίκτες μπορεί να μην βλέπονται ώρες ώρες πάνω στο παρκέ αλλά κάνουν φιλότιμες προσπάθειες, ο  προπονητής της ομάδος είναι ο τελευταίος που φταίει μας και από το καλοκαίρι μέχρι και σήμερα έχει κάνει τα πάντα σωστά και η διοίκηση έχει κάνει ότι περνάει από το χέρι για να μην αφήσει τον ΑΡΗ γυμνό. Μάλλον όποιος δεν βλέπει την πρόοδο του ΑΡΗ και τα βήματα που κάνει προς την κορυφή πρέπει να είναι τυφλός... Στο τέλος το ταμείο.. και αν δεν μας βγει δεν πειράζει... το καλοκαίρι θα γίνουν αυτά που πρέπει #synexizoymemazi

ΥΓ. Μεγαλύτερη αστειότητα από το να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου "καρφώνοντας" τους παίκτες σου δεν υπάρχει. Λογικό όταν ο "καπετάνιος" υπο συνθήκες πίεσης αντιδρά έτσι το καράβι να στριφογυρίζει στο ίδο σημείο αντι να πηγαίνει προς την πορεία του.

ΥΓ2. Κάτι ήξεραν αυτοί που είχαν αναδείξει το παιχνίδι του κυπέλλου με την ΑΕΚ ως το παιχνίδι της χρονιάς. Απλά ξέχασαν να μας επισημάνουν ότι με τη νίκη-πρόκριση ολοκληρώθηκε και η χρονιά.

ΥΓ.3. Άλλο ένα "σπουδαίο" μάθημα για τον Δ.Πρίφτη και τους παίκτες του που θα λειτουργήσει ευεργετικά για τη συνέχεια της χρονιάς...

ΥΓ.4  Και όμως όσο απίστευτο και αν μας φαινόταν, σε 2 αγωνιστικές στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας μπορεί και να παιχτεί η 4η θέση!!!!

ΥΓ5 Και για τους "χαρούμενους" οπαδούς... έλειπε ο Σανικίντζε, ο Μπάκνερ και ο Μάρμπλ... και να κερδίζαμε πρωτάθλημα δεν θα παίρναμε... αυτό με την ΑΕΚ που έπρεπε να κερδίσουμε το κερδίσαμε, το σημερινό δεν μας ένοιαζε...  η ομάδα είναι μέσα στους στόχους της... το ταμείο θα γίνει στο τέλος...