Ένα πεντάλεπτο ήταν αρκετό για να ξεδιπλώσει η ομάδα μας όλες τις αδυναμίες της και να γνωρίσει μια εύκολη ήττα από το πουθενά. Κακό στήσιμο της ομάδος, ανύπαρκτο κέντρο, τρικυμία στην άμυνα και ανυπαρξία στην επίθεση. Όλα τα παραπάνω μαζί με έναν προκλητικό διαιτητή ήταν η εικόνα του παιχνιδιού σήμερα απέναντι σε έναν Βόλο που απλά ήταν πιο σοβαρός μέσα στο γήπεδο.

ΛΑΘΗ ΕΠΙ ΛΑΘΩΝ ΚΑΙ ΣΕ 5΄ΧΑΘΗΚΕ ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Με τον ΑΡΗ να έχει μπει δυνατά και να ελέγχει απόλυτα το παιχνίδι στα πρώτα δέκα λεπτά όλα φαινόντουσαν να κυλάνε ομαλά. Έλα όμως που η ομάδα φρόντισε να θυμηθεί την ποδοσφαιρική αφέλεια που την χαρακτηρίζει τα τελευταία χρόνια… Σε 2 φάσεις από το πουθενά που με συνοπτικές διαδικασίες μια σοβαρή άμυνα ή μια παρέα απλά  συγκεντρωμένων ποδοσφαιριστών στο παιχνίδι θα της είχαν τελειώσει εμείς δεχθήκαμε 2 γκολ. Εξέλιξη που όπως αποδείχθηκε βραχυκύκλωσε πνευματικά την ομάδα που δεν μπόρεσε καν να αντιδράσει  έστω και λίγο.  Αν και υπήρχε άπλετος χρόνος και η αποβολή του παίκτη του Βόλου από νωρίς στο Β ημίχρονο δεν μπορέσαμε να πιέσουμε και να κλείσουμε τον αντίπαλο στην εστία του.  

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΕ ΡΙΣΚΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΓΗΚΑΝ

3 εκπλήξεις έκρυβε η ενδεκάδα από τον Άλαν Πάρντιου με καμία από τις 3 τελικά να μην μας βγαίνει.  Πρώτο και χειρότερο ρίσκο όπως αποδείχθηκε ήταν η επιλογή του Πίρσμαν για το κέντρο της άμυνας. Ένας παίκτης που έτσι και αλλιώς ήταν ντεφορμέ κατάφερε να μας αποδείξει πόσο σημασία έχει ο κάθε ποδοσφαιριστής να αγωνίζεται κανονικά στη θέση του και όχι όπου βολεύει τον προπονητή. Σημαντική συμμετοχή στη σειρά λαθών που έγινε και στα 2 γκολ. Το δεύτερο ρίσκο ήταν η «ψήφος εμπιστοσύνης» στο δίδυμο Ντιόπ-Νταμπό στο κέντρο. Μακάρι οι 2 παίκτες να συνέλθουν κάποια στιγμή και να προσφέρουν τα αναμενόμενα στην ομάδα αλλά μέχρι τότε καλό είναι να αράξουν. Τεράστιο πρόβλημα που υπάρχει από την αρχή της χρονιάς και με την απουσία του Ντουκουρέ διογκώθηκε. Πλέον οι αλχημείες στα αμυντικά χαφ επιβάλλονται. Και τρίτο ρίσκο ήταν αυτό με τον Πάλμα στη θέση του Γκρέι. Όχι γιατί ο Πάλμα τα πήγε χάλια ενώ ο Γκρέι φανταστικά αλλά γιατί ο Πάλμα ερχόμενος από τον πάγκο έχει καταφέρει πολλές φορές να αλλάξει τις ισορροπίες ενός αγώνα.  Σήμερα το χρειαζόταν αυτό η ομάδα αλλά δεν το είχε. Ενώ και όταν μπήκε ο Γκρέι δεν υπήρχε ίχνος καθαρής σκέψης για να τροφοδοτηθεί ο παίκτης.

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΙΟΓΚΩΝΟΝΤΑΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΞΑΛΕΙΦΟΝΤΑΙ

Μετά και από το σημερινό ναυάγιο το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η ομάδα αντί να βελτιώνεται όπως επιτάσσει η λογική τελικά προβληματίζει περισσότερο.  Αδυναμίες και προβλήματα που ήταν ορατά από τον Αύγουστο και το μόνο βήμα προόδου που έχει γίνει είναι ότι πλέον το παραδεχόμαστε. Και όσο αφορά τα στόπερ εκεί τα κουκιά είναι μετρημένα. Ο Ενκολού είναι η διαθέσιμη λύση και εκεί θα στηριχθεί η ομάδα. Στο κέντρο Ντιόπ και Νταμπό είναι επικίνδυνοι και με το αλλοπρόσαλλο παιχνίδι τους καταφέρνουν να κάνουν άνω κάτω όλη την ομάδα. Μπερδεύουν τους αμυντικούς, δεν συνδυάζονται με τους μεσοεπιθετικούς, κάνουν φθηνά σε χώρους που απαγορεύεται να κάνεις λάθος και γενικότερα κόβουν την ομάδα στα 2. Από εκεί πρέπει να αρχίσει η επόμενη ημέρα μιας και ποιότητα υπάρχει στο ρόστερ ώστε να δούμε έναν πολύ καλύτερο ΑΡΗ από τον σημερινό.

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕ

Απογοήτευση και προβληματισμό  μας «κέρασε» η ομάδα στον Βόλο χάνοντας με έναν αφελή τρόπο ένα παιχνίδι στο οποίο μοναδικό στόχο είχε τη νίκη. Τα 5 τραγικά λεπτά όπου δεχθήκαμε τα 2 γκολ ήταν απλά μια σύνοψη της πνευματικής τρικυμίας που είχε όλος ο ΑΡΗΣ σήμερα. Από το στήσιμο της ομάδος και τα εκνευριστικά λάθη μέχρι την αντίδραση που αναμέναμε στο Β ημίχρονο και δεν είδαμε ποτέ.  Όπως φαίνεται το να περιμένουμε κάποιοι παίκτες να βελτιωθούν για να βελτιωθεί η ομάδα δεν μας βγαίνει…

ΥΓ. Ένας λόγος που οφείλεις ως ομάδα να είσαι πιο έτοιμη και πιο συγκεντρωμένη μέσα στο γήπεδο είναι και αυτά τα φυντάνια της διαιτησίας που σε περιμένουν στην γωνία.