Τα αγωνιστικά προβλήματα σταματημό δεν έχουν για την ομάδα μας που μετά τους σημαντικούς τραυματισμούς των Ντουκουρέ και Μπράμπετς μέτρησε άλλες 2 απουσίες(Καμάτσο και Μαντσίνι) μετά το παιχνίδι με τον Ιωνικό. Κάπως έτσι συνεχίζεται η καθημερινή προσπάθεια του Άλαν Πάρντιου και των παικτών του ώστε να παρουσιάσουν μέσα στο γήπεδο ένα καλύτερο πρόσωπο. Ένα πρόσωπο αντάξιο της ποιότητας που έχει το ρόστερ αλλά και των προσδοκιών μας.

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΑΠΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Όταν μέσα στο κατακαλόκαιρο παίρνουμε μάτι κανα φιλικό και γινόμαστε αισιόδοξοι αυτό δεν οφείλεται στο ότι η ομάδα μαγεύει με το παιχνίδι της αλλά στο ότι σου δείχνει κάποια θετικά στοιχεία που με την απαραίτητη βελτίωση μπορούν να οδηγήσουν σε κάτι εξαιρετικό. Έστω με λίγη καθυστέρηση ο ΑΡΗΣ μας με τον νέο του προπονητή δείχνει να βρίσκεται σε αυτό το σημείο. Κόντρα στον Ιωνικό είδαμε κάποια σημάδια βελτίωσης κυρίως από παίκτες που δεν είχαν πάρει χρόνο όπως τον Οντουμπάτζιο και τον Ετεμπό στην παρθενική του εμφάνιση. Μέχρι και ο Ζερβίνιο που αν και κινήθηκε περιφερειακά είχε μια ταχύτητα και μια διαρκή κίνηση που ξεχώριζε στον νωθρό ΑΡΗ των πρώτων 45’.  Ο Μαζικού με τις 2 ασίστ έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει ενώ και ο Ενκολού δείχνει πιο άνετος πλέον στον χώρο ευθύνης του. Ο Γκρέι όπως και ο Ζερβίνιο ήταν στην θέση που έπρεπε και σκόραραν. Όλα αυτά είναι σημάδια βελτίωσης που θα πρέπει να έχουν ανάλογη συνέχεια για να αποκτήσουν πραγματική αξία. Για αυτό και κόντρα στον Παναθηναϊκό είναι σημαντικό να δείξουμε ένα καλό πρόσωπο ανεξαρτήτως της έκβασης του αγώνα.

ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΠΙΟ ΨΥΧΡΑΙΜΑ

Δεν χρειάζεται να βιαστούμε να βγάλουμε την χρονιά αποτυχημένη θα πει κανείς αλλά από την άλλη είχες 3 στόχους στο ξεκίνημα και τώρα έμεινες με 1.5 στόχο. Οπότε ίσως καλό για την ομάδα να είναι όλη αυτή η κουβέντα περί του πιο δυνατού ρόστερ ever και των υψηλών στόχων να μείνει στην άκρη μέχρι η ίδια η ομάδα να μας αναγκάσει να το ξαναδούμε το θέμα. Μέχρι τότε τα «πρέπει», το βαθμολογικό χάσμα με την κορυφή, το τι κάναμε πέρσι κτλ κτλ δεν έχουν να προσφέρουν κάτι. Αυτό όμως που μπορεί να προσφέρει κάτι είναι η πίστωση χρόνου που δικαιούται ο Άλαν Πάρντιου ώστε να μας δείξει τι μπορεί να κάνει με το υλικό που έχει στη διάθεση του. Και αν υπάρχει μια καλή ευκαιρία για «να φανεί η δουλειά» αυτή είναι στην Λεωφόρο κόντρα στον Παναθηναϊκό. Μπορεί κόντρα στον Ιωνικό το καλό εικοσάλεπτο του Β ημιχρόνου που μας χάρισε τη νίκη να μην λέει και πολλά αλλά μια αντίστοιχη εξέλιξη και νίκη κόντρα στον αήττητο Παναθηναϊκό θα σημαίνει πάρα πολλά. Ενώ αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς και το στραβό αποτέλεσμα δεν θα ξενίσει.

ΧΩΡΙΣ ΑΓΧΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΑΗΤΤΗΤΟ

Μετ εμποδίων η προετοιμασία της ομάδος με τον Μπράμπετς να επιστρέφει αλλά να παραμένει ανέτοιμος και τους Μαντσίνι και Καμάτσο να προστίθενται στη λίστα με τους απόντες μαζί με τον Ντουκουρέ. Ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ οφείλει να βρει τις λύσεις τόσο για να καλύψει τα κενά των τραυματιών όσο και για να πείσει ότι με τον ερχομό του Πάρντιου από παιχνίδι σε παιχνίδι βελτιώνεται. Κόντρα στον Παναθηναϊκό η ομάδα μας θα έχει μια σπουδαία ευκαιρία να «το γυρίσει» και να μας κάνει να δούμε τη συνέχεια πιο αισιόδοξα. Δεν φοβόμαστε τίποτα και είμαστε πορωμένοι για να σπάσουμε και αυτό το αήττητο! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!