Παρασκευή, 06 Δεκεμβρίου 2024

#ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Πιστός στις συνήθειες του και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας, τα έδωσε όλα κόντρα στη Βενέτσια, κατάφερε να επιστρέψει από το -20 και να διεκδικήσει στα ίσια τη νίκη αλλά στο τέλος δεν μπόρεσε να πανηγυρίσει τη νίκη. Ο εκπληκτικός Γουίλις προσπάθησε να το κερδίσει μόνος του αλλά στο τέλος και αυτός δεν είχε το καθαρό μυαλό όπως και οι Κούπερ και Νόλεϊ παρά την καλή τους εμφάνιση. Χειροκροτήματα και νεύρα στο φινάλε. Από την μια όλοι αναγνωρίζουν την προσπάθεια παρά τα προβλήματα με τους τραυματισμούς από την άλλη όμως η συνολική εικόνα της ομάδας αρχές Δεκεμβρίου είναι απογοητευτική.

ΘΟΛΩΜΕΝΑ ΜΥΑΛΑ, ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΚΟΡΜΙΑ

Βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο μπήκε η ομάδα στο αποψινό παιχνίδι είναι να απορείς με την προετοιμασία που έγινε. Παίκτες μπερδεμένοι σε όλο το μήκος και πλάτος του παρκέ! Δεν ήξεραν που να κινηθούν, έπεφτε ο ένας πάνω στον άλλον και στην άμυνα έμοιαζαν με παιδάκια που προσπαθούσαν να σταματήσουν κάποιους σταρ του NBA. Στο ίδιο τέμπο και ο κόουτς που όσα νεύρα και αν έβγαζε εκεί στον πάγκο οι κινήσεις του έδειχναν κάτι εντελώς διαφορετικό και αρκετά παθητικό. Το 21-41 στα μισά του 2ου δεκαλέπτου ήταν η αποτύπωση της εικόνας ενός αγώνα όπου ο ΑΡΗΣ απουσίαζε εκτός του Νόλεϊ που έμοιαζε εξαρχής ο πιο μπαρουτοκαπνισμένος από όλους.

ΚΟΥΠΕΡ, ΝΟΛΕΪ ΚΑΙ ΓΟΥΙΛΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ …ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗ ΜΕΣΗ

Με ένα προσωπικό κρεσέντο 11 συνεχόμενων πόντων, ο Κούπερ φώναξε βροντερό παρών στο παιχνίδι και μαζί ο ΑΡΗΣ έδειξε τα πρώτα σημάδια ζωής. Από εκεί που η διαφορά είχε κάτσει στο -20 αρχίσαμε να την ροκανίζουμε. Οι πόντοι του Κούπερ και του Νόλεϊ αφύπνισαν και τους υπόλοιπους που με αρκετή καθυστέρηση ανέβασαν την ένταση στην άμυνα. Η αντεπίθεση του ΑΡΗ γιγαντώθηκε όταν ο Γουίλις αποφάσισε να βγει μπροστά. Ο Αμερικάνος έκανε ότι ήθελε στο γήπεδο με όποιο τρόπο ήθελε. Άλλες φορές με λογική, άλλες φορές με τρέλα, τις περισσότερες όμως φορές την έβαζε την μπάλα στο καλάθι. Όλα αυτά όμως μέχρι τα μισά της 4ης περιόδου όπου η κούραση έκανε την εμφάνιση της και το προσπέρασμα για πρώτη φορά στο παιχνίδι με 70-69 δεν είχε συνέχεια. Και πως να έχει όταν στα τελευταία λεπτά η ομάδα θυμήθηκε όλα τα στραβά της και είπε να τα στριμώξει στα 3-4 λεπτά που απέμεναν. Μπλοκ άουτ ούτε για πλάκα, πολλά χαμένα ριμπάουντ, μαλθακότητα στην άμυνα και κακές επιλογές στην επίθεση.

ΚΟΥΠΕΡ ΚΑΙ ΓΟΥΙΛΙΣ ΕΚΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ «ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ» ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Και τι δεν έχουμε ακούσει και δει φέτος με την «ειδική διαχείριση» των παικτών από τον Καστρίτη. Όλοι οι παίκτες θέλουν τον χρόνο τους, όλοι θέλουν τον τρόπο τους, όλα πρέπει να γίνουν σιγά σιγά ώστε να κατανοήσει ο καθένας την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας, 2 εβδομάδες θέλει ο ένας για να βρει αγωνιστικό ρυθμό, 1 μήνα θέλουν οι άλλοι για να μάθουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ και τον Δεκέμβρη θα είμαστε. Αυτά ακούμε μαζί με ύμνους για τα μεγαθήρια αντιπάλους μας που πάνω στο παρκέ όμως  με το ζόρι κερδίζουν αυτόν τον προβληματικό γεμάτο απουσίες ΑΡΗ. Και ξαφνικά σκάνε μύτη 2 νέοι Αμερικάνοι και με συνοπτικές διαδικασίες επιβεβαιώνουν τα αυτονόητα. Έτοιμοι παίκτες με τσαγανό που δεν χρειάζονται κανά μήνα για να μας δείξουν αν ξέρουν ή δεν ξέρουν μπάσκετ. Έτσι απλά ο Γουίλις και ο Κούπερ στην δεύτερη εμφάνιση τους έκλεψαν την παράσταση. Μέχρι και ο Φίλλιος στην επιστροφή του έκλεισε το μάτι στον Καστρίτη που δεν τον ήθελε το καλοκαίρι. Και τελικά σήμερα ίσως και να είδαμε τον 2ο καλύτερο πόιντ γκαρντ που έχει το ρόστερ. Γιατί σε αυτόν τον ΑΡΗ ακόμη και να μπορείς να κατεβάσεις την μπάλα και να περάσεις το κέντρο εγκαίρως έχει την αξία του. Μόνο ο Νόλεϊ δείχνει να βελτιώνεται. Οι υπόλοιποι στάσιμοι, στην καλύτερη περίπτωση με κάποιες αναλαμπές. Φταίει η διαδικασία,  φταίει που τους επέλεξαν. Καλό θα είναι για την ομάδα κάποια στιγμή να ειπωθεί το τι φταίει. Εκτός και αν βολεύει να λέμε ότι φταίνε οι τραυματισμοί.

ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΣΤΟΙΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ

Η κακή άμυνα σε μεγάλα κομμάτια του παιχνιδιού και τα πολλά χαμένα ριμπάουντ για ακόμη ένα παιχνίδι που παλέψαμε ήταν η πληγή που έφερε την ήττα. Σπουδαία εμφάνιση από τον Γουίλις που λίγο έλειψε να το κερδίσει μόνος του. Αρκετά καλοί και ο Κούπερ με τον Νόλεϊ.  Όταν όμως από τους 74 πόντους που πέτυχες τους 61 τους πέτυχαν μόλις 3 παίκτες τότε το μόνο που μπορείς να περιμένεις είναι να επιστρέψουν οι τραυματίες μπας και οι 3 γίνουν 5-6. Για βελτίωση σε άμυνα, ριμπάουντ, κλπ. ούτε λόγος.   

ΥΓ. 2-3 μπλοκ άουτ να μπορούσε να κάνει η ομάδα στο τέλος και θα είχαμε νικήσει. Υπομονή του χρόνου αν αυξηθεί το μπάτζετ μπορεί να δούμε και κανά μπλοκ άουτ...

Κατηγορία Μπάσκετ

Το ήθελε πολύ η ομάδα να ξεκινήσει την αντεπίθεση της στη Ρουμανία κερδίζοντας την Κλούζ στην πράξη όμως φάνηκε ότι δεν μπορούσε. Η εντυπωσιακή επιστροφή του Νόλεϊ και το θετικό ντεμπούτο του Κούπερ δεν μπόρεσαν να καλύψουν την συνολική αστοχία και το μόνιμο πρόβλημα κοντά στο καλάθι. Μια ήττα που μας κρατάει στην τελευταία θέση του ομίλου …κάτι όμως που δεν πτοεί τον κόσμο του ΑΡΗ που και σήμερα έδωσε το στίγμα του στο Κλούζ!

ΜΕ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΛΕΪ

Δύσκολα τα πράγματα από το πρώτο τζάμπολ για τον ΑΡΗ που δεν μπόρεσε ούτε για μια στιγμή να προστατέψει το καλάθι του. Οι αντίπαλοι μας έμπαιναν κάρφωναν, άρπαζαν δεύτερες ευκαιρίες και έκαναν ότι ήθελαν κοντά στο καλάθι μας. Ο Μπάνκς μπορεί να μοίραζε τάπες και να έμοιαζε συνεπής σε πρώτο χρόνο στα αμυντικά του καθήκοντα, όταν όμως η μπάλα κυκλοφορούσε ή ήταν διεκδικήσιμη έχανε εντελώς την φάση. Σε αυτή την εικόνα η απάντηση του ΑΡΗ άκουγε στο όνομα Νόλεϊ . Μπορεί οι προσπάθειες που πήρε να ήταν τραβηγμένες και να ήταν άστοχος έξω από τα 6.75 αλλά τα 10 στα 14 δίποντα με προσωπικές ενέργειες και η συνεισφορά του σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού έμοιαζε με όαση και την μοναδική μας ελπίδα για να διεκδικήσουμε τη νίκη. Το προσπέρασμα του ΑΡΗ στα μισά του 2ου δεκαλέπτου ενώ νωρίτερα η ομάδα είχε βρεθεί στο -10 είχε την υπογραφή του Νόλεϊ.

ΞΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Όσο ανταγωνιστικό και αν είχε γίνει το παιχνίδι με τις ομάδες να βρίσκονται κοντά στο σκορ ήταν φανερό ότι αυτό δεν θα συνεχιζόταν για πολύ. Από την μια ο ΑΡΗΣ να πασχίζει για κάθε άμυνα και κάθε καλάθι, από την άλλοι οι Ρουμάνοι να μπουκάρουν με ευκολία στο καλάθι μας και να σκοράρουν χωρίς καμία αντίσταση. Κάθε άστοχο σουτ μας πονούσε μιας και η άμυνα μας απουσίαζε. Με το που πήγε στο +12 παιχνίδι δεν υπήρχε ελπίδα μιας και ο ΑΡΗΣ φάνηκε να έχει ξεμείνει από ιδέες τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΑΠΟΝΤΕΣ

Ήθελε αλλά δεν μπορούσε η ομάδα σήμερα και πως να μπορέσει άλλωστε με τόσα σημαντικά προβλήματα. Παρά την βελτιωμένη συνολική εικόνα χάρη κυρίως στην εντυπωσιακή επάνοδο του Νόλεϊ και το θετικό ξεκίνημα του Κούπερ τα προβλήματα παρέμειναν στη θέση τους. Προβλήματα όπως η μονίμως μέτρια ως κακή απόδοση των Χότζ, Λαζέσφσκι, Μπάνκς και Ρόμπερτς.  Και ναι όταν επιστρέψουν οι Γούντμπερι και Μποχωρίδης η ομάδα θα είναι σαφώς καλύτερη. Τα προβλήματα όμως θα παραμείνουν εδώ. Εδώ στην άμυνα, εδώ στα ριμπάουντ, εδώ στο να πιάσεις την μπάλα και να την καρφώσεις στο καλάθι. Ίσως ο Γουίλις αν αποδειχθεί αποτελεσματικός να διορθώσει ως ένα σημείο αυτό το χάος κοντά στο καλάθι αλλά και πάλι… Ιδιαίτερα οι Χοτζ, Λαζέσφσκι και Μπάνκς όχι δεν έχουν ανταποκριθεί στις προσδοκίες αλλά αν κάτσουμε να αναλύσουμε σε τι ήλπιζε ο Καστρίτης να παίρνει η ομάδα από αυτούς τους τρεις και τι προσφέρουν ως τώρα θα απογοητευτούμε οικτρά. Δεν ξέρω πως αλλάζει όλο αυτό. Δύσκολα όμως να αλλάξει χωρίς μαζική αλλαγή προσώπων.

ΠΙΟ ΧΑΜΗΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ

Το χρειαζόταν η ομάδα το διπλό, το κυνήγησε αλλά το δυνατό «come back» του Νόλεϊ και οι βοήθειες που έδωσε ο Κούπερ στο ντεμπούτο δεν αρκούσαν. Οι Ρουμάνοι είχαν περισσότερες επιλογές, έβρισκαν εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι μας και κάπως έτσι έφθασαν στη νίκη χωρίς να ζοριστούν. Στην ουρά της βαθμολογίας ο ΑΡΗΣ μας με την ολοκλήρωση του Α’ γύρου με τη συνέχεια να μοιάζει ολοένα και περισσότερο με τυπική διαδικασία.  Ζητούμενο πλέον για την ομάδα είναι να επιστρέψουν οι τραυματίες, να τρέξουν οι πολλές(και απαραίτητες) αλλαγές στο ρόστερ και να ξεκινήσει να βρίσκει τα πατήματα της πάνω στο παρκέ. Ιδανική ευκαιρία για αυτό το ξεκίνημα το παιχνίδι της Κυριακής.

ΥΓ. Μακάρι στο τέλος αυτή την σεζόν να την μνημονεύουμε για κάποια αγωνιστική επιτυχία και όχι για το ρεκόρ άστοχων επιλογών. Πραγματικά αυτό το φετινό δεν έχει προηγούμενο! Άραγε διορθώνεται;

Κατηγορία Μπάσκετ

Με συνοπτικές διαδικασίες ο ΑΡΗΣ παραδόθηκε στα προβλήματα του γνωρίζοντας εύκολα την ήττα με 93-69.  Αποκαρδιωτική εμφάνιση, με τον  Τολιόπουλο να παλεύει με όλες τις δυνάμεις του αλλά να είναι απελπιστικά μόνος του. Έκλεψε την παράσταση ο κόσμος του ΑΡΗ με την δυναμική του παρουσία, αδιαφορώντας επιδεικτικά για την θλιβερή έκβαση του αγώνα.

ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ ΣΕ 5 ΛΕΠΤΑ

5 λεπτά ήταν αρκετά για να εμπεδώσουν όλοι ότι ο ΑΡΗΣ σήμερα κατέβηκε με ρόστερ ειδικών συνθηκών και χωρίς κάποιο ουσιαστικό πλάνο. Ούτε μια πεντάδα δεν υπήρχε λειτουργική για τον ΑΡΗ και αυτό φάνηκε από νωρίς. Μόλις στα 4.5΄ ήμασταν στο -10 και τίποτα δεν σου έδινε την ελπίδα ότι κάτι θα μπορούσε να αλλάξει. Και πως να αλλάξει όταν στην άμυνα όλοι πήγαιναν πέρα δώθε χωρίς λόγο και στην επίθεση τρέμανε να σουτάρουν.  Μόνο ο Τολιόπουλος φώναξε βροντερό παρών που πάλεψε όσο μπορούσε για την αξιοπρέπεια της ομάδας. Ήταν όμως απελπιστικά μόνος και ο ΑΡΗΣ το μόνο καλύτερο που θα μπορούσε να διεκδικήσει σήμερα  ήταν ένα πιο τιμητικό σκορ και τίποτα παραπάνω.

ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΜΜΟΝΕΣ

Με τους Νόλεϊ, Γούντμπερι και Μποχωρίδη να είναι τραυματίες και τον ΝτεΤζούλιους να αγωνίζεται πλέον με την φανέλα της Μακάμπι ο Καστρίτης είχε να λύσει έναν πολύ δύσκολο γρίφο σε ότι είχε να κάνει με το ροτέισον και ιδιαίτερα στις θέσεις της περιφέρειας. Προσπάθησε ο κόουτς να λύσει τον γρίφο αλλά η λύση του άφησε την ομάδα μετεξεταστέα.  Η ήττα με τις υπάρχουσες συνθήκες ήταν αναμενόμενη. Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό… αυτό όμως που είδαμε σήμερα ήταν κάτι πολύ χειρότερο και απογοητευτικό. Και δεν έχει να κάνει με την ήττα ή την διαφορά στο σκορ. Πέρα του Τολιόπουλου υπήρχε το απόλυτο χάος. Χάος σαν και αυτό που έχει φέρει την ομάδα σε αυτό το σημείο. Γιατί ωραία τα λέμε για τους τραυματισμούς αλλά σήμερα τα 4/5 της βασικής πεντάδας(+ τον 6ο ξένο) βάσει του καλοκαιρινού σχεδιασμού ήταν πάνω στο παρκέ αλλά μόνο ο Τολιόπουλος ανταποκρίθηκε στον ρόλο του. Ακόμη και η συμπαθητική σε σχέση με τις προηγούμενες εμφανίσεις του Χότζ σε ένα παιχνίδι όπου έπρεπε να βγει μπροστά ήταν πολύ λίγη. Για τον Λαζέφσκι τι να πούμε; Ότι τον Δεκέμβρη θα είναι ένας εντελώς διαφορετικός παίκτης; Για τους Μπάνκς και Ρόμπερτς τα έχουμε πει. Αξίζει όμως να τονίσουμε ξανά ότι για αυτό το χάλι κανένας παίκτης δεν έχει ευθύνη. Ο καθένας παίζει σύμφωνα με την αξία του. Αν οι «μπασκετοδάσκαλοι» τους είπαν ότι το επίπεδο τους είναι για τον ΑΡΗ, την Greek Basket League και το Eurocup δεν φταίνε αυτοί.  Ας πάρουν λοιπόν οι «μπασκετοδάσκαλοι»  τις αποφάσεις που πρέπει γιατί ακόμη είμαστε Νοέμβριο και δεν θα την παλέψουμε τη σεζόν να κυλάει έτσι.

ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ, ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ

Σε ένα γήπεδο που θύμιζε εντός έδρας παιχνίδι χάρη στην εντυπωσιακή κιτρινόμαυρη κερκίδα, ο ΑΡΗΣ, ήθελε, πάλεψε(;) αλλά τελικά δεν κατάφερε να αποφύγει το στραπάτσο. Οι παίκτες του Αμβούργου το διασκέδασαν… μιας και απέναντι τους είχαν μόνο έναν Τολιόπουλο να προσπαθεί να κρατήσει τα προσχήματα. Τα προσχήματα σε μια δικαιολογημένη ήττα αλλά άκρως αδικαιολόγητη εμφάνιση.  

ΥΓ. 4 σημαντικές απουσίες(μαζί με τον ΝτεΤζούλιους) είχε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα. Είχε όμως και 7 φετινές επιλογές στο παρκέ με μερικές από αυτές να αποκτήθηκαν για να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.  

ΥΓ2. Λάθη κάνουν όλοι, δεν είναι κακό, συμβαίνει. Το να μην τα διορθώνεις και να ρισκάρεις όλη την χρονιά προσδοκώντας στη δικαίωση είναι έγκλημα.

Κατηγορία Μπάσκετ

Με όπλο την σκληρή του άμυνα προσπάθησε ο ΑΡΗΣ μας να καλύψει το κενό του ΝτεΤζούλιους, το πάλεψε, έφθασε κοντά στη νίκη, στο τέλος όμως η Βαλένθια βρήκε τις λύσεις και κατάφερε να φύγει με το διπλό. Το πάλεψαν όσο μπορούσαν οι παίκτες του Καστρίτη και παρά την δυστοκία στην επίθεση δεν εγκατέλειψαν ποτέ την μάχη. Ζεστό χειροκρότημα στο φινάλε παρά την ήττα, με τον κόσμο της ομάδας να αναγνωρίζει την προσπάθεια.

ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Με την απουσία του ΝτεΤζούλιους να είναι ορατή από το ξεκίνημα του αγώνα ο Γ.Καστρίτης έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην άμυνα με τους παίκτες του να ανταποκρίνονται σε μεγάλο βαθμό σε αυτή την αποστολή. Στην επίθεση ο Τολιόπουλος παίζοντας αρκετά ώριμα, διάβαζε την αντίπαλη άμυνα και προτιμούσε να χτυπάει από κοντά παρά έξω από τα 6.75 . Τα χαμένα όμως ριμπάουντ και τα ελεύθερα μακρινά σουτ των Ισπανών ήταν αυτά που έδωσαν στην Βαλένθια το προβάδισμα. Ένα προβάδισμα που με κάθε ευκαιρία η ομάδα μας το αμφισβητούσε αν και ήταν φανερό ότι με το που άνοιγε η ψαλίδα στη διαφορά θα ήταν πολύ δύσκολο για να γίνει η ανατροπή. Και αυτή η δυσκολία είχε να κάνει κυρίως με την αδυναμία μας κοντά στο καλάθι όπου ο Μπάνκς και πάλι ήταν «εκτός» παιχνιδιού και ο Ρόμπερτς αν και πάλευε έμοιαζε λίγος.

ΜΕ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΓΟΥΝΤΜΠΕΡΙ Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Το ημίχρονο έκλεισε στο -2 και  αυτό από μόνο του ήταν αρκετό ώστε να κάνει όλους στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο να πιστέψουν ότι στο τέλος θα μπορούσαμε να πάρουμε τη νίκη. Τίποτα όμως δεν άλλαξε στο Β ημίχρονο με τους Ισπανούς να βρίσκουν λύσεις εκμεταλλευόμενοι τις δεύτερες ευκαιρίες χάρη στα πολλά επιθετικά ριμπάουντ που με ευκολία μάζευαν.  Η αντίδραση του ΑΡΗ ήταν τα ηρωικά καλάθια του Τολιόπουλου αλλά και του Γούντμπερι που έκανε σχεδόν τα πάντα μέσα στο γήπεδο, παίζοντας τρομερή άμυνα, παλεύοντας σε κάθε ριμπάουντ και σκοράροντας με προσωπικές ενέργειες. Το 44-54 στο ξεκίνημα της 4ης περιόδου έγινε 57-57 περίπου 2’ με τις δύο ομάδες να ζορίζονται πάρα πολύ να σκοράρουν και να τα δίνουν όλα στην άμυνα.

ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΟΥΤ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Όσο κοντά και αν έφθασε στη νίκη η ομάδα προσπερνώντας τα χαμένα ριμπάουντ, τα φθηνά λάθη και την έλλειψη λύσεων στην επίθεση στο τέλος όμως για να κερδίσει χρειαζόταν τα μεγάλα σουτ. Χότζ(2 φορές) και Τολιόπουλος(4 φορές) προσπάθησαν να σκοράρουν από μακριά  για να αλλάξουν τα δεδομένα χωρίς όμως επιτυχία. Η Βαλένθια εκμεταλλεύτηκε τα πολλά επιθετικά ριμπάουντ και το σπρώξιμο της διαιτησίας και πήρε τη νίκη που ήθελε.

ΤΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΡΟΤΕΪΣΟΝ ΤΟΝ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ

Δεδομένων των συνθηκών και της δυναμικής του αντιπάλου ο ΑΡΗΣ σήμερα ήταν πάρα πολύ καλός. Ιδιαίτερα στην άμυνα όσο περνούσε ο χρόνος προσαρμοζόταν, διορθωνόταν και γινόταν ολοένα και πιο απροσπέλαστος. Οι Ισπανοί που είχαν έναν μ.ο. κοντά στους 100 πόντους σήμερα περιορίστηκαν στους 63 πόντους και αυτό λέει πολλά για την απόδοση μας. Τίποτα δεν είναι τυχαίο όμως. Όπως και κόντρα στο Περιστέρι όπου είχαμε την απουσία του Νόλεϊ αλλά και σήμερα όπου προστέθηκε αυτή του ΝτεΤζούλιους ο Καστρίτης αναγκάστηκε να περιορίσει το ροτέισον και να μοιράσει τον χρόνο διαφορετικά. Οι πολλές αλλαγές περιορίστηκαν,  παίκτες που αγωνιζόντουσαν δεκάλεπτα σπασμένα σε δίλεπτα… πήραν πιο φυσιολογικές ευκαιρίες και αυτό φάνηκε πάνω στο παρκέ. Ο Γούντμπερι κάθε δευτερόλεπτο που έμενε στο παρκέ γέμιζε με αυτοπεποίθηση, παρόλο που ιδίως στην επίθεση δεν είχε ξεκινήσει καλά. Ενώ και Ρόμπερτς που έμεινε 25’ στο παρκέ αν και δεν εντυπωσίασε είχε όμως μια γεμάτη παρουσία με 12 ριμπάουντ και 10 πόντους. Παρά τα όποια προβλήματα τραυματισμών και την φυγή του ΝτεΤζούλιους ο ΑΡΗΣ στα τελευταία παιχνίδια δείχνει πιο ομάδα και αυτό είναι το μεγάλο κέρδος ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Μακάρι να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο ο κόουτς γιατί πέρα από τα όποια λάθη στον σχεδιασμό και τους τραυματισμούς και στη κατανομή του χρόνου υπάρχει πρόβλημα από την αρχή της χρονιάς.

ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΖΗΤΑ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Το πάλεψε όσο μπορούσε ο ΑΡΗΣ απέναντι στη Βαλένθια με τους Ισπανούς όμως να έχουν πολλές περισσότερες λύσεις στην επίθεση αλλά και την απόλυτη κυριαρχία στα ριμπάουντ. Παρά την ήττα όμως η ομάδα στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα έδειξε αυτό το μαχητικό πρόσωπο που μας είχε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια και αυτό οδήγησε στο αυθόρμητο χειροκρότημα του κόσμου με τη λήξη του αγώνα. Πλέον θα πρέπει με ψυχραιμία(αλλά και ταχύτητα) το τεχνικό τιμ και η διοίκηση να ζυγίσουν τις σκέψεις τους και να προχωρήσουν στις απαραίτητες κινήσεις ώστε ο ΑΡΗΣ να μην συνεχίσει να αγωνίζεται με μειονέκτημα κυνηγώντας την υπέρβαση σε κάθε παιχνίδι. Περιφερειακός θα είναι; ψηλός θα είναι; Ότι και αν είναι… η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση.

Κατηγορία Μπάσκετ

Σημαντική νίκη(που δεν την περιμέναμε) πέτυχε ο ΑΡΗΣ μας στη Γαλλία όπου επικράτησε της περσινής φιναλίστ του θεσμού Μπούργκ με 88-91 σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα και σχεδόν 2.5 ωρών… λόγω των 3 διαιτητών και της γραμματείας που τα έκαναν όλα μπάχαλο. Οι 21 πόντοι του Τολιόπουλου έκαναν την διαφορά αλλά η πολυφωνία στην επίθεση και οι μάχες στην άμυνα έβαλαν τις βάσεις της νίκης. Μια νίκη που δίνει νέο ενδιαφέρον στη βαθμολογία του ομίλου και ελπίδες για πρόκριση.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΝΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ

Δεν ήταν το γρήγορο προβάδισμα των 5 πόντων που διατηρήθηκε σχεδόν μέχρι το τέλος του πρώτου δεκαλέπτου. Ο ΑΡΗΣ έδειχνε από νωρίς να πατάει γερά στα πόδια του και να βάζει δύσκολα στους Γάλλους. Έπαιζε δυνατή άμυνα και έβρισκε λύσεις στην επίθεση σχεδόν από όποιον πατούσε παρκέ.  Γούντμπερι, Ντετζούλιους και Μπάνκς έκαναν την καλή αρχή με τους Μποχωρίδη και Χατζηδάκη να έρχονται από τον πάγκο και να τη συνεχίζουν.  Και όταν πέρασε και ο Τολιόπουλος και άρχισε να πυροβολεί έξω από τα 6.75 η ομάδα άρχισε να σε πείθει ότι δεν πήγε στη Γαλλία για τουρισμό αλλά για να πάρει μια πολύτιμη νίκη.

ΕΙΧΕ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΑΝΤΕΞΕ

Οι Γάλλοι αν και έβρισκαν εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι μας, στο μακρινό σουτ είχαν θέμα και αυτό έδειχνε να τους επηρεάζει συνολικά. Μάλιστα όταν άρχισε να προσαρμόζεται η άμυνα μας στο παιχνίδι τους κοντά στο καλάθι άρχισαν να αστοχούν ακόμη και στα άχαστα από κάτω. Κάποια στιγμή όπως ήταν λογικό οι Γάλλοι βρήκαν κάποια μακρινά σουτ, προσπέρασαν στο σκορ αλλά πάντα ο ΑΡΗΣ είτε με τον Τολιόπουλο, είτε με τον Χότζ, είτε με τον Ντετζούλιους είχε τις απαντήσεις. Στο τέλος χρειάστηκαν τα μεγάλα σουτ του Τολιόπουλου και του Γούντμπερι αλλά και η ψυχραιμία στις βολές για να έρθει άλλη μια νίκη στις λεπτομέρειες όπως ακριβώς έγινε πριν λίγες ημέρες στη Ρόδο.

ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτό το διπλό μιας και πριν το τζάμπολ λίγοι πίστευαν ότι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε την Μπουργκ. Η ομάδα δεν έπειθε και δεν έδειχνε να διορθώνει τις χτυπητές της αδυναμίες. Αδυναμίες όπως η άμυνα κάτω από το καλάθι όπου και σήμερα ήταν η πληγή μας. Πως ήρθε λοιπόν η νίκη;  Μα γιατί σε όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του παιχνιδιού βελτιωθήκαμε αισθητά! Τα ποσοστά στα μακρινά σουτ, τα ριμπάουντ και η μεγαλύτερη ένταση στην άμυνα περιορίζοντας τα αχρείαστα φάουλ. Και όλα αυτά όχι από έναν ή δύο παίκτες αλλά από όλους όσους αγωνίσθηκαν. Πολυφωνία στην επίθεση με 5 διψήφιους και σχεδόν άλλους τόσους να σκοράρουν. Πέρα του Τολιόπουλου είδαμε στα τελευταία κρίσιμα λεπτά τους Γούντμπερι, Νόλεϊ αλλά και τον Χότζ να φωνάζουν παρών. Συμπέρασμα; Η βελτίωση σε ατομικό επίπεδο που δείχνουν οι περισσότεροι παίκτες από παιχνίδι σε παιχνίδι αρχίζει να αλλάζει την εικόνα ολόκληρης της ομάδας και να φέρνει νίκες. Νίκες που θα ερχόντουσαν πολύ πιο εύκολα αν στις θέσεις 4-5 υπήρχε ένας πραγματικά καλός παίκτης για να δώσει λύσεις και όχι όλα αυτά τα ημίμετρα που διαχειρίζεται ο Καστρίτης. Εξακολουθεί πάντως να φαντάζει δύσκολο να βελτιωθεί η άμυνα μας κοντά στο καλάθι με το υπάρχον ρόστερ.

ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΝΙΚΗ

Με τον Τολιόπουλο να πυροβολεί έξω από τα 6.75 και τον Γούντμπερι να πραγματοποιεί την καλύτερη του εμφάνιση, ο ΑΡΗΣ μας πήρε μια σπουδαία νίκη απέναντι στην Μπούργκ ισοπεδώνοντας όλα τα προγνωστικά!  Πέρα από τα καλά ποσοστά στα μακρινά σουτ, οι παίκτες του Γ.Καστρίτη ήταν πραγματικοί μαχητές στην άμυνα και στα ριμπάουντ και αυτό έκανε τη διαφορά όταν δεν μας έβγαιναν τα σουτ. 2η σερί νίκη μετά τη Ρόδο, κόντρα όμως σε έναν πολύ πιο δυνατό αντίπαλο και αυτό λέει πολλά. Αναμένουμε να δούμε ανάλογη εικόνα και το Σάββατο κόντρα στο Περιστέρι. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Σχεδόν 2.5 ώρες κράτησε το παιχνίδι με τους 3 διαιτητές και τη γραμματεία κάπου χαμένους στην μετάφραση να προσπαθούν να ξενερώσουν όσους παρακολουθούσαν το πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι. 

Κατηγορία Μπάσκετ

Δύο διαφορετικά πρόσωπα παρουσίασε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στην Τσεντεβίτα, με αυτό της ολικής κατάρρευσης να επικρατεί στο 2ο ημίχρονο και τελικά να οδηγεί στην ήττα με 75-82. Καλός ο ΑΡΗΣ όσο έμπαιναν τα τρίποντα, ανήμπορος να αντιδράσει όταν σταμάτησε να τα βάζει και οι Σλοβένοι διάβασαν το παιχνίδι μας. Κακή διαχείριση από τον κόουτς που χάθηκε στις εμμονές του και μαζί και μια σημαντική νίκη που η ομάδα έδειχνε ότι μπορούσε να πάρει.

ΣΕ ΡΥΘΜΟΥΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑ

Με την ίδια ένταση και πνευματική συγκέντρωση που είχε ο ΑΡΗΣ απέναντι στους Πατρινούς το περασμένο Σάββατο μπήκε η ομάδα και αυτό ήταν το πρώτο βήμα για να χτίσει ένα μικρό προβάδισμα. Στην άμυνα υπήρχαν σωστές τοποθετήσεις και γρήγορα αντανακλαστικά την ίδια στιγμή που στην επίθεση  έβρισκε λύσεις. Είτε χάρη στον Νόλεϊ είτε από τον συνήθη ύποπτο Τολιόπουλο. Αυτό όμως που έκανε την διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια ήταν ότι σχεδόν όλοι οι παίκτες που έμπαιναν στο παρκέ έβαζαν ένα λιθαράκι στο σκοράρισμα.

Ο ΧΟΤΖ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ ΔΙΨΗΦΙΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ

Οι Σλοβένοι όσο κυλούσε ο χρόνος προσπάθησαν να ανεβάσουν την πίεση στην άμυνα και να παίξουν αρκετά πιο σκληρά ο ΑΡΗΣ όμως πυροβολούσε από μακριά κυρίως με τον Χοτζ που σήμερα θυμήθηκε το καλό του μακρινό σουτ. Και όσο τα τρίποντα έβρισκαν στόχο ο ΑΡΗΣ διατηρούσε σχετικά εύκολα μια διαφορά 10-12 πόντων.

ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΤΑ ΤΡΙΠΟΝΤΑ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

15’ πριν τελειώσει το παιχνίδι με τον ΑΡΗ μας στο +10 και τίποτα δεν προμήνυε αυτό που θα ακολουθούσε. Ξαφνικά τα τρίποντα σταμάτησαν να βρίσκουν στόχο. Όποιος και αν βαρούσε, ακόμη και αν ήταν εντελώς αμαρκάριστος αστοχούσε. Μια εκνευριστική αστοχία που όπως φάνηκε βραχυκύκλωσε πνευματικά την ομάδα. Λες και το μυαλό όλων είχε κολλήσει στην επιθετική δυστοκία στην άμυνα δεν λειτουργούσε τίποτα. Ανενόχλητοι οι αντίπαλοι μας περνούσαν στη ρακέτα και σκόραραν με ευκολία ξανά και ξανά και ξανά... Το έβλεπες να συμβαίνει διαρκώς και έβλεπες παράλληλα έναν ΑΡΗ στα χαμένα ανήμπορο να αντιδράσει. Και πως να αντιδράσει όταν ο κόουτς στον πάγκο είχε χαθεί στις σκέψεις του και έμοιαζε να αδυνατεί να αφουγκραστεί αυτό που συνέβαινε στο παιχνίδι.  Δεν μπορούσε να αλλάξει τίποτα γιατί δεν είχε τους παίκτες που ήθελε ετοιμοπόλεμους στον πάγκο; Δεν ήθελε να αλλάξει τίποτα γιατί πίστευε ότι τα «παιδιά» στο τέλος θα τα καταφέρουν; Δεν ήθελε να δοκιμάσει τον Μπάνκς(αγωνίστηκε μόλις 5’)  γιατί οι άλλοι τα πήγαιναν εξαιρετικά; Δεν έδωσε οδηγία να κλείσει η άμυνα κοντά στο καλάθι και να αφήσει το τρίποντο γιατί φοβόταν μην οι Σλοβένοι τα βάλουν και χάσουμε; Η ουσία είναι ότι το +12 έγινε -8 λίγα λεπτά πριν τη λήξη με τίποτα να μην φαντάζει ικανό για να αλλάξει την κατάσταση. Ούτε καν μια βόμβα του Τολιόπουλου που μείωσε προσωρινά την διαφορά….

ΑΤΟΜΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ – ΟΜΑΔΙΚΗ ΤΡΙΚΥΜΙΑ

Είδαμε τον Χότζ να βρίσκει το χέρι του, τον Νόλεϊ να ξεκινάει δυνατά, τον Ρόμπερτς να παλεύει, τον Γούντμπερι να σκοράρει από τα 6.75, τους Τολιόπουλο και ΝτεΤζούλιους να παίρνουν πρωτοβουλίες και τον Λαζέφσκι να μας συστήνεται. Θετικά όλα αυτά, σίγουρα καλύτερα τα πράγματα σε σχέση με 2-3 αγώνες πιο πίσω. Έλα όμως που την ώρα που στον ΑΡΗ περιμένουμε παίκτες να μάθουν τα βασικά του μπάσκετ, να βρουν ρυθμό και τον ρόλο τους μέσα στην ομάδα ανταγωνιζόμαστε ομάδες που αυτά τα έκαναν το καλοκαίρι και πλέον ασχολούνται με πιο ουσιώδη πράγματα. Πράγματα όπως να διαβάσουν τον αντίπαλο, να χτυπήσουν εκεί που πονάει και να εφαρμόσουν ένα συγκεκριμένο πλάνο για να κερδίσουν όπως ακριβώς έκανε η Τσεντεβίτα σήμερα. Αντ αυτού υπάρχει η «διαδικασία» του Καστρίτη που απαιτεί να περιμένουμε τουλάχιστον 6-7 παίκτες να αντιληφθούν ποιοι είναι, που είναι και τι πρέπει να κάνουν. Ο ΑΡΗΣ σήμερα όσο έδειχνε μια στοιχειώδη εγρήγορση στην άμυνα και ήταν εύστοχος στα μακρινά σουτ έμοιαζε να πατάει καλά. Όταν όμως χάθηκε η συγκέντρωση δεν είχε από κάπου να πιαστεί. Ήλπιζε ότι κάποιος θα γινόταν ο ήρωας πάλι αλλά δεν…

Η «ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ» ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ ΣΤΟΙΧΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΛΥ

Και αυτά όλα αυτά συμβαίνουν όταν μια ομάδα δεν έχει καμία σταθερά στο παιχνίδι της. Ακόμη και ο Τολιόπουλος που είναι κύριος εκφραστής της επίθεσης φαίνεται να δρα καθαρά ατομικά χωρίς την παραμικρή υποστήριξη από τους υπόλοιπους. Και αυτό ισχύει για όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού μας σε άμυνα και επίθεση. Στην άμυνα επιμένουμε σε κάτι που αρκετοί παίκτες μας δεν μπορούν να ακολουθήσουν, στην επίθεση ακόμη αναρωτιόμαστε ποιος κατεβάζει την μπάλα και ποιος θα πάρει τα πολλά σουτ. Ο Νόλεϊ; o ΝτεΤζούλιους; ο Τολιόπουλος; ο Μποχωρίδης; ή καλύτερα σε όποιον κάτσει η μπάλα στα τελευταία δεύτερα της επίθεσης; Τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουν στον προπονητή. Αυτός επέλεξε να κάνει προετοιμασία με τον Κλέι, να βάζει τον Νόλεϊ 35’ με 2 πόντους συγκομιδή, να αφήνει τον Μποχωρίδη να σουτάρει ξανά και ξανά, να δίνει 1’ 22’’ στον Άλκινς σε παιχνίδι που έφαγες ξεκούραστη τριαντάρα, να βάζει τον Μπάνκς 5’ όταν σε όλο το Β ημίχρονο σε έχουν τσακίσει κάτω από το καλάθι.  Ο Καστρίτης είναι αυτός που κρύβεται πίσω από δικαιολογίες σε τέτοιο βαθμό που συνεχίζει να δηλώνει αισιόδοξος και στα όρια της ικανοποίησης για τα «παιδιά» που κουράζονται και στεναχωριούνται.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΣΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΔΗΓΟ

Για σχεδόν 25’ ο ΑΡΗΣ σε έπειθε ότι μπορούσε να κερδίσει το παιχνίδι και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερο άγχος. Τελικά όμως ο Καστρίτης και οι παίκτες του κατάφεραν να μας διαψεύσουν και να μας υπενθυμίσουν ότι από τον ΑΡΗ που παρακολουθούμε μέχρι τον ΑΡΗ που ελπίζαμε να δούμε φέτος υπάρχει τεράστια απόσταση. Εκτός φυσικά και αν εμείς είμαστε τελικά οι μπερδεμένοι που περιμέναμε να δούμε το κάτι παραπάνω σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Δεν εξηγείται διαφορετικά η ηρεμία και η αισιοδοξία του κόουτς.

ΥΓ. Κουρασμένα, απογοητευμένα και στεναχωρημένα τα «παιδιά» λέει ο κόουτς.  Και εμείς μια από τα ίδια κόουτς.

ΥΓ2. Λίγο ακόμη υπομονή και στο Παλέ θα μείνουμε εμείς και εμείς κόουτς. Τουλάχιστον τότε μπορεί να μην αγχώνονται τα «παιδιά».

ΥΓ3. Τα μπάτζετ, οι τραυματίες,  μια προπόνηση δεν κάναμε όλοι μαζί, τον Δεκέμβρη θα είμαστε καλά, και να κερδίζαμε σήμερα δεν θα κατακτούσαμε το Eurocup.

Κατηγορία Μπάσκετ

Μια ακόμη απογοητευτική εμφάνιση πρόσθεσε στο φετινό του κακό  ξεκίνημα  ο ΑΡΗΣ γνωρίζοντας την ήττα από την Χάποελ Τελ Αβίβ με 68-78. Η εκπληκτική εμφάνιση του ΝτεΤζούλιους, οι βοήθειες του Τολίοπουλου και οι 46 από τους 68 πόντους της ομάδας που πέτυχαν και οι 2 μαζί δεν ήταν αρκετοί για να αποφύγουμε την ήττα. Οι Ισραηλινοί παρά την μνημειώδη αστοχία τους με το που συμμάζεψαν τα ποσοστά τους δεν βρήκαν την παραμικρή αντίδραση από τον ΑΡΗ μας. Γιουχαρίσματα στο φινάλε από τον κόσμο που φέτος περίμενε πολλά περισσότερα από φθηνές δικαιολογίες για αυτή την εικόνα.

ΜΕ ΤΟΝ ΝΤΕΤΖΟΥΛΙΟΥΣ ΟΔΗΓΟ

Σε αντίθεση με ότι μας έχει συνηθίσει η ομάδα, σήμερα δεν μπήκε καλά στο παιχνίδι επιτρέποντας στην Χάποελ να έχει το προβάδισμα και να παλεύει να αυξήσει από νωρίς την διαφορά. Ο ΝτεΤζούλιους όμως είχε διαφορετική άποψη και με ένα προσωπικό κρεσέντο πήρε τον ΑΡΗ από το χεράκι και προσπάθησε να τον οδηγήσει στη νίκη. Όταν μάλιστα στο πλευρό του παρουσιάστηκε και ο Τολιόπουλος ο ΑΡΗΣ κατάφερε να αφήσει πίσω του το κακό ξεκίνημα και να πάρει κεφάλι στο σκορ. Το 43-32 στο ξεκίνημα της 3ης περιόδου ήταν το αποτέλεσμα της ονειρεμένης εμφάνισης του ΝτεΤζούλιους, του ξεσπάσματος του Τολιόπουλου και της απίστευτης αστοχίας των Ισραηλινών από τις βολές αλλά και στα αμαρκάριστα μακρινά σουτ.

ΚΟΥΡΑΣΗ ΚΑΙ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΣΤΟΧΙΑ

Με την άμυνα της Χάποελ να επικεντρώνεται στον ΝτεΤζούλιους και στον Τολιόπουλο η κατάσταση άρχισε να ζορίζει. Κανένας άλλος παίκτης δεν έδειχνε ικανός να σκοράρει, το ένα άστοχο σουτ διαδεχόταν το άλλο και όσο κυλούσε ο χρόνος η υπόθεση νίκη γινόταν πολύπλοκη. Χωρίς βοήθειες και ανάσες, ΝτεΤζούλιους και Τολιόπουλος  «έπεφταν» καθώς πλησιάζαμε προς τη λήξη και μαζί και ολόκληρος ο ΑΡΗΣ. Όλοι οι υπόλοιποι ανύπαρκτοι. Και όταν η άμυνα σου με μια 2η πάσα ή ένα σκριν γίνεται άνω κάτω τότε κάπου εδώ οι ελπίδες σου για νίκη εξανεμίζονται.

ΟΤΑΝ Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΣΟΒΑΡΕΥΤΗΚΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΑΜΕ

Στα χαρτιά η Χάποελ ήταν η ομάδα με το μεγαλύτερο μπάτζετ και το φαβορί(?) της αναμέτρησης. Στην πράξη όμως για περίπου 30’ είδαμε μια απελπιστικά άστοχη ομάδα που πάλευε να καταρρίψει κάποιο αρνητικό ρεκορ σε βολές και τρίποντα.  Ήταν τόσο κακοί που ακόμη και αυτός ο ΑΡΗΣ που έπαιζε άμυνα με τα μάτια και στην επίθεση μόλις 2 παίκτες πετύχαιναν πόντους κατάφερε να προηγηθεί μέχρι και με +11. Όταν όμως η Χάποελ σοβαρεύτηκε το μόνο που είχε να επιδείξει η ομάδα μας ήταν αστοχία, λάθη και άμυνα για γέλια και για κλάματα. Προσπάθησε ο Καστρίτης να ανακατέψει την τράπουλα με αρκετές αλλαγές και διάφορα σχήματα,  αλλά έτσι όπως τα έχει καταφέρει όποιο χαρτί και αν τραβήξει από τον πάγκο δύσκολα να αλλάξει τα δεδομένα του παιχνιδιού.

Η «ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ» ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΘΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ

Ολοένα και πιο δύσκολη φαντάζει η κατάσταση στην ομάδα. Ο κόουτς αν και μίλησε για ψυχραιμία μόνο ψύχραιμος δεν μοιάζει τη δεδομένη χρονική στιγμή. Κρυμμένος πίσω από τους τραυματισμούς μας είπε κατά κάποιο τρόπο ότι αν σε μια ομάδα απουσιάζουν παίκτες από τις προπονήσεις οι υπόλοιποι μάλλον παίρνουν ρεπό. Ή προπονούνται σε κάτι διαφορετικό από αυτά που πρέπει να κάνουν πάνω στο παρκέ. Ενώ επικαλέστηκε και την στήριξη που απαιτείται προς τους παίκτες του και ο ίδιος είναι διατεθειμένος να τους δώσει …όταν τις τελευταίες ημέρες έδειξε την πόρτα της εξόδου στον Μαντζούκα και στον Άλκινς με τον τελευταίο μάλιστα να μην παίρνει ούτε καν την ευκαιρία για να μας δείξει τι μπορεί να κάνει σε μια ομάδα που βρίσκεται σε τόσο κακή κατάσταση όπως είναι αυτή τη στιγμή ο ΑΡΗΣ μας. Πέρα από αυτά,  δεν παρέλειψε να τονίσει την δυναμική των ομάδων που αντιμετωπίσαμε, ξεχνώντας «τυχαία» το παιχνίδι με τα πιτσιρίκια του Περιστερίου. Λες και πρέπει να χάσουμε εντός έδρας όπως πέρσι από κάποιον Κολοσσό ή το Μαρούσι για να τολμήσουμε να πούμε ότι η ομάδα μας δεν ήταν καλή και φταίγαμε εμείς.  Όσο για το πότε θα είναι η ομάδα έτοιμη; Τον Δεκέμβριο θα είμαστε έτοιμοι είπε ο κόουτς. Δεν είπε όμως για τι ακριβώς θα είναι έτοιμη η ομάδα. Για να τελειώσει με αξιοπρέπεια την παρουσία της στην Ευρώπη; Για να κάνει το μπρέικ σε κάποια έδρα στα πλέοφς; Αυτός ήταν ο στόχος εξαρχής και είναι τόσο ήρεμος; Ας μας το απαντήσει αυτό η διοίκηση με την οποία έχει άριστη συνεργασία.

ΟΣΟ ΔΕΝ ΘΑ ΘΥΜΙΖΕΙ ΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ

Νέα ήττα, νέα απογοητευτική εμφάνιση και νέα αδιέξοδα …μέχρι τον Δεκέμβρη όπου η ομάδα θα είναι έτοιμη σύμφωνα με τον κόουτς. Μέχρι τότε θα ελπίζουμε να κάνει κάποιος παίκτης το θαύμα του όπως το έκανε ο Τολιόπουλος στην Λιθουανία και ο εκπληκτικός ΝτεΤζούλιους που σήμερα το πάλεψε σχεδόν μόνος του. Γιατί αν περιμένουμε από παίκτες που δεν έχουν ιδέα από άμυνα, μπλοκ άουτ, δυσκολεύονται στα σκριν και φοβούνται να σουτάρουν ξαφνικά να μάθουν όλα τα παραπάνω μάλλον θα καλοκαιριάσουμε.

ΥΓ. Καλή η στήριξη στους παίκτες κόουτς αλλά μην ξεχνάς ότι πάνω από τους παίκτες(και εσένα) είναι το καλό της ομάδας και ο κόσμος της .

ΥΓ2. Κόουτς μάλλον κάτι δεν έχεις καταλάβει σωστά.  Την προσπάθεια εκτίμησε και στήριξε τα προηγούμενα χρόνια ο κόσμος του ΑΡΗ. Εκτός και αν πιστεύεις ότι πηγαίναμε στο γήπεδο για την 7η, 8η θέση ή την 4η που κατακτήσαμε πέρσι με το επικό τρίποντο του Τολιόπουλου στην Πάτρα.

ΥΓ3. Όσο κουραστική είναι η συζήτηση-απαίτηση για αλλαγές άλλο τόσο κουραστική είναι αυτή η εμμονή με κάτι που δεν φαίνεται να οδηγεί πουθενά.

Κατηγορία Μπάσκετ

Έσπασε το αρνητικό σερί και ανάσανε  ο ΑΡΗΣ μας στη Λιθουανία όπου επικράτησε της Λιετκαμπέλις με 74-92. Ο Τολιόπουλος θυμήθηκε τις περσινές επιδόσεις του στο Eurocup και φρόντισε να τις ξεπεράσει πετυχαίνοντας ατομικό ρεκόρ πόντων(26) και εύστοχων τρίποντων(6/8)! Ολοκληρωτική εμφάνιση και από τον Μποχωρίδη που έκανε σχεδόν τα πάντα μέσα στο γήπεδο, μαζεύοντας ριμπάουντ, μοιράζοντας ασίστ, κλέβοντας μπάλες και σκοράροντας! Ικανοποίηση για τη νίκη και την εμφάνιση ως ένα βαθμό… μιας και οι παραφωνίες δεν έλειψαν.

ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ

Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση και προφανώς το καλό ξεκίνημα του ΑΡΗ σχεδόν σε όλα τα επίσημα παιχνίδια παύει να μας προκαλεί έκπληξη. Ο Μπάνκς τροφοδοτήθηκε, πέτυχε πόντους κοντά στο καλάθι, ο Μαντζούκας μπήκε δυνατά και ο Τολιόπουλος με το που πέρασε στο παιχνίδι έκανε ξεκάθαρο ότι σήμερα θα είναι η βραδιά του. Ο ΑΡΗΣ πήρε κεφάλι στο σκορ και έδειχνε ικανός να το διατηρεί.

ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

Μπορεί να υπήρχαν κάποια νεκρά διαστήματα σε άμυνα και ριμπάουντ όπου σε συνδυασμό με τους τραγελαφικούς διαιτητές έδιναν την ευκαιρία στους Λιθουανούς να μένουν κοντά στο σκορ αλλά σε κανένα σημείο της αναμέτρησης δεν έδειχνε ο ΑΡΗΣ να φοβάται. Με τον Τολιόπουλο να σκοράρει ακατάπαυστα, τον Μποχωρίδη να βρίσκεται παντού στην άμυνα και στην επίθεση αλλά  τον Χατζηδάκη να ανταποκρίνεται ιδανικά στο κομμάτι του σέντερ όπου πονούσαμε όλα έγιναν εύκολα. Η διαφορά έφθασε στο +22 τη στιγμή που η Λιετκαμπέλις με 0% στο τρίποντο δεν έδειχνε ικανή να απειλήσει και τα σφυρίγματα των διαιτητών απλά προκαλούσαν γέλιο. Και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το παιχνίδι με τον ΑΡΗ να κατακτά την πρώτη του νίκη.

ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ ΔΕΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ

Σπουδαία η σημερινή εμφάνιση του Τολιόπουλου, επανήλθε για τα καλά στις περσινές του ρυθμίσεις. Και όταν ο Τολιόπουλος είναι on fire συμπαρασύρει και τους υπόλοιπους. Όπως ακριβώς συνέβη με τον Μποχωρίδη που με 13 πόντους, 7 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 3 κλεψίματα διεκδίκησε με σθένος τον τίτλο του MVP. Πολύ καλός και ο Χατζηδάκης που με 12 πόντους έχοντας απόλυτη ευστοχία αλλά και τις κινήσεις του μέσα στο γήπεδο κάλυψε σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα κοντά στο καλάθι.

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΡΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΡΑΒΑΝΕ…

Ο ελληνικός κορμός έχει αναβαθμιστεί φέτος και σήμερα ήρθε η πρώτη επιβεβαίωση. Ακόμη και οι Μαντζούκας και Γκιουζέλης είναι σχεδόν βέβαιο ότι στην πορεία θα ανταποκριθούν στους ρόλους για τους οποίους αποκτήθηκαν. Από την άλλη όταν έχεις 6-7 Αμερικάνους και άλλους 2 στην αναμονή λόγω τραυματισμών περιμένεις να δεις περισσότερα πράγματα και όχι να χρειάζεσαι μια διαστημική εμφάνιση του Τολιόπουλου και του Μποχωρίδη για να κερδίσεις μια ομάδα σαν την Λιετκαμπέλις. Ο Ντε Τζούλιους ήταν πολύ καλός όπως και ο Γούντμπερι που ήταν θετικός. Ο Άλκινς μόλις ήρθε και φαίνεται ότι με το που προσαρμοστεί θα δώσει λύσεις αλλά η τριάδα Νόλεϊ, Μπάνκς και Ρόμπερτς συνεχίζει να προβληματίζει έντονα.  Ο Μπάνκς προσπάθησε αλλά μάλλον η αδράνεια του σε κάποιες άμυνες και ριμπάουντ ή τα άχαρα σκριν του στην επίθεση εκνεύρισαν τον Καστρίτη που τον πέταξε επιδεικτικά στον πάγκο. Ο Ρόμπερτς έκανε ότι μπορούσε να για να βοηθήσει τους Λιθουανούς να ανακάμψουν όπως και ο Νόλεϊ που πρόσθεσε άλλη μια τραγική παρουσία με 16’ γεμάτα λάθη, κακή άμυνα και κακές αποφάσεις. Και αν για τον Νόλεϊ στην θέση 3 υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις να καλύψουν την ανυπαρξία του  για τους Μπάνκς και Ρόμπερτς δεν ισχύει το ίδιο. Ιδιαίτερα από την στιγμή που ο Λαζέφσκι είναι σε φάση αποθεραπείας και ο Γκιουζέλης εντελώς εκτός ρυθμού το πρόβλημα στους ψηλούς είναι τεράστιο. Θα είναι μεγάλο λάθος ο κόουτς να επαναπαυτεί στην καλή παρουσία του Χατζηδάκη και να δώσει χρόνο στους ψηλούς. Είναι καίρια η θέση του σέντερ για να πάμε για 2η σερί χρονιά με αλχημείες.

Η «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ» ΤΟΥ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΣΦΡΑΓΙΣΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΝΙΚΗ

Η γεμάτη εμφάνιση του Μποχωρίδη και τα ατομικά ρεκόρ του εκστασιασμένου Τολιόπουλου που βομβάρδισε το καλάθι των Λιθουανών ήταν αρκετά για να σπάσει το αρνητικό σερί και ο ΑΡΗΣ μας να πανηγυρίσει την πρώτη του νίκη! Έπρεπε να αντιδράσει η ομάδα σε αυτό το κακό ξεκίνημα και κόντρα στην αδύναμη Λιετκαμπέλις άρπαξε την ευκαιρία και το έκανε παίζοντας κατά διαστήματα και καλό μπάσκετ. Καλό όμως θα είναι αυτή η νίκη να μην μας παρασύρει και κρύψουμε τις τρανταχτές αδυναμίες μας κάτω από το χαλάκι. Υπάρχουν σημαντικά λάθη που πρέπει να διορθωθούν ώστε αυτή η αγωνιστική σεζόν να αποκτήσει νόημα. 

ΥΓ. Το μπάσκετ περνάει κρίση σε παγκόσμιο επίπεδο και οι διαιτητές δυστυχώς είναι μεγάλο κομμάτι αυτού του προβλήματος. Το χειρότερο από όλα είναι ότι με κάθε ευκαιρία μας το υπενθυμίζουν. Ακόμη και σε παιχνίδι όπου η διαφορά είναι στο +20 και η νίκη έχει «κλειδώσει».

ΥΓ2. Μπάσκετ είχε σήμερα, «γκολ» από τον ΛΟΡΕΝ ΜΟΡΟΝ απολαύσαμε!

Κατηγορία Μπάσκετ

Τις ηρωικές ανατροπές των τελευταίων ετών θυμήθηκε προσπερνώντας στο σκορ τους Τούρκους από το -17 στο τέλος όμως η διαφορά ποιότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες έκρινε και τον νικητή.  Η αδυναμία στα ριμπάουντ και η ασυνεννοησία στην επίθεση μας στοίχισε. Προσπάθησε η ομάδα, έβγαλε ένταση στην άμυνα αλλά της έλειπαν πάρα πολλά για να κερδίσει, ακόμη και αν ο αντίπαλος έκανε ένα τραγικό παιχνίδι. Απογοήτευση στον κόσμο κυρίως για την εικόνα που πονάει περισσότερο από την ήττα.

ΧΩΡΙΣ ΜΠΛΟΚ ΑΟΥΤ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ

Έχει αλλάξει το μπάσκετ άλλα κάποια στοιχεία στο τρόπο που αγωνίζεται μια ομάδα(ακόμη και παιδική) παραμένουν σταθερά. Ένα από αυτά είναι το μπλοκ άουτ, μια λέξη που μάλλον η πλειοψηφία των παικτών μας δεν την γνωρίζει. Αυτό φάνηκε από το ξεκίνημα του αγώνα μιας και οι αντίπαλοι μας έπαιρναν το ένα ριμπάουντ μετά από το άλλο. Οι δεύτερες ευκαιρίες γινόντουσαν εύκολοι πόντοι κάτω από το καλάθι μας ή με ελεύθερο τρίποντο που το πληρώναμε. Με αυτή την εικόνα το -17 ήταν αναπόφευκτο, ιδίως από την στιγμή που τα περισσότερα σουτ που πήραμε ήταν υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.

ΕΒΓΑΛΕ ΕΝΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕ ΤΗΝ ΑΣΤΟΧΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ

Με την διαφορά στο -17 στο μυαλό όλων βλέποντας την κυριαρχία της Τούρκ Τέλεκομ ήταν που θα φθάσει ο δείκτης της διαφοράς μιας και τίποτα δεν έπειθε ότι ο ΑΡΗΣ μπορεί να αντιδράσει. Όταν όμως το -17 με την λήξη του ημιχρόνου μαζεύτηκε στο -10 τότε λες γιατί όχι; Πόσο χειρότερα μπορούσε να παίξει η ομάδα; Και μάλλον με αυτή την λογική οι παίκτες του Γ.Καστρίτη βγήκαν πιο συγκεντρωμένοι στις κινήσεις τους, έβγαλαν ένταση στην άμυνα, βρήκαν λύσεις στην επίθεση καταφέρνοντας όχι μόνο να ισοφαρίσει αλλά να προσπεράσει κιόλας στο σκορ στο ξεκίνημα του 4ου δεκαλέπτου. Σε αυτό καθοριστικό ρόλο έπαιξε η αστοχία των αντιπάλων μας που αν και σούταραν ανενόχλητοι έξω από τα 6.75 δεν έβρισκαν στόχο, αλλά και ο τραυματισμός του Χαραλαμπόπουλου που μέχρι να αποχωρήσει ήταν ο κορυφαίος παίκτης της αναμέτρησης.

ΑΣΥΝΕΝΝΟΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΗΤΤΑ

Ο ΑΡΗΣ το έφερε το παιχνίδι ακριβώς εκεί που ήθελε και το μόνο που χρειαζόταν ήταν 1-2 καλές επιθέσεις. Ένα μακρινό σουτ μετά από καλή κυκλοφορία της μπάλας; μια ασίστ κοντά στο καλάθι; μια σπουδαία ατομική ενέργεια; Όποιος και αν προσπάθησε, ότι και αν προσπάθησε πήγε στράφι. Ήταν φανερό ότι η ομάδα δεν ήξερε πως να επιτεθεί και απλά όποιος είχε την μπάλα στα χέρια με το που έληγε η επίθεση  έπαιρνε αναγκαστικά την προσπάθεια. Κάποια στιγμή ο Χάνλαν ή κάποιος από τους υπόλοιπους ικανούς σκόρερ θα έβρισκε το χέρι του και θα κλείδωνε τη νίκη όπως και έγινε.

ΠΑΛΕΨΕ ΜΕ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΧΑΣΕ

Δεν έγινε κάτι το περίεργο σήμερα. Η ομάδα παρουσίασε για ακόμη μια φορά τις τρανταχτές αδυναμίες της σε άμυνα, ριμπάουντ και επίθεση και φυσιολογικά έχασε από έναν καλύτερο αντίπαλο ακόμη και αν ήταν σε κακή βραδιά όπως ήταν σήμερα η Τούρκ Τέλεκομ. Ο ΑΡΗΣ είχε τις ευκαιρίες του να πάρει το παιχνίδι και τις σπατάλησε. Το ότι έφθασε μια ανάσα από την νίκη με τόσα αγωνιστικά προβλήματα είναι επιτυχία. Έλα όμως που αυτές οι «επιτυχίες» δεν σε οδηγούν πουθενά. Αυτό μάλλον αδυνατεί να κατανοήσει ο Γ.Καστρίτης και συνεχίζει να επιμένει στην «διαδικασία».  Μια «διαδικασία» που αντί να έχει στο επίκεντρο την συνοχή στην άμυνα και το μοίρασμα των ρόλων στην επίθεση όπου Τζούλιους και Γούντμπερι αδυνατούν να συνυπάρξουν με τον Τολιόπουλο. Έχει στο επίκεντρο να πείσει τον Νόλεϊ ότι δεν παίζει σε κάποιο γηπεδάκι της παραλίας, να μάθει στον Ρόμπερτς(που σήμερα ήταν θετικός) πως πρέπει να κινείται μέσα στο γήπεδο και να εξηγήσει στον Μπάνκς ότι συνήθως το hand check στην Ευρώπη σφυρίζεται φάουλ και άλλα τέτοια. Εκτός και αν μετά τον Μποχωρίδη επιρρίψουμε ευθύνες που δεν κερδίζει η ομάδα και στον Μαντζούκα, στον Γκιουζέλη αλλά ακόμη και στον Τολιόπουλο που δεν έβαλε τα κρίσιμα σουτ. Ο ρόλος των ξένων παικτών στις ομάδες εξαρχής ήταν(και παραμένει) να τις ανεβάζουν επίπεδο. Στον ΑΡΗ συνειδητά αδιαφορούμε και κάνουμε τα δίκα μας.

ΜΑΧΗΤΗΣ ΑΡΗΣ ΠΟΥ «ΒΟΛΕΥΕΤΑΙ»  ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ

21 ολόκληρα επιθετικά ριμπάουντ μάζεψε η Τούρκ Τέλεκομ κάτι που μεταφράζεται σε 21 δεύτερες ευκαιρίες για να σκοράρει. Με αυτό το δεδομένο η ανατροπή του -17 και η ήττα στις λεπτομέρειες αποτελεί άθλο. Σε μια εποχή που όλες οι ομάδες ψάχνονται να βρουν την χημεία τους και αγωνιστικό ρυθμό, ο ΑΡΗΣ σπαταλάει το χρόνο του για να μάθει τα βασικά του Ευρωπαϊκού μπάσκετ ακόμη και σε παίκτες υπό δοκιμή που παραμένουν στο ρόστερ μέχρι να φύγουν. Δεν είναι κακή η ομάδα και παιχνίδι με παιχνίδι δείχνει βελτίωση τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Το γιατί όμως ο ΑΡΗΣ αποδέχεται να σπαταλήσει πιθανόν και έναν ολόκληρο γύρο μέχρι να στρώσει μάλλον είναι και η αιτία που βλέπουμε αυτό το νωθρό ξεκίνημα πάνω στο παρκέ.

ΥΓ.  Αφού διαβάσαμε τα βιογραφικά των ξένων παικτών που υπέγραψαν συμβόλαιο με την ομάδα μας, διαβάσαμε και το βιογραφικό του Άλεν Όμιτς που παρουσιάζεται ως υποψήφιος για να δώσει λύση κοντά στο καλάθι.  Υπάρχουν και τέτοιοι παίκτες που μπορούν και θέλουν να έρθουν στον ΑΡΗ μας;   Και έχει και η διοίκηση το μπάτζετ να τον φέρει; Βρε τι μας λες αρχές Οκτώβρη;

Κατηγορία Μπάσκετ

Στραβά ξεκίνησε ο ΑΡΗΣ μας τις επίσημες υποχρεώσεις του για τη νέα αγωνιστική σεζόν, γνωρίζοντας βαριά ήττα στην Ιταλία από την Βενέτσια. Η εχθρική διαιτησία κυρίως στο Α ήμιχρονο έπαιξε το ρόλο της, η κακή εικόνα όμως της ομάδας μας και οι τρανταχτές της αδυναμίες κοντά στο καλάθι επισκίασαν τα πάντα. Το μόνο που δεν επισκιάστηκε ήταν η συγκλονιστική παρουσία του κόσμου του ΑΡΗ που  ούτε η εξέλιξη του αγώνα δεν τους πτόησε.

ΤΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ

Μπορεί η επιλογή των αρχικών 5 από τον Καστρίτη να μας αιφνιδίασε όχι όμως και τους αντιπάλους μας. Οι Ιταλοί εντόπισαν με ευκολία το μπάχαλο που υπήρχε στην άμυνα μας και με συνοπτικές διαδικασίες έστησαν ένα πάρτι κάτω από το καλάθι μας. Κανένα κορμί στη σωστή θέση, αργές αντιδράσεις σε λάθος χρόνους και πλήρη απουσία αμυντικής συνοχής. Κάτι στο οποίο βοήθησε και η υπερβολική μονόπλευρη ευαισθησία των διαιτητών που κάθε hand check των παικτών μας το σφύριζε φάουλ. Τους

ΤΡΙΠΟΝΤΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Αν είχε κάτι να αντιπαρατάξει ο ΑΡΗΣ μας στην απόλυτη κυριαρχία της Βενέτσια αυτό ήταν τα μακρινά σουτ. Νόλεϊ, Μαντζούκας και ο Τολιόπουλος στη συνέχεια με συνεχόμενα μακρινά σουτ κατάφεραν να μας κρατήσουν κοντά στο σκορ. Μάλιστα όταν πέρασαν στον πάγκο οι Ρόμπερτς, Μπάνκς, Νόλεϊ που είχαν τεράστιο πρόβλημα σε άμυνα και στα ριμπάουντ ο ΑΡΗΣ κατάφερε να δυναμώσει την άμυνα του, να μαζέψει ριμπάουντ και να φέρει το παιχνίδι στα ίσια λίγο πριν το ημίχρονο. Κάτι που έμοιαζε με μαγική εικόνα όντας τόσο κακοί στην άμυνα αλλά έχοντας και μια προκλητική διαιτησία απέναντι μας.

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟΥ

Κάποια στιγμή τα μακρινά σουτ θα σταματούσαν να μπαίνουν, η φθορά των πολλών φάουλ θα μας επηρέαζε και η κούραση θα έκανε την εμφάνιση της. Κάπως έτσι εξελίχθηκε το Β ημίχρονο με την Βενέτσια να έχει τον απόλυτο έλεγχο και την διαφορά να σκαρφαλώνει στο +20 υπέρ της. Από ένα σημείο και μετά η ομάδα μας έμοιαζε ανήμπορη να αντιδράσει και απλά περίμενε να ολοκληρωθεί το παιχνίδι.

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ

Η αδυναμία στα ριμπάουντ, η ανύπαρκτη άμυνα κάτω από το καλάθι,  η έλλειψη ρόλων στην περιφέρεια και το 12/23 στις βολές συνέθεσαν μια αποκαρδιωτική εικόνα. Μια εικόνα που σε μεγάλο βαθμό την είδαμε και στα φιλικά παιχνίδια αλλά εκεί… κρύβαμε τα χαρτιά μας για να μην τα δουν οι αντίπαλοι. Σήμερα που αποκαλύφθηκαν δεν άλλαξε και κάτι. Αν κάτι μπορεί να διασωθεί από το σημερινό ναυάγιο, ψάχνοντας με μανία κάτι το θετικό είναι 2-3 πραγματάκια που ίσως στο μέλλον να αποδειχθούν σημαντικά. Ο Μαντζούκας δείχνει έτοιμος να προσφέρει λύσεις στην επίθεση, ο Νόλεϊ πιθανόν στην καλή του ημέρα να κάνει κηδείες(αν δεν βγει με 5 φάουλ έτσι όπως παίζει άμυνα) και ο Μπάνκς ίσως όταν προσαρμοστεί να μπορεί να καλύψει σε καλύτερο βαθμό τη θέση 5. Κατά τα άλλα ο Τολιόπουλος όπως ήταν αναμενόμενο θα είναι το βαρόμετρο όλη της ομάδας, τουλάχιστον μέχρι να δούμε την ομάδα πλήρης. Μέχρι τότε θα ζούμε και θα πεθαίνουμε με τα μακρινά σουτ.

ΘΕΛΕΙ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

Αν τα φιλικά προετοιμασίας παίζουν(?) κάποιο ρόλο στην πορεία μιας ομάδας στο ξεκίνημα της χρονιάς τότε η σημερινή βαριά ήττα στην Ιταλία φαντάζει απόλυτα λογική.  Πολύ νωρίς για να κρίνουμε την ομάδα με αυτές τις απουσίες και την προβληματική προετοιμασία. Θέλει τον χρόνο της και το έδειξε σήμερα ξεδιπλώνοντας όλες τις αδυναμίες της και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Μέχρι τότε όμως τι γίνεται;

ΥΓ. Μην αναρωτιέσαι γιατί, είναι η «διαδικασία». Το είπε ο κόουτς!  

ΥΓ2. Η ομάδα μπορεί να μην τραβούσε, η αχάμπαρη κιτρινόμαυρη κερκίδα όμως συνέχισε απτόητη! Μπράβο ρε αλάνια!

Κατηγορία Μπάσκετ
Σελίδα 1 από 26

#YELLOW RADIO 101.7

Listen live yellow radio 92.8

#ΣΧΟΛΙΑ

logoFinal2007

Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ  μας μέσω του διαδικτύου!

Newsletter

Εγγραφείτε και ενημερωθείτε πρώτοι για όλα τα θέματα του ΑΡΗ μας!

Λέμε ΟΧΙ στο spam!