Δεν κρατιόταν οι φίλοι του Παναθηναϊκού να αποθεώσουν την ομάδα τους μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Κατάλληλη ευκαιρία για αυτό αποτέλεσε ο πρώτος ημιτελικός απέναντι στον ΑΡΗ μας, όπου ο Παναθηναϊκός επικράτησε εύκολα με 89-71. Σε ρυθμούς «κούπας» και οι 3 διαιτητές που φρόντισαν από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα αυτή η γιορτή να μην χαλάσει… καταγράφοντας μάλλον και ένα ρεκόρ όπως αυτό το 22-0 υπέρ του Παναθηναϊκού στις βολές! Αχάμπαροι οι παίκτες του Γ.Καστρίτη έκαναν το παιχνίδι τους, πνίγοντας τα νεύρα τους από τα σφυρίγματα και βάζοντας δύσκολα στον πρωταθλητή Ευρώπης και αναγκάζοντας τους διαιτητές να καθαρίσουν για αυτόν.

ΓΚΡΙ ΦΙΕΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Καμία κριτική δεν χωράει στο παιχνίδι ως προς τη διακύμανση του σκορ και την όλη του εξέλιξη. Ο ΑΡΗΣ μας ήταν αυτός που έπρεπε και πάλευε από την αρχή μέχρι το τέλος για να μείνει κοντά στο σκορ. Πάλευε κόντρα στον πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό αλλά και κόντρα στους πρωταθλητές αλητείας Έλληνες διαιτητές. Χωρίς ίχνος ντροπής έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να διασφαλίσουν ότι η γιορτή του Παναθηναϊκού δεν θα χαλάσει από τον Καστρίτη και τους παίκτες του. Τα υπερδιπλάσια φάουλ και το 22-0 στις βολές του ημιχρόνου δεν αφήνει περιθώρια στον σχολιασμό σχετικά με την σημερινή ήττα. Άλλη μια «εύκολη» ήττα του ΑΡΗ και της ελληνικής καλαθοσφαίρισης. Μπράβο σε όλη την ομάδα, μακάρι να παρουσιαστεί έτσι και την Κυριακή. 

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΤΟ ΠΑΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Άγνωστο αν ο ρόλος του απόλυτου αουτσάιντερ ήταν αυτό που επέτρεψε στους παίκτες του ΑΡΗ να δείξουν τέτοια συγκέντρωση και αποφασιστικότητα στο παιχνίδι ή κάπου εκεί στο 3^ο παιχνίδι με την Πάτρα ο διακόπτης γύρισε οριστικά και ο ΑΡΗΣ επανήλθε για τα καλά στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις. Με εξαίρεση κάποια φθηνά λάθη στα πρώτα 15’ όλη η ομάδα έδειξε μια απίστευτη προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο, χωρίς το παραμικρό ίχνος διάθεσης να εγκαταλείψει. Ούτε όταν οι 3 διαιτητές έκαναν τα δικά τους και οι αντίπαλοι μας έβρισκαν την ευκαιρία είτε με βολές είτε με μακρινά σουτ να ανεβάζουν την διαφορά. Ο ΑΡΗΣ ήταν εκεί, πεισματάρης να μην εγκαταλείπει και να αναγκάζει τους 3 διαιτητές για ακόμη μια φορά να ιδρώσουν για να βγάλουν το εξτραδάκι. Μπράβο σε όλη την ομάδα, μακάρι να παρουσιαστεί έτσι και την Κυριακή. 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Τι να πεις πραγματικά για αυτή την «πράσινη αρμάδα»; Από την κορυφή της Ευρώπης στα «σκοτεινά υπόγεια» του ελληνικού μπάσκετ. Εκεί όπου ούτε το instant replay σε πανελλήνια μετάδοση είναι ικανό ρίξει λίγο φως για να αλλάξει την απόφαση των 3 «πρασινοσκούφηδων» με τη σφυρίχτρα. Πόσο μάλλον σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι γιορτή. Γιορτή για τους «πράσινους», παρωδία για οποιοδήποτε άλλο φίλο του μπάσκετ.

ΥΓ. Να πούμε ένα μπράβο στον ΠΑΟ για την κατάκτηση της ευρωλίγκας. «Επτάστερος» στην Ευρώπη, «Επτασφύριχτος» στην Ελλάδα! Ανεβάζει ποικιλοτρόπως το ελληνικό μπάσκετ.

ΥΓ2. Άραγε όταν  τα «κοράκια» ξεπερνούν τους εαυτούς τους όπως με αυτό το 22-0 βολές και το 7-15 φάουλ του ημιχρόνου αλλά και την απίθανη απόφαση μετά από instant replay για την αγκωνιά του Λεσόρ – αμυντικό(!!!) φάουλ Σλαφτσάκη, παίρνουν κάποιο μπόνους; πριμ υψηλής απόδοσης και τέτοια; Ήρεμα ρωτάω.

Και με τον πλέον επίσημο τρόπο ο ΑΡΗΣ μας με αυτό το 0-0 σφράγισε το εισιτήριο του για τον μεγάλο τελικό! Δεν του βγήκαν οι φάσεις, αγχώθηκε και για μια δύο στιγμές αλλά ως εκεί. Ο ΑΡΗΣ επιβεβαίωσε το ρόλο του φαβορί και πήρε την αυτονόητη πρόκριση απέναντι στον Παναιτωλικό. Πανζουρλισμός στις κερκίδες του Κλ.Βικελίδης με τον κόσμο να αδιαφορεί για τα «κουλούρια» που παρακολούθησε και να απολαμβάνει με όλο του το είναι αυτήν πρόκριση στον τελικό μετά από 14 ολόκληρα χρόνια.

ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΣ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ, ΑΓΧΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Από την μια το άγχος του πρέπει για εμάς από την άλλη το «nothing to lose» του Παναιτωλικού δημιούργησαν εξαρχής ιδιαίτερες συνθήκες στην αναμέτρηση. Ο ΑΡΗΣ είχε τον έλεγχο, δεν κινδύνευε αλλά όποτε έφθανε στην αντίπαλη περιοχή τα έκανε όλα λάθος. Ο Παναιτωλικός έπαιζε με τον χρόνο θέλοντας να κρατήσει το 0-0 όσο μπορούσε ώστε να μεγαλώσει και άλλο το άγχος μας και ως ένα σημείο αυτό το πλάνο του λειτουργούσε ιδανικά.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΛΛΑ ΒΟΛΕΥΤΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΟΠΑΛΙΑ

Μπορεί οι κλασσικές ευκαιρίες που δημιουργήσαμε να ήταν ελάχιστες αλλά οι καταστάσεις όπου μπορούσαμε να σκοράρουμε ήταν πάρα πολλές. Εκεί φάνηκε το πόσο πιεσμένοι ήταν οι παίκτες μας σήμερα μιας και στις περισσότερες από αυτές τις φάσεις δεν καταφέραμε ούτε καν να σουτάρουμε. Λάθος πάσες, άνευρα σουτ πάνω στους αντιπάλους, χαμένα κοντρολ και μια ατολμία που γεννούσε μόνο εκνευρισμό. Ο Παναιτωλικός στα τελευταία 15’ προσπάθησε να γίνει απειλητικός. Είχε μια καλή κεφαλιά που πέρασε δίπλα από το δοκάρι και ως εκεί.  Στο τέλος ο Ανσαριφάρντ αφού μαζί με τον Μορόν δεν κατάφεραν να σκοράρουν λειτούργησε έξυπνα, έπαιξε με τον χρόνο και «κλείδωσε» την πρόκριση.

ΔΕΝ ΣΚΟΡΑΡΕ ΑΛΛΑ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Για πρώτη φορά φέτος ο Άκης Μάντζιος επέλεξε ενδεκάδα με όλους τους παίκτες στη διάθεση του ετοιμοπόλεμους για την πρόκριση και αυτό ήταν το αποτέλεσμα του ροτέισον που παρακολουθούμε εδώ και αρκετά παιχνίδια. Η παρουσία του Βέλεθ επιβεβαίωσε ότι στο πρόσωπο του ο προπονητής μας βρήκε έναν αξιόπιστο αμυντικό χάφ ενώ η ταυτόχρονη παρουσία του Μορόν με τον Ανσαριφάρντ ήταν κάτι καινούργιο που όμως φαινόταν ότι ταίριαζε. Για αυτό δούλευαν εδώ και καιρό ο Μάντζιος και οι παίκτες και σήμερα παρά το 0-0 το κατάφεραν. Και όταν μιλάμε για παιχνίδια που κρίνουν πρόκριση ή τίτλο το μόνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα.  Το αν έπαιξες καλά ή όχι αν στο τέλος πάρεις αυτό που θέλεις δεν θα το θυμάται κανείς.

ΤΙΣ ΕΝΥΤΠΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟ, Η ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΜΑΣ

Την ευκαιρία του να διεκδικήσει το πολυπόθητο κύπελλο επικύρωσε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα, αφήνοντας τον Παναιτωλικό του Πετράκη με τις θετικές εντυπώσεις της προσπάθειας των 20’ του πρώτου αγώνα και της μιας ουσιαστικής ευκαιρίας σήμερα. Ο ΑΡΗΣ αν και αγχωμένος ήταν σοβαρός και πήρε αυτό που ήθελε. Μια πρόκριση ύστερα από 14 χρόνια σε έναν τελικό και μια ευκαιρία για έναν τίτλο ύστερα από ακόμη περισσότερο καιρό... Όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν καμία σημασία και αυτό φάνηκε από τον τρόπο που πανηγύρισε ο κόσμος την σημερινή πρόκριση. Με την απαίτηση για «Κύπελλο στον Πύργο τον Λευκό» να είναι το σύνθημα στα χείλη όλων μας! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Κρατήσαμε και δυνάμεις για το παιχνίδι της Κυριακής για αυτούς που ρωτάνε και ανησυχούν...

Το πρώτο βήμα για την εξασφάλιση της πρόκρισης στον τελικό του κυπέλου έκανε απόψε ο ΑΡΗΣ στο Αγρίνιο, κερδίζοντας τον Παναιτωλικό με 0-1! Μπορεί να άργησε 20’ να μπει στο παιχνίδι, στη συνέχεια όμως επιβεβαίωσε τον τίτλο του φαβορί και πήρε αυτό που ήθελε. Καθοριστικός ο Κουέστα με τις αποκρούσεις του που κράτησε το μηδέν όσο ο ΑΡΗΣ παρέπαιε, ογκόλιθος στην άμυνα αλλά και χρυσός σκόρερ ο Βέλεθ! Χαμόγελα και για τον Μανού Γκαρθία που ανεβάζει σταδιακά την απόδοση του με αποκορύφωμα την συστημένη σέντρα στον Βέλεθ για το γκολ που έκρινε τον νικητή.

ΠΑΡΕΠΑΙΕ ΕΠΙ 20’

Εδώ και καιρό ακούγαμε σύσσωμη την ομάδα μετά τις μέτριες πτήσεις της στα παιχνίδια του πρωταθλήματος να ψιθυρίζει  ότι το μυαλό όλων είναι στον ημιτελικό με τον Παναιτωλικό.  Κάτι τέτοιο όμως δεν είδαμε με τη σέντρα του αγώνα. Αντιθέτως είδαμε έναν Παναιτωλικό διψασμένο για να αρπάξει την μεγάλη του ευκαιρία, με τους παίκτες του να έχουν φτερά στα πόδια και να ψάχνουν λυσσαλέα το γκολ. Ένας μόνιμος κίνδυνος γύρω από την εστία μας και κάποιες σημαντικές ευκαιρίες που ανέδειξαν τον Κουέστα σε πρωταγωνιστή για τον ΑΡΗ μας. Ο Ισπανός γκολκίπερ ήταν εκεί που έπρεπε και είχε εξαιρετικές αντιδράσεις σε 3-4 πολύ καλές ευκαιρίες του Παναιτωλικού. Σε αυτό το δύσκολο έργο ο Κούεστα είχε την συμπαράσταση του συμπατριώτη του Βέλεθ που θύμισε σήμερα τον παίκτη που θαυμάσαμε και αγαπήσαμε στην πρώτη του θητεία στην ομάδα.

ΣΥΝΗΛΘΕ ΚΑΙ ΕΘΕΣΕ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ

Η εικόνα του ΑΡΗ στα πρώτα 20’ της αναμέτρησης ήταν απογοητευτική και εκ διαμέτρου αντίθετη από αυτήν που αναμέναμε. Από την στιγμή όμως που ο Παναιτωλικός δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το καλό του ξεκίνημα, οι παίκτες του Μάντζιου βρήκαν ρυθμό αλλά και τον τρόπο για να γίνει απειλητικός. Σαβέριο και Μπράμπετς έχασαν σπουδαίες ευκαιρίες για να στείλουν τον ΑΡΗ στα αποδυτήρια με προβάδισμα στο σκορ. Παρόλα αυτά οι ισορροπίες του αγώνα είχαν αλλάξει και πλέον ο ΑΡΗΣ έπειθε ότι θα πάρει την πολυπόθητη νίκη.

Ο ΓΚΑΡΘΙΑ ΣΕΡΒΙΡΕ Ο ΒΕΛΕΘ ΣΚΟΡΑΡΕ

Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ συνέχισε όπως ακριβώς είχε τελειώσει το πρώτο ελέγχοντας τον ρυθμό και , ψάχνοντας το γκολ.  Μπράμπετς και Σουλεϊμάνωφ απείλησαν αλλά δεν τα καταφέραν. Ο ΑΡΗΣ όμως έδειχνε πλέον αποφασισμένος να πάρει τη νίκη και έψαχνε την κατάλληλη στιγμή για να χτυπήσει. Χτύπημα σαν και αυτό του Μανού και του Βέλεθ. Η πρώτη μαγική πάσα του Γκαρθία στο Ά ημίχρονο προς τον Σαβέριο χαραμίστηκε, η δεύτερη όμως συστημένη σέντρα προς τον Βέλεθ στο 64’ οδήγησε στο τελικό 0-1!

ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Με το σκορ πλέον στο 0-1 και τον ΑΡΗ να ελέγχει το παιχνίδι, η απογοήτευση των αντιπάλων μας μετά την υπερπροσπάθεια που κατέβαλλαν ήταν εμφανής. Από εκείνο το σημείο και μετά, οι παίκτες μας με ευκολία κυκλοφορούσαν την μπάλα και όποτε έβρισκαν τους χώρους έβγαιναν απειλητικά μπροστά. Ο Μάντζιος φρέσκαρε την ομάδα και όλα κυλούσαν ιδανικά. Τζάμπα άγχος στα τελευταία δευτερόλεπτα της αναμέτρησης με τους παίκτες μας ανεξήγητα να βιάζονται να εκτελέσουν τα πλάγια και να αρνούνται να πεισματικά να κάνουν έστω και λίγο καθυστέρηση… Καθυστέρηση όπως βλέπουμε σχεδόν σε όλα τα γήπεδα του κόσμου από όλες τις ομάδες όταν το τελικό αποτέλεσμα είναι το μόνο που μετράει.

ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ

Κουέστα, Βέλεθ, Γκαρθία και Μορόν έκαναν όλη την δουλειά για την ομάδα μας σήμερα. Ο Κούεστα ήταν η ασπίδα της εστίας, ο Βέλεθ το σημείο αναφοράς στην άμυνα και ο σκόρερ, ο Γκαρθία κράτησε μπάλα και μοίρασε ασίστ ενώ και ο Μορόν με εξαιρετικές τοποθετήσεις και κινήσεις απασχολούσε διαρκώς την αντίπαλη άμυνα. Ο ΑΡΗΣ ήταν το φαβορί της αναμέτρησης και το απέδειξε παίρνοντας τη νίκη και αυτό είναι που μετράει. Το συνέβη στα πρώτα 20΄ και γιατί μπήκε η ομάδα έτσι είναι κάτι που σίγουρα θα πρέπει να το ξεψαχνίσει ο Άκης Μάντζιος και να βρει τη λύση. Στοίχισε η απουσία των Ζούλ και Τζούρασεκ; Βρέθηκε ο Βεστράτε σε πολύ κακή ημέρα; Όποιο και αν είναι το πρόβλημα θα πρέπει ενόψει της συνέχειας να διορθωθεί.

ΑΦΗΣΕ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΗ ΝΙΚΗ

Ο Γκαρθία σέρβιρε, ο Βέλεθ το κάρφωσε! Και όσο η ομάδα δεν πατούσε καλά είχε τον Κουέστα φύλακα-άγγελο στην εστία του. Αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ άφησε τις εντυπώσεις για τους άλλους και βολεύτηκε με τη νίκη που τον φέρνει μια ανάσα από τον τελικό.  Σίγουρα υπάρχει προβληματισμός για το κακό ξεκίνημα αλλά ας μην ξεχνάμε ότι σε αυτά τα παιχνίδια δεν έχει σημασία τίποτα άλλο εκτός από το τελικό αποτέλεσμα. Και ο ΑΡΗΣ σήμερα πήρε αυτό που ήθελε και ετοιμάζει σιγά σιγά βαλίτσες για τον τελικό!

ΥΓ. Συμπαθής ο Πετράκης αλλά τι περιμένατε; Εδώ έφαγε 4 γκολ και μιλούσε για ατυχία και καλή εμφάνιση της ομάδας του. Σήμερα με το φτωχό 0-1 αφηνίασε!

Πικρό ήταν και φέτος το φινάλε στον θεσμό του κυπέλλου παρά την υπερπροσπάθεια των παικτών του Ένινγκ.  Στοίχισαν τελικά οι απουσίες των Βέλεθ και Σόουζα μιας και η αναγκαστική μετατόπιση του εξαιρετικού σήμερα Σάσα στα πλάγια «άδειασε» το κέντρο. Έχασε τη συγκέντρωση της η ομάδα μετά το γκολ του Ντιγκινί στο 92’ με τους παίκτες μας να βιάζονται να πιστέψουν ότι το παιχνίδι είχε κριθεί και τελικά να το πληρώνουν στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων.  

Παιχνίδι τακτικής από τον Ένινγκ κόντρα στη λογική που θέλαμε οι περισσότεροι να δούμε την ομάδα να αγωνίζεται με την εξέλιξη του αγώνα να δικαιώνει σχεδόν στο απόλυτο τον Γερμανό προπονητή. Ο ΑΡΗΣ έδωσε χώρους στην ΑΕΚ και προσπάθησε να αρπάξει την ευκαιρία στην αντεπίθεση αλλά και παράλληλα να διαβάσει τον αντίπαλο και να προσαρμόσει την άμυνα του. Η ΑΕΚ είχε τον πρώτο λόγο στο Α ημίχρονο αλλά οι ευκαιρίες που δημιούργησε ήταν ελάχιστες. Όπως ελάχιστες ήταν και οι δικές μας με τους Κόρχουτ και Φετφατζίδη να σπαταλάνε τις σημαντικότερες.  Εκεί που φάνηκε το άστρο του Ένινγκ ήταν στην επανάληψη. Εκεί όπου άλλος ΑΡΗΣ μπήκε μέσα και έφερε τα πάνω κάτω στο παιχνίδι. Η είσοδος του Μανσίνι έδωσε ζωντάνια στην ομάδα αλλά και το πολυπόθητο γκολ με τον Αργεντινό να εκμεταλλεύεται την ασίστ του Φετφατζίδη.  Με το σκορ πρόκρισης να έχει επιτευχθεί η ομάδα μας φαινόταν να πατάει σαφώς καλύτερα. Το 2-0 από τον Ντιγκινί έγινε σε πανηγυρικούς ρυθμούς και όλοι είχαν πιστέψει ότι η πρόκριση είχε κλειδώσει. Για ακόμη μια φορά η ομάδα φάνηκε αφελής και στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων μετά από έντονη πίεση της ΑΕΚ δέχθηκε την ισοφάριση. Εκεί κάπου άδειασε η ομάδα  από ψυχικές δυνάμεις αλλά και από λύσεις ουσίας στην επίθεση μιας και οι Γκάμα και Φετφατζίδης ήταν στον πάγκο. Ο Λιβάγια αποδείχθηκε ο δήμιος της ομάδος μας και με δεύτερο γκολ τέλειωσε την υπόθεση πρόκριση. Τι και αν το πλάνο του Ένινγκ εφαρμόσθηκε άρτια, τι και αν οι αλλαγές του αποδείχθηκαν κινήσεις-κλειδί, τι και αν ο Μανσίνι πρόσθεσε μια ακόμη καλή εμφάνιση και σκόραρε και ο Φέτφα έδωσε μια εκπληκτική ασίστ.  Το τελικό αποτέλεσμα πάντα είναι αυτό που μετράει και σίγουρα δεν γίνεται κανείς να είναι ικανοποιημένος με το σημερινό.

Χάθηκε άλλη μια σπουδαία ευκαιρία για να πλησιάσουμε σε έναν τίτλο που το έχουμε τόσο ανάγκη αλλά ο ΑΡΗΣ δεν τελειώνει σήμερα… Αυτή η ομάδα με αυτόν τον προπονητή έδειξε και σήμερα ότι με τις κατάλληλες προσθήκες μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα. Τα 60’’ που χώριζαν την ομάδα μας από την πρόκριση στον μεγάλο τελικό και ο «Τίγρης» του ΟΑΚΑ τελικά έδωσαν την πρόκριση στην ΑΕΚ. Ψυχραιμία, ηρεμία και συνεχίζουμε…

ΥΓ. Αν τα 2 παιχνίδια ήταν ανάποδα στη σειρά σήμερα θα βιώναμε μια ακόμη σφαγή μετά από «ντου» του Μελισσανίδη στα αποδυτήρια.

ΥΓ2. Τι κριτική να κάνεις στην ομάδα όταν για λίγα δευτερόλεπτα δεν έχεις προκριθεί στον τελικό…

ΥΓ3. Και αυτό το πράγμα με τις καθυστερήσεις… μπείτε ρε παιδιά από τον πάγκο μέσα… κάντε τα λίγο τα-να-που να κυλήσουν τα δευτερόλεπτα.

ΥΓ4. 4-5 ποιοτικές προσθήκες να κάνεις σε αυτή την ομάδα με αυτόν τον προπονητή και ανεβαίνεις επίπεδο.

Πώρωση και μοναδική Αρειανίδικη τρέλα επικρατεί στον πλανήτη ΑΡΗ με τον κόσμο να βρίσκεται στην τελευταία προπόνηση και να «ντοπάρει» την ομάδα ενόψει του μεγάλου ημιτελικού! Οι απώλειες των Βέλεθ και Σόουζα είναι σημαντικές αλλά όλοι στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ γνωρίζουν ότι το πάθος και η αποφασιστικότητα των παικτών μας είναι η κινητήρια δύναμη της ομάδος και τα στοιχεία αυτά που θα μας οδηγήσουν στην πρόκριση!

Όπως φάνηκε και κατά τη διάρκεια του σαββατιάτικου αγώνα στο ΟΑΚΑ οι τραυματισμοί των Βέλεθ και Σόουζα ήταν σημαντικοί και μόνο με θαύμα θα προλάβαιναν τον ημιτελικό της Τετάρτης.  Αποτέλεσμα αυτής της ατυχίας είναι οι αλχημείες που θα αναγκαστεί ο Μίκαελ Ένινγκ να κάνει για ακόμη μια φορά. Μπα ως στόπερ; Σάσα ή Σούντγκρεν ως δεξί μπακ και ο Ρόζ δίπλα στον Δέλη; Ή μήπως θα ρισκάρει με Μανσίνι ως δεξί μπακ που τα πήγε σχετικά καλά και σε αυτόν τον ρόλο; Το βέβαιο είναι ότι ο ΑΡΗΣ θα αναγκαστεί να παλέψει με άμυνα ανάγκης σε ένα παιχνίδι όπου τα εκτός έδρας γκολ έχουν τη δική τους ξεχωριστή σημασία. Στην πράξη όμως ο ΑΡΗΣ έχει αντιμετωπίσει  4 φορές την ΑΕΚ υπό πολύ αντίξοες συνθήκες και παρά τα αρνητικά αποτελέσματα η ομάδα πείθει ότι μπορεί να τα καταφέρει. Για να τα καταφέρει όμως θα πρέπει πρώτα από όλα το παιχνίδι να διεξαχθεί επί ίσους όρους, κάτι που δεν έγινε σε κανένα από τα προηγούμενα 4 παιχνίδια. Και αυτό ακριβώς είναι το στοιχείο που έχει τρελάνει και πωρώσει για τα καλά τους παίκτες μας ώστε να δώσουν ένα καλό μάθημα στο αεκάκι. Παρά τα αμυντικά προβλήματα η ομάδα μεσοεπιθετικά έχει μπόλικο ταλέντο και κόντρα στην εξίσου προβληματική άμυνα της ΑΕΚ μπορούμε παίζοντας επιθετικά να πάρουμε αυτό που θέλουμε. Άλλωστε το γνωμικό «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση» δεν έχει βγει τυχαία… Για αυτό και ίσως ο προπονητής μας από το ξεκίνημα να στήσει την ομάδα με καθαρά επιθετικούς προσανατολισμούς, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τα μετόπισθεν. Τακτική με πολύ ρίσκο αλλά όσο πιο μακριά είναι η μπάλα από την περιοχή μας και στα πόδια των παικτών μας τόσο καλύτερα.

Η ΑΕΚ  πραγματικά φέτος έχει ξεπεράσει κάθε όριο εύνοιας απέναντι στην ομάδα μας και για αυτό πρέπει μέσα στο γήπεδο να πάρει την απάντηση της. Και αυτός ο ημιτελικός είναι η καλύτερη ευκαιρία για να την δώσουμε. Και ας μην είναι ο κόσμος στην κερκίδα οι παίκτες το έχουν πάρει το μήνυμα για την πρόκριση εδώ και καιρό. Σήμερα με το «ντου» στην προπόνηση απλά το ένιωσαν πιο έντονα στο πετσί τους! ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ!!!

ΥΓ1. Μια πρώτη «μικρή» νίκη ήταν αυτή με την αντικατάσταση του παρατηρητή του αγώνα. Μπράβο στον κόσμο και στην ΠΑΕ για τα αντανακλαστικά και την αντίδραση.

ΥΓ2. Το θέμα με τον πρόεδρο της ΕΠΣ Καρδίτσας που ορίστηκε βοηθός παρατηρητή αλλά τελικά δήλωσε κώλυμα λόγω της αγάπης του για την ΑΕΚ δεν είναι ότι αυτά τα ανθρωπάκια υποστηρίζουν μια ομάδα… αλλά το ότι απροκάλυπτα το διαφημίζουν ακόμη και όταν αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης. Αν δεν βλέπουν κάτι ηθικά μεμπτό σε όλο αυτό όταν συμβαίνει μπροστά στα φώτα της δημοσιότητας φανταστείτε τι γίνεται πίσω από τις κλειστές πόρτες…

Λίγες ημέρες πριν τον μεγάλο ημιτελικό με την ΑΕΚ και οι 2 ομάδες θα έχουν ακόμη μια ευκαιρία για να μετρήσουν τις δυνάμεις τους.  Και αν για τον ΑΡΗ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα για το ποιος είναι ο στόχος για τους αντιπάλους μας τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα. Η έξοδος στο Champions League είναι εξίσου σημαντικός στόχος με αποτέλεσμα κανείς να μην μπορεί να προβλέψει τι τελικά θα αποφασίσουν οι 2 προπονητές για το σημερινό παιχνίδι. Το πιο πιθανό σενάριο όμως θέλει τον Ένινγκ να αποφασίζει να δώσει ευκαιρίες σε παίκτες χωρίς όμως να ρισκάρει ενόψει ημιτελικού αλλά και  χωρίς να ξεφύγει από τον στόχο της νίκης στο ΟΑΚΑ!

Χωρίς να μπορεί να ξέρει με βεβαιότητα αν η συμμετοχή του Ντιγκινί οφείλεται σε αλλαγή δεδομένων ή λύση ανάγκης ο ΑΡΗΣ κατεβαίνει στο ΟΑΚΑ με ελάχιστες αλλαγές και αυτές αναγκαστικές.  Ο Κόρχουτ έμεινε εκτός λόγω τραυματισμού όπως και ο Σούντγκρεν. Τα ρεπορτάζ μιλάνε για μια διαφορετική ενδεκάδα με τους Μανσίνι, Τόνσο, Μπα και Μαρτίνες να ξεκινάνε αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε πολλές ανάλογες περιπτώσεις ο Γερμανός προπονητής τελικά έμεινε πιστός στο πλάνο του. Ένα πλάνο που απέναντι στην ΑΕΚ φέτος τουλάχιστον δεν έχει αποδώσει αν και σε όλα τα παιχνίδια που παίξαμε υπήρξαν ιδιαίτερες συνθήκες που δεν μας επέτρεψαν να φθάσουμε στη νίκη. Οπότε ίσως το σημερινό από πλευράς τακτικής ανεξαρτήτως προσώπων να είναι μια καλή ευκαιρία ο Ένινγκ να δοκιμάσει μια διαφορετική προσέγγιση.  Ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή είναι και η τελευταία ευκαιρία για σημαντικούς παίκτες της ομάδος όπως είναι ο Ιντέγε, ο Σάσα και ο Δεληζήσης να φορμαριστούν μιας και μετά την διακοπή δείχνουν πιο επηρεασμένοι από τους υπόλοιπους.

Αυτονόητος ο στόχος της νίκης για το αποψινό παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι ο ΑΡΗΣ μας θα πρέπει να ρισκάρει τα πάντα για μια νίκη γοήτρου. Στον ημιτελικό του κυπέλλου κρίνονται τα πάντα και εκεί οφείλουμε να παρουσιαστούμε πιο έτοιμοι από κάθε άλλη φορά ώστε να δώσουμε την απάντηση που αξίζει στην ΑΕΚ, στην ΕΠΟ και σε όλη τη «συμμαχία» της ψευτοεξυγίανσης. Πόνεσε τους ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Ένας λόγος παραπάνω ώστε ο ΑΡΗΣ να μην ρισκάρει σήμερα είναι η παρουσία Ελλήνων διαιτητών. Δεν έχουν ξεφτίσει οι μνήμες  από τα όργια στα 2 παιχνίδια με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Οπότε το νου σας όλοι!

ΥΓ2. Χειρότερο από όλα αυτά που συμβαίνουν στο Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ότι άπαντες τα θεωρούν δεδομένα. Από τον ορισμό της ημερομηνίας των ημιτελικών μέχρι και την άρνηση για αστείους λόγους της μη διεξαγωγής των αγώνων με κόσμο. Να αναμένουμε και κάποιο εφεύρημα ώστε τελευταία στιγμή να οριστεί κάποιος Σιδηρόπουλος ή Τζήλος στον ημιτελικό;

Ούτε με ξένους διαιτητές δεν είναι εφικτό να κυλήσει ομαλά ένα παιχνίδι στο Ελληνικό πρωτάθλημα μιας και τα χαϊδεμένα παιδιά του big-πορδ παθαίνουν αμοκ και με μόνο με την υποψία του 50-50. Αυτό ακριβώς έγινε στο ΟΑΚΑ με τον Πορτογάλο διαιτητή και τους συνεργάτες του μετά το πρώτο ημίχρονο και το ντου του Μελισσανίδη στα αποδυτήρια να λυγίζουν στις πιέσεις και να δίνουν απλόχερα τη χείρα βοηθείας στην ΑΕΚ αφήνοντας από το πουθενά τον ΑΡΗ με 10 παίκτες. Αναμενόμενο ο Έλληνας παρατηρητής του αγώνα να μην βλέπει το χτύπημα στον γυμναστή της ομάδος μας κατά την διάρκεια των πανηγυρισμών στο δεύτερο γκολ της ΑΕΚ. Ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες αν και ο ΑΡΗΣ μας δεν έπιασε υψηλά στάνταρ απόδοσης κατάφερε να διατηρήσει ζωντανές τις ελπίδες του για πρόκριση με το τελικό 2-1 να δίνει απλά ένα ελαφρύ προβάδισμα στην ΑΕΚ.

Με την γνωστή ενδεκάδα παρατάχθηκε ο ΑΡΗΣ που όμως παρουσιάστηκε στο ξεκίνημα νωθρός και έδειχνε να αιφνιδιάζεται από την εκρηκτικότητα της ΑΕΚ. Οι αντίπαλοι μας κυρίως στο πρώτο ημίχρονο έδειξαν ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο σε σχέση με τα 2 παιχνίδια του πρωταθλήματος και αυτό όπως φάνηκε δεν το περιμέναμε. Το 1-0 μόλις στο 8' έμοιαζε κάτι το φυσιολογικό ενώ λίγο νωρίτερα υπήρχε δοκάρι από πολύ κοντινή απόσταση. Μέσα σε αυτόν τον πανικό που έδειχνε να διακατέχει την άμυνα μας επιθετικά προσπαθούσαμε να βρούμε την ευκαιρία να απειλήσουμε με τους Γκάμα, Φετφατζίδη, Λάρσον και Ιντέγε να είναι αρκετά δραστήριοι. Μόλις 1' μετά το γκολ της ΑΕΚ ο Λάρσον κυνηγώντας μια βαθιά μπαλιά μέσα στην μεγάλη περιοχή ανατράπηκε από τον αντίπαλο αμυντικό και ο Γκάμα από την άσπρη βούλα έκανε το 1-1. Στη συνέχεια η ομάδα μας προσπάθησε να ισορροπήσει το παιχνίδι αλλά συνέχισε να έχει αμυντικά προβλήματα. Όλα αυτά μέχρι την ανάπαυλα όπου ο Μελισσανίδης δεν μπορούσε να ανεχτεί την προσπάθεια των διαιτητών για ισονομία και έκανε ντου στα αποδυτήρια για να "εκφράσει" τα παράπονα. Παράπονα που έπιασαν τόπο μιας και μόλις στο 52' η κίτρινη κάρτα στον Ματίγια με την βοήθεια του VAR βαφτίστηκε κόκκινη. Με παίκτη λιγότερο ο ΑΡΗΣ ήταν σε πολύ δύσκολη θέση και στο 57' η ΑΕΚ πήρε και πάλι προβάδισμα το σκορ. Στη συνέχεια όμως και χάρη στις αλλαγές του Ένινγκ η ομάδα αν και με παίκτη λιγότερο η ομάδα δεν απειλήθηκε ουσιαστικά και το 2-1 παρέμεινε μέχρι το 100' με την ΑΕΚ να αρκείται σε μια φλύαρη υπεροχή.

Περίεργο το σημερινό παιχνίδι με τον ΑΡΗ να παρουσιάζεται κατώτερος του αναμενομένου αλλά να επιβεβαιώνει ότι ακόμη και με αυτή την απόδοση όταν τον σφυρίζουν σωστά δεν φοβάται κανέναν. Αυτή ήταν η εικόνα των πρώτων 45'. Στο Β ημίχρονο οι συνθήκες του αγώνα αλλοιώθηκαν και η ομάδα μας οδηγήθηκε σε έναν παθητικό ρόλο. Ακόμη όμως και με αυτές τις συνθήκες για πρώτη φορά ίσως φέτος ο Ένινγκ έδειξε τα απαραίτητα αντανακλαστικά, έκανε γρήγορα 2 σωστές αλλαγές δίνοντας στην ομάδα την σωστή κατεύθυνση για να κλειδώσει το 2-1 που μας κρατάει ζωντανούς για την πρόκριση. Ακατανόητη η αμυντική λειτουργία μας σήμερα αλλά και το κέντρο όπου απουσίαζε με αποτέλεσμα να είναι κομμένη η ομάδα στα 2. Πολλά τα κακώς κείμενα που θα πρέπει να διορθώσει ο Ένινγκ ενόψει της συνέχειας.

Αγχωμένη η ομάδα από το ξεκίνημα παρουσιάστηκε κατώτερη των περιστάσεων αλλά ακόμη και έτσι φάνηκε ότι ήταν πολύ σκληρή για να λυγίσει καθαρά αγωνιστικά από αυτή την ΑΕΚ. Έπρεπε να επέμβει ο Μελισσανίδης , να "ψαρώσουν" οι Πορτογάλοι και να αλλάξουν τις συνθήκες του αγώνα για να φθάσει η ΑΕΚ σε αυτή την νίκη. Μια νίκη που δίνει το προβάδισμα στην ΑΕΚ αλλά στο Κλ.Βικελίδης οι συνθήκες θα είναι πολύ διαφορετικές. Στο καμίνι του Κλ.Βικελίδης "υπερήφανο" αεκάκι δεν θα γλιτώσεις!

ΥΓ. Αναμένουμε την ανακοίνωση από την ΠΑΕ αλλά και το φύλλο αγώνα από τους διαιτητές…

ΥΓ2. Αστεία η κάλυψη της Cosmote που προσπάθησε να πνίξει την πάντα. Από το τι έγινε στα αποδυτήρια μέχρι την επίθεση στον γυμναστή της ομάδος μας.

Στους ρυθμούς του κυπέλλου κινείται ο ΑΡΗΣ εδώ και πολύ καιρό με το άτυχο αποτέλεσμα απέναντι στον Ατρόμητο να έχει ξεχαστεί σαν να μην έγινε ποτέ. Οι παίκτες μας και ο Ένινγκ με τις δηλώσεις τους φαίνονται να ασπάζονται τις προσδοκίες μας για την κατάκτηση του κυπέλλου και τώρα έφθασε η στιγμή να το δείξουν και μέσα στο γήπεδο. Και αν στο ΟΑΚΑ οι φίλοι της ομάδος δεν θα έχουν την δυνατότητα να βρεθούν στην τελευταία προπόνηση και στο αεροδρόμιο Μακεδονία ο κόσμος έσπευσε μαζικά και εμψύχωσε την ομάδα λίγο προτού αναχωρήσει για Αθήνα!

Κλειστά χαρτιά για τον ΆΡΗ μας δεν υπάρχουν. Η ενδεκάδα νίκης του Μίχαελ Ένινγκ δεν κρύβει εκπλήξεις και από την στιγμή που δεν υπάρχουν απουσίες λογικά οι Ιντέγε, Λάρσον, Γκάμα, Φέτφα, Σάσα, Ματίγια, Κόρχουτ, Βέλεθ, Δέλη και Ρόζ θα είναι αυτοί που θα ξεκινήσουν. Έντεκα παίκτες που βρίσκονται ολοένα και καλύτερα μεταξύ τους και πλέον μετά το ροτέισον με τον Ατρόμητο έχουν και μια "άτυπη ψήφο εμπιστοσύνης" παραπάνω. Τα 2 παιχνίδια της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος θα πρέπει να είναι οδηγός και για το κύπελλο. Η ΑΕΚ αντί για 2 ήττες έκλεψε μια ισοπαλία και μια νίκη κυρίως λόγω διαιτητών αλλά και χάρη στην σκοπιμότητα που χαρακτήρισε το παιχνίδι της κυρίως μέσα στο Κλ.Βικελίδης. Καθαρά όμως αγωνιστικά ο ΑΡΗΣ δεν έχει τίποτα να φοβηθεί πέρα από τον κακό του εαυτό και την ποδοσφαιρική αφέλεια που τον χαρακτηρίζει. Ιδίως το παιχνίδι στο Κλ.Βικελίδης θα πρέπει να μας έχει κάνει σοφότερους και να μην παρασυρθούμε από το παιχνίδι των αντιπάλων. Χρειάζεται τακτική και πλάνο που να συμπεριλαμβάνει 2 ενενηντάλεπτα . Ιδίως από την στιγμή που τα εκτός έδρας γκολ έχουν ξεχωριστή σημασία. Πέρα όμως από την τακτική θα χρειαστεί συγκέντρωση και πάθος από κάθε παίκτη ξεχωριστά. Όλοι με τις δηλώσεις τους έχουν τονίσει ότι το κύπελλο είναι ο διακαής τους πόθος, ώρα λοιπόν να το αποδείξουν!

Παρά τις χαμηλές πτήσεις στο φινάλε του πρωταθλήματος αυτή η ομάδα έχει πείσει ότι είναι ικανή να σηκώσει την κούπα. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει αυτή την ομάδα που μας έκλεψε 2 φορές τη νίκη με τα δεκανίκια της εξυγίανσης να της δώσουμε ένα καλό μάθημα! Πρώτα μάθημα αύριο το απόγευμα στο ΟΑΚΑ, το δεύτερο μάθημα θα ακολουθήσει λίγο πιο αργά στο Κλ.Βικελίδης. ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

ΥΓ. Και ναι επιτέλους ο ΑΡΗΣ θα αντιμετωπίσει ομάδα των big-πορδ με ξένο διαιτητή!

Το χατίρι μας έκανε η κλήρωση σήμερα βγάζοντας ως αντίπαλο για τους διπλούς ημιτελικούς της ΑΕΚ. Αυτή την ομάδα που πριν λίγες ημέρες για δεύτερη φορά φέτος ήρθε με τους "προστάτες" της μέσα στο γήπεδο και στο VAR και "έκλεψε" εν ψυχρώ τον ΑΡΗ. Στο κύπελλο όμως με ξένους διαιτητές υπάρχει διάχυτη η αισιοδοξία ότι η αγωνιστική γύμνια της ΑΕΚ δεν θα κρυφθεί πίσω από τα διαιτητικά εγκλήματα και ο ΑΡΗΣ θα καταφέρει να προκριθεί!

Κοινό μυστικό ήταν σε γενικές γραμμές ότι στον ΑΡΗ ήθελαν την ΑΕΚ στα ημιτελικά. Ναι μεν μπορεί απέναντι στον μπαογκ να μετράμε φέτος μιάμιση νίκες σε αντίθεση με την ΑΕΚ που έχουμε μόλις μια ισοπαλία αλλά άπαντες αναγνωρίζουν ότι σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο η ΑΕΚ είναι με διαφορά ο πιο αδύναμος από τους 3 πιθανούς αντιπάλους που μπορεί να έβγαζε η κλήρωση. Φυσικά όπως μας απέδειξε με περίσσια υπερηφάνεια το κοτόπουλο του νότου τόσο στο ΟΑΚΑ όσο και στο Κλ.Βικελίδης αυτά τα αγωνιστικά είναι ψιλά γράμματα όταν έχεις στο πλευρό σου Καραντώνηδες, Κουμπαράδηκες, Ευαγγέλους και Τζοβάρες… Έλα όμως που στα ημιτελικά εκτός συγκλονιστικού απροόπτου δεν θα τους έχει αυτούς ή άλλους ανάλογους και όσο μέτριοι και αν είναι οι ξένοι διαιτητές που θα επιλέγουν καμικάζι σε εντεταλμένη αποστολή δεν πρόκειται να είναι… Οπότε στα ημιτελικά θα πρέπει η ΑΕΚ να παίξει ποδόσφαιρο και εκεί όπως φάνηκε 2 φορές απέναντι στον ΑΡΗ μας θα έχει χοντρό πρόβλημα. Από την άλλη ο ΑΡΗΣ πλέον έχει και έναν λόγο παραπάνω να αποδείξει ότι είναι καλύτερος από την ΑΕΚ …με ξένους διαιτητές. Σπουδαία ευκαιρία για να πλησιάσουμε πιο κοντά στον τίτλο που δεν πρόκειται ο Ένινγκ και οι παίκτες του να την αφήσουν ανεκμετάλλευτη.

Ανοίγει διάπλατα ο δρόμος προς την κατάκτηση του κυπέλλου με την ΑΕΚ να είναι το επόμενο εμπόδιο που θα πρέπει να ξεπεράσουμε. Μια ομάδα που όχι μόνο είναι κατώτερη ποιοτικά από τους άλλους δύο αλλά έχει αποδείξει ότι απέναντι στον ΑΡΗ χωρίς δεκανίκια δεν μπορεί. Και όπως όλα δείχνουν η ΑΕΚ στους 2 ημιτελικούς θα αγωνιστεί γυμνή… χωρίς τους προστάτες της… και εκεί θα συναντήσει τον ΑΡΗ μας πιο πωρωμένο από ποτέ να της δώσει το μάθημα που της αξίζει για τις 2 φετινές κλοπές! ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

Σε ένα παιχνίδι όπου θύμιζε περισσότερο γυναικείο μπάσκετ παρά ανδρικό οι δύο ομάδες επιδόθηκαν σε ρεσιτάλ αστοχίας με τον Ολυμπιακό να βρίσκει για 2-3 λεπτά το "χέρι" και να παίρνει τελικά τη νίκη πάνω που δείχναμε ότι μπορούσαμε να πάρουμε εμείς το εισιτήριο για τον τελικό. Οι παίκτες του Π.Γιαννάκη έδειξαν ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο σε σχέση με τα προηγούμενα δύο παιχνίδια, πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις αλλά με τέτοια ποσοστά στην επίθεση λογικό είναι να μην μπορείς να πάρεις τη νίκη.

Αν και τα νούμερα δείχνουν ξεκάθαρα ότι ο ΑΡΗΣ έχει χοντρό επιθετικό πρόβλημα είχαμε τονίσει στα προηγούμενα παιχνίδια ότι η άμυνα θα πρέπει να γίνει η σταθερά της ομάδος μας στο παιχνίδι ώστε ακόμη και όταν η ομάδα κολλάει επιθετικά να μην χάνεται στον ρυθμό του αντίπαλου. Αυτό ακριβώς είδαμε σήμερα με τους παίκτες μας να αστοχούν σε λέιαπ και αμαρκάριστα σουτ υπό εξαιρετικές προϋποθέσεις αλλά με την προσήλωση που έδειξαν στην άμυνα να υποχρεώνουν τον  Ολυμπιακό σε μια κάκιστη επιθετικά εμφάνιση με αποτέλεσμα μέχρι τα τελευταία λεπτά να διεκδικούμε τη νίκη. Σε εκείνο το σημείο όπου πήραμε το προβάδισμα μετά κόπων και βασάνων μίλησε η ποιότητα των παικτών του Ολυμπιακού και ιδιαίτερα του Λετονού Στρέλνιεκς όπου με 3 διαδοχικά τρίποντα(από τα 5 συνολικά) άλλαξε το μομέντουμ του αγώνα που ήταν καθαρά υπέρ μας και χάρισε ουσιαστικά τη νίκη στον Ολυμπιακό. Διαδοχικά τρίποντα που άλλαξαν τη ροή του αγώνα όπως όμως και διαδοχικά σφυρίγματα υπέρ του Ολυμπιακού όταν οι αντίπαλοι μας χανόντουσαν στην άμυνα μας. Οι επαφές που κατά το δοκούν δινόντουσαν εις βάρος μας φάουλ και το αντιαθλητικό του πεσμένου Αγραβάνη πάνω στον Βασιλόπουλο που κατέληξε σε βολές υπέρ του Ολυμπιακού ήταν οι πιο χαρακτηριστικές φάσεις. Δύσκολα να ξεχωρίσεις κάποιον παίκτη μιας και όλοι όσοι αγωνίστηκαν είχαν μέσα στο παιχνίδι τις καλές και τις κακές τους στιγμές με εξαίρεση ίσως τον Πέτγουεϊ που ήταν για ακόμη μια φορά απογοητευτικός. Είναι διαφορετικό να βλέπεις τον Μοράντ και τον Χρηστίδη να μην λειτουργούν σωστά πάνω στο παρκέ και εντελώς διαφορετικό να βλέπεις από έναν έμπειρο παίκτη σαν τον Πέτγουεϊ που το άκουσμα της μεταγραφής τους σκόρπισε ενθουσιασμό να βρίσκεται διαρκώς σε άλλο γήπεδο από αυτό που διεξάγεται το παιχνίδι. Ένα από τα πολλά προβλήματα που έχει να λύσει ο Π.Γιαννάκης που σε αντίθεση με τα προηγούμενα παιχνίδια σήμερα έκανε εξαιρετικό κοουτσάρισμα σε έναν αγώνα όπου  οι παίκτες με την αστοχία τους τραυμάτισαν τα καλάθια και τα μάτια μας.

Σύμφωνα με την εικόνα του παιχνιδιού αλλά και την σπουδαία πρόκριση της ΑΕΚ επί του Παναθηναϊκού χάθηκε μια τεράστια ευκαιρία να αγωνιστούμε σε έναν τελικό 100% στα μέτρα μας.  Θα πρέπει να αρκεστούμε στην προσπάθεια των παικτών μας και στην ελπίδα ότι στα επόμενα παιχνίδια θα δούμε την ίδια μαχητικότητα και πάθος από όλους τους παίκτες μας και τον ΑΡΗ να αρχίζει να βρίσκει πιο συχνά τον δρόμο προς το καλάθι. Άλλωστε αυτό που απαιτεί ο κόσμος από την ομάδα είναι να βλέπει τους παίκτες του να τα δίνουν όλα μέσα στο γήπεδο όπως έγινε κόντρα στον Ολυμπιακό και για αυτό η ομάδα χειροκροτήθηκε στο τέλος σε αντίθεση με την γιούχα που ακλούθησε την ήττα από τον Τέλεκομ Μπον.

ΥΓ. Από αλλού περιμέναμε να σκάσουν οι ειδήσεις από αλλού τελικά προέκυψαν. Για αυτούς που δεν είδαν το ρεπορτάζ του παιχνιδιού στην Αθλητική Κυριακή μετά τα μεσάνυχτα σε ερώτηση προς τον Γ.Νάτου(ρεπόρτερ Αρειανών συναισθημάτων) σχετικά με το τι γίνεται με τα διοικητικά εκεί στην ΚΑΕ ΑΡΗΣ απάντησε ότι υπάρχουν 2(!!!) ενδιαφερόμενοι για την  απόκτηση της ΚΑΕ ΑΡΗΣ και για αυτό και οι παραιτήσεις των μελών της ΚΑΕ ώστε να διαχωρίσουν εντελώς τη θέση τους από τη σημερινή ιδιοκτησία. Το δεύτερο σκέλος το είχαμε δεδομένο, γνωστές αυτές οι τακτικές εδώ και δεκαετίες. Αλλά το ότι ακούς από έναν τους πιο σοβαρούς και αξιόπιστους δημοσιογράφους με έδρα την Αθήνα που δεν έχει την ανάγκη των "φίλων" όπως συμβαίνει στο χωριό μας είναι μια σημαντική είδηση. Πάντως όπως και να έχει το θέμα η ουσία είναι στον ορίζοντα διακρίνεται ελπίδα και επιλογές για την αγαπημένη μας ομάδα. Από την μια η χορηγία μαμούθ από την Τουρκία από την άλλη 2 επενδυτές-βουνά… γιατί δεν γίνεται να μην είναι βουνά… εκτός και αν δούμε και στο μπάσκετ όπως είδαμε τα προηγούμενα χρόνια στο ποδόσφαιρο, την "Αρειανή οικογένεια" στα δύο με γκρουπάκια διαχειριστών με ξεχωριστούς αυτοφοράκηδες, διαφορετικούς αβανταδόρους και άλλους πισινούς…