Σε ένα παιχνίδι όπου το κυρίαρχο στοιχείο ήταν ο δυνατός άνεμος και όχι το ποδόσφαιρο που έπαιζαν οι 2 ομάδες, ο ΑΡΗΣ έμεινε στο Χ επεκτείνοντας το σερί των αγώνων μακριά από τη νίκη.  Το δώρο αυτογκόλ του Λιάγκα στο 10’ δεν  ήταν αρκετό για να κουκουλώσει τα αγωνιστικά μας προβλήματα και να μας οδηγήσει στη νίκη. Μπερδεμένος, άνευρος και ανούσιος από την αρχή μέχρι το τέλος μόνο από τύχη θα φεύγαμε με το τρίποντο.

ΠΗΡΕ ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑΜΠΟΥΡΩΘΗΚΕ

Με 3-5-2 σχηματισμό και τον Ράτσιτς να επιστρέφει στο αρχικό σχήμα ο ΑΡΗΣ ήθελε να διαχειριστεί τις απουσίες του και να ελέγξει το παιχνίδι. Δειλά δειλά έβγαινε η ομάδα μπροστά με την κεφαλιά του Μόντσου να είναι η πρώτη απειλή προς την αντίπαλη εστία. Στο 10’ ο Λιάγκας σε μια φαινομενικά εύκολη φάση για την άμυνα του Λεβαδειακού στην προσπάθεια του να διώξει έστειλε την μπάλα στα δίχτυα δίνοντας μας ένα ανέλπιστο προβάδισμα από το πουθενά.  Από εκείνο το σημείο όμως και μετά ο ΑΡΗΣ άλλαξε εικόνα, οπισθοχώρησε, ταμπουρώθηκε και αρκέστηκε στο να αποκρούει τις προσπάθειες του Λεβαδειακού να επιτεθεί. Χωρίς ιδιαίτερες απειλές κύλησε χαλαρά όλο το πρώτο ημίχρονο αλλά αυτή η εικόνα του παθητικού ΑΡΗ που το μυαλό του ήταν μόνο στην άμυνα, δεν σε γέμιζε και με αισιοδοξία.

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗ, ΗΜΙΤΕΛΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Φουλ άμυνα σημαίνει ότι δίνεις το δικαίωμα στον αντίπαλο να επιτεθεί με όλες τις δυνάμεις του χωρίς να φοβάται για τα μετόπισθεν. Και όταν αυτή η πίεση αρχίζει από το 11’ και σταδιακά κλιμακώνεται κάποια στιγμή θα γίνει η στραβή όπως και έγινε. Και όπως μας συνηθίζει ο ΑΡΗΣ μας, από μια στημένη φάση ο Πεντόσο ανενόχλητος μέσα στην περιοχή με μια ωραία κεφαλιά έκανε το 1-1 στο 59’. Ισοφάριση και ψυχολογικό προβάδισμα για τον αντίπαλο μας που ήθελε να συνεχίσει στους ίδιους ρυθμούς για ένα δεύτερο γκολ. Ευτυχώς ο Χιμένεθ την ψιλιάστηκε και έριξε μέσα τους Δώνη και Γιαννιώτα που έδωσαν στην ομάδα την ενέργεια και την ταχύτητα που έλειπε. Σε συνδυασμό και με την κούραση των μαχητικών παικτών του Λεβαδειακού, καταφέραμε να ισορροπήσουμε το παιχνίδι, να βγούμε επιτέλους στην επίθεση και να ψάξουμε ένα 2^ο γκολ. Γκολ που σε τουλάχιστον 3 φάσεις θα μπορούσαμε να το είχαμε πετύχει αν οι Μορόν και Γιαννιώτας δεν έβρισκαν μπροστά τους έναν εξαιρετικό Λοντίγκιν.

ΑΝΕΜΟΜΑΖΩΜΑΤΑ ΑΝΕΜΟΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ

Ανεμομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα είναι ο τίτλος που ταιριάζει στον ΑΡΗ που παρακολουθήσαμε σήμερα. Σχήματα ανάγκης, ανέτοιμοι παίκτες και ένας προπονητής που συνεχίζει να καταγράφει τα υλικά του και να δοκιμάζει συνταγές. Συνταγές που όσο λογική και αν έχουν ελέω των πολλών τραυματισμών, η απουσία πάθους, έντασης και επιθετικού προσανατολισμού καταλήγουν σε κάτι άγευστο και απροσδιόριστο. Έτσι όπως ακριβώς ήταν ο ΑΡΗΣ μας σήμερα. Προηγήθηκε από τύχη,  έπαθε εμμονή με την άμυνα και αφού ισοφαρίστηκε χρειάστηκε περίπου 20’ για να αποφασίσει να επιτεθεί. Και αυτό είναι μια αγωνιστική νοοτροπία που δεν έχει να κάνει με έναν ή δύο παίκτες μεμονωμένα αλλά με ολόκληρο το σύνολο. Σε αυτό πρέπει να επικεντρωθεί και ο Χιμένεθ και όχι τόσο στο ποιος είναι έτοιμος και ποιος όχι. Γιατί και η βιασύνη να μπουν κάποιοι τραυματίες στο πλάνο έχει να κάνει με την αδυναμία αξιοποίησης των υπόλοιπων διαθέσιμων παικτών.

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ Ή ΑΛΛΟΘΙ, ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ

Κόντρα ο άνεμος, κόντρα οι τραυματισμοί, κόντρα και ο τρόπος που διαχειριστήκαμε και το προβάδισμα μας. Πέρα από ελάχιστες εκλάμψεις που είχε η ομάδα μας μέσα στο παιχνίδι , δεν έδειξε απολύτως τίποτα. Και αυτή η απουσία βελτίωσης που θα σε ψήσει ότι κάτι πάει να γίνει πονάει περισσότερο από την απώλεια της νίκης. Κάθε μέρα και ένας νέος τραυματίας κάθε μέρα και ένα καινούργιο πρόβλημα. Υπαρκτή δικαιολογία από την μια, άλλοθι για να μην προσπαθήσεις περισσότερο από την άλλη.

ΥΓ. Έχουμε τα νεύρα μας με τα χάλια μας, έχουμε και τον Τσακαλίδη να μας τσιγκλάει.

Μούσκεμα τα έκανε για ακόμη μια φορά μέσα στη βροχή ο ΑΡΗΣ μας καταφέρνοντας να δεχθεί 4 γκολ από τον Λεβαδειακό και να χάσει τις όποιες ελπίδες είχε για την είσοδο στην τετράδα. Και μόνο ότι δέχθηκε 3 γκολ στην αντεπίθεση και 1 από κόρνερ καταδεικνύει το πόσο κακή ήταν η ομάδα μας. Τόσο κακή που δεν μπόρεσε ούτε καν να εκμεταλλευτεί την τύχη του με το αυτογκολ της ισοφάρισης. Έντονος ο εκνευρισμός του Ουζουνίδη με όσα είδε μέσα στο γήπεδο που έφυγε σκασμένος για τα αποδυτήρια. Ακόμη πιο έντονος ο εκνευρισμός του κόσμου που έδωσε δυναμικό παρών στη Λειβαδιά χωρίς όμως να καταφέρει να συγκινήσει τους παίκτες μας…

ΙΔΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ ΑΛΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

Τους ίδιους 11 με τον Παναθηναϊκό όπως ήταν αναμενόμενο επέλεξε ο Ουζουνίδης, ελπίζοντας σε μια ανάλογη εμφάνιση. Στην πράξη όμως είδαμε σχεδόν άλλη ομάδα. Με εξαίρεση τους Νταρίντα και Σιφουέντες που στα πρώτα 45’ είχαν μια συνέπεια και έντονη συμμετοχή στο παιχνίδι όλοι οι υπόλοιποι έμοιαζαν να βρίσκονται σε άλλο γήπεδο. Ο Λεβαδειακός όποτε έτρεχε στους χώρους κατάφερνε να μας προκαλεί προβλήματα με τις αντιδράσεις της άμυνας μας να φαίνονται από νωρίς προβληματικές. Το 1-0 ήρθε από μια τέτοια φάση όπου η άμυνα μας πιάστηκε στον ύπνο και επέτρεψε εύκολα στους αντιπάλους μας να τρέξουν από τα πλάγια και να βγάλουν ανενόχλητοι μια παράλληλη με την εστία μας σέντρα για να καταλήξει τελικά στα δίχτυα στο 20’.  Σε ένα χρονικό σημείο όπου ο ΑΡΗΣ είχε αρχίσει να συμμαζεύει την εικόνα του και να διεκδικεί τα ηνία της αναμέτρησης. Κάτι που συνεχίστηκε και μετά το 1-0 με αποτέλεσμα έστω και με αυτογκολ να έρθει η ισοφάριση στο 29’. Στο χρόνο που απέμεινε μέχρι το ημίχρονο η ομάδα μας σε έπειθε ότι είχε βρει ρυθμό και θα έμπαινε στο Β ημίχρονο για να καθαρίσει γρήγορα γρήγορα τη νίκη.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ, ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΜΕ

Και ενώ μετά την ισοφάριση μπήκαμε στο Β μέρος με την ψυχολογία υπέρ μας μέσα σε λίγα λεπτά γκρεμίστηκαν τα πάντα. Μια εκτέλεση κόρνερ με τον παίκτη της Τρίπολης να σηκώνεται ανενόχλητος και να παίρνει την κεφαλιά στο κέντρο της άμυνας ήταν αρκετό για να μας υπενθυμίσει όλα τα κακώς κείμενα που μας ακολουθούν από την αρχή της χρονιάς. Η απογοήτευση από αυτό το γρήγορο και εύκολο 2-1 είχε και τις προεκτάσεις του. Μόλις 2’ αργότερα άλλη μια αντεπίθεση του Λεβαδειακού, άλλη μια κακή επιστροφή και αντίδραση του ΑΡΗ μας και άλλο ένα εύκολο γκολ για τους γηπεδούχους. Εκεί όσο και αν φώναζε ο Ουζουνίδης και προσπαθούσε να αλλάξει τα πράγματα στο μυαλό των παικτών μας είχε «κλειδώσει» η ήττα.  Μια ήττα που παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Φετφατζίδη δεν μπορούσε να αποφευχθεί. Το 4^ο γκολ του Λεβαδειακού με μια ακόμη αντεπίθεση επισφράγισε το σημερινό ναυάγιο.

ΑΛΛΟΣ ΑΡΗΣ, 7 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ…

‘Ανευρα τρεξίματα, κακές τοποθετήσεις ακόμη πιο κακές αντιδράσεις από όλη την μεσοαμυντική μας γραμμή. Η ευκολία με την οποία επιτρέπαμε στους αντιπάλους μας να γίνονται απειλητικοί είχε να κάνει 100% με την έλλειψη συγκέντρωσης. Πάντα η άμυνα μας έμοιαζε ανοργάνωτη, πάντα ο παίκτης που έπρεπε να τρέξει ξεκινούσε με χαρακτηριστική καθυστέρηση. Ενώ στην επίθεση είχαμε τις φάσεις που μπορούσαμε να σουτάρουμε για το γκολ αλλά έλειπε αυτός που θα το τολμούσε. Δεν γίνεται να φθάνεις 2-3 φορές σε πλεονεκτική θέση στη μεγάλη περιοχή, να αλλάζεις πασούλες και κανείς να μην σουτάρει. Ναι είναι σημαντικό το σουτ να γίνει υπό καλές προϋποθέσεις αλλά αν δεν σουτάρεις δεν θα σκοράρεις. Προφανώς και ο προπονητής έχει μερίδιο ευθύνης και για την πνευματική ετοιμότητα των 11 που επέλεξε αλλά πως μπορείς να χρεώσεις στον προπονητή την σημερινή ήττα μόλις 7 ημέρες μετά τον θρίαμβο επί του Παναθηναϊκού; Σε αυτόν όμως σίγουρα «χρεώνεται» η προσπάθεια εξεύρεσης λύσης. Καλά τα λέει, δείχνει να αντιλαμβάνεται το τι ακριβώς συμβαίνει. Το ζητούμενο είναι αν μπορεί να το αλλάξει.

ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ 5^ης ΘΕΣΗΣ

Ψυχρολουσία, πισωγύρισμα, απογοήτευση….  Η ίδια ενδεκάδα που πάτησε τον φορμαρισμένο Παναθηναϊκό, κόντρα σε έναν πιο αδύναμο αντίπαλο τα έκανε όλα λάθος και διασύρθηκε. Δεν μπορούσε να τρέξει, δεν μπορούσε να σκεφθεί, δεν μπορούσε να λειτουργήσει ως σύνολο σχεδόν σε κανένα σημείο του αγώνα. Ούτε καν η βροντερή παρουσία του κόσμου της ομάδας που χόρευε στη βροχή δεν ήταν ικανή για να τους αφυπνίσει. Η μάχη για την τετράδα κάπου εδώ χάθηκε. Υπάρχει όμως και ο στόχος της Ευρώπης. Αφήνουμε την απογοήτευση στην άκρη και συνεχίζουμε.

ΥΓ. Αν με τα πριμ δεν γίνεται δουλειά ας δοκιμάσει ο Κάρυ και τα πρόστιμα.

ΥΓ2. Δεν μας πάει το παιχνίδι με βροχή... τραγελαφικό αλλά αληθινό. 

Δεν παρεκκλίνει ούτε σπιθαμή ο ΑΡΗΣ μας από την πορεία που έχει χαράξει και σκοράροντας 3 φορές κατάφερε να ξεπεράσει και το εμπόδιο του μαχητικού Λεβαδειακού. Ένα αποτέλεσμα που μας διατηρεί στην κορυφή και μας επιτρέπει να ονειρευόμαστε! Σουλεϊμάνοφ, Μόντσου και Μορόν τα 3 γκολ, ισοφάρισε προσωρινά ο πολύ καλός Ζίνι που ταλαιπώρησε αρκετά την άμυνα μας. Βροντερό παρών από τον κόσμο που από παιχνίδι σε παιχνίδι αγκαλιάζει ολοένα και περισσότερο τη φετινή προσπάθεια.

ΜΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Η διαχείριση δυνάμεων ήταν το πρώτο ζητούμενο για τον Μάντζιο σε αυτή την τριάδα αγώνων και αυτό ακριβώς έκανε με 6 αλλαγές σε σχέση με την ενδεκάδα που αγωνίσθηκε απέναντι την ΑΕΚ, με το δίδυμο των στόπερ Φαμπιάνο-Βέλεθ να αγωνίζεται για πρώτη φορά μαζί. Πιο ορεξάτος φάνηκε να μπαίνει στο παιχνίδι ο Λεβαδειακός, με τον ΑΡΗ μας όμως να παρουσιάζεται συγκεντρωμένος από τη σέντρα. 9’ παιχνιδιού και ο Μάγιο με μια πολύ καλή σέντρα στο πρώτο δοκάρι έδωσε την ευκαιρία στον Σουλεϊμάνοφ με ωραία κεφαλιά να ανοίξει από νωρίς το σκορ! Το γρήγορο προβάδισμα οδήγησε τον Λεβαδειακό από νωρίς να βγει μπροστά και να ψάξει την ισοφάριση. Τα ανεβάσματα των αντιπάλων μας προσπάθησε να εκμεταλλευτεί ο Μανού Γκαρθία που έβγαλε σε περίοπτη θέση τον Σιφουέντες για να κάνει το 2-0 χωρίς όμως να καταφέρει να τελειώσει την φάση. Και όταν δεν εκμεταλλεύεσαι τις ευκαιρίες σου ακολουθεί συνήθως η τιμωρία… με τον Ζίνι αυτή τη φορά στην κατάλληλη θέση για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα από την παράλληλη σέντρα του Τσάπρα.

Η ΒΟΛΙΔΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΣΟΥ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ

Μόλις 4’ πέρασαν από το γκολ της ισοφάρισης και ο Μόντσου μετά από ένα «καυγαδάκι» με τον Σουλεϊμάνοφ για το ποιος θα εκτελέσει το φάουλ έδειξε γιατί είχε πεισμώσει να το σουτάρει ο ίδιος. Με ένα άπιαστο σουτ έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα και έδωσε ξανά το προβάδισμα στην ομάδα μας. Μάλιστα τα πειράγματα μεταξύ Σουλεϊμάνοφ και Μόντσου μετά το γκολ έδειξαν και το ωραίο κλίμα που υπάρχει μεταξύ των παικτών μας.

ΕΨΑΞΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΒΡΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ 11 ΒΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΡΟΝ

Παρά το 3-1 ο Λεβαδειακός συνέχισε να ανεβαίνει ψηλά και να ψάχνει το γκολ χωρίς όμως να δημιουργεί ουσιαστικές φάσεις. Αντιθέτως η ομάδα που είχε οπισθοχωρήσει με το που έπαιρνε την μπάλα ξεκινούσε άμεσα την αντεπίθεση με τις περισσότερες φορές παρά τις καλές προϋποθέσεις η τελευταία πάσα ήταν πάντα λάθος. Τελικά μια από τις κούρσες του αρκετά καλού σήμερα Σίστο κατέληξε σε πάσα προς τον Μόντσου στο ύψος του πέναλτι με τον αμυντικό του Λεβαδειακού να τον κατεδαφίζει προτού προλάβει να σουτάρει. Ο Τζήλος έδειξε την παράβαση και ο Μορόν με ψυχραιμία έγραψε στο 63’ το τελικό 3-1! Λίγο έλειψε να πετύχουμε και 4^ο γκολ αλλά οι ευκαιρίες των Σίστο και Μορόν δεν είχαν ευτυχή κατάληξη και το γκολ του Νταρίντα ξεκίνησε από χέρι του Σίστο.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΣΟ ΚΑΛΟΣ ΕΠΡΕΠΕ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΣΟΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν ήταν πολύ καλή η εμφάνιση του Λεβαδειακού που μας έδινε την αίσθηση ότι δεν ήμασταν όσο καλοί έπρεπε ή όντως και σήμερα παίξαμε μια ταχύτητα κάτω από τα στάνταρ μας. Αν όμως δεν μείνουμε στο όνομα και την βαθμολογική θέση του αντιπάλου τότε μάλλον θα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με την εικόνα της ομάδας μας. Η άμυνα παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε στο μαρκάρισμα του Ζίνι κατάφερε να βρει λύσεις, καλύπτοντας μάλιστα και τους τραυματισμούς των 2 στόπερ που ξεκίνησαν στο αρχικό σχήμα. Και στην επίθεση παρά τις πολλές λάθος πάσες και άσχημα τελειώματα καταφέραμε να βρούμε 3 γκολ και να δημιουργήσουμε τουλάχιστον άλλες 3 κλασσικές ευκαιρίες. Και όταν χωρίς άγχος καταφέρνεις να παίρνεις αυτό που θέλεις με τη συμβολή παικτών που περιμένεις να ανεβάσουν την απόδοση τους όπως οι Σουλεϊμάνοφ, Μάγιο, Σίστο και Μόντσου,  τότε το πρόσημο είναι με βεβαιότητα θετικό. Ο Άκης Μάντζιος τόσο στο κοουτσάρισμα του όσο και στις δηλώσεις του μοιάζει πέρα από προσγειωμένος και απόλυτα σίγουρος για τις επιλογές του και τον τρόπο που διαχειρίζεται το ρόστερ. Η ομάδα όχι μόνο παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει αλλά σιγά σιγά «φορμάρει» ολοένα και περισσότερους παίκτες. Και σε αυτή τη χρονιά όπως εξελίσσεται θα τους χρειαστείς όλους!

ΕΜΠΝΕΕΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΑΓΕΥΕΙ

Όταν σε παιχνίδια σαν το σημερινό όπου φεύγεις με την απορία αν ήμασταν καλοί ή όχι κόντρα στον αξιόμαχο Λεβαδειακό, έχεις πετύχει 3 γκολ, έχεις δημιουργήσει κάμποσες ευκαιρίες, δεν έχεις πτοηθεί από τους τραυματισμούς των 2 βασικών σου στόπερ και έχεις πάρει ένα ακόμη τρίποντο χωρίς άγχος τα λόγια είναι περιττά. Ο Μάντζιος και οι παίκτες του έχουν χτίσει αυτοπεποίθηση και ακόμη και όταν δεν κάνουν τα μαγικά τους, παίρνουν αυτό που θέλουν! Το γεμάτο Κλ.Βικελίδης και η χαρά του κόσμου που ξεχειλίζει είναι ένα ακόμη επίτευγμα αυτής της ομάδας που απολαμβάνει την μοναξιά της κορυφής για ακόμη μια αγωνιστική. ΕΤΣΙ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Το αυτονόητο έκανε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στον Λεβαδειακό παίρνοντας την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου. Μπορεί το 1-0 να δείχνει μια οριακή νίκη ωστόσο η ομάδα μας ήταν πολύ καλύτερη του Λεβαδειακού κυκλοφόρησε εξαιρετικά την μπάλα μέχρι το 60’ ενώ είδε την τύχη να της γυρίζει την πλάτη με τα ωραία σουτ των Γκαρθία και Καμάτσο να καταλήγουν στο δοκάρι. Μοίρασε ευκαιρίες ο Πάρντιου και έβγαλε πολύτιμα συμπεράσματα για τη συνέχεια.

ΟΡΕΞΑΤΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΤΡΕΞΙΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ

Κόντρα σε ότι περιμέναμε λόγω των αρκετών αλλαγών οι παίκτες του Πάρνιου από το σφύριγμα της σέντρας μπήκαν αποφασισμένοι να υπηρετήσουν στο απόλυτο το πλάνο του προπονητή τους. Το μοναδικό και νικητήριο γκολ μπορεί να προήλθε από την εκτέλεση πέναλτι του Μαντσίνι αλλά αυτό δεν ακυρώνει την εντυπωσιακή παρουσία του ΑΡΗ ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο. Γρήγορες μεταβιβάσεις, σωστές τοποθετήσεις και αλληλοκαλύψεις στην άμυνα που δεν επέτρεπαν στους αντιπάλους μας να πάρουν ανάσα και να κοιτάξουν προς την εστία μας. Νταμπό και Μάνου Γκαρθία ήταν οι παίκτες κλειδιά της εξαιρετικής εικόνας του πρώτου ημιχρόνου. Από κοντά σε επίπεδα απόδοσης και οι Μαντσίνι, Ετέμπο και Οντουμπάτζιο βοήθησαν τα μέγιστα ώστε ο ΑΡΗΣ να ελέγξει με ευκολία το παιχνίδι. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Καμάτσο που αυτή τη φορά δεν σκόραρε αλλά με την πίεση ψηλά που ασκούσε αλλά και τα τρεξίματα του χωρίς την μπάλα είχε σίγουρα θετικό πρόσημο. Πάντα παίζει ρόλο και ο αντίπαλος αλλά σήμερα ίσως να είδαμε τον ΑΡΗ να κυκλοφορεί την μπάλα πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά από κάθε άλλο παιχνίδι.

ΤΑ «ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΠΑΡΝΤΙΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ

Την ανάγκη να βγουν μπροστά και άλλοι παίκτες έχει εντοπίσει εδώ και καιρό ο προπονητής μας και αυτό ακριβώς επιδίωξε και σήμερα με τις ευκαιρίες που έδωσε στους παίκτες του. Παρά την γκρίνια αρκετών για τα «πειράματα» του Άγγλου ξαφνικά αρχίζουμε να βλέπουμε μέσα στο γήπεδο παίκτες σαν τον Μανού Γκαρθία, τον Νταμπό  και τον Καμάτσο. Παίκτες που φλερτάρουν εδώ και καιρό με την ταμπέλα της «αποτυχημένης μεταγραφής» πλέον δείχνουν ετοιμοπόλεμοι και ικανοί να δώσουν λύσεις στην ομάδα. Μάλιστα και οι 3 λίγο έλειψε να πετύχουν γκολ με την  τύχη όμως να μην τους χαμογελάει. Αν στους παραπάνω προσθέσουμε την επιστροφή του τραυματία Ενκουλού τον «έτοιμο» Νταρίντα και τον «παλιό» Καμαρά που σχεδόν από το αεροδρόμιο σήμερα πρόλαβε και πήρε χρόνο συμμετοχής τότε ο ΑΡΗΣ μας έστω και με λίγη καθυστέρηση ίσως να αρχίζει να αποδίδει τα αναμενόμενα… σύμφωνα πάντα με τις προσδοκίες που υπήρχαν από το καλοκαίρι. Μπορεί στο πρωτάθλημα να έχουμε μείνει πίσω αλλά στο κύπελλο τα πάντα είναι ανοιχτά. Ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι με την ολοκλήρωση μιας αγωνιστικής σεζόν να υπάρχει και κάποια παρακαταθήκη για την επόμενη.

ΒΡΙΣΚΕΙ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΛΛΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΓΚΟΛ

Με τον Μαντσίνι να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα ο ΑΡΗΣ πήρε αυτό που ήθελε σήμερα χωρίς να ιδρώσει. Η εικόνα της ομάδας για περίπου 65’ ήταν αρκετά καλή παρά το ροτέισον του Πάρντιου και αυτό ήταν ίσως το σημαντικότερο στοιχείο της αναμέτρησης σε ένα παιχνίδι όπου σίγουρα ο ΑΡΗΣ δικαιούταν περισσότερα γκολ. Παρόλα αυτά η ατυχία ή η αναποτελεσματικότητα αν προτιμάτε στην τελική προσπάθεια εξακολουθεί να αποτελεί το βασικό πρόβλημα της ομάδας μας. Πρόβλημα που θα πρέπει να λυθεί με κάποιο τρόπο αν θέλουμε να πετύχουμε τους στόχους μας.

ΥΓ. Όπως λένε και οι άλλοι… μπορεί να ήρθε η νίκη από την άσπρη βούλα αλλά ήμασταν πολύ καλύτεροι του αντιπάλου. Αν όμως απέναντι μας είχαμε αντί για τον Λεβαδειακό μια «μεγάλη» ομάδα με το «εξυγιαντικό» VAR στο πλευρό της, τώρα θα γκρινιάζαμε για την ατυχία, την αναποτελεσματικότητα μας και φυσικά την διαιτησία.

Δεν τα κατάφερε αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ μας στη Λειβαδιά όπου αν και βάσει εμφάνισης δικαιούταν τη νίκη τελικά έμεινε στο Χ. 2 χαμένοι βαθμοί που φέρουν σε μεγάλο βαθμό την υπογραφή του Γκρέι που σπατάλησε σπουδαίες ευκαιρίες για να μας οδηγήσει στη νίκη. Στοίχισε η απουσία του Φαμπιάνο που ανάγκασε τον Πάρντιου να προχωρήσει σε κάμποσες «αναγκαστικές» αλλαγές που δεν του βγήκαν. Άρεσε σε κάποια διαστήματα η ομάδα ωστόσο αυτή η ισοπαλία αφήνει μόνο πίκρα σε όλους μας.

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΦΑΜΠΙΑΝΟ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΚΟΥΛΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΑΝΩ ΚΑΤΩ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

Η συγκυρία της τιμωρίας του Φαμπιάνο και του τραυματισμού του Ενκουλού «μπέρδεψε» αρκετά τα πλάνα του Πάρντιου με τον Άγγλο προπονητή να ρισκάρει με τις επιλογές του και τελικά να βλέπει να μην του βγαίνουν. Η 3αδα στην άμυνα Οντουμπάτζιο, Μπράμπετς και Πίρσμαν χωρίς να δεχθεί ιδιαίτερη πίεση έδειχνε ασταθής. Προφανώς ο λόγος ήταν ότι δεν εμπιστευόταν κάποιον από τους διαθέσιμους παίκτες ως καθαρό στόπερ αλλά ούτε και η εναλλακτική λύση μας βγήκε. Όπως και δεν απέδωσε αυτή τη φορά η χρησιμοποίηση του Εμπακατά μπροστά από τον Οντουμπάτζιο. Ενώ το οξύμωρο της εμφάνισης του Α’ ημιχρόνου ήταν ότι το γκολ του Λεβαδειακού προήλθε από μια ανενόχλητη κούρσα και προσπάθεια στον άξονα κάτι που επιβεβαιώνει όσους ισχυρίζονται ότι χωρίς μεταγραφές το πρόβλημα στο κέντρο δεν πρόκειται να λυθεί. Για αυτό άλλωστε αποκτήθηκε και ο Νταρίντα αλλά θα τον δούμε από τη νέα χρονιά. Μαζί με μια ανούσια υπεροχή και φλυαρία στην επίθεση άλλο ένα ημίχρονο σπαταλήθηκε με τον δραστήριο Ματέο Γκαρσία και τον ασταμάτητο Ζερβίνιο να είναι αυτοί που ξεχωρίζουν.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΠΛΑΝΩΝ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ

Ο ΑΡΗΣ ήταν καλύτερος του αντιπάλου του στα πρώτα 45’ αλλά όχι όσο έπρεπε ώστε αυτό να αποτυπώνεται και στο σκορ. Οι αλλαγές ήταν απαραίτητες σε όλα τα επίπεδα και αυτό ακριβώς έκανε ο Πάρντιου. Από το 3-5-2 του Α’ ημιχρόνου περάσαμε στο 4-2-3-1 και από τους Εμπακατά, Ζερβίνιο και Νταμπό στους Πάλμα, Ιτούρμπε και Μαντσίνι από το 46’.  Με αυτόν τον τρόπο η ομάδα ανέβασε αισθητά την απόδοση της και άρχισε να δημιουργεί ολοένα και καλύτερες προϋποθέσεις για γκολ. Μια τέτοια «προϋπόθεση» ήταν και το κερδισμένο λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή με τον Πάλμα να ισοφαρίζει προσφέροντας μας άλλο ένα υπέροχο γκολ-highlight! Οι ευκαιρίες που ακολούθησαν μέχρι τη λήξη της αναμέτρησης επιβεβαίωσαν την υπεροχή μας αλλά και την έλλειψη αυτοπεποίθησης στην τελική προσπάθεια. Η αμαρκάριστη κεφαλιά του Ματέο Γκαρσία ήταν η αρχή για να ακολουθήσουν άλλες 3 ακόμη πιο κραυγαλέες χαμένες ευκαιρίες από τον Γκρέι που σήμερα προβλημάτισε έντονα με την αναποτελεσματικότητα του.

Η ΕΙΚΟΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙ ΓΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

Οι χαμένοι βαθμοί στη Λειβαδιά αλλά και οι αγωνιστικές αδυναμίες που επέδειξε η ομάδα και την εμπόδισαν να φθάσει στη νίκη έχουν ως κοινό παρανομαστή την μεταγραφική ενίσχυση. Η απόκτηση του Νταρίντα είναι η το «ιππικό» στον χώρο του κέντρου που πονάμε από το καλοκαίρι. Σήμερα όμως πληρώσαμε και τις υπόλοιπες ανορθογραφίες του καλοκαιρινού μεταγραφικού σχεδιασμού με την απουσία ενός αξιόπιστου εφεδρικού στόπερ να ωθεί τον Πάρντιου να πειραματιστεί με καταστάσεις που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα χρειαζόταν. Ενώ όταν ο Γκρέι δεν «πατάει» καλά όπως σήμερα επιβάλλεται να υπάρχει ένας καθαρός σέντερ φορ έστω και για την ύστατη προσπάθεια των τελευταίων λεπτών. Δεν δικαιολογούνται αυτές οι χαμένες ευκαιρίες από τον Γκρέι… η κούραση όμως από ένα σημείο και μετά ήταν εμφανής σε κάθε του ανάσα.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΚΕΝΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΟΧΙΑ ΤΟΥ

Ο ΑΡΗΣ έχει αφήσει πίσω του τα χρόνια όπου η καλή προσπάθεια και η ανώτερη εικόνα από τον αντίπαλο του ήταν αρκετά για να δικαιολογήσουν βαθμολογικές απώλειες σαν την σημερινή. Σίγουρα ο Γκρέι ήταν ο αρνητικός πρωταγωνιστής της σημερινής αναμέτρησης αλλά δεν παύει η αποτυχία να είναι ομαδική. Χρειάζεται ενίσχυση η ομάδα σε όλες τις γραμμές και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα σήμερα. Κρίμα γιατί βάσει της εικόνας θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να το είχαμε κερδίσει…

ΥΓ. Δικαιoλογημένα τα "ακούει" και ο προπονητής μετά από κάθε στραβή αλλά όταν αυτές οι ευκαιρίες δεν γίνονται γκολ από τους παίκτες του τα λόγια και η κριτική περιττεύουν. 

ΥΓ2. Αυτή η ατολμία στην τελική προσπάθεια όπου όλοι εκτός του Πάλμα προτιμούν να πασάρουν παρά να σουτάρουν έχει αρχίσει να κουράζει...

Με 2 εξαιρετικά σουτ-φωτοβολίδες από φάουλ ο ΑΡΗΣ έκανε την απόλυτη ανατροπή και πήρε σημαντικό προβάδισμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου! Την αρχή την έκανε ο Ιτούρμπε με ένα δυνατό άπιαστο χτύπημα φάουλ, τον νικηφόρο όμως επίλογο τον έγραψε ο Πάλμα με μια αριστοτεχνική εκτέλεση! Μέτρια εικόνα χωρίς ένταση στο παιχνίδι της αλλά με την απαραίτητη αποτελεσματικότητα ώστε να φθάσει στη νίκη! Απαγόρευση στις απαγορεύσεις από τους φίλους της ομάδας όπου βρέθηκαν στην Λειβαδιά παρά την κωλοτούμπα του Κομπότη.

ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΕΝΤΡΟ

Αυτή η διακοπή είχε αρκετές ιδιαιτερότητες για τον ΑΡΗ μας και αυτό φάνηκε σήμερα μέσα στο γήπεδο. Αρχικά η ενδεκάδα είχε κάποια νέα πρόσωπα όπως τον Ροντρίγκεζ που πήρε την ευκαιρία του και αυτό έπαιξε τον ρόλο ενώ ήταν φανερή και η απουσία του Ετέμπο στο κέντρο. Και όλα τα παραπάνω συνδυασμένα με κάποια επιπόλαια λάθη και μια γενικότερη νωθρότητα.

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΟ 1-0

Μπορεί ο ΑΡΗΣ να μην εντυπωσίαζε με την απόδοση του στα πρώτα 45’ αλλά είχε τον πλήρη έλεγχο του παιχνιδιού και ήταν ξεκάθαρα η ομάδα που κυνηγούσε το γκολ. Κόντρα σε αυτή την εικόνα ήρθε μια αδράνεια στην αμυντική μας λειτουργία και στην μοναδική τους επίσκεψη οι αντίπαλοι μας έκαναν το 1-0.

ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΤΟΥ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΑ «ΣΤΗΜΕΝΑ»

Για ακόμη ένα παιχνίδι στην επίθεση δεν είχαμε φαντασία στις κινήσεις μας και σωστά τελειώματα και λίγο έλειψε να το πληρώσει. Ιδίως η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Γκρέι είναι από αυτές που δεν έχεις την πολυτέλεια να σπαταλάς. Ότι όμως δεν κατάφερε να πετύχει με την μπάλα εν κινήσει το κατάφερε με 2 εκτελέσεις φάουλ από 2 παίκτες που έχουν αποδείξει ότι το έχουν το σουτ! Ο Ιτούρμπε χρειαζόταν διακαώς να μεταφράσει την προσπάθεια του σε μια ασίστ ή ένα γκολ και σήμερα το  πέτυχε! Η βολίδα του ήταν σχεδόν άπιαστη και το 1-1 ήρθε σε πολύ καλό χρονικό σημείο. Κάτι αντίστοιχο έγινε και στη συνέχεια με τον Πάλμα να «διαβάσει» την κίνηση του τερματοφύλακα του Λεβαδειακού και να στέλνει με σουτ διαβήτη την μπάλα στο γάμα της εστίας ολοκληρώνοντας με αυτόν τον τρόπο την ανατροπή του ΑΡΗ. Στη συνέχεια ο Λεβαδειακός αν και ήθελε… δεν μπορούσε να ισοφαρίσει και  ο ΑΡΗΣ διαχειρίστηκε χωρίς ιδιαίτερο άγος το προβάδισμα του.

ΕΠΗΡΡΕΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΙΣΕ

Καμία σχέση δεν είχε ο σημερινός ΑΡΗΣ με τον ΑΡΗ προ διακοπής ελέω μουντιάλ. Δεν υπήρχε ενέργεια, δεν υπήρχε συγκέντρωση, δεν υπήρχαν και λύσεις στον  χώρο του κέντρου. Η «προετοιμασία» όπως την φανταζόμασταν επί της ουσίας ήταν χρόνος «ανάρρωσης» για την πλειοψηφία των παικτών μας και αυτό φάνηκε τόσο από τις επιλογές του Πάρντιου όσο και από την απόδοση των παικτών μας. Αν εξαιρέσεις τον εξαιρετικό Ματέο Γκαρσία, τους 2 σκόρερ και λίγο τον Ροντρίγκεζ που είχε το ελαφρυντικό της πρώτης παρουσίας  κατά τα άλλα είδαμε λίγα πράγματα από τους υπόλοιπους. Ακόμη και η αμυντική τετράδα, σε ένα παιχνίδι που δεν δέχθηκε καθόλου πίεση κατάφερε να κάνει το κρίσιμο λάθος. Από την άλλη δεν θα πρέπει να υποτιμήσουμε την σημαντική νίκη που πετύχαμε αλλά και το γεγονός ότι ο Πάρντιου δείχνει να τα πηγαίνει εξαιρετικά στη διαχείριση των παικτών του με τις ευκαιρίες που δίνει. Η επιστροφή του Ντουκουρέ ήταν από τα πιο ευχάριστα της σημερινής αναμέτρησης μιας και η απουσία του στο κέντρο μας έχει πονέσει αρκετά.

«ΞΕΜΟΥΔΙΑΣΜΑ» ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΜΙΣΗ ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Με το δεξί επέστρεψε ο ΑΡΗΣ μας  στις επίσημες αγωνιστικές του υποχρεώσεις ανατρέποντας το εις βάρος του 1-0  με 2 υπέροχα χτυπήματα φάουλ από Ιτούρμπε και Πάλμα! Εμφανώς επηρεασμένοι από τη διακοπή η πλειοψηφία των παικτών του Άλαν Πάρντιου κάτι όμως που δίνει μεγαλύτερη αξία στη νίκη. Αν στις μέτριες ημέρες σου φεύγεις από το γήπεδο νικητής τότε είσαι σε καλό δρόμο. Έγινε η δουλειά σήμερα αλλά αναμφίβολα την ερχόμενη Τετάρτη στο ίδιο γήπεδο για το πρωτάθλημα θα πρέπει να δούμε έναν καλύτερο από τον σημερινό ΑΡΗ.

ΥΓ. Μπράβο στα αλάνια που βρέθηκαν και σήμερα δίπλα στην ομάδα.

ΥΓ2. Όποιος θεωρεί ότι οι κωλοτούμπες του Μπέου και του Κομπότη είναι τυχαίες και όπως και το ότι «ανοίγουν τις πύλες» στις υπόλοιπες λαοφιλείς ομάδες μάλλον μόλις προσγειώθηκε στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν.

Χωρίς να χρειαστεί να φορτσάρει ιδιαίτερα ο ΑΡΗΣ μας κατάφερε να πάρει τη νίκη επί του Λεβαδειακού με 3-0! 2 καταπληκτικά προσωπικά γκολ από τον Μαντσίνι και ένα ωραίο τελείωμα του Γκρέι μετά από μαγική μακρινή ασίστ του Πάλμα έγραψαν το τελικό σκορ. Έντονος ενθουσιασμός στο Κλεάνθης Βικελίδης με την ομάδα να πείθει με την εικόνα στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΡΕΖΕΡΒΕΣ ΔΥΝΑΜΙΤΕΣ

Την αναμενόμενη σε μεγάλη βαθμό ενδεκάδα κατέβασε ο Μπούργος μετά τον «αποκλεισμό» του Ιτούρμπε που υπό άλλες συνθήκες μπορεί να ξεκινούσε ακόμη και βασικός! Η σκέψη όμως των περισσοτέρων μάλλον ήταν στον πάγκο και στους Γκαρθία και Ζερβίνιο όπου αναμένεται να έχουν κομβικό ρόλο στον φετινό ΑΡΗ.

ΕΙΧΕ ΔΙΑΘΕΣΗ Ο ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ ΑΛΛΑ ΕΙΧΕ ΜΑΝΤΣΙΝΙ Ο ΑΡΗΣ

Αιφνιδιάστηκε ως ένα βαθμό η ομάδα μας από την παρουσία του Λεβαδειακού στο ξεκίνημα, με τους αντιπάλους μας να μην κλείνονται, να πιέζουν ψηλά και να μπλοκάρουν διαρκώς την κυκλοφορία της μπάλας. Η ποιοτική διαφορά όμως ανάμεσα στις 2 ομάδες είναι τέτοια που επέτρεψε στην ομάδα μας να διαχειριστεί την διάθεση του αντιπάλου να πιέσει αλλά και να βρει 2 υπέροχα γκολ από τον Μαντσίνι. Ο Αργεντινός σε 2 φάσεις κινήθηκε εξαιρετικά και έστειλε 2 φορές την μπάλα στα δίχτυα με ιδανικό τελείωμα. Μάλιστα το 2^ο γκολ που ήρθε στο φινάλε του Α’ ημιχρόνου ουσιαστικά «κλείδωσε» τη νίκη μιας και ο Λεβαδειακός όσο περνούσε η ώρα γινόταν ολοένα και πιο ακίνδυνος.

ΣΚΟΡΑΡΕ Ο ΓΚΡΕΪ ΑΛΛΑ ΕΚΛΕΨΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ Ο ΜΑΝΟΥ ΓΚΑΡΘΙΑ

Με τους Ντιόπ και Γκαρθία να περνάνε στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ βελτίωσε κατά πολύ την κυκλοφορία της μπάλας και έβγαλε ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο από ότι στα πρώτα 45’ .  Κύριος εκφραστής αυτής της θετικής μεταμόρφωσης ήταν ο Γκαρθία που με τις κινήσεις του με και χωρίς την μπάλα αλλά και τις πάσες ακριβείας του παρέσυρε όλη την ομάδα προς την επίθεση. Σε αυτό το υψηλό τέμπο που έδωσε ο Γκαρθία μαζί με τον Ντιόπ κινήθηκε και ο πολύ καλός και σήμερα Πάλμα που με μια μαγική μακρινή μπαλιά έδωσε την ευκαιρία στον Γκρέι να στείλει την μπάλα στα δίχτυα για το 3-0!

ΕΒΓΑΛΕ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ

Αν και υπήρχαν αρκετά σκαμπαναβέσματα στην απόδοση μας σήμερα το τελικό 3-0 σε συνδυασμό με κάποια εκρηκτικά δεκάλεπτα έδειξαν ότι ο φετινός ΑΡΗΣ έχει μπόλικη ποιότητα και παίκτες με προσωπικότητα. Ο Μαντσίνι όσο περνάει ο καιρός βελτιώνεται ενώ σχεδόν από το πουθενά υπάρχει και συνήθης ύποπτος Πάλμα που έχει κάνει όλους μας να περιμένουμε έως και να απαιτούμε από αυτόν να κάνει την ενέργεια που θα αλλάξει το μομέντουμ του αγώνα! Στην παραπάνω εξίσωση φαίνεται να μπαίνει και ο Μανού Γκαρθία που μοιάζει ικανός να οργανώσει και να μοιράσει παιχνίδι γρήγορα και αποτελεσματικά. Αν τώρα ο Ντιόπ που σήμερα ήταν καλός αποκτήσει αυτοπεποίθηση και οι Ντουκουρέ και Ντάμπο βάλουν λίγη περισσότερη ένταση στο παιχνίδι τους τότε όλα καλά… διαφορετικά εκεί στο κέντρο φαίνεται να υπάρχει σημαντικό πρόβλημα με την δύναμη και τα τρεξίματα να λείπουν όπως και το μυαλό του «κόφτη» που σε εκείνον τον χώρο είναι απαραίτητο. Εκεί φαίνεται να υπάρχει θέμα μιας και στις υπόλοιπες γραμμές με τα πάνω και τα κάτω βγαίνει άκρη.

ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΜΕ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΟ ΤΡΟΠΟ

Ιδανικό το ξεκίνημα του ΑΡΗ μας στο πρωτάθλημα όπου με 3 πανέμορφα γκολ υπέταξε με ευκολία τον Λεβαδειακό! Μάγεψε ο Μαντσίνι με 2 υπέροχα προσωπικά γκολ, βρήκε δίχτυα και ο Γκρέι μετά από απίθανη μακρινή ασίστ του εκπληκτικού Πάλμα! Εντυπωσιακός και ο Γκαρθία που με το ενσωματωθεί πλήρως στην ομάδα δείχνει ικανός για σπουδαία πράγματα! Χαμόγελα και αισιοδοξία στο Κλεάνθης Βικελίδης στην πρώτη από τις πολλές νίκες που θα πανηγυρίσουμε φέτος!

Από το πρόωρο τέλος της Ευρώπης στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος κόντρα στον Λεβαδειακό στο κατάμεστο όπως αναμένεται για ακόμη μια φορά Κλ.Βικελίδης! Η πίκρα του αποκλεισμού έχει ήδη ξεχαστεί και όλοι μας ανυπομονούμε για τη σέντρα ενός πρωταθλήματος στο οποίο μπαίνουμε με υψηλές προσδοκίες και απαιτήσεις. Άλλωστε πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά όταν ο ίδιος ο πρόεδρος σου θέτει τον πήχη στην κορυφή των 2 εν Ελλάδι διοργανώσεων που συμμετέχει η ομάδα.

Ο ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ ΕΘΕΣΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΩΣ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Έντονα σχολιάστηκαν οι δηλώσεις του Καρυπίδη από φίλους και «εχθρούς» της ομάδος μας με τον στόχο της κατάκτησης κάποιου τίτλου να φαντάζει μακρινός ιστορικά αλλά όχι εκτός λογικής με βάσει την πορεία μας τα τελευταία χρόνια αλλά και τον ανταγωνισμό. ΑΕΚ, Παναθηναϊκός και μπάογκ έχουν πάρει τίτλους τα τελευταία χρόνια χωρίς να έχουν παρουσιάσει κάτι το ιδιαίτερο ως ομάδες. Ακόμη και ο Ολυμπιακός παρά τις επιτυχίες του  το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα παρουσιάζεται περισσότερο προβληματικός παρά πανίσχυρος όπως προσπαθούν να πείσουν όλο τον κόσμο. Μπορεί ο Κάρυ να μην κόντραρε το μπατζετ του Ολυμπιακού που ξεκινάει και πάλι ως το απόλυτο φαβορί αλλά δεν παύει να έβαλε βαθειά το χέρι στην τσέπη και να έχτισε σχεδόν από το μηδέν μια άκρως ανταγωνιστική ομάδα με ποιότητα και ταλέντο με τα παιχνίδια των μάνατζερ εις βάρος της ομάδος μας να φαίνεται να έχουν περιοριστεί. Ναι υπάρχουν κενά αλλά οι μεταγραφές συνεχίζονται. Και αν κρίνουμε από την επικείμενη μεταγραφή του Ενκουλού  δεν πάμε απλά για να καλύψουμε τρύπες στο ρόστερ. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι η πορεία του ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια δείχνει ότι δεν φοβάται κανέναν μέσα στο γήπεδο με 50-50 διαιτησία και αυτό είναι κάτι που όλοι οι άμεσοι ανταγωνιστές μας το έχουν εμπεδώσει πολύ καλά.

Η ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΓΟΣ  ΚΑΙ ΟΙ ΥΨΗΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ

Μπορεί πέρσι με το που ήρθε ο Μπούργος να μιλούσαμε όλοι για το «μαγικό ραβδάκι» του και την ολική μεταμόρφωση της ομάδος αλλά φέτος τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Πλέον δεν έρχεται ξαφνικά για να σώσει μια κατάσταση αλλά με βάση τα θέλω του χτίζει μια σχεδόν καινούργια ομάδα. Σε αυτή τη νέα αγωνιστική σεζόν θα φανούν ξεκάθαρα οι προπονητικές του ικανότητες αλλά και το επίπεδο συνεργασίας με την διοίκηση Καρυπίδη. Και όπως σωστά έθεσε ο πρόεδρος τον πήχη ψηλά έτσι και ο προπονητής μας θα πρέπει να περάσει αυτή την νοοτροπία στους παίκτες μας. Είναι σημαντικό η ομάδα να ξεκινήσει νικηφόρα και να χαράξει μια πορεία που τουλάχιστον θα της επιτρέπει να διεκδικεί με αξιώσεις μέχρι το τέλος τους 2 στόχους που μας έχουν απομείνει. Ναι οι όμιλοι του Europa Conference League έχουν ήδη χαθεί αλλά εξαρχής γνωρίζαμε ότι πρόκειται για μια δύσκολη αποστολή.

Ο ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ ΤΩΝ 6 ΞΕΝΩΝ ΚΑΙ Ο ΖΕΡΒΙΝΙΟ

Και εκεί που μετρούσαμε τις επιλογές του Μπούργος και το πλούσιο ρόστερ μας «έσκασε» το πρόβλημα με τους 6 ξένους που αιφνιδίασε τους πάντες. Και μόνο το ότι έμεινε εκτός αποστολής ο Ιτούρμπε που ήταν ένας από τους διακριθέντες των 4 πρώτων επίσημων παιχνιδιών της ομάδος καταλαβαίνει ο καθένας το μέγεθος του προβλήματος. Ενώ και η έλλειψη ενημέρωσης αν είναι θέμα χρόνου κάποιος από τους ξένους να αποκτήσει κοινοτικό διαβατήριο περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Πάντως για να μπει σε αυτή τη διαδικασία ο Μπούργος για χάρη του Ζερβίνιο τότε μάλλον πρέπει ο παίκτης όχι μόνο να είναι έτοιμος σωματικά και πνευματικά αλλά να μπορεί πραγματικά να κάνει την διαφορά για την ομάδα μας. Διαφορά που θέλουμε να δούμε σχεδόν σε όλες τις γραμμές και ιδιαίτερα στον χώρο του κέντρου που φάνηκε να υπάρχουν τα περισσότερα προβλήματα. Ο Λεβαδειακός είναι μια ομάδα χαμηλής δυναμικότητας και φαντάζει ο ιδανικός αντίπαλος ώστε ο ΑΡΗΣ να πάρει μια εύκολη νίκη και να κερδίσει πέρα από τους 3 βαθμούς πολύτιμο χρόνο και πόντους εμπιστοσύνης.

ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΣΤΟ ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ

Από τις παραλίες στο γήπεδο έχει το σημερινό πρόγραμμα για τον Αρειανό που μετράει τις ώρες και τα λεπτά για τη σέντρα του νέου πρωταθλήματος κόντρα στον Λεβαδειακό. Η απογοήτευση για τον πρόωρο αποκλεισμό στην Ευρώπη ανήκει στο παρελθόν και όλοι προσδοκούμε φέτος να δούμε σε πρωτάθλημα και κύπελλο έναν ΑΡΗ που θα γράψει νέα κεφάλαια στην ιστορία του συλλόγου με ολόχρυσα γράμματα! Ρόστερ καλό υπάρχει, προπονητή «ψημένο» έχουμε, πρόεδρο που έχει κολλήσει για τα καλά το κιτρινόμαυρο μικρόβιο …και έναν κόσμο τρελαμένο που διψάει για επιτυχίες και τίτλους! ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΟΥ!

Μια αμυντική αδράνεια στο 38' ήταν αρκετή για να κρίνει την αναμέτρηση και να γνωρίσουμε την ήττα. Μια ήττα που θα μπορούσε εύκολα να γίνει Χ αλλά σε καμία περίπτωση νίκη μιας και οι παίκτες του Παντελίδη με την μεσοεπιθετική λειτουργία τους έδιναν την εντύπωση ότι και 5 ημίχρονα να είχε ακόμη γκολ δεν θα έβαζαν… Ηρωικός ο κόσμος του ΑΡΗ που αψήφησε το "μπλόκο" και βρέθηκε δίπλα στην ομάδα.

Φανερά χωρίς πλάνο και ξεκάθαρο προσανατολισμό μπήκε ο ΑΡΗΣ μας μέσα που αν και είχε την μπάλα στα πόδια του δεν ήξερε τι να την κάνει. Ο Ντιγκινί που ήταν από τους λίγους δραστήριους παίκτες σήμερα έφθασε κοντά στο γκολ στο 16΄ και εκεί περίπου ξεκίνησαν και ολοκληρώθηκαν οι κανονικές ευκαιρίες για την ομάδα μας. Προβλέψιμο παιχνίδι από τα πλάγια που κατέληγε σε λάθος ή σε κακή σέντρα όταν ο προπονητής επέλεξε για μπακ 2 παίκτες που φημίζονται για το αμυντικό κομμάτι και την επιθετική τους αδυναμία. Και στο κέντρο το απόλυτο χάος με τους Σιώπη και Ματίγια να διστάζουν να ανέβουν και όταν ανέβαιναν δεν ήξεραν τι ήθελαν να κάνουν και τον Τόνσο φανερά εκτός κλίματος να μην μπορεί να προσφέρει απολύτως τίποτα. Αποτέλεσμα όλων αυτών ο Δεληζήσης να αναλαμβάνει να οργανώσει και την επίθεση της ομάδος κάτι που από μόνο του είναι κάτι σαν απόδειξη της ανύπαρκτης επιθετικής λειτουργίας μας. Χωρίς τρεξίματα, χωρίς εμπνεύσεις, χωρίς δίψα για τη νίκη ολόκληρη η ομάδα. Και ενώ δεν υπήρχε τρόπος  να βγει ευκαιρία με οργανωμένες επιθέσεις δεν υπήρχαν καν η σκέψη για πίεση ψηλά ώστε να προκαλέσουμε και να εκμεταλλευτούμε κάποιο λάθος. Φανερά κακό το διάβασμα του αγώνα από τον Παντελίδη όπως και οι αντιδράσεις του κατά την διάρκεια του αγώνα με τις αλλαγές που επέλεξε να κάνει. Ενώ σίγουρα φέρει ευθύνη και για την έμπνευση του όχι μόνο να βάλει τον Μπάσα σαν στόπερ αλλά να τον ρίξει και πάνω σε έναν υψηλόσωμο και έμπειρο επιθετικό όπως είναι ο Μαρκόφσκι που έβαλε το γκολ. Μοναδική ευχάριστη νότα στη σημερινή παραφωνία ήταν η εμφάνιση του Λάρσον που έδειξε καλά στοιχεία στο ντεμπούτο.

Καλές οι συνεντεύξεις τύπου και οι όποιες δηλώσεις αλλά η εικόνα μιλάει από μόνη της. Ο κακός σχεδιασμός του καλοκαιριού και η αδυναμία του Παντελίδη να βελτιώσει έστω και ένα στοιχείο της ομάδος φάνηκε και σήμερα στο γήπεδο. Η ομάδα έχασε τεράστια ευκαιρία να σκαρφαλώσει στον βαθμολογικό πίνακα αλλά η ίδια η εικόνα της φαίνεται να είναι αυτή που προβληματίζει και απογοητεύει περισσότερο από την ήττα. Αισιόδοξος δηλώνει ο Σάββας Παντελίδης με την αισιοδοξία του να πηγάζει απλά και μόνο από την επιθυμία τη δική του αλλά και όλου του κόσμο για έναν ΑΡΗ σαφώς καλύτερο  από αυτόν που παρακολουθούμε εδώ και πολλές αγωνιστικές.

ΥΓ. Δηλαδή αφήνεις σε παιχνίδι με την πιο ακίνδυνη ομάδα του πρωταθλήματος που θέλεις τους 3 βαθμούς τον Μενέντεθ έξω που μπορεί να βγάλει και μια σέντρα για να παίξεις με τον Βαλεριάνο. Βάζεις και στην άλλη πλευρά τον Τζανακάκη που και αυτός δεν μπορεί να βγάλει μια σέντρα και αποφασίζεις όλες οι επιθέσεις να γίνονται από τα πλάγια. Κάπου εδώ  η λογική στερεύει..

ΥΓ2. Και θέλεις να διαφοροποιήσεις το σύστημα σου και αντί να βάλεις τον Κορχούτ στη φυσική του θέση μπας και βγάλει και καμιά σέντρα συνεχίζεις και κρατάς μέσα Βαλεριάνο.

ΥΓ3. Μπάσα στόπερ και πάνω στον πιο επικίνδυνο παίκτη του αντιπάλου. Η συνήθεια που έγινε λατρεία…

ΥΓ4. Αντί να αρπάξεις την ευκαιρία και να σπρώξεις τον σιχαμένο κομποτιακό στην Β εθνική τον ανασταίνεις και κάνεις μάγκα και τον Καραγεωργίου. Τι άλλο θα ζήσουμε;

ΥΓ5. Ο αχάριστος ο κόσμος φταίει που δεν βλέπει οργάνωση και πλάνο!

ΥΓ6. Το πείραμα Παντελίδη έχει αποτύχει.  Το μόνο που απομένει είναι το πότε θα το παραδεχθούμε.

Με ανανεωμένο ρόστερ σε σχέση με τα τελευταία παιχνίδια θα παραταχθεί η ομάδα μας στη Λειβαδιά, εκεί που θα παλέψει για να πάρει άλλους 3 βαθμούς. Τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα αλλά και η επιστροφή των Σιώπη και Διαμαντόπουλο περιορίζουν τα προβλήματα για τον Παντελίδη και άπαντες περιμένουν να δουν έναν καλύτερο ΑΡΗ μέσα στο γήπεδο να φεύγει με το διπλό από τη Λειβαδιά.

Τόνσο, Ρος, Λάρσον ακολούθησαν κανονικά την αποστολή με τους 2 από τους 3 να αναμένεται να πάρουν μέχρι και θέση στην αρχική ενδεκάδα. Κάτι που αναμένεται να γίνει και με τον Σιώπη ενώ υπάρχει και η πιθανότητα να δούμε μέχρι και τον Διαμαντόπουλο να ξεκινάει στην κορυφή της επίθεσης στην περίπτωση  που ο Παντελίδης αποφασίσει να πάει σε πιο "σίγουρα" σχήματα με περισσότερη ομοιογένεια. Σε αυτή την περίπτωση ο Ντιγκινί θα παίξει σε μια πιο γνώριμη θέση για αυτόν σε σχέση με αυτή του κεντρικού επιθετικού. Η προσοχή όλων όπως είναι λογικό θα επικεντρωθεί στα 3 νέους παίκτες συν του Κορχούτ περιμένοντας να επαναλάβει την καλή του εμφάνιση κόντρα στη Λάρισα και γιατί όχι να δείξει ακόμη περισσότερα πράγματα.  Πλέον με αυτές τις νέες προσθήκες αλλά και τις 2 ακόμη μεταγραφές που αναμένεται να ολοκληρωθούν μέσα στα επόμενα 24ωρα  το αγωνιστικό προφιλ της ομάδος αλλάζει ριζικά ώστε να γίνει πιο ταιριαστό στα θέλω του προπονητή μας. Και επειδή το αποτέλεσμα είναι αυτό που δικαιώνει την όποια απόφαση θα πρέπει ο Παντελίδης και οι παίκτες του να αποδείξουν ότι μπορούν να πετύχουν τον φετινό στόχο της ομάδος παίρνοντας την νίκη απέναντι σε μια ομάδα που δεν πείθει.

Η ομαδική λειτουργία της ομάδος είναι αυτή που θα κρίνει την αναμέτρηση μιας και ο ΑΡΗΣ εδώ και αρκετό καιρό έχει χάσει την αγωνιστική του ταυτότητα. Αυτές οι αλλαγές στο ρόστερ σε συνδυασμό με τους τραυματισμούς έχουν περιπλέξει τα πράγματα αλλά αν αυτές οι μεταγραφικές κινήσεις αποδειχθούν σωστές μέσα στο γήπεδο τότε πολύ σύντομα η ομάδα θα βρει τον δρόμο της. Ο Λεβαδειακός δεν τρομάζει και η νίκη σε μια περίοδο αλλαγών θα δώσει την ώθηση στην ομάδα να συνεχίσει πιο δυνατά για την έξοδο στην Ευρώπη. Άντε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ πάρε το διπλό!

ΥΓ. Και επίσημα πλέον μετά από αυτές τις μεταγραφικές κινήσεις , αποχωρήσεις  και παραγκωνισμούς παικτών όπως ο Μενέντεθ η λάτιν φιλοσοφία του καλοκαιριού περνάει στο "αρχείο". Πλέον μένει να φανεί μέσα στο γήπεδο ότι όλο αυτό γίνεται βάσει πλάνου και λογικής.