Στο ουδέτερο γήπεδο της Καρδίτσας σε ένα παιχνίδι όπου σε 2 ημέρες δεν θα το θυμάται κανείς, ο ΑΡΗΣ μας κέρδισε το Αιγάλεω με 1-3 και συνέχισε νικηφόρα στη League Phase του κυπέλλου Ελλάδος! Ρόουζ, Σούντμπεργκ και Μορόν με κεφαλιές μετά από στατικές φάσεις διαμόρφωσαν το τελικό σκορ, με το Αιγάλεω να ισοφαρίζει στο 54’ και να μας αγχώνει με 2 συνεχόμενα δοκάρια λίγο πιο μετά. Η δουλειά όμως έγινε και αυτό είναι που μετράει!

ΜΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΠΗΡΕ ΚΕΦΑΛΙ ΣΤΟ ΣΚΟΡ

Ο Χιμένεθ κατέβασε ομάδα με 7 αλλαγές και αυτό από μόνο του ήταν αρκετό ώστε η ομάδα να μην είναι θελκτική στο μάτι. Έστω και έτσι, πήραμε τον έλεγχο και ψάχναμε έστω και ανορθόδοξα τον δρόμο προς τα δίχτυα. Ο Ρόουζ άνοιξε το σκορ στο 29' με κεφαλιά από κόρνερ του Μορουτσάν και μέχρι εκεί.  Ο ΑΡΗΣ ήταν η καλύτερη ομάδα μέσα στο γήπεδο αλλά ήταν φανερό ότι έλειπε το καθαρό μυαλό και η αποτελεσματικότητα στην επίθεση.

ΕΒΑΛΕ ΑΓΧΟΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με τον ΑΡΗ... να λείπει από το γήπεδο. Ο Φοφανά ισοφάρισε στο 54’ με σουτ από πλάγια και ακολούθησε μια φάση με διπλό δοκάρι για το Αιγάλεω που αν τη δεις δεύτερη φορά, καταλαβαίνεις πόσο τυχεροί ήμασταν που δεν μείναμε πίσω στο σκορ. Και αν μέναμε σε εκείνο το χρονικό σημείο με το Αιγάλεω ταμπουρωμένο στην άμυνα, πιθανόν και η κατάληξη του αγώνα να ήταν διαφορετική.

ΕΒΓΑΛΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕ

Αυτή όμως η φάση με το διπλό δοκάρι αποτέλεσε ένα μικρό σοκ αφύπνισης και στη συνέχεια είδαμε περισσότερο πείσμα και ένταση από τους παίκτες μας. Μάλιστα λίγο έλειψε  ακριβώς στην επόμενη φάση ο Μορόν να ξαναδώσει εκ νέου προβάδισμα αλλά ο αντίπαλος γκολκίπερ  έδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά. Στο 59’ ο Σούντμπεργκ, από κόρνερ του Μόντσου, έκανε το 1-2 με κεφαλιά σε μια πανομοιότυπη φάση με το πρώτο γκολ. Στη συνέχεια το παιχνίδι πήρε έναν πιο άγριο και άναρχο ρυθμό με τους παίκτες μας να συνεχίζουν να σπαταλούν τις ευκαιρίες που ερχόντουσαν μπροστά τους. Στο 94’  ο Μορόν βρήκε ύστερα από καιρό δίχτυα με μια ακόμη κεφαλιά, από φάουλ του Μόντσου.

Η ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΣΤΑΘΕΡΑ ΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ

Ναι, νικήσαμε. Ναι, προκριθήκαμε. Ναι, τρίτη σερί νίκη στο Κύπελλο χωρίς να ανοίξει μύτη. Αλλά ως εκεί. Το Αιγάλεω έστω και για λίγο μας άγχωσε.  Εμείς πατήσαμε πάνω στην διαφορά ποιότητας και πήραμε αυτό που θέλαμε. Χωρίς όμως να λειτουργήσουμε ως σύνολο, χωρίς να έχουμε διάρκεια, χωρίς να έχουμε καθαρό πλάνο.  Έτσι δηλαδή όπως μας έχει συνηθίσει να λειτουργεί ο φετινός ΑΡΗΣ. Και μέσα στις συνήθειες του είναι και οι τραυματισμοί, με τον Μεντίλ και τον Δώνη να αποχωρούν από την αναμέτρηση με πόνους. Με αυτά και αυτά σήμερα η ομάδα έκανε κάποια πράγματα σωστά και αυτό ήταν αρκετό. Αυτό όμως δεν θα συμβαίνει πάντα για αυτό και η βελτίωση της εικόνας που ακόμη αγνοείται έχει την σημασία της. Ιδιαίτερα όταν οι συνεχόμενοι τραυματισμοί σου φωνάζουν ότι αν περιμένεις να δεις λευκό απουσιολόγιο για να παίξεις μπάλα, θα πιάσουμε καλοκαίρι.

ΤΑ ΣΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

Πήρε αυτό που ήθελε ο ΑΡΗΣ μας στην Καρδίτσα, έκανε το 3 στα 3 και προκρίθηκε στην επόμενη φάση του κυπέλλου με συνοπτικές διαδικασίες. Από την άλλη όμως όση σημασία και αν έχει…  δεν έθελξε με την απόδοση του και δεν πέτυχε και 1-2 γκολ παραπάνω που πιθανόν να είχαν τη σημασία τους.  Κατάφερε όμως σε ένα παιχνίδι με πειραματική ενδεκάδα και νέους απρόσμενους τραυματισμούς κατά τη διάρκεια του αγώνα να επικρατήσει σχετικά εύκολα. Κάποια στιγμή όμως και στο κύπελλο τα πράγματα θα ζορίσουν και τότε θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι. Μέχρι τότε κρατάμε τη νίκη και συνεχίζουμε.

ΥΓ. Ροτέισον και στο ιατρικό δελτίο κάνουμε. 

Ανταγωνιστικός παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ σήμερα στο Καραϊσκάκη που όμως πλήρωσε τα "κενά" συγκέντρωσης σε άμυνα και επίθεση αλλά και την προκλητική διαιτησία του Τζοβάρα(και του VAR). Παρά την έλλειψη φρεσκάδας στην αμυντική γραμμή η ομάδα έπαιξε καλό ποδόσφαιρο με τους Μανσίνι και Μπα να αξιοποιούν σε μεγάλο βαθμό την ευκαιρία που τους έδωσε ο Ένινγκ. Για γέλια και για κλάματα ο Τζοβάρας, οι βοηθοί του αλλά και οι "επιστήμονες" στο VAR.

Μανσίνι, Μπα και Έμαν οι 3 αναγκαστικές αλλαγές που υπήρχαν στην ενδεκάδα αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον Ένινγκ να κατεβάσει την ομάδα με ξεκάθαρο στόχο να διεκδικήσει τη νίκη. Από το ξεκίνημα το παιχνίδι φάνηκε ότι θα ήταν ανοιχτό με τον ΑΡΗ να απειλεί από πολύ νωρίς με 2-3 καλές φάσεις με αποκορύφωμα το δοκάρι του Λάρσον. Ένα κακό πεντάλεπτο όμως ήταν αρκετό για να δώσει στον Ολυμπιακό το προβάδισμα με 2-0. Κακές αντιδράσεις στην άμυνα με τους Δεληζήση και Κόρχουτ κυρίως να έχουν πρόβλημα στο να ακολουθήσουν τον ρυθμό των επιθετικών του Ολυμπιακού. Εκεί όμως ο ΑΡΗΣ έδειξε χαρακτήρα, δεν απογοητεύτηκε και με μια πολύ ωραία καρφωτή κεφαλιά ο Ρόουζ έκανε το 2-1 μετά από πολύ ωραία εκτέλεση φάουλ του Ματίγια. Και ενώ η ομάδα είχε μπει για τα καλά στο παιχνίδι ήρθε μια κακή αντίδραση του Κόρχουτ και μια "σπόντα" στην πλάτη του Δεληζήση που οδήγησε στο 3-1. Στο Β ημίχρονο αν και η ομάδα ήθελε να παλέψει ο Τζοβάρας και η συμμορία του δεν μας άφησαν κανένα περιθώριο. Φάουλ που δεν δινόντουσαν, πλάγια που τα έβλεπαν ανάποδα και πέναλτι εφεύρεση(δεν φάνηκε να υπάρχει καν επαφή) όταν μάλιστα πριν από λίγα δευτερόλεπτα στο ξεκίνημα της φάσης στην άλλη πλευρά του γηπέδου ο Φετφατζίδης χάνει την μπάλα με καθαρό σπρώξιμο από πίσω ακριβώς μπροστά στα μάτια του επόπτη. Το 4-1 είχε δώσει το σύνθημα θριάμβου που τόσο πολύ ήθελε ο Ολυμπιακός και το παιχνίδι κάπου εκεί τελείωσε. Ακόμη όμως και σε αυτό το σημείο ο ΑΡΗΣ πάλεψε με όλες τις δυνάμεις του πέτυχε γκολ ξανά με το Ρόουζ όπου το VARγια λόγους που ούτε μάθαμε ούτε είδαμε ακυρώθηκε. Στο 83' ήρθε και το δεύτερο γκολ του Ντιγκινί με ένα πολύ ωραίο διαγώνιο σουτ μέσα από την μεγάλη περιοχή, γκολ που ήρθε αρκετά αργά και δεν ανησύχησε τους VARιστες για να το ακυρώσουν… Άρεσε ο ΑΡΗΣ παρά τα αμυντικά του κενά. Υπήρχε έλλειψη ενέργειας στα μετόπισθεν, έλλειψε ο Σάσα και τα τρεξίματα του αλλά και η ποιότητα των επιθετικών του Ολυμπιακού έπαιξε το ρόλο της. Μεσοεπιθετικά παρά την μέτρια ως κακή παρουσία των Φετφατζίδη και Ιντέγε η ομάδα μας ήταν πάρα πολύ καλή. Έβγαινε γρήγορα με ταχύτητα μπροστά και σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια οι παίκτες μας πάσαραν σωστά σε σωστό χρόνο. Τα τελειώματα ήταν και πάλι πληγή όπως και η τύχη μας… Ξεχώρισαν οι Λάρσον, Μανσίνι και Ρόουζ αλλά και ο Μπα είχε μια πολύ καλή παρουσία. Αρκετά καλός και ο Ντιγκινί ύστερα από καιρό που πέτυχε και ένα πολύ ωραίο γκολ.

Καμία τύχη δεν είχε εξαρχής ο ΑΡΗΣ μας στο Καραϊσκάκη και αυτό επιβεβαιώθηκε στο απόλυτο σήμερα. Ανεξάρτητα από την ποιότητα του Ολυμπιακού ο Τζοβάρας και η παρέα του δεν άφησαν το παραμικρό περιθώριο να κάνουμε το κάτι παραπάνω. Παρόλα αυτά ο ΑΡΗΣ με την εικόνα του διέψευσε όσους πίστευαν ότι δεν θα παλέψει με όλες τις δυνάμεις του για τη νίκη. Κανέναν δεν εκπλήσσει ο τραγέλαφος της ελληνικής διαιτησίας… η εν Ελλάδι  όμως ισοπέδωση  του VARπου ήρθε για να φέρει αξιοπιστία είναι αξιοσημείωτη!

ΥΓ. Μπράβο στον Ένινγκ για το σημερινό αγωνιστικό του πλάνο παρά το άτυχο αποτέλεσμα. Έπρεπε όμως να πρυτανέψει η σκληρή λογική και η ομάδα να κατέβαινε με πολλές περισσότερες αλλαγές. Όχι μόνο γιατί δεν είχε νόημα να ρισκάρουμε τραυματισμούς, κάρτες και ενέργεια σε ένα παιχνίδι που έμοιαζε εξαρχής "σημαδεμένο" αλλά γιατί δεν γίνει πορευτεί η ομάδα με 11 παίκτες. Θα χρειαστούν και άλλοι που θα πρέπει να έχουν αγωνιστικό ρυθμό.

ΥΓ2. Κέρδος για τον ΑΡΗ σήμερα οι Μανσίνι, Μπα, Έμαν και Ντιγκινί!

ΥΓ3. Όσοι μπερδεύτηκαν με εκείνη την βαθμολογία του Sport24 που είχε τον ΑΡΗ με +5 βαθμούς τρίτο στην βαθμολογία χωρίς τη χρήση του VAR μάλλον τώρα θα κατάλαβαν.

ΥΓ4. #greekSLmafia