Μάρτυρες ενός άλλου ακόμη επεισοδίου της εξυγιαντικής σούπερ λίγδας με την αλλαγή των ξένων διαιτητών με το «δικό μας παιδί» Διαμαντόπουλο να είναι ένα πρωτότυπο σενάριο που επιβεβαιώνει την μοναδικότητα του σε παγκόσμιο επίπεδο! Πάλεψαν οι παίκτες του Τερζή με όλες τις δυνάμεις του αλλά στο τέλος δεν άντεξαν… Έδωσε τις απαντήσεις του ο Κουέστα παρά το πλασματικό 3-1.

ΑΛΛΟΣ ΑΡΗΣ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΖΗΜΙΑ

Τα σκαμπανεβάσματα που μας συντροφεύουν όλη την χρονιά σήμερα ήταν στα πάνω τους και ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε στιβαρός και αποφασισμένος να παλέψει με όλες τις δυνάμεις του απέναντι στην ΑΕΚ και στο παρασκήνιο της επιλογής του διαιτητή. Σωστές τοποθετήσεις, καλή κυκλοφορία της μπάλας και ένας Καμάτσο στην κορυφή που μαζί με τον Ιτούρμπε έδιναν άλλη ζωντάνια στην ομάδα. Το πέναλτι από το πουθενά και το 1-0 έφερε μια κρυάδα αλλά η ομάδα είχε φροντίσει να δείξει τα δόντια της. Η ισοφάριση του Ιτούρμπε λίγο πριν το ημίχρονο σφράγισε την καλή μας παρουσία στο πρώτο ημίχρονο και η «παντοδύναμη» ΑΕΚ άρχισε να ιδρώνει.

ΜΠΗΚΕ ΔΥΝΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ Ο ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ Ο ΤΣΟΥΜΠΕΡ

Στην επανάληψη η ΑΕΚ ήθελε να πιέσει πιο πολύ όπως ήταν φυσιολογικό αλλά αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ σε αντίθεση με τον παιχνίδι κόντρα στον Παναθηναϊκό είχε τις λύσεις. Μάλιστα το 1-2 από τον Καμάτσο που ήταν(?) οριακά οφσάιντ άγχωσε ακόμη περισσότερο τους αντιπάλους μας που έδειχνε να τα έχουν χαμένα. Ωστόσο σε όλο το Β ημίχρονο ο Διαμαντόπουλος ήταν εκεί να σπρώχνει την ΑΕΚ προς την εστία μας και να επιτρέπει στην ΑΕΚ να αμύνεται με κινήσεις βγαλμένη από αγώνες πάλη. Η φάση του Καμάτσο στην αντεπίθεση του ΑΡΗ που δεν δόθηκε φάουλ και η προσπάθεια του Διαμαντόπουλου να ανακαλύψει ανύπαρκτο χέρι(πέναλτι)  στην πλάτη του Ενκουλού, αδιαφορώντας για το πεντακάθαρο φάουλ που προηγήθηκε νωρίτερα πάνω στον Πάλμα έδειξαν ξεκάθαρα τον τρόπο που σφύριζε ο διαιτητής αλλά και ποιος ήταν ο στόχος του στον αγώνα. Με αυτές τις «πλάτες» η ΑΕΚ έγινε πιο απειλητική και χάρη σε ένα άπιαστο σουτ του Τσούμπερ(που ήταν ο παίκτης που έκανε τη διαφορά) η αντίσταση μας λύγισε… Μια αντίσταση που πέρα από την συνολική εικόνα της ομάδας μας στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα είχε πρωταγωνιστή και τον Χουλιάν Κουέστα με σημαντικές πολύ δύσκολες αποκρούσεις.

ΤΑ ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΤΑ ΓΙΑΤΙ

Περισσότερο ψυχανάλυση παρά αγωνιστική ανάλυση χρίζει το παιχνίδι με την ΑΕΚ. Από τον καλοστημένο ΑΡΗ με σωστό πλάνο και νοοτροπία στην προσπάθεια αποδόμησης εκ των έσω της πολύ καλής μας παρουσίας. Μπράβε ρε Τερζή που ρίσκαρες με Καμάτσο και Νταμπό και μας βγήκε τόσο καλά! Μπράβο που είχες τα αντανακλαστικά αυτή τη φορά να δεις ότι ο Ετέμπο δεν πατούσε καλά και κινδύνευε να πάρει και 2^η κίτρινη κάρτα. Πως γίνεται όμως να βλέπεις από το 61΄ ότι ο Ιτούρμπε δεν μπορεί να προσφέρει άλλο;  Και πως γίνεται από το 61΄και μετά να βγάζεις 3 παίκτες που παίζουν μπροστά και να βάζεις 3 παίκτες που παίζουν στην άμυνα; Σε αυτό το παιχνίδι που είχες την ευκαιρία να τους ξεφτιλίσεις αποφάσισες να κρατήσεις το 1-1; Άραγε αν αυτόν τον Κουέστα τον είχαμε και στα προηγούμενα παιχνίδια λες να παίρναμε κανά βαθμό παραπάνω;

ΠΟΥΛΗΣΕ ΑΚΡΙΒΑ ΤΟ ΤΟΜΑΡΙ ΤΟΥ

Κόντρα στα προγνωστικά και σε όλα τα τραγελαφικά που προηγήθηκαν της αναμέτρησης για να καταλήξουμε στο φιάσκο Διαμαντόπουλου ο ΑΡΗΣ πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις αλλά όπως φάνηκε τελικά δεν ήταν αρκετό. Η έλλειψη βοήθειας από τον πάγκο μας που περισσότερο φρέναρε την όλη προσπάθεια αλλά και ο αφηνιασμένος στο Β ημίχρονο Διαμαντόπουλος έδωσε την δυνατότητα στην ΑΕΚ να πάρει μια νίκη που δεν άξιζε. Κρατάμε την εμφάνιση και ευελπιστούμε να υπάρξει ανάλογη συνέχεια.

ΥΓ. Εξαιρετικός ο Χούλιαν Κουέστα στην επιστροφή του, που μάλλον ξανακερδίζει τη θέση του στην ενδεκάδα…

ΥΓ2. Εκεί στην ΕΠΟ… μα τι παράσταση δώσατε πάλι;

Πιστός σε ότι μας έχει συνηθίσει ως τώρα ο Θόδωρος Καρυπίδης κατάφερε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να κάνει μπάχαλο  την ομάδα παρόλο που υπήρχε και το σημαντικό ντέρμπι με τον συμπολίτη. Το ότι δεν άφησε τον Μπούργος να «καεί» ή να «λυτρωθεί» στο ντέρμπι έδειξε και το μέγεθος της δυσαρέσκειας που είχε στο πρόσωπο του πρώην προπονητή μας. Η επικοινωνιακή τρικυμία γύρω από προπονητές και παίκτες  που ακολούθησε έχει την υπογραφή του Καρυπίδη όπως όμως έχει και η επιλογή του Άλαν Πάρντιου που φέρνει έναν άνεμο Premier League στην ομάδα μας.

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΚΗ

Καμία λογική δεν υπήρχε γύρω από την απόλυση του Μπούργος ακόμη και αν ο πρώην προπονητής μας είχε κάνει κάποια χοντρά λάθη και έδειχνε αδυναμία στο να βρει λύσεις στα ουσιαστικά αγωνιστικά προβλήματα της ομάδος. Δεν γίνεται όμως να τον διώχνεις μόλις στη 2^η αγωνιστική του πρωταθλήματος και μετά από ένα συν πλην Νικών-Ηττών που είχε θετικό πρόσημο. Όταν μάλιστα αυτή την παράλογη τακτική αλλαγής προπονητών την έχεις κάνει ξανά και ξανά και δεν σου βγαίνει  τότε μάλλον το πρόβλημα δεν είναι οι προπονητές αλλά η όλη λειτουργία της ομάδος. Αν σε αυτό το τελευταίο προσθέσουμε και τις δηλώσεις του προέδρου για την διεκδίκηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου πριν την έναρξη των εγχώριων διοργανώσεων τότε το πάζλ  της απόλυτης τρικυμίας συμπληρώνεται.

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΜΩΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΣΤΟΜΑΤΑ

Όπως ακριβώς μας έχει συνηθίσει ο Καρυπίδης στις παράλογες κινήσεις με τις αλλαγές προπονητών και τις μεταγραφές χωρίς καν να υπάρχει προπονητής ή κάποιος άλλος «ποδοσφαιράνθρωπος» με αυτόν τον ρόλο έτσι μας έχει συνηθίσει στο τέλος με τις κινήσεις του να κερδίζει τις εντυπώσεις.  Εντυπώσεις που κέρδισε με την επιλογή ενός προπονητή όπως είναι ο Άλαν Πάρντιου με μια σπουδαία καριέρα στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη! Μια ακόμη κίνηση με άρωμα Premier League που επιβεβαιώνει ότι ο ισχυρός άνδρας της ΠΑΕ θέλει να δοκιμάσει νέα πράγματα και να εκμεταλλευτεί στον μέγιστο βαθμό την «πόρτα» που άνοιξε στην αγγλική αγορά. Το αν θα πετύχει ο νέος προπονητής στην ομάδα θα φανεί μέσα στο γήπεδο, το βέβαιο όμως είναι ότι πρόκειται για μια εξαιρετική επιλογή που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει.

ΤΑ ΛΑΘΗ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΧΑΝΟΝΤΑΙ

Και αν και το «δις εξαμαρτείν» το πληρώνει ο ίδιος ο Καρυπίδης από την τσέπη του οι βαθμοί που χάνονται  δύσκολα αναπληρώνονται. Το χαστούκι από τον Παναιτωλικό λειτούργησε σαν μια αφύπνιση αλλά όπως φάνηκε μέσα στο γήπεδο κόντρα στον συμπολίτη πετάξαμε 2 εύκολους βαθμούς.  Μια ισοπαλία που ήρθε όχι μόνο γιατί χάθηκε το πέναλτι από τον Γκρέι αλλά και γιατί αντί η ομάδα να κοιτάει πώς να βελτιωθεί και να καλύψει τα κενά της αναλώθηκε σε μια προπονητολογία και μια μεταγραφολογία που «ακύρωνε» ένα μεγάλο κομμάτι του έμψυχου υλικού της ομάδος μόλις από την 3^η αγωνιστική.  Πλέον στην Τρίπολη η ομάδα καλείται υπό τις οδηγίες του Τερζή και το βλέμμα του Πάρντιου να επιστρέψει στις νίκες  ώστε να μην χάσει από νωρίς την επαφή με την κορυφή.  Το είδαμε και πέρσι με το σκανδαλώδες -6 ότι λειτουργεί σαν βαρίδιο. Για αυτό νίκη και μόνο νίκη ώστε να επανέλθει η ομάδα στον σωστό δρόμο! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ για το διπλό!

ΥΓ. Όταν τα αυτονόητα όπως το ότι ο νέος προπονητής μας θα έχει και δικούς του βοηθούς  παρουσιάζεται ως είδηση τότε καταλαβαίνει και ο πιο αδαής την ανοργανωσιά που διακατέχει το αγωνιστικό τμήμα.

Ανοιχτή πληγή παραμένει ο αποκλεισμός από τους ουκρανούς με τα όσα ακολούθησαν το βράδυ της Πέμπτης ίσως και να πονάνε περισσότερο από το σύντομο και οδυνηρό ευρωπαϊκό μας ταξίδι. Η απόλυση του Ένινγκ, η «παραίτηση» του Τερζή, ο ερχομός του Άκη Μάντζιου και η παραίτηση του Άγγελου Χαριστέα συνθέτουν το σκηνικό της επόμενης με το διπλό στο Βόλο να πέρασε και να μην ακούμπησε.

Προφανώς και μια αποτυχία όπως ήρθε αυτή στην προσπάθεια για την είσοδο στους ομίλους του Europa League έχει τα πάντα μέσα. Από λανθασμένες αποφάσεις στο σχεδιασμό της ομάδος, το σκάουτινγκ του αντιπάλου, τις επιλογές του προπονητή αλλά και την απόδοση των παικτών μέσα στο γήπεδο. Υπεύθυνοι προφανώς και υπάρχουν και με μια γρήγορη ματιά είναι πολλοί περισσότεροι από 2-3 άτομα. Λογική η αγανάκτηση του κόσμου, λογική και η αγανάκτηση του Καρυπίδη που εκτός της ξεφτίλας πληγώθηκε και οικονομικά από αυτή την ιστορία. Παρόλα αυτά δεν γίνεται επίσημα η ομάδα μας που εκφράζεται κυρίως(αν όχι πλέον και αποκλειστικά)  από τον Θόδωρο Καρυπίδη να λειτουργεί τόσο σπασμωδικά και επιπόλαια. Γιατί μόνο ως σπασμωδικές και επιπόλαιες κινήσεις θεωρούνται μεταμεσονύκτιες αποφάσεις απόλυσης προπονητή μετά από μόλις 2 επίσημα παιχνίδια, οι φήμες ότι έτσι και αλλιώς δεν τον ήθελε, η ακύρωση της φιλοσοφίας που εξέφραζε μέχρι προσφάτως ο πρώην τεχνικός διευθυντής αλλά και των δημόσιων τοποθετήσεων των ανθρώπων της ομάδος περί σταθερού τεχνικού τιμ που θα πλαισιώνει τον εκάστοτε προπονητή… Η δε στροφή στην ελληνική σχολή προπονητικής δίνοντας μια χρυσή ευκαιρία σε έναν προπονητή που δεν έχει δοκιμαστεί σε καράβια μεγάλα σαν και αυτό του ΑΡΗ ίσως αποτελεί και μεγαλύτερη ήττα από αυτήν της Πέμπτης. Όχι γιατί ο συμπαθής Άκης Μάντζιος που τίμησε τη φανέλα του ΑΡΗ σαν παίκτης δεν είναι ικανός αλλά γιατί πάρα πολύ απλά έλληνας προπονητής δεν υπάρχει… ΄Η τουλάχιστον δεν υπάρχει για αυτό το «όραμα» που κάθε φίλαθλος έχει για την ομάδα του. Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε τι εστί Έλληνας προπονητής…  η ίδια η ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου αποτυπώνει ξεκάθαρα τη θέση του.  Ενώ αν κάτσεις να ερμηνεύσεις λίγο πιο περίπλοκα αυτή την απόφαση του προέδρου μετά τη «διαδρομή» Σπανός-Ερέρα-Παντελίδης-Ένινγκ τότε είναι που θα απογοητευτείς. Το αποτέλεσμα όλων αυτών αντί ο ΑΡΗΣ να ψάχνει να διορθώσει τα κακώς κείμενα το γρηγορότερο δυνατό να αποφασίζει να τα γκρεμίσει και να χτίσει όλα από την αρχή… με τη διαφορά ότι δεν είμαστε στην αρχή…

Το να κρίνεις το τεχνικό τιμ και όλους τους υπεύθυνους του καλοκαιρινού σχεδιασμού μετά από μόλις 2 επίσημα παιχνίδια είναι από μόνο του παράλογο από όποια πλευρά και αν το δεις. Ακόμη και αν μιλάμε για έναν ντροπιαστικό αποκλεισμό και μια σημαντική οικονομική χασούρα. Όταν θα αρχίσεις να δείχνεις σαν ομάδα ότι λειτουργείς σοβαρά βάσει πλάνου και σέβεσαι τις επιλογές σου, τότε και ο κάθε Αρειανός θα αρχίζει να πιστεύει σε πολυετή projects και δεν θα βλέπει τον κάθε προπονητή και τεχνικό διευθυντή ως αναλώσιμους και εξιλαστήρια θύματα. Μακάρι μέσα στο γήπεδο ο Καρυπίδης να δικαιωθεί για τις επιλογές του. Μακάρι ο Άκης Μάντζιος με την παρουσία του στον ΑΡΗ να αλλάξει το στάτους των Ελλήνων προπονητών! Καλώς όρισες στον ΑΡΗ Άκη Μάντζιο!

ΥΓ. Προφανώς και ο Αρειανός ξεχνάει τις απίθανες προσωπικότητες που έχουν εμπλακεί με τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ και για αυτό εξαντλεί την αυστηρότητα του στον Άγγελο Χαριστέα. Την μεγαλύτερη ποδοσφαιρική προσωπικότητα που υπάρχει αυτή στην στιγμή στην σουπερλίγκα ως παράγοντας-μέλος ομάδος.

ΥΓ2.  Ακριβώς αυτές τις συμπεριφορές βλέπουν βετεράνοι του συλλόγου και δεν πλησιάζουν σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Ούτε χρόνο δεν έκλεισε… χωρίς να έχει κάνει το δικαίωμα να κάνει μεταγραφές… και με το που το αποκτάει  μετά από μόλις 2 παιχνίδια τον «ακυρώνουν» σε όλα όσα πρόλαβε και είπε από την πρώτη ημέρα που ήρθε και τον οδηγούν σε παραίτηση.

ΥΓ3. Να λέμε και του στραβού το δίκιο… ο Αρειανός δεν είναι συνηθισμένος στο να έχει ποδοσφαιρικές προσωπικότητες σε σημαντικά πόστα στην ομάδα. Με τόσα χρόνια «μπολιασμένος» με τους εμπειρογνώμονες-τεχνοκράτες των καφενείων της Αλκμήνης οτιδήποτε διαφορετικό ξενίζει.

ΥΓ4. Ευτυχώς που ο ΑΡΗΣ είχε το δικό του τεχνικό τιμ και ανθρώπους όταν ήρθε ο Ένινγκ και δεν χρειαζόταν να φέρει τους δικούς του. Πετυχημένη συνταγή..

ΥΓ5. Στο προσκήνιο πάλι η μεταγραφή Φέτφα. Να παρακαλάμε να τελειώσουν γρήγορα οι μεταγραφές γιατί η φάση θυμίζει Γιουνές-Μπάσα-Μαβράϊ.

Βαθειά ψυχολογική ανάσα πήρε ο ΑΡΗΣ σήμερα στο Βόλο όπου με αυτό το 0-1 άφησε πίσω του το φιάσκο της αποκλεισμού. Ο Απόστολος Τερζής και αυτή τη φορά στο «ντεμπούτο» του αποδείχθηκε γουρλής αλλά και πιο ορθολογικός σε όλες σχεδόν τις αποφάσεις του. Ξεχώρισε ο Γκάμα που σκόραρε από το πέναλτι που κέρδισε ο ίδιος. Ικανοποίηση για την συνολική αντίδραση της ομάδας.

Μετά την ήττα της Πέμπτης και την αποχώρηση του Ένινγκ το ζητούμενο ήταν η αντίδραση των παικτών. Μια αντίδραση που τουλάχιστον σε θέμα διάθεσης και συγκέντρωσης την είδαμε σήμερα. Οι αντίπαλοι μας θέλησαν από νωρίς να πάρουν τον έλεγχο του αγώνα αλλά αυτό που τελικά κατάφεραν ήταν να πάρουν μια ανούσια και φλύαρη κατοχή μπάλας. Ο ΑΡΗΣ μας αν και δυσκολευόταν να κρατήσει την μπάλα αρκετά όποτε υπήρχαν οι προϋποθέσεις έβγαινε μπροστά με ωραίο passing game διεκδικώντας το γκολ. Κάτι που φαινόταν ξεκάθαρα και από τις ευκαιρίες και τα κόρνερ του αγώνα όπου η υπεροχή μας ήταν ξεκάθαρη. Σε μια από αυτές τις φάσεις μόλις στο 15΄ο Γκάμα έκανε ωραία ντρίπλα στον αμυντικό του Βόλου μην αφήνοντας του άλλη επιλογή από το φάουλ-πέναλτι. Στη συνέχεια ο Βόλος ήθελε να πιέσει παραπάνω και να γίνει πιο απειλητικός αλλά από εκείνο το σημείο και μετά η ομάδα μας έδειξε ότι είχε την ψυχραιμία και το καθαρό μυαλό που της έλειπε την Πέμπτη. Με σωστές τοποθετήσεις, σίγουρες απομακρύνεις και καλές πρώτες πάσες εξαφάνισε τις επιθετικές διαθέσεις των αντιπάλων μας με χαρακτηριστική ευκολία. Καθάρισε τα πάντα ο Σάκιτς, σταθεροί οι Ρόζ και Ντάκοβιτς και βελτιωμένος ο Γκανέα που και πάλι όμως ήταν ο αδύναμος κρίκος στην άμυνα. Με πολλά τρεξίματα οι Τζέγκο και Σάσα δεν άφησαν κανένα περιθώριο στους αντιπάλους να αναπτυχθούν από το κέντρο. Στην επίθεση αν και πάλι έλειψαν οι εμπνεύσεις υπήρχε περισσότερη ενέργεια και ταχύτητα στο παιχνίδι μας κάτι που μας έδωσε τη δυνατότητα εκτός του πέναλτι να δημιουργήσουμε 4-5 καλές ευκαιρίες για το δεύτερο γκολ. Πιο καλά έδεσε η τριάδα Γκάμα, Φέτφα και Μπερτόγλιο με τον Φέτφα στο κέντρο. Δεν τροφοδοτήθηκε αρκετά ο Λόπεθ που όμως δείχνει ότι έχει ποιοτικά χαρακτηριστικά. Πολύ δραστήριος ο Μάνος που λίγο έλειψε σε 2 περιπτώσεις να πετύχει το γκολ. Στα αρνητικά η φιλοσοφία με την οποία κατέβηκε η ομάδα σε ένα παιχνίδι όπου θα έπρεπε να έχει τον πρώτο λόγο. Ναι μεν πήραμε τους 3 βαθμούς της νίκης αλλά το να μην πιέζεις καθόλου και να αφήνεις διαρκώς την μπάλα στον αντίπαλο όταν παίζεις κόντρα σε ομάδες στο επίπεδο του Βόλου δεν ταιριάζει στον ΑΡΗ. Σίγουρα στο χρονικό σημείο που βρισκόμαστε τα πάντα δικαιολογούνται, αρκεί να μην μας γίνεται συνήθεια.

Το «ηλεκτροσόκ» της απόλυσης του Ένινγκ  και ο εγωισμός των παικτών που βρέθηκαν στο στόχαστρο του πρώην προπονητή τους μετά τον αποκλεισμό της Πέμπτης αφύπνισαν την ομάδα και την οδήγησαν στη νίκη. Εμφανώς βελτιωμένοι, με περισσότερη διάθεση και συγκέντρωση πήραν το διπλό στο Βόλο χωρίς καν να δείξουν κάτι το εντυπωσιακό. Σίγουρα σε αυτό βοήθησαν και οι πιο ορθολογικές επιλογές του Τερζή πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα. Κρατάμε τους 3 βαθμούς και περιμένουμε να δούμε έναν καλύτερο ΑΡΗ στη συνέχεια!

ΥΓ. Άγνωστο(?) αν ο τραυματισμός του Σάκιτς στο χέρι οδήγησε στην αντικατάσταση του στο 86’. Διαφορετικά δεν αλλάζεις έναν εκ των κορυφαίων σου σήμερα στην άμυνα με έναν πιτσιρικά στο χρονικό σημείο που ξέρεις ότι όλος ο Βόλος θα βγει μπροστά άναρχα και τσαμπουκαλεμένα.

ΥΓ2. Βελτιωμένος ο Γκανέα με καλέα ανεβάσματα αλλά από την αρχή μοιάζει με πληγή στην άμυνα.  Μακάρι να έρθει ο Χατζησαφί γιατί θα χρειαστεί όπως χρειάζεται σε όλες τις θέσεις της άμυνας.

Με τους κραδασμούς του αποκλεισμού από το Europa League και το διαζύγιο με τον Ένινγκ(και τους υποψήφιους διαδόχους του) ακόμη να συνεχίζονται αδιάκοπα, ο ΑΡΗΣ μας καλείται να τα αφήσει όλα στην άκρη και να πάρει τη νίκη στο Βόλο. Με τον Τερζή στον πάγκο μέχρι νεοτέρας, άπαντες γνωρίζουν ότι ο μοναδικός τρόπος για να βγει η ομάδα από το πηγάδι που έπεσε είναι να κερδίζει, απαλύνοντας κάπως τον πόνο όλων μας…

Η αποστολή από τον υπηρεσιακό προπονητή μας όπως ήταν αναμενόμενο δεν έκρυβε κάποια έκπληξη αλλά το τι θα δούμε μέσα στο γήπεδο αποτελεί ένα τεράστιο ερωτηματικό. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στις αποτυχίες όπως και στις επιτυχίες μερίδιο ευθύνης έχουν όλοι οπότε η αναμέτρηση της Κυριακής θα είναι και ένα κρας τεστ και για τον Απόστολο Τερζή. Είχε τις διαφωνίες του με τον Ένινγκ ως προς την αξιοποίηση του ρόστερ; Ή το αγωνιστικό πλάνο παρωδία των πρώτων 2 επίσημων αγώνων ήταν κοινό αποτέλεσμα; Πέρα όμως από το τεχνικό κομμάτι θα πρέπει μέσα στο γήπεδο να δώσουν την δική τους απάντηση και οι παίκτες. Άλλωστε ο Ένινγκ ήταν ξεκάθαρος στις δηλώσεις του σχετικά με τις ευθύνες και εφόσον κάτι τέτοιο δεν ισχύει θα πρέπει κάθε παίκτης ατομικά και όλοι μαζί ομαδικά να το αποδείξουν. Όσο για τον αντίπαλο μας αν και δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο την 1^η αγωνιστική και μόνο που πήρε το διπλό με τον Ατρόμητο έπεισε ότι χρίζει της προσοχής μας. Ιδίως όταν μετά από 2 επίσημα παιχνίδια, οι αργές επιστροφές μας και η ασταθής άμυνα είναι η αχίλλειος πτέρνα μας.

Δύσκολα συνέρχεσαι από έναν τόσο ντροπιαστικό αποκλεισμό όσο και από τις σπασμωδικές αντιδράσεις της διοίκησης στο θέμα του προπονητή. Μόνο με τη νίκη στο Βόλο μπορεί να επέλθει η όποια ηρεμία, να ξαναθυμηθούμε ότι ο Ματέο Γκαρσία επιστρέφει, ότι ακολουθεί και άλλη ενίσχυση αλλά και ότι βρισκόμαστε μόλις στο ξεκίνημα της σεζόν. Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Η απόλυση του Ένινγκ με τη συνολική διαχείριση στο θέμα του προπονητή διαχρονικά είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Κάποια στιγμή θα πρέπει να πρυτανεύσει η λογική και ανεξάρτητα από το όνομα που κάθεται στον πάγκο μας, να του δίνεται μια λογική ευκαιρία για να κριθεί.

Με όλους τους παίκτες στη διάθεση του εκτός του Κουέστα ο Τόλης Τερζής για ακόμη μια φορά θα οδηγήσει την ομάδα σε ένα σημαντικό παιχνίδι με μοναδικό στόχο τη νίκη. Η φτωχή βαθμολογική συγκομιδή των πρώτων αγωνιστικών και το "κρύο ντουζ" με τη Λάρισα κάνουν ακόμη πιο απαραίτητη τη νίκη παρά τη δυναμική του αντιπάλου. Ένας Ολυμπιακός που έρχεται "ξεκούραστος" αλλά θα έχει να αντιμετωπίσει πέρα από τους παίκτες μας και ένα κατάμεστο Κλ.Βικελίδης.

Η επιστροφή του Σάσα στον χώρο του κέντρου είναι το σημείο αναφοράς για την αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό. Αυτός ο συνδετικός κρίκος μεταξύ άμυνας και επίθεσης αλλά και ο παίκτης που θα τρέξει να καλύψει τα κενά των συμπαικτών του ήταν που έλειψε την περασμένη αγωνιστική και το πληρώσαμε. Τα ατομικά λάθη στην άμυνα είναι μια μόνιμη πληγή του φετινού ΑΡΗ και για αυτό οι αλληλοκαλύψεις είναι σημαντικές. Και όταν μεσοεπιθετικά έχεις παίκτες που δεν έχουν στο μυαλό τους στα ανασταλτικά καθήκοντα τα αμυντικά χάφ παίζουν καθοριστικό ρόλο. Όπως σημαντικό ρόλο θα παίξουν και τα άκρα μιας και ο Ολυμπιακός έχει τους παίκτες που με τις επελάσεις τους από τα πλάγια μπορούν να κάνουν τη ζημιά. Στην επίθεση τα πάντα θα κριθούν από την αποτελεσματικότητα των παικτών μας. Όπως έχουμε αποδείξει ως τώρα ότι έχουμε τον τρόπο να δημιουργούμε πολλές φάσεις έτσι έχουμε δείξει ότι μπορούμε να σπαταλάμε με ευκολία ακόμη και τις πιο προφανείς ευκαιρίες για γκολ. Πρόβλημα που δεν έχει να κάνει τόσο με την ικανότητα των παικτών αλλά με την αυτοπεποίθηση και νοοτροπία ολόκληρης της ομάδος. Αυτοπεποίθηση και σωστή νοοτροπία που πρέπει να δείξουμε από το σφύριγμα της έναρξης ώστε να μην επιτρέψουμε στον Ολυμπιακό να πάρει τον έλεγχο του αγώνα. Αν διατηρηθούν οι ισορροπίες και οι αντίπαλοι μας νιώσουν από νωρίς ότι απειλούνται τότε αργά ή γρήγορα θα έρθουν και τα πολυπόθητα γκολ. Διαφορετικά αν αρκεστούμε σε παθητικό ρόλο κόντρα σε μια ομάδα με καλούς επιθετικούς δύσκολα να αντέξουν στην πίεση η άμυνα και ο άπειρος Έμαν. Και φυσικά χρειάζεται ηρεμία και συγκέντρωση σε όλη την διάρκεια του αγώνα γιατί αυτά τα νεκρά διαστήματα αποδιοργάνωσης πληρώσαμε τις 2 τελευταίες αγωνιστικές και πετάξαμε στα σκουπίδια 5 βαθμούς. Όσο δυνατός και αν φαντάζει φέτος ο Ολυμπιακός άλλο τόσο ευάλωτος μοιάζει στις εγχώριες διοργανώσεις και ιδιαίτερα εκτός έδρας. Και αυτό ακριβώς θα πρέπει να το εκμεταλλευτούμε.

Σε κανέναν εκτός της οικογένειας του ΑΡΗ δεν έχει αυτή η ομάδα να αποδείξει τίποτα. Πόσο μάλλον στο να ασχοληθεί με την συστηματική προπαγάνδα των εξυγιαντών που έχει φθάσει σε άλλο επίπεδο. Ο ΑΡΗΣ απλά πρέπει να κάνει αυτό που οφείλει σεβόμενος την ιστορία του και τον κόσμο του και αυτό δεν είναι άλλο από το να πάρει μια σημαντική νίκη! Ανεξάρτητα από τον αντίπαλο και την σημασία του αγώνα. Ρε ΑΡΗ ρε ΑΡΗ ρε ΑΡΕ άντε και απαύτωσε το βρωμερό το ψάρι!

ΥΓ. Πρέπει να είσαι τουλάχιστον αφελής(ανεξαρτήτως οπαδικής προτίμησης) για να βλέπεις κάτι το "φιλικό" σε ένα παιχνίδι όπου ο Ολυμπιακός για να διεκδικήσει υπο τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις τη νίκη, αφήνει εκτός αγώνα στο πιο "εύκολο" παιχνίδι του Champions League τέσσερις εκ των καλύτερων παικτών του για να είναι ξεκούραστοι κόντρα στον ΑΡΗ μας… και "ορίζει" διαιτητή τον καμικάζι που μόλις από την 1η αγωνιστική της σουπερλίγδας έβγαλε άχρηστο το  VAR.

ΥΓ2.  Ανεξάρτητα από την έκβαση του αγώνα, τη Δευτέρα θα πρέπει αυτό το σήριαλ του προπονητή να λάβει τέλος. Είτε με την επίσημη παραμονή του Τερζή και την στελέχωση του τεχνικού τιμ είτε με την πρόσληψη ενός άλλου προπονητή.

Οδυνηρή εξέλιξη είχε η αποψινή αναμέτρηση της αγαπημένης μας ομάδας που κατάφερε από το 2-0 των πρώτων λεπτών του αγώνα να ηττηθεί από τη Λάρισα που ότι έστειλε προς την εστία έγινε γκολ. Αδικαιολόγητος αποπροσανατολισμός μετά το 2-0, αστεία η άμυνα, χάθηκαν και πάλι τα άχαστα… Πικρή γεύση για τον κόσμο που γέμισε το γήπεδο παρά το 15ευρω και το νταβατζιλίκι του Α.Σ.

Παρά τα γνωστά προβλήματα λόγω της απουσίας του Κουέστα και του Σάσα ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά στέλνοντας το μήνυμα ότι το σημερινό παιχνίδι θα ήταν παράσταση για έναν ρόλο. Η ωραία κεφαλιά του Βέλεθ άνοιξε το σκορ ενώ λίγα λεπτά αργότερα ο Γκάμα μετά από ασταθή απόκρουση σε σουτάρα του Ντιγκινί έκανε το 2-0. Και εκεί κάπου η ομάδα άρχισε να θυμίζει τα νέκρα διαστήματα της Τούμπας και να δίνει χώρους με απίστευτη ευκολία στους παίκτες της Λάρισα. Μια ΑΕΛ που από την αρχή μέχρι το τέλος είχε έναν μονότονο στυλ επίθεσης από τα άκρα, στοχεύοντας κυρίως τον Γουάρντα. Και όμως αυτή η Λάρισα με 2-3 αξιόλογους ποδοσφαιριστές και έναν τερματοφύλακα σε εκπληκτική μέρα κατάφερε λόγω της τραγικής αμυντικής λειτουργίας μας να το γυρίσει το παιχνίδι και να φύγει με το διπλό. Η εμφάνιση του δεύτερου ημιχρόνου τα είχε όλα εκτός όμως από το πολυπόθητο γκολ. Τι και αν χάσαμε σωρεία ευκαιριών σημαδεύοντας τα δοκάρια και αδυνατώντας να σπρώξουμε την μπάλα μέσα από κοντά… το αποτέλεσμα μετράει και ο ΑΡΗΣ σήμερα απέτυχε παταγωδώς.

Θεατής ο Έμαν που αν και δεν δέχθηκε πίεση ότι πήγε προς την εστία του κατέληξε γκολ και αυτό κάτι δείχνει. Φανερά αγχωμένος και ο Μπά που ναι μεν είχε καλές επεμβάσεις αλλά ήταν φοβισμένος που φοβόταν να μετακινηθεί από τους χώρους αφήνοντας πολλά κενά και κόβοντας την ομάδα στα 2. Τρύπα στην άμυνα για ακόμη μια φορά ο Σούντγκρεν που όχι μόνο  δεν μπόρεσε να σταματήσει τον Γουάρντα αλλά και μπροστά όσες φορές ανέβηκε δεν πρόσφερε κάτι το ουσιαστικό. Ίσως το χειρότερο παιχνίδι του Ιντέγε σήμερα που πέρα από τις ευκαιρίες που σπατάλησε δεν είχε την μαχητικότητα και τη συμμετοχή στις φάσεις που είδαμε στα προηγούμενα. Ξεχώρισαν Βέλεθ και Κόρχουτ παρόλο που η ομάδα προδόθηκε από την άμυνα. Καλός ο Ματίγια που δημιούργησε αρκετές φάσεις.  Μέτρια πράγματα από Ντιγκινί αν και είχε κάποιες καλές στιγμές. Κουράζει αυτή η ιστορία με τις μόνιμες γρήγορες αλλαγές Γκάμα και Φετφατζίδη(αν και δεν ήταν τόσο καλός σήμερα)  που σίγουρα θα μπορούσαν να ήταν πολύ πιο χρήσιμοι στο δεύτερο ημίχρονο όπου ο ΑΡΗΣ πίεζε για να πάρει τη νίκη. Άρεσε ο Ντουάρτε που σίγουρα σε σχέση με τον Μπα βοήθησε πολύ περισσότερο. Ευθύνες στον βαθμό που του αναλογεί έχει και ο Τερζής που δεν μπόρεσε να πείσει τους παίκτες του να διαχειριστούν σωστά το προβάδισμα κάτι που το είδαμε και την περασμένη αγωνιστική δείχνοντας ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα σε αυτό το κομμάτι. Όπως σοβαρό πρόβλημα υπάρχει και στην άμυνα που δέχεται με μεγάλη ευκολία γκολ χωρίς να δεχτεί πίεση.

Άλλοι 3 βαθμοί στα σκουπίδια και μια ήττα που πονάει πολύ με τον τρόπο(και τον αντίπαλο) που ήρθε. Μπορεί να μην ήμασταν τόσο κακοί ώστε να αξίζαμε να χάσουμε(αν όχι να κερδίσουμε) αλλά αυτή την ποδοσφαιρική αφέλεια που μας χαρακτηρίζει από πέρσι θα πρέπει κάποια στιγμή να την αφήσουμε πίσω. Στο 2-0 δεν κάνεις διαχείριση του αγώνα αλλά στραγγαλίζεις τον αντίπαλο κάνοντας τον να σκέφτεται το πώς θα γλιτώσει τον διασυρμό…

ΥΓ. Σε μεγάλο βαθμό ο ΑΡΗΣ πληρώνει τον κακό μεταγραφικό σχεδιασμό και την "κληρονομιά" από το ντέρμπι με τους "εξυγιαντές". Απαράδεκτο το να μην έχεις αναπληρωματικό δεξί μπακ μέχρι ο Σούντγκρεν να προσαρμοστεί(αν αυτό είναι το θέμα του), αριστερό μπακ μην και τραυματιστεί ο Κόρχουτ, έμπειρο δεύτερο τερματοφύλακα να καλύψει χωρίς τόσο άγχος το κενό του Κουέστα, αξιόπιστη λύση στη θέση του αμυντικού χαφ τώρα που λείπει ο Σάσα αλλά και δεύτερο επιθετικό όταν ο Ιντέγε δεν είναι σε καλή μέρα.

ΥΓ2. Αργά ή γρήγορα το χαρτί Τερζή θα καιγόταν είτε δικαιολογημένα είτε αδικαιολόγητα. Ευκαιρία μετά το σημερινό να δείξει η διοίκηση ότι έχει κάποιο σοβαρό πλάνο στο μυαλό της και να φέρει έναν έμπειρο προπονητή να κάνει δουλειά. Και όχι απλά να βγάλει την χρονιά.

ΥΓ3. Και κάπως έτσι αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε αν έπρεπε να αφήσουν να φύγει ο Μπάσα και ο Γιουνές. 2 παίκτες που πολύ πιθανόν σήμερα να αγωνιζόντουσαν.

ΥΓ4. Ένα πέναλτι υπερβολικο θα έπαιρνες και εσύ ρε ΑΡΗ και τα κοράκια του VARστο κλέψανε…

ΥΓ5. Μήπως να αρχίσουμε τα βουντού μπας και αλλάξει η τύχη μας; Πολλές καλές χαμένες ευκαιρίες… πολλά δοκάρια…

2 φορές προηγήθηκε ο ΑΡΗΣ μας, έφθασε μια ανάσα από τη νίκη αλλά μια στιγμή αδράνειας στο φινάλε των καθυστερήσεων ήταν αρκετή για να μας στερήσει έναν θρίαμβο. Έπαιξε έξυπνα η ομάδα από το ξεκίνημα, εγκλώβισε τον αντίπαλο που περίμενε τα δώρα-στημένα, αντιστάθηκε με σθένος στις διαθέσεις του Σιδηρόπουλου στο τέλος όμως δεν κατάφερε να κρατήσει την πολυπόθητη νίκη. Επιβεβαίωσε τους φόβους μας ο Σιδηρόπουλος και το "ανεξάρτητο" VARπου ξεψάχνιζε το απόλυτο τίποτα δείχνοντας ξεκάθαρα ότι η προσπάθεια της διοίκησης της ΠΑΕ για ισονομία πρέπει να συνεχιστεί.

Με συνταγή Παναθηναϊκού κατέβηκε ο ΑΡΗΣ μας και σήμερα τόσο από πλευράς ενδεκάδας όσο και στον τρόπο που αντιμετώπισε  τον αντίπαλο.  Έδωσε χώρους, είχε υπομονή στο παιχνίδι του και σε κάθε ευκαιρία προσπαθούσε με ωραίες εμπνεύσεις να τρυπήσει την αντίπαλη άμυνα και να φθάσει στο γκολ. Ένα γκολ που ήρθε από τα αποδυτήρια όταν στα πρώτο κόρνερ του αγώνα ο Ιντέγε πήρε την μπάλα και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα με ευθύβολο σουτ. Ένα προβάδισμα που δεν καταφέραμε να κρατήσουμε με τον Μάτος να κινείται ωραία και με κεφαλιά μετά από εκτέλεση κόρνερ να κάνει το 1-1. Η συνέχεια ήταν αρκετά μονότονη με τους αντιπάλους μας να έχουν μια φλύαρη υπεροχή αλλά να περιμένουν απελπιστικά τα σφυρίγματα δώρα του Σιδηρόπουλου για να κάνουν κάποιο γέμισμα. Ένας Σιδηρόπουλος που απέδειξε γιατί είναι ανεπιθύμητος όταν ελάχιστα δευτερόλεπτα με την πεντακάθαρη δεύτερη κίτρινη κάρτα του Μάτος ανακάλυψε δεύτερη κάρτα και στον Σάσα για να έρθει η ισορροπία. Ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ έδειξε την ποιότητα του και στο 86' με διαγώνιο σουτ του Ματίγια πήρε και πάλι το προβάδισμα. Στα επόμενα λεπτά δεν δείξαμε την απαιτούμενη συγκέντρωση, παρασυρθήκαμε από το όλα για όλα του συμπολίτη και στο 97'(αδικαιολόγητα 7' καθυστερήσεις από τον Σιδηρόπουλο) ήρθε η πικρή ισοφάριση. Η ομάδα γενικά στάθηκε καλά, αν και δέχθηκε πίεση δεν δέχθηκε ευκαιρίες και προσπάθησε να παίξει έξυπνα στην κόντρα. Με δεδομένο το σπρώξιμο που είχε ο συμπολίτης προς την εστία μας από τον Σιδηρόπουλο δύσκολα θα μπορούσαμε να είχαμε παίξει πιο ψηλά και πιο σκληρά. Άλλωστε η συντριπτική πλειοψηφία των φάουλ που κερδίσαμε ήταν μεταξύ κέντρου και περιοχής μας. Αυτό που σίγουρα θα πρέπει να μας προβληματίσει είναι κάποια νεκρά διαστήματα όπου όλη η ομάδα μοιάζει βραχυκυκλωμένη αλλά και η αστάθεια της άμυνας κυρίως από τα άκρα. Επιθετικά φαίνεται ότι όσο περνάει ο καιρός οι παίκτες αποκτούν περισσότερη αυτοπεποίθηση στις κινήσεις τους  και συνεννοούνται ακόμη καλύτερα μεταξύ τους.

Χάθηκε ο θρίαμβος μέσα από τα χέρια μας αλλά το "χαστούκι" στο "εξυγιαντικό βέλος" ήταν ηχηρό. Ο ΑΡΗΣ όχι απλά στάθηκε καλά απέναντι σε μπάογκ και Σιδηρόπουλο αλλά απαίτησε τη νίκη μέχρι το τέλος. Μια νίκη που αν το παιχνίδι διεξαγόταν υπό άλλες συνθήκες θα ήταν σίγουρη. Μπράβο στον Τόλη Τερζή και τους παίκτες για την σημερινή προσπάθεια αλλά θα πρέπει να σταματήσουν να αδικούν τους εαυτούς τους. Όταν ξεκινάς το ξεπουπούλιασμα δεν το αφήνεις στην μέση…

ΥΓ. Καλός ο Σιδηρόπουλος σήμερα… απέφυγε το μεγάλο λάθος… πέρα από την άδικη κόκκινη κάρτα που θα μας επέτρεπε να παίζουμε με έναν παίκτη παραπάνω για μεγάλο χρονικό διάστημα… και φυσικά τα αμέτρητα φάουλ σε κάθε ακούμπημα όταν στις ίδιες φάσεις υπέρ μας έλεγε επιδεικτικά παίζεται…

ΥΓ2. Και αυτό το "ανεξάρτητο" VARχαζάθηκε στο τέλος. Έδειχνε το απόλυτο τίποτα και άπαντες προσπαθούσαν να καταλάβουν τι προσπαθεί να πει ο ποιητής…

ΥΓ3. Πως φαίνονται οι "μεγάλες" ομάδες. Με το VARστην ζωή μας φαίνεται ότι κάνουν ειδικές προπονήσεις για να το εκμεταλλευτούν στο απόλυτο. Μόνο έτσι εξηγείται στο φινάλε οι συνεχόμενες βουτιές και τα "ανούσια" σηκώματα της μπάλας ψηλά μέσα στην περιοχή.

ΥΓ4. Είχαμε ακούσει για το ανέκδοτο μπαογκTVαλλά αυτό δεν το περιμέναμε… Highlightsμε σκληρά φάουλ των παικτών μας και τσαμπουκάδες προς τα παπαδοπαίδια της Αγ.Βαρβάρας. Ούτε ένα ριπλέι σε φάση που διαμαρτυρόταν οι παίκτες και εμμονή στις ελάχιστες χλιαρές φάσεις που ο Σιδηρόπουλος τόλμησε να μην αβαντάρει τον συμπολίτη!

ΥΓ5. Κάτι από Βόρεια Κορέα θύμισε το μπάογκTV. Στο μέλλον θα απαγορεύεται η ζωντανή μετάδοση και με μονταρισμένα πλάνα θα ενημερώνονται τα πρόβατα για την πορεία της επανάστασης κόντρα στο κατεστημένο και την παράγκα.

ΥΓ6. Βρε Σιδηρόπουλε αγόρι μου… Κίτρινη κάρτα στον Ματίγια γιατί βγάζεις; Γιατί έβαλε γκολ λίγο πριν το 90' με τον φόβο να αποτύχεις στην αποστολή σου ή γιατί τόλμησε και το πανηγύρισε στενοχωρώντας τους φίλου σου;

ΥΓ7. Είχε δεν είχε πάλι τους κατούρησε!

ΥΓ8. Όταν συνηθίζεις να παίζεις με αγάλματα οποιοσδήποτε παλεύει για τη νίκη σου φαίνεται ύποπτος.

ΥΓ9. #greekslmafia

ΥΓ10. Μια χαρά τα πήγε ο Τερζής σημέρα και λογικά βάζει υποψηφιότητα για τη θέση του προπονητή. Ωστόσο θα πρέπει η διοίκηση να αποφασίσει όχι απλά αν θα του δώσει την ευκαιρία αλλά θα τον στηρίξει πραγματικά.

Τον Παναθηναϊκό στο Κλ.Βικελίδης θα υποδεχθεί το βράδυ(21.30) της Κυριακής η αγαπημένη μας ομάδα με μοναδικό στόχο την νίκη που θα την βάλει σε άλλη τροχιά αφήνοντας πίσω τις αποτυχίες των 2 πρώτων αγωνιστικών. Η αναζήτηση του προπονητή καλά κρατεί και ο Τερζής για ακόμη μια φορά θα είναι αυτός που θα κληθεί να κάτσει στον πάγκο. Κατάμεστο αναμένεται να είναι το Κλ.Βικελίδης για αυτό το σημαντικό παιχνίδι με όλους μας να ευελπιστούμε η παρουσία του Τερζή στον πάγκο όπως και πέρσι κόντρα στον Απόλλων Αθηνών να συνοδευτεί με νίκη!

Με όλους τους παίκτες να  συμμετέχουν κανονικά στις προπονήσεις χωρίς προβλήματα τραυματισμών η προετοιμασία για το αυριανό παιχνίδι εξελίχθηκε ιδανικά. Όσο ιδανικά θα μπορούσε…  με δεδομένη την ξαφνική αποχώρηση του Σάββα Παντελίδη,   το διαζύγιο με τον Γιουνές, την επιστροφή του Μενέντεθ, τον ερχομό του Μπα, τις απουσίες παικτών λόγω των υποχρεώσεων με την Εθνική ομάδα της χώρας τους και φυσικά το τεράστιο ερωτηματικό γύρω από την πρόσληψη του νέου τεχνικού της ομάδος που συνεχίζει να πλανάται πάνω από την Αλκμήνης. Αυτή όμως είναι τα δεδομένα και μέσα από αυτή την καθημερινότητα ο υπηρεσιακός προπονητής καλείται να βρει τις λύσεις ώστε να έρθει  η νίκη σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός θεωρητικά είναι καλύτερος από πέρσι όπως είμαστε και εμείς αλλά αυτές οι 2 πρώτες αγωνιστικές έδειξαν κάτι διαφορετικό. Και αν για τον ΑΡΗ μας υπάρχει το πολύ καλό δεύτερο ημίχρονο με τον ΟΦΗ σε ένα παιχνίδι όπου δικαιούμασταν την νίκη για τον Παναθηναϊκό δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Και πως θα μπορούσε μετά από το 1-3 με τον ΟΦΗ; Με λίγα λόγια και οι 2 ομάδες έχουν σχεδόν το ίδιο κίνητρο, να πείσουν με μια νίκη και με την συνολική τους εικόνα ότι οι πρώτες 2 αγωνιστικές δεν είναι αντιπροσωπευτικές της δυναμικής τους. Αυτό το τελευταίο είναι αρκετό ώστε τόσο ο Τερζής όσο και οι παίκτες που θα επιλέξει να πρέπει να είναι απόλυτα προσηλωμένοι στον στόχο της νίκης.

Τα αγωνιστικά προβλήματα είναι γνωστά. Η αφλογιστία στην επίθεση, το χαλαρό κέντρο όπου πολύ πιθανόν να δούμε αλλαγές και η αστάθεια στην άμυνα κυρίως από την πλευρά του Σούντγκρεν. Λογικά όσο περνάει ο καιρός ο Σούντγκρεν θα πρέπει να αρχίσει να αντιλαμβάνεται καλύτερα τον ρόλο του στο αγωνιστικό στυλ της νέας του ομάδας και να δίνει περισσότερη βάση στα ανασταλτικά του καθήκοντα. Σίγουρα και η επιστροφή του Βέλεθ  που καλύπτει περισσότερους χώρου θα βοηθήσει. Στον χώρο του κέντρου όμως με την μεγάλη αστάθεια που δείχνει ως τώρα ο Ματίγια(παίκτης κλειδί της περσινής χρονιάς) ίσως και να οδηγήσει τον Τερζή στο να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό.  Ο Σάσα με την ταχύτητα και τον δυναμισμό που βγάζει δύσκολα να χάσει τη θέση οπότε η λογική δείχνει τον Ματίγια. Στην επίθεση ο Ιντέγε που περιμένουμε να βάλει αυτό το πρώτο γκολ για να ξεμπουκώσει θα είναι σίγουρα στην κορυφή όπως και ο φορμαρισμένος(όπως έδειξε και με την Εθνική Ελλάδος) Φετφατζίδης  αλλά στις υπόλοιπες 2 θέσεις ίσως να δούμε εκπλήξεις. Η επιστροφή του Μπρούνο Γκάμα που δείχνει ορεξάτος έχει αλλάξει τις ισορροπίες και ίσως να τον δούμε μέχρι και βασικό. Ενώ και η έλλειψη δεύτερου επιθετικού πιθανόν να αναγκάσει τον υπηρεσιακό προπονητή να κρατήσει τον Ντιγκινί στον πάγκο ως πρώτη αλλαγή και να δώσει φανέλα βασικού σε έναν εκ των Λάρσον ή Μανσίνι.   

Όσο και αν μας ξενέρωσε το άσχημο ξεκίνημα τις 2 πρώτες αγωνιστικές δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στην αρχή της αγωνιστικής σεζόν και ότι πέρσι έπρεπε να φθάσουμε Ιανουάριο μήνα για να δούμε σε σταθερή βάση έναν ΑΡΗ που γουστάραμε μέσα στο γήπεδο. Η ομάδα διαθέτει καλό υλικό, μια διοίκηση που δείχνει συνέπεια και έναν κόσμο που διψάει για διάκριση και την Κυριακή το βράδυ θα γεμίσει το γήπεδο για ακόμη μια φορά. Τον προπονητή τον ψάχνουμε ακόμη… αλλά όπως πέρσι με τον "υπηρεσιακό" Τερζή έτσι και φέτος μπορούμε και θα πάρουμε τη σημαντική νίκη που χρειάζεται η ομάδα για να μπει σε ανοδική τροχιά. Αυτή τη φορά οι ζέλες δεν θα μας γλιτώσουν… πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!!!

ΥΓ. Το ότι ακόμη δεν έχουμε βρει προπονητή επιβεβαιώνει το γεγονός ότι δεν υπήρχαν σκέψεις απόλυσης του Σάββα Παντελίδη. Απλά ο Παντελίδης αναγνώρισε το μερίδιο ευθύνης του και την αδυναμία του να ανταπεξέλθει σε μια ομάδα με την δυναμική και τον κόσμο του ΑΡΗ. Τόσο απλά... για αυτό και η επιλογή ξένου προπονητή είναι μονόδρομος.

ΥΓ2. Λίγο ρεαλισμός δεν βλάπτει... στο Ελλαδιστάν τι προπονητή μπορείς να φέρεις από την ξένη αγορά; Μεγάλο όνομα με βαρύ βιογραφικό στα τελειώματα του, νέο ελπιδοφόρο που δεν τον ξέρει κανείς με κάποια σχετικά καλά πρώτα βήματα  ή να ρισκάρεις με κάποια σπουδαία προσωπικότητα που θέλει να δοκιμάσει την τύχη της στην προπονητική. Αν ήταν απλά για να έρθει ένας Παντελίδης στην θέση του Παντελίδη θα είχε έρθει την επόμενη μέρα.