Πήρε το  πολύτιμο τρίποντο που ήθελε ο  ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Ιωνικό  νικώντας από τα 11 βήματα την αναποτελεσματικότητα του στην επίθεση. Σωρεία χαμένων ευκαιριών με το αγχωτικό 1-0 να αδικεί την προσπάθεια των παικτών μας. Χαμόγελα για τους 3 βαθμούς, προβληματισμός όμως για τη δυστοκία στην επίθεση.

5’ ΖΕΣΤΑΜΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΜΠΡΟΣ

Νωθρό φάνηκε το ξεκίνημα της ομάδος μας στα πρώτο λεπτά θυμίζοντας κάτι από την διστακτική συμπεριφορά του κόντρα στον Ολυμπιακό και τον ΟΦΗ. Με το που πέρασε όμως το πεντάλεπτο η ομάδα γύρισε τον διακόπτη και ένας ΑΡΗΣ αποφασισμένος για τη νίκη ξεπρόβαλλε μέσα στο γήπεδο. Γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, σωστά ανεβάσματα στην επίθεση και καλές εμπνεύσεις οδήγησαν σε σωρεία ευκαιριών με Εντιαγέ, Σάσα, Καμαρά, Φαμπιάνο και την μεγαλύτερη ευκαιρία του αγώνα με τον Ιτούρμπε να περνάει και τον τερματοφύλακα αλλά τελικά οι παίκτες του Ιωνικού να σώζουν το γκολ πάνω στην γραμμή.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΑΠΟ ΤΑ 11 ΜΕΤΡΑ, ΑΞΙΖΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Γρήγορα το αγχωτικό 0-0 του Α’ ημιχρόνου ξεπεράστηκε χάρη στον δραστήριο Μαντσίνι που με τη γνωστή μαχητικότητα του κέρδισε την μπάλα μέσα στην μεγάλη περιοχή σε μια φάση που έμοιαζε χαμένη και μαζί και το πέναλτι που ο Καμαρά μετέτρεψε στο χρυσό 1-0. Ένα σκορ που άλλαξε την εικόνα του παιχνιδιού που ξαφνικά απόκτησε πιο γρήγορο ρυθμό με τους παίκτες του Ιωνικού να θέλουν να βγουν πιο μπροστά.  Με τον Κουέστα όμως να είναι πάντα στη σωστή θέση ο ΑΡΗΣ απέφυγε τα χειρότερα. Η εικόνα του αγώνα μέχρι το τέλος δεν άλλαξε παρά την διάθεση των παικτών του Ιωνικού με τον ΑΡΗ να χάνει πολλές ευκαιρίες με πιο χαρακτηριστικές  την κεφαλιά του Φαμπιάνο, τις προσπάθειες του Γκάμα αλλά και αυτή του Μάνου στο 85’. Το 1-0 έμεινε μέχρι το τέλος χωρίς ιδιαίτερο άγχος.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ Η ΔΥΣΤΟΚΙΑ ΑΛΛΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΠΑΙΚΤΕΣ

Είχε τις ξεκάθαρες ευκαιρίες ο ΑΡΗΣ αλλά δεν είχε το γκολ και αυτό είναι που μένει στο τέλος. Ναι μεν όλοι επικεντρωνόμαστε στον Καμαρά αν οι υπόλοιποι μετουσίωναν σε γκολ τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν κανείς δεν θα αναρωτιόταν πότε ο Καμαρά θα ξεκινήσει να σκοράρει. Έστω και με αυτή την κατάσταση ο ΑΡΗΣ από την αναμέτρηση με τον Ιωνικό «κέρδισε» παίκτες όπως τον Ιτούρμπε που συνέχισε να ανεβάζει ρυθμό, τον Εντιαγέ που καθιερώνεται στον πολύτιμο ρόλο του να προωθεί με κάθε ευκαιρία το παιχνίδι, τον Λούμορ που δείχνει ετοιμοπόλεμος αλλά και τον Σάκιτς που από παιχνίδι σε παιχνίδι αρχίζει να θυμίζει τον Σάκιτς της πρώτης χρονιάς.

ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΗΡΕΜΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Όσο άδικο και αν είναι βάσει εμφάνισης αυτό το φτωχό 1-0  δεν παύει η ουσία να είναι οι 3 βαθμοί που κερδήθηκαν. Όπως «κερδήθηκαν» και παίκτες  που η ομάδα τους έχει ανάγκη να είναι ετοιμοπόλεμοι.  Το πρώτο βήμα για ήρεμες γιορτές έγινε, απομένει τώρα η πρόκριση.  Έτσι δυνατά ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Και όμως αν δεν υπήρχε ο «φόβος» του VAR και το πέναλτι δεν ήταν τόσο ξεκάθαρο ο Διαμαντόπουλος όπως έδειξε σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι, αποκλείεται να το σφύριζε. Πολύ κακός διαιτητής…

ΥΓ2. Αυτό με το να υιοθετούν δικοί μας την προπαγάνδα των δίπλα πραγματικά είναι ανεξήγητο...

Ένα λάθος ήταν αρκετό για να αλλάξει τις ισορροπίες της αναμέτρησης και να φέρει τα πάνω κάτω σε ένα παιχνίδι όπου όπως φάνηκε στο Β ημίχρονο μπορούσες με λίγη παραπάνω προσπάθεια να κερδίσεις. Πέρα όμως από το φθηνό λάθος του Κουέστα που έδωσε το προβάδισμα στον ΟΦΗ το εκνευριστικό αγωνιστικό πλάνο που θύμισε τον αγώνα στο Καραϊσκάκη και τείνει να γίνει παθογένεια στον φετινό ΑΡΗ. Η αντίδραση του Β ημιχρόνου και το πέναλτι που κέρδισε ο μαχητικός σήμερα Ιτούρμπε έσωσαν την παρτίδα.

ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΑΡΗ;

Ακριβώς από εκεί που ολοκληρώθηκε ο σχολιασμός για την ήττα στο Καραϊσκάκη συνεχίζει ο σημερινός για μια εικόνα στα πρώτα 45’ που ήταν καρμπόν με αυτή της Κυριακής αν και απέναντι μας είχαμε τον ΟΦΗ. Δεν έχει να κάνει με το αν δέχθηκες πίεση ή δημιούργησε ευκαιρίες ο ΟΦΗ που δεν το έκανε αλλά έχει να κάνει με το καταραμένο γιατί να αγωνισθείς με το μυαλό μόνο στην άμυνα… Εκτός και αν αυτό που είδαμε στα πρώτα 45’ (και στο Καραϊσκάκη) είναι μια παρεξηγημένη εκδοχή του στρωτού build up ποδοσφαίρου από πίσω που θεωρητικά είναι και το ιδανικό. Το ότι έγινε το λάθος και βρέθηκες πίσω στο σκορ ήταν απλά η επιβεβαίωση ότι ΔΕΝ μπορείς να υπηρετήσεις σωστά αυτό το αγωνιστικό πλάνο, αν τελικά πρόκειται περί πλάνου ή απλά για έλλειψη αυτοπεποίθησης με μπόλικη δόση ατολμίας.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ Η ΕΞΙΛΕΩΣΗ ΑΠΟ ΤΑ 11 ΒΗΜΑΤΑ

Το πόσο δικαιολογημένος είναι ο εκνευρισμός για την προσέγγιση του παιχνιδιού στο πρώτο ημίχρονο φάνηκε στην επανάληψη. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ δεν έκανε κάτι το μαγικό ή πολύπλοκο, δεν έκλεισε τον ΟΦΗ στην περιοχή του με ασφυκτική πίεση, δεν βομβάρδισε την αντίπαλη εστία με ευκαιρίες… Είχε όμως ξεκάθαρη διάθεση να επιτεθεί και να σκοράρει και αυτό ήταν αρκετό για να φτιάξεις απειλητικές καταστάσεις γύρω από την αντίπαλη εστία και τελικά να κερδίσεις το πέναλτι που χάρισε έναν πολύτιμο βαθμό και έκοψε άλλους 2 από τον ΟΦΗ. Και έτσι απλά φάνηκε ότι αν έμπαινες στο παιχνίδι για να κερδίσεις γιατί απλά είσαι καλύτερη ομάδα και όχι να  «κλέψεις» τη νίκη με κάποια έξυπνη τακτική θα μπορούσε να το είχες κάνει πολύ εύκολα. Ναι ο ΟΦΗ τα έδωσε όλα, έπαιξε πολύ καλά την πίεση ψηλά και είχε πάθος αλλά ως εκεί. Αν εξαιρέσεις 1-2 παίκτες απέχει κατά πολύ σε ποιότητα από το ρόστερ αυτού του ΑΡΗ και αν κάποιος θα έπρεπε να σκεφτεί να «κλέψει» βαθμό ή βαθμούς αυτός θα έπρεπε να είναι ο ΟΦΗ.

ΟΙ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΙΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ

Την μια είναι ο Κουέστα, την άλλη ο Ντένις, την άλλη ο Φαμπιάνο, την άλλη ο Μπράμπετς, την άλλη ο Σάκιτς, την άλλη κάποιος άλλος… Κάποιος θα το κάνει το λάθος όταν κλείνεσαι και αυτό έχει αποδειχθεί πολλάκις με σκληρό τρόπο. Όπως έχει αποδειχθεί ότι ο Καμαρά δεν έχει στο μυαλό του το σουτ αλλά την δημιουργία και παίκτες επιθετικογενείς όπως ο Εντιαγέ, ο Ιτούρμπε και ο Γκαρσία χάνονται όταν η ομάδα δεν παίζει επιθετικά. Και αυτό το κομμάτι αφορά καθαρά τον προπονητή που θα πρέπει να δει επιτέλους τι ρόστερ έχει και να το διαχειριστεί ανάλογα. Όπως και θα πρέπει να δούμε όλοι μας με πιο ψυχρή ματιά τις ελλείψεις που έχει ο ΑΡΗΣ σε πολλές θέσεις ακόμη και αν θεωρητικά υπάρχουν παίκτες. Αν ο Σάκιτς δεν μπορεί να βρει ρυθμό ως αλλαγή του Σούντγκρεν αυτό είναι πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Με λίγα λόγια η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση σχεδόν σε όλες τις θέσεις. Και ο Σίλβα χωράει και ο Φέτφα χωράει και ο Γιαννιώτας χωράει και κάθε καλός παίκτης με διάθεση να παλέψει και να βοηθήσει την ομάδα χωράει.

ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ Ο ΒΑΘΜΟΣ ΤΗΣ ΙΣΟΠΑΛΙΑΣ

Με τα νεύρα μας συνέχισε να παίζει ο ΑΡΗΣ μας όπου και σήμερα πλήρωσε την ατολμία του και την έλλειψη ξεκάθαρου αγωνιστικού προσανατολισμού σε ένα παιχνίδι όπου μπορούσε εύκολα να πάρει τη νίκη. Έστω και έτσι ο βαθμός της ισοπαλίας είναι σημαντικός αλλά αυτή η επιθετική αδράνεια είναι πρόβλημα που πρέπει άμεσα να λυθεί. Με αλλαγή φιλοσοφίας; με μεταγραφική ενίσχυση; Με κάποιο τρόπο πρέπει όμως να λυθεί…

ΥΓ. Σε άλλο γήπεδα με άλλες φανέλες το γκολ του ΟΦΗ θα ακυρωνόταν σαν παθητικό οφσάιντ.

Να «κλέψει» αντί να κερδίσει βαθμό ή βαθμούς προσπάθησε ο ΑΡΗΣ μας στο Καραϊσκάκη και το πλήρωσε με μια ήττα πιο βαριά από όσο δείχνει το τελικό σκορ. Η ομάδα από μόνη της αρκέστηκε σε παθητικό ρόλο σε ένα παιχνίδι όπου ο αντίπαλος δεν έκανε και τίποτα το ιδιαίτερο. Ακόμη και έτσι αν δεν αγωνιζόμασταν στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν με διαιτητές μαριονέτες σαν τον Μανούχο θα μπορούσαμε να είχαμε παρακολουθήσει ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι με τον ΑΡΗ να μην φεύγει με άδεια χέρια από τον Πειραιά.

ΕΠΕΝΔΥΣΕ ΣΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΜΕ ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΡΟΠΟ

Σαν άλυτος γρίφος έμοιαζε το σκεπτικό του αγωνιστικού πλάνου της ομάδος μας σήμερα με κανέναν να μην μπορεί με βεβαιότητα να εξηγήσει το τι ακριβώς ήθελε να πετύχει ο ΑΡΗΣ αγωνιζόμενος με αυτόν τον τρόπο. Κατόπιν μπόλικης σκέψη η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι θέλαμε με παιχνίδι υπομονής θωρακίζοντας την άμυνα να εξαντλήσουμε και να εκνευρίσουμε τον Ολυμπιακό και όταν η κούραση θα ήταν εμφανής στους αντιπάλους να βγούμε μπροστά. Διαφορετικά τίποτα άλλο δεν δικαιολογεί αυτό που είδαμε τακτικά από τον ΑΡΗ σήμερα. Εκτός και αν η πίστη ότι δεν περνάει τίποτα από την άμυνα μας έφθασε σε υπερφυσικά επίπεδα. Και όλα αυτά σε ένα παιχνίδι όπου ο αντίπαλος ήταν εμφανώς  κουρασμένος και δεν έπιασε κάποια σπουδαία απόδοση.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΤΟ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ

Υπάρχουν παιχνίδια όπως με τα Γιάννενα που λες ότι με την εικόνα που είχαν οι παίκτες ο προπονητής δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα. Υπάρχουν όμως παιχνίδια και σαν το σημερινό όπου λες το ανάποδο. Πώς να λειτουργήσουν οι παίκτες ορθολογικά και να βγουν προς την επίθεση όταν η λέξη άμυνα και η προσοχή στα μετόπισθεν ήταν το μοναδικό πλάνο. Πολλά λάθη ακόμη και σε απλές μεταβιβάσεις, τεράστια διστακτικότητα να ανέβει ο οποιοσδήποτε ακόμη και στις 3-4 φάσεις όπου «φώναζαν» αντεπίθεση και ένα άγχος για να κυκλοφορήσει η μπάλα στα μετόπισθεν ώστε να «ξοδέψουμε» χρόνο που οδηγούσε σπασμωδικές αντιδράσεις. Αν αυτή η εικόνα δεν ήταν αποτέλεσμα του αγωνιστικού προσανατολισμού που είχε η ομάδα σήμερα, τότε τι ήταν;

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ Ο ΜΑΝΟΥΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ VAR

Ναι ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν έθελξε με την απόδοση του. Έλα όμως που με μια πενηνταρίσια διαιτησία τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι εντελώς διαφορετικά! 2 καθαρά πέναλτι στο πρώτο ημίχρονο «πνίγηκαν» από τον Μανούχο και το VAR όπως και κάμποσες κίτρινες εις βάρος του Ολυμπιακού. Ενώ το εξόφθαλμο  φάουλ λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή του Ολυμπιακού στο 92’ μπροστά στα μάτια του Μανούχου ξεγύμνωσε την αγωνία του για να λήξει το παιχνίδι. Άλλη μια πετυχημένη αποστολή για τους Έλληνες καμικάζι-διαιτητές.

ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝ…

Η σημερινή εμετική διαιτησία δεν δίνει το παραμικρό άλλοθι στην ομάδα μας για την εικόνα της αλλά δεν παύει να είναι μια πραγματικότητα. Πιο λυπηρό όμως από τις αποφάσεις του Μανούχου είναι αυτό το καταραμένο ΑΝ… τι θα γινόταν άραγε ΑΝ ο ΑΡΗΣ έμπαινε να παίξει το παιχνίδι του, προσπαθούσε να πιέσει λίγο ψηλά τον κουρασμένο αντίπαλο, προωθούσε την μπάλα μπροστά αντί να την γυροφέρνει στα μετόπισθεν και κοιτούσε στα μάτια τον αντίπαλο χωρίς φόβο; Πόσο διαφορετικά χειρότερη δηλαδή θα μπορούσε να ήταν η έκβαση του αγώνα;

ΥΓ. Είπαμε παίζεις στην έδρα του πρωταθλητή δεν είναι και το πιο εύκολο να πας εκεί και να τον κάνεις σουρωτήρι. Δεν γίνεται όμως να τρως το γκολ στο 54’ και να συνεχίζεις να παίζεις παθητικά μέχρι το 80’!

Κάτι από την πετυχημένη περσινή συνταγή θύμισε ο σημερινός ΑΡΗΣ που κατάφερε με ευκολία να φθάσει στη νίκη παρά το εύθραυστο 1-0 . Ο Μπρούνο Γκάμα μαζί με τον Μαντσίνι και τον Μπερτόγλιο ήταν οι πρωταγωνιστές της μαγικής φάσης που έκρινε την αναμέτρηση με τον Πορτογάλο να σπρώχνει την μπάλα στα δίχτυα επιβεβαιώνοντας την ποιότητα που τον χαρακτηρίζει. Άρεσε η ομάδα παρά την αφλογιστία της σε φάσεις που εύκολα θα μπορούσε να πετύχει και άλλο γκολ.

ΜΕ ΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 2 ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΕΣ ΝΙΚΕΣ

Γκάμα – Μπερτόγλιο ήταν οι επιλογές τελικά του Μάντζιο με τον Πορτογάλο όπως σωστά είχαμε προβλέψει να ταιριάζει κουτί στο αποψινό παιχνίδι. Με φτερά στα πόδια μπήκαν οι παίκτες μας στο παιχνίδι με τα πρώτα λεπτά να δείχνουν ότι ο ΑΡΗΣ μπορεί εύκολα να φθάσει στη νίκη. Η ευκαιρία του Μπερτόγλιο στα πρώτα δευτερόλεπτα, η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Καμαρά και του χλιαρό σουτ πάλι του Μπερτόγλιο από πλεονεκτική θέση αυτό έδειχναν. Μέχρι να απειλήσει και ο Αστέρας Τρίπολης με τη σειρά του υπενθυμίζοντας μας ότι θα πρέπει να προσέχουμε και τα μετόπισθεν.

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣ ΚΑΙ 1-0

Ο ΑΡΗΣ πατούσε καλά μέσα στο γήπεδο και αυτό φαινόταν σε όλες τις γραμμές του γηπέδου παρά τον βαθμό δυσκολίας που υπήρχε λόγω του εξαιρετικού Σάνι. Στην επίθεση υπήρχε καλή κυκλοφορία της μπάλας και αυτό επιβεβαιώθηκε στο 41΄όταν ο Γκάμα άλλαξε ωραία παιχνίδι με μια βαθιά μπαλιά στον Μπερτόγλιο στην άλλη πλευρά της μεγάλης περιοχής, πάσαρε ο αργεντινός ωραία στον Μαντσίνι και αυτός με τη σειρά του έστειλε με τακουνάκι την μπάλα στον Γκάμα για να την στείλει έξυπνα προς τα δίχτυα γράφοντας το 1-0. Ένα γκολ για τον Γκάμα που με κάθε ευκαιρία δείχνει ότι ακόμη και στις χαμηλές του πτήσεις είναι ο παίκτης που μπορεί να κάνει την διαφορά.

ΒΡΗΚΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗΣ

Αυτό όμως που έκανε πιο εύκολα τα πράγματα για την ομάδα μας ήταν ο έλεγχος του ρυθμού και η ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης. Δεν είδαμε τα γνωστά νεκρά διαστήματα, δεν είδαμε να χάνεται η συγκέντρωση δεν είδαμε τα γνωστά φθηνά λάθη στην άμυνα. Ναι ο Σάνι δημιουργούσε προβλήματα όποτε έφθανε η μπάλα στα πόδια του αλλά ακόμη και σε αυτό το κομμάτι όσο κυλούσε ο χρόνος η ομάδα βελτιωνόταν, έκλεινε τους διαδρόμους και περιόριζε εύκολα τα ανεβάσματα των αντιπάλων. Η νίκη θα μπορούσε να είχε έρθει πιο εύκολα αν είχαμε περισσότερη αποτελεσματικότητα ή αν η βολίδα από το φάουλ του Ιτούρμπε δεν σταματούσε στο δοκάρι. Η νίκη όμως είναι αυτή που μετράει αν και από αυτό το παιχνίδι θα μπορούσαμε να πούμε ότι είχαμε περισσότερα οφέλη. Ο Γκάμα έδειξε την ποιότητα του, ο Μαντσίνι συνέχισε τις υψηλές του πτήσεις, ο Μπερτόγλιο επέστρεψε σαν να μην πέρασε μια μέρα και ο Σάκιτς με εξαίρεση το λάθος του που σώθηκε από το οφσάιντ θύμισε λίγο από τον Σάκιτς που όταν πρωτοήρθε είχε εντυπωσιάσει. Ο Κάμαρα ίσως να ήταν ο μοναδικός παίκτης που προβλημάτισε μιας και παρά την μαχητικότητα του ούτε σήμερα μπόρεσε τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν να τις κάνει γκολ.

ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΝΙΩΘΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΤΟΥ, ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ -6

Σοβαρός, πειθαρχημένος και με καλή κυκλοφορία της μπάλας βρήκε το πολύτιμο γκολ σε μια φάση που έβγαλε την ποιότητα του. 3^η συνεχόμενη νίκη σε μια εβδομάδα, 3 ακόμη βαθμοί στο «σακούλι» και ο ΑΡΗΣ μας  επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Νιώθουν πλέον την ανάσα μας, τρομοκρατούνται με την σκέψη ότι αυτό το -6 μπορεί να ακυρωθεί. Όπως και να έχει… ο ΑΡΗΣ είναι εδώ αποφασισμένος να τους πονέσει!  Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Κιτρινόμαυρη γιορτή η σημερινή ημέρα. Πήραμε πίσω τις Κυριακές μας που λέει ο λαός!

Αποφασιστικό βήμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου έκανε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα κερδίζοντας τον ΟΦΗ με 3-1! 2 γκολ από την άσπρη βούλα(κατόπιν παρέμβασης του VAR) με Γκάμα και Καμαρά  και μια βολίδα του Ιτούρμπε στο φινάλε της αναμέτρησης ήταν τα χρυσά γκολ! Μνημείο τραγικής ελληνικής διαιτησίας το σημερινό παιχνίδι με τον Διαμαντόπουλο στο VAR να σώζει τα προσχήματα.

ΣΩΣΤΑ ΣΤΗΜΕΝΟΣ ΤΟ ΕΦΕΡΕ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ

Με ανεβασμένη ψυχολογία μετά το σπουδαίο διπλό στην Τούμπα, η ομάδα μας μπήκε προσηλωμένη στο πλάνο της και στον στόχο της νίκης.  Ο ΟΦΗ αρκέστηκε σε παθητικό ρόλο και ο ΑΡΗΣ έψαχνε από νωρίς το γκολ. Το ξεκάθαρο τράβηγμα του Καμαρά μπροστά στα μάτια του Φωτιά που είπε «παίζεται» δόθηκε τελικά πέναλτι χάρη στην παρέμβαση του VAR. Ο Γκάμα ψύχραιμα μόλις στο 15’ έκανε το 1-0.  Το ωραίο σουτ του Γκάνεα και η κεφαλιά του Τζέγκο δεν κατέληξαν σε γκολ αλλά στο 45’ ήρθε η νέα παρέμβαση του VAR μιας και για 2^η φορά αν και μπροστά στα μάτια του δεν είδε ο  Φωτιάς την ξεκάθαρη ανατροπή του Εντιαγέ μέσα στην μεγάλη περιοχή. Ο Καμαρά αυτή την φορά εκτέλεσε το πέναλτι και ένα το 2-0!

Η ΓΝΩΣΤΗ ΚΑΘΙΖΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΓΚΟΛ

Ακριβώς εκεί που θέλαμε είχε φθάσει το παιχνίδι αλλά για κάποιο λόγο στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε όπως και στην Τούμπα μπερδεμένος. Αυτή τη φορά δεν δέχθηκε πίεση και φάσεις και αυτό ίσως τόνιζε ακόμη περισσότερο την έλλειψη καθαρής σκέψης στους παίκτες μας. Σε αυτό το μπλακ άουτ και μετά από μια σειρά από κόντρες ο ΟΦΗ βρήκε την ευκαιρία χωρίς καν να μας πιέσει να μειώσει σε 2-1.  Ψυχρολουσία σε ένα παιχνίδι που ελέγχαμε που όμως φάνηκε να αφύπνισε ελαφρώς τους παίκτες μας. Ο Εντιαγέ που ήταν από τους κορυφαίους σε μια από τις γνωστές επελάσεις του πάσαρε στον Καμαρά που με διαγώνιο σουτ και την βοήθεια του αντιπάλου έστειλε την μπάλα στα δίχτυα αλλά τελικά εκεί στο VAR ανακάλυψαν οφσάιντ. Οφσάιντ από αυτά που η μια γραμμή είναι πάνω στην άλλη και εμείς οι κοινοί θνητοί δεν μπορούμε να διακρίνουμε την παράβαση. Η λύτρωση όμως ήρθε στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης όπου μετά από εκτέλεση κόρνερ η μπάλα κατέληξε στα πόδια του Ιτούρμπε έξω από την μεγάλη περιοχή και αυτός με ένα άπιαστο σουτ έγραψε το τελικό 3-1!

ΠΑΤΑΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΣΤΑΘΗΣ

Το ότι σε ένα παιχνίδι όπου ο αντίπαλος δεν σε πίεσε και δεν δημιούργησε κλασσικές ευκαιρίες κατάφερες να δεχθείς γκολ λέει πολλά. Ναι ο ΑΡΗΣ δεν ήταν κακός σήμερα αλλά δεν ήταν και αυτός που έπρεπε. Του ήρθε το παιχνίδι ακριβώς όπως το ήθελε και όμως δεν το διαχειρίστηκε σωστά. Αν δεν έβαζε την γκολάρα ο Ιτούρμπε στο φινάλε τώρα η συζήτηση θα ήταν αρκετά διαφορετική. Ωστόσο όπως και στην Τούμπα έτσι και σήμερα, οι παίκτες του Άκη Μάντζιου είχαν περισσότερη σκοπιμότητα στο παιχνίδι τους και αυτό φαίνεται να αποδίδει. Παίκτες ακόμη ψάχνονται με ποιο χαρακτηριστικό οι αλλαγές του Μάντζιου όπου αν βγάλεις την σουτάρα του Ιτούρμπε από το κάδρο δεν βοήθησαν καθόλου. Ναι το τελικό αποτέλεσμα μετράει αλλά και η διαρκής βελτίωση σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο πρέπει να είναι αυτοσκοπός.

ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΚΑΙ ΧΤΙΖΕΙ ΞΑΝΑ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ

Σημαντικό προβάδισμα για την πρόκριση πήρε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα χωρίς όμως να επαναπαύεται σε αυτό και να βλέπει με χαλαρότητα τη ρεβάνς. Ρεσιτάλ κακής διαιτησίας από τον Φωτιά και τον βοηθό του με τον σφαγέα του ΟΑΚΑ Διαμαντόπουλο αυτή τη φορά από τη θέση του VAR να διορθώνει κάπως την κατάσταση. Μετά το διπλό στην Τούμπα κα σήμερα φάνηκε ότι πλέον η λέξη «σκοπιμότητα» έχει μπει στο μυαλό των παικτών μας και αυτό ήταν κάτι που έλειπε από την αρχή της χρονιάς. Αν εξαλειφθούν και τα «νεκρά διαστήματα» όπου χάνεται η συγκέντρωση τα πάντα θα κυλήσουν πιο εύκολα.

ΥΓ. Φανταστείτε το σημερινό παιχνίδι χωρίς VAR...

ΥΓ2. 2 ξεκάθαρα πέναλτι μπροστά στα μάτια του διαιτητή και ένα ανάποδο κόρνερ μπροστά στον επόπτη που τελικά αποδείχθηκε καθοριστικό. Κακιά στιγμή, ανικανότητα ή σκοπιμότητα;

ΥΓ3. Μάλλον ο Διαμαντόπουλος με το τρέξιμο αποσυντονίζεται. Από την καρέκλα του VAR βλέπει καλύτερα.