Βαριά ήττα με 4-0 γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας στην Opap Arena σε ένα παιχνίδι όπου δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του αγώνα να κοντράρει την ΑΕΚ. Σε παθητικό ρόλο, χωρίς σκοπό και πλάνο από την αρχή μέχρι το τέλος. Χωρίς διάθεση οι παίκτες, έχασαν όλες τις μονομαχίες και έμοιαζαν να βρίσκονται σε άλλο γήπεδο. Απογοήτευση και μούδιασμα στον κόσμο του ΑΡΗ ενόψει και της ρεβάνς του κυπέλλου.

ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟ

Μας συνηθίζει ο ΑΡΗΣ να μπαίνει χαλαρά στα παιχνίδια αλλά σήμερα ξεπέρασε κάθε όριο.  Η ΑΕΚ πίεζε, έπαιρνε τα μέτρα που της δίναμε,  έψαχνε με κάθε τρόπο να φτιάξει φάση για γκολ και οι παίκτες μας απλά παρακολουθούσαν. Όπως ακριβώς παρακολουθούσαν και το Μουκουντί με κοντινή κεφαλιά να ανοίγει το σκορ στο 17. Η ίδια απάθεια έδωσε την ευκαιρία στη ΑΕΚ λίγο πριν το ημίχρονο σε μια από τις μπούκες της στην περιοχή μας να κερδίσει το πέναλτι με τη βοήθεια του VAR και να πετύχει και ένα δεύτερο γκολ.

Η ΚΑΘΙΣΙΖΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΑΡΕΣΥΡΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

Το πιο λυπηρό στον σημερινό ΑΡΗ ήταν η αδυναμία του να αντιδράσει. Η ΑΕΚ έκανε ότι ήθελε μέσα στο γήπεδο και τίποτα δεν έδειχνε ικανό να αλλάξει την εικόνα της αναμέτρησης. Το κέντρο μας απουσίαζε επιδεικτικά, η ομάδα έμοιαζε κομμένη στα 2 και οι αντίπαλοι μας σκύλιαζαν να το εκμεταλλευτούν.  Γκαρθία, Μόντσου, Σιφουέντες και αλλαγή Νταρίντα. Αυτό το κέντρο έκρυβε την μπάλα και έφτιαχνε το παιχνίδι για όλη την ομάδα. Πλέον με το ζόρι αλλάζουν 2 μπαλιές. Το τελικό 4-0 όσο και αν δεν μας αρέσει είναι ένα «τίμιο» σκορ έτσι όπως παίξαμε.

Η «ΚΟΙΛΙΑ» ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ

Δύσκολα να αποκρυπτογραφηθεί το πλάνο και το όλο σκεπτικό με το οποίο κατέβηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα. Από που να το πιάσεις αυτό το παιχνίδι και τι να πρωτοσχολιάσεις;  Δεν μπορούσαμε να μαρκάρουμε, δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε μπάλα, δεν μπορούσαμε έστω να κάνουμε 1-2 μακρινές μπαλιές να ιδρώσουμε λίγο τον Μορόν και τα εξτρέμ, δεν μπορούσαμε να κερδίσουμε μια μονομαχία. Ακίνδυνος σε μόνιμο παθητικό ρόλο χωρίς να ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο. Είναι οι διαιτητικές σφαγές που έχουν χαλάσει το μυαλό των παικτών; Είναι οι υψηλές προσδοκίες που γεννήθηκαν και ξαφνικά δημιουργήθηκε άγχος; Είναι μια λογική(?) αγωνιστική κοιλιά που όλες οι ομάδες περνάνε; Σίγουρα πάντως δεν είναι ο ΑΡΗΣ που κατάφερε να γεμίσει το Κλ.Βικελίδης με το Βόλο. Δεν είναι ώρα να επιρρίψουμε ευθύνες για αυτή την παρατεταμένη κακή εικόνα. Είναι όμως η στιγμή που ο Μάντζιος θα πρέπει να βρει τον τρόπο για να γυρίσει ο διακόπτης στο μυαλό των παικτών και να επιστρέψει ο ΑΡΗΣ στον δρόμο προς την κορυφή που ο ίδιος χάραξε. Τίποτα δεν έχει χαθεί ακόμη. Αντιθέτως υπάρχει μια σημαντική ευκαιρία ξανά κόντρα στην ΑΕΚ για να μας δείξει αυτή η ομάδα ότι έχει ποδοσφαιρικό εγωισμό και μπορεί να βγάλει αντίδραση. Αντίδραση σαν και αυτή που δεν είδαμε κόντρα στην ΑΕΚ αλλά ούτε και κόντρα στον αδύναμο Βόλο.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Με σβηστές μηχανές μπήκε ο ΑΡΗΣ μέσα στο γήπεδο και έτσι το πήγε μέχρι τέλος. Παίκτες χωρίς τσαγανό, ομάδα χωρίς σκοπό. Η «κοιλιά» σήμερα ξεπέρασε και αυτήν με το Βόλο. Σίγουρα και το «κυνήγι» που τρώμε έχει επηρεάσει ως ένα βαθμό το μυαλό της ομάδας. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να αντιδράσουμε και μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου. Την ξαναέχεις την ΑΕΚ, αυτή τη φορά για το κύπελλο, στο σπίτι σου μπροστά στον κόσμο σου. Εδώ θα φανεί αν βιαστήκαμε να χαμογελάσουμε ή όχι.

Χωρίς τη συγκέντρωση και την ένταση που θα έπρεπε να έχει παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα και το πλήρωσε με το χειρότερο τρόπο γνωρίζοντας την ήττα από τον ΝΠΣ Βόλο. Έδωσε δικαιώματα η ομάδα με την παρουσία της και οι αντίπαλοι μαζί με τον Τσαγκαράκη και τους Varistes άρπαξαν την ευκαιρία. Από φάουλ ξεκινάει το γκολ του Βόλου, «διόρθωσε» το καθαρό χέρι-πέναλτι το VAR, δεν είδε κανείς τους τίποτα στις 2 περιπτώσεις πέναλτι πάνω στον Μορόν. Δικαιολογημένη η απογοήτευση του κόσμου που πείσμωσε μετά τη σφαγή του Αγρινίου και γέμισε το γήπεδο αλλά τόσο το τελικό αποτέλεσμα όσο και η εικόνα δεν ήταν αυτή που περίμενε.

ΝΩΘΡΟΣ ΚΑΙ ΝΕΥΡΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Αδικαιολόγητα νωθρός και νευρικός μπήκε από το ξεκίνημα ο ΑΡΗΣ μας δείχνοντας τεράστια δυσκολία στην επιθετική του ανάπτυξη. Εκεί όπου ήταν αρκετά στατικός και χωρίς δημιουργικότητα εγκλωβίστηκε με ευκολία στο αμυντικό παιχνίδι του διαβασμένου Βόλου. Οι αντίπαλοι είχαν φορτώσει το κέντρο εξουδετερώνοντας τον Μανού και οδηγώντας το παιχνίδι στα εξτρέμ που για ακόμη ένα παιχνίδι ήταν αναποτελεσματικά. Πιο σημαντικό από όλα τα παραπάνω ίσως και να ήταν η έλλειψη μαχητικότητας που έδειξαν οι παίκτες μιας και με ελάχιστες εξαιρέσεις στις περισσότερες διεκδικήσεις έβγαιναν χαμένοι. Το πρόβλημα στο τρανζίσιον μπορεί να φάνηκε ξεκάθαρα στη φάση του γκολ του Βόλου αλλά ίσως να ήταν ακόμη πιο έντονο όταν επιχειρούσαμε να βγούμε μπροστά. Ακόμη και όταν καταφέρναμε να ξανακερδίσουμε την κατοχή κάθε απόπειρα προσπάθειας να βγούμε γρήγορα στην επίθεση τελείωνε άδοξα κυρίως λόγω της δικής μας διστακτικότητας και έλλειψης συγκέντρωσης. Το χειρότερο από όλα είναι ότι όσο κυλούσε ο χρόνος όχι μόνο δεν προσαρμοζόμασταν στις απαιτήσεις του αγώνα αλλά δίναμε το δικαίωμα στον αντίπαλο να κρατάει και να κυκλοφορεί εύκολα την μπάλα χωρίς να νιώθει ιδιαίτερη πίεση.

ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗΣ ΚΑΙ VAR ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥΣ

Όσο κακή και αν ήταν η ομάδα μας σήμερα σε καμία περίπτωση δεν άξιζε την ήττα απέναντι σε αυτόν τον Βόλο που πέρασε 2 φορές το κέντρο για να επιτεθεί. Όταν όμως απέναντι σου έχεις έναν Τσαγκαράκη που τις κάρτες τις είχε μόνο για εσένα, που δεν είδε το φάουλ του Γκαρθία, που είδε(?) το κάτι διαφορετικό στο χέρι-πέναλτι που τον φώναξε το VAR και τη φάση του Μορόν όλοι τους μαζί την προσπέρασαν με ευκολία τότε τα πράγματα γίνονται τόσο δύσκολα που ούτε το βαθμό της ισοπαλίας δεν μπορείς να πάρεις. Όπως και στο Αγρίνιο θα μιλούσαμε για ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι αν ο διαιτητής και οι βοηθοί του στο VAR έκαναν σωστά τη δουλειά τους στις 3-4 φάσεις που οδήγησαν στο τελικό αποτέλεσμα.

ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΑΣΙΜΟΣ ΕΝΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ

Πέρα από την έως τώρα καλή πορεία της ομάδας και τις σημαντικές νίκες κόντρα σε Ολυμπιακό και ποακ το πιο αισιόδοξο στοιχείο για τη συνέχεια είναι ότι αυτή η ομάδα μπορεί να παίξει πολύ καλύτερα. Πέρα από τους παίκτες που ήδη παίρνουν αρκετό χρόνο συμμετοχής που η λογική λέει ότι πέρα από τον αγωνιστικό ρυθμό θα βρίσκονται και μεταξύ τους καλύτερα υπάρχουν και αυτοί που περιμένουν την ευκαιρία στην άκρη του πάγκου για να δείξουν ότι αξίζουν. Αυτή όμως η προοπτική εδώ και μερικά παιχνίδια έχει πάει περίπατο. Την ίδια στιγμή που ανταγωνιστές μας στην κορυφή και οι αντίπαλοι μας βελτιώνονται και μας διαβάζουν καλύτερα, εμείς παραμένουμε στάσιμοι. Ναι δεν γίνεται τα όποια αγωνιστικά προβλήματα να διορθωθούν έτσι απλά με 2-3 προπονήσεις αλλά δεν γίνεται από παιχνίδι σε παιχνίδι τα προβλήματα να παραμένουν αμετακίνητα. Από τις αδράνειες της άμυνας, την αναποτελεσματικότητα των εξτρέμ, τα μπλάκ άουτ στο κέντρο μέχρι το πεταμένο πρώτο ημίχρονο, έχουμε φτιάξει ένα αρνητικό μοτίβο που ζοριζόμαστε να διορθώσουμε. Ναι, υπάρχουν οι παίκτες που με μια κίνηση μπορούν να αλλάξουν τη ροή του αγώνα αλλά αυτό δεν γίνεται να αποτελεί τον τρόπο λειτουργίας μας. Δουλειά του Άκη Μάντζιου και των παικτών του είναι αυτά, να βρουν τι φταίει και να το διορθώσουν. Υπάρχει υλικό, η ομάδα είναι στον σωστό δρόμο αλλά θα πρέπει να συνεχίσει να βαδίζει σε αυτόν.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΟΛΟΥΣ

Σε ένα φυσιολογικό ποδοσφαιρικό περιβάλλον όπου τα παιχνίδια παίζονται 50-50,  για να έρθει η νίκη όταν έχεις απέναντι σου έναν υποδεέστερο(αν και διαβασμένο) αντίπαλο δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση να βγάζεις φωτιές και να τον ισοπεδώσεις για να πάρεις τους 3 βαθμούς. Στον μαγικό κόσμο όμως της ελληνικής σουπερλίγδ όταν είσαι ο ΑΡΗΣ, είσαι υποχρεωμένος να προετοιμάζεσαι ώστε να κερδίσεις και τους διαιτητές. Γιατί αν μπεις χαλαρός, χωρίς την απαραίτητη συγκέντρωση και ένταση θα σε τιμωρήσουν. Θα σε τιμωρήσει ο ΝΠΣ Βόλος τη μια φορά που θα περάσει το κέντρο, θα σε τιμωρήσει ο Τσαγκαράκης, θα σε τιμωρήσει και το VAR. Και επειδή το τι βλέπουν και τι σφυρίζουν οι άλλοι εμείς δεν μπορούμε να το διορθώσουμε, οφείλουμε να γίνουμε καλύτεροι και να παρουσιαστούμε στη συνέχεια πιο δυνατοί. Μόνο έτσι θα γίνει η δουλειά… Δεν θέλει απογοήτευση. Επιμονή και πείσμα θέλει από όλους μας. Ο κόσμος το έδειξε σήμερα, θα πρέπει να το δείξει και η ομάδα στη συνέχεια.  

ΥΓ. Για πες μας ρε Λαουάν που ήσουν και στο γήπεδο… στην φάση του Γκαρθία πριν το 0-1 και στη φάση του 77’ πάνω στο Μορόν υπάρχει «touch» ή όχι;

ΥΓ2. Και άλλοι κλεμμένοι βαθμοί στο σακούλι της ντροπής.

Από τον Σιδηρόπουλο και την «καρατιά» του Μπρινιόλι, στους Τσιμεντερίδη και Ζαμπαλά που είδαν φάουλ του Σιφουέντες ακυρώνοντας το υπέροχο γκολ του Μανού και στη συνέχεια δεν είδαν τίποτα στη φάση του τραυματισμού του Χουάνκαρ αναγκάζοντας μας να παίξουμε με 9 παίκτες και να δεχθούμε και το 2^ο γκολ. Το περιμέναμε με το που ορίστηκε ο Τσιμεντερίδης και δυστυχώς οι φόβοι μας επιβεβαιώθηκαν με τον χειρότερο τρόπο.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ

Και αν θα πρέπει να ασχοληθούμε και με το αγωνιστικό τότε ναι θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι αναγκαστικές αλλαγές στην άμυνα και η απουσία του Κουέστα στοίχισαν στην ομάδα. Φαινόταν ότι δεν υπήρχε εμπιστοσύνη στα μετόπισθεν και αυτό επηρέασε συνολικά την αγωνιστική μας συμπεριφορά και οδήγησε σε ένα άνευρο πρώτο ημίχρονο και ένα φθηνό γκολ από αδράνεια της άμυνα μας. Στην επανάληψη όμως είδαμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ που έψαξε το γκολ και κατάφερε μάλιστα να βρει 2 και να ανατρέψει εντελώς την εις βάρος του κατάσταση χάρη στην ποιότητα του Μανού Γκαρθία. Το ότι ακυρώθηκε το προβάδισμα του ΑΡΗ και αναγκάστηκε η ομάδα μας να παίξει με 9 παίκτες στη φάση που δέχθηκε το 2^ο γκολ ήταν μια ιδιαίτερη συνθήκη που διαμορφώθηκε από τον διαιτητή και το VAR. Ας κρατήσει η ομάδα ότι στο επόμενο θα πρέπει να παίξει πολύ καλύτερα ώστε να μην δώσει σε κανέναν την ευκαιρία να μας κλέψει τους βαθμούς όπως έγινε σήμερα. Δεν είναι εύκολο, αλλά αυτό θα πρέπει να γίνει.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΚΑΙ VAR

Σε παιχνίδια σαν το σημερινό το να μένεις στα κακώς κείμενα της ομάδας σου μόνο σε λάθος μονοπάτια θα οδηγηθείς. Ο ΑΡΗΣ μπήκε αισθητά βελτιωμένος στο Β ημίχρονο, ο Μανού πέτυχε 2 πανέμορφα γκολ και η ομάδα ήταν μπροστά με 1-2 στο 64΄. Αυτός ήταν ο αγώνας που παρακολουθήσαμε μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο. Το παιχνίδι που ακολούθησε ήταν αυτό που αποφάσισαν με το ζόρι να δούμε ο Τσιμεντερίδης με τον Ζαμπαλά. Αν νομίζουν όμως ότι έτσι εύκολα θα ξεμπερδέψουν με τον ΑΡΗ στο τέλος θα εκπλαγούν. Δεν μασάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου.

ΥΓ. Και 10 γκολ αν έβαζε ο Παναιτωλικός, αν ήταν οφσάιντ θα έπρεπε να ακυρωθούν! Τι όχι;

ΥΓ2. «Μήνυμα στήριξης» από Τσιμεντερίδη και Ζαμπαλά στον Σιδηρόπουλο… για να μην νιώθει μόνος.

Δεν παρεκκλίνει ούτε σπιθαμή ο ΑΡΗΣ μας από την πορεία που έχει χαράξει και σκοράροντας 3 φορές κατάφερε να ξεπεράσει και το εμπόδιο του μαχητικού Λεβαδειακού. Ένα αποτέλεσμα που μας διατηρεί στην κορυφή και μας επιτρέπει να ονειρευόμαστε! Σουλεϊμάνοφ, Μόντσου και Μορόν τα 3 γκολ, ισοφάρισε προσωρινά ο πολύ καλός Ζίνι που ταλαιπώρησε αρκετά την άμυνα μας. Βροντερό παρών από τον κόσμο που από παιχνίδι σε παιχνίδι αγκαλιάζει ολοένα και περισσότερο τη φετινή προσπάθεια.

ΜΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Η διαχείριση δυνάμεων ήταν το πρώτο ζητούμενο για τον Μάντζιο σε αυτή την τριάδα αγώνων και αυτό ακριβώς έκανε με 6 αλλαγές σε σχέση με την ενδεκάδα που αγωνίσθηκε απέναντι την ΑΕΚ, με το δίδυμο των στόπερ Φαμπιάνο-Βέλεθ να αγωνίζεται για πρώτη φορά μαζί. Πιο ορεξάτος φάνηκε να μπαίνει στο παιχνίδι ο Λεβαδειακός, με τον ΑΡΗ μας όμως να παρουσιάζεται συγκεντρωμένος από τη σέντρα. 9’ παιχνιδιού και ο Μάγιο με μια πολύ καλή σέντρα στο πρώτο δοκάρι έδωσε την ευκαιρία στον Σουλεϊμάνοφ με ωραία κεφαλιά να ανοίξει από νωρίς το σκορ! Το γρήγορο προβάδισμα οδήγησε τον Λεβαδειακό από νωρίς να βγει μπροστά και να ψάξει την ισοφάριση. Τα ανεβάσματα των αντιπάλων μας προσπάθησε να εκμεταλλευτεί ο Μανού Γκαρθία που έβγαλε σε περίοπτη θέση τον Σιφουέντες για να κάνει το 2-0 χωρίς όμως να καταφέρει να τελειώσει την φάση. Και όταν δεν εκμεταλλεύεσαι τις ευκαιρίες σου ακολουθεί συνήθως η τιμωρία… με τον Ζίνι αυτή τη φορά στην κατάλληλη θέση για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα από την παράλληλη σέντρα του Τσάπρα.

Η ΒΟΛΙΔΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΣΟΥ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ

Μόλις 4’ πέρασαν από το γκολ της ισοφάρισης και ο Μόντσου μετά από ένα «καυγαδάκι» με τον Σουλεϊμάνοφ για το ποιος θα εκτελέσει το φάουλ έδειξε γιατί είχε πεισμώσει να το σουτάρει ο ίδιος. Με ένα άπιαστο σουτ έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα και έδωσε ξανά το προβάδισμα στην ομάδα μας. Μάλιστα τα πειράγματα μεταξύ Σουλεϊμάνοφ και Μόντσου μετά το γκολ έδειξαν και το ωραίο κλίμα που υπάρχει μεταξύ των παικτών μας.

ΕΨΑΞΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΒΡΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ 11 ΒΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΡΟΝ

Παρά το 3-1 ο Λεβαδειακός συνέχισε να ανεβαίνει ψηλά και να ψάχνει το γκολ χωρίς όμως να δημιουργεί ουσιαστικές φάσεις. Αντιθέτως η ομάδα που είχε οπισθοχωρήσει με το που έπαιρνε την μπάλα ξεκινούσε άμεσα την αντεπίθεση με τις περισσότερες φορές παρά τις καλές προϋποθέσεις η τελευταία πάσα ήταν πάντα λάθος. Τελικά μια από τις κούρσες του αρκετά καλού σήμερα Σίστο κατέληξε σε πάσα προς τον Μόντσου στο ύψος του πέναλτι με τον αμυντικό του Λεβαδειακού να τον κατεδαφίζει προτού προλάβει να σουτάρει. Ο Τζήλος έδειξε την παράβαση και ο Μορόν με ψυχραιμία έγραψε στο 63’ το τελικό 3-1! Λίγο έλειψε να πετύχουμε και 4^ο γκολ αλλά οι ευκαιρίες των Σίστο και Μορόν δεν είχαν ευτυχή κατάληξη και το γκολ του Νταρίντα ξεκίνησε από χέρι του Σίστο.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΣΟ ΚΑΛΟΣ ΕΠΡΕΠΕ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΣΟΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν ήταν πολύ καλή η εμφάνιση του Λεβαδειακού που μας έδινε την αίσθηση ότι δεν ήμασταν όσο καλοί έπρεπε ή όντως και σήμερα παίξαμε μια ταχύτητα κάτω από τα στάνταρ μας. Αν όμως δεν μείνουμε στο όνομα και την βαθμολογική θέση του αντιπάλου τότε μάλλον θα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με την εικόνα της ομάδας μας. Η άμυνα παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε στο μαρκάρισμα του Ζίνι κατάφερε να βρει λύσεις, καλύπτοντας μάλιστα και τους τραυματισμούς των 2 στόπερ που ξεκίνησαν στο αρχικό σχήμα. Και στην επίθεση παρά τις πολλές λάθος πάσες και άσχημα τελειώματα καταφέραμε να βρούμε 3 γκολ και να δημιουργήσουμε τουλάχιστον άλλες 3 κλασσικές ευκαιρίες. Και όταν χωρίς άγχος καταφέρνεις να παίρνεις αυτό που θέλεις με τη συμβολή παικτών που περιμένεις να ανεβάσουν την απόδοση τους όπως οι Σουλεϊμάνοφ, Μάγιο, Σίστο και Μόντσου,  τότε το πρόσημο είναι με βεβαιότητα θετικό. Ο Άκης Μάντζιος τόσο στο κοουτσάρισμα του όσο και στις δηλώσεις του μοιάζει πέρα από προσγειωμένος και απόλυτα σίγουρος για τις επιλογές του και τον τρόπο που διαχειρίζεται το ρόστερ. Η ομάδα όχι μόνο παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει αλλά σιγά σιγά «φορμάρει» ολοένα και περισσότερους παίκτες. Και σε αυτή τη χρονιά όπως εξελίσσεται θα τους χρειαστείς όλους!

ΕΜΠΝΕΕΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΑΓΕΥΕΙ

Όταν σε παιχνίδια σαν το σημερινό όπου φεύγεις με την απορία αν ήμασταν καλοί ή όχι κόντρα στον αξιόμαχο Λεβαδειακό, έχεις πετύχει 3 γκολ, έχεις δημιουργήσει κάμποσες ευκαιρίες, δεν έχεις πτοηθεί από τους τραυματισμούς των 2 βασικών σου στόπερ και έχεις πάρει ένα ακόμη τρίποντο χωρίς άγχος τα λόγια είναι περιττά. Ο Μάντζιος και οι παίκτες του έχουν χτίσει αυτοπεποίθηση και ακόμη και όταν δεν κάνουν τα μαγικά τους, παίρνουν αυτό που θέλουν! Το γεμάτο Κλ.Βικελίδης και η χαρά του κόσμου που ξεχειλίζει είναι ένα ακόμη επίτευγμα αυτής της ομάδας που απολαμβάνει την μοναξιά της κορυφής για ακόμη μια αγωνιστική. ΕΤΣΙ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Δεν απέφυγε την ήττα ο ΑΡΗΣ μας στην Opap Arena κόντρα στην ΑΕΚ και πλέον καλείται στη ρεβάνς στο κατάμεστο όπως αναμένεται Κλ.Βικελίδης να ανατρέψει το εις βάρος του 1-0. Τη σφραγίδα του στο παιχνίδι έβαλε ο Σιδηρόπουλος με την απίστευτη άρνηση του να δώσει την κόκκινη κάρτα στην εγκληματική ενέργεια του Μπρινιόλι αδιαφορώντας μάλιστα και για τις συστάσεις του VAR που τον προέτρεψε να ξαναδεί την φάση πιο καλά. Η εικόνα δεν τον συγκίνησε αφού αίμα δεν είχε χυθεί… και ο αποφασισμένος Σιδηρόπουλος πρόσθεσε στην ελληνική διαιτησία άλλη μια μνημειώδη απόφαση που θα θυμόμαστε για καιρό.

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ

Λίγο η κούραση, λίγο οι 5 αλλαγές στο αρχικό σχήμα , λίγο και το ότι το Χ μας βόλευε και ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε αρκετά διστακτικός στο πρώτο ημίχρονο. Η ΑΕΚ είχε την υπεροχή και έψαχνε το γκολ χωρίς να μας αγχώνει ιδιαίτερα αλλά και χωρίς να νιώθει κάποια απειλή. Η χαμηλή ένταση στην πίεση όταν δεν είχαμε την μπάλα και η αργή σκέψη όποτε είχαμε την κατοχή μας οδήγησε σε έναν παθητικό ρόλο.

Ο ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ

«Εμπιστοσύνη στους Έλληνες διαιτητές» είναι το σλόγκαν αλλά αποφάσεις σαν αυτές του Σιδηρόπουλου μόνο δεν βοηθάνε προς αυτή την κατεύθυνση. Σίγουρα όμως βοηθάνε ομάδες σαν την ΑΕΚ να πάρουν αυτό που θέλουν με οποιοδήποτε τρόπο! Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί ο μη καταλογισμός της κόκκινης κάρτας στην καρατιά του Μπρινιόλι πάνω στον Σουλεϊμάνoφ στο 34’ από τον Σιδηρόπουλο. Τι και αν ο Φωτιάς από το VAR αδυνατούσε να κλείσει τα μάτια σε αυτό που είδε όλη η Ελλάδα; o Σιδηρόπουλος επιβεβαίωσε το πόσο «σπουδαίος» διαιτητής είναι, ακύρωσε το VAR και μαζί και την νοημοσύνη μας. Μια ξεκάθαρη φάση όπου θα άλλαζε σε μεγάλο βαθμό τις ισορροπίες της αναμέτρησης με το σκορ εκείνη την στιγμή να είναι στο 0-0.  Στις καθυστερήσεις με τη βοήθεια της τύχης μετά από εκτέλεση κόρνερ δόθηκε η ευκαιρία στον Μαρσιάλ από κοντά να κάνει το 1-0.

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ …ΑΓΓΙΞΕ ΤΗΝ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗ

Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ αναγκαστικά έπρεπε να ανεβάσει την πίεση του και αυτό ακριβώς έκανε. Η ομάδα ανέβηκε πιο ψηλά διεκδικώντας περισσότερες κατοχές σε σχέση με τα πρώτα 45’. Όσο όμως και αν προσπαθούσε στο τέλος πάντα κάτι έλειπε για να φτιάξουμε ουσιαστικές ευκαιρίες.  Ακόμη όμως και με αυτή την προβληματική εικόνα Ντιαντί και Κουάισον θα μπορούσαν τόσο στο 80’ όσο και στην τελευταία φάση του αγώνα να βρουν το γκολ της ισοφάρισης.

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ

Με 3 παιχνίδια μέσα σε 1 εβδομάδα ο δρόμος της διαχείρισης δυνάμεων μοιάζει με μονόδρομο για κάθε ομάδα. Έτσι και ο Μάντζιος σήμερα προσπάθησε να διαχειριστεί την κούραση αλλά και τον αγωνιστικό ρυθμό κάποιων βασικών παικτών. Όλο αυτό δεν μας βγήκε μιας και το κενό του Μορόν στην επίθεση και του Σιφουέντες στο κέντρο δεν μπόρεσε να καλυφθεί επαρκώς. Αλλά και αυτοί που ξεκίνησαν και είχαν αγωνισθεί και την Κυριακή έμοιαζαν μια ταχύτητα κάτω στις κινήσεις τους και στην σκέψη τους. Όλα αυτά δείχνουν ότι μπορεί ο ΑΡΗΣ να έχει βαθύ ρόστερ σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια αλλά τη δεδομένη χρονική στιγμή συγκεκριμένα κενά δεν μπορούν να καλυφθούν. Κατά τα άλλα θα πρέπει και ο Μάντζιος να ξεκαθαρίσει τις σκέψεις του για αυτά τα παιχνίδια όπου πέρα από τη νίκη βολεύεσαι και με το Χ. Γιατί κινδυνεύεις όπως σήμερα να φύγεις με άδεια χέρια.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ

Δεν έθελξε η ομάδα με την απόδοση της αν και θα μπορούσε έστω και στο φινάλε του αγώνα να ισοφαρίσει. Ενός αγώνα με αλλοιωμένες από τον Σιδηρόπουλο συνθήκες που αγνόησε τις τάπες στο πρόσωπο του Σουλεϊμάνoφ αλλά και τις «συστάσεις» του VAR για να δώσει την πεντακάθαρη κόκκινη κάρτα. Και έτσι όπως το κανόνισε ο Σιδηρόπουλος με μειονέκτημα θα πάμε στη ρεβάνς αλλά…  αυτό το 1-0 μέσα στο Κλ.Βικελίδης δεν φοβίζει κανέναν.

ΥΓ. Εμπιστοσύνη στους Έλληνες διαιτητές και μάλιστα χωρίς VAR! Άκου εκεί να διορθώνουν από το VAR τον Σιδηρόπουλο …ντροπή!

ΥΓ2. Εντωμεταξύ οι καλομαθημένοι οπαδοί της ΑΕΚ μάλλον πίστευαν ότι το VAR φώναξε τον διαιτητή για να ακυρώσει την κίτρινη κάρτα! Έτσι είναι αν συνηθίζεις στην εύνοια, κάπου το όριο της υποκρισίας και της ντροπής χάνεται.

Με τον Λορέν Μορόν να ξεδιπλώνει τις αρετές του στο γήπεδο και να σκοράρει για άλλο ένα παιχνίδι ο ΑΡΗΣ πήρε τον βαθμό της ισοπαλίας στο ΟΑΚΑ. Απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που είχε στοχεύσει το συγκεκριμένο παιχνίδι αλλά στην πράξη δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο. Όπως και ο ΑΡΗΣ μας που όμως εξαρχής έπαιζε για 2 αποτελέσματα και κατάφερε χωρίς να εντυπωσιάσει τελικά να πάρει το Χ.

Η ΦΛΥΑΡΗ ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ ΚΑΙ Ο ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ ΑΡΗΣ

Έναν παθιασμένο Παναθηναϊκό που σε υψηλή ένταση θα διεκδικήσει τη νίκη-ανάσα κόντρα στην ομάδα μας περιμέναμε αλλά στην πράξη είδαμε μια ομάδα με ψυχραιμία, υπομονή και ιδιαίτερη προσοχή να προσπαθεί να γίνει απειλητική. Ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος που οι παίκτες του Άκη Μάντζιου δεν άσκησαν υψηλή πίεση και περίμεναν υπομονετικά το λάθος του αντιπάλου για να χτυπήσουν στην αντεπίθεση. Το τέμπο όμως που είχαν δώσει οι γηπεδούχοι και η δική μας διστακτικότητα διαμόρφωσαν ένα κάκιστο πρώτο ημίχρονο όπου καμία ομάδα δεν έδειχνε ικανή να σκοράρει. Κόντρα όμως σε αυτή την εικόνα ο Τετέ βρέθηκε συγκυριακά σε θέση βολής και έκανε το 1-0. Σημαντικό προβάδισμα κόντρα στη ροή του αγώνα μιας και το 0-0 θα ήταν και το πιο δίκαιο αποτέλεσμα για τα πρώτα 45’.

ΤΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΥ ΚΑΙ Ο ΛΟΡΕΝ ΜΟΡΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙ

Το ξεκίνημα του Β ημιχρόνου δεν καλό και ήταν φανερό ότι ο ΑΡΗΣ θα έπρεπε να αλλάξει αρκετά στοιχεία στον τρόπο που αγωνιζόταν ώστε να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Η είσοδος του Σαβέριο και του Χουάνκαρ στη θέση του Σίστο και του Φρίντεκ άλλαξαν την εικόνα μας. Ξαφνικά ο ΑΡΗΣ έγινε πιο δραστήριος, είχε καλύτερες επιλογές και γινόταν ολοένα και πιο επικίνδυνος θυσιάζοντας κατά κάποιο τρόπο την συγκέντρωση του στην άμυνα και δίνοντας την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να φθάσει κοντά και σε ένα δεύτερο γκολ. Με το σκορ στο 1-0 δεν υπήρχαν δεύτερες σκέψεις για το αν έπρεπε να βγούμε ή όχι στην επίθεση. Η ομάδα πήρε τα ρίσκα της, χτύπησε κυρίως από την αριστερή πλευρά και βρήκε το γκολ της ισοφάρισης από τον Λορέν Μορόν στο 72’! Ο Σιφουέντες πήρε την μπάλα στο κέντρο, έβγαλε ωραία στον Σαβέριο που έστρωσε την μπάλα στον Μορόν για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα με ένα ωραίο σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής. Στα λεπτά μέχρι τη λήξη ο Παναθηναϊκός έφθασε κοντά στο γκολ αλλά ο Κουέστα και ο Φαμπιάνο καθάρισαν τις επικίνδυνες φάσεις και κράτησαν το 1-1 μέχρι το τέλος.

ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΕ

Ότι και αν ειπώθηκε πριν ή και μετά τον αγώνα η εικόνα της ομάδας από την πρώτη σέντρα έδειχνε ότι το μυαλό της ήταν στο να μην χάσει. Κάτι που όπως φάνηκε επηρέασε όλη την λειτουργία της ομάδας και ιδιαίτερα τους παίκτες του κέντρου που σε αντίθεση με προηγούμενα παιχνίδια απέφευγαν να προωθούν το παιχνίδι μπροστά. Ίσως και η προσέγγιση του Παναθηναϊκού που ήταν ιδιαίτερα υπομονετικός και προσεκτικός στο παιχνίδι του να μας αιφνιδίασε. Το «ρεπορτάζ» από την Αθήνα έλεγε ότι ο Παναθηναϊκός θα τα έδινε όλα για όλα οπότε μάλλον και ο Μάντζιος περίμενε περισσότερη πίεση και πιο πολλά ανεβάσματα από τους αντιπάλους μας, κάτι που ίσως να μας έδινε την ευκαιρία μέσω του καλού μας τρανζίσιον να χτυπήσουμε.  Όταν αυτό όμως δεν βγήκε στην πράξη ο Μάντζιος προχώρησε γρήγορα σε διορθωτικές κινήσεις και οι αλλαγές του ήταν αυτές που έσωσαν την παρτίδα και πήραμε το Χ. Σήμερα φάνηκε πιο έντονα από κάθε άλλο παιχνίδι πόσο σημαντικό είναι να έχεις γεμάτο ρόστερ. Χουάνκαρ, Σαβέριο, Φαμπιάνο και Νταρίντα ερχόμενοι από τον πάγκο έδωσαν στοιχεία που έλειπαν. Ενώ και ο Βέλεθ που αρχικά κάλυψε το κενό του Φαμπιάνο ήταν πολύ καλός. Πέρα από τον κορυφαίο της αναμέτρησης τον Μορόν και ο Κουέστα είχε καθοριστικές αποκρούσεις που κράτησαν το σκορ στο 1-1. Και όλα αυτά χωρίς να πιάσουμε υψηλή απόδοση κόντρα σε έναν αντίπαλο που καιγόταν για τη νίκη.

ΔΕΝ ΕΧΑΣΕ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Μέτριος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ σήμερα στο ΟΑΚΑ, βρέθηκε πίσω στο σκορ από μια συγκυριακή φάση αλλά στο Β ημίχρονο έδειξε αντανακλαστικά. Κυνήγησε την ισοφάριση και την βρήκε χάρη στην ποιότητα του Μορόν! Μπορούσε να κάνει περισσότερα πράγματα στο γήπεδο η ομάδα αλλά αυτό το Χ κόντρα σε έναν εκ των ανταγωνιστών σου είναι σημαντικό. Παραμένει στην κορυφή η ομάδα που ακόμη και στις χαμηλές πτήσεις της, δείχνει ικανή να παίρνει αποτέλεσμα και αυτό έχει την αξία του.

Άργησε ο ΑΡΗΣ να εξαργυρώσει την κυριαρχία του μέσα στο γήπεδο απέναντι στην μαχητική Καλλιθέα αλλά τελικά ο Γιάκουμπ Μπράμπετς ήταν αυτός που έκοψε το «γόρδιο δεσμό» και με μια υπέροχη κεφαλιά να βάλει τις βάσεις της νίκης. Μπορεί η νίκη να ήρθε πιο δύσκολα από ότι δείχνει αυτό το τελικό 2-0 αλλά η ομάδα έδειξε χαρακτήρα, δεν πανικοβλήθηκε που δεν την έβγαινε το παιχνίδι και με υπομονή βρήκε τα γκολ που ήθελε και πήρε τους 3 βαθμούς.  Και αυτό άρεσε στον κόσμο που φαίνεται πλέον να αγκαλιάζει δυνατά την φετινή προσπάθεια του Άκη Μάντζιου και των παικτών του!

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟ «ΚΛΕΙΔΩΣΕΙ» ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΥ ΒΓΗΚΕ

Αφηνιασμένος μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι με τους Μορόν, Ντιαντί και Γκαρθία να θέλουν από νωρίς να βάλουν την ομάδα μπροστά. Ο Μπερναμπέ όμως είχε καλά αντανακλαστικά και κράτησε την εστία του ανέπαφη. Μεγαλύτερο όμως πρόβλημα για την ομάδα μας ήταν ο τρόπος που σφύριζε ο Τσαγκαράκης μιας και επέτρεπε τα συνεχόμενα τραβήγματα και σπρωξίματα των αμυντικών της Καλλιθέας που έμοιαζαν ανήμποροι να σταματήσουν τους παίκτες μας. Στην φάση του  Ντιαντί που ανατρέπεται καθώς κινείται με απίστευτη ταχύτητα προς την αντίπαλη εστία ο Τσαγκαράκης έπνιξε την απευθείας κόκκινη, στο 35’ όμως δεν μπόρεσε να κλείσει τα μάτια στο καθαρό πάτημα πάνω στον Μορόν και ο Πασαλίδης είδε 2^η κίτρινη και αποχώρησε από το παιχνίδι.

ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ ΚΑΙ Η ΛΥΤΡΩΤΙΚΗ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥ ΜΠΡΑΜΠΕΤΣ

Ο ΑΡΗΣ ήταν πολύ καλύτερος απέναντι στην Καλλιθέα των 10 παικτών όμως όσο το σκορ ήταν στο 0-0 κανείς δεν μπορούσε να νιώθει ήσυχος. Οι αντίπαλοι μας είχαν ταμπουρωθεί στην άμυνα, οι κόντρες πάντα μας πήγαιναν ανάποδα και η ομάδα ώρες ώρες έδειχνε στατική και χωρίς λύσεις. Τα στημένα ήταν μια διέξοδος και μετά από κάμποσα κόρνερ που σπαταλήθηκαν με ευκολία ήρθε ο Μπράμπετς με μια ωραία κεφαλιά να στείλει την μπάλα στα δίχτυα και να κάνει το 1-0.

ΔΕΝ ΧΑΛΑΡΩΣΕ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΚΑΙ 2^Ο ΓΚΟΛ

Η Καλλιθέα αν και με 10 παίκτες έγινε πιο δραστήρια, προσπάθησε να κερδίσει μέτρα αλλά μόλις μια φορά κατάφερε να γίνει απειλητική. Είχαμε τον έλεγχο, ψάχναμε το δεύτερο γκολ και το βρήκαμε όταν ο Μορόν έκλεψε την μπάλα , έβγαλε την ασίστ στον Μανού και ο Ισπανός με αριστοτεχνικό ψύχραιμο τελείωμα έγραψε το τελικό 2-0!

ΠΕΙΘΕΙ ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Δεν μάγεψε ο ΑΡΗΣ σήμερα με την απόδοση του παρά το ότι είχε τον  απόλυτο έλεγχο του αγώνα και από το 35’ έπαιζε με παίκτη παραπάνω. Βάσει της εικόνας των 2 ομάδων η νίκη έπρεπε να έρθει πολύ πιο εύκολα. Η σοβαρότητα όμως και η υπομονή που έβγαλαν στο παιχνίδι οι παίκτες του Μάντζιου είναι ένα σημείο αναφοράς όχι μόνο για σήμερα αλλά και για τη συνέχεια. Όταν ακόμη και σε ένα παιχνίδι όπου δεν σου βγαίνουν οι φάσεις εσύ αντιδράς με ψυχραιμία και παίρνεις τελικά αυτό που θέλεις τότε η νίκη αποκτά ξεχωριστή σήμερα. Και αυτό ακριβώς έκανε ο ΑΡΗΣ σήμερα βγάζοντας χαρακτήρα και πείθοντας τους πάντες ενόψει της συνέχειας. Το σύνολο του Μάντζιου έχει κερδίσει τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη όλων μας. Και αυτό φαίνεται από την βαθμολογία αλλά και από την προσέλευση του κόσμου στο γήπεδο.

4^η ΣΕΡΙ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ

4^η σερί νίκη για τον ΑΡΗ μας που δείχνει παιχνίδι με παιχνίδι να πιστεύει ολοένα και περισσότερο στις δυνατότητες του και να παίρνει αυτό που θέλει ακόμη και σε παιχνίδια σαν τον σημερινό όπου η ανωτερότητα του άργησε να αποτυπωθεί στο σκορ. Είχε όμως υπομονή, είχε πλάνο και τελικά πήρε το τρίποντο και κάθισε στην πρώτη θέση της βαθμολογίας. Όχι συγκυριακά, όχι χάρη σε κάποιες εμφανίσεις πυροτεχνήματα αλλά μέσα από μια σταθερά ανοδική πορεία. Και έτσι ακριβώς θα πρέπει να συνεχίσουμε. Βήμα βήμα, παιχνίδι με το παιχνίδι, από νίκη σε νίκη! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Με 2 όμορφα γκολ στο πρώτο ημίχρονο  ο Λορέν Μορόν σφράγισε την ανωτερότητα του ΑΡΗ μας και μαζί άλλους 3 βαθμούς! Οι «παιδικές ασθένειες» κόντρα στην Λαμία δεν έκαναν την εμφάνιση τους αυτήν την φορά και ο ΑΡΗΣ παίζοντας με απόλυτη συγκέντρωση από το πρώτο σφύριγμα έκανε το αυτονόητο. Ενθουσιασμός για την εμφάνιση, τους 3 βαθμούς αλλά και την προοπτική που φαίνεται να έχει η φετινή ομάδα με την ποιότητα που διαθέτει.

ΗΘΕΛΕ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΗΚΕ

180΄΄ περίπου έπρεπε να περάσουν, ένα πολύ ωραίο χτύπημα φάουλ από τον Μόντσου και μια υπέροχη γυριστή κεφαλιά του Μορόν για να πάρουμε κεφάλι στο σκορ και να διώξουμε το άγχος. Ο ΑΡΗΣ πατούσε καλά από το ξεκίνημα και το επιβεβαίωσε με την πρώτη ευκαιρία!

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΣ, ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ ΚΑΙ ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΜΕ ΤΟ 2^Ο ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΜΟΡΟΝ

Το γρήγορο γκολ έδωσε περισσότερη αυτοπεποίθηση στην ομάδα για να πετύχει ακόμη πιο εύκολα αυτό που εξαρχής είχε στο μυαλό της. Είχε την μπάλα διαρκώς στην κατοχή της, όποτε την έχανε την ανακτούσε με συνοπτικές διαδικασίες και έψαχνε με υπομονή το 2^ο γκολ. Η Λαμία είχε καταστεί ακίνδυνη και έδειχνε περισσότερο να έχει στο μυαλό της να μην φάει 2^ο γκολ παρά να ισοφαρίσει. Η καλή κυκλοφορία της μπάλας στο χώρο του κέντρου καρποφόρησε στο 42΄με τον Σιφουέντες σε μια αντεπίθεση έδωσε στον Μορόν έξω από την περιοχή και ο Ισπανός με ένα ευθύβολο συρτό σουτ έγραψε το 2-0.  Στο Β ημίχρονο μπορεί η ομάδα να μην σκόραρε και να ήταν ελαφρώς πιο φλύαρη αλλά διαχειρίστηκε με μεγάλη ευκολία το παιχνίδι ενώ είχε και κάποιες καλές στιγμές.

ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ

 4^η συνεχόμενη νίκη, με τους 3 βαθμούς να είναι η ουσία αλλά η εμφάνιση να είναι αυτή που μας φτιάχνει. Σήμερα ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι έχει αποκτήσει σταθερές στο παιχνίδι του . Έβαλε από τα αποδυτήρια το γκολ που ήθελε, κράτησε την μπάλα, πίεσε σωστά, έψαξε και βρήκε το δεύτερο γκολ χωρίς να κουραστεί και χωρίς να αγχωθεί ούτε για μια στιγμή.  Το κέντρο με την 3αδα Σιφουέντες-Μόντσου-Γκαρθία ώρες ώρες την έκρυβε την μπάλα, ο Μορόν έδειξε για τα καλά ότι έχει επανέλθει στις περσινές εκπληκτικές του ρυθμίσεις και σκοράρει με κάθε τρόπο και ο Νταρίντα δείχνει άνετος στο ρόλο του ως αλλαγή παρασέρνοντας και τους υπόλοιπους.  Ο Μάντζιος έχει βρει το σχήμα, έχει βρει τις αλλαγές και χωρίς κάποια πίεση σταδιακά προσπαθεί να μπολιάσει και άλλους παίκτες όπως τον Χουάνκαρ αλλά και τον Κουάισον που πήρε τα πρώτα λεπτά συμμετοχής του.  Πλέον η σκέψη του κόουτς(αλλά και όλων μας) είναι στο που μπορεί να φθάσει αυτή η ομάδα εφόσον είναι υγιής και της επιτρέψουν να παίξει το ποδόσφαιρο που μπορεί.

ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΚΥΛΟΥΝ ΑΡΜΟΝΙΚΑ

Σε απόλυτη αρμονία δείχνει να κινείται η ομάδα που από παιχνίδι σε παιχνίδι να σε πείθει ολοένα και περισσότερο ότι δεν παρακολουθούμε κάποιο πυροτέχνημα αλλά μια πραγματικά καλή ομάδα, με ποιοτικούς παίκτες που ακόμη είναι στην αρχή και έχουν να δώσουν πολλά περισσότερα. Αυτή την αίσθηση άφησε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα που με τα 2 γκολ του Μορόν, την εξαιρετική πίεση που εγκλώβισε τον αντίπαλο και την καλή κυκλοφορία της μπάλας έκανε το «επικίνδυνο» παιχνίδι με την Λαμιά μια τυπική διαδικασία. 2 εβδομάδες ηρεμίας αλλά και δουλειάς για να αρχίσουμε να βλέπουμε ακόμη πιο σπουδαία πράγματα από τον Άκη Μάντζιο και τους παίκτες του. ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Με ένα ασύλληπτο γκολ από τον Μανού Γκαρθία ο ΑΡΗΣ μας εξαργύρωσε την ανωτερότητα του Β ημίχρονο,  βάφοντας κίτρινο το ντέρμπι της πόλης και προσθέτοντας 3 πολύτιμους βαθμούς στην συγκομιδή του. Είχε τις ευκαιρίες η ομάδα να ανοίξει το σκορ νωρίτερα αλλά και να κλειδώσει τη νίκη με ένα 2^ο γκολ, είχε όμως και την βοήθεια της τύχης εκεί που την χρειάστηκε. Σπουδαία νίκη που φτιάχνει για τα καλά ομάδα και κόσμο ενόψει της συνέχειας!

ΣΩΣΤΑ ΣΤΗΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΑΠΡΟΣΕΚΤΟΣ

Με μια 11αδα που πέρα από την αναγκαστική αλλαγή του Μάγιο με τον Μοντόγια δεν έκρυβε κάποια έκπληξη. Ο ΑΡΗΣ μπήκε με τις γραμμές του κοντά πιέζοντας σχετικά ψηλά μην δείχνοντας διάθεση να κλειστεί και να δώσει την ευκαιρία στον αντίπαλο του να κάνει το παιχνίδι. Όσο ιδανικά και αν έμοιαζε να αποδίδει η συγκεκριμένη τακτική τα ατομικά λάθη και οι χαμένες μπάλες στο κέντρο έδιναν την ευκαιρία στον αντίπαλο μας να απειλήσει στο τρανζίσιον μιας και με στημένη άμυνα αδυνατούσε να βγάλει οργανωμένες επιθέσεις. Στις φάσεις του ποακ ο Κουέστα και η τύχη ήταν αυτά που κράτησαν ανέπαφη την εστία μας.  Οι εμπνεύσεις του Μορόν και οι προσπάθειες του Ντιαντί δεν ευδοκίμησαν και το 0-0 διατηρήθηκε μέχρι και το ημίχρονο.

ΚΑΘΑΡΙΣΕ Ο ΜΑΝΟΥ ΓΚΑΡΘΙΑ ΟΠΩΣ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ

Φέτος θα είναι η χρονιά του Μανού Γκαρθία και ο Ισπανός φροντίζει να το επιβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία. Η μόνιμη ανακατωσούρα που έκανε στην αμυντική συνοχή του ποακ δεν ήταν αρκετή… η πάσα διαβήτης στον επερχόμενο Ντιαντί δεν έγινε γκολ(ούτε πέναλτι όπως φάνηκε στο replay). Οπότε ο Μανού έπρεπε να το πάρει πάνω του και ένα απλά πλάγιο στην δεξιά πλευρά του συμπολίτη να το μετατρέψει σε ένα γκολ σπάνιας ομορφιάς. Πήρε την μπάλα, χόρεψε την άμυνα και εκεί που όλοι περίμεναν να κάνει την πάσα με σπάνιο σουτ βολίδα στην κλειστή γωνία του Κοτάρσκι άφησε άπαντες άναυδους στέλνοντας την μπάλα στα δίχτυα. Αυτό το γκολ ήταν αρκετό για να λυγίσει ο συμπολίτης που όσο περνούσε ο χρόνος γινόταν ολοένα και πιο ακίνδυνος με εξαίρεση τα στημένα.

ΕΒΓΑΛΕ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

Το ξαναείπε ο Άκης Μάντζιος με τη λήξη του αγώνα και δεν έχει άδικο που το τονίζει. Ο ΑΡΗΣ φέτος έχει ποιότητα και παίκτες με προσωπικότητα. Σήμερα οι παίκτες μας ακόμη και όταν ο ποακ είχε τα καλά του διαστήματα δεν έδειξαν να χάνουν την αυτοσυγκέντρωση τους. Ούτε πανικοβλήθηκαν, ούτε οπισθοχώρησαν. Αντιθέτως με περίσσια αυτοπεποίθηση(υπερβολική σε κάποιες φάσεις) κρατούσαν, κυκλοφορούσαν μπάλα και έψαχναν μέσα από μια ορθολογική ανάπτυξη το γκολ. Μάλιστα πέρα από αυτή τη σταθερή συμπεριφορά είχε και τον απρόβλεπτο παράγοντα στο παιχνίδι του που δεν είχε ο αντίπαλος. Γκαρθία και Ντιαντί προσπάθησαν να κάνουν την διαφορά όλο το διάστημα που αγωνίστηκαν με τον Ισπανό να το πετυχαίνει με εντυπωσιακό τρόπο. Ακόμη και οι Σίστο και Φρίντεκ μπήκαν κάποιοι στιγμή σε αυτή την εξίσωση και αυτό έχει την δική του ξεχωριστή σημασία. Η ομάδα έχει ποιότητα, έχει βάθος στο ρόστερ, έχει έναν Κουάσιον στην αναμονή ικανό να αλλάξει προς τα πάνω τις ισορροπίες και εφόσον είναι όλοι υγιείς μπορεί να πετύχει σπουδαία πράγματα. Και αυτό είναι κάτι που το επιβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία …όταν και οι «συνθήκες» του επιτρέπουν.

ΜΕ 50-50 ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ

Φταίει ο άνεμος; Φταίει το 50-50; Φταίει η τύχη; Όχι… φταίει ο δαίμονας Μανού Γκαρθία!  Ξανά και ξανά το βλέπουν σε επανάληψη εκεί στην Αγία Βαρβάρα μπας και καταλάβουν πως ο μάγος Μανού έστειλε την μπάλα στα δίχτυα!  2 στα 2 απέναντι στην νέα τάξη πραγμάτων των αδελφών σωματείων με 2 διαιτησίες άλλου επιπέδου σε σχέση με τα υπόλοιπα παιχνίδια μας. Έτσι το πάνε το έργο από την αρχή της σεζόν, έτσι όπως σήμερα πρέπει να τους πάμε και εμείς μέχρι το τέλος της χρονιάς! ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙAΝΑΡΑ! ΜΑΣ ΕΦΤΙΑΞΕΣ!

ΥΓ. Αυτές είναι οι ομαδάρες των big-πορδ. Βλέπουν 50-50 και τρέμουν… για αυτό και φροντίζουν στα υπόλοιπα παιχνίδια εκτός ντέρμπι να σου κόψουν την φόρα και να πάρουν αυτοί την απαιτούμενη ώθηση διαμορφώνοντας μια βαθμολογία σκέτη πλαστογραφία.