Νίκη χωρίς αντίκρισμα πήρε ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στην Μακάμπι χωρίς ωστόσο να καταφέρει να υπερκαλύψει το 2-0 της πρώτης αναμέτρησης. Το γκολ του Ζαχάβι όπως και στο πρώτο παιχνίδι ήταν αυτό που πλήγωσε την ομάδα μας και οδήγησε στον αποκλεισμό. Πάλεψε η ομάδα και παρά την πίκρα ο κόσμος αναγνώρισε την όλη προσπάθεια προσφέροντας το ζεστό χειροκρότημα του στην λήξη της αναμέτρησης.

ΠΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΑΡΗΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟΥΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥΣ

Παιχνίδι χωρίς αύριο ήταν το σημερινό και με αυτό ακριβώς στη σκέψη τους μπήκαν όλοι οι παίκτες μας σήμερα. Το ίδιο και ο Μπούργος που σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι ξεκίνησε τους Πάλμα και Οντουμπαγιό θέλοντας παίκτες που έχουν περισσότερο το στοιχείο του αιφνιδιασμού σε σχέση με τους Γκαρσία και Εμπακατά. Καθοριστικό ρόλο στο να έχει τον πρώτο λόγο ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα του αγώνα πέρα από τη δική μας απόδοση έπαιξε και ο διαιτητής που σε αντίθεση με την αναμέτρηση στο Ισραήλ δεν επέτρεψε το σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων μας αναγκάζοντας τους να είναι πιο προσεκτικοί. Μια υπεροχή στα πρώτα 45’ που μεταφράστηκε σε κατοχή, σε ευκαιρίες, στο δοκάρι του Πάλμα αλλά όχι σε γκολ.

ΠΕΝΑΛΤΙ, ΚΟΚΚΙΝΗ, 1-0 ΚΑΙ ΟΛΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Και επειδή στο ποδόσφαιρο η ομορφιά κρύβεται στην απρόβλεπτη εξέλιξη που μπορεί να έχει το παιχνίδι ανά πάσα στιγμή είχαμε την φάση του 55’ όπου ο Ιτούρμπε σε προφανή θέση για γκολ γκρεμίζεται από τον Γκάζλερ που βλέπει και την κόκκινη κάρτα. Ο Γκρέι έκανε το 1-0 και όλα φάνταζαν ιδανικά για να έρθει μια σπουδαία πρόκριση.

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΑΜΠΙ ΚΑΙ Ο ΖΑΧΑΒΙ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Στους τίτλους και την εμπειρία της Μακάμπι Τελ Αβίβ είχε αναφερθεί ο Μπούργος πριν το σημερινό παιχνίδι και όχι άδικα. Οι Ισραηλινοί έβγαλαν προσωπικότητα και στα 2 παιχνίδια και αυτό φάνηκε τόσο στην πρώτη αναμέτρηση όπου εκμεταλλεύτηκαν την ανοχή του διαιτητή αλλά και στο δεύτερο που αν και βρέθηκαν σε δύσκολη θέση βρήκαν τον τρόπο να αντιδράσουν. Αρνητικός πρωταγωνιστής για εμάς ο Μπράμπετς με ένα λάθος που δεν συμβαδίζει με την κλάση του, ήρωας για τους Ισραηλινούς και πάλι ο Ζαχάβι που κατάφερε και εξαργύρωσε το δικό μας λάθος με το γκολ που έκρινε την πρόκριση. Από εκεί που ο ΑΡΗΣ έψαχνε το γκολ της ισοφάρισης ξαφνικά βρέθηκε σχεδόν στο μηδέν κυνηγώντας και πάλι 2 γκολ.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΕ ΝΤΟΥΚΟΥΡΕ ΚΑΙ ΝΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑ

Λίγα λεπτά μετά την παγωμάρα της ισοφάρισης ο ΑΡΗΣ βρήκε και πάλι τα πατήματα του συνεχίζοντας να πιέζει τους Ισραηλινούς. Το 2-1 από τον Ντουκουρέ μετά από ωραία πάσα του Γκρέι 10’ περίπου πριν το φινάλε αναπτέρωσε τις ελπίδες μας. Στη συνέχεια όμως δεν υπήρχε καθαρό μυαλό ούτε από τους παίκτες μας αλλά ούτε και από τον προπονητή ώστε να γίνει η ολική ανατροπή.

ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΡΙΘΗΚΕ Η ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Βλέποντας συνολικά τα 2 παιχνίδια θα μπορούσαμε να πούμε ότι η πρόκριση κρίθηκε στο Ισραήλ. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ  έπεσε πάνω σε έναν κακό διαιτητή που επέτρεψε στην Μακάμπι να κλωτσάει όσο θέλει αλλά και ο ίδιος ήταν περισσότερο πνευματικά λιγότερο αγωνιστικά ανέτοιμος ώστε να διαχειριστεί το παιχνίδι ακόμη και όταν πίσω στο σκορ. Έφαγε ένα δεύτερο γκολ από το πουθενά και κλώτσησε μια τεράστια ευκαιρία στο φινάλε της αναμέτρησης για να μειώσει το σκορ. Σήμερα ήμασταν πολύ καλύτεροι των αντιπάλων μας και σε μεγάλο βαθμό φάνηκε ότι μπορούσαμε με λίγο περισσότερη ψυχραιμία και στα 2 παιχνίδια συνολικά να πάρουμε την πρόκριση.

ΧΑΘΗΚΕ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΑΛΛΑ Η ΟΜΑΔΑ ΠΕΙΘΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ

Πήρε τη νίκη αλλά έχασε την πρόκριση ο ΑΡΗΣ μας σε ένα παιχνίδι όπου ήταν κατά πολύ καλύτερος από την Μακάμπι, δείχνοντας ότι τα πάντα κρίθηκαν στην πρώτη αναμέτρηση στο Τελ Αβίβ. Ένας  πρόωρος αποκλεισμός από την Ευρώπη σε μια χρονιά όπου η ομάδα πληρώνει ξανά την αργοπορία και τα κενά στον μεταγραφικό σχεδιασμό της. Έκλεψε την παράσταση ο κόσμος του ΑΡΗ που αν και δεν χάρηκε την πρόκριση που διακαώς ήθελε, χειροκρότησε τον  Μπούργος και τους παίκτες του. Συνεχίζουμε… και περιμένουμε τα καλύτερα σε μια χρονιά που παρά την σημερινή πίκρα η ομάδα δείχνει ικανή να πετύχει.

Κατώτερος του αναμενομένου παρουσιάστηκε ο ΆΡΗΣ μας στο Τέλ Αβίβ γνωρίζοντας πικρή ήττα με 2-0 σε ένα παιχνίδι όπου κορυφαίος του παίκτης ήταν ο Κουέστα. Αν δεν υπήρχε ο Ισπανός γκολκιπερ αυτή τη στιγμή θα μιλούσαμε για αποκλεισμό από το πρώτο παιχνίδι. Πονοκέφαλος για τον Μπούργος τα κενά στο κέντρο με τις ελάχιστες  προπονήσεις πριν την ρεβάνς να φαντάζει λίγες για να διορθωθουν.

ΤΟΝ ΒΡΑΧΥΚΥΚΛΩΣΕ Ο ΟΛΛΑΝΔΟΣ ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ

Αν και στα πρώτα λεπτά η ομάδα έδειξε να μπαίνει συγκεντρωμένη στη συνέχεια είδαμε ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο. Τα σκληρά μαρκαρίσματα των παικτών της Μακάμπι υπό την ανοχή του ολλανδού διαιτητή  βραχυκύκλωσαν πνευματικά τους παίκτες που όχι μόνο δεν ανταπέδωσαν ποτέ σε ίδια ένταση αλλά έδειχναν να λυγίζουν από την αποφασιστικότητα των αντιπάλων μας.

ΣΕ ΚΑΚΗ ΗΜΕΡΑ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ

Μπορεί τα αμυντικά κενά να ήταν κραυγαλέα με τους παίκτες της τετράδας να κάνουν όλοι τα λάθη τους αλλά το πρόβλημα ξεκινούσε από την πίεση που ασκούσαν όλοι οι υπόλοιποι. Και εκεί υπήρχε εξαρχής μια ασυνεννοησία για το αν πιέζουμε ψηλά, αν ψάχνουμε το γρήγορο τρανζίσιον με κάθε ευκαιρία ή αν ζούμε ακόμη στην εποχή του «εκτός έδρας γκολ» που θα δικαιολογούσε μια τέτοια προσέγγιση στο αποψινό παιχνίδι. Όλα τα παραπάνω μεταφράστηκαν σε μια υπεροχή της Μακάμπι και μια σωρεία σημαντικών ευκαιριών που εκτός από τις 2 που βρήκαν δίχτυα οι υπόλοιπες σταμάτησαν στο τείχος που ύψωσε ο Κουέστα στην καλύτερη ίσως εμφάνιση με τα χρώματα του ΑΡΗ.  Ο Μπράμπετς που με την Γκόμελ εντυπωσίασε σήμερα ήταν τραγικός… με τους Εμπακατά, Ντάμπο και Ντουκουρέ να τον ακολουθούν στην μετριότητα. Ενώ και οι αλλαγές που μπήκαν αν και έδωσαν μια ζωντάνια στην ομάδα δεν μπόρεσαν να κάνουν την διαφορά. Διαφορά που θα μπορούσε να κάνει ο Καμάτσο στην τελευταία φάση του αγώνα όπου σε κενή εστία έχασε το άχαστο. Εκ του αποτελέσματος "ελέγχονται" και οι αποφάσεις του Μπούργος με το αργό τέμπο, την χαμηλή πίεση, τον επιθετικογενή Εμπακατά και τον Ματέο Γκαρσία σε μια θέση που δεν φαίνεται να κολλάει...

ΠΛΕΟΝ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΛ

Με σημαντικό μειονέκτημα θα αντιμετωπίσει ο ΑΡΗΣ μας την Μακάμπι στο Κλ.Βικελίδης, με τα κακώς κείμενα που πρέπει να διορθωθούν ώστε να έρθει η πρόκριση να είναι κάμποσα. Όαση στην  μετριότητα που χαρακτήρισε  την ομάδα μας ήταν ο Χουλιάν Κουέστα που με τις αποκρούσεις κράτησε τις ελπίδες μας ζωντανές.  Ελπίδες που θα τις εξαντλήσουμε  μέχρι τέλους σε ένα κατάμεστο Κλεάνθης Βικελίδης που θα πρέπει από αύριο να αρχίσει να γέρνει υπέρ του ΑΡΗ μας!

ΥΓ. Το έγραψε ένας φίλος ότι φοβάται τη διαιτησία με τους Ισραηλινούς …και εμείς γελάσαμε!

Ένα τσουβάλι σημαντικές ευκαιρίες σπατάλησε ο ΑΡΗΣ μας μέχρι τελικά να καταφέρει με το χρυσό γκολ του Γκρέι(2^ο προσωπικό) να πάρει την νίκη που ήθελε αλλά και άξιζε βάσει της εικόνας του παιχνιδιού. Εξαιρετική η  ομάδα στη μεγαλύτερη διάρκεια ενός αγώνα που αν έληγε και πάλι  με 5-1 δεν θα αποτελούσε έκπληξη.  Μελανό σημείο στο παιχνίδι  πέρα από την αναποτελεσματικότητα μας, ο  τραγικός Βέλγος διαιτητής με αποκορύφωμα το ανύπαρκτο πέναλτι που έδωσε.

Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΠΛΑΝΑ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΓΟΣ

Όπως αναμέναμε εξαρχής ο Μπούργος αποφάσισε να μοιράσει διαφορετικά τον χρόνο στο αποψινό παιχνίδι δίνοντας φανέλα βασικού σε παίκτες που είχανε περάσει ως αλλαγή στην 1^η αναμέτρηση. Ωστόσο αυτή του η επιλογή ακυρώθηκε από τον βέλγο διαιτητή που με ευκολία ξεκίνησε να μοιράζει κίτρινες κάρτες σε ένα χρονικό διάστημα όπου η ομάδα μας κυριάρχησε ψάχνοντας με μανία το γκολ.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΪ

Στη λήξη του ημιχρόνου ο Γκρέι με εξαιρετικό κοντρολάρισμα της ωραίας πάσας του Μαντσίνι και εξίσου καλό τελείωμα έγραψε το 0-1 δίνοντας τέλος σε μια σειρά από χαμένες ευκαιρίες. Εικόνα που συνεχίστηκε και στη μεγαλύτερη διάρκεια του Β ημιχρόνου μέχρι που οι Λευκορώσοι αποφάσισαν να τα δώσουν όλα και ότι γίνει… Εκεί κάπου σαν απομηχανής Θεός ο βέλγος διαιτητής ανακάλυψε πέναλτι σε μια φάση που αν υπήρχε το VAR δεν θα είχε καμία τύχη. Το 1-1 με λίγα λεπτά να έχουν απομείνει έφερε νέα δεδομένα στο παιχνίδι και ο ΑΡΗΣ έδειξε ξεκάθαρα τη διάθεση να μην συμβιβαστεί με αυτό το αποτέλεσμα. Πίεσε, έβγαλε ένταση και στο 92’ ο Ιτούρμπε πάσαρε ιδανικά από τα πλάγια στον επερχόμενο Γκρέι όπου με το δεύτερο του γκολ έβαλε την προσωπική του υπογραφή σε αυτή τη νίκη!

ΔΕΝΕΙ Η ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ

Αν και η αναποτελεσματικότητα είναι αυτό που χαρακτηρίζει την σημερινή μας εμφάνιση δεν γίνεται να προσπεράσουμε τη σημαντική βελτίωση που έδειξε η ομάδα μας στο επιθετικό κομμάτι. Ωραίο τρανζίσιον, καλές συνεργασίες με ταχύτητα και εμπνεύσεις ικανές να κάνουν την διαφορά σε ένα παιχνίδι. Δεν μπήκαν τα γκολ αλλά η εικόνα ήταν πολύ αισιόδοξη. Αντίστοιχη εικόνα υπήρχε και στα μετόπισθεν ιδίως από την στιγμή που μπήκε ο Πίρσμαν στο παιχνίδι. Ναι μεν έκανε κάποιες ευκαιρίες η Γκόμελ αλλά αυτές έγιναν κυρίως σε αντεπιθέσεις. Στο κέντρο όμως  το πρόβλημα που έκανε την εμφάνιση του και στο πρώτο παιχνίδι το είδαμε και σήμερα. Με τον Ντουκουρέ να δείχνει πιασμένος από την προετοιμασία, τον Ντάμπο με διαρκή σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του και τον Ντιόπ να παραμένει στα χαμένα ο ΑΡΗΣ δεν πήρε αυτά που ήθελε από τους παίκτες του κέντρου. Ωστόσο λογικό είναι τέτοια εποχή οι παίκτες να είναι σε διαφορετικό επίπεδο ετοιμότητας και η ομάδα να χρειάζεται χρόνο για να βρει τα πατήματα της. Με την απόκτηση βέβαια του Γκαρθία μπορεί όλη αυτή η εικόνα να αλλάξει.

ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΑΜΠΙ ΤΕΛ ΑΒΙΒ

Καμία τύχη δεν είχαν οι Λευκορώσοι σήμερα ακόμη και αν ο ΑΡΗΣ έχανε τα άχαστα και ο διαιτητής ανακάλυπτε κίτρινες κάρτες και πέναλτι. Ο Γκρέι φρόντισε για αυτό με τα 2 ωραία γκολ που πέτυχε και η ομάδα μας πανηγύρισε πέρα από την πρόκριση και την 2^η της νίκη χαρίζοντας πολύτιμους βαθμούς στην Ελλάδα. Πλέον όλος ο οργανισμός ΑΡΗΣ κινείται σε ρυθμούς Μακάμπι Τελ Αβίβ με την ομάδα να πείθει ότι μπορεί να τα κατάφερει.

Πετυχαίνοντας την μεγαλύτερη σε εύρος εντός έδρας νίκη στην ιστορία του πέτυχε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα «κλειδώνοντας» την πρόκριση από το πρώτο παιχνίδι. Η Γκόμελ αποδείχθηκε πολύ λίγη για να μας κάνει τη ζημιά και όλα κύλησαν όπως έπρεπε. Κατάμεστο το Κλεάνθης Βικελίδης, με το πάρτι να ξεκινάει από νωρίς και να κορυφώνεται με την βροχή των γκολ και την λήξη του αγώνα!

ΓΚΟΛ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Δυνατά μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι και μόλις στα πρώτα λεπτά κατάφερε να κλείσει την Γκόμελ στην περιοχή της και να δείξει ότι αυτός θα κάνει κουμάντο στο παιχνίδι. Έλα όμως που ΑΡΗΣ χωρίς λίγο άγχος και νεύρα δεν γίνεται… και στο 11’ σε μια περίεργη φάση που δεν τρόμαζε η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα μας από το κεφάλι του Φαμπιάνο. Μια εξέλιξη που μας έκανε να καταλάβουμε ότι καλή η υπεροχή αλλά τα γκολ κερδίζουν τα παιχνίδια.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ, Η ΟΜΑΔΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟΝ ΞΕΦΡΕΝΟ ΡΥΘΜΟ!

Μόλις για μια στιγμή σάστισε ο κόσμος στο γήπεδο με το 0-1 και σειρά πήραν τα συνθήματα με το μήνυμα της αντεπίθεσης να είναι ξεκάθαρο προς τους παίκτες. Λίγα λεπτά χρειάστηκαν για την ομάδα μας να ανεβάσει στροφές και με τον δραστήριο Πάλμα κατάφερε να κερδίσει το πέναλτι, με τον Γκρέι έστω με περιπετειώδη τρόπο να φέρνει το παιχνίδι στα ίσια! Χρόνος υπήρχε μπόλικος και το πάρτι μόλις είχε ξεκινήσει! Η ομάδα πίεσε, δημιούργησε φάσεις αλλά τελικά βρήκε 1 ακόμη γκολ με μια  απίθανη εκτέλεση  φάουλ από τον  Ιτούρμπε! Με τον κόσμο να παραληρεί στην κερκίδα και την ψυχολογία των παικτών στα ύψη ο ΑΡΗΣ έκανε ότι ήθελε στο γήπεδο και αυτό φάνηκε στον πολύ συνδυασμό που οδήγησε στο 3-1 από τον Καμάτσο!  Στο Β ημίχρονο ο ρυθμός μπορεί να έπεσε αλλά η ομάδα κατάφερε να βρει άλλα 2 γκολ με πρωταγωνιστή τον  Πάλμα που έκανε το 4-1 με μια εκπληκτική εκτέλεση φάουλ και στο 79’ έκλεψε την μπάλα από τον τερματοφύλακα της Γκόμελ και σέρβιρε το τελικό 5-1 στον Γκρέι! Πέρα όμως από τα 5 γκολ η ομάδα είχε μια συνολικά καλή παρουσία και μπορούσε να πετύχει περισσότερα τέρματα μιας και δημιούργησε αρκετές καλές ευκαιρίες.

ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΔΙΚΑΙΩΣΑΝ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΓΟΣ

Όταν στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς μέσα στο κατακαλόκαιρο κερδίζεις 5-1 τα πάντα φαντάζουν ιδανικά. Από τις επιλογές του προπονητή για την 11άδα, το σύστημα που διάλεξε, από τις αλλαγές που έκανε. Και φυσικά και οι παίκτες ήταν αυτοί που έπρεπε σε ένα παιχνίδι που οι ίδιοι το έκαναν πολύ πιο εύκολο από όσο περιμέναμε. Άπαντες ήταν θετικοί αλλά θα πρέπει να κάνουμε ιδιαίτερη μνεία σε αυτόν τον πιτσιρικά τον Πάλμα που βγάζει ένα πείσμα στο παιχνίδι του, ικανό να αλλάξει την ροή του αγώνα. 1 γκολ, 1 ασιστ, 1 κερδισμένο πέναλτι και πάρα πολλές ακόμη θετικές ενέργειες.  Ενώ και ο Μπράμπετς ήταν ο βασικός λόγος που ο ΑΡΗΣ δεν ένιωσε σχεδόν ποτέ να απειλείται από τους αντιπάλους του. Με εξαιρετικές τοποθετήσεις από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα έμοιαζε αρκετός για να αμυνθεί μόνος του!

ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΗ ΓΙΟΡΤΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ

Νωρίς είναι ακόμη… η Γκόμελ χωριό… κτλ κτλ. Αυτή όμως  η εντυπωσιακή ανατροπή με 5 γκολ από ένα σύνολο παικτών που έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης και αναμένεται να ενισχυθεί περισσότερο δεν γίνεται να μην σε ξεσηκώνει και να σε κάνει να ονειρεύεσαι!  Σπουδαία εμφάνιση, ονειρική πρεμιέρα-πρόκριση και απίστευτα κιτρινόμαυρα γούστα σε  ένα Κλεάνθης Βικελίδης καμίνι! Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ, φτιάξε μας!

Μετά την αποχώρηση παικτών όπως ο Γκάμα, ο Σάσα, o Σούντγκρεν, ο Μπερτόγλιο, ο Σάκιτς, ο Γκάνεα και πιθανόν και ο Ματίγια αλλά και τον ερχομό 7 νέων παικτών ως τώρα δεν μπορούμε να μιλάμε για τίποτα παρά για ένα τέλος εποχής  και μια ριζική ανανέωση με στόχο φυσικά το βήμα παραπάνω. Δεν είναι κακό η καρδιά του κόσμου να παραμένει ρομαντική και να σκέφτεται «Γκάμα ψυχάρα για πάντα Αρειανάρα» αλλά πολλές φορές πέρα από τους ρομαντικούς υπάρχει και η ωμή πραγματικότητα που θέλει τον ΑΡΗ να μην μένει σε πρόσωπα και να κοιτάει πάντα μπροστά, στοχεύοντας πάντα ψηλότερα. Ψηλότερα από εκεί που αυτοί οι παίκτες (μαζί με άλλους που αγαπήθηκαν  τα τελευταία χρόνια) μας έφθασαν καταθέτοντας σώμα και ψυχή μέσα στα γήπεδα φορώντας τη φανέλα με το σήμα του Θεού του πολέμου!

Η ΠΩΛΗΣΗ ΚΑΜΑΡΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ

Αν και η προπαγάνδα κατά του Καρυπίδη και το αφήγημα του «αφεντικού» Ολυμπιακού εκ των συνθηκών φθίνει δεν παύει ακόμη πολλοί φίλοι της ομάδος να πέφτουν στην παγίδα αγνοώντας τα προφανή και στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ως οπαδός πάντα στην ιεραρχία του «καλού του συλλόγου» μέσα στο μυαλό μου έχω στην  κορυφή το αγωνιστικό μιας και η ομάδα που παρουσιάζουμε μέσα στο γήπεδο είναι σε μεγάλο βαθμό ο καθρέφτης του οικοδομήματος που λέγεται ΑΡΗΣ. Στον ΑΡΗ λοιπόν που παρακολουθήσαμε την τελευταία αγωνιστική σεζόν υπήρχε η τρανταχτή μεταγραφή του Καμαρά που από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή πάλευε να πείσει ότι άξιζε τον ντόρο που έγινε το περασμένο καλοκαίρι. Σίγουρα βοήθησε την ομάδα ο Καμαρά ωστόσο νομίζω ότι η απόσταση από τις προσδοκίες που υπήρχαν και την εντύπωση ότι πρόκειται για έναν παίκτη που θα λύσει το πρόβλημα στο σκοράρισμα ήταν μεγάλη. Μάλιστα ο τρόπος που αγωνίζεται ο Καμαρά έκανε ξεκάθαρο ότι ο παίκτης δεν έχει το γκολ στο μυαλό του αλλά περισσότερο την δημιουργία για τους συμπαίκτες του κάτι που από μόνο του δείχνει ότι δεν κολλούσε στον ρόλο για τον οποίο προοριζόταν. Ακόμη και έτσι κατάφερε να έχει θετική επίδραση στο παιχνίδι μας αλλά και να τραβήξει τα βλέμματα πάνω του με το ταλέντο και την μαχητικότητα του.

ΕΚΑΝΕ ΔΙΑΝΑ ΣΤΙΣ «ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΕΣ» ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ

Η  πρόταση από τον Ολυμπιακό σήμαινε αυτομάτως ότι ο ΑΡΗΣ στις συναλλαγές του στο χρηματιστήριο του ποδοσφαίρου έκανε διάνα! Απλά μαθηματικά που δεν χρειάζονται επεξήγηση.  Αν στα οικονομικά οφέλη προσθέσεις και τον αστερίσκο ότι ο παίκτης παρά την αξία του δεν ήταν αυτό που ταίριαζε στην ομάδα μας τότε μιλάμε για ένα εξαιρετικό deal. Και χωρίς φυσικά να ξεχνάμε τα αυτονόητα ότι το Ελληνικό πρωτάθλημα για έναν «μη ξοφλημένο» παίκτη είναι απλά ένα σκαλοπάτι για ένα πιο σοβαρό πρωτάθλημα και όσο και αν δεν μας αρέσει να το λέμε… σε αυτό το ξεπεσμένο τραγελαφικό ελληνικό ποδόσφαιρο, η καλύτερη «βιτρίνα» είναι αυτή του Ολυμπιακού. Οπότε πρέπει να επιλέξεις σαν ομάδα αν θα αποδεχθείς αυτόν τον ρόλο, ακολουθώντας τις τάσεις του σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαίρου ή θα παραμείνεις με μια απαρχαιωμένη σκέψη με «καρφιτσωμένα δελτία» ή τεράστιες προσφορές σε παίκτες που δεν τις άξιζαν μόνο και μόνο για το πρεστίζ κάνοντας τεράστια οικονομική και «ηθική» ζημιά στο σύλλογο.   Γιατί όπως ωραία λέμε ότι ο ΑΡΗΣ άνοιξε πόρτες με κορυφαία γραφεία μάνατζερ παγκοσμίως και ψωνίζει από μια από τις καλύτερες αγορές όπως είναι η Αγγλία  έτσι εύκολα αν δεν είσαι συνεργάσιμος οι πόρτες κλείνουν. Συν φυσικά υπάρχουν και τα θέλω του παίκτη με τον άγραφο κανόνα του ποδοσφαίρου να λέει ότι ο παίκτης που δεν θέλει να μείνει δεν μπορείς να τον κρατήσεις.

ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΑ ΑΠΟΚΤΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΕΠΙΠΕΔΟ

7 νέα μεταγραφικά αποκτήματα ως τώρα και συνεχίζει το τεχνικό τιμ μαζί με τον πρόεδρο να ψάχνει για τους κατάλληλους που θα μπορούν να αποτυπώσουν την αγωνιστική φιλοσοφία του Μπούργος στο γήπεδο. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο πέρα από τα ατομικά στοιχεία ενός ποδοσφαιριστή εξίσου σημαντικό ρόλο και ίσως και σημαντικότερο παίζει η προσαρμογή του στο σύστημα της ομάδος και στη φιλοσοφία του προπονητή του. Και αυτό ακριβώς ευελπιστούμε φέτος να πετύχουμε. Το γήπεδο είναι ο απόλυτος κριτής για τους πάντες αλλά στα «χαρτιά» φαίνεται ότι έχουμε κάνει ταιριαστές επιλογές, με δυνατό βιογραφικό και εμπειρία από πρωταθλήματα πολύ πιο σοβαρά από το ελληνικό και αυτό κάνει τη διαφορά. Ακόμη και αν διαβάζοντας το βιογραφικό ενός παίκτη σταθείς στον σημαντικό τραυματισμό του και την πολύμηνη απουσία του από τους αγωνιστικούς χώρους, δεν είναι λογικό στη συνέχεια να προσπερνάς το γεγονός ότι αυτός ο παίκτες επέστρεψε και ενσωματώθηκε με ενεργό ρόλο σε μια ομάδα της Αγγλίας. Εκτός και αν πιστεύετε ότι οι αγγλικές ομάδες τουλάχιστον των πρώτων κατηγοριών επιλέγουν παίκτες με πολύ χαλαρά κριτήρια και τους επιτρέπουν να υπολειτουργούν μέσα στην καθημερινότητα της ομάδος  όπως για παράδειγμα γίνεται στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν. Ο Γκρέι ξεχωρίζει από τους νεοαποκτηθέντες μιας και μοιάζει ακριβώς αυτό που ψάχνουμε για την επίθεση και το γκολ. Ενώ και τα μπακ που έχουν αποκτηθεί φαίνεται να έχουν μια ποιότητα που έλειπε τα τελευταία χρόνια παρόλο τις φιλότιμες προσπάθειες παικτών όπως του Σάκιτς και του Σούντγκρεν.  Φυσικά και υπάρχουν ακόμη κενά και πρέπει να γίνουν κινήσεις αλλά για ακόμη μια φορά ο Καρυπίδης με πράξεις βουλώνει στόματα και κερδίζει την εμπιστοσύνη μας.

«ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ» ΣΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΚΑΜΑΡΑ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Από εκεί που αρχίσαμε εκεί και θα τελειώσουμε σε αυτό το μακροσκελές άρθρο με την πώληση Καμαρά ναι μεν να είναι ένα σπουδαίο deal αλλά να συμπεριλαμβάνει και μια δόση πικρίας. «Σκαλοπάτι» ο ΑΡΗΣ για τον Καμαρά όπως και «σκαλοπάτι» είναι ο Ολυμπιακός για το κάτι καλύτερο, εκτός και αν πιστεύετε ότι οι φιλοδοξίες ενός παίκτη σαν τον Καμαρά περιορίζονται στο Ελληνικό πρωτάθλημα… Αν λοιπόν ο ΑΡΗΣ σε αυτό το ελληνικό πρωτάθλημα θέλει να είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά «σκαλοπάτια» που θα προσελκύουν σπουδαίους παίκτες με φιλοδοξία αποφασισμένους να παλέψουν και να διακριθούν με τη φανέλα του ΑΡΗ ώστε να κερδίσουν και οι ίδιοι το κάτι παραπάνω τότε ο μοναδικός δρόμος για να το καταφέρουμε είναι αυτός της Ευρώπης. Τι και αν έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε συνεχόμενες εξόδους στα ευρωπαϊκά κύπελλα… μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας και φρενάρουμε την ομάδα μας.  Με μια σταθερά καλή ευρωπαϊκή πορεία τα δεδομένα αλλάζουν. Μια ματιά να ρίξουμε πόσο πιο εύκολο είναι για τον Ολυμπιακό ή τον συμπολίτη να πουλήσουν ή να  προσελκύσουν παίκτες έχοντας απλά μια μέτρια πορεία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις αρκεί για να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι απέναντι στην Γκόμελ να είμαστε έτοιμοι! Ξορκίσαμε την κακοδαιμονία στο ελληνικό πρωτάθλημα με τη νίκη-ανατροπή απέναντι στην ΑΕΚ, ώρα επιτέλους να κάνουμε και κάτι ανάλογο και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και να δούμε τον ΑΡΗ μας στους ομίλους του Europa Conference League. Έτσι μεγαλώνεις, έτσι προχωράς μπροστά, έτσι κάνεις το πολυπόθητο βήμα και αλλάζει ο τρόπος σκέψης σου και ανοίγει η όρεξη σου για το κάτι παραπάνω.

ΠΡΟΒΑ ΤΖΕΝΕΡΑΛΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Ποτέ δεν μου άρεσαν τα βιαστικά συμπεράσματα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μια σειρά από φιλικά παιχνίδια στο αρχικό στάδιο προετοιμασίας με παίκτες να πηγαινοέρχονται, τους προπονητές να δοκιμάζουν ότι τους κατεβαίνει στο μυαλό και οι παίκτες να μαλώνουν με τους αντιπάλους τους σε «φιλικό» επίπεδο με κάθε ευκαιρία. Καμία σχέση με το πραγματικό ποδόσφαιρο και τις επίσημες υποχρεώσεις. Στα φιλικά όμως με τον Ολυμπιακό και τον Ιωνικό στο Κλεάνθης Βικελίδης ο ΑΡΗΣ οφείλει να είναι σοβαρός, συγκεντρωμένος, ψύχραιμος, ανταγωνιστικός και αποτελεσματικός. Όχι μόνο γιατί αυτά τα 2 παιχνίδια είναι ουσιαστικά τα αποκαλυπτήρια της ομάδος στον κόσμο του αλλά γιατί ο ΑΡΗΣ θα πρέπει απέναντι στην  Γκόμελ που έχει αγωνιστικό ρυθμό να παρουσιαστεί πανέτοιμος. Θα είναι έγκλημα ακόμη μια χρονιά να ξεκινήσει με μια τρανταχτή αποτυχία… Ζέσταμα θα είναι και για όλους εμάς που έχουμε πάθει στερητικό από ΑΡΗ και μετράμε τις ώρες για να βρεθούμε στο βράδυ της Δευτέρας στο δεύτερο σπίτι μας. Χρόνος για δεύτερες σκέψεις δεν υπάρχει… γινόμαστε ένα με την ομάδα και δίνουμε στους νεοαποκτηθέντες παίκτες να καταλάβουν σε ποια ομάδα ήρθαν και ποιον κόσμο θα εκπροσωπούν μέσα στο χορτάρι! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Δεν ξέρω αν η «αυτοεξορία» στη Γ Εθνική έπαιξε τόσο πολύ τον ρόλο της ή τα «χαστούκια» στους big-πορδ με το που επιστρέψαμε έκαναν την διαφορά αλλά τα τελευταία χρόνια πολλοί ήταν οι παίκτες που κατάφεραν να με «αγγίξουν» και να τους δω πιο συναισθηματικά από έναν ακόμη περαστικό επαγγελματία ποδοσφαιριστή.  Ακόμη και αν έμειναν σχετικά λίγο στην ομάδα κατάφεραν να με «ψήσουν».  Σε αυτούς τους παίκτες ξεχωριστή θέση έχει ο Μπρούνο Γκάμα που είχε όλο το πακέτο που γουστάρω σε έναν παίκτη εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων.  Μακάρι οι δρόμοι μας να ανταμώσουν ξανά!